PL201547B1 - Pojemnik - Google Patents

Abstract

1. Pojemnik z korpusem w kszta lcie ko lowe- go sto zka, który ma dno i obwodow a sciank e boczn a, jest ukszta ltowany w uk ladzie symetrii lustrzanej wzgl edem wzd luznej p laszczyzny symetrii i poprzecznej p laszczyzny symetrii, przechodz acych przez le zace naprzeciw siebie szczyty, oraz rozszerza si e w kierunku górnego otworu, znamienny tym, ze boczna scianka ma kszta lt odpowiadaj acy trzem lukom kó l, miano- wicie po jednym luku na szczytach i jednemu lukowi pomi edzy nimi, który w sposób ci ag ly i ze sta lym nachyleniem (g ladko) przechodzi w luki kó l na szczytach. PL PL PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 201547 (21) Numer zgłoszenia: 375262 ^{(13) B1} (22) Data zgłoszenia: 08.11.2003 ^{(51) Int.Cl.}

B65D 1/22 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: B44D 3/12 (2006.01)

08.11.2003, PCT/DE03/03709 B65D 55/02 (2006.01) (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

03.06.2004, WO04/045969 PCT Gazette nr 23/04 (54)

Pojemnik

	(73) Uprawniony z patentu:
(30) Pierwszeństwo:	DEUTSCHE AMPHIBOLIN-WERKE VON
15.11.2002,DE,10253562.0	ROBERT MURJAHN STIFTUNG & CO.
04.02.2003,DE,10304452.3	KG,Ober-Ramstadt,DE
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	(72) Twórca(y) wynalazku:
28.11.2005 BUP 24/05	Klaus Murjahn,Darmstadt,DE
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:	(74) Pełnomocnik:
30.04.2009 WUP 04/09	Niewieczerzał Jan, POLSERVICE, Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.

(57) 1. Pojemnik z korpusem w kształcie kołowego stożka, który ma dno i obwodową ściankę boczną, jest ukształtowany w układzie symetrii lustrzanej względem wzdłużnej płaszczyzny symetrii i poprzecznej płaszczyzny symetrii, przechodzących przez leżące naprzeciw siebie szczyty, oraz rozszerza się w kierunku górnego otworu, znamienny tym, że boczna ścianka ma kształt odpowiadający trzem łukom kół, mianowicie po jednym łuku na szczytach i jednemu łukowi pomiędzy nimi, który w sposób ciągły i ze stałym nachyleniem (gładko) przechodzi w ł uki kół na szczytach.

PL 201 547 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest pojemnik z korpusem w kształcie kołowego stożka, który ma dno i obwodową ś ciankę boczną, jest ukształtowany w układzie symetrii lustrzanej względem wzdłużnej płaszczyzny symetrii i poprzecznej płaszczyzny symetrii, przechodzących przez leżące naprzeciw siebie szczyty łuków, oraz rozszerza się w kierunku górnego otworu.

Tego rodzaju pojemniki są w praktyce nazywane wiadrami, w których konfekcjonowane są substancje do wytwarzania powłok, zwłaszcza środki barwiące (potocznie farby, farby malarskie). Wiadra są kształtkami wtryskowymi z tworzywa sztucznego.

Celem wynalazku jest opracowanie pojemnika opisanego na wstępie rodzaju, który ma zoptymalizowany kształt geometryczny.

Boczna ścianka pojemnika, stanowiącego rozwiązanie powyższego zadania, ma kształt odpowiadający trzem łukom kół, mianowicie po jednym łuku na szczytach i jednemu łukowi pomiędzy nimi, który w sposób ciągły i ze stałym nachyleniem (gładko) przechodzi w łuki kół na szczytach. Łuki kół mają zatem na swym przejściu jednakowe styczne.

Pojemniki jednorazowego użytku, zwłaszcza wiadra z tworzywa sztucznego, mające podstawę w kształcie koła, owalu i zaokrąglonego prostokąta oraz stożkowość ułatwiającą wyjmowanie z formy, są w różnych wersjach znane ze stanu techniki. Godne uwagi jest to, że wynalazek wkracza w obszar już mocno zaawansowany technicznie z innowacyjnym nowym kształtem.

Ukształtowanie wiadra na farbę stanowi rezultat wieloparametrowego procesu optymalizacji, którego złożoność jest trudna do przecenienia. Poniższy opis ogranicza się do niektórych istotnych cząstkowych aspektów.

Wiadra przechowuje się zazwyczaj i transportuje, ułożone jedno na drugim w stosy, na paletach. Palety są prostokątne. Optymalne wykorzystanie powierzchni palet można by było osiągnąć przy użyciu wiadra o prostokątnej podstawie i możliwie stromych ściankach bocznych.

Problem stanowią krawędzie na ściankach bocznych, w które zaopatrzone jest takie wiadro. Krawędzie przeszkadzają w wybieraniu farby z wiadra i utrudniają jego czyszczenie. Białą farbę często się podbarwia i w tym celu dodaje się do niej farbę podbarwiającą, a następnie miesza, co odbywa się korzystnie poprzez potrząsanie wiadrem. Wspomniane krawędzie mogą zakłócać jednorodność podbarwiania.

Z punktu widzenia jednorodnoś ci farby idealne był oby wiadro o koł owej podstawie. Takie wiadro nie wykorzystuje jednak dobrze powierzchni palet. Za raczej podłużnym, smukłym kształtem wiadra przemawia również większy komfort jego noszenia, duża widoczna powierzchnia na szerszym boku wiadra i ta okoliczność, że wałek można lepiej zanurzyć w wiadrze.

Wiadro musi spełniać wysokie wymagania w zakresie stabilności pod obciążeniem statycznym i dynamicznym. Należ y przy tym założyć jak najmniejszą grubość ścianki, aby zmniejszyć zuż ycie materiału i ciężar. Wymagania w zakresie stabilności muszą być spełnione w równym stopniu w temperaturach letnich, jak też zimowych.

Wiadro, spełniające w sposób optymalny wszystkie te, po części sprzeczne ze sobą wymagania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że jego boczna ścianka ma kształt odpowiadający trzem łukom kół, które przechodzą w siebie wzajemnie przy stałym nachyleniu (gładko). W ten sposób osiąga się gładki okrągły kształt wiadra bez przeszkadzających krawędzi na bocznej ściance, a równocześnie bardzo dobre przybliżenie do korzystnego kołowego zaokrąglenia i zajmującej niewiele miejsca, prostokątnej podstawy. Kołowe zaokrąglenie aproksymuje się według wynalazku poprzez zaokrąglenie trzech, przechodzących gładko w siebie nawzajem łuków kół. Stabilność wiadra w zaokrągleniach bocznej ścianki, zwłaszcza w zaokrągleniach narożnych, utworzonych przez przejściowe łuki kół o małym promieniu, jest wysoka.

Przy symetrii lustrzanej względem wzdłużnej i poprzecznej płaszczyzny symetrii oraz stałym kącie wierzchołkowym na całej wysokości geometryczny kształt pojemnika według wynalazku jest jednoznacznie zdefiniowany przez stosunek dwóch długości i stosunek dwóch promieni. Długości stanowią odstęp leżących naprzeciw siebie szczytów łuków, zaś promienie są promieniami łuków kół na szczytach. Wskutek stożkowości wiadra długości i promienie na dnie wiadra są mniejsza niż przy jego górnym otworze. Stosunek długości i promieni jest jednak we wszystkich poziomych płaszczyznach wiadra jednakowy, zaś pomiędzy różnymi wielkościami pojemnika ulega jedynie nieznacznej zmianie. Wiadro według wynalazku można zatem przy tym samym kształcie geometrycznym skalować, aby otrzymać różne pojemności.

PL 201 547 B1

Dla uproszczenia terminologii przyjęto, że wymiar wzdłużny jest większy niż poprzeczny. Jest to założenie dowolne. Pojęcia „wzdłużny” i „poprzeczny” oznaczają dwa wzajemnie prostopadłe kierunki w poziomie. Poję cia te są zamienne.

Odstęp szczytów wzdłużnych boków jest oznaczony l, zaś odstęp szczytów boków poprzecznych jest oznaczony b, promień łuku koła na szczycie wzdłużnego boku - RS, zaś promień łuku koła na szczycie boku poprzecznego - RL. Przy symetrii lustrzanej i stałym kącie wierzchołkowym geometria pojemnika według wynalazku jest jednoznacznie zdefiniowana przez stosunki l/b i RS/RL.

W korzystnej postaci wykonania pomiędzy odstępem l szczytów wzdłuż nych boków i odstępem b szczytów krótszych boków zachodzi stosunek l/b równy 1,5 ± 0,2, korzystnie 1,5 ± 0,15.

W korzystnej postaci wykonania promień RS łuku koła na szczycie wzdłużnego boku jest większy niż promień RL na szczycie poprzecznego boku.

W korzystnej postaci wykonania pomiędzy promieniem RS łuku koła na szczycie wzdłużnego boku i promieniem RL na szczycie poprzecznego boku zachodzi stosunek RS/RL równy 1,25 ± 0,1, korzystnie 1,25 ± 0,05.

W korzystnej postaci wykonania pojemnik ma następujące stałe zależności pomiędzy wymiarami na wewnętrznej stronie dna, przy czym RM stanowi promień przejściowego łuku koła pomiędzy łukami kół na szczytach:

Pojemnik	l/b	Rs/Rm	Rl/Rm
12,5 l 11 na warstwę	1,47	6,53	5,23
12,5 l 10 na warstwę	1,47	6,49	5,00
15,0 l 10 na warstwę	1,42	6,57	5,36
15,0 l 9 na warstwę	1, 63	6,42	5,33
Stała zależności	1,5 ± 0,2	6,5 ± 0,2	5,2 ± 0,2

Stałe zależności zostały odniesione do wymiarów na wewnętrznej stronie dna, aby zachować niezależność od geometrii kołnierza i grubości ścianki pojemnika.

Pojęcie „na warstwę” oznacza, że pojemniki w danej liczbie można ustawić obok siebie na standardowej palecie o powierzchni 1200 mm x 800 mm. Pojemniki nie mają przy tym bocznego naddatku.

Przy zachowaniu podanych tolerancji pojemniki według wynalazku mają mimo zróżnicowanej wielkości jednakowy kształt. Już sam kształt pojemnika stanowi zatem jego rozpoznawalną cechę.

W korzystnej postaci wykonania korpus pojemnika ma ką t wierzchoł kowy, w zasadzie stały na całej jego wysokości. Ułatwia to jego wyjmowanie z formy.

Nacisk spowodowany ułożeniem pojemników w stos jest najkorzystniej przejmowany przez strome, idealnie prostopadłe ścianki boczne korpusu. W technice wytwarzania kształtek wtryskowych z tworzywa sztucznego wymagana jest jednak pewna stożkowość, umoż liwiająca wyjęcie z formy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zarys pojemnika, fig. 2 - pojemnik z odpowiednim zarysem wewnętrznym, w widoku z góry, fig. 3 - pojemnik z fig. 2 w pierwszej wielkoś ci standardowej, w widoku z boku, fig. 4 - pojemnik w widoku z przodu w kierunku IV na fig. 3, fig. 5 - pojemnik w widoku z góry w kierunku V na fig. 3, fig. 6 - paletę z dziesięcioma pojemnikami z fig. 3 do 5, w widoku z góry, fig. 7 - pojemnik z fig. 2 w drugiej wielkoś ci standardowej, w widoku z boku, fig. 8 - pojemnik w widoku z przodu w kierunku VIII na fig. 7, fig. 9 - pojemnik w widoku z góry w kierunku IX na fig. 7, fig. 10 - paletę z dziewięcioma pojemnikami z fig. 6 do 9, w widoku z góry, oraz fig. 11 - paletę z jedenastoma pojemnikami, w widoku z góry.

Zdefiniowany przez gładkie przejście trzech łuków kół, geometryczny kształt pojemnika według wynalazku jest jednoznaczny. Przy założeniu symetrii lustrzanej względem wzdłużnej i poprzecznej płaszczyzny symetrii oraz stałego kąta wierzchołkowego na całej wysokości, w kartezjańskim układzie współrzędnych na fig. 1 szczyty P1, P2 i środki M1, M2 łuków kół, łącznie z zależnym od wielkości pojemnika współczynnikiem proporcjonalności - równoznacznym ze współczynnikiem skali rysunku - są jednoznacznie zdefiniowane: P1(1/2,0); P2(0,b/2); M1(1/2-RS,0); M2(0,b/2-RL). Dzięki temu można

PL 201 547 B1 ułożyć równania kół dla łuków na szczytach P1, P2. Początkowo nieznane punkty przejściowe S1, S2 pomiędzy trzema łukami kół przylegają na łukach do szczytów P1, P2, są zatem zdefiniowane przez tylko jedną niewiadomą. Niewiadome można wyeliminować w ten sposób, że z uwagi na zgodne nachylenie w punktach przejściowych S1, S2 środek M3 trzeciego łuku koła leży na promieniach M1-S1, M2-S2 w jednakowym odstępie od punktów przejściowych S1, S2. Tym samym środek M3 trzeciego łuku koła i jego promień są jednoznacznie zdefiniowane.

Na fig. 2 widać, że wspomniane uprzednio wymiary były korzystnie zdejmowane na wewnętrznej stronie dna pojemnika.

Palety z fig. 6, 10 i 11 mają standardową wielkość 1200 mm x 800 mm. Stojące na nich pojemniki są przedstawione łącznie z pałąkami do noszenia.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Pojemnik z korpusem w kształcie kołowego stożka, który ma dno i obwodową ściankę boczną, jest ukształtowany w układzie symetrii lustrzanej względem wzdłużnej płaszczyzny symetrii i poprzecznej płaszczyzny symetrii, przechodzą cych przez leżące naprzeciw siebie szczyty, oraz rozszerza się w kierunku górnego otworu, znamienny tym, że boczna ścianka ma kształt odpowiadający trzem łukom kół, mianowicie po jednym łuku na szczytach i jednemu łukowi pomiędzy nimi, który w sposób ciągły i ze stałym nachyleniem (gładko) przechodzi w łuki kół na szczytach.
2. 2. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy odstępem l szczytów wzdłużnych boków i odstępem b szczytów krótszych boków (przyjęto dowolnie wymiar wzdłużny większy niż poprzeczny) zachodzi stosunek l/b równy 1,5 ± 0,2, korzystnie 1,5 ± 0,15.
3. 3. Pojemnik według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że promień RS luku koła na szczycie wzdłużnego boku (przyjęto dowolnie wymiar wzdłużny większy niż poprzeczny) jest większy niż promień RL na szczycie poprzecznego boku.
4. 4. Pojemnik według zastrz. 3, znamienny tym, że pomiędzy promieniem RS łuku koła na szczycie wzdłużnego boku i promieniem RL na szczycie poprzecznego boku zachodzi stosunek RS/RL równy 1,25 ± 0,1, korzystnie 1,25 ± 0,05.
5. 5. Pojemnik według jednego z zastrz. 1 do 4, znamienny następującymi stałymi zależności pomiędzy wymiarami na wewnętrznej stronie dna, przy czym RM stanowi promień przejściowego łuku koła pomiędzy łukami kół na szczytach:

   Pojemnik l/b Rs /Rm Rl/Rm 12,5 l 11 na warstwę 1,47 6,53 5,23 12,5 l 10 na warstwę 1,47 6,49 5,00 15,0 l 10 na warstwę 1,42 6,57 5,36 15,0 l 9 na warstwę 1, 63 6,42 5,33 Stała zależności 1,5 ± 0,2 6,5 ± 0,2 5,2 ± 0,2
6. 6. Pojemnik według jednego z zastrz. 1 do 5, znamienny tym, że korpus ma kąt wierzchołkowy, w zasadzie stał y na cał ej jego wysokoś ci.