PL178870B1

PL178870B1 - Pasmo folii samoprzylepnej do rozłączalnego przyklejania

Info

Publication number: PL178870B1
Application number: PL94305719A
Authority: PL
Inventors: Bernd Lühmann
Original assignee: Beiersdorf Ag
Priority date: 1993-11-20
Filing date: 1994-11-03
Publication date: 2000-06-30
Also published as: TW279896B; US5725923A; EP0655489A1; CZ288226B6; JPH07188622A; JP3665374B2; CZ283694A3; DE59403384D1; ES2106429T3; EP0655489B1; PL305719A1; DE4339604C2; DE4339604A1

Abstract

178870 B 1 Pasmo folii samoprzylepnej do rozlaczalnego przyklejania, znamienne tym, ze stanowi je nosnik (1) z elastycznego mate- rialu, korzystnie kauczuku termoplastyczne- go, pokryty z obu stron warstwami kleju (2), na które nalozony jest naprzemianlegle mate- rial izolacyjny (3) tak, ze z obu stron nie za- chodzi na siebie, a na zewnatrz pasmo folii ma z obu stron warstwy okrywkowe (4) z nieznacz- nie rozciagliwego materialu. F ig. 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pasmo folii samoprzylepnej do rozłączalnego przyklejania.

Tego rodzaju folie przylepne są znane. W niemieckim opisie patentowym nr 33 31 016 opisano folię przylepną do usuwalnych sklejeń arkuszy, pozwalającąna oderwanie powstałego sklejenia przez pociągnięcie folii klejącej w kierunku powierzchni klejenia. Dzięki takim foliom uzyskuje się dużą siłę klejenia i wytrzymałość na ścinanie, a klejone połączenia sąusuwalnebez środków pomocniczych, podobnie jak przy otwieraniu słoja Wecka, gdzie gumową uszczelkę wyciąga się ze szczeliny przez pociągnięcie za uchwyt.

Ponadto niemiecki opis patentowy nr 37 14 453 przedstawiono nie uszkadzający ćwiczebnych obiektów usuwalny ładunek wybuchowy, przymocowany do takiej folii klejącej.

Również opis WO 92/11333 przedstawia między innymi folie przylepne do odpowiednich zastosowań, przy czym folie te wykazująniewielkąsprężystość, a zarazem znacznąrozciągliwość.

Niemiecki opis patentowy nr 42 22 849 przedstawia podobne pasmo folii klejącej ze specjalnie ukształtowanym uchwytem.

Przedstawione w powyższych opisach patentowych systemy środków klejących wykazują jednak wiele wad.

Aby można było usunąć folię klejącą ze spojenia, jej część musi wystawać w postaci uchwytu. Przy przyklejaniu sztywnych przedmiotów folia nie jest zatem całkiem niewidoczna, ponieważ widoczny jest uchwyt co może wydawać się optycznie niekorzystne, a także sprawiać problemy techniczne w przypadku materiałów starzejących się pod wpływem światła.

Przy przyklejaniu może łatwo się zdarzyć, że cała folia klejąca łącznie z uchwytem znika w spojeniu. Może to nastąpić zwłaszcza, gdy klejeniem nie zajmuje się specjalista, który potrafi umieścić odcinek folii na brzegu podłoża tak, aby uchwyt wystawał na zewnątrz i następnie wychodził ze spojenia. W przeciwnym razie trudno sobie poradzić i można zniszczyć co najmniej jedno podłoże.

Jeśli przy odrywaniu folia rozerwie się i urwany kawałek pozostanie w całości w spojeniu, najczęściej nie jest już możliwe dokładne rozdzielenie sklejonych materiałów bez zniszczenia co najmniej jednego z nich co może powodować znaczne straty.

Niemożliwe jest zastosowanie warstw nierozciągliwych lub słabo rozciągliwych jako składników folii klejących. Odpowiednie warstwy, np. materiału spienionego mogą natomiast stanowić składniki o dużej wartości technicznej, np. dla uzyskania dobrej trwałości klejenia na podłożu chropowatym.

Celem niniejszego wynalazkujest uzyskanie folii przylepnych do usuwalnych sklejeń, które po sklejeniu znajdują się w całości w obrębie szczeliny, czyli są niewidoczne i które w prosty sposób pozwalają korzystnie bez uszkodzeń i pozostałości rozdzielić sklejone przedmioty. Przede wszystkim nie powinno używać się żadnego uchwytu do wyciągania folii klejącej ze spoiny. Nawet przy rozerwaniu folii klejącej podczas rozklejania powinno być możliwe rozdzielenie części składowych bez uszkodzenia. Powinno być też możliwe zastosowanie warstw nieroz178 870 ciągliwych lub słabo rozciągliwych jako składników folii klejących i wykorzystanie ich dla uzyskania ważnych właściwości technicznych klejenia.

Istota wynalazku, którym jest pasmo folii samoprzylepnej do rozłączalnego przyklejania polega na tym, że stanowi ją nośnik z elastycznego materiału, korzystnie kauczuku termoplastycznego, pokryty z obu stron warstwą kleju, na które nałożony jest naprzemianlegle materiał izolacyjny tak, że z obu stron nie zachodzi na siebie, a na zewnątrz pasmo folii ma z obu stron warstwy okrywkowe, z nieznacznie rozciągliwego materiału.

Dzięki zastosowaniu pasmo folii według wynalazku uzyskano następujące efekty techniczno-użytkowe: .

- możliwość dokonywania usuwalnych sklejeń różnorodnych materiałów np. w gospodarstwie domowym, biurze itp., plakatów⁷,

- folia po przyklejeniu jest niewidoczna,

- brak śladów sklejenia po usunięciu połączenia,

- łatwość zakładania folii oraz odrywania przyklejonego materiału,

- łatwość wykonania w produkcji,

- niskie koszty produkcji,

- długi okres przechowywania pasma folii,

- brak zagrożeń ekologicznych.

Przedmiot wynalazku w przykładowym wykonaniu uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pasmo folii w przekroju poprzecznym, a fig. 2 przedstawia pasmo folii w widoku z góry z częściowo odsłoniętą warstwą okrywkową.

Pasmo folii samoprzylepnej stanowi nośnik 1 z elastycznego materiału, korzystnie kauczuku. Pokryty jest on z obu stron warstwą kleju 2. Na warstwy kleju 2 nałożony jest naprzemianlegle materiał izolujący 3 tak, że z obu stron nie zachodzi na siebie. Pasmo folii z obu stron ma zewnętrzne warstwy okrywkowe 4 z nieznacznie rozciągliwego materiału.

Poniżej przedstawiono sposób wykonania, użytkowania pasma folii oraz podstawowe materiały do jego wykonania.

Nośnik 1 dwustronnej folii samoprzylepnej z warstwami kleju 2 pokrywa się częściowo materiałem izolacyjnym 3 w ten sposób, by warstwa przylepna z jednej strony zawsze odpowiadała z drugiej strony warstwie nieprzylepnej. Przy stosowaniu (klejeniu) części przylepcowe są korzystnie powlekane warstwami okrywkowymi 4, które jednocześnie służą do ochrony masy klejącej przed zużyciem. Dwustronna warstwa samoprzylepna może także posiadać dodatkowe warstwy np. warstwy pośrednie z folii syntetycznych, piankowych substancji . powierzchniowych, filamentów i innych. Zakończenia dwustronnych warstw samoprzylepnych mogą być w szczególnych przypadkach z obu stron pozbawione kleju.

Oderwanie bez pozostałości umocowanego przedmiotu możliwe jest w prosty sposób przez pociągnięcie go wzdłuż folii klejącej równoległe do powierzchni klejenia. Odrywanie powinno odbywać się tak, aby oddzielić od siebie części klejące. Łatwe oderwanie przyklejonego przedmiotu uzyskuje się przez rozciągnięci dwustronnego nośnika 1 począwszy od środka folii. Utratę przyczepności ułatwia zmniejszenie kleistości masy przylepnej znane z niemieckich opisów patentowych nr3331016 lub nr 42 22 849 oraz zredukowanie grubości folii wskutekj ej rozciągnięcia.

Kierunek pociągnięcia może być dowolny gdyż, aby oddzieliły się od siebie części klejące może być on poprzeczny jak również skośny względem pasma.

W wykonaniach według wynalazku nośnikiem 1 może być papier jedwabny, cienka folia lub też elastyczne albo nieelastyczne podłoże. W każdym z tych przypadków rozerwanie następuje w sposób analogiczny. W tym przypadku jak poprzednio opisanym, rozdzielenie bez pozostałości jest zapewnione z taśmami klejącymi typu „zrywalnego”, znanymi między innymi z niemieckiego opisu patentowego nr 33 31 016. Również daj ąsię zastosować odpowiednie produkty znane z opisu WO 92/11333.

W takich wykonaniach według wynalazku z folią przylepną typu klasycznej masy samoprzylepnej jak stosowana w szerokim zakresie do taśm klejących, rozdzielenie rozciągniętych

178 870 części po usunięciu sklejenia jest trudniejsze. W niektórych przypadkach nie ma to większego znaczenia, zwłaszcza tam, gdzie pozostałości mogąpozostać na podłożu nie stanowiąc przeszkody. Jeśli jednak w tych czy innych przypadkach pozostałości powinny być łatwiej usuwalne, zaleca się mimo wszystko uchwyt, ułatwiający wyciągnięcie pozostałości. Uchwyt taki może być wykonany tak, że obręby nieklejące leżą wokół obrzeża odcinka folii klejącej czyli kilka milimetrów ponad częścią klejącą.

Odporność na ścinanie sklejeń wykonanych za pomocą folii klejących według wynalazku określa się:

- przez siłę niezbędną do rozciągnięcia folii przylepnej (masy klejącej i ewentualnych nośników pośrednich) w kierunku wzdłużnym,

- przy nieznacznym nachodzeniu na siebie obrębów nieprzylepnych przez odporność na ścinanie folii przylepnej względem nich.

Stosowne materiały

Nośniki 1

Według wynalazku odpowiednio są powszechnie stosowane dwustronne nośniki 1 zwłaszcza jednak takie, które po sklejeniu można usunąć bez pozostałości przez pociągnięcie w płaszczyźnie klejenia. Stosowne masy przylepne obejmują masy na podstawie mieszania naturalnego kauczuku z żywicą, kauczuku syntetycznego z żywicą, kopolimerów akrylanowych, poliuretanów i wielu innych. Najbardziej odpowiednie są folie klejące znane z niemieckich opisów patentowych nr 33 31 016, nr 42 22 849 i opisu WO 92/11333. Typowe wymiary folii klejących według wynalazku wynoszą (szerokość x wysokość x grubość). 3 mm x 5 mm x 25 um do 1θ0 mm x 200 mm x 3000 um, zwłaszcza 5 mm x 10 mm x 50 um do 40 mm x 80 mm x 1000 um, przy zastosowaniu piankowych nośników pośrednich.

Materiały izolacyjne 3

Możliwości stosowania materiałów izolacyjnych 3 są wielorakie. Można np. pokryć w obojętnym środowisku masę przylepną nieklejącym lakierem. Inną możliwość stanowi naklejenie cienkich warstw materiałów takichjak folie syntetyczne i papiery. Siła potrzebna do rozerwania sklejenie może być regulowana za pomocą odporności na ścinanie folii klejącej w stosunku do części nieprzylepnych oraz za pomocą charakterystyki ich rozciągliwości. Przydatne mogą być zwłaszcza folie i papiery powlekane lub niepowlekane lakierem antyadhezyjnym.

Warstwy okrywkowe 4

Jako warstwy okrywkowe 4 mogą służyć powszechnie stosowane folie i papiery antyadhezyjne np. rozdzielające folie/papiery silikonowe, stosowane powszechnie jako dobrze oddzielające środki powierzchniowe względem mas przylepnych.

Generalnie co do wytwarzania, przetwarzania i wykorzystania najbardziej preferowanych folii klejących można odnieść się do znanych z niemieckich opisów patentowych nr 33 31 016, nr 42 22 849 i WO/11333.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w poniższych przykładach.

Przykład 1. Masę przylepnąB, składającąsię z mieszaniny 50 części wagowych polimeru trójblokowego SIS o zawartości 29 części wagowych polistyrenu blokowego (Vector 4211, Dexco), 50 części wagowych pentaestru częściowo uwodornionej kalafonii (Pentalyn H-E, Kercules) i jednej części wagowej fenolowego środka przeciwstarzeniowego wytłacza się w warstwach grubości 600 um na dwustronny silikonowy papier antyadhezyjny o gramaturze 80 g/m² i zwija laminat z masy klejącej i papieru antyadhezyjnego w rolki szerokości do 50 mm. W drugim etapie pokrywa się najpierw jedną stronę powyższego laminatu do połowy (szerokości 25 mm) silikonowaną folią polipropylenową o grubości 30 um (stroną silikonowaną do masy klejącej), a następnie otwartąjeszcze powierzchnię masy klejącej pokrywa się silikonowanym papierem adhezyjnym o szerokości 35 mm w ten sposób, że wystaje on 10 mm poza folię propylenową i służy później za uchwyt do łatwego usuwania folii rozdzielającej. Po odkryciu dwustronnie silikowanego papieru antyadhezyjnego naprzeciwległa strona klejącej zostaje zakryta symetrycznie do pierwszej strony masy klejącej taką samą folią polipropylenową i odpowiednim silikonowanym papierem adhezyjnym. Pojedyncze kawałki folii klejącej uzyskuje się przez rozdzielenie za po178 870 mocą podnoszonego tłocznika. Otrzymane kawałki folii mająwymiary 20 mm x 50 mm. Odpowiednie kawałki folii klejącej nadająsię bardzo dobrze do przyklejania lekkich przedmiotów·’, np. plakatów, obrazków itp., a także do zamykania kartonów. Dla umocowania, np. plakatu odrywa się zewnętrzną warstwę okrywkową4, którąjest silikonowany papier antyadhezyjny od strony masy klejącej i umocowuje folię klejącą górną stroną przylepną do podłoża, na którym ma być umieszczony plakat. Po usunięciu papieru antyadhezyjnego z wierzchniej strony plakat można umocować. Dla pewniejszego przyklejenia używa się dwóch folii klejących, które po przytwierdzeniu plakat znajdują się niewidoczne (całkowicie zakryte plakatem) w okolicach górnego lewego i górnego · prawego narożnika plakatu. Aby oderwać plakat w całości należy pociągnąć go w dół pionowo do powierzchni klejenia.

Przykład 2. Podczas dalszego przetwarzania rolek z przykładu 1 w celu uzyskania części nieprzylepnych stosuje się materiał izolacyjny 3 w miejsce folii polipropylenowych o szerokości 25 mm silikonowane folie antyadhezyjne polipropylenowe o długości 10 mm każda. Odpowiednie kawałki folii przylepnej nadćyąsię również bardzo dobrze do przyklejania lekkich płaskich przedmiotów jak plakaty, obrazki itp. oraz do zamykania, np. kartonów. W odróżnieniu od przykładu 1 siła potrzebna do zerwania sklejenia, a zatem osiągalna wytrzymałość sklejenia na ścinanie zależy nie tylko od charakterystyki rozciągliwości masy klejącej, ale również od wytrzymałości sklejenia na ścinanie pomiędzy masą klejącą, a silikonowanymi foliami polipropylenowymi w obrębach nachodzących na siebie.

Przykład 3.W paśmie folii przedstawionej w przykładzie 2 jako materiał na warstwy izolacyjne 3 stosuje się niesilikonowany, rozciągnięty dwuosiowo polietylenotereftalan.

Przykład^. Analogicznie do przykładu 2 zamiast masy przylepnej na podstawie SIS stosuje się przezroczystą samoprzylepną masę z kopolimeru akrylanowego o grubości 1200 um. Masa z kopolimeru akrylanowego wykazuje odporność na zrywanie około 0,5 MPa. Odpowiednie kawałki folii przylepnej (Product Schotch 4910 firmy 3M) nadająsię również bardzo dobrze do przyklejania lekkich, płaskich przedmiotów jak np. plakaty, obrazki itp. W przeciwieństwie do odcinków pasma folii z przykładu 2 ze względu na znanąbardzo dobrą odporność na starzenie kopolimerów akrylanowych stosuje się ją w przypadkach, gdy wymagana jest jak największa przejrzystość folii przylepnej (np. do przyklejania przezroczystych materiałów), lub doskonała wytrzymałość na starzenie, np. wyjątkowa wytrzymałość na promienie ultrafioletowe.

Przykład 5. Pasmo folii przylepnej mające nośnik 1 z bibułki o gramaturze 13 g/m², pokryty obustronnie warstwą kleju 2 z przykładu 1 grubości 200 um, przetwarza się według przykładu 1. W odróżnieniu od przykładu 1 siła potrzebna do oderwania sklejenia i osiągalna przez to odporność sklejenia na ścinanie zależy nie tylko od charakterystyki rozciągliwości warstwy kleju 2, lecz również od wytrzymałości bibułki na zerwanie. Produkt ten wykazuje zalety w wytwarzaniu. Zwłaszcza przy odcinaniu z rolki unika się oderwania masy klejącej od rolki. Ponadto nośnik 1 nie utrudnia odklejania, ponieważ bardzo łatwo zrywa się.

Przykład 6. Pasmo folii mającej nośnik 1 z folii poliuretanowej na bazie termoplastycznego uretanu poliestrowego (Platilon UO1) grubości 75 um powlekane jest obustronnie warstwą kleju 2 z przykładu 1 grubości 100um. Osiągalna przez to wytrzymałość sklejenia na ścinanie zależna jest nie tylko od charakterystyki rozciągliwości warstwy kleju 2, lecz dodatkowo od rozciągliwości folii poliuretanowej.

Przykład 7. Pasmo folii klejącej mającej nośnik 1 z pianki EPDM grubości 3000 um o gęstości 65 kg/m³ posiadającej dwustronne warstwy kleju 2 z opisanej w przykładzie 1 masy przylepnej grubości 200 um otrzymuje się w ten sposób, że pośrodku folii klejącej nośnik 1 jest całkowicie przecięty. Odpowiednie folie nadają się szczególnie do przyklejania materiałów o chropowatych powierzchniach i/lub do przyklejania do chropowatego podłoża, ponieważ dzięki zastosowaniu nośnika zwiększa się wyraźnie wytrzymałość na odkształcenie folii przylepnej prostopadłe do płaszczyzny folii, przy czym wyraźnie wzrasta zwilżenie powierzchniowe chropowatego podłoża, a tym samym wytrzymałość sklejenia.

Przykład8. Folia klejąca według przykładu 2, posiadaj ąca warstwę kleju 2 o gramaturze 75 g/m2 z silikonowanymi polipropylenowymi warstwami izolacyjnymi 3 o długości 35 mm,

178 870 przy czym z każdego końca 5 mm warstwa izolacyjna 2 jest założona na folię przylepną, tworząc uchwyt, nadaje się również bardzo dobrze do przyklejania plakatów. Przy szybkim odrywaniu sklejania folia klejąca rozrywa się ze względu na niewielkąwytrzymałość. Oderwanie resztek folii bez pozostałości od podłoża i przyklejonego poprzednio przedmiotu jest jednak możliwe jeśli silikonowane polipropylenowe folie rozdzielająca zostaną podniesione, a części folii przylepnej oderwane przez powolne pociągnięcie równolegle do płaszczyzny sklejenia.

Przykład 9. Alternatywnie do przykładu 1 otrzymuje się folię klejącą o odpowiedniej budowie, lecz o wymiarach 5 mm x 10 mm x 100 um (szerokość x długość x grubość) z nieprzylepnymi warstwami izolacyjnymi 3 o wymiarach 5 mm x 5 mm z silikonowanej folii rozdzielającej polipropylenowej grubości 30 um. Odpowiedni materiał nadaje się bardzo dobrze do przyklejania zdjęć w albumach fotograficznych.

Przykłady te nie wyczerpują wszystkich możliwych zastosowań wynalazku.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenie patentowe

Pasmo folii samoprzylepnej do rozłączalnego przyklejania, znamienne tym, że stanowi je nośnik (1) z elastycznego materiału, korzystnie kauczuku termoplastycznego, pokryty z obu stron warstwami kleju (2), na które nałożony jest naprzemianlegle materiał izolacyjny (3) tak, że z obu stron nie zachodzi na siebie, a na zewnątrz pasmo folii ma z obu stron warstwy okrywkowe (4) z nieznacznie rozciągliwego materiału.