Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych dwuwodoropirydazynonu.Nowe zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wy¬ nalazku zawieraja podstawiona grupe fenylowa w polozeniu 6 pierscienia dwuwodoropirydazynonu, sa one selektywnymi inhibitorami typu fosforodwu- eterazy III i stosuje sie je do leczenia w warun¬ kach, w których pozadane jest takie inhibitowa- nie. Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wyna¬ lazku sa dodatnimi czynnikami inotropowymi i na¬ czyniowymi i z tego wzgledu stosuje sie je do le¬ czenia chorób naczyniowosercowych, w szczegól¬ nosci niewydolnosci' krazeniowej prawokomorowej z obrzekami. Ponadto zwiazki wytwarzane sposo¬ bem wedlug wynalazku zapobiegaja zlepianiu ply¬ tek krwi i z tego wzgledu maja dzialanie prze- ciwzakrzepowe. Oprócz tego nowe zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku maja dzialanie rozszerzajace oskrzela i z tego wzgledu stosuje sie je do leczenia chorób plucnych, takich jak astma i zapalenie oskrzeli. Wieksze zastosowanie maja zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku do leczenia niewydolnosci krazeniowej prawokomo¬ rowej (z obrzekami) ze wzgledu na bardzo pozada¬ ny profil aktywnosci i czas ich dzialania.Niewydolnosc krazeniowa prawokomorowa (z obrzekami) jest tradycyjnie leczona glikozydami nasereowymi, np. digoksyna i digitdksyna oraz czynnikami pobudzajacymi uklad wspólczulny. Gli- . kozydazy wykazuja zdecydowanie dzialanie tók- 10 syczne przy niskim wskazniku terapeutycznym.Czynniki pobudzajace uklad wspólczulny nie maja zadanego profilu aktywnosci i nie sa skuteczne przy podawaniu doustnym. Amirinon jest znacznie interesujacy w odniesieniu do czynników inotro- powych. Wykazuje on równiez niepozadany profil dzialan ubocznych przy podawaniu doustnym i je¬ go stosowanie jest ograniczone do podawania: din-< nymi drogami.W zwiazku z powyzszym wystepuje koniecznosc wynalezienia doustnych aktywnych czynników inó- tropowych o dobrym profilu terapeutycznym.Sposobem wedlug wynalazku. wytwarza sie zwiazki o wzorze 1, w którym R1 oznacza atom 15 wodoru lub grupe metylowa, a R1 oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla.Korzystnie R1 oznacza grupe metylowa i wówczas zwiazki te wykazuja zwiekszona aktywnosc i czas dzialania. 20 Symbol R8 oznacza atom wodoru lub grupe al¬ kilowa o 1—4 atomach^wegla, taka jak metylowa, etylowa, n-propylowa, izopropylowa, n-butylowa, izobutylowa IIrzed.Tbutylowa i Illrzed.-butylowa, a korzystnie atom wodoru, grupe metylowa, etylo- 25 wa, n-propylowa, izopropylowa lub n^butylowa.Jezeli R* oznacza atom wodoru, grupe metylowa lub etylowa, a zwlaszcza metylowa, wówczas zwiazki te wykazuja szczególnie dobra aktywnosc.Szczególnie korzystnymi zwiazkami wytwarzany- 30 mi sposobem wedlug wynalazku sa 6^[4- 147 1233 lo-N2-cyjanoguanidyno)fenylo]-5-metylo-4,5-dwu- wodoro-3'(2H)-pirydazynoin, 6H[4-i(N8-etylo-N2-cyjano- guanidyno)fenyaoJ-5^metylo-4,5^dwuwodoro-3(2H)- -ipirydazynon, 6-1[4-{N8-izOpropylo-N2K:yjanoguanidy- no)fenylo]-5-mety(lo-4,5Hdwuwodoro-3,(2H)Hpirydazy- non, 6-i[4-(N8-butylo-N2-cyjanoguanidyno)fenylo]-5- -metylp 4,5-dwuwodoro-3(2H)-pirydazynon, 6^[4- -N2-cy|anoguanidyno)fenylo]-5nmetylo-4,5-dwuwo- doro-3(2H)-pirydazynon.Szczególnie korzystnymi zwiazkami wytwarzany¬ mi sposobem1 wedlug wynalazku sa zwiazki o wzo¬ rze 2, w których R8 oznacza grupe metylowa lub etylowa, oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.Zwiazki wytwarzane isiposobem wedlug wynalaz¬ ku stanowia dwuwodoropirydazynon-3(2H)-ony lecz oczywiscie w zakres wynalazku wchodza równiez ich wszystkie postacie tautomeryczne, np. postac dwuwodoropirydazynolu, oraz wszystkie postacie tautomeryczne grupy —NH—C(=NCH)NHR2. Po¬ nadto zakres wynalazku obejmuje równiez wszyst¬ kie optycznie czynne postacie zwiazków o wzo¬ rze 1.Zwiazki o wzorze 1 moga tworzyc farmaceutycz¬ nie dopuszczalne sole z jonami metali, takimi jak jony metali alkalicznych, np. sodu lub potasu, albo jonami metali ziem alkalicznych, np. wapnia lub magnezu.Zwiazki o wzorze 1 lub ich farmaceutycznie do¬ puszczalne sole, stosuje sie do leczenia ludzi lub innych ssaków zazwyczaj w postaci srodków far¬ maceutycznych stosowanych w praktyce farmako¬ logicznej.Zwiazki o wzorze 1 oraz ich farmaceutycznie do¬ puszczalne sole podaje sie standardowymi metoda¬ mi od|owiednimi do leczenia okreslonych chorób, np doustnie, pozajelitowo, podskórnie, doodbytni¬ czo, garzez inhalacje lub podjezykowo. !fcwiazfct o wzoraa 1 oraz ich farmaceutycznie d®- pu*zcz*lne *ole, które- aktywne przy podawaniu doustnym Tuk potfjezyfcowym formuje sie w posta¬ ci syropów, tabletek, kapsulek lub drazetek. Syro¬ py stanowia zasadniczo zawiesine lub roztwór zWiSjztfcti lub aoli w.cieklym nosniku, np. etanolu, glicerynie lub Wodzie % dodatkiem srodków sma¬ kowych lub zapachowych. Jezeli preparat stosie sie W postaci tabletek, Wówczas stosuje sie kazdy nosnik farmaceutyczny stasowany rutynowo do wy¬ twarzania istalych preparatów, Itoykladem tych nocników jest stearynian mag¬ nesu, skrobia, laktoza lub sacharoza. Jezeli stosuje sie preparat w postaci kapsulek, wówczas stosuje sie fcaztla rutynowa substancje ido Wywarzania kupsulrit, zazwyczi^ twarde kapsulki zelatyftówe.Ptó?czas wytwarzania preparatów w postaci mfock- kich kapsulek zelatynowych stosuje sie farmaceu¬ tyczny, nosnik uzywany do wytwarzania dyspersji lub zawiesin, np. wodfte roztwory gumy, cefulosy, krzemianów lub oleje i wprowadza Je do miekkich kapsulek zelatynowych.Typowe preparaty do stosowania pozajelitowego obejmuja zawiesiny lub roztwory zwiazku lub soli w sterylnym nosniku Wodnym lub bezwodnym, za¬ wierajace - ewentualnie dopuszczalny do stosowania pozajelitowego olej, np. glikol polietylenowy, poli- iii 4 winylopirolidon, lecytyne, olej arachidowy lub olej sezamowy.Typowy czopek zawiera zwiazek o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, która jest 5 aktywna przy podawaniu ta droga ze srodkiem wiazacym i/lub poslizgowym, np. glikole polime- ryczne, zelatyny, maslo kakaowe albo inne woski lub tluszcze pochodzenia roslinnego i niskiej tem¬ peraturze topnienia. 18 Typowe preparaty do stosowania ria skóre obej¬ muja znane wodne lub nie-wodne nosniki, np. kre¬ my, mascie, lotiony lub pasty albo plastry leczni¬ cze, blaszki lub membrany.Typowe preparaty do inhalacji sa w postaci 15 roztworów, zawiesin lub emulsji, które maja byc podawane w postaci aerozolu z uzyciem znanych propelantów, takich jak dwuchlorodwufluorometan lub trójchlorofluorometan.Korzystnie preparat stosuje sie w postaci dawek 20 jednostkowych, np. tabletek, kapsulek lub odmie¬ rzonych dawek tak, ze pacjent moze zazyc sam pojedyncza dawke.Kazda dawka jednostkowa do podawania doust¬ nego zawiera odpowiednio od 0,01 mg/kg do 3 mg/ 25 /kg, a korzystnie od 0,05 mg/kg do 1,5 mg/kg, a kazda dawka jednostkowa do stosowania pozajeli¬ towego zawiera odpowiednio od 0,001 mg/kg do 1 mg/mg w odniesieniu do zwiazku o wzorze 1 luib jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli w przeli- 30 czeniu na wolna zasade.Dzienna dawka do uzycia doustnego miesci sie w zakresie 0,01 mg/kg do 12 mg/kg, zwiazku o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli W przeliczeniu na wolna zasade. 35 Dzienna dawka do uzycia pozajelitowego wynosi okolo 0,001 mg/kg do 4 mg/kg, np. okolo 0,01 mg/kg do 1 mg/kg w odniesieniu do zwiazku o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli w przeliczeniu na wolna zasade. Skladnik aktywny 40 mozna podawac od 1 do 4 razy dziennie odpowied¬ nio do stanu pacjenta. Preparaty zawierajace zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku wykazuja dodatnie dzialanie inotropowe, dzialanie naczyniowe i sa stosowane do leczenia chorób ser* 45 cowo-naczyniowych. Jedna z takich chorób jest niewydolnosc krazeniowa iprawokomorowa (z ob¬ rzezkami), zwiazki wytwarzane sposobem wedlug - wynalazku wykazuja dzialanie rozszerzajace oskrzela i sa stosowane do leczenia ehrenicznych 50 stanów chorobowych pluc, np. astmy i zapalenia oskrzeli. Takie stany moga byc leczone przez po¬ dawanie doustne, doodbytnicze, pozajelitowe albo przez inhalacje. Podawanie przez inhalacje jest re¬ gulowane przez zawór i dawka zwiazku miesci sie 55 w zakresie 0,1—5,0 mg zwiazku o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli.Zfóiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalaz* ku mozna podawac w mieszaninie z innymi zwiaz¬ kami farmaceutycznie aktywnymi, np. w polaczeniu 60 ze zwiazkami o analogicznym dzialaniu lub uzu¬ pelniajacym. Zazwyczaj zwiazki te i inne zwiazki aktywne formuje sie w postac preparatów farma¬ ceutycznych.Przykladami zwiazków, które moga byc wlaczo- 65 ne do preparatów farmaceutycznych razem ze147 123 5 zwiazkami o wzorze 1 sa substancje rozszerzajace naczynia, np. hydralazyna, angiotension zawiera¬ jacy enzymy inhifoitujace, np. captopril, substacje przeciw anginie lub dusznicy bolesnej,, np. azotan izosorbidu, trójazotan glicerylu, czteroazotan penta- erytriolu, substancje przeciw arytmii, np. guanidy¬ ne, procainamid oraz lignocaine, kardio^likozyda- zy, np. digoksin oraz digitoksin, wapniowe sub¬ stancje antagonistyczne, np. verapamil oraz nife- dipine, substancje moczopedne, np. tiazydy oraz zwiazki relatywne, np. bendrofluazide, chlorothia- zide, chlorothalidone, hydrochdorothiazide oraz in¬ ne substancje moczopedne, np. frusemide oraz triamterene, jak równiez substancje uspokajajace, np. nitrazepam, flurazem i diazepam.Sposób wytwarzania nowych zwiazków o wzorze 1 i ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli we¬ dlug wynalazku polega na tym, ze zwiazek o wzo¬ rze 3, w którym R1 ma wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 4, w którym L1 oznacza grupe odszczepialna, a R ozna¬ cza grupe o wzorze —NHR2, w którym R2 ma wy¬ zej podane znaczenie, albo R oznacza grupe od¬ szczepialna L2 z otrzymaniem zwiazków o wzorze 6, w którym R1 i R maja wyzej podane znaczenie, a nastepnie, jezeli R oznacza grupe odszczepialna, otrzymany zwiazek poddaje sie reakcji z amina o wzorze NH2R2, w którym R2 ma wyzej podane zna¬ czenie, po czym ewentualnie wytwarza sie farma¬ ceutycznie dopuszczalna sól, W reakcji zwiazków o wzorze 3 i 4, jezeli R W reakcji zwiazków o wzorze 3 i 4, jezeli R oznacza grupe o wzorze —NHR2, to znaczy, ze zwiazek o wzorze 1 wytwarza sie bezposrednio.W korzystnym przypadku R oznacza grupe od¬ szczepialna U, która moze byc taka sama lub róz¬ na od grupy odszczepialnej L1. Obydwa symbole L1 i L2 oznaczaja odpowiednio grupe benzylotio lub alkilotio o 1—6 atomach wegla, np. obydwa oznaczaja korzystnie grupy metylotio. Reakcje za¬ zwyczaj prowadzi sie w rozpuszczalniku, takim jak pirydyna w podwyzszonej temperaturze, np. w temperaturze wrzenia pod chlodnica zwrotna.Symbole L1 i L2 moga równiez oznaczac grupe alkoksylowa o 1—6 atomach wegla, fenoksylowa lub foenzyloksylowa, a korzystnie obydwa L1 i L2 oznaczaja grupy fenoksylowe. W tym przypadku reakcje prowadzi sie w aprotycznym rozpuszczal¬ niku organicznym, takim jak dwumetyloformamid lub alkanol o 1^4 atomach wegla, np. etanol, w podwyzszonej temperaturze, np. 50—150°C, korzyst¬ nie 100—130°C.Jezeli L1 i L.2 oznaczaja grupy odszczepialne, wówczas reakcja zwiazków o wzorach 3 14 prowa¬ dzi do otrzymania zwiazku o wzorze 5. Moze byc on wydzielony i poddany reakcji ailbo poddany reakcji in situ z amina o wzorze RfNH2. Taka reakcje prowadzi sie odpowiednio w alkanolu o 1—4 atomach wegla, np. etanolu w podwyzszonej temperaturze, np. 50°C, a pod chlodnica zwrotna w temperaturze okolo 79°C w etanolu. Odpowied¬ nio i korzystnie grupy odszczepialne L2 dla zwiaz¬ ku o wzorze 5 sa takie same jak dla zwiazku o rze 4. Ewentualna wymiane grupy odszczepialnej L2 mozna przeprowadzic w obecnosci soli metalu e ciezkiego w szczególnosci, jezeli IA oznacza grupe, alkilotio. Jako odpowiednie sole metali ciezkich stosuje sie sole srebra, rteci, kadmu lub olowiu, a korzystnie azotan srebra luib chlorek rteci. W 5 tym przypadku reakcje prowadzi sie w obecnosci zasady, np. weglanu potasu.Zwiazki o wzorze 3 sa znane i^ opisane przez Currana i wspólpracowników w J. Medicinal Che- mistry, 17, ,str. 273 (1974). 10 Otrzymywanie zwiazków o wzorze 1 przedsta¬ wiono ogólnie na schemacie. We wzorach zwiazków wystepujacych w schemacie wszystkie symbole maja wyzej podane znaczenie.Zwiazki o wzorze 5 sa najbardziej interesujace 15 jako substancje wyjsciowe do wytwarzania zwiaz¬ ków o wzorze 1. Jednakze ponadto sa one same w sobie aktywne jako inhibitory fosforodwuesterazy, a w szczególnosci wykazuja pozytywne dzialanie inotropowe oraz dzialanie rozszerzajace naczynia. 20 Szczególnie interesujacy jest wiec sposób wytwa¬ rzania zwiazków o wzorze 5 oraz ich farmaceu¬ tycznie dopuszczalnych soli, stosowanych jako sub¬ stancje terapeutyczne, w szczególnosci do leczenia niewydolnosci krazeniowej prawokomorowej (z 25 obrzekami).W zwiazkach o wzorze 5 R1 oznacza grupe me¬ tylowa.W zwiazkach o wzorze 5 L2 oznacza odpowiednio grupe alkilotio o 1—6 atomach wegla, np. mety- 30 lotio, grupe alkoksylowa o 1—6 atomach wegla, np. metoksylowa lub etoksylowa, grupe fenoksylowa lufo grupe benzyloksylowa, a korzystnie grupe me¬ tylotio lub alkoksylowa o 1—4 atomach wegla, np. metoksylowa, etoksylowa lub propoksylowa, zas w 35 szczególnosci etoksylowa.Zwiazki o wzorze 5 i ich farmaceutycznie do* puszczalne sole mozna formowac, stosowac i poda-* wac w sposób analogiczny jak zwiazki o wzorze 1.Ponizej przedstawiono testy biologiczne ilustru- 40 jace wlasciwosci zwiazków wytwarzanych sposo* bem wedlug wynalazku oraz przyklady ilustrujace przedmiot wynalazku.Aktywnosc stymulowania dzialania serca (in vi- tro). 45 Zwiazki o wzorze 1 oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole poddano badaniu na dzialanie stymulowania akcji serca z zastosowaniem meto¬ dy S.C. Verma i J. H. McNeilla (J. Pharm. Therapetics, 200 352—362 i(1977). Swinki tnofskie 50 o wadze 500—700 g obydwu plci usmiercono i szybko wyjeto serca przeniesiono do plytek anali¬ tycznych zawierajacych utleniony plyn kapielowy.W plynie kapielowym prawa komore nacieto na dwa paski. Kazdy pasek zawieszono w 50 ml ka- 55 pieli zawierajacej roztwór Krebs-Henseleifa w tem¬ peraturze 37°C i do kapieli wprowadzono za po¬ moca belkotki gaz skladajacy sie z 95°/b tlenu i 5% dwutlenku wegla. Prawokomorowe paski po¬ budzano elektrycznie pradem o czestotliwosci 1,0 Hz *° i róznym potencjale. Paski utrzymywano przy na¬ pieciu miesni 1,0'g i napiecie utrzymywano w tej isamej wartosci w czasie 60 minut. Plyti kapielowy w tym czasie czesto zmieniano. Po otrzymaniu s«ta- lej prostej dodawano do plynu kapielowego bada- 65 ny zwiazek, a laczne stezenia daje krzywa wyni-147 123 ków. Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wyna¬ lazku daja 50Vo wzrost sily kontrakcji pasków prawokomorowych przy stezeniu w plynie kapielo¬ wym wynoszacym ponizej 10-4 mola i tym samym wskazujac, ze sa one aktywnymi dodatnimi sub¬ stancjami inotropowymi.Otrzymane dla poszczególnych zwiazków wyni¬ ki zestawiono w tablicy 1.Tablica 1 Zwiazek otrzymany w przykladzie nr 2 I III IV v VI VIII Amrinon ECM x 10-3M 1,4 1,4 0,8 8,5 1,4 40f/o przy 31,5 15 1 Aktywnosc stymulowania dzialania serca (in vivo) u znieczulonych kotów.Znieczulonym kotom uprzednio poddanym dzia^ laniu srodka blokujacego osrodkowy uklad nerwo¬ wy (mecamylaminy lub pempidyny) oraz propra- nolu podawano dozylnie zwiazki powodujace wzrost wytrzymalosci naczyn lewej komory dp/dt max (jest to wskaznik zwezalnosci lewej komory). Daw¬ ka powodujaca wzrost zwezalnosci lewej komory dp/dt max w 50°/o dala wartosc EDM.Tablica 2 Zwiazek otrzymany w przykladzie nr I * III IV V VI VIII 1 Amrinon ED«o (mikromol/kg) 0,2 0,2 0,2 0,31 0,7 1,6 5,6 Wzgledny czas dzialania* xxx xxx xx XX xxx XX ¦ x" I * Wzgledny czas dzialania u uspionych kotów przy podawaniu dozylnym: xxx dlugi, xx sredni, x krótki Obserwowano minimalne zmiany w cisnieniu krwi i rytmie serca.Pobudzanie dzialania serca (in vivo) u przytom¬ nych psów.Zwiazek z przykladu nr I powodowal wzrost zwezalnosci lewej komory dp/dt max u przytom¬ nych psów przy dozylnym podawaniu w dawkach ponizej 01 mg/ikg. Przy podawaniu doustnym do¬ datnie dzialanie inotropowe otrzymano przy dawce 0,25 mg/kg i ponizej. <- . . Dodatnie dzialanie inotropowe utrzymywalo sie przez 9—12 godzin bez zmian w cisnieniu krwi i rytmie serca. Z tego wzgledu zwiazki wytwarza¬ ne sposobem wedlug wynalazku sa szczególnie uzyteczne w odniesieniu do tzw. „selektywnej sily skurczów". W przeciwienstwie do tego amrinon jest substancja mniej aktywna i krócej dzialajaca.Dzialanie rozszerzajace naczynia. 10 15 20 Zwiazek z przykladu I powodowal w zaleznosci od dawki rozszerzanie naczyn u uspionych szczu¬ rów (przy stalym cisnieniu krwi) w zakresie 1—10 timoli/kg przy podawaniu dozylnym. Dawka powo¬ dujaca wzrost szybkosci przeplywu krwi w 50°/o wynosila 4,6 fimola/kg. Obserwowano znacznie prze¬ dluzony czas dzialania.Zwiazki z przykladów III, IV, V i VIII badano na uspionych kotach (przy stalej szybkosci prze¬ plywu krwi). Dawki obnizajace cisnienie naczyn w 15*fo przedstawiono w tablicy 3.Tablica 3 30 35 40 45 50 55 60 -65 Zwiazek otrzymany w przykladzie nr III IV V | VIII 44 Lig/Kg 82 Ltg/Kg ] 130 Mg/Kg 1 mg/Kg Dzialanie rozszerzajace oskrzela (in vivo).Swinki morskie plci meskiej szczepu Dunkin Hartley o wadze 530+6 g uspiono Sagatarem (pie- ciobarbitalem sodu) w dawce podskórnej 90 mg/kg.Pomiar dróg oddechowych przeprowadzono zmody¬ fikowana klasyczna technika Konzett-Rossler'a (Versuchsanordnung zu Untersuchungen an der Bronchialmuskulatur. Naunyn-Sohmiedebergs Arch.Exp. Path. Pharmak., 30, str. 121—145, (1940)).Dawke 2-pirydyloetyloaminy, która powodowala 100°/o zwezenie oskrzeli podawano dozylnie. Dawki zwiazku z przykladu I podawano dozylnie 1 minu¬ te przed wprowadzeniem 2-pirydyloetyloaminy.Zwiazek o wzorze I redukowal dzialanie zweza¬ nia oskrzeli wywolane 2-pirydyloetyloamina. Da¬ wka progowa dla tego zwiazku wynosila 3,16xl0~8 mola/kg. Dawka zwiazku z przykladu I, która re¬ dukowala zwezenie oskrzeli spowodowane dziala¬ niem 2-pirydyloetyloaminy w 50% (ED50) wynosila 3,9 xlO-7 mola/kg, demonstrujac dzialanie przeciw zwezaniu oskrzeli in vivo.Hamowanie dzialania zlepiania plytek krwi (in vitro).Plazme otrzymywano nastepujaco. Krew 6 zdro¬ wych, zwyklych ochotników mieszano z 3°/o wag./ /obj. cytrynianu sodu. Próbki odwirowano przy 150 g/10 minut i supernatant plazmy bogaty ,w plytki l[PRP] wydzielano. Stezenie plytek w PRP doprowadzano do 300+50 xl0Vl za pomoca plazmy ubogiej w analogiczne plytki.Roztwór zwiazku z przykladu I w ilosci 25 jaI zawierajacy 40 fig/ml tego zwiazku inkubowano w 225 (ii PRP w agrometrze Playton'a w czasie 3 mi¬ nut. Kontrolne roztwory w odniesieniu do wartos¬ ci pH, stezenia oraz zawartosci 0,9*/o wag./ofoj.. Nad poddano równoleglym badaniom. Po 3 minu¬ tach do kazdego roztworu dodawano 25jil roztwoi- ru dwufosforanu adenozyny. Mierzono dzialanie zlepiajace powodowane przez rózne substancje zle¬ piajace plytki krwi. Wyniki oceniano wizualnie za pomoca agrometru Playton'a i mierzono transmisje swiatla 3 minuty po dodaniu srodka powodujacego zlepianie plytek.Zwiazek z przykladu 1 w koncowym stezeniu147 123 9 5 jig/ml hamowal zlepianie plytek krwi wywolane przez dwufosforan adenozyny, kwas arachidonowy, kolagen i roztwory adrenaliny. Przeprowadzono szereg roztworów zwiazku i badano hamowanie zlepiania wywolane dwufosforanem adenozyny.Druga fale zlepiania calkowicie zahamowano zwiaz¬ kiem z przykladu I przy stezeniu 0,5 iig/ml' i wyz¬ szym.Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalaz¬ ku nie wykazuja zadnej toksycznosci w dawkach okolo 100-krotnie przewyzszajacych dawki tera¬ peutyczne przy podawaniu doustnym psom, które nie utracily swiadomosci.Ponizsze przyklady ilustruja przedmiot wynalaz¬ ku.Przyklad I. ®[4-(N,-metylo-N2-cyjano-guani- dyno)fenylo]-5^etyIo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-piryda- zynon. (1) Roztwór 2,0 g (0,0098 mola) 6-(4-aminofenylo)- -5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)pirydazynonu i 2,4 g (0,01 mola) cyjanoiminoweglanu dwufenylu w 15 ml bezwodnego dwumetyloformamidu mieszano w tem¬ peraturze 115^120°C w czasie 6 h. Nastepnie, do¬ dawano 0,6 g (0,0025 mola) cyjanoiminoweglanu dwufenylu i roztwór ogrzewano w czasie dalszych 2 h. Po odparowaniu rozpuszczalnika pod zmniej¬ szonym cisnieniem otrzymano pozostalosc barwy brazowej, która przemywano wrzacym etanolem i rekrystalizowano z wodnego roztworu dwumety¬ loformamidu. Otrzymano 1,5 g 6^{44(Nf-cyjano)fe- noksyformamido]-fenylo}-5-metylo-4,5-dwuwodoro- -3(2H)-pirydazynon o temperaturze topnienia 164— —'165°C. Zwiazek mozna rekrystalizowac z aceto- nitrylu. (2) Mieszanine 1,3 g (0,0043 mola) powyzszej for- mamidyrry oraz 50 ml 33% roztworu metyloaminy w etanolu miesza sie i utrzymuje w stanie wrze¬ nia pod chlodnica zwrotna w czasie 3,5 h. Roztwór odparowuje sie do malej obojetnosci pod zmniej¬ szonym cisnieniem i pozostalosc rozpuszcza w go¬ racym etanolu. Po dodaniu wegla aktywowanego roztwór zadaje sie woda i pozostawia do ochlodze¬ nia. Otrzymuje sie 1,0 g zwiazku tytulowego o temperaturze topnienia 264—265QC.Przyklad II. 6i[4^CN8-metylo-N2-cyjanoguanidy- no)-fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-piiryda- zynon. •¦' ' " (1) Do 4 g 6-(4-aminofenylo)j5^metylo-4,5-dwu- wodoro-3<2H)-pirydazynonu w 25 ml bezwodnej pi¬ rydyny dodaje sie 5,75 g cyjanodwutioiminowegla- nu i mieszanine, podczas mieszania, utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w czasie 3 * h. Mieszanine reakcyjna odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem do okolo polowy objetos¬ ci, rozciencza etanolem i pozostawia do odstania, otrzymujac 3,85 g substancji stalej. Filtrat po od¬ staniu, i rozcieraniu na proszek daje dalsze 1,42 g substancji stalej. ^Substancje stale laczy sie i roz¬ puszcza sie we wrzacej pirydynie (60 ml) zawieraja¬ cej mala ilosc wody. Roztwór saczy sie i redukuje objetosc. Otrzymuje sie zawiesine, która rozcien¬ cza sie acetonem i pozostawia do odstania. Otrzy¬ muje sie 4,02 g 6-i[4-(N-cyjano-5-metyloizotiourei- do)fenyloJ-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-pdrydazy^ 10 nonu o temperaturze topnienia 231—232°C (z roz¬ kladem). (2) Do 600 ml 33°/o roztworu metyloaminy w eta-, nolu dodaje sie 48 g 6^[4-(N-cyjano-S-metyloizotio- 5 ureido)fenylo] -5-metylo-4,5dwuwodoro-3(2H)-piryda- zynonu i mieszanine utrzymuje sie w stanie wrze¬ nia pod chlodnica zwrotna w czasie 2 h. Nastep¬ nie, mieszanine reakcyjna pozostawia sie do ochlo¬ dzenia i "saczy, otrzymujac 32 g zwiazku tytulowe- 10 go, z którego po rekrystalizacji z wodnego roztwo¬ ru dwumetyloformamidu otrzymuje sie zwiazek ty¬ tulowy o temperaturze topnienia 270—272°C. Chro¬ matografia cienkowarstwowa i widmo magnetycz¬ ne rezonansu jadrowego potwierdzaja, ze jest to 15 identyczny produkt jak otrzymany w przykladzie I.Przyklad III. 6-^[4^(N,-etylo-N2-cyjanoguanidy- no(fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-pirydazy- non.W stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w .cza- 20 sie 3 h, podczas mieszania utrzymuje sie 2,0 g 6-i{4-/[(N2-cyjano(fenoksyformamidyno]fenylo}-5-me- tylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-pirydazynonu oraz 75 ml 33°/o roztworu etyloaminy w etanolu. Nastepnie, do¬ daje sie dalsze 15 ml 33°/o roztworu etyloaminy w 25 etanolu i mieszanine miesza sie utrzymujac w sta¬ nie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu dal¬ szych 3. h. Mieszanine odparowuje sie pod zmniej¬ szonym cisnieniem, otrzymujac substancje oleista barwy brazowej, która rozciencza sie w chlorofor- 30 mie. Otrzymuje sie 1,15 g substancji stalej barwy kremowej która poddaje sie chromatografowaniu na kolumnie z zelem krzemionkowym, stosujac chloroform jako eluarit. Otrzymuje sie 0,40 g zwiaz¬ ku tytulowego o temperaturze topnienia 208—209°C. 35 Przyklad IV. 6-[4-(N'-izopropylo-Nf-cyjano- guanidyno)fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro^3(2H)- -pirydazynon.Do 1,5 g 6-{4-(Nf-cyjano)-fenoksyformamidyno]fe- nylo-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)pirydazynonu w 40 100 ml etanolu dodaje sie 7,4 ml izopropyloaminy i mieszanine, podczas mieszania, utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna kw czasie. 4 h, dodajac po 2 h dalsze 3 ml izopropyloaminy.Mieszanine odparowuje sie jpóti zmniejszonym 45 cisnieniem, otrzymujac substancje stala barwy jas¬ nozielonej. Po rozcieraniu z etanolem, otrzymuje sie 0,94 g substancji stalej barwy kremowej, która poddaje sie chromatografowaniu na kolumnie z ze¬ lem krzemionkowym (eluujac stopniowo chloro-. 50 formem do chloroformu rmetanólu 40:1). Otrzymuje sie 0,65 g zwiazku tytulowego w postaci stalej o temperaturze topnienia 255°C.Przyklad V. B-i^N^utylo-^-cyjanoguani- dyno)fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(H)-piryda- 55 zynon. ~'"""1 Mieszanine 0,7 g n4utyloaminy, 2,0 g 6-(4-)Nf- -cyjanofenoksyformamidyno(fenylo)-5-metylo-4,5- -dwuwodoro-3(2H)pirydazynon w 100 ml" etanolu podczas mieszania utrzymuje .sie w stanie wrzenia 60 pod chlodnica zwrotna w czasie 4 h. Mieszanine odparowuje sie pod. zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac substancje oleista barwy jasno-zóltej, która rozciera sie z eterem etylowym. Otrzymuje sie substancje stala barwy bialej, która poddaje 66 sie chromatografowaniu na kolumnie z zelem krze-147 123 11 mionkowym (eluujac - stopniowo chloroformem do chloroformu:metanolu 40:1). Uzyskuje sie 0,75 g substancji stalej barwy bialej o temperaturze top¬ nienia 184—186°C.Przyklad VI. 6-lt4-(N2-cyjanoguanidyno)feny¬ lo]-5-metylo-4,5^dwuwodoro-3<2H)-pirydazynon.W 100 ml etanolu utrzymuje sie w stanie wrze¬ nia pod chlodnica zwrotna w czasie 3 h, podczas mieszania 2,0 g 6-(4-)N2-cyjanofenoksyformamidy- na(fenylo)-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-pirydazy- nonu, przy czym przez roztwór przepuszcza sie ga¬ zowy amoniak za pomoca belkotki. Mieszanine re¬ akcyjna pozostawia sie do odstania w ciagu nocy, po czym odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac lepka substancje stala, "która zadaje sie wrzacym etanolem. Otrzymuje sie 1,1 g substancji stalej barwy bialej, z której po rekrystalizacji z metanolu otrzymuje sie 0,8 g zwiazku tytulowego o temperaturze topnienia 258—260°C i(z rozkladem).Przyklad VII. 6-i[4^(N8-metylo-N2-cyjanogua- nidyno)fenylo] -4,5-dwuwodoro-3{2H)^pirydazynon (1) W 20 ml bezwodnego dwumetyloformamiidu miesza sie 5,0 g 6^4-aminofenylo(-4,5-dwuwodoro- -3(2H)-pirydazynonu oraz 0,9 g cyjanoiminoweglanu dwufenylu w czasie 4 h w temperaturze 120°C.Mieszanine reakcyjna chlodzi sie, suszy i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac substan¬ cje oleista, która ekstrahuje sie wrzacym etanolem (1 litr), redukuje objetosc do okolo 30 ml i saczy.Otrzymuje sie 3,5 g 6-i[4-{N2-cyjano/fenoksyforma- midyno)fenyloj-4,5-dwuwodoro-3{2Hpirydazynonu.Dalsza ekstrakcja substancji oleistej wrzacym eta¬ nolem pozwala uzyskac dalsze 2,2 g produktu. (2) Mieszanine 3,2 g otrzymanej formamidyny i 100 ml 33tyo roztworu metyloaminy w etanolu miesza sie i utrzymuje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w czasie 3 h. Mieszanine saczy sie na goraco i substancje stala przemywa etano¬ lem i eterem etylowym. Zanieczyszczenia ekstra¬ huje sie z substancji stalej przez mieszanie z wrza¬ cym etanolem. Nastepnie substancje stala rozpusz¬ cza sie w goracym dwumetyloformamidzie, zadaje weglem aktywowanym, saczy przez ziemie okrzem¬ kowa i przesacz odparowuje do malej objetosci (okolo 5 ml, po czym rozciera ze 100 ml goracego etanolu i saczy. Otrzymuje sie 1,1 g zwiazku ty¬ tulowego o temperaturze topnienia 267°C (z roz¬ kladem). 12 Przyklad VIII. 6-(4-(N2^cyjano/etoksyformami- dyno)-fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-piry- dazynon W dwumetyloformamidzie ogrzewa sie pochodna 5 zwiazku cyjanowego z 6-(4-aminofenylo)-5-mety- lo-4,5-dwuwodoro-3(2H)^pirydazynon z otrzymaniem zwiazku tytulowego.Otrzymany zwiazek podaje sie reakcji z metylo¬ amina, uzyskujac zwiazek z przykladu I.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych dwu- 15 wodoropirydazynonu o- wzorze 1, w ^którym R1 oznacza atom wodoru lub grupe metylowa, a R2 oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, oraz ich farmaceutycznie dopusz¬ czalnych soli addycyjnych, znamienny tym, ze 20 zwiazek o wzorze 3, w którym R1 ma wyzej po¬ dane znaczenie, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 4, w którym L1 oznacza grupe odszcze¬ pialna, a R oznacza grupe o wzorze —NHR2 w którym R2 ma wyzej pbdane znaczenie, albo & 25 oznacza grupe odszczepialna L2, z wytworzeniem zwiazku o wzorze 6, w którym R1 i R maja wyzej podane znaczenie, a nastepnie, jezeli R oznacza grupe odszczepialna, otrzymany zwiazek poddaje sie reakcji z amina o wzorze NH^R2, w którym R2 30 ma wyzej ipodane znaczenie, po czym ewentualnie wytwarza sie farmaceutycznie dopuszczalna sól. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 4, w którym L1 i L2 oznaczaja niezaleznie grupe benzylotio, alkilotio o 35 1—6 atomach wegla, alkoksylowa o 1—6 atomach wegla, fenoksylowa lub benzoksylowa. 3. Sposób wedlug zastrz, 1, znamienny tym, ze wytwarza sie 6-[4- fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-pirydazynon 40 przez podanie 6H[4-(N-cyjano-S-metyloizotioureido)- fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3i(2H)-pirydazynonu reakcji z metyloamina. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wytwarza sie 6H[4-(N8-metylo-N2-cyjanoguanidyno)- 45 fenylo]-5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)Hpirydazynon - przez podanie 6-[4^(N2-cyjano)-feno'Hsyformamidy- no)-fenylo] -5-metylo-4,5-dwuwodoro-3(2H)-piryda- zynonu reakcji z metyloamina.147 123 NCN II NH-C-NHRZ | \^NH 0 WZ0R 1 CH3, NCN II NH-C-NHR r^fl Y^N k/NH WZtfR 2 NCN NH-C—R N NH O WZtfR 6 NCN 1 II L— C — R WZÓR U NCN II o NH—C— L2 0 I NCN 1/ || NHCNHR2 SCHEMAT PL PL PL PL PL PL PL