NL8601023A

NL8601023A - 5-pyrimidinecarboxamiden en behandeling van leukemie en tumoren daarmee.

Info

Publication number: NL8601023A
Application number: NL8601023A
Authority: NL
Original assignee: Uniroyal Chem Co Inc
Priority date: 1985-04-22
Filing date: 1986-04-22
Publication date: 1986-11-17
Also published as: AU2219588A; FR2580642B1; AU2219688A; NZ215874A; GB2174391A; DE3613447C2; LU86403A1; DE3613447A1; SE8601826L; GB2174391B; IL86711A0; CH668970A5; ATA101986A; DK182986D0; JPS6259264A; SE8601826D0; CN86102767A; IL78576A0; ES8801220A1; ES8800671A1

Description

NL 33481-Kp/cs 5- Pyrimidinecarboxamiden en behandeling van leukemie en tumoren daarmee.

De uitvinding heeft betrekking op nieuwe 5-pyrimidinecarboxamiden , de farmacologisch aanvaardbare additiezouten ervan en nucleosiden ervan. Meer in het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op nieuwe 5-pyrimidinecarboxamidederivaten, 5 met anti-leukemie werking, op farmaceutische preparaten met dergelijke derivaten erin als de therapeutisch werkzame bestanddelen, alsmede op een werkwijze voor de toepassing ervan voor het induceren van de regressie van leukemie in mammalia.

De nieuwe gesubstitueerde 5-pyrimidinecarboxamiden 10 volgens de onderhavige uitvinding hebben de formule van het formuleblad, waarin R^ waterstof of een alkoxygroep met 1-4 koolstofatomen voorstelt; R2 waterstof of een carbohydraatresidu is; 15 R^ en r4 waterstof voorstellen of, wanneer waterstof is, een van de groepen of R^ fluor kan zijn; en de farmacologisch aanvaardbare additiezouten ervan.

De additiezouten kunnen worden gevormd met een groot aantal farmacologisch aanvaardbare organische en anorganische 20 zoutvormende reagentia. Geschikte additiezouten kunnen derhalve worden gevormd door mengen van het organische zuur met één equivalent van een base, bijvoorbeeld een organisch amine, zoals triethylamine of N-methylglucamine, alsmede anorganische kationen, zoals natrium, kalium of dergelijke. De additie-25 zouten van de organische zuren volgens de uitvinding zijn in het algemeen kristallijne vaste stoffen, die naar verhouding onoplosbaar zijn in zowel polaire oplosmiddelen zoals water, methanol en ethanol, als niet-polaire oplosmiddelen zoals di-ethylether, benzeen, tolueen en dergelijke. Zij zijn enigszins 30 oplosbaar in aprotische oplosmiddelen, zoals dimethylformamide en dimethylsulfoxide.

Aan de andere kant, wanneer R2 een carbohydraatrest voorstelt, kan dit furanosyl (bijvoorbeeld ribofuranosyl), pyranosyl (bijvoorbeeld arabinopyranosyl, glucopyranosyl of 35 galactopyranosyl) zijn, alsmede hun deoxyderivaten of hun ali-fatische analogen (bijvoorbeeld hydroxyalkoxyalkyl of poly-

· * -J _< O

'? 5 - 2 - hydroxyalkylgroepen met 2-12 koolstofatomen in elk van de alkoxy- en alkyresten daarvan, zoals 2-hydroxyethoxymethyl of 2,3-dihydroxypropyl. De hier gebezigde term "carbohydraat-rest" slaat op die cyclische en acyclische groepen, die pyri-5 midinenucleosiden of de speudonucleosiden vormen, bijvoorbeeld materialen die zowel de bovengenoemde cyclische als acyclische groepen bevatten.

De 5-carboxamiden volgens de uitvinding kunnen voorkomen in de vorm, zoals geïllustreerd in de bovengenoemde for-10 mule, of in elk van hun tautomere vormen. Voor een beter begrip zullen de verbindingen volgens de uitvinding in de aanvrage slechts worden geïllustreerd in de vorm, zoals in de formule weergegeven, waarbij echter opgemerkt wordt, dat daaronder ook begrepen dienen te worden de tautomeren ervan of de 15 tautomere mengsels.

De 5-pyrimidinecarboxamiden volgens de uitvinding kunnen in het algemeen worden bereid door omzetting van 4,6--dihydroxypyrimidine of een geschikt 4,6-dihydroxy-2-alkoxy-pyrimidine met fenylisocyanaat of een geschikt gesubstitueerd 20 fenylisocyanaat in aanwezigheid van een oplosmiddel of disper-geermiddel, zoals dimethylsulfoxide, pyridine, dimethylform-amide, N-methylpyrrolidon, dimethylaceetamide, sulfolan, tetra-hydrothiofeenoxide, acetonitril of een tertiair amine, zoals triethylamine. De molaire verhoudingen van het pyrimidine tot 25 het fenylisocyanaatreagens kan variëren van 2:1 tot 1:2 en bij voorkeur van 1,1:1 tot 1:1,1, stoichiometrische verhoudingen zijn in het algemeen voldoende. De reactie kan worden uitgevoerd bij een temperatuur variërend van 0-200°C, gewoonlijk van ca. 24-160°C; in de meeste gevallen verloopt de reactie 30 snel bij temperaturen van ca. 80-100°C. De vorming van de 5--carboxamiden is praktisch volledig bij reactietijden variërend van 0,5-6 uur en gewoonlijk bij 2-4 uur.

Alternatief kunnen de 5-pyrimidinecarboxamiden worden bereid uit de overeenkomstige 2-thioxo-5-pyrimidinecarboxami-35 den, beschreven in de hiermee samenhangende Amerikaanse octrooiaanvrage Serienr. 699.776, ingediend op 8 februari 1985 (5933 KON 1A), door reductie met Raney-nikkel. In het bijzonder kunnen de fluorfenyl-gesubstitueerde 5-pyrimidinecarbox-amiden aldus worden bereid uit de overeenkomstige N-(2-fluor- "' 1 »v j) --3- ï * fenyl)- en N-(4-fluorfenyl)-gesubstitueerde 2-thioxo-5-pyrimi-dinecarboxamiden.

De 2-alkoxy-5-pyrimidinecarboxyamiden kunnen ook bereid worden door omzetting van een o-alkylpseudoureum met een 5 geschikt gesubstitueerd 2-aroylaminopropaandioïnezuurdiester, (bereid door omzetting van een malonzuurdiester met een geschikt gesubstitueerd of ongesubstitueerd arylisocyanaat), bijvoorbeeld (fenylamino)carbonyl propaandioïnezuurdiethyl-ester, gevolgd door afzonderen en winnen van de verkregen pro-10 ducten.

De nieuwe verbindingen volgens de uitvinding zijn cytotoxische middelen, die geschikt zijn voor het induceren van de regressie van bloedmalignantia, zoals leukemie. Zij kunnen alleen dan wel in combinatie met andere chemothera-15 peutische middelen, actief voor deze doeleinden, worden gebruikt. De in de aanvrage gebruikte termen "regressie" en "inhibitie" betekenen het stopzetten of vertragen van de groei van de malignantie of andere manifestaties van de ziekte vergeleken met het verloop van de ziekte zonder behandeling.

20 Toediening van de nieuwe gesubstitueerde 5-carbox- amiden aan muizen in een hoeveelheid van 12-200 mg/kg, bij voorkeur 25-100 mg/kg lichaamsgewicht bleek effectief te zijn voor het induceren van de regressie van leukemie. De onderlinge verhouding van de doseringen voor mammalia van andere 25 afmetingen en soorten is beschreven door Freireich, E.J. et al, Quantitative Comparison of Toxicity of Anti-Cancer Agents in Mouse, Rat, Hamster, Dog, Monkey and Man, Cancer Chemotherapy, Reg. 50, No. 4.219-244, mei 1966.

Het doseringsniveau kan natuurlijk worden afgestemd 30 op het verkrijgen van een optimale therapeutische respons. Er kunnen bijvoorbeeld diverse gesplitste doses per dag worden toegediend of de dosis kan evenredig worden verminderd afhankelijk van de eisen van de therapeutische situatie.

De werkzame verbindingen kunnen op geschikte wijze 35 parenteraal, intraperitoneaal, intraveneus of oraal worden toegediend. Oplossingen of dispersies van de werkzame verbindingen kunnen in water worden bereid, en met een oppervlakte-actieve stof, zoals hydroxypropylcellulose, worden vermengd. Dispersies kunnen ook worden bereid in glycerol, vloeibare ** ' » - 7

4 ‘V

- 4 - polyethyleenglycolen en mengsels daarvan en in oliën. Onder normale opslag- en gebruiksomstandigheden bevatten deze preparaten een conserveermiddelen voor het voorkomen van de groei van micro-organismen.

5 De farmaceutische vormen, geschikt voor injecteerbare toepassing, omvatten steriele waterige oplossingen of disper-dies en steriele poeders voor de extemporale bereiding van steriele injecteerbare oplossingen of dispersies. Voor dergelijke toepassingen dient de vorm steriel te zijn en vloeibaar 10 te zijn, in die mate dat gemakkelijke inspuiting mogelijk is. Het dient stabiel te zijn onder de bereidings- en opslagom-standigheden en dient bovendien geconserveerd te zijn tegen de verontreinigende werking van micro-organismen, zoals bacteriën en fungi.

15 De drager kan een oplosmiddel of dispergeermiddel zijn, bevattende bijvoorbeeld water, ethanol, een polyol v(bij-voorbeeld glycerol, propyleenglycol en vloeibaar polyethyleen-glycol of dergelijke), geschikte mengsels ervan en plantaardige oliën. De juiste vloeibaarheid kan worden gehandhaafd, 20 bijvoorbeeld door toepassing van een deklaag, zoals lecithine, door het handhaven van de vereiste deeltjesgrootte in geval van een dispersie en door toepassing van oppervlakte-actieve stoffen. Preventie van de werking van micro-organismen kan worden gewaarborgd door diverse antibacteriële en antifungide 25 middelen, bijvoorbeeld parabenchloorbutanol, fenol, sorbine-zuur, thimerosal en dergelijke. In veel gevallen verdient het de voorkeur in de doseringsvorm isotone middelen, bijvoorbeeld suiker of natriumchloride op te nemen. Verlengde absorptie van de injecteerbare preparaten kan worden teweeggebracht door het 30 opnemen van middelen, die de absorptie vertragen, bijvoorbeeld aluminiummonostearaat en gelatine.

Steriele injecteerbare oplossingen worden bereid door het opnemen van de werkzame verbinding in het geschikte oplosmiddel, vermengd met diverse van de bovengenoemde bestanddelen 35 en indien gewenst gevolgd door gefiltreerde sterilisatie. In het algemeen worden de dispersies bereid door het opnemen van het gesteriliseerde werkzame bestanddeel in een steriele dra-gerd, die het dispergeermiddel en elk ander vereist bestanddeel bevat. Wanneer aan de andere kant steriele poeders worden • - ” / ) * 'f-/ * * ’ 3 t -5-.

gebruikt voor de bereiding van steriele injecteerbare oplossingen verdient het de voorkeur een steriele gefiltreerde oplossing van de gewenste bestanddelen te onderwerpen aan vacuum-drogen of vriesdrogen onder oplevering van een poeder van het 5 werkzame bestanddeel plus elk ander gewenst bestanddeel.

De in de aanvrage gebruikte "farmaceutisch aanvaardbare, praktisch niet-toxische drager of excipiëns" omvat oplosmiddelen, dispergeermiddelen, deklagen, antibacteriële en antifungide middelen, isotone en absorptie vertragende mid-10 delen, en dergelijke. De toepassing van dergelijke media en middelen als dragers of excipiëntia voor farmaceutisch actieve stoffen is in de techniek bekend. Behalve wanneer een conventioneel medium of middel onverenigbaar is met het werkzame bestanddeel of toxisch is, kan dit gebruikt worden voor de thera-15 peutische preparaten volgens de uitvinding. Bovendien kunnen extra werkzame bestanddelen worden opgenomen in de therapeutische preparaten.

Het kan voordelig zijn de preparaten volgens de uitvinding in eenheidsdoseringsvormen te brengen terwille van een 20 gemakkelijke toediening en uniforme dosering. Een eenheids-doseringsvorm, zoals in de aanvrage gebruikt, betekent een fysiek afzonderlijke eenheid, geschikt voor toepassing als eenheidsdosering voor de mammalia, die behandeld dienen te worden. Elke eenheid bevat een voor een bepaalde hoeveelheid 25 van het werkzame materiaal, berekend op het teweegbrengen van de gewenste therapeutische werking, verenigd met de vereiste farmaceutisch aanvaardbare drager. Specificaties voor de eenheidsdosering worden gedicteerd door en zijn rechtstreeks afhankelijk van (a) de unieke karakteristieken van het werkzame 30 materiaal en de beoogde therapeutische werking en (b) de beperkingen, die inherent zijn aan de compoundeertechniek van een dergelijk werkzaam materiaal voor de behandeling van de ziekte in levende subjecten met een zieke conditie zonder overmatige cytotoxische bijwerkingen.

35 De regressie van leukemie kan worden bereikt bijvoor beeld door toepassing van een dagelijkse dosering gedurende 5 of 10 dagen of langer. Meervoudige dosering of dosering op elk gewenst moment kan eveneens worden toegepast. Het therapeutisch werkzame bestanddeel wordt derhalve toegediend in een voldoen- 3 v - 6 - de hoeveelheid voor het bereiken van regressie en inhibitie van verdere groei van de leukemie bij afwezigheid van overmatige nadelige bijwerkingen van cytotoxische aard.

Onder de 5-carboxamiden verdienen de voorkeur 3,4-5 -dihydro-4-hydroxy-6-oxo-N-fenyl-5-pyrimidinecarboxamide; 3,4-dihydro-6-hydroxy-2-methoxy-4-oxo-N-fenyl-5-pyrimidine-carboxamide; N-(4-fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy-5-pyri-midinecarboxamide; en N-(2-fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy--5-pyrimidinéGarboxamide.

10 De uitvinding zal aan de hand van de volgende voor beelden nader worden toegelicht, welke voorbeelden zijn gericht op de bereiding en het testen van de onderhavige verbindingen .

VOORBEELD I

15 3,4-Dihydro-4-hydroxy-6-oxo-N-fenyl-5-pyrimldinecarboxamide

Aan geconcentreerd waterig ammoniumhydroxide (400 ml) en water (400 ml) werd 1,2,3,4-tetrahydro-6-hydroxy-4-oxo--N-fenyl-2-thioxo-5-pyrimidinecarboxamide (13,2 g), bereid volgens voorbeeld I van de eerdergenoemde samenhangende Ame-20 rikaanse octrooiaanvrage Serienr. 699.776, toegevoegd. Het pyrimidine loste op. Aan deze oplossing werd een suspensie Van Raney-nikkel in water (50 g) toegevoegd. De suspensie werd zachtjes tot terugvloeiing verhit onder roeren gedurende vier uur. Dan werd het mengsel afgekoeld, waarna de vaste 25 stof, die bestond uit het gewenste product en anorganische stoffen, behandeld met verdund zoutzuur, waarna het mengsel werd gefiltreerd en de achter gebleven vaste stof met 2-Normaal natriumhydroxideoplossing werd geëxtraheerd en tenslotte gefiltreerd. Het filtraat werd vervolgens aangezuurd met verdund 30 zoutzuur, terwijl het verkregen precipitaat opnieuw werd opgelost in waterig ammoniumhydroxide, met actief houtskool en celite gezuiverd en tenslotte met verdund zuur neergeslagen.

De verkregen vaste stof werd verzameld, met water gewassen en gedroogd. Opbrengst 5,8 g, smeltpunt 200-208°C. Massaspectrum 35 231, berekend 231; Kernspinresonantie (DMSO), 6,8-7,7 6 (aromatische pieken); 8,28 δ (2-waterstofatoom); 11,8 δ (uitwisselbare protonen).

\ - "»· ' > * a - 7 - =

VOORBEELD II

3 ,4-Dihydro-6-hydroxy-2-methoxy-4-oxo-N-fenyl-5-pyrimidine-carboxamide

Aan een oplossing van 4,6-dihydroxy-2-methoxy-pyrimi-5 dine (6 g) in droog dimethylsulfoxide werd triethylamine (5,9 ml) toegevoegd. De oplossing werd tot 60 °C verhit, waarna fenylisocyanaat (5 g) werd toegevoegd; de oplossing werd gedurende 2 uur op 80-90°C gehouden, afgekoeld gevolgd door langzaam toevoegen van water voor het teweegbrengen van pre-10 cipitatie.

Het product werd verkregen in de vorm van een grijswitte vaste stof, smeltpunt 164-168°C. Analyse; berekend voor Cl2H11N304, C 55,17%, H 4,21%; N 16,09%; gevonden, C 54,84%; H 4,17%; N 15,85%. Massaspectrum, berekend 261, gevonden 261. 15 Kernspinresonantiespectrum (DMSO); 393 δ (singlet integraal 3); 7,1-7,7 δ (breed complex singlet, integraal 6); 14,2 6 (breed singlet, integraal 1).

VOORBEELD III

N-(2-fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy-5-pyrimidinecarboxamide 20 Aan een mengsel van geconcentreerde waterige ammonia (200 ml) en water (200 ml) werd 7,2 g van het uitgangsmateriaal N-(2-fluorfenyl)-1,2,3,4-tetrahydro-6-hydroxy-4-oxo-2--thioxo-5-pyrimidinecarboxamide (bereid op dezelfde wijze als de analoge verbinding, waarvan de bereiding beschreven is in 25 de hiermee samenhangende Amerikaanse octrooiaanvrage Serienr. 699.776, Voorbeeld 1), toegevoegd. Hieraan werd Raney-nikkel (26 g) toegevoegd. De suspensie werd langzaam verhit (tot 80-90°C) gedurende 6 uur, gevolgd door afkoelen. Vervolgens werd sterk zoutzuur toegevoegd totdat het reactiemengsel sterk 30 zuur was en het Raney-nikkel begon op te lossen. Op het moment, dat er geen waterstofontwikkeling was waar te nemen, werd de vaste stof verzameld, op de filterkoek gewassen met water en ethanol en dan opnieuw gesuspendeerd in ethanol (50 ml). De suspensie werd vervolgens bijna tot koken verhit. De vaste 35 stof werd verzameld, met een weinig ethanol en ethylether gewassen en gedroogd. Hierbij werd 4,2 g van een grijsgekleurd poeder verkregen met een niet-scherp smeltpunt, welke stof bij 240°C en hoger ontleedde. De kernspinresonantie en het massaspectrum bevestigden de verwachte structuur.

w V

- 8 -

VOORBEELD IV

N- (4-fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy-5-pyrimidinecarboxamide Aan een mengsel van geconcentreerde waterige ammonia (200 ml) en water (200 ml) werd 7,2 g van het uitgangsmate-5 riaal N-(4-fluorfenyl)-1,2,3,4-tetrahydro-6-hydroxy-4-oxo-2--thioxo-5-pyrimidinecarboxamine (bereid op dezelfde wijze als de analoge verbinding, waarvan de bereiding is beschreven in Voorbeeld 1 van de hiermee samenhangende Amerikaanse octrooiaanvrage Serienr. 699.776).toegevoegd. Hieraan werd Raney-10 nikkel (26 g) toegevoegd. De suspensie werd zachtjes verhit (tot 80-90°C) gedurende 6 uur, waarna het mengsel werd afgekoeld. Dan werd sterk zoutzuur toegevoegd totdat het reactie-mengsel goed zuur was en het Raney-nikkel begon op te lossen. Op het moment dat er geen waterstofontwikkeling meer plaats-15 vond, werd de vaste stof verzameld, op een filterkoek gewassen met water en ethanol en vervolgens opnieuw gesuspendeerd in ethanol (50 ml). De suspensie werd vervolgens tot bijna het kookpunt verhit. De vaste stof werd verzameld, gewassen met een weinig ethanol en ethylether en gedroogd. De opbrengst be-20 droeg 4,2 g van een grijsgekleurd poeder zonder scherp smeltpunt, welk poeder ontleedde bij 240°C en hoger. De kernspinresonantie en het massaspectrum bleken overeen te komen met de verwachte structuur.

Vergelijking van de anti-leukemie werking van 25 de verbindingen van voorbeelden I-XV met andere 5-pyrimidinecarboxamiden wat betreft de regressie van i.p.-geImplanteerde lymfolde leukemie L1210 Monsters van de te onderzoeken verbindingen uit voorbeelden I-IV en andere gesubstitueerde 5-pyrimidinecarboxami-30 den van soortgelijke structuren werden onderzocht in vivo overeenkomstig het National Cancer Institute testprotocol 3LE31 (NCI Protocol 1.100, Cancer Chemotherapy Reports Part 3, Vol. 3, No. 2, september 1972) teneinde de werking van de verbindingen op i.p.-geïmplanteerde L1210 leukemie (J. Nat'l.

35 Cancer Inst. 13(5):1328, 1953) te bepalen. Elke proef omvatte implantatie van de leukemiecellen in zes DBA/2-muizen, één sexe per experiment, de mannetjesmuizen wogen minimaal 18 g en de vrouwtjesmuizen minimaal 17 g, terwijl alle proef- Λ Λ. -¾ Λ . X =** - 9 - dieren binnen een 3 g gewichtsspreiding vielen. De proefver-bindingen werden i.p. in de vorm van injecties toegediend in een dosis van 0,1 ml verdunde zuurvloeistof (105 cellen per dosis), te beginnen 1 dag na de tumorimplant en gedurende 5 9 dagen voortgezet.

De proefdieren werden gewogen en de overlevende dieren werden genoteerd op een regulaire basis tijdens een 30 dagen durende proefperiode. De verhouding overlevingstijd voor de behandelde en controledieren (B/C) werd bepaald als 10 een percentage.

De proeven werden uitgevoerd bij diverse doseringen afhankelijk van de resultaten die met elk van de proefverbin-dingen werd verkregen. Het is statistisch bepaald in het 3LE31-testsysteem, dat een initiële B/C-waarde tenminste ge-15 lijk aan 125% noodzakelijk is voor het teweegbrengen van een activiteit, terwijl een reproduceerbare B/C gelijk aan of groter dan 125% verdere studie nodig maakt. Een reproduceerbare B/C van 150% of hoger wordt beschouwd als een significante werking.

20 De proefresultaten zijn in tabel A opgenomen.

> ·* - 10 -

P

C

Η ιΗ (Ö ο\ο jz; ιο in r- r» moocnooi— ο σ> r^* co r~* ro ι— ι rCOtOO UDr-OOO CN U0 00 CN 'ï M f v l Od) T— ?— r-t— t— t“ r- r- r- M r t- r r— t~ r- <— \P B ^ o\o

H QJ O O CN O O kD Μ O > 'ί I O *3* (N CO

H \ i- CO CM r- ^rOO in^r-O I 00 Ο Ο O

g fQ 1— r-r-r- r- r- r- r" (Nr rr· r- r- *—

M

«

D

W

* Λ oP “

r- UI X Ο Ο O IT) OOOKIN OOOLO OOOOLD

CM ·Η^ν. OOLDCN OOlONr OOION OOOlilN

v- W p CN Mr- OJt- ^ Π r· P 0 g Q ~"

H

Q

Β w

H

Eh B in

P pT 8 B B B

Ot

S

H

C H 0 P I

w ·

m CL

<j · x a in a a

EH H

τ5 B <0

W H

Ο Λ HO)

Eh H

s ε pT a b b b

Η M

Eh 0

H P

m

Eh P

Η Ο)

> P

H CN

eh c a a b b b

O C

< > H 0) Q H oo as a w ε o

té ^ r- O

b 0 a a I b a

Η P

P

H C OJ

0 0) Π3 a p

H CP

> Ή 0) H

1¾ ε η h >

c Η Η Η H

•Η P P _ _ .

PC G tJ Ό T5 Ό, ju| ·Η ·Η rH rH ιΗ ιΗ

(1) Ό Ti <U 0) d) dJ

> C C d) d> d) d)

P *rl P P P P P

0) P P SH f-i U M

ο Μ Μ 0 0 0 0 U <U p Ο p p p a > > > > > >

-« ,λ -- -> ^ V

/ ✓ -.I- - 11 - *

OP

D σ cm co in o co oo co τ- *3· •'i m in co tninrn^ '5* o © σ\ o σ o σ o o o o σι σι o o σ o σ o o ^ — — __ —, —- t— r— r“ CQ r- r- r- r- r- r- ω ï? ooom O ó o In ooom ooom ooom h ·* X oom na o o m cm o o m cm o o m cm ooiom § om Μτ" Μτ_ « q ε D ^ ca o

CM

^ pf a ffi b W ®

H

Ω

— B

m ca .-c ca o H

0 1«°«'.« M a K > & ^ s w

< H U J I

g ^ pf a s » «

Ê-i H

2 ρα o

H

J2 ρΓ1 B S3 B * E

H

B

Eh

H

> h cm a B ft ju ju a S3 < ca m

Ω CM

2 a λ W co cm ft 2 a T- o

^ CM O O U

H cn a B w B

B a 2 3 B B

ca ft o i i 1 1 o ft

H

> m <; EU O Ω ca

•H (D Q) CD CD CD

'S i—I Η Η Η H

£3 o 0 O 0 p

•H u Μ Pl P

Λ +j +J -P -P -P

Ppj G G G ö

<D o O O 0 O

> u U V O O .

- 12 - ύΡ U LD 00 CO Ο r- r- CO 00 r- τ- (JO I <N ^ ^ I Π Π > •\ cn σνσϊ o oocncTi σι cn oo I οσιΟο I cn σ> <n PQ ^ r- T- ^ r- W cn &> η -h 44 ooom ooold ooom oooin oooin g cn ooincN oomcN ο o m cm oolDcn ο o in cm W 0 <N r- CM T— CM t— CM r- OJr—

« Q E

D —

W

B

o r*·

(Μ CO CH

1- a b

J vo U U

B I ίυ B I B

W Q

-. B

Gn H iH W

0 g hT1

>2 HH

£ 2 ld O

<D B B B B B B O

> PM

~ a

H

< H 0 1-5 I W

CD Qj ^

£ . B B B B B

Em h

S

ω o ω on

Em B rn m O w

g B t B B U B

W Em H

ω

Em

H

>

£ pT B B B B

u ® <

W

Q ^ ™ m PM 00 S B B on on on

S a u B B B

η B — U U U

B r- B if M “ “ W B · 1 1 1 1 0 B W > tn Cm Ο B h ^ •S Φ <1) CD <D 1)

tr-j H rH H t—t pH

c 0 0 0 0 0

•Η M P P P P

n 4-1 -P -P -P -P

u a - a c a a 50 ο ο ο o £ u u u ü u - 13 - * '

dP

(Ti (Ti CO τ~ r^riflr O) η Ιΰ (f ^ ^ ΙΛ (fl CO r- ^ CO

U ΟΊ <Ti t— O O (Ti (Ti O (Tl (Tl (Tl (Tl O O CTi (Tl (TiO(Ti<Tl t— t“ r— x T ^ v

(B

W ω O'

h -ri^i oooin oooin o o o in o o o in ooom SI W ^ O O lil N O O LD CM O O in CM o O in CM O O lil N

PQ O Cn CM CM r— CM r- CM r- CMr-

E Q B

D ^

H

a o

CM

T"

Pi a a E E ®

EB

Q

^ ei cn eb

«Η EB

O H

> 5 p 3 to „ „

<J) J Ρί cn E E ft EC

> ft ^ s

5H

c w o

P3 I

EB ·

m ft TT

< · ps a a e s ft

E-t H

E

h ü

^ fa" H

z οΓ V V fa ® z eb ε*

H

ia ε*

H

> &J pT m e e e e u

*U

EB

Q

E

ta a co co co co

Co sT* E E E E

Η Η O O O O

- E W ? ? 'P

EB ft I l * 1 *

O

E

EB

> cn a j a - ^ ° •Hm (D ω Φ 5 Ό ra 1-1 1-1 ^ ^

C n O O O O

•H ° 5a 5a ft ft Λ Ij -P -P +J ti 5a £ β β ^ 5ï

(Dn O O O O

>8 O U U U

- 14 - ÓS> U m o r- i in m> i r- ^ r- \ σi σι cr> i roei l o o <— PQ t— t— ï- T- ft W Üi

Η -Η Λ! OOOLO o o o m O O O LD

2 ω \ oomcN ooinoi ooidcn W 0 Ö1 ΓΊ r- (N r CNIr-

ft Q S

D ^ ft ft o

CM

ft CO

Pi CC CC cc w

Q

— «

Cn ft H ft 0 ^ M § in

(1) J Pl CC ft CC

> ft — a

H

«J ft O

Hl I

w CQ ft "<3< < · Pi ft cc ft

EH H

a ft o ft

EH

n S Pi ft CC ft ft

Eh

H

ft

Eh

H

>

Η W

Eh Pi CC CC CC

s ft

P

s ft ft co

fc CC

H O

ft CO

w Pi i cc cc o

Pi w > CP ft Pi co c

•H d) 0) CU

Ό ιΗ H rH

CO o o

•HM Μ M

Λ +1 +> +>

MC C C

(U O O O

> v u o . Ί ··' <=.? . o - 15 - ·

Een andere controleverbinding, 3,4-dihydro-4--hydroxy-6-oxo-N-fenyl-5-pyrimidinethiocarboxamide (Controle T), werd onderzocht volgens het bovenbeschreven 3LE31-protocol.

De verbinding, het thio-analoog van de verbinding uit voor-5 beeld I, bleek in vivo inactief te zijn. Deze verbinding had de volgende activiteit:

Dosis (mg/kg) B/C % 200 98 100 96 10 50 92 25 96

Volgens het 3LE31-testsysteem bleken alle verbindingen volgens voorbeelden I-IV reproduceerbare anti-leukemie activiteit te bezitten, hetgeen nadere studie vereiste (B/C % 15 > 125%) . Geen van de controleverbindingen aan de andere kant bleken werkzaam te zijn.

Naast de 3LE31-test werd de verbinding uit voorbeeld III onderzocht volgens de National Cancer Institute protocollen 3PS31 (intraperitoneaal geïmplanteerde P388 leukemie) en 20 3MBG5 (subrenale capsule humane mammacarcinoom MX-1 xenograft) als volgt:

Anti-leukemie werking van de verbinding uit voorbeeld III in de regressie van i.p.-geïm- planteerde P388 leukemie_-__

25 Monsters van de proefverbinding uit voorbeeld III

werden in vivo onderzocht volgens de National Cancer Institute testprotocol 3PS31 (Cancer Chemotherapy Reports, Deel 3, Vol.

3, No. 2, september 1972) teneinde het effect van de verbinding op i.p.-geïmplanteerde P388 leukemie (American Journal 30 of Pathology, 33:No. 3, blz. 603, 1957) te onderzoeken. Elke proef omvatte de implantatie van de leukemiecellen in zes DBA/2-muizen, één sexe per experiment, waarbij de mannetjes-muizen minimaal 18 g wogen en de vrouwtjesmuizen minimaal 17 g, terwijl alle proefdieren niet meer dan 3 g afwijking 35 hadden. De onderzochte verbindingen werden intraperitoneaal, door inspuiting, toegediend in een dosis van 0,1 ml verdunde 6 zure vloeistof (10 cellen per dosis), te beginnen 1 dag na de tumorimplant en gedurende 5 dagen.

De proefdieren werden gewogen en de overlevende wer-

S

- 16 - den genoteerd per dag gedurende 30 proefdagen. De verhouding van de overlevingstijd voor de behandelde en controledieren (B/C) werd bepaald als een percentage.

De proeven werden uitgevoerd bij verschillende dose-5 ringen. Bepaald is in het 3PS31-testsysteem, dat een aanvankelijke B/C-waarde tenminste gelijk of groter dan 120% nodig is voor het tentoonspreiden van een matige werking. Een reproduceerbare B/C van 175% of hoger werd beschouwd als significante werking. De verbinding uit voorbeeld III had de volgende wer-10 king:

Dosis (mg/kg) B/C % B/C % (herhaling) 400 200 188 171 100 158 144 15 50 124 134 25 128 127

De verbinding uit voorbeeld III had een anti-leukemie werking (B/C % > 120%) bij een dosering van minder dan 25 mg/kg.

20 Vergelijkingsproef van de verbinding uit voorbeeld III bij de regressie van subrenale capsule humane mammacarcinoom MX-1 xenograft Monsters van de proefverbinding uit voorbeeld III werden in vivo onderzocht volgens het National Cancer Insti-25 tute testprotocol 3MBG5 (Cancer Chemotherapy Reports, Deel 3, Vol. 3, No. 2, september 1972) teneinde de invloed van de verbinding op subrenale capsule humane mammacarcinoom (chirurgische explant in 1974 uit de primaire mammatumor van een 29-jarige vrouw zonder voorgaande chemotherapie). Elke proef 30 omvatte de implantatie van een tumorfragment onder het vlies, dat de nieren van hetzij athymische Zwitserse of athymische willekeurig gefokte muizen bedekt. Er waren zes muizen per proefgroep aanwezig en twaalf per controle, één sexe per experiment, waarbij de mannetjesmuizen minimaal 18 g wogen en 35 de vrouwtjesmuizen minimaal 17 g en waarbij alle proefdieren een gewichtsafwijking hadden van maximaal 4 g. De proefdieren kregen de te onderzoeken verbindingen via i.p.-injectie toegediend en wel te beginnen op de dag na de tumorimplant en vervolgens werd de toediening iedere vierde dag met een totaal * " ' .

· J a 'af / - 17 - van drie injecties herhaald.

De proefdieren werden gewogen en het aantal dode dieren werd iedere dag genoteerd gedurende een elf dagen durende testperiode. De verhouding van gemiddelde tumorge-5 wichtsverandering voor de behandelde en controledieren (B/C) werd bepaald als een percentage.

De proeven werden uitgevoerd bij variërende doseringen. Vastgesteld is, dat een initiële B/C minder dan of ge-10 lijk aan 20% nodig is voor het tentoonspreiden van een matige activiteit in deze proef. Een reproduceerbaarheid van B/C minder dan of gelijk aan 10% wordt aangemerkt als significante werking. De verbinding van voorbeeld III had de volgende werking:

Dosis B/C % 15 (mg/kg) B/C % (herhaling) 800 400 --- 58 200 33 51 100 55 67 20 De verbinding uit voorbeeld III bleek in het 3MBG5- proefsysteem inactief te zijn.

Uit het voorgaande zal duidelijk zijn, dat volgens de uitvinding een klasse nieuwe gesubstitueerde 5-pyrimidine-carboxamiden is verschaft, waarvan de vertegenwoordigers 25 regressie induceren en/of de groei van leukemie vertragen.

Het zal duidelijk zijn, dat diverse veranderingen kunnen worden aangebracht in de wijze van bereiding en toepassing van de therapeutisch werkzame verbindingen volgens de uitvinding. Dit betekent, dat de voorgaande beschrijving slechts dient te 30 worden beschouwd als illustratie en dat de omvang van de uitvinding dient te worden geïnterpreteerd aan de hand van de conclusies.

Claims

1. Farmaceutisch preparaat voor het induceren van regressie van leukemie, met het kenmerk, dat het preparaat een effectieve hoeveelheid van een 5-pyrimidine-carboxamide met de formule van het formuleblad bevat, waarin 5 waterstof of een alkoxygroep met 1-4 koolstofatomen voorstelt; R2 waterstof of een carbohydraatresidu is, gekozen uit de groep van furanosyl, pyranosyl, glucopyranosyl of galactopyranosyl, hun deoxyderivaten, en hydroxy-10 alkoxyalkyl-en polyhydroxyalkyl-groepen met 2-12 kool- stofatomen in elk van de alkoxy- en alkylresten daarvan; en R^ waterstof voorstellen of, wanneer R^ waterstof is, stelt één van R^ en R^ fluor voor; en 15 de farmacologisch aanvaardbare additiezouten ervan.

2. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat elk van de groepen R^ en R^ van het 5-pyrimidinecarboxamide waterstof is.

3. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 1, met 20hetkenmerk, dat één van R^ en R^ van het 5-pyrimi- dinecarboxamide waterstof en de andere fluor.

4. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het 5-pyrimidinecarboxamide 3,4-di-hydro-4-hydroxy-6-oxo-N-fenyl-5-pyrimidinecarboxamide is.

5. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het 5-pyrimidinecarboxamide 3,4-dihydro-6-hydroxy-2-methoxy-4-oxo-N-fenyl-5-pyrimidine-carboxamide is.

6. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 1, met 30 h e t kenmerk, dat het 5-pyrimidinecarboxamide N-(2- -fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy-5-pyrimidinecarboxamide is.

7. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het 5-pyrimidinecarboxamide N-{4- -fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy-5-pyrimidinecarboxamide is.

8. Farmaceutisch preparaat volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat dit preparaat het 5-pyrimidinecarboxamide bevat tezamen met een farmaceutisch aanvaardbare, praktisch niet-toxische drager of excipiëns, Λ ' -\ * ** ' : j 1 O - 19 -

9. Een 5-pyrimidinecarboxamide met de formule van het formuleblad, waarin , R2, R3 en de in conclusie 1 gedefinieerde betekenissen hebben. 10. 5-Pyrimidinecarboxamide volgens conclusie 9, met 5het kenmer k, dat zowel als R4 waterstof zijn. 11. 5-Pyrimidinecarboxamide volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat één van R^ of R^ waterstof is en de andere fluor. 12. 5-Pyrimidinecarboxamide volgens conclusie 9, met 10 h e t kenmerk, dat die verbinding 3,4-dihydro-4- -hydroxy-6-oxo-N~fenyl-5-pyrimidinecarboxamide is. 13. 5-Pyrimidinecarboxamide volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat die verbinding 3,4-dihydro-6-hydroxy-2-methoxy-4-oxo-N-fenyl-5-pyrimidinecarboxamide is. 15 14. 5-Pyrimidinecarboxamide volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat die verbinding N-(2-fluorfenyl)--3,4-dihydro-6-hydroxy-5-pyrimidinecarboxamide is. 15. 5-Pyrimidinecarboxamide volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat die verbinding N-(4-fluorfenyl)- 20 -3,4-dihydro-6-hydroxy-5-pyrimidinecarboxamide is.

16. Werkwijze voor de bereiding van een 5-pyrimidine-carboxamide met de formule van het formuleblad, waarin R^, R2, R3 en R^ de in conclusie 1 gedefinieerde betekenissen hebben, en farmaceutisch aanvaardbare additiezouten ervan, 25met het kenmerk, dat 4,6-dihydroxy-pyriiaidine of een geschikt 4,6-dihydroxy-2-alkoxy-pyrimidine tot reactie wordt gebracht met fenylisocyanaat of een geschikt gesubstitueerd fenylisocyanaat in aanwezigheid van een oplosmiddel of dispergeermiddel.

17. Werkwijze volgens conclusie 16, met het ken merk, dat het 4,6-dihydroxy-pyrimidine of geschikt 4,6--dihydroxy-2-alkoxy-pyrimidine wordt omgezet met het fenylisocyanaat of geschikt gesubstitueerd fenylisocyanaat in een molaire verhouding van 2:1 tot 1:2 bij een temperatuur van 35 0-200°C.

18. Werkwijze volgens conclusie 16, met het ken merk, dat zowel R^ als R^ van 5-pyrimidinecarboxamide waterstof is. * , , *y - 20 -

19. Werkwijze voor de bereiding van een 5-pyrimidine- carboxamide met de formule van het formuleblad, met het kenmerk, dat een overeenkomstig 2-thioxo-5-pyrimidine-carboxamide wordt omgezet met Raney-nikkel.

20. Werkwijze volgens conclusie 19, met het ken merk, dat één van of R4 waterstof is en de andere fluor, waarbij een overeenkomstig N-(2-fluorfenyl)- of N-(4-fluor-fenyl)-gesubstitueerd 2-thioxo-5-pyrimidinecarboxamide wordt omgezet met Raney-nikkel.

21. Werkwijze voor de bereiding van een 5-pyrimidine- carboxamide met de formule van het formuleblad, waarbij een overeenkomstig N-(2-fluorfenyl)- of N-(4-fluorfenyl)-gesubstitueerd 2-thioxo-5-pyrimidinecarboxamide met Raney-nikkel wordt omgezet.

22. Werkwijze voor de bereiding van 2-alkoxy-5-pyrimidine- carboxamide met de formule van het formuleblad, waarbij een O-alkylpseudoureum wordt omgezet met een geschikt gesubstitueerd 2-aroylaminopropaandioinezuurdiester.

23. Werkwijze volgens conclusies 16-19, met het 20. e n m e r k, dat 3,4-dihydro-4-hydroxy-6-oxo-N-fenyl-5- -pyrimidinecarboxamide wordt bereid.

24. Werkwijze volgens conclusies 16-19, met het kenmerk, dat 3,4-dihydro-6-hydroxy-2-methoxy-4-oxo-N--fenyl-5-pyrimidinecarboxamide wordt bereid.

25. Werkwijze volgens conclusies 16-19, met het kenmerk, dat N-(2-fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy-5--pyrimidinecarboxamide wordt bereid.

26. Werkwijze volgens conclusies 16-19, met het kenmerk, dat N-(4-fluorfenyl)-3,4-dihydro-6-hydroxy-5- 30 -pyrimidinecarboxamide wordt bereid.

27. Werkwijze voor het induceren van regressie van leukemie, met het kenmerk, dat leukemie wordt behandeld met een effectieve hoeveelheid van de verbinding met de formule van het formuleblad, waarin R^, R2, R^ en R^ 35 de eerdervermelde betekenissen hebben. .. J Nb 33481-Kp/cs Behoort bij O.A. t.n.v. Uniroyal Chemical Company, Inc. te Middlebury, Connecticut, Verenigde Staten van Amerika, en Uniroyal Ltd. te Don Mills, Ontario, Canada. FORMULEBLAD 0 II 0

1 I! H /—\ R2-N^j.-C — N -(nj-R3 r,—kNJ\ s' N OH R4 8001023