PL171699B1 - Mechanizm jazdy dla kolejowych pojazdów niskopodlogowych PL - Google Patents

Abstract

1. Mechanizm jazdy dla kolejowych pojazdów n iskopodlogowych z rama mechanizmu jazdy, przy której pojedyncze kola ulozyskowane sa obrotowo za pomoca wahaczy, a kazdy wahacz umocowany jest przegubowo wspierajac sie o sprezyne pierwotna, przy czym polaczenie ramy mechanizmu jazdy z pudlem wagonu niskopodlogowego wykonane jest za pomoca dwóch drazków, ulozyskowanych przegubowo, z od- stepem wzgledem siebie, przy belce poprzecznej ramy mechanizmu jazdy, które z drugiej strony umocowane sa równiez przegubowo, przy pudle wagonu, przy czym pudlo wagonu wspiera sie na ramie mechanizmu jazdy za posrednictwem sprezyn wtórnych, znamienny tym, ze sprezyny wtórne (10 ) osadzone sa w kieszeniach (9) belki poprzecznej (1), a ograniczniki ruchu poprze- cznego (13), umieszczone sa z odstepem wzgledem siebie, w belce poprzecznej (1), przy czym wahacz (3) majacy postac dzwigni katowej wykonany jest jako dwuramienny, przy czym jeden koniec wahacza (3) obejmuje obustronnie krótkie wsporniki (2), umiesz- czone w kierunku wzdluznym jazdy, na koncach belki poprzecznej (1 ) ramy wózka i jest tam przegubowo ulozyskowany, a koniec srodkowy wahacza (3) obej- muje obustronnie pojedyncze kolo (5) 1 zamocowana jest w nim os (6), natomiast przy trzecim koncu waha- cza (3), jego oba ramiona sa ze soba polaczone i przylegaja do spiezyny pierwotnej (7) Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm jazdy dla kolejowych pojazdów niskopodłogowych, z ramą mechanizmu jazdy, przy której pojedyncze koła ułożyskowane są obrotowo za pomocą wahaczy, a każdy wahacz umocowany jest przegubowo wspierając się o sprężynę pierwotną, przy czym połączenie ramy mechanizmu jazdy z pudłem wagonu niskopodłogowego wykonane jest za pomocą dwóch drążków ułożyskowanych przegubowo, z odstępem względem siebie, przy belce poprzecznej ramy mechanizmu jazdy, które z drugiej strony umocowane są również przegubowo, przy pudle wagonu, przy czym pudło wagonu wspiera się na ramie mechanizmu jazdy za pośrednictwem sprężyn wtórnych. Istota wynalazku polega na tym, ze sprężyny wtórne osadzone są w kieszeniach znajdujących się na końcach belki poprzecznej, a ograniczniki ruchu poprzecznego, umieszczone są z odstępem, względem siebie w belce poprzecznej. Przy tym wahacz mający postać dźwigni kątowej wykonany jest jako dwuramienny, a jeden koniec wahacza obejmuje obustronnie krótkie wsporniki umieszczone w kierunku wzdłuznym mechanizmu jazdy, na kocach belki poprzecznej ramy wózka i jest tam przegubowo ułożyskowany, natomiast koniec środkowy wahacza obejmuje obustronnie pojedyncze koło i zamocowana jest w nim oś koła, a przy trzecim końcu wahacza, jego oba ramiona są ze sobą połączone i przylegają do sprężyny pierwotnej. Na belce poprzecznej mechanizmu jazdy, przy każdym wahaczu umieszczony jest wspornik, który stanowi podporę dla sprężyny pierwotnej.

Pojedyncze koło oraz napęd pojedynczego koła, korzystnie połączone w jeden zespół ułożyskowane są w wahaczu. Poza tym również hamulec pojedynczego koła, korzystnie klockowy, działający na obudowę napędu, ułożyskowany jest przy wahaczu.

Przez wykonanie pojedynczego koła i jego napędu jako jednego zespołu, który może być stosowany jednocześnie jako podpora dla hamulca, unika się również elementów konstrukcyjnych zwiększających wysokość całej konstrukcji, a tym samym uniemożliwiających skonstruowanie niskopodłogowego pudła wagonu.

Dzięki konstrukcji mechanizmu jazdy według wynalazku, zarówno obszar pomiędzy pojedynczymi kołami położonymi w kierunku poprzecznym mechanizmu jazdy, jak i obszar pomiędzy pojedynczymi kołami po jednej stronie wzdłużnej mechanizmu jazdy, nie zawierają elementów rozbudowujących wysokość całej konstrukcji. Pudło wagonu niskopodłogowego pojazdu kolejowego może więc być, oprócz wnęk kół, wykonane konwencjonalnie, bez niepożądanego stopniowania.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok mechanizmu jazdy według wynalazku, fig. 2 - widok z góry na mechanizm jazdy z fig. 1, fig. 3 - przekrój według linii III - III z fig. 2.

171 699

Rama mechanizmu jazdy według wynalazku składa się z belki poprzecznej 1. Belka poprzeczna 1 może być przy tym wykonana tak jak to przedstawiono na rysunku, jako belka pojedyncza, lub zgodnie z nie przedstawionym przykładem wykonania, jako belka podwójna. Na końcach belki poprzecznej 1 umieszczone są krótkie, skierowane w kierunku jazdy wsporniki 2. Każdy wspornik 2, na swym swobodnym końcu umocowany ma wahacz 3. Wahacz 3 wykonany jest w postaci dźwigni kątowej o podwójnych ramionach. Jeden koniec wahacza 3 obejmuje obustronnie wspornik 2 i ułożyskowany jest przy nim przegubowo za pomocą przegubu 4. Koniec środkowy wahacza 3 obejmuje obustronnie pojedyncze koło 5, którego oś zamocowana jest w wahaczu.

W alternatywnym przykładzie wykonania, oś 6 może być ułożyskowana obrotowo w wahaczu 3. Przy trzecim końcu wahacza 3, jego oba ramiona są ze sobą połączone i wspierają się o sprężynę pierwotną 7, która umocowana jest do wspornika 8 umieszczonego na górnej stronie belki poprzecznej 1. Wspornik 8 w swych rozmiarach poziomych tak jest wykonany, ze bardzo niewiele wykracza poza powierzchnię rzutu sprężyny pierwotnej 7. Pośrodku długości mechanizmu jazdy, na zewnątrz belek poprzecznych 1 umieszczone są kieszenie 9, w których znajdują się sprężyny wtórne 10, wykonane jako amortyzatory powietrzne lub sprężyny śrubowe. Nie uwidocznione na rysunku pudło wagonu, które w obszarze mechanizmu jazdy składa się z krótkiego modułu mechanizmu jazdy połączonego przegubowo z modułem pasażerskim, wspiera się pionowo na sprężynach wtórnych mechanizmu jazdy. Do belki poprzecznej 1 ramy mechanizmu jazdy, umocowane są przegubowo, w odstępie względem siebie, drążki 11, które swym drugim końcem połączone są, również przegubowo, z pudłem wagonu. Łożyska 12 przy drążkach 11 wykonane są sferycznie. Pośrodku mechanizmu jazdy znajdują się poza tym ograniczniki ruchu poprzecznego 13, umieszczone w belce poprzecznej 1, w odstępie względem siebie. Te ograniczniki ruchu poprzecznego 13 współdziałają z odpowiednimi łożyskami współpracującymi, znajdującymi się przy pudle wagonu, i ograniczają odchylanie poprzeczne pudła wagonu względem mechanizmu jazdy. Umieszczone po jednej stronie belki poprzecznej 1 ramy mechanizmu jazdy i umocowane z drugiej strony do pudła wagonu, amortyzatory 14, służą do poprawienia jakości jazdy.

W przykładzie wykonania wynalazku przedstawionym na rysunku, pojedyncze koło 5 ułożyskowane jest obrotowo na osi wahacza 3. Pojedyncze koło 5 połączone jest przy tym ze swym napędem 16 w jeden zespół i ułożyskowane obrotowo na osi 6 wahacza 3. Napęd 16 może się składać, według wynalazku, z napędu bezpośredniego lub z silnika z dołączoną przekładnią.

Przy wahaczu 3 ułożyskowany jest również hamulec tarczowy w postaci drążka hamulcowego 17 z cylindrem hamulcowym 18. Hamulec 17, 18 działa przy tym bezpośrednio na odpowiednio wykonaną obudowę napędu 16.

Według innego przykładu wykonania wynalazku, nie przedstawionego na rysunku, hamulec 17, 18 może być wykonany również jako hamulec klockowy działający na płaszcz obudowy 16 lub na pojedyncze koło 5.

Jak widać z rysunku, mechanizm jazdy, według wynalazku porusza się pionowo przeciw sile sprężyny, w poziomie związany jest jednak z pudłem wagonu prawie na sztywno i bez możliwości obrotu.

Takie połączenie zapewnia bieg bez kołysania pociągu niskopodłogowego składającego się z wielu modułów mechanizmu jazdy i modułów pasażerskich.

171 699

m

CT

LL·

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Mechanizm jazdy dla kolejowych pojazdów niskopodłogowych z ramą mechanizmu jazdy, przy której pojedyncze koła ułożyskowane są obrotowo za pomocą wahaczy, a każdy wahacz umocowany jest przegubowo wspierając się o sprężynę pierwotną, przy czym połączenie ramy mechanizmu jazdy z pudłem wagonu niskopodłogowego wykonane jest za pomocą dwóch drążków, ułożyskowanych przegubowo, z odstępem względem siebie, przy belce poprzecznej ramy mechanizmu jazdy, które z drugiej strony umocowane są również przegubowo, przy pudle wagonu, przy czym pudło wagonu wspiera się na ramie mechanizmu jazdy za pośrednictwem sprężyn wtórnych, znamienny tym, że sprężyny wtórne (10) osadzone są w kieszeniach (9) belki poprzecznej (1), a ograniczniki ruchu poprzecznego (13), umieszczone są z odstępem względem siebie, w belce poprzecznej (1), przy czym wahacz (3) mający postać dźwigni kątowej wykonany jest jako dwuramienny, przy czym jeden koniec wahacza (3) obejmuje obustronnie krótkie wsporniki (2), umieszczone w kierunku wzdłużnym jazdy, na końcach belki poprzecznej (1) ramy wózka i jest tam przegubowo ułożyskowany, a koniec środkowy wahacza (3) obejmuje obustronnie pojedyncze koło (5) i zamocowana jest w nim oś (6), natomiast przy trzecim końcu wahacza (3), jego oba ramiona są ze sobą połączone i przylegają do sprężyny pierwotnej (7).
2. 2. Mechanizm jazdy według zastrz. 1, znamienny tym, że na belce poprzecznej (1) mechanizmu jazdy, przy każdym wahaczu (3) umieszczony jest wspornik (8), który stanowi podporę dla sprężyny pierwotnej (7).
3. 3. Mechanizm jazdy według zastrz. 2, znamienny tym, że w wahaczu (3) ułożyskowane jest pojedyncze koło (5) oraz napęd (16) pojedynczego koła (5) połączone w jeden zespół.
4. 4. Mechanizm jazdy według zastrz. 2, znamienny tym, że przy wahaczu (3) ułożyskowany jest hamulec (17,18) pojedynczego koła (5), korzystnie klockowy, działający na obudowę napędu (16).
5. 5. Mechanizm jazdy według zastrz. 1, znamienny tym, że drążki (11) ułożyskowane są sferycznie.

   Wynalazek dotyczy mechanizmu jazdy dla kolejowych pojazdów niskopodłogowych z ramą mechanizmu jazdy, przy której pojedyncze koła ułożyskowane są obrotowo za pomocą wahaczy, a każdy wahacz umocowany jest przegubowo, wspierając się o sprężynę pierwotną.

   Mechanizm jazdy tego rodzaju znany jest z EP 03 84 512. Rama mechanizmu jazdy wykonana jest w kształcie litery H, z dwoma belkami poprzecznymi. Belki poprzeczne na swych końcach połączone są ze sobą przez zewnętrzne belki wzdłużne, które wystają nieco poza belki poprzeczne w kierunku wzdłużnym mechanizmu jazdy. Pomiędzy podwójną belką poprzeczną umieszczona jest poprzeczna belka bujakowa poruszająca się poprzecznie pionowo i poziomo. Poprzeczna belka bujakowa na swych końcach zawieszona jest, za pomocą wahliwych zawieszeń, we wtórnych sprężynach, które wspierają się na zewnętrznych belkach podłużnych mechanizmu jazdy. Poprzeczna belka bujakowa posiada pośrodku wybrania na czop skrętu pudła wagonu. Po obu stronach wybrania na czop skrętu, na linii położonej poprzecznie do mechanizmu jazdy, na poprzecznej belce bujakowej znajdują się łożyska współpracujące, o które wspiera się pudło wagonu podczas jazdy na zakręcie. Zewnętrzne wzdłużne belki ramy mechanizmu jezdnego, w pobliżu swych wzdłużnych końców, umieszczone mają na wahaczach pojedyncze koła, przy czym wahacze ułożyskowane sąprzegubowo przy zewnętrznych belkach wzdłuznych, a wahacze te wspierają się względem siebie i o ramę mechanizmu jazdy, za pośrednictwem sprężyn pierwotnych.

   171 699

   W tym znanym wykonaniu wadliwym jest układ poprzecznej belki bujakowej i jej zawieszenie na sprężynach wtórnych, co stanowi pracochłonną konstrukcję, a ponadto w obszarze pomiędzy pojedynczymi kołami po jednej wzdłuznej stronie mechanizmu jazdy, wymaga tak dużej przestrzeni, że już nie można mówić o pojeździe kolejowym niskopodłogowym, przynajmniej w tym obszarze, i nie można umieszczać w nim siedzeń poprzecznych. Inna wada tej znanej konstrukcji polega na tym, że przez prowadzenie mechanizmu jazdy przy pudle wagonu za pomocą czopa skrętu, dla zastosowania takiej konstrukcji w kolejowych pojazdach niskopodłogowych konieczne są dodatkowe amortyzatory kołysania, co zmniejsza ekonomiczność mechanizmu jazdy.

   Mechanizmy jazdy z pojedynczymi kołami znane są również z opisu EP 01 29772. W tym mechanizmie jazdy pojedyncze koła są również ułożyskowane przy ramie mechanizmu jazdy za pośrednictwem wahaczy. Mechanizm jazdy znany z tej publikacji, przynajmniej w obszarze pomiędzy kołami wzdłuż jego boku, ma konstrukcję tak wysoką, że nie nadaje się do stosowania dla niskopodłogowych pojazdów kolejowych z powszechnie stosowaną podłogą wagonu. Pojedyncze koła dla mechanizmów jazdy przeznaczonych dla ruchu kolejowego, znane są również z opisu RFN nr 35 38 513. W tej publikacji pojedyncze koła zawieszone są na wahaczach przy pudle wagonu.

   Z praktyki znane są również wahacze do przegubowego mocowania osi kół przeznaczonych dla ruchu kolejowego, w których wahacze, za pomocą sprężyn, wspierają się na ramie wózka wagonu.