PL188270B1

PL188270B1 - Sposób wytwarzania elementu zamknięcia przyczepnego

Info

Publication number: PL188270B1
Application number: PL99344753A
Authority: PL
Inventors: Jan Tuma
Original assignee: Binder Gottlieb Gmbh & Co
Priority date: 1998-06-29
Filing date: 1999-06-01
Publication date: 2005-01-31
Also published as: DE19828856C1; CA2335979C; BR9911688A; EP1091664A1; JP4435419B2; ATE222068T1; PL344753A1; DE59902360D1; ES2182536T3; EP1091664B1; JP2002519078A; CN1160000C; DK1091664T3; US6627133B1; CA2335979A1; CN1307455A; WO2000000053A1

Abstract

1. Sposób wytwarzania elementu zamkniecia przyczepnego z duza liczba elementów przyczepnych w postaci, uksztaltowanych jednoczesciowo z nosni- kiem, slupków wyposazonych w zgrubienie na koncu przeciwleglym do nosnika, w którym tworzywo termo- plastyczne w stanie plastycznym lub cieklym doprowa- dza sie do szczeliny pomiedzy walcem dociskowym i walcem formujacym i napedza je w taki sposób, ze w szczelinie powstaje i jest transportowany dalej nosnik, i w którym stosuje sie pierwszy element formujacy na walcu formujacym w postaci sita posiadajacego przelo- towe otwory, do tworzenia slupków elementów przy- czepnych przez przynajmniej czesciowe utwardzanie tworzywa w wydrazonych przelotowych otworach sita, przy czym na walcu formujacym na wewnetrznej stronie sita odwróconej od walca dociskowego stosuje sie drugi element formujacy wspólpracujacy ze wspomnianymi wydrazonymi przelotowymi otworami, od dzialywujacy na tworzywo termoplastyczne w obszarze zewnetrznych konców slupków elementów przyczepnych, znamienny tym, ze na koncach (21) formowanych z tworzywa sztucznego slupków (19) wykonuje sie zaglebienia (35) za pomoca, umieszczonego na wewnetrznej stronie pierwszego sita (11), drugiego elementu formujacego w postaci drugie- go sita (13) wyposazonego w otwory (14) wspólpracuja- ce z wydrazonymi przelotowymi otworami (12) pierw- szego sita (11) Fig. 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania elementu zamknięcia przyczepnego z dużą liczbą elementów przyczepnych w postaci, ukształtowanych jednoczęściowe z nośnikiem, słupków wyposażonych w zgrubienie na końcu przeciwległym do nośnika, w którym tworzywo termoplastyczne w stanie plastycznym lub ciekłym doprowadza się do szczeliny pomiędzy walcem dociskowym i walcem formującym i napędza je w taki sposób, że w szczelinie powstaje i jest transportowany dalej nośnik, i w którym stosuje się pierwszy element formujący na walcu formującym w postaci sita posiadającego przelotowe otwory, do tworzenia słupków elementów przyczepnych przez przynajmniej częściowe utwardzanie tworzywa w wydrążonych przelotowych otworach sita, przy czym na walcu formującym na wewnętrznej stronie sita odwróconej od walca dociskowego stosuje się drugi element formujący współpracujący ze wspomnianymi wydrążonymi przelotowymi otworami, odziaływujący na tworzywo termoplastyczne w obszarze zewnętrznych końców słupków elementów przyczepnych.

Sposób tego rodzaju jest znany z niemieckiego opisu DE 197 30 217 Cl. Sposób ten jest przewidziany do wytwarzania takich elementów zamknięcia przyczepnego, w którym elementy przyczepne mają kształt stosunkowo długich słupków, na których formuje się wystające na boki rozporki. Do tego celu stosuje się w znany sposób jako element formujący sito, ukształtowane w postaci wielowarstwowej matrycy, przy czym otwory poszczególnych warstw matrycy do formowania wystających rozporek mają różne przekroje. Jako drugi kształtujący element, stosuje się do formowania zewnętrznych końców słupków powierzchnię obwodową walca formującego, w której wykonane są wybrania kształtujące. Aby ułatwić kształtowanie elementów przyczepnych ze służącej jako sito kształtujące wielowarstwowej matrycy, przewidziano materiał matrycy w postaci formy traconej, która moze być usuwana, co jest szczególnie proste, gdy materiał matrycy jest z żelatyny lub podobnego materiału i następnie jest recykliowany.

Podczas gdy ten znany sposób nadaje się do wytwarzania elementów zamknięcia przyczepnego z wydłużonymi słupkami z wystającymi na boki rozporkami, nie nadaje się on do wytwarzania tak zwanych mikroelementów zamknięcia przyczepnego. Wytwarzanie tego rodzaju mikroelementów zamknięć przyczepnych jest pokazane jako znane w niemieckim opisie DE 196 46 318 Al (polskie zgłoszenie patentowe nr P-333206). Jako możliwość zastosowania wyprodukowanego w taki sposób zamknięcia przyczepnego zostało ujawnione w szczególności wykonywanie zamknięcia przyczepnego do pieluszek dla niemowląt albo do ubrań szpitalnych. Tego rodzaju elementy zamknięcia przyczepnego mają stosunkowo dużą liczbę elementów przyczepnych na cm² co warunkuje specjalne ukształtowanie stosowanych przy wytwarzaniu elementów formujących.

188 270

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu wymienionego we wstępie rodzaju, który będzie się nadawał zwłaszcza do wytwarzania tak zwanych mikroelementów zamknięcia przyczepnego.

Sposób wytwarzania elementu zamknięcia przyczepnego z dużą liczbą elementów przyczepnych w postaci, ukształtowanych jednoczęściowo z nośnikiem, słupków wyposażonych w zgrubienie na końcu przeciwległym do nośnika, polega według wynalazku na tym, że na końcach formowanych z tworzywa sztucznego słupków wykonuje się zagłębienia za pomocą, umieszczonego na wewnętrznej stronie pierwszego sita, drugiego elementu formującego w postaci drugiego sita wyposażonego w otwory współpracujące z wydrążonymi przelotowymi otworami pierwszego sita.

Korzystnie, stosuje się drugie wewnętrzne sito z otworami większymi od otworów pierwszego zewnętrznego sita, przy czym zwłaszcza stosuje się sita z sitowymi przelotowymi otworami o różnorodnym i/lub różniącym się od kształtu kołowego kształcie przekroju poprzecznego.

Korzystnie, stosuje się sita o różnej grubości, zwłaszcza stosuje się wewnętrzne sito o grubości mniejszej niż grubość zewnętrznego sita.

Sposób wytwarzania elementu zamknięcia przyczepnego z duzą liczbą elementów przyczepnych w postaci, ukształtowanych jednoczęściowo z nośnikiem, słupków wyposażonych w zgrubienie na końcu przeciwległym do nośnika, polega w drugiej odmianie na tym, że na końcach formowanych z tworzywa sztucznego słupków tworzy się zagłębienia za pomocą umieszczonego na wewnętrznej stronie sita drugiego elementu formującego w postaci folii z występami, rozciągającymi się w wydrążonych przestrzeniach, w postaci otworów, pierwszego sita.

Korzystnie, w wyniku odpowiedniego ukształtowania występów folii w końcach słupków wytwarza się zagłębienia stożkowate, piramidalne albo w kształcie gwiazdy.

Korzystnie, przy wykonywaniu elementów zamknięcia przyczepnego za pomocą obydwu sposobów po ukształtowaniu, utworzonych za pomocą elementów formujących, słupków ich końce w celu utworzenia zgrubień od strony końcowej kształtuje się za pomocą kalandrowania.

Jako formowane tworzywo stosuje się termoplastyczne tworzywo sztuczne, zwłaszcza w postaci poliolefiny albo mieszanki poliamidowej.

Korzystnie, temperaturę walca formującego utrzymuje się niższą niż temperatura formowanego tworzywa.

Dzięki temu, że według wynalazku ukształtowanie zakończeń słupków następuje poprzez zastosowanie drugiego elementu kształtującego w postaci drugiego, wewnętrznego sita lub folii, której występy współpracują z otworami sita zewnętrznego, nie potrzebne są żadne szczególne wymagania stawiane ukształtowaniu sita zewnętrznego, zwłaszcza wtedy kiedy mają być wytwarzane mikroelementy zamknięcia przyczepnego, w których elementy przyczepne są rozmieszczone z bardzo dużą gęstością upakowania. W sposobie według wynalazku kształt i własności końcowych obszarów słupków, tworzone przez materiał wypełniający otwory zewnętrznego sita, nie są zwłaszcza zależne od promieni krawędzi otworów sita. Wynika z tego zaleta prostego i taniego wytwarzania każdego z sit.

Jeżeli jako drugi formujący element na wewnętrznej stronie sita zostanie przewidziana folia z występami rozciągającymi się w otworach sita, to podczas napełniania tworzywem sztucznym termoplastycznym powstają zagłębienia w końcówkach słupków wykonanych z tworzywa sztucznego. Dzięki temu, że w tworzonych słupkach powstają zagłębienia, uzyskiwana jest zaleta wyjątkowo prostego kształtowania, bez konieczności wywierania specjalnej siły wyciągającej.

Zarówno podczas tworzenia końcowych pogrubień jak również wykonywania końcowych zagłębień w słupkach daje się uzyskać korzystne zgrubienia części końcowych o kształtach grzybkowych, wymagane jak to wcześniej opisano, na końcach słupków w mikroelementach zaniknięcia przyczepnego, poprzez proste mechaniczne odkształcenie za pomocą kalandrowania z grzaniem lub bez grzania, to znaczy bez doprowadzania do procesu stapiania.

188 270

Poprzez wybór kształtu przekroju poprzecznego otworów sita i/lub kształt występów na, stanowiącej drugi element formujący, folii możliwe jest uzyskanie końcowych pogrubień słupków nie tylko w postaci główek grzybków spłaszczonych lub wklęsłych ale również w postaci wielokątów lub gwiazdek.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest odtworzony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie bardzo uproszczony i częściowo w przekroju widok z boku urządzenia do przeprowadzania sposobu według wynalazku, fig. 2 - perspektywiczny rzut dwóch wsuniętych jedno w drugie sit, z wydrążonymi przestrzeniami utworzonymi przez otwory sitowe pokazane dla wyraźniejszego przedstawienia w wielkości przesadzonej co do rozmiaru, fig. 3 - schematycznie uproszczony przekrój wzdłużny odcinka walca formującego z wsuniętymi jedno w drugie sitami według fig. 2, fig. 3a do fig. 3c - w powiększeniu pokazane przekroje poprzeczne o różnych kształtach wydrążonych przestrzeni utworzonych przez otwory sitowe wsuniętych jedno w drugie sit, fig. 4 - przekrój cząstkowy kalandra do mechanicznego odkształcania od strony końcowej słupków utworzonych na nośniku z tworzywa sztucznego, fig. 5a do fig. 5i - w widokach z góry przykłady kształtów przekrojów poprzecznych wydrążonych przestrzeni w przesadnie dużej podziałce, przy czym zarysy otworów wewnętrznego sita są przedstawione za pomocą linii przerywanej, fig. 6 - widok przykładu wykonania urządzenia podobnego do przykładu wykonania z fig. 1 służącego do przeprowadzenia sposobu według wynalazku, fig. 7 - odtworzenie podobne do fig. 2, które pokazuje włożoną w zewnętrzne sito folię ze stożkowatymi występami, przy czym dla wyraźniejszego przedstawienia są one pokazane w przesadnie dużej podziałce, tak samo jak odpowiednie otwory sita, fig. 8 - podobny do przekroju z fig. 3 przekrój odcinka walca formującego z zewnętrznym sitem i wewnętrzną folią zaopatrzoną, w występy, fig. 8a do fig. 8c - przekroje podobne do przekrojów na fig. 3a do fig. 3c, które pokazują przykłady możliwych kształtów wydrążonych przestrzeni zewnętrznego sita, fig. 9 - podobne do fig. 4 odtworzenie kalandra, fig. 10 w bardzo dużym powiększeniu widok z góry otworu zewnętrznego sita z wchodzącym w niego występem wewnętrznej folii, fig. 11 - w przesadnie dużej podziałce pokazany perspektywiczny widok słupka wykonanego z tworzywa sztucznego z piramidalnym zagłębieniem od strony końcowej, fig. 12a do fig. 12b przedstawiają perspektywiczne widoki dokonanych przez kalandry odkształceń od strony końcowej zagłębień słupka z fig. 11 i fig. 13a do fig. 13f - pokazane w przesadnie powiększonej podziałce widoki z góry otworów sitowych zewnętrznego sita i wchodzących w nie występów wewnętrznej folii.

Na figurze 1 pokazano w schematycznym przedstawieniu części urządzenia służącego do przeprowadzenia sposobu według wynalazku z głowicą wytłaczarki ślimakowej 1 jako urządzeniem doprowadzającym dla znajdującego się w stanie plastycznym lub ciekłym termoplastycznego tworzywa sztucznego, które jako taśmę, której szerokość odpowiada elementowi zamknięcia przyczepnego, tego który należy wyprodukować, doprowadza się do szczeliny między narzędziem dociskającym i narzędziem formującym. W wypadku narzędzia formującego chodzi o walec formujący 5 a w wypadku narzędzia dociskającego o walec dociskowy 3. Obydwa walce są napędzane w kierunkach wskazanych na fig. 1 za pomocą strzałek łukowych 7 i 9 w taki sposób, że między nimi jest utworzona szczelina transportowa, przez którą tworzywo sztuczne jest transportowane w kierunku transportowania, podczas gdy jednocześnie w szczelinie jest formowana z tego tworzywa sztucznego taśma na nośnik 17 elementu zamknięcia przyczepnego i nośnik 17 na stronie przylegającej do walca formującego 5 otrzymuje dzięki elementom formującym walca formującego 5 odkształcenie konieczne do ukształtowania elementów przyczepnych.

W tym celu walec formujący 5 posiada na obwodzie dwa elementy formujące, każdy w postaci sita, mianowicie zewnętrzne sito 11 i wewnętrzne sito 13, które leżą jedno przy drugim (patrz fig. 2). Jak to jest widoczne, w szczególności na fig. 1 do fig. 3, sita 11 i 13 są wsunięte jedno w drugie w taki sposób, że wspólne osie 15 wydrążonych przestrzeni utworzonych przez sitowe otwory 12 zewnętrznego sita 11 i otwory 14 wewnętrznego sita 13 leżą na jednej linii; patrz w szczególności fig. 3a.

Jak można szczególnie wyraźnie stwierdzić, zwłaszcza na ostatniej figurze, grubość zewnętrznego sita 11 jest większa niz grubość wewnętrznego sita 13, którego wydrążone prze6

188 270 strzenie w postaci otworów 14 mają przekrój poprzeczny większy niż wydrążone przestrzenie w postaci otworów 12 zewnętrznego sita 11. W wyniku takiej konfiguracji, tworzywo sztuczne wciskane w szczelinie między walcem dociskowym 3 i walcem formującym 5 do otworów

12, 14 jest formowane w takk że słr^j^l<i 19 wystające nad nośnikiem 17 ssą wykonane z pogrubionymi końcami 21. Różnica wielkości przekrojów poprzecznych otworów 12 i 14 jest tak dobrana, że na końcach jest możliwe jedynie takie duże rozszerzenie, że po częściowym lub całkowitym stwardnieniu tworzywa sztucznego może niezawodnie nastąpić wyciągnięcie słupka 19 z otworów 12, 14, jeżeli nośnik 17 jest odprowadzony z walca formującego 5 za pomocą walca wyciągającego 23.

Jak można zaobserwować na fig. 4, w szczególności na przykładzie narysowanego po lewej stronie słupka 19, swobodny koniec słupka 19 uformowanego w sitach 11, 13 posiada na swobodnym końcu 21 nie tylko rozszerzenie, lecz także małe zagłębienie 25, które powstało z powodu zamknięcia powietrza w sitach. W wyniku przeprowadzenia elementu zamknięcia poprzez tylko w części naszkicowany na fig. 4 kalander, który może być nie ogrzewany albo ogrzewany, uformowane w taki sposób końce 21 słupków 19 można odkształcić w pokazane po prawej stronie na fig. 4 elementy przyczepne ze zgrubieniami 27 na końcu w kształcie główki grzybka.

Przy doborze geometrii słupka 19 należy zwrócić uwagę na to, że grubość słupka w stosunku do jego długości dobiera się dostatecznie dużą w taki sposób, że przy kalandrowaniu zostają spłaszczone tylko końce 21, ale nie zostają wygięte w bok całe słupki 19.

Na fig. 3 a do fig. 3c pokazano, że kształt sitowych otworów 12 i 14, tworzących wydrążone przestrzenie może być wybrany różnorodny, jak przedstawiono na fig. 3a, w szczególności nie są potrzebne żadne zaokrąglenia na brzegu. Jednak, jak pokazano na fig. 3a i fig. 3c, takie zaokrąglenia mogą być przewidziane na zewnętrznej stronie albo na obydwu stronach zewnętrznego sita 11. Także wewnętrzne sito 13 mogłoby posiadać odpowiednie zaokrąglenia. Także, różniąca się na rzutach na fig. 1 i fig. 3, grubość sita 11 i 13, mogłaby mieć taki sam wymiar. Dokładne pozycjonowanie sit 11 i 13 względem siebie może nastąpić przed osadzeniem na ochłodzonym walcu formującym 5 przez sklejenie, na przykład za pomocą kleju dwuskładnikowego.

Na fig. 5a do 5i przedstawiono pewną liczbę możliwych przykładów kształtów przekrojów poprzecznych otworów sitowych, przy czym zarys otworów 14 wewnętrznego sita 13 określających wydrążone przestrzenie jest zaznaczony za pomocą linii przerywanych a odpowiedni zarys wydrążonych przestrzeni otworów 12 zewnętrznego sita 11 jest zaznaczony za pomocą linii ciągłych grubych. Przy wciskaniu tworzywa sztucznego w wydrążone przestrzenie, przy czym mogą być zastosowane wszystkie dające się wytłaczać tworzywa sztuczne, które można wcisnąć w wydrążone formy, uzyskuje się rozmaicie ukształtowane końce 21 na słupkach 19, które po kalandrowaniu prowadzą do elementów przyczepnych w postaci różnorodnie ukształtowanych zgrubień 27.

Na fig. 6 pokazano następny przykład urządzenia służącego do przeprowadzania sposobu z walcem formującym 5 zmienionym w stosunku do wcześniej opisanego przykładu. Jako drugi element kształtujący, zamiast wewnętrznego sita posiada ono przylegającą do zewnętrznego sita 11, na jego wewnętrznej stronie, folię 31 z zewnętrznymi wzniesieniami w postaci występów 33. Tak jak w pierwszym opisanym przykładzie wykonania, osie wydrążonych przestrzeni 14 wewnętrznego sita 13, w obecnie opisanym przykładzie osie 15 występów 33 pokrywają się (fig. 8a do fig. 8c) z osiami wydrążonych otworów 12 zewnętrznego sita 11. Jak pokazano na fig. 7 i fig. 8 zewnętrzne sito 11 jest wykonane z grubszego materiału, na przykład o grubości odpowiadającej większej liczbie dziesiątych części milimetra, podczas gdy wewnętrzna folia 31 zasadniczo może być cieńsza, na przykład o grubości 0,1 mm. Występy 33, mogą być stożkowate, piramidalne lub w kształcie gwiazdy. Można je wytwarzać, na przykład przez wytrawianie, jak to ma miejsce także w wypadku folii tnących dla rotacyjnych urządzeń perforujących. Przy tym tworzą się figury z kątami między bokami wynoszącymi około 60°. Mogą być używane także walce kolczaste ze wzmocnionym tkaniną podkładem gumowym o grubości 3 do 8 mm. Z uwagi na wzniesienia, nie bez kłopotów daje się wsunąć wewnętrzną folię 31 w zewnętrzne sito 11; można jednak tak ją wyginać, jak to jest zaznaczo188 270 ne na fig. 7 za pomocą linii kreskowej, że może ona zostać wsunięta. Gdy folia 33 ponownie odegnie się wtedy do swojej kołowej postaci, występy 33 środkują względem siebie zewnętrzne sito 11 i wewnętrzną folię 31 na skutek tego, ze występy 33 wchodzą w wydrążone przestrzenie 12 sita 11. Dlatego nie jest bezwzględnie konieczne wzajemne sklejanie.

Jak to przedstawiono na fig. 8a do fig. 8c brzegi otworów 12 zewnętrznego sita 11 mogą być gładkie albo zaokrąglone. Dzięki oddziaływaniu występów 33 tworzą się na końcach 21 słupków 19 wytłoczone zagłębienia 35; patrz na lewą stronę fig. 9 albo fig. 11. Ponieważ w procesie formowania słupka 19 końce 21 nie doznają żadnego rozszerzenia, nośnik 17 ze słupkami 19 można bardzo łatwo zdjąć z walca formującego 5. Podczas kalandrowania, które jest przeprowadzane, jak to zostało wcześniej opisane przy powołaniu się na fig. 4, z powodu zagłębień 35 od strony końcowej powstają zgrubienia 27 od strony końcowej jako elementy przyczepne, które zależnie od ukształtowania przekroju poprzecznego wydrążonych przestrzeni w postaci otworów 12 sita 11 i kształtu występów 33 mogą być grzybkowe, w kształcie gwiazdy lub tym podobnych.

Za pomocą fig. 10 i fig. 11 wyjaśniono tworzenie piramidalnego zagłębienia 35 za pomocą piramidalnie ukształtowanego występu 33. Po kalandrowaniu ta piramidalna forma zagłębienia 35 prowadzi w zależności od użytego tworzywa sztucznego do formy końcowego zgrubienia 27, tak jak jest ono przedstawione na fig. 12a, albo do pokazanej na fig. 12b formy końcowego zgrubienia 27. Jeżeli chodzi o tworzywo sztuczne, które przy kalandrowaniu pęka na krawędziach piramidy 37, dochodzi do kształtu w postaci główki pokazanej na fig. 12a, w przeciwnym razie uzyskuje się kształt pokazany na fig. 12b.

Na fig. 13a do fig. 13f przedstawiono kilka przykładów możliwych kształtów wydrążonych przestrzeni 12 zewnętrznego sita 11 i występów 33 wchodzących w wydrążone przestrzenie. Ma się rozumieć, że mogą być wybrane także inne formy geometryczne. Jako dające się odkształcić tworzywa służące do przeprowadzenia sposobu według wynalazku wchodzą w rachubę także tworzywa odbudowywalne w sensie biologicznym (BAW). Tworzywa odbudowywalne w sensie biologicznym (BAW) mogą być wytwarzane na bazie tworzyw odrastających lub petrochemicznych albo z kombinacji ich obu.

Jako tworzywo sztuczne formowane w element zapięcia przyczepnego zaleca się zwłaszcza stosowanie w procesie przetwarzania polipropylenu, polietylenu, politereftalanu etylenowego jak również elastomerów termoplastycznych (TPE). Wytłoczony materiał z tworzywa sztucznego prowadzi się z prędkością ok. 4 m/min wzdłuż elementów formujących a temperatura tych elementów formujących wynosi 40°, podczas gdy temperatura formowanej masy tworzywa sztucznego, na przykład w postaci polipropylenu wynosi 230°C.

188 270

Fig. 2 .15 · V/77 γ'/Λ WA'” $ ί 'u

Fig. 3a

U

Fig. 3b

U 12

Fig. 3c

Fig. 3

188 270

Fig. 4

Fig. 5α I Fig.5b ; Fig.5c

-—η I re—η ν, r:——

0	o	Al⁰	o	λ, Δ Δ
	o	'( \ύ O	c	L Δ Z
o	o	o \ -	o	1 1 Δ Δ

Fig.5d “ Fig.5e / Fig,5f

O o		0 O		o o
o	C }» vC\ j ^z	o <		r o s
o o		0 o	Ί	o o
Fig.5g	1 m 12	Fig.5h	l	Fig. 5i

188 270

/

Fig. 7

188 270

Fig. 8a Fig. 8b Fig. 8c

Fig. 8

Fig. 9

188 270

Fig. 10

Fig. 11

Fig. 12a

Fig. 12b

188 270

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania elementu zamknięcia przyczepnego z dużą liczbą elementów przyczepnych w postaci, ukształtowanych jednoczęściowo z nośnikiem, słupków wyposażonych w zgrubienie na końcu przeciwległym do nośnika, w którym tworzywo termoplastyczne w stanie plastycznym lub ciekłym doprowadza się do szczeliny pomiędzy walcem dociskowym i walcem formującym i napędza je w taki sposób, że w szczelinie powstaje i jest transportowany dalej nośnik, i w którym stosuje się pierwszy element formujący na walcu formującym w postaci sita posiadającego przelotowe otwory, do tworzenia słupków elementów przyczepnych przez przynajmniej częściowe utwardzanie tworzywa w wydrążonych przelotowych otworach sita, przy czym na walcu formującym na wewnętrznej stronie sita odwróconej od walca dociskowego stosuje się drugi element formujący współpracujący ze wspomnianymi wydrążonymi przelotowymi otworami, odziaływujący na tworzywo termoplastyczne w obszarze zewnętrznych końców słupków elementów przyczepnych, znamienny tym, że na końcach (21) formowanych z tworzywa sztucznego słupków (19) wykonuje się zagłębienia (35) za pomocą, umieszczonego na wewnętrznej stronie pierwszego sita (11), drugiego elementu formującego w postaci drugiego sita (13) wyposażonego w otwory (14) współpracujące z wydrążonymi przelotowymi otworami (12) pierwszego sita (11).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako formowane tworzywo stosuje się termoplastyczne tworzywo sztuczne.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako termoplastyczne tworzywo sztuczne stosuje się poliolefiny albo mieszanki poliamidowe.
4. Sposób według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że temperaturę walca formującego utrzymuje się niższą niż temperatura formowanego tworzywa.
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się wewnętrzne sito (13) z sitowymi otworami (14) większymi od otworów (12) zewnętrznego pierwszego sita (11).
6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że stosuje się sita (11, 13) z sitowymi przelotowymi otworami (12, 14) o różnorodnym i/lub różniącym się od kształtu kołowego kształcie przekroju poprzecznego.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się sita (11, 13) o różnej grubości, zwłaszcza stosuje się wewnętrzne sito (13) o grubości mniejszej niż grubość zewnętrznego sita (11).
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że po ukształtowaniu, utworzonych za pomocą elementów formujących, słupków (19) ich końce kształtuje się za pomocą kalandrowania w celu utworzenia zgrubień (27) od strony końcowej.
9. Sposób wytwarzania elementu zamknięcia przyczepnego z dużą liczbą elementów przyczepnych w postaci, ukształtowanych jednoczęściowo z nośnikiem, słupków wyposażonych w zgrubienie na końcu przeciwległym do nośnika, w którym tworzywo termoplastyczne w stanie plastycznym lub ciekłym doprowadza się do szczeliny pomiędzy walcem dociskowym i walcem formującym i napędza je w taki sposób, że w szczelinie powstaje i jest transportowany dalej nośnik, i w którym stosuje się pierwszy element formujący na walcu formującym w postaci sita posiadającego przelotowe otwory, do tworzenia słupków elementów przyczepnych przez przynajmniej częściowe utwardzanie tworzywa w wydrążonych przelotowych otworach sita, przy czym na walcu formującym na wewnętrznej stronie sita odwróconej od walca dociskowego stosuje się drugi element formujący współpracujący ze wspomnianymi wydrążonymi przelotowymi otworami, odziaływujący na tworzywo termoplastyczne w obszarze zewnętrznych końców słupków elementów przyczepnych, znamienny tym, ze na końcach (21) formowanych z tworzywa sztucznego słupków (19) tworzy się zagłębienia (35) za pomocą umieszczonego na wewnętrznej stronie sita (11) drugiego elementu formującego

188 270 w postaci folii (31) z występami (33), rozciągającymi się w wydrążonych przestrzeniach w postaci otworów (12) pierwszego sita (11).
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że w wyniku odpowiedniego ukształtowania występów (33) folii (31) w końcach słupków wytwarza się zagłębienia stożkowate, piramidalne albo w kształcie gwiazdy.
11. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że po ukształtowaniu, utworzonych za pomocą elementów formujących, słupków (19) ich końce w celu utworzenia zgrubień (27) od strony końcowej kształtuje się za pomocą kalandrowania.
12. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że jako formowane tworzywo stosuje się termoplastyczne tworzywo sztuczne.
13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że jako termoplastyczne tworzywo sztuczne stosuje się poliolefiny albo mieszanki poliamidowe.
14. Sposób według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że temperaturę walca formującego utrzymuje się niższą niż temperatura formowanego tworzywa.