PL202393B1 - Analogi kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca i zastosowanie - Google Patents

Analogi kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca i zastosowanie

Info

Publication number
PL202393B1
PL202393B1 PL361334A PL36133400A PL202393B1 PL 202393 B1 PL202393 B1 PL 202393B1 PL 361334 A PL361334 A PL 361334A PL 36133400 A PL36133400 A PL 36133400A PL 202393 B1 PL202393 B1 PL 202393B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
ethyl
compound
mmol
compounds
Prior art date
Application number
PL361334A
Other languages
English (en)
Other versions
PL361334A1 (pl
Inventor
Olivier Lavergne
Dennis Bigg
Christophe Lanco
Alain Rolland
Original Assignee
Sod Conseils Rech Applic
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Sod Conseils Rech Applic filed Critical Sod Conseils Rech Applic
Publication of PL361334A1 publication Critical patent/PL361334A1/pl
Publication of PL202393B1 publication Critical patent/PL202393B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D491/00Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00
    • C07D491/22Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00 in which the condensed system contains four or more hetero rings
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P33/00Antiparasitic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Abstract

Przedmiotem wynalazku s a analogi kampto- tecyny o wzorze ogólnym (I A ), w którym R 1 oznacza (C 1 -C 4 )alkil; R 2 , R 3 , R 4 i R 5 niezale znie oznaczaj a H, atom fluorowca lub -OSO 2 R 10 ; R 6 oznacza rodnik -(CH 2 ) m SiR 7 R 8 R 9 ; R 7 , R 8 i R 9 niezale znie oznaczaj a (C 1 -C 4 ) alkil; R 10 oznacza (C 1 -C 4 )alkil ewentualnie podstawiony przez jeden lub wi ecej atomów fluorowca takich sa- mych lub ró znych, lub fenyl ewentualnie pod- stawiony przez jeden lub wi ecej (C 1 -C 4 )alkili takich samych lub ró znych; m oznacza 2; oraz ich sole addycyjne. Przedmiotem wynalazku s a równie z kompozycje farmaceutyczne zawiera- jace powy zsze zwi azki jako substancj e czynn a oraz ich zastosowanie do wytwarzania leków przeznaczonych do hamowania topoizomeraz, leków przeciwnowotworowych, przeciwwiruso- wych i przeciwpaso zytniczych. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Kamptotecyna jest naturalnym związkiem, który po raz pierwszy wydzielono z liści i kory chińskiej rośliny noszącej nazwę camptotheca acuminata (patrz Wall i in. J. Amer. Chem. Soc. 88:3888 (1966)). Kamptotecyna jest związkiem pentacyklicznym utworzonym przez ugrupowanie indolizyno[1,2-b]chinolinowe skondensowane z α-hydroksylaktonem sześcioma wiązaniami. Atom węgla w pozycji 20 z przyłączoną grupą α-hydroksylową jest asymetryczny i nadaje cząsteczce zdolność skręcania płaszczyzny polaryzacji. Naturalna postać kamptotecyny ma konfigurację absolutną „S ze względu na atom węgla w pozycji 20 i odpowiada następującemu wzorowi:
Kamptotecyna ma aktywność przeciwproliferacyjną w kilku liniach komórek rakowych, obejmujących linie komórkowe ludzkich guzów okrężnicy, płuca i sutka (Suffness, M. i in.: The Alkaloids Chemistry and Pharmacology, Bross A., wyd., tom 25, str. 73 (Academic Press, 1985)). Przypuszcza się, że aktywność przeciwproliferacyjna kamptotecyny jest związana z jej aktywnością hamującą topoizomerazę I-DNA.
Okazało się, że α-hydroksylakton jest bezwzględnie konieczny zarówno dla aktywności kamptotecyny in vivo, jak i in vitro (Camptothecins: New Anticancer Agents, Putmesil, M. i in., wyd., str. 27 (CRC Press, 1995); Wall, M. i in., Cancer Res. 55:753 (1995); Hertzberg i in., J. Med. Chem. 32:715 (1982) i Crow i in., J. Med. Chem. 35:4160 (1992)). Ostatnio, zgłaszający udoskonalił nową klasę analogów kamptotecyny, w których naturalny α-hydroksylakton kamptotecyny zastąpiony jest β-hydroksylaktonem (porównaj zgłoszenia patentowe nr WO 97/00876, nr WO 98/28304 i nr WO 98/28305).
Przedmiotem niniejszego zgłoszenia są nowe β-hydroksylaktonowe analogi kamptotecyny, których biologiczna aktywność, wyrażona np. jako stężenia hamujące proliferację kolonii komórek nowotworowych, jest nieoczekiwanie lepsza od aktywności już znanych związków. Przedmiotem wynalazku są także związki te jako leki i kompozycje farmaceutyczne je zawierające. Opisano także sposób wytwarzania związków według wynalazku.
A zatem, wynalazek dotyczy, po pierwsze, analogów kamptotecyny o wzorze ogólnym (IA) określonym poniżej:
w którym
R1 oznacza (C1-C4)alkil;
R2, R3, R4 i R5 niezależnie oznaczają H, atom fluorowca lub -OSO2R10; R6 oznacza rodnik -(CH2)mSiR7R8R9;
R7, R8 i R9 niezależnie oznaczają (C1-C4)alkil;
PL 202 393 B1
R10 oznacza (C1-C4)alkil ewentualnie podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluorowca takich samych lub różnych, lub fenyl ewentualnie podstawiony przez jeden lub więcej rodników (C1-C4)alkilowych takich samych lub różnych;
m oznacza 2; i ich soli addycyjnych.
Korzystne są związki, w których R1 oznacza etyl, jak również te, w których R3 oznacza atom fluorowca, a w szczególności związki następujące:
• (5R)-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-12-(2-trimetylosililoetylo)-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion; i • (5R)-5-etylo-5-hydroksy-12-(2-trimetylosililoetylo)-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno-[1,2-b]chinolino-3,15-dion.
Termin „atom fluorowca w niniejszym zgłoszeniu oznacza atom fluoru, chloru, bromu lub jodu, a korzystnie atom chloru, fluoru lub bromu. Termin „(C1-C4)alkil oznacza liniowy lub rozgałęziony alkil zawierający 1 do 4 atomów węgla, jak metyl, etyl, propyl, izopropyl, butyl, izobutyl, sec-butyl i tert-butyl.
Ponadto, przedmiotem wynalazku jest związek IA określony powyżej, lub farmaceutycznie dopuszczalna sól tego związku, jako lek oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca ten związek jako substancję czynną. W zakres wynalazku wchodzi także zastosowanie związku o wzorze (IA) określonym powyżej do wytwarzania leków przeznaczonych do hamowania topoizomeraz, a zwłaszcza topoizomeraz typu I lub typu II, leków przeciwnowotworowych, leków przeciwwirusowych i leków przeciwpasożytniczych.
Związki o wzorze IA można wytworzyć w następujący sposób:
- zwią zek o wzorze M
w którym R1 ma znaczenie wskazane powyżej, sprzęga się ze związkiem o wzorze N
w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyżej, w celu otrzymania związku o wzorze
w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyż ej;
- związek O nastę pnie cyklizuje się w celu otrzymania związku o wzorze (I).
PL 202 393 B1
Wytwarzanie związków O, wychodząc ze związków o wzorach ogólnych M i N, prowadzi się z zastosowaniem znanej specjalistom w tej dziedzinie metody pod nazwą reakcji Mitsunobu (patrz Mitsunobu, O. i in. Synthesis, str. 1 (1981)). Funkcyjną grupę hydroksylową związku N zastępuje się przez nukleofil taki jak związek M lub jego deprotonowana pochodna, traktując fosfiną, np. trifenylofosfiną i pochodną azodikarboksylanową, np. azodikarboksylanem dietylu lub diizopropylu, w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak np. tetrahydrofuran lub N,N-dimetyloformamid. Cyklizację związków O w celu otrzymania związków o wzorze (I) korzystnie prowadzi się w obecności katalizatora palladowego (np. dioctanu palladu) w warunkach zasadowych (uzyskanych dzięki np. alkalicznemu octanowi ewentualnie w połączeniu z czynnikiem przeniesienia fazowego, takim jak np. bromek tetrabutyloamoniowy), w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak acetonitryl lub N,N-dimetyloformamid, w temperaturze w zakresie 50-120°C (R. Grigg i in., Tetrahedron 46, str. 4003 (1990)).
Związek o wzorze ogólnym M zdefiniowanym uprzednio jest nowym produktem przemysłowym, który można stosować do wytwarzania leków. Korzystny jest związek M, w którym R1 oznacza etyl.
Związek o wzorze M wytwarza się nowym sposobem obejmującym następujące kolejne etapy:
- racemiczny ester o poniż szym wzorze
w którym R1 ma znaczenie wskazane powyż ej, R oznacza niż szy alkil a Z oznacza grupę zabezpieczającą alkoholową grupę funkcyjną (odnośnie jego otrzymywania patrz w szczególności: zgłoszenie patentowe nr WO 97/00876) przekształca się w odpowiedni kwas karboksylowy;
- ten zwią zek nastę pnie poddaje się separacji enancjomerów znanej specjalistom w tej dziedzinie pod nazwą rozdziału enancjomerycznego (porównaj Jacques, i in., „Enantiomers, Racemates and Resolution, wydanie drugie, Wiley, New-York, 1991), co umożliwia uzyskanie enancjomerycznie wzbogaconego związku o wzorze ogólnym
w którym R1 i Z mają znaczenia wskazane powyż ej;
- nastę pnie odblokowuje się alkoholową grupę funkcyjną zwią zku o wzorze ogólnym A w celu otrzymania produktu o wzorze ogólnym
PL 202 393 B1 w którym R1 ma znaczenie wskazane powyż ej,
- zwią zek o wzorze ogólnym B cyklizuje się w celu otrzymania zwią zku o wzorze ogólnym
w którym R1 ma znaczenie wskazane powyż ej,
- na koniec, grupę metoksylową związku o wzorze ogólnym C przekształca się w karbonyl w celu otrzymania związku o wzorze ogólnym
w którym R1 ma znaczenie wskazane powyż ej.
W konkretnym przypadku, gdy R1 oznacza etyl, R oznacza tert-butyl i Z oznacza benzyl, związek o wzorze M syntetyzuje się według sposobu złożonego z następujących kolejnych etapów:
- racemiczny ester t-butylowy o poniż szym wzorze (odnoś nie jego otrzymywania patrz w szczególności: zgłoszenie patentowe nr WO 97/00876);
traktuje się kwasem trifluorooctowym przez 18 godzin w temperaturze otoczenia, w celu otrzymania odpowiedniego kwasu karboksylowego;
- sól chinidynową kwasu 3-(3-benzylooksymetylo-2-metoksy-4-pirydylo)-3-hydroksypentanowego ogrzewa się w temperaturze powyżej 30°C, a korzystnie w przybliżeniu 50°C, w alkoholu izopropylowym, następnie mieszaninę reakcyjną pozostawia się do ochłodzenia do temperatury otoczenia, tak aby krystalizował enancjomer (+) soli kwasu 3-(3-benzylooksymetylo-2-metoksy-4-pirydylo)-3-hydroksypentanowego, podczas gdy sól izomeru (-), anion reprezentowany poniższym wzorem, pozostaje w roztworze
PL 202 393 B1
- roztwór w alkoholu izopropylowym enancjomeru (-) soli kwasu 3-(3-benzylooksymetylo-2-metoksy-4-pirydylo)-3-hydroksypentanowego zatęża się i traktuje kwasem chlorowodorowym w celu otrzymania związku o wzorze
- związek A' nastę pnie kontaktuje się z palladem w obecnoś ci ź ródł a wodoru w celu otrzymania odbenzylowanego produktu o wzorze B'
- związek o wzorze B' następnie cyklizuje się w celu otrzymania związku o wzorze C'
- na koniec, grupę metoksylową związku o wzorze C' przekształca się w karbonyl w celu otrzymania (+)-5-etylo-5-hydroksy-1,3,4,5,8,9-heksahydrooksepino[3,4-c]pirydyno-3,9-dionu (lub (+)-EHHOPD) o poniższym wzorze.
PL 202 393 B1
Według sposobu opisanego powyżej, reakcję prowadzącą od związku o wzorze A' do związku o wzorze B' korzystnie prowadzi się w metanolu i korzystnie ogrzewają c mieszaninę reakcyjną do temperatury około 40°C po dodaniu mrówczanu amonu. Cyklizację związku o wzorze B' w celu otrzymania związku C' można prowadzić w THF, korzystnie w temperaturze około 50°C, podczas gdy reakcję od związku o wzorze C' do (-)-EHHOPD korzystnie prowadzi się w temperaturze otoczenia, stosując acetonitryl jako rozpuszczalnik.
Związki o wzorze (I), w których przynajmniej jeden spośród rodników R2, R3, R4 lub R5 oznacza sulfonian (taki jak mesylan, trifluorometanosulfonian lub tosylan), można otrzymać sposobem polegającym na tym, że odpowiedni związek hydroksylowy traktuje się w bezwodnym aprotonowym rozpuszczalniku czynnikiem sulfonującym w obecności zasady. Aprotonowym rozpuszczalnikiem może być dichlorometan lub N,N-dimetyloformamid, czynnikiem sulfonującym chlorek metanosulfonylu, bezwodnik trifluorometanosulfonowy, imid kwasu trifluorometanosulfonowego lub chlorek p-toluenosulfonylu, a zasadą - trietyloamina, pirydyna lub wodorek sodu. Grupę sulfonianową można także wprowadzić do związków pośrednich.
Związki o wzorze N, w którym R6 oznacza atom wodoru i R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej, można otrzymać z aniliny o wzorze
w którym R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej, według następującego sposobu: anilinę o wzorze P poddaje się N-acetylowaniu z zastosowaniem czynnika acetylującego, takiego jak np. bezwodnik octowy. Tak otrzymany acetanilid traktuje się w temperaturze w zakresie 50°C-100°C, korzystnie około 75°C, odczynnikiem znanym specjalistom w tej dziedzinie pod nazwą odczynnika Vilsmeyera (otrzymanego w wyniku działania tlenochlorku fosforylu na N,N'-dimetyloformamid w temperaturze w zakresie 0-10°C) w celu otrzymania odpowiedniego 2-chloro-3-chinolinokarboaldehydu (np. patrz Meth-Cohn i in. J. Chem. Soc, Perkin Trans. I str. 1520 (1981); Meth-Cohn i in. J. Chem. Soc, Perkm Trans. I str. 2509 (1981); i Nakasimhan i in. J. Am. Chem. Soc, 112 str. 4431 (1990)). Ten związek pośredni łatwo zredukować do odpowiedniego chinolilometanolu o wzorze N, w standardowych warunkach znanych specjalistom w tej dziedzinie, jak traktowanie w rozpuszczalniku alkoholowym (np. metanolu) borowodorkiem sodu, w temperaturze w zakresie 0-40°C.
Związki o wzorze N, w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyżej, można także otrzymać z karboksylowanych chinolonów o wzorze
PL 202 393 B1
w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyż ej, według następującego sposobu: chinolon o wzorze Q chloruje się w celu otrzymania odpowiedniej chlorochinoliny, której karboksylową grupę funkcyjną redukuje się w celu otrzymania związku o wzorze ogólnym N. Chlorowanie można prowadzić z zastosowaniem tlenku chlorofosfiny, jak tlenochlorek fosforu lub tlenek chlorodifenylofosfiny, czystego lub w obecności obojętnego współrozpuszczalnika aprotonowego takiego jak toluen lub chloroform, w temperaturze w zakresie 0-120°C. Chlorowanie korzystnie prowadzi się z nadmiarem tlenochlorku fosforu w temperaturze 80°C. Redukcję można prowadzić z zastosowaniem wodorku glinu w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak eter dietylowy, tlenek tert-butylometylowy, tetrahydrofuran, dichlorometan, chloroform, trichloroetan lub toluen, w temperaturze w zakresie 0-50°C. Redukcję korzystnie prowadzi się z zastosowaniem wodorku diizobutyloglinu w dichlorometanie, w temperaturze otoczenia.
Związki o wzorze Q, w którym R6 oznacza atom wodoru i R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej, można otrzymać z kwasów antranilowych o wzorze
w którym R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej, według następującego sposobu: kwas o wzorze R redukuje się w celu otrzymania odpowiedniego alkoholu benzylowego. Alkoholową grupę funkcyjną tak otrzymanego związku pośredniego zabezpiecza się selektywnie w celu zachowania nienaruszonej aminowej grupy funkcyjnej. Uzyskaną anilinę acyluje się z zastosowaniem pochodnej kwasu malonowego. Uprzednio zablokowaną alkoholową grupę funkcyjną odblokowuje się, następnie utlenia w celu otrzymania odpowiedniej karbonylowej grupy funkcyjnej i tak otrzymany związek pośredni poddaje się międzycząsteczkowemu przekształceniu według reakcji znanej specjalistom w tej dziedzinie pod nazwą kondensacji Knoevenagel'a, w celu otrzymania karboksylowanych chinolonów o wzorze Q, w którym R6 oznacza atom wodoru i R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej. Redukcję kwasu do alkoholu można prowadzić z zastosowaniem metalicznego wodorku w oboję tnym rozpuszczalniku aprotonowym, w temperaturze w zakresie 0-50°C, a korzystnie z zastosowaniem mieszanego wodorku litowo-glinowego w tetrahydrofuranie, w temperaturze otoczenia. Zabezpieczanie pośredniego alkoholu benzylowego można prowadzić ogólnymi metodami znanymi specjalistom w tej dziedzinie (Greene, T. i in., „Protective groups in Organic Synthesis, wydanie drugie, Wiley, New-York, 1991) lub także z zastosowaniem chlorku sililu w obecności zasady, w aprotonowym rozpuszczalniku, w temperaturze w zakresie 0-50°C, a korzystnie z zastosowaniem chlorku tert-butylodifenylosililu w obecności imidazolu, w dimetyloformamidzie, w temperaturze otoczenia. Acylowanie można prowadzić z zastosowaniem pochodnej malonowej takiej jak chlorek etylomalonylu lub malonian metylu, w obecności zasady takiej jak trietyloamina lub 4-dimetyloaminopirydyna, w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak acetonitryl, tetrahydrofuran lub toluen, w temperaturze w zakresie 0-110°C, a korzystnie z zastosowaniem chlorku etylomalonylu w acetonitrylu, w temperaturze otoczenia, w obecności trietyloaminy. Odblokowanie można prowadzić odpowiednio do uprzednio wybranej grupy zabezpieczającej alkohol benzylowy (Greene, T.), a w przypadku sililowanego eteru z zastosowaniem źródła jonów fluorkowych takiego jak fluorek cezu lub potasu, w obecności czynnika przeniesienia fazowego, lub także fluorku tetrabutylamoniowego w aprotonoPL 202 393 B1 wym rozpuszczalniku takim jak tetrahydrofuran, w temperaturze w zakresie 0-50°C, a korzystnie w temperaturze otoczenia. Utlenianie można prowadzić w obecności soli chromu (VI), przenoszącej ligandy pirydylowe, z zastosowaniem odczynnika Swern'a, lub także z zastosowaniem kompleksu pirydyna-tritlenek siarki w sulfotlenku dimetylu, w obecności trietyloaminy, a korzystnie z zastosowaniem dichromianu pirydyniowego w dichlorometanie, w temperaturze otoczenia. Międzycząsteczkową kondensację Knoevenagel'a można prowadzić samorzutnie lub w roztworze w obecności zasady, a korzystnie w dichlorometanie w obecnoś ci trietyloaminy i w temperaturze otoczenia.
Związki o wzorze Q, w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyżej, można otrzymać z aminoketonów o wzorze
w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyżej, według następującego sposobu: aminoketon S acyluje się z zastosowaniem pochodnej kwasu malonowego i tak otrzymany związek pośredni poddaje się międzycząsteczkowej reakcji znanej specjalistom w tej dziedzinie pod nazwą kondensacji Knoevenagel'a, w celu otrzymania karboksylowanych chinolonów o wzorze Q. Acylowanie można prowadzić z zastosowaniem malonowej pochodnej takiej jak chlorek etylomalonylu lub malonian metylu, w obecności zasady takiej jak trietyloamina lub 4-dimetyloaminopirydyna, w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak acetonitryl, tetrahydrofuran lub toluen, w temperaturze w zakresie 0-110°C, a korzystnie z zastosowaniem chlorku etylomalonylu w acetonitrylu, w temperaturze otoczenia, w obecności trietyloaminy. Międzycząsteczkową kondensację Knoevenagel'a można prowadzić samorzutnie lub w roztworze w obecności zasady, a korzystnie w acetonitrylu w obecności etanolanu sodu, w temperaturze otoczenia.
Aminoketony o wzorze S, w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyżej, można otrzymać z orto-aminowanych benzonitryli o wzorze
w którym R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej, metodą traktowania odczynnikiem Grignard'a o wzorze R6-MgX, w którym X oznacza atom fluorowca i R6 ma powyższe znaczenie, metodami znanymi specjalistom w tej dziedzinie.
Aminoketony o wzorze S, w którym R6 oznacza aryl i R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej, można otrzymać z kwasów antranilowych o wzorze R opisanym powyżej, metodą traktowania chlorkiem benzoilu w temperaturze wrzenia w celu otrzymania benzoksazonu, który można przekształcić w obecności odczynnika Grignarda o wzorze R6-MgX, w którym X oznacza atom fluorowca i R6 oznacza aryl, w odpowiedni orto-aminowany benzofenon, który można poddać debenzoilowaniu z zastosowaniem odczynników takich jak np. bromowodór w roztworze w wodzie lub w lodowatym kwasie octowym.
Aminoketony o wzorze S, w którym R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenia wskazane powyżej, można otrzymać z anilin o wzorze P, w którym R2, R3, R4 i R5 mają znaczenia wskazane powyżej, według następującego sposobu: atom azotu aniliny o wzorze P acyluje się z zastosowaniem czynnika o własnościach kierowania w pozycję orto w reakcji metalacji związkiem arylowym, i tak otrzymany związek z metalem, następnie traktuje się aldehydem o wzorze R6-CHO, w którym R6 ma znaczenie wskazane powyżej. Etapem kończącym jest utlenienie tak otrzymanego pośredniego związku alkoho10
PL 202 393 B1 lowego, a następnie uwolnienie azotowej grupy funkcyjnej, w celu otrzymania aminoketonu o wzorze S. W tym sposobie, przejście do grupy funkcyjnej w pozycji orto można zrealizować przez traktowanie aniliny P czynnikiem typu „bocant, a korzystnie diwęglanem di-tert-butylu, w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak tetrahydrofuran, dioksan lub dimetoksyetan, w temperaturze wrzenia. Metalację można przeprowadzić przez traktowanie odczynnikiem litującym takim jak tert-butylolit, sec-butylolit, mezytylolit lub n-butylolit w obecności tetrametyloetylenodiaminy, a korzystnie n-butylolit w obecności tetrametyloetylenodiaminy, w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak tetrahydrofuran, dioksan lub dimetoksyetan, w temperaturze w zakresie od -80 do 0°C. Utlenianie można prowadzić w obecności soli chromu(VI), przenoszącej ligandy pirydylowe, z zastosowaniem odczynnika Swern'a, lub także z zastosowaniem kompleksu pirydyna-tritlenek siarki w sulfotlenku dimetylu, w obecności trietyloaminy, a korzystnie z zastosowaniem dichromianu pirydyniowego w dichlorometanie, w temperaturze wrzenia. Azotową grupę funkcyjną można uzyskać przez traktowanie w środowisku kwasowym, a korzystnie z zastosowaniem kwasu trifluorooctowego w dichlorometanie, w temperaturze otoczenia.
Analogi związków pośrednich typu N opisano uprzednio, a w szczególności w zgłoszeniu patentowym PCT nr WO 95/05427.
Związki o wzorze (IA) można także otrzymać z zastosowaniem nowego sposobu polegającego na tym, że związek o wzorze
w którym R1, R2, R3, R4 i R5 maj ą znaczenia wskazane powyż ej, traktuje się w silnie kwasowym środowisku, w obecności soli żelaza(III) i prekursora wolnego rodnika R6, roztworem zawierającym rodniki wodorotlenkowe lub alkoholanowe.
Chociaż w tej dziedzinie znane jest zastosowanie podobnej reakcji do analogów kamptotecyn zawierających α-hydroksylakton (Sawada, S. i in., Chem. Pharm. Bull., (1991), tom 39, str. 2574); zgłoszenie patentowe PCT nr WO 98/35940), nie ujawniono jej zastosowania do analogów kamptotecyn takich jak związki o wzorze (IV) zawierających β-hydroksylakton, które jest nieoczekiwanie korzystne, ponieważ w silnie kwasowym środowisku, trzeciorzędowa hydroksylowa i benzylowa grupa funkcyjna w pozycji β w stosunku do karboksylowej grupy funkcyjnej, jest na ogół usuwana w celu otrzymania odpowiedniej olefiny (Nagasawa i in. Heterocycles 1989, tom 28, str. 703; Kimura, H. i in., Chem. Pharm. Bull. 1982, tom 30, str. 552; Fujita, T. i in., J. Appl. Chem. Biotechnol. 1982, tom 32, str. 421; Miller, R. E. i in., J. Org. Chem. 1950, tom 15, str. 89; Fieser, L. F. i in., J. Am. Chem. Soc. 1948, tom 70, str. 3209).
W powyższym sposobie, silnie kwasowe środowisko można uzyskać dzięki zastosowaniu kwasów takich jak wodny lub niewodny kwas trifluorooctowy lub kwas siarkowy, a korzystnie wodny kwas siarkowy, solą żelaza(III) będzie korzystnie heptahydratowany siarczan żelaza(III), prekursorem wolnego rodnika będzie aldehyd o wzorze R6-CHO, w którym R6 oznacza -(CH2)mSiR7R8R9. Roztwór zawierający rodniki wodorotlenkowe lub alkoholanowe może stanowić nadtlenek wodoru lub wodorotlenek tert-butylu, a korzystnie nadtlenek wodoru w 30 objętościach.
Związki według niniejszego wynalazku mają przydatne farmakologiczne właściwości. Wynika to z tego, że związki według niniejszego wynalazku wykazują aktywność hamującą topoizomeraza I i/lub II i aktywność przeciwnowotworową. Zgodnie ze stanem techniki w tej dziedzinie można wnioskować, że związki według wynalazku wykazują aktywność przeciwpasożytniczą i/lub przeciwwirusową. Związki według niniejszego wynalazku można zatem wykorzystywać w różnych zastosowaniach terapeutycznych.
Ilustrację farmakologicznych właściwości związków według wynalazku przedstawiono w zamieszczonej dalej części doświadczalnej opisu.
Związki mogą hamować topoizomerazę, np. typu I i/lub II, u pacjenta, np. ssaka takiego jak człowiek, w wyniku podawania temu pacjentowi terapeutycznie skutecznej ilości związków według wynalazku.
PL 202 393 B1
Związki według wynalazku wykazują aktywność przeciwnowotworową. Można je stosować do leczenia guzów, np. guzów z ekspresją topoizomerazy, u pacjenta metodą podawania wymienionemu pacjentowi terapeutycznie skutecznej ilości jednego ze związków według wynalazku. Przykłady nowotworów lub raków obejmują raki przełyku, żołądka, jelit, odbytu, jamy ustnej, gardła, krtani, płuca, okrężnicy, sutka, szyjki macicy, trzonu macicy, jajników, prostaty, jąder, pęcherza, nerek, wątroby, trzustki, kości, tkanki łącznej, skóry, np. czerniaki, oczu, mózgu i ośrodkowego układu nerwowego, jak również raka tarczycy, białaczkę, chorobę Hodgkina, chłoniaki inne niż związane z chorobą Hodgkina, szpiczaki mnogie i inne.
Można je także stosować do leczenia infekcji pasożytniczych metodą hamowania hemowiciowców (np. w infekcjach świdrowcami lub typu leiszmaniozy) lub hamowania zarodźców (takich jak np. w malarii), ale takż e leczenia infekcji lub chorób wirusowych.
Te właściwości powodują, że związki według wynalazku są odpowiednie do zastosowania farmaceutycznego.
Kompozycje farmaceutyczne zawierają związek według wynalazku lub jego sól addycyjną z farmaceutycznie dopuszczalnym kwasem, w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem, odpowiednim do wybranego sposobu podawania (np. doustnie, dożylnie, dootrzewnowo, domięśniowo, przezskórnie lub podskórnie). Kompozycja farmaceutyczna (np. terapeutyczna) może występować w postaci stałej, ciekłej, liposomów lub lipidowych miceli.
Kompozycja farmaceutyczna może występować w postaci stałej, takiej jak np. proszki, pigułki, granulki, tabletki, liposomy, żelatynowe kapsułki lub czopki. Pigułka, tabletka lub kapsułka żelatynowa mogą być pokryte substancją, która ma zdolność do zabezpieczania kompozycji przed działaniem kwasu lub enzymów żołądkowych pacjenta przez okres czasu umożliwiający tej kompozycji przedostanie się w formie niestrawionej do jelita cienkiego. Związek można także podawać miejscowo, np. w miejscu wystę powania nowotworu. Zwią zek moż na takż e podawać w sposób o przedł uż onym uwalnianiu (np. jako kompozycję o przedłużonym uwalnianiu lub przez pompę infuzyjną). Odpowiednimi stałymi nośnikami mogą być np. fosforan wapnia, stearynian magnezu, węglan magnezu, talk, cukry, laktoza, dekstryna, skrobia, żelatyna, celuloza, metyloceluloza, sól sodowa karboksymetylocelulozy, poliwinylopirolidon i wosk. Kompozycje farmaceutyczne zawierające związek według wynalazku mogą także występować w formie ciekłej takiej jak np. roztwory, emulsje, zawiesiny lub preparat o przedłużonym uwalnianiu. Odpowiednimi ciekłymi nośnikami mogą być np. woda, organiczne rozpuszczalniki takie jak glicerol, lub glikole takie jak glikol polietylenowy, podobnie ich mieszaniny w rozmaitych proporcjach, w wodzie.
Dawka związku według niniejszego wynalazku zalecana do leczenia chorób lub zaburzeń wymienionych powyżej zmienia się zgodnie ze sposobem podawania, wiekiem i masą ciała pacjenta, jak również jego stanem i ostatecznie jest ustalana przez lekarza lub weterynarza prowadzącego. Taka ilość określona przez lekarza lub weterynarza prowadzącego nosi tu nazwę „skutecznej ilości terapeutycznej.
Jeśli nie określono tego w inny sposób, wszystkie techniczne i naukowe terminy tu stosowane mają takie same znaczenia, jak powszechnie przyjęte w dziedzinie zastosowania tego wynalazku.
Poniższe przykłady przedstawiono w celu ilustracji powyższych procedur.
CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA
P r z y k ł a d 1: (5R)-5-etylo-11-fluoro-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion (nie stanowi części wynalazku)
Etap 1a: (3R)-3-(3-benzylooksymetylo-2-metoksy-4-pirydylo)-3-hydroksypentanian chinidyny
3-(3-benzylooksymetylo-2-metoksy-4-pirydylo)-3-hydroksypentanian tert-butylu (otrzymany zgodnie ze sposobem opisanym w zgłoszeniu patentowym nr WO 97/00876; 40 g; 100 mmoli) traktuje się kwasem trifluorooctowym (150 ml) i mieszaninę reakcyjną miesza się przez 18 godzin w temperaturze 20°C, po czym zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczoną w wodnym nasyconym roztworze wodorowęglanu sodu (200 ml), przemywa się dichlorometanem (2 x 100 ml) i uzyskany roztwór zakwasza się do pH = 1, stosują c 6 N kwas chlorowodorowy, nastę pnie ekstrahuje się dichlorometanem (2 x 200 ml). Połączone ekstrakty osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża. Roztwór osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża. Otrzymany racemiczny kwas (31,1 g; 90 mmoli) rozpuszczony w alkoholu izopropylowym (30 ml) traktuje się roztworem quanidyny (29,2 g; 90 mmoli) w alkoholu izopropylowym (30 ml) i uzyskaną mieszaninę miesza się w temperaturze 50°C aż do cał kowitego rozpuszczenia. Temperaturę obniża się do 40°C w celu zatrzymania reakcji. Mieszaninę reakcyjną pozostawia się do ochłodzenia do temperatury otoczenia. Mieszanina osiąga temperaturę 0°C bez mieszania, po czym utrzymuje się ją w tej temperaturze przez 16 godzin. Następnie tempera12
PL 202 393 B1 turę podwyższa się do 20°C i miesza się aż do krystalizacji. Mieszaninę rozcieńcza się alkoholem izopropylowym i przesącza. Osad przepłukuje się alkoholem izopropylowym. Prawoskrętna sól wytrąca się podczas gdy lewoskrętna sól pozostaje w roztworze alkoholu izopropylowego. Przesącz oddziela się i zatęża się w celu wytworzenia oczekiwanego produktu. Analiza HPLC (kolumna CHIRAL-AGP 5 μ (10 cm x 4 mm) z elucją mieszaniną alkohol izopropylowy/woda/bufor fosforanowy o pH 6,5 w stosunku 30/920/50, przy szybkoś ci przepł ywu 1,2 ml/minutę , detekcja UV przy 280 nm) wskazuje czasy retencji 6,4 minuty dla soli lewoskrętnej i 2,8 minuty dla soli prawoskrętnej i stosunek diastereoizomerów 83/17.
Etap 1b: (5R)-5-etylo-5-hydroksy-1,3,4,5,8,9-heksahydrooksepino[3,4-c]pirydyn-3,9-dion, lub (+)-EHHOPD
Pozostałość otrzymaną według Etapu 1a miesza się przez 16 godzin w temperaturze 20°C w mieszaninie dichlorometanu (270 ml) i kwasu chlorowodorowego (270 ml). Po zdekantowaniu, fazę organiczną zatęża się i pozostałość rozpuszcza się w metanolu (87 ml) do zastosowania w następującej fazie. Roztwór wylewa się w atmosferze azotu na pallad (10%) na węglu o wilgotności 50% (27,7 g; 13 mmoli). Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 5 minut, następnie wylewa do roztworu mrówczanu amonu (11,5 g; 183 mmole) w metanolu (135 ml). Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 30 minut, umożliwiając jednocześnie podwyższenie temperatury, po czym ogrzewa się ją w temperaturze 40°C przez 30 minut. Następnie mieszaninę przesącza się przez złoże Clarcelu i zatęża. Toluen (40 ml) wlewa się i odparowuje i tę operację powtarza się w celu wyeliminowania śladów metanolu. Pozostałość rozpuszcza się w tetrahydrofuranie (45 ml) i traktuje się roztworem dicykloheksylokarbodiimidu (7,18 g; 34,5 mmola) w tetrahydrofuranie (20 ml). Mieszaninę reakcyjną ogrzewa się w temperaturze 50°C przez godzinę, po czym temperaturę obniża się do 20°C i dicykloheksylomocznik odsącza się. Przesącz zatęża się do suchej masy i pozostałość rozpuszcza się w acetonitrylu (46 ml), następnie traktuje się jodkiem sodu (6,0 g; 40,5 mmola) i chlorkiem trimetylosililu (5,13 ml; 40,5 mmola). Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze otoczenia przez 5 godzin, po czym dodaje się acetonitryl (28 ml) i wodę (5,6 ml). Otrzymany osad oddziela się przez filtrację, następnie rozpuszcza się w wodzie (10 ml) i otrzymaną mieszaninę zobojętnia się roztworem wodorotlenku amonu. Osad oddziela się przez filtrację, następnie rozpuszcza się go w acetonie (40 ml), do którego dodaje się wodę (150 ml). Utworzone kryształy oddziela się przez filtrację i osusza, uzyskując 3 g (+)-EHHOPD przy proporcji enancjomerów 99,4/0,6.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,8 (t, 3H); 1,65 (m, 2H); 3,00-3,35 (q, 2H); 5,3 (q, 2H); 5,7 (s, 1H); 6,35 (d, 1H); 7,3 (d, 1H); 11,7 (s, 1H).
Etap 1c: 2-amino-6-fluorofenylometanol
Roztwór kwasu 2-amino-6-fluorobenzoesowego (5 g; 32 mmole) w atmosferze argonu w bezwodnym tetrahydrofuranie (100 ml) traktuje się wodorkiem litowoglinowym (1M w tetrahydrofuranie; 64 ml; 64 mmole) w temperaturze otoczenia. Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 3 godziny, następnie hydrolizuje się w temperaturze 0°C, stosując wodny nasycony roztwór chlorku amonu (100 ml). Uzyskaną mieszaninę ekstrahuje się octanem etylu (2 x 70 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i wodnym nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatę ża się, uzyskując 3,8 g pożądanego produktu, białego ciała stałego (temperatura topnienia: 93°C).
IR (KBr): 784, 1001, 1471, 1591, 1621 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 4,44 (dd, 2H); 4,93 (t, 1H); 5,27 (s, 2H); 6,27 (t, 1H); 6,45 (d, 1H); 6,96 (q, 1H).
Etap 1d: 2-(3-fluoro-2-hydroksymetylofenylokarbamoilo)octan etylu
Roztwór alkoholu aminobenzylowego (otrzymany według Etapu 1c; 3,8 g; 27 mmoli) i imidazolu (4,3 g; 64 mmole) w N,N-dimetyloformamidzie (52 ml) traktuje się chlorkiem tert-butylodifenylosililu (8,37 ml; 32 mmole). Uzyskaną mieszaninę miesza się przez 2 godziny w temperaturze otoczenia, następnie dodaje się wodę (100 ml), ekstrahuje octanem etylu (2 x 60 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i wodnym nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża. Tak otrzymany sililowany związek pośredni (10 g) rozpuszcza się w acetonitrylu (52 ml), po czym do roztworu dodaje się trietyloaminę (4,5 ml; 32,4 mmola) i do uzyskanej mieszaniny wkrapla się chlorek etylomalonylu (4,15 ml; 32,4 mmola). Uzyskaną mieszaninę miesza się przez 2 godziny w temperaturze otoczenia, nastę pnie dodaje się wodę (100 ml), ekstrahuje octanem etylu (2 x 60 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i wodnym nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża. Pozostałość (16 g) rozpuszcza się w tetrahydrofuranie (50 ml) i wkrapla się fluorek tetrabutyloamoniowy (1M w tetrahydrofuranie; 27 ml; 27 mmoli).
PL 202 393 B1
Uzyskaną mieszaninę miesza się przez godzinę w temperaturze otoczenia, następnie dodaje się wodę (100 ml) i ekstrahuje się octanem etylu (2 x 60 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża. Pozostałości oczyszcza się metodą chromatografii pod umiarkowanym ciśnieniem (SiO2, CH2Cl2/MeOH, 95/5), uzyskując 4,8 g białego ciała stałego (temperatura topnienia: 91°C).
IR (KBr): 1472, 1542, 1589, 1657, 1719, 3286, 3482 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 1,19 (t, 3H); 3,54 (s, 2H); 4,14 (q, 2H); 4,55 (dd, 2H); 5,21 (t, 1H); 6,97 (t, 1H); 7,31 (dd, 1H); 7,53 (d, 1H).
Etap 1e: 5-fluoro-2-okso-1,2-dihydro-3-chinolinokarboksylan etylu
Roztwór malonowej pochodnej (otrzymanej według Etapu 1d; 4,8 g; 19 mmoli) w dichlorometanie (280 ml) traktuje się dichromianem pirydyniowym (8,3 g; 22 mmole). Uzyskaną zawiesinę miesza się przez 4 godziny w temperaturze otoczenia, następnie traktuje się trietyloaminą (30 ml; 220 mmoli). Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze otoczenia przez 16 godzin, po czym zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii pod umiarkowanym ciśnieniem (SiO2, CH2Cl2/MeOH, 95/5), uzyskując 2,1 g żółtego ciała stałego (temperatura topnienia: 180°C).
IR (KBr): 1441, 1498, 1655, 1747 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 1,31 (t, 3H); 4,28 (q, 2H); 7,06 (t, 1H); 7,16 (d, 1H); 7,61(dd, 1H); 8,43 (s, 1H); 12,27(s, 1H).
Etap 1f: 2-chloro-5-fluoro-3-chinolinokarboksylan etylu
Chinolon (otrzymany według Etapu 1e; 2,1 g) ogrzewa się w temperaturze 80°C w chlorotlenku fosforu (14 ml) aż do zakończenia reakcji (kontrolując metodą TLC: SiO2, CH2Cl2/MeOH, 95/5). Uzyskany roztwór następnie zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszcza się w wodzie. Otrzymany osad oddziela się przez filtrację , przemywa wodą aż do uzyskania oboję tnego odczynu pH i osusza pod zmniejszonym ciśnieniem w obecności pentatlenku fosforu, uzyskując 1,8 g białego ciała stałego (temperatura topnienia: 97°C).
IR (KBr): 1268, 1631, 1723 cm-1
NMR 1H (DMS0-d6, δ): 1,38 (t, 3H); 4,42 (q, 2H); 7,60 (t, 1H); 7,89 (d, 1H); 7,97 (dd, 1H); 8,92 (s, 1H).
Etap 1g: 2-chloro-5-fluoro-3-chinolilometanol
Do roztworu karboksylanu chinoliny (otrzymanego według Etapu 1f; 1,8 g; 6,7 mmola) w dichlorometanie (40 ml) w atmosferze argonu wkrapla się wodorek diizobutyloglinu (1M w dichlorometanie; 20 ml; 20 mmoli), temperaturę (10°C) utrzymuje się za pomocą ziębionej lodem łaźni wodnej. Mieszaninę reakcyjną miesza się przez godzinę w temperaturze otoczenia, następnie wlewa się do 20% (200 ml) roztworu sodu i winianu potasu. Uzyskaną mieszaninę miesza się energicznie przez godzinę, następnie przesącza się przez celit. Przesącz ekstrahuje się dichlorometanem (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża. Pozostałości oczyszcza się metodą chromatografii pod umiarkowanym ciśnieniem (SiO2, CH2Cl2/MeOH, 98/2), otrzymując 450 mg białego ciała stałego (temperatura topnienia: 176°C).
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 4,71 (d, 2H); 5,78 (t, 3H); 7,51 (t, 1H); 7,75-7,83 (m, 2H); 8,50 (s, 1H).
Etap 1h: (5R)-5-etylo-11-fluoro-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion
Do roztworu chinolilometanolu (otrzymanego według Etapu 1g; 422 mg; 2 mmole), (+)EHHOPD (otrzymanego według Etapu 1b: 446 mg: 2 mmole) i trifenylofosfiny (592 mg; 2,2 mmola) w N,N-dimetyloformamidzie (8 ml) wkrapla się azodikarboksylan izopropylu (0,43 ml: 2,2 mmola). Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 16 godzin w temperaturze otoczenia, następnie dodaje się wodę (100 ml), ekstrahuje się octanem etylu (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii pod umiarkowanym ciśnieniem (SiO2, AcOEt/heptan, 30/70). Otrzymaną mieszaninę związku pośredniego (325 mg; 0,78 mmola), trifenylofosfinę (42 mg; 0,156 mmola), octan potasu (114 mg; 1,17 mmola), bromek tetrabutyloamoniowy (276 mg; 0,86 mmola) i octan palladu (0,078 mmola) w atmosferze argonu ogrzewa się w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w bezwodnym acetonitrylu przez 16 godzin, następnie schładza do temperatury otoczenia i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii pod umiarkowanym ciśnieniem (SiO2, MeOH/CH2Cl2, 5/95), uzyskując 80 mg ciała stałego (temperatura topnienia > 250°C).
IR (KBr): 1659, 1734, 3386 cm-1.
PL 202 393 B1
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,86 (t, 3H); 1,85 (q, 2h); 3,07 (d, 1H); 3,46 (d, 1H); 5,28 (s, 2h); 5,39 (d, 1H); 5,52 (d, 1H); 6,02 (s, 1H); 7,43 (s, 1H); 7,55 (t, 1H); 7,85 (q, 1H); 8,01 (d, 1H); 8,82 (s, 1H).
P r z y k ł a d 4: (5R)-12-benzylo-5-etylo-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion (nie stanowi części wynalazku)
Etap 4a: 1-(2-aminofenylo)-2-fenylo-1-etanon
Roztwór 2-aminobenzonitrylu (4,25 g, 36 mmoli) w bezwodnym eterze dietylowym (40 ml) w temperaturze 0°C traktuje się w atmosferze argonu chlorkiem benzylomagnezu (2M w tetrahydrofuranie; 50 ml; 100 mmoli). Mieszaninę reakcyjną miesza się przez godzinę w temperaturze otoczenia, następnie hydrolizuje się w temperaturze 0°C przez dodanie 10% kwasu chlorowodorowego, miesza się przez godzinę i zobojętnia wodorotlenkiem sodu. Uzyskaną mieszaninę ekstrahuje się octanem etylu. Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża się, uzyskując 3,5 g pożądanego produktu w postaci biał ego ciał a stał ego (temperatura topnienia: 100-101°C).
IR (KBr): 1469, 1612, 1725 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 4,25 (s, 2H); 6,53 (t, 1H); 6,74 (d, 1H); 7,2-7,35 (m, 8H); 7,90 (d, 1H).
Etap 4b: 4-benzylo-2-okso-1,2-dihydro-3-chinolinokarboksylan etylu
Do roztworu aminoketonu (otrzymanego według Etapu 4a; 13,5 g; 16 mmoli) i trietyloaminy (3,9 ml, 28 mmoli) w acetonitrylu (66 ml) wkrapla się chlorek etylomalonylu (3,64 ml; 28 mmoli) w temperaturze 10°C. Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 16 godzin w temperaturze otoczenia, następnie traktuje się etanolanem sodu, otrzymanym przez rozpuszczenie sodu (0,4 g; 17 mmoli) w etanolu (25 ml). Uzyskaną mieszaninę miesza się przez 16 godzin w temperaturze otoczenia, następnie dodaje się wodę (200 ml), ekstrahuje się dichlorometanem (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, nastę pnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża. Pozostałość rozpuszcza się w eterze etylowym w celu wytworzenia osadu, który oddziela się przez filtrację, osusza się pod zmniejszonym ciśnieniem atmosferycznym w temperaturze 50°C, uzyskując oczekiwane ciało stałe (temperatura topnienia: 230°C).
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 1,19 (t, 3H); 4,17 (s, 2H); 4,27 (q, 2H); 7,13 (t, 1H); 7,15-7,20 (m, 1H); 7,20-7,40 (m, 5H); 7,49 (t, 1H); 7,69 (d, 1H); 12,15 (s, 1H).
Etap 4c: (5R)-12-benzylo-5-etylo-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion
Stosując metody według Etapów 1f do 1h Przykładu 1 oraz chinolon otrzymany według Etapu 4b uzyskuje się ciało stałe (temperatura topnienia > 250°C).
IR (KBr): 1578, 1655, 1751 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,87 (t, 3H); 1,87 (q, 2H); 3,05 (d, 1H); 3,49 (d, 1H); 4,65 (d, 1H); 4,70 (d, 1H); 5,20 (d, 1H); 5,25 (d, 1H); 5,39 (d, 1H); 5,52 (d, 1H); 6,06 (s, 1H); 7,15-7,30 (m, 5H); 7,41 (s, 1H); 7,67 (t, 1H); 7,83 (t, 1H); 8,16 (d, 1H); 8,28 (d, 1H).
P r z y k ł a d 11: (5R)-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-12-fenylo-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno-[1,2-b]chinolino-3,15-dion (nie stanowi części wynalazku)
Etap 11a: 6,7-difluoro-2-fenylo-4H-benzo[d][3,1]oksazyn-4-on
Mieszaninę kwasu 2-amino-4,5-difluorobenzoesowego (3,46 g; 20 mmoli) i chlorku benzoilu (56 ml; 480 mmoli) utrzymuje się w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 16 godzin, następnie wlewa się do wodnego nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu (200 ml) i miesza się w temperaturze 80°C przez 2 godziny. Uzyskaną mieszaninę ekstrahuje się dichlorometanem (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w eterze etylowym i uzyskany osad oddziela się przez filtrację , przemywa się eterem etylowym i osusza się pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując 3,2 g białego ciała stałego (temperatura topnienia: 154°C).
IR (KBr): 1613, 1657, 3341, 3467 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 7,5-7,8 (m, 3H); 7,8-7,9 (m, 1H); 8,1-8,3 (m, 1H).
Etap 11b: 2-benzoilo-4,5-difluoro-1-fenylokarboksyamidobenzen
Do zawiesiny benzoksazyny (otrzymanej według Etapu 11a; 6,78 g; 26 mmoli) w dichlorometanie (260 ml) wkrapla się w atmosferze argonu w temperaturze -78°C bromek fenylomagnezu (3M w eterze etylowym; 22 ml; 66 mmoli). Uzyskaną mieszaninę miesza si ę w temperaturze -78°C przez godzinę, następnie hydrolizuje się dodając wodny nasycony roztwór chlorku amonu (200 ml) i ekstrahuje się dichlorometanem (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztwoPL 202 393 B1 rem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w eterze izopropylowym, uzyskując białe kryształy, które oddziela się przez filtrację i osusza, otrzymując 7,3 g produktu, (temperatura topnienia: 58-59°C).
IR (KBr): 1423, 1537, 1599, 1682 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 7,4-7,6 (m, 9H); 7,69 (d, 2H); 7,88 (dd, 1H).
Etap 11c: 2-amino-4,5-difluorofenylofenylometanon
Roztwór N-benzoilowanego aminoketonu (otrzymanego według Etapu 11b; 7,3 g; 21,7 mmola) w lodowatym kwasie octowym (300 ml) traktuje się kwasem bromowodorowym w temperaturze 48% (150 ml) i mieszaninę reakcyjną utrzymuje się w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 10 godzin. Po oziębieniu do temperatury otoczenia, uzyskaną mieszaninę zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, następnie rozpuszcza się w wodnym nasyconym roztworze wodorowęglanu sodu (200 ml) i ekstrahuje się octanem etylu (2 x 100 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w pentanie i uzyskany osad oddziela się przez filtrację, uzyskując 4 g jasnożółtego ciała stałego (temperatura topnienia: 100-101°C).
IR (KBr):1514, 1563, 1645, 3372, 3482 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 6,83 (dd, 1H); 7,1-7,4 (m, 3H); 7,5-7,7 (m, 5H).
Etap 11d: (5R)-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-12-fenylo-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno-[1,2-b]chinolino-3,15-dion
Aminoketon otrzymany według Etapu 11c traktuje się metodami podobnymi do wskazanych w Etapie 4b. Otrzymany chinolon traktuje się metodami według Etapów 1f do 1h Przykładu 1 i uzyskuje się ciało stałe (temperatura topnienia > 250°C).
IR (KBr): 1659, 1734, 3386 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,85 (t, 3H); 1,80 (q, 2H); 3,06 (d, 1H); 3,45 (d, 1H); 5,00 (d, 1H); 5,35 (d, 1H); 5,48 (d, 1H); 6,03 (s, 1H); 7,39 (s, 1H); 7,55-7,75 (m, 6H); 8,24 (dd, 1H).
P r z y k ł a d 13: (5R)-12-butylo-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno-[1,2-b]chinolino-3,15-dion (nie stanowi części wynalazku)
Etap 13a: N-(3,4-difluorofenylo)acetamid
Mieszaninę 3,4-difluoroaniliny (50 ml; 500 mmoli) i trietyloaminy (70 ml: 500 mmoli) w dichlorometanie (1,5 1) schładza się, stosując łaźnię lodową. Dodaje się kroplami bezwodnik octowy (71,5 ml; 750 mmoli) i mieszaninę reakcyjną miesza się przez godzinę w temperaturze otoczenia. Otrzymaną mieszaninę następnie przemywa się kolejno wodą, z zastosowaniem 10% roztworu wodorowęglanu sodu i nasyconym roztworem chlorku sodu. Frakcję organiczną, osusza się nad siarczanem sodu i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość zawiesza się w pentanie, przesącza i osusza pod zmniejszonym ciśnieniem w celu otrzymania oczekiwanego anilidu, beżowego ciała stałego (temperatura topnienia: 126-127,5°C).
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 2,15 (s, 3H); 7,10-7,65 (m, 2H); 7,65-8,10 (m, 1H); 10,30 (szeroki pik, 1H).
Etap 13b: 2-chloro-6,7-difluoro-3-chinolinokarbaldehyd
Acetanilid otrzymany według Etapu 13a (32 g; 220 mmoli) dodaje się do odczynnika Vilsmeyera otrzymanego w atmosferze argonu z zastosowaniem bezwodnego N,N-dimetyloformamidu (34 ml; 440 mmoli), ochłodzono, stosując łaźnię lodową i do tego wkrapla się tlenochlorek fosforu (103 ml; 1,1 mol), następnie miesza się przez 0,5 godziny umożliwiając podwyższenie temperatury do temperatury otoczenia. Otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze 70°C przez 16 godzin, następnie schładza się do temperatury otoczenia, po czym mieszaninę reakcyjną wylewa się kroplami na mieszaninę wody z lodem (400 ml) i uzyskaną mieszaninę miesza się przez 2 godziny. Otrzymany osad przesącza się i przemywa wodą aż do uzyskania obojętnego odczynu pH, następnie osusza się pod zmniejszonym ciśnieniem w obecności pentatlenku fosforu, otrzymując żółte ciało stałe (temperatura topnienia: 226-229°C).
IR (KBr): 888, 1061, 1262, 1507, 1691 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 8,17 (dd, 1H); 8,39 (dd, 1H); 8,97 (d, 1H); 10,34 (d, 1H).
Etap 13c: 2-chloro-6,7-difluoro-3-chinolilometanol
Zawiesinę chinolinokarbaldehydu otrzymaną według Etapu 13b (9 g; 39 mmoli) w metanolu (400 ml) traktuje się borowodorkiem sodu (2 g; 53 mmole) w temperaturze otoczenia przez 0,5 godziny. Nadmiar borowodorku rozkłada się przez kwas octowy (2 ml) i mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w octanie etylu (500 ml), przemywa się kolejno 10% wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, wodą, i wodnym nasyconym roztworem chlor16
PL 202 393 B1 ku sodu. Fazę organiczną osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość krystalizuje się z 1,2-dichloroetanu, otrzymując oczekiwany chinolilometanol, beżowe ciało stałe (temperatura topnienia: 166,5-167°C).
IR (KBr): 871, 1038, 1253, 1513 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 4,67 (d, 2H): 5,80 (t, 1H); 8,01 (dd, 1H); 8,22 (dd, 1H); 8,48 (s, 1H).
Etap 13d: (5R)-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion
Chinolilometanol otrzymany według Etapu 13c traktuje się (+)-EHHOPD według Etapu 1h. Otrzymuje się białe ciało stałe.
IR(KBr):871, 1261, 1512, 1579, 1654, 1746 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,87 (t, 3H); 1,85 (m, 2H); 3,08 (d, 1H); 3,44 (d, 1H); 5,26 (s, 2H); 5,39 (d, 2H); 5,52 (d, 1H); 5,99 (s, 1H); 7,39 (s, 1H); 8,15 (dd, 1H); 8,23 (dd, 1H); 8,68 (s, 1H).
Etap 13e: (5R)-12-butylo-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno-[1,2-b]chinolino-3,15-dion
Produkt uzyskany według Etapu 13d (100 mg; 0,25 mmola) rozpuszcza się w mieszaninie wody (1,33 ml) i 95% kwasu siarkowego (1 ml). Do tego roztworu dodaje się heptahydratowany siarczan żelaza(II) (28 mg; 0,10 mmola) i aldehyd walerianowy (0,17 ml; 1,60 mmola) i uzyskany roztwór schładza się w łaźni lodowej. Następnie do mieszaniny reakcyjnej wkrapla się 30% nadtlenek wodoru (0,38 ml; 1 mmol), po czym miesza się przez 5 godzin w temperaturze otoczenia, nastę pnie rozcień cza się wodą (50 ml) i ekstrahuje dichlorometanem (4 x 50 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą i wodnym nasyconym roztworem chlorku sodu, następnie osusza się nad siarczanem magnezu i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii pod umiarkowanym ciśnieniem (SiO2, MeOH/CH2Cl2, 5/95), otrzymując oczekiwane ciało stałe (temperatura topnienia > 275°C).
IR (KBr): 1656, 1748, 3385 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,85 (t, 3H); 0,94 (t, 3H); 1,47 (q, 2H); 1,64 (m, 2H); 1,83 (q, 2H); 3,05 (d, 1H); 3,16 (m, 2H); 3,47 (d, 1H); 5,27 (s, 2H); 5,39 (d, 1H); 5,52 (d, 1H); 6,05 (s, 1H); 7,35 (s, 1H); 8,13 (m, 1H); 8,32 (m, 1H).
P r z y k ł a d 17: (5R)-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-12-(2-trimetylosililoetylo)-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion
Produkt uzyskany według Etapu 13d traktuje się 3-tri-metylosililpropanalem (otrzymanym według Sarkara T. K., i in., Tetrahedron (1990), tom 46, str. 1885) metodami podobnymi do wskazanych w Etapie 13e, otrzymując oczekiwane ciało stałe (temperatura topnienia 276°C).
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,14 (s, 9H); 0,86 (m, 5H); 1,83 (q, 2H); 3,07 (m, 3H); 3,46 (d, 1H); 5,26 (s, 2H); 5,40 (d, 1H); 5,51 (d, 1H); 6,06 (s, 1H); 7,34 (s, 1H); 8,14 (m, 2H).
P r z y k ł a d 22: (5R)-5-etylo-5-hydroksy-12-(2-trimetylosililoetylo)-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion (5R)-5-etylo-5-hydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion (otrzymany zgodnie z metodami opisanymi w zgłoszeniu patentowym PCT, nr WO 97/00876) traktuje się 3-trimetylosililpropanalem (otrzymanym według Sarkara, T. K., i in., Tetrahedron (1990), tom 46, str. 1885) metodą podobną do wskazanej w Etapie 13e, otrzymując oczekiwane ciało stałe (temperatura topnienia > 250°C).
IR (KBr): 1655, 1753, 3420 cm-1.
NMR 1H (DMSO-d6, δ): 0,11 (s, 9H); 0,88 (t, 3H); 0,91 (m, 2H); 1,89 (q, 2H); 3,07 (d, 1H); 3,12 (m, 2H); 3,47 (d, 1H); 5,25 (s, 2H); 5,33 (d, 1H); 5,41 (d, 1H); 5,54 (d, 1H); 6,02 (s, 1H); 7,39(s, 1H); 7,73 (t, 1H); 7,82 (t, 1H); 8,15 (s, 1H).
P r z y k ł a d 90: Trifluorometanosulfonian (5R)-5-etylo-9-fluoro-5-hydroksy-3,15-diokso-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno-[1,2-b]chinolin-10-ylu (nie stanowi części wynalazku) (5R)-5-etylo-9-fluoro-5,10-dihydroksy-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion (28 mg, otrzymany zgodnie z Metodą wytwarzania 20 opisaną w zgłoszeniu patentowym nr WO 98/28304) (5 ml) traktuje się w roztworze bezwodnego DMF w temperaturze 0°C 1,1 równoważnika wodorku sodu, następnie 1,1 równoważnika N-fenylotrifluorosulfonoimidu. Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 2 godziny w temperaturze otoczenia, następnie wlewa się do wody z lodem i ekstrahuje etylem. Fazę organiczną osusza się i zatęża, następnie pozostałość rozpuszcza się w eterze i oddziela przez filtrację w celu otrzymania oczekiwanego związku.
PL 202 393 B1
NMR 1H (DMSO): 0,87 (t, 3H); 1,86 (q, 2H); 3,07 (d, 1H); 3,46 (d, 1H); 5,29 (s, 1H); 5,40 (d, 1H); 5,52 (d, 1H); 6,04 (s, 1H); 7,43 (s, 1H); 8,31 (d, 1H); 8,66 (d, 1H); 8,82 (s, 1H).
BADANIE FARMAKOLOGICZNE PRODUKTÓW WEDŁUG WYNALAZKU
Procedura
Komórki gruczolakoraka HT29 z ludzkiej okrężnicy hodowano w pojedynczej warstwie, w temperaturze 37°C, w wilgotnej atmosferze zawierającej 95% powietrza i 5% CO2, w zmodyfikowanej podstawowej pożywce Earle'a w ilości 4,5 g/l (Gibco, Paisley, United Kingdom) uzupełnionej 10% inaktywowaną płodową surowicą bydlęcą, 2 mM glutaminą i gentamycyną 50 μg/ml (Gibco, Paisley,
United Kingdom).
Do studzienek mikropłytki (płaskodenna, 96 studzienek) do powyższej pożywki wysiano około 2000 komórek i inkubowano przez 24 godziny. Przygotowano roztwory każdego ze związków według wynalazku w N,N-dimetyloacetamidzie (DMA), rozcieńczono w pożywce do hodowli tak, aby końcowe stężenie DMA wynosiło 0,1% (objętościowo) i dodano do hodowli na płytce, uzyskując końcowe stężenie DMA w zakresie od 1 x 10-13 do 1 x 10-5, po czym komórki inkubowano przez 72 godziny.
Następnie do każdej studzienki dodano odczynnik barwiący WST1 (Boehringer Mannheim, Germany) w końcowym stężeniu 9% i komórki inkubowano przez 2 godziny w temperaturze 31°C. Ten etap umożliwia przekształcenie przez dehydrogenazę mitochondrialną żywych komórek pomarańczowej soli tetrazolowej WST1 do purpurowego formazanu. Uzyskane zabarwione roztwory oceniano ilościowo metodą detekcji przy dwóch długościach fali (450 i 690 nm), stosując wielokuwetowy spektrofotometr skaningowy.
WYNIKI
Wyniki wskazane w poniższej Tabeli wyrażono jako stężenie hamujące w 50% (IC50, w nM) wraz z przedziałem ufności. Oceniono aktywności hamujące proliferację komórek gruczolakoraka HT29 ludzkiej okrężnicy dla przykładowych związków według wynalazku, te aktywności okazały się być, w nieoczekiwany sposób, wyższe od aktywności związku odniesienia (odpowiadającego związkowi o wzorze IA, w którym R1 = R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = H) ujawnionemu w zgłoszeniu patentowym PCT nr wo 97/000876.
Aktywność biologiczna
IC50 (nM) Przedział ufności
Związek odniesienia 30 24-39
11 12 7-21
13 8,5 4-16
17 5,0 1,7-16
22 8,6 3-26
Zastrzeżenia patentowe

Claims (6)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Analogi kamptotecyny o wzorze ogólnym (IA)
    PL 202 393 B1 w którym
    R1 oznacza (C1-C4)alkil;
    R2, R3, R4 i R5 niezależnie oznaczają H, atom fluorowca lub -OSO2R10;
    R6 oznacza rodnik -(CH2)mSiR7R8R9;
    R7, R8 i R9 niezależnie oznaczają (C1-C4)alkil;
    R10 oznacza (C1-C4)alkil ewentualnie podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluorowca takich samych lub różnych, lub fenyl ewentualnie podstawiony przez jeden lub więcej rodników (C1-C4)alkilowych takich samych lub różnych;
    m oznacza 2; i ich sole addycyjne.
  2. 2. Związki według zastrz. 1, w których R1 oznacza etyl.
  3. 3. Związki według zastrz. 2 stanowiące następujące związki:
    (5R)-5-etylo-9,10-difluoro-5-hydroksy-12-(2-trimetylosililoetylo)-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno[1,2-b]chinolino-3,15-dion; i (5R)-5-etylo-5-hydroksy-12-(2-trimetylosililoetylo)-4,5,13,15-tetrahydro-1H,3H-oksepino[3',4':6,7]indolizyno-[1,2-b]chinolino-3,15-dion.
  4. 4. Związek o wzorze IA określonym w zastrz. 1 lub farmaceutycznie dopuszczalna sól tego związku, jako lek.
  5. 5. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca substancję czynną i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, znamienna tym, że jako substancję czynną zawiera związek o wzorze (IA) określonym w zastrz. 1.
  6. 6. Zastosowanie związków o wzorze (IA) określonym w zastrz. 1 do wytwarzania leków przeznaczonych do hamowania topoizomeraz, a zwłaszcza topoizomeraz typu I lub typu II, leków przeciwnowotworowych, leków przeciwwirusowych i leków przeciwpasożytniczych.
PL361334A 1999-02-26 2000-02-24 Analogi kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca i zastosowanie PL202393B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
FR9902398A FR2790261B1 (fr) 1999-02-26 1999-02-26 Nouveaux analogues optiquement purs de la camptothecine et leurs procedes de preparation
PCT/FR2000/000461 WO2000050427A1 (fr) 1999-02-26 2000-02-24 Analogues optiquement purs de la camptothecine

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL361334A1 PL361334A1 (pl) 2004-10-04
PL202393B1 true PL202393B1 (pl) 2009-06-30

Family

ID=9542564

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL361334A PL202393B1 (pl) 1999-02-26 2000-02-24 Analogi kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca i zastosowanie

Country Status (29)

Country Link
US (1) US7012079B1 (pl)
EP (2) EP1165565B1 (pl)
JP (1) JP2002537399A (pl)
KR (1) KR20010108270A (pl)
CN (1) CN1195757C (pl)
AR (1) AR022740A1 (pl)
AT (2) ATE353902T1 (pl)
AU (1) AU772632B2 (pl)
BR (1) BR0008526A (pl)
CA (1) CA2364705C (pl)
CZ (1) CZ20013091A3 (pl)
DE (2) DE60033447T2 (pl)
DK (1) DK1165565T3 (pl)
ES (2) ES2200829T3 (pl)
FR (1) FR2790261B1 (pl)
HK (1) HK1045514B (pl)
HR (1) HRP20010622A2 (pl)
HU (1) HUP0200529A3 (pl)
IL (2) IL144987A0 (pl)
MX (1) MXPA01008658A (pl)
MY (1) MY127819A (pl)
NO (1) NO327260B1 (pl)
NZ (1) NZ514153A (pl)
PL (1) PL202393B1 (pl)
PT (1) PT1165565E (pl)
RU (1) RU2230745C2 (pl)
TW (1) TWI268931B (pl)
WO (1) WO2000050427A1 (pl)
ZA (1) ZA200107738B (pl)

Families Citing this family (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6207832B1 (en) 1999-04-09 2001-03-27 University Of Pittsburgh Camptothecin analogs and methods of preparation thereof
US6372906B1 (en) 2001-04-12 2002-04-16 University Of Pittsburgh Synthesis of silyl camptothecins and silyl homocamptothecins
US6723853B2 (en) 2001-08-27 2004-04-20 University Of Pittsburgh Intermediates and methods of preparation of intermediates in the enantiomeric synthesis of (20R)homocamptothecins and the enantiomeric synthesis of (20R)homocamptothecins
CN100408582C (zh) * 2004-02-12 2008-08-06 中国人民解放军第二军医大学 高喜树碱类化合物及其制备方法和用途
EP1794127A1 (en) * 2004-09-21 2007-06-13 Société de Conseils de Recherches et d'Applications Scientifiques ( S.C.R.A.S.) Novel processes for the production of useful intermediates
US8575484B1 (en) 2010-09-14 2013-11-05 Cooper Technologies Company Adjustable-depth ring assembly and method of installation

Family Cites Families (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB9512670D0 (en) * 1995-06-21 1995-08-23 Sod Conseils Rech Applic Camptothecin analogues
FR2757514B1 (fr) * 1996-12-20 1999-02-12 Sod Conseils Rech Applic Nouveaux analogues de la camptothecine, des procedes de preparation, leur application comme medicaments et les compositions pharmaceutiques les contenant
FR2768431B1 (fr) 1997-08-29 2000-03-24 Sod Conseils Rech Applic Nouveaux analogues optiquement purs de la camptothecine, nouvel intermediaire de synthese optiquement pur et son procede de preparation
PT835258E (pt) * 1995-06-21 2003-02-28 Sod Conseils Rech Applic Novos analogos de camptotecina, processos para a sua preparacao, sua utilizacao como farmacos e composicoes farmaceuticas que os contem
FR2757515B1 (fr) * 1996-12-20 2000-05-05 Sod Conseils Rech Applic Formes prodrogues et nouveaux analogues de la camptothecine, leurs procedes de preparation, leur application comme medicaments et les compositions pharmaceutiques les contenant
BR9711319B1 (pt) * 1996-08-19 2009-08-11 derivados de camptotecina altamente lipofìlicos.
UA57757C2 (uk) * 1996-12-20 2003-07-15 Сос'Єте Де Консей Де Решерш Е Даплікасьон С'Єнтіфік (С.К.Р.А.С.) Аналоги камптотецину, спосіб їх отримання (варіанти) і фармацевтична композиція
ATE329903T1 (de) * 1997-02-14 2006-07-15 Bionumerik Pharmaceuticals Inc Hochgradig lipophile camptothecin-derivate
US6207673B1 (en) * 1997-03-12 2001-03-27 The University Of North Carolina At Chapel Hill Covalent conjugates of topoisomerase I and topoisomerase II inhibitors
US6207832B1 (en) * 1999-04-09 2001-03-27 University Of Pittsburgh Camptothecin analogs and methods of preparation thereof

Also Published As

Publication number Publication date
DE60003170T2 (de) 2004-04-01
IL144987A0 (en) 2002-06-30
DE60033447D1 (de) 2007-03-29
NO327260B1 (no) 2009-05-25
CZ20013091A3 (cs) 2002-05-15
FR2790261B1 (fr) 2004-09-10
HUP0200529A2 (en) 2002-06-29
IL144987A (en) 2006-12-31
JP2002537399A (ja) 2002-11-05
MXPA01008658A (es) 2002-03-14
FR2790261A1 (fr) 2000-09-01
NO20014117D0 (no) 2001-08-24
DE60003170D1 (en) 2003-07-10
EP1338599A1 (fr) 2003-08-27
MY127819A (en) 2006-12-29
US7012079B1 (en) 2006-03-14
PT1165565E (pt) 2003-10-31
CA2364705C (fr) 2010-03-30
AR022740A1 (es) 2002-09-04
ZA200107738B (en) 2003-02-26
DK1165565T3 (da) 2003-10-06
ES2282564T3 (es) 2007-10-16
AU772632B2 (en) 2004-05-06
BR0008526A (pt) 2002-01-08
NZ514153A (en) 2001-09-28
DE60033447T2 (de) 2007-10-31
AU2921000A (en) 2000-09-14
HK1045514A1 (en) 2002-11-29
EP1165565A1 (fr) 2002-01-02
CN1345321A (zh) 2002-04-17
ES2200829T3 (es) 2004-03-16
EP1165565B1 (fr) 2003-06-04
TWI268931B (en) 2006-12-21
KR20010108270A (ko) 2001-12-07
EP1338599B1 (fr) 2007-02-14
RU2230745C2 (ru) 2004-06-20
HRP20010622A2 (en) 2002-08-31
HUP0200529A3 (en) 2004-03-29
NO20014117L (no) 2001-10-11
ATE242248T1 (de) 2003-06-15
ATE353902T1 (de) 2007-03-15
CN1195757C (zh) 2005-04-06
CA2364705A1 (fr) 2000-08-31
WO2000050427A1 (fr) 2000-08-31
HK1045514B (zh) 2005-11-18
PL361334A1 (pl) 2004-10-04

Similar Documents

Publication Publication Date Title
ES2254600T3 (es) Nuevos analogos de la camptotecina, procedimientos de preparacion, su aplicacion como medicamentos y las composiciones farmaceuticas que los contienen.
PL193468B1 (pl) Tetracykliczne analogi kamptotecyn, ich zastosowanie i zawierające je kompozycje farmaceutyczne
DE69726007T2 (de) Prodrogs und analoga von camptothecin und deren verwendung als arzneimittel
AU717315B2 (en) Method for preparing camptothecin derivatives
PL202393B1 (pl) Analogi kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca i zastosowanie
JP2003528877A (ja) 胃腸疾患の処置のためのピラノ[2,3−c]イミダゾ[−1,2−a]ピリジン誘導体
JP4308156B2 (ja) 新規なベンゾ[b]クロメノ−ナフチリジン−7−オン及びピラノ[2′,3′:7,8]キノ[2,3−b]キノキサリン−7−オン化合物、それらの製法並びにそれらを含む医薬組成物
PL195289B1 (pl) Analog kamptotecyny, związek pośredni, sposób wytwarzania związku pośredniego i zastosowania
US6815546B2 (en) Analogues of camptothecin, their use as medicaments and the pharmaceutical compositions containing them
MXPA00005845A (en) New compound of 7-oxo-2,3,7,14-tetrahydro-1h- benzo[b]pyrano[3,2-h]acridinecarboxylate, its production and medicine composition containing
MXPA00001944A (en) Optically pure camptothecin analogues, optically pure synthesis intermediate and method for preparing same
MXPA99005768A (en) Pro-drugs and counterparts of camptothecin, their application as medicines

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120224