Przedmiotem wynalazku, jest sposób wytwarza¬ nia nowych dwufenyloamin zawierajacych nizszy rodnik alkilowy przy atomie azotu grupy amino¬ wej, w których przy jednym z pierscieni fenylo- wych znajduja sie dwie grupy nitrowe i rodnik trójfluorometylowy, zas drugi pierscien jest ko¬ rzystnie podstawiony atomami chlorowców. No¬ we zwiazki otrzymane sposobem wedlug wyna- lazfku sa uzyteczne jako substancje czynne srod¬ ka gryzoniobójczego, zwlaszcza przy zwalczaniu szczurów i myszy.Odkryto wiele rodzajów srodków gryzoniobój- czych i wiele z nich nadal znajduje sie w uzy¬ ciu. Trucizny zawierajace metale, takie jak zwiaz¬ ki arsenu i talu, stosuje sie wprawdzie w pew¬ nych ilosciach, lecz sa one dosc niebezpieczne dla ludzi i zwierzat uzytecznych. Szeroko stosowane sa trucizny organiczne, sposród których najlepiej znany jest warfarin. Gryzonie zyskuja jednak od¬ pornosc na dzialanie stosowanych srodków gryzó- nftobójczych.Srodki gryzoniobójcze podaje sie szczurom i my¬ szom zwykle w postaci mieszanin z pozywieniem.Stezenie skladnika aktywnego w mieszaninie do¬ biera sie tak, aby gryzonie spozyly ilosc powodu¬ jaca zatrucie ostre lub przewlekle. Zaleca sie nie stosowanie mieszanin o takim stezeniu, zeby gry¬ zonie padly natychmiast lub' nawet po spozyciu trutki. Gryzonie, a zwlaszcza szczury, sa dostate¬ cznie inteligentne, aby zrozumiec zwiazek przy- 15 20 25 czynowy miedzy zjadaniem trutki i smiercia, je¬ zeli czas miedzy nimi jest krótki.' Najlepiej jest tak dopasowac stezenie skladiniika aktywnego, ze¬ by gryzonie zatruwaly sie po kilkakrotnym spo¬ zyciu trutki.Dotychczas nie znano trzeciorzedowych dwufe¬ nyloamin otrzymywanych sposobem wedlug wy¬ nalazku. Znano natomiast drugorzedowe dwufeny- loaminy, stosowane jako srodki grzybobójcze i insektobójcze. Nalezy zaznaczyc, ze dotychczaso¬ wy stan techniki nie umozliwia otrzymywania zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wy¬ nalazku, co wyjasniono dalej bardziej szczególo¬ wo. Nie znano poprzednio dwufenyloamin o dzia¬ laniu gryzoniobójczym.Nowe dwufenyloaminy sa objete ogólnym wzo¬ rem 1, w którym R oznacza grupe metylowa, ety¬ lowa lub propylowa, R1 oznacza atom wodoru, fluoru, chloru, bromu, jodu, grupe cyjanowa, gru¬ pe metylowa, grupe nitrowa lub grupe trójfluoro- metylowa, R2 i R5 oznaczaja niezaleznie atom wodoru, fluoru, chloru, bromu, grupe nitrowa, grupe metylowa lub grupe trójfluorometylowa, przy czym co najwyzej jeden z podstawników R2 i R5 oznacza grupe' nitrowa, R8 i R4 oznaczaja niezaleznie atom - wodoru, grupe metylowa, atom fluoru, chloru, bromu lub grupe trójfluorometylo¬ wa, z tym, ze (a) co najwyzej jeden z podstawni¬ ków R1, R2, R8, R4, R5 oznacza grupe metylowa, z wyjatkiem R8 i R4, które obydwa moga oznaczac 107 3143 107 314 4 grupe metylowa, (b) jezeli R1, R2, R3, R4 lub R3 oznacza grupe metylowa lub atom fluoru, wów¬ czas dwa lub trzy podstawniki R1, R2 i R5 ozna¬ czaja atomy chloru lub bromu, (c) co najwyzej jeden z podstawników R1, R2, R3, R4 i R5 oznacza grupe trójfluorometylowa z tym wyjatkiem, ze obydwa R3 i R4 moga oznaczac grupe trójfluoro¬ metylowa, (d) jezeli R2 lub R5 oznacza grupe trój¬ fluorometylowa, wówczas R1 oznacza atom chloru lub bromu, (e) jezeli jeden, i tylko jeden, z pod¬ stawników R3 i R4 oznacza grupe trójfluoromety¬ lowa, wówczas dwa lub trzy podstawniki R1, R2 i R5 oznaczaja atom chloru lub bromu, (f) co naj¬ wyzej cztery z podstawników R1, R2, R3, R4 i R5 oznaczaja atom wodoru, (g) dwa atomy fluoru znajduja sie w pozycjach innych niiz pozycje przy sasiednich atomach wegla, (h) jezeli R2 lub R* oznacza grupe nitrowa, wówczas H1 oznacza atom chloru, bromu lub grupe nitrowa, (i) jezeli jeden z podstawników R1, R2, R3, R4 lub R5 oznacza grupe trójfluorometylowa, wówczas zaden pod¬ stawnik R1, R2, R3, R4 i R5 nie oznacza atomu fluoru lub grupy metylowej.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze pochodna aniliny o wzorze 2, w -którym R18 ozna¬ cza atom wodoru, grupe metylowa, etylowa lub propylowa, zas R1, R2, R3, R4 i R5 maja wyzej po¬ dane znaczenie, poddaje sie reakcji z 2-chlorow- co-5-nitro-trójfluorometylobenzenem o wzorze 3, w którym X oznacza atom chlorowca, a R17 ozna¬ cza atom wodoru lub grupe nitrowa, przy czym jezeli R17 oznacza grupe nitrowa wówczas R1G i co najmniej jeden z podstawników R2 i R5 oznacza atom wodoru, alkiluje sie przy atomie azotu grupy aminowej otrzymany zwiazek, w któ¬ rym R16 oznacza atom wodoru, po czym nitruje sie produkt alkilowania, w którym R17 oznacza atom wodoru i ewentualnie chlorowcuje sie zwia¬ zek, otrzymany w etapie nitrowania, który jest po¬ zbawiony zadanych podstawników chlorowcowych.Procenty i czesci wymienione w dalszej czesci opisu oznaczaja procenty i czesci wagowe. Tem¬ perature wyrazono, w stopniach Celsjusza. , Korzystne sa zwiazki o wzorze 1, w którym R oznacza grupe metylowa oraz zwiazki,, w któ¬ rych R1, R2 i R5 oznaczaja atomy chlorowca.Nowych zwiazków o wzorze 1 nie mozna otrzy¬ mac prostym, bezposrednim. . sposobem i dlatego wytwarza sie je w procesie wieloetapowym. Moz- * na byloby oczekiwac, ze zwiazki takie mozna otrzymac na drodze bezposredniej reakcji aniliny podstawionej rodnikiem alkilowym przy atomie azotu z 2-chloro-3,5-dwuni'tro-trójfluorometyloben- zenem.Ewentualnie, mozna byloby sie spodziewac, ze istnieje mozliwosc otrzymywania odpowiedniej dwufenyloaminy z atomem wodoru znajdujacym sie przy atomie azotu grupy amiinowej , i. alkilo¬ wania przy tym atomie azotu za pomoca jodku alkilu lub podobnego srodka alkilujacego. W rze¬ czywistosci zadnym z tych sposobów nie mozna otrzymac, zwiazków o wzorze. 1 z wyjatkiem po¬ chodnych nie posiadajacych podstawników w po¬ zycjach 2 lub 6.. W wiekszosci przypadków trze¬ ba stosowac jeden z przykladów wykonania spo¬ sobu wedlug wynalazku, uwidocznionych na sche¬ macie 1.Podstawniki R1, R2, R3, R4 i R5 we wzorach na tym schemacie maja odpowiednio takie znaczenia r 5 jak podstawniki R1, R2, R3, R4 i R5, w produkcie z ta róznica, ze kazdy z nich moze oznaczac atom wodoru. Jako substrat mozna stosowac ani¬ line zawierajaca iniektóre lub wszystkie podstaw¬ niki R1 do R5, ewentualnie aniline niepodstawio- na, zaleznie od rodzaju podstawników w zadanym produkcie. Atom chlorowca lub grupe nitrowa mozna wprowadzic do produktu w ostatnim eta¬ pie sposobu. Tak wiec, przed sprzegnieciem obyd¬ wu pierscieni pierscien aniliny powinien zawierac jedynie takie podstawniki jak grupa cyjanowa, metylowa lub'trójfluorometylowa. W ostatnim eta¬ pie sposobu uwidocznionego na' powyzszym sche¬ macie, tzn. w etapie nitrowania, nastepuje nie tylko podstawienie pierscienia trójfluorometylo- benzenu nowego zwiazku w pozycji 2 grupa nitro¬ wa, ale w razie potrzeby moze równiez zostac podstawiony, grupa nitrowa pierscien pochodzacy od aniliny. „ Okreslenie „chlorowiec" ozinacza, ze pierscien trójfluorometylobenzenu moze byc podstawiony atomem dowolnego chlorowca. Korzystne sa ato¬ my chloru i fluoru, choc zazwyczaj najkorzystniej- ¦ szy jest atom chloru.Etap alkilowania pokazany na schemacie 2 jest hamowany sferycznym oddzialywaniem podstaw¬ ników znajdujacych sie w pozycji orto przy pier¬ scieniu anilinowym. Podstawniki R1, R2, R3, W i R5 na schemacie 2 maja odpowiednio znaczenia takie jak podstawniki R1, R2, R3, R4 i R5 w pro¬ dukcie z ta róznica, ze co najmniej jeden z pod¬ stawników R2 i R5 oznacza atom wodoru. Korzyst¬ nie jako substrat stosuje sde aniline podstawiona grupa cyjanowa, grupa nitrowa, grupa metylowa lub grupa trójfluorometylowa w pozycjach takich samych jak w zadanym produkcie, lecz niepodsta- wiona atomami chlorowców, przy czym atomy chlorowców korzystnie wprowadza sie do pier¬ scienia w ostatnich etapach procesu.Poszczególne etapy wyzej przedstawionego spo¬ sobu sa spotykane w chemii organicznej i prowa¬ dzi sie je tak, jak móglby tego oczekiwac specja¬ lista. Reakcje sprzegania aniliny z pierscieniem benzenowym podstawionym rodnikiem trójfluoro- metylowym najlatwiej prowadzi sie w stosunkowo niskiej temperaturze, od —20 do 10°C, w dwume- tyloformamidzie, w obecnosci wodorku sodu. Re¬ akcje te mozna równiez prowadzic w innym sro¬ dowisku, jak na przyklad w alkanolach, takich jak etanol, w przypadku których temperatura re¬ akcji moze byc wyzsza i wynosic 10—25°C. Zada¬ walajacymi rozpuszczalnikami sa takze ketony, takie jak aceton i metyloetyloketon, oraz etery, takie jak eter etylowy i czerowodorofuran.Na ogól konieczne jest uzycie mocnej zasady do zwiazania, kwasu. Jak. wspomniano poprzednio, najbardziej uzyteczna zasada jest zwykle wodoro¬ tlenek; sodu, mozna jednak stosowac inne zasady, jak. na przyklad .nieorganiean\e, takie jak weglan sodowy, oraz, trzeciorzedowe aminy organiczne, 15 20 25 30 35 40 45 50 55 W107 314 5 6 jak pirydyna i trójetyloamina, jak równiez po prostu nadmiar aniliny.Pierscien trójfluorometylobenzenu latwo nitruje sie za pomoca stezonego roztworu kwasu azotowe¬ go w kwasie octowym w temperaturze pokojowej.Reakcja ta jest znanym procesem nitrowania i moze byc prowadzona takze przy uzyciu innych znanych srodków nitrujacych, takich jak miesza- nima kwasu azotowego i siarkowego, w podwyz¬ szonej temperaturze. W reakcjach nitrowania nie stosuje sie rozpuszczalników innych niz same kwasy.Podstawianie dwufenyloamin rodnikiem alkilo¬ wym przy atomie azotu prowadzi sie przy uzyciu takich reagentów, jak siarczan dwualkilowy lub halogenek alkilowy w obecnosci zasady. W przy¬ padku stosowania siarczanu dwualkilowego korzy¬ stnym srodowiskiem reakcji jest aceton, przy czym uzyteczne sa takze inne rozpuszczalniki, ta¬ kie jak czterowodorofuran, dioksan, eter etylowy oraz alkany, jak ir?}a przyklad heksan i oktan. W razie alkilowania halogenkami alkilowymi korzy¬ stnym rozpuszczalnikiem jest dwumetyloforma- miid, choc równie dobry jak aceton. Mozna tez stosowac inne, wyzej wymienione rozpuszczalniki Do prowadzenia alkilowania korzystne sa zasa¬ dy o dzialaniu odwadniajacym, a zwlaszcza we¬ glan sodowy. Mozna jednak stosowac inne zasady nieorganiczne, takie jak weglany, wodorowegla¬ ny i wodorotlenki metali alkalicznych oraz wodor¬ ki metali alkaliezniych. N Ilosc zasady zalezy od temperatury reakcji. Im wyzsza jest temperatura alkilowania, tym wiekszy jest wymagany nadmiar zasady. Jezeli reakcje prowadzi sie w temperaturze otoczenia, wówczas powinno sie stosowac maly nadmiar zasady, jak na przyklad 2 mole zasady na 1 mol dwufenylo- aminy. W razie przeprowadzenia reakcji w bardzo wysokiej temperaturze, takiej jak 100°C, nalezy stosowac duzy (do 10-krotnego) ir^dmiar zasady.Oczywiscie wazne jest niedopuszczenie do obec¬ nosci wody w mieszaninie reakcyjnej podczas al¬ kilowania.Alkilowanie przy uzyciu siarczanu dwualkilowe¬ go prowadzi sie zazwyczaj najkorzystniej w temT peraturze okolo 80°C, choc mozna reakcje ta pro¬ wadzic w temperaturze pokojowej az do tempe¬ ratury wrzenia. W przypadku alkilowania za po¬ moca halogenków alkilowych korzystna jest tem¬ peratura zblizona do pokojowej, taka jak 20—35°C, jednak reakcje mozna prowadzic w temperaturze podwyzszanej az do 150°C.Chlorowcowanie pierscienia aniliny, jest stosun¬ kowo proste. Najkorzystniej prowadzi sie je za pomoca gazowego chloru; bromowac mozna za po¬ moca bromu w srodowisku kwasnym, a takze takiimli dosc skutecznie dzialajacymi srodkami, jak N-ibrotmo-fSukcyniimid i kwas dwuibroimccyjanuro- wy. Jodowanie najkorzystinfiej prowadzi sie przy uzyciu chlorku jodu.• Jezeli ma sie otrzymac. zwiazek nfepodstawiony w pozycji 4, wówczas czesto konieczne jest bloko¬ wanie tej pozycji przed chlorowcowaniem. Najdo- godniej jest stosowac jako grupe blokujaca kwas sulfonowy bowiem mozna ja latwo wprowadzic i latwo usunac.Jezeli ma sie otrzymac zwiazek ndepodstawiony w pozycji 4, wówczas czesto konieczne jest blo- 5 kowanie tej pozycji przed chlorowcowaniem. Naj- dogodniej jest stosowac jako grupe blokujaca kwas sulfonowy bowiem mozna ja latwo wprowadzic i latwo usunac.Podstawione aniliny i halogenki femjylowe, sto¬ sowane jako zwiazki wyjsciowe, latwo otrzymuje sie sposobami powszechnie znanymi z literatury chemicznej.Jak wiadomo, aniliny podstawione grupami trój- fluorometylowymi najlepiej otrzymuje sie przez fluorowanie anilin zawierajacych grupy karbo¬ ksylowe w pozycjach, w których maja znajdowac sie rodniki trójfluorometylowe, za pomoca cztero-- fluorku siarki.I Oczywiscie, fluorowe pochodne aniliny czesto Wytwarza sie, otrzymujac najpierw fluoroboran dwuazonlowy w pozycji, w której ma sie znajdo¬ wac atom fluoru. Sól te nastepnie rozklada sie termicznie pozostawiajac atom fluoru w zadanej pozycji. Ostatnio stwierdzono, ze atomy fluoru mozna wprowadzac do pierscieni fenylowych dzia¬ lajac fluorem pierwiastkowym w bardzo niskich temperaturach.! Jak wspomniano, zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku znajduja zastosowanie do zwalczania gryzoni, zwlaszcza szczurów i myszy.Zwiazki te badano laboratoryjnie podajac je gry¬ zoniom. Ponizsze wyniki typowych testów rilustru- ja znakomite gryzoniobójcze dzialanie zwiazków o wzorze 1.Pierwsza serie opisywanych testów wykonano przy uzyciu mieszaniny badanych zwiazków z po¬ zywieniem zwierzecym pochodzenia zbozowego, które podawano samcom, szczurów bialych rasy Spraque-Dawley. Pozywienie podawane szczurom zawieralo 42,3% zmielonej kukurydzy zóltej, 10,0% zmielonego owsa, 10,0% sruty pszenicznej, 18,0% maczki sojowej, uzyskanej po rozpuszczalni¬ kowej ekstrakcji zluszczonej soji (50,0%) 5,0% od¬ tluszczonego mleka w proszku, 2,5% suchych, roz¬ puszczalnych pozostalosci podestylacyjnych z ku¬ kurydzy, 2,5% maczki z odwodnionej (17%) lucer¬ ny siewnej, 1,0% pozostalosci po odparowaniu do sucha serwatki, 4,0% maczki rybnej z czesciami rozpuszczalnymi, 2,0% tluszczu zwierzacego (lój wolowy), 0,5% fosforanu dwuwapniowego o czys¬ tosci kwalifikujacej do zastosowan spozywczych, 1,0% weglanu wapniowego, 0,3% soli, 0,2% mie¬ szaniny soli mineralnych pierwiastków sladowych, 0,6"% mieszaniny witamin i 0,1% hydrcksyanailogu metioniny.Zwiazki o wzorze 1 mieszano z powyzszym po¬ zywieniem uzyskujac srodek o stezeniach substan¬ cji czynnej podanym w tablicy 1. W kazdym do¬ swiadczeniu czesc szczurów karmiono pozywieniem mjie zawierajacym trucizny.Grupe 4 lub 5 szczurów pozostawtlo.no z zatruc tym pozywieniem pozwalajac zjadac nieograniczo* ne ilosci pozywienia i wypijac nieograniczone ilosci wody. Wszystkie szczury wazono po padnie- 1S 20 25 30 35 40 45 50 55 60107 314 S cdu lub po zakonczeniu doswiadczenia, które trwa¬ lo 10 dni, jezeli szczury przezyly ten okres.W tablicy 1 podano stezenie zwiazku w pozy¬ wieniu, wyrazone w czesciach na milion (ppm), numer dnia — liczony od poczatku podawania tru¬ cizny — w którym padl szczur oraz zmiane cie¬ zaru ciala (dodatnia lub ujeminja) kazdego szczu¬ ra w trakcie trwania doswiadczenia.Druga serie opisanych testów wykonano w ta¬ ki sam sposób zastepujac szczury myszami domo¬ wymi (Mus musculus) i stosujac inne pozywienie.W doswiadczeniach tych nie rejestrowano zmia¬ ny ciezaru ciala. Wyniki przedstawiono w tabli¬ cy 2.Tablica I Badalnp' zwiazek Zwiazek z przy- 1 kladu I, 25 ppm Zwiazek z przy¬ kladu II, 15 ppm Zwiazek z przy¬ kladu III, 100 ppm Nr szczura 1 2 3 4 5 1 2 3 4 5 1 2 3 4 5 Dzien smierci 5 4. 3 4! 4 5 4 3 3 3i "ff Ti 5i 5 3 Zmiana ciezaru -64 g -38 g -35 g -53 g -44 g 1 -43 g -42 g -37 g -28 g -37 g | -61 g -76 g -72 g -68 g -58 g | T Badany zwiazek i Zwiazek z przy- kladu W, 50 ppim Zwiazek z przy¬ kladu V, 50 ppm a b 1i c a II Nr zwie¬ rzecia 1 2 3 4 5 1 2 3 4 5 Dzien smierci 3 5 3 3 2 a 2 4 3 3 1 Powyzsze dane wskazuja na silne dzialanie gry¬ zoniobójcze zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku, Ictóre sa skuteczne nawet w niskich stezeniach. Ponadto, co jest najistotniej¬ sze, zwiazki zawsze powoduja smierc szczurów, ale nie natychmiastowa. Jak to wyjasniono uprzednio, dobry jest taki srodek gryzondobójczy, który moze byc spozyty przez cala kolonie lub wdele szczurów lub myszy zanim zwierzeta zaczna padac.Zwiazki o wzorze 1 uzyte we wlasciwych steze- 15 20 40 45 50 55 niach, dzialaja z pozadana pewtnioscia, lecz z opó¬ znieniem.Sposób zwalczania szczurów lub myszy polega na umieszczaniu, w miejscu czesto odwiedzanym przez te szkodniki, skutecznej ilosci srodka zawie¬ rajacego opisane wyzej zwiazki w skutecznym stezeniu.Szczególowe dane, takie jak czas i miejsca, w którym umieszcza sie srodki gryzoniobójcze oraz nosniki tych srodków sa znane specjalistom. Dla wygody podano jednak pewne informacje o spo¬ sobach zwalczania gryzoni.Ogólnie biorac, nowe zwiazki sa skuteczne w zastosowaniu do zwalczainda szczurów i myszy. Na przyklad, droga wlasciwego zastosowania zwiaz¬ ków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku zwalcza sie nastepujace szkodniki: mysz domowa (Mus masculus), szczur wedrowny (Rattus norvegicus), szczur sniady srodkowoeuro¬ pejski (R. rattus rattus), szczur sniady (R. r. fru- givorus), mysz z rodziny Perymyscus leucopius, szczur z rodziny Neotoma cinerea i nornik (Mi- crotus pennsylvanicu&).Nowe zwiazki mozna zastosowac równiez do zwalczania gryzoni innych niz szczury i myszy.Gryzonie takie sa czesto pozyteczne, a zatem ich zwalczania nie traktuje sie jako zalety zwiazków.Moga one jednak znalezc zastosowanie w specy¬ ficznych okolicznosciach, gdy pozadane jest zwal¬ czanie innych gryzoni.Nowe zwiazki umozliwiaja skutecznie zwalcza¬ nie szczurów i myszy droga zatrucia ostrego lub przewleklego. Wlasciwy dobór stezenia aktywne¬ go zwiazku w srodku gryzoniobójczym pozwala zmniejszyc populacje myszy lub szczurów droga natychmiastowego zatrucia zwierzat, badz tez dro¬ ga chronicznego zatruwania ich wieloma dawkami.Jak wyjasniono, opóznione smiertelne dzialanie nowych zwiazków jest istotna cecha, decydujaca o ich uzytecznosci. Najwieksza korzysc ze stoso¬ wania nowych zwiazków mozna osiagnac dostar¬ czajac do miejsca przebywania szczurów lub my¬ szy srodek gryzoniobójczy, w którym stezenie aktywnego zwiazku jest tak dobrane, aby nie spowodowac smiertelnego zatrucia po zjedzeniu jednej porcji pozywdenjia, a wywolac takie zatru¬ cie po co najmniej dwóch, a korzystnie wiecej, porcjach pozywienia. Korzystne jest takze poda¬ wanie dostatecznie duzej ilosci srodka gryzonio- bójczego, tak aby wszyscy przedstawiciele popula¬ cji mogli spozyc co najmniej dwie dawki srod¬ ka.Szczur zjada okolo 5—50 g pozywienia dzienniier zas myszy okolo 1—5 g dzi£ wieku, rozmiaru i stanu zdrowia zwierzecia. Spe¬ cjalisci od zwalczania szkodników potrafia ocenic liczbe zwierzat w kolonii i moga dostarczyc do miejsca ich przebywania odpowiednia ilosc zatru¬ tego pozywienia lub innych srodków, zapewniaja¬ ca skuteczne dzialanie na kazde zwierze.Korzystnie do miejsca czesto odwiedzanego przez szczury* lub myszy, dostarcza sie srodek gry¬ zoniobójczy w ilosci wystarczajacej do podania co najmniej dwóch jego dawek zawierajacych zwiazek o wzorze 1 w stezeniu tak dopasowanym,.l«T3t4 :a 10 aby skutecznie zadzialal po spozyciu co najmniej dwóch porcji srodka.Nowe zwiazki mozna stosowac z pozywieniem a takze w postaci proszków wysypywanych na sciezki uczeszczane przez gryzonie oraz srodków dodawanych do wody pitnej. Srodki te stosuje sie oczywiscie, w ten sposób co srodki oparte na pozywieniu, z odpowiednimi modyfikacjami wy¬ nikajacymi z róznicy w sposobie wchlaniania srodka przez zwierzeta. Stezenia zwiazków w ko¬ rzystnych srodkach w postaci wody pitnej lub proszku do posypywania sciezek sa takie, zeby dzialaly one skutecznie gryzoniobójcze po co naj¬ mniej dwóch porcjach wody lub po dwóch oczy¬ szczeniach lap. Stosowane tu terminy „karrnienie,,J „podawanie" itp. obejmuja zatem podawanie wody i proszku powodujacego koniecznosc oczyszczenia, Czas podania srodka do miejsca przebywania. kolonii szczurów lub myszy nie jest istotny. Nie ma okresów, w których kolonia-gryzoni jest szcze¬ gólnie wrazliwa lub odpomia;na dzialanie srod¬ ków gryzoniobójezych. Zazwyczaj korzystne jest podaniie kolonii najpierw przynety w postaci mie- szanki niezatrutej., Korzystne jest ponadto zakon¬ czenie dostarczania srodka trujacego przed roz¬ poczeciem okresu w którym czlonkowie kolonii beda co najmniej dWukrotniie jedli.Dawka aktywnego zwiazku zalezy od jego ro^ dzaju, poniewaz wykazuja one rózna aktywnosc, od pozadanej szybkosci niszczenia kolonii i in¬ nych czynników. Na przyklad, jezeli mozna popu¬ lacje odizolowac, tak ze jedynym zródlem pozy¬ wienia lub wody sa srodki gryzoniobójcze, wów¬ czas oczywiscie stezenie nie moze byc mniejsze niz w przypadku dostepnosci wielu zródel pozy¬ wienia. Zwiazki, stosuje sie w ilosci od 5 clo okolo 2000 czesci na milion; korzystniejsze sa stezenia okolo 10—500 czesci na milion; choc wieksze i mniejsze sa równiez skuteczne, a iawet poza-, dane w pewnych okolicznosciach. ....-, Sposób wytwarzania typowych zwiazków o wzo^ rze 1, przedstawiono w przykladach. Produkty uzyskiwane w przykladach identyfikowano za po¬ moca magnetycznego rezonansu jadrowego, mi- kroanalizy elementarnej, chromatografii cienko¬ warstwowej oraz w niektórych przypadkach spek- tometrii "masowej i spektofotometrdi w podczer-. wieni. ,-.¦,' Przyklad I. N-etylo-2,4,6-trójichloro-2', 4'-dwu- nitro-6'-trójfluorometylodwufenyloamina. 3,5 .g wo¬ dorku sodu otrzymanego w postaci dyspersji w oleju, . przemywa sie eterem naftowym d umiesz, cza w kolbie wraz z 20 ml bezwodnego dwumety- loformamidu. Zawiesine oziebia sie do temperatu¬ ry okolo —10°C i umieszcza pod poduszka azotor wa. Nastepnie dodaje sie w ciagu 5 minut, roz¬ twór 3 g N-etylo-2, 4, 6-trój chloroaniliiny w 20 ml bezwodnego dwumetyloformamjdu i calosc miesza sie w ciagu 1, godziny utrzymujac stala tempera¬ ture. Z kolei dodaje sie, w ciagu 5 minut, roztwór 8,1 g l-trójfluoroimetylo-2-chloro-5-nitroben:zenu w 20 ml dwumetylofoormamidu i calosc, miesza sie w ciagu 6 godzin w czasie których temperatura wzrasta do temperatury otoczenia. •Miesza.nini(a.. wy¬ lewa sie .na lód i dodaje wode do calkowitej ob¬ jetosci okolo 1 litra. Wtracony osad odsacza sie i przemywa pentanom otrzymujac 7,7 g N-etylo^ -2, 4, 6-trójchloro-4'-nitxo-2^trójfluorametylodwu- fenyloaminy, 5 Z g tego produktu posredniego ogrzewa sie z 15 ml kwasu octowego az do rozpuszczenia. Roz¬ twór chlodzi sie do temperatury pokojowej i wkrapla, w ciagu 10 minut, 5 ml stezonego kwa¬ su azotowego, po czym calosc miesza sie w tem^ .1?0 peraturze pokojowej. Po uplywie 2 dni mieszanjH ne reakcyjna oziebia sie dodajac duza ilosc wody.Wytracony osad odsacza sie i oczyszcza chroma¬ tograficznie na zelu krzemionkowym przy uzyciu toluenu jaiko eiuenta. Po odparowaniu frakcji l5 zawierajacych produkt otrzymuje sie 0,2 czystej, oleistej N-etylo-2, 4, 6-trójchloro-2', 4'-dwuniltro- *6'-itrójfliuoroimetylodwufenyloaminy, dla której w widmie magnetyczniego rezonansu jadrowego wy¬ stepuja piki przy 1,23; 4,01; 7,38; 8,55 i 8,76 ppm* ^ Przyklad II. N-metylo-2, 4, 6-trójchloro-2', 4'^dwunitro-e^trójfloiorometylodwiufenylóamina. 10 g 2, 4, 6-:trójchloro-N-metyloaminy poddaje sie reakcji z 11 g l-trójfluorometylo-2-cfrloro-ó- -nitrobenzenu postepujac jak opisano w przykla- 25 dzie I z ta tylko róznica, ze prowadzi sie ja w temperaturze rokojowej w. ciagu okolo, 2 godzin, 5 g N-metylo-2, 4, «^trójchloi*o-4/-nrtro-2/-trójflu- orometylodwufenyloaminy wyodrebnia sie i nitru¬ je sposobem opisanym w przykladzie I otrzymujac 30 2"-g czystego produktu o temperaturzie „topnienia 125—126°C. Teoretyczna zawartosc, w produkcie wynosi: C-37,80%; H-1,57%; N-9,45%; Cl-23,96% a znaleziono: C-37,98°/0; Hrl,54%; N-9,52%; Cl- 35 -24,05%. .;.Przyk l,a d III. N-metylo-2, 4-dwubromo-2,f 4'-Ó4Wunitro-6,-trójfliuorQmetylodwufenyloamina. 27 g l-trójfluorometylo-2-chlaro-3, 5-dwunitro- benzeniu dodaje sie do 20 g aniliny i 75 ml etano- 40 lu. .Po krótkim mieszaniu w temiperturze poko¬ jowej mieszanine reakcyjna zaszczepia sie , nie¬ wielka iloscia pozadanego produktu posredniego i natychmiast wytraca sie osad. Osad odsaeza: sie otrzymujac 28,5 g zwiazku zidentyfikowanego ja- 45 ko ?, 4-dwunitro-6-trójfluorometylodwufenylQami-, na. . . . ... , , Produkt posredni metyluje sie podstawiajac rod¬ nik metylowy przy atomie azotu dwoma róznymi sposobami, pokazanymi dla wiekszej jasnosci., ..M A. 3,3 g stanowiacej produkt posredni dwufeny- loaminy miesza sie z 15 ml dwunietyloforimamiidu i 1,3 g wodorku sodu. Nastepnie calosc miesza sie w temperaturze pokojowej i dodaje 1,5 ml jodku metylu, czemu towarzyszy wydzielanie ciepla.. Po 55 uplywie 1,5 godziny dodaje sie jeszcze 2 ml jod¬ ku metylu i calosc. lagodnie ogrzewa, a po daU szych 2 godzinach mieszanine reakcyjna . dodaje sie do duzej ilosci zimnej wody i dokanjtuje war r stwe ,wodna. Pozostaly olej miesza sie z eterem go etylowym, siarczanem magnezowym i weglem ak¬ tywnym. Po odsaczeniu osadu przesacz odparowu¬ je sie do sucha otrzymujac 2,4 g ciemnoczerwo¬ nego oleju zestalajacego sie po oziebieniu. Staly produkt ogrzewa sie z eterem naftowym, oziebia 05 i saczy uzyskujac 2,4 g N-metylo-2, 4^dwunitro-11 107314 12 a znaleziono: C-29,02%; H-1,06%.; N-7,29%.Pr z y k l a d VI. N-propylo-2, 4, 6-trójchloro- -2', 4'-dwu'nitro-6'-trójfluorometylodwufenyloami- ria. .5 5 g stanowiacej pólprodukt dwufenyloaminy, przygotowanej w sposób opisany w pierwszej czesci przykladu III, alkiluje sie jodkiem propylu w 80 ml dwumetyloformamidu yv obecnosci 20 g weglanu sodowego. Calosc miesza sie w ciagu 72 10 godzin w temperaturze H0°C. Produkt posredni wyodrebnia sie oziebiajac szybko mieszanine wod¬ na, ekstrahujac chlorkiem metylenu i odparowu¬ jac rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnieniem.Pozostalosc miesza sie z kwasem octowym i roz- l5 twór nasyca chlorem, po czym calosc miesza w ciagu 4 godzin utrzymujac w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna. Produkt oczyszcza sie nizej podanym sposobem. Najpierw mieszanine reak¬ cyjna szybko chlodzi sie woda, nastepnie ekstra- ^ huje sie chlorkiem metylenu, przemywa ekstrakt roztworem wodoroweglanu sodowego i»woda, a wreszcie oczyszcza chromatograficznie na zelu krzemionkowym stosujac jako eluent mieszanine pentanu z toluenem w stosunku 5:1. Otrzymuje 25 sie 0,35 g oleistej N-propylo-2, 4,6-trójchloro^2', 4'-dwunitro^6'-trójfluorometylodwufenyloaminy; Te¬ oretyczna zawartosc pierwiastków w tym produk¬ cie wynosi: C-40,66%; H-2,35%; N-8,89%; Cl-22,50% 30 a znaleziono: C-40,66%; H-2,22%; N-8,71%; Cl- 22,45 % ^6-trójfluorometylodwufenyloaminy o temperatu¬ rze topnienua 84—86°C.B. 11 g stanowiacej produkt posredni dwufeny- loaminy dodaje sie do 45 ml dioksanu, 14 g we¬ glanu sodowego i 6 ml siarczanu dwumetylowego i calosc miesza w ciagu 24 godzin utrzymujac w temperaturze wrzenia. Nastepnie dodaje sie jesz¬ cze 12 ml siarczanu dwumetylowego i 10 g wegla-" nu sodowego, po czym calosc miesza w ciagu 2 go¬ dzin utrzymujac w temperaturze wrzenia. Miesza¬ nine wylewa sie do wody i miesza w ciagu 4 go¬ dzin. Warstwe wodna zlewa sie, a pozostalosc miesza sie z chlorkiem metylenu i saczy. W prze¬ saczu zidentyfikowano okolo 10 g surowej N^rne- tylo-2, 4-dwunitro-6-trójfluorometylodwufenylo- aminy.Otrzymany tak roztwór w chlorku metylenu bromuje sie bez dalszego oczyszczania, dodajac brom pierwiastkowy w nadmiarze. Roztwór mie¬ sza sie i pozostawia na 1 godzine, po czym prze¬ mywa woda i /roztworem wodorosiarczynu sodo¬ wego-. Roztwór organiczny saczy sie i odparowuje dó sucha, a pozostalosc rekrystalizuje sie z etano¬ lu otrzymujac 11 g N^metylo 2, 4-dwuibromo-2'J 4'-dwunitro-6'-trójfJiuOrometylodwufenyloaminy top¬ niejacej w temperaturze 110°C. Teoretyczna za¬ wartosc w tym produkcie wynosi: C-33,70%; H-1,62%; N-8,42% a znaleziono: C-33,95%; H-1,86%; N-8,52%.Przyklad IV. N-metylo-2, 4-dwubromo-6- -chloro-2', 4'^dwunitro^%trójfluorometylodwufeny- loamina. 2,5 g produktu otrzymanego sposobem opisanym w przykladzie III rozpuszcza sie w 10 ml chlor¬ ku metylenu i roztwór nasyca sie gazowym chlo¬ rem. Po 2-godzinnym odstaniu roztwór odparo¬ wuje sie do sucha pod zmniejszonym cisnieniem" i pozostalosc rekrystalizuje sie z etanolu otrzymu¬ jac 2,1 g produktu o temperaturze topnienia 139— l4l°C. Teoretyczna zawartosc w tym produkcie wynosi: .¦'¦¦¦ C-31,52%; H-1,32%; N-7,88% a znaleziono: C-31,78%; H-1,35%; N-8,10%.Przyklad V. N-metylo-2, 4, 6-trójibromo-2', 4/-dwU'nitro-6A-:trójfluorome!tyiodwufenyloamina. 2,5 g produktu otrzymanego sposobem opisanym w przykladzie III rozpuszcza sie w 25 ml eteru ety¬ lowego i 1,5 ml stezonego kwasu siarkowego. Roz¬ twór miesza sie w temperaturze pokojowej dodajac 0,7 g kwasu dwubromoiziócyjanurowego. Po 30 mi¬ nutowym mieszaniu dodaje sie jeszcze 0,7 g kwasu dwubromoizoeyjanjurowego i 1,5 ml kwasu siar¬ kowego. Ta sama operacje powtarza sie po uply¬ wie dalszych 15 iminut. W 5 minut po dodaniu ostatniej porcji kwasów mieszanine reakcyjna roz¬ ciencza sie z 50 ml eteru etylowego i saczy.Warstwe organiczna przemywa sie trzykrotnie 10% roztworem weglanu sodowego suszy nad siar¬ czanem magnezowym i odparowuje do sucha. Po¬ zostalosc rekrystalizuje sie z etanjplu otrzymujac 2,4 g N-metylo-2, 4, 6-trójibromo-2', 4'-dwuniitro- ^'--trójfluoromeitylodwufenyloatminy o temperatu¬ rze topnienia 150—151°C. Teoretyczna zawartosc pierwiastków w tym produkcie wynosi: C-29,10%; H-1,22%; N-7,27% .Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych dwufenyloamin ó ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupe metylowa, etylowa lub propylowa, R1 oznacza atom wodoru, atom fluoru, atom chloru, atom bro¬ mu, grupe nitrowa lub grupe trójfluorometylowa, R2 i R5 oznaczaja niezaleznie atom wodoru, atom fluoru, atom chloru, atom bromu lub grupe ni¬ trowa, z tym, ze nie wiecej niz jeden z podstaw¬ ników" R2 i R5 oznacza grupe nitrowa, a R* i R1 oznaczaja niezaleznie atom wodoru, atom fluoru, atom chloru, atom bromu lub grupe trójfluoro- metylowa, z tym, ze, jezeli którykolwiek z pod¬ stawników R1, R2, R*, R4 lub R5 oznacza atom fluoru, wówczas dwa lub trzy sposród podstawni¬ ków R1, R2 i R5 musza oznaczac atom chloru lub bromu; najwyzej jeden sposród podstawników R1 Rs i R4 oznacza grupe trójfluorometylowa z wy¬ jatkiem podstawników R8 i R4, które równoczes¬ nie moga oznaczac grupe trójfluorometylowa; je¬ zeli tylko jeden z podstawników R* i R4 oznacza grupe trójfluorometylowa, wówczas dwa lub trzy sposród podstawników R1, R2 i R5 oznaczaja atom chloru lub bromu; dwa atomy fiuoru znajduja sie w pozycjach innych ,niz pozycje przy sasied¬ nich atomach wegla; jezeli R2 lub. R5 oznacza grupe nitrowa, wówczas R1 oznacza atom chloru, atom bromu lub grupe nitrowa; jezeli jeden z podstawników R1, Rs i R4 oznacza grupe trójflu¬ orometylowa, wówczas kazdy z pozostalych pod¬ stawników R1, R2, Rs, &4 i R5 ma znaczenie irpie niz atom fluoru; podstawniki "R1, R2, ft8, R4 i R* 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6013 oznaczajace atom wodoru, musza znajdowac sie w pozycjach innych niz pozycje przy sasiednich ato¬ mach wegla; najwyzej dwa sposród podstawni- *ków R1, R2, R3, R4 i R5 oznaczaja atom wodoru z wyjatkiem podstawników R1, R2 i R5, które rów¬ noczesnie moga oznaczac atomy wodoru w przy¬ padku gdy obydwa podstawniki R3 i R4 oznaczaja grupe trójfluorometylowa; jezeli jeden z podstaw¬ ników R1, R2, R3, R4 i R5 oznacza atom bromu, chloru lub fluoru, wówczas pozostale podstawniki oznaczaja atom wodoru, bromu, chloru lub fluoru z tym wyjatkiem, ze jeden z nich moze oznaczac grupe nitrowa lub trójfluorometylowa; jezeli kaz¬ dy z podstawniików R1, R2, R3, R4 i R5 ma znacze¬ nie inne niz atom bromu, chloru lub fluoru, wów¬ czas co najmniej dwa z nich oznaczaja atom wo¬ doru, znamienny tym, ze pochodna anildny o wzo¬ rze 2, w którym R16 oznacza atom wodoru, gru¬ pe metylowa, etylowa lub propylowa, a R1, R2 R3, R4 i R5 maja wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji z 2-chlorowco-5-nitro-trójfluorometyloben- zenem 10 wzorze 3, w którym X oznacza atom chlorowca, a R17 oznacza atom wodoru lub grun*5 nitrowa, z tym, ze jezeli R17 oznacza grupe nitro¬ wa, wówczas R16 i co najmniej, jeden z podstaw ników R2 i R5 oznacza atom wodoru, otrzymany zwiazek, w którym R18 oznacza atom wodoru al¬ kiluje sie przy atomie azotu, otrzymana pochodna alkilowa, w której R17 oznacza atom wodoru ni¬ truje sie i ewentualnie poddaje sie reakcji chlo¬ rowcowania. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze N-etylo-2, 4, 6-trójchloroaniline poddaje sie reak¬ cji z 2-ehloro-5-nitro-trójfluorometyloben£enem, a nastepnie nitruje stezonym kwasem azotowym i otrzymuje sie N-etylo-2, 4, 6-trQJchloro-2'-, 4'- -dwunitro-6'-trójfluorometylodwufenyloamine. 3. Sposób wedlug zaistrz. 1, znamienny tym, ze N-metylo-2, 4, 6-trójehloroaniline poddaje sie re¬ akcji z 2-chloro-5-riitro-trójfluorometylobenlzenem a nastepnie nitruje sie stezonym kwasem azoto¬ wym i otrzymuje sie N-metylo-2, 4, 6-trójchloro- -2', 4/-dwuniltro-i6/-(trójfluoroimetylodwufenyloami- ne. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze aniline poddaje sie reakcji z 2-chloro-3, 5-dwunit- rontrójfluorometylobenzeneim, otrzymany zwiazek alkiluje sie przy atomie azotu siarczanem dwu- metylowym, chlorowcuje sde bromem pierwiastko¬ wym a nastepnie gazowym chlorem i otrzymuje sie N-metylo-2, 4-dwubromo-6jchloro-2', 4'dwuni- tro-6'-trójfluorometylodwufenyloamine. 5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze aniline poddaje sie reakcji z 2-chloro-3, 5-dwuni- tro-trójfluorometylobenzenem, otrzymany zwiazek alkiluje sie przy atomie azotu siarczanem dwume- tylowym, chlorowcuje bromem pierwiastkowym oraz kwasem dwubromoizoeyjanurowym i otrzy¬ muje sie N-metylo-2, 4. 6-trójbromo-2', 4'-dwum- tro-6'-trójfluorometylodwufenyloamime. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze aniline poddaje sie reakcji z 2-chloro-3, 5-dwuni- tro-trójfluorometylobenzenern, otrzymany • zwiazek" alkiluje sie przy atomie azotu jodkiem propylu, a nastepnie chlorowcuje gazowym chlorem i otrzy- l7 314 14 muje sie N-propylo-2, 4, 6-'trójchloro-2', 4%dwu- nitro-e^trójfluorometylodwufenyloamine. 7. Sposób wytwarzania nowych dwufenyloamin o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupe 5 metylowa, etylowa r lub propylowa, R1 oznacza atom wodoru, atom fluoru, atom chloru, atom bromu, atom jodu, grupe cyjanowa, grupe mety¬ lowa, grupe nitrowa lub grupe trójfluorometylowa R2 i R5 oznaczaja niezaleznie atom wodoru, atom 10 fluoru, atom chloru, atom bromu, grupe nitrowa, grupe metylowa lub grupe trójfluorometylowa, z tym, ze nie wiecej niz jeden z podstawników R2 i R5 oznacza grupe nitrowa, a R3 i R4 oznaczaja niezaleznie atom wodoru, atom fluoru, atom chlo¬ ru, atom bromu, grupe metylowa lub grupe trój¬ fluorometylowa, z tym, ze najwyzej jeden sposród podstawników R1, R2, R3, R4 i R5 oznacza grupe metylowa z wyjatkiem podstawników R3 i R4, które równoczesnie moga oznaczac grupe metylo- wa; jezeli którykolwiek z podstawników R1, R2 R3, R4 lub R5 oznacza grupe metylowa lub atom fluoru, wówczas dwa lub trzy sposród podstaw¬ ników R1, R2 i R5 oznaczaja atom chloru lub bro¬ mu; najwyzej jeden sposród podstawników R1, R2, R3, R4 i R5 oznacza grupe trójfluorometylowa z wyjatkiem podstawników R3 i R4, które równo¬ czesnie moga oznaczac grupe trójfluorometylowa; jezeli R2 lub R5 oznacza grupe trójfluorometylo¬ wa; wówczas R1 oznacza atom chloru lub bromu; jezeli tylko jeden z podstawników R3 i R4 ozna¬ cza grupe trójfluorometylowa, wówczas dwa lub trzy sposród podstawników R1, R2 i R5 oznaczaja atom chloru lub bromu; najwyzej cztery sposród podstawników R1, R2', R3, R4 i R5 oznaczaja atom „ wodoru; dwa atomy fluoru znajduja sie w pozyc¬ jo jach innych niz pozycje przy sasiednich atomach wegla; jezeli R2 lub R5 oznacza grupe nitrowa, wówczas R1 oznacza atom chloru, atom bromu lub grupe nitrowa; jezeli jeden sposród podstaw¬ ników R1, R2', R3, R4 i R5 oznacza grupe trójflu¬ orometylowa, wówczas kazdy z pozostalych pod¬ stawników R1, R2, R3, R4 i R5 ma znaczenie inne niz atom fluoru lub grupa metylowa, przy czym dodatkowo musi byc spelniony co najmniej jeden z nastepujacych warunków wedlug których; co 45 najmniej jeden z podstawników R1, R2, R3, R4 i R5 oznacza grupe metylowa; R2 lub R5 oznacza grupe trójfluorometylowa; R1 oznacza atom jodu lub grupe cyjanowa; co najmniej dwa sposród pod¬ stawników R1, R2', R3V R4 i R5 oznaczaja atomy wodoru i znajduja sie przy sasiednich atomach wegla; wiecej niz dwa sposród podstawników R1, R2, R3, R4 i R5 oznaczaja atomy wodoru, z tym, ze jezeli obydwa podstawniki R3 i R4 oznaczaja grupy trójfluorometylowe, to R1, R2 i R5 maja znaczenie inne niz atom wodoru; jezeli jeden z podstawni¬ ków R1, R2, R3, R4 i R5 oznacza atom bromu, chlo¬ ru lub fluoru, wówczas wiecej niz jeden sposród pozostalych podstawników ma znaczenie inne niz atom wodoru, bromu lub chloru; jezeli kazdy z podstawników R1, R2, R3, R4 i R5 ma znaczenie in¬ ne niz atom bromu, chloru lub fluoru, wówczas mniej niz dwa z nich oznaczaja atom wodoru, zna¬ mienny tym, ze pochodna aniliny o wzorze 2, w .. g^. którym R16 oznacza atom wodoru, grupe metylowa,107 314 15 etylowa lub propylowa, a R1, R2, R8, R4 i R5 maja wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji z 2- -chlorowco-5-nitro-trójfluorometylobenzenem o wzorze 3, w którym X oznacza atom chlorowca a R17 oznacza atom wodoru lub grupe nitrowa, z tyim, ze jezeli R17 oznacza grupe nitrowa, to wów¬ czas R16 i co najrnniej jeden z podstawników R2 i R5 oznacza atom wodoru, otrzymany zwiazek, w którym Rlf oznacza atom wodoru alkiluje sie przy atomie azotu, otrzymana pochodna alkilowa, w której R17 oznacza atom wodoru nitruje sie i ewentualnie poddaje reakcji chlorowcowania. 8. Sposób wedlug zastrz. 7, znamienny tym, ze aniline poddaje sie reakcji z 2-chloro-3, 5-dwund- 10 16 tro-trójfluorometylobenzenem, otrzymany zwdazek alkiluje sie przy atomie azotu jodkiem metylu, a nastepnie chlorowcuje bromem pierwiastkowym i otrzymuje sie N-metylo-2, 4-dwubromo-2', 4'- -dwunitro-6'-'trójfluorometylodwufenyloamine. 9. Sposób wedlug zastrz. 7, znamienny tym, ze aniline poddaje sie reakcji z 2-chloro-3, 5-dwum- tro-trójfluorometylobenzenem, otrzymany zwiazek alkiluje sie przy atomie azotu siarczanem dwume- tylowym, a nastepnie chlorowcuje bromem pier¬ wiastkowym i otrzymuje sie N-metylo-2, 4-dwu- bromo-2', 4'-dwunitro-6'-trójfluorometylodwufetny- loamine.R2 .Rs R2, ,R3 °*n:0~x +h2n-q-r< CR R5 V H RMRS o^^ryb^TYR' CR R5 R; CF3 R5. R* i produkt •<=— nitrowanie. •<. ewentualne chlorowcowanie Schemat i 0K-U'65/2227i NO, R2 R» OiN-/ "V- X +H2N-\j-# R< N02 H R2 R3 CF3 R5 R< N02 R R2 R3 CF, R5 R* prod»*t •<- chhrot*co*saate PZG Koszalin D-2172 90 egz. A-4 Cena 45 zl PL