NL8502068A - Magnetisch registratiemedium. - Google Patents

Description

* * Λ * 85312.

Korte aanduiding: Magnetisch registratiemedium

De uitvinding heeft betrekking op een magnetisch registratiemedium, en meer in het bijzonder op een magnetisch registratiemedium dat een goede stabiliteit bij bewaring (shelf stability) en een goed loopgedrag (running performance) in omgevingen met een hoge temperatuur en vochtig-5 heid vertoont, naast een verbeterde dispergering van het magnetische poeder en verbeterde oppervlakte-eigenschappen van de magnetische bekledingsfilm.

In het algemeen wordt een magnetisch registratiemedium, zoals magneetband, enz., gemaakt door bekleden van een basis van polyesterfilm of 10 dergelijke met een magnetisch bekledingsmateriaal, bereid door disperge-ren van een magnetisch poeder, bijvoorbeeld fijnverdeeld γ-Fe2Ü3, in een hoogmoleculair harsachtig bindmiddel. De eigenschappen van de magnetische bekledingsfilm hebben niet alleen veel te maken met het loopgedrag en met andere fysische eigenschappen van de band, maar ook met de dispergering 15 van het magnetische poeder en met de magnetische eigenschappen van het medium. De eigenschappen van de magnetische film zijn op hun beurt grotendeels afhankelijk van de samenstelling van, en de toevoegsels gebruikt in, het harsachtige bindmiddel. Met het oog hierop zijn tot nu toe vele verschillende bestanddelen voor het harsachtige bindmiddel voorgesteld.

20 Bijvoorbeeld zijn vinylchloride-vinylacetaat-vinylalcohol-copolymeren veel gebruikt als bindmiddelharsbestanddeel voor magneetbanden. Dit type copolymeren wordt gekenmerkt door een relatief lage prijs, gemakkelijke oplosbaarheid in oplosmiddelen, goede verenigbaarheid (compatibiliteit) met andere harsen en affiniteit voor magnetische deeltjes op grond van de 25 hydroxylgroep in het molecuul die het dispergeren van de deeltjes vergemakkelijkt. Verdere voordelen van de copolymeren zijn de uitstekende magnetische eigenschappen die zij bijdragen, waaronder hoge oriëntatie-graden en maximale resterende magnetische fluxdichtheid.

De recente trend in de richting van toepassing van fijnere magneti-30 sche deeltjes heeft echter gemaakt dat deze harsen niet altijd bevredigend zijn. Onderzoekingen zijn daarom gedaan omtrent het verhogen van de relatieve hoeveelheid hydroxylgroepen in de copolymeren van het voornoemde type. Als resultaat is reeds gevonden dat de dispergeerbaarheid van magnetische deeltjes op geëigende wijze wordt verbeterd door introduceren 35 van de OH-groepen tot de OH/CH-absorptieverhouding volgens het infrarood- 8502053

» V

- 2 - absorptie-spectrum 0,7 of meer bereikt. De copolymeren met verhoogde hydroxylgroepgehalten hebben echter zodanig hoge glasovergangstemperaturen van 70°C of meer dat ze moeilijk op het oppervlak te bewerken zijn waardoor de resulterende magnetische laag na kalanderen nauwelijks in 5 oppervlaktekwaliteit kan worden verbeterd.

In dit verband heeft aanvraagster eerder gevonden dat zowel de oppervlaktekwaliteit van de bekledingsfilm als de glans van het gekalanderde oppervlak kunnen worden verbeterd, zonder afbreuk te doen aan de dispergeerbaarheid van het magnetische poeder, door mengen van het copo-10 lymeer van vinylchloride, vinylacetaat en vinylalcohol als bindmiddel met een harsachtig bestandddeel met een glasovergangstemperatuur die tot 65°C of minder is verlaagd (Japanse octrooiaanvrage 94 016/1981). Nu vertoonde de werkwijze het nadeel van onvoldoende stabiliteit bij bewaring en onvoldoende loopgedrag in omgevingen met een hoge temperatuur en een hoge 15 vochtigheid als gevolg van de verlaagde glasovergangstemperatuur. In een poging dit nadeel weg te nemen heeft aanvraagster vervolgens voorgesteld een copolymeer te gebruiken samengesteld uit vinylchloride, een vinyl-alkylcarboxylaat, nog een met vinylchloride copolymeriseerbaar monomeer en een verzeept vinylalkylcarboxylaat, met een OH/CH-absorptieverhouding 20 volgens het infrarood-absorptiespectrum van 0,2 tot 0,7. Voorkomen wordt dat het copolymeer, waarin de relatieve hoeveelheid verzeept bestanddeel tamelijk klein wordt gehouden, een ’’boost” ondergaat op het glasovergangspunt. Partieel verlies van de dispergeerbaarheid van het magnetische poeder als gevolg van de vermindering in de relatieve hoeveelheid van het 25 verzeepte bestanddeel wordt gecompenseerd door de werking van het met vinylchloride copolymeriseerbare monomeer. Aldus worden verbeteringen verwezenlijkt in oriëntatie, maximale resterende magnetische fluxdicht-heid en andere karakteristieken (Japanse octrooiaanvrage 182 254/1981, enz.) 30 Niettemin stelt, bij de meer recente neiging tot het gebruik van nog fijnere magnetische deeltjes, het op zichzelf gebruiken van zo’n copolymeer als bindmiddelhars problemen die nog opgelost moeten worden, waaronder onbevredigende dispergeerbaarheid van het poeder, onvoldoende bindingssterkte en twijfelachtige bewaarbaarheid en loopgedrag van de 35 resulterende magnetische banden in omgevingen met een hoge temperatuur en een hoge vochtigheid.

Om deze problemen op te lossen heeft aanvraagster geprobeerd een harsachtig bindmiddel te gebruiken omvattende: (i) een copolymeer, samengesteld uit vinylchloride, een vinylalkylcarboxylaat, nog een met vinyl- 3502 0 6 8 - 3 - 4 * chloride copolymeriseerbaar monomeer en een verzeept vinylalkylcarboxy-laat als bestanddelen daarvan, en met een OH/CH-absorptieverhouding volgens het infrarood-absorptiespectrum van ten minste 0,2, (ii) een rubberachtige bindmiddelbestanddeel en (iii) een polyisocyanaathardingsmiddel.

5 Het harsachtige bindmiddel bleek superieur te zijn aan het bindmiddel bestaande uit het bovengenoemde copolymeer alleen bij het aan de bekle-dingsfilm verschaffen van een goede dispergeerbaarheid, gemakkelijke kalanderbaarheid en bij het verbeteren van de stabiliteit bij bewaring en het loopgedrag in hete en vochtige omgevingen. Toch is waargenomen dat 10 zelfs een zodanig bindmiddel van ternair harssysteem geen volledig bevredigende dispergeerbaarheid kan verschaffen aan de hedendaagse ultrafijne magneetdeeltjes, en dat het rubberachtige bindmiddelbestanddeel, toegevoegd om de fysische eigenschappen, bijvoorbeeld de bindingssterkte en de loopkwaliteit, van de bekledingsfilm te verbeteren, de dispergeerbaarheid 15 kan de magneetdeeltjes juist vermindert.

Met het oog op het bovenstaande is de onderhavige uitvinding gericht op het verschaffen van een magnetisch registratiemedium met een aanzienlijk verbeterde dispergering van ultrafijne magneetdeeltjes in de magnetische laag.

20 Volgens de uitvinding is gevonden dat een magnetisch registratie medium met goede elektromagnetische omzettingseigenschappen en een hoge stabiliteit bij bewaring in warme en vochtige omgevingen, naast uitstekende magneetpoederdispergeerbaarheid en verbeterde oppervlaktekwaliteit van de bekledingsfilm, kan worden verschaft door als harsachtige bind-25 middelbestanddelen een combinatie toe te passen van (i) een copolymeer, samengesteld uit vinylchloride, vinylideneenchloride, een vinylalkylcarboxylaat, nog een met vinylchloride copolymeriseerbaar monomeer en een verzeept vinylalkylcarboxylaat als de bestanddelen daarvan, met een OH/CH-absorptieverhouding volgens het infrarood-absorptiespectrum van 30 ten minste 0,2, (ii) een polyurethanhars met in het molecuul daarvan een -SO^M groep waarin M een alkalimetaalatoom/en (iii) een polyisocyanaat als hardingsmiddel. Aldus verschaft de uitvinding een magnetisch registratiemedium dat een magnetisch bekledingsmateriaal, of een dispersie van magnetische deeltjes in een harsachtig bindmiddel, en een basis waarop de 35 dispersie stevig wordt aangebracht omvat, waarbij het genoemde harsachtige bindmiddel als bestanddelen daarvan omvat: een copolymeer, samengesteld uit vinylchloride, vinylideenchloride, een vinylalkylcarboxylaat, nog een met vinylchloride copolymeriseerbaar monomeer en een verzeept vinylalkylcarboxylaat, met een OH/CH-absorptieverhouding volgens het 8502 05 8

* V

- 4 - infrarood-absorptiespectrum van ten minste 0,2, een polyurethanhars met in het molecuul een -SO3M groep waarin M een alkalimetaalatoom voorstelt, en een polyisocyanaat. Volgens de uitvinding voorkomt het eerder voorgestelde op vinylchloride gebaseerde copolymeer, dat verder gecopolymeri-5 seerd is met vinylideneenchloride, elke stijging van de glasovergangs-temperatuur, zonder vermindering van de relatieve hoeveelheid van het verzeepte copolymeer, aldus bijdragend aan een verbetering in de disper-geerbaarheid van de magnetische deeltjes en in het gemak van oppervlakte-bewerking. Voorts wordt door de opneming van een polyurethanhars met een 10 -SO^M groep in het molecuul daarvan de vermindering in dispergeerbaarheid bij de conventionele toepassing van een rubberachtig bindmiddelbestand-deel vermeden. De toevoeging van een. polyisocyanaat als hardingsmiddel leidt tot een verdere verbetering van de fysische eigenschappen van de resulterende magnetische bekledingsfilm.

15 In de tekeningen is:

Fig. 1 een grafische weergave van de oppervlaktehoedanigheid (glans) van monsters van een magnetisch registratiemedium volgens de uitvinding voorafgaand aan kalanderen;

Fig. 2 een grafische weergave van de oppervlaktehoedanigheid (glans) 20 van de monsters na kalanderen; en

Fig. 3 een grafiek die variaties in glans van monsters (in de toestand als bekleed) weergeeft met verschillende maleïnezuurgehalten in het volgens de uitvinding gebruikte copolymeer.

Gedetailleerde beschrijving 25 Het vinylalkylcarboxylaat en het verzeepte vinylalkylcarboxylaat als constituerende bestanddelen van het vinylchloride-vinylideenchloride-vinylalkylcarboxylaat-copolymeer voor gebruik als harsachtig bindmiddel-bestanddeel volgens de uitvinding kunnen bestaan uit vinylacetaat, vinyl-propionaat, vinyl-Versataat en de verzepingsprodukten daarvan. Voorbeel-30 den van de andere monomeren die met vinylchloride copolymeriseerbaar zijn voor gebruik in de onderhavige uitvinding zijn maleïnezuur, fumaarzuur, methacrylzuur en de esters daarvan en acrylzuur en de esters daarvan. Op basis van zo'n copolymeer worden de andere bestanddelen in het algemeen toegepast in gewichtshoeveelheden van: 50-85% vinylchloride, 5-40% van 35 een vinylalkylcarboxylaat, 5-40% vinylideenchloride, 1,0-5% van het andere met vinylchloride copolymeriseerbare monomeer, en praktisch de rest van een verzeept vinylalkylcarboxylaat. Het in de onderhavige uitvinding toe te passen copolymeer kan op verschillende wijzen worden bereid. Een methode is bijvoorbeeld verzeping van een vinylchloride-vinylideenchlori- 8502 06 8 - 5 - i · de-vinylalkylcarboxylaat-copolymeer en vervolgens laten reageren van het resulterende produkt met nog een met vinylchloride copolymeriseerbaar monomeer. Voor deze verzeping moet het dispergeerbaarheid verminderende effect ervan op het magneetpoeder enigermate worden geregeld en daarom 5 moet de OH/CH-absorptieverhouding volgens het infrarood-absorptiespectrum als hier gebruikt ten minste 0,2 zijn. In de uitdrukking OH/CH-absorptieverhouding volgens het infrarood-absorptiespectrum als hier gebruikt treedt de OH-absorptie op bij 3450 cm-^ en de CH-absorptie bij 2930 cm-1, en betekent de OH/CH-verhouding de intensiteitsverhouding.

10 De polyurethanhars met een -SO^M groep in het molecuul zal niet veel bijdragen aan de verbetering in dispergeerbaarheid van magnetische deeltjes indien de relatieve hoeveelheid -SO^M groepen te klein is, maar zal niet goed harden met het polyisocyanaat indien de relatieve hoeveelheid te groot is. In het algemeen geeft een polyurethanhars 15 waarin de relatieve hoeveelheid -SOgM groep van ongeveer 10-1000 g-equivalent per 10^ g loopt goede resultaten. Indien de relatieve hoeveelheid minder dan 10 g equivalent per 10^ g is geeft de hars slechts beperkte dispergeerbaarheid, terwijl bij een hoeveelheid van meer dan 1000 g equivalent per 10^ g de hars niet meer zal reageren met het 20 polyisocyanaat als hardingsmiddel, met ongunstige effecten op de fysische eigenschappen van de resulterende bekledingsfilm. De te gebruiken hoeveelheid van de -SOgM bevattende polyurethanhars is in het traject van 20-80 gew.%, bij voorkeur 30-70 gew.%, betrokken op het totale gewicht van de harsen in het bindmiddel.

25 De volgens de uitvinding te gebruiken -SOgM groep bevattende poly urethanhars wordt bereid door reactie van een polyhydroxyverbinding die -SOoM groep bevat met een polyisocyanaat. Voor dit doel wordt een poly-hydroxyverbinding gebruikt waarin alle of een deel van het zwavelzuur-gehalte is omgezet in een metaalzout. Een polyesterpolyol die een carbon-30 zuurbestanddeel, een glycolbestanddeel en een dicarbonzuurbestanddeel omvat en een metaalzoutgroep van sulfonzuur bevat kan eveneens worden gebruikt. De metaalzoutgroep van sulfonzuur is aanwezig in het carbon-zuur, het dicarbonzuur of beide. Voorbeelden van dicarbonzuren en carbon-zuren zijn tereftaalzuur, isoftaalzuur, orthoftaalzuur, aromatische di-35 carbonzuren, aromatische oxycarbonzuren, barnsteenzuur, adipinezuur, azelalnezuur en sebacinezuur. Het glycolbestanddeel kan elk van de volgende verbindingen zija: ethyleenglycol, propyleenglycol, 1,3-propaan-diol, 1,4-butaandiol, 1,5-pentaandiol, neopentylglycol, diëthyleenglycol, 1,6-hexaandiol, dipropyleenglycol, 2,2,4-trime thyl-1,3-pentaandiol, 1,4- 8502 06 8

• V

- 6 - cyclohexaandimethanol, ethyleenoxide-adduct en propyleenoxide-adduct van bisfenol, ethyleenoxide-adduct en propyleenoxide-adduct van gehydro-geneerde bisfenol, polyethyleenglycol, polypropyleenglycol en polytetra-glycol. Het kan worden gebruikt in combinatie met een triol of tetrol, 5 zoals trimethylolethaan, trimethylolpropaan, glycerine of pentaërythri-tol. De polyhydroxyverbindingen die een metaalsulfonaatgroep bevatten kunnen alleen of in de vorm van een mengsel van twee of meer daarvan worden gebruikt. Onder de polyisocyanaten die bruikbaar zijn voor het vormen van de polyurethanhars voor de uitvinding zijn 2,4-tolyleen-10 diisocyanaat, 2,6-tolyleendiisocyanaat, p-fenyleendiisocyanaat, difenyl-methaandiisocyanaat, m-fenyleendiisocyanaat, hexamethyleendiisocyanaat, tetramethyleendiisocyanaat, 3,3’-dimethoxy-4,4'-bifenyleendiisocyanaat, 1,3-naftaleendiisocyanaat, 4,4'-difenyleendifenylether, p-xylyleendiiso-cyanaat, m-xylyleendiisocyanaat, 1,3-diisocyanato-methylcyclohexaan, 15 1,4-diisocyanato-methylcyclohexaan, 4,4'-diisocyanato-dicyclohexaan, 4,4,-diisocyanato-dicyclohexylmethaan en isoforondiisocyanaat. De polyurethanhars wordt verkregen door een polyhydroxyverbinding op de gebruikelijke wijze te laten reageren met een polyisocyanaat, in een oplosmiddel of zonder toepassing van enig oplosmiddel. Het molecuulgewicht van 20 zo'n polyurethanhars loopt op wenselijke wijze uiteen van 5000 tot 100.000.

Bruikbare hardingsmiddelen van het polyisocyanaattype voor de uitvinding omvatten bifunctionele isocyanaten, zoals tolyleendiisocyanaat, difenylmethaandiisocyanaat en hexaandiisocyanaat, en trifunctionele iso-25 cyanaten. Elk polyisocyanaat dat bruikbaar is als hardingsmiddel kan worden toegepast. Het polyisocyanaat voor gebruik in de uitvinding wordt toegevoegd in een hoeveelheid van 5-30%, bij voorkeur 10-25%, betrokken op het totale harsgewicht. In de handel verkrijgbare polyisocyanaatver-bindingen die voor die doel bruikbaar zijn zijn bijvoorbeeld de produkten 30 van Nippon Polyurethane Industry Co met de merknamen "Coronate L", "- HL" en "- 2036".

De relatieve hoeveelheden van de d-rie harsbindmiddelbestanddelen die gebruikt moeten worden bij de bereiding van het magnetische bekledings-materiaal volgens de uitvinding zijn als volgt. Gewoonlijk neemt de 35 polyurethanhars, betrokken op het totale harsgewicht, 20-80 gew.% voor zijn rekening, het polyisocyanaathardingsmiddel 5-30 gew.% en het copoly-meer de rest. Bij voorkeur neemt de polyurethanhars 30-70 gew.% voor zijn rekening, het polyisocyanaathardingsmiddel 10-25 gew.% en het copolymeer 70-30 gew.%.

8502068 4 * « * - 7 -

Het te gebruiken magnetische poeder is niet kenmerkend voor de onderhavige uitvinding; het kan bestaan uit willekeurig welke magnetische deeltjes, bijvoorbeeld van γ-ijzeroxide, Co-bevattend γ-ijzeroxide of ferro-legering, die veel worden toegepast voor de vervaardiging van magnetische 5 registratiemedia.

Bij gebruik van het bindmiddel van de hierboven beschreven samenstelling in de bekledingslaag van het magnetische registratiemedium volgens de uitvinding werden de tekortkomingen die inherent zijn aan conventionele bindmiddelen in aanzienlijke mate verholpen en werden verbeteringen in 10 dispergeerbaarheid en oppervlakte-eigenschappen verwezenlijkt. Bovendien worden goede elektromagnetische omzettingskarakteristieken verkregen alsmede een wenselijke stabiliteit bij bewaring en loopstabiliteit van het medium in warme en vochtige omstandigheden.

De uitvinding wordt toegelicht door de volgende voorbeelden en verge-15 lijkende voorbeelden.

Vergelijkend Voorbeeld A

Vinylchloride-vinylacetaat-copolymeer ' 12-28 g (OH/CH-absorptieverhoudingen 0, 0,2, 0,4, 0,6 en 0,8)

Polyurethanhars (-SO^M-vrij, merknaam "Nippolan 5033") 12-28 20 Dispergeermiddel 0-10 SIij pmiddel (aluminiumoxide) 1-10

Smeermiddel (vetzuren) 1-20

Koolstof 6-12

Polyisocyanaat ("Coranate L") 4-20 25 Magnetisch poeder (Co bevattend y-Fe203) 120-200

Vergelijkend Voorbeeld B

Dezelfde samenstelling als in Vergelijkend Voorbeeld A werd toegepast, uitgezonderd dat de polyurethanhars werd vervangen door een -S03M-groep-bevattende polyurethanhars.

30 Vergelijkend Voorbeeld C

Vinylchloride-vinylacetaat-copolymeer^ 12-28 g (monomeer-(maleïnezuur-)gehalten 0, 0,5, 1,0, 2,0 en 3,0¾)

Polyesterhars (merknaam "Nippolan 4032") 12-28

Dispergeermiddel 0-10 35 Slijpmiddel (aluminiumoxide) 1-10

Smeermiddel (vetzuren) 1-20

Koolstof 6r-20

Polyisocyanaat ("Coranate L") 4-20

Magnetisch poeder (Co bevattend γ-Fe203) 120-200 8502 06 8 V % - 8 -

Vergelijkend Voorbeeld D

Vinylchloride-vinylideenchloride-copolymeer^ 12-28 g (monomeer-(maleïnezuur-)gehalten 0, 0,5, 1,0, 2,0 en 3,0%) Polyurethanhars (-SO^M-vrij, merknaam "Nippolan 2304") 12-28 5 Dispergeermiddel 0-10

Slijpmiddel (aluminiumoxide) 1-10

Smeermiddel (vetzuren) 1-20

Koolstof 6-20

Polyisocyanaat ("Coranate Ln) 4-20 10 Magnetisch poeder (Co bevattend Y-Fe2Ü3) 120-200

Vergelijkend Voorbeeld E

Vinylchloride-vinylacetaat-copolymeer^ 12-28 g (OH/CH-absorptieverhoudingen 0, 0,2, 0,4, 0,6 en 0,8) (monomeer-(maleïnezuur-)gehalten 0, 0,5, 1,0, 2,0 en 3,0%) 15 Polyurethanhars (-S02M-vrij, merknaam "Nippolan 2304") 12-28

Dispergeermiddel 0-10

Smeermiddel (vetzuren) 1-20

Slijpmiddel 1-10

Koolstof 6-12' 20 Polyisocyanaat ("Coranate L") 4-20 *

Magnetisch poeder (Co bevattend Y-Fe2Ü3) 120-200

Vergelijkend Voorbeeld F

Vinylchloride-vinylideenchloride-vinylacetaat-copolymeer-^ 12-28 g (OH/CH-absorptieverhoudingen 0, 0,2, 0,4, 0,6 en 0,8) 25 (monomeer-(maleïnezuur-)gehalten 0, 0,5, 1»0, 2,0 en 3,0%)

Polyurethanhars (merknaam "Nippolan 2304") 12-28

Dispergeermiddel O--! 0

Slijpmiddel

Smeermiddel (vetzuren) 1-20 30 Polyisocyanaat ("Coranate L") 4-20

Koolstof 6-12

Magnetisch poeder (Co bevattend Y-Fe2Ü3) 120-200 8502 06 8 4 · - 9 -

Voorbeeld I

Vinylchloride-vinylideenchloride-vinylacetaat-copolymeer^ ^ 12-28 g (OH/CH-absorptieverhoudingen 0, 0,2, 0,4, 0,6 en 0,8) (monomeer-(maleInezuur-)gehalten 0, 0,5, 1,0, 2,0 en 3,0%) 5 Polyurethanhars met -SOgNa 12-28 (-S03Na-gehalte 10-1000 geq./10^ g)

Dispergeermiddel 0-10

Smeermiddel 1 -20

Slijpmiddel 1-10 10 Koolstof 6-12

Polyisocyanaat ("Coranate L") 4-20

Magnetisch poeder (Co bevattend Y-Fe203) 120-200

Voorbeeld II

Afgezien van de vervanging van het magneetpoeder door werd 15 dezelfde samenstelling als gegeven in Voorbeeld I toegepast.

Voorbeeld III

De samenstelling was dezelfde als die van Voorbeeld I, uitgezonderd dat de polyurethanhars werd vervangen door een -SO^K-bevattende polyurethanhars .

20 Noten: 1) Een terpolymeer dat verzeept is tot één van de verschillende tussen haakjes gegeven absorptieverhoudingen.

2) Een terpolymeer dat maleïnezuur bevat in één van de tussen haakjes aangegeven hoeveelheden.

3) Een terpolymeer dat maleïnezuur bevat in één van de tussen 25 haakjes aangegeven hoeveelheden.

4) Een kwatemair copolymeer dat verzeept is tot één van de verschillende tussen haakjes gegeven absorptieverhoudingen en dat tevens een monomeer bevat in één van de tussen de andere haakjes aangegeven hoeveelheden.

30 5) Een copolymeer met vijf bestanddelen dat verzeept is tot één van de verschillende tussen haakjes gegeven absorptieverhoudingen en dat tevens een monomeer bevat in één van de tussen de andere haakjes aangegeven hoeveelheden.

Bij de bereiding van het in de onderhavige uitvinding te gebruiken 35 copolymeer kan worden uitgegaan van een vinylchloride-vinylideenchloride-vinylacetaat-copolymeer in één van de verschillende samenstellingsverhou-dingen. Bijvoorbeeld kan het in de Voorbeelden volgens de uitvinding te gebruiken copolymeer worden bereid op basis van een vinylchloride-vinyli- 8502068 - 10 - V ι» I ( deenchloride-vinylacetaat-copolymeer in een samenstellingsverhouding (naar gewicht) van 80:15:5, 80:10:10 of 70:15:15, waarbij het wordt verzeept tot één van de verschillende graden en waarbij het al dan niet wordt gecopolymeriseerd met één van de verschillende hoeveelheden van nog 5 een monomeer.

Magnetische bekledingsmaterialen werden gemaakt uit de in de bovenstaande Vergelijkende Voorbeelden en Voorbeelden volgens de uitvinding gegeven samenstellingen. Elk bekledingsmateriaal werd aangebracht op een Upm dikke polyesterfoelie, de beklede foelie werd op het oppervlak 10 bewerkt en na een hardingsreactie bij ongeveer 60°C gedurende 24 uur werd de band verknipt tot linten met een breedte van 1,27 cm ter verkrijging van een magnetische band. De fign. 1 en 2 geven grafisch de oppervlakte-hoedanigheid (glans) van de aldus verkregen magneetbanden weer, resp. voor en na kalanderen.

15 Uit de fign. 1 en 2 blijkt dat het magnetische registratiemedium dat bekleed is met magnetisch materiaal dat zowel het vinylchloride-vinylideenchloride-vinylacetaat-copolymeer^ als de polyurethanhars met de -S02M-groep in het molecuul bevat superieur is ten opzichte van conventionele registratiemedia onder toepassing van gewone harsbestanddelen 20 met betrekking tot de glanswaarden voor en na kalanderen.

• ’ Fig. 3 toont veranderingen in de glans van de op het copolymeer volgens de uitvinding gebaseerde bekledingsmateriaal met het maleïnezuur-gehalte daarvan. Bekledingen die 1,0% maleïnezuur of meer bevatten geven een bevredigende glans.

25 Magnetische bekledingsmaterialen werden bereid uit enkele samenstel lingen, gegeven in de Vergelijkende Voorbeelden en in Voorbeeld I, en 1,27 cm brede videobanden werden vervaardigd onder toepassing van deze bekledingsmaterialen. De resultaten van karakteristieke tests die met de banden werden uitgevoerd zijn weergegeven in Tabel A.

8502068 » · - 11 - o.

-o a ° m 0 xj

2 G 60 G

c O G CO

5 O -H XI

2 Ό -P -P

IN ooxxooo ® S

12 G Ό N +5 5 2 <h m ό § Λ § § G C Ό <0 . 0 0 > 0 ό x:

> G LCO CO CO CO t- CT» CO G "7} C

c 0 CO CM CO CO CO CM CM cd ®S

ω > § > 0

0 O

0 o > Ό X! ti

Z--' CM Lf\ ICO <T O ICO CO O

s! o ·»·»*·* ·* ·» c ® o [/} Ό Or— O O i— »· CM 0 TDT3

Ó ^ + + + + + + + ra grM

•h cd · GO &0 S Ό s Λ ~ ^ °i °. 5 5 o i > @ 0^00 O *- cm α ^°¾ 7 S 1+ + + + + + o ^ 5 Ό £3 G Λ r-i υ υ 0 ra g o 0 0 0 > m O. XI Ό c in to <r CO VO CM ICO ® · 5 ^ ® « * t— <r cm cm CM *; en ^ g g >

R G0J20-H

. ^ 0 X> G -P

**· Ό Ό 0 O 0 , G G Ό 0 r-1 " 0 0 T3 0 ® s 0 c ή g •Sm TO 0 > tS 0e 00 o o r- o in o C C > eg- ^ -Hm -if 00 ICO LCO MO fr- o ® cd 0 o 2 s ? ^ *: ^ ^ *: ^ m- *S t ! I ® ü^cq o o O O O O O !p 0 G 0 0 3 m CQ Tl ® >

S S *H 60 -P O

n<i iy4 £·« *H ^ O

e m 0 TD C · O

ff δ G S8SS 8 ? § S^CQ ° ™ ° ° £ ™ ™ S^G00 ^ ^ ^ 0 G 0 ·> >

ü 0 0 G

W > 3 0 60 vO vO ^ S* 5 - ^¾¾^¾¾ c - 0 α -h O O O O O ‘t-Ι G O ί5· ° ► ► -PO:®.*® *· · ΛΙ t- · r· -P »H <1) 60

X3 0+56O0S

G 0 0 G 0 0 +5-P0-P g g xj > r-1 r-i > >H ° 2 m e m 0 0000 „ P* δ § δ •rt £ £ Ή fi 2 S S 2 Φ 4-> 00-P0 -S — S —

O, 60 M O. 60 ® U B C

G GGGG W ·Η0ί·Η O GGOG 1-)6^0^3

0 §3MG P Q X] 0 G

O NNX3N 2 5-1 f o ·2 0 0000 C mRl

1 CG1C 60 ·> 0 O G

«A -H -H Ê -H 0 G N r-i O

o ε ® ® o ® ε ε ε ® g -σ υ è -S ·3 ί B « § § S®3§£ 0 0 C -p T>

H G 0 0 -H

«ÜCQOQW C1' 1—1 0 > co Λ > . T3 0 0 0 λ ® n r-i Q 0 Q O Ό G > ® ® δ c

Jj · XI s ra 60 G 0

G G 2 O

O G 0 P 2 s z > s> s 8502068 - 12 - • %

Zoals duidelijk blijkt uit Tabel A gaf het vinylchloride-vinylideen-chloride-vinylacetaat-copolymeer^ een magnetische band die superieur was aan de banden waarin de vinylchloride-vinylacetaat-copolymeren^>2),4) en het vinylchloride-vinylideenchloride-cópolymeer^ werden gebruikt, voor 5 wat betreft de magnetische eigenschappen (waaronder de magneetpoederdis-pergeerbaarheid), de glans van het gekalanderde oppervlak (oppervlakte-eigenschappen) en ook voor wat betreft de elektromagnetische omzettings-karakteristieken.

De samenstelling van Voorbeeld I, waarin het vinylchloride-vinyli-10 deenchloride-vinylacetaat-copolymeer5^, polyurethanhars met -SO^M groepen in het molecuul en een polyisocyanaat als bestanddelen werden toegepast, verbeterde de magnetische eigenschappen van de resulterende band, de glans van het gekalanderde oppervlak ervan en de elektromagnetische omzettingskarakteristieken ten opzichte van de banden met andere hars-15 bestanddelen.

In de proef met betrekking tot de loopduurzaamheid als maat voor de fysische eigenschappen van de bekledingsfilm vertoonde ook het copolymeer dat het verzeepte vinylalkylcarboxylaat bevatte betere resultaten. De magnetische deklagen die geen verzeept carboxylaat bevatten hadden slech-20 te fysische eigenschappen door inadequate reactie met het polyisocyanaat. Die deklagen van vergelijkende voorbeelden vertoonden bandbeschadigingen (ongelijkmatige bandrek) en vorming van afzettingen uit defectieve magnetische bekledingsfilms op het loopsysteem en de koppen van het test-videobandopnameapparaat.

25 Het magnetische registratiemedium, als hierboven beschreven, wordt gekenmerkt door uitstekende magneetpoederdispergeerbaarheid, verbeterde oppervlakte-eigenschappen, uitstekende elektromagnetische omzettingskarakteristieken, daaronder begrepen signaal/ruis, en een goede bewaar-baarheid en loopstabiliteit in warme en vochtige omgevingen.

30 Ofschoon de uitvinding is toegelicht door middel van uitvoeringsvor men waarin y-Fe203 of met Co bekleed y-Fe203 als magneetpoeder werd gebruikt kunnen andere magneetpoeders zoals fijnverdeeld Fe30^ en andere legeringen even goed worden gebruikt. Ook kunnen de toevoegsels (bijvoorbeeld dispergeermiddel en smeermiddel) de conventioneel gebruikte 35 vetzuren (myristinezuur, palmitinezuur, stearinezuur en beheenzuur), siliconenolie (dimethylsiloxan), antistatische middelen (metaalzepen en kwaternaire ammoniumzouten) en dispergeermiddelen (vetzuuresters, fosfor-zuuresters, sorbitanesters en hogere alcoholen) omvatten.

8502 06 8

Claims (10)

1. Magnetisch registratiemedium, dat een magnetisch bekledingsmate-riaal, of een dispersie van magnetische.deeltjes in een harsachtig bindmiddel, en een basis waarop de dispersie stevig wordt aangebracht, omvat, 5 waarbij het genoemde harsachtige bindmiddel als bestanddelen daarvan omvat: een copolymeer, samengesteld uit vinylchloride, vinylideneen-chloride, een vinylalkylcarboxylaat, nog een met vinylchloride copolyme-riseerbaar monomeer en een verzeept vinylalkylcarboxylaat, met een OH/CH-absorptieverhouding volgens het infrarood-absorptiespectrum van ten min- 10 ste 0,2, een polyurethanhars met in het molecuul daarvan een -SO3M groep, waarin M een alkalimetaalatoom voorstelt, en een polyisocyanaat.

2. Magnetisch registratiemedium volgens conclusie 1, met het kenmerk dat het vinylalkylcarboxylaat vinylacetaat, vinylpropionaat of vinyl-Versataat is.

3. Magnetisch registratiemedium volgens conclusie 1, met het kenmerk dat het vinylalkylcarboxylaat vinylacetaat is.

4. Magnetisch registratiemedium volgens conclusie 1, met het kenmerk dat het andere met vinylchloride copolymeriseerbare monomeer maleïnezuur, fumaarzuur, acrylzuur, methacrylzuur, een ester daarvan of een combinatie 20 daarvan is.

5. Magnetisch registratiemedium volgens conclusie 4, met het kenmerk dat het andere met vinylchloride copolymeriseerbare monomeer maleïnezuur is.

6. Magnetisch registratiemedium volgens conclusie 1, met het kenmerk 25 dat de SO^M-groep van de polyurethanhars -SO^Na of -SO3K is.

7. Magnetisch registratiemedium volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk dat de relatieve hoeveelheid -SO3M groepen, waarin M een alkalimetaalatoom voorstelt, aanwezig in de polyurethanhars, ongeveer 10-1000 g equivalent per 10^ g is.

8. Magnetisch registratiemedium volgens één van de voorgaande con clusies, met het kenmerk dat het copolymeer bestaat uit 50-85 gew.% vinylchloride, 5-40 gew.% vinylideenchloride, 5-40 gew.% vinylalkylcarboxylaat, 1,0-5,0 gew.% van een ander met vinylchloride copolymeriseer-baar monomeer, en voor de rest in hoofdzaak uit een verzeept vinylalkyl- 35 carboxylaat.

9. Medium volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk dat de polyurethanhars die -SO3M groepen bevat, betrokken op het totale harsgewicht in het harsachtige bindmiddel, wordt gebruikt in een hoeveelheid van 20-80 gew.%, het polyisocyanaat in een hoeveelheid van 5-30 8502 068 .) ' ’ gew.% en het copolymeer in de resterende hoeveelheid.

10. Medium volgens conclusie 9, met het kenmerk dat de polyurethan-hars die -SO^M groepen bevat wordt gebruikt in een hoeveelheid van 30-70 gew.%, het polyisocyanaat in een hoeveelheid van 10-25 gew.% en het 5 copolymeer in een hoeveelheid van 70-30 gew.%. 8502 06 8