PL200926B1 - Stabilny ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego oraz zastosowanie stabilnego ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego - Google Patents

Stabilny ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego oraz zastosowanie stabilnego ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego

Info

Publication number
PL200926B1
PL200926B1 PL347069A PL34706999A PL200926B1 PL 200926 B1 PL200926 B1 PL 200926B1 PL 347069 A PL347069 A PL 347069A PL 34706999 A PL34706999 A PL 34706999A PL 200926 B1 PL200926 B1 PL 200926B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
botulinum toxin
formulation
units
toxin
type
Prior art date
Application number
PL347069A
Other languages
English (en)
Other versions
PL347069A1 (en
Inventor
Elizabeth Moyer
Pamela Hirtzer
Original Assignee
Solstice Neurosciences
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=22277018&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL200926(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Solstice Neurosciences filed Critical Solstice Neurosciences
Publication of PL347069A1 publication Critical patent/PL347069A1/xx
Publication of PL200926B1 publication Critical patent/PL200926B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/0012Galenical forms characterised by the site of application
    • A61K9/0019Injectable compositions; Intramuscular, intravenous, arterial, subcutaneous administration; Compositions to be administered through the skin in an invasive manner
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/43Enzymes; Proenzymes; Derivatives thereof
    • A61K38/46Hydrolases (3)
    • A61K38/48Hydrolases (3) acting on peptide bonds (3.4)
    • A61K38/4886Metalloendopeptidases (3.4.24), e.g. collagenase
    • A61K38/4893Botulinum neurotoxin (3.4.24.69)
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/08Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing oxygen, e.g. ethers, acetals, ketones, quinones, aldehydes, peroxides
    • A61K47/12Carboxylic acids; Salts or anhydrides thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K8/00Cosmetics or similar toiletry preparations
    • A61K8/18Cosmetics or similar toiletry preparations characterised by the composition
    • A61K8/30Cosmetics or similar toiletry preparations characterised by the composition containing organic compounds
    • A61K8/64Proteins; Peptides; Derivatives or degradation products thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/02Stomatological preparations, e.g. drugs for caries, aphtae, periodontitis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/04Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for ulcers, gastritis or reflux esophagitis, e.g. antacids, inhibitors of acid secretion, mucosal protectants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/06Anti-spasmodics, e.g. drugs for colics, esophagic dyskinesia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/02Nasal agents, e.g. decongestants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/06Antiasthmatics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/06Anti-spasmodics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • A61P15/02Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives for disorders of the vagina
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • A61P15/04Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives for inducing labour or abortion; Uterotonics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • A61P15/06Antiabortive agents; Labour repressants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00Drugs for dermatological disorders
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P21/00Drugs for disorders of the muscular or neuromuscular system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P21/00Drugs for disorders of the muscular or neuromuscular system
    • A61P21/02Muscle relaxants, e.g. for tetanus or cramps
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/02Drugs for disorders of the nervous system for peripheral neuropathies
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/04Centrally acting analgesics, e.g. opioids
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/06Antimigraine agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/08Antiepileptics; Anticonvulsants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/14Drugs for disorders of the nervous system for treating abnormal movements, e.g. chorea, dyskinesia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/14Drugs for disorders of the nervous system for treating abnormal movements, e.g. chorea, dyskinesia
    • A61P25/16Anti-Parkinson drugs
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/18Antipsychotics, i.e. neuroleptics; Drugs for mania or schizophrenia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/16Otologicals
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61QSPECIFIC USE OF COSMETICS OR SIMILAR TOILETRY PREPARATIONS
    • A61Q19/00Preparations for care of the skin
    • A61Q19/08Anti-ageing preparations

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Dermatology (AREA)
  • Physical Education & Sports Medicine (AREA)
  • Reproductive Health (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Orthopedic Medicine & Surgery (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Gynecology & Obstetrics (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Gerontology & Geriatric Medicine (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Psychology (AREA)
  • Pregnancy & Childbirth (AREA)
  • Birds (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Otolaryngology (AREA)

Abstract

Stabilny, gotowy do u zycia, ciek ly preparat zawieraj acy toksyn e jadu kie lbasianego do terapeu- tycznego u zytku dla ludzi zawiera dopuszczalny w farmacji buforowy roztwór soli zdolny do buforowa- nia w zakresie pH pomi edzy 5 i 6, terapeutyczny koncentrat oczyszczonej, izolowanej toksyny jadu kie lbasianego do u zytku dla ludzi oraz albumin e z surowicy krwi. Preparat jest stabilny jako ciecz w ci agu co najmniej jednego roku w temperaturze pomi edzy 0°C i 10°C oraz w ci agu co najmniej 6 miesi ecy w temperaturze pomi edzy 10°C i 30°C. Zastosowanie stabilnego, gotowego do u zycia, ciek lego preparatu zawieraj acego toksyn e jadu kie lbasianego do wytwarzania preparatu do hamowa- nia bod zca cholinergicznego do wybranego mi esnia, grupy miesni, gruczo lu lub narz adu, polega na tym, ze do wybranego mi esnia, grupy miesni, gruczo lu lub narz adu pacjenta podaje si e skuteczn a farmaceutycznie ilo sc ciek lego preparatu zawieraj acego toksyn e jadu kie lbasianego. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Stan techniki
Toksyna jadu kiełbasianego jest polipeptydowym produktem wytwarzanym przez bakterie Clostridium botulinum. Toksyna ta wywołuje paraliż mięśni u ssaków przez blokowanie uwalniania presynaptycznego neurotransmiitera acetylocholiny w miejscu połączeń neuro-mięśniowych. Chociaż toksyna była przez długie lata kojarzona ze śmiertelnym zatruciem jadem kiełbasianym, to w ostatnich latach stosowana jest terapeutycznie do leczenia pewnych zaburzeń związanych z mimowolnymi ruchami mięśnia, (takich jak zez, samoistny kurcz powiek i skurcz połowy twarzy) oraz segmentowe dystonie (takie jak kręcz szyi kurczowy, dystonia ustno-żuchwowa i dystonia spazmatyczna). Toksyna znalazła również zastosowanie w różnych wskazaniach kosmetycznych, takich jak nie chirurgiczne zmniejszanie „linii zmarszczkowych na twarzy oraz w traktowaniu nadmiernego pocenia.
Aktualnie, znane i zaakceptowane są do stosowania terapeutycznego u ludzi dwa preparaty zawierające toksynę (typu A) jadu kiełbasianego, a mianowicie „BOTOX® (Oculinum®., Allergan Inc., Irvine, CA) oraz „DYSPORT® (Spexwood Pharmaceuticals, Ltd, Zjednoczone Królestwo). Oba te preparaty są dostępne dla lekarzy w postaci liofilizatu, który rozpuszcza się bezpośrednio przed użyciem.
Z uwagi na róż nice w wymaganiach dawkowania dla różnych pacjentów, wielkości dawek dla indywidualnych pacjentów mogą się znacznie różnić. Ponadto, dla pewnych wskazań lekarz musi podawać jedynie małą część zawartości fiolki w ciągu przedłużonego okresu czasu, który może wynosić kilkanaście godzin. Chociaż jedno opublikowane badanie podaje, że ciekłe preparaty zawierające jad kiełbasiany mogą być powtórnie zamrażane i rozmrażane ze znacznym zachowaniem aktywności (Schantz i Kautter, 1978), to bardziej współczesne badania aktywności powtórnie rozpuszczonej toksyny wykazały, że „BOTOKS® traci co najmniej 44% aktywności po rozpuszczeniu i przechowywaniu w standardowej chłodni (około 4°C) w ciągu 12 godzin. Co więcej, gdy rozpuszczony preparat przechowywano w zamrażarce w temperaturze -70°C nastąpił około 70% spadek aktywności po dwóch tygodniach (Gartlan i Hoffman, 1993). Z tego powodu zaleca się aby taki preparat nie był stosowany później niż po upływie 4 godzin od rozpuszczenia. Może to prowadzić do znacznego marnowania leku i zwię kszania wydatków pacjenta.
Występuje więc potrzeba posiadania gotowego do użycia ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego, którą można by dogodnie przewozić, przechowywać i stosować zgodnie z potrzebami lekarza. Niniejszy wynalazek dotyczy takiego preparatu.
Istota wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest stabilny, gotowy do użycia, ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego do terapeutycznego użytku dla ludzi, który zawiera dopuszczalny w farmacji buforowy roztwór soli zdolny do buforowania w zakresie pH pomiędzy 5 i 6, korzystnie pomiędzy 5,4 i 5,8, terapeutyczny koncentrat oczyszczonej, izolowanej toksyny jadu kiełbasianego do użytku dla ludzi oraz albuminę z surowicy krwi. Preparat ten jest stabilny jako ciecz w ciągu co najmniej jednego roku, korzystnie w ciągu co najmniej dwóch lat, w temperaturze pomiędzy 0°C i 10°C oraz w ciągu co najmniej 6 miesięcy w temperaturze pomiędzy 10°C i 30°C, korzystnie w temperaturze 25°C.
Korzystnie preparat według wynalazku jest stabilny w postaci ciekłej w ciągu co najmniej jednego roku w temperaturze w zakresie od 2°C do 8°C, korzystniej 5°C.
Preparat według wynalazku jest stabilny w postaci ciekłej w ciągu co najmniej jednego roku w temperaturze korzystnie w zakresie od 2°C do 6°C, bardziej korzystnie 4°C.
W korzystnym wykonaniu preparatu wed ł ug wynalazku toksyną jadu kieł basianego jest toksyna serotypu wybranego z grupy składającej się z serotypów A, B, C1, C2, D, E, F i G, korzystnie toksyna typu B, obecna w stężeniu 100-20.000 jednostek/ml, korzystnie w stężeniu 1.000-5.000 jednostek/ml.
Korzystnie, toksyna jadu kiełbasianego typu B jest obecna w postaci kompleksu o wysokiej masie cząsteczkowej wynoszącej około 700.000 daltonów (D), to jest około 700.000 x 1,6605387313 x 10-27 kg.
W kolejnym korzystnym wykonaniu preparatu toksyną jadu kieł basianego jest toksyna typu A, obecna w stężeniu 20 - 2.000 jednostek/ml, korzystnie w stężeniu 100 - 1.000 jednostek/ml.
Korzystnie, dopuszczalny w farmacji buforowy roztwór soli zawiera bufor wybrany z grupy, do której należą bufor fosforanowy, bufor fosforanowo-cytrynowy i bufor bursztynianowy.
PL 200 926 B1
Preparat według wynalazku zawiera korzystnie 100 mM chlorku sodowego, 10 mM buforu bursztynianowego o stężeniu 5,6 pH, albuminę z surowicy ludzkiej o stężeniu 0,5 mg/mL oraz toksynę jadu kiełbasianego typu B o stężeniu 4.000 - 6.000 jednostek/ml, korzystnie około 5.000 jednostek/ml.
W preparacie według wynalazku, albuminę z surowicy krwi stanowi korzystnie rekombinowana ludzka albumina z surowicy.
Preparat według wynalazku zawiera korzystnie 0,5 mg/ml albuminę ludzką, toksynę jadu kiełbasianego typu B o stężeniu 4.000 - 6.000 jednostek/ml, korzystnie 5.000 jednostek/ml, oraz dopuszczalny w farmacji buforowy roztwór soli, zawierający 100 mM chlorku sodowego i 10 mM buforu bursztynianowego, zdolny do utrzymywania pH 5,6, który to preparat jest stabilny jako ciecz w ciągu co najmniej 6 miesięcy w temperaturze pomiędzy 10°C i 30°C.
Według wynalazku, zastosowanie stabilnego, gotowego do użycia, ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego, według wynalazku, do wytwarzania preparatu do hamowania bodźca cholinergicznego do wybranego mięśnia, grupy mięśni, gruczołu lub narządu, polega na tym, że do wybranego mięśnia, grupy mięśni, gruczołu lub narządu pacjenta podaje się skuteczną farmaceutycznie ilość ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego, przy czym zastosowanie preparatu jest korzystne w przypadkach, jeśli powyższy pacjent cierpi na zaburzenie z grupy, do której należy spastyczność, kurcz powiek, zez, kurcz połowy twarzy, zapalenie ucha środkowego, spastyczne zapalenie okrężnicy, skurcz zwieracza odbytu, ataksja moczowego wypychacza-zwieracza, ścisk szczęk, wygięcie kręgosłupa.
W szczególności, zastosowanie preparatu jest korzystne w przypadkach, jeśli powyższy pacjent cierpi na spastyczność związaną z jedną lub kilkoma grupami chorób, takich jak udar, uszkodzenie rdzenia kręgowego, uszkodzenia wewnątrzczaszkowe, porażenie mózgowe, stwardnienie rozsiane i choroba Parkinsona, a nadto je ś li pacjent cierpi na dystonię zwią zaną z jedną lub kilkoma grupami chorób, takich jak kręcz szyi kurczowy (dystonia szyjna), dystonia spazmatyczna, dystonia kończyn, dystonia krtaniowa, oraz dystonia ustno-żuchwowa (Meige'a).
Szczególnie korzystne zastosowanie według wynalazku preparatu według wynalazku ma miejsce, jeśli powyższe mięśnie lub grupy mięśni wywołują zmarszczki lub bruzdy na czole, bądź też powyższym mięśniem jest mięsień kroczowy a powyższa pacjentka rodzi dziecko.
Inne korzystne zastosowanie według wynalazku preparatu według wynalazku ma miejsce w przypadku, gdy pacjent cierpi na zaburzenia wybrane z grupy, do której należą ból mięśni twarzy, ból głowy związany z migreną, zaburzenia naczyniowe, nerwoból, neuropatia, ból artretyczny, ból pleców, nadmierne pocenie się, wyciek z nosa, astma, nadmierne wydzielanie śliny oraz nadmierne wydzielanie soku żołądkowego.
W korzystnym zastosowaniu toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna serotypu wybranego z grupy składającej się z serotypów A, B, C1, C2, D, E, F i G, korzystnie jest nią toksyna typu B, obecna w stężeniu 100 - 20.000 jednostek/ml, korzystnie obecna w stężeniu 1.000 - 5.000 jednostek/ml, korzystnie obecna w postaci kompleksu o masie cząsteczkowej około 700.000 daltonów (D), to jest około 700.000 x 1,6605387313 x 10-27 kg.
W innym korzystnym zastosowaniu preparatu, toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna typu A, obecna w stężeniu 20 - 2.000 jednostek/ml, korzystnie w stężeniu 100 -1.000 jednostek/ml.
Jeśli pacjent jest odporny na toksynę jadu kiełbasianego typu A, w zastosowaniu według wynalazku toksyna jadu kiełbasianego w preparacie jest wybrana z grupy, do której należą serotypy B, C1, C2, D, E, F i G toksyny jadu kiełbasianego, przy czym toksyna jadu kiełbasianego jest w tym preparacie korzystnie toksyną typu B.
Jeśli, natomiast, pacjent jest odporny na toksynę jadu kiełbasianego typu B, w zastosowaniu według wynalazku toksyna jadu kiełbasianego w preparacie jest wybrana z grupy, do której należą serotypy A, C1, C2, D, E, F i G toksyny jadu kiełbasianego, przy czym toksyna jadu kiełbasianego jest w tym preparacie korzystnie toksyną typu A.
Tak więc, stabilne ciekłe preparaty zawierające toksynę jadu kiełbasianego, przeznaczone do stosowania w środkach farmaceutycznych zgodne z wynalazkiem mają tę przewagę, że w przeciwieństwie do dostępnych aktualnie są bardziej stabilne w postaci ciekłej w ciągu przedłużonego okresu czasu (1 rok lub dłużej) w standardowych temperaturach w lodówce (około 4±2°C lub około 2-8°C, albo bardziej ogólnie w zakresie 0-10°C). Preparaty są stabilne w postaci ciekłej podczas przechowywania w pokojowej temperaturze (około 25°C, lub bardziej ogólnie w zakresie 10-30°C) w ciągu co najmniej sześciu miesięcy. Takie preparaty są szczególnie użyteczne w stanach, w których redukcja lub hamowanie wejścia cholinergicznego bodźca nerwowego do obszaru, w szczególności do mięśnia
PL 200 926 B1 lub grupy mięśni, gruczołu lub narządu ma korzystny wpływ. Przykłady takich stanów podano w dalszej części opisu.
W jednym aspekcie, w zakres wynalazku wchodzi stabilny, ciek ły preparat farmaceutyczny zawierający wyizolowaną toksynę jadu kiełbasianego i środek buforujący pozwalający na utrzymanie wartości pH pomiędzy około 5 i 6. Zgodnie z tą ogólną odmianą, toksynę miesza w buforowanej cieczy tworząc ciekły preparat o pH pomiędzy 5 i 6, zwłaszcza pomiędzy około 5,4 i 5,8, korzystnie około 5,5-5,6. Otrzymany preparat jest stabilny w ciągu co najmniej jednego roku lub tak długo jak co najmniej dwa lata, w zakresie temperatury od około 0 do 10°C, lub co najmniej 6 miesięcy w wyższych temperaturach, jak to opisano uprzednio. Generalnie, zgodnie z wynalazkiem każdy ze znanych sero typów toksyny jadu kiełbasianego (np. serotypy A, B, C1, C2, D, E, F lub G) albo inne serotypy wykazujące równoważną aktywność biologiczną mogą być włączane do preparatów według wynalazku. W korzystnej odmianie, toksyn ą jadu kieł basianego stosowaną w preparacie jest serotyp A lub B toksyny izolowany z hodowli Clostridium botulinum.
W korzystnych odmianach, toksyna jadu kieł basianego typu B jest obecna w preparacie w postaci kompleksu o masie cząsteczkowej 700 kilodaltonów (kD), w stężeniu około 100-20.000 jednostek/ml, w szczególności pomiędzy około 1.000-5.000 jednostek/ml. Gdy stosowany jest typ A, to generalnie w stężeniu pomiędzy około 20-2000, korzystnie 100-1.000 jednostek/ml. Jeśli stosuje się kombinacje różnych serotypów, wówczas pożądaną wielkość ich dawki i zakresy stężeń można wyznaczać proporcjonalnie do podanych przykładowo powyżej, zgodnie z ich aktywnością biologiczną.
Buforami, które można stosować są bufory fizjologiczne uważane za bezpieczne do wstrzykiwania do tkanki ssaków, szczególnie ludzi. Reprezentatywnymi buforami są, ale nie tylko, fosforanowe, fosforanowo-cytrynianowe, bursztynianowe, octanowe, cytrynianowe, jabłczanowe i węglanowe układy buforujące. Korzystnie, preparat zawiera także dodatkowo białko, takie jak ludzka albumina z osocza lub żelatyna. Należy pokreślić, że mogą być przez specjalistów rozpoznane i stosowane równoważniki powyżej wymienionych przykładowych buforów i dodatkowych białek. Preparat zawierający toksynę może być załadowywany do dowolnych znanych różnych pojemników lub fiolek, w których utrzymuje swoją aktywność.
W zbliżonym aspekcie, wynalazek dotyczy metody leczenia pacjenta wymagającego hamowania transmisji cholinergicznej. Wynalazek dotyczy również zastosowania preparatów według wynalazku do wytwarzania leku do stosowania w takich wskazaniach.
Przykładami wskazań terapeutycznych i kosmetycznych, w przypadku których można stosować preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego są, ale nie wyłącznie, kurcz powiek, zez, kurcz połowy twarzy, zapalenie ucha środkowego, spastyczne zapalenie okrężnicy, skurcz zwieracza odbytu, ataksja moczowego wypychacza-zwieracza, ścisk szczęk, wygięcie kręgosłupa, spastyczność, taka jak spastyczność związana z jedna lub kilkoma grupami chorób, takich jak udar, uszkodzenie rdzenia kręgowego, uszkodzenia wewnątrzczaszkowe, porażenie mózgowe, stwardnienie rozsiane i choroba
Parkinsona, oraz dystonia (np. kręcz szyi kurczowy (dystonia szyjna), dystonia spazmatyczna, dystonia kończyn, dystonia krtaniowa, dystonia ustno-żuchwowa (Meige'a)). Preparat można także podawać do mięśni kroczowych pacjentce podczas porodu w celu rozluźnienia tych mięśni. Przykładem zastosowań kosmetycznych preparatu jest podawanie do mięśni odpowiedzialnych za tworzenie się zmarszczek lub bruzd na czole. Do innych zastosowań preparatu należą takie jak ból mięśni twarzy, ból głowy związany z migreną, zaburzenia naczyniowe, nerwoból, neuropatia, ból artretyczny, ból pleców, nadmierne pocenie, wyciek z nosa, astma, nadmierne wydzielanie śliny oraz nadmierne wydzielanie soku żołądkowego.
Do szczególnie specyficznych dróg podawania preparatu według wynalazku należy podawanie domięśniowe, podskórne lub jontoforeza. Na przykład, w badaniach prowadzonych w związku z wynalazkiem stwierdzono, że toksyna jadu kiełbasianego typu B wykazuje skuteczność w leczeniu dystonii szyjnej przy podawaniu domięśniowym w podzielonej lub pojedynczej dawce dziennej od 5.000 do 10.000 jednostek.
W innym zbliżonym aspekcie wynalazek dotyczy metod traktowania pacjentów, którzy wykazują uczulenie lub oporność na specyficzny serotyp toksyny jadu kiełbasianego stabilnym ciekłym preparatem zawierającym inny serotyp. Np., pacjent oporny na toksynę jadu kiełbasianego typu A może być traktowany stabilnym preparatem zawierającym serotyp B, C1, C2, D, E, F lub G, albo też pacjentowi opornemu na serotyp B można podawać stabilny preparat zawierający któryś z serotypów A, C1, C2, D, E i F, uzyskując w ten sposób wznowienie skuteczności.
PL 200 926 B1
Powyższe i inne aspekty i cechy wynalazku będą bardziej w pełni widoczne po przeczytaniu poniższego szczegółowego opisu z załączonymi rysunkami.
Szczegółowy opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są stabilne ciekłe preparaty zawierające toksynę jadu kiełbasianego oraz ich zastosowanie. Chociaż obecnie są dostępne handlowo preparaty zawierające toksynę jadu kiełbasianego, przeznaczone do różnych zastosowań terapeutycznych i kosmetycznych, to ze względu na niestabilność w roztworze aktywnej toksyny muszą być one otrzymywane przez rozpuszczenie liofilizowanych substancji, które mają ściśle określone wymagania dotyczące przechowywania. Np., preparat „BOTOX® ma postać sproszkowanego liofilizatu, który musi być transportowany i przechowywany w zamrażarce w temperaturze nie wyższej niż -5°C i następnie bezpośrednio przed użyciem rozpuszczany w odmierzonej ilości roztworu soli. Po rozpuszczeniu zaleca się podanie preparatu pacjentowi w ciągu do 4 godzin i oziębianie przechowywanie roztworu w tym czasie (PDR, 1997). Zamrażanie i odmrażanie rozpuszczonego produktu nie jest zalecane (Hoffman, 1993).
Niniejszy wynalazek przedstawia stabilny ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego, który jest trwały w ciekłej postaci co najmniej przez jeden rok w standardowych temperaturach chłodziarki oraz co najmniej przez sześć miesięcy w pokojowej temperaturze. Taki preparat jest korzystny, gdyż nie wymaga specjalnych warunków przechowywania lub transportu. Zmniejszona jest również możliwość występowania błędów podczas rozcieńczania toksyny mogących doprowadzić do przedawkowania.
1. Definicje
Stosowane określenie „stabilny odnosi się do utrzymywania aktywności lub mocy biologicznej przez biologicznie czynną substancję, konkretnie toksynę jadu kiełbasianego, w ciągu określonego lub nie określonego okresu czasu.
Określenie „toksyna jadu kiełbasianego odnosi się do biologicznie czynnego białka lub kompleksu białkowego, zwykle pochodzącego od bakterii Clostridium botulinum. Określenie obejmuje każdą z co najmniej ośmiu znanych, różniących się serologicznie toksyn (A, B, C1, C2, D, E, F i G) jak również każdą dodatkowa toksynę jadu kiełbasianego o takiej samej ogólnie zdolności do hamowania cholinegicznego przekaźnictwa nerwowego, która tworzy aktywną cząsteczkę. Określenie powyższe obejmie także ewentualne białko nośnikowe pochodzące również od C. botulinum i w skompleksowane z aktywną cząsteczką, jak to opisano poniżej w sekcji IIA. Serotypy toksyny jadu kiełbasianego są, jak to się dyskutuje w dalszej części opisu, spokrewnione farmakologicznie ale immunologicznie odróżnialne. Generalnie, cząsteczka aktywnej toksyny ma masę około od 145 do 170 kilodaltonów (kD). W odniesieniu do niniejszego wynalazku jest zrozumiałe, że do toksyn białkowych zaliczane są białka nośnikowe zarówno izolowane ze źródeł naturalnych jak i wytwarzane drogą rekombinacji znanymi metodami. Ponadto, określenie „toksyna jadu kiełbasianego dotyczy także białek posiadających sekwencje aminokwasowe, w skład których wchodzą konserwatywne podstawienia aminokwasowe, w tym delecje, w porównaniu ze znanymi sekwencjami w toksynie jadu kiełbasianego, jak to opisano w dalszej części.
Określenie „aktywność biologiczna toksyny jadu kiełbasianego odnosi się do jej zdolności do blokowania przekaźnictwa nerwowego w złączach nerwowych posiadających receptory acetylocholiny poprzez blokowanie uwalniania acetylocholiny z zakończeń nerwów. Określenie powyższe stosuje się zamiennie z określeniami „hamowanie transmisji cholinergicznej, „hamowanie dopływu bodźca cholinergicznego lub ich odmianami. Do badań nad oceną in vitro aktywności biologicznej należy oznaczanie LD50 u myszy, jak to opisano poniżej. Jednostka aktywności w tym badaniu jest zdefiniowana jako ilość toksyny białkowej potrzebna do zabicia 50% testowanych określoną dawką myszy. Funkcjonalna definicja tego określenia jest podana w przykładzie 2.
Zwykłe aminokwasy są opisywane jedno- lub trzyliterowymi skrótami jak następuje: alanina (A, Ala), cysteina (C, Cys), kwas asparaginowy (D, Asp), kwas glutaminowy (E, Glu), fenyloalanina (F, Phe), glicyna (G, Gly), histydyna (H, His), izoleucyna (I, Ile), lizyna (K, Lys), leucyna (L, Leu), metionina (M, Met), asparagina (N, Asn), prolina (P, Pro), glutamina (Q, Glu), arginina (R, Arg), seryna (S, Ser), treonina (T, Thr), valina (V, Val), tryptopfan (W, Trp, tyrozyna (Y, Tyr).
Określenie „ciekły preparat farmaceutyczny odnosi się do aktywnego farmaceutycznie preparatu zawierającego lek lub związek biologiczny, który to preparat nadaje się do przechowywania w farmaceutycznym medium, takim jak buforowany roztwór soli lub bufor fizjologiczny w ciągu długiego okresu czasu. Preparat może być koncentratem, który rozcieńcza się podobną lub inną cieczą przed użyciem.
PL 200 926 B1
W Określenie „bufor odnosi się do związku, zwykle soli, który po rozcieńczeniu w wodnym środowisku służy do utrzymywania stężenia wolnych jonów wodorkowych w roztworze w określonym zakresie pH po dodaniu lub zobojętnianiu jonów wodorkowych w roztworze. Mówi się, że sól lub roztwór mają „pojemność buforującą lub „buforują roztwór w takim zakresie, w jakim jest to określone. Generalnie, bufor ma odpowiednią pojemność buforującą w zakresie ±1 pH. Jako „bufor fizjologiczny określa się bufor nie wykazujący toksyczności w stosunku do ssaków, szczególnie ludzi, gdy jest podawany jako część preparatu farmaceutycznego. Przykłady takich fizjologicznych buforów w kontekście wynalazku są podane w dalszej części opisu.
Określenie „dopuszczalna w farmacji ciecz dotyczy cieczy uważanej za bezpieczną dla ssaków, w szczególności ludzi, podczas konsumpcji lub iniekcji.
Określenie „dodatkowe białko dotyczy, w znaczeniu stosowanym w opisie, białka dodawanego do farmaceutycznie aktywnego preparatu ale nie zwiększającego w sposób znaczący aktywności biologicznej tego preparatu. Do takich białek należą przykładowo, ale nie wyłącznie, albuminy z surowicy krwi, w szczególności albuminy z krwi ludzkiej, oraz żelatyna. Takie białka są korzystnie stosunkowo nie immunogeniczne dla ssaków, którym preparat farmaceutyczny jest poddawany.
Określenie „obejmujący, w znaczeniu stosowanym w opisie a w szczególności w zastrzeżeniach, ma takie same znaczenie jak „włączony, „zawierający lub „znamienny tym. Preparat lub metoda, która „obejmuje elementy A, B i C może zawierać poza A, B i C także inne nie wymienione elementy, takie jak X i Y.
Określenie „około w znaczeniu stosowanym w opisie wynalazku, a w szczególności w zastrzeżeniach, jest tym samym co „w przybliżeniu lub „blisko. W kontekście wartości liczbowych, bez konstruowania ścisłej definicji liczbowej, termin ten może być stosowany dla podawania wartości różniących się o ± 10% od wartości deklarowanej.
Wszystkie inne określenia stosowane tutaj mają zwykłe znaczenia znane specjalistom lub takie, które są cytowane w standardowych słownikach medycznych lub naukowych.
II. Toksyna jadu kiełbasianego
Jak wspomniano uprzednio, toksyna jadu kiełbasianego jest polipeptydem wytwarzanym przez szczepy Clostridium botulinum. Szczepy te produkują co najmniej osiem znanych różniących się serologicznie toksyn (A, B, C1, C2, D, E, F i G). Każdy ze szczepów C. barati i C. butyricum produkuje pojedynczy serotyp, podobny odpowiednio do serotypów E i F (Simpson 1993). Generalnie, cząsteczka toksyny ma masę cząsteczkową około od 145 do 170 kilodaltonów (kD). W niektórych przypadkach, cząsteczka aktywnej toksyny składa się z dwóch połączonych mostkiem disiarczkowym łańcuchów utworzonych z macierzystego polipeptydu. Np., toksyna jadu kiełbasianego typu B jest produkowana z jednego prekursorowego polipeptydu o masie 150 kD, który po rozcięciu tworzy dwa połączone mostkiem disiarczkowym fragmenty - większy łańcuch (łańcuch H) o masie cząsteczkowej 100 kD oraz mniejszy łańcuch (łańcuch L) o masie 50 kD, co zapewnia maksymalną aktywność. Naturalnie występujące toksyny są związane nie kowalencyjnie z nietoksycznym białkiem nośnikowym także produkowanym przez C. botulinum. Te białka nośnikowe wiążą się z łańcuchami toksyny tworząc duże kompleksy o masie 900 kD (typ A), korzystnie o masie 700 kD (typ B). Powyższe białka nośnikowe są współizolowane z toksyną i optymalnie tworzą część opisywanych preparatów.
Różne serotypy toksyny jadu kiełbasianego wykazują różną specyficzność wiązania w komórkach. Np., toksyny typu A i typu E wydają się wiązać do tych samych synaptosomalnych miejsc wiązania, natomiast toksyna typu B wiąże się do innego miejsca wiążącego i nie współzawodniczy w wiązaniu się z miejscem typu A/E (Melling, 1988). Przyjmuje się, aczkolwiek bez wiązania się z partykularną teorią lub mechanizmem działania, że łańcuch H toksyny odpowiada za wiązanie z komórkami neuronowymi i zdolność penetrowania do komórek, natomiast łańcuch L hamuje uwalnianie acetylocholiny w złączach nerwowych. Ponadto, przyjmuje się, że toksyny jadu kiełbasianego typów A i B wykorzystują nieco inny mechanizm powodowania hamowania uwalniania acetylocholiny; typ A rozrywa Synapsę Associated Protein-25 (SNAP-25), zaś typ B rozrywa esicle Associated Membranę Protein (VAMP lub synaptobrewina). Oba te białka są składnikami uwalnianych ze złączy nerwowych pęcherzyków synaptycznych.
Wszystkie serotypy toksyn z C. botulinum dają wspólne fizjologiczne rezultaty u ssaków. Wszystkie one hamują lub blokują aktywność cholinergiczną w złączach nerwowych, co prowadzi do częściowego lub całkowitego paraliżu mięśni lub blokady albo hamowania funkcji narządu lub gruczołów, w zależności od miejsca podania. Zgodnie z tym, preparat według wynalazku może zawierać
PL 200 926 B1 serotypy toksyny jadu kiełbasianego produkowane przez C. botulinum charakteryzujące się opisanymi uprzednio aktywnościami biologicznymi. Sekwencje aminokwasowe większości znanych obecnie serotypów są znane lub mogą być ustalone znanymi metodami. Jest zrozumiałe, że w zgodnie z niniejszym wynalazkiem można sporządzać preparaty zawierające toksynę skonstruowaną metodą rekombinacji, która to toksyna ma konserwatywne podstawienia aminokwasów w stosunku do znanych sekwencji. Generalnie, takie podstawienia mogą być wykonywane standardowymi klasami naturalnych aminokwasów. Np., standardowymi klasami podstawienia może być sześć klas opartych na wspólnych właściwościach łańcucha bocznego i największej częstości podstawiania w homologicznych naturalnych białkach, jak to wynika ze znanych standardowych matryc częstości wymiany, takich jak Dayhoffa matryca częstości wymiany.
Do omawianych klas, zgodnie z matrycą Deyhoffa należą następujące: klasa I: Cys; klasa II: Ser, Thr, Pro, Hyp, Ala i Gly, reprezentujące małe alifatyczne łańcuchy boczne i grupę -OH; klasa III: Asn, Asp, Glu i Gln, reprezentujące obojętne i zawierające ujemny ładunek łańcuchy boczne zdolne do tworzenia wiązań wodorowych; klasa IV: His, Arg i Lys, reprezentujące polarne zasadowe łańcuchy boczne; klasa V: Ile, Val i Leu, reprezentujące alifatyczne łańcuchy boczne o rozgałęzionym łańcuchu, oraz Met; oraz klasa VI: Phe, Tyr i TRp, reprezentujące aromatyczne łańcuchy boczne. Ponadto, do każdej grupy spokrewnione analogi aminokwasów, takie jak ornityna, homoarginina, N-metylolizyna, dimetylolizyna lub trimetylolizyna w klasie IV, oraz chlorowcowana tyrozyna w grupie VI. Dalej, do poszczególnych klas należą oba stereoizomery L i D, chociaż L-aminokwasy są korzystne dla podstawienia. Przykładowo, podstawienie Asp w miejsce innej reszty z grupy III, takiej jak Asn, Glu lub Gln, jest podstawieniem konserwatywnym.
Chociaż aktywność toksyny jadu kiełbasianego można oznaczać znanymi metodami elektrofizjologicznymi, to generalnie pomiar aktywności wykonuje się wstrzykując toksynę małym zwierzątkom, takim jak myszy, i oznaczając wielkość dawki wymaganą dla zabicia przeciętnie 50% testowanych zwierząt. Taką dawkę określa się jako „dawkę śmiertelną 50 lub jako LD50, i definiuje jako jednostkę aktywności biologicznej. Dawki do podawania terapeutycznego są umownie określane w takich jednostkach. Jak to omówiono szczegółowo w Sekcji IIIB poniżej, różne serotypy mogą wykazywać różne moce terapeutyczne oznaczane w jednostkach LD50. Dawki terapeutyczne można ustalać z tych informacji, stosując znane metody.
III. Wytwarzanie toksyny jadu kiełbasianego
W tej sekcji opisano metody wytwarzania toksyny jadu kiełbasianego stosowanej w preparacie według wynalazku.
A. Izolowanie toksyny jadu kiełbasianego z C. botulinum
W tej sekcji przedstawiono ogólne metody wytwarzania oczyszczonej toksyny jadu kiełbasianego T. C. botulinum na przykładzie toksyny jadu kiełbasianego typu B. Poza metodami przedstawionymi w tym opisie znane są alternatywne metody wytwarzania toksyn jadu kiełbasianego typu A i B, jak również innych znanych serotypów.
Jak wspomniano uprzednio, aktywnym składnikiem preparatów według wynalazku jest białkowy komponent ekstraktów z hodowli C. botulinum znany jako toksyna jadu kiełbasianego. Aktywny składnik toksyny ma masę cząsteczkową około 145-170 kD i jest zwykle obecny w natywnym kompleksie białkowym mającym o wiele wyższą masę cząsteczkową. W tej sekcji przedstawiono przykładowe metody izolowania różnych toksyn jadu kiełbasianego, skupiając się na serotypach A i B toksyny jadu kiełbasianego. Jest zrozumiałe, że literatura naukowa daje ogólne wskazówki dla alternatywnych metod izolowania i oczyszczania toksyn, na podstawie których specjaliści będą zdolni do wyboru takich metod i zastosowania ich do oczyszczania konkretnej toksyny pożądanej do stosowania w preparatach wytwarzanych według wynalazku.
Generalnie, toksyna jadu kiełbasianego typu B jest izolowana w postaci kompleksu z fermentacji C. botulinum o wysokim mianie, przy użyciu bardzo dobrze znanych metod. Szczepy muzealne mogą być otrzymywane w Stanach Zjednoczonych przez instytucje posiadające licencję Center for Disease Control (CDC), a w innych krajach zgodnie z narodowymi regulacjami dotyczącymi dystrybucji tego organizmu. Do wykorzystania w procesie oczyszczania toksyny jadu kiełbasianego typu B szczepy C. botulinum Okra lub Bean B są odpowiednimi materiałami wyjściowymi. Zamrożone szczepy bakterii są wykorzystywane do zaszczepiania w probówkach zawierających pożywkę hodowlaną, taką jak pożywka tioglikolanowa lub pożywka tryptykazo-peptonowa a hodowlę i przerób prowadzi się zgodnie ze sposobem opisanym poniżej a szczegółowo w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki 5.096.077, włączonym tutaj jako odnośnik.
PL 200 926 B1
Ujmując rzecz skrótowo, szczepy hoduje się znanymi sposobami w celu uzyskania dostatecznej ilości wyjściowego materiału bakteryjnego dla wyprodukowania pożądanej ilości toksyny. Generalnie, potrzeba około 20 litrów hodowli bakteryjnej do otrzymania 0,5 g toksyny. Temperaturę brzeczki doprowadza się do pokojowej i następnie pH koryguje do 3,5 za pomocą kwasu siarkowego lub innego odpowiedniego kwasu. Wytrącony osad pozostawia się do osadzenia i dekantuje klarowny supernatant. Do osadu dodaje się podczas mieszania chlorek wapniowy a następnie wodę destylowana do stężenia CaCl2 wynoszącego około 150 mM, po czym pH podnosi się do poziomu bliskiego odczynowi obojętnemu (pH 6,5) i roztwór toksyny klaruje się za pomocą odwirowania. Toksynę wytrąca się ponownie doprowadzając pH do 3,7. Po osadzeniu toksyczny precypitat odwirowuje się, znów rozpuszcza w buforze o pH 5,5 i wyczerpująco dializuje w ciągu nocy wobec tego samego buforu. Dializowaną toksynę odwirowuje się i otrzymany supernatant chromatografuje się na kolumnie z wymieniaczem anionowym (DEAE). Zbiera się frakcję nie związaną i testuje na obecność toksyny. Z tej frakcji strąca się kompleksy toksyny dodając siarczan amonu do około 60% wysycenia. Pastylkę rozpuszcza się buforze fosforanowym i dializuje wobec tego samego buforu (pH 7,9). Tę oczyszczoną toksynę można stosować do sporządzania preparatu.
Metody wytwarzania toksyny jadu kiełbasianego typu A są również dobrze znane. Np., Hambleton i wsp. (1981) i Melling i wsp. (1988), których prace są tutaj włączone jako odnośniki, opisują produkowanie i oczyszczanie toksyny jadu kiełbasianego typu A w hodowli Clostridium botulinum typu A NCTC 2916. W hodowli stosuje się szczepy bakterii hodowane ze zweryfikowanego materiału posiewowego i szczepi do 30 litrowego fermentom pracującego w znanych standardowych warunkach hodowli beztlenowej. Zawartość toksyny monitoruje się w sposób ciągły (np. za pomocą oznaczania LD50) i po osiągnięciu maksymalnego poziomu ( około 2 x 106 LD50/ml dla myszy) hodowlę zakwasza się 3N kwasem siarkowym do pH 3,5 i toksynę oddziela drogą odwirowywania. Wytrąconą surową toksynę rozpuszcza się ponownie i ekstrahuje 0,2 M buforem fosforanowym (pH 6,0), traktuje rybonukleazą (100 μg/ml w temperaturze 34°C) i wytrąca stosując NH4SO4 (60% nasycenie, temperatura 25°C). Precypitat zawiesza się i poddaje chromatografii jonowymiennej na DEAE-Sephacelu przy pH 5,5. Frakcje monitoruje się na aktywność i aktywne frakcje ponownie wytrąca stosując NH4SO4 (60% nasycenie w temperaturze 25°C). Osad może być przechowywany i powtórnie rozpuszczany w celu wytworzenia preparatu według wynalazku, jak to opisano poniżej.
Preparaty według wynalazku zawierają kompleks wiążący toksynę, taki jaki jest otrzymywany metodami opisanymi powyżej dla toksyny jadu kiełbasianego typów A i B, albo wykorzystuje się równoważne postaci toksyny jadu kiełbasianego typów C1, C2, D, E, F lub G wytwarzane znanymi metodami. Miano toksyny jest oznaczane metodą kolejnych rozcieńczeń powtórnie rozpuszczonego kompleksu w dodatkowym białku, takim jak albumina z surowicy ludzkiej. Unika się tworzenia pęcherzyków i silnego mieszania, takiego jak mieszanie wirowe. Przyjęto umownie, że miano oznacza się stosując badanie na śmiertelność myszy, takie jak oznaczanie LD50, jak to opisano w przykładzie 2. Roztwór roboczy rozcieńcza się, dzieli na próbki i liofilizuje. Taki roztwór podstawowy testuje się w badaniach, w których oznacza się stężenie białka, LD50, czystość i przydatność farmaceutyczną, stosując dobrze znane metody, opisane przykładowo w przykładzie 2.
IV. Stabilne preparaty zawierające toksynę jadu kiełbasianego
Odkryto, że toksynę jadu kiełbasianego można otrzymywać i przechowywać w postaci stabilnych ciekłych preparatów, które utrzymują swoją moc w ciągu przedłużonego okresu czasu, np. w ciągu co najmniej 1-2 lat w temperaturze chłodni (to jest w temperaturze około 5±3°C, bardziej dokładnie około 4±2°C, a bardziej ogólnie 0-10°C) albo co najmniej w ciągu 6 miesięcy w temperaturze pokojowej (to znaczy w temperaturze około 25°C, bardziej ogólnie 10-30°C). Taki preparat może być dogodnie podawany przez lekarza ludziom lub innym gatunkom ssaków jako farmaceutyk bez rozpuszczania. Preparat charakteryzuje się pH około 5-6, korzystnie 5,5-5,6, utrzymywanym przez odpowiedni układ buforujący. Preparat może także zawierać jedno lub kilka dodatkowych białek.
W przykładzie 1 opisano szczegółowo sporządzanie preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego typu B o stężeniu 5.000 jednostek/ml. Jest zrozumiałe, że opisany sposób może być użyty do otrzymywania preparatów zawierających inne serotypy toksyny jadu kiełbasianego, takie jak typ A, w stężeniach wymaganych dla tych serotypów, dla otrzymywania stabilnych preparatów w odpowiednich dawkach i opakowaniach.
W skrócie, stężony preparat toksyny jadu kiełbasianego, taki jak preparaty oczyszczonej toksyny opisane powyżej dla typów A i B, miesza się z rozcieńczalnikiem, takim jak bufor bursztynianowy o pH 5-6, korzystnie około 5,6. W przypadku toksyny jadu kiełbasianego typu B pożądane jest stężenie
PL 200 926 B1 około 5.000 jednostek/ml, oznaczane na podstawie badania LD50 dla myszy, chociaż może być potrzebne lub pożądane stężenie w zakresie 100-20.000 lub nawet większe, w zależności od podawanej dawki. W przypadku toksyny jadu kiełbasianego typu A mogą być dogodne stężenia 20-2.000, korzystnie około 100-1.000 jednostek/ml. Preparat przeznaczony do produkcji farmaceutycznej dzieli się na porcje i testuje na możliwą obecność zanieczyszczeń mikrobiologicznych i następnie sączy przez filtr wyjaławiający do szklanych lub polipropylenowych fiolek przeznaczonych dla pacjentów. Produkt finalny może być przechowywany w postaci cieczy w ciągu co najmniej jednego roku, korzystnie dłużej niż dwa lata, w temperaturze 0-10°C, bez znaczącego spadku mocy biologicznej, jak to udowadnia < 20% spadek aktywności w teście na LD50 na myszach (przykład 2).
Rozcieńczalnikiem może być dowolna dopuszczalna farmaceutycznie ciecz, która nie oddziałuje szkodliwie na stabilność kompleksu i która podtrzymuje trwale pH w zakresie około 5 do 6. Przykładami szczególnie odpowiednich buforów są bufory bursztynianowy i fosforanowy, chociaż specjaliści wiedzą, że preparaty według wynalazku nie są ograniczone szczególnym buforem, o ile wybrany zapewnia dopuszczalny stopień stabilności pH lub pojemność buforującą, we wskazanym zakresie. Generalnie, bufor wykazuje odpowiednią pojemność buforującą w zakresie 1 jednostki pH. (Lachman i wsp., 1986). W niniejszym wynalazku dotyczy to buforów o pK w zakresie okoł o 4,5 - 6,5. Przydatność buforu można oceniać na podstawie opublikowanych tablic wartości pK lub oznaczać doświadczalnie znanymi metodami. Poza wspomnianymi powyżej buforami bursztynianowym i fosforanowym, do innych użytecznych farmaceutycznie buforów należą takie jak octanowy, cytrynianowy, akonitynianowy, jabłkowy i węglanowy (Lachman). Wartość pH roztworu można korygować do pożądanego punktu końcowego za pomocą dowolnego dopuszczalnego farmaceutycznie kwasu, np. solnego lub siarkowego, albo zasady, np. wodorotlenku sodowego.
Białkiem dodatkowym dodawanym do preparatu może być jedno z wielu dopuszczalnych farmaceutycznie białek lub peptydów. Korzystnie, wybierane jest takie dodatkowe białko, które może być podawane ssakom bez wywoływania reakcji immunologicznej. Np., albumina z surowicy ludzkiej nadaje się dobrze do stosowania w preparatach podawanych ludziom, natomiast albumina z surowicy wołowej może być wybierana do stosowania u bydła. Do omawianych celów może być stosowane Inne znane dodatkowe białko, np. żelatyna. Dodatkowe białko jest włączane w skład preparatu w stężeniu wystarczającym do zapobiegania adsorpcji kompleksu białkowej toksyny do ścianek pojemnika lub fiolki. Stężenie tego białka może być różne w zależności od jego charakteru i stężenia kompleksu toksyny w preparacie. Przykładowo, w badaniach związanych z niniejszym wynalazkiem stwierdzono, że stężenie 0,5 mg/ml albuminy z surowicy ludzkiej jest wystarczające dla preparatu zawierającego 5.000 jednostek/ml toksyny jadu kiełbasianego typu B. i nie wywołuje znaczących reakcji immunologicznych lub alergicznych u większości ludzi. Generalnie, stężenia wynoszące około 0,05 do 1 mg/1.000 jednostek toksyny jadu kiełbasianego B powinny dawać wystarczają c ą ochronę .
Stężenie dodatkowego białka odpowiednie dla stabilizacji toksyny jadu kiełbasianego typu A jest także opisane. Np., „BOTOX® jest stabilizowany dodatkiem 0,5 mg albuminy na 100 jednostek toksyny (PDR).
V. Zastosowanie
A. Zastosowanie terapeutyczne i kosmetyczne preparatów zawierających toksynę jadu kiełbasianego
Preparaty farmaceutyczne według wynalazku mogą być stosowane w wielu wskazaniach, w których jest pożądane hamowanie lub blokowanie neurotransmisji cholinergicznej, w szczególności, ale nie tylko, transmisji cholinergicznej związanej z kontrolą mięśni gładkich lub szkieletowych. W tej sekcji podane są przykłady zaburzeń, w których preparaty według wynalazku mogą być stosowane do celów terapeutycznych, jednak przykłady te nie ograniczają zakresu wynalazku. Reprezentatywne wielkości dawek i drogi podawania w niektórych z tych wskazań są opisane poniżej w części B.
Stwierdzono, że toksyna jadu kiełbasianego, w szczególności toksyna typu A, skutecznie leczy spastyczne zaburzenia mięśni. Jednorazowy schemat leczenia (który może się składać z wielokrotnego podawania domięśniowego) przynosi ulgę w niekontrolowanych kurczach mięśnia nawet w przeciągu kilku miesięcy. Np., „BOTOX® (toksyna jadu kiełbasianego typu B) została zaaprobowana przez U.S. Food and Drug Administrations do miejscowych iniekcji do oczodołu w leczeniu kurczu powiek. Do innych wskazań należą inne ogniska dystonii, takie jak dystonia krtaniowa, zespół Meige'a (dystonia ustno-żuchwowa, dyskineza ustno-twarzowa), dystonia szyjna (Hardman i wsp., 1996), dystonia kończyn, skurcz zwieracza odbytu oraz ataksja moczowego wypychacza-zwieracza, kurcz powiek, zez, kurcz połowy twarzy, a także wyciek z nosa, zapalenie ucha środowego, nadmierne
PL 200 926 B1 wydzielanie śliny, spastyczne zapalenie okrężnicy, nadmierne wydzielanie kwasu żołądkowego (patrz np. przykład w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.766.005), ból głowy związany z migreną, zaburzenia naczyniowe, nerwoból lub neuropatia (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.714.468; opis patentowy WO 953041, ból artretyczny (opis WO 9517904), zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego, rozluźnienie mięśni kroczowych podczas porodu (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.562.899) lub usuwanie ścisku szczęk (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.298.019).Toksynę jadu kiełbasianego typu A wstrzykuje się także miejscowo dla uzyskania kosmetycznego zmniejszenia napięcia mięśniowego tworzącego linie zmarszczkowe na twarzy co skutkuje „wygładzeniem czoła (Frankel, 1998). Stwierdzono także, że toksyna ta jest użyteczna przy wstrzykiwaniu śródskórnym do traktowania miejsc nadmiernego pocenia się (opis WO 9528171, opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.766.605), młodzieńczego skrzywienia kręgosłupa (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.053.005), porażenia mózgowego u dorosłych lub młodzieży (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.298.019, opis WO 9305800), skurczu i bezwiednych skurczów wywoływanych porażeniem mózgowym, stwardnienia rozsianego lub choroby Parkinsona (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.183.462). Wszystkie cytowane tutaj odnośniki są tutaj włączone w całości.
W doświadczeniach prowadzonych w związku z wynalazkiem, stabilne ciekłe preparaty zawierające toksynę jadu kiełbasianego typu B testowano i stwierdzono ich skuteczność w leczeniu dystonii szyjnej, znanej także jako kręcz szyi, stanu w którym osobnicy doświadczają mimowolnych skurczów mięśni głowy, karku i kręgosłupa co prowadzi z kolei do ruchów polegających na obracaniu lub pochylaniu głowy. Towarzyszą temu często drżenie i bóle mięśniowo-szkieletowe. Na ogół, etiologia zaburzenia nie jest znana ale przyjmuje się, że jest wynikiem dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego prowadzącej do nadczynności umięśnienia. Stosowane obecnie reżimy leczenia polegające na podawaniu leków o działaniu antycholinergicznym, dopaminergicznym, rozluźniającym mięśnie, antyspazmatycznym i przeciw-drgawkowym, nie dają przedłużonej ulgi. Toksyna jadu kiełbasianego typu B jest skuteczna w leczeniu powyższych zaburzeń drogą powodowania lokalnego porażenia albo parezy, które w typowo rozpoczynają się po około 1 tygodniu i trwają około 1-4 miesięcy.
Preparaty zawierające inne serotypy jadu kiełbasianego są użyteczne w początkowym traktowaniu zaburzeń uprzednio opisanych w odniesieniu do typu A. Ponadto, jak wspomniano uprzednio, toksyny jadu kiełbasianego typów B-G są także użyteczne w leczeniu pacjentów z nabytą odpornością na toksynę jadu kiełbasianego typu A ze względu występowanie reakcji immunologicznej na toksynę. Odwrotnie, serotyp A może być podawany pacjentom, którzy stali się oporni na serotyp B lub inne serotypy toksyny. Preparaty zawierające jeden lub kilka serotypów jadu kiełbasianego można wytwarzać i stosować zgodnie z opisanym wynalazkiem.
Ogólnie uznaje się, że ze względu na podobne działanie biologiczne różne typy toksyn jadu kiełbasianego mogą być stosowane w leczeniu rozmaitych zaburzeń, szczególnie związanych ze spastycznością mięśni. Jednak, jak to opisano dalej w odniesieniu do typów A i B, efektywne dawki (wyrażone w wartościach LD50 lub jednostkach biologicznych) mogą się dla różnych serotypów znacznie różnić. Ustalenie równoważnych dawek może być oparte na znanych wielkościach dawek dla testowanych toksyn.
B. Dawkowanie i sposoby podawania
Toksyna jadu kiełbasianego jest znana jako silna i czasami śmiertelna trucizna dla zwierząt. Nie mniej jednak, przy zachowaniu należytej ostrożności w dostosowaniu sposobu podawania i dawkowania lek może być stosowany bezpiecznie przez ludzi.
Dawkowanie dla różnych postaci toksyny jadu kiełbasianego jest różne w zależności od stosowanego serotypu toksyny. Np., w doświadczeniach prowadzonych w związku wynalazkiem stwierdzono na podstawie porównania LD50 na myszach, że toksyna jadu kiełbasianego typu A („BOTOX®) wykazuje około 4-6 razy silniejsze działanie niż toksyna typu B w wywoływaniu porażenia u małp, co oceniano za pomocą elektrofizjologicznych pomiarów wybranych mięśni szkieletowych. Powyższa obserwacja jest zgodna z wynikami doświadczeń na szczurach, które wykazały duże różnice w ilościach tych dwóch toksyn wymaganych dla wywoływania paraliżu kończyn szczurów (Sellin, Jackson). Na podstawie tych obserwacji odpowiednie równoważne dawkowania mogą być ustalane lub wyznaczane doświadczalnie przez doświadczonego praktyka.
Zalecane dawkowanie może również ulegać zmianie w zależności od historii choroby pacjenta. Zgodnie z doniesieniami, pacjenci, którzy otrzymywali powtarzające się dawki np. toksyny jadu kiełbasianego typu A stali się „opornymi na dalsze leczenie, wymagając większych dawek dla uzyskania
PL 200 926 B1 równoważnego efektu w tym samym czasie. Nie związując się z żadnym szczególnym mechanizmem działania, przyjmuje się, że to zjawisko jest związane z rozwojem u pacjenta reakcji immunologicznej specyficznej względem danego serotypu. Donosi się o przypadkach występowania przeciwciał u około 3 do 57% pacjentów poddawanych powtarzającej terapii toksyną jadu kiełbasianego typu A. W związku z powyższym, zaleca się, w przypadku gdy lekarz zamierza zmienić serotyp podczas przebiegu kuracji, aby początkowa dawka nowego serotypu była obliczana raczej jak dla początkującego pacjenta niż na podstawie historii jego dawkowania.
Do odpowiednich metod podawania należą takie, które pozwalają na dostarczenie aktywnego składnika toksyny do pożądanej tkanki, bez powodowania poważnych działań ubocznych u pacjenta. Do takich metod należą, ale nie tylko, takie jak podawania domięśniowe, podawanie miejscowe, podawanie podskórne, podawanie okołonerwowe, jontoforeza, i podobne. Do znanych specyficznych procedur stosowanych do podawania toksyny jadu kiełbasianego należą takie, które ograniczają rozprzestrzenianie ogólnoustrojowe składników aktywnych. Do identyfikacji i bardziej precyzyjnej lokalizacji specyficznych grup mięśni, w szczególności traktowania mięśni trudnych do identyfikacji, takich jak mięśnie oczodołu, krtani i obszaru skrzydłowatego oraz mięśni u otyłych pacjentów, można stosować elektromiografię.
W leczeniu dystonii zwykle podaje się toksynę w pobliżu stref unerwienia dotkniętego zaburzeniem mięśnia, zazwyczaj drogą iniekcji domięśniowej za pomocą strzykawki podskórnej. Typowo, wywołane porażenie miejscowe może przynieść pacjentowi ulgę na 3 do 4 miesięcy. Pacjenci mogą być testowani rozpoczynając od niższych dawek aż do ustalenie optymalnej. Ma to na celu uzyskanie wystarczającej blokady nerwowo-mięśniowej dla korygowania jakiejkolwiek dysfunkcji bez powodowania wyraźnego porażenia. Zmiany wielkości dawek mogą być wskazane w przypadku gdy pacjent staje się oporny na toksynę. Zaletą sposobu według wynalazku jest to, że pozwala unikać powszechnego problemu dawkowania związanego z nietrwałością toksyny w roztworze, co może prowadzić do dalszych wątpliwości co do odpowiedniego dawkowania.
Zalecane dawki toksyny jadu kiełbasianego typu A są znane i zostały ustalone dla wielu wskazań. Np., do traktowania zeza zalecana jest dawka 1,25-2,5 jednostek toksyny jadu kiełbasianego typu A do podawania do mięśni pionowych i do zeza poziomego mniejszego niż 20 dioptrii, natomiast w przypadku zeza poziomego większego od 20 dioptrii pryzmatycznych zalecana jest dawka 2,5-5 jednostek (Physician's Desk Reference, 51st Editiori).
Toksyna jadu kiełbasianego typu A jest także stosowana do leczenia kurczu powiek w dawce wynoszącej 1,25-2,5 jednostek, wstrzykiwanej igłą kalibru 27-30 do środkowego i bocznego przedtarczkowego pierścienia oka pod górną powieką i w tych samych miejscach dolnej powieki. Podawanie może trwać około 3 miesięcy, przy czym w kolejnych sesjach podawania dawka może być zwiększana do dwukrotnej, w zależności od reakcji pacjenta. Zalecane jest aby skumulowana dawka nie przekraczająca 200 jednostek toksyny jadu kiełbasianego typu A była podawana w ciągu 30 dni (Physician's Desk Reference, 51st Editiori).
W przykładzie 3 przedstawiono przykładowe badania zakresu dawkowania toksyny jadu kiełbasianego typu B w leczeniu dystonii szyjnej (kręczu szyi) przy zastosowaniu preparatu według wynalazku. W tych badaniach, przedstawionych także poniżej, ciekły preparat według wynalazku zawierający toksynę jadu kiełbasianego był dostarczany klinicystom razem z instrukcją przechowywania w lodówce szpitalnej w kontrolowanej temperaturze pomiędzy 2 i 8°C. Generalnie, preparat był dostarczany z serii wytwarzanych i przechowywanych w zalecanej temperaturze w ciągu 6-12 miesięcy. Klinicyści otrzymywali około sześciomiesięczny zapas preparatu.
Pacjentom podawano iniekcyjnie różne dawki toksyny w 2-4 grupy powierzchniowych mięśni karku i/lub barku, wybranych drogą klinicznego badania mięśni zaangażowanych w zaburzenie. W jednym badaniu podawana indywidualna dawka wynosiła 100-1.200 jednostek dawka skumulowana 270-2.280 jednostek w ciągu do 398 dni. Podczas badania u wszystkich pacjentów stwierdzano poprawę a moc preparatu nie ulegała zmniejszeniu.
Dalsze badania prowadzone w związku z wynalazkiem wykazały, że pacjentom którzy nabyli oporność na toksynę jadu kiełbasianego typu A można podawać toksynę typu B. Tak więc, tacy pacjenci uczestniczący w badaniach i wykazujący obniżoną wrażliwość na toksynę jadu kiełbasianego typu A byli uważani za z powodzeniem leczeni, u których stwierdzano co najmniej 25% zmniejszoną punktację (to znaczy poprawę) według Toronto Western Spasmodic Torticollis Rating Scale (TWSTRS, Consky, 1994), w odniesieniu do punktacji podstawowej. Podawano indywidualne dawki toksyny jadu kiełbasianego typu B wynoszące 150-1.430 jednostek a skumulowane 300-12.000
PL 200 926 B1 jednostek, w ciągu do 117 dni, co szczegółowo opisano w przykładzie 3. Stan wszystkich pacjentów uczestniczących w tych badaniach ulegał poprawie, w szczególności przy podawaniu wyższych dawek, i nie znaleziono oznak pojawiania się przeciwciał blokujących toksynę jadu kiełbasianego typu B. Nie stwierdzono również oznak zmniejszenia mocy preparatu. W dalszych badaniach podawano okresowo indywidualne dawki preparatu zawierające 0,400, 1.200 i 2.400 jednostek toksyny jadu kiełbasianego typu B, w ciągu aż 203 dni i odniesiono sukces w leczeniu kręczu szyi, jak to opisano uprzednio.
Przedstawione poniżej przykłady ilustrują wynalazek nie ograniczając w żaden sposób jego zakresu.
PRZYKŁADY
Materiały
Jeśli nie podano inaczej, wszystkie wymieniane odczynniki można otrzymywać od wiarygodnych dostawców sprzedających odczynniki do stosowania w przemyśle chemicznym, biochemicznym, biotechnologicznym i farmaceutycznym.
P r z y k ł a d 1: Otrzymywanie stabilnych preparatów zawierających toksynę jadu kiełbasianego
A. Przygotowywanie buforu bursztynianowego
Bufor bursztynianowy przygotowywano w porcjach po 3 litry, stosując 2,7 mg/ml bursztynianu disodowego, 5,8 mg/ml chlorku sodowego oraz dodatkowo 0,5 mg/ml albuminy z surowicy ludzkiej (Michigan Biological Products Institute). Wartość pH buforu doprowadzano do 5,6 za pomocą stężonego kwasu solnego. Roztwór buforowy sączono przez filtr 0,2 μm do autoklawowanego, zamykanego pojemnika. Przed użyciem, próbki buforu badano na pH, obecność endotoksyn bakteryjnych i czystość biologiczną.
B. Przygotowywanie preparatów zawierających toksynę jadu kiełbasianego
Porcję stężonej toksyny jadu kiełbasianego typu B rozcieńczano około 1000-krotnie buforem bursztynianowym o pH 5,6, otrzymując roztwór o mocy 5.000 ± 1.000 j/ml. Rozcieńczony roztwór toksyny przechowywano w 2-litrowych zamykanych pojemnikach szklanych. Określano go jako „roztwór podstawowy i przechowywano w temperaturze 5 + 3°C do czasu przesłania do rozdozowania.
Przed rozlaniem roztworu podstawowego pobierano próbki i testowano na obecność zanieczyszczeń mikrobiologicznych stosując znane standardowe metody. Roztwór następnie przesyłano za pomocą pompy perystaltycznej przez rurkę odpowiadającą wymaganiom medycznym i sączono przez filtr wyjaławiający (0,2 μm) do sterylnego odbieralnika umieszczonego w pokoju do rozlewu. Otrzymany jałowy roztwór podstawowy dozowano do fiolek o pojemności 3,5 ml w porcjach po 0,5 ml (2.500 jednostek), 1 ml (5.000 jednostek) lub 2 ml (10.000 jednostek). Skład końcowego roztworu w pojemniku podano w tablicy 1.
T a b l i c a 1
Skład preparatu jadu kiełbasianego
Składnik aktywny Składnik nieaktywny Stężenie
Toksyna jadu kiełbasianego typu B - 500011 000 LD50 j/ml
- Bursztynian, USP 10 mM
- Chlorek sodowy, USP 100 mM
- Albumina ludzka, FDA 0,5 mg/ml
- Kwas solny, NF Korekcja pH
P r z y k ł a d 2: Test na stabilność preparatów zawierających toksynę jadu kiełbasianego
A. Wyniki badań stabilności
Wytworzoną toksynę jadu kiełbasianego typu B rozcieńczono jak to opisano uprzednio do stężenia 2.500 jednostek/ml i przetrzymywano w próbkach po 1 ml w 5 ml szklanych fiolkach w temperaturze 5°C w ciągu 30 miesięcy. W czasie zerowym i następnie po 1,3, 6, 9, 12, 18, 24 i 30 miesiącach próbki wybierano losowo i testowano na aktywność w badaniach LD50 u myszy. Roztwory także oceniano wizualnie i oznaczano pH za pomocą standardowych metod.
W tablicy 2 przedstawiono wyniki testów dla różnych punktów czasowych. Wyniki te wykazują, że preparaty wytwarzane sposobem według wynalazku są stabilne, gdyż ich moc mieści się w zakresie podanym dla czasu zerowego w ciągu co najmniej 30 miesięcy przetrzymywania w temperaturze 5°C.
PL 200 926 B1
T a b l i c a 2
Stabilność preparatu w temperaturze 5°C
Czas przechowywania (miesięcy) Moc (średnia, j/ml) pH Wygląd3
0 1750-3250 5,5 Odpowiedni
1 1941 NDb ND
3 2541 5,6 ND
6 2020 5,6 Odpowiedni
9 2357 5,6 Odpowiedni
12 2064 5,6 Odpowiedni
18 2318 5,4 Odpowiedni
24 1799 5,6 Odpowiedni
30 2101 5,6 Odpowiedni
a Odpowiedni = bezbarwny do jasnożółtego roztwór, praktycznie nie zawierający widzialnych cząstek b Testu nie przeprowadzano
W tablicy 3 przedstawiono wyniki testowania próbek toksyny jadu kiełbasianego typu B, wytworzonych i pobieranych w sposób opisany uprzednio ale przetrzymywanych w temperaturze 25°C. Uzyskane wyniki wykazują, że preparat jest stabilny w ciągu co najmniej 6 miesięcy w temperaturze 25°C, gdyż jego średnia moc utrzymuje się na poziomie co najmniej 90%, korzystnie co najmniej 95%, po 6 miesiącach przetrzymywania, oraz na poziomie co najmniej około 70% mocy początkowej po przetrzymywaniu w ciągu 9 miesięcy w temperaturze 25°C.
T a b l i c a 3
Stabilność preparatu w temperaturze 25°C
Czas przechowywania (miesięcy) Moc (średnia, j/ml) pH Wygląd3
0 1941 5,5 Odpowiedni
1 2297 5,6 NDb
2 1935 5,6 ND
3 2017 5,6 ND
6 1909 ND Odpowiedni
9 1579 5,6 Odpowiedni
a Odpowiedni = bezbarwny do jasnożółtego roztwór, praktycznie nie zawierający widzialnych cząstek b Testu nie przeprowadzano
B. Testy na stabilność
1. Oznaczanie pH preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego
Wartość pH preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego mierzono stosując Fisher Scientific Accumet pH Meter, Model 50, z automatyczną kompensacją temperatury. Stosowano elektrodę zespoloną Orion Ross Combination Electrode z elektrodą odniesienia KCl. Pomiary pH wykonywano po standardowym dwupunktowym ustawieniu (pH 4,0 i pH 7,0), zgodnie z instrukcją producenta. Dla każdej próbki wykonywano trzy pomiary. Wyniki pomiarów zapisywano z dokładnością do drugiego znaku i obliczano średnią.
2. Badanie mocy w teście LD50 na myszach
Zdrowe, nie wykorzystywane uprzednio myszy CFW lub CD-1 obu płci, o wadze 18 do 22 g, stosowano do oznaczania LD50. Dla każdej próbki myszy testowano 5 dawkami preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego typu B. Każde badanie powtarzano pięciokrotnie.
Z próbki testowej sporządzano dwa roztwory podstawowe. Roztwór podstawowy A otrzymywano rozcieńczając próbkę testową do mocy 750 jednostek/ml buforem fosforanowym z żelatyną o pH 6,2. Roztwór podstawowy B otrzymywano rozcieńczając roztwór A 10-krotnie do 75 jednostek/ml. Kolejne rozcieńczenia sporządzano z roztworu podstawowego B: 1:7,5, 1:10, 1:13,5, 1:18 i 1:23,3.
PL 200 926 B1
Myszom wstrzykiwano dootrzewnowo 0,2 ml odpowiedniego rozcieńczenia związku. Myszy przetrzymywano i obserwowano w ciągu czterech dni, zapisując zgony. Obserwacje kończono po czterech dniach.
Skumulowaną śmiertelność (CD) dla różnych poziomów rozcieńczenia obliczano sumując ilość zgonów od maksymalnego do minimalnego rozcieńczenia. Skumulowane przeżycie (CS) obliczano natomiast sumując ilość przeżywających zwierząt od minimalnego do maksymalnego rozcieńczenia. Procent CD obliczano dla każdego rozcieńczenia jako CD/(CD+CS) x 100%. Rozcieńczenie reprezentujące LD50 oznaczano stosując metodę proporcjonalnego dystansu Reeda i Muencha, wykorzystując rozcieńczenia dające wartości procentowe CD odpowiadające 50% skumulowanej śmiertelności.
Proporcjonalny dystans (PD) = (%CD > 50%)- 50% (% CD > 50%) - )% CD < 50%)
Otrzymaną wartość PD mnożono przez logarytm różnicy pomiędzy poziomami rozcieńczeń odpowiadającymi 50% CD. Te wartość dodawano do logarytmu rozcieńczenia odpowiadającego śmiertelności większej niż 50 dla otrzymania rozcieńczenia reprezentującego LD50 Obliczano następnie antylogarytm tego rozcieńczenia w celu otrzymania ilości jednostek LDso toksyny w podawanej iniekcyjnie objętości (0,2 ml). Liczbę tę mnożono przez 5 dla obliczenia ilości jednostek LD50 w mililitrze roztworu podstawowego B.
Ilość jednostek LD50 w mililitrze roztworu podstawowego mnożono przez współczynnik rozcieńczenia (to znaczy rozcieńczenie wymagane dla uzyskania ustalonej mocy 75 jednostek/ml) dla uzyskania wymaganej mocy próbki. Średnia arytmetyczna i standardowe odchylenie dla jednostek LD50/ml obliczano z 5 ważnych testów.
3. Wygląd preparatu
Wygląd oceniano wizualnie wobec czarnego i białego tła przy silnym oświetleniu, podczas łagodnego obracania. Oceniano barwę, klarowność i obecność widzialnych cząstek.
P r z y k ł a d 3: Traktowanie dystonii szyjnej (CD)
A. Rozcieńczanie, obliczanie, podawanie i dawkowanie leku
1. Obchodzenie się z lekiem
Fiolki napełniano dozując 2,0 ml (10.000 jednostek), 1,0 ml (5.000 jednostek) lub 0,5 ml (2.500 jednostek) nie rozcieńczonego leku do badań. Unikano gwałtownego mieszania lub tworzenia się pęcherzyków, gdyż toksyna jadu kiełbasianego w takich warunkach może ulegać denaturacji. Roztwór usuwano z fiolki za pomocą strzykawki tuberkulinowej dbając o pobieranie dokładnej objętości.
2. Obliczanie ilości leku
Toksynę jadu kiełbasianego typu B aplikowano pacjentom cierpiącym na dystonię szyjną (CD) podając im zawartość odpowiedniej fiolki (fiolek) dla uzyskania dawkowania wskazanego poniżej w tablicy. Jednostki dla zwiększania dawki obliczano w sposób podany poniżej, gdzie 1 jednostka jest ilością toksyny obecną w dawce reprezentującej LD50 oznaczone na myszach jak opisano w przykładzie 2.
Dla każdej serii dawkowania toksynę jadu kiełbasianego typu B podawano zgodnie ze standardowymi procedurami opisanymi w dalszej części. Iniekcje związku były wykonywane przez lekarza neurologa przeszkolonego uprzednio w stosowaniu terapeutycznym toksyny jadu kiełbasianego pacjentom z CD. Pacjentom zalecano maksymalnie możliwe rozluźnienie dla ułatwienia obserwacji postawy głowy i karku w stanie spoczynkowym. Oceny mięśni karku zaangażowanych w powstawanie CD dokonywano za pomocą ich obmacywania. Według uznania badającego, wykonywano badania EMG w celu bliższej lokalizacji najbardziej zaatakowanych mięśni. Do mięśni przeznaczonych do traktowania zgodnie z tym protokółem należą dźwigacz łopatki, mięsień pochyły środkowy, mięsień pochyły przedni, mięsień półkolcowy, mięsień płatowy, mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy i mięsień czworoboczny. Lek wstrzykiwano w każdy z tych mięśni w 1-5 miejscach. Całkowita objętość iniekcji w każdym miejscu była mniejsza lub równa 1,0 ml dla zapobiegania miejscowego zniekształcenia tkanki, ale wynosiła co najmniej 0,1 ml dla ułatwienia dokładnego odmierzania objętości za pomocą standardowej 1,0 ml strzykawki. Początkowo, pacjenci otrzymywali całkowitą dawkę 5.000 jednostek a podczas następnych wizyt do około 15.000 jednostek.
B. Badania kliniczne dystonii szyjnej (CD)
1. Badanie 1
Ośmiu pacjentów (3 mężczyzn, 5 kobiet) o średnim wieku 43,9 lat i indywidualnych klinicznych diagnozach idiopatycznej CD wzięło udział w badaniu, w którym preparat zawierający toksynę jadu
PL 200 926 B1 kiełbasianego typu B wstrzykiwano do 2-4 grup mięśni powierzchniowych karku i/lub barku. Pacjenci podlegali traktowaniu co każde 4 tygodnie, o ile nie wystąpiły poważne szkodliwe działania uboczne lub trwała kliniczna poprawa. Pacjenci uczestniczyli w 1-5 sesjach podawania leku. W czasie indywidualnych sesji podawano od 100 do 1.200 jednostek, a dawki skumulowane wynosiły od 270 do 2.280 jednostek toksyny jadu kiełbasianego typu B w postaci preparatu tutaj opisanego. Skuteczność oceniano stosując punktację kręczu szyi według Tsui (Tsui Torticollis Scalę (J.K.C Tsui (1986), Lancet 2:245-247)). Pacjenci uczestniczyli w badaniach w ciągu 127 do 398 dni, średnia ilość dni wynosiła 244,8. Punktacje kręczu szyi były podobne w punktacji podstawowej i wszyscy pacjenci wykazywali umiarkowaną poprawę z pewnymi wskazaniami na zależność od wielkości dawki, gdy porównywano całkowite dawkowania. Stan wszystkich pacjentów uczestniczących w tych badaniach ulegał poprawie, nie znaleziono oznak pojawiania się przeciwciał blokujących.
2. Badanie 2
Pacjenci zaangażowani w to badanie mieli klinicznie zdiagnozowany idiopatyczny kręcz szyi (CD) i wykazywali oporność na toksynę jadu kiełbasianego typu A. Pacjenci otrzymywali domięśniowo toksynę jadu kiełbasianego typu B w postaci preparatu według wynalazku do 2-4 powierzchniowych mięśni karku i barku.
Dwunastu pacjentów (średni wiek 52,3 lata) rozpoczęło i zakończyło omawiane badania. Pacjenci uczestniczyli w badaniach w ciągu 37 do 127 dni, średnio 65 dni. Podawano im 1-3 dawek badanego leku. Dawki skumulowane wynosiły 940-2.100 jednostek a dawki indywidualne 150-1.430 jednostek toksyny jadu kiełbasianego typu B. Średni odstęp czasowy pomiędzy sesjami dawkowania wynosił 22,3 dni dla pacjentów przyjmujących mniejsze dawki (całkowicie100-899 jednostek) oraz 48,4 dni dla przyjmujących większe dawki (900-1.500 jednostek).
Poprawę kliniczną definiowano jako co najmniej 25% zmniejszenie punktacji w skali ciężkości przypadku Western Spasmodic Torticollis Rating Scale (TWSTRS, E.S. Consky i A. E. Lang (1994) w Therapy with Botulinum Toxin), Wydawcy J. Jankovic i M. Hallet, Marcel Dekker, Inc., New York), w porównaniu z punktacją podstawową (zmniejszenie punktacji oznacza poprawę). Średnia punktacja podstawowa była podobna dla wszystkich pacjentów, 56% pacjentów w grupie otrzymującej większe dawki wykazywało zmniejszenie punktacji TWSTRS wobec 7% w grupie otrzymującej mniejsze dawki. Obserwowano również niewielką poprawę w punktacji bólu TWSTRS u obu grup, w szczególności we wczesnych fazach badania. Nie notowano powstawania u pacjentów blokujących przeciwciał wobec toksyny jadu kiełbasianego typu B.
3. Badanie 3
Dwudziestu ośmiu pacjentów (średni wiek 50,9 lat) z potwierdzoną diagnozą dystonii szyjnej otrzymywało iniekcyjnie preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego typu B do 2-4 powierzchniowych mięśni karku i ramienia. Dawka była zwiększana do 1,5-krotnie w kolejnych sesjach. Skuteczność kliniczną oceniano stosując opisany uprzednio test ciężkości przypadku TWSTR-Sewerity, przyjmując 25% zmniejszenie punktacji za poprawę.
Pacjenci uczestniczyli w badaniu w ciągu 28-177 dni, średnio 71,9 dni. Podawano im 1 do 3 dawek preparatu. Skumulowana dawka wynosiła od 1.430 do 12.000 jednostek, indywidualna od 300 do 12.000 jednostek. Dla celów oceny klinicznej utworzono 4 grupy: 100-800 jednostek (grupa A), 900-2.399 jednostek (grupa B), 2.400-5.999 jednostek (grupa C) oraz 6.000-12.000 jednostek (grupa D). Odstęp czasu pomiędzy kolejnymi sesjami podawania wynosił odpowiednio: grupa A -13-101 dni, średnio 35,7 dni; grupa B - 14-113 dni, średnio 48,8 dni; grupa C - 29-177 dni, średnio 62,2 dni; grupa D - 28-177 dni, średnio 55,1 dni.
Średnie punktacje wyjściowe były podobne u wszystkich pacjentów ze wszystkich traktowanych grup. Obserwowano podczas badań we wszystkich czterech grupach średnie zmniejszenie się punktacji (poprawę). Całkowity średni procent poprawy w stosunku do punktacji wyjściowej i średni stopień reakcji w skali ciężkości był największy w grupach C i D. Wyniki średniej maksymalnej poprawy, średniego maksymalnego procentu poprawy i średni maksymalny stopień reakcji były wyższe dla dwóch grup otrzymujących większe dawki niż dla dwóch grup, które otrzymywały mniejsze dawki (8,1 i 6,8 wobec 2,1 i 3,6 dla maksymalnej poprawy; 43,9% i 35,5% wobec 10% i 16,1% dla średniej maksymalnej poprawy; oraz 0,32 i 0,23 wobec 0,05 i 0,09 dla średniego maksymalnego stopnia reakcji). Procent pacjentów reagujących na lek był większy dla dwóch grup otrzymujących wyższą dawkę (C, 80% i D, 78%) niż dla dwóch grup otrzymujących niższą dawkę (A, 0% i B 27%). Średni czas trwania reakcji był dłuższy dla dwóch grup, które otrzymały wyższą dawkę (C, 47,6 dni i D, 38,1 dni) niż dla dwóch grup
PL 200 926 B1 przyjmujących niższą dawkę (A, 0 dni i B, 31 dni). Powyższe dane wykazują zależną od dawki reakcję preparatów według wynalazku zawierających toksynę jadu kiełbasianego typu B.
4. Badanie 4
Trzy dawki preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego typu B testowano w porównaniu do placebo na 85 pacjentach cierpiących na CD, w wieloośrodkowych badaniach na wybieranych losowo pacjentach, prowadzonych z użyciem podwójnej ślepej próby i kontrolowanych przez placebo. W badaniach podawano równolegle pojedynczą dawkę według 4 standardów terapii. Wiek pacjentów wynosił od 18 do 80 lat. Dawki 400, 1200 lub 2400 toksyny jadu kiełbasianego typu B wstrzykiwano do 2-4 powierzchniowych grup mięśni karku i/lub barku. Stosując skalę punktową TWSTRS, pacjentów oceniano, w czasie zerowym oraz następnie po 2 i 4 tygodniach podawania. Pacjentów, u których nie obserwowano poprawy o 3 lub więcej punktów (> 20%) w skali ciężkości przypadku TWSTRS po upływie 4 tygodni wycofywano z badań jako nie reagujących. Reagujących oceniano po kolejnych 4 tygodniach do czasu gdy ich reakcja zmniejszała się o więcej niż 50%.
Wszystkie punktacje TWSTRS wykazywały poprawę wraz ze zwiększaniem dawki toksyny jadu kiełbasianego typu B. Po 4 tygodniach obserwowano znaczącą poprawę w grupie otrzymującej 2.400 jednostek w porównaniu z grupą otrzymującą placebo, zarówno w ocenie bólu TWSTRS jak i w całkowitej punktacji według TWSTRS. Procent pacjentów wykazujących poprawę był wyższy w grupie otrzymującej 2.400 jednostek. Średnia całkowita ocena była znacznie wyższa u pacjentów z grupy otrzymującej 2.400 jednostek, po 2, 4 i 8 tygodniach, w porównaniu ze wszystkimi innymi grupami. W analizie wariancji danych po 4 tygodniach obserwowano znaczącą statystycznie różnicę (p=0,0286) pomiędzy poszczególnymi grupami. Obserwowano również znaczącą różnicę pomiędzy grupą otrzymującą placebo i grupą otrzymującą 2.400 jednostek (p=0,0050), a także w analizie zależności reakcji od dawki (p=0,0028). W analizie wariancji danych po 4 tygodniach stwierdzono statystycznie znaczącą różnicę (p=0,0073) pomiędzy traktowanymi grupami, a także znaczące różnice pomiędzy grupą otrzymującą placebo i grupą otrzymującą 2.400 jednostek (p=0,0015) oraz w analizie zależności reakcji od dawki (p=0,0008).
Pacjenci uczestniczyli w tych badaniach od 25 do 203 dni, najdłużej średnio (61 dni) grupa otrzymująca dawkę 2.400 jednostek.
5. Badanie 5
Te badania były również wieloośrodkowymi badaniami na wybieranych losowo dochodzących pacjentach, prowadzonymi z użyciem podwójnej ślepej próby i kontrolowanymi przez placebo. W badaniach podawano równolegle pojedynczą dawkę według 4 standardów terapii, sprawdzając efekty jednorazowego podania placebo (grupa A) lub jednej z trzech dawek (2.500 jednostek; grupa B; 5.000 jednostek, grupa C; 10.000 jednostek, grupa D) toksyny jadu kiełbasianego typu B, którą podawano iniekcyjnie do 2-4 grup mięśni powierzchniowych karku i/lub barku pacjentom z potwierdzoną dystonią szyjną. Pacjentów badano podczas wizyt po 2 i 4 tygodniach po podaniu i ci, u których stwierdzono większą niż 20% poprawę, według całkowitej punktacji TWSTRS w porównaniu z punktacją wyjściową, oceniani byli jako „reagujący. Pacjenci ci byli badani co cztery tygodnie w ciągu maksimum 4 miesięcy lub do czasu, gdy ich reakcja zmniejszyła się o więcej niż 50%.
W badaniach uczestniczyło 122 pacjentów w wieku od 19 do 81 lat. Czas, w jakim pacjenci brali udział w badaniach odpowiadał czasowi w jakim reagowali oni na badany lek. Traktowane grupy były podobne dla przypadków minimalnej i maksymalnej ilości dni uczestniczenia w badaniach. Średni czas uczestniczenia w badaniu zwiększał się wraz ze zwiększaniem dawki, od 45 dni dla grupy A (placebo), do 61 dni dla grupy B, 67 dni dla grupy C i 75 dni dla grupy D.
We wszystkich punktacjach TWSTRS obserwowano dla wszystkich traktowanych grup poprawę po 4 tygodniach w stosunku do punktacji wyjściowej. Wszystkie punktacje TWSTRS miały tendencję do poprawiania się wraz ze zwiększeniem dawki preparatu. W analizie kowariancji dla całkowitej punktacji TWSTRS po 4 tygodniach, całkowita różnica pomiędzy badanymi grupami była statystycznie znacząca (p=0,0001). Ponadto, analiza zależności reakcji od dawki wykazywała także znaczącą różnicę (p=0,0001) oraz wszystkie 3 porównania dla grupy otrzymującej placebo z grupami otrzymującymi lek wykazały znaczące różnice (p=0,0016 dla placebo wobec 2.500 jednostek; p=0,0005 dla placebo wobec 5.000 jednostek; oraz p=0,0001 dla placebo wobec 10.000 jednostek). Procent pacjentów reagujących na podawanie po 4 tygodniach był wyższy w grupie D (10.000 jednostek) niż w każdej innej grupie, zgodnie z punktacjami TWSTRS (całkowitą, dotycząca utraty czynności i dotyczącą bólu). Stwierdzano znaczącą zależność reakcji od dawki dla każdej z czterech punktacji TWSTRA (całkowita, p<0,001; ciężkość przypadku, p=0,035; utrata czynności, p=0,002; ból, p=0,001). Ocena ulgi
PL 200 926 B1 w bólu dla wszystkich traktowanych grup była po 4 tygodniach następująca: 67,5, 70,2 i 75,1 odpowiednio dla grup B, C i D. Całkowite różnice pomiędzy traktowanymi grupami były statystycznie znaczące (p=0,0049), analiza zależności reakcji od dawki wykazała statystycznie znaczącą zależność (p=0,0017), porównanie grupy otrzymującej placebo ze wszystkimi trzema grupami otrzymującymi lek wykazało statystycznie znaczące różnice (p=0,0149, 0,0084 i 0,0007, odpowiednio dla grup B, C i D).
P r z y k ł a d 4: Reakcja fizjologiczna na preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego typu B u ludzi
Osiemnastu zdrowych pacjentów testowano na zmiany amplitudy fali M dla krótkiego mięśnia prostującego kciuka (EDB) w odpowiedzi na podanie toksyny jadu kiełbasianego typu B, stosując do tego celu standardowe metody elektrofizjologiczne. Wiek badanych pacjentów wynosił od 18 do 22 lat. Badania elektrofizjologiczne prowadzono po 2, 4, 6, 9, 11, 13 i 14 dniach po podaniu domięśniowym dawek od 1,25 do 480 jednostek toksyny jadu kiełbasianego typu B. Wyniki analizy danych wykazały zależne od wielkości dawki zmniejszenie amplitudy fali M dla EDB i obszary ze zwiększoną dawką. Maksymalny efekt przy podaniu 480 jednostek wyrażał się 75% zmniejszeniem amplitudy fali M w stosunku do poziomu wyjściowego.
W oddzielnych badaniach, 10 pacjentom wybranym losowo wstrzykiwano w jeden mięsień EDB dawkę preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego typu B („B) oraz w inny mięsień EDB dawkę preparatu „BOTOX (toksyna jadu kiełbasianego typu A, „A), stosując jeden z pięciu różnych schematów dawkowania: 1,25 jednostek A/20 jednostek B; 2,5 jednostek A/80 jednostek B; 5 jednostek A/160 jednostek B; 7,5 jednostek A/320 jednostek B; 10 jednostek A/480 jednostek B (po 2 pacjentów dla każdego schematu dawkowania). Jednemu pacjentowi kontrolnemu podano zastrzyk roztworu soli w każdy mięsień EDB. Stopień zmniejszenia amplitudy fali M i powierzchni był podobny dla obu mięśni. Maksymalne działanie obserwowano po około 6 dniach po iniekcji. Oba serotypy wykazywały zależne od wielkości dawki zmniejszenie amplitudy fali M. Poprawa po ćwiczeniu była największa w 9 dniu dla obu typów toksyn.
Aczkolwiek wynalazek został opisany w odniesieniu do specyficznych metod i odmian, to jest zrozumiałe, że możliwe są rozmaite modyfikacje i zmiany bez odchodzenia od jego zakresu.
Bibliografia
E.S. Consky, A.E. Lang (1994) w Therapy with Botulin Toxin, wyd. J. Jankovic i M. Hallet; Mar cel Dekker, Inc., New York
A.S. Frankel i F.M. Kramer (1998), Chemical browlift. Arch. Otolaryngol. Surg. 124(3): 321-323
M.G. Gartlan i H.T. Hoffman (1992) Crystalline preparation of botulinum toxin type A (Botox): Degradation in potency with storage, Otolaryngology - Head and Neck Surgery 102(2): 135-140
P. Hambleton, B. Capel, N. Bailey, N.I. Heron, A. Crooks, J. Melling (1981), Production, purification and toxoiing of Clostridium botulinum type A toxin, Biomedical Aspects od Botulism, Academic Press, NY
J.G. Hardman i L.E. Limbird, wyd. (1996) Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis ofTherapeutics, 9 wydanie, McGraw-Hill, New York
H.T. Hoffman i M.G. Gartlan (1993) Stability of botulinum toxin i clinical use, Botulinum and Tetanus Neurotoxins, wyd. B.R DasGupta, Plenum Press, NY
E.A Johnson, M.C. Goodnough, G.E. Borodic (1997), Opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5.696.077
L. Lachman, H.A. Lieberman, J.L Kanig (1986,), The Theory and Practice of Industrial Pharmacy (3 wydanie), Lea & Febiger, Philadelphia
J. Melling, P. Hambleton i C.C. Shone (1988), Clostridium botulinum toxins: nature and preparation for clinical use, Eye 2: 16-23
Physician's Desk Reference, 51 wydanie, 1997; („PDR) Medical Economics Company, Inc. Montvale, NJ
D.J. Schantz i D.A. Kautter (1978), Standardized assay for Clostridium botulinum toxins, J. Assoc. Anal. Chem, 61:1
L.L. Simpson (1993), The actions of clostridial toxins on storage and release of neurotransmitters, Natural and Synthetic Neurotoxins, wyd. A.L. Harvey, Academic Press Ltd., San Diego, str. 277-317
J. K.C Tsui (1986), Lancet 2: 245-247.

Claims (33)

1. Stabilny, gotowy do użycia, ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego do terapeutycznego użytku dla ludzi, znamienny tym, że zawiera dopuszczalny w farmacji buforowy roztwór soli zdolny do buforowania w zakresie pH pomiędzy 5 i 6, terapeutyczny koncentrat oczyszczonej, izolowanej toksyny jadu kiełbasianego do użytku dla ludzi oraz albuminę z surowicy krwi, który to preparat jest stabilny jako ciecz w ciągu co najmniej jednego roku w temperaturze pomiędzy 0°C i 10°C oraz w ciągu co najmniej 6 miesięcy w temperaturze pomiędzy 10°C i 30°C.
2. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że buforowany zakres pH wynosi od pH 5,4 do pH 5,8.
3. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że preparat jest stabilny w postaci ciekłej w ciągu co najmniej dwóch lat w temperaturze pomiędzy 0°C i 10°C.
4. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że preparat jest stabilny w postaci ciekłej w ciągu co najmniej jednego roku w temperaturze w zakresie od 2°C do 8°C, korzystnie 5°C.
5. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że preparat jest stabilny w postaci ciekłej w ciągu co najmniej jednego roku w temperaturze w zakresie od 2°C do 6°C, korzystnie 4°C.
6. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że preparat jest stabilny w postaci ciekłej w ciągu co najmniej 6 miesięcy w temperaturze 25°C.
7. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna serotypu wybranego z grupy składającej się z serotypów A, B, C1, C2, D, E, F i G.
8. Preparat według zastrz. 7, znamienny tym, że toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna typu B, obecna w stężeniu 100 - 20.000 jednostek/ml.
9. Preparat według zastrz. 8, znamienny tym, że toksyna jadu kiełbasianego typu B jest obecna w stężeniu 1.000 - 5.000 jednostek/ml.
10. Preparat według zastrz. 7, znamienny tym, że toksyna jadu kiełbasianego typu B jest obecna w postaci kompleksu o wysokiej masie cząsteczkowej wynoszącej około 700.000, to jest około
700.000 x 1,6605387313 x 10-27 kg.
11. Preparat według zastrz. 7, znamienny tym, że toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna typu A, obecna w stężeniu 20 - 2.000 jednostek/ml.
12. Preparat według zastrz. 11, znamienny tym, że toksyna jadu kiełbasianego typu A jest obecna w stężeniu 100 - 1.000 jednostek/ml.
13. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że dopuszczalny w farmacji buforowy roztwór soli zawiera bufor wybrany z grupy, do której należą bufor fosforanowy, bufor fosforanowo-cytrynowy i bufor bursztynianowy.
14. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera 100 mM chlorku sodowego, 10 mM buforu bursztynianowego o stężeniu 5,6 pH, albuminę z surowicy ludzkiej o stężeniu 0,5 mg/mL oraz toksynę jadu kiełbasianego typu B o stężeniu 4.000 - 6.000 jednostek/ml, korzystnie około 5.000 jednostek/ml.
15. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że albuminę z surowicy krwi stanowi rekombinowana ludzka albumina z surowicy.
16. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera 0,5 mg/ml albuminę ludzką, toksynę jadu kiełbasianego typu B o stężeniu 4.000 - 6.000 jednostek/ml, korzystnie 5.000 jednostek/ml, oraz dopuszczalny w farmacji buforowy roztwór soli, zawierający 100 mM chlorku sodowego i 10 mM buforu bursztynianowego, zdolny do utrzymywania pH 5,6, który to preparat jest stabilny jako ciecz w ciągu co najmniej 6 miesięcy w temperaturze pomiędzy 10°C i 30°C.
17. Zastosowanie stabilnego, gotowego do użycia, ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego według zastrz. 1 do wytwarzania preparatu do hamowania bodźca cholinergicznego do wybranego mięśnia, grupy mięśni, gruczołu lub narządu, znamienne tym, że do wybranego mięśnia, grupy mięśni, gruczołu lub narządu pacjenta podaje się skuteczną farmaceutycznie ilość ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego.
18. Zastosowanie według zastrz. 17, znamienne tym, że powyższy pacjent cierpi na zaburzenie z grupy, do której należy spastyczność, kurcz powiek, zez, kurcz połowy twarzy, zapalenie ucha środkowego, spastyczne zapalenie okrężnicy, skurcz zwieracza odbytu, ataksja moczowego wypychacza-zwieracza, ścisk szczęk, wygięcie kręgosłupa.
PL 200 926 B1
19. Zastosowanie według zastrz. 18, znamienne tym, że powyższy pacjent cierpi na spastyczność związaną z jedną lub kilkoma grupami chorób, takich jak udar, uszkodzenie rdzenia kręgowego, uszkodzenia wewnątrzczaszkowe, porażenie mózgowe, stwardnienie rozsiane i choroba Parkinsona.
20. Zastosowanie według zastrz. 18, znamienne tym, że powyższy pacjent cierpi na dystonię związaną z jedną lub kilkoma grupami chorób, takich jak kręcz szyi kurczowy (dystonia szyjna), dystonia spazmatyczna, dystonia kończyn, dystonia krtaniowa, oraz dystonia ustno-żuchwowa (Meige'a).
21. Zastosowanie według zastrz. 17, znamienne tym, że powyższe mięśnie lub grupy mięśni wywołują zmarszczki lub bruzdy na czole.
22. Zastosowanie według zastrz. 17, znamienne tym, że powyższym mięśniem jest mięsień kroczowy a powyższa pacjentka rodzi dziecko.
23. Zastosowanie według zastrz. 17, znamienne tym, że powyższy pacjent cierpi na zaburzenia wybrane z grupy, do której należą ból mięśni twarzy, ból głowy związany z migreną, zaburzenia naczyniowe, nerwoból, neuropatia, ból artretyczny, ból pleców, nadmierne pocenie się, wyciek z nosa, astma, nadmierne wydzielanie śliny oraz nadmierne wydzielanie soku żołądkowego.
24. Zastosowanie według zastrz. 17, znamienne tym, że toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna serotypu wybranego z grupy składającej się z serotypów A, B, C1, C2, D, E, F i G.
25. Zastosowanie według zastrz. 24, znamienne tym, że toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna typu B, obecna w stężeniu 100 - 20.000 jednostek/ml.
26. Zastosowanie według zastrz. 25, znamienne tym, że toksyna jadu kiełbasianego typu B jest obecna w stężeniu 1.000 - 5.000 jednostek/ml.
27. Zastosowanie według zastrz. 24, znamienne tym, że toksyna jadu kiełbasianego typu B jest obecna w postaci kompleksu o masie cząsteczkowej około 700.000 to jest około 700.000 x 1,6605387313 x 10-27 kg.
28. Zastosowanie według zastrz. 24, znamienne tym, że toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna typu A, obecna w stężeniu 20 - 2.000 jednostek/ml.
29. Zastosowanie według zastrz. 28, znamienne tym, że toksyną jadu kiełbasianego jest toksyna typu A, obecna w stężeniu 100 - 1.000 jednostek/ml.
30. Zastosowanie według zastrz. 24, znamienne tym, że pacjent jest oporny na toksynę jadu kiełbasianego typu A i toksyna jadu kiełbasianego w preparacie jest wybrana z grupy, do której należą serotypy B, C1, C2, D, E, F i G toksyny jadu kiełbasianego.
31. Zastosowanie według zastrz. 30, znamienne tym, że toksyna jadu kiełbasianego w powyższym preparacie jest toksyną typu B.
32. Zastosowanie według zastrz. 24, znamienne tym, że pacjent jest oporny na toksynę jadu kiełbasianego typu B i toksyna jadu kiełbasianego w preparacie jest wybrana z grupy, do której należą serotypy A, C1, C2, D, E, F i G toksyny jadu kiełbasianego.
33. Zastosowanie według zastrz. 32, znamienne tym, że toksyna jadu kiełbasianego w powyższym preparacie jest toksyną typu A.
PL347069A 1998-09-11 1999-09-09 Stabilny ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego oraz zastosowanie stabilnego ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego PL200926B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US9987098P 1998-09-11 1998-09-11
PCT/US1999/020912 WO2000015245A2 (en) 1998-09-11 1999-09-09 Stable liquid formulations of botulinum toxin

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL347069A1 PL347069A1 (en) 2002-03-11
PL200926B1 true PL200926B1 (pl) 2009-02-27

Family

ID=22277018

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL347069A PL200926B1 (pl) 1998-09-11 1999-09-09 Stabilny ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego oraz zastosowanie stabilnego ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego

Country Status (41)

Country Link
US (2) US7211261B1 (pl)
EP (1) EP1112082B2 (pl)
JP (4) JP4557426B2 (pl)
KR (1) KR100699756B1 (pl)
CN (1) CN100438905C (pl)
AP (1) AP1591A (pl)
AR (1) AR022671A1 (pl)
AT (1) ATE221386T1 (pl)
AU (1) AU755556C (pl)
BG (1) BG65555B1 (pl)
BR (1) BR9913585A (pl)
CA (1) CA2342243C (pl)
CO (1) CO5170497A1 (pl)
CU (1) CU23251A3 (pl)
DE (1) DE69902396T3 (pl)
DK (1) DK1112082T4 (pl)
EA (1) EA003367B1 (pl)
EE (1) EE200100140A (pl)
ES (1) ES2181473T5 (pl)
GE (1) GEP20032946B (pl)
HK (1) HK1040927A1 (pl)
HR (1) HRP20010259B1 (pl)
HU (1) HUP0103638A3 (pl)
ID (1) ID28824A (pl)
IL (2) IL141564A0 (pl)
IS (1) IS2381B (pl)
LT (1) LT4959B (pl)
LV (1) LV12684B (pl)
NO (1) NO328898B1 (pl)
NZ (1) NZ509349A (pl)
PL (1) PL200926B1 (pl)
PT (1) PT1112082E (pl)
RS (1) RS50344B (pl)
SA (1) SA99200566B1 (pl)
SI (2) SI1112082T1 (pl)
SK (1) SK286919B6 (pl)
TR (1) TR200100728T2 (pl)
TW (1) TW574036B (pl)
UA (1) UA72477C2 (pl)
WO (1) WO2000015245A2 (pl)
ZA (1) ZA200101709B (pl)

Families Citing this family (78)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
ES2174945T3 (es) * 1994-05-09 2002-11-16 William J Binder Toxina de botulinum para la reduccion de cefaleas de migrañas.
US20120238504A1 (en) * 1998-09-11 2012-09-20 Solstice Neurosciences, Llc Stable Formulations of Botulinum Toxin in Hydrogels
TW574036B (en) * 1998-09-11 2004-02-01 Elan Pharm Inc Stable liquid compositions of botulinum toxin
DE19925739A1 (de) * 1999-06-07 2000-12-21 Biotecon Ges Fuer Biotechnologische Entwicklung & Consulting Mbh Therapeutikum mit einem Botulinum-Neurotoxin
US7838007B2 (en) 1999-12-07 2010-11-23 Allergan, Inc. Methods for treating mammary gland disorders
US7838008B2 (en) 1999-12-07 2010-11-23 Allergan, Inc. Methods for treating diverse cancers
ES2275992T5 (es) * 2000-02-08 2011-05-18 Allergan, Inc. Composiciones farmacéuticas de toxina botulínica.
US20030118598A1 (en) * 2000-02-08 2003-06-26 Allergan, Inc. Clostridial toxin pharmaceutical compositions
US20060269575A1 (en) * 2000-02-08 2006-11-30 Allergan, Inc. Botulinum toxin pharmaceutical compositions formulated with recombinant albumin
US7780967B2 (en) 2000-02-08 2010-08-24 Allergan, Inc. Reduced toxicity Clostridial toxin pharmaceutical compositions
US8632785B2 (en) * 2000-02-08 2014-01-21 Allergan, Inc. Clostridial toxin pharmaceutical composition containing a gelatin fragment
US6821520B2 (en) 2000-02-15 2004-11-23 Allergan, Inc. Clostridial toxin therapy for Hashimoto's thyroiditis
ITUD20010002A1 (it) * 2001-01-05 2002-07-05 Univ Degli Studi Udine Uso della tossina botulinica per la soluzione di patologie articolari, in particolare della coxartrosi, della epicondilite e della patolo
CA2369810C (en) * 2002-01-30 2007-08-07 1474791 Ontario Limited Method of treating pain
US7140371B2 (en) 2002-03-14 2006-11-28 Allergan, Inc. Surface topography method for determining effects of a botulinum toxin upon a muscle and for comparing botulinum toxins
US6688311B2 (en) 2002-03-14 2004-02-10 Allergan, Inc. Method for determining effect of a clostridial toxin upon a muscle
JPWO2003082315A1 (ja) * 2002-03-29 2005-07-28 財団法人化学及血清療法研究所 筋緊張亢進疾患治療剤
US7691394B2 (en) 2002-05-28 2010-04-06 Botulinum Toxin Research Associates, Inc. High-potency botulinum toxin formulations
US20040009180A1 (en) * 2002-07-11 2004-01-15 Allergan, Inc. Transdermal botulinum toxin compositions
SI1565210T1 (sl) 2002-11-21 2012-07-31 Ira Sanders Klostridialni nevrotoksin za uporabo pri zdravljenju nazalne kongestije
EP1594523B1 (en) * 2002-12-20 2009-03-25 Botulinum Toxin Research Associates, Inc. Pharmaceutical compositions comprising botulinum toxin and human serum albumin
US8071550B2 (en) 2003-03-03 2011-12-06 Allergan, Inc. Methods for treating uterine disorders
MXPA05009425A (es) * 2003-03-06 2006-02-10 Botulinum Toxin Res Ass Inc Tratamiento del dolor facial cronico y cefalea relacionados con la sinusitis con toxina botulinica.
EP1599220B1 (en) * 2003-03-06 2013-07-17 Botulinum Toxin Research Associates, Inc. Selection of patients with increased responsiveness to botulinum toxin
US6838434B2 (en) * 2003-05-02 2005-01-04 Allergan, Inc. Methods for treating sinus headache
US7220422B2 (en) * 2003-05-20 2007-05-22 Allergan, Inc. Methods and compositions for treating eye disorders
US8734810B2 (en) * 2003-10-29 2014-05-27 Allergan, Inc. Botulinum toxin treatments of neurological and neuropsychiatric disorders
US8617572B2 (en) 2003-10-29 2013-12-31 Allergan, Inc. Botulinum toxin treatments of depression
US8609112B2 (en) 2003-10-29 2013-12-17 Allergan, Inc. Botulinum toxin treatments of depression
US8609113B2 (en) 2003-10-29 2013-12-17 Allergan, Inc. Botulinum toxin treatments of depression
SG10201803560WA (en) * 2004-03-03 2018-06-28 Revance Therapeutics Inc Compositions And Methods For Topical Application And Transdermal Delivery Of Botulinum Toxins
US9211248B2 (en) 2004-03-03 2015-12-15 Revance Therapeutics, Inc. Compositions and methods for topical application and transdermal delivery of botulinum toxins
US8974774B2 (en) 2004-03-03 2015-03-10 Revance Therapeutics, Inc. Compositions and methods for topical diagnostic and therapeutic transport
KR100852821B1 (ko) * 2004-07-26 2008-08-18 메르츠 파마 게엠베하 운트 코. 카가아 보툴리눔 신경독소를 포함하는 치료 조성물
US7179474B2 (en) 2004-09-03 2007-02-20 Allergan, Inc. Methods for treating a buttock deformity
US7429386B2 (en) 2004-09-03 2008-09-30 Allergan, Inc. Stretch mark treatment
WO2006073410A1 (en) * 2005-01-03 2006-07-13 Botulinum Toxin Research Associates, Inc. Compositions, methods and devices for preparing less painful botulinum toxin formulations
KR101453963B1 (ko) 2005-03-03 2014-10-22 레반스 테라퓨틱스, 아이엔씨. 보툴리눔 독소의 국소 적용 및 경피 전달을 위한 조성물 및 방법
US7419675B2 (en) 2005-05-26 2008-09-02 Allergan, Inc. Method for treating peritoneal adhesions
US8323666B2 (en) 2005-08-01 2012-12-04 Allergan, Inc. Botulinum toxin compositions
US8137677B2 (en) 2005-10-06 2012-03-20 Allergan, Inc. Non-protein stabilized clostridial toxin pharmaceutical compositions
US8168206B1 (en) 2005-10-06 2012-05-01 Allergan, Inc. Animal protein-free pharmaceutical compositions
DE102006019447A1 (de) * 2006-04-24 2007-10-25 Dressler, Dirk, Dr. Markierung von Botulinum Toxin
US10792344B2 (en) 2006-06-29 2020-10-06 Merz Pharma Gmbh & Co. Kgaa High frequency application of botulinum toxin therapy
AR061669A1 (es) * 2006-06-29 2008-09-10 Merz Pharma Gmbh & Co Kgaa Aplicacion de alta frecuencia de terapia con toxina botulinica
EP2048156A1 (en) * 2007-10-12 2009-04-15 Merz Pharma GmbH & Co.KGaA Process for providing a temperature-stable muscle relaxant on the basis of the neurotoxic component of botulinum toxin
CA2686637A1 (en) * 2007-06-01 2008-12-04 Merz Pharma Gmbh & Co. Kgaa Process for providing a temperature - stable muscle relaxant on the basis of the neurotoxic component of botulinum toxin in solid form
US9107815B2 (en) 2008-02-22 2015-08-18 Allergan, Inc. Sustained release poloxamer containing pharmaceutical compositions
US20170361130A9 (en) * 2008-05-23 2017-12-21 Pankaj Modi Stabilized and solubilized drug formulation for topical application and transdermal efficacy for cosmetic improvement and methods of formulation
WO2010016901A1 (en) * 2008-08-05 2010-02-11 Solstice Neurosciences, Inc. Compositions of activated botulinum holotoxin type b (150 kd)
EP2315598A1 (en) * 2008-08-05 2011-05-04 Solstice Neurosciences, Inc. Compositions of activated botulinum toxin type b
US20100112005A1 (en) * 2008-11-03 2010-05-06 Solstice Neurosciences, Inc. Compositions of activated botulinum toxin type B
WO2010051038A1 (en) * 2008-11-03 2010-05-06 Solstice Neurosciences, Inc. Compositions of activated botulinum holotoxin type b (150 kd)
US20100124559A1 (en) * 2008-11-20 2010-05-20 Allergan, Inc. Early Treatment and Prevention of Increased Muscle Tonicity
WO2010096134A1 (en) 2008-12-04 2010-08-26 Botulinum Toxin Research Associates, Inc. Extended length botulinum toxin formulation for human or mammalian use
CN102300584A (zh) 2008-12-31 2011-12-28 雷文斯治疗公司 可注射的肉毒杆菌毒素制剂
EP2248518B1 (en) * 2009-04-17 2013-01-16 Merz Pharma GmbH & Co. KGaA Formulation for stabilizing proteins, peptides or mixtures thereof.
IL268980B (en) 2009-06-25 2022-09-01 Revance Therapeutics Inc Botulinum toxin formulations without albumin
BRPI1014253A2 (pt) 2009-07-02 2016-04-12 Merz Pharma Gmbh & Co Kgaa polinucleotídeo codificado um polipeptídeo de neurotoxina, vetor, célula hospedeira, anticorpo, uso de um polinucleotídeo, método para a fabricação de um polipeptídeo de neurotoxina e método para a fabricação de um medicamento
LT2490986T (lt) * 2009-10-21 2018-11-26 Revance Therapeutics, Inc. Nekompleksinio botulino neurotoksino gryninimo būdai ir sistemos
BR112013018920A2 (pt) * 2011-01-24 2017-11-28 Anterios Inc composições de nanopartículas, formulações destas e seus usos
MX351012B (es) 2011-11-09 2017-09-28 Merz Pharma Gmbh & Co Kgaa Neurotoxinas que exhiben actividad biologica acortada.
US9393291B2 (en) 2012-04-12 2016-07-19 Botulinum Toxin Research Associates, Inc. Use of botulinum toxin for the treatment of cerebrovascular disease, renovascular and retinovascular circulatory beds
CA2889833A1 (en) 2012-10-28 2014-05-01 Revance Therapeutics, Inc. Compositions and methods for safe treatment of rhinitis
RU2535115C1 (ru) 2013-05-15 2014-12-10 Бости Трейдинг Лтд Фармацевтический состав, содержащий нейротоксин ботулина
US11484580B2 (en) 2014-07-18 2022-11-01 Revance Therapeutics, Inc. Topical ocular preparation of botulinum toxin for use in ocular surface disease
US9901627B2 (en) 2014-07-18 2018-02-27 Revance Therapeutics, Inc. Topical ocular preparation of botulinum toxin for use in ocular surface disease
CN107205889B (zh) * 2014-09-02 2021-05-11 美国白银有限责任公司 肉毒毒素和胶体银颗粒
JP6798993B2 (ja) 2014-12-23 2020-12-09 メルツ ファーマ ゲゼルシャフト ミット ベシュレンクテル ハフツング ウント コンパニー コマンディト ゲゼルシャフト アウフ アクティーン ボツリヌス毒素プレフィルド容器
AU2015381351B2 (en) * 2015-02-03 2020-05-14 Merz Pharma Gmbh & Co. Kgaa Botulinum toxin prefilled container
DK3679946T3 (da) * 2016-05-27 2022-02-07 Ipsen Biopharm Ltd Flydende neurotoksinformulering stabiliseret med tryptophan eller tyrosin
WO2018038301A1 (en) * 2016-08-26 2018-03-01 Hugel Inc. Stabilized liquid formulation of botulinum toxin and preparation method thereof
BR112019004929A2 (pt) 2016-09-13 2019-06-04 Allergan Inc composições de toxina clostridial não proteíca
BR112019010131A2 (pt) 2016-11-21 2019-10-08 Eirion Therapeutics Inc entrega transdérmica de agentes grandes
KR101744900B1 (ko) 2017-01-20 2017-06-08 주식회사 대웅 보툴리눔 독소를 포함하는 안정한 액상 조성물
US20200179498A1 (en) * 2017-05-18 2020-06-11 Revance Therapeutics, Inc. Methods of treatment for cervical dystonia
KR102063475B1 (ko) 2018-02-22 2020-01-09 주식회사 에이비바이오 보툴리눔 독소, 안정화제, 및 국소마취제를 포함하는 액상 제형 및 이의 제조방법
JP2022514151A (ja) 2018-10-08 2022-02-10 メルツ ファルマ ゲーエムベーハー ウント コンパニー カーゲーアーアー 神経毒プレフィルドバイアル

Family Cites Families (37)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3522247A (en) * 1967-11-07 1970-07-28 Pfizer & Co C 2-amino-6,7-disubstituted-4h-1,3-benzothiazine-4-ones as bronchodilators
US4932936A (en) 1988-01-29 1990-06-12 Regents Of The University Of Minnesota Method and device for pharmacological control of spasticity
US5053005A (en) 1989-04-21 1991-10-01 Gary E. Borodic Chemomodulation of curvature of the juvenile spine
US5919665A (en) * 1989-10-31 1999-07-06 Ophidian Pharmaceuticals, Inc. Vaccine for clostridium botulinum neurotoxin
US5183462A (en) 1990-08-21 1993-02-02 Associated Synapse Biologics Controlled administration of chemodenervating pharmaceuticals
GB9120306D0 (en) 1991-09-24 1991-11-06 Graham Herbert K Method and compositions for the treatment of cerebral palsy
JP3510886B2 (ja) * 1992-06-23 2004-03-29 ボツリヌム トキシン リサーチ アソシエイト インコーポレイテッド ボツリヌスb複合体を含有する医薬組成物
EP0593176A3 (en) * 1992-09-28 1995-03-01 Wisconsin Alumni Res Found Pharmaceutical compositions containing botulinum toxin and method of manufacture.
DE69432299T2 (de) 1993-06-10 2003-12-11 Allergan, Inc. Multiple Botulinum Toxine zur Behandlung von neuromuskulären Störungen und Zuständen
AU689115B2 (en) 1993-06-10 1998-03-26 Allergan, Inc. Treatment of neuromuscular disorders and conditions with different botulinum serotype
GB9315306D0 (en) 1993-07-23 1993-09-08 Smithkline Beecham Corp Methods
US5437291A (en) 1993-08-26 1995-08-01 Univ Johns Hopkins Method for treating gastrointestinal muscle disorders and other smooth muscle dysfunction
US6974578B1 (en) 1993-12-28 2005-12-13 Allergan, Inc. Method for treating secretions and glands using botulinum toxin
DE122008000042I1 (de) 1993-12-28 2009-01-02 Merz Pharma Gmbh & Co Kgaa Verwendung der neurotoxischen Komponente des Botulinum Toxins zur Behandlung von Muskelspasmen
US5766605A (en) 1994-04-15 1998-06-16 Mount Sinai School Of Medicine Of The City University Of New York Treatment of autonomic nerve dysfunction with botulinum toxin
ES2174945T3 (es) 1994-05-09 2002-11-16 William J Binder Toxina de botulinum para la reduccion de cefaleas de migrañas.
AU2907695A (en) * 1994-08-08 1996-03-07 Wisconsin Alumni Research Foundation Purification and pharmaceutical compositions containing type g botulinum neurotoxin
US5512547A (en) * 1994-10-13 1996-04-30 Wisconsin Alumni Research Foundation Pharmaceutical composition of botulinum neurotoxin and method of preparation
US5756468A (en) * 1994-10-13 1998-05-26 Wisconsin Alumni Research Foundation Pharmaceutical compositions of botulinum toxin or botulinum neurotoxin and methods of preparation
US5562899A (en) 1995-02-28 1996-10-08 Gerber; Allen Medical prevention of lacerations to the vagina and perineum
US6136551A (en) * 1995-04-24 2000-10-24 Allergan, Inc. Assay for detecting the presence of botulinum toxin neutralizing antibodies in a patient serum sample
DK0773788T3 (da) 1995-06-06 2003-09-01 Allergan Inc Forbedrede præparater og fremgangsmåder til kemodenervering under anvendelse af neurotoxiner
US5721215A (en) 1996-03-20 1998-02-24 Allergan Injectable therapy for control of muscle spasms and pain related to muscle spasms
US6699966B1 (en) * 1996-07-08 2004-03-02 University Of Massachusetts Proteins within the type E botulinum neurotoxin complex
CN1057430C (zh) * 1996-10-09 2000-10-18 崔生发 一种生物化学杀鼠剂
TW574036B (en) 1998-09-11 2004-02-01 Elan Pharm Inc Stable liquid compositions of botulinum toxin
US6146902A (en) * 1998-12-29 2000-11-14 Aventis Pasteur, Inc. Purification of polysaccharide-protein conjugate vaccines by ultrafiltration with ammonium sulfate solutions
US6113915A (en) 1999-10-12 2000-09-05 Allergan Sales, Inc. Methods for treating pain
US6139845A (en) 1999-12-07 2000-10-31 Allergan Sales, Inc. Method for treating cancer with a neurotoxin
ES2275992T5 (es) 2000-02-08 2011-05-18 Allergan, Inc. Composiciones farmacéuticas de toxina botulínica.
US20030118598A1 (en) * 2000-02-08 2003-06-26 Allergan, Inc. Clostridial toxin pharmaceutical compositions
US6358513B1 (en) 2000-02-15 2002-03-19 Allergan Sales, Inc. Method for treating Hashimoto's thyroiditis
US6464986B1 (en) 2000-04-14 2002-10-15 Allegan Sales, Inc. Method for treating pain by peripheral administration of a neurotoxin
US20080096238A1 (en) * 2004-03-30 2008-04-24 Alcon, Inc. High throughput assay for human rho kinase activity with enhanced signal-to-noise ratio
ES2509872T3 (es) 2005-03-03 2014-10-20 Allergan, Inc. Procedimientos para obtener una toxina clostrídica
JP2008535486A (ja) 2005-03-15 2008-09-04 アラーガン、インコーポレイテッド クロストリジウム毒素標的細胞に対する改変された標的能力を有する修飾クロストリジウム毒素
US20080118532A1 (en) 2006-06-01 2008-05-22 Atassi M Zouhair Determining and reducing immunoresistance to a botulinum toxin therapy using botulinum toxin b peptides

Also Published As

Publication number Publication date
SK3132001A3 (en) 2001-10-08
LT4959B (lt) 2002-10-25
JP5270594B2 (ja) 2013-08-21
AU755556B2 (en) 2002-12-12
AP2001002108A0 (en) 2001-03-31
BR9913585A (pt) 2001-06-05
CN1316906A (zh) 2001-10-10
CU23251A3 (es) 2007-12-17
EP1112082B1 (en) 2002-07-31
CN100438905C (zh) 2008-12-03
JP2010138186A (ja) 2010-06-24
HRP20010259B1 (en) 2007-11-30
TW574036B (en) 2004-02-01
ES2181473T5 (es) 2010-07-05
JP4557426B2 (ja) 2010-10-06
PT1112082E (pt) 2002-12-31
AR022671A1 (es) 2002-09-04
GEP20032946B (en) 2003-04-25
IS5836A (is) 2001-01-31
DK1112082T3 (da) 2002-11-25
JP2013144691A (ja) 2013-07-25
EA200100337A1 (ru) 2001-10-22
LV12684A (en) 2001-07-20
LT2001041A (en) 2002-06-25
CA2342243C (en) 2014-01-14
NZ509349A (en) 2003-08-29
BG105435A (en) 2001-12-29
AU755556C (en) 2005-12-15
NO20011207L (no) 2001-05-09
EP1112082A2 (en) 2001-07-04
NO328898B1 (no) 2010-06-07
RS50344B (sr) 2009-11-10
NO20011207D0 (no) 2001-03-09
DK1112082T4 (da) 2010-05-31
ZA200101709B (en) 2002-11-28
IL141564A (en) 2009-08-03
AU5821499A (en) 2000-04-03
HUP0103638A3 (en) 2004-06-28
IS2381B (is) 2008-07-15
WO2000015245A3 (en) 2000-06-08
TR200100728T2 (tr) 2001-08-21
DE69902396T2 (de) 2003-03-20
EE200100140A (et) 2002-06-17
JP2007169301A (ja) 2007-07-05
KR20010086388A (ko) 2001-09-10
CA2342243A1 (en) 2000-03-23
HUP0103638A2 (hu) 2002-01-28
ID28824A (id) 2001-07-05
YU19001A (sh) 2005-06-10
PL347069A1 (en) 2002-03-11
ATE221386T1 (de) 2002-08-15
DE69902396D1 (de) 2002-09-05
CO5170497A1 (es) 2002-06-27
EA003367B1 (ru) 2003-04-24
UA72477C2 (uk) 2005-03-15
US8173138B2 (en) 2012-05-08
BG65555B1 (bg) 2008-12-30
JP2002524527A (ja) 2002-08-06
ES2181473T3 (es) 2003-02-16
SI1112082T1 (en) 2002-12-31
AP1591A (en) 2006-03-20
KR100699756B1 (ko) 2007-03-27
HRP20010259A2 (en) 2005-02-28
SK286919B6 (sk) 2009-07-06
SA99200566B1 (ar) 2006-09-20
US20070148189A1 (en) 2007-06-28
SI20566B (sl) 2008-08-31
WO2000015245A2 (en) 2000-03-23
HK1040927A1 (en) 2002-06-28
SI20566A (sl) 2001-12-31
LV12684B (lv) 2001-10-20
EP1112082B2 (en) 2010-03-17
IL141564A0 (en) 2002-03-10
US7211261B1 (en) 2007-05-01
DE69902396T3 (de) 2010-09-30

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL200926B1 (pl) Stabilny ciekły preparat zawierający toksynę jadu kiełbasianego oraz zastosowanie stabilnego ciekłego preparatu zawierającego toksynę jadu kiełbasianego
US20120238504A1 (en) Stable Formulations of Botulinum Toxin in Hydrogels
EP0773788B1 (en) Improved compositions and methods for chemodenervation using neurotoxins
BRPI0614474A2 (pt) composições melhoradas de toxina botulìnica
TWI739368B (zh) A型肉毒桿菌毒素複合物、其配製劑和使用方法
CZ2001564A3 (cs) Stabilní kapalný farmaceutický botulotoxinový přípravek a jeho použití
MXPA01002445A (en) Stable liquid formulations of botulinum toxin
AU2013202882B2 (en) Improved botulinum toxin compositions

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20110909