PL193087B1

PL193087B1 - Szczecina, sposób wytwarzania szczeciny oraz szczotka ze sztucznej szczeciny

Info

Publication number: PL193087B1
Application number: PL343632A
Authority: PL
Inventors: Georg Weihrauch
Original assignee: Pedex & Co Gmbh
Priority date: 1998-04-24
Filing date: 1999-04-09
Publication date: 2007-01-31
Also published as: US6391445B1; EP1073353B1; AU4030299A; EP1073353A1; DE59901741D1; CN1115121C; KR100602584B1; BR9909857A; ES2178438T3; AU746808B2; PL343632A1; AR015016A1; WO1999055195A1; CN1298284A; EG22279A; JP4311878B2; JP2002512824A; KR20010043001A; RU2205581C2; CA2328770A1

Abstract

1. Szczecina, która stanowi rdzen, ze sto- sunkowo sztywnego, gietego tworzywa sztucz- nego, oraz co najmniej jedna warstwa elastycz- na z tworzywa o sprezystosci gumy, znamien- na tym, ze otaczajaca rdzen (2) warstwa ela- styczna (3) ma co najmniej na czesci swej po- wierzchni zewnetrznej ksztaltowe profile (4). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotami wynalazku są szczecina, sposób wytwarzania szczeciny oraz szczotka ze sztucznej szczeciny, zwłaszcza szczoteczka do zębów.

Niezależnie od przeznaczenia poszczególnych szczotek, ich szczeciny powinny spełniać kilka podstawowych wymogów. Wśród nich należy przede wszystkim wymienić sprężystość przy zginaniu oraz wytrzymałość na wyboczenie i ścieranie. Dalsze zróżnicowanie wymogów wynika z przeznaczenia szczotki. Na przykład, szczoteczki do pielęgnacji jamy ustnej oraz szczotki do pielęgnacji ciała muszą być dostatecznie miękkie, by przy ich zastosowaniu nie dochodziło do zranień, podczas, gdy działające ściernie szczotki techniczne powinny mieć szczeciny twarde i szorstkie. Inne szczotki techniczne, takie jak szczotki do mycia samochodów, muszą być gładkie i sprężyste. Dotyczy to również szczotek polerskich. Szczeciny szczotek albo pędzli służących do nanoszenia farb i lakierów muszą być rozmieszczone stosunkowo gęsto, tak, aby równomiernie pokryć malowaną powierzchnię, podczas gdy dla innych zastosowań pożądane jest pojedyncze rozmieszczenie szczecin albo pęków szczecin.

Działanie szczeciny na powierzchnię danego obiektu zależy w decydującym stopniu od stanu tej powierzchni oraz od materiału szczeciny. Szczeciny wytwarza się zazwyczaj z wytłaczanego monofilamentu tworzywa sztucznego.

Poprzez dobór tworzywa sztucznego, można w zasadzie wpływać jedynie na wytrzymałość przy zginaniu oraz wytrzymałość na ścieranie szczeciny, a w bardzo niewielkim stopniu na stan oraz skuteczność jej powierzchni, jeśli pominie się proste profile podłużne. W stanie techniki nie brakowało prób wpływania, przy zastosowaniu dodatkowych środków, na stan oraz skuteczność powierzchni szczecin tak, by lepiej odpowiadały danemu celowi zastosowania. Znane są, przedstawione w opisach patentowych nr DE 322 089 A, US 2,642,705, DE 1 014 964 B, DD 32 963 A, GB 1 327 329 A, FR 2 546 097 A, EP 0 354 352 A, WO 93/18891 A szczeciny o różnorakim zastosowaniu, w których umieszczono cząstki o działaniu ciernym. W każdym wypadku chodziło o to, by stworzyć twarde szczeciny o działaniu ciernym.

Kolejne rozwiązania, przedstawione w opisach patentowych nr US 2,110,371 A, US 2,317,485 A, US 3,325,845 A, US 4,373,541 A, DE 3 116 189 A, US 5,678,275 A, DE 1 140 901 B polegają na tym, że szczeciny wytworzone z monofilamentu tworzywa sztucznego mają na swych powierzchniach bocznych różnego rodzaju profilowania. Przy tym zawsze chodzi o ukształtowanie mniej lub bardziej ostrych kantów, aż do struktur włóknistych.

Wszystkie dotychczas wymienione rozwiązania, obejmujące szczeciny wypełnione cząstkami lub monofilamentowe szczeciny profilowane, mają tę zasadniczą wadę, że ich stosowanie wiąże się ze znacznym pogorszeniem właściwości wytrzymałościowych szczecin, w szczególności ich sprężystości przy zginaniu, wytrzymałości na wyboczenie oraz wytrzymałości na ścieranie, przez co koniecznym staje się stosowanie szczecin o większych średnicach i/lub tworzyw sztucznych lepszego gatunku. Jest to często niemożliwe ze względu na użytkowe przeznaczenie szczecin, a ponadto pociąga za sobą niepożądane podrożenie szczecin.

Inne znane rozwiązania, przedstawione w opisach patentowych nr DE 1 037 434 B, DE 83 00846 U, US 3,090,061 A, US 4,627,960 A, DE 3 717 475 C, US 4,263,691 A, polegają na wytworzeniu szczeciny z dwóch elementów z tworzyw sztucznych, a mianowicie z rdzenia i umieszczonej na rdzeniu powłoki, która zasadniczo ma postać owijającej go otoczki.

W znanych rozwiązaniach, właściwości wytrzymałościowe włókien są w zasadzie zadowalające. Jednakże, jeśli rdzeń ma płaszcz o gładkich ściankach, działanie szczeciny można zmodyfikować jedynie w nieznacznym stopniu. Jeżeli profilowany jest tylko rdzeń, a warstwa o elastyczności gumy jest umieszczana na rdzeniu zgodnie z profilem rdzenia jak w opisie nr US 3,090,061 A, warstwa ta ulega szybkiemu zużyciu na wzniesieniach profilu, przez co dochodzi do odsłonięcia twardego rdzenia. Jeżeli na rdzeniu znajdują się sflokowane włókna, jak to przedstawiano w opisie patentowym nr DE 3 717 475 C, szczecina może być użyta tylko do określonych celów, a jej wytworzenie jest trudne i drogie. Wśród ostatnio wymienionych znajduje się rozwiązanie, przedstawione w opisie nr US 4,263,691 A, przedstawiające szczecinę z wytłoczonym, stosunkowo sztywnym rdzeniem z PA (poliamidu) lub PE (polietylenu) o wysokiej gęstości oraz z miękką warstwą termoplastyczną z naturalnej lub syntetycznej gumy. Szczecina ta została opracowana z przeznaczeniem do stosowania w szczoteczkach do zębów, przy czym miękka powłoka powinna w pierwszym rzędzie zagwarantować ochronę zębów oraz dziąseł, a z kolei sztywny rdzeń powinien zapewnić niezbędne właściwości wytrzymaPL 193 087 B1 łościowe. Jednakże związane z czyszczeniem parametry nie zostały uzyskane, ponieważ powierzchnia szczeciny okazała się zbyt gładka.

Celem wynalazku było opracowanie takiej szczeciny, która by, przy miękkiej powierzchni, mogła zachować niezbędne właściwości wytrzymałościowe, a przy tym miałaby dobre właściwości czyszczące i wchłaniające.

Istota szczeciny według wynalazku polega na tym, że otaczająca stosunkowo sztywny rdzeń z tworzywa sztucznego warstwa elastyczna, wykonana z tworzywa o sprężystości gumy, ma co najmniej na części swej powierzchni zewnętrznej kształtowe profile.

Korzystnym jest, gdy warstwa elastyczna stanowi co najmniej częściową osłonę rdzenia.

Korzystnym jest także, gdy tworzywo sztuczne rdzenia ma twardość według Shore'a D > 45 lub D > 65, zaś warstwa elastyczna ma twardości według Shore'a odpowiednio D < 35 lub20 < D < 35.

Dalej korzystnym jest, gdy tworzywo sztuczne rdzenia stanowią polietylen (PE) lub polipropylen (PP) lub poliamid (PA).

Korzystnym jest także, gdy warstwa elastyczna jest z termoplastycznego elastomeru.

Dalej korzystnym jest, gdy warstwa elastyczna ma okrężnie rozmieszczone i oddzielone od siebie wgłębienia.

Korzystnym jest także, gdy profil warstwy elastycznej jest ukształtowany poprzecznie w całej swej rozciągłości.

Dalej korzystnym jest, gdy profil warstwy elastycznej jest ukształtowany wzdłużnie w całej swej rozciągłości.

Również korzystnym jest także, gdy warstwę elastyczną pokrywa warstwa folii z miękkiego tworzywa sztucznego.

Korzystnym jest, gdy rdzeń stanowi co najmniej jeden monofilament. Dalej korzystnym jest, gdy rdzeń ma kolisty przekrój poprzeczny.

Również korzystnym jest, gdy rdzeń ma co najmniej jednokierunkowo spłaszczony przekrój poprzeczny.

Korzystnym jest także, gdy warstwa elastyczna ma przekrój poprzeczny w kształcie pierścienia z dowolnie ukształtowanym obwodem wewnętrznym.

Bardzo korzystnym jest, gdy przekrój poprzeczny warstwy elastycznej przystaje do przekroju poprzecznego rdzenia.

Korzystnym jest gdy warstwa elastyczna ma nieciągły przekrój poprzeczny.

Dalej korzystnym jest, gdy rdzeń i warstwa elastyczna są pofalowane poprzecznie względem długości szczeciny.

Ponadto korzystnym jest, gdy powierzchnia zewnętrzna rdzenia ma właściwości przyczepne warstwy elastycznej.

Istota sposobu według wynalazku polega na tym, że podczas wytwarzania szczeciny, rdzeń i warstwa elastyczna są współbieżnie wytłaczane jako pasmo ciągłe, przy jednoczesnym profilowaniu warstwy elastycznej poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia.

Istota kolejnego sposobu według wynalazku polega na tym, że zwija się współbieżnie wytłaczane pasmo ciągłe, a następnie, rozwijając uzyskany zwój, profiluje się warstwę elastyczną poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia.

Istota trzeciego sposobu według wynalazku polega na tym, że współbieżnie wytłaczane pasmo ciągłe dzieli się na szczeciny, a następnie profiluje się warstwę elastyczną poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia.

Korzystnym jest, gdy warstwę elastyczną profiluje się przy użyciu działających przeciwbieżnie narzędzi kształtujących.

Korzystnym jest także, gdy profilowane pasmo, stosując metodę taką jak wytłaczanie, maczanie, natryskiwanie lub foliowanie kurczliwe, powleka się folią z miękkiego tworzywa.

Również korzystnym jest, gdy profilowaną szczecinę, stosując metodę taką jak wytłaczanie, maczanie, natryskiwanie lub foliowanie kurczliwe, powleka się folią z miękkiego tworzywa.

Istota szczotki według wynalazku polega na tym, że jest wyposażona wco najmniej jedną szczecinę z rdzeniem ze stosunkowo sztywnego, elastycznego tworzywa sztucznego, pokrytego co najmniej jedną warstwą z elastycznego tworzywa o sprężystości gumy, przy czym warstwa elastyczna mana swej powierzchni zewnętrznej kształtowe profile.

Korzystnym jest, gdy otaczająca poszczególne rdzenie warstwa elastyczna ma na swej powierzchni zewnętrznej zróżnicowane kształtowo profile.

PL 193 087 B1

Podczas prac nad szczeciną niespodziewanie okazało się, że tworzywo sztuczne o elastyczności gumy nawet przy małej grubości szczecin, przykładowo, w szczoteczkach do zębów, w przedziale kilku dziesiątych milimetra, może być profilowane poprzez wytłaczanie powierzchniowe, przy czym nie stwierdzono „cofania” się tworzywa, natomiast decydującą rolę odgrywał stosunkowo twardy rdzeń, względem którego przykładane były siły wytłaczające. W ten sposób można uzyskiwać struktury o dowolnym ukształtowaniu, zarówno cienkie jak i grube. Niewielkie głębokości profilowania stosuje się w szczególności dla szczotek do pielęgnacji jamy ustnej i ciała, natomiast większe - dla szczotek czyszczących lub nanoszących, w pierwszym wypadku dla wchłaniania kurzu, w drugim dla wchłaniania nanoszonych mediów.

Warstwa elastyczna może albo całkowicie otaczać rdzeń, stanowiąc jego otoczkę, albo jedynie na niektórych obszarach, a profilowanie uzyskane poprzez wytłaczanie powierzchniowe może znajdować się na całej długości szczeciny albo tylko na niektórych jej odcinkach.

Rdzeń szczeciny według wynalazku jest wykonany z tworzywa sztucznego określającego wytrzymałość szczeciny na zginanie i wyboczenie, natomiast profilowana warstwa o elastyczności gumy - z tworzywa sztucznego określającego działanie szczeciny na powierzchnie obiektów oraz jej wytrzymałość na ścieranie. Poprzez dobór obydwu tworzyw sztucznych oraz dobór rodzaju profilowania, można łatwo dopasować szczecinę do każdych wymagań.

W szczególnie korzystnej realizacji wynalazku, twardość według Shore'a tworzywa sztucznego rdzenia wynosi D > 65, a twardość według Shore'a warstwy elastycznej wynosi 20 < D < 35. Materiałami spełniającymi powyższe warunki są na przykład dla rdzenia PE (polietylen), PP (polipropylen) albo PA (poliamid), a dla warstwy o elastyczności gumy - termoplastyczne elastomery.

Profilowanie warstwy o elastyczności gumy mogą stanowić rozmieszczone na obwodzie, lokalnie rozgraniczone wgłębienia. W odmianie, profilowanie może przebiegać w kierunku rozciągłości szczeciny, na przykład wzdłuż jej tworzących albo spiralnie. Wreszcie profilowanie może być skierowane w poprzek rozciągłości szczeciny.

Zgodnie z dalszymi cechami wynalazku, na profilowaną warstwę o elastyczności gumy nałożona jest dopasowująca się do jej profilowania warstwa foliowa z miękkiego tworzywa sztucznego. Dzięki temu uzyskuje się na profilowaniu pewien efekt wygładzenia, bez zmniejszenia działania powierzchniowego tego profilowania. Rdzeń może być wykonany z jednego lub wielu monofilamentów. Pierwszą z wymienionych realizacji poleca się dla szczoteczek do zębów oraz szczotek do ciała, natomiast ostatnią dla szczotek technicznych, w szczególności do mycia samochodów. Przy tym ostatnim zastosowaniu, szczeciny muszą być wiotkie, aby optymalnie dopasowywać się do czyszczonej powierzchni, nie uszkadzając jej przy tym. Tego rodzaju szczeciny zużywają się bardzo szybko, w szczególności na swych wolnych końcach. W przypadku szczeciny według wynalazku, na końcach szczecin w pierwszym rzędzie zużywa się warstwa o elastyczności gumy. W jeszcze innym, wieloskładnikowym ukształtowaniu rdzenia, jego monofilamenty zostają odsłonięte w formie włókien, które nadal zapewniają lepszą ochronę powierzchni, na którą wywierane jest działanie, w porównaniu z rdzeniem jednoskładnikowym, z monofilamentem o zwiększonej średnicy.

Zazwyczaj szczeciny mają kolisty przekrój poprzeczny. Przy zgodnym z wynalazkiem ukształtowaniu szczeciny, możliwy jest dowolny przekrój poprzeczny zarówno rdzenia, na przykład wąski prostokątny, krzyżowy lub gwiaździsty, jak i warstwy elastycznej, na przykład kolisty, z czego wynika zróżnicowana grubość, ato umożliwia na przykład jej częściowo głębsze wytłoczenie. Oczywiście, przekrój poprzeczny warstwy elastycznej może odpowiadać przekrojowi poprzecznemu rdzenia, tak, że niezależnie od miejsca wytłoczenia, wytworzone zostaną profile o jednakowej głębokości, przy czym również wtym wypadku rdzeń działa jako opora. Z kolei dobrą przyczepność warstwy oelastyczności gumy na rdzeniu uzyskuje się dzięki działającej jako pośrednik przyczepności strukturze powierzchni rdzenia.

Stosując sposób wytwarzania szczeciny według wynalazku, wspólnie wytłacza się rdzeń i warstwę elastyczną jako jedno pasmo i jednocześnie profiluje się warstwę elastyczną poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia, a następnie z wytłoczonego pasma odcina się szczeciny o żądanej długości. W odmianie, materiał szczeciny można zwinąć w cewkę i odcinać z niego szczeciny o żądanej długości dopiero podczas wytwarzania szczotki.

Inny wariant sposobu polega na tym, że rdzeń i warstwa o elastyczności gumy są wspólnie wytłaczane jako pasmo ciągłe, które zostaje zwinięte w cewkę, a profilowanie warstwy elastycznej, poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia, następuje dopiero przy rozwijaniu pasma. Według tego sposobu, wytłaczanie powierzchniowe może odbywać się już u wytwórcy materiału szczeciPL 193 087 B1 ny, albo dopiero u wytwórcy szczotek. Sposób ten można polecić także wtedy, gdy warstwa o elastyczności gumy składa się z wolno sieciującego elastomeru, a proces wytłaczania powierzchniowego powinien zostać przeprowadzony dopiero po zakończeniu reakcji sieciowania.

W realizacji przedstawionych sposobów, warstwa elastyczna jest przeważnie profilowana za pomocą działających względem siebie i względem rdzenia narzędzi wytłaczających, za pomocą których można wytwarzać różnorodne profile. Można też zastosować profilowanie jednostronne, przy czym narzędzie wytłaczające współpracuje w tym przypadku z nie profilowanym narzędziem przeciwnym.

Na profilowanym paśmie, podczas wytwarzania materiału za szczeciny lub na etapie poprzedzającym można umieścić - poprzez wytłaczanie, maczanie, opryskiwanie, obkurczanie lub odcięcie folii kurczliwej - miękkie tworzywo sztuczne foliowe po to, by na przykład wygładzić profil.

Przy innej realizacji sposobu, rdzeń oraz warstwa elastyczna są wspólnie wytłaczane jako pasmo, po czym szczecina zostaje odcięta od pasma, a następnie warstwa elastyczna jest poddawana profilowaniu poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia. Przy tym sposobie warstwa foliowa może być nakładana przed albo po odcinaniu, poprzez maczanie, opryskiwanie albo obkurczanie folii kurczliwej.

Szczecina ukształtowana zgodnie z wynalazkiem może być stosowana w przyrządach najróżniejszego rodzaju. Najprostszym zastosowaniem będzie użycie takiej szczeciny bezpośrednio do czyszczenia przestrzeni międzyzębowych w formie wykałaczki lub nici dentystycznych.

W przypadku szczotki, szczeciny mogą występować w rozmaitych rozmieszczeniach. W szczególności szczotka może mieć szczeciny o różnie profilowanych warstwach elastycznych.

Wynalazek zostanie bliżej objaśniony na podstawie dziewięciu przykładów wykonania pokazanych na rysunku, na którym poszczególne fig. 1-9 przedstawiają pojedynczą szczecinę w perspektywicznym widoku, z uwidocznionym przekrojem poprzecznym.

Pokazaną na fig. 1 szczecinę 1 stanowi rdzeń 2 ze sprężystego i odpornego na wyboczenia tworzywa sztucznego, na przykład z PA, PP albo PE oraz otaczająca go otoczka warstwy elastycznej 3 o elastyczności gumy, na przykład termoplastycznego elastomeru. W warstwie elastycznej 3 jest wytłoczony powierzchniowo profil 4 w postaci rozmieszczonych na obwodzie, miejscowo rozgraniczonych zagłębień 5. Wytłoczenie powierzchniowe dokonywane jest względem rdzenia 2.

W odmianie na fig. 2, warstwa elastyczna 3 jest tylko w części profilowana, podczas, gdy na pozostałej długości 6, która na przykład obejmuje koniec mocujący szczeciny 1, pozostaje nie profilowana. Ponadto część profilowana otoczki jest pokryta foliową warstwą 7, która dopasowuje się do profilowania i wywołuje efekt wygładzenia.

W przykładzie przedstawionym na fig. 3, szczecina składa się z rdzenia 2 i nałożonej tylko na niektórych obszarach warstwy elastycznej 3, która rozciąga się na rdzeniu 2 w formie wydłużonych żeber. W tym przypadku profilowanie warstwy elastycznej 3 przeprowadza się poprzez wytłaczanie powierzchniowe poprzeczne tak, aby powstały zagłębienia 8 i brodawkowate wzniesienia 9.

Z kolei w odmianie przedstawionej na fig. 4, warstwa elastyczna 3 jest profilowana wzdłużnie na rdzeniu 2, przy czym zamierzony profil może zostać wytworzony podczas wspólnego wytłaczania lub poprzez powierzchniowe wytłaczanie profili podobnych do przedstawionych na fig. 1i2 lub zagłębień poprzecznych przedstawionych na fig. 3.

Podczas, gdy w przykładach realizacji pokazanych na fig. 1-4 co najmniej rdzeń 2 ma kolisty przekrój poprzeczny, na fig. 5 pokazano szczecinę, której rdzeń 2 z krzyżowym przekrojem 10 oraz warstwę elastyczną 3 z przekrojem kolistym, przy czym warstwa ta jest najcieńsza w strefie końcówek belek krzyża przekroju poprzecznego 10. W ten sposób uzyskano ostro wysunięte opory lub wytłoczenia powierzchniowe profilu -co oznaczono strzałkami 11.

Szczecina 1wg fig. 6 ma rdzeń 2 o kolistym przekroju poprzecznym. W otaczającej go warstwie elastycznej 3 wytłoczony jest powierzchniowo profil falisty 12.

Pokazana na fig. 7 przedstawia szczecinę, której rdzeń 2 składa się z czterech równoległych lub skręconych monofilamentów 13.

Rdzeń 2 wg fig. 8 ma podłużny, spłaszczony przekrój poprzeczny, zaś warstwa elastyczna 3, o jednakowej na całym obwodzie grubości, ma przekrój poprzeczny w kształcie spłaszczonego pierścienia, odpowiednio do kształtu przekroju rdzenia 2. Tak uformowana szczecina stanowi taśmę na której jest powierzchniowo wytłoczony profil 4, na przykład jedynie na jej grzbietach, podobnie jak w przykładzie realizacji przedstawionym na fig. 3.

Szczecina 14 według fig. 9, w odróżnieniu od szczecin wyżej opisanych, jest pofalowana poprzecznie względem swej rozciągłości wzdłużnej.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Szczecina, którą stanowi rdzeń, ze stosunkowo sztywnego, giętego tworzywa sztucznego, oraz co najmniej jedna warstwa elastyczna z tworzywa o sprężystości gumy, znamienna tym, że otaczająca rdzeń (2) warstwa elastyczna (3) ma co najmniej na części swej powierzchni zewnętrznej kształtowe profile (4).
2. Szczecina według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa elastyczna (3) stanowi tylko częściową osłonę rdzenia (2).
3. Szczecina według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa elastyczna (3) stanowi całkowitą osłonę rdzenia (2).
4. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że tworzywo sztuczne rdzenia (2) ma twardość według Shore'a D > 45,a warstwa elastyczna (3) ma twardości według Shore'a D < 35.
5. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że tworzywo sztuczne rdzenia (2) ma twardość według Shore'a D > 65, a warstwa o elastyczna (3) ma twardości według Shore'a 20 < D < 35.
6. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że ma rdzeń (2) z polietylenu (PE).
7. Szczecina według zastrz. 1albo 2, albo 3, znamienna tym, że ma rdzeń (2) z polipropylenu (PP).
8. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że ma rdzeń (2) z poliamidu (PA).
9. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że ma warstwę elastyczną (3) z termoplastycznego elastomeru.
10. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że warstwa elastyczna (3) ma okrężnie rozmieszczone i oddzielone od siebie wgłębienia (5).
11. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że profil (8, 9) warstwy elastycznej (3) jest ukształtowany poprzecznie w całej swej rozciągłości.
12. Szczecina według zastrz. 1albo 2, albo 3, znamienna tym, że profil warstwy elastycznej (3) jest ukształtowany w całej swej rozciągłości wzdłużnie.
13. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że na warstwie elastycznej (3) ma warstwę folii (7) z miękkiego tworzywa sztucznego.
14. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że rdzeń (2) stanowi co najmniej jedno włókno elementarne (13).
15. Szczecina według zastrz. 1albo 2, albo 3, znamienna tym, że rdzeń (2)ma kolisty przekrój poprzeczny.
16. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że rdzeń (2) ma co najmniej jednokierunkowo spłaszczony przekrój poprzeczny (10).
17. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że warstwa elastyczna (3) ma przekrój poprzeczny w kształcie pierścienia z dowolnie ukształtowanym obwodem zewnętrznym.
18. Szczecina według zastrz. 1albo 2, albo 3, znamienna tym, że przekrój poprzeczny warstwy elastycznej (3) przystaje do przekroju poprzecznego rdzenia (2).
19. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że warstwa elastyczna (3) ma nieciągły przekrój poprzeczny.
20. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że rdzeń (2) i warstwa elastyczna (3) są pofalowane poprzecznie względem długości szczeciny.
21. Szczecina według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że powierzchnia zewnętrzna rdzenia (2) ma właściwości przyczepne warstwy elastycznej (3).
22. Sposób wytwarzania szczeciny, znamienny tym, że rdzeń (2) i warstwa elastyczna (3) są współbieżnie wytłaczane jako pasmo ciągłe, przy jednoczesnym profilowaniu warstwy elastycznej (3) poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia (2).
23. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że warstwę elastyczną (3) profiluje się przy użyciu działających przeciwbieżnie narzędzi kształtujących.
24. Sposób według zastrz. 22 albo 23, znamienny tym, że profilowane pasmo ciągłe, stosując metodę taką jak wytłaczanie, maczanie, natryskiwanie lub foliowanie kurczliwe, powleka się folią z miękkiego tworzywa.
25. Sposób wytwarzania szczeciny, znamienny tym, że zwija się współbieżnie wytłaczane pasmo ciągłe, a następnie, rozwijając uzyskany zwój, profiluje się warstwę elastyczną (3) poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia (2).

PL 193 087 B1
26. Sposób według zastrz. 25, znamienny tym, że warstwę elastyczną (3) profiluje się przy użyciu działających przeciwbieżnie narzędzi kształtujących.
27. Sposób według zastrz. 25 albo 26, znamienny tym, że profilowane pasmo ciągłe, stosując metodę taką jak wytłaczanie, maczanie, natryskiwanie lub foliowanie kurczliwe, powleka się folią z miękkiego tworzywa.
28. Sposób wytwarzania szczeciny, znamienny tym, że współbieżnie wytłaczane pasmo ciągłe dzieli się na szczeciny, a następnie profiluje się warstwę elastyczną (3) poprzez wytłaczanie powierzchniowe względem rdzenia (2).
29. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że warstwę elastyczną (3) profiluje się przy użyciu działających przeciwbieżnie narzędzi kształtujących.
30. Sposób według zastrz. 28 albo 29, znamienny tym, że profilowaną szczecinę, stosując metodę taką jak wytłaczanie, maczanie, natryskiwanie lub foliowanie kurczliwe, powleka się folią z miękkiego tworzywa.
31. Szczotka ze sztucznej szczeciny, składająca się z nośnika i zamocowanego na nim zespołu pojedynczych i/lub pogrupowanych szczecin, z co najmniej jedną szczeciną z elastycznym, choć stosunkowo sztywnym rdzeniem, pokrytym co najmniej jedną warstwą elastycznego tworzywa o sprężystości gumy, znamienna tym, że otaczająca rdzeń (2) warstwa elastyczna (3) ma na swej powierzchni zewnętrznej kształtowe profile (4).
32. Szczotka według zastrz. 31, znamienna tym, że otaczająca poszczególne rdzenie (2) warstwa elastyczna (3) ma na swej powierzchni zewnętrznej zróżnicowane kształtowo profile (4).