PL220873B1 - Roztwór chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy - Google Patents

Roztwór chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy

Info

Publication number
PL220873B1
PL220873B1 PL383331A PL38333199A PL220873B1 PL 220873 B1 PL220873 B1 PL 220873B1 PL 383331 A PL383331 A PL 383331A PL 38333199 A PL38333199 A PL 38333199A PL 220873 B1 PL220873 B1 PL 220873B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
uricase
peg
kda
activity
conjugates
Prior art date
Application number
PL383331A
Other languages
English (en)
Other versions
PL383331A1 (pl
Inventor
L. David Williams
Michael S. Hershfield
Susan J. Kelly
Mark G.P. Saifer
Merry R. Sherman
Original Assignee
Mountain View Pharmaceuticals
Univ Duke
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Mountain View Pharmaceuticals, Univ Duke filed Critical Mountain View Pharmaceuticals
Publication of PL383331A1 publication Critical patent/PL383331A1/pl
Publication of PL220873B1 publication Critical patent/PL220873B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N11/00Carrier-bound or immobilised enzymes; Carrier-bound or immobilised microbial cells; Preparation thereof
    • C12N11/02Enzymes or microbial cells immobilised on or in an organic carrier
    • C12N11/08Enzymes or microbial cells immobilised on or in an organic carrier the carrier being a synthetic polymer
    • C12N11/089Enzymes or microbial cells immobilised on or in an organic carrier the carrier being a synthetic polymer obtained otherwise than by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N9/00Enzymes; Proenzymes; Compositions thereof; Processes for preparing, activating, inhibiting, separating or purifying enzymes
    • C12N9/0004Oxidoreductases (1.)
    • C12N9/0012Oxidoreductases (1.) acting on nitrogen containing compounds as donors (1.4, 1.5, 1.6, 1.7)
    • C12N9/0044Oxidoreductases (1.) acting on nitrogen containing compounds as donors (1.4, 1.5, 1.6, 1.7) acting on other nitrogen compounds as donors (1.7)
    • C12N9/0046Oxidoreductases (1.) acting on nitrogen containing compounds as donors (1.4, 1.5, 1.6, 1.7) acting on other nitrogen compounds as donors (1.7) with oxygen as acceptor (1.7.3)
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A61K47/51Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent
    • A61K47/56Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule
    • A61K47/59Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule obtained otherwise than by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds, e.g. polyureas or polyurethanes
    • A61K47/60Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule obtained otherwise than by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds, e.g. polyureas or polyurethanes the organic macromolecular compound being a polyoxyalkylene oligomer, polymer or dendrimer, e.g. PEG, PPG, PEO or polyglycerol
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/02Drugs for disorders of the urinary system of urine or of the urinary tract, e.g. urine acidifiers
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/12Drugs for disorders of the urinary system of the kidneys
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/06Antigout agents, e.g. antihyperuricemic or uricosuric agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Physical Education & Sports Medicine (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Enzymes And Modification Thereof (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Immobilizing And Processing Of Enzymes And Microorganisms (AREA)
  • Measuring Or Testing Involving Enzymes Or Micro-Organisms (AREA)
  • Investigating Or Analysing Biological Materials (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest roztwór chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy.
Niniejszym opisano również koniugowanie poli(glikoli etylenowych) lub poli(tlenków etylenowych) z oksydazami moczanowymi, co zasadniczo usuwa immunogenność oksydazy moczanowej bez ograniczania jej aktywności rozkładania kwasu moczowego.
Oksydazy moczanowe (urykazy; E.C. 1.7.3.3) są enzymami katalizującymi utlenianie kwasu moczowego do bardziej rozpuszczalnego produktu, allantoiny, metabolitu purynowego, który jest łatwiejszy do usuwania. Człowiek nie wytwarza enzymatycznie aktywnej urykazy, co jest wynikiem szeregu mutacji w genie dla urykazy, które zaszły w trakcie ewolucji wyższych naczelnych. Wu, X, i wsp., (1992) J. Mol. Evol. 34: 78-84. W konsekwencji u obarczonych tym osobników, nadmierne stężenie kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia) i w moczu (hiperurykozuria) może prowadzić do bolesnego zapalenia stawów (skaza moczanowa), zniekształcających bezpostaciowych złogów moczanowych (guzki) i niewydolności nerek. U niektórych, dotkniętych tym osobników dostępne leki, takie jak allopurynol (inhibitor syntezy kwasu moczowego) wywołują efekty uboczne ograniczające leczenie lub niedostatecznie usuwają objawy. Hande, KR, i wsp., (1984) Am. J. Med. 76: 47-56; Fam AG, (1990) Bailliere's Clin Rheumatol 4: 177-192. Wstrzyknięcie urykazy może, co najmniej przejściowo, zmniejszać hiperurykemię i hiperurykozurię. Ponieważ urykaza jest dla ludzi białkiem obcym, to nawet pierwsze wstrzyknięcie niezmodyfikowanego białka z Aspergillus flavus wywołało u kilku procent leczonych pacjentów reakcje anafilaktyczne (Pui, C-H, i wsp., (1997) Leukemia 11: 1813-1816), a odpowiedzi immunologiczne ograniczają jego zastosowanie do długotrwałego lub okresowego leczenia. Donadio, D, i wsp., (1981) Nouv Presse Med 10: 711-712; Leaustic. M, i wsp., (1983) Rev Rhum Osteoartic 50: 553-554.
Od kilku dziesięcioleci uznaje się działanie dostępnych sposobów leczenia hiperurykemii za suboptymalne. Kissel, P, i wsp., (1968) Nature 217: 72-74. Podobnie dostrzegana była od wielu lat możliwość, że określone grupy pacjentów z ostrą skazą moczanową mogą czerpać korzyści z bezpiecznej i skutecznej postaci wstrzykiwalnej urykazy. Davis, FF, i wsp., (1978) w GB Broun, i wsp., (red.) Enzyme Engineering tom 4 (str. 169-173) Nowy Jork, Plenum Press; Nishimura, H, i wsp., (1979) Enzyme 24: 261-264; Nishimura, H, i wsp., (1981) Enzyme 26: 49-53; Davis, S, i wsp., (1981) Lancet 2(8241): 281-283; Abuchowski, A. i wsp., (1981) J Pharmacol Exp Ther 219: 352-354; Chen, RH-L, i wsp., (1981) Biochim Biophys Acta 660: 293-298; Chua, CC, i wsp., (1988) Ann Int Med 109: 114-117; Greenberg, ML, i wsp., (1989) Anal Biochem 176: 290-293. Urykazy pochodzące z narządów zwierząt są prawie nierozpuszczalne w rozpuszczalnikach, które są bezpieczne do wstrzyknięcia. Patent U.S. 3,616,231. Określone urykazy pochodzące z roślin lub mikroorganizmów są bardziej rozpuszczalne w medycznie dopuszczalnych rozpuszczalnikach. Jednakże wstrzyknięcie pochodzących z mikroorganizmów enzymów szybko wywołuje reakcje immunologiczne, które mogą prowadzić do zagrażających życiu reakcji alergicznych lub do inaktywacji i/lub przyspieszonego usuwania urykazy z krążenia. Donadio, i wsp., (1981); Leaustic, i wsp., (1983). Enzymy oparte na wydedukowanych sekwencjach aminokwasowych urykaz z ssaków, takich jak świńskie i pawianie, lub z owadów, takich jak przykładowo Drosophila melanogaster lub Drosophila pseudoobscura (Wallrath, LL, i wsp., (1990) Mol Cell Biol 10: 5114-5127) nie są użytecznymi kandydatami do zastosowań klinicznych z uwagi na problemy z immunogennością i rozpuszczalnością przy fizjologicznym pH.
Białka kowalencyjnie zmodyfikowane poli(glikolem etylenowym) lub poli(tlenkiem etylenu) (oba określane jako PEG) były zastosowane w celu zwiększenia półokresu trwania białka i ograniczenia immunogenności. Patenty U.S. 4,179,337, 4,766,106 i 4,847,325; Saifer, MGP, i wsp., (1994) Adv Exp Med Biol 366: 377-387. Przyłączenie PEG o wysokiej masie cząsteczkowej prowadzi do otrzymania koniugatów o wydłużonym czasie krążenia i/lub zmniejszonej immunogenności, które zachowują funkcjonalną aktywność, co wcześniej pokazano dla innego enzymu, dysmutazy nadtlenkowej (Somack, R, i wsp., (1991) Free Rat Res Commun 12-13: 553-562; Patenty U.S. 5,283.317 i 5,468,478) i dla innych rodzajów białek np. cytokin (Seifer. MGP, i wsp., (1997) Polym Preprints 38: 576-577; Sherman. MR, i wsp., (1997) w JM Harris, i wsp., (red.) Poly(ethylene glycol) Chemistry and Biological Applications. ACS Symposium Series 680 (str. 155-169) Waszyngton, DC: American Chemical Society). Opisane były również koniugaty urykazy z polimerami innymi niż PEG. Patent U.S. 4,460,683.
W prawie wszystkich próbach modyfikowania urykazy PEG, o których donoszono (np. kowalencyjnego przyłączenia PEG do urykazy) PEG był przyłączany głównie do grup aminowych włącznie z amino końcowymi resztami i dostępnymi resztami lizyny. W najczęściej używanych urykazach,
PL 220 873 B1 całkowita liczba reszt lizynowych w każdej z czterech identycznych podjednostek wynosi pomiędzy 25 (Aspergillus flavus (patent U.S. 5,382,518)), a 29 (Świnia (Wu, X. i wsp., (1989) Proc Natl Acad Sci
USA 86: 9412-9416)). Niektóre z lizyn w naturalnej konformacji enzymu są niedostępne dla procesu modyfikacji PEG. Najczęstszym sposobem ograniczenia immunogenności urykazy jest przyłączenie znacznej liczby łańcuchów niskocząsteczkowego PEG. Ma to niezmienną konsekwencję w znacznym ograniczeniu aktywności enzymatycznej uzyskiwanych koniugatów.
Wcześniej naukowcy stosowali wstrzyknięcia urykazy celem skatalizowania in vivo przekształcenia kwasu moczowego do allantoiny. Patrz Pui, i wsp., (1997). Stanowi to podstawę dla stosowania we Francji i we Włoszech urykazy z grzyba Aspergillus flavus (Uricozyme®) do zapobiegania lub okresowej korekty hiperurykemii towarzyszącej cytotoksycznemu leczeniu złośliwych chorób krwi i do przejściowego ograniczenia ostrej hiperurykemii u pacjentów ze skazą moczanową. Potaux, L, i wsp., (1975) Nouv Press Med 4: 1109-1112; Legoux, R, i wsp., (1992) J Biol Chem 267: 8565-8570; Patenty U.S. 5,382,518 i 5,541,098. Z uwagi na krótki czas krążenia Uricozyme® wymaga codziennego wstrzykiwania. Ponadto, z uwagi na swoją immunogenność nie jest preparatem dobrze nadającym się do długotrwałego leczenia.
Pojedyncze, dożylne wstrzyknięcie preparatu urykazy z Candida utilis związanej z 5 kDa PEG ograniczyło moczany w surowicy do niewykrywalnych poziomów, u pięciu osób, u których przed wstrzyknięciem stężenie moczanu w surowicy wynosiło 6,2 mg/dl, co mieści się w normalnym zakresie. Davis i wsp., (1981). Osobnikom wstrzyknięto dodatkowe porcje cztery tygodnie później, lecz nie donoszono o ich reakcji. Nie wykryto przeciwciał przeciw urykazie po drugim (i ostatnim) zastrzyku, stosując względnie niskoczułe oznaczenie dyfuzji w żelu. To doniesienie nie przedstawia wyników długotrwałego leczenia ludzi lub zwierząt doświadczalnych.
Preparat urykazy z Arthrobacter protoformiae związany z 5 kDa PEG był stosowany do czasowego kontrolowania hiperurykemii u pojedynczego pacjenta z chłoniakiem, u którego przed zastrzykiem stężenie moczanu w surowicy wynosiło 15 mg/dl. Chua i wsp., (1998). Z uwagi na poważny stan pacjenta i krótki czas leczenia (cztery zastrzyki w ciągu 14 dni) oszacowanie długotrwałej skuteczności lub bezpieczeństwa koniugatu nie było możliwe.
W niniejszym zgłoszeniu termin „immunogenny” określa indukcję odpowiedzi odpornościowej przez wstrzyknięcie preparatu urykazy zmodyfikowanej PEG lub niezmodyfikowanej (antygen), podczas gdy „antygenowość” określa reakcję antygenu z wcześniej istniejącymi przeciwciałami. Łącznie antygenowość i immunogenność określane są jako „immunoreaktywność”. We wcześniejszych badaniach różnymi metodami oceniano immunoreaktywność urykazy zmodyfikowanej PEG, w tym przez: 1) reakcję in vitro urykazy zmodyfikowanej PEG z wcześniej uzyskanymi przeciwciałami; 2) pomiar indukcji syntezy przeciwciała i 3) przyśpieszenie poziomu usuwania po kolejnych wstrzyknięciach.
Wcześniejsze próby wykluczenia immunogenności urykaz pochodzących z szeregu źródeł, przez przyłączenie szeregu łańcuchów PEG za pośrednictwem różnorodnych łączników, zakończyły się umiarkowanym powodzeniem. Zmodyfikowana PEG urykaza była po raz pierwszy ujawniona przez FF Davis i przez Y Inada i ich współpracowników. Davis i wsp., (1978); Patent U.S. 4,179,337; Nishimura i wsp., (1979); Patenty japońskie 55-99189 i 62-55079. Koniugat ujawniony w patencie ‘337 był zsyntetyzowany z urykazą o nieokreślonym pochodzeniu z 2000 krotnym molarnym nadmiarem PEG o masie 750 daltonów, wykazując, że duża liczba cząsteczek polimeru była prawdopodobnie przyłączona do każdej cząsteczki urykazy. W opisie patentowym ‘337 ujawniono przyłączenie albo PEG albo poli(glikolu propylenowego) o masie cząsteczkowej 500 do 20,000 daltonów, w celu dostarczenia aktywnych, rozpuszczalnych w wodzie, nieimmunogennych koniugatów różnych hormonów polipeptydowych i enzymów, łącznie z oksydoreduktazą. przy czym urykaza była jednym z trzech przykładów. Ponadto patent '337 kładzie nacisk na przyłączenie 10 do 100 łańcuchów polimeru do cząsteczki enzymu i zachowania przynajmniej 40% aktywności enzymatycznej. Nie przedstawiono wyników eksperymentalnych dotyczących stopnia sprzęgania PEG do dostępnych grup aminowych urykazy, specyficznej aktywności rozkładania kwasu moczowego lub immunoreaktywności koniugatu.
Dane z 13 prac dotyczących modyfikacji urykazy PEG są podsumowane w Tabeli 1. Niektóre z tych wyników są również przedstawione graficznie na Fig. 1A-2B. Siedem z tych publikacji opisuje znaczące zmniejszenie aktywności rozkładania kwasu moczowego, mierzonej in vitro, spowodowanej przyłączeniem różnej liczby łańcuchów PEG do urykazy z Candida utilis. Przyłączenie dużej liczby łańcuchów PEG o masie 5 kDa do urykazy z wątroby świni daje podobne wyniki, jak to opisano w obu publikacjach Chen i doniesieniu, tej samej grupy z sympozjum. Chen, i wsp., (1981); Davis i wsp., (1978).
PL 220 873 B1
Wśród badań podsumowanych w Tabeli 1 immunoreaktywność urykazy modyfikowanej PEG była zmniejszona w przypadku siedmiu i wyeliminowania w przypadku pięciu z nich. W trzech z pięciu późniejszych badań, wyeliminowanie immunoreaktywności towarzyszyło znacznemu zmniejszeniu aktywności rozkładania kwasu moczowego - 15%, 28% lub 45% aktywności początkowej. Nishimura i wsp., (1979) (15% aktywności); Chen i wsp., (1981) (28% aktywności); Nishimura i wsp., (1981) (45% aktywności). W kolejnym sprawozdaniu donoszono o przyłączeniu PEG do 61% dostępnych reszt lizyny, lecz nie oceniono zachowanej specyficznej aktywności. Abuchowski i wsp., (1981). Jednakowoż zespoły badawcze, w których skład wchodzili dwaj z wyżej wspomnianych naukowców, stosując te same metody, donosili niezależnie, że nadmierne sprzęgnięcie pozostawia jedynie 23-28% aktywności. Chen i wsp., (1981). Publikacje z 1981 roku Abuchowski i wsp., i Chen i wsp., wykazują, że aby zasadniczo ograniczyć immunogenność urykazy, PEG musi być związany z około 60% dostępnych lizyn (Tabela 1). Piąta publikacja, w której donoszono o usunięciu immunoreaktywności urykazy nie ujawniła stopnia przyłączenia PEG, resztkowej aktywności rozkładania kwasu moczowego lub charakteru przyłączenia PEG-białko. Veronese FM, i wsp., (1997) w JM Harris, i wsp., (red.). Poly(ethylene glycol) Chemistry and Biological Applications. ACS Symposium Series 680 (str. 182 -192) Waszyngton DC; American Chemical Society.
Sprzęganie PEG do mniejszej części reszt lizynowych urykazy ogranicza, lecz nie wyklucza jej immunoreaktywności u zwierząt doświadczalnych. Tsuji i wsp., (1985) Int J Immunopharmacol 7: 725-730 (28-45% grup aminowych uległo sprzęganiu); Yasuda, Y, i wsp., (1990) Chem Pharm Bull 38: 2053-2056 (38% grup aminowych uległo sprzęganiu). Pozostała aktywność rozkładania kwasu moczowego odpowiednich adduktów mieściła się w zakresie od <33% (Tsuji i wsp.,) do 60% (Yasuda i wsp.,) wartości wyjściowej. Tsuji i wsp., zsyntetyzowali koniugaty PEG-urykazy z PEGami o masie 7,5 kDa i 10 kDa, i dodatkowo PEG o masie 5 kDa. Wszystkie uzyskane koniugaty były w jakiś sposób immunogenne i antygenowe, równocześnie ujawniając ograniczoną aktywność enzymatyczną (Tabela 1; Fig. 1A-1B).
PEGylowane preparaty urykazy z Candida utilis, które były bezpiecznie podawane dwukrotnie, każdemu z pięciu ludzi opisano jako te, które zachowały jedynie 11% swojej wyjściowej aktywności. Davis i wsp., (1981). Kilka lat później, urykaza z Arthrobacter protoformiae zmodyfikowana PEG była podana czterokrotnie jednemu pacjentowi z zaawansowanym chłoniakiem i ostrą hiperurykemią. Chua i wsp., (1988). Podczas gdy resztkowa aktywność preparatu enzymu nie była mierzona, Chua i wsp. wskazali na nieobecność przeciwciał przeciwko urykazie w surowicy pacjentów w 26 dni po pierwszym wstrzyknięciu urykazy-PEG, co wykryto stosując test immunoenzymatyczny (ELISA).
Jak podsumowano w Tabeli 1, wcześniejsze badania nad urykazą zmodyfikowaną PEG pokazały, że aktywność katalityczna jest znacząco zmniejszona przez przyłączenie dostatecznej liczby łańcuchów PEG w celu zasadniczego zmniejszenia immunoreaktywności. Ponadto, bardziej współczesne preparaty urykazy-PEG były zsyntetyzowane z zastosowaniem PEG aktywowanego chlorkiem cyjanurowym, pochodną triazyny (2,4,6-trichloro-1,3,5-triazyna), co jak pokazano wprowadziło nowe determinanty antygenowe i zapoczątkowało tworzenie przeciwciał u królików. Tsuji i wsp., (1985).
T a b e l a 1
Charakterystyka PEG-urykaz z wcześniejszych badań
Źródło urykazy Wiązanie sprzęgające Masa cząsteczkowa PEG (kDa) Procent lizyn związanych z PEG Zachowana aktywność rozkładania kwasu moczowego (%) Antygenowość lub immunogenność, komentarze Literatura
Nie podano azydek 0,7 (diol) Nie podano Nie podano Nie podano Patent U.S. 4,179,337
Candida utilis Triazyna chlorek cyjanurowy 5 % z „98”: 20 26 43 48 31 21 15 5 Antygenowość z surowicą królika (% antygenowości niezmodyfikowanego enzymu) 70% 6% 0 0 Nishimura i wsp., 1979
PL 220 873 B1 ciąg dalszy Tabeli 1
Candida utilis PEG2 triazyna 2 x 5 22 25 36 46 50 87 70 45 31 27 86% 49% 0 0 0 Nishimura i wsp., 1981
Candida Triazyna 5 71 11 Pięciu mężczyzn tolerowało Davis. i wsp.,
utilis dwa zastrzyki w ciągu 30 dni 1981
Candida Triazyna, 5 49 Nie podano U ptaków immunogenność Abuchowski
utilis według podobna do natywnej i wsp., 1981
Chen, urykazy
i wsp., 1981 61 Nie podano Immunogenność ujemna
Wątroba Triazyna 5 37 60 Przyśpieszone usuwanie Chen, i wsp.,
świni 47 45 u myszy 1981
58 28 Stałe usuwanie
(półokres ok. 8 godzin)
Candida Triazyna 5 57 23 Stałe usuwanie
utilis (półokres ok. 8 godzin)
Candida Triazyna, 5 35 Nie podano PEG zmniejsza immunogen- Savoca, KV,
utilis według ność u królików i wsp., (1984)
Chen, Int Arch Aller-
i wsp., 1981 70 Nie podano gy App Immunol 75:
58-67
Candida Triazyna 5 Nie Nie podano PEG-urykazę podano Nashida, Y,
utilis podano kurczakowi doustnie i wsp., (1984)
w liposomach (raz) J Pharm
Pharmacol 36:
354-355
Candida Triazyna 5 44 9,4 Ograniczona immunogenność Chua, i wsp.,
utilis 7,5 45 7,8 lecz pozytywne u królika 1988
10 28 32 (przeciwciała nie dla urykazy,
37 11 reagują krzyżowo z PEG
41 3 dysmutazą nadtlenkową)
45 7,3 Antigenność badana przeciwciałami świnki
morskiej była ograniczona
Arthrobacter Nie 5 Nie Nie podano Po 26 dniach od pierwszego Chua. i wsp.,
protoformiae podano podano z czterech wstrzyknięcie urykazy-PEG ElISA nie wykryła przeciwciał 1988
Candida PEG2 2 x 5 10 90 Nie podano Yasuda,
utilis triazyna 12 89 Nie podano i wsp., 1990
15 80 Nie podano
21 70 Nie podano
38 60 Antygenowość badana
surowicą królika była zmniejszona o 75%
Candida PEG2 2 x 5 22 68 Pojedynczy zastrzyk, Fujita. i wsp.,
utilis triazyna PEG wydłuża półokres trwania, u myszy, z ok. 1991
1 godz. do ok. 8 godz. PEG blokuje usuwanie przez wą-
trobę, śledzionę i nerki (24 godz. okres badania)
PL 220 873 B1 ciąg dalszy Tabeli 1
Nie podano PEG Nie Nie Nie podano Immunogenność u myszy Veronese,
podano podano zmniejszona o 98% (PeG) i wsp., 1997
lub 100% (PEG2)
PEG2 Wskazano, że tak Nie podano
Nie samo jak
określono wiązania dla PEG
Japoński patent 3-148298 dla A Sano i wsp., ujawnia zmodyfikowane białka, w tym urykazę, modyfikowane PEG o masie cząsteczkowej 1-12 kDa, które wykazują ograniczenie antygenowości i „udoskonalone, wydłużone” działanie i sposoby wytwarzania takich derywatyzowanych peptydów. Jednakże brak jest ujawnień w odniesieniu do liczby łańcuchów, oznaczeń enzymatycznych, testów biologicznych lub znaczenia określenia „udoskonalone wydłużone” działanie. Japońskie Patenty 55-99189 i 62-55079, oba dla Y Inada, ujawniają koniugaty urykazy odpowiednio wytworzone z zastosowaniem PEG-triazyny lub bis-PEG-triazyny (określona w Tabeli 1 jako PEG2). Patrz Nishimura, i wsp., (1979 i 1981). Dla pierwszego rodzaju koniugatów masa cząsteczkowa PEG wynosiła 2 kDa i 5 kDa, podczas gdy w drugim zastosowano jedynie PEG o masie cząsteczkowej 5 kDa. Nishimura i wsp., (1979) donosił o odzyskaniu 15% aktywności urykolitycznej po modyfikacji 43% dostępnych lizyn liniowym PEG o masie 5 kDa, podczas gdy Nishimura i wsp., (1981) donosili o odzyskaniu 31% lub 45% aktywności rozkładania kwasu moczowego, po modyfikacji odpowiednio 46% lub 36% lizyn z zastosowaniem PEG2.
Wcześniejsze badania ujawniają, że gdy osiągnięta jest znacząca redukcja immunogenności i/lub antygenowości urykazy przez modyfikację PEG, to jest ona niezmiennie związana z zasadniczą utratą aktywności rozkładania kwasu moczowego. Bezpieczeństwo, wygoda i koszt odczynników biofarmaceutycznych są wszystkie negatywnie dotknięte przez zmniejszenie ich mocy i w efekcie potrzebę podania zwiększonych dawek. Co za tym idzie, istnieje potrzeba bezpiecznej i skutecznej alternatywy w celu obniżania poziomu kwasu moczowego w płynach ciała, w tym w krwi i moczu.
W roztworze chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy ssaczej według wynalazku mniej niż 10%, korzystnie mniej niż 5%, i bardziej korzystnie mniej niż 2% urykazy jest w nietetramerycznej zagregowanej postaci. Korzystnie, urykazę w roztworze według wynalazku stanowi świńska urykaza z wątroby, bydlęca urykaza z wątroby lub owcza urykaza z wątroby. Korzystniej, urykaza w roztworze według wynalazku jest rekombinowana. Najkorzystniej, urykaza w roztworze według wynalazku mają sekwencję urykazy świńskiej z wątroby, bydlęcej z wątroby, owczej z wątroby lub pawiana z wątroby lub jest chimerowa.
Kiedy urykaza w roztworze według wynalazku jest chimerowa, zawiera ona części urykazy z wątroby świni i urykazy z wątroby pawiana. Najkorzystniej, chimerową urykazę w roztworze według wynalazku stanowi urykaza chimerowa świnia-pawian.
W korzystnej postaci wykonania urykaza w roztworze według wynalazku jest rekombinowaną urykazą świńską zawierającą lizynę w miejsce argininy w pozycji nr 291 w SEK NR ID: 1 i serynę w miejsce treoniny w pozycji 301 w SEK NR ID: 1.
W innej korzystnej postaci wykonania, urykaza w roztworze według wynalazku ma sekwencję urykazy z wątroby pawiana, w której tyrozyna 97 w SEK. NR ID.: 2 została zastąpiona histydyną.
Alternatywnie, urykaza w roztworze według wynalazku obejmuje koniec aminowy i karboksylowy, przy czym jest skrócona na jednym lub obu końcach.
Rozwiązanie według wynalazku umożliwia wytwarzanie zasadniczo nieimmunogennej urykazy modyfikowanej PEG, która zachowuje całą lub prawie całą aktywność urykolityczną niemodyfikowanego enzymu.
Jak wskazano powyżej, urykaza w roztworze według wynalazku może być zrekombinowana. Niezależnie od tego czy jest zrekombinowana czy też nie, urykaza w roztworze według wynalazku pochodzi od ssaka. Urykaza może być urykazą wątrobową pochodzącą od świni, wołu lub owcy. Alternatywnie urykaza w roztworze według wynalazku może być białkiem chimerowym. Chimerowa urykaza może zawierać część urykazy z wątroby świni i/lub wątroby pawiana. Przykładowo chimerowa urykaza może być chimerowa świnia-pawian urykazą (urykaza PBC) lub świńską urykazą zawierającą mutacje R291K i T301S (urykaza PKS) (patrz sekwencje z Fig. 6 i wyniki badań fizjologicznych i imPL 220 873 B1 munologicznych z Fig. 7-12). Alternatywnie urykaza może pochodzić z wątroby pawiana, przy czym tyozynę 97 zastąpiono histydyną, a co za tym idzie specyficzna aktywność urykazy może być zwiększona o przynajmniej 60%. Urykaza w roztworze według wynalazku, niezależnie od pochodzenia, może również być w postaci skróconej, zarówno na końcu aminowym lub końcu karboksylowym, lub na obu końcach.
Urykaza w roztworze według wynalazku może być kowalencyjnie połączona z PEG w postaci koniugatów PEG-urykaza opisanych poniżej. Niniejszym opisana została także kompozycja farmaceutyczna do obniżania poziomu kwasu moczowego w płynach ciała, zawierająca takie koniugaty PEG-urykaza i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik. Kompozycja może być stabilizowana przez liofilizację i również może być odpowiednio rozcieńczona podczas rekonstytucji dostarczając roztworu użytecznego do podawania pozajelitowego.
Niniejszym opisano również sposób obniżenia poziomu kwasu moczowego w płynach ciała i tkankach ssaka. Sposób ten obejmuje podanie ssakowi ilości PEG-urykazy, która skutecznie obniży poziom kwasu moczowego. PEG-urykaza może być oczyszczoną urykazą zbudowaną z dwóch lub większej liczby podjednostek, z których każda podjednostka może być kowalencyjnie połączona z średnio 2 do 10 łańcuchami liniowego lub rozgałęzionego PEG, przy czym każda cząsteczka PEG może mieć masę cząsteczkową pomiędzy około 5 kDa i 100 kDa, w farmaceutycznie dopuszczalnym nośniku. Ssakiem może być człowiek. Etapem podania może być przykładowo zastrzyk dożylny, doskórny, podskórny, domięśniowy lub dootrzewnowy lub inhalacja preparatów aerozolowych. Podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi, moczu i/lub innych płynach ciała lub tkankach i może być związany ze skazą moczanową, guzkową skazą moczanową, niewydolnością nerek, przeszczepem narządu lub chorobą o charakterze złośliwym.
Roztwór urykazy według wynalazku uzyskuje się przez izolację urykazy w postaci tetramerycznej z roztworu zawierającego wielopodjednostkową postać urykazy. Wyjściowo roztwór może zawierać tetrameryczną urykazę lub agregaty urykazy. Sposób może obejmować etapy: nanoszenia roztworu na przynajmniej jedną kolumnę do rozdziału o pH pomiędzy 9 i 10,5, na przykład 10,2; odzyskiwania frakcji eluatu i identyfikacji tych, które zawierają tetrameryczną postać urykazy, przy czym frakcje są zasadniczo wolne od agregatów urykazy; oraz połączenia frakcji wyizolowanej tetramerycznej urykazy. Kolumna rozdzielająca może być kolumną jonowymienną, rozdzielać pod względem wielkości lub wykorzystywać jakiekolwiek inne skuteczne zasady rozdziału. Sposób może również obejmować analizę frakcji w celu określenia obecności tetramerów urykazy i/lub braku agregatów urykazy. Przykładowo taka analiza może obejmować wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC), inne metody chromatograficzne, rozproszenie światła, wirowanie i/lub elektroforezę. W jednej postaci wynalazku, oczyszczona tetrameryczna urykaza może zawierać mniej niż około 10% agregatów urykazy.
Krótki opis figur
Fig. 1A przedstawia zachowanie aktywności urykazy zmodyfikowanej PEG z Candida utilis w funkcji liczby łańcuchów przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 1B przedstawia zachowanie aktywności urykazy zmodyfikowanej PEG z Candida utilis w funkcji całkowitej masy przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 2A przedstawia zachowanie aktywności urykazy zmodyfikowanej PEG z wątroby świni w funkcji liczby łańcuchów przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 2B przedstawia zachowanie aktywności urykazy zmodyfikowanej PEG z wątroby świni w funkcji całkowitej masy przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 3A przedstawia zachowanie aktywności chimerowej urykazy świnia-pawian (PBC) zmodyfikowanej PEG w funkcji liczby łańcuchów przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 3B przedstawia zachowanie aktywności chimerowej urykazy świnia-pawian (PBC) zmodyfikowanej PEG w funkcji całkowitej masy przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig 4A przedstawia zachowanie aktywności urykazy z Aspergillus flavus zmodyfikowanej PEG w funkcji liczby łańcuchów przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 4B przedstawia zachowanie aktywności urykazy z Aspergillus flavus zmodyfikowanej PEG w funkcji całkowitej masy przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 5A przedstawia zachowanie aktywności zrekombinowanej urykazy z brodawek korzeniowych soi zmodyfikowanej PEG w funkcji liczby łańcuchów przyłączonego PEG na podjednostkę.
Fig. 5B przedstawia zachowanie aktywności zrekombinowanej urykazy z brodawek korzeniowych soi zmodyfikowanej PEG w funkcji całkowitej masy przyłączonego PEG na podjednostkę.
PL 220 873 B1
Fig. 6 przedstawia wydedukowaną sekwencję aminokwasową chimerowej urykazy świnia-pawian (urykaza PBC), urykazy PBC, która jest skrócona zarówno na końcu aminowym jak i karboksylowym (PBC-NT-CT) i świńskiej urykazy zawierającej mutacje R291K i T301S (urykaza PKS), w porównaniu z sekwencjami świńską i pawiana.
Fig. 7 przedstawia aktywność urykazy w surowicy myszy w 24 godziny po podaniu każdego z czterech lub pięciu dootrzewnowych zastrzyków urykazy PBC zmodyfikowanej PEG, względem wartości uzyskanej w 24 godziny po pierwszym zastrzyku.
Fig. 8 przedstawia odwrotną zależność pomiędzy aktywnością wstrzykniętej urykazy PBC zmodyfikowanej PEG w surowicy myszy pozbawionych urykazy i stężeniami kwasu moczowego w surowicy i moczu.
Fig. 9 przedstawia zmniejszenie ostrości przebiegu zespołu wysokiego stężenia moczanu u myszy z niedoborem urykazy (uox-/-), które były leczone urykazą PBC zmodyfikowaną PEG.
Fig. 10 przedstawia zmniejszenie ostrości przebiegu zespołu kłębuszkowej moczówki prostej u myszy z niedoborem urykazy (uox-/-), które były leczone urykazą PBC zmodyfikowaną PEG.
Fig. 11 przedstawia zmniejszenie ostrości przebiegu zespołu nefropatii indukowanej przez kwas moczowy, co uwidoczniono przez mikroskopię rezonansu magnetycznego, u myszy z niedoborem urykazy (uox-/-), które były leczone urykazą PBC zmodyfikowaną PEG.
Fig. 12 przedstawia przyspieszone usuwanie z krążenia myszy BALB/c wstrzykniętego oktameru urykazy PBC w porównaniu z tetramerem, gdzie oba były związane z 5-6 10000 kDa łańcuchami PEG na podjednostkę.
Szczegółowy opis korzystnych postaci wykonania
Roztwór chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy ssaczej według wynalazku umożliwia wytwarzanie udoskonalonych koniugatów rozpuszczalnych w wodzie polimerów, korzystnie poli(glikoli etylenowych) lub poli(tlenków etylenu) z urykazami. Koniugaty te są zasadniczo nieimmunogenne i zachowują co najmniej 75%, korzystnie 85% i najkorzystniej 95% lub większą aktywność rozkładania kwasu moczowego niezmodyfikowanego enzymu. Urykazy użyteczne do koniugowania z rozpuszczalnymi w wodzie polimerami obejmują naturalnie występujące oksydazy moczanowe izolowane z bakterii, grzybów i tkanek roślin i zwierząt, zarówno kręgowców jak i bezkręgowców, jak również zrekombinowane postacie urykazy łącznie ze zmutowanymi, hybrydowym i i/lub skróconymi enzymatycznie aktywnymi wariantami urykazy. Opisane niniejszym, rozpuszczalne w wodzie polimery obejmują liniowe i rozgałęzione poli(glikole etylenowe) lub poli(tlenki etylenu), wszystkie powszechnie znane jako PEG. Przykłady rozgałęzionych PEG są przedmiotem patentu U.S. 5,643,575. Jednym, korzystnym przykładem liniowego PEG jest monometoksy PEG o ogólnym wzorze CH3O-(CH2CH2O)nH, w którym n przyjmuje wartość od około 100 do około 2300.
Jedną z korzystnych ssaczych urykaz w roztworze według wynalazku jest zrekombinowana chimerowa urykaza świnia-pawian zbudowana z części sekwencji urykazy z wątroby świni i urykazy z wątroby pawiana, z których obie po raz pierwszy zostały określone przez Wu i wsp., (1989). Jeden przykład takiej chimerowej urykazy zawiera pierwsze 225 aminokwasów z sekwencji świńskiej urykazy (SEK NR ID: 1) i ostatnie 79 aminokwasów z sekwencji urykazy pawiana (SEK NR ID: 2) (urykaza świnia-pawian lub urykaza PBC; patrz Fig. 6). Kolejny przykład takiej chimerowej urykazy zawiera reszty 7-225 sekwencji świńskiej (SEK NR ID: 1) i reszty 226-301 z sekwencji pawiana (SEK NR ID: 2); jest ona równoważnikiem urykazy PBC, która jest skrócona zarówno na aminowym, jak i karboksylowym końcu (PBC-NT-CT; patrz Fig. 6). Kolejny przykład takiej chimerowej urykazy zawiera pierwsze 288 aminokwasów z sekwencji świni (SEK NR ID: 1) i ostatnie 16 aminokwasów z sekwencji pawiana (SEK NR ID: 2). Ponieważ ostatnia sekwencja różni się od sekwencji świńskiej tylko w dwóch pozycjach - z lizyną (K) zamiast argininy w pozycji 291 oraz seryną (S) zamiast treoniny w pozycji 301, mutant ten jest określony jako świnia-K-S lub urykaza PKS. Każda z urykaz PKS, PBC i PBC-NT-CT posiada jedną lizynę więcej, a co za tym idzie jedno więcej potencjalne miejsce modyfikacji przez PEG, niż zarówno sekwencja świńska jak i pawiana. Sekwencje różnych ssaczych cDNA dla urykaz, włącznie z urykazą PBC, urykazą PKS i zrekombinowaną urykazą typu urykazy pawiana, zostały sklonowane i określono optymalne warunki dla ekspresji typowymi metodami w E. coli. Patrz Erlich, HA, (red.) (1989) PCR Technology. Principles and Applications for DNA Amplification, Nowy Jork: Stockton Press; Sambrook, J, i wsp., (1989) Molecular Cloning. A Laboratory Manual, Second Edition. Cold Spring Harbor, NY: Cold Spring Harbor Laboratory Press. Zrekombinowane urykazy ekstrahowano i oczyszczano, a ich stabilność i aktywność oznaczano przy pomocy zmodyfikowanych i standartoPL 220 873 B1 wych testów. Patrz Fridovich. I. (1965) J Biol Chem 240: 2491-2494; Nishimura i wsp., (1979) oraz Przykład 1.
Urykaza w roztworze według wynalazku może być skoniugowana za pośrednictwem biologicznie stabilnego, nietoksycznego, kowalencyjnego wiązania ze względnie małą liczbą łańcuchów PEG. Wiązania takie mogą obejmować wiązania uretanowe (karbaminianowe), drugorzędowe wiązania aminowe i wiązania amidowe. Różnorodne aktywowane PEG stosowne dla tego rodzaju koniugacji są dostępne na rynku z Shearwater Polymers, Hundsville, AL.
Przykładowo, wiązania uretanowe z urykazą mogą być wytworzone przez inkubację urykazy w obecności pochodnych PEG modyfikowanych węglanem sukcynoimidylowym (SC) lub węglanem 4-nitrofenylowym (NPC). SC-PEG może być syntetyzowany z zastosowaniem procedury opisanej w Patencie U.S. 5,612,460, który jest włączony tu na drodze odniesienia. NPC-PEG może być zsyntetyzowany przez reakcję PEG z chloromrówczanem 4-nitrofenylu zgodnie ze sposobami opisanymi w Veronese, FM, i wsp., (1985) Appl Biochem Biotechnol 11: 141-152 i w Patencie U.S. 5,286,637, który jest włączony na drodze odniesienia. Sposoby opisane w patencie '637 są zaadaptowane dla PEG o wysokiej masie cząsteczkowej przez dopasowanie stężeń reagentów w celu zachowania podobnej stechiometrii. Alternatywnie sposób syntezy NPC-PEG jest opisany przez Biittner, W, i wsp. we wschodnioniemieckim opisie patentowym DD 279 486 A1.
Wiązania amidowe z urykazą mogą być uzyskane z zastosowaniem estru N-hydroksysukcynoimidowego pochodnej karboksylowej PEG z (Shearwater Polymers). Drugorzędowe wiązania amidowe mogą być utworzone z zastosowaniem 2,2,2-trifluoroetanosulfonylu PEG (tresyl PEG; Shearwater Polymers) lub przez redukcyjną alkilację z zastosowaniem aldehydu PEG (Shearwater Polymers) i cyjanoborowodorku.
W koniugatach zawierających PEG o masie cząsteczkowej pomiędzy 5 kDa i 30 kDa, maksymalna liczba łańcuchów PEG, która została przyłączona do podjednostki, przy zachowaniu co najmniej 75% aktywności rozkładania kwasu moczowego niezmodyfikowanego enzymu, zawierała się w zakresie od średnio dwóch łańcuchów dla urykazy z soi do ponad 10 łańcuchów dla urykazy PBC (patrz warunki testów w Przykładzie 1 i wyniki na Fig 1A-5B). Ten drugi zakres PEGylacji odpowiada około jednej trzeciej wszystkich grup aminowych. Średnia liczba łańcuchów PEG, które mogą być przyłączone do podjednostki urykazy wynosi pomiędzy 2 i 10, korzystnie pomiędzy 3 i 8, a korzystniej pomiędzy 4 i 6. Masa cząsteczkowa PEG, który może być użyty w reakcji przyłączenia wynosi między kDa i 100 kDa, korzystnie pomiędzy 10 kDa i 60 kDa, a korzystniej pomiędzy 20 kDa i 40 kDa, tak jak, na przykład, 30 kDa.
Istnieje kilka czynników, które mogą wpływać na wybór optymalnej masy cząsteczkowej i liczby łańcuchów PEG do przyłączenia do danej postaci urykazy. Ogólnie ograniczenie lub wyeliminowanie immunogenności bez zasadniczej utraty aktywności rozkładania kwasu moczowego może wymagać przyłączenia względnie większej ilości łańcuchów PEG o niższej masie cząsteczkowej, w porównaniu do relatywnie mniejszej liczby łańcuchów PEG o wyższej masie cząsteczkowej. Przykładowo, zarówno łańcuchów 20 kDa PEG na podjednostkę lub 4 łańcuchów 30 kDa PEG na podjednostkę może być optymalnie skuteczna. Podobnie, każda różna postać urykazy może mieć inne optimum w zależności od wielkości i liczby łańcuchów, patrz Fig. 1A-5B.
Koniugacja z PEG czyni wszystkie badane urykazy rozpuszczalnymi i trwałymi w buforach o fizjologicznym pH, bez konieczności dodania analogów substratu lub inhibitora, takiego jak 8-azaksantyna, który jest stosowany jako stabilizator dla grzybowej urykazy (Uricozyme®) sprzedawanej przez Sanofi Winthrop we Francji i Włoszech. Dwa różne koniugaty urykazy PBC ujawnione niniejszym, jeden zawierający około 6 łańcuchów PEG 10 kDa na podjednostkę i drugi zawierający około 2 łańcuchów PEG 19 kDa na podjednostkę. zachowują znaczącą aktywność po inkubacji w mysiej surowicy przez więcej niż miesiąc w 37°C. Dodatkowo szereg opisanych tutaj koniugatów posiada półokres krążenia u myszy większy niż dwa dni w przeciwieństwie do około 8 lub 24 godzinnego półokresu trwania, o którym wcześniej donoszono dla modyfikowanych PEG urykaz ssaczych i z mikroorganizmów. Chen i wsp., (1981); Fuertges, F, i wsp., (1990) J Contr Release 11: 139-148; Fujita, T, i wsp., (1991) J Pharmacobiodyn 14: 623-629. Dłuższy półokres trwania wstrzykiwanych leków białkowych czyni je cenowo bardziej efektywne i może prowadzić do polepszonego zdyscyplinowania pacjenta. Wydłużony półokres trwania jest również charakterystyczny dla produktów, które są lepiej tolerowane przez organizm.
Gdy koniugaty PEG z urykazą PBC są sporządzane na bazie oczyszczonej tertramerycznej postaci enzymu (4 podjednostki 35 kDa) ujawniają u myszy znacząco ograniczoną immunogenność
PL 220 873 B1 (Fig. 7), w przeciwieństwie do przeciętnej immunogenności koniugatów PEG z większymi postaciami enzymów (oktamery podjednostki 35 kDa; patrz Fig. 12) i do bardzo wysokiej immunogenności niezmodyfikowanego enzymu. Powtarzane nastrzykiwanie myszy pozbawionych urykazy PEG-urykazą ujawnioną niniejszym wyklucza ich hiperurykemię na więcej niż dwa miesiące i chroni strukturę i funkcję ich nerek przed uszkodzeniami spowodowanymi kwasem moczowym (Fig. 8-11).
Wstrzyknięcie całkowicie aktywnych koniugatów PBC urykazy z PEG 10 kDa (Fig. 3A-3B) dramatycznie ogranicza hiperurykemię u homozygotycznych pozbawionych urykazy myszy (Fig. 8). Również dramatycznej redukcji uległ poziom kwasu moczowego w moczu u wszystkich pozbawionych urykazy myszy, które były poddane działaniu zmodyfikowanej PEG urykazy PBC. Pozbawione urykazy myszy otrzymały serię zastrzyków z preparatu PEG-urykazy podobną do tej, stosowanej w celu uzyskania wyników z Fig. 8. Takie leczenie ogranicza ostrość skutków defektu prowadzącego do gromadzenia moczanów, co pokazano przez pomiar osmolalności moczanu, w normalnych warunkach i po 12 godzinnym okresie niepodawania wody (Fig. 9) oraz przez określenie konsumpcji wody i usuwania moczu (Fig. 10) w porównaniu do równoległego pomiaru dokonanego na nieleczonych, genetycznie podobnych myszach. Pokazano również, że 10 tygodniowy okres leczenia, poczynając od pierwszych 10 dni życia, homozygotycznych pozbawionych urykazy w wyniku „nokautu” genowego myszy (uox-/-) przy pomocy ujawnionej niniejszym PEG-urykazy zmniejsza ostrość indukowanych moczanem uszkodzeń architektury nerki, co uwidoczniono przez mikroskopię rezonansu magnetycznego (Fig. 11). Metody mikroskopowe, patrz Hedlund. LW, i wsp., (1991) Fund Appl Toxicol 16: 787-797; Johnson. GA, i wsp., (1992) w JC Gore (red.), Reviews of Magnetic Resonance in Medicine, tom 4 (str. 187-219) Nowy Jork: Pergamon Press.
Oczyszczone preparaty naturalnej i zrekombinowanej urykazy zawierają zazwyczaj, poza postacią tetrameryczną (140 kDa), mieszaninę agregatów enzymu. Procent zawartości formy tetramerycznej w każdym z preparatów urykazy ogólnie waha się od około 20% do 90%. Pomimo danych, że niezmodyfikowane PEG agregaty szeregu innych białek są wysoce immunogenne (patrz np., Moore, WV, i wsp., (1980) J Clin Endocrinol Metab 51: 691-697), wcześniejsze badania PEG-urykazy nie opisały jakichkolwiek ograniczeń w zawartości agregatów, co sugeruje, że nie była rozważana potencjalna immunogenność zmodyfikowanych PEG agregatów. Na podstawie obserwacji z obecnego wynalazku wydaje się prawdopodobnym, że takie agregaty były obecne w preparatach enzymu użytych dla wcześniejszych syntez PEG-urykazy. Ich obecność może uczynić trudniejszym do osiągnięcia cel jakim jest sporządzenie nieimmunogennych koniugatów. Wydaje się również, że znaczna utrata aktywności rozkładania kwasu moczowego obserwowana we wcześniejszych próbach modyfikowanej PEG urykazy były zależne od dużej liczby przyłączonych łańcuchów PEG o niskiej masie cząsteczkowej. Z drugiej strony sposoby oczyszczania urykazy i PEGylacji, które tu opisano, pozwalają na kowalencyjne przyłączenie aż dziesięciu łańcuchów PEG do podjednostki przy jednoczesnym zachowaniu ponad 75% aktywności rozkładania kwasu moczowego co najmniej dla określonych urykaz np., chimerowa urykaza świnia-pawian i enzym z A. flavus (patrz Fig. 3A i 4A).
Jak niniejszym wykazano zasadniczo wszystkie agregaty formy tetramerycznej enzymu mogą być usunięte przez chromatografię jonowymienną lub ekskluzyjną przy pH pomiędzy około 9 i 10,5, korzystnie 10,2 przed koniugacją z PEG, co daje preparat urykazy złożony zasadniczo z tetramerów. Masa molekularna urykazy w każdej frakcji z preparatywnej kolumny może być śledzona przy pomocy technik analitycznych różnicujących z uwagi na wielkość, w tym przykładowo HPLC, tradycyjnej chromatografii ekskluzyjnej, wirowania, rozpraszania światła, elektroforezy kapilarnej lub elektroforezy w żelach w niedenaturującym buforze. Podczas izolacji tetramerycznej urykazy przy pomocy chromatografii ekskluzyjnej jedynie frakcje zawierające postać enzymu 140 kDa mogą być łączone i użyte w koniugacji z PEG. W przypadku tetramerycznych postaci urykazy izolowanych przez chromatografię jonowymienną, frakcje z kolumny jonowymiennej mogą być analizowane pod kątem wielkości w celu określenia, która z frakcji zawiera istotną ilość postaci tetramerycznej bez wykrywalnych agregatów. W takich połączonych frakcjach urykazy co najmniej 90% może mieć postać tetrameryczną; w ten sposób niepożądane agregaty mogą stanowić jedynie tak niewiele, jak 10%, 5%, 2% lub mniej całkowitej, wyizolowanej urykazy.
Przedstawione tu wyniki wskazują, że większe niż tetrameryczne postacie urykazy PBC, nawet modyfikowane PEG w dużym stopniu, są wysoce immunogenne u myszy (Fig. 12). Ponadto, u myszy które były raz nastrzyknięte koniugatami PEG agregatów urykazy, aktywność rozkładania kwasu moczowego po kolejnym nastrzyknięciu zarówno modyfikowanymi PEG tetramerami lub modyfikowanymi PEG agregatami była gwałtownie usuwana z układu krążenia. Przeciwnie, koniugaty przygotowane
PL 220 873 B1 z urykazy zawierającej mniej niż 5% agregatów mogły być wstrzykiwane wielokrotnie bez jakiegokolwiek przyspieszenia ich poziomu usuwania (Fig. 7) i bez wykrywalnego tworzenia przeciwciał, co zmierzono przez test immunoenzymatyczny. Zastosowanie wysoko oczyszczonej tetramerycznej urykazy dodatkowo rozróżnia ujawnione niniejszym udoskonalone koniugaty od opisanych wcześniej preparatów PEG-urykazy. Porównując, obecność znaczącej części (np. więcej niż 10%) agregatów w preparatach urykazy stosowanych we wcześniejszych badaniach może prowadzić do przyłączenia do nich dużej liczby łańcuchów PEG, w celu zahamowania immunogenności. W konsekwencji zasadniczemu zmniejszeniu ulegała aktywność enzymatyczna uzyskiwanych koniugatów. Poniżej opisano również zmodyfikowane PEG urykazy w nietetramerycznych postaciach, takich jak przykładowo dimery urykazy, tak długo jak preparaty takich koniugatów urykazy zachowują, co najmniej około 75% ich aktywności rozkładania kwasu moczowego i są zasadniczo nieimmunogenne.
W poniższych przykładach wykazano, że zmieniona przez mutację urykaza z wątroby pawiana wykazuje nieoczekiwanie zwiększoną aktywność względem niezmutowanego enzymu. Taka ulepszona urykaza z naczelnego została sporządzona tradycyjnymi technikami rekombinacji DNA. Szczególnie nieoczekiwanym było to, że podstawienie pojedynczego aminokwasu (histydyny za tyrozynę w pozycji 97) w urykazie pawiana daje w wyniku zasadnicze zwiększenie specyficznej aktywności enzymatycznej. Gdy wyrażane w E. coli to zmienione przez mutacje białko miało o co najmniej 60% wyższą aktywność enzymatyczną niż zrekombinowany enzym pawiana, od którego pochodziło.
Aktywność specyficzna jest zwiększana i/lub rozpuszczalność niemodyfikowanego PEG enzymu jest poprawiona przez ekspresję skróconych wariantów świńskiej lub chimerowej urykazy świnia-pawian, z której co najmniej 6 pierwszych aminokwasów z końca aminowego i/lub co najmniej 3 aminokwasy z końca karboksylowego są usunięte z wyrażanego białka (patrz Fig. 6). Zrekombinowana urykaza skrócona na końcu karboksylowym może być lepiej rozpuszczalna przed modyfikacją PEG, ponieważ usuwana jest sekwencja adresująca do peroksyzomów. Patrz Miura, S, i wsp., (1994) Eur J Biochem 223: 141-146.
Koniugaty PEG-urykaza ujawnione w niniejszym opisie są użyteczne do obniżania poziomu kwasu moczowego w płynach ciała i tkankach ssaków, korzystnie ludzi, i co za tym idzie mogą być użyte do leczenia podwyższonego poziomu kwasu moczowego związanego ze stanami obejmującymi skazę moczanową, guzkowatą skazę moczanową, niewydolność nerek, przeszczep organu i choroby o charakterze złośliwym. Koniugaty PEG-urykaza mogą być wstrzyknięte ssakowi o nadmiernym poziomie kwasu moczowego jakąkolwiek z dróg podania, w tym donaczyniową, podskórną, śródskórną. domięśniową i dootrzewnową. Alternatywnie, mogą być one rozpylone i inhalowane. Patrz Patton. JS, (1996) Adv Drug Delivery Rev 19: 3-36 i Patent U.S. 5,458,135. Skuteczna dawka PEG-urykazy będzie zależała od poziomu kwasu moczowego i wielkości osobnika. PEG-urykaza może być podana z farmaceutycznie dopuszczalną zaróbką lub rozcieńczalnikiem w ilości w zakresie od około 10 ąg do około 1 g. Podawana ilość może zawierać się pomiędzy około 100 ąg i 500 mg. Korzystniej urykaza może być podawana w ilości pomiędzy 1 mg i 100 mg, tak jak przykładowo 5 mg, 20 mg lub 50 mg. Masy podane dla wielkości dawek określają ilość białka w koniugacie.
Preparaty farmaceutyczne zawierające PEG-urykazę mogą być sporządzone tradycyjnymi technikami np. jak to opisano w Gennaro, AR (ryd.) (1990) Remington's Pharmaceutical Sciences, wydanie 18, Easton, PA: Mack Publishing Co. Użyteczne zaróbki do sporządzenia nadającego się do wstrzyknięcia roztworu obejmują przykładowo, buforowany fosforanem roztwór soli, mleczanowy roztwór płynu Ringera, wodę, poliole i glicerol. Farmaceutyczna kompozycja do podania dootrzewnowego obejmuje farmaceutycznie dopuszczalne, sterylne, wodne lub niewodne ciecze, dyspersje, zawiesiny lub emulsje, jak również jałowe pudry do rekonstytucji, bezpośrednio przez użyciem, w jałowych, nadających się do wstrzyknięcia roztworach lub dyspersjach. Takie preparaty mogą zawierać dodatkowe związki, takie jak przykładowo środki konserwujące, substancje ułatwiające rozpuszczanie, substancje stabilizujące, czynniki zwilżające, emulgatory, bufory, antyoksydanty i rozcieńczalniki.
PEG-urykaza może być również dostarczona jako kompozycja uwalniana w sposób kontrolowany do wszczepienia osobnikowi celem ciągłego kontrolowania podwyższonego poziomu kwasu moczowego w płynach ciała. Przykładowo, polikwas mlekowy, polikwas glikolowy, regenerowany kolagen, poli-L-lizyna, alginian sodu, guma gellan, chitosan, agaroza. wielolamellarne liposomy i inne tradycyjne preparaty typu depot obejmujące materiały ulegające bioerozji lub biodegradacji, które mogą być sformułowane z biologicznie aktywnymi kompozycjami. Materiały te, gdy wszczepione lub wstrzyknięte stopniowo rozpadają się i uwalniają do otaczających je tkanek aktywny materiał. Przykładowo jeden sposób enkapsulacji PEG-urykazy obejmuje sposób ujawniony w Patencie U.S.
PL 220 873 B1
5,653,974, który jest włączony tu przez odniesienie. Zastosowanie preparatów ulegających bioerozji i biodegradacji oraz innych typu depot jest opisane niniejszym. Zastosowanie pomp infuzyjnych i systemów macierzy wychwytujących w celu dostarczenia PEG-urykazy jest również rozważane. PEG-urykaza może również być korzystnie zamknięte w micelach lub liposomach. Technologia enkapsulacji w liposomach jest dobrze znana w dziedzinie. Patrz np. Lasie, D, i wsp., (red.) (1995) Stealth Liposomes, Boca Raton, FL: CRC Press.
Kompozycje farmaceutyczne PEG-urykazy opisane niniejszym, będą zmniejszały potrzebę hemodializy u pacjentów o wysokim ryzyku indukowanej moczanami niewydolności nerki np. biorcy przeszczepu narządu (patrz Venkataseshan, VS, i wsp., (1990) Nephron 56: 317-321) i pacjentów z pewnymi chorobami o charakterze złośliwymi. U pacjentów ze znacznym nagromadzeniem krystalicznego moczanu (guzki), takie kompozycje farmaceutyczne będą poprawiały jakość życia szybciej niż obecnie dostępne sposoby leczenia.
Poniższe przykłady, które nie zostały skonstruowane, aby w jakikolwiek sposób ograniczać wynalazek, ilustrują różne aspekty powyższego ujawnienia. Przykłady te opisują PEG-urykazy wytworzone przez aktywowane sprzęganie (np. elektrofilowe) pochodnych PEG o różnych wielkościach i kompozycjach z występującymi w naturze świńską, grzybową lub bakteryjną urykazą lub ze zrekombinowanymi urykazami sojową, świńską lub chimerową świnia-pawian. Uwzględniono wyniki badań aktywności, rozpuszczalności, stabilności, farmakokinetycznych, farmakodynamicznych i immunologicznych. Dane z Fig. 8-11 dostarczają dowodów na zdolność modyfikowanej PEG urykazy PBC do poprawy hiperurykemii i hiperurykozurii i zachowania struktury i funkcji nerek w modelu zwierzęcym, w którym hiperurykemia i hiperurykozuria występują powodując poważne zniszczenie nerki. Wu, X, i wsp., (1994) Proc Natl Acad Sci USA 91: 742-746. Przykłady te dostarczają wskazówek osobie o przeciętnych umiejętnościach, jak wytworzyć zasadniczo nieimmunogenne koniugaty urykazy, które zachowują co najmniej około 75% aktywności rozkładania kwasu moczowego nie zmodyfikowanego enzymu.
P r z y k ł a d 1
Oczyszczanie tetramerowej postaci urykazy
Tetramerowa postać urykazy (masa cząsteczkowa około 140 kDa) została oczyszczona z roztworu świńskiej urykazy z wątroby przez preparatywną chromatografię ekskluzyjną lub jonowymienną, a następnie analityczną chromatografię ekskluzyjną. Urykaza z wątroby świni została otrzymana z Sigma-Aldrich, St. Louis, MO, nr katalogowy U2350 lub U3377 lub z Boehringer Mannheim, Indianapolis. IN.
Preparatywna i analityczna chromatografia eksklulzyjna była przeprowadzona przy pH 10-10,5, korzystnie 10,2 w 10 mM buforze z węglanu sodu zawierającym 0,1 M NaCl na kolumnach Superdex 200, które wcześniej kalibrowano białkiem o znanej masie cząsteczkowej. Superdex otrzymano z Amersham Pharmacia, Piscataway, NJ. Użyty może być jakikolwiek bufor, który może utrzymać pożądane pH i który jest zgodny z chemią, która następnie będzie stosowana w celu przyłączenia PEG. Bufory takie są dobrze znane w dziedzinie. Absorbancję w ultrafiolecie eluatu z preparatywnej kolumny monitorowano przy 280 nm i frakcje zawierające urykazę odpowiadające masie cząsteczkowej pożądanej formy tetramerycznej i wolne od indywiduów o wysokiej masie cząsteczkowej zbierano w celu zastosowania w syntezie zasadniczo nieimmunogennej PEG-urykazy, jak to opisano w Przykładzie 2. Alternatywnie tetrameryczne postacie urykazy mogą być izolowane przy pomocy innych złóż dzielących z uwagi na wielkość cząsteczkową, takich jak przykładowo Superose 12, (Amersham Pharmacia) lub jakiegokolwiek innego złoża, które jest zgodne ze łagodnie alkalicznym roztworem, i wykazuje odpowiedni zakres frakcjonowania według wielkości. Złoża takie są dostępne od ręki i są dobrze znane w dziedzinie.
Chromatografia jonowymienna była prowadzona przy pH 10-10,5, korzystnie 10,2 na kolumnach Mono Q (Amersham Pharmacia, Piscataway NJ), które równoważono 0,1 M buforem węglanu sodu. Stosowany może być jakikolwiek bufor, który jest zgodny z chemią sprzęgania PEG i który może utrzymać pożądane pH i może być użyty przy dostatecznie niskiej sile jonowej pozwalającej na adsorpcję urykazy na kolumnie. Bufory takie są dobrze znane w dziedzinie. Absorbancję eluatu w ultrafiolecie śledzono przy 280 nm podczas elucji urykazy z żywicy jonowymiennej przez zwiększanie siły jonowej nanoszonego roztworu buforu np. liniowy gradient 0-0,5 M NaCl w buforze węglanu sodu. Następnie stosowano HPLC wykluczania zależnego od wielkości cząsteczek w celu identyfikacji w eluacie frakcji zawierających pożądaną tetrameryczną postać urykazy, bez wykrywalnych agregatów, do syntezy zasadniczo nieimmunogennej PEG-urykazy. Alternatywnie tetrameryczna postać uryPL 220 873 B1 kazy może być wyizolowana przy pomocy innego nośnika będącego wymien iaczem jonowym, takiego jak Q-Sepharose (Amersham Pharmacia) lub któregokolwiek innego nośnika, który jest zgodny z lekko alkalicznymi roztworami. Nośniki takie są dostępne od ręki i dobrze znane w dziedzinie.
Aktywność urykazy oznaczono stosując modyfikację standardowej metody. Patrz, np. Fridovich (1965); Nishimura i wsp., (1979). Codziennie świeżo przygotowywano roztwory kwasu moczowego w 50 mM buforze węglanu boranowego, pH 9,2 tak aby uzyskać stężenia do oznaczeń 6-150 μΜ. Preparaty urykazy rozpuszczano w buforze boranowym zawierającym albuminę z surowicy bydlęcej (Sigma-Aldrich. St. Louis, MO, katalog No. A-7030), tak, że w oznaczeniu końcowe stężenie albuminy wynosiło 0,1 mg/ml. Po wymieszaniu różnych rozcieńczeń enzymu z substratem w studzienkach płytki do mikromiareczkowania w czytniku do płytek, poziom zaniku kwasu moczowego w 25°C śledzono przy 292 nm co 4 sekundy przez 3 minuty. Z próbek dla których w ciągu 3 minut przekształconych zostało pomiędzy 10% i 40% substratu, przynajmniej 20 punktów użyto do obliczenia maksymalnej szybkości zaniku absorbancji w ciągu minuty. Jedna jednostka międzynarodowa (IU) aktywności urykazy jest definiowana jako ilość enzymu, która zużywa jeden mikromol kwasu moczowego w ciągu jednej minuty; aktywność specyficzna jest wyrażona jako IU/mg białka. Pewne dane dla względnej aktywności urykazy podane na Fig. 1A-5B zostały uzyskane w oznaczeniu z 100 μΜ kwasem moczowym. Inne wyniki dla szybkości przy 100 μΜ kwasie moczowym (V100) zostały obliczone z wartości stałej Michaelisa (KM) i maksymalnej szybkości (VM) dla reprezentatywnych preparatów enzymu, przy zastosowania wzoru:
V100 = 100 x Vmax/(KM + 100) w którym Km jest wyrażona w jednostkach mikromolarnych.
P r z y k ł a d 2
Przyłączanie PEG do tetramerycznej świńskiej urykazy
Do roztworu tetramerycznej urykazy w 0,1 M buforze węglanu sodu pH 10,2, 10 - dodano 200 moli aktywowanej pochodnej monometoksyPEG, np. węglan 4-nitrofenylu (NPC-PEG) o różnych wielkościach (5 kDa do 30 kDa) na każdy mol podjednostki urykazy (masa cząsteczkową 35 kDa). Te i inne użytecznie aktywowane PEG są dostępne z Shearwater Polymers. Instrukcje dotyczące przyłączania PEGów do białek podano w katalogu Shearwater Polymers w Internecie na stronie www.swpolymers.com i w JM Harris i wsp., (red.) (1997) Poly(ethylene glycol) Chemistry and Biological Applications. ACS Symposium Series 680, Waszyngton DC: American Chemical Society. Reakcja przyłączania przebiegała w 0-8°C, aż do momentu kiedy zakres sprzęgania PEG nie zmieniał się znacząco w czasie. Nieprzereagowany PEG oddzielano od produktów reakcji przez chromatografię i/lub ultrafiltrowanie.
Liczbę łańcuchów przyłączonych do podjednostki urykazy określano stosując zaadaptowaną metodę opisaną przez Kunitani, M. i wsp., (1991) J Chromatogr 588: 125-137; Saifer i wsp., (1997) i Sherman i wsp., (1997). Po krotce, próbki PEGylacyjnej mieszaniny reakcyjnej lub frakcje z preparatywnej chromatografii jonowymiennej lub wykluczania zależnego od wielkości cząsteczek, charakteryzowano przez analityczny HPLC wykluczania zależnego od wielkości cząsteczek na TSK 5,000 PWXL w temperaturze pokojowej w 10 mM buforze węglanu sodu, pH 10,2, zawierającym 0,1 M NaCl. Kolumnę HPLC otrzymano z TosoHaas, Montgomeryville, PA. Białka i PEG monitorowano przez absorbancję w ultrafiolecie i detektory współczynnika załamania światła. Ilość białka w koniugacie obliczano na podstawie absorbancji w ultrafiolecie względem absorbancji odpowiedniego standardu niezmodyfikowanej urykazy. Ilość PEG w koniugacie obliczano na podstawie powierzchni piku współczynnika załamania światła, skorygowanego o wkład białka do współczynnika załamania światła, względem powierzchni piku w spółczynnika załamania światła dla standardu odpowiedniego PEG.
Figura 2A przedstawia zachowanie aktywności modyfikowanej PEG urykazy z wątroby świni w funkcji liczby łańcuchów PEG przyłączonych na podjednostkę. Dane według wynalazku (▲ ,□) są porównane z danymi Chen i wsp., (1981). Dane w dużych kołach odnoszą się do koniugatów, o których Chen i wsp., (1981) donosili, że są nieimmunogenne. Jak pokazano na Fig. 2A, koniugaty tetramerycznej urykazy świńskiej z do 6 30 kDa łańcuchami PEG na podjednostkę lub do 7 5 kDa łańcuchami PEG na podjednostkę zachowują przynajmniej 75% aktywności niezmodyfikowanego enzymu. Obserwowany wzrost aktywności specyficznej wraz ze zwiększającą się liczbą łańcuchów 5 kDa lub 30 kDa PEG (aż do 4 łańcuchów na podjednostkę) może oddawać względną nierozpuszczalność lub niestabilność niezmodyfikowanego enzymu w porównaniu z koniugatami. Jak przedstawiono na Fig. 2B, koniugaty świńskiej urykazy ze średnio więcej niż 3 łańcuchami PEG 30 kDa na podjednostkę
PL 220 873 B1 wykazują większą masę PEG niż, jak to stwierdził Chen i wsp., (1981), jest potrzebne do wystarczaj ącego ograniczenia immunoreaktywności.
P r z y k ł a d 3
Właściwości koniugatów PEG tetramerycznej zrekombinowanej urykazy PBC cDNA zrekombinowanej chimerowej urykazy świnia-pawian (PBC) subklonowano do wektora ekspresyjnego pET3d (Novagen, Madison, WI) i otrzymane konstrukty plazmidowe wprowadzano przez transformację do szczepu Escherichia coli PL21(DE3)pLysS (Novagen). Procedurę tą przeprowadzono stosując sposoby dobrze znane w dziedzinie biologii molekularnej. Patrz Erlich (1989); Sambrook i wsp., (1989); Ausubel, F, i wsp., (red.), (1997) Short Protocols in Molecular Biology, Nowy Jork: Wiley & Sons.
Figura 6 przedstawia wydedukowaną sekwencję aminokwasową urykazy PBC (aminokwasy 1-225 SEK NR ID: 1 i aminokwasy 226-304 SEK NR ID: 2) porównano z sekwencją świńską (SEK NR ID: 1) i pawiana (SEK NR ID: 2). Pogrubioną czcionką wskazano aminokwasy w sekwencji pawiana, które są inne niż w sekwencji ze świni. Sekwencje świńska i z pawiana po raz pierwszy zostały określone przez Wu. i wsp., (1989) i zostały potwierdzone przez obecnych wynalazców. SEK NR ID: 1 jest identyczna z sekwencją z GenBank o Numerze Dostępu p 16164, z tym wyjątkiem, że w sekwencji z GenBank brak jest początkowej reszty metionylowej. SEK NR ID: 2 jest identyczna z sekwencją dostępną w GenBank pod Numerem Dostępu p25689, z tym wyjątkiem, że brak jest początkowej reszty metionylowej i zamiany histydyny na treoninę w pozycji 153 w sekwencji z GenBank (pozycja 154 na Fig. 6).
Izolowano tetrameryczną postać urykazy PBC i wiązano ją z PEG o różnych masach cząsteczkowych, jak to opisano w Przykładach 1 i 2. Koniugaty sporządzone z PEG 5 kDa, 10 kDa, 19 kDa lub 30 kDa zawierały do 10 łańcuchów PEG na podjednostkę. Te sporządzone z PEG o masie 10 kDa zachowywały ponad 95% wyjściowej aktywności specyficznej zrekombinowanej urykazy (Fig. 3A-3B).
Poniższe właściwości koniugatów tetramerycznej urykazy PBC z około 6 łańcuchami PEG na podjednostkę zilustrowano na podanych Fig.: utrata immunogenności (Fig. 7) i skuteczność u myszy z niedoborem urykazy w 1) poprawie hiperurykemii i hiperurykozurii (Fig. 8); 2) zmniejszeniu ostrości defektu gromadzenia moczanów (Fig. 9) i 3) zmniejszeniu ostrości nefrogenicznej moczówki prostej (Fig. 10). Dodatkowo PEG-urykaza zmniejsza ostrość zależnego od kwasu moczowego zniszczenia nerki, co uwidoczniono przez mikroskopię rezonansu magnetycznego (Fig. 11).
Figura 7 przedstawia aktywność urykazy PBC w surowicy myszy w 24 godz. po każdym z czterech lub pięciu dootrzewnowych zastrzyków z PEG-urykazy, względem wartości otrzymanej w 24 godz. po pierwszym zastrzyku. Koniugaty PEG sporządzono z trzech różnych preparatów urykazy PBC, stosując dwie różne techniki aktywacji PEG. Jeden preparat (•) testowano na myszach z niedoborem urykazy (uox -/-); dwa inne (Δ, ) testowano na normalnych myszach BALB/c. Najbardziej immunoreaktywny preparat (Δ) przygotowano z oczyszczonej urykazy PBC zawierającej nieokreśloną ilość agregatów urykazy do których przyłączono średnio 7 5 kDa łańcuchów PEG na podjednostkę, stosując pochodną PEG modyfikowaną węglanem sukcynoimidylowym (S.C.-PEG). Zalipsky. Patent
U.S. 5,612,460, włączony na drodze odniesienia. Średnio immunoreaktywne preparaty () zostały sporządzone przez przyłączenie do preparatu urykazy PBC, zawierającego 11% agregatów, średnio 2 łańcuchów PEG 19 kDa na podjednostkę, z zastosowaniem pochodnej PEG modyfikowanej węglanem 4-nitrofenylowym (NPC-PEG). Sherman i wsp., (1997). Najmniej immunoreaktywny koniugat (·) został sporządzony przez przyłączenie średnio 6 10 kDa łańcuchów NPC-PEG na podjednostkę do preparatu urykazy PBC zawierającego <5% agregatów urykazy.
Figura 8 przedstawia odwrotność zależności pomiędzy stężeniem kwasu moczowego w surowicy i moczu i aktywnością wstrzykniętej PEG-urykazy, w surowicy myszy z niedoborem urykazy (uox -/-). Wstrzykiwano w czasie 0 i po 72 godz. 0,43 IU modyfikowanej PEG urykazy sprzęgniętej średnio z 6 łańcuchów PEG 10 kDa na podjednostkę enzymu.
Figura 9 pokazuje, że leczenie myszy z niedoborem urykazy przy pomocy urykazy PBC modyfikowanej PEG zmniejszało ostrość defektu gromadzenia moczanu. Przedstawiono średnią i odchylenie standardowe danych dla osmolalności moczu od dwóch myszy posiadających po jednej kopii normalnego mysiego genu dla urykazy (uox +/-), sześciu nieleczonych homozygotycznych myszy z niedoborem urykazy (uox -/-) i sześciu homozygotycznych myszy z niedoborem urykazy, które nastrzyknięto dziesięciokrotnie pomiędzy trzecim i 72 dniem życia albo 95 albo 190 mlU PEG-urykazy. Myszy o każdym podłożu genetycznym albo otrzymywały wodę bez ograniczeń (słupki lite) albo nie otrzymywały wody przez 12 godz. (słupki kreskowane) przed zebraniem moczu.
PL 220 873 B1
Figura 10 pokazuje, że leczenie myszy z niedoborem urykazy przy pomocy modyfikowanej PEG urykazy PBC zmniejszało ostrość nefrogenicznej moczówki prostej, charakteryzującej się anormalnie wysoką konsumpcją wody i anormalnie wysokim wydalaniem moczu. Podłoże genetyczne myszy i protokół postępowania były takie same jak na Fig. 9. Dla trzech grup złożonych z sześciu myszy podano wartości średnie i odchylenie standardowe dziennego spożycia wody (słupki lite) i oddawania moczu (słupki kreskowane).
Figura 11 pokazuje, że leczenie myszy z niedoborem urykazy przy pomocy zmodyfikowanej PEG urykazy PBC obniża ostrość wywoływanej kwasem moczowym nefropatii, co uwidoczniono przez mikroskopię rezonansu magnetycznego. Podłoże genetyczne trzech grup myszy i protokół leczenia były takie same jak na Fig. 9 i 10. Mikroskopię rezonansu magnetycznego przeprowadzono w Center for in vivo Microscopy, Duke University Medical Center, Durham, North Carolina.
Dodatkowo do wyników podsumowanych na Fig. 8-11 wykazano, że u wszystkich myszy z niedoborem urykazy poziomy kwasu moczowego w moczu zmniejszyły się znacząco po leczeniu PBC urykazą zmodyfikowaną PEG. W końcu, Fig. 12 pokazuje, że w odróżnieniu do zmodyfikowanej PEG tetramerycznej postaci PBC urykazy, postać oktameryczna (masa cząsteczkowa = 280 kDa), nawet jeśli silnie zmodyfikowana PEG, jest dla myszy immunogenna. Właściwość ta znajduje odbicie w przyśpieszonym usuwaniu zmodyfikowanego PEG oktameru w ciągu 5 dni po pojedynczym wstrzyknięciu dootrzewnowym. Ta sama mysz została ponownie nastrzyknięta taką samą dawką preparatów PEG-urykazy w dniu 8 i 15-tym. W dwadzieścia cztery godziny po drugim nastrzyknięciu, w surowicy myszy nastrzykniętych zmodyfikowanym PEG oktamerem, niewykrywalna była aktywność rozkładania kwasu moczowego, lecz była ona łatwa do wykrycia w surowicy tych, które nastrzyknięto tetramerem PEG. To ujawnienie w połączeniu z przyśpieszonym usuwaniem zmodyfikowanego PEG oktameru, które obserwowano po pierwszym nastrzyknięciu (Fig. 12), wskazuje na potrzebę usuwania, przed modyfikacją enzymu PEG, wszystkich postaci urykazy większych niż tetramer.
P r z y k ł a d 4
Koniugowanie urykazy z Candida utilis z PEG
Urykaza z Candida utilis otrzymano zarówno z Sigma-Aldrich (St. Louis, MO; katalog nr. U1878) lub z Worthington Biochemical Corporation (Freehold, NJ; katalog nr. URYW). Postępując jak to opisano w Przykładach 1 i 2, wyizolowano postać tetrameryczną i zsyntetyzowano koniugaty z PEG 5 kDa, 10 kDa lub 30 kDa (Fig. 1A-1B).
Figura 1A przedstawia zachowanie aktywności przez zmodyfikowaną PEG urykazę z Candida utilis w funkcji liczby łańcuchów PEG przyłączonych na podjednostkę. Dane z obecnego wynalazku (▲,·,□) porównano z uzyskanymi przez Nishimura i wsp., (1979): Nishimura i wsp., (1981); Chen i wsp., (1981); Davis i wsp., (1981); Tsuji i wsp., (1985): Yasuda i wsp., (1990) i Fujita i wsp., (1991). Wartości zaznaczone dużymi kołami odnoszą się do koniugatów, o których Nishimura i wsp., (1979 lub 1981) donosili, że są nieantygenowe lub Chen i wsp., (1981), że są nieimmunoreaktywne.
Figura 1B przedstawia zachowanie aktywności przez urykazę z Candida utilis zmodyfikowanej PEG w funkcji całkowitej masy przyłączonego PEG na podjednostkę. Wyniki według wynalazku (▲,·,□) są porównane z tymi, o których wspomniano przy Fig. 1A. Wartości zaznaczone dużymi kołami mają taki sam sens jak na Fig. 1A.
Jak pokazano na Fig. 1A i Fig. 1B, koniugaty o średnio do 6 łańcuchów PEG 5 kDa lub 30 kDa lub 9 łańcuchach PEG 10 kDa na podjednostkę zachowują co najmniej 75% aktywności niezmodyfikowanego enzymu. Obserwowany wzrost aktywności specyficznej wraz ze zwiększającą się liczbą przyłączonych 30 kDa łańcuchów PEG (do 5 lub 6 łańcuchów na podjednostkę) może odzwierciedlać nierozpuszczalność lub niestabilność niezmodyfikowanego enzymu w porównaniu z koniugatami.
P r z y k ł a d 5
Skoniugowana z PEG urykaza z Aspergillus flavus
Urykaza z Aspergillus flavus została uzyskana z Sanofi Winthrop (Gentilly Cedex, Francja). Postępując jak to opisano w Przykładzie 2, zsyntetyzowano koniugaty z PEG o różnych masach cząsteczkowych (Fig. 4A-4B). Koniugaty sporządzano przez sprzęganie enzymu z A. flavus, średnio z do 12 łańcuchami PEG 5 kDa lub do 7 łańcuchów PEG 30 kDa na podjednostkę, zachowując co najmniej 15% początkowej aktywności grzybowej urykazy.
P r z y k ł a d 6
Skoniugowana z PEG urykaza sojowa
Zrekombinowana urykaza z brodawek korzeniowych soi (nazywaną również noduliną 35) była sporządzana i oczyszczana jak to opisali Kahn i Tipton (Kahn, K, i wsp., (1997) Biochemistry 36:
PL 220 873 B1
4731-4738) i dostarczona przez dr Tipton (University Missouri, Columbia, MO). Postępowano jak to opisano w Przykładach 1 i 2, postać tetrameryczna była wyizolowana i sporządzono koniugaty z PEG o różnej masie cząsteczkowej (Fig. 5A-5B). W przeciwieństwie do urykazy z Candida utilis (Fig. 1A). urykazy świńskiej (Fig. 2A), chimerowej urykazy świnia-pawian (Fig. 3A) i urykazy z Aspergillus flavus (Fig. 4A) enzym z soi tolerował jedynie przyłączenie około 2 łańcuchów PEG o masie 5 kDa lub 30 kDa na podjednostkę przy zachowaniu co najmniej 75% początkowej aktywności rozkładania kwasu moczowego.
P r z y k ł a d 7
Skoniugowana z PEG urykaza z Arthrobacter globiformis
Urykazę z Arthrobacter globiformis otrzymano z Sigma-Aldrich (nr katalogowy U 7128). Patrz japoński patent 9-154581. Postępując tak jak to opisano w Przykładach 1 i 2, wyizolowano tetrameryczne formy i sporządzono koniugaty z PEG 5 kDa i 30 kDa. Podczas gdy koniugaty o więcej niż trzech łańcuchach PEG 5 kDa na podjednostkę zachowywały mniej niż 60% początkowej aktywności specyficznej, koniugaty o średnio około dwóch łańcuchach PEG 30 kDa na podjednostkę zachowywały co najmniej 85% początkowej aktywności specyficznej.
P r z y k ł a d 8
Koniugacja z PEG urykazy świńskiej i PBC skróconych na końcu aminowym
Zrekombinowane urykazy świńska i PBC, w których pierwsze sześć aminokwasów na końcu aminowym usunięto i które wyrażono i oczyszczono z E. coli przy pomocy standardowych sposobów, jak opisano w Przykładzie 3. Postępowano jak to opisano w Przykładach 1 i 2, koniugaty PEG urykaz o skróconym końcu aminowym syntetyzowano wytwarzając zasadniczo nieimmunogenne koniugaty, które zachowały co najmniej 75% początkowej aktywności specyficznej.
P r z y k ł a d 9
Koniugacja z PEG urykazy świńskiej i PBC skróconych na końcu karboksylowym lub równocześnie na końcach aminowym i karboksylowym
Zrekombinowane urykazy świńskie i PBC, z których usunięto co najmniej trzy aminokwasy z końca karboksylowego były wyrażone i oczyszczone z E. coli przy pomocy standardowych sposobów jakie opisano w Przykładzie 3. Takie skrócenie karboksylowych końców może zwiększać rozpuszczalność niezmodyfikowanych enzymów, bowiem zostaje usunięty sygnał lokalizujący w peroksyzomach. Patrz Miura i wsp., (1994). Postępując jak to opisano w Przykładach 1 i 2, zsyntetyzowano koniugaty PEG urykaz skróconych na końcu karboksylowym w celu wytworzenia zasadniczo nieimmunogennych koniugatów, które zachowały co najmniej 75% początkowej aktywności specyficznej. Sekwencje zrekombinowanej urykazy PBC skrócono o sześć aminokwasów na końcu aminowym i o trzy aminokwasy na końcu karboksylowym (PBC-NT-CT) co przedstawiono na Fig. 6. Urykaza ta jest wyrażana, oczyszczana i modyfikowana PEG, jak to opisano w Przykładach 1, 2 i 3 celem wytworzenia zasadniczo nieimmunogennych koniugatów, które zachowały co najmniej 75% wyjściowej aktywności specyficznej.
P r z y k ł a d 10
Koniugacja z PEG mutantów świńskiej urykazy zawierających zwiększoną liczbę miejsc przyłączenia PEG
Zrekombinowane świńskie urykazy są sporządzone jak to opisano w Przykładzie 3, przy czym liczba potencjalnych miejsc przyłączenia PEG jest zwiększona przez zastąpienie lizyną jednej lub większej liczby reszt argininy. Patrz Hershfield, MS, i wsp., (1991) Proc Natl Acad Sci USA 88: 7185 -7189. Sekwencja aminokwasowa jednego przykładowego takiego mutanta (urykaza PKS), w którym arginina w pozycji 291 jest zastąpiona przez lizynę i treonina w pozycji 301 jest zastąpiona przez serynę została przedstawiona na Fig. 6. Postępując jak to opisano w Przykładach 1 i 2, przyłączono PEG do urykazy wytwarzając zasadniczo nieimmunogenne koniugaty, które zachowały co najmniej 75% początkowej aktywności zrekombinowanej urykazy.
P r z y k ł a d 11
Koniugacja z PEG mutanta zrekombinowanej urykazy pawiana
Stosując standardowe metody biologii molekularnej, jak w Przykładzie 3, skonstruowano zrekombinowaną urykazę pawiana posiadającą podstawienie aminokwasu (histydyna za tyrozynę) w pozycji 97 (patrz Fig. 6). Postępując jak opisano w Przykładzie 1 i 2, koniugaty PEG tetrametycznej postaci mutanta rekombinowenej urykazy pawiana są syntetyzowane w celu wytworzenia koniugatów o zasadniczo ograniczonej immunogenności, które zachowały co najmniej 75% pierwotnej aktywności specyficznej zrekombinowanej urykazy.
PL 220 873 B1
P r z y k ł a d 12
Immunogenność koniugatów PEG z Candida utilis, Aspergillus flavus i Arthrobacter globiformis Urykaza z Candida utilis, Aspergillus flavus i Arthrobacter globiformis jest uzyskana jak opisano odpowiednio w Przykładach 4, 5 i 7. Postępowano jak opisano w Przykładach 1 i 2, koniugaty PEG są syntetyzowane z PEG 5 kDa, 10 kDa, 20 kDa lub 30 kDa. Immunogenność tych koniugatów jest zasadniczo ograniczona lub wyeliminowana.
Lista sekwencji <110> Williams, L. David
Hershfield, Michael S.
Kelly, Susan J.
Saifer, Mark G.P.
Sherman, Merry R.
<120> Koniugat urykazy, zawierająca go kompozycja farmaceutyczna oraz jego zastosowanie <130> MVIEW.001VPC <140>
<141>
<150> 09/130,392 <151> 1998 08-06 <160> 2 <170> FastSEQ dla Windows wersja 3.0 <210> 1 <211> 304 <212> PRT <213> Sus scrofa <400> 1
Met Ala His Tyr Arg Asn Asp Tyr Lys Lys Asn Asp Glu Val Glu Phe
1 5 10 15
Val Arg Thr Gly Tyr Gly Lys Asp Met Ile Lys Val Leu His Ile Gin
20 25 30
Arg Asp Gly Lys Tyr His Ser Ile Lys Glu Val Ala Thr Ser Val Gin
35 40 45
Leu Thr Leu Ser Ser Lys Lys Asp Tyr Leu His Gly Asp Asn Ser Asp
50 55 60
Val Ile Pro Thr Asp Thr Ile Lys Asn Thr Val Asn Val Leu Ala Lys
65 70 75 80
Phe Lys Gly Ile Lys Ser Ile Glu Thr Phe Ala Val Thr Ile Cys Glu
His 85 90 95
Phe Leu Ser Ser Phe Lys His Val Ile Arg Ala Gin Val Tyr Val
100 105 110
Glu Glu Val Pro Trp Lys Arg Phe Glu Lys Asn Gly Val Lys His Val
115 120 125
His Ala Phe Ile Tyr Thr Pro Thr Gly Thr His Phe Cys Glu Val Glu
130 135 140
Gin Ile Arg Asn Gly Pro Pro Val Ile His Ser Gly Ile Lys Asp Leu
145 150 155 160
Lys Val Leu Lys Thr Thr Gin Ser Gly Phe Glu Gly Phe Ile Lys Asp
165 170 175
PL 220 873 B1
Gin Phe Thr Thr Leu Pro Glu Val Lys Asp Arg Cys 185 Phe Ala 190 Thr Gin
180
Val Tyr Cys Lys Trp Arg Tyr His Gin Gly Arg Asp Val Asp Phe Glu
195 200 205
Ala Thr Trp Asp Thr Val Arg Ser Ile Val Leu Gin Lys Phe Ala Gly
210 215 220
Pro Tyr Asp Lys Gly Glu Tyr Ser Pro Ser Val Gin Lys Thr Leu Tyr
225 230 235 240
Asp Ile Gin Val Leu Thr Leu Gly Gin Val Pro Glu Ile Glu Asp Met
245 250 255
Glu Ile Ser Leu Pro Asn Ile His Tyr Leu Asn Ile Asp Met Ser Lys
260 265 270
Met Gly Leu Ile Asn Lys Glu Glu Val Leu Leu Pro Leu Asp Asn Pro
275 280 285
Tyr Gly Arg Ile Thr Gly Thr Val Lys Arg Lys Leu Thr Ser Arg Leu
290 295 300
<210> 2
<211> 304
<212> PRT
<213> Papio hamadryas
<400> 2
Met Ala Asp Tyr His Asn Asn Tyr Lys Lys Asn Asp Glu Leu Glu Phe
1 5 10 15
val Arg Thr Gly Tyr Gly Lys Asp Met Val Lys Val Leu His Ile Gin
20 25 30
Arg Asp Gly Lys Tyr His Ser Ile Lys Glu Val Ala Thr Ser Val Gin
35 40 45
Leu Thr Leu Ser Ser Lys Lys Asp Tyr Leu His Gly Asp Asn Ser Asp
50 55 60
Ile Ile Pro Thr Asp Thr Ile Lys Asn Thr Val His Val Leu Ala Lys
65 70 75 80
Phe Lys Gly Ile Lys Ser Ile Glu Ala Phe Gly Val Asn Ile Cys Glu
85 90 95
Tyr Phe Leu Ser Ser Phe Asn His Val Ile Arg Ala Gin Val Tyr Val
100 105 110
Glu Glu Ile Pro Trp Lys Arg Leu Glu Lys Asn Gly Val Lys His Val
115 120 125
His Ala Phe Ile His Thr Pro Thr Gly Thr His Phe Cys Glu Val Glu
130 135 140
Gin Leu Arg Ser Gly Pro Pro Val Ile His Ser Gly Ile Lys Asp Leu
145 150 155 160
Lys Val Leu Lys Thr Thr Gin Ser Gly Phe Glu Gly Phe Ile Lys Asp
165 170 175
Gin Phe Thr Thr Lys Pro Glu Val Lys Asp Arg Cys Phe Ala Thr Gin
180 185 190
Val Tyr Cys Lys Trp Arg Tyr His Gin Cys Arg Asp Val Asp Phe Glu
195 200 205
Ala Thr Trp Gly Thr Ile Arg Asp Leu Val Leu Glu Lys Phe Ala Gly
210 215 220
Pro Tyr Asp Lys Gly Glu Tyr Ser Pro Ser Val Gin Lys Thr Leu Tyr
225 230 235 240
Asp Ile Gin Val Leu Ser Leu Ser Arg Val Pro Glu Ile Glu Asp Met
245 250 255
Glu Ile Ser Leu Pro Asn Ile His Tyr Phe Asn Ile Asp Met Ser Lys
260 265 270
Met Gly Leu Ile Asn Lys Glu Glu Val Leu Leu Pro Leu Asp Asn Pro
275 280 285
Tyr Gly Lys Ile Thr Gly Thr Val Lys Arg Lys Leu Ser Ser Arg Leu
290 295 300

Claims (12)

1. Roztwór chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy ssaczej z mniejszą niż 10% zawartością urykazy zagregowanej w postaci nietetramerycznej.
2. Roztwór według zastrz. 1, znamienny tym, że urykazę stanowi świńska urykaza z wątroby, bydlęca urykaza z wątroby lub owcza urykaza z wątroby.
3. Roztwór według zastrz. 1, znamienny tym, że urykaza jest rekombinowana.
4. Roztwór według zastrz. 3, znamienny tym, że urykaza ma sekwencję urykazy świńskiej z wątroby, bydlęcej z wątroby, owczej z wątroby lub pawiana z wątroby.
5. Roztwór według zastrz. 3, znamienny tym, że urykaza jest chimerowa.
6. Roztwór według zastrz. 5, znamienny tym, że chimerowa urykaza zawiera części urykazy z wątroby świni i urykazy z wątroby pawiana.
7. Roztwór według zastrz. 6, znamienny tym, że chimerową urykazę stanowi urykaza chimerowa świnia-pawian.
8. Roztwór według zastrz. 3, znamienny tym, że urykaza jest rekombinowaną urykazą świńską zawierającą lizynę w miejsce argininy w pozycji nr 291 w SEK NR ID: 1 i serynę w miejsce treoniny w pozycji 301 w SEK NR ID: 1.
9. Roztwór według zastrz. 3, znamienny tym, że urykaza ma sekwencję urykazy z wątroby pawiana, w której tyrozyna 97 w SEK. NR ID: 2 została zastąpiona histydyną.
10. Roztwór według zastrz. 3, znamienny tym, że urykaza obejmuje koniec aminowy i karboksylowy, przy czym jest skrócona na jednym lub obu końcach.
11. Roztwór według zastrz. 1, znamienny tym, że mniej niż 5% urykazy jest w zagregowanej postaci nietetramerycznej.
12. Roztwór według zastrz. 11, znamienny tym, że mniej niż 2% urykazy jest w zagregowanej postaci nietetramerycznej.
PL383331A 1998-08-06 1999-08-02 Roztwór chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy PL220873B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US13039298A 1998-08-06 1998-08-06

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL383331A1 PL383331A1 (pl) 2002-01-28
PL220873B1 true PL220873B1 (pl) 2016-01-29

Family

ID=22444494

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL380583A PL202799B1 (pl) 1998-08-06 1999-08-02 Sposób izolowania urykazy w postaci tetramerycznej oraz wyizolowana tetrameryczna urykaza
PL383331A PL220873B1 (pl) 1998-08-06 1999-08-02 Roztwór chromatograficznie oczyszczonej tetramerycznej urykazy

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL380583A PL202799B1 (pl) 1998-08-06 1999-08-02 Sposób izolowania urykazy w postaci tetramerycznej oraz wyizolowana tetrameryczna urykaza

Country Status (13)

Country Link
EP (1) EP1100542B1 (pl)
JP (3) JP5183836B2 (pl)
KR (2) KR100488848B1 (pl)
AU (1) AU770014B2 (pl)
BR (2) BRPI9912974B8 (pl)
CZ (1) CZ303751B6 (pl)
HU (2) HU226294B1 (pl)
IL (3) IL141220A0 (pl)
NZ (1) NZ509595A (pl)
PL (2) PL202799B1 (pl)
RU (3) RU2246318C2 (pl)
TW (1) TW570981B (pl)
WO (1) WO2000007629A2 (pl)

Families Citing this family (32)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6783965B1 (en) * 2000-02-10 2004-08-31 Mountain View Pharmaceuticals, Inc. Aggregate-free urate oxidase for preparation of non-immunogenic polymer conjugates
CA2338665C (en) 1998-08-06 2011-01-18 Mountain View Pharmaceuticals, Inc. Peg-urate oxidase conjugates and use thereof
PT1100880E (pt) 1998-08-06 2011-01-13 Univ Duke Urato-oxidase
JP5183836B2 (ja) * 1998-08-06 2013-04-17 マウンテン ビュー ファーマシューティカルズ,インコーポレイテッド Peg−尿酸酸化酵素結合体およびその使用
AU2006203252B8 (en) * 2000-02-10 2009-06-18 Duke University Aggregate-free urate oxidase for preparation of non-immunogenic polymer conjugates
KR100777195B1 (ko) 2000-04-03 2007-11-19 산텐 세이야꾸 가부시키가이샤 송달성 물질 및 이를 이용한 약물 송달 시스템
EP1317258B1 (en) 2000-06-28 2009-02-11 Merck & Co., Inc. Use of allopurinol for the treatment of hypertension
US7229810B2 (en) 2001-06-28 2007-06-12 Mountain View Pharmaceuticals, Inc. Polymer conjugates of proteinases
US6913915B2 (en) * 2001-08-02 2005-07-05 Phoenix Pharmacologics, Inc. PEG-modified uricase
US20040062748A1 (en) 2002-09-30 2004-04-01 Mountain View Pharmaceuticals, Inc. Polymer conjugates with decreased antigenicity, methods of preparation and uses thereof
US8129330B2 (en) 2002-09-30 2012-03-06 Mountain View Pharmaceuticals, Inc. Polymer conjugates with decreased antigenicity, methods of preparation and uses thereof
ES2395413T3 (es) 2003-05-12 2013-02-12 Affymax, Inc. Péptidos que se unen al receptor de eritropoyetina
MXPA05012314A (es) 2003-05-12 2006-04-18 Affymax Inc Radical separador para peptido modificado con polietilenglicol.
JP2008505119A (ja) * 2004-06-30 2008-02-21 ネクター セラピューティクス アラバマ,コーポレイション 高分子−第ix因子部分の抱合体
US8148123B2 (en) 2005-04-11 2012-04-03 Savient Pharmaceuticals, Inc. Methods for lowering elevated uric acid levels using intravenous injections of PEG-uricase
EP1871877A2 (en) 2005-04-11 2008-01-02 Savient Pharmaceuticals, Inc. A variant form of urate oxidase and use thereof
ES2856881T3 (es) 2005-04-11 2021-09-28 Horizon Pharma Rheumatology Llc Formas variantes de urato oxidasa y su uso
WO2006121995A2 (en) 2005-05-09 2006-11-16 Tap Pharmaceutical Products, Inc. Methods for treating nephrolithiasis
US7550433B2 (en) 2005-06-03 2009-06-23 Affymax, Inc. Erythropoietin receptor peptide formulations and uses
ES2532804T3 (es) * 2006-04-12 2015-03-31 Crealta Pharmaceuticals Llc Purificación de proteínas con tensioactivo catiónico
JP4890132B2 (ja) * 2006-07-20 2012-03-07 東洋紡績株式会社 ウリカーゼの比活性を向上させる方法、および比活性の向上した改変型ウリカーゼ
AU2010265964B2 (en) 2009-06-25 2014-09-18 Horizon Therapeutics Usa, Inc. Methods and kits for predicting infusion reaction risk and antibody-mediated loss of response by monitoring serum uric acid during PEGylated uricase therapy
NZ623294A (en) * 2010-03-02 2015-10-30 Protalix Ltd Stabilized alpha-galactosidase and uses thereof
KR101797936B1 (ko) 2010-09-10 2017-11-15 다케다 파마슈티칼스 유에스에이, 인코포레이티드 테오필린과 페북소스타트의 병용 치료 방법
CN102634492B (zh) 2011-02-14 2015-06-10 重庆富进生物医药有限公司 聚乙二醇化犬源尿酸氧化酶类似物及其制备方法和应用
US9744175B2 (en) 2012-04-06 2017-08-29 Indus Pharmaceuticals, Inc. Compositions of combinations of non-covalent DNA binding agents and anti-cancer and/or anti-inflammatory agents and their use in disease treatment
EP3294322A4 (en) * 2015-05-15 2018-12-12 Medimmune, LLC Improved uricase sequences and methods of treatment
CN105412942B (zh) * 2015-12-23 2019-02-26 沈阳三生制药有限责任公司 聚乙二醇化的重组产朊假丝酵母尿酸氧化酶冻干注射剂
CN112980808A (zh) * 2019-12-12 2021-06-18 深圳迈瑞生物医疗电子股份有限公司 尿酸酶、及其制备方法和用途
WO2022097141A1 (en) 2020-11-03 2022-05-12 Protalix Ltd. Modified uricase and uses thereof
JPWO2022172343A1 (pl) 2021-02-10 2022-08-18
CN114181917B (zh) * 2022-02-14 2022-06-03 潍坊华卓生物科技有限公司 一种改造尿酸酶、基因序列、制备方法及应用

Family Cites Families (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPS55135590A (en) * 1979-04-05 1980-10-22 Mihama Hisaharu Modified asparaginase and uricase and their preparation
JPS57192435A (en) * 1981-05-20 1982-11-26 Toyobo Co Ltd Modified polypeptide
JPS6255079A (ja) * 1986-04-23 1987-03-10 Mihama Hisaharu 修飾ウリカ−ゼ
US6783965B1 (en) * 2000-02-10 2004-08-31 Mountain View Pharmaceuticals, Inc. Aggregate-free urate oxidase for preparation of non-immunogenic polymer conjugates
PT1100880E (pt) * 1998-08-06 2011-01-13 Univ Duke Urato-oxidase
JP5183836B2 (ja) * 1998-08-06 2013-04-17 マウンテン ビュー ファーマシューティカルズ,インコーポレイテッド Peg−尿酸酸化酵素結合体およびその使用

Also Published As

Publication number Publication date
HU228916B1 (en) 2013-06-28
TW570981B (en) 2004-01-11
EP1100542A2 (en) 2001-05-23
BR9917760B1 (pt) 2014-11-25
EP1100542B1 (en) 2005-06-22
KR100488848B1 (ko) 2005-05-11
WO2000007629A3 (en) 2000-06-08
KR20010072287A (ko) 2001-07-31
JP2013039139A (ja) 2013-02-28
JP5291235B2 (ja) 2013-09-18
IL183948A0 (en) 2007-10-31
IL141220A0 (en) 2002-03-10
AU5251599A (en) 2000-02-28
RU2278680C2 (ru) 2006-06-27
BRPI9917760B8 (pt) 2021-05-25
BRPI9912974B8 (pt) 2021-05-25
HUP0103003A2 (hu) 2001-11-28
IL183948A (en) 2010-11-30
NZ509595A (en) 2004-02-27
JP5290901B2 (ja) 2013-09-18
PL346224A1 (en) 2002-01-28
PL383331A1 (pl) 2002-01-28
HU226294B1 (en) 2008-08-28
CZ303751B6 (cs) 2013-04-24
RU2006107111A (ru) 2007-09-20
WO2000007629A2 (en) 2000-02-17
JP5183836B2 (ja) 2013-04-17
IL141220A (en) 2007-09-20
RU2246318C2 (ru) 2005-02-20
AU770014B2 (en) 2004-02-12
CZ2001317A3 (cs) 2001-07-11
BRPI9912974B1 (pt) 2015-08-25
RU2004104953A (ru) 2005-07-27
KR20040088585A (ko) 2004-10-16
PL202799B1 (pl) 2009-07-31
JP2002522399A (ja) 2002-07-23
KR100614212B1 (ko) 2006-08-21
HUP0103003A3 (en) 2006-04-28
RU2349341C2 (ru) 2009-03-20
BR9912974A (pt) 2001-05-08
JP2009254376A (ja) 2009-11-05

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US9885024B2 (en) PEG-urate oxidase conjugates and use thereof
KR100614212B1 (ko) 피이지-유레이트 옥시데이즈 접합체 및 그의 이용
RU2443426C2 (ru) Конъюгаты уратоксидазы, фармацевтическая композиция для снижения уровней мочевой кислоты и способ получения вышеупомянутых конъюгатов
PL203492B1 (pl) Koniugat urykazy i jego zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna
MXPA01001272A (en) Peg-urate oxidase conjugates and use thereof