PL244228B1 - Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako atraktanty - Google Patents

Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako atraktanty Download PDF

Info

Publication number
PL244228B1
PL244228B1 PL434691A PL43469120A PL244228B1 PL 244228 B1 PL244228 B1 PL 244228B1 PL 434691 A PL434691 A PL 434691A PL 43469120 A PL43469120 A PL 43469120A PL 244228 B1 PL244228 B1 PL 244228B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
oxoethyl
hydroxypyridinium
alkoxy
ionic liquids
cation
Prior art date
Application number
PL434691A
Other languages
English (en)
Other versions
PL434691A1 (pl
Inventor
Juliusz Pernak
Damian Krystian Kaczmarek
Tomasz Klejdysz
Zuzanna Bartoszewska
Michał NIEMCZAK
Michał Niemczak
Original Assignee
Inst Ochrony Roslin Panstwowy Inst Badawczy
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Inst Ochrony Roslin Panstwowy Inst Badawczy filed Critical Inst Ochrony Roslin Panstwowy Inst Badawczy
Priority to PL434691A priority Critical patent/PL244228B1/pl
Publication of PL434691A1 publication Critical patent/PL434691A1/pl
Publication of PL244228B1 publication Critical patent/PL244228B1/pl

Links

Landscapes

  • Pyridine Compounds (AREA)

Abstract

Przedmiotem wynalazku są nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoeylo)pirydyniowy, o wzorze ogólnym 1, gdzie: R oznacza podstawniki metylowy, etylowy, tert-butylowy lub dodecylowy, A- oznacza anion pelargonianowy o wzorze ogólnym 2, a Y oznacza podstawnik hydroksylowy lub atom wodoru. Zgłoszenie obejmuje także sposób ich otrzymywania, który polega na tym, że czwartorzędowy bromek lub chlorek 1-(2-a1koksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy o wzorze ogólnym 3, poddaje się reakcji wymiany z pelargonianem sodu lub potasu w stosunku molowym czwartorzędowej soli do pelargonianu sodu lub potasu 1:1, w temperaturze od 25°C do 45°C, korzystnie 25°C, w rozpuszczalniku organicznym z grupy: metanol, albo etanol, albo butanol albo heksanol, po czym odparowuje się rozpuszczalnik, a otrzymany produkt rozpuszcza w mieszaninie 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu w celu wydzielenia produktu ubocznego, po czym wytrąconą sól nieorganiczną odsącza się pod obniżonym ciśnieniem, z przesączu odparowuje rozpuszczalnik, a produkt suszy w temperaturze do 70°C. Przedmiotem zgłoszenia jest także zastosowanie nowych cieczy jonowych z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz anionem pelargonowym jako atraktanty.

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowy, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako atraktanty owadów.
Ciecze jonowe (ang. ionic liquids, Ils) powszechnie uważane są za związki przyszłości ze względu na zróżnicowane obszary zastosowań, między innymi w przemyśle chemicznym, optycznym, elektrochemii, chemii środowiska, nanotechnologii i medycynie. W XXI wieku, wykorzystuje się innowacyjne rozwiązania w celu usprawnienia istniejących procesów produkcji. Wzrost liczby ludności, niesie za sobą konieczność unowocześnienia produkcji zbóż. Aby sprostać zapotrzebowaniu na produkty zbożowe poszukuje się środków, których zadaniem będzie maksymalizacja plonów. Do związków spełniających to kryterium należą między innymi deterenty pokarmowe. Deterenty pokarmowe są nazywane również związkami antyżywieniowymi lub antyfidantnymi. Są to substancje chemicznie, które częściowo lub całkowicie hamują żerowanie owadów przebywających w zasięgu ich działania i stosowane mogą być do ochrony produktów spożywczych jak i roślin. Antyfidanty odznaczają się znikomą toksycznością dla człowieka, zwierząt oraz dla naturalnych wrogów tych insektów. Oprócz antyfidantów wyróżnia się również atraktanty, które mają za zadanie przyciągać owady w dane miejsce (np. do pułapek na owady) w celu odciągnięcia owadów i ochronę produktów. Atraktantami zgodnie z definicją mogą być środki chemiczne wabiące owady, ale również czynniki fizyczne (dźwięk, światło, barwa) działające jako bodźce pokarmowe lub inne.
Przykładami tego typu związków są:
• pelargonian 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowy, • pelargonian 1-(2-etyloksy-2-oksoetylo)pirydyniowy, • pelargonian 1-(2-( tert-butoksy)-2-oksoetylo)pirydyniowy, • pelargonian 1-(2-dodetoksy-2-oksoetylo)pirydyniowy, • pelargonian 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy, • pelargonian 1-(2-etyloksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy, • pelargonian 1-(2-(tert-butoksy)-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy, • pelargonian 1-(2-dodetoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy.
Istotą wynalazku są nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym o wzorze ogólnym 1, gdzie: R oznacza podstawniki metylowy, etylowy, tert-butylowy lub dodecylowy, A- oznacza anion pelargonianowy o wzorze ogólnym 2 a Y oznacza podstawnik hydroksylowy lub atom wodoru.
Sposób ich otrzymywania polega na tym, że czwartorzędowy bromek lub chlorek 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy o wzorze ogólnym 3, poddaje się reakcji wymiany z pelargonianem sodu lub potasu w stosunku molowym czwartorzędowej soli do pelargonianu sodu lub potasu 1:1, w temperaturze od 25 do 45°C, korzystnie 25°C, w rozpuszczalniku organicznym z grupy: metanol, albo etanol, albo butanol albo heksanol, po czym odparowuje się rozpuszczalnik, a otrzymany produkt rozpuszcza w mieszaninie 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu w celu wydzielenia produktu ubocznego, po czym wytrąconą sól nieorganiczną odsącza się pod obniżonym ciśnieniem, z przesączu odparowuje rozpuszczalnik, a produkt suszy w temperaturze do 70°C.
Zastosowanie nowych cieczy jonowych z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz anionem pelargonowym jako atraktanty.
Korzystnym jest, gdy nowe cieczy jonowych z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz anionem pelargonowym stosuje się w postaci czystej.
Korzystnym jest również, gdy ciecze jonowe stosuje się w postaci roztworu wodno-metanolowego lub wodno-etanolowego o stężeniu co najmniej 0,05% albo w postaci roztworu wodno-izopropanolowego o stężeniu co najmniej 0,05%.
Dzięki zastosowaniu rozwiązania według wynalazku uzyskano następujące efekty technicznoekonomiczne:
- syntezowano nowe sole z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz
-(2-alkoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym charakteryzujące się wysokim poziomem czystości,
- opracowane metody otrzymywania nowych soli przebiegają w łagodnych warunkach i odznaczają się wysoką wydajnością,
- syntezowane sole są ciekłe w temperaturze poniżej 100°C, dlatego można je zaliczyć do cieczy jonowych,
- otrzymane ciecze jonowe posiadają niską prężność par - są to związki nielotne, które nie stwarzają ryzyka zanieczyszczenia atmosfery,
- otrzymane ciecze jonowe są bezpieczne w przechowywaniu,
- nie ulegają rozpuszczeniu w wodzie, co zmniejsza ryzyko ich wymycia po aplikacji,
- syntezowane ciecze jonowe posiadają aktywność deterentną lub są atraktantami - można je zakwalifikować jako nowe ciecze jonowe III generacji.
Sposób otrzymywania ilustrują następujące przykłady:
Przykład 1
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowego
Do reaktora zaopatrzonego w mieszadło magnetyczne wprowadzono 9,86 g (0,05 mol) soli potasowej kwasu pelargonowego wraz z 30 cm3 metanolu, a następnie dodano chlorku 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowego w ilości 9,33 g (0,05 mol). Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 45 minut w temperaturze 25°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. Otrzymany produkt rozpuszczono w mieszaninie 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu w celu wydzielenia produktu ubocznego. Sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, z przesączu odparowano rozpuszczalniki, a produkt suszono w suszarce próżniowej w temperaturze 70°C. Wydajność reakcji wyniosła 80%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
1 H NMR (CDCis) δ [ppm] = 0,90 (t, 3H); 1,31 (m, 10H); 1,59 (m, 2H); 2,27 (t, 2H); 3,80 (s, 3H); 5,21 (s, 2H); 8,08 (t, 2H); 8,56 (t, 1H) 8,88 (t, 2H).
1 3C NMR (CDCI3) δ [ppm] = 14,5; 23,7; 26,2; 30,3[2C]; 30,4; 33,0; 35,1; 48,2; 64,8; 128,7[2C]; 146,4[2C]; 147,0; 170,0; 177,7.
Analiza elementarna CHN dla C17H27NO4 (Mmol = 309,19 g/mol): wartości obliczone (%):
C = 65,99; H = 8,80; N = 4,53; wartości zmierzone: C = 65,59; H = 8,48; N = 4,07.
Przykład 2
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-etyloksy-2-oksoetylo)pirydyniowego
Do kolby zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne wprowadzono 9,01 g (0,05 mol) soli sodowej kwasu pelargonowego wraz z 30 cm3 heksanolu, a następnie dodano chlorku 1-(2-etyloksy-2-oksoetylo)pirydyniowego w ilości 10,03 g (0,05 mol). Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 30 minut w temperaturze 35°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. W celu wydzielenia produktu ubocznego otrzymany produkt rozpuszczono w mieszaninie składającej się z 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu. Sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, a z przesączu odparowano oba rozpuszczalniki. Uzyskany produkt osuszono w suszarce próżniowej w temperaturze 70°C. Wydajność reakcji wyniosła 81%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
1 H NMR (CDCI3) δ [ppm] = 0,90 (t, 3H); 1,31 (m, 10H); 1,41 (t, 3H); 1,60 (m, 2H); 2,27 (t, 2H); 4,27 (m, 2H); 5,40 (s, 2H); 8,08 (t, 2H); 8,57 (t, 1H) 8,92 (t, 2H).
1 3C NMR (CDCI3) δ [ppm] = 13,2; 14,5; 23,5; 26,2; 30,2[2C]; 30,3; 33,1; 35,0; 61,5; 62,3;
129,8[2C]; 146,9[2C]; 148,4; 167,6; 177,4.
Analiza elementarna CHN dla C18H29NO4 (Mmol = 323,21 g/mol): wartości obliczone (%):
C = 66,84; H = 9,04; N = 4,33; wartości zmierzone: C = 66,64; H = 9,36; N = 4,77.
Przykład 3
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-(tert-butoksy)-2-oksoetylo)pirydyniowego
Do reaktora zaopatrzonego w mieszadło magnetyczne wprowadzono 11,44 g (0,05 mol) chlorku 1-(2-(tert-butoksy)-2-oksoetylo)pirydyniowego wraz z 30 cm3 etanolu, a następnie dodano soli sodowej kwasu pelargonowego w ilości 9,01 g (0,05 mol). Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 20 minut w temperaturze 45°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. Otrzymany produkt rozpuszczono w 30 cm3 mieszaniny acetonu i metanolu (10:1 v:v) w celu wydzielenia produktu ubocznego. Sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, po czym z przesączu odparowano mieszaninę rozpuszczalników. Ostatecznie produkt osuszono w suszarce próżniowej w temperaturze 70°C. Wydajność reakcji wyniosła 74%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
1 H NMR (CDCI3) δ [ppm] = 0,89 (t, 3H); 1,31 (m, 10H); 1,57 (m, 11H); 2,26 (t, 2H); 5,67 (s, 2H); 8,10 (t, 2H); 8,66 (t, 1H) 9,00 (t, 2H).
1 3C NMR (CDCI3) δ [ppm] = 14,5; 23,7; 28,3; 26,1; 30,3; 30,4[2C]; 33,0; 35,1; 62,5,5; 85,9; 129,2[2C]; 147,5[2C]; 147,9; 166,3; 177,6.
Analiza elementarna CHN dla C20H33NO4 (Mmol = 351,24 g/mol): wartości obliczone (%): C = 68,34; H = 9,46; N = 3,99; wartości zmierzone: C = 68,01; H = 9,77; N = 4,27.
Przykład 4
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-dodetoksy-2-oksoetylo)pirydyniowego
Do kolby okrągłodennej zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne wprowadzono pelargonian sodu w ilości 9,01 g (0,05 mol) wraz z 50 cm3 etanolu, a następnie dodano 19,27 g (0,05 mol) bromku 1-(2-dodetoksy-2-oksoetylo)pirydyniowego. Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 45 minut w 25°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. Celem wytrącenia produktu ubocznego mieszaninę poreakcyjną rozpuszczono w 30 cm3 acetonu oraz 3 cm3 metanolu. Wydzieloną sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, z przesączu odparowano rozpuszczalniki, a uzyskany produkt suszono w suszarce próżniowej w temperaturze 70°C. Wydajność reakcji wyniosła 77%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
1 H NMR (CDCI3) δ [ppm] = 0,90 (t, 6H); 1,31 (m, 28H); 1,60 (m, 2H); 1,94 (m, 2H); 2,25 (t, 2H); 4,95 (s, 4H); 8,09 (t, 2H); 8,68 (t, 1H) 9,01 (t, 2H).
1 3C NMR (CDCI3) δ [ppm] = 14,7 [2C]; 23,8 [2C]; 26,7 [2C]; 28,1; 30,5; 30,6 [4C]; 30,9 [4C]; 33,1 [2C]; 36,3; 62,4; 63,1; 129,1 [2C]; 146,5 [2C]; 147,9; 165,3; 177,6.
Analiza elementarna CHN dla C28H49NO4 (Mmol = 463,37 g/mol): wartości obliczone (%): C = 72,53; H = 10,65; N = 3,02; wartości zmierzone: C = 72,21; H = 10,99; N = 3,31.
Przykład 5
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego
Do reaktora zaopatrzonego w mieszadło magnetyczne wprowadzono 9,86 g (0,05 mol) pelargonian potasu wraz z 30 cm3 butanolu, a następnie dodano chlorku 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego w ilości 10,12 g (0,05 mol). Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 30 minut w temperaturze 30°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. Następnie, otrzymany produkt rozpuszczono w 30 cm3 mieszaniny aceton:metanol (10:1 v:v) w celu wydzielenia produktu ubocznego. Sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, a z przesączu odparowano rozpuszczalniki. Produkt ostatecznie osuszono w suszarce próżniowej w tempera turze 70°C. Wydajność reakcji wyniosła 88%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
1 H NMR (CDCI3) δ [ppm] = 0,90 (t, 3H); 1,31 (m, 10H); 1,59 (m, 2H); 2,27 (t, 2H); 3,86 (s, 3H); 5,64 (s, 2H); 8,00 (m, 1H); 8,08 (m, 1H); 8,51 (s, 1H); 9,58 (s, 1H).
1 3C NMR (CDCI3) δ [ppm] = 14,5; 23,7; 26,6; 30,3 [2C]; 30,4; 33,0; 35,1; 54,1; 61,8; 129,6; 133,9; 135,7; 138,3; 159,1; 167,9; 177,7.
Analiza elementarna CHN dla C17H27NO5 (Mmol = 325,19 g/mol): wartości obliczone (%):
C = 62,75; H = 8,36; N = 4,30; wartości zmierzone: C = 62,49; H = 8,58; N = 4,07.
Przykład 6
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego
Do kolby zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne wprowadzono chlorku 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego w ilości 10,84 g (0,05 mol) wraz z 30 cm3 metanol, a następnie dodano 9,86 g (0,05 mol) soli potasowej kwasu pelargonowego. Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 10 minut w temperaturze 45°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość rozpuszczono w mieszaninie składającej się z 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu w celu wydzielenia produktu ubocznego. Sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, a z przesączu odparowano rozpuszczalnik. Produkt suszono w suszarce próżniowej w temperaturze 65°C. Wydajność reakcji wyniosła 87%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
1 H NMR (CDCI3) δ [ppm] = 0,90 (t, 3H); 1,31 (m, 10H); 1,43 (t, 3H); 1,60 (m, 2H); 2,27 (t, 2H); 4,24 (m, 2H); 5,61 (s, 2H); 7,99 (m, 1H); 8,03 (m, 1H); 8,48 (m, 1H); 8,50 (s, 1H); 9,51 (s, 1H).
1 3C NMR (CDCI3) δ [ppm] = 13,2; 14,4; 23,5; 26,2; 30,2[2C]; 30,3; 33,1; 35,0; 59,9; 62,2; 130,4; 133,4; 134,7; 138,1; 159,9; 168,4; 177,4.
Analiza elementarna CHN dla C18H29NO5 (Mmol = 339,20 g/mol): wartości obliczone (%):
C = 63,69; H = 8,61; N = 4,13; wartości zmierzone: C = 63,24; H = 8,16; N = 4,61.
PL 244228 Β1
Przykład 7
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-(tert-butoksy)-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego
Do reaktora zaopatrzonego w mieszadło magnetyczne wprowadzono 9,01 g (0,05 mol) soli sodowej kwasu pelargonowego wraz z 30 cm3 butanolu, a następnie dodano chlorku-(2-(fe/'f-butoksy)-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego w ilości 12,24 g (0,05 mol). Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 40 minut w temperaturze 25°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. W celu wydzielenia produktu ubocznego mieszaninę poreakcyjną rozpuszczono w 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu. Następnie sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, z przesączu odparowano rozpuszczalnik, a produkt osuszono w suszarce próżniowej w temperaturze 70°C. Wydajność reakcji wyniosła 98%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
Ή NMR (CDCh) δ [ppm] = 0,89 (t, 3H); 1,31 (m, 10H); 1,57 (m, 11H); 2,26 (t, 2H); 5,62 (s, 2H); 8,01 (m, 1H); 8,10 (m, 1H); 8,42 (m, 1H); 8,41 (s, 1H); 9,53 (s, 1H).
1 3C NMR (CDCh) δ [ppm] = 14,5; 23,7; 28,1; 26,1; 30,3; 30,4[2C]; 33,0; 35,1; 62,5; 82,3; 128,9; 134,8; 136,4; 138,8; 158,4; 167,8; 177,6.
Analiza elementarna CHN dla C20H33NO4 (Mmoi = 367,24 g/mol): wartości obliczone (%): C = 65,37; H = 9,05; N = 3,81; wartości zmierzone: C = 65,01; H = 9,37; N = 3,44.
Przykład 8
Metoda syntezy pelargonianu 1-(2-dodetoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego
Do kolby zaopatrzonego w mieszadło magnetyczne wprowadzono 9,86 g (0,05 mol) soli potasowej kwasu pelargonowego wraz z 50 cm3 metanolu, a następnie dodano chlorku 1-(2-dodetoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowego w ilości 20,07 g (0,05 mol). Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 40 minut w temperaturze 45°C, po czym odparowano rozpuszczalnik. Otrzymany produkt rozpuszczono w 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu w celu wydzielenia produktu ubocznego. Sól nieorganiczną odsączono pod obniżonym ciśnieniem, a z przesączu odparowano rozpuszczalnik. Ostatecznie, produkt suszono w suszarce próżniowej w temperaturze 70°C. Wydajność reakcji wyniosła 76%.
Strukturę związku potwierdzono wykonując widmo protonowego oraz węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
Ή NMR (CDCh) δ [ppm] = 0,90 (t, 6H); 1,30 (m, 28H); 1,60 (m, 2H); 1,93 (m, 2H); 2,26 (t, 2H); 4,97 (s, 4H); 7,99 (m, 1H); 8,01 (m, 1H) 8,43 (m, 1H); 8,44 (s, 1H); 9,60 (s, 1H).
1 3C NMR (CDCh) δ [ppm] = 14,5 [2c]; 23,7 [2C], 26,1 [2C]; 28,2; 30,3; 30,4; [4C], 30,8 [4C]; 33,0 [2C]; 35,8; 62,4; 64,1; 128,8; 129,1; 146,3; 147,1; 169,8; 177,6.
Analiza elementarna CHN dla C28H49NO5 (Mmoi = 479,36 g/mol): wartości obliczone (%): C = 70,11; H = 10,30; N = 2,92; wartości zmierzone: C = 70,45; H = 10,69; N = 2,61.
Przykład zastosowania
Aktywność atraktantna została przebadana w dwóch testach: test bez wyboru oraz test wyboru. W celu wykonania obu testów należało przygotować opłatki pszenne o średnicy 10 mm oraz grubości 1 mm, które następnie zostały nasączone roztworem badanej substancji lub etanolem albo izopropanolem i pozostawione do odparowania rozpuszczalnika. W kolejnym etapie krążki zostały zważone i umieszczone w inkubatorach. Do inkubatorów dodano szkodniki magazynowe (20 osobników dorosłych trojszyka ulca lub 10 larw trojszyka ulca lub 10 larw skórka zbożowego). Testy były prowadzone w pięciu powtórzeniach w czasie pięciu dni. Następnie zakańczano test i ważono ponownie opłatki.
Na podstawie ubytku masy wyznaczono współczynnik względny (R), współczynnik absolutny (A) oraz współczynnik sumaryczny (T).
Współczynniki względny aktywności deterentnej:
K-E R =-----* 100,
K + E oraz współczynnik absolutny:
KK - EE A =-------*100,
ΑΆ 4- EE użyte we wzorach skróty literowe oznaczają odpowiednio: K - ubytek masy z krążków kontrolnych z wyborem,
PL 244228 Β1
KK - ubytek masy z krążków kontrolnych bez wyboru,
E - ubytek masy z krążków z testowanym związkiem z wyborem, EE - ubytek masy z krążków z testowanym związkiem bez wyboru.
Współczynnik sumaryczny wyznaczono ze wzoru:
T - A
Właściwości deterenta ustalono w następującej skali:
bardzo dobry współczynnik sumaryczny 200-151,
dobry współczynnik sumaryczny 150-101,
średni współczynnik sumaryczny 100-51,
słaby współczynnik sumaryczny 50-0,
atrakant współczynnik sumaryczny -1- -200
W tabelach 1-3 zamieszczono uzyskane wyniki właściwości deternetnych substancji czynnych cieczy jonowych z anionami pelargonowymi. Dla porównania zamieszczono dane znanego antyfidanta pochodzenia naturalnego - azadirachtyny.
Tabela 1. Aktywność deterentna wobec osobnika dorosłego trojszyka ulca
ILs Współczynniki aktywności
A R T
1 -11,8 2,4 -9,4
2 -6,9 16,4 9,5
3 -8,5 -18,9 -27,4
4 -9,4 67,7 58,3
5 16,5 60,6 77,1
6 -8,5 -12,0 -20,5
7 6,5 45,2 51,7
8 8,0 60,7 68,7
Azadiraktyna 100.0 85.0 185.0
Tabela 2. Aktywność deterentna wobec larwy trojszyka ulca
ILs Współczynniki aktywności
A R T
1 -12,9 -42,5 -55,5
2 2,6 -2,4 0,3
3 -1,4 -18,7 -20,1
4 -7,7 -19,9 -27,6
5 46,0 72,8 99,8
6 -9,3 -25,6 -34,9
7 -13,7 -5,0 -18,7
8 -24,6 56,4 31,8
Azadiraktyna 100.0 85.0 185.0
PL 244228 Β1
Tabela 3. Aktywność deterentna wobec larwy skórka zbożowego
ILs Współczynniki aktywności
A R T
1 -11,5 -4,3 -15,8
2 9,3 3,6 12,9
3 1,8 17,5 19,2
4 14,8 53,3 68,1
5 18,9 68,0 86,9
6 6,5 66,6 73,1
7 15,0 46,7 61,7
8 7,6 33,0 40,7
Azadiraktyna 100.0 85.0 185.0
Otrzymane ciecze jonowe posiadały aktywność biologiczną. Zgodnie z danymi w tabelach 1-3 uzyskane produkty nie wykazywały się wysoką aktywnością deterentna. W większości przypadków ich aktywność była na poziomie słabym, niekiedy średnim. Część związków była atraktantami wobec badanych owadów. Najwyższą skuteczność jako atraktant wykazała się sól nr 1 (pelargonian 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowy).

Claims (6)

1. Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym o wzorze ogólnym 1, gdzie: R oznacza podstawniki metylowy, etylowy, tert-butylowy lub dodecylowy, A oznacza anion pelargonianowy o wzorze ogólnym 2 a Y oznacza podstawnik hydroksylowy lub atom wodoru.
2. Sposób otrzymywania nowych cieczy jonowych zawierających kation 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy lub 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)pirydyniowy, określonych zastrzeżeniem 1, znamienny tym, że czwartorzędowy bromek lub chlorek 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowy o wzorze ogólnym 3, poddaje się reakcji wymiany z pelargonianem sodu lub potasu w stosunku molowym czwartorzędowej soli do pelargonianu sodu lub potasu 1:1, w temperaturze od 25 do 45°C, korzystnie 25°C, w rozpuszczalniku organicznym z grupy: metanol, albo etanol, albo butanol albo heksanol, po czym odparowuje się rozpuszczalnik, a otrzymany produkt rozpuszcza w mieszaninie 30 cm3 acetonu i 3 cm3 metanolu w celu wydzielenia produktu ubocznego, po czym wytrąconą sól nieorganiczną odsącza się pod obniżonym ciśnieniem, z przesączu odparowuje rozpuszczalnik, a produkt suszy w temperaturze do 70°C.
3. Zastosowanie nowych cieczy jonowych z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz anionem pelargonowym jako atraktanty.
4. Zastosowanie według zastrzelenia 3, znamienne tym, że nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz anionem pelargonowym stosuje się w postaci czystej.
5. Zastosowanie według zastrzeżenia 3, znamienne tym, że nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz anionem pelargonowym stosuje się w postaci roztworu wodno-metanolowego lub wodno-etanolowego o stężeniu co najmniej 0,05%.
6. Zastosowanie według zastrzeżenia 3, znamienne tym, że nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-alkoksy-2-oksoetylo)-3-hydroksypirydyniowym oraz anionem pelargonowym stosuje się w postaci roztworu wodno-izopropanolowego o stężeniu co najmniej 0,05%.
PL434691A 2020-07-15 2020-07-15 Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako atraktanty PL244228B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL434691A PL244228B1 (pl) 2020-07-15 2020-07-15 Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako atraktanty

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL434691A PL244228B1 (pl) 2020-07-15 2020-07-15 Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako atraktanty

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL434691A1 PL434691A1 (pl) 2022-01-17
PL244228B1 true PL244228B1 (pl) 2023-12-18

Family

ID=80111460

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL434691A PL244228B1 (pl) 2020-07-15 2020-07-15 Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako atraktanty

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL244228B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL434691A1 (pl) 2022-01-17

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Kaczmarek et al. Glycine betaine-based ionic liquids and their influence on bacteria, fungi, insects and plants
PL237098B1 (pl) Nowe ciecze jonowe z kationem acetylocholiny i anionem herbicydowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy
PL237908B1 (pl) Herbicydowa ciecz jonowa z anionem kwasu 4-chloro-2-metylofenoksyoctowego i zawierająca ją mieszanina eutektyczna
RU2624627C1 (ru) Бис(оксиметил)фосфиновая кислота и ее соли с биогенными металлами в качестве регуляторов роста и развития растений
PL244228B1 (pl) Nowe ciecze jonowe z kationem 1-(2-metoksy-2-oksoetylo)pirydyniowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako atraktanty
PL240767B1 (pl) Indolilo-3-maślany alkilo(2-hydroksyetylo)dimetyloamoniowe, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako ukorzeniacze
US2617818A (en) Thiocyanoalkyl carbanilates
RU2358973C1 (ru) 3-[(3,5-ДИНИТРОФЕНИЛ)КАРБОКСАМИДО]-1,4,6-ТРИМЕТИЛ-5-ХЛОРПИРАЗОЛО[3,4-b]ПИРИДИН В КАЧЕСТВЕ АНТИДОТА 2,4-Д НА ПОДСОЛНЕЧНИКЕ
US4105797A (en) Fungicidal 3-amino-6-trifluoromethyl-2,4-dinitrodiphenylethers
PL237983B1 (pl) Sacharyniany alkilo[2-(2-hydroksyetoksy)etylo]dimetyloamoniowe, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako deterenty pokarmowe
PL240024B1 (pl) S ole amoniowe florasulamu, sposoby ich otrzymywania oraz ich zastosowanie jako herbicydów
PL237982B1 (pl) Acesulfamiany alkilo[2-(2-hydroksyetoksy)etylo]dimetyloamoniowe, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako deterenty pokarmowe
RU2826751C1 (ru) Применение 1,6-диамино-4-арил-2-оксо-1,2-дигидропиридин-3,5-дикарбонитрилов в качестве антидотов 2,4-Д на подсолнечнике
PL240030B1 (pl) S łodkie ciecze jonowe z kationem bicyklicznym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako deterenty pokarmowe
RU2287273C1 (ru) Применение n-замещенных 3-циано-4,6-диметил-5-хлорпиридил-2-сульфониламидов в качестве антидотов гербицида 2,4-дихлорфеноксиуксусной кислоты на подсолнечнике
US3017321A (en) Trichloromethyl 2-methoxy-5-phosphono-benzenethiolsulfonate pesticides
US3988328A (en) 5-Amino-2,3,7,8-tetrathiaalkane-1,9-dioic acids, esters and salts
PL231443B1 (pl) Bisamoniowe ciecze jonowe z kationem alkano-1, X-bis( decylodimetyloamoniowym) oraz anionem azotanowym(V), sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako deterenty pokarmowe
PL242158B1 (pl) Nowe ciecze jonowe z kationem (2-hydroksyetylo)dodecylodimetyloamoniowym, sposób otrzymywania i zastosowanie jako adiuwanty
PL242515B1 (pl) Ciecze jonowe z kationem N-alkilobetainy oraz anionem indolilooctanowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie
PL243253B1 (pl) Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy
PL236343B1 (pl) Terpenowe ciecze jonowe, sposób ich wytwarzania oraz zastosowanie
PL238748B1 (pl) Czwartorzędowe sole amoniowe z anionem 1,4-bis(2- etyloheksoksy)-1,4-dioksobutano-2-sulfonianowym
PL229567B1 (pl) Nowe ciecze jonowe 4-chloro-2-metylofenoksyoctany (alkoksymetylo) etylodimetyloamoniowe, sposób ich otrzymania oraz zastosowanie jako herbicydy
PL231959B1 (pl) Bisamoniowe ciecze jonowe z kationem alkano-1, X-bis( decylodimetyloamoniowym) oraz anionami piroglutaminianowymi, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako deterenty pokarmowe