PL182296B1

PL182296B1 - Substrate member in particular for a roof-mounted solar cell panel

Info

Publication number: PL182296B1
Application number: PL97328920A
Authority: PL
Inventors: Manfred Rinklake; Norbert Roesler
Original assignee: Lafarge Braas Roofing Accessor
Priority date: 1996-03-29
Filing date: 1997-03-27
Publication date: 2001-12-31
Also published as: SK132898A3; JPH11508339A; PL328920A1; CZ309398A3; BA98361A; JP3058454B2; HU222257B1; BR9708466A; US6182404B1; NO984527D0; DE19612490C1; CN1214801A; TR199801925T2; EP0891637A1; NO984527L; WO1997037387A1; CZ287665B6; HUP9901379A2; HUP9901379A3; AU2633597A

Abstract

1. Plyta dachowa podkladowa dla monta- zu baterii slonecznej, wykonana z materialu wodoodpornego i przymocowana do dzwiga- rów dachu spadowego, przebiegajacych w kierunku od kalenicy do okapu, i zaopa- trzona na swej powierzchni zewnetrznej w rynienke ociekowa, znamienna tym, ze jest wyposazona przynajmniej w jedno wytloczenie ustalajace (36), w którym jest osadzona przesuwnie na dzwigarze (28), przy czym szerokosc wewnetrznej czesci tego wytloczenia (36) jest w najwezszym miejscu wieksza od szerokosci dzwigara (28), nato- miast jej rynienka ociekowa (30) znajduje sie pod stykajacymi sie ze soba krawedziami sasiadujacych ze soba plyt baterii slonecznej. FIG. 1 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest płyta dachowa podkładowa dla montażu baterii słonecznej, wykonana z materiału wodoodpornego i przymocowana do dźwigarów dachu spadowego, przebiegających w kierunku od kalenicy do okapu i zaopatrzona na swej powierzchni zewnętrznej w rynienkę ociekową.

Z opisu niemieckiego wzoru użytkowego nr DE GM 9409453.9 znany jest sposób mocowania dachowych baterii słonecznych, tworzących wzdłuż spadku dachu rodzaj łusek montowanych na zakładkę. Kierunek spadku dachu jest określony jako kierunek podłużny, natomiast kierunek równoległy do okapu lub kalenicy jest określony jako kierunek poprzeczny. Jako dźwigary do mocowania baterii mają zastosowanie kształtowniki drewniane, usytuowane w kierunku od kalenicy do okapu i oparte swym górnym końcem na łacie przylegającej do kalenicy, zaś dolnym końcem na łacie przylegającej do okapu. Łata przylegająca do okapu wystaje przy tym ponad powierzchnię dachu i ponad łatę przylegającą do kalenicy w przybliżeniu na grubość baterii słonecznej. Natomiast dźwigary są zaopatrzone na swej

182 296 powierzchni w podłużne zagłębienia, spełniające rolę rynienek ociekowych dla wody deszczowej, przedostającej się przez szczeliny między krawędziami sąsiadujących ze sobą baterii słonecznych.

Niedogodnością tego rozwiązania jest konieczność stosowania dodatkowych łat drewnianych i dodatkowych haków do mocowania obrzeży baterii słonecznych od strony okapu.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP 0547285 oraz z niemieckiego opisu patentowego nr DE 3314637 znana jest dachówka wyposażona na swej powierzchni zewnętrznej w niewielkie baterie słoneczne. Dachówka ta jest na jednej ze swych krawędzi podłużnych zaopatrzona w rąbek wodny, a na przeciwległej krawędzi w rąbek pokrywający, przy czym bateria słoneczna jest oparta na dachówce wzdłuż obydwu rąbków. Podczas wykonywania pokrycia dachu, dachówki układa się w kierunku równoległym do okapu, przykrywając rąbkiem pokrywającym kolejnej dachówki rąbek wodny dachówki poprzednio ułożonej w tym samym rzędzie. Dzięki temu woda deszczowa nie może się przedostać pod powierzchnię dachówek.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji takiej płyty dachowej podkładowej dla baterii słonecznej, która wyeliminuje niedogodności znanych dotychczas rozwiązań i zapewni nie tylko odpowiednio wytrzymałe zamocowanie baterii słonecznych, ale również prawidłowy spływ i odbiór wody deszczowej przedostającej się przez szczeliny między krawędziami przylegających do siebie baterii oraz między krawędziami sąsiadującymi z nimi dachówek. W kierunku podłużnym baterie słoneczne częściowo pokrywają się obrzeżami i są oparte na dźwigarach usytuowanych w przybliżeniu w środku tych płyt podkładowych.

Cel ten zrealizowano w konstrukcji płyty podkładowej według wynalazku, która charakteryzuje się tym, że jest wyposażona przynajmniej w jedno wytłoczenie ustalające, w którym jest osadzona przesuwnie na dźwigarze, przy czym szerokość wewnętrznej części tego wytłoczenia jest w najwęższym miejscu większa od szerokości dźwigara, natomiast jej rynienka ociekowa znajduje się pod stykającymi się ze sobą krawędziami sąsiadujących ze sobą płyt baterii słonecznej.

Dachowa płyta podkładowa jest korzystnie wykonana z cienkościennego, głęboko tłoczonego tworzywa sztucznego w jednej operacji roboczej.

Wytłoczenie osadcze płyty podkładowej jest na swym końcu czołowym od strony okapu korzystnie zaopatrzone w wycięcie, w którym jest osadzony dźwigar. Ponadto płyta według wynalazku jest korzystnie wyposażona, wzdłuż jednej ze swych krawędzi podłużnych, w odsadzenie kołnierzowe, natomiast wzdłuż drugiej krawędzi podłużnej w występ nakładkowy. Szerokość występu nakładkowego winna być przy tym większa od szerokości odsadzenia kołnierzowego.

Rynienka ociekowa płyty podkładowej ma postać prostokątnego zagłębienia i styka się swą dłuższą krawędzią z odsadzeniem kołnierzowym.

Górne powierzchnie zewnętrzne występu nakładkowego odsadzenia kołnierzowego, wytłoczenia ustalającego oraz wąskiego występu znajdują się w jednej płaszczyźnie poziomej. Również górna powierzchnia krawędzi podłużnych płyty, zarówno od strony okapu, jak i od strony kalenicy, znajduje się w jednej płaszczyźnie poziomej, w której to płaszczyźnie znajduje się również górna powierzchnia wytłoczenia ustalającego.

Płyta podkładowa, według wynalazku, jest korzystnie zaopatrzona w układ słupków, znajdujących się w sąsiedztwie jej krawędzi od strony okapu oraz przynajmniej w jeden zaczep hakowy, znajdujący się w pobliżu jej krawędzi od strony kalenicy.

Dzięki opisanej wyżej konstrukcji, dachowa płyta podkładowa dla baterii słonecznej, według wynalazku, zapewnia odpowiednią wytrzymałość zamocowania baterii słonecznych, bez konieczności stosowania specjalnych elementów mocujących lub spinających. Ponadto, dzięki usytuowaniu rynienki ociekowej pod stykającymi się ze sobą krawędziami podłużnymi dwóch sąsiednich płyt baterii słonecznej, albo też płyty baterii słonecznej i dachówki, zapewniony jest prawidłowy spływ i odbiór wody deszczowej przepływającej szczelinami utworzonymi między powierzchniami zetknięcia. Zastosowanie na poprzecznych obrzeżach płyty słupków, tworzących komory zawirowania, zapewnia dobre przewietrzanie przestrzeni pod bateriami słonecznymi, a tym samym wykorzystanie pełnej mocy baterii.

182 296

Konstrukcja płyty podkładowej, według wynalazku, umożliwia każdorazowe dopasowanie czynnej szerokości płyty do aktualnych warunków wykonywania pokrycia dachowego.

Płytę dachową podkładową dla baterii słonecznych, według wynalazku, uwidoczniono w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pokrycie dachu wraz z zamontowaną płytą podkładową oraz z przymocowanymi do niej bateriami słonecznymi, w widoku z góry, fig. 2 - pojedynczą płytę dachową według wynalazku, w widoku z góry, fig. 3 - płytę podkładową, w przekroju wzdłuż linii IV-IV na fig. 2, fig. 4 płytę podkładową w widoku z przodu od strony okapu, fig. 5 - płytę podkładową w widoku z boku, a fig. 6 - pokrycie dachu, w przekroju wzdłuż linii VI-Vi na fig. 1, równoległym do okapu, w widoku od strony okapu.

Figura 1 przedstawia dwie płyty dachowe podkładowe 10, umieszczone w rzędach 14, 16, 18 częściowo pokrytych (na przykład w trakcie budowy spadowego dachu) dachówkami 12. Z prawej strony i poniżej tych płyt 10 są już na dachu ułożone, na niewidocznych płytach podkładowych, baterie słoneczne 20, 22, 24, 26, natomiast w rzędzie 16 są umieszczone płyty podkładowe 10 nie pokryte jeszcze bateriami słonecznymi, zaś w rzędzie 18 uwidocznione są nie pokryte dźwigary 28, zamocowane w poprzednim etapie budowy dachu. Po zakończeniu budowy dachu płyty podkładowe 10 znajdują się pod bateriami słonecznymi i są przymocowane do więźby dachowej.

Płyta podkładowa 10 ma szerokość równą połowie szerokości baterii słonecznej 20, 22, 24, 26. Na jednej krawędzi (na fig. 1 z lewej strony) płyta dachowa podkładowa 10 jest zaopatrzona w rynienkę ociekową 30 w postaci prostokątnego, korytkowego zagłębienia na zewnętrznej powierzchni płyty (fig. 2 i 3). Baterie słoneczne 20, 22 umieszczone obok siebie w dolnym rzędzie 14, stykają się na obrzeżach ze sobą oraz z dachówkami 12 w ten sposób, że na prawym końcu bateria słoneczna 20 opiera się i pokrywa rąbek wodny sąsiadującej z nią dachówki 12, natomiast na lewym końcu bateria słoneczna 20 styka się z rąbkiem pokrywającym sąsiedniej dachówki 12. Pod utworzonymi w miejscu styku szczelinami znajdują się rynienki 30 niewidocznych pod bateriami słonecznymi 20, 22 dachowych płyt podkładowych 10.

Figury 2 i 3 przedstawiają płytę podkładową 10 według wynalazku w widoku z góry oraz w przekroju wzdłuż linii IV-IV na fig. 1. Płyta podkładowa 10 jest wykonana korzystnie z głęboko tłoczonego cienkościennego tworzywa sztucznego i przykładowo ma wymiary: 42,1 cm x 64,4 cm x 1,3 cm i jest przeznaczona dla baterii słonecznej o wymiarach 38 cm x 120 cm pokrywającej dwie umieszczone obok siebie płyty podkładowe 10. Długość płyty podkładowej jest dlatego większa od połowy długości baterii słonecznej, gdyż sąsiadujące ze sobą płyty podkładowe przylegają do siebie na zakładkę, tworząc układ łuskowy pokrycia dachu, który umożliwia nie tylko dobry spływ wody, ale również przepływ powietrza pod bateriami słonecznymi. Dobre przewietrzanie przestrzeni pod bateriami słonecznymi ma bardzo duże znaczenie ze względu na chłodzenie tych baterii, eliminując spadek ich mocy występujący w czasie silnego ogrzewania dachu w okresie letnim. Ogrzane powietrze jest prowadzone wzdłuż dolnej powierzchni płyt podkładowych i odprowadzane korzystnie w rejonie kalenicy. W tym celu płyta podkładowa w kierunku podłużnym (czyli od kalenicy do okapu) jest szersza od szerokości baterii słonecznej.

Ponadto zastosowanie na obrzeżu otaczającym zagłębienia 40 i 42, od strony okapu dwa rzędy słupków 44 i 46, tworzą komory zawirowania powietrza, a równocześnie eliminują możliwość wnikania śniegu i niewielkich zwierzątek do szczelin znajdujących się między płytami podkładowymi, które to szczeliny tworzą rodzaj labiryntu.

Z lewej strony płytki podkładowej 10 (fig. 2) znajduje się rynienka ociekowa 30, mająca postać prostokątnego korytka, zaś z prawej - występ nakładkowy 32 o przekroju trapezowym. Zewnętrzne lewe obrzeże płyty 10, sąsiadujące z rynienką ociekową 30, jest utworzone z wąskiego odsadzenia kołnierzowego 34 o przekroju trójkątnym, dopasowanego do kształtu rąbka pokrywającego dachówek 12 i mającego ten sam kąt nachylenia, jaki ma dolna powierzchnia występu nakładkowego 32 sąsiedniej płyty podkładowej 10 nałożonej na to odsadzenie 34. W środku płyty 10 znajduje się stosunkowo szerokie wytłoczenie ustalające 36, którego dolna powierzchnia obejmuje dźwigar 28, podtrzymujący baterię słoneczną i przylega do wąskiego występu 38, ograniczającego krawędź rynienki ociekowej 30. Wszystkie wysta182 296 jące części płyty podkładowej /0, tworzące występ nakładkowy 12, odsadzenie kołnierzowe 1D, wytłoczenie ustalające 16 oraz wąski występ 18, przebiegają w kierunku od kalenicy do okapu, przy czym górna powierzchnia tych występów znajduje się w jednej płaszczyźnie poziomej. W tej samej płaszczyźnie winna się również znajdować górna powierzchnia podłużnych krawędzi płyty podkładowej /0, zarówno od strony okapu, jak i od strony kalenicy.

Między wąskim występem 18 i wytłoczeniem ustalającym 16, a także między wytłoczeniem ustalającym 16 i występem nakładkowym 12 znajdują się dość szerokie zagłębienia D0 i D2, mające w widoku z góry kształt zygzakowy i zaopatrzone w usytuowane na części tych zagłębień żebra wzmacniające. Na obrzeżu otaczającym zagłębienia D0 i D2 znajdują się od strony okapu dwa rzędy słupków DD i D6, sprzyjających zawirowaniu prądów powietrza, natomiast od strony kalenicy znajdują się zaczepy D8, 50 (fig. 1 i D).

Ponadto pod lewym obrzeżem płyty podkładowej /0 (fig. 1) znajduje się element wzmacniający 52 w postaci blaszanego, kształtowego korytka. Odsadzone do góry i odgięte ścianki boczne tego korytka stykają się z wewnętrzną powierzchnią ścianek bocznych odsadzenia kołnierzowego 1D oraz wąskiego występu 18. Obrzeże elementu wzmacniającego 52 od strony kalenicy jest zaopatrzone w zagiętą hakowo listwę, umożliwiającą zawieszenie go na łacie poszycia dachu.

Figura 6 przedstawia cztery sąsiadujące ze sobą w rzędzie LD (fig. L) płyty podkładowe /0 w przekroju wzdłuż linii VI-Vl na fig. 1 w widoku od okapu w stronę kalenicy. Dachówka /2, znajdująca się z lewej strony rysunku, opiera się swym rąbkiem pokrywającym 5D na odsadzeniu kołnierzowym 1D lewej płyty podkładowej /0, która oparta jest wewnętrzną powierzchnią swego wydłużenia ustalającego 16 na dźwigarze 28. W korzystnym rozwiązaniu konstrukcyjnym płyty podkładowej według wynalazku jej wytłoczenie ustalające 16 jest na swym końcu od strony okapu zaopatrzone w wycięcie, przez które przechodzi dźwigar, co umożliwia przesuw płyty podkładowej /0 wzdłuż dźwigara. Dzięki temu rozwiązaniu płyta podkładowa /0 opiera się na dźwigarze 28, a równocześnie osłania od dołu baterię słoneczną 20, 22, 2D, 26. Równocześnie wewnętrzna powierzchnia występu nakładkowego 12 przykrywa wąskie odsadzenie kołnierzowe 1D sąsiedniej, środkowej płyty podkładowej /0, opartej na drugim dźwigarze 28. Dzięki temu powstaje ścisły styk boczny sąsiadujących ze sobą płyt podkładowych. Zróżnicowanie szerokości występów umożliwia dopasowanie zestawu płyt podkładowych do aktualnej sytuacji montażowej przez ich wzajemne przesunięcie względem siebie, nie powodujące zmniejszenia szczelności. Równocześnie płyta podkładowa /0, stykająca się z rąbkiem wodnym 58 dachówki /2, może być przesunięta względem sąsiadującej z nią płyty podkładowej o szerokość tego rąbka wodnego. W rozwiązaniu według wynalazku jest to możliwe dzięki temu, że szerokość występu nakładkowego 12 jest większa od szerokości odsadzenia kołnierzowego 1D.

W celu uzyskania jak największej rozpiętości dwóch sąsiadujących ze sobą płyt podkładowych /0, drugą płytę podkładową podczas jej układania przesuwa się maksymalnie w prawo tak, aby odsadzenie kołnierzowe 1D, umieszczone wewnątrz spodniej części szerokiego występu nakładkowego 12 pierwszej płyty podkładowej, przesunęło się w prawo, aż do zetknięcia z prawym wewnętrznym obrzeżem tego występu 12.

Pierwsza, lewa bateria słoneczna 20 opiera się na dwóch sąsiednich dźwigarach 28, przy czym z lewej strony styka się (tworząc niewielką szczelinę) z rąbkiem pokrywającym pierwszej dachówki /2, zaś z prawej strony styka się czołowo (również tworząc niewielką szczelinę) z sąsiednia baterią słoneczną 22.

Na prawo od drugiej płyty podkładowej /0 układa się, w omówiony uprzednio sposób, trzecią płytę podkładową /0. Miejsce styku baterii słonecznych 20 i 22 jest przy tym usytuowane nad rynienką ociekową 10 tej trzeciej płyty podkładowej /0.

Z prawej strony trzeciej płyty podkładowej /0 układa się, w omówiony poprzednio sposób, czwartą płytę podkładową /0, która prawym obrzeżem swego występu nakładkowego 12 styka się z rąbkiem wodnym 58 prawej dachówki /2, przy czym zarówno trzecia, jak i czwarta płyta podkładowa / 0 są przykryte drugą baterią słoneczną 22.

Ponieważ trzy pierwsze płyty podkładowe /0 są ułożone z maksymalnym przesunięciem w prawo, a czwarta płyta podkładowa /0 przylega do drugiej dachówki /2, to czynna

182 296 szerokość tej czwartej płyty jest mniejsza o szerokość rąbka wodnego 58 drugiej dachówki 12 w stosunku do tej szerokości, którą pokrywałaby ta płyta po maksymalnym jej przesunięciu w prawo. Inaczej mówiąc, czwarta płyta podkładowa 10 winna być przesunięta w lewo o szerokość rąbka wodnego 58 dachówki 12. W tym położeniu płyty 10 jej odsadzenie kołnierzowe 34 znajduje się od dołu wewnątrz występu nakładkowego 32 trzeciej płyty podkładowej 10, przylegając do lewej, wewnętrznej powierzchni bocznej tego występu nakładkowego 32, natomiast wytłoczenie ustalające 36 tej czwartej płyty podkładowej 10, przykrywające dźwigar 28, jest przesunięte w położenie, w którym dźwigar 28 styka się z prawą powierzchnią wewnętrzną tego wytłoczenia 36.

Wykaz oznaczeń

10	płyta dachowa podkładowa
12	dachówka
14, 16, 18	rząd dachówek
20, 22, 24, 26	baterie słoneczne
28	dźwigar, na którym opiera się płyta 10
30	rynienka ociekowa
32	występ nakładkowy płyty 10
34	odsadzenie kołnierzowe płyty 10
36	wytłoczenie ustalające płyty 10
38	wąski występ płyty 10
40, 42	zagłębienie zygzakowe płyty 10
44, 46	słupki
48,50	zaczepy hakowe
52	element wzmacniający
54	rąbek pokrywający - dachówki 12
56	łata więźby dachowej
58	rąbek wodny - dachówki 12

182 296

Ljl, o

IG. 2 f*)

182 296

CO

O

Ll

182 296

'-ί

Ο

u.

182 296

CD

O

Ll

182 296

ΓΌ ό

Ll.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Płyta dachowa podkładowa dla montażu baterii słonecznej, wykonana z materiału wodoodpornego i przymocowana do dźwigarów dachu spadowego, przebiegających w kierunku od kalenicy do okapu, i zaopatrzona na swej powierzchni zewnętrznej w rynienkę ociekową, znamienna tym, że jest wyposażona przynajmniej w jedno wytłoczenie ustalające (36), w którym jest osadzona przesuwnie na dźwigarze (28), przy czym szerokość wewnętrznej części tego wytłoczenia (36) jest w najwęższym miejscu większa od szerokości dźwigara (28), natomiast jej rynienka ociekowa (30) znajduje się pod stykającymi się ze sobą krawędziami sąsiadujących ze sobą płyt baterii słonecznej.
2. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że jest wykonana z cienkościennego, głęboko tłoczonego tworzywa sztucznego.
3. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że jej wytłoczenie osadcze (36) jest na swym końcu czołowym od strony okapu zaopatrzone w wycięcie, w którym jest osadzony dźwigar (28).
4. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że wzdłuż jednej ze swych krawędzi podłużnych jest wyposażona w odsądzenie kołnierzowe (34), natomiast wzdłuż drugiej krawędzi podłużnej w występ nakładkowy (32).
5. Płyta według zastrz. 4, znamienna tym, że szerokość występu nakładkowego (32) jest większa od szerokości odsadzenia kołnierzowego (34).
6. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że rynienka ociekowa (30) ma postać prostokątnego zagłębienia i styka się swą dłuższą krawędzią z odsądzeniem kołnierzowym (34).
7. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że górne powierzchnie zewnętrzne występu nakładkowego (32) odsadzenia kołnierzowego (34), wytłoczenia ustalającego (36) oraz wąskiego występu (38) znajdująsię w jednej płaszczyźnie poziomej.
8. Płyta według zastrz. 7, znamienna tym, że górna powierzchnia jej krawędzi podłużnych, zarówno od strony okapu, jak i od strony kalenicy, znajduje się w jednej płaszczyźnie poziomej, w której to płaszczyźnie znajduje się również górna powierzchnia wytłoczenia ustalającego (36).
9. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że jest zaopatrzona w układ słupków (44, 46), znajdujących się w sąsiedztwie jej krawędzi od strony okapu.
10. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że jest zaopatrzona przynajmniej w jeden zaczep hakowy (48, 50), znajdujący się w pobliżu jej krawędzi od strony kalenicy.