PL96668B1 - Sposob wytwarzania estru ftalidylowego kwasu 6-/d/-/alfa-aminofenyloacetamido/-penicylanowego - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych estrów penicyliny a zwlaszcza estru ftalidylowego kwasu 6-(D)-(a-aminofenyloacetamido)-penicylanowego i jego dopuszczalnych w farmacji soli addycyjnych z kwasem.

Kwas 6- (D)- (a-aminofenyloacetamido)penicilanowy znaj¬ duje szerokie zastosowanie jako antybiotyk o duzym za¬ kresie dzialania.

Przy podawaniu doustnym nie ulega on jednak calkowitej absorpcji w krazacej krwi, co w praktyce lekarskiej bywa uwazane za ceche niekorzystna. Przeprowadzane sa zatem próby znalezienia takiej pochodnej tego kwasu, która da¬ walaby wyzsze stezenia macierzystej penicyliny we krwi przy podawaniu doustnym niz to bylo mozliwe dla tej penicyliny jako takiej.

Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie nowy ester kwasu 6- (D)- (a-aminofenyloacetamido)penicylanowego oraz jego soli addycyjnej z kwasem korzystnie chlorowodorku o wzorze 1 dajacy wysokie stezenie surowicy macierzystej penicyliny przy podawaniu doustnym.

Mozna jednak stosowac inne nieorganiczne i organiczne kwasy, a zwlaszcza te, które stosuje sie do otrzymywania soli samego kwasu 6-(D)-(a-aminofenyloacetamido)peni- cilanowego. Ponadto, zwiazek wytwarzany sposobem wedlug wynalazku tworzy sole z innymi kwasami penicilanowymi, jak np. z 3-(2'-chloro-6'-fluorofenylo)-5-metylo-4-izoksa- zolilopenicylina.

Zgodnie z wynalazkiem, zwiazek o wzorze 1 otrzymuje sie przez estryfikacje grupy 3-karboksylowej kwasu 6-(D)- -(a-aminofenyloacetamido)penicilanowego w wyniku czego wprowadza sie grupe ftalidowa.

Wedlug wynalazku, ester ftalidylpwy kwasu 6 (E>)- (a-ami- nofenyloacetamido)penicilanowego o wzorze 1, wytwarza sie przez reakcje zwiazku o wzorze 7 w którym X oznacza grupe aminowa, protonowa grupe aminowa (NH3+), ben- zyloksykarbonyloaminowa, podstawiona grupe benzylo- ksykarbcnyloaminowa, grupe azydowa lub grupe enamino- wa o wzorze 4 w którom R1 oznacza nizsza grupe alkilowa, R2 oznacza atom wodoru, R3 oznacza nizsza grupe alkilowa, nizsza grupe alkoksylowa lub arylowa lub R2 razem z R1 tworza 5-cio- lub 6-cio czlonowy pierscien karbocykliczny ze zwiazkiem o wzorze 8 w warunkach umozliwiajacych usuniecie elementów A i B z wytworzeniem estru o wzórz; 9 i jezeli X nie oznacza grupy aminowej, to grupe te prze¬ prowadza sie nastepnie w grupe aminowa, przy czym symbol A we wzorze 7 oznacza atom wodoru lub jon tworzacy sól a symbol B we wzorze 8 oznacza grupe hodroksylowa, alkilosulfonyloksylowa, arylosulfonyloksylowa lub atom chlorowca albo A oznacza organiczna grupe acylowa a B oznacza grupe hydroksylowa.

Szczególnym przypadkiem sposobu wedlug wynalazku jest reakcja zwiazku o ogólnym wzorze 2 lub jego reaktyw¬ nej dajacej ester pochodnej w którym X oznacza grupe aminowa zabezpieczona grupe aminowa lub grupe która mozna przeprowadzic w grupe aminowa ze zwiazkiem o wzo¬ rze 3 lub jego reaktywna, dajaca ester pochodna, oraz jesli X nie oznacza grupy aminowej, przeprowadza sie te grupe w grupe aminowa w srodowisku obojetnym lub kwasnym.

Przykladami zabezpieczonej grupy aminowej sa: proto- -nowana grupa aminowa, to jest X oznacza NH3+, która mozna po reakcji acylowania przeprowadzic w wolna'grupe 96 66896 668 3 aminowa przez prosta neutralizacje, grupa benzyloksykar- bonyloaminowa, to jest X oznacza NH.C02CH2Ph, lub podstawione grupy benzyloksykarbonyloaminowe, które mozna z kolei przeprowadzic w grupe NH2 na drodze katali¬ tycznego uwodornienia oraz rózne grupy, z których po reakcji acylowania mozna wytwarzac grupe aminowa/ na drodze hydrolizy w obecnosci kwasu w lagodnych warun¬ kach. Na ogól nie stosuje sie hydrolizy w warunkach alka¬ licznych gdyz hydrolizuje wówczas grupa ftalidylowa.

Przykladami grupy X, która mozna nastepnie na drodze hydrolizy w obecnosci kwasu w lagodnych warunkach przeprowadzic do grupy aminowej sa grupy enaminowe o ogólnym wzorze 4 i ich odmiany tautomeryczne oraz grupy a-hydroksyarylidenowe o ogólnym wzorze 5 lub ich odmiany tautomeryczne. Przerywane linie we wzorach 4 i 5 oznaczaja wiazania wodorowe. We wzorze 4, R1 oznacza nizsza grupe alkilowa, R2 oznacza albo atom wodoru lub lacznie z grupa R1 oznacza pierscien karbocykliczny oraz R3 oznacza nizsza grupe alkilowa, arylowa lub nizsza grupe alkoksylowa. We wzorze 5, Z oznacza reszte podstawionego lub niepodstawionego pierscienia benzenowego lub naftale¬ nowego.

Terniin „reaktywna, dajaca ester pochodna" oznacza pochodne zwiazków o wzorach 2 i 3, które w reakcji tych zwiazków tworza wiazanie estrowe opisane wzorem 6.

Chociaz symbol X we wzorze 2 moze oznaczac wolna grupe aminowa, reakcje przeprowadza sie najkorzystniej przy uzyciu zwiazku o wzorze 2, w którym X oznacza zabezpie¬ czona grupe aminowa (najlepiej grupe enaminowa o wzorze 4) lub grupe, która mozna przeprowadzic w grupe aminowa, jak np. grupe„azydowa. W takich przypadkach z latwoscia przeprowadza sie zazwyczaj reakcje soK sodowej lub pota¬ sowej N-podstawionej pochodnej o wzorze 2 ze zwiazkiem o wzorze 3, w którym B oznacza atom chlorowca, a zwlasz¬ cza bromu lub chloru.

W przypadku reakcji pomiedzy zwiazkiem o wzorze 7, w którym A oznacza atom wodoru lub jon tworzacy sól oraz zwiazkiem o wzorze 8, w którym B oznacza grupe hydro¬ ksylowa, pochodna hydroksylowa o wzorze 8 znajduje sie wlasciwie w stanie równowagi przedstawionym na schema¬ cie li moze byc w istocie izomerem, który wchodzi w re¬ akcje. W tym przypadku lepsze jest jednak zastosowanie estru alkilosulfonylowegó lub estru arylosulfonylowego, niz pochodnej hydroksylowej o wzorze 8, gdyz reakcja przebiega wówczas spokojniej. W celu uzyskania wysokiej wydajnosci w tej reakcji konieczna jest zazwyczaj obecnosc zasady.

W przypadku gdy symbol A we wzorze 7 oznacza orga¬ niczna grupe acylowa, wzór 7 oznacza mieszany bezwodnik, przy czym grupa acylowa moze byc jedna z wielu grup alifatycznych lub aromatycznych lecz na ogól sa to grupy alkoksykarbonylowe, to jest grupy o wzorze C2H5OCO-.

Inna, reaktywna, dajaca ester pochodna zwiazku o wzorze 7 w którym X ma wyzej podane znaczenie jest halogenek kwasowy, a zwlaszcza chlorek kwasowy. Zwiazek ten mozna poddac reakcji ze zwiazkiem hydroksylowym o wzorze 8 w obecnosci czynnika wiazacego kwas, z wytworzeniem pozadanego estru ftalidylowego.

Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku sa dobrze akceptowane przez organizm i najkorzystniej podaje sie je doustnie w dowolnej postaci kwasnej soli addycyjnej.

Zazwyczej podaje sie je w polaczeniu z odpowiednimi, do¬ puszczalnymi w farmacji nosnikami. Zawartosc zwiazku wytworzonego sposobem wedlug wynalazku w takich mie¬ szankach moze wynosic od 1—55% wagowych w przeli- 4 czeniu na ciezar mieszanki. Mieszanka taka moze wystepo¬ wac w postaci proszku sluzacego do przygotowania syropu, tabletek, kapsulek lub drazetek lub w dowolnej, innej typo¬ wej postaci.

Wytwarzane sposobem wedlug wynalazku estry lub jego sole mozna dogodnie podawac w dawkach jednostkowych zawierajacych ilosc odpowiadajaca od 0,025 g do Ig kwasu 6-(D)- (a-aminofenyloacetamido)penicilanOwego, a najle¬ piej ilosc równowazna od 0,1 do 0,7 gkwasu penicilanowego. - io Dogodna moze sie okazac dawka jednostkowa zawierajaca ilosc równowazna 250—500 mg macierzystemu kwasowi penicilanowemu. Dzienne stawki zaleza od stanu pacjenta lecz na ogól wlasciwa jest dawka 1 do 3 g estru wytworzo¬ nego sposobem wedlug wynalazku w przeliczeniu na macie- . 15 rzysty kwas penicilanowy.

Ester ftalidylowy kwasu 6- (D)- (a-aminofenyloacetami- do)-penicilanowego, wytworzony sposobem wedlug wy¬ nalazku jest dobrze absorbowany przez ludzi i zwierzeta przy podawaniu doustnym. Uzyskuje sie wówczas wysokie stezenia kwasu macierzystego 6-(D)- (a-aminofenyloace- tamido)penicilanowego w surowicy.

Wynalazek ilustruja nastepujace przyklady: Przyklad I. Ester 3-bromoftalidylowy kwasu (3- -bromo-1-(3H)-izobenzofuranokarboksylowego. 10,0 g to jest 0,075 mola, ftalidu i N-bromosukcynimid ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w 200 ml suchego czterochlorku wegla w obecnosci katalitycznych ilosci -azo-izo-butyronitrylu w ciagu 3—4 godzin. Na koniec reakcji wskazuje znikniecie N^bromosukcynimidu z dna naczynia reakcyjnego i nagromadzenie sie sukcynimidu na wierzchu. Sukcynimid odsacza sie i przesacz zateza pod próznia do objetosci 15—20 ml. Pozostalosc chlodzi sie i po odsaczeniu otrzymuje sie 13,0 g, to jest z wydajnoscia 81%, bialego krystalicznego osadu surowego 3-bromoftalidu o temperaturze topnienia 75—80 °C. Produkt krystalizuje z cykloheksanu w postaci bezbarwnych platków o tempera¬ turze topnienia 78—80°C (wydajnosc 95%). Widmo NMR (OCL4):8 = 7,67/m, 5H protony aromatyczne), 8 = 7,38 (s, 1H CH-). 40 b) Chlorowodorek estru ftalidylowego kwasu D(—)a- -aminobenzylopenicilanowego 17,5 g, to jest 0,05 mola bezwodnej D(—)a-aminoben- zylopenicyliny i 7,10 ml, to jest 1 równowaznik, trójetylo- aminy miesza sie z 350 ml acetonu zawierajacego 1 % wody. 45 Po uplywie 0,5 godziny dodaje sie 5 g kwasnego weglanu potasowego i 10,65 g, to jest 0,05 mola, 3-bromoftalidu i mieszanine miesza sie w ciagu 4 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszanine przesacza sie, przesacz zateza sie pod próznia do objetosci okolo 75 ml, dodaje sie 500 ml 50 octanu etylu i uzyskany roztwór przemywa sie 2%-owym, wodnym roztworem kwasnego weglanu sodowego (2 por¬ cjami po 100 ml), a nastepnie 2 porcjami po 100 ml wody.

Do roztworu octanu etylu dodaje sie 150 ml wody i ener¬ gicznie mieszajac wkrapla sie 1 n roztwór kwasu solnego do 55 chwili az mpH warstwy wodnej osiagrie wartosc 2,5. War¬ stwe octanu etylu oddziela sie i suszy nad bezwodnym siarczanem magnezu. Nastepnie, do klarownego, zóltego przesaczu octanu etylu dodaje sie eteru do chwili az za¬ konczy sie wytracanie bialego, bezpostaciowego osadu. 60 Uzyskuje sie 7,8 g, to jest z wydajnoscia 28,8% produktu.

Kolejna porcje tej substancji to jest 0,8 g (3%) otrzymuje sie nastepujacym sposobem z warstwy wodnej.

Do warstwy wodnej dodaje sie 750 ml n-butanolu i uzys¬ kana mieszanine odparowuje sie pod próznia az do usuniecia 65 calej ilosci wody. Butanolowy roztwór wylewa sie do 20005 ml eteru, przy czym wytraca sie bezpostaciowy osad. Laczna wydajnosc wynosi 31,8%. Widmo w podczerwieni (KBr) wskazuje na wystepowanie miedzy innymi silnych wiazan przy.1778,1682 1500,1285,1149,978,752i 697n-l. Widmo NMR ((CD3)2CO(D20):5 = 7,85 (m, 4H protony aroma¬ tyczne ftalidu), 8 = 7,60 (s, 1H -CO.OCH-) 8 = 7,48 (m, 5) 6 H protony aromatyczne (8 = 5,50) m, 2H, p- -laktam), 8 = 5,16 (s, 1H, proton), 8 = 4,54 (1H,, proton 03), 8 = 1,45 (d, 6H, grupy gem-dwumetylowe). Czystosc zwiazku okreslona przy uzyciu hydroksyloaminy i cysteiny wynosi odpowiednio 92,4"i 86,5%. Wartosci oznaczono: C-54,49, H-5,67, N-7,83, S-6,20 i Cl-5,18. Wartosci obli¬ czone dla C24H2406N3SC1: C-55,65, N-4,67, N-8,11, S-6,19 i Cl-6,84.

Przyklad II. Chlorowodorek estru ftalidylowego kwasu 6- (D)- (a-aminofenyloacetamido)penicilanowego.

Sposób 1 (schemat II). Drobna zawiesine 25,18 g, to jest 0,05 mola soli sodowej empiciliny o wzorze 10 zabezpie¬ czonej enamina i 10,65 g, to jest 0,05 mola, 3-bromoftalidu poddaje sie reakcji w ciagu 24 godzin w 1500 ml mieszaniny acetonu i octanu etylu w stosunku 1:2. Produkt przesacza sie, organiczna warstwe przemywa sie dwoma porcjami po 250 ml In roztworu kwasnego weglanu sodowego i solanki, suszy sie nad bezwodnym siarczanem magnezu i zateza sie pod próznia. Po dodaniu eteru, z wydajnoscia 85%, krystalizuje ester ftalidylowy kwasu a-aminofenyloacetami- dopenicilanowego o wzorze 11 zabezpieczonego enamina.

Widmo NMR ((CD3)2SO): 8 = 7,86 (m, 4H, protony aromatyczne ftalidu), 8 = 7,60 (s, 1H, CO.O.CH-), 7,35 (s, 5H, protony aromatyczne), 8 = 5,30 do 5,65 (m, 3H, P-laktam i protony), 8 = 4,53 (s, 1H, proton C-3), 8 = 4,50 (s, 1H, "H), 8 = 3,56 (s, 3H, OCH3), 8 = 1,78 (s, 3H, CH3-), 8 = 1,50 (m, 6H, grupa gem-dwumetylowa).

Wartosci oznaczone: C-58,83, H-5,00, N-6,89, S-5,34, Wartosci obliczone dla C28H29N308S: C-59,26,- H-5,11, N-7,40, S-5,68. Pojedyncza plama na biochrómatogramie przy Rf — 0,95.

W celu usuniecia enaminowej grupy zabezpieczajacej w zwiazku o wzorze 11, próbke 10 g tego zwiazku rozpusz¬ cza sie w mieszaninie 250 ml wody i 250 ml acetonu i roz¬ twór miesza sie energicznie w ciagu 1 godziny przy pH-2,5.

Aceton usuwa sie pod próznia i z warstwy wodnej wysala sie ester o'wzorze 12 w postaci kleistej, zóltej zywicy.

Zywice te rozpuszcza sie w 200 ml octanu etylu, dwukrotnie przemywa sie porcjami po 200 ml Im roztworu kwasnego weglanu sodowego i solanki oraz suszy sie nad bezwodnym siarczanem magnezu.. Okolo 50 ml suchego estru dodaje sie ostroznie do warstwy suchego octanu etylu i z wydaj¬ noscia 80% otrzymuje sie drobny, bialy, bezpostaciowy osad chlorowodorku -estru ftalidylowego ampicyliny. Wid¬ mo NMR ((CD3)2SO)D20): 8 = 7,88 (m, 4H, protony aromatyczne ftalidu), 8 = 7,60 (s, 1H, CO.OCH-), 8 = = 7,48 (m, 5/6H, protony aromatyczne) 8 = 5,50 (m, 2H, P-laktam), 8 = 5,16 (s, IH, proton), 8 = 4,54 (s, 1H, proton C3), 8 = 1,45 (d, 6H, grupy gem-dwumetylowe).

Czystosc oznaczona przy uzyciu hydroksyloaminy wynosi 110,3%. Pojedyncza plama na biochrómatogramie przy Rf — 0,85. Wartosci oznaczone: C-54,60, H-4,70, N-7,92 i S-6,40. Wartosci obliczono dla C24H24N306SC1: C-55,65, H-4,67, N-8,11, S-6,19.

Sposób 2. Mieszanine 250 ml acetonu, 30,5 g soli sodowej kwasu D (4)N-metoksykarbonylopropenylo-2-a-aminofe- nylooctowego, 10,9 ml chloromrówczanu etylu i 4 do 6 kropli N-metylomorfoliny miesza sie w ciagu 10 do 15 minut w temperaturze —20 do —30 °C. Roztwór ten dodaje 668 6 sie jednorazowo do roztworu 25,4 g 6-APA w 50 ml wody, zawierajacego 11,9 g trójetyloaminy, rozciencza sie 150 ml acetonu i chlodzi sie do temperatury —20 °C. Mieszanine reakcyjna miesza sie w ciagu 45 minut bez dalszego oziebia- nia, jednorazowo dodaje sie roztwór 25 g 3-bromoftalidu w 100 ml acetonu, po czym miesza sie jeszcze w ciagu 5 godzin, w którym to czasie temperatura wzrasta do tem¬ peratury otoczenia to jest 23 °C. Nastepnie, aceton usuwa sie pod próznia, mieszanine przesacza sie i dodaje sie do io pozostalosci 375 ml octanu etylu i 200 ml 2%-owego roz¬ tworu kwasnego weglanu sadowego. Mieszanine miesza sie przez krótki okres czasu, warstwy rozdziela sie i warstwe organiczna przemywa sie 200 ml 2%-owego roztworu kwasnego weglanu sodowego.

Do uzyskanego w ten sposób roztworu octanu etylu dodaje sie 375 ml wody i 60 ml 2n kwasu solnego oraz mie¬ szanine miesza sie w temperaturze otoczenia to jest 23 °C w ciagu 45. minut. Nastepnie dodaje sie 600 ml nafty i po krótkim okresie mieszania mieszanine pozostawia sie do rozwarstwienia. Organiczna warstwe odrzuca sie, a warstwe wodna przesacza z niewielka iloscia odbarwiajacego wegla drzewnego.

Do przesaczu dodaje sie chlorku sodowego w ilosci wy¬ starczajacego do nasycenia roztworu, miesza sie w ciagu kilku minut i wytracony olej ekstrahuje sie raz 400 ml i raz 100 ml dwuchlorku metylenu. Ekstrakty laczy sie, suszy nad bezwodnym siarczanem magnezu, przesacza sie i od¬ parowuje pod zmniejszonym cisnieniem do objetosci okolo 100 ml. Do pozostalosci szybko dodaje sie, mieszajac, 500 ml eteru i wytracony osad miesza sie w ciagu okolo minut w temperaturze otoczenia. Produkt odsacza sie przy pomocy pompki wodnej, przemywa sie dwoma por¬ cjami po 50 ml eteru i suszy sie w ciagu 3 godzin w tem¬ peraturze 35 do 40°C, w piecu z nadmuchem powietrza.

Uzyskany produkt jest identyczny z autentyczna próbka estru ftalidylowego kwasu 6-(D)-(a-aminofenylóaeetami- do)penicilanowego.

P r z yk l a d III. 18,5 g, to jest 0,085 mola, kwasu 6-ami- nopenicilanbwego i 21 g, to jest 0,25 mola, kwasnego wegla- 40 nu sodowego rozpuszcza sie w 200 ml wody i 100 ml aceto¬ nu. Roztwór ten chlodzi sie lodem i dodaje sie do niego 16,6 g to jest 0,085 mola, chlorku a-azydofenyloacetylu roz¬ cienczonego 10 ml suchego acetonu. Roztwór miesza sie w ciagu 2,5 godziny utrzymujac temperature 0 do 5CC. 45 Dodajac nasyconego roztworu kwasnego weglanu sodo¬ wego ustala sie pH mieszaniny na 7,5. Mieszanine dwu¬ krotnie przemywa sie eterem, zakwasza sie rozcienczonym kwasem solnym do pH-2 i ekstrahuje sie eterem. Eterowy roztwór, zawierajacy wolna penicyline, dwukrotnie prze- 50 mywa sie woda i ekstrahuje sie 50 ml In roztworu kwasnego weglanu potasowego. Po odparowaniu ze stanu zamrozenia otrzymuje sie 29,44 g, to jest z wydajnoscia 84% bialego proszku soli sodowej a-azydobenzylopenicyliny. 21,53 g to jest 0,05 mola, tej soli rozprowadza sie w 250 ml dwu- 55 chlorku metylenu i 100 ml acetonu oraz mieszanine oziebia sie do temperatury —5°C. Zawiesine miesza sie i wkrapla do niej 5,13 g, to jest 0,048 mola, chloromrówczanu etylu oraz dodaje sie katalityczna ilosc pirydyny. Mieszanine miesza sie w ciagu 30 minut w temperaturze —5 °C. 60 Do mieszaniny reakcyjnej dodaje sie nastepnie 6,5 g, to jest 0,05 mola, kwasu o-ftalo aldehydokwasu i po uplywie kilku minut usuwa sie laznie chlodzaca pozostawiajac mie¬ szanine do ogrzania do temperatury otoczenia. Mieszanine miesza sie jeszcze w ciagu 3 godzin, po czym przesacza sie 65 i przesacz odparowuje sie pod próznia do malej objetosci.

.N96 668 W wyniku liofilizacji uzyskuje sie surowy ester ftalidylowy a-azydobenzylopenicyliny. Ten surowy produkt poddaje sie katalitycznemu uwodornieniu i otrzymuje sie ester ftalidylowy a-aminobenzylopenicyliny. Po chromatogra¬ ficznym oczyszczeniu mozna stwierdzic, ze zwiazek ten jest identyczny z autentyczna próbka zwiazku uzyskanego wedlug sposobu podanego w przykladzie II.

Przyklad IV. Okreslano szybkosc hydrolizy estru ftalidylowego kwasu 6-(D)-(a-aminofenyloacetamidopeni- cilanowego (HC1) przez inkubacje estru w ilosci równo¬ waznej 5 ,wg/ml kwasu 6- (D)- (a-aminofenyloacetamido) penicilanowego w buforze fosforanu potasowego o pH-7,0 (M/20), w 90%-owej krwi ludzkiej i 90%-owej krwi malp saimiri. Hydrolize estru badano równiez w jednorodnej mieszanin1'e jelita cienkiego malpy saimiri przy stezeniu odpowiadajacym 100 //g/ml kwasu 6- (D)- (a-aminofenylo¬ acetamido)penicilanowego. Przed próba, mieszaniny reak¬ cyjne rozcienczano do dawki równowaznej 5,0 ug/ml ma¬ cierzystego kwasu penicUanowego. Jednorodna'mieszanine tkanki przygotowuje sie przez homogenizacje przemytego jelita cienkiego malpy saimiri w czterokrotnej wagowo ilosci buforu fosforanu potasowego (M/20).

W celu uzyskania mieszaniny reakcyjnej do próby, pre¬ parat rozciencza sie jeszcze dziesieciokrotnie. Wszystkie mieszaniny poddawano inkubacji w temperaturze 37 °C.

Po inkubacji ester wydzielano z mieszaniny elektroforetycz- nie.

Próbki mieszaniny reakcyjnej o objetosci 5 ul oraz wzorca kwasu 6-(D)-(a-aminofenyloacetamido)penicilanowego na¬ kladano na plytki z zelu skrobia — agar p pH-5,5 utrzymy¬ wanym buforem. Pomiedzy plytkami w ciagu 20 minut utrzymywano róznie potencjalów 15 V/cm. Przy tej war¬ tosci pH macierzysty kwas penicilanowy pozostaje blisko punktu wyjsciowego, a kazdy ester przemieszcza sie w kie¬ runku katody. Ilosc macierzystego kwasu penicilanowego wystepujacego w mieszaninie reakcyjnej oznaczano przez rozwarstwienie plytek zelowych przy uzyciu odzywczego agaru szczepionego Sarcina luten NCTC 8340 i inkubowa- nego w ciagu 16 godzin w temperaturze 30 °G. Mierzono strefy zahamowania powstale w wyniku zastosowania bada¬ nej ampicyliny i wzorca oraz obliczano ilosc macierzystego kwasu penicilanowego powstajacego w reakcjach. 8 Wyniki przedstawiono w tabeli: 40 Srodowisko, w którym prowadzono hydrolize Kwas (pH- -2,0) Bufor wodny (pH-7,0) Krew ludzka (pH-7,0) Krew malp saimiri (pH-7,0) Jelito cienkie malpy sai¬ miri Stopien hydrolizy (w procentach) do kwasu -6- (D)-(a-aminofenyloacetamido) penicilanowego w temperaturze 37 °C 3 minuty 0 50 78 80 8 minut 0 62 84 84 minut 0 80 90 - 92 minut 0 84 100 100 |

Claims (1)

1. Zastrzezenie patentowe Sposób wytwarzania estru ftalidylowego kwasu 6 (D)- -(a-aminofenylcacetamido)penicilanowego o wzorze 1, znamienny tym, ze zwiazek o ogólnom wzorze 7, w któ^ rym X oznacza grupe aminowa, protonowana grupe amino¬ wa (NH3+), grupe benzyloksykarbonyloaminowa, podsta¬ wiona grupe benzyloksykarbonyloaminowa, azydowa lub grupe enaminowa o wzorze 4 w którym R1 oznacza nizsza grupe alkilowa, R2 oznacza atom wodoru, R3 oznacza nizsza grupe alkilowa, nizsza grupe alkoksylowa lub arylowa albo R2 raz^m z R1 oznaczaja 5-cio lub 6-cio czlonowy pierscien karbocyklicznyi poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 8 w warunkach umozliwiajacych usuniecie elementów A i B z wytworzeniem estru o wzorze 9 i jezeli X nie oznacza grupy aminowej to grupe te przeprowadza sie nastepnie w grupe aminowa, przy czym symbol A we wzorze 7 oznacza atom wodoru lub jon tworzacy sól a-symbol B we wzorze 8 oznacza grup^ hydroksylowa, alkilosulfonyloksylowa, arylosulfonyloksylowa lub atom chlorowca albo A oznacza organiczna grupe acylowa a B oznacza grupe hydroksylowa. CH-CO-NH-CH-CH CN NU, 'CH3 CO-N—CH-CO-O-CH O \ \Az6r i.96 668 Q; T CH-CO-NH-CH- | 1 X Wzór HO H ó II o Wzór co- 2 5 3 -CH | -N — VCH> |NCH3 -CH-COOH ?1 R^-C N—. /-C N- -3_ Z i RJ-C^H ^%/H Wzór A Wzór 5 -C00 H 0 II o Wzór 6 r\ (D) A/CH3 <^=^-CH-CO-NH-CH-CH C-CH3 X CO—fil CH-CO-O-A Wzór 796 66S B H V II o Wzór 8 ( >CH-CO-NH-CH-CH C-CH3 W | X CO N-CH-CO-O-C / O \ II o Wzór 9 / HO H O C n O (0) / \—CH-CO- I CH3-C/NNH V O Me HCO. HOzC Schemat 1 /^-CH-CO-NH CHrC ^H (f 3 II CH-CO-f J—Kj—^CH3 NH2HCL Br \ CO A PH3 OMe CO.O.CH O Wzór 11 Wzór 1Z Schemat 2 LZG Z-d 3 w Pab. zam. 25S-78 nakl. 105 + 20 egz. Cena 45 zl