PL98703B1 - Srodek owadobojczy,roztoczobojczy i grzybobojczy - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest srodek owadobój¬ czy, roztoczobójczy i grzybobójczy zawierajacy no¬ we l^trójiorga«iostannylo-2,4-dwuketo-l,2,3,4-cztero- wodoroHsym-triazyno-H^-alHbenzimidazole podsta¬ wione w polozeniu 3, jako substancje czynna.

Wiadomo, ze niektóre zwiazki trójorganocyny maja dzialanie pestycydowe, na przyklad trójcy- klohelsylostaninyloibenziotariazol (opis patentowy St.

Zjedn. Am. nr 3 546 240), trójcyikloheksylostannylo- -1,2,4-triazol (opis patentowy RFN DAS nr 2143 252) i trójfenylostainnyloimidazol (opis paten¬ towy RFN DOS nr 2 056 652). Zakres i intensyw¬ nosc dzialania owadobójczego i roztoczobójczego tych zwiazków, zwlaszcza w nizszych dawkach, nie zawsze jednak sa zadawalajace. Wiadomo tez, ze estry alkilowe kwasu N-benzimidazolilo-(2)-kar- baminowego oraz zwiazki, które po zastosowaniu przeksztalcaja sie w estry alkilowe kwasu N-ben- zimidazolilo-(2)-karbaimiiniowego, maja dzialanie grzybobójcze (opisy patentowe RFN DOS nr Ij6|28,ir754 1746 764 i 1806123). Zwiazki te nie dzia¬ laja jednak lub dzialaja tylko slabo na Phycomy- cetes. Ponadto w ostatnich latach wytworzyla sie odpornosc przeciwko zwiazkom tego typu, co ogra¬ nicza bardzo mozliwosci ich stosowania.

Stwierdzono, ze nowe podstawione w pozycji 3 lHtrójorgainoistannyilo^^^dwuketo-l^jS^^zterowo- doronsymHtriazynb [ili^^l-lbenziarniidazole o wzorze 1, w którym R1 oznacza prosty lub rozgaleziony rod¬ nik^ alkilowy, rodnik cyMoalkilowy o 4—8 ato^ mach wegla lub rodnik fenylowy, R2 oznacza rod¬ nik alkilowy o 1—18 atomach weigla, ewentualnie podstawiony atomem chloru, grupa CN, rodnikiem fenylowym, grupa alkokisykarbonylowa o 1—5 ato¬ mach wegla w czesci alkokisylowej, grupa alkeno- ksykarbonylowa zawierajaca do 5 atomów wegla w czesci alkenoksylowej, grupa alkiloaminokarbo- nyiow^ o 1—6 atomach wegla w czesci alkiloami- nojwej, grupa Nnmorfolinylowa lub nizsza grupa dwualkiloaminowa lub oznacza nizsza grupe dwu- alkiloamiaiowa albo rodinik cykloheksylowy lub fe¬ nylowy, maja silne dzialanie owadobójcze, rozto- czobójcze i grzybobójcze.

Zwiazki o wzorze 1 otrzymuje sie przez reakcje ewentualnie zawierajacych rozpuszczalnik soli me¬ tali alkalicznych, metali ziem alkalicznych lub so¬ li amonowych podstawionego w polozeniu 3 2,4- -dwuketo-l^yS^-iczterowodoro-sym^triazyino-ri^- -a]-benzimddazolu o wzorze 2, w którym R2 ma, wyzej podane znaczenie, X oznacza równowaznik jonu metalu alkalicznego lub metalu ziem alka¬ licznych albo oznacza grupe [HNR33]+ lub [NR84]+, a R3 oznacza organiczne grupy silnie zasadowego jonu amoniowego, z halogenkami trójorganocyny o wzorze 3, w którym R1 ma wyzej podane zna¬ czenie, a Hal oznacza atom choru, bromu lub jo¬ du.

Nowe 1 -trój orgainostannylo-2,4-dwuketo-l,2,3,4- ^czterowiodoroHsyim-triazyino-[l,2-a]Hbenizimiidazotle podstawione w polozeniu 3 maja znacznie lepsze 987033 98703 4 dzialanie owadobójcze, roztoczobójcze i grzybobój¬ cze, niz znane ze stanu techniki trójorganostanny- loazóle. Oprócz tego zwiazki te dzialaja bardzo skutecznie na owady i roztocza, które juz uodpor¬ nily sie. w' znacznym stopniu na estry kwasu fo¬ sforowego. Nowe zwiazki wychodza zatem naprze¬ ciw pilnemu zapotrzebowaniu na zwiazki • lepsze i o innym charakterze dzialania. Wzbogacaja one wiec stan techniki.

Zwiazki triazynobenzimidazolocyny o wzorze 1 maja równiez- dobre dzialanie grzybobójcze. Dzia¬ laja one na szkodliwe grzyby podatne na dziala¬ nie estrów alkilowych kwasu N-benzimidazolilo- -(2)-karbaminowego i zwiazków pokrewnych oraz na szczepy odporne. Ponadto mozna je stosowac do zwalczania grzybów klasy Phycomycetes.

Pod wzgledem sily dzialania grzybobójczego przewyzszaja one niespodziewanie znane trójor- ganylostannyloazole. Ze wzgledu na szczególnie szerokie spektrum dzialania biologicznego sa one cennym wzbogaceniem stanu techniki. Ponadto ze wzgledu na wysoki ciezar czasteczkowy skladnika triazynobenzimidazolowego zawartosc cyny w sub¬ stancjach czynnych jest stosunkowo nieznaczna, co stanowi ich zalete, poniewaz cyna nie nalezy do pierwiastków dostepnych w dowolnej ilosci i jej oszczedne uzycie jest wskazane.

W przypadku stosowania soli sodowej 3-co-cyja- nopentylq-2,4^dwuketo-'l,2,3,4-czterowodoro-sym- -triazyno-[l,2^a]- benzimidazolu i chlorku trójbu- tylocyny jako substancji wyjsciowych, przebieg re¬ akcji przedstawia schemat 1.

Substancje wyjsciowe przedstawiaja ogólnie wzory 2 i 3, w których R1 oznacza korzystnie rod¬ nik butylowy, cykloheksylowy, n-oktylowy i feny- lowy, a R2 oznacza korzystnie rodnik alkilowy o \—5t io lub 11 atomach, wegla, ewentualnie pod¬ stawiony w polozeniu co grupa CN, alkoksykarbo- nylowa o 1—4 atomach wegla w czesci alkoksy- lowej, grupa alkenoksykarboinylowa o 2—4 ato¬ mach wegla w czesci alkenoksylowej, grupa N- -tmorfolinowa, dwualkiloaminowa o 2—4 atomach wegila w kazdym rodniku alkiowym lub oznacza grupe dwualkiloaminowa o 2—4 atomach wegla w kazdym rodniku alkilowym, X oznacza korzyst¬ nie jon metalu alkalicznego.

Szczególnie korzystne sa zwiazki, w których R1 oznacza rodnik butylowy lub cykloheksylowy, a R2 oznacza rodnik: butylowy, co-cyjanoalkilowy lub cy-alkoiksykarbonyloalkilowy o 1—11 atomach we¬ gla w lancuchu alkilenowym, rodnik propylowy podstawiony grupa N-morfóliiny oraz grupa dwu- metyloaminowa. 2,4-dwuketo-l,2,3,4-czterowodoro-sym-triazyno- -[l,2-a]-benzimidazole podstawione w polozeniu 3 sa czesciowo znane z opisu RFN DOS nr 2144 505.

Nowe zwiazki o wzorze 1 mozna wytworzyc we¬ dlug sposobu podanego w wymienionym opisie.

Mozna je równiez wytworzyc przez cyklizacje pod¬ stawionych w polozeniu 3 l-(benzimidazolilo-2)- --moczników droga dzialania weglanu dwufenylo- wego w temperaturze 140^220°C, korzystnie 160— 190°C wedlug schematu 2.

Podstawione w polozeniu 3 14benaimidazolilo-2)- -mocznifci sa po czesci znaine z opisu patentowego St. Zjedn. Am. nr 3 399 212 lub mozna je wytwo¬ rzyc wedlug sposobu podanego w tym opisie. ' Do reakcji wprowadza sie np. nizej podane zwiazki wyjsciowe o wzorach 2 i 3: sole sodowe, potasowe, litowe, wapniowe, magnezowe, stronto¬ we i barowe lub trójmetylo-, trójetylo-, benzylo- dwumetylo-, cykloheksylodwumetyilo-, lub dodecy- lotrójmetyloamoniowe, 3-co-cyjainoetylo-, 3-co-cyja- nopentylo-, 3-co-cyjanopentylo-5- lub -6-metylo-, 3-ctf-cyjariopentylo-5- lub -6-butylo-, 3-w-cyjano- pentylo-4- lub -7-metylo-, 3-w^cyjanoundecylo-, 3-co-ehloroetylo-, 3-G^chloroheksylo-, 3-metoksy- karbonylometylo-, 3-butoksykarbonylometylo-, 3* -coHmetoksykarbonyloetylo-, 3-cw^propoksykarbony- lo^propylo-, 3-metoksykarbonylo^pentylo-, 3-ca-eto- ksykarbonylopentylo-, 3-co-metoksykarbonylodecy- lo, 3-co^metoksykarbonyloundecylo-, 3-co-alliloksy- karbonylopentylo-, 3-co-morfolinoetylo-, 3-co-morfo- linopropylo-, 3-coHmorfolinoheksylo-, 3-dwumetylo- aminoetylo-, 3-a>-dwuimetyloaminopropyio-, 3-w- -dwuetyloaminopropylo- i 3^dwumetylloamino-2,4- -dwuketo-1,2,3,4Krzterowodoro-sym^triazyno-Il ,2- -va]-benzimidazolu, oraz chlorki, bromki lub jodki trój-n^butylo-, trój-II-rzed-butyle-, trój-III-rzed- -butylo-, trójpentylo-, trój-n-oktylo-, trójcyklo- heksylo- i trójfenyloncyny.

Zwiazki o wzorze 1 otrzymuje sie przez reakcje ewentualnie zawierajacych rozpuszczalnik soli me¬ talu alkalicznego, metalu ziem alkalicznych lub a- monu podstawionego w polozeniu 3 2,4- dwuketo- -1,2,3,4-czterowodO(roHsyim-triazyno-[l,2-a]^benzimi¬ dazolu z halogenkiem trójorganocyny w obojet¬ nym, korzystnie polarnym rozpuszczalniku, np. w dioksanie, acetonitrylu, benizonitrylu lub sulfotlen- ku dwumetylowym albo w mieszaninach rozpusz¬ czalników, w temperaturze 0—150°C, korzystnie 40—60°C.

Podstawione w polozeniu 3 1-trójorganostannylo- -2,4^dwuketo-!l,2,3,4-czlterowodorojsym-triazyno- -[l,2-a]-benzimizole sa przewaznie latwiej rozpusz¬ czalne, niz 2,4^dwuketo^czterowodoro-sym-triazy- inóbenzimidazole podstawione w polozeniu 3, a za¬ tem w odpowiednim rozpuszczalniku, np. w chlo¬ roformie lub chlorku metylenu mozna je oddzielic "od, zwiazków wyjsciowych. Po odparowaniu roz¬ puszczalnika pozostaly produikt nalezy oczyscic przez przekrystalizowanie, rozcieranie lub za po¬ moca innych operacji. Niektóre podstawione w po¬ lozeniu 3 l-trójorganostannylo-2,4-dwuketocztero- wodoro-sym^tmazynobeniziimidazole krystalizuja w róznych postaciach i róznia sie wiidmami w pod¬ czerwieni w postaci sprasowanej z bromkiem po¬ tasu, lecz nie róznia sie widmami w podczerwieni w roztworach. Widma w podczerwieni zwiazków o wzorze 1 w roztworach np. w chloroformie, sa w zakresie 1550—ii7,50 om—1 wyraznie rózne od widm podstawionych w polozeniu 3 2,4-dwuketo- czterowodoro-syim-itniaizynobenzijmidazoli np. ukla¬ dem pasm przy 1565, 1585, 1605, 1620 cm-1. Tem¬ peratury topnienia zwiazków stannylowych nie za¬ wsze sa charakterystyczne.

Zwiaizki o wzorze 1, jak juz podano, dzialaja owadobójczo, roztoczobójczo i grzybobójcze Mozna je stosowac z dobrym wynikiem do zwalczania o- wadów o narzadzie gebowym ssacym i gryzacym98703 6 oraz roztoczy i fitopatogennych grzybów. Dzialaja taikze przeciwko szkodnikom sanitarnym i maga¬ zynowym. Skuteczne sa tez w postaci srodków za¬ prawowych i jako fungicydy zbozowe. Ponadto w wyzszych stezeniach roboczych wykazuja dziala¬ nie chwastobójcze przy stosowaniu po wzejscdu ro¬ slin. Dzialanie miikrobosljatyczne umozliwia ich sto¬ sowanie do róznych celów w konserwacji, dezyn¬ fekcji lub apreturach przeciwmikrobowych.

Do owadów o narzadzie gebowym ssacym zwal¬ czanych przez srodki wedlug wynalazku naleza glównie mszyce (Aphidae), np. mszyca brzoskwi¬ niowo-ziemniaczana (Myzus persicae), mszyca trzmielinowo-burakowa (Doralis fabae), mszyca czeremchowo-zbozowa (Rhopalosiphum padr), msizyca grochowa (Macrosiphum pisi), mszyca ziemniaczana smugowana (Macrosiphum solanifo- lii), mszyca porzeczkowa (Gryptomyzus korschelti), mszyca jabloniowo^babkowa (Sappaphis mali), mszyca sliwowo-trzoinowa (Hyalopterus arundinis), mszyca wisniowoHprzytuliowa (Myzus cerasi), po¬ nadto zwalczaja czerwcówate (Coccina), np. tarcz¬ nika oleandirowca (Aspidiotus hederae), Lecanium he&perium, Pseudococcus maritimtis, przylzence (Thysa-noptera), np. Hercinothirips femoralis, plus¬ kwiaki np. plaszczynca burakowego (Piesma qua- drata), Dysdercus intermedius, pluskwe domowa (Cimex lectularius), Rhodnius prolius, Triatoma infestans, dalej piewiki np. Euscelis bilobatus i N>aphotettix bipunctaius.

Do owadów o narzadzie gebowym gryzacym zwalczanych przez srodki wedlug wynalazku na¬ leza przede wszystkim gasienice motyli (Lepidop- tera), takich jak tantnis krzyzowiaczek (Plutella maculipennis), brudnica nieparka (Lymantris dis- par), kuprówka-rudnica (Euproctis chrysorrhoea), przadka pierscienica (Melacosoma neustria), po¬ nadto pietnówfca kapustówfka (Mamestra brassicae), zbozówka rolnica (Agrotis segetum), bielinek ka- puistnik (Pieiris brassicae), piejdzik przedzimek (Cheimatobia bruma-ta), zwójka zieloneczka (Tor- trix viridana), Laphygma frugiperda, Prodenia li- tura, dalej namiotnik owocowy, (Hyponomeuta pa- della), molik maczny (Ephestia kiihniella) i barciak . wiekszy (Galleria mellonella). ' Ponadto do owadów o narzadzie gebowym gry¬ zacym zwalczanych przez srodki wedlug wynalazku naleza chrzaszcze (Coleoptera), np. wolek zbozowy (Sitophilus ^ granarius = Calandra granaria), ston¬ ka ziemniaczana (Deptinotarsa dscemlineata), ka- ludmca zielonka (Gastrophysa viridula), zaczka chrzanówka (Phaedon cochJtariafck slodyszek rze¬ pakowy (Meligethes aeneus), kistnik maHoitóL (By- turus tomentosus), sfcrakowiec fasolowy (Bruchi- dius = Acanthosceiides obtectus), Dermestes fris- chi, skórek zbozowiec (Trogoderma granarium), trojszyk gryzacy (Tribolium castaneum), wolek ku¬ kurydziany (Calandra lub Sitophilus zeamais), zy- wiak chlebowiec (Stegobium paniceum), macznik mlynarek (Tenebrlio molitor), spichrzel surynamski (Oryzaephilus surinamensis), oraz rodzaje zyjace w glebie, np. drutowce (Agriotes spec.), chrabasz¬ cze majowe (Melolontha melolontha), karaluchy, np. prusak (Blatella germanica), przybyszka'ame¬ rykanska (Periplarieta acmeiricana), Deucophaea lub Rhyparobia maderae, karaczan wschodni (Blatta orientalis), Blaberus giganteus, Blaberus fuscus, Henschoutedenia flexivitta, dalej róznoskrzydie, np. swierszcz domowy (Gryllus domesticus), termi- ty np. Reticuliermes flavdpes i blonoskrzydle, np. mrówki, przykladowo hurtnica czarna (Lasius ni- ger).

Z dwuskrzydlych zwalczaja glównie muchy, np. wywilzyne karlówke (Drosophila melanogaster), owocanke poludniówke (Ceratdtis capitaita), muche domowa (Musca domesitica), muche pokojowa (Fan- nia canicularisK Phórmia regina, plujke rudoglo- wa (Callfliphora erythrocephala) oraz bolimuszke kleparke (Stomoxys calcitrans), dalej dlugoezUl- kie, jak komary, np. Aedes aegypti, Culex pipiens m i Anopheles stephensi. ( Do roztoczy (Acari) zwalczanych przez srodki wedlug wynalazku naleza zwlaszcza przejdziorko- wate (Tetranychidae), np. przedziorek Chmielowiec (Tetranychus telarius = Tetranychus althaeae lub Tetranychus urticae) i przedziorek owocowiec (Pa- ratetranychus pdlosus — Panonychus umi), szpe- cielowate, np. szpeciel porzeczkowy (Eriophyes ri- bis), roztocza róznopazurkowate, np. Hemitarso- nemus latus i roztocz truskawkowy (Tarsonemus pallidus) i kleszcze, np. Orni/thodorus moubata.

W pirzypadku stosowania w dziedzinie higieny i przechowalnictwa, zwlaszcza przeciwko muchom i komarom, srodki wedlug wynalazku wykazuja do¬ skonale dzialanie pozostalosciowe na drewnie i glinie i dobra odpornosc na alkalia na uwapnio- nyeh podlozach.

Substancje czynne mozna stosowac do zwalcza¬ nia szkodliwych Acrchimycetes, Phycomycetes, As- comycetes, Basidiomycetes oraz Fungi imperfecti.

Subsftancje czynne srodka wedlug wynalazku wy¬ kazuja dzialanie zarówno zapobiegawcze, jak i lecznicze i systemdczne. Mozna je ^zatem stosowac nie tylko profilaktycznie, lecz równiez po wysta¬ pieniu objawów infekcji. Mozna równiez zwal¬ czac grzybice rozwijajace sie w roslinie. Stosuje sie je do zwalczania chorób roslin uprawnych wy¬ wolanych grzybami lub bakteriami, takimi jak ro¬ dzaje Venturia (np. parch jabloniowy, gruszowy), Botryfcis cinerea, Solerotinia selerotiiorum, rodzaje Alternaria, rodzaje Cercospora, Myeospharella musicola, Phytophtora infestans, .Plasmopara vi- ticola, rodzaje Erysiiphe, PodosphaeTa, leucofricha.

Duze znaczenie praktyczne jak równiez wysoka skutecznosc maja substancje czynne w przypadku stosowania w postaci srodków do zaprawiania na¬ sion i srodków do traktowania gleby sluzacych do zwalczania fitopatogennych grzybów zwiazanych z nasionami lub znajdujacych sie w glebie, wywolu¬ jacych u roslin uprawnych choroby kielków, zgni¬ lizne koraiaai^ tracheomylkozy, choroby lodygi, zdzbla, lisci, kwiatów, owoców lub nasion, takich jak Tilletia caries, HftLminthosporium gramineum, Fusarium nivale, Fusariuea culmorum, Rhizoctonia solana, Phialophora cineresc«ns, Verticiilium albo- atrum, Fusarium dianthi, Fusariujm cubense, Fusa¬ rium oxysporuim, Fusarium solani, acflerotinia scle- rotiorum, ThdelaviO|psis basicola i Phytophtora ca- ctorum. * Mozns^ równiez zwalczac bakterie wywolujace 40 45 50 55 607 choroby roslin takie jak Xanthomonas oryzae, Xanthomonas vesicatoria, Xanthomonas citri, Pseudomonas lachrymans, Pseudomonas morspho- norum, Pseudomonas solani i rodzaje Erwinia.

Substancje czynne mozna przeprowadzac w zwy- 5 kle zestawy w postaci roztworów, emulsji, zawie¬ sin, proszków, past i granulatów. Otrzymuje sie je w znany sposób, np. przez zmieszanie substan¬ cji czynnych z rozcienczalnikami, to jest ciekly¬ mi rozpuszczalnikami, skroplonymi pod cisnieniem 10 gazami i/lub stalymi nosnikami, ewentualnie stosujac substancje powierzchniowo czynne takie jak. emulgatory i/lub dyspergatory i/lub srodki , pianotwórcze.

W przypadku stoisowania wody jako rozcienczal¬ nika mozna stosowac np. rozpuszczalniki organicz¬ ne sluzace jako rozpuszczalniki pomocnicze. Jako ciekle rozpuszczalniki mozna stosowac zasadniczo zwiazki aromatyczne np. ksylen, toluen, benzen lub alkilonaftaleny, chlorowane zwiazki aroma¬ tyczne lub chlorowane* weglowodory alifatyczne, takie jak chlorobenzeny, chloroetyleny lub chlorek metylenu, weglowodory alifatyczne, takie jak cy¬ kloheksan lub parafiny np. frakcje ropy naftowej, alkohole, takie jak butanol lub glikol oraz ich e- tery i estry, ketony, takie jak aceton, metyloetylo- keton, metyloizobutyloketon lub cykloheksanon, rozpuszczalniki o duzej polarnosci, takie jak dwu- metyloformamid i* sulfotlenek dwumetylowy, oraz wode. Jako skroplone gazowe rozcienczalniki lub nosniki stosuje sie ciecze, które w normalnej tem¬ peraturze i pod normalnym cisnieniem sa gazami, np. gazy aerozolotwórcze, takie jak chlorowcowe- glowodory np. freon. Jako stale nosniki stosuje sie naturalne maczki mineralne, takie jak kaoliny, tlenki glinu, talk, kreda, kwarc, atapuligit, mont- moryloriit lub ziemia okrzemkowa i syntetyczne maczki nieorganiczne, takie jak kwas krzemowy o wysokim -stopniu rozdrobnienia, tlenek glinu i krzemiany. Jako emulgatory i/lub srodki piano¬ twórcze stosuje sie emulgatory niejonotwórcze i anionowe, takie jak estry politlenku etylenu i kwasów tluszczowych, etery politlenku etylenu i alkoholi tluszczowych, np. etery alkiloarylopoli- gliikolowe, alkilosulfoniany, siarczany alkilowe, a- rylosulfoniany oraz hydrolizaty^ bialka. Jako srod¬ ki dyspergujace stosuje sie np. lignine, lugi po¬ siarczynowe i metyloceluilaze.

Preparaty substancji czynnych srodka wedlug 50 wynalazku moga -zawierac domieszki innych, zna¬ nych substancji czynnych. Preparaty zawieraja przewaznie 0,1.—95% wagowych, korzystnie 0,5— 90% wagowych substancji czynnej.

Substancje czynne mozna stosowac same, w po- 55 staci koncentratów lub przygotowanych z nich pre¬ paratów roboczych, takich jak gotowe do uzycia roztwory, emulsje, pianki, zawiesiny, proszki, pa¬ sty, proszki rozpuszczalne, proszki do opylania i granulaty. 60 Srodki stosuje sie w znany sposób, np. przez o- pryskiwanie, opryskiwanie mglawicowe, opylanie mglawicowe, rozsiewanie, odymianie, gazowanie, podlewanie, zaprawianie lub inkrustowanie.

Stezenie substancji czynnych w preiparatach ro- 65 8 bocznych moze wahac sie w szerokich granicach.

Na ogól stezenie wynosi 0,00011—10%, korzystnie 0,01^1%.

Substancje czynne mozna stosowac z dobrym wynikiem sposobem Ultra-Low-Volume (ULV), w którym mozna nanosic preparaty zawierajace do 95% substancji czynnej lub nawet sama 100% sub¬ stancje czynna. W przypadku stosowania do ob¬ róbki nasion uzywa sie na ogól 0,1—10 g/kg, ko¬ rzystnie 0,5—5 g/kg nasion. Do obróbki gleby sto¬ suje sie 1^500 g, korzystnie 10—200 g substancji czynnej na m3 gleby.

Nizej podane przyklady sluza do potwierdzenia skutecznosci dzialania substancji czynnych srodka, przy czym spektrum dzialania substancji czynnych nie ogranicza sie do wymienionych przykladów.

Przyklad I. " Test LT10o dla dwuskrzydlych.

Testowany owad: Musca domestica. Rozpuszczal¬ nik: aceton.

Rozpuszcza sie 2 czesci wagowe substancji czyn¬ nej w 1000 czesciach objetosciowych rozpuszczalni¬ ka. Tak otrzymany roztwór rozciencza sie tym sa¬ mym rozpuszczalnikiem do osiagniecia mniejszego zadanego stezenia.

Do naczynka Petriego wprowadza sie pipetka 2,5 ml roztworu substancji czynnej. Na dnie na¬ czynka znajduje sie bibula filtracyjna o srednicy okolo 9,5 cm. Naczynko pozostawia sie otwarte do calkowitego ulotnienia sie rozpuszczalnika. W za¬ leznosci od stezenia roztworu substancji czynnej ilosc substancji czynnej przypadajacej na I m2 bibuly jest rózna. Nastepnie do naczynka wprowa¬ dza sie okolo 25 testowanych owadów i naczynko przykrywa wieczkiem szklanym.

Stan zwierzat bada sie na biezaco. Ustala sie czas# uplywajacy do wystapienia 100% smiertelno¬ sci.

W tablicy ,1 podaje sie testowane owady, sub¬ stancje czynne, ich stezenia oraz czas uplywajacy do wystapienia 100% smiertelnosci.

Pi r z yj k l a d II. Test LT10o dla dwuskrzydlych.

Testowany owad: Aedes aegypti. Rozpuszczalnik: aceton.

Rozpuszcza sie 2 czesci wagowe substancji czyn¬ nej w 1000 czesciach objetosciowych rozpuszczal¬ nika. Tak otrzymany roztwór rozciencza sie tym samym rozpuszczalnikiem do osiagniecia mniejsze¬ go zadanego stezenia.

Do naczynka Petriego wprowadza sie pipetka 2,5 ml roztworu substancji czynnej.. Na dnie na¬ czynka znajduje sie bibula filtracyjna o srednicy okolo 9,5 cm. Naczynko pozostawia sie otwarte do calkowitego ulotnienia sie rozjiuszczalndJka. W za¬ leznosci od stezenia roztworu substancji czynnej ilosc substancja czynnej przypadajaca na 1 rti2 bi^ buly jest zupelnie rózna. Nastepnie do naczynka wprowadza sie okolo 25 testowanych owadów i na¬ czynko przykrywa wieczkiem szklanym.

Stan zwierzat bada sie na biezaco. Ustala sie czas uplywajacy do wystapienia 100% smiertelno¬ sci.

W tablicy 2 podaje sie testowane owady, sub¬ stancje czynne, ich stezenia oraz czas uplywajacy do wystapienia 100% smiertelnosci.JSM3 Test LT10o dla Tablica ii dwusk.rzydlych stica) (Musca donie- Substancja 'czynna 1 Znane: zwiazek o wzo¬ rze 4 zwiazek o wzo¬ rze 5 • Wedlug wyna¬ lazku: zwiazek o wzo¬ rze 6 izwiaizek o wzo- . irze 7 zwiazek o wzo¬ rze 8 zwiazek o wzo¬ rze 9 zwiazek o wzo¬ rze 10 zwiazek o wzo¬ rze 11 Stezenie sub¬ stancji czyn¬ nej w roztwo¬ rze w °/o 2 0,2 0,2 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 . 0,02 0,2 0,02 i LT10o a 8h = 90o/q 8h =, 90°/o 130' 6h 170' 61* =, 90fVo 120' 70' eh = ao°/o 50' 160' 0,2 85' 1 Tablica 2 Test LTjoo dla dwuskrzydlych (Aedes aegypti) Substancja czynna Znane: zwiazek o wzo¬ rze 4 zwiazek o wzo¬ rze 5 Wedlug wyna¬ lazku: zwiazek o wzo¬ rze 6 zwiazek o wzo¬ rze 7 zwiazek o wzo¬ rze 8 zwiazek o wzo¬ rze 9 . zwiazek o wzo¬ rze 10 zwiazek o wzo¬ rze 11 Stezenie sub¬ stancji czyn¬ nej w roztwo¬ rze w °/o 0,2 0,2 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 0,02 LT100 3h=,0°/o 3h = 0*/o • 60' 60' 60' 3h = £,0O/O 60' 3h =, 50Vo 60' 120' 60' 60' 60' 120' Przyklad III. Testowanie Tetranychus (od¬ porny).

Rozpuszczalnik: 3 czesci wagowe dwumetylofor- mamidu; emulgator: 1 czesc wagowa eteru alkilo- arylopoliglikolowego. 40 50 55 60 65 ió W celu otrzymania odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza sie 1 czesc substancji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika i podana iloscia emulgatora, po czym koncentrat rozciencza sie woda dó zadanego stezenia. Otrzymanym pre¬ paratem substancji czynnej opryskuje sie mglawi¬ cowo do orosienia siewki fasoli (Phaseolus vulga- ris) o wysokosci okolo 10—30 cm. Siewki te sa silnie porazone wszystkimi stadiami rozwojowymi przedziorka chmielowca (TetranyChus urticae). Po uplywie podanego czasu ustala sie skutecznosc preparatu substancji czynnej liczac martwe zwie¬ rzeta. Tak otrzymana smiertelnosc podaje sie w */o, przy czym 100% oznacza, ze wszystkie prze- dziorki zostaly zabite, a 0% oznacza, ze zaden przedziorek nie zostal zabity.

W tablicy 3 podaje sie substancje czynne, ste¬ zenia substancji czynnych, czasy obserwacji oraz uzyskane wyniki.

Tablica 3 • Roztocza — szkodniki roslin Testowanie Tetranychus Substancja czynna | 1 zwiazek o wzo¬ rze 12 (znany) zwiazek o wzo¬ rze 7 zwiazek o wzo¬ rze 6 zwiazek o wzo¬ rze 10 zwiazek o wzo¬ rze 13 zwiazek o wzo¬ rze 14 zwiazek o wzo¬ rze 11 zwiazek o wzo¬ rze 8 zwiazek o wzo¬ rze 15 zwiazek o wzo¬ rze 16 zwiazek o wzo¬ rze 17 zwiazek o wzo¬ rze 18 zwiazek o wzo¬ rze 19 zwiazek o wzo¬ rze 20 zwiazek o wzo¬ rze 21 Stezenie sub¬ stancji czyn¬ nej w °/o 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01, 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 0,1 0,01 Smiertelnosc w °/o po uply¬ wie 2 dni 3 95 0 100 100 100 llOO 100 . 95 100 98 100 100 100 98 100 100 aoo iao 100 98 100 98 100 100 100 98 100 99 100 100 Przyklad IV. Testowanie Phytophtora midory) dzialanie zapobiegawcze.

Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowe acetonu; (po- e-ii d&703 muigaitor: 0,3 czesci wagowej eteru alkiloarylo- -poligilikolowego; woda: 95,0 czesci wagowych.

W celu otrzymania cieczy do opryskiwania o za¬ danym stezeniu substancji czynnej miesza sie po¬ trzebna ilosc substancji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika i koncentrat rozciencza sie poda¬ na iloscia wody zawierajaca wymienione dodatki.

Otrzymana ciecza do opryskiwania opryskusje sie do orosienia mlode pomidory o 2—i lisciach asy- milacyjnych. Rosliny pozostawia sie w szklarni w ciagu 24 godzin w temperaturze 20°C i wzglednej wilgotnosci powietrza wynoszacej 70%. Nastepnie pomidory inokuluje sie wodna zawiesina zarodni¬ ków Phytophtora infestans. Rosliny wprowadza sie do komory wilgotnej o wilgotnosci powietrza wy¬ noszacej 100% i temperaturze 18-^20°C.

Po uplywie 5 dni ustala sie porazenie pomido¬ rów. Otrzymane wartosci przelicza sie na poraze¬ nie w %, przy czym 0% oznacza brak porazenia, a 100% oznacza, ze rosliny ulegly calkowicie in¬ fekcji.

W tablicy 4 podaje sie substancje czynne, steze¬ nia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.

Tablica 4 Testowanie Phytophtora (pomidory) dzialanie za¬ pobiegawcze Substancja czynna I zwiazek o wzo¬ rze 4 (znany) zwiazek o wzo¬ rze 10 Porazenie w % przy stezeniu substancji czynnej 0„'0062% 1A0 0,00156% .11 Przyklad V. Testowanie Fusicladium (parch jabloniowy) dzialanie zapobiegawcze.

Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; emulgator: 0,3 czesci wagowej eteru alkiloarylo- poliglikolowego; woda: 95,0 czesci wagowych.

*W celu otrzymania cieczy do opryskiwania o zadanym sttezeniu substancji czynnej miesza sie potrzebna ilosc substancji czynnej z podana ilo¬ scia rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozcien¬ cza sie* podana iloscia wody zawierajacej podane dodatki, (ftrzymana ciecza do opryskiwania opry¬ skuje sie do orosienia mlode siewki jabloni w sta¬ dium "4—6 lisci. Rosliny pozostawia sie w szklarni w ciagu 24 godzin w temperaturze 2fi°C przy wzglednej wilgotnosci powietrza wynoszacej 70%.

Nastepnie inokuluje sie je wodna zawiesina zarod¬ ników konidialnych parcha jabloniowego (Fusicla¬ dium dendriticum Fuck) i inkubuje w ciagu 18 godzin w komorze wilgotnej w temperaturze 18— °C i 100% wzglednej wilgotnosci powietrza.

Roslin^ ponownie wstawia do szklarni na okres ,14 dni. Po uplywie 15 dni po inokulacji okresla sie porazenie siewdek w stosunku procentowymi do porazenia inokulowanych, lecz nie leczonych sie- wiek kontrolnych, przy czym 0% oznacza brak porazenia, a 100% oznacza, ze porazenie jest takie, jak u roslin kontrolnych. 50 55 60 IZ W tablicy 5 podaje sie substancje czynne, ste¬ zenia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.

Tablica 5 Testowanie Fusicladium (jablon) dzialanie zapobie¬ gawcze Substancja czynna zwiazek o wzo¬ rze 4 (znany) zwiazek o wzo¬ rze 10 zwiazek o wzo¬ rze 11 zwiazek o wzo- 1 rze 6 | zwiazek o wzo¬ rze 8 zwiazek o wzo¬ rze 13 Porazenie w % przy stezeniu substancji czynnej 0,0062% 72 . — - — — — ¦ ^~~ 0,0025% — 4 1 57 0 . 22 , 3(2.

Przyklad VI. Testowanie rozwoju grzybni.

Stosowana pozywka: 20 czesci wagowych agar- -agar, 200 czesci wagowych wyciagu ziemniacza¬ nego, 5 czesci wagowych slodu, 15 czesci wagowych dekstrozy, 5 czesci wagowych peptonu, 2 czesci wagowe Na2HP04, 0,3 czesci wagowych Ca(No3)2 na 1000 cm3 wody.

Stosunek mieszaniny rozpuszczalników do po¬ zywki: 2 czesci wagowe mieszaniny ¦ rozpuszczalni- ków, 100 czesci wagowych pozywki agarowej.

Sklad mieszaniny rozpuszczalników: 0,19 czesci wagowych dwumetyloformamidu lub acetonu, 0,01 czesci wagowych eteru alkiloarylopoliglikolowego jako emulgatora, 1,80 czesci wagowych wody — 40 razem 2 czesci wagowe mieszaniny rozpuszczalni¬ ków.

Dawke substancji czynnej potrzebna do osiagnie¬ cia zadanego stezenia substancji czynnej w po¬ zywce miesza sie z podana iloscia rozpuszczalnika. 45 Koncentrat miesza sie dokladnie w'podanym sto¬ sunku wagowym z ochlodzona do temperatury 42°C ciekla pozywka i wylewa do naczynka Pe- triego o srednicy 9 cm. Ponadto przygotowuje sie naczynka kontrolne bez domieszki preparatu. Po ochlodzeniu i zestaleniu sie pozywki zakaza sie podanymi w tablicy rodzajami grzybów i inkubu¬ je w temperaturze okolo 21°C.

Ocene prowadzi sie na podstawie szybkosci roz¬ woju grzybów po 4—10 dniach. Porównuje sie pro¬ mieniowy rozrost grzybni w traktowanych podlo¬ zach z rozrostem grzybni w pozywkach kontrol¬ nych.

Bonitacje prowadzi sie za« pomoca liczb umow¬ nych o nastepujacym znaczeniu: 1 — brak rozro¬ stu grzyba, do 3 — silne hamowanie rozrostu, do — srednie hamowanie rozrostu, do 7 — slabe hamowanie rozrostu, 9 — rozrost taki sam, jak w próbie kontrolnej. \ W tablicy 6 podaje sie substancje czynne, ste¬ zenie substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.ii moi Tablica 6 Testowanie rozwoju grzybni 14 Substancja czynna .2 •- ca s 41 61 Si Zwiazek o wzorze 6 Zwiazek o wzorze 8 Zwiazek o wzorze 13 Zwiazek o wzorze 10 Zwiazek o wzorze 11 Zwiazek q wzorze 1 Zwiazek o wzorze 12 .(znany) Zwiazek o wzorze 4 (znany) Przyklad VII. Badanie odpornosci krzyzo¬ wej w stosunku do BCM (beruzimidazolilokarba- minian metylu) na plytkach z Colletotrichum cof- feanum.

Do próby stosuje sie szczepy Colletotrichtim cof- feanum wrazliwe lub odporne na dzialanie BCM lub preparaty wydzielajace BCM.

Opis metody. Jako pozywlke stosuje sie de^kstro- ze ziemniaczana — agar w skladzie: wyciag ziem¬ niaczany 4 g, D(+) jgjLikaza 20 g, pepton 10 g, slód g, agar — agar 20 g i woda do 1000 ml. Ciekla pozywke w ilosci 400 cm3 zawierajaca dekstroze ziemniaczana i agar, ochlodzona do temperatury 45°C, dokladnie miesza sie z 6 cm3 zawiesiny za¬ rodników Colletotrichum ooffeanum o stezeniu 1 000 000 zarodników/ml i w ilosci po 20 cm8 wy¬ lewa do plytek Petriego o srednicy 9 om. Z pre¬ paratów porównawczych oraz preparatów wedlug wynalazku otrzymuje sie koncentraty o stezeniu 000 ppm. Do rozpuszczenia preparatu stosuje sie mieszanine 4T°/o acetonu, 47% dwumetyloformami- du i 6°/o eteru alkiloarylopoligliikolowego jako e- mulgatora.

Koncentraty rozciencza sie woda do stezen 5000, 1000, 100, 50, 25 i 10 ppm. Do tak otrzymanych preparatów roboczych zanurza sie krazki bibuly filtracyjnej o srednicy 10 mm firmy Schleicher i Schiill i 4 krazki z 4 róznymi stezeniami wykla¬ da sie na plytce agarowej. Z tablicy wynika, ze na plytkach, na których wylozono krazki o steze¬ niach 10 000—100 ppm BCM lub cypendazolu nie stwierdzono rozwoju grzybni szczepów podatnych.

W próbie z tymi samymi preparatami i tym samym szczepem grzyba przy stezeniu 10 ppm stwierdzo¬ no dajace sie zmierzyc ogniska zahamowan. U szczepów odpornych BCM w stezeniach do 10 000 ppm nie dal zadnego dzialania, natomiast cypen- dazol w stezeniu od 5000 ppm dal male ognisko zahamowania wzrostu. W porównaniu z tym srod¬ ki wedlug wynalazku • w badanych stezeniach ha- mowaly prawie równie silnie rozwój szczepu za¬ równo podatnego, jak i odpornego. Otrzymany wynik potwierdza,, ze badane srodki wedlug .wy¬ nalazku nie wykazuja odpornosci krzyzowej w stosunku do BCM lub preparatów tworzacych 40 BCM.

Nastepujace przyklady blizej wyjasniaja sposób wytwarzania, substancji czynnej srodka wedlug wynalazku. 45 Przyklad VIII. Wytwarzanie zwiazku o wzo¬ rze liO.

Miesza sie w ciagu 22 godzin 60 g jedinowodziamu* soli sodowej 3-coK;yjanopentylo-2,4-«dwuketo-1^2,3,4- ^zterowodoro-(syim-triazyno-fl^-aI-Jbeiizimi 50 50(0 ml acetonitrylu i 65 g chlorku 'trójbutylocyny.

, Osad odsacza sie, mieszanine reakcyjna rozpuszcza sie w 4 litrach chloroformu i saczy sie. Roztwór oczyszcza sie weglem kostnym, po czym odparowu¬ je i otrzymana pozostalosc rozciera sie z eterem 55 buitylowyim. Otrzymuje sie 74,3 g 1-lrójbuitylostan- nylo-3 -co^cyjanopentyio-2l,4-dwuketo-1,2,3,4-cztero - wodoro-sym-triazyno-[l^^a]-lbenzimidozolu o tem- y \ peraturze topnienia 110£°C.

Obliczono 55^/o C, otrzymano: 50y3°/<»C. . 60 Wytwarzanie pólproduktu o wzorze 24. W 4 li¬ trach alkoholu ogrzewa sie do wrzenia w ciagu 4 godzin 286 g 3-w-cyjanopentylo-2,4-dwuketo-l,2,3, 4-czterowodoiro-sym-/triazyno-[ill2-a]-ibenzimidazolu i 39 g wodorotlenku sodu. Roztwór saczy sie na os goraco i zalteza do objejtosci 1 litra. Krystalizuje38703 is 16 Tablica 7 Badanie odpornosci krzyzowej w stosunku do BCM (benzimidazolilokarbaminian metylu) w próbie na plytce z Colletotrichum coffenaum Substancja czynna Zwiazek o wzorze 22 (BCM) Zwiazek o wzorze 23 [(cypendazol) Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 6 BCM i cypendazol szczep odporny plytka 1 stezenie w ppm 000 0 X 5000 0 8 12 14 1000 0 0 11 100 0 0 4 7 plytka 2 stezenie w ppm 100 0 0 8 o m 0 0 3 6 CU 0 0 2 o 1—1 0 0 1 4 BCM i cypendazol szczep podatny plytka 1 000 X A 13 13 stezenie w ppm 5000 X X 1000 X X 9 9 o o X X 4 plytka 2 - stezenie w ppm 100 .X X o lO X 12 4 m c-. 11 9 2 4 o 1—1 7 0 3 Pomiar ogniska zahamowania rozwoju w mm.

X = calkowite zahamowanie. jednowodzian soli sodowej 3- -dwuketo-l^^-c zterowodOTOnsym^triazymo- [ 1,2- -a]^beinzimidazolu, który oddziela sie. Przez zate- zenie lugu macierzystego otrzymuje sie druga frakcje krysztalów.

\ Wydajnosc: 288 g po wysuszeniu w temperatu¬ rze 1|00°C/0,1 tor. Widmo w podczerwieni w KBr: pasma przy 1560, Ii59i5, 1620, 1720 i 2240 cm-1.

S-toHCyjanopentylo^j^^dwuiketoHl^jS^-czterowo- doro-sym-triazyno-]'l,2-a[-(benzimidaizoil o tempera¬ turze topnienia 25B°C otrzymuje sie przez dziala¬ nie wejgianu dwufenylu na l-(benzimidazolilo-2)-3- (co-cyjanopentylo)Hmocznik o temperaturze topnie¬ nia >330°C Pochodna mocznika otrzymuje sie we¬ dlug opisu patentowego Sit. Zjedn. Am. nr 3 399 2,12 pnzez przegrupowanie Mco-cyjanopentylokarbamo- ilo)-2-aminobenzimida'zolu znanego z opisu paten¬ towego St. Zjedn. Am. nr 3 673 2/10.

• Przyklad IX. Wytwarzanie zwiazku o wzo¬ rze 1;5.

Traktuje sie, jednoczesnie chlodzac, 28,2 g 3-co- -anetok!sy-karbotnylopentylo-2,4^dwuketo-!l,2,3,4- -czterowodOTO-sym-itriazyno-Iil^-a] -taizimidazolu w 400 g sulfotenu dwumetylowego 3,4 g wodoro¬ tlenku sodu rozpuszczonego w 20 ml wody. Pod cisnieniem 1/3 tor oddestylowuje sie okolo 126 g rozpuszczalnika. Do pozostalosci dodaje sie 27,7 g chlorku dwubutylocymy i mieszanine reakcyjna utrzymuje sie w ciagu 11 godzin w temperaturze 45°C. Traktuje sie 1 litrem chloroformu, mjieszanine reakcyjna przemywa sie kilkakrotnie woda i odsa¬ cza sie nieprzereagowany metoksykarbonylopen- / tyloHdwu-czterowodorotriazynobenizylobenzimilda- zol. Roztwór chloroformowy oddestylowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w 5.00 ml toluenu, roztwór oczyszcza sie i od¬ parowuje. Pozostalosc rozciera sde z metylocyklo- heksanem i suszy. Otrzymuje sie 25 g 1-trójbutylo- 40 45 50 55 60 stanimnylo^3-a;-metokisykarbonylopentylo-2,4Kiwu- ketoily2y3,4-czterowodoro-Bym-triazyno-[l^-a]-ben- zimidazolu o temperaturze topnienia 1/06°C.

Stosowany jako zwiazek wyjsciowy 3-cw-meto- ksykarbonylo-pentylo-2,,4niwuketo-ii,2,3,4-czterowo- doro-sym-triazyno-[il,,2-a]-benzimidazol o tempera¬ turze topnienia 221°C otrzymuje sie przez reakcje l-i(ibenzimidazolilo-2)^3-(w-metoksy1karbo(nylopen- ty11o)Hmocznika o temperaturze topnienia >330°C z weglanem dwufenylowym w temperaturze 160°C.

Anologicznie wytwarza sie nizej podane zwiazki: ^ zwiazek o wzorze 11 o temperaturze topnienia 1)12°C, zwiazek o wzorze 8 o temperaturze topnie¬ nia 84°C, zwiazek o wzorze 25 o temperaturze top¬ nienia 148°C, zwiazek o wzorze 9 o temperaturze topnienia l|3i20C i zwiazek o wzorze 7, widmo w podczerwieni (KBr) 1560 cm-1.

Wytwarzanie 3^dwumetyloa/mino-^,4-dwuketo-l, 2y3,4Hczterowodoro-symMtriazyno-[ilir2-a]Hbeinzimida- zolu o wzorze 26 stosowanego jako pólprodukt.

Utrzymuje sie w temperaturze 16lO°C w ciagu 24 godzin 394 g l,l^dwumetylo^H(ibenzimidazoililo-)- -semikarbazydu, 428 g weglanu dwufenylowego, 650 g benzonitrylu i 2200 g fenolu. Wiekszosc mie¬ szaniny benzonitrylu i fenolu oddestylowuje sie pcd cisnieniem 13 tor. Do pozostalosci wprowadza sie 900 ml acetonitrylu. Krystalizat oddziela sie, przemywa acetronitrylem i woda i nastepnie su¬ szy w temperaturze 100°C/3 tor. Otrzymuje sie 360 g surowego 3-dwumetyloaminoH2,4-dwuketo-l, ^,3/,4Hczterowodoro^syim^triazyno^[l,2-a]4>enizimi- dazolu. W celu oczyszczenia zwiazek ten rozpuszcza sie we wrzacej mieszaninie skladajacej sie z 5 li¬ trów wody, 3 litrów alkoholu i 88 g wodorotlen¬ ku potasu. Roztwór saczy sie na zimno. Przesacz doprowadza sie do wartosci pH 4. Osad oddziela sie i wymywa z niego sole. Wydajnosc wynosi98703 1T 18 308 g oczyszczonego 'zwiazku. Temperatura top¬ nienia >3i30oC.

Obliczono: 28,56% N, otrzymano: 28,5w/o N.

Widmo w podczerwieni w KBr wykazuje silne pasma karbonylowe przy 1620—1640 cm-1, 1675 — 5 17i05 cm-1 i 1745 cm-1.

Wytwarzanie l;l-dwumetylo-4-(benzimidazolilo- ^2)Hsemikarbazydu o wzorze 27 stosowanego jako pólprodukt.

Mieszanine 3 moli estru fenylowego kwasu ben- 10 zimidaizol(ilon2'-lkaribaminowego i 2100 g fenolu mie¬ sza sie z 24i0 g N1, N^wumetylohydrazyny w ciagu 7 godzin w temperaturze 70°C. Mieszanine reakcyjna^ saczy sie i zateza pod zmniejszonym ci- tonitrylu i chlodzi sie do temperatury 0°C. Kry- 15 sztaly oddziela sie, przemywa sie acetonitrylem i woda do której dodano mala ilosc srodka powierz¬ chniowo czynnego. Krysztaly suszy sie w tempera¬ turze liftO°C/3 tor. Otrzymuje sie 573 g 1,1-dwume- tylo-4d(benzimidazolilo-2)-sem!ikarbazydu o tempe- 20 raturze topnienia >3i3)0oiC.

Widmo w podczerwieni produkitu sprasowanego z KBr wykazuje miedzy innymi silne pasma przy 151(2 i 1675 cm-1.

Wedlug przykladów VIII i IX otrzymuje sie tez 25 nastepujace zwiazki: zwiazek o wzorze 6 o tem¬ peraturze topnienia 182°C (rozklad)., widmo w pod¬ czerwieni (CHCI3): 1568, 1585, 1605, 1622, 1660, 1730 cm-1, zwiazek o wzorze 28 po jednorazowym przekrystalizowaniu z toluenu i jednokrotnym z 30 acetonu temperatura topnienia wynosi 100°C (roz¬ klad), widmo w podczerwieni (CHCI3): 1562, 1580, 1602, 16)18, 1665, 11(7.25 cm"1, zwiazek o wzorze 16 o temperaturze topnienia 164°C po przekrystalizo¬ waniu z acetonitrylu, (stosowany jako zwiazek wyjsciowy 3-metylo-294-dwuketo-l,2,3,4-czterowo- doiro^sym^triazyno-[lv2-a]-benzimidazol jest znany z opisu RFN DOS nr 2, l)44i 505), zwiazek o wzorze 17 o temperaturze topnienia 136°C z acetonitrylu (stosowany jako zwiazek wyjsciowy 3-fenylo-2,4- -dwuketoHl^^-czterowodoro-sym-triazyno-fl^-a] ^benzimidazoi jest znany z opisu RFN DOS' nr 2 144 5(05 zwiazek o wzorze 17 o temperaturze top¬ nienia167°C po przekryistalizowaniu z acetonitrylu) stasowany jako zwiazek wyjsciowy 3--tetradecylo- - 45 ^^-dwuketo-il^^^-czterowodoroHsym-triazyno- -[ily2-a]-benzimidazol o temperaturze topnienia 19i3°C otrzymuje sie przez reakcje l-(benzi.midazo- lilo-2)^Metradecylomocznika z weglanem dwufe- nylowym; Mbenzi!midazolilo-2,)-3-tetradecylomo- 50 cznik, otrzymuje sie przez reakcje 2-aminobenzi- midazolu z izocyjanianem tetradecylu w ksylenie w temperaturze okolo lft0°C), zwiazek o wzorze 19 o temperaturze topnienia 14/1°C (rozklad), (stoso¬ wany jako zwiazek wyjsciowy 3-cykloheksylo-2,4- 55 ^dwulketo-il^ySi^^czterowodoro-symHtriazyno-Cl^- -a]-benzimidazol o temperaturze topnienia 335°C otrzymuje sie z lH(ibenzimodazolilo-2-(3^cykohekisy- lomocznJka i weglanu dwufenylowego; l-(benzimi- dazolilOn2)-3^cyklohe(ksylomocznik otrzymuje sie z 80 2-aminobenzi)midozolu i izocyjanianu cykloheksy- u w ksylenie w temperaturze okolo 12i0°C), zwia¬ zek o wzorze 20 o temperaturze tolpnienia 124°C, po przekrystalizowainiu z acetonitrylu, (stosowany 40 jako zwiazek wyjsciowy 3^(2-fenyloetylo)-2„4-d(WU- keito-,li^v3,4^czterowodoro-symHtriazyno [ly2^a]-ben- zimidazol (temperatura topnienia 298°C z dioksa¬ nu) wytwarza sie z weglami dwufenylowego i 1- -i(benzimidazolilo-2)-3-i(2-!fenyloetylo)^m«ocznijkab który z kolei wytwarza sie z v estru fenylowego kwaisu N4>enzimiidazolilo-(2)-karba!minowego i 2- -fenyloetyloaminy) oraz zwiazek o wzorze 21 o temperaturze topnienia okolo 1&3°C po przekrysta¬ lizowaniu z 2^metoksyetanolu, wiiimo w podczer¬ wieni (KBr): 1555, 1575, 1(6,12, 162$, (H7&2, 3200 cm"1, (stosowany jako zwiazek wyjsciowy 3-(w-metylo- aminokairboinylopenityilo)-i2i,4-dwu^keto-rl,2,3,4Hczte- rowodoro-sym-triazyno- [1,2-a]nbenzimidazol (tem¬ peratura topnienia 268°C z rozkladem z butanolu), otrzymuje sie przez ogrzewanie 3^(wHmetoksykar- bonylopentylo)-2,4-dwuketoJl^,3|,4-czterowodoro- -sym-triazyno^Ol ,2^a]nbenzimidazolu (temperatura topnienia 221°C) z metyloamina w mieszaninach butanol-woda).

Claims (3)

Zastrzezenia patentowe

1. Srodek owadobójczy, roztoc#abójczy i grzybo¬ bójczy, znamienny tym, ze jako suibstancje czynna zawiera podstawione w polozeniu 3 1-trójorgaino- stannylo-2,4HdW'UJketo-li,2,3,4-iczterowodoroHsym- -triazyno-[l,2ja] benzimidazole o wzorze 1, w którym R1 oznacza prosty lub rozgaleziony rodnik alkilowy, rodnik cykl oalkilowy o 4^8 atomach w£- gla albo rodnik fenylowy, R2 oznacza rodnik al¬ kilowy o 1—11 atomach wegla ewentualnie pod¬ stawiony atomem chloru,, grupa CN, grupa alko- ksykarboinyiowa o 1—5 atomach wegla w czesci alkoljjsylowej, grupa alkenoksykaribomylowa zawie¬ rajaca do 5 atomów wegla w czesci alkenoksylo- weiji, grupa N^morfolinowa lub nizsza grupa dwu- alkiloaminojwa, albo oznacza nizsza grupe dwual- kiloaminowa. 1

2. Srodek owadobójczy, roztoczobójczy i grzybo¬ bójczy, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera podstawione w polozeniu 3 lntrójorgano- staninylo^^-dwuketo-tl^yS^^czterowodoro-sym- -4riazyno-[l,2-a] benzimidazole o wzorze 1, w któ¬ rym R1 oznacza prosty lub rozgaleziony rodnik al¬ kilowy, rodnik cykloalkilowy o 4—8 atomach we¬ gla albo rodnik fenylowy, R2 oznacza rodnik alki¬ lowy o 12—1I8 atomach wegla ewentualnie podsta¬ wiony rodnikiem fenylowym, atomem chloru, gru¬ pa CN, grupa alkoksykarbonylowa o 1—5 atomach wegla w czesci aikoksylowej, grupa alkenofcsykar- bcnylojwa zawierajaca do 5 atomów wegla w czes¬ ci alkeinoksylowej, grupa alMloaminoikarbonylowa o 1-h5 atomach^ wegla w czesci aikiloaminowej, grujpa N-morfolinowa lub nizsza grupa dwualki- . loaminowa, albo oznacza rodnik cykloheksyiowy albo fenylowy.

3. Srodek owadobójczy, roztoczobójczy i grzy¬ bobójczy, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera podstawione w polozeniu 3 1-trój- orgainastannylo-2,4Hdwuketo-H,2A4wczterowodoro- Hsym-triazyno-[Jl^a] benzimidazole o wzorze 1, w którym R1 oznacza prosty lub rozgaleziony rodnik98703 19 alkilowy, rodnik cykloalkilowy o 4—8 atomach wegla albo rodnik femylowy, R2 oznacza rodnik al¬ kilowy o 1—11 atomach wegla podstawiony rod- 20 nikiem fenylowym lub grupa alkiloaminokarbony- lowa o 1—5 atomach wegla w czesci alkiloamino- wej. O^M (CH2)5-CN I O ^ o> N-Na x H20 + ClSn(C4H9)3 -NaCl (CH2)5-CN (X> N-Sn(C4H9)3 SCHEMAT 1 + (O-o) co -NH-C0-NH-(CH2)5-CN ^ - (CH2)5-CN SCHEMAT 298703 f CX ^ ^N-SnCR1^ WZÓR 1 R N WZÓR 2 N-X (R1)3Sn-Hal WZÓR 3 N >/ WZÓR 4 H H >—Sn A NA? WZÓR 5 r^ C4H9 OK £> N-Sn(C4Hg)3 WZÓR 698703 N(CH,). 3'2 0^N^° N-Sn(C>L) 4' '9'3 WZÓR 7 (CH2)irC0-0-CH3 4' '9y3 WZÓR 8 CH2-CH2-CH2-^HO N^ /N-Sn(C4H9)3 N WZÓR 9 (CH2)5-CN WZÓR 10 (CHJ=-C0-0-CoH '2'5 2 5 Nx^N-Sn(C4H9)3 WZÓR 11 /^ N Sn I ^A u N WZÓR 1298703 CH2-CH2-CH-rTjD °s/N^° N-Sn(C4H9)3 WZÓR 13 (CH2)5-CN WZdR 14 )3 (CH2)5-C0-0CH3 °^N^0 N-Sn(C4H9)3 WZdR 15 CH3 U ^ N N-Sn(C4H9)3 WZdR 16 ^- °^N\^o N-SnCC.HJ 4' '9'3 WZdR 17 C-14^29 N-Sn(C4H9)3 WZdR 1898703 S-^N^0 -Nk/N-Sn(C4H9)3 WZdR 19 CH2-CH2_0 °%/N^° f^V-N^/.N-Sn(C4H9)3 WZdR 20 (CHJr-CO-NH-CH, '2'5 O^.Nv J) N\ /N-Sn(C4Hg)3 N WZdR 21 NH-CO-OCH, WZdR 22 0=C-NH-C5H10CN O N N ;C-NH-C-0-CH3 WZdR 23 (CH2)5-CN 0^ A ^0 N^/N-Na x H20 WZdR 2498703 (CH2)5-CN WZÓR 25 N(CH3)2 NkJsI-H WZÓR 26 H (^jT \-NH-CO-NH-N(CH3)2 WZÓR 27 CA WZÓR 28