PL219563B1

PL219563B1 - Heterocykliczny związek aromatyczny, zawierająca go kompozycja farmaceutyczna i jego zastosowanie

Info

Publication number: PL219563B1
Application number: PL375882A
Authority: PL
Inventors: Guixue Yu; Jun Li; William R. Ewing; Richard B. Sulsky; James J. Li; Joseph A. Tino
Original assignee: Bristol Myers Squibb Co
Priority date: 2002-09-04
Filing date: 2003-09-02
Publication date: 2015-05-29
Also published as: IL166802A0; WO2004021984A3; AU2003270065B2; EP1551511A2; NO332370B1; IL191960A0; KR101238041B1; CY1121201T1; MY139563A; US7592354B2; PE20040997A1; US8232291B2; US20100305114A1; TWI330185B; CA2496842C; US7589102B2; PT1551511T; LT2570414T; US20110224199A1; CA2496842A1

Description

Przedmiotem obecnego wynalazku jest heterocykliczny związek aromatyczny, zawierająca go kompozycja farmaceutyczna i jego zastosowanie. Związki te stymulują wytwarzanie endogenne i/lub uwalnianie hormonu wzrostu.

Hormon wzrostu jest ważnym czynnikiem nie tylko dla równomiernego wzrostu ciała lecz także pełni ważną rolę w utrzymaniu prawidłowego układu ciała, w regulowaniu procesów metabolicznych i w działaniu serca, w okresie życia osobnika dorosłego. W rzeczywistości, leczenie hormonem wzrostu stosuje się zarówno u osób dorosłych jak i u dzieci cierpiących z powodu niedoboru hormonu wzrostu. Wykazano, że leczenie hormonem wzrostu powoduje zmniejszenie tkanki tłuszczowej ciała, zwiększenie masy ciała wolnej od tłuszczu, zwiększenie siły mięśni oraz zwiększenie masy kości i poprawienie samopoczucia. Te korzystne skutki związane z leczeniem hormonem wzrostu sugerują, że terapia hormonem wzrostu może dodatkowo być użyteczna w leczeniu osteoporozy, łamliwości kości w podeszłym wieku, w leczeniu skomplikowanego złamania, w kardiomiopatii, w leczeniu otyłości i niektórych stanów wyniszczenia azotowego będącego na przykład wynikiem choroby AIDS, przewlekłej dializy, choroby katabolicznej i leczenia glikokortykoidami (Johan Svensson, Exp. Opin. Ther. Patents, 2000, 10 (7), strony 1071-1080; Ankersen i inni, DDT, 1999, 4 (11), strony 497-506). Ponadto, prowadzono także badania terapii hormonem wzrostu mające na celu odwrócenia zmian związanych ze starzeniem się.

Obecne sposoby podawania hormonu wzrostu są inwazyjne, ponieważ syntetyczny hormon wzrostu należy podawać na drodze codziennego wstrzykiwania. Dlatego też, jeżeli można wprowadzić do stosowania pobudzające wydzielanie podawanie doustne, które jest bezpieczne, skuteczne i dobrze tolerowane, to może ono stanowić zachęcającą alternatywę terapeutyczną dla bieżącego sposobu leczenia hormonem wzrostu.

Pobudzające wydzielanie hormony wzrostu są syntetycznie wytwarzanymi peptydami i związkami niebędącymi peptydami, które stymulują wytwarzanie endogenne i/lub uwalnianie hormonu wzrostu w wyniku działania na jeden lub większą ilość specyficznych receptorów zarówno na poziomie przysadkowym jak i podwzgórzowym. Zgodnie z tym, aktywne po podaniu doustnym, pobudzające wydzielanie hormony wzrostu mogą stanowić atrakcyjne alternatywy w stosunku do tradycyjnej terapii hormonem wzrostu, dostarczając tym samym dogodniejsze sposoby leczenia szerszego spektrum chorób lub zaburzeń związanych z poziomami hormonu wzrostu w układzie krążenia pacjenta.

Przedmiotem wynalazku jest heterocykliczny związek aromatyczny wybrany z grupy obejmującej związki o poniższych wzorach strukturalnych:

H

PL 219 563 B1

lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.

Przedmiotem wynalazku jest również kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek według wynalazku oraz dopuszczony do stosowania w farmacji nośnik dla tego związku.

Korzystnie, kompozycja zawiera dodatkowo co najmniej jeden dodatkowy środek leczniczy wybrany z grupy obejmującej inne związki według wynalazku, hormon przytarczyc, bisfosfoniany, estrogen, testosteron, selektywne modulatory receptora estrogenu, selektywne modulatory receptora androgenu, agonistów receptora progesteronu, środki przeciwcukrzycowe, środki przeciwnadciśnieniowe, środki przeciwzapalne, środki przeciw osteoporozie, środki przeciw otyłości, glikozydy nasercowe, środki obniżające poziom cholesterolu i mimetyki tarczycowe.

Korzystnie, kompozycja zawiera dodatkowo co najmniej jeden uzupełniający składnik odżywczy.

Przedmiotem wynalazku jest ponadto zastosowanie związku według wynalazku do wytwarzania leku do zwiększania poziomów wewnątrzpochodnego hormonu wzrostu.

Korzystnie, lek jest stosowany w połączeniu, równocześnie lub kolejno, z leczniczo skuteczną ilością co najmniej jednego, dodatkowego środka leczniczego wybranego z grupy obejmującej inne związki według wynalazku, hormon przytarczyc, bisfosfoniany, estrogen, testosteron, selektywne modulatory receptora estrogenu, selektywne modulatory receptora androgenu, agonistów receptora progesteronu, środki przeciwcukrzycowe, środki przeciwnadciśnieniowe, środki przeciwzapalne, środki przeciw osteoporozie, środki przeciw otyłości, glikozydy nasercowe, środki obniżające poziom cholesterolu i mimetyki tarczycowe.

Wynalazek dotyczy również zastosowania związku według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia zespołu wyniszczenia wirusem HIV lub opóźniania postępu wyniszczenia albo leczenia początkowej fazy zespołu wyniszczenia wirusem HIV, leczenia zaniku mięśni, zwyrodnienia tłuszczowego, przewlekłej ostrej choroby, osteoporozy, sarkopenii, wątłości lub ARFD u osób w podeszłym wieku, otyłości, choroby nerek, anoreksji, zaburzeń snu, depresji, zespołu X, cukrzycy, niewydolności serca zastoinowej, kardiomiopatii, zaburzeń czynności serca związanych z chorobą zastawek i kacheksją.

PL 219 563 B1

Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie związku według wynalazku do wytwarzania leku do pobudzania gojenia się rany i/lub pobudzania układu immunologicznego; lub do zwiększania masy mięśni i/lub siły mięśni albo utrzymywania siły i czynności mięśni w podeszłym wieku; lub do zwiększania masy wychudzonego ciała; lub do wspomagania funkcji poznawczych; lub do poprawiania odpowiedzi immunologicznej na szczepienie; lub do przyspieszania powrotu do normalnego stanu biodra po złamaniu.

Związki według wynalazku wykazują aktywność jako środki pobudzające wydzielanie hormonu wzrostu, to znaczy że stymulują wewnątrzpochodne wytwarzanie i/lub uwalnianie hormonu wzrostu i są użyteczne w leczeniu chorób lub zaburzeń ujawnionych w niniejszym opisie.

Związki według wynalazku można stosować same, w połączeniu z innymi związkami według wynalazku albo w połączeniu z jednym, innym środkiem aktywnym lub z większą ilością innych środków aktywnych, w dziedzinach leczniczych podanych w niniejszym opisie.

Wszystkie związki według tego wynalazku posiadają co najmniej jedno centrum asymetryczne. W cząsteczce, mogą występować dodatkowe centra asymetryczne, w zależności od rodzaju różnych podstawników w cząsteczce. Każde takie centrum asymetryczne powoduje występowanie dwóch izomerów optycznych. W przypadku centrum asymetrycznego, bardziej aktywna i tym samym korzystniejszą jest konfiguracja R określona regułami R/S. Izomery można rozdzielać z zastosowaniem tradycyjnych metod, takich jak na przykład metody chromatograficzne lub krystalizacja frakcjonowana.

W niniejszym opisie stosuje się następujące skróty:

Boc = tert-butoksykarbonyl

CBZ = benzyloksykarbonyl (lub grupa karbobenzoksy)

DIBAL = wodorek diizobutyloglinu

DMAP = 4-(dimatyloamino)pirydyna

DMF = N,N-dimetyloformamid

EDAC = chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu

EtOAc = octan etylu

HOBT = 1-hydroksybenzotriazol

HPLC = wysokosprawna chromatografia cieczowa

LC/MS = wysokosprawna chromatografia cieczowa/spektrometria mas

MS = spektrometria mas

Pd/C = pallad na węglu aktywnym

TFA = kwas trifluorooctowy

YMC = znak towarowy firmy YMC Co, Ltd., Kyoto, Japan g = gram (gramy) h lub hr = godzina (godziny) min = minuta (minuty) ml = mililitr mg = miligram (miligramy) mol = mol (mole) mmol = milimol (milimole) nM = nanomolarny

r.t. = temperature pokojowa

Et = etyl i-Pr = izopropyl

Me = metyl

Jeżeli w specyficznych przypadkach nie wskazano inaczej, to poniższe definicje stosuje się do określeń używanych w tym opisie.

Określenie „fluorowiec” stosowane w niniejszym opisie samo lub jako część innej grupy, odnosi się do atomów chloru, bromu, fluoru i jodu.

Użyte w niniejszym opisie określenie „karbonyl”, odnosi się do grupy -C(O)- albo gdy jest określony jako podstawnik możliwy, odnosi się do grupy (=O) przyłączonej do dowolnego dostępnego atomu węgla, przy czym w grupie funkcyjnej lub w grupie łączącej jest podstawiony.

PL 219 563 B1

Podawanie środka leczniczego według wynalazku obejmuje podawanie leczniczo skutecznej ilości środka według wynalazku. Jak to użyto w niniejszym opisie „leczniczo skuteczna ilość” odnosi się do ilości środka leczniczego przeznaczonego do leczenia lub do zapobiegania stanowi wymagającemu leczenia, przez podanie kompozycji według wynalazku. Ilość ta jest ilością wystarczającą do uzyskania możliwego do oceny wyniku działania leczniczego, zapobiegawczego lub łagodzącego. Te skutki mogą obejmować na przykład leczenie stanów wymienionych w niniejszym opisie lub zapobieganie tym stanom. Dokładna, skuteczna ilość przeznaczona dla osobnika leczonego będzie zależała od wymiarów i zdrowia tego osobnika, rodzaju i zakresu stanu leczonego, zaleceń lekarza prowadzącego i środków leczniczych lub połączenia środków leczniczych wybranych do podawania. Tak więc, nieprzydatne jest określanie z góry dokładnej ilości skutecznej. Dowolny związek, który można przekształcić in vivo w celu uzyskania środka aktywnego biologicznie (to jest związku według wynalazku), jest prolekiem.

Różne postacie proleków są dobrze znane w tej dziedzinie i zostały opisane w:

a) The Practice of Medicinal Chemistry, Camille G. Wermuth i inni, rozdział 31, (Academic

Press, 1996);

b) Design of Prodrugs, edycja H. Bundgaard, (Elsevier, 1985); oraz

c) A Textbook of Drug Design and Development, edycja P. Krogsgaard-Larson i H. Bundgaard, rozdział 5, strony 113 - 191 (Harwood Academic Publishers, 1991).

Powyższe pozycje literaturowe zamieszczono w niniejszym opisie jako referencje.

Bierze się po uwagę wszystkie stereoizomery związków według tego wynalazku, albo w mieszaninie albo w czystej postaci lub w prawie czystej postaci. Związki według tego wynalazku posiadają centra asymetryczne na dowolnych atomach węgla, wliczając w to którykolwiek z podstawników R. W konsekwencji tego, związki o wzorze I mogą istnieć w postaciach enancjomerycznych lub diastereoizomerycznych albo w postaci ich mieszanin. W procesach wytwarzania, jako substraty można wykorzystywać racematy, enancjomery lub diastereoizomery. W przypadku wytwarzania produktów diastereoizomerycznych lub enancjomerycznych, można je rozdzielać z wykorzystaniem metod tradycyjnych, na przykład technik chromatograficznych lub krystalizacji frakcjonowanej.

Do dopuszczonych do stosowania w farmacji soli związków według wynalazku zalicza się sole metali alkalicznych, takich jak lit, sód lub potas, sole metali ziem alkalicznych, takich jak wapń lub magnez, jak również cynk lub glin oraz inne kationy, takie jak amon, cholina, dietanoloamina, etylenodiamina, t-butyloamina, t-oktyloamina, dehydroabietyloamina, jak również takie aniony dopuszczone do stosowania w farmacji jak chlorek bromek, jodek, winian, octan, metanosulfonian, maleinian, bursztynian, glutaran, stearynian oraz sole aminokwasów występujących w naturze, takich jak arginina, lizyna, alanina i tym podobne oraz estry ich proleków.

Związki według obecnego wynalazku można wytwarzać stosując następujące, ogólne schematy reakcji syntetycznych, jak również procedury publikowane w odnośnej literaturze, które może wykorzystywać specjalista w tej dziedzinie. Przykładowe reagenty, procedury i warunki dla tych reakcji są podane w dalszym ciągu niniejszego opisu oraz w przykładach roboczych. Substraty są dostępne w handlu lub mogą być z łatwością wytworzone przez specjalistę z zastosowaniem znanych metod. Jeżeli nie podano inaczej, to różne podstawniki związków są zdefiniowane w ten sam sposób jak dla związku o wzorze I.

Przy wytwarzaniu związków można stosować szybkosprawną technikę syntezy analogów (synteza równoległa) (nazwa ang. High Speed Analoging - HSA), na przykład gdy produkty pośrednie posiadają pozycję aminową lub aktywowaną pozycję aromatyczną, taką jak fluorowcowany Q1 i Q2.

Schemat I

Na schemacie I przedstawiono ogólną sekwencję syntetyczną wykorzystywana do wytwarzania związków o wzorze I. W trakcie wytwarzania można stosować jedną grupę zabezpieczająca lub ich większą ilość. Warunki reakcji do zabezpieczania i odbezpieczania można znaleźć w książce Greene'a i innych p.t. „Protective Groups in Organic Synthesis”, John Wiley and Sons Inc, 1991 albo można wykorzystać inne metody znane specjaliście w tej dziedzinie.

PL 219 563 B1

Związki o wzorze I można wytworzyć ze związków o wzorze II i aminy o wzorze XXXII, z zastosowaniem odpowiedniego reagenta aktywującego na bazie karboksylowego, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego. Do środków aktywujących na bazie karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, dioksan, tetrahydrofuran, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu. Jeżeli R3 i R4 są aminowymi grupami zabezpieczającymi, takimi jak Boc-, CBZ lub trityl, to będą poddane operacji odbezpieczenia w celu uzyskania produktów końcowych. Warunki reakcji w trakcie odbezpieczania są opisane w książce Greene'a i innych p.t. „Protective Groups in Organic Synthesis”, John Wiley and Sons Inc, 1991 albo specjalista w tej dziedzinie może zastosować inne metody.

Związki o wzorze XXXII można wytworzyć przez odbezpieczenie związku o wzorze IV, w którym PG oznacza odpowiednią, aminową grupę zabezpieczającą, taką jak Boc-, CBZ lub trityl i tym podobne. Do przykładów reagentów odbezpieczających dla Boc- zalicza się roztwór chlorowodoru w dioksanie, TFA w dichlorometanie i tym podobne; przykładowym odbezpieczeniem CBZ jest uwodornienie katalityczne; przykładowym reagentem odbezpieczającym dla tritylu jest roztwór chlorowodoru w acetonie lub tetrahydrofuran.

Związek o wzorze XXXIII można wytworzyć ze związku o wzorze XXXIV. Gdy w związku o wzorze XXXIV C^-^O oznacza grupę hydroksy, to można ją przekształcić w grupę azydową i następnie w wyniku redukcji otrzymuje się grupę aminową w związku o wzorze XXXIII (patrz na przykład LAUTENS i inni, J. Org. Chem., (1997), 62, strony 5246-5247). Gdy C^-^O oznacza grupę karbonylową, to można w wyniku redukcji przekształcić ją w grupę hydroksyl i z kolei w grupę aminową w związku o wzorze XXXIII. Odmiennie, grupę tę można przekształcić w oksym O-metylu i następnie w wyniku redukcji otrzymuje się grupę aminową w związku o wzorze XXXIII. Redukcje oksymu O-metylu można przeprowadzić za pomocą kompleksu borantetrahydrofuran albo z wykorzystaniem innych metod stosowanych przez specjalistę w tej dziedzinie.

PL 219 563 B1

Związek o wzorze XXXIV można wytworzyć poddając reakcji związek o wzorze XXXVI i związek o wzorze XXXV. Związki o wzorze XXXV (Y = H, S-fenyl, Cl, NCH3(OCH3)) może wytworzyć specjalista w tej dziedzinie. Związki o wzorze XXXVI (M = Li, MgBr, MgCl, ZnBr, ZnI) jest półproduktem metaloorganicznym, który można wytworzyć z odpowiedniego prekursora (X = B, I, Cl) albo z wykorzystaniem innych metod stosowanych przez specjalistę w tej dziedzinie. Reagenty cynkoorganiczne można wytworzyć poddając reakcji bromek arylu lub jodek arylu z cynkiem metalicznym Rieke®, jak to opisano w J. Org. Chem., (1991), 56, strona 1445 lub Tetrahedron (1997), 53, 1925. Odmiennie, można je wytworzyć poddając reakcji bromek arylu lub jodek arylu z n-butylolitem lub tert-butylolitem i następnie dodając bromek cynku lub jodek cynku.

Związki o wzorze Ia można wytworzyć stosując aminolizę związku o wzorze II, stosując odpowiedni środek aktywujący na bazie kwasu karboksylowego i aminę o wzorze III, w środowisku rozpuszczalnika organicznego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, wliczając w to tetrahydrofuran i dioksan, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu. Jeżeli R3 i R4 są aminowymi grupami zabezpieczającymi, takimi jak Boc- lub CBZ, to będą poddane operacji odbezpieczenia w celu uzyskania produktów końcowych. Reakcje odbezpieczenia specjalista w tej dziedzinie przeprowadza w sposób opisany poniżej.

Związek o wzorze III można wytworzyć przez odbezpieczenie związku o wzorze IV, w którym G oznacza odpowiednią, aminową grupę zabezpieczającą, taka jak Boc-, CBZ i tym podobne, które powszechnie stosowane są przez specjalistę w tej dziedzinie. Do przykładowych reagentów stosowanych do odbezpieczania grupy Boc- zalicza się roztwór chlorowodoru w dioksanie, TFA i tym podobne; do odbezpieczania CBZ stosuje się na przykład uwodornienie katalityczne.

Związek o wzorze IV można wytworzyć ze związku o wzorze V, poddając go reakcji dehydratacji. Do przykładowych czynników odwadniających zalicza się POCl3, SOCI2, HCl, kwas octowy oraz reakcje Mitsunobu.

Związek o wzorze V można wytworzyć ze związku o wzorze VII, poddając go reakcji aminolizy z zastosowaniem odpowiedniego reagenta aktywującego na bazie kwasu karboksylowego i aminy o wzorze VI, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimid.

PL 219 563 B1

Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, wliczając w to tetrahydrofuran i dioksan, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu.

Jakkolwiek na schemacie ujawnia się dwa podstawniki Rb w pierścieniu pirydynowym związku o wzorze VI, to schematy nie są ograniczone do pojedynczej grupy Rb ani nie wymagane jest występowanie grupy Rb. Obecność podstawników Rb na schemacie IIa i na schematach zamieszczonych w dalszym ciągu niniejszego opisu wskazuje raczej, że jedna grupa Rb albo ich większa ilość może być przyłączona do dowolnego, dostępnego miejsca przyłączenia w pierścieniu z którym związana jest grupa Rb. Dlatego też, chociaż schemat IIa oraz inne schematy mogą odnosić się do określonej odmiany, to jest oczywiste, że zgodnie z zakresem i duchem ogólnych schematów syntetycznych zamieszczonych w niniejszym opisie można stosować różne inne modyfikacje, takie jak podstawienie jednej grupy Rb lub ich większej ilości albo inne modyfikacje znane specjalistom w tej dziedzinie.

Postępując odmiennie, związek o wzorze V można wytworzyć poddając reakcji kondensacji związki o wzorach IX i VIII (w których X oznacza grupę opuszczająca, taką jak atom fluorowca), w środowisku rozpuszczalnika obojętnego i w podwyższonych temperaturach. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się DMF, THF, dioksan, acetonitryl, pirydynę oraz alkohol obojętny, taki jak etanol. Przykładowe zakresy temperatur mieszczą się w granicach od 40°C do 150°C.

Związek o wzorze IX można wytworzyć poddając związek o wzorze X reakcji hydrazynolizy, z wykorzystaniem procedur stosowanych przez specjalistę w tej dziedzinie.

Odmiennie, związek o wzorze IV można wytworzyć poddając związek o wzorze XI reakcji hydrazynolizy w środowisku rozpuszczalnika obojętnego i w podwyższonych temperaturach. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się hydrazynę, kwas octowy, THF, dioksan, pirydynę oraz alkohol obojętny, taki jak etanol. Przykładowe zakresy temperatur mieszczą się w granicach od 40°C do 150°C.

Związek o wzorze XI można wytworzyć poddając reakcji kondensacji związki o wzorach XII i VII, stosując odpowiedni środek aktywujący na bazie kwasu karboksylowego, w środowisku rozpuszczalnika organicznego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników

PL 219 563 B1 obojętnych zalicza się etery, wliczając w to tetrahydrofuran i dioksan, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu.

Na schemacie IIIa przedstawiono ogólną sekwencję syntetyczną wytwarzania związków o wzorze XIII (w którym E może oznaczać CH2, CRARB, NRA, O, S, SO2, SO, CO, C(O)O, C(O)NRA oraz m i n mogą oznaczać niezależnie liczbę całkowitą od 0 do 6 oznaczać, z tym zastrzeżeniem, że m i n wzięte razem mogą tworzyć od pięcio- do dwunastoczłonową strukturę pierścieniową.

Związek o wzorze XIII można wytworzyć ze związku o wzorze II, poddając go reakcji aminolizy z zastosowaniem odpowiedniego reagenta aktywującego na bazie kwasu karboksylowego i aminy o wzorze XIV, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, wliczając w to tetrahydrofuran i dioksan, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu. Jeżeli podstawniki R3 i/lub R4 są grupami zabezpieczającymi grupę aminową, takimi jak Boc- lub CBZ, to w celu otrzymanie produktu końcowego należy grupę aminową odbezpieczyć. Reakcje odbezpieczenia wykonuje specjalista w tej dziedzinie w następujący sposób.

Związek o wzorze XIV można wytworzyć przez odbezpieczenie związku o wzorze XV, w którym PG oznacza odpowiednią, aminową grupę zabezpieczającą, taką jak Boc-, CBZ i tym podobne stosowane przez specjalistę w tej dziedzinie. Do przykładowych reagentów stosowanych do odbezpieczenia grupy zabezpieczonej grupą Boc- zalicza się roztwór chlorowodoru w dioksanie, TFA i tym podobne; przykładowym odbezpieczeniem grupy zabezpieczonej grupą CBZ jest katalityczne uwodornienie.

Związek o wzorze XVI można wytworzyć ze związku o wzorze X poprzez stworzenie warunków odwadniających w rozpuszczalnikach protonowych lub aprotonowych. Warunki dehydratacji można

PL 219 563 B1 stworzyć, stosując na przykład rozpuszczalnik protonowy albo przez użycie połączenia ze środkami odwadniającymi, takimi jak kwas octowy, PPTS lub przez zastosowanie reakcji Mitsunobu w rozpuszczalnikach obojętnych.

Związek o wzorze XVI można wytworzyć poddając reakcji sprzęgania związek o wzorze IX ze związkiem o wzorze XVII, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego.

opisanych na schemacie IIIa, w których w miejsce produktu pośredniego o wzorze XVIII zastosowano produktu pośrednie o wzorach odpowiednio XVIIIa, XVIIIb i XVIIIc oraz min mogą oznaczać niezależnie liczbę całkowitą od 0 do 5, z tym zastrzeżeniem że m i n wzięte razem mogą tworzyć od sześciodo dwunastoczłonową strukturę pierścieniową.

PL 219 563 B1

Związki o wzorze XIX można wytworzyć ze związków o wzorze II i aminy o wzorze XX, stosując odpowiedni środek aktywujący na bazie kwasu karboksylowego, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, dioksan, tetrahydrofuran, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu. Jeżeli podstawniki R3 i/lub R4 są grupami zabezpieczającymi grupę aminową, takimi jak Boc-, CBZ lub trityl, to w celu otrzymanie produktu końcowego należy grupę aminową odbezpieczyć. Informacje na temat warunków prowadzenia reakcji odbezpieczania można znaleźć w książce Greene'a i innych „Protective Groups in Organic Synthesis”, John Wiley and Sons Inc, 1991 albo można wykorzystać inne metody stosowane przez specjalistów w tej dziedzinie.

Związek o wzorze XX można wytworzyć przez odbezpieczenie związku o wzorze XXI, w którym PG oznacza odpowiednią, aminową grupę zabezpieczającą, taką jak Boc-, CBZ, trityl lub tym podobne. Informacje na temat warunków prowadzenia reakcji odbezpieczania można znaleźć w książce Greene'a i innych „Protective Groups in Organic Synthesis”, John Wiley and Sons Inc, 1991 albo można wykorzystać inne metody stosowane przez specjalistów w tej dziedzinie. Do przykładowych reagentów stosowanych do odbezpieczenia grupy zabezpieczonej grupą Boc- zalicza się roztwór chlorowodoru w dioksanie, TFA w dichlorometanie i tym podobne; przykładowym odbezpieczeniem grupy zabezpieczonej grupą CBZ jest katalityczne uwodornienie; przykładowym reagentem stosowanym do odbezpieczenia grupy zabezpieczonej tritylem jest roztwór chlorowodoru w acetonie lub tetrahydrofuran.

Związek o wzorze XXI można wytworzyć ze związku o wzorze XXII (X = Cl lub F). Najpierw, związek o wzorze XXII poddaje się reakcji z hydroksyloaminą, otrzymując produkt pośredni w postaci oksymu i następnie przeprowadza się reakcję cyklizacji w warunkach zasadowych albo wykorzystuje się inne metody stosowane przez specjalistów w tej dziedzinie.

Związek o wzorze XXII można wytworzyć ze związku o wzorze XXIII poddając go reakcji z odpowiednim związkiem cynkoorganicznym, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego, takiego jak etery, tetrahydrofuran lub toluen. Reagenty cynkoorganiczne można wytworzyć poddając reakcji bromek arylu lub jodek arylu z cynkiem metalicznym Rieke®, jak to opisano w J. Org. Chem., (1991), 56,

PL 219 563 B1 strona 1445 lub Tetrahedron (1997), 53, 1925. Odmiennie, można je wytworzyć poddając reakcji bromek arylu lub jodek arylu z n-butylolitem lub tert-butylolitem i następnie dodając bromek cynku lub jodek cynku.

Związki o wzorze XXIII można wytworzyć ze związku o wzorze VII i tiulu, takiego jak tiofenom, z zastosowaniem odpowiedniego reagenta na bazie kwasu karboksylowego, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, dioksan, tetrahydrofuran, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu.

Związki o wzorze XXIV można wytworzyć ze związków o wzorze II i aminy o wzorze XX, stosując odpowiedni środek aktywujący na bazie kwasu karboksylowego, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, dioksan, tetrahydrofuran, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu. Jeżeli podstawniki R3 i/lub R4 są grupami zabezpieczającymi grupę aminową, takimi jak Boc-, CBZ lub trityl, to w celu otrzymanie produktu końcowego należy grupę aminową odbezpieczyć. Informacje na temat warunków prowadzenia reakcji odbezpieczania można znaleźć w książce Greene'a i innych „Protective Groups in Organic Synthesis”, John Wiley and Sons Inc, 1991 albo można wykorzystać inne metody stosowane przez specjalistów w tej dziedzinie.

PL 219 563 B1

Związek o wzorze XXII można wytworzyć poddając reakcji redukcji azydek o wzorze XXV i następnie zabezpieczając aminowy produkt pośredni przy użyciu takiej grupy zabezpieczającej grupę aminową jak Boc, CBz lub trotyl i tym podobne. Do przykładów reakcji redukcji zalicza się uwodornienie lub reakcję z trifenylofosfiną w wodnym roztworze tetrahydrofuranu. Dane dotyczące warunków reakcji zabezpieczania otrzymanego aminowego produktu pośredniego można znaleźć w książce Greene'a i innych „Protective Groups in Organic Synthesis”, John Wiley and Sons Inc, 1991 albo można wykorzystać inne metody stosowane przez specjalistów w tej dziedzinie.

Związki o wzorze XXV można wytworzyć ze związku o wzorze XXVI, stosując syntezę dwuetapową albo wykorzystując inne metody znane w tej dziedzinie. Poddając reakcji związek o wzorze XXVI z bromem otrzymuje się produkt pośredni w postaci α-bromoketonu, który poddaje się reakcji z takim azydkiem jak azydek sodu.

Związek o wzorze XXVI można wytworzyć ze związku o wzorze XXVII, poddając reakcji ten związek ze związkiem metaloorganicznym o wzorze XXIXa lub XXIXb.

Związek o wzorze XXVII można wytworzyć z kwasu o wzorze XXVIII i chlorowodorku N, O-dimetyloaminy, z zastosowaniem odpowiedniego reagenta aktywującego na bazie kwasu karboksylowego, w środowisku rozpuszczalnika obojętnego. Do przykładów środków aktywujących na bazie kwasu karboksylowego zalicza się chloromrówczan izobutylu, karbonylodiimidazol, dicykloheksylokarbodiimid, trifluorooctan pentofluorofenolu lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimid. Do przykładów rozpuszczalników obojętnych zalicza się etery, dioksan, tetrahydrofuran, N,N-dimetyloformamid, acetonitryl lub chlorek metylenu. Postępując odmiennie, kwas o wzorze XXVIII można przekształcić w odpowiedni chlorek kwasowy, z zastosowaniem chlorku oksalilu, chlorku tionylu lub wykorzystując inne metody znane w tej dziedzinie. Otrzymany chlorek kwasowy można następnie poddać reakcji z chlorowodorkiem N, O-dimetyloaminy, w obecności takiej zasady jak trimetyloamina i w środowisku rozpuszczalnika obojętnego.

Związek o wzorze XXIXa jest powszechnie znany jako reagent Grignarda i można go wytworzyć znanymi metodami stosowanymi przez specjalistę w tej dziedzinie.

Związek o wzorze XXIXb można wytworzyć poddając reakcji związek o wzorze XXXb z metylolitem lub z n-butylolitem albo wykorzystując znane metody stosowane przez specjalistę w tej dziedzinie.

Związki według wynalazku uwalniające hormon wzrostu można podawać zwierzętom, wliczając w to człowieka, w celu uwolnienia hormonu wzrostu in vivo. Na przykład, związki można podawać zwierzętom o dużym znaczeniu rynkowym, takim jak trzoda chlewna, bydło, owce i tym podobne, w celu przyspieszenia i zwiększenia ich szybkości i rozmiaru wzrostu, jak również zwiększenia produkcji mleka przez te zwierzęta.

Obecny wynalazek obejmuje, w zakresie odnoszącym się do jego kompozycji farmaceutycznych, co najmniej jeden związek spośród związków według wynalazku jako składnik aktywny, w połączeniu z dopuszczonym do stosowania w farmacji nośnikiem lub rozcieńczalnikiem. Opcjonalnie, składnik aktywny kompozycji farmaceutycznych może zawierać promotor wzrostu w połączeniu z co najmniej jednym ze związków według wynalazku albo z inną kompozycją wykazującą odmienną aktywność, na przykład z substancją antybiotyczną lub z inną substancją aktywną farmaceutycznie.

Do promotorów wzrostu zalicza się TRH, dietylostilbesterol, teofilinę, enkefaliny, prostaglandyny serii E, związki ujawnione w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 3,239,345, na przykład zeranol oraz związki ujawnione w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer

PL 219 563 B1

4,036,979, na przykład sulbenox lub peptydy ujawnione w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 4,411,890 lecz nie ograniczając się do nich.

Kolejnym zastosowaniem ujawnionych związków według wynalazku jest połączenie z innym środkiem pobudzającym wydzielanie hormonu wzrostu, takim jak GHRP-6, GHRP-1, jak to opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 4,411,890 i w publikacjach międzynarodowych numer WO 89/07110 oraz numer WO 89/07111 i B-HT920 lub czynnik uwalniający hormon wzrostu oraz jego analogi albo hormon wzrostu oraz jego analogi lub somatomedyny, wliczając w to IGF-1 oraz IGF-2. Jeszcze innym, dodatkowym zastosowaniem ujawnionych związków według wynalazku jest połączenie z hormonem przytarczycowym albo z bifosfonianami, takimi jak MK-217 (alendronian), stosowane w leczeniu osteoporozy.

Jeszcze innym, dodatkowym zastosowaniem ujawnionych związków według wynalazku jest połączenie z estrogenem, testosteronem, selektywnym modulatorem receptora estrogenu, takim jak tamoksyfen lub raloksyfen lub z selektywnymi modulatorami receptora androgenu, takimi jak modulatory ujawnione przez J.P. Edwardsa i innych w Bio.Med. Chem. Let., 9, strony 1003-1008 (1999) oraz L.G. Hamanna i innych, w J. Med. Chem., 42, strony 210-212 (1999), do leczenia objawów zespołu metabolicznego, zachowanie siły i funkcji mięśni u osób w podeszłym wieku, odwrócenia lub zapobiegania wątłości u osób w podeszłym wieku, stymulowania i zwiększenia masy i siły mięśni, tłumienia białkowej odpowiedzi katabolicznej po rozległej operacji lub rozległym urazie; zmniejszenia wyniszczenia i ubytku białka spowodowanego przewlekłą chorobą, taką jak rak lub AIDS; poprawy ruchliwości mięśni i utrzymywania grubości skóry.

Dalszym zastosowaniem związków według tego wynalazku jest ich połączenie z agonistami receptora progesteronu („PRA”).

Jak jest to oczywiste dla specjalistów w tej dziedzinie, znajomość i potencjalne zastosowania hormonu wzrostu są liczne i różnorodne. Tak więc, podawanie związków według tego wynalazku do celów stymulowania uwalniania wewnątrzpochodnego hormonu wzrostu, może mieć takie same skutki lub taki sam pożytek jak podawanie samego hormonu wzrostu.

Specjalistom w tej dziedzinie jest wiadome, że aktualne i potencjalne zastosowania hormonu wzrostu są liczne i różnorodne. Tak więc, podawanie związków według wynalazku do celów stymulowania uwalniania wewnątrzpochodnego hormonu wzrostu, może mieć takie same skutki lub taki sam pożytek jak podawanie samego hormonu wzrostu. Związki według wynalazku są użyteczne w stymulowaniu uwalniania hormonu wzrostu (na przykład u osób w podeszłym wieku); w zachowaniu siły i funkcji mięśni (na przykład u osób w podeszłym wieku); w odwróceniu lub zapobieganie wątłości lub związanej z wiekiem inwolucji funkcjonalnej („ARFD”) u osób w podeszłym wieku; w zapobieganiu katabolicznym działaniom ubocznym glukokortykoidów; w zapobieganiu i w leczeniu osteoporozy; w leczeniu zespołu przewlekłego zmęczenia (CFS); w leczeniu zespołu ostrego zmęczenia i zmniejszenia masy mięśni po zabiegu operacyjnym; w przyspieszaniu gojenia się ran; w przyspieszaniu gojenia złamania kości (na przykład przyspieszenie powrotu do zdrowia pacjentów po złamaniu biodra); w przyspieszaniu gojenia skomplikowanych złamań, na przykład rozproszenie osteogenezy; w przyspieszaniu naprawiania lub wzrostu zębów; w zachowaniu funkcji narządów zmysłów (na przykład słuchu, wzroku, węchu i smaku); w leczeniu wyniszczenia wtórnego po złamaniach; w leczeniu opóźnienia wzrostu; w leczeniu opóźnienia wzrostu spowodowanego uszkodzeniem lub niewydolnością nerek; w leczeniu kardiomiopatii; w leczeniu wyniszczenia związanego z przewlekłą chorobą wątroby; w leczeniu małopłytkowości; w leczeniu opóźnienia wzrostu połączonego z chorobą Crohna; w leczeniu zespołu jelita krótkiego; w leczeniu zespołu nadwrażliwości jelita grubego; w leczeniu zapalenia jelita; w leczeniu choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia okrężnicy; w leczeniu wyniszczenia związanego z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (COPD); w leczeniu komplikacji związanych z przeszczepianiem; w leczeniu fizjologicznego niskiego wzrostu, włącznie z dziećmi z niedoborem hormonu wzrostu i niskiego wzrostu związanego z przewlekłą chorobą; w leczeniu otyłości i zahamowania wzrostu związanego z otyłością; w leczeniu anoreksji (na przykład związanej z charłactwem lub starzeniem); w leczeniu zahamowania wzrostu związanego z zespołem Pradera-Willi i z zespołem Tunera; w zwiększeniu szybkości wzrostu pacjenta z zespołem częściowej niewrażliwości na hormon wzrostu; w przyspieszeniu powrotu do stanu normalnego i skrócenia hospitalizacji po oparzeniu; w leczeniu opóźnienia wzrostu śródmacicznego, dysplazji szkieletowej, nadmiernego wydzielania kortyzolu i zespołu Cushing'a; w wywołaniu pulsacyjnego wydzielania hormonu wzrostu; zastąpienie hormonu wzrostu u pacjentów w stanie stresu; w leczeniu osteochondrodyplazji; w leczeniu zespołu Noonana; w leczeniu schizofrenii; w leczeniu depresji; w poprawianiu funkcji poznawczej (na przykład

PL 219 563 B1 w leczeniu demencji); w leczeniu choroby Alzheimera; w leczeniu opóźnionego gojenia się ran i deprywacji socjalnej; w leczeniu katabolizmu związanego z dysfunkcją płuc i zależnością od wentylatora; w leczeniu dysfunkcji serca (na przykład związanej z chorobą zastawki, zawałem, przerostem serca lub zastoinową niewydolnością serca); obniżanie ciśnienia krwi; w ochronie przed dysfunkcją komór lub zapobieganie incydentom reperfuzji; w leczeniu dorosłych poddawanych przewlekłej dializie; w odwracaniu lub spowalnianiu stanu katabolicznego związanego ze starzeniem; w osłabianiu lub odwracaniu katabolicznych reakcji białkowych po urazie (na przykład odwracanie stanu katabolicznego związanego z operacją chirurgiczną, zastoinową niewydolnością serca, miopatią serca, oparzeniami, rakiem, COPD i tym podobnych); w zmniejszaniu kacheksji i utraty białka związanego z przewlekłą chorobą, taką jak rak lub AIDS; w leczeniu hiperinsulinemii włącznie z przerostem wysp trzustki; w leczeniu wspomagającym wywołanie owulacji; w stymulowaniu rozwoju grasicy i w zapobieganiu związanego z wiekiem obniżenia czynności grasicy; w leczeniu pacjentów z obniżoną odpornością; w leczeniu sarkopenii; w leczeniu wyniszczenia związanego z AIDS; w leczeniu wyniszczenia związanego z twardnieniem rozsianym lub z innymi, zwyrodnieniowymi zaburzeniami układu nerwowego; w polepszeniu siły mięśni, ruchliwości i w utrzymaniu grubości skóry; we wzroście włosów/paznokci; w leczeniu homeostazy metabolicznej i homeostazy nerkowej (na przykład u osłabionych osób w podeszłym wieku); w stymulowaniu osteoblastów, w przebudowie kości i we wzroście tkanki chrzęstnej; w regulacji przyjmowania pokarmu; w stymulowaniu układu immunologicznego w towarzystwie zwierząt i w leczeniu zaburzeń wieku starczego w towarzystwie zwierząt; w promowaniu wzrostu w gospodarce hodowlanej; w stymulowaniu wzrostu wełny u owiec; w zwiększeniu produkcji mleka w gospodarce hodowlanej; w leczeniu oporności na insulinę, wliczając w to NIDDM, u zwierząt (na przykład u ludzi); w leczeniu oporności na insulinę w sercu; w poprawie jakości snu i w korekcie relatywnego niedoboru somatotropiny wieku starczego wywołanego wydłużeniem fazy REM snu i spadkiem utajenia fazy REM; w leczeniu hipotermii; w leczeniu osłabienia związanego ze starzeniem się; w leczeniu zastoinowej niewydolności serca; w leczeniu złamania biodra; w leczeniu braku oporności u osobników z obniżonym stosunkiem komórek T4/T8; w leczeniu zwyrodnienia tłuszczowego (na przykład u pacjentów przyjmujących leki przeciwko HIV lub AIDS, takie jak inhibitory proteazy); w leczeniu atrofii mięśni (spowodowanej na przykład brakiem aktywności fizycznej, pozostawaniem w łóżku lub obniżonymi możliwościami utrzymania ciężaru ciała); w leczeniu osłabienia układu mięśniowo-szkieletowego (na przykład u osób w podeszłym wieku); w zwiększeniu aktywności kinazy białkowej B (PKB); w polepszeniu ogólnego funkcjonowania płuc; w leczeniu zaburzeń snu; oraz w leczeniu stanu katabolicznego w stanie krytycznym spowodowanym przewlekłą chorobą. Określenie „leczenie” obejmuje także działania profilaktyczne.

Ponadto, zaburzenia, choroby i stany określane wspólnie jako „zespół X” lub zespół metaboliczny, jak to szczegółowo zostało opisane przez Johannssona w J. Clin. Endocrinol. Metab., 82, strony 727-734 (1997), można leczyć stosując związki według wynalazku.

Związki według obecnego wynalazku można stosować same albo w połączeniu nawzajem ze sobą i/lub z innymi środkami pobudzającymi wydzielanie hormonu wzrostu albo z innymi, odpowiednimi środkami leczniczymi, użytecznymi w leczeniu wyżej wymienionych zaburzeń, wliczając w to: środki przeciwcukrzycowe; środki przeciw osteoporozie; środki przeciw otyłości; środki przeciwzapalne; środki przeciw stanom lękowym; środki przeciw stanom depresji; leki przeciwnadciśnieniowe; środki przeciwpłytkowe; środki przeciwzakrzepowe i trombolityczne; glikozydy nasercowe; środki obniżające poziom cholesterolu/lipidów; antagonistów receptorów mineralokortykoidów; inhibitory fosfodiesterazy; inhibitory białkowej kinazy tyrozynowej; mimetyki tarczycowe (włącznie z agonistami receptora tarczycy); środki anaboliczne; leki przeciwko HIV lub AIDS; leki użyteczne w terapii choroby Alzheimera i innych zaburzeń poznawczych; leki użyteczne w leczeniu zaburzeń snu; środki przeciwrozrostowe; środki przeciwnowotworowe i/lub przeciwwrzodowe; oraz środki przeciwko odpływowi żołądkowo-przełykowemu.

Do przykładów odpowiednich leków przeciwcukrzycowych do stosowania w połączeniu ze związkami według wynalazku zalicza się biguanidyny (na przykład metforminę), inhibitory glukozydazy (na przykład akarbozę), insuliny (włącznie z lekami pobudzającymi wydzielanie insuliny lub lekami uwrażliwiającymi na insulinę), meglitynidy (na przykład repaglinid), sulfonylomoczniki (na przykład glimepiryd, gliburyd i glipizyd), połączenia biguanid/gliburyd (na przykład Glucovance®), tiazolidynodiony (na przykład troglitazon, rozyglitazon i pioglitazon), agonistów PPAR-alfa, agonistów PPARgamma, agonistów dualnych PPAR alfa/gamma, inhibitory SGLT2, inhibitory białka wiążącego kwasy tłuszczowe (aP2), takie jak inhibitory ujawnione w zgłoszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych

PL 219 563 B1

Ameryki numer seryjny 09/519,079, złożonym dnia 6 marca 2000 roku, podobny do glukagonu peptyd-1 (GLP-1) oraz inhibitory peptydazy dipeptydylowej IV (DP4).

Do przykładów odpowiednich środków stosowanych przeciw osteoporozie w połączeniu ze związkami według wynalazku zalicza się alendronian, risedronian, raloksyfen, kalcytoninę, niesteroidowych agonistów receptora progesteronu, antagonistów ligandu RANK, antagonistów receptora wykrywającego wapń, inhibitory TRAP, selektywne modulatory receptora estrogenu (SERM), inhibitory estrogenu i AP-1.

Do przykładów odpowiednich leków stosowanych w leczeniu otyłości, do stosowania w połączeniu ze związkami według wynalazku, zalicza się inhibitory aP2, takie jakie ujawniono w zgłoszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer seryjny 09/519,079, złożonym dnia 6 marca 2000 roku (numer sprawy u pełnomocnika LA27), antagonistów PPAR gamma, agonistów PPAR delta i orlistat.

Do przykładów odpowiednich leków przeciwzapalnych, do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku, zalicza się prednizon, deksametazon, Enbrel®, inhibitory cykloksygenazy (to jest inhibitory COX-1 i/lub COX-2 takie, jak NSAID-y, aspiryna, indometacyna, ibuprofen, piroksykam, Naproxen®, Celebrex®, Vioxx®), agonistów/antagonistów CTLA4-Ig, antagonistów ligandu CD40, antagonistów integryny, antagonistów integryny alfa-4 beta-7, inhibitory adhezji komórkowej, antagonistów interferonu gamma, ICAM-1, antagonistów czynnika martwicy nowotworów (TNF) (na przykład infliksymab, OR1384), inhibitory syntezy prostaglandyn, budezonid, klofazymina, CNI1493, antagonistów CD4 (na przykład pryliksymab), inhibitory kinazy białkowej aktywowanej mitogenem p38, inhibitory białkowej kinazy tyrozynowej (PTK), inhibitory IKK i leki do leczenia zespołu drażliwego jelita (na przykład leki rozluźniające Zelmac® i Maxi-Κ® jakie ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 6,184,231 B1).

Przykłady odpowiednich leków przeciwlękowych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku obejmują diazepam, lorazepam, buspiron, oksazepam i embonian hydroksyzyny.

Do przykładów odpowiednich leków przeciwdepresyjnych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się cytalopram, fluoksetynę, nefazodon, sertralinę i paroksetynę.

Do przykładów leków przeciwnadciśnieniowych, odpowiednich do stosowania ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się blokery beta adrenergiczne, blokery kanału wapniowego (typu L i typu T, takie jak na przykład diltiazem, werapamil, nifedypina, amlodypina i mibefradil), diuretyki (na przykład chlorotiazyd, hydrochlorotiazyd, flumetiazyd, hydroflumetiazyd, bendroflumetiazyd, metylochlorotiazyd, trichlorometiazyd, politiazyd, benzotiazyd, trikrynafen kwasu etakrynowego, chlortalidon, furosemid, musoliminę, bumetanid, triamteren, amiloryd, spironolakton), inhibitory reniny, inhibitory ACE (na przykład kaptopril, zofenopril, fozinopril, enalapril, ceranopril, cilazopril, delapril, pentopril, chinapril, ramipril, lisynopril), antagonistów receptora AT-1 (na przykład losartan, irbesartan, walsartan), antagonistów receptora ET (na przykład sitaksentan, atrsentan i związki ujawnione w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 5,612,359 oraz numer 6,043,265), dualnych antagonistów ET/ATII (na przykład związki ujawnione w publikacji międzynarodowej numer WO 00/01389), obojętne inhibitory endopeptydazy (NEP), inhibitory wazopeptydazy (dualne inhibitory NEP-ACE) (na przykład omapatrilat i gemopatrilat) oraz nitraty.

Do przykładów odpowiednich leków przeciwpłytkowych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się blokery GPIIb/IIIa (na przykład abcyksymab, eptyfibatyd, tyrofiban), antagonistów P2Y12 (na przykład klopidogrel, tyklopidyna, CS-747), antagonistów receptora tromboksanu (na przykład ifetroban), aspirynę oraz inhibitory PDE-III (na przykład dipirydamol) z aspiryną lub bez niej.

Przykłady odpowiednich glikozydów nasercowych do stosowania w połączeniu ze związkami według wynalazku obejmują naparstnicę i uabainę.

Przykłady odpowiednich leków obniżających poziom cholesterolu/lipidów do stosowania w kombinacji ze związkami według obecnego wynalazku obejmują inhibitory reduktazy HMG-CoA (np. prawastatynę, lowastatynę, atorwastatynę, symwastatynę, NK-104 (a.k.a. itawastatyna lub niswastatyna lub nisbastatyna) i ZD-4522 (rosuwastatyna lub atawastatyna lub wisastatyna), inhibitory syntetazy skwalenowej, fibraty, czynniki maskujące kwas żółciowy, inhibitory ACAT, inhibitory MTP, inhibitory

PL 219 563 B1 lipooksygenazy, inhibitory absorpcji cholesterolu i białkowe inhibitory transferu estru cholesterolu (na przykład CP-529414).

Do przykładów odpowiednich antagonistów receptora mineralokortykoidów do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się spironolakton i eplerinon.

Do przykładów odpowiednich inhibitorów fosfodiesterazy do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się inhibitory PDEIII, takie jak cilostazol oraz inhibitory PDE V takie, jak sildenafil.

Do przykładów odpowiednich mimetyków tarczycowych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się tyreotropinę, polityroid, KB-130015 i dronedaron.

Do przykładów odpowiednich środków anabolicznych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się testosteron i preparaty SARM.

Do przykładów odpowiednich środków terapeutycznych stosowanych w leczeniu HIV lub AIDS do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się siarczan indinawiru, sakwinawir, metanosulfonian sakwinawiru, amprenawir, ritonawir, lopinawir, połączenie ritonawir/lopinawir, lamiwudynę, zydowudynę, połączenie lamiwudyna/zydowudyna, zalcytabinę, dydanozynę, stawudynę i octan megestrolu.

Do przykładów odpowiednich leków do leczenia choroby Alzheimera i zaburzeń poznawczych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się donepezyl, takrynę, rewastygminę, 5HT6, inhibitory gamma sekretazy, inhibitory beta sekretazy, blokery kanału SK, blokery Maxi-K i blokery KCNQ.

Do przykładów odpowiednich leków do leczenia zaburzeń snu do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się analogi melatoniny, antagonistów receptora melatoniny, agonistów ML1B i antagonistów receptora GABA/NMDA.

Do przykładów odpowiednich leków przeciwrozrostowych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się cyklosporynę A, paklitaksel, FK 506 i adriamycynę.

Do przykładów odpowiednich leków przeciwnowotworowych do stosowania w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku zalicza się paklitaksel, adriamycynę, epotilony, cisplatynę i karboplatynę.

Związki według obecnego wynalazku mogą być ponadto stosowane w połączeniu z dodatkami żywieniowymi, takimi jak dodatki przedstawione w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 5,179,080, szczególnie w połączeniu z białkiem serwatki lub kazeiną, aminokwasami (takimi, jak leucyna, rozgałęzione aminokwasy i hydroksymetylomaślan), triglicerydami, witaminami (na przykład A, B6, B12, kwas foliowy, C, D i E), minerałami (na przykład selenem, magnezem, cynkiem, wapniem i potasem), karnityną, kwasem liponowym, kreatyną i koenzymem oraz inne środki lecznicze, gdy są stosowane w połączeniu ze związkami według obecnego wynalazku mogą być na przykład stosowane w ilościach zalecanych w Physician's Desk Reference (PDR) lub w innym przypadku można je stosować zgodnie z zaleceniem specjalisty z tej dziedziny.

Związki według obecnego wynalazku są środkami pobudzającymi wydzielanie hormonu wzrostu i można je podawać takim gatunkom ssaka jak małpy, psy, koty, szczury, ludzie i tym podobne, które wymagają leczenia. Środki te można podawać ogólnoustrojowo, to jest doustnie lub pozajelitowo.

Związki według wynalazku można wprowadzać do tradycyjnych postaci dawkowania ogólnoustrojowego, takich jak tabletki, kapsułki, eliksiry lub postacie użytkowe do wstrzykiwania. Powyższe postacie dawkowania będą także zawierać niezbędną substancję nośną dopuszczoną do stosowania ze względów fizjologicznych, vehiculum, substancję poślizgową, bufor, środek bakteriobójczy, środek zwiększający masę (taki jak mannitol), przeciwutleniacze (kwas askorbinowy lub wodorosiarczan (IV) sodu) lub tym podobne. Korzystne są postacie do podawania doustnego, chociaż postacie do podawania pozajelitowego i do podawania wewnątrznosowego lub postacie aerozolowe są całkowicie satysfakcjonujące.

Dawka podawana musi być starannie dostosowana do wieku, masy ciała i stanu pacjenta, jak również do drogi podawania, rodzaju postaci dawkowania i sposobu dawkowania i do żądanego wyniku leczenia. Zwykle, opisane powyżej postacie dawkowania można podawać w ilościach od około 0,0001 mg/kg do 100 mg/kg masy ciała albo w ilościach od około 1 mg do około 1000 mg na dzień, korzystnie od około 5 mg do około 500 mg na dzień, w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych podawanych od jednego do czterech razy dziennie.

PL 219 563 B1

Poniższe przykłady reprezentują korzystne odmiany wynalazku. Jeżeli nie wskazano inaczej, to wszystkie temperatury podano w stopniach Celsjusza (°C).

Informacje ogólne dotyczące części doświadczalnej

Metoda A:

Określenie HPLC odnosi się do wysokosprawnej chromatografii cieczowej wykonywanej na urządzeniu firmy Shimadzu w następujących warunkach: elucja gradientowa przez 4 minuty od 0% do 100% rozpuszczalnika B (CH3OH:H2O:0,2% H3PO4), przy czasie retencji substancji nie zatrzymywanej wynoszącym 1 minutę; detektor UV ustawiony na 220 nm; kolumna wypełniona żywicą YMC C18 gm, o wymiarach 4,6 x 50 mm.

W przypadku preparatywnej HPLC w odwróconym układzie faz, wykonywanej na automatycznym urządzeniu firmy Shimadzu, stosowano mieszaninę rozpuszczalnika A (10% CH3OH/90%H2O/0,2% TFA) i rozpuszczalnika B ((90% CH3OH/10% H2O/0,2% TFA). Kolumny do preparatywnej HPLC były wypełnione żywicą YMC ODS C18 5 μm.

Metoda B:

Określenie HPLC odnosi się do wysokosprawnej chromatografii cieczowej wykonywanej na urządzeniu firmy Shimadzu w następujących warunkach: elucja gradientowa przez 8 minut od 0% do 100% rozpuszczalnika B (acetonitryl:H2O:0,1% TFA), przy czasie retencji substancji nie zatrzymywanej wynoszącym 3 minuty; detektor UV ustawiony na 220 nm; kolumna wypełniona żywicą Zorbax C18 5 μm, o wymiarach 4,6 x 75 mm.

W przypadku preparatywnej HPLC w odwróconym układzie faz, wykonywanej na automatycznym urządzeniu firmy Shimadzu, stosowano mieszaninę rozpuszczalnika A (10% acetonitrylu/90%H2O/0,1% TFA) i rozpuszczalnika B ((90% acetonitrylu/10% H2O/0,2% TFA). Kolumny do preparatywnej HPLC były wypełnione żywicą YMC ODS C18 5 gm.

Metoda C:

Określenie HPLC odnosi się do wysokosprawnej chromatografii cieczowej wykonywanej na urządzeniu firmy Shimadzu w następujących warunkach: elucja gradientowa przez 8 minut od 0% do 100% rozpuszczalnika B (CH3OH:H2O:0,2% H3PO4), przy czasie retencji substancji nie zatrzymywanej wynoszącym 2 minuty; detektor UV ustawiony na 220 nm; kolumna wypełniona żywicą Zorbax C18 5 μm, o wymiarach 4,6 x 75 mm.

Kolumna preparatywna o wymiarach 5 x 50 mm, do chiralnej, preparatywnej HPLC, była wypełniona żywicą Chiralpak AD 2 μm. Jako rozpuszczalniki stosowano izopropanol i heksan.

P r z y k ł a d 1

2-Amino-M-[1-(6-bromo-[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-yIo)-3-fenylopropylo]-2-metylopropionoamid

Związek 1A:

Do roztworu kwasu 3-benzyloksy-2-tert-butoksykarbonyloaminopropionowego (20,0 g, 67,8 mmoli) w THF (100 ml) dodano N-metylomorfolinę (11,2 ml, 101,7 mmoli) i następnie wkroplono chloromrówczan izobutylu (11,1 ml, 74 mmole). Utworzyła się zawiesina koloru białego, którą mieszano

PL 219 563 B1 w temperaturze pokojowej przez 10 minut. Następnie dodano w trzech porcjach 5-bromo-pirydyn-2ylohydrazynę (14,1 g, 74,6 mmoli). Otrzymaną zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę i następnie usuwano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem aż do utworzenia się gęstej papki. Następnie dodano wodę, po czym zawiesinę mieszano aż do uzyskania dokładnego rozproszenia substancji stałej. Wytworzony osad koloru kremowego odfiltrowano i przemyto NaOH (roztwór 1N, 100 ml), wodą (100 ml) i HCl (roztwór 1N, 100 ml) i kolejno wodą (200 ml), następnie wysuszono otrzymując związek 1A (31,5 g, 100%).

Związek 1B:

Do roztworu związku 1A (30 g, 64,3 mmole) w THF (100 ml) dodano trifenylofosfinę (20,2 g,

77,2 mmoli) i azydek trimetylosililu (10,2 ml, 77,2 mmoli). Do tego roztworu wkroplono szybko diazakarboksylan dietylu (DEAD, 15,2 ml, 96,5 mmoli) i w wyniku roztwór stał się gorący. Po zakończeniu dodawania, roztwór pozostawiono do wymieszania w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania substratu (poniżej 2 godzin). Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, otrzymując związek 1B.

Związek 1C:

Sporządzono zawiesinę związku 1B w roztworze HCl w dioksanie (160 ml, 4M roztwór HCl In dioksanie). Zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania substratu, po czym zawiesinę zatężano aż do uzyskania gęstej papki i następnie rozcieńczono przy użyciu THF (100 ml). Substancję stałą wydzielono na drodze filtracji i przemyto nadmiarem CH2Cl2, następnie eterem dimetylowym, po czym wysuszono otrzymując związek 1C.

Związek 1D:

Do roztworu kwasu 2-tert-butoksykarbonyloamino-2-metylopropionowego (9,5 g, 47,9 mmoli) w THF (100 ml) dodano EDAC (11,2 g, 58,8 mmoli) i HOBT (8,0 g, 58,8 mmoli), DMAP (4,8 g, 39,2 mmoli) i diizopropyloetyloaminę (20,5 ml, 117,6 mmoli). Roztwór ten mieszano przez 10 minut w temperaturze pokojowej, po czym dodano związek 1C (15 g, 39,2 mmoli). Reakcja zakończyła się przed upływem 1 godziny. Następnie rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, po czym pozostałość rozpuszczono w octanie etylu (200 ml). Roztwór organiczny przemyto wodą (200 ml), roztworem NaOH (roztwór 0,5 N 200 ml), roztworem HCl (roztwór 0,5 N, 200 ml) i wodą (200 ml). Warstwę organiczną osuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek 1D w postaci substancji stałej koloru białego (20,0 g, 90%).

PL 219 563 B1

Związek 1E:

Związek 1D (1,0 g, 1,8 mmoli) rozpuszczono w 4M roztworze HCl w dioksanie (5 ml). Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej aż do przereagowania całego substratu. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i następnie uzyskany osad koloru białego roztarto z eterem dimetylowym, otrzymując produkt w postaci czystego związku wymienionego w tytule (0,84 g, <99%).

MS (M+H): 433. HPLC: czas retencji = 2,07 min.

P r z y k ł a d y od 2 do 15

Zamieszczone w tabeli 1 związki z przykładów od 2 do 15 wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 1 i wykorzystując odpowiednie substraty.

T a b e l a 1

Numer związku	R	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
1	2	3	4	5
2		100	2,53	422
3	λ^/^Ν°² N_x 1	90	1,93	399
4	»^z 1 T	90	1,92	388
5	Z 1 T	91	1,60	372
6	*^z j 1	90	1,29	354
7	Υγγ™ N	99	1,60	379

PL 219 563 B1 ciąg dalszy Tabeli 1

1	2	3	4	5
8		94	2,46	422
9	n Br	96	1,80	432
10		94	1,73	388
11	K0₂	89	1,73	399
12	N T ^x -r- k A Cl	91	2,37	456
13	1 Υ,-Ά. .<A N	100	2,40	435
14	HA ___K % -SS-L aJL n^^ct₃	100	2,12	435
15		88	1, 97	384

P r z y k ł a d 16

2-Amino-2-metyIo-M-[3-fenylo-1-(6-trifluorometyIo[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo)propylo]propionoamid

PL 219 563 B1

Związek 16A:

Do roztworu kwasu 2-tert-butoksykarbonyloamino-4-fenylomasłowego (2,0 g, 7,1 mmoli) w THF (100 ml) dodano TEA (0,98 ml, 7,1 mmoli) i następnie wkroplono chloromrówczan izobutylu (0,98 g,

7,1 mmoli). Utworzyła się zawiesina koloru białego, którą mieszano w temperaturze pokojowej przez 10 minut. Następnie dodano w trzech porcjach (5-trifluorometylopirydyn-2-ylo)hydrazynę (1,3 g, 7,1 mmoli). Otrzymaną zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę i następnie usuwano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem aż do utworzenia się gęstej papki. Następnie dodano wodę (200 ml), po czym zawiesinę mieszano aż do uzyskania dokładnego rozproszenia substancji stałej. Wytworzony osad koloru kremowego odfiltrowano i przemyto NaOH (roztwór 1N, 100 ml), wodą (100 ml) i HCl (roztwór 1N, 100 ml) i kolejno wodą (200 ml), następnie wysuszono otrzymując związek

16A (1,9 g, 100%).

Związek 16B:

Do roztworu związku 16A (1,9 g, 4,3 mmole) w THF (100 ml) dodano trifenylofosfinę (1,3 g,

5,2 mmoli) i azydek trimetylosililu (0,6 g, 5,2 mmoli). Do tego roztworu wkroplono szybko diazakarboksylan dietylu (DEAD, 1,8 g, 10,8 mmoli) i w wyniku roztwór stał się gorący. Po zakończeniu dodawania, roztwór pozostawiono do wymieszania w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania substratu (poniżej 2 godzin). Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, otrzymując związek 16B.

Związek 16C:

Sporządzono zawiesinę związku 16B w roztworze HCl w dioksanie (160 ml, 4M roztwór HCl in dioksanie). Zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania substratu, po czym zawiesinę zatężano aż do uzyskania gęstej papki i następnie rozcieńczono przy użyciu THF (100 ml). Substancję stałą wydzielono na drodze filtracji i przemyto nadmiarem CH2Cl2, następnie eterem dimetylowym, po czym wysuszono otrzymując związek 16C.

Związek 16D:

PL 219 563 B1

Do roztworu kwasu 2-tert-butoksykarbonyloamino-2-metylopropionowego (27,5 mg, 0,135 mmola) w THF (100 ml) dodano EDAC (29,2 mg, 0,15 mmola) i HOBT (20 mg, 0,15 mmola), DMAP (1,5 mg, 0,01 mmola) i pirydynę. Roztwór ten mieszano przez 10 minut w temperaturze pokojowej, po czym dodano związek 16C (52 mg, 0,123 mmola). Reakcja zakończyła się przed upływem 1 godziny. Następnie rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, po czym pozostałość rozpuszczono w octanie etylu (200 ml). Roztwór organiczny przemyto wodą (200 ml), roztworem NaOH (roztwór 0,5 N 200 ml), roztworem HCl (roztwór 0,5 N, 200 ml) i wodą (200 ml). Warstwę organiczną osuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek 1D w postaci substancji stałej koloru białego.

Przykład 16

Związek 16D rozpuszczono w 4M roztworze HCl w dioksanie (5 ml). Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej aż do przereagowania całego substratu. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i następnie uzyskany osad koloru białego roztarto z eterem dimetylowym, otrzymując produkt w postaci czystego związku wymienionego w tytule (29 mg, 94%).

MS (M+H): 406. HPLC: czas retencji = 2,3 min.

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 16, przy czym syntezę rozpoczynano od odpowiednich kwasów (etap A), hydrazyn (etap A) i amin (etap D), jak to przedstawiono w tabeli 2.

T a b e l a 2

Numer związku		Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
17		98	2,28	432
18	θ//?	91	2,28	432
19	O/J/T·	95	2,47	441
20	«/·	98	2,26 2,42	432

PL 219 563 B1 ciąg dalszy Tabeli 2

21	Ο/γγΟ' ZZ'·	98	2,35	432
22	Aa	94	2,31	418
23		93	2,47	446
24	^h J 8h₃c ch₃ Ąy.	95	2,39	420
25	Ol ^h I Sh₃c ch₃ A	88	2,34	420

P r z y k ł a d 26

6-Amino-M-[2-fenylo-1-(6-trifluorometylo[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo)etylo]nikotynoamid

Związek 26A:

Do roztworu kwasu 2-tert-butoksykarbonyloamino-3-fenylopropionowego (2,0 g, 7,1 mmoli) w THF (100 ml) dodano TEA (0,98 ml, 7,1 mmoli) i następnie wkroplono chloromrówczan izobutylu (0,98 g, 7,1 mmoli). Utworzyła się zawiesina koloru białego, którą mieszano w temperaturze pokojowej

PL 219 563 B1 przez 10 minut. Następnie dodano w trzech porcjach (5-trifluorometylopirydyn-2-ylo)hydrazynę (1,3 g,

7,1 mmoli). Otrzymaną zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę i następnie usuwano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem aż do utworzenia się gęstej papki. Następnie dodano wodę (200 ml), po czym zawiesinę mieszano aż do uzyskania dokładnego rozproszenia substancji stałej. Wytworzony osad koloru kremowego odfiltrowano i przemyto NaOH (roztwór 1N, 100 ml), wodą (100 ml) i HCl (roztwór 1N, 100 ml) i kolejno wodą (200 ml), następnie wysuszono otrzymując związek 26A (1,9, 100%).

Związek 26 wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 16, zastępując związek 16A związkiem 26A, związek 16B związkiem 26B, związek 16C związkiem 26C, związek 16D związkiem 26D. Związek z przykładu 26 otrzymano w postaci piany koloru białego.

MS (M+H): 427. HPLC: czas retencji = 2,23 min.

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 26, jak to przedstawiono w tabeli 3.

T a b e l a 3

Numer związku		Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
27	N=< Ί	95	2,03	418
28	¢//1ΊΓΪ»? »-·	93	2,02	418
29	„8,0 CH₃	98	2,00	392
30		98	2,02 2,16	418
31		80	2,08	418
32		88	2,06	404

PL 219 563 B1 ciąg dalszy Tabeli 3

33	Η OTr	90	2,15	432
34	H UJ [ Jb,c CH,	88	2,14	406
35	_hh₃c ch₃	76	2,07	406

P r z y k ł a d 36

6-Amino-M-[2-benzyloksy-1-(6-trifluorametylo[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo)etylo]nikotynoamid

Związek 36A:

Do roztworu kwasu 3-benzyloksy-2-tert-butoksykarbonyloaminopropionowego (2,0 g, 7,1 mmoli) w THF (100 ml) dodano TEA (0,98 ml, 7,1 mmoli) i następnie wkroplono chloromrówczan izobutylu (0,98 g, 7,1 mmoli). Utworzyła się zawiesina koloru białego, którą mieszano w temperaturze pokojowej przez 10 minut. Następnie dodano w trzech porcjach (5-trifluorometylopirydyn-2-ylo)hydrazynę (1,3 g,

7,1 mmoli). Otrzymaną zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę i następnie usuwano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem aż do utworzenia się gęstej papki. Następnie dodano wodę (200 ml), po czym zawiesinę mieszano aż do uzyskania dokładnego rozproszenia substancji stałej. Wytworzony osad koloru kremowego odfiltrowano i przemyto NaOH (roztwór 1N, 100 ml), wodą (100 ml) i HCl (roztwór 1N, 100 ml) i kolejno wodą (200 ml), następnie wysuszono otrzymując związek 36A (1,9, 100%).

Związek 36 wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 16, zastępując związek 16A związkiem 36A, związek 16B związkiem 36B, związek 16C związkiem 36C, związek 16D związkiem 36D. Związek z przykładu 36 otrzymano w postaci piany koloru białego.

MS (M+H): 456. HPLC: czas retencji = 2,4 min.

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 36, jak to przedstawiono w tabeli 4.

PL 219 563 B1

T a b e l a 4

Numer związku		Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
37	ί ΖΓ T 5 en» < γϋ-cf,	98	2,38	447
38	ίΧ'θ'ΥΥ^	100	2,29	447
39		97	2,31	447
40	P>“	95	2,08	445
41	OT ° A o^cR>	95	2,22	473
42	H cr-Tiz: to-	97	2,11	447
43	H^H3^CvC^H^ ^:j7p	90	2,09	447
44	θ^ΐ>^Β'	96	2,09	459

PL 219 563 B1

P r z y k ł a d 45

2-Amino-M-{2-benzyloksy-1-[6-(2-fluorofenylo)[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo]etylo}-2-metylopropionoamid

Związek 45A:

W DMF (2 ml) rozpuszczono związek 1D (300 mg, 0,56 mmola), kwas 2-fluorofenyloboronowy (120 mg, 0,86 mmola), Pd(CH3CO)2 (5 mg, 0, 022 mmola), trifenylofosfinę (100 mg, 0,38 mmol) i trietyloaminę (0,24 ml, 1,72 mmola). Roztwór ten ogrzewano przez 12 godzin w temperaturze 110°C. Otrzymaną mieszaninę rozcieńczono wodą (10 ml) i następnie ekstrahowano octanem etylu. Połączone części organiczne przemyto NH4OH (roztwór 10%) i solanką, po czym osuszono nad siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik odparowano pod obniżonym ciśnieniem, otrzymując lepką ciecz. Nieczyszczony produkt użyto bezpośrednio w następnym etapie.

Przykład 45

Związek 45A rozpuszczono w 4M roztworze HCl w dioksanie (2 ml). Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej aż do przereagowania całego substratu, po czym rozpuszczalnik odparowano pod obniżonym ciśnieniem. Produkt oczyszczono metoda preparatywnej HPLC, otrzymując związek wymieniony w tytule (129 mg, 50%).

MS (M+H): 447. HPLC: czas retencji = 2,47 min.

Następujące związki wytworzono wykorzystując produkty pośrednie zsyntetyzowane w sposób opisany w przykładzie 1 i postępując zgodnie z sekwencjami przemian chemicznych opisanych w przykładzie 45 oraz stosując odpowiednie substraty, jak to przedstawiono w tabeli 5.

PL 219 563 B1

Numer związku	aryl	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
46		100	2,45	430
47	/o	100	2,47	460
48		98	2,63	464
49	yO	99	2,66	497
50	/a.	100	2,56	477

P r z y k ł a d 51

2-Amino-M-[2-benzyloksy-1-(6-metanosulfonyloamino[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo)etylo]-2-metylopropionoamid

Związek 51A:

Związek 51A wytworzono stosując takie same procedury jakie opisano w przypadku syntezy związku 1D, przy czym zamiast 5-bromo-2-hydrazynopirydyny zastosowano 5-nitro-2-hydrazynopirydynę.

PL 219 563 B1

Związek 51B:

Związek 51A rozpuszczono w etanolu (60 ml), po czym w atmosferze azotu dodano Pd/C (35 mg, 10% Pd w stosunku wagowym). Mieszaninę tę poddano trzygodzinnej reakcji uwodornienia pod ciśnieniem 50 psi (0,334 MPa), otrzymując związek 51B. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Wytworzony produkt był wystarczająco czysty (>90%) i został użyty bezpośrednio w następnych reakcjach.

Związek 51C:

Związek 51B (200 mg, 0,43 mmola) rozpuszczono w CH2Cl2 (5 ml) i następnie dodano pirydynę (0,14 ml, 2,1 mmola). Do tego roztworu dodano odpowiedni chlorek metylosulfonylu (0,05 ml, 0,65 mmola). Reakcje zakończyły się po 1,5 godzinie. Następnie, mieszaninę reakcyjną rozcieńczono CH2Cl2 (25 ml) i przemyto HCl (1N roztwór, 20 ml), wodnym nasyconym roztworem NaHCO3 (20 ml) i wodą (20 ml). Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - 5% roztwór CH3OH), otrzymano związek 51C (90 mg, 40%).

Przykład 51

Związek o wzorze 51C rozpuszczono w roztworze HCl (4 ml, 4M HCl roztwór w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do zakończenia się reakcji. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, po czym wytworzone produkty oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci piany (60 mg, 82%).

MS (M+H): 447. HPLC: czas retencji = 1,73 min.

Następujące związki, zamieszczone w tabeli 6, zsyntetyzowano z zastosowaniem procedur opisanych w przykładzie 51, z wykorzystaniem odpowiednich substratów.

PL 219 563 B1

Numer związku	R	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
52		90	2,32	509
53	z	97	2,02	475
54		97	2,23	515

P r z y k ł a d 55

M-[1-(6-Acetyloamino[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo)-2-benzyloksyetylo]-2-amino-2-metylopropionoamid

Związek 55A:

Związek 51B (130 mg, 0,28 mmola) rozpuszczono w CH2Cl2 (2 ml) i następnie dodano trietyloaminę (0,2 ml, 1,4 mmola). Do tego roztworu dodano chlorek acetylu (0,026 ml, 0,36 mmola). Po mieszaniu przez okres nocy w temperaturze pokojowej, mieszaninę reakcyjną rozcieńczono przy użyciu CH2Cl2 (25 ml) i następnie przemyto roztworem HCl (roztwór 1N, 20 ml), roztworem NaHCO3 (roztwór nasycony, 20 ml) i wodą (20 ml). Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii szybkosprawnej (eluent - 5% CH3OH/CH2Cl2), otrzymując związek 55A (80 mg, 56%).

Przykład 55

Związek 55A rozpuszczono w roztworze HCl (4 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do zakończenia się reakcji. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, po czym wytworzone produkty oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci piany.

MS (M+H): 411. HPLC: czas retencji = 1,86 min.

Następujące związki, zamieszczone w tabeli 7, zsyntetyzowano z zastosowaniem procedur opisanych w przykładzie 55, z wykorzystaniem odpowiednich substratów.

PL 219 563 B1

Numer związku	R	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
56		88	2,34	439

P r z y k ł a d 57

2-Amino-M-[2-benzyloksy-1-(6-chloro-5-dimetyloamino[1,2,4]triazolo-[4,3-a]pirydyn-3-ylo)-etylo]-2-metvlopropionoamid

Związek 57A:

Związek 57A wytworzono stosując takie same procedury jakie opisano w przypadku syntezy związku 1D, przy czym zastosowano odpowiednią 2-hydrazynopirydynę.

Związek 57B:

Związek 57A (250 mg, 0,48 mmola) w dimetyloaminie (3 ml) ogrzewano przez 1,5 godziny w temperaturze 100°C. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą (10 ml) i następnie ekstrahowano octanem etylu. Połączone części organiczne osuszono nad siarczanem sodu i odparowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii szybkosprawnej (elucja - 2% CH3OH/CH2CI2), otrzymując związek 57B (140 mg, 55%).

Związek 57

Związek 57A (140 mg, 0,26 mmola) rozpuszczono w roztworze HCl (5 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego zakończenia się reakcji. Po oczyszczeniu metodą preparatywnej HPLC otrzymano związek wymieniony w tytule (51 mg).

MS (M+H): 431. HPLC: czas retencji = 2,35 min.

Następujące związki, zamieszczone w tabeli 8, zsyntetyzowano z zastosowaniem procedur opisanych w przykładzie 57, z wykorzystaniem odpowiednich substratów.

PL 219 563 B1

T a b e l a 8

Numer związku	Podstawiona Triazolopirydyna (R)	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
58	h₃c^ch₃	96	1,51	397
59	Γ³ rA~ ΗΝ^/Χχ/Ν'θΗ₃
60	HN CH₃
61	h₃c ch₃	98	2,51	431
62	<£ęr 1 ch₃	97	1,34	475

P r z y k ł a d 63

2-Amino-M-{2-benzyloksy-1-[6-chloro-5-(2-metoksyetoksy)[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo]etvlo)-2-metylopropionoamid

PL 219 563 B1

Związek 63A:

Związek 57A (250 mg, 0,48 mmola) w 2-metoksy-etanolu (1 ml) i węglan cezu (155 mg, 0,48 mmola) ogrzewano przez 1,5 godziny w temperaturze 100°C. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą (10 ml) i następnie ekstrahowano octanem etylu. Połączone części organiczne osuszono nad siarczanem sodu i odparowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem, otrzymując związek 63A.

Związek 63

Związek 63A rozpuszczono w roztworze HCl (5 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego zakończenia się reakcji. Po oczyszczeniu metodą prep a ratywnej HPLC otrzymano związek wymieniony w tytule (18,6 mg).

MS (M+H): 462. HPLC: czas retencji = 2,23 min.

Następujące związki, zamieszczone w tabeli 9, zsyntetyzowano z zastosowaniem procedur opisanych w przykładzie 63, z wykorzystaniem odpowiednich substratów.

T a b e l a 9

Numer związku	R	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
64	n/ J T	90	1,97	420
65
66	/z
67	Οχ ch₃
68	/37 o^-_o-ch₃

PL 219 563 B1

P r z y k ł a d 69

Metyloamid kwasu 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-[1,2,4]triazolo-

Do roztworu związku 1D (0,7 g, 1,32 mmola) w DMF (10 ml) i CH3OH (5 ml) dodano 1,3-bis(difenylofosfino)-propan (217 mg, 0,53 mmola), DBU (240 mg, 1,58 mmola) i octan palladu (148 mg, 0,66 mmola). Mieszaninę odgazowano i przepłukano strumieniem dwutlenku węgla, utrzymując pod ciśnieniem 20 psi (0,13 MPa). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano przez okres nocy w temperaturze 85°C. Katalizator odfiltrowano i otrzymany roztwór zatężono. Pozostałość wprowadzono do octanu etylu, następnie przemyto wodą i solanką, po czym osuszono i zatężono. Surowy produkt oczyszczono metoda chromatografii szybkosprawnej, otrzymując związek 69A w postaci piany koloru białego.

Związek 69B:

Do roztworu związku 69A (2,3 g, 4,5 mmola) w THF (20 ml) dodano wodorotlenek litu (roztwór 2N, 40 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 godziny w temperaturze pokojowej, po czym wyregulowano pH do wartości 2 za pomocą 1N roztworu HCl. Roztwór ekstrahowano przy użyciu CH2Cl2, następnie przemyto, osuszono i zatężono, otrzymując związek 69B.

Związek 69C:

Do roztworu związku 69B (150 mg, 0,3 mmola) w CH2Cl2 (2 ml) dodano EDAC (86 mg, 0,45 mmola) i HOBT (60 mg, 0,45 mmola) oraz diizopropyloetyloaminę (58 mg, 0,45 mmola) i następnie dodano 2M roztwór metyloaminy w THF (0,225 ml, 0,45 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano

PL 219 563 B1 przez okres nocy i następnie ekstrahowano octanem etylu. Roztwór organiczny przemyto wodą i solanką, następnie osuszono i zatężono, otrzymując związek 69C w postaci substancji stałej koloru białego.

Przykład 69

Związek 69C rozpuszczono w roztworze HCl (5 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego zakończenia się reakcji. Po oczyszczeniu metodą preparatywnej HPLC otrzymano związek wymieniony w tytule w postaci oleju.

MS (M+H): 410. HPLC: czas retencji = 2,4 min.

Następujące związki, zamieszczone w tabeli 10, zsyntetyzowano z zastosowaniem procedur opisanych w przykładzie 69, z wykorzystaniem odpowiednich substratów.

T a b e l a 10

Numer związku	R	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]	MS M+H
70	^<c”^{2) <OH}	93	2,56	468
71		90	2,13	487
72		90	2,00	505
73		93	1,39	396
74	⁰⁸³	95	2,39	432

P r z y k ł a d 75

Ester 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-

PL 219 563 B1

Związek 75A:

Do roztworu związku 59A (50 mg, 0, 098 mmola) w CH2Cl2, utrzymywanego w temperaturze -78°C, dodano w trakcie mieszania 1,5 M roztwór DIBAL w toluenie (0,4 ml, 0,58 mmola) i następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez okres nocy. Roztwór schłodzono do temperatury 0°C i następnie dodano powoli 1M roztwór winianu sodowo-potasowego. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1,5 godziny w temperaturze pokojowej. Wytrącony osad odfiltrowano przez warstwę celitu i filtrate ekstrahowano przy użyciu CH2Cl2, po czym ekstrakty przemyto, osuszono i zatężono, otrzymując związek 75A.

Związek 75B:

Do roztworu związku 75A (180 mg, 0,2 mmola) w CH2Cl2 (2 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodano TEA (60 mg, 0,6 mmola) oraz izocyjanian metylu (24 mg, 0,4 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano przez okres nocy. Roztwór zatężono, otrzymując związek b75B.

Związek 75

Związek 75B rozpuszczono w roztworze HCl (5 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego zakończenia się reakcji. Po oczyszczeniu metodą preparatywnej HPLC otrzymano związek wymieniony w tytule w postaci oleju.

MS (M+H): 441. HPLC: czas retencji = 2,48 min.

P r z y k ł a d 76

Ester etylowy kwasu 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-5,6,7,8-tetrahydro[1,2,4]triazolo-[4,3-a]pirydyno-8-karboksylowego

Związek 76A:

PL 219 563 B1

Do schłodzonego roztworu wodorotlenku potasu (100 ml, 40% roztwór wodny) w eterze (500 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodawano powoli przez 15 minut 1-metylo-3-nitro-1-nitoroguanidynę (15 g, 0,102 mole). Górną warstwę organiczną wlano do kolby zawierającej 30 g wodorotlenku potasu. Po 5 minutach, roztwór eterowy dodano powoli do roztworu kwasu 3-benzyloksy-2-tert-butoksykarbonyloaminopropionowego (20,5 g, 0,069 mola) w mieszaninie THF/CH2CI2 (200 ml). Po pięciominutowym mieszaniu roztwór zatężono, otrzymując związek 76A.

Związek 76B:

λ. ^NHBoc

Do roztworu związku 76A (22,8 mg, 74,8 mmoli) w 250 ml metanolu dodano hydrazynę (4,8 g, 149,8 mmola), po czym mieszaninę reakcyjną ogrzewano przez 2 dni utrzymując w stanie wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Roztwór zatężono, otrzymując surowy związek 76B.

Związek 76C:

Do roztworu estru etylowego kwasu 2-oksopiperydyno-3-karboksylowego (0,86 g, 5 mmoli) w CH2CI2 (10 ml) dodano tetrafluoroboran trimetylooksoniowy (0,74 g, 5 mmoli) i następnie mieszano przez okres nocy, po czym dodano związek 76B (1,5 g, 5 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 24 godziny. Roztwór rozcieńczono przy użyciu CH2CI2, następnie przemyto wodą i solanką, po czym osuszono i zatężono, otrzymując związek 76C w postaci piany koloru białego (2,5 g, <99%).

Związek 76D:

Roztwór związku 76C (1,3 g, 2,8 mmola) w metanolu (27 ml) ogrzewano przez 4 dni, utrzymując w stanie wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Mieszaninę reakcyjną zatężono, otrzymując związek 76D.

Związek 76E.

Do roztworu związku 76D (1,2 g, 2,8 mmola) w CH2CI2 dodano roztwór HCl (5 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania wszystkich substratów. Roztwór zatężono. Do roztworu pozostałości w CH2CI2 (15 ml) dodano EDAC (0,8 g, 0,4,16 mmola) i HOBT (0,56 g, 4,16 mmola) oraz diizopropyloetyloaminę (7,15 g, 55,4 mmoli) i kwas 2-tert-butoksykarbonyloamino-2-metylopropionowego (0,68 g, 3,32 mmoli). Mieszaninę reakcyjną

PL 219 563 B1 mieszano przez okres nocy i następnie ekstrahowano octanem etylu. Roztwór organiczny przemyto wodą i solanką, następnie osuszono i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - 5% CH3OH/CH2CI2) otrzymano związek 76E.

Przykład 76

Roztwór związku 76E (50 mg, 0,1 mmola) w CH₂CI₂ (5 ml) poddano reakcji z roztworem HCl (2 ml, 4M roztwór w dioksanie) i następnie mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania wszystkich substratów. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej otrzymano związek wymieniony w tytule w postaci soli (22 mg, 55%).

MS (M+H): 430. HPLC: czas retencji = 2,63 min.

P r z y k ł a d 77

2-Amino-N-[2-benzyloksy-1-(5,6,7,8-tetrahydro[1,2,4]-triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo)etylo]-2-metylopropionoamid

Związek 77A:

Do roztworu związku 76E (0,32 g, 0,6 mmola) w THF (1 ml) dodano wodę (4 ml), metanol (0,5 ml) i wodorotlenek litu (6 ml 4N roztworu). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 1,5 godziny. Odczyn roztworu wyregulowano do pH = 2, dodając powoli 1N roztwór HCl, po czym ekstrahowano przy użyciu CH2CI2/ następnie przemyto wodą i solanką oraz osuszono i zatężono, otrzymując związek 77A (270 mg, 89%).

Przykład 77

Do roztworu związku 77A (135 mg, 0,27 mmol) w eterze (2,5 ml) dodano metyloaminę (0,27 ml, 0,54 mmola, 2M roztwór w THF), HOBT (73 mg, 0,54 mmola) i EDAC (103 mg, 0,54 mmola). Po mieszaniu przez 24 godziny roztwór ekstrahowano przy użyciu CH2Cl2, następnie przemyto wodą i solanką, po czym osuszono i zatężono. Pozostałość wprowadzono do CH2Cl2 (2 ml) i poddano reakcji z HCl (1 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania wszystkich substratów. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej otrzymano związek wymieniony w tytule w postaci piany (61 mg, 65%).

MS (M+H): 358. HPLC: czas retencji = 1,86 min.

P r z y k ł a d 78

Ester etylowy kwasu 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-5,6,7,8-tetrahydrofl ,2,41triazolo[4,3-alpirvdvno-7-karboksylowego

PL 219 563 B1

Związek 78A:

Do roztworu 4-piperydynokarboksylanu etylu (20,4 g, 0,13 mmola) w CH2Cl2 (120 ml) dodano diwęglan di-tert-butylu (31,1 g, 0,13 mola). Po pięciogodzinnym mieszaniu w temperaturze pokojowej reakcję zgaszono wodą, po czym mieszaninę reakcyjną ekstrahowano przy użyciu CH2Cl2, następnie przemyto woda i solanką, osuszono i zatężono. Po oczyszczeniu metoda chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan w stosunku 1:6) otrzymano związek 78A.

Związek 78B:

Do roztworu związku 78A (10,38 g, 40,4 mmoli) w wodzie (120 ml) i w acetonitrylu (25 ml) dodano w temperaturze pokojowej nadjodan sodu (25,9 g, 121,1 mmoli) i tlenek rutenu(III) (0,5 g,

3,63 mmola). Po sześciogodzinnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną przefiltrowano. Pozostałość przemyto przy użyciu CH2Cl2, po czym warstwę wodną ekstrahowano CH2Cl2, następnie osuszono i zatężono. Pozostałość wprowadzono do CH2Cl2 (100 ml) i poddano reakcji z HCl (14 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie), po czym mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania wszystkich substratów. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina 5% CH3OH/CH2CI2) otrzymano związek 78B.

Związek 78C:

Związek 78C wytworzono w sposób opisany przy wytwarzaniu związku 76C, stosując zamiast estru etylowego kwasu 2-oksopiperydyno-3-karboksylowego związek 78B (1,2 g, 7,1 mmoli) i związek 76B (2,9 g, 7,1 mmoli). Związek 78C wytworzono w postaci bezbarwnego oleju (3,4 g, <99%).

Związek z przykładu 78 wytworzono postępując w ten sam sposób jaki opisano przy wytwarzaniu związku 76D, stosując zamiast związku 76C związek 78C. Otrzymano związek wymieniony w tytule w postaci piany (17 mg).

MS (M+H): 430. HPLC: czas retencji = 2,56 min.

W wyniku rozdzielania związku metodą preparatywnej HPLC z przykładu 78 metodą preparatywnej HPLC otrzymano dwa diastereoizomery:

Diastereoizomer 78a: MS (M+H): 430. HPLC: czas retencji = 2,55 min.

Diastereoizomer 78b: MS (M+H): 430. HPLC: czas retencji = 1,89 min.

PL 219 563 B1

P r z y k ł a d 79

Ester metylowy kwasu 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-7-fenylo-5,6,7,8-tetrahydro[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyno-7-karboksylowego

Związek 79A:

Do schłodzonego roztworu wodorotlenku potasu (15 ml, 40% roztwór wodny) w eterze (100 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodawano powoli przez 15 minut 1-metylo-3-nitro-1-nitoroguanidynę (5 g, 34 mmole). Górną warstwę organiczną wlano do kolby zawierającej 30 g wodorotlenku potasu. Po 5 minutach, roztwór eterowy dodano powoli do roztwory estru tert-butylowego kwasu 4-formylo-4-fenylo-piperydyno-1-karboksylowego (4,15 g, 13,6 mmoli) w THF (20 ml). Po pięciominutowym mieszaniu roztwór zatężono, otrzymując związek 79A (4,4 g, <99%).

Związek 79B:

Związek 79B wytworzono z zastosowaniem metody opisanej przy wytwarzaniu związku 78B, stosując jako substrat związek 79A (4 g, 12,5 mmoli) zamiast związku 78A. Związek 79B wytworzono w postaci bezbarwnego oleju (3,1 g, 75%).

Związek 79C:

Roztwór związku 79B (3,1 g, 9,3 mmoli) w mieszaninie CH2CI2/CH3OH (6 ml/6 ml) poddano reakcji z roztworem HCl (5 ml, 4M roztwór w dioksanie) i następnie mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania wszystkich substratów. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - 5% CH3OH/CH2CI2) otrzymano związek 79C.

Związek 79D:

PL 219 563 B1

Związek 79D wytworzono z zastosowaniem metody opisanej przy wytwarzaniu związku 76C, stosując zamiast estru etylowego kwasu 2-oksopiperydyno-3-karboksylowego związek 79C (830 mg, 35,6 mmoli) i związek 76B (2,9 g, 7,1 mmoli). Związek 79D wytworzono w postaci bezbarwnego oleju (2,2 g, <99%).

Związek z przykładu 79 wytworzono z zastosowaniem takich samych metod jakie wykorzystywano przy wytwarzaniu związku 76D, związku 76E oraz związku z przykładu 76, używając związek 79D zamiast związku 76C, związek 79E zamiast związku 76D i związek 79F zamiast związku 76E. Otrzymano związek wymieniony w tytule w postaci piany (8,5 mg).

MS (M+H): 492. HPLC: czas retencji = 2,91 min.

P r z y k ł a d y 80 i 81

Związek z przykładu 79 rozdzielono metodą preparatywnej HPLC na poszczególne diastereoizomery. Otrzymano 24 mg związku z przykładu 80 (MS (M+H): 492; HPLC: czas retencji = 2,89 min;) oraz 34 mg związku z przykładu 81 (MS (M+H): 492; HPLC: czas retencji = 3,01 min;).

P r z y k ł a d 82

Etyloamid kwasu 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-5,6,7,8-tetrahydro[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyno-7-karboksylowego

Związek 82A:

Związek 82A wytworzono z zastosowaniem metody opisanej przy wytwarzaniu związku 77A, stosując jako substrat związek 78D (200 mg, 0,38 mmola) zamiast związku 76E. Związek 82A wytworzono w postaci bezbarwnego oleju (168 mg, 89%).

PL 219 563 B1

Przykład 82

Do roztworu związku 82A (89 mg, 0,18 mmola) w CH₂CI₂ (2 ml), utrzymywanego w temperaturze -40°C, N-metolomorfolinę i chloromrówczan izobutylu (24,3 mg, 0,18 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę w temperaturze -40°C, po czym dodano 2M roztwór etyloaminy w THF (90 pl, 0,18 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzano powoli do temperatury pokojowej i następnie zatężono. Pozostałość ponownie rozpuszczono w CH2Cl2 (2 ml) i poddano reakcji z roztworem HCl (1 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie), po czym mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego zakończenia się reakcji. Po oczyszczeniu metodą preparatywnej HPLC otrzymano związek wymieniony w tytule, w postaci soli (14 mg, 20%).

MS (M+H): 429. HPLC: czas retencji = 1,89 min.

Związki 83 i 83A zsyntetyzowano z zastosowaniem procedur opisanych w przykładzie 82 i z wykorzystaniem odpowiednich substratów.

83	jJLV ^NH2 i Ν' ill^H	90	2,42	491
83a inny diastereoizomer	ooć? N=Q zP	95	2,73	491

P r z y k ł a d 84

2-Amino-M-[1-(6-chlorobenzo[dlizoksazol-3-ilo)-4-fenylobutylo]-2-metylopropionoamid

Związek 84A:

Do 60 ml etanolu dodano powoli sód metaliczny (2,3 g, 100 mmoli), po czym roztwór mieszano przez 30 minut aż do całkowitego rozpuszczenia się sodu metalicznego. Następnie dodano ester dietylowy kwasu 2-acetyloaminomalonowego (21,7 g, 100 mmoli). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę dodano (3-bromopropylo)benzen (15,2 ml, 100 mmoli) i następnie mieszaninę reakcyjną ogrzewano przez okres nocy w temperaturze 75°C. Reakcję zgaszono wodą i następnie ekstrahowano octanem etylu, po czym osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Pozostałość roztarto z heksanem, otrzymując związek 84A w postaci substancji stałej koloru białego (18,7 g, 81%).

PL 219 563 B1

Związek 84B:

Do roztworu związku A (4,3 g, 18,7 mmoli) w 1N roztworze NaOH (56 ml) i THF (50 ml), utrzymywanego w temperaturze pokojowej, dodano w trakcie mieszania diwęglan di-tert-butylu (4,9 g, 22,5 mmoli). Po 3 godzinach mieszania dodano benzenotiol (3,1 g, 28,1 mmoli), EDAC (7,1 g, 37 mmoli) i HOBT (5,1 g, 37 mmoli), po czym mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez okres nocy. Mieszaninę reakcyjną ekstrahowano octanem etylu, następnie przemyto wodą, po czym osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (elucja mieszaniną octan etylu/heksan w stosunku 1:9) otrzymano związek 84B w postaci substancji stałej koloru białego (3,8 g, 53%).

Związek 84C:

Do roztworu związku 84B (1,1 g, 3,8 mmola) w THF (10 ml), utrzymywanego w atmosferze azotu, dodano w temperaturze 0°C dichloro-bis(trifenylofosfino)pallad (II) (200 mg, 0,28 mmol) i następnie dodano strzykawką 0,5 M roztwór jodku 3-chloro-4-fluorofenylocynku (17 ml, 8,5 mmoli) w THF. Po mieszaniu mieszaniny reakcyjnej w temperaturze pokojowej przez 3 godziny mieszaninę reakcyjną ekstrahowano octanem etylu, następnie przemyto wodą, po czym osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (elucja mieszaniną octan etylu/heksan w stosunku 1:9) otrzymano związek 84C w postaci substancji stałej koloru białego (710 mg, 45%).

Związek 84D:

Do roztworu związku 84C (700 mg, 1,7 mmola) w pirydynie (5 ml) dodano w trakcie mieszania chlorowodorek hydroksyloaminy (240 mg, 3,4 mmole) i następnie ogrzewano przez 2 godziny w szczelnie zamkniętej rurce. Mieszaninę reakcyjną zatężono, po czym pozostałość rozpuszczono w DMF (5 ml) i następnie dodano wodorotlenek potasu (450 mg, 6,8 mmoli). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 85°C przez okres nocy, po czym reakcję zgaszono woda i mieszaninę reakcyjną ekstrahowano octanem etylu, następnie osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (elucja mieszaniną octan etylu/heksan w stosunku 1:9) otrzymano związek 84D w postaci substancji stałej koloru białego (390 mg, 57%).

Związek 84E:

PL 219 563 B1

Do roztworu związku 84D (390 mg, 0,97 mmola) dodano w trakcie mieszania 5 ml mieszaniny 20% TFA/CH2Cl2 i następnie mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono, po czym pozostałość rozpuszczono w 1N roztworze NaOH, przemyto wodą i solanką, następnie osuszono i zatężono. Pozostałość wprowadzono do 5 ml CH2Cl2 i następnie dodano kwas boc-2-aminoizomasłowy (390 mg, 1,9 mmola), wodzian hydroksybenzotriazolu (270 mg, 2 mmole) i EDAC (380 mg, 2 mmole). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez okres nocy, następnie ekstrahowano octanem etylu, po czym przemyto wodą, osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (elucja mieszaniną octan etylu/heksan w stosunku 1:9) otrzymano związek 84E w postaci substancji stałej koloru białego (360 mg, 76%).

Przykład 84

Roztwór związku 84E (13 mg, 0,03 mmola) w 1 ml mieszaniny 20% TFA/CH₂Cl₂ mieszano przez 1 godzinę i następnie zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci substancji stałej koloru białego (34,5 mg, 53%).

HPLC: czas retencji = 3,32 min.

P r z y k ł a d 85

2-Amino-N-[1-(5-chlorobenzo[d]izoksazol-3-ilo)-4-fenylobutylo]-2-metylopropionoamid

Związek 85A:

Do roztworu kwasu 2,5-dichlorobenzoesowego (3,5 g, 18,3 mmoli) w CH2Cl2 (5 ml) dodano w trakcie mieszania chlorek oksalilu (18,3 ml, roztwór 2M w CH2Cl2), po czym dodano kilka kropel DMF. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej i następnie zatężono. Pozostałość rozpuszczono w CH2Cl2 (20 ml) i TEA (7,6 ml, 55 mmoli) i następnie dodano chlorowodorek N, O-dimetylohydroksyloaminy (3,6 g, 36,6 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez okres nocy w temperaturze pokojowej i następnie ekstrahowano octanem etylu, po czym przemyto, osuszono, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan) otrzymano związek 85A w postaci substancji stałej koloru jasnobrązowego (3 g, 67%).

Związek 85B:

Do roztworu but-3-ynylobenzenu (1,5 g, 11,5 mmoli) w THF (15 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodano za pomocą strzykawki n-butylolit (2,5 M roztwór w heksanie, 5,3 ml). Po mieszaniu przez 30 minut dodano roztwór związku 85A (2,4 g, 10,3 mmoli) w 5 ml THF i następnie dodatkowo mieszano przez 1 godzinę w temperaturze 0°C. Mieszaninę reakcyjną zgaszono wodą, następnie ekstrahowano octanem etylu, po czym osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan, w stosunku 1:9) otrzymano związek 85B w postaci cieczy koloru żółtego (1,3 g, 42%).

PL 219 563 B1

Związek 85C:

Do roztworu związku C (1,3 g, 4,3 mmole) w metanolu (15 ml) i octanie etylu (5 ml) dodano katalizator Pd/C (260 mg, 5% palladu w stosunku wagowym) i następnie mieszano przez 6 godzin w temperaturze pokojowej, utrzymując w atmosferze wodoru dostarczanego za pośrednictwem balonu. Katalizator odfiltrowano i filtrat zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan, w stosunku 5:95) otrzymano związek 85C w postaci cieczy koloru żółtego (1,1 g, 85%).

Związek 85D:

Do roztworu związku 85C (900 mg, 2,9 mmoli) w dioksanie (5 ml), utrzymywanego w temperaturze pokojowej, dodano powoli za pomocą strzykawki, w trakcie mieszania, roztwór bromu (470 mg, 2,9 mmoli) w dioksanie (5 ml) i następnie mieszano przez okres nocy. Mieszaninę reakcyjną zgaszono wodą, po czym ekstrahowano octanem etylu, osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Pozostałość przepuszczono przez warstwę krzemionki, otrzymując produkt pośredni w postaci oleju koloru jasnożółtego. Produkt pośredni rozpuszczono w acetonie (10 ml) i dodano roztwór azydku sodu (200 mg, 3,1 mmole) w 2 ml wody. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut, po czym zatężono i ekstrahowano octanem etylu, następnie osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan, w stosunku 1:9) otrzymano związek 85D (710 mg, 70%).

Związek 85E:

Do roztworu związku 85D (710 mg, 2 mmole) w metanolu (10 ml) dodano diwęglan di-tert-butylu (1,3 g, 6 mmoli) dodano katalizator Pd/C (70 mg, 5% palladu w stosunku wagowym) i następnie mieszano przez okres nocy w temperaturze pokojowej, utrzymując w atmosferze wodoru dostarczanego za pośrednictwem balonu. Katalizator odfiltrowano i filtrat zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan, w stosunku 1:9) otrzymano związek 85E w postaci substancji stałej koloru białego (250 mg, 89%).

Związek 85F:

Związek 85F wytworzono z zastosowaniem metody opisanej przy wytwarzaniu związku 85D, stosując związek 85E (650 mg, 1,5 mmola) zamiast związku 84C i chlorowodorek hydroksyloaminy (210 mg, 3 mmole) oraz wodorotlenek potasu (400 mg, 6 mmoli). Związek 85F otrzymano w postaci bezbarwnego oleju (490 mg, 81%).

PL 219 563 B1

Związek 85G:

Związek 85G wytworzono z zastosowaniem metody opisanej przy wytwarzaniu związku 85E, stosując związek 85F (490 mg, 1,2 mmola) zamiast związku 84D i kwas Boc-2-aminoizomasłowy (490 mg, 2,4 mmola). Związek 85G otrzymano w postaci bezbarwnego oleju (540 mg, 91%).

Związek 85H:

Związek 85G rozdzielono w warunkach chiralnych, z zastosowaniem preparatywnej, chóralnej HPLC (kolumna Chiralpak AD o wymiarach 5 cm x 50 cm, wymiar ziarna 2 μm, eluent - 20% izpropanolu/heksan). Otrzymano 265 mg związku 85H (czas retencji = 6,54 min) i 265 mg związku 85I (czas retencji = 12,85 min).

Przykład 85

Związek 85I poddano reakcji z 3 ml mieszaniny 20% TFA/CH₂Cl₂, zgodnie z metodą opisaną w przykładzie 84, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci substancji stałej koloru białego (245 mg), o czystości 99%.

MS (M+H): 387. HPLC: czas retencji = 3,34 min.

P r z y k ł a d 86

2-Amino-M-[1-(5-chlorobenzo[d1izoksazol-3-ilo)-4-fenylobutylo]-2-metylopropionoamid

Związek 86H (10 mg, 0,02 mmola) poddano reakcji z mieszaniną 20% TFA/CH2Cl2 (0,7 ml), zgodnie z metodą zastosowana w przykładzie 84, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci substancji stałej koloru białego (7,4 mg), o czystości 97%.

MS (M+H): 386. HPLC: czas retencji = 3,37 min.

PL 219 563 B1

P r z y k ł a d 87

2-Amino-M-[1-(6-metanosulfonylo[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirydyn-3-ylo)-3-fenylopropylo]-2-metylopropionoamid

Związek 87A:

Do roztworu związku 1C (200 mg, 0, 447 mmola) w THF (3 ml) dodano w temperaturze pokojowej chlorek izopropylomagnezu (roztwór 2M, 1,34 ml, 2,68 mmola). Po jednogodzinnym mieszaniu, dodano disulfid dimetylowy (94,2 mg) i następnie mieszano przez okres nocy. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą i ekstrahowano przy użyciu CH2Cl2, następnie osuszono i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan, w stosunku 1:1) otrzymano związek 87A w postaci substancji stałej koloru białego.

Do roztworu związku 87Α (15 mg, 0,03 mmola) w CH2Cl2 (1 ml) dodano kwas m-chloronadbenzoesowy (21 mg, 0,07) i następnie mieszano przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono i ponownie rozpuszczono w CH2Cl2, po czym przemyto 1N roztworem NaOH i solanką, następnie osuszono i zatężono. Pozostałość wprowadzono do metanolu (1 ml) i poddano przez 3 godziny, w temperaturze pokojowej, reakcji z 4N roztworem HCl (1 ml), po czym zatężono. Pozostałość wprowadzono do 1,5 ml CH2Cl2 i dodano kwas Boc-2-aminoizomasłowy (390 mg, 1,9 mmola), 1-HOAT (10 mg, 0,07 mmola), EDAC (14 mg, 0, 072 mmola) and TEA (20 pl, 0,144 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez okres nocy w temperaturze pokojowej, następnie ekstrahowano octanem etylu, po czym przemyto wodą, osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano i zatężono, otrzymując związek 87B.

Przykład 87

Roztwór związku 87B w metanolu (1 ml) poddano reakcji z 4N roztworem HCl (1 ml) i następnie mieszano przez 1 godzinę, po czym zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci substancji stałej koloru białego (15 mg).

MS (M+H): 432. HPLC: czas retencji = 2,4 min.

PL 219 563 B1

P r z y k ł a d 88

Ester 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-7-fenylo-5,6,7,8-tetrahydro[1,2,4]triazolo[4,3-a]-pirydyn-7-ylometyIowy kwasu metylokarbamowego

Związek 88A:

Do roztworu związku 79E (350 mg, 0,6 mmola) w CH2Cl2 (6 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodano borowodorek litu (roztwór 2M, 1,2 ml, 2,4 mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i następnie mieszano przez okres nocy. Reakcje zgaszono roztworem buforowym o pH = 3, następnie mieszano przez 30 minut i ekstrahowano przy użyciu CH2Cl2, po czym przemyto solanką, osuszono, przefiltrowano i zatężono, otrzymując surowy produkt w postaci związku 88A (336 mg, <99%).

Przykład 88

Do roztworu związku 88A w CH₂Cl₂ (3 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodano TEA (127 μ|, 0,91 mmola) oraz izocyjanian metylu (35 mg, 0,61mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano przez okres nocy. Pozostałość wprowadzono do CH2Cl2 (3 ml) i poddano reakcji z HCl (1,5 ml, 4M roztwór HCl w dioksanie) i mieszano w temperaturze pokojowej aż do całkowitego zakończenia się reakcji. Po oczyszczeniu i rozdzieleniu metodą preparatywnej HPLC otrzymano dwa stereoizomery:

przykład 88a: MS (M+H): 521; HPLC: czas retencji = 2,55 min; przykład 88b: MS (M+H): 521; HPLC: czas retencji = 2,92 min.

P r z y k ł a d 89

2-Amino-M-[2-benzyloksy-1-(6-chloro[1,2,4]triazolo[4,3-b]pirydazyn-3-ylo)etylo]-2-metylopropionoamid

ci

PL 219 563 B1

Związek 89A:

Do zawiesiny kwasu 3-benzyloksy-2-butoksykarbonyloaminopropionowego (740 mg, 2,5 mmol) w CH2Cl2 (10 ml), utrzymywanej w temperaturze pokojowej dodano EDAC (475 mg, 2,5 mmola). Po jednogodzinnym mieszaniu dodano (6-chloropirydazyn-3-ylo)hydrazynę (362 mg, 2,5 mmola). Po dwóch godzinach reakcję zgaszono nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, po czym mieszaninę reakcyjną ekstrahowano octanem etylu, następnie osuszono, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/heksan, w stosunku 1:2) otrzymano związek 89A (730 mg, 69%) w postaci piany koloru żółtego.

Związek 89B:

Do roztworu związku 89A (210 mg, 0,5 mmola) w acetonitrylu (5 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodano 1,2-dibromo-1,1,2,2-tetrachloroetan (179 mg, 0,55 mmola) i z kolei dodano trietyloaminę (0,31 ml, 2,2 mmola) oraz trifenylofosfinę (289 mg, 1,1 mmola). Po jednogodzinnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i następnie mieszano przez 2 godziny. Roztwór zatężono, po czym pozostałość rozpuszczono ponownie w octanie etylu, następnie przemyto mieszaniną solanka/10% kwas cytrynowy, w stosunku 1:1 i solanką, po czym osuszono, przefiltrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, otrzymując związek 89B w postaci substancji stałej koloru kremowego (125 mg, 62%).

Związek 89C:

Do metanolu (3,5 ml) dodawano przez 3 minuty, w temperaturze 0°C, chlorek acetylu (0,8 ml). Po jednogodzinnym mieszaniu, roztwór ten dodano w temperaturze pokojowej do roztworu związku 89B (125 mg, 0,31 mmola) w CH2Cl2 (0,3 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny i następnie zatężono dwa razy z CH2Cl2. Pozostałość rozpuszczono ponownie w CH2Cl2 (1 ml) i dodano do zawiesiny kwasu Boc-2-aminoizomasłowego (94,4 mg, 0,46 mmola), HOAT (63,6 mg, 0,46 mmola) i N-metylomorfoliny (0,051 ml, 0,5 mmola) w CH2Cl2 (2 ml). Roztwór mieszano przez 15 godzin, następnie rozcieńczono octanem etylu, po czym przemyto nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, osuszono, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii

PL 219 563 B1 szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina metanol/octan etylu, w stosunku 1:99) otrzymano związek 89C w postaci bezbarwnej piany (69 mg, 46%).

Przykład 89

Do metanolu (3,5 ml) dodawano przez 3 minuty, w temperaturze 0°C, chlorek acetylu (0,8 ml). Po jednogodzinnym mieszaniu, roztwór ten dodano w temperaturze pokojowej do roztworu związku 89C (69 mg, 0,14 mmola) w CH2CI2 (0,3 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny i następnie zatężono. Pozostałość rozpuszczono ponownie w wodzie, przefiltrowano przez filtr nylonowy 0,45 μ i poddano liofilizacji, otrzymując związek wymieniony w tytule jako bezpostaciową substancję stałą.

MS (M+H): 389. HPLC: czas retencji = 2,92 min.

P r z y k ł a d 90

Ester 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyIoamino)-2-benzyloksyetylo]imidazo[1,5-a]pirydyn-5-ylometylowy kwasu (4-hydroksybutylo)carbamowego

Związek 90A:

o

Do roztworu soli potasowej ftalimidu (1,04 g, 5,15 mmoli) w DMF (40 ml), utrzymywanego w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodawano w trakcie mieszania przez 5 minut roztwór (6-bromometylopirydyn-2-ylo)metanolu (1,03 g, 5,11 mmoli) w DMF (10 ml). Zawiesinę ogrzano do temperatury 40°C i mieszano przez okres nocy. Następnie, w temperaturze 40°C - 55°C (1 tor) oddestylowano DMF. Sproszkowaną pozostałość mieszano energicznie przez 20 minut w CH2Cl2, po czym przefiltrowano przez celit. Pozostałość rozpuszczono ponownie w CH2Cl2, następnie przemyto wodą, osuszono i zatężono, otrzymując związek 90A w postaci substancji stałej koloru kremowego (1.16 g, 85%).

Związek 90B:

Do roztworu związku 90A (1,2 g, 4,32 mmole) w etanolu (60 ml) dodano w trakcie mieszania hydrazynę (0,41 ml, 13,1 mmoli) i następnie mieszaninę reakcyjną ogrzewano przez 14 godzin w atmosferze argonu, utrzymując w stanie wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Roztwór schłodzono, po czym przefiltrowano przez celit i następnie filtrat zatężono. Pozostałość rozpuszczono ponownie w metanolu, następnie schłodzono, przefiltrowano i zatężono, otrzymując (6-aminometylopirydyn-2-ylo)metanol. Do roztworu Boc-(O-benzylo)seryny (1,3 g, 4,32 mmole) i N-metylomorfoliny (0, 484 ml, 4,4 mmole) w THF (10 ml), utrzymywanego w temperaturze -12°C, dodano w trakcie mieszania chloromrówczan izobutylu (0,56 ml, 4,35 mmole). Po 30 minutach mieszania, dodano w czasie 1 minuty roztwór (6-aminometylopirydyn-2-ylo)metanolu w THF. Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę, po czym mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu przemyto nasyconym, wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, osuszono i zatężono, otrzymując związek 90B w postaci oleju koloru żółtego (1,9 g). Wytworzoną substancję użyto w następnej reakcji bez jej oczyszczania.

PL 219 563 B1

Związek 90C:

Do roztworu związku 90B (1,9 g, 4,3 mmole) w DMF (10 ml) dodano imidazol (410 mg, 6,02 mmoli) i chlorek tert-butylodimetylosililu (750 mg, 4,98 mmoli). Roztwór mieszano przez 20 godzin i następnie reakcję zgaszono wodą, po czym ekstrahowano octanem etylu, osuszono, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/CH2Cl2, w stosunku 19:81) otrzymano związek 90C (1,4 g, 53%) w postaci bezbarwnego oleju.

Związek 90D:

Do zawiesiny związku 90C (1,4 g, 2,6 mmola) i 1,2-dibromo-1,1,2,2-tetrachloroetanu (1,9 g, 5,8 mmoli) w acetonitrylu (15 ml), utrzymywanej w temperaturze 0°C, dodano w trakcie mieszania trifenylofosfinę (1,5 g, 5,8 mmoli) i TEA (1,60 ml, 11,6 mmoli). Po 30 minutach, utworzyła się zawiesina koloru żółtego, którą mieszano w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Utworzył się roztwór koloru czerwonego, który zatężono, następnie rozdzielono pomiędzy wodę i octan etylu, osuszono, przefiltrowano i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/CH2Cl2, w stosunku 3:17) otrzymano związek 90D (625 mg, 46%) w postaci oleju koloru jasnobrązowego.

Związek 90E:

Do metanolu (8 ml) dodawano przez 3 minuty w temperaturze 0°C chlorek acetylu (2,0 ml). Po jednogodzinnym mieszaniu, utworzony roztwór dodano w temperaturze 0°C dodano do związku 90D (620 mg, 1,2 mmola). Roztwór mieszano przez 2 godziny i następnie zatężono. Pozostałość rozpuszczono w CH2CI2 (5 ml) i dodano w trakcie mieszania do zawiesiny kwasu Boc-2-aminoizomasłowego (370 mg, 1,82 mmola), HOAt (249 mg, 1,82 mmola) i EDAC (346 mg, 1,82 mmola) i następnie dodano N-metylomorfolinę (0,3 ml, 2,7 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 15 godzin, następnie rozcieńczono przy użyciu CH2CI2, przemyto nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, osuszono i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina octan etylu/CH2Cl2, w stosunku 3:17) otrzymano związek 90E (450 mg, 77%) w postaci bezbarwnej piany.

Związek 90F:

PL 219 563 B1

Do roztworu związku 90E (279 mg, 0,58 mmola) i pirydyny (0,12 ml, 1,4 mmola) w THF (3 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, dodano chloromrówczan 4-nitrofenylu (256 mg, 1,3 mmola) w CH2Cl2 (3 ml). Roztwór mieszano przez 1 godzinę i następnie zatężono. Pozostałość rozpuszczono w THF (5 ml), po czym dodano 4-aminobutanol (0,5 ml). Roztwór mieszano przez 30 minut, następnie rozcieńczono octanem etylu, przemyto 1N roztworem NaOH, osuszono i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - octan etylu) otrzymano związek 90F (207 mg, 60%) w postaci oleju koloru żółtego.

Przykład 90

Do metanolu (8 ml) dodawano przez 3 minuty w temperaturze 0°C chlorek acetylu (2,0 ml). Po jednogodzinnym mieszaniu, utworzony roztwór dodano w temperaturze 0°C dodano do związku 90F (204 mg, 0,342 mmola). Roztwór mieszano przez 2 godziny i następnie zatężono. Pozostałość poddano liofilizacji, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci substancji stałej koloru żółtego.

MS (M+H): 498. HPLC: czas retencji = 2,64 min.

Następujący związek zsyntetyzowano z wykorzystaniem procedur opisanych w przykładzie 90 i z zastosowaniem odpowiednich substratów. Z zastosowaniem tej metody wytworzono także związek z przykładu 263.

Numer związku	Wzór strukturalny	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
91	^H®^N NH ,0	584	98	2,6
	cr/ó

P r z y k ł a d 92

Ester benzylowy kwasu 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-5,6-dihydro-8H-[1,2,4]triazolo[4,3-a]pirazyno-7-karboksylowego

Związek 92A:

Do roztworu estru benzylowego kwasu 3-oksopiperazyno-1-karboksylowego (1,5 g, 6,4 mmoli) w CH2Cl2 (20 ml) dodano trifluoroboran trimetylooksoniowy (0,99 g, 6,72 mmoli), po czym roztwór mieszano przez 60 godzin. Następnie dodano roztwór estru tert-butylowego kwasu (2-benzyloksy-1-hydrazynokarbonyloetylo)karbamowego (2,07 g, 309,7 mmol) w CH2Cl2 (20 ml), otrzymując klarowny roztwór. Po 2 godzinach mieszania, roztwór rozcieńczono przy użyciu CH2Cl2, następnie przemyto wodą, osuszono i zatężono, otrzymując związek 92A w postaci piany koloru białego (3,2 g, 95%).

PL 219 563 B1

Związek 92B:

Roztwór związku 92A (2,6 g, 4,9 mmola) w etanolu (26 ml) poddano przez 10 minut, w temperaturze 120°C, działaniu mikrofal o mocy 60 W. Mieszaninę reakcyjną poddano reakcji przez 30 minut z 4N roztworem HCl w dioksanie (30 ml). Roztwór zatężono i odparowano wspólnie z etanolem, otrzymując związek 92B (2,8 g).

Związek 92C:

Do roztworu kwasu 2-tert-butoksykarbonyloamino-2-metylopropionowego (1,34 g, 66,1 mmoli) w CH2CI2 (100 ml) dodano EDAC (1,8 g, 9,45 mmoli) and HOBT (1,27 g, 9,45 mmoli), DMAP (0,77 g, 6,3 mmoli) i TEA (2,63 ml, 18,9 mmoli). Roztwór ten mieszano przez 10 minut w temperaturze pokojowej i następnie dodano związek 92B (2,8 g, 6,3 mmoli). Reakcję zakończono po dwóch godzinach. Roztwór rozcieńczono przy użyciu CH2CI2, następnie przemyto wodą, 1N roztworem HCl i 1N roztworem NaOH, po czym osuszono i zatężono. Po oczyszczeniu metodą chromatografii szybkosprawnej na żelu krzemionkowym (eluent - mieszanina CH3OH/CH2CI2, w stosunku 5:95) otrzymano związek 92C w postaci piany (3 g).

Przykład 92

Do roztworu 92C (250 mg) w CH₂CI₂ poddano reakcji z HCl (30 ml 4M roztwór HCl w dioksanie) i następnie mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Roztwór zatężono, po czym pozostałość krystalizowano z mieszaniny CH3OH/octan etylu, otrzymując związek wymieniony w tytule w postaci substancji stałej (130 mg).

MS (M+H): 493. HPLC: czas retencji = 2,33 min.

P r z y k ł a d 93

Ester naftalen-2-ylometylowy kwasu 3-[1-(2-amino-2-metylopropionyloamino)-2-benzyloksyetylo]-5,6-dihydro-8H-[1,2,4]-triazolo[4,3-a]pirazyno-7-karboksylowego

PL 219 563 B1

Związek 93A:

un ^χ—Ν

Ν^:

Η

NHBoc

Do roztworu związku 92C (2,6g, 4,4 mmola) w metanolu (70 ml), zawierającego katalizator palladowy na węglu (30 mg), dodano mrówczan amonu (1,3 g, 20,9 mmoli). Roztwór mieszano przez 3 godziny, następnie przefiltrowano przez celit i zatężono, otrzymując związek 93A (2,45 g).

Związek 93B:

Do roztworu 2-naftalenometanolu (11 mg, 0,07 mmola) w CH2CI2 (0,25 ml) dodano N-metylomorfolinę (12 pi, 0,1 mmola) i chloromrówczan 4-nitrofenylu (15 mg, 0,0735 mmola) w CH₂CI₂(0,25 ml). Roztwór mieszano przez okres nocy i następnie dodano roztwór związku 93A (32 mg, 0,07 mmola) w mieszaninie CH2CI2 (0,08 ml) i TEA (0,1 ml, 0,7 mmola). Roztwór mieszano przez okres nocy, po czym rozcieńczono przy użyciu CH2CI2, przemyto 1N roztworem HCl, 1N roztworem NaOH i wodą, następnie osuszono i zatężono, otrzymując związek 93B.

Związek 93

Roztwór związku 93B w CH2Cl2 poddano reakcji z roztworem TFA w CH2Cl2, następnie mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej, po czym roztwór zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, otrzymując związek wymieniony w tytule.

MS (M+H): 543. HPLC: czas retencji = 2,82 min.

Następujące związki zsyntetyzowano z wykorzystaniem procedur opisanych w przykładzie 93, stosując odpowiednie substraty i postępując w sposób znany specjalistom w tej dziedzinie.

R

PL 219 563 B1

Numer związku	R	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
94		523	80	2,77
95		507	90	2,57
96	z	521	90	2,8
97		511	85	2,4
98	hm	549	81	3,04
99	F	529	85	2,5
100	KZ F	529	90	2,48
101	K=W	518	97	2,08
102	F	529	80	2,42
103	F	511	90	2,4
104	hQ F	511	95	2,37
105	HQ 0	523	90	2,37
106	hCH	535	90	2,97

PL 219 563 B1

Następujące związki zsyntetyzowano z wykorzystaniem procedur przedstawionych na ogólnych schematach syntetycznych i opisanych w powyższych przykładach roboczych, stosując odpowiednie substraty i postępując w sposób znany specjalistom w tej dziedzinie.

Numer związku	R	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
107	^r h₃c ,ch, .j ^J chiralny ΓΑ⁰ [ γ/Η₂ zip	437	92	2,5
108	^H3^C ,CH, „ chiralny fY^x° l nAA A ^ir=O^	420	90	1,71
109	h₃c ,ch₃ ^s, Źś» UUyOA °Aa	416	98	1,9
110	CH, _v, I 3 chiralny ,,.07/ VV^Br	433	96	1,8
111	[ chiralny A-	459	90	1,9
112	h₃c ,ch₃ _ \/ chiralny. OP°X n=< < Ν_χ__ OH	448	85	2,3

PL 219 563 B1

113	chiralny Ά^ο”ΡΟ, h₂n n—( Cl	390	99	2,7
' 114	- chiralny %_rA^cca₃ «Χ-ΧΡ ^N= \	473	88	2,24
115	h₃c ch₃ <X chiralny	416	100	1,9
116	h₃c I^NH₂ chiralny / h₃c Cl	459	90	1,87
117	^h3C _ chiralny “γΆ O^Y O r ch₃	486	100	1,23
118	h₃c Κ,ΝΗ, chiralny cYćr	434	93	2,6

PL 219 563 B1

119	pl chiralny H₃C^CH^q H_ZN N—6	455	99	4,04
120	p i? chiralny fli ° h₃c ^CHa n=A ³	469	97	2,73
121	h₃c -, chiralny Y> X.,„ VQ^^b·	368	92	1,5
122	o AaT¹™² Γ J ° jP h₃c ch₃ tCr-ę	450	95	2,2
123	U ĄY“·	407	98	2,2
124	ch₃ \ chiralny ΟΓθ'ΎΎί^ F^\-Br N=< J	447	95	2,05
125	ch₃ \ chiralny O^°7f'p»> N=<_ / Cl	413	95	1,9

PL 219 563 B1

126	σ	HG CH, , ³ \/ ³ ehiralny i Ν' ^NV	469	90	2,52
127	σ	^H3^C^pH₃ Chirałny '//z.	493		2,98
128	σ	^H3^C\_/ ^CH3 ehiralny '07/· /“Τ'⁰	398	90	2,26
129	σ	H,C CH, . . , ³ \/ 3 ehiralny /φ y Λ	412	98	2,71
130	α	h₃c ch_{3 chiralny} ift .	499	97	2,6
131	α	H,C CH, , ³ \/ ³ ehiralny '·//) S^^N-ycB, ch₃	483	85	3,1
132	C	^HV^Ha — r4θ 0	473	95	2,4

PL 219 563 B1

133	“Λ/®* chiralny ίΥ^ο'“	399	93	1,7
134	V³ — °αΥ^νη₂ _ά4χτ	502	94
135	h₃c Α chiralny (J ^ν\7_ΓΎχ:ι ΎΥ ^ν=\_-7	409	86	1,14
136	^HA/^CH3 κ· , \/ chiralny ^ο^Ζ^ΝΗ₂ γΐχτ <Λ_? ch₃	446	99	2,3
137	0 U I ν ». *ί N=\ /	370	95	2,07
138	V³ — °Υζ ^ΝΗ2 yZy 0 nh₂	431	99	2,3

PL 219 563 B1

139	(X	ο Jk-NH_Z Δ chiralny Ό \| Η C CH	380	90
V?
140		h₃c CH₃	chiralny 2	432	97	2,2
	X	χ	χ
		X	Χη
141		^Η3<\ΡΗ₃ °^Χ^Ζ~ΝΗ	chiralny 2	413	95	2,4
		X	r
		1	r
142	Xr	X ‘Ο	.Δ™? PCH₃ “hiralny —Br	467	93	2,9
143	ϊ¹	ο		467	97	2,86
	ιιΎ	'Ό^γ-^ΝΤ
	Μ	Ζ ³ Ν^\, ‘-Ο-
144		?Λ	ch₃	521	89	2,8
	Γγ	χγΎ	nh₂
	Μ	ηΧ ⁰ 1 Ν“~, X Λ Ο ΧζΑ-χΧ⁰^
		Ο

PL 219 563 B1

145	θ'·	h₃c ch₃ γ-Λ/·¹’ μΛ ^θ 1 Ν—, \ 0 W_nKo^z^'^ch3	521	85	2,96
146		H,C z^CH3 \Ζ chi rai ny °ΐ/ 'ΝΗ_; _F	457	100	2,9
	cf	Xf‘
		o
147		h₃c I.NH, chiralny f=„, VQ	417	85	1,37
148	θ'··	h₃c Q. J/¹™² chiralny y^cH3 •\>N A? VN _n rv	445	90	1, 95
149	σ'··	_Λ ί**3 chiralny ^NH„ Z ,9 ^N r—\j7 Kjy^cH,	520	95	3,2
		O

PL 219 563 B1

150	ίΧ'	_jj 9^3 chiralny ΆΆ^η₃ ^ΝΗ5 Α, _ ,9 ΟΛΑ <JS °α Ο	520	90	3, 26
151		Ο chiralny	458	97	2,4

		^Ν\^Ζ / Α—^Br
152			445	90	2,22

	Μ	Α ^ΰ Ά
		Α, // CH, Ο ³
153	Α	h₃c \|--ΝΗ₂ chiralny γχ Ο	359	90	0,4
154	h₃c i^-NH₂ chiralny ΟΆ X—1Ł Χ^Ο	463	95	1,81
		Ο
155		9^3 chiralny	539	95	2,9
	Α	x\>^\XYTm Τ Η ^CH3 ΑΌ-Βτ Ν=< _r—-0

PL 219 563 B1

156	(X	ch₃ ^q/x[ χΧ ΗΟ		445	95	2,08
2
157		<?^Η3	ehiralny	463	95	2,17
	(X	ώΧ	2
		Γ h₃c°
158		h,c		477	85	1,95

	XX'⁰	Ίτ
	χζ	’-Ό
		οΧ	0
159		XX	ehiralny	397	98	1,5
		χ Cf/łlfi	2
160		^H3^Cy^CH3 o^XXih₂	ehiralny	397	94	1,13
		X
		Cf/OH
161	0	0 1 h₃c ch₃*( /v-ci N=< /	385	95

PL 219 563 B1

167	^H3^CV^CH3 (TlĄ xr°Ą>	499	96	2,85
168	HA ,^CH3 k ·, ^J \ / ³ chiralny OZY; Αχ-Χ-	471	95	2,43
169	h₃c ch, _k. _ί ^J \y ³ chiralny σ-χΥ OH	485	95	2,5
170	H,C CH- ³ \/ ³ chiralny οΥ-, OH	513	94	2,7
171	H₃C Y,NH₂ chiralny V^^CH3 X ch₃	368	98	1,21
172	Ύ ογ - γο o	491	95	2,21
173	0 CH- II chiralny ^10,2 ί JT ° ΊΓ h₃c ch₃ N=< Ί	447	97	2,8

PL 219 563 B1

174	ο CH, ,1 chiralny T ³ Χ/ΝΠ? ί jf ° Λ ^H3^{c CH}3 . αΥ’υ'Ό \-¹' ο	467	95	2,8
175	η₂ν \ chiralny N^CH3 ca ^σ \ J	400	95	2,34
	ch₃
176	h₃c Ι.ΝΗ, chiralny °Υ<οη₃ COY V0-	453	90	2,37
177	h₂n n^Z	369	98	2,58
178	9¾ 1 chiralny ΟΛ ^N=\ /	499	95	1,75
	O
	'-χ OH
179	ψ^Η3 chiralny CT-'γΆ Ά	485	90	1,6
	)r\ ° ^x—\ '—OH

PL 219 563 B1

180	^C1i	NH₂ <V-V^H3 1 C«₃ zi Cl ^N=\Z	423	97	5,80
181	cf	H₃C_yP^3 chiralny	506	94	3,2
		u
182		chiralny o^Z-nh₂	465	100	2,8
	cf	cfcr
		U
183		H₃C ί*^3 chiralny Ο^Λ^Η₂	430	88	2,4
	cf	O V Λ vO
		0
184	c	o _rxv/“. 1 h₃c ch₃ N—C / °»Λ	463	94	3,4

185		o Jt.NH₂h₃c ch₃ ^N=\₌=/ OH	414	94	2,23

PL 219 563 B1

186	θ'	ο ^χ'ο'^χχ*^Ν Λ 1 ^H3^{C CH}3	chiralny OH	414	94	2,23
187	Δ		jL·^ ch₃ ³	chiralny	413	97	2,6
	w	χ> Ν—ί	ζχ
188			ί f*l-	chiralny	535	90	2,62
	σ		0^2
		\ / ν=\	^Γχχ^^^ΟΗ
			rii
			Μ
189			ί Χ		535	95	2,8
	ο
	7	ηΧγ	-χ>»
		Ν=	X
			υ
190					519	96	2,88
	0	ο	Ο -				2, 91
		' 7 ν ν ^Ν= \ X	^ch₃
			Χπ
			Μ
191			ί X..	chiralny	563	90	2,76
	(X	Ό'^χχ*^Ν γΝ ^Ν=\	^\^CH3 <χ

			ΓίΙ
			Μ

PL 219 563 B1

192	«7 Ν=	,? ch₃\|Ν^Λ7^Η3 ο™² Ϋ	chiralny	563	90	2, 87
193	CO w=	JL.nh₂h₃c ch₃ /7-«	chiralny	442	98	2, 5
			OH
194		0	chiralny	497	98
	ίΟΤΤ ^CHj ^α «Τα ^υ ΟΗ
195		^«χΝΗ₂	chiralny	485	98
	θ'⁰ Τ Ο ch₃ ^σ ΐθ>	Z^X/XOK
196	?^Η3 im i a ^ch. ίρ	chiralny *2	384	95	1,67
	Γ
197	h₃c 05 °·ί τ	chiralny c	527	90	2,64

PL 219 563 B1

198	h₃c V<5	chiralny	527	84	2,56
	era	H
		NA	YOO
			o
199			^H3^CV^CH3	chiralny	535	98	2,5
	ΓΥ	''O'''''/	^NH2
		NY	o
		Νγ7
		yy		OH
		\=/	o
200			^H3^CV^CH3	chiralny	535	95	2,8
	ΓΥ		li ^N ²
		nA	o
		1 N
		yy_		OH
		YY	o
201			ch₃	chiralny	563	98	2,68
	(TY	vy	γΥ₂

		i N
		<TY	'7yy^h\Y^x
		\=/	o
202			_ąH₃C C_H3	chiralny	563	98	2,9
	ΓΥ	Y<y	γΥ₂
		nY
		( N N<Y
		<yy		Ύμ
		\=/	0
203			,Ύ	chiralny	519	90	2,86
	ΓΥ	γ/y	γγ»₂
		nA 1 N NY
		yy	Ą ,n^^ch₃
		\=/	ο

PL 219 563 B1

204	h₃c ch. . ^J \ / > ehiralny 0///	519	90	2, 94
205	ehiralny O-/^^NH2 X	444	90	1,77
206	I ² ehiralny %ΛΖ^Η3 Cl ^k=\-sl/ Ίν	448	95	6,04
207	ehiralny h₂n ⁿX_ ^^Br MZ)	432	98	2,94
208	h₃c \|^-NH₂ ehiralny ys ⁰.......fc W3	483	90	2,53
209	h₃c XNH₂ ehiralny ΥΧ 0ΡΎ en o ch₃	459	90	2,25

PL 219 563 B1

215			chiralny	482	100	2,78
	Ο	σ ΛγΎ υ	Ol F
216		h₃c Ρ«3 ₀^₃<'ΗΚ_?	chiralny	532	100	2, 92
	ο	σ\ υ	Cl F <F F
217	Ο°	h₃c A?	chiralny	475	95	1,61
		0	OH
218	h₃c Ά ΟΥ Ό r	chiralny A	505	85	2,41
219	(Τ’	h₃c Α -Χγ#Ν Ό r	chiralny A	528	90	2,62

PL 219 563 B1

220	ί> CH χ³ chiralny τ ^N\ H==Z > P / // HO	521	90	2,32
221	h₃c I^NH₂γ ch₃	527	90	2,49
222	$ CH /7 / 3 chiralny \^ch3 N--\ Z	521	90	2,7
223	H₃C ΐγΐΗ₂ chiralny ίρχ X? y-9 ^F F	561	90	2,63
224	H₃C chiralny V^^CH’ cr-Ύ 3-9 h₃c	547	90	2, 9

PL 219 563 B1

225	X ,NH₂ chiralny ογχΐί, V-ch	499	94	2,4
226		ο II /ΗΗ₂ chiralny ^>N^t-CH₃ Γ ^CIi3 \ _I ^XN	404	95	1,45
227	CP	h₃c °“”^ιηΓ ^γΗ '-O rA h₃c	507	92	2,5
228		H₃C^fH3 chiralny ₀Y™₂	499	100	3,05
	w	Xxr
		Ύ
229		Η₃0,Ρ⁸3 chiralny	499	100	3, 06
	<Τ	^zAy^cl
		Cl

PL 219 563 B1

230	h₃c chiralny y^s	507	97	2,51
'..7 AJ o
231		«,<= PS		chiralny	495	94	2,9
	o	θ'' \ Ό	X^C1
		A
			ch₃
232		H₃c PS		chiralny	495	95	2,9

	o	o /	X^C1
		Pil
		kJ
		>o h₃c
233		o	nh₂	chiralny	463	97	2,85
	ćr	θ'Τ Th/ N/yT^^Br
234		H₃cJ^H3 ₀O~nh_z		chiralny	482	93	2,85
	O	o^x \ ZfS	_xci
		rit

PL 219 563 B1

243	0	^H3^CV^CH3 νΧ ° 7Χ	chiralny	383	90	1, 96
244	0	^H3^CV^CH3 γ^ΧΝΗ₂νΧ ° 1 Ν—< ~0^.	chiralny	383	88	2,19
245	α	H,C CH, X ⁰ p χΧ/χ	chiralny ^C»3	527	96	2,8
246	σ	Η C CH -ο'Χ’ΫΧη, ^^ηγιΧ ° ρ XΤ'ο^_Ν-Α ρ X/ ΧΧΧ	584	90	2,44
247		h₃c Ρ^η3 ₀Χ^νη₂	chiralny	500	98	2, 94

		Λλ
248		h₃c Ρ«3	chiralny	514	100	3,1

		rX \_νΎ,>	)

PL 219 563 B1

249	tj p __ *3“\/ ehiralny oX^nh₂ UX«,	566	94	3,28
250	TT p CH 3\/ ^J ehiralny o/	455	98	2,55
251	h₃c X/ °.....o, ' i!	507	82	2,2
252	<r^H3 ehiralny nń, ^N= \ J HO	370	95	1,38
253	NH^z ehiralny F VX óeX ”·-Οι	411	96	5,19

PL 219 563 B1

254	_F γΆ ^CHa Aa	chiralny	415	95	4,67
255	H-C «ν*:: οχ	chiralny	543	91	2,76
	Ά
	χ Q	-Ο
		ο
256	h₃c 007 Ν^χ Ν'—\	chiralny	569	94	2,88
	Α
	Α' ο	-Ο
		ο
257	h₃c Ό οχ	chiralny	521	93	2,74
	Α	Ά ch₃
258	H-C Α' Α	chiralny #Λ	575	98	2,79
	^χ—^Ν\ f Α 0	_χ

PL 219 563 B1

259	H-jC chiralny	575	92	2,74
cr	3
260	€T°'	H₃C chiralny χ/» d/	507	90	2,43
		^r'X.
261	h₂h n	chiralny	496	98	2,62
	d	“°σ=Ζ o
		I OH
262		9 chiralny	471	98	2,38
	GT''	I h₃c ch₃ n—
263	{? chiralny cr/< OH	499	95	2,58
264		\|f chiralny Xjra₂ JT ^H3^{C CH}3 λ J Γ O -AZ '-'''''OH	515	98	2,50

PL 219 563 B1

265	cr°	j? chiralny	531	92	2,62
tAy \ _/	h₃c ch₃ ΖΧΊ Ά^ΟΗ
266			Xjsh₂	chiralny	547	92	2,93
		T HjCCH, ifWA AZ	JX
267			o _łNY^N^H2 h₃c ch₃ A	chiralny	525	98	2,84
	CY°'	Y n
268			o H₃ ^c ch₃	chiralny	525	96	2,76
	Cf°'
		A \ _ N—	Ya,
269			0	Chiralny	511	99	2,73
	(Γ	Y \ _ N-	A h₃c ch₃ >A—-.	A
				< OH
270	CY°·		o · /A¹² h₃c ch₃ FVy,	chiralny	511	98	2,62
		N-	Ύ>	—t/ —OH
271	CY°	*V N⁼	o h₃c ch₃	chiralny H,C Y «—N	501	95	2,83

PL 219 563 B1

272	σ	—-	ο'	1 h₃c ch₃	chiralny F ρ ... ρ Μ	523	96	2,93
273	α	χ·'-	'0'	γτ^ ώρ	chiralny	398	93	1, 90
				/ γ° h₃c
274	ο	χ-'--	Ό'	Υυυ·	chiralny	477	95	2,41
				Γ° h₃c
275				^H3^G\F^H3 chiralny	394	95	2,57
	Ο		'Ά
276				,ch₃ Υ	chiralny	429	94	4,73
	Λ		Ό	1 ch₃
	W	Α		ΗΟλ
277	Ο		Ό'	ch₃ 3C Υ^²Ύ>“	chiralny	491	95	2,17
			H,C Γ Υ° H₃C

PL 219 563 B1

278	coA Ο'Λ m=c / H,C I Υ° H₃C	chiralny S	412	95	2,07
279		H,C CH, . _Λ aN Κ	chiralny	541	95	3,13
	ΓΥ
	Μ	νΑ ° Ρ
			v-ch₃
280			chiralny	555	95	3,18
	(ΓΤ
	Μ	νΑ θ Ρ
		oYu	Ο
			ch₃
281		H,C CH,	chiralny	555	95	3,13
	(ΓΎ
	Μ	Ν> ° Ρ
			-Z
			y_CH₃
			CH₃
282		. Ακ³	chiralny	542	90	2,16
	ΓΤ	γγγχ
	Μ	Ν> ° Ρ ^νΆ2Υ θΆ'-χ	Vnh₂
283			chiralny	556	90	2,22
	ΓΥ
	Μ	νΑ ° Ρ	O Vnh₂
			HjC
284		h₃c ch₃	chiralny	556	90	2,22
	CY	-ο'Τ’Οηη,
		Υ_Ν A g ^ΝΥ / ° Τ\
			y«H₂
			h/

PL 219 563 B1

285	CH. I ^J chiralny Aa N=< 7	460	95	2,54
286	CH, ⁴ chiralny •Crs ^N=\_/ cr	525	90	2,07
287	H₃C chiralny «/i σχ v, h₃c	521	90	2,72
288	^H3^CX'^H3 chiralny οχΧ	601	90	3,34
289	H-C CH, \y ^J chiralny oxp οχ	539	90	2,85
290	^H3^Cv ,^CH3 \/ ³ chiralny cxX οχ, ch₃ ³	581	90	3, 33

PL 219 563 B1

302	Ο	H₃C νη	chiralny -Ο	477	86	1,89
303		h₃c £η.	chiralny	540	95	3,01
	η y
	σ'	'ο'ΧγΧ ψΧ ⁰ .0 “Χτ°χ	ρ> Tr-· ο
304		H₃C CH		4 98	82	2,37
	\Ύ
		/'Τ ΥΧ
		σ/,, ο ³
305		/V³		475	75	2,30
	Ρτ
	Μ	ηΑ °
		^Ν»ο
			'—OH
306		JA	,^CH3	475	85	2,30
	(	νΎι σ 7 ^θ	Xh₂
		σ>
		/—⁷ %ο Μ >
		> ΗΟ

PL 219 563 B1

307			«Α	CH,	425	99	1, 56
			°d	/~nh₂ ’

		)	ΦΟ
				oA^CHs
				<9
308			h₃c_x	CH, / ^J ehiralny	455	93	1,86
			°d	*~~~nh₂
		‘'(Ζγ
	ν		vO

309				?^H3 ,	395	90	1,73
	0	c		γΧ
			HO
310				CH, ehiralny	409	93	1, 82
	0		Y> N=<	T ch™² X
			1 H₃C-°
311		^H3^C^° h₂n ν«»	8?	500	96	2,64

			d	-o P σ=\ 9
				I OH

PL 219 563 B1

312		„ £	chiralny	495	96	2, 78
	σ	ύΖ 'im,

		ο C1
313		ch₃	chiralny	510	98	2,92
	σ	γγ>· ΤΥχ ^Ν=\ J
		0
		οο
314	ίΓΎ	^H3^C	chiralny	475	89	1,99
	υ
		/)
315		I:	chiralny	495	95	2,79
	σ	Ύυ/ ώρ

		Cr¹

PL 219 563 B1

316	σ	CH, f ^J chiralny ⁿ⁼ \ j a X ^cl H₃c-°	525	96	2,92
317		^3^\Γ^Η3 chiralny ΥΗιη,	437	100	2,11
	c Br	\ X '^C1
	/) V —y N AA
318		^H3^C\J^:H3 chiralny	4 67	97	1,37
		°X »«₂
		'θ']
	O	ćO

319		³ chiralny	439	98	2,26


	o	to
		H_sc ch₃
320		3 chiralny	468	98	1,13
		O-Y«H₂

	u	Zto
		to _Vh₃to%_Ha

PL 219 563 B1

321	^H3^G\F^H3 chiralny 0^ζ~^ΝΗ2	465	94	1,90

	(		vO
			Aq
322			m r CH. 3\J chiralny	487	99	2,57

	y
	(

			to
323			ΓΤ p pH_ 3 \J chiralny	480	83	0,73


	(		to
			ch₃
324			^H3^C\F ³ chiralny	411	99	1,74

			'c>
	(		A
			cPS ^CH3
325			^H3^C\/^CH3 chiralny	524	96	2,56
	Pt
			nX ° 0
			YFto
			oP nh₅

PL 219 563 B1

326	(X	'0'	^H3^CX/^CH3 γΑ Ν'Χ ° 0 ΥρΛ	chiralny ./0 a o	574	95	2,93
327			yy^CH3	chiralny	498	93	1, 64
	ρ·	Ό'	νν
	Μ		XV-, 0
328			λ*	chiralny	568	95	3, 05
		'0'		nu
	υ		νΑ ° 0 Υ O VXCH, ο
329			h₃c ch₃	chiralny	602	93	3,08
	σ'	Ό'	/ V -Ο οΆ ο
330	Α		jj chiralny	372	80	1,75
			, h₃c ch₃*ί ^Ν \ /—^CH3
331			h₃c γ oVX	chiralny	423	98	1,14
	C1-- H₃c^/		χχν XV	Cl
332			<f^H3	chiralny	371	90	2, 14
	σ	ΆΆ> Ά
			HO

PL 219 563 B1

333	H C CH λ \/ chiralny V^^H2 ^K= \ J	414	83	2,29
334	H C CH r, \/ chiralny / 'nh..	485	93	2,25 1
335	H C CH, _n \/ chiralny ys*·	497	98	2,63
336	97 chiralny Ύ χ. </ ^c“>	490	98	3,01
337	Τ ³ chiralny X Cl	529	98	3,01

100

PL 219 563 B1

P r z y k ł a d 338

Związek 338A:

Do roztworu n-butylolitu (roztwór 2,5 M w THF, 84 ml, 0,21 mola) w toluenie (200 ml), utrzymywanego w temperaturze -10°C dodawano przez 10 minut chlorek n-butylomagnezu (roztwór 2,0 M w THF, 52,5 ml, 0,105 mola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut w temperaturze -10°C i następnie dodawano z wkraplacza przez 30 minut roztwór 2,6-dibromopirydyny (71,07 g, 0,3 mola) w toluenie (500 ml). Wytworzoną zawiesinę mieszano przez 2,5 godziny w temperaturze -10°C, po czym przeniesiono za pomocą kaniuli do schłodzonego roztworu DMF w toluenie (200 ml). Roztwór mieszano przez 30 minut w temperaturze -10°C i następnie dodano 30% kwas cytrynowy (300 ml). Po mieszaniu przez 30 minut, fazę organiczną przemyto wodą (300 ml), następnie solanką (200 ml), po czym osuszono nad siarczanem sodu. Po przefiltrowaniu, filtrat zatężono, otrzymując związek 338A w postaci substancji stałej koloru jasnożółtego (54,2 g).

HPLC (A): czas retencji = 1,88 min.

Związek 338Β:

Do roztworu związku 388A (29,0 g, 0,151 mola) w metanolu (600 ml), schłodzonego na łaźni wodnej do temperatury 12°C, dodawano w małych porcjach przez 30 minut borowodorek sodu (5,89 g, 0,16 mola). Zwracano uwagę, aby temperature nie wzrosła powyżej 23°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez okres czasu przekraczający 1 godzinę i następnie reakcje ostrożnie zgaszono za pomocą schłodzonego lodem 10% roztworu HCl, uzyskując pH = 2 (całkowita ilość roztworu kwasu wynosiła 64 ml). Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, przy czym podczas zatężania miało miejsce znaczne pienienie. Pozostałość rozpuszczono ponownie w chlorku metylenu (250 ml) i mieszano z 5% roztworem węglanu potasu (150 ml, pH = 8). Warstwę wodną ekstrahowano dwa razy chlorkiem metylenu (2 x 250 ml). Połączone warstwy organiczne osuszono nad siarczanem sodu, przefiltrowano przez warstwę siarczanu magnezu i zatężono pod próżnią, otrzymując związek 338B w postaci oleju koloru żółtego (27, 65 g). Związek powoli krystalizował do postaci stałej koloru żółtego.

MS (M+H+) : 188, 190. HPLC (A): czas retencji = 1,99 min.

Związek 338C:

Do roztworu związku 338B (25,0 g, 0,129 mola) w DMF (200 ml), utrzymywanego w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodano w trakcie mieszania imidazol (17,56 g, 0,258 mola) i następnie, po rozpuszczeniu się imidazolu, dodano w jednej porcji chlorek tert-butylodimetylosililu (23,27 g, 0,155 mola). Odnotowano słaby efekt endotermiczny. Po mieszaniu przez 16 godzin,

PL 219 563 B1

101 reakcje zgaszono woda lodową (500 ml) i następnie ekstrahowano heksanami (3 x 250 ml). Ekstrakty heksanowi połączono, przemyto dwa razy wodą (150 ml) i jeden raz solanką. Po osuszeniu warstwy organicznej nad siarczanem sodu, masę organiczną przefiltrowano przez siarczan magnezu i wyizolowano, otrzymując związek 338C w postaci oleju koloru jasnożółtego (39,15 g).

MS (M+H): 302, 304. HPLC (A): czas retencji = 4,56 min.

Związek 338D:

Do kolby trójszyjnej pojemności 1 I załadowano roztwór związku 338C (38,5 g, 0,127 mola) w pirydynie (500 ml) i następnie poddano reakcji z hydrazyną (40 ml, 1,28 mola) dodaną w jednej porcji. Odnotowano słaby efekt endotermiczny. Mieszaninę reakcyjną mieszano i ogrzewano przez 45 godzin, utrzymując w stanie wrzenia pod chłodnicą zwrotną i w atmosferze argonu (temperatura w kolbie 109-111°C). Po schłodzeniu na łaźni lodowej do temperatury pokojowej dodano stały wodorowęglan sodu (11 g). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę i wyizolowano, otrzymując olej koloru żółtego. Po dodaniu wody (200 ml) i zaszczepieniu kryształami wytrąciła się substancja stała, którą wydzielono i przemyto wodą (5 x 100 ml). W celu przyspieszenia suszenia, substancję stałą rozpuszczono w eterze (500 ml), następnie przemyto jeden raz solanką, osuszono nad siarczanem sodu i przefiltrowano przez siarczan magnezu. Frakcję organiczną zatężono pod próżnią, otrzymując związek 338D w postaci substancji stałej koloru kremowego (31,5 g).

MS (M+H+): 254. HPLC (A): czas retencji = 2,53 min.

Związek 338E:

Do kolby trójszyjnej pojemności 1 I (wysuszonej w piecu) załadowano w atmosferze argonu roztwór N-(tert-butoksykarbonylo)-D-seryny (35,74 g, 0,12 mola) w THF (250 ml) i następnie schłodzono do temperatury -13°C (łaźnia izopropanol/lód). Następnie dodano w jednej porcji N-metylomorfolinę (13,74 ml, 0,125 mola) (temperatura chwilowo wzrosła do 2°C). Po ponownym obniżeniu temperatury do -13°C, dodawano chloromrówczan izobutylu (15,69 ml, 0,12 mola) z taką szybkością aby temperaturę utrzymywać poniżej -10°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 minut i następnie dodawano przez 15 minut roztwór związku 338D (30,4 g, 0,12 mola) w THF (100 ml), niedopuszczając podczas dodawania do wzrostu temperatury powyżej -5,5°C. Wkraplacz przemyto przy użyciu THF (25 ml) i następnie mieszaninę reakcyjną w postaci zawiesiny koloru żółtego mieszano przez 90 minut. Reakcję zgaszono w temperaturze -10°C za pomocą nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu (100 ml), po czym warstwę wodną ekstrahowano dwa razy octanem etylu (500 ml). Połączone warstwy organiczne przemyto jeden raz solanką, następnie 10% roztworem kwasu cytrynowego i nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, po czym osuszono nad siarczanem sodu. Po przefiltrowaniu przez siarczan magnezu, składniki lotne usunięto pod próżnią i następnie pozostałość ponownie wydzielono z mieszaniny chlorek metylenu/heksany, otrzymując związek 338E w postaci piany koloru żółtego (63,97 g).

MS (M+H+): 531. HPLC (A): czas retencji = 3,91 min.

Związek 338F:

102

PL 219 563 B1

Do roztworu związku 338E (93,6 g, 0,177 mola) w THF (800 ml), utrzymywanego w temperaturze -78°C i w atmosferze azotu, dodano w trakcie mieszania trietyloaminę (196 ml, 1,41 mola). Po 10 minutach, dodawano porcjami przez 10 minut dichlorotrifenylofosfinę (194,2 g, 0,583 mola). Mieszaninę reakcyjną mieszano i ogrzewano powoli przez okres nocy (około 20 godzin) do temperatury pokojowej. Składniki lotne usunięto, po czym pozostałość przefiltrowano przez krótką kolumnę wypełnioną żelem krzemowym i następnie kolumnę przemyto mieszaniną heksan/octan etylu (1:2). Połączone filtraty odparowano, otrzymując surowy związek 338F (200 g, zmieszany z tlenkiem trifenylofosfiny).

MS (M+H+): 513. HPLC (A): czas retencji = 4,30 min.

Procedura alternatywna:

Do roztworu związku 338E (63, 95 g, 0,12 mola) w THF (800 ml), utrzymywanego w temperaturze -78°C i w atmosferze argonu, dodano w trakcie mieszania trietyloaminę (134 ml, 0,964 mola). Po 15 minutach, dodawano porcjami przez 30 minut dichlorotrifenylofosfinę (132,49 g, 0,398 mola), po czym mieszano przez 1 godzinę i następnie temperaturę doprowadzono do -10°C przez zastąpienie acetonowej łaźni chłodzącej łaźnią zawierającą wodę o temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono na miejscu do ocieplenia przez okres nocy od temperatury -10°C do temperatury pokojowej, po czym przefiltrowano przez celit i zatężono pod próżnią. Utworzoną substancje stałą rozpuszczono w chlorku metylenu (750 ml), następnie schłodzono do temperatury 0°C i poddano reakcji z schłodzonym lodem 10% kwasem cytrynowym (100 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano energicznie przez 5 minut, po czym składniki organiczne przemyto jeden raz wodą, następnie nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, po czym osuszono (siarczan magnezu), przefiltrowano i ponownie wydzielono, otrzymując związek 338F w postaci substancji stałej koloru jasnobrązowego (167,74 g, zanieczyszczonej tlenkiem trifenylofosfiny).

Związek 338G:

Do metanolu (400 ml), utrzymywanego w temperaturze 2°C, wkraplano przez 20 minut chlorek acetylu (100 g). Po mieszaniu przez 30 minut, roztwór ogrzewano przez 45 minut, doprowadzając do temperatury pokojowej. Roztwór metanolowy dodano bezpośrednio do surowego związku 338F (<167 g, około 0,12 mola) i następnie mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 godziny, po czym zatężono pod próżnią w temperaturach poniżej 30°C. Z uzyskanej pozostałości koloru brązowego sporządzono zawiesinę w THF (500 ml), w wyniku mieszania przez 30 minut. Wytworzoną substancję stałą wydzielono na drodze filtracji i ponownie sporządzono z niej zawiesinę w THF (500 ml), w wyniku mieszania przez 30 minut. Po przefiltrowaniu, substancję stałą wysuszono pod próżnią, w temperaturze 40°C, otrzymując związek 338G w postaci substancji stałej koloru jasnożółtego (38,6 g).

MS (M+H+): 299. HPLC (A): czas retencji = 1,65 min.

Związek 338H:

Do zawiesiny W-(fe/f-butoksykarbonylo)-a-metyloalaniny (24,39 g, 0,120 mola) i HOBt (18,37 g, 0,120 mola) w chlorku metylenu, utrzymywanej w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodawano przez 10 minut EDAC (22,83 g, 0,120 mola) w postaci stałej. Wytworzony roztwór mieszano przez 1 godzinę i następnie dodano w temperaturze pokojowej (filtrując przez tampon z bawełny)

PL 219 563 B1

103 do roztworu zawierającego związek 338G (około 0,120 mola) i N-metylomorfolinę (19,79 ml, 0,18 mola) w chlorku metylenu. Po mieszaniu przez 45 godzin, mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut razem z nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (200 ml). Fazy rozdzielono, po czym ekstrakt organiczny przemyto jeden raz solanką, następnie 10% roztworem kwasu cytrynowego (o pH = 3) i ponownie jeden raz solanką. Fazę organiczną osuszono nad siarczanem sodu, następnie przefiltrowano i filtrat częściowo odparowano (do objętości około 250 ml), po czym dodano eter (około 100 ml). Otrzymane składniki stałe przefiltrowano, otrzymując związek 338H w postaci bezbarwnej substancji stałej (30,10 g). Ługi macierzyste zatężono i rekrystalizowano z chloroformu (50 ml) i heksanów (w ilości odpowiedniej do spowodowania zmętnienia we wrzącym roztworze), otrzymując dodatkowo 3,45 g. Obydwie substancje stałe połączono, otrzymując związek 338H (33,55 g), o t.t. 155 - 157°C.

MS (M+H+): 484. HPLC (A): czas retencji = 2,85 min.

Związek 338I:

Do zawiesiny związku 338H (25,63 g, 0,053 mola) w chlorku metylenu (300 ml), utrzymywanej w temperaturze 0°C, dodano pirydynę (9,0 ml, 0,111 mola). Po 10 minutach, dodano powoli w atmosferze azotu chloromrówczan p-nitrofenylu (21,4 g, 0,106 mola) i następnie mieszaninę reakcyjną ogrzano powoli przez okres nocy do temperatury pokojowej. Mieszaninę przefiltrowano, po czym substancję stałą w postaci placka filtracyjnego przemyto chlorkiem metylenu (100 ml). Filtrat zatężono pod próżnią i następnie dodano octan etylu i eter (200 ml, w stosunku 1:1), po czym mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut. Składniki stałe odfiltrowano i następnie wydzielono surowy produkt w postaci stałej. Z substancji stałej ponownie, trzykrotnie sporządzono zawiesinę w octanie etylu i eterze (200 ml, w stosunku 1:1), otrzymując związek 338I w postaci bezbarwnej substancji stałej (38,5 g).

MS (M+H+): 649. HPLC (A): czas retencji = 3,68 min.

Związek 338J:

Do zawiesiny N-metyloglicynoamidu (2,61 g, 29,6 mmoli) w bezwodnym THF (250 ml), utrzymywanej w temperaturze 2°C, dodawano przez 10 minut związek 338I w postaci stałej (16,0 g, 24,7 mmole). Mieszaninę reakcyjną koloru żółtego mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 godziny. Po zatężeniu, otrzymana pozostałość w postaci piany koloru żółtego rozcieńczono octanem etylu (600 ml) i przemyto zimnym, 1N roztworem NaOH (7 x 100 ml) i wodą, po czym osuszono nad siarczanem magnezu. Warstwę organiczną zatężono pod próżnią, otrzymując surowy związek 338J w postaci bezbarwnej substancji stałej (14,38 g). Substancja mogła być dodatkowo oczyszczana metodą chromatografii kolumnowej, z zastosowaniem elucji mieszanina 10% metanolu/chlorek metylenu. Otrzymywano czysty związek 338J (10,47 g).

MS (M+H+): 531. HPLC (A): czas retencji = 3,91 min.

104

PL 219 563 B1

Związek 338:

Izopropanol (200 ml) chłodzony lodem nasycono poprzez bełkotkę gazowym HCl (67,8 g, 1,86 mola). Wytworzony roztwór schłodzono do temperatury 5°C i następnie dodawano porcjami przez 5 minut związek 338J w postaci stałej (13,8 g, 23,1 mmoli). Po 30 minutach w temperaturze

0°C, mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez dodatkowe 30 minut i następnie zatężono pod próżnią. Wytworzoną lepką ciecz mieszano z izopropanolem (100 ml) i następnie utworzoną bezbarwną substancję stałą wydzielono na drodze filtracji, otrzymując związek 338 (12.65 g) o t.t. 151,4 - 152,6°C.

MS (M+H+): 498. HPLC (A): czas retencji = 1,723 min.

P r z y k ł a d 339

Związek 339A:

Do zawiesiny produktu pośredniego 338I (37,41 g, 0,058 mola) i trietyloaminy (12,06 ml, 0,087 mola) w THF (300 ml), utrzymywanej w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodawano przez 2 minuty, w trakcie mieszania, morfolinę (5,53 ml, 0,063 mola). W czasie 5 minut utworzył się roztwór koloru żółtego, po czym mieszaninę reakcyjną mieszano przez okres nocy. Po 15 minutach, roztwór mieszaniny reakcyjnej zatężono pod próżnią i następnie ponownie rozpuszczono w octanie etylu (800 ml). Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (5 x 125 ml), po czym jeden raz 5% roztworem wodorosiarczanu sodu (200 ml) i solanką oraz jeden raz nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (100 ml). Warstwę organiczną osuszono nad siarczanem magnezu, następnie przefiltrowano i zatężono, otrzymując bezbarwną pianę 37,5 g. Substancję tę rekrystalizowano dwa razy z mieszaniny octan etylu:heksan, w stosunku 5:4, otrzymując związek 339A w postaci bezbarwnej substancji stałej (30,95 g) o t.t. 104 - 106°C.

MS (M+H+): 597. HPLC (A): czas retencji = 3,58 min.

PL 219 563 B1

105

Związek 339:

Do osuszonego metanolu (200 ml), utrzymywanego w temperaturze 0°C, wkraplano przez 30 minut chlorek acetylu (50 ml, 0,637 mola). Po 30 minutach, mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej, następnie mieszano przez 1 godzinę, po czym dodano związek 339A w postaci stałej (30,2 g, 0,051 mola). Po 4 godzinach, mieszaninę reakcyjną zatężono i następnie z otrzymanej, bezpostaciowej i bezbarwnej substancji stałej wytworzono zawiesinę w THF, którą przez 30 minut poddawano działaniu ultradźwięków. Po odfiltrowaniu uzyskano bezpostaciową i bezbarwną substancję stałą, którą suszono przez 15 godzin w temperaturze 45°C, otrzymując związek 339 (25,75 g).

MS (M+H): 497. HPLC (A): czas retencji = 2,73 min.

Wynik analizy elementarnej: C₂₅H₃₂N₆O₅-2HCl.

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w ogólnych schematach syntetycznych i w powyższych przykładach roboczych, wykorzystując odpowiednie substraty, jak to jest znane specjalistom w tej dziedzinie.

Numer związku	Wzór strukturalny	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
340	ę^H3 *f^H3 chiralny	512	95	1,73
341	CH- ęH₃ , z: 3 ³ chiralny CA° χ	511	95	2,07

106

PL 219 563 B1

342	/^³ chiralny crorP A,	524	96	2,56
343	„^H3V^H3 chiralny αΆ ⁿY~V^x°A-ch₃ ch₃	455	95	3,33
344	0 i chiralny LJ A ^CH’ p	534	97	1,85
345	o chiralny ΥγΌγ^Ν T_CH J 1 ^ch3 6 V	533	98	2,3
346	N chiralny ΑΧ \=/ CE=( N	523	96	4,10
347	N chiralny θΊξρΑ	497	97	4,73
348	nh₂ F YY-CHj chiralny JL 1 ch₃ illf °Yr z™²	534	97	4,73

PL 219 563 B1

107

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w ogólnych schematach i w powyższych przykładach roboczych, wykorzystując odpowiednie substraty, jak to jest znane specjalistom w tej dziedzinie.

Numer związku	Wzór strukturalny	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
349	h₃c O>YV^C1 Η₃σ-γ '_νΛ> ^CH3	414	94	2,67
350	U C CH, <^Ah₂ ^{chiralny Br}O \ T As^^ci <Xjr	437	97	2, 13
351	U Q CH- αγΥκ₂ ^chiralny A ΌΗ	384	99	1,28
352	h₃c ch₃ chiralny nA ⁰ ,0 /Oa Va/ i >n <·	538	95	2,53
353	h₃c ch₃ m \Z chiralny A™’ \=? 7> ^c>	552	92	2,70

108

PL 219 563 B1

354	„^H3V^H3 ^~m_y cr-/y /ry.	510	92	2,47
355	/ \ V /X. /Cl θ-ασ	434	99	2,60
356	^H3^C\z^CH3 ery ™ ‘O/ry-C	526	95	2, 60
357	h₃c ch₃ ery ^N</^N'V^X°'d zCH ^=> y-y	512	95	2, 54
358	^H3^Cx/^CH3 chiralny ^Ny^y^x°'^NyA_N^cH₃ ^ch₃	594	95	3,07
359	h₃c ch₃ yy^°'y^>Ny^N^H2	538	95	2, 68
360	^H3^CvCH₃ 0/0 Z^CH-	552	95	2,64

PL 219 563 B1

109

361	ίΓ	^H3^CvCH₃ XXnH₂ ehiralny	568	95	3,06
XX	X o—^/
362	X	o ehiralny hXX² οχ	495	97	2,35
363	Χ°'	q chiralr N^Z 1 J nX	ly ?-XOH	561	90	2,28
364	X	Q ehiralny N^X^NH- X	483	98	2,36
365	^CH ehiralny XX r“,	384	95	1,96
366	X	H₃c ch₃ nA ° ,o »3^C Γ CH₃	512	95	2,48
367	er·	^H3^CvCH₃ XX xX>	ehiralny Z^C«3 -N	538	95	2,63
368	θ'-	χΧ	511	95	2,71

110

PL 219 563 B1

369	H-C CH- _v_ ³ \/ ³ chiralny cręoy „ ^ΝχΧ°ΛΌ	497	95	2, 63
370	h,c Ρ». _M V ³ chiralny coY x l>7	511	95	2,74
371	S^3 chiralny ΟΓ°χγ^ Ολ N—< / o	497	98	1, 87
372	ί^3 chiralny liX^O^X'''< YA^H2 [I 1 1 N ch₃ ' „	499	95	2,13
373	I ³ chiralny CT°XW rn ^N= \ 7 7/ nh₂	524	95	1,73
374	>³ chiralny /X^NH2 U I δ ^ch3 xx V-0 F rX	521	90	1,77

PL 219 563 B1

111

112

PL 219 563 B1

379	?^H3 chiralny Η 1 ϋ ^ch3 «ρ a	461	95	1,47
380	³ chrralny toto Oto	404	96	2,74
381	V^H3 n JL·¹™² chiralny X ^N=\—n/	404	97	2,65
382	9*3 chiralny A oto M=Y /	430	98	2,77
383	chiralny ^H3^Cv^CH3 cnA Yq	513	95	3,12
384	h₃c ch₃ toto	545	95	2,49

PL 219 563 B1

113

385	σ	h₃c ch₃ Ά ™ Α^ΝΑ^οΑΝ-γ°^Η	485	92	2,56
386	σ	h₃c ch₃ ογΆ °““^lwγρ·Λγ « H₃C	485	93	2,55
387	σ	H-C CH, V chiralny ΑΑΑΑά n	510	92	2,42
388	ΝΗ₂ chiralny Q'^c“. - οχ ΟΑζΡ ΟΆ ^Ν=\—V	460	100	2,87
389	ΆΡ Ά^η3 οχ ο „	372	80	1,51/1,64
390	σ	I o o? o /	495	95	3,19
391	σ	h₃c ch₃ Ά “ A ęu	499	95	2,86

114

PL 219 563 B1

392	σ'	^ΗΛ ρ*3	523	95	2, 97
(Λ-ί Ο /
393			^H3^CW^CH3 aN. X chiralny	499	93	2, 99
		>λ	'ιί¹ ¹*
	υ	Ν^5
		w ισ
394			7³y^CH3	499	95	2,81
	iTV	^χο^γ	ms™
	Μ	_να	. L 1
		X	D '-^Ζ CH₃ ^CH3
395			/3^cy^CH3	499	95	2,75
	ιΓΥ	°m	^ΝΥ%η₂
	υ	r>	Xl
		Ν=/	A ^U Ν\_
		\	=/ l„, o'^CH>
396			h₃c ch₃	481	95	3,01
	dd		1 ί ΝΓ*2
		Ί	A s j N—< ^Xn-X _
		Ό ο
397			NH, PCH₃ chiralny	523	93	2,20
	γ	h₃c	JyO
	Μ	Ο	I r°
		⁸ <	SA
		^Ν=\ /
398		ΝΗ	chiralny ch₃ sd ·** ch₃	524	97	1,89
	σν	χν
	σ	) Ύ	r°
	S	ν	rs
		Ν=-	U

PL 219 563 B1

115

399	α	ΝΗ_Ζ chiralny Ιζ“» ^H>c Άζγ*’ Ο-γτ> XX ^Ν=\, /	516	99	2,21
400		νη₂ 1 CHj Chiralny	533	100	2,40
		^H3^C>V Ο
	ο	χ / V-* ο <
401	α	h₃c ch₃ vyV, W	481	95	3, 52
402	α	h₃c ch₃ XV- ch₃	483	95	3,72
403	σ'	^H3^{C CH}3 yy, -- χΥΥ⁰·.	469	95	3,59
		ch₃
404	σ	h₃c ^c«₃ -to “	483	95	2,56
		” i ch₃

116

PL 219 563 B1

405	σ	h₃c ch₃	497	90	2,74
	/ chiralny νη₂ ^S°'^N^^CH3 L^/CH₃ ch₃
X	Ο 7
406	ΓΥ		7		chiralny	483	90	2,56
	υ	A X		H₃C ³
407		χγ*	'	<	chiralny	479	90	2,28
	υ	X		^O'^N^CH3
					Aon
408		νη₂ 1 ,CH,	chiralny	479	92	1,57
		η,Α	r
	ΓΤ	«Υ		o ^Nx	)
	Τ			r
409		νη₂ L^CH3	chiralny	507	99	2,04
		H₃C'^^X'	Γ
	Γτ			V	SA^CH3 o
	Μ	Α Ν=\	7	Y 0
410			νη₂	chiralny	393	98	4,84
		X	Λ	ch₃
		1	ch₃
	ΓΥ	τα γ*
	Μ	Α Ν^:=<	χ	A N

PL 219 563 B1

117

411	νη₂ J/^CH3 CT°Yry AA < N=< '	chiralny —N	461	89	2,32
412		H,C CH,		502	96	2,34
		. P	chiralny
		1 ² CK >N
		Ztotor
	h₃c	toto
		\ J V-Br
		Cl N=\ /
413		ΡΎ'	chiralny	567	90	3,78
	to
	to		r===\
		H^/ Λ ° N	to
		\=/

414		.V·	chiralny	549	90	3,60
	Pt
	to	Ato	^p
		N=/ Ά ° N
			/ F
415		„^HV^H·	chiralny	499	90	3,08
	ΡΊ
	to	•AL# 1 N—< X-X
		PJ O-
416		H C CH, ~ X	chiralny	441	90	2,64
	to
	to	ΡλΑΧ-ch,
417		H C CH, « X	chiralny	455	90	2, 91
	to	^o-VY%h₂
	to	i>oX
		\=J	ch₃

118

PL 219 563 B1

418	νη₂ 1 ehiralny J W*³Cr/,·/ ^N= \ 7	454	93	2,37
419	NH, CH ehiralny <χ·χ> ° N=< Ί	496	94	2,03
420	?^3 ehiralny cr/d.	456	93	2,44
421	Ψ^3 ehiralny O·// ^N=\ F	408	95	1,87
422	¥^2 ehiralny ρΧ X° Λ Ύ,	393	97	4,93
423	_NlX ΑΧ Ό	480	75	2,01
424	_N JXch₃ ΠΓΎ \=/ »3^C 'n	494	80	2,00

PL 219 563 B1

119

425	θ'	„JL/h, Ρ'	466	80	1,80
426		νη₂ L^CH3	chiralny	495	97	1,62
		H,C—	r
	Pr			/—\ °
	Μ	r' N=	H
427	ίΡτ			f^H3 \NH₂ 0 P^h3 ii O N P k/°	495	98	2,31
	Μ	N~
428				L’	495	98	2,31
	ο	N=<	Ύ o	ΥΝΥ 0 Ρ^Η3χ -ρ
429			>	CH, ^J chiralny	497	95	2,17
	ΡΓ	ΐ	Ph₂
	Μ	nX 1 NP	Γ
430		ch₃		chiralny •^H3	467	90	2,00
	σ	Ó N=<	V o.	P™ O Χρ». ch₃
431		NH L	ch₃	chiralny	455	93	2,43
	α	H₃C'^X^' N=ł	Γ ^7	yp -N

120

PL 219 563 B1

432	νη₂ CH₃ chiralny η/Υ oA' ΟΆ N—( I	495	98	2,06
433	nh₂ CH₃ chiralny «cA ^H3^Ck ΑΓ°Ύ _rA	469	98	2,07
434	H,C CH, ³ \/ ³ chiralny οχά \===/ η₃Α O	512	90	1, 94
435	chiralny ę^Ha ί^Η3 ii !I CH, W °	402	95	2,12
436	NH j 2 chiralny τ Az· // << ν? N=< 7	533	99	4,18
437	9^H3 1 qjj chiralny «/γ⁰ CAAA ^N=\-=/	509	98	3,02

PL 219 563 B1

121

438	ό	NH 1 2 chiralny otoęCH₃ 1 ch₃ toto w ^N=\to	533	98	4,13
439	to	j? NH₂ chiralny ^CH3 ° i ^CRv?	562	98	1, 98
440		9*2 chiralny	534	96	1,96
	ά	%YX^CH3 to?/ V0 o
441		i^CH₃ chiralny	523	98	3,08
		H₂toY°
	o	Xto
442	o	nh₂ CH₃ chiralny y K> toto	496	85	1, 45
443	to	iP chiralny T ^hj^c ™_yp toCrX \=/ ν ™,	512	96	1,89

122

PL 219 563 B1

444	ρ // ehiralny ___ . ίχ Λ ^{HaC CHs} Ν=/ Q	497	95	2,09
445	/9 ehiralny ^H3^{C CH}3 N==/ ””A^^CrA \=/ ΓΧνΠζ «3° S	498	97	1,75
446	/9 ehiralny CA° A X A o rx/ \=/ ^H3^C // ^NH2	548	98	1,89
447	zP ehiralny S' ^υ T h₃c ch₃ ' ’Ύά ^HX o	524	96	1,88
448	P ehiralny _ΜΧζ*² UJ A ^CH’ A ΓΛ	521	97	1,38
449	nh₂ CH, ehiralny H C''/??⁰ i '^CH3 U Lr ΟΛ ^N=\ Y	454	96	1,39
450	Q ehiralny H₃C U d _/ F· ΓΛ UfY-d	535	95	1,34

PL 219 563 B1

123

451	Ο~	CU o /	^H3^{C CH}3 Pp nh₂	538	92	2,26
452			H,C CH, ³ \/ ³ chiralny	526	94	2,11
	PT	°o	ρ-ρ
		τ	i X P^H3^Cv ΓΗ TA ³ o
453			H,C CH, V ³ chiralny	512	90	2,04

		_n7	JP 7 ps Ορό™' ³ 0
454			H,C CH, V ³ chiralny	512	94	2,02
	PP	P
		o	³ o
455		ς	Ąa. ' \.»N CH₃ ²	493	98	2,62
	A P Ρ θ
456			chiralny Ϊ ³	536	98	2,20
	o o	<5 NA	/¼% O ^CH3 °X
457			<f^H3 chiralny	535	98	2,19
	o	αρ* P N=	pPi ppY) <? ch₃ h₃c

124

PL 219 563 B1

458	CA 1 N==	H,C CH, A	510	90	2,40
\ ° n «9° N	V
459		A	chiralny	521	97
	A N=	.—o K__/ N =7 7 ° ^X	V Ό—ΟΗ
460	AA Va³2 X/ \.ovN CH₃ ² > < i”³	511	99	3,11
	o Zo o	o
461	Λ H₂nV( '^CH3 o	> a y.»N ch₃ ²( JH₃ O—λ. o	chiralny	512	99	2,76
4 62	<?	/< \..hN CH₃	chiralny	536	96	2, 92
		<□
463	ΟΆ ^M ή	\|9 chiralny _Ν-Ά-χΝΗ₂h₃c ch₃J ^οΑ^οη	499	96	2,07
464		O	chiralny	461	97	1,58
	A N=<	ΟΎ	/ V”³

PL 219 563 B1

125

465	νη₂ CH₃ chiralny H₃c>y AA	512	89	1,65
466	h₃c ch₃ vt y chiralny	504	92	2,33
467	h₃c ch₃ wy y chiralny Cr-pip uu Q	503	92	2, 66
468	NH₂ chiralny ,-V »-p	553	94	2,16
469	Λ ι Χι o^· Af' '	523	89	1, 69
470	chiralny _T to: ίίΐ^θΥΓ^ r-° ^ch3 AA Η», N=( Ί	469	97	5,71

126

PL 219 563 B1

471	νη χ· _Ί * chiralny γ ύΧ U °Χ/ΥΟ 'ί ΛΛ « Ν - / 7	511	97	5,53
472	chiralny ί·. Ρ; ΡΤΡσ VQ ^r ™·	512	97	4,97
473	i? CH₃ chiralny _Λ N-^PZ-CH, X / XV uCrV \=/^H3^CX ch₃	526	99	2,09
474	ιΤ chiralny /\/^ł'P<^NH2 Γ jX° J H₃c ch,J 1 ρΚ?° X ch₃ n=Z 'ύ '—'	511	98	2,55
475	o „P/^NH, chiralny ry °yr ^h3^{c ch}3ji τ CH, ^NX_y CH, o	512	97	2,18
476	/9 chiralny f Jf ° ^Ha^C CH,j? V P„^/oAp». CH, N=Z _Ch₃	469	97	2,62
477	0 II ZP >^W~'^Z chiralny - χ /'CH, PP °X CH, X X_N Aj ^CH3	425	97	1,43

PL 219 563 B1

127

478	σ	ο chiralny X /Χ/Ζχ-ΝΗ, ⁰ ] ^h3^c ch₃2	533	95	2,03
479		^H3^CYY^CH3 I^NH chiralny	512	95	1,71
	(Χ	χΑ'
480	ΓΥ	nh₂ 1 chiralny	496	95	1,96
	Μ
481		nh₂ 1 chiralny II ch₃o yc° m y=/ ^ch3 °	496	98	1, 96
	Μ
482		nh, chiralny %A“^CH3 1 ch₃	435	96	4,41
	ο	hA /—/7
483		I ² chiralny ^CY^X\^CH3	449	99	4,66
	ο	1 ch₃ A
		” \=/ ^H3^C
484		^H3^{C CH}3 \/ chiralny χχ/γχ,	555	92	3,14

128

PL 219 563 B1

129

4 92	Ο	5-^ Ο <	ο to*”· „toto/	490	99	1, 92
	'0 ^C»3
493			ο Ύύ	532	99	1, 94
	ί τ		h₃c	A/ /to
	γ/			z-s .s—N O
			5	to to
494			1	IU 2 chiralny	485	97	5,83
		Οζ		X^CH3
	ę«₃		1	ch₃
	ίίΊ			z—O CH₃
	toto	Τ		C Ίτ<
		7 \ Ο O-CH₃
		_ν=α
495			ί	ΓΗ 2 chiralny	532	99	5, 69
			sto	V^CH3
	C1 I		Τ	CH,
	ίίΊ	toto	ιΝ
	υ	ί	rC to

496			NH. * chiralny	533	98	5, 07
		%	to	_:ch₃
	ΐ¹	Ί		ch₃
				NH,
	(Υ		r	/ ² -°\ to y-N o
			X
		\ /	O CH
		to	to	3
497		νη₂ L^CH3	chiralny	518	96	1, 97
		H,C^	Γ	nh₂ vto
				—o CH,
	toto	Ο	o
		Ν=\

130

PL 219 563 B1

131

505	u K? A”²	577	88	2,13
506	11 ?^H3 chiralny -JkLCH, AA° i p \ /ⁿoA°A W 7 ™²	427	90	1,76
507	[1 J ° 1 ^NH? A	460	100	2, 56
508	¥^2 chiralny A gA co <Λ J 1 /“° ^ch3 ⁿ AS	464	95	1,84
509	¥Ά chiralny b^CH3 _N ^HsC jf Y^/CHjCCAtA⁰AA	525	91	1, 59
510	ψΆ chiralny L^CH3 η₃οΟ° o A y-o UW A A A	524	90	1, 96

132

PL 219 563 B1

511	νη₂ 1 chiralny ΟΓ-χρ?· Y ΓΛ Ν=< / 0	511	94	2,21
	to
512	ΝΗ I chiralny h₃c_x.ch₃ top?*³ °Y r v Y ^M ΜΑ	540	98	4,73
513	toto ^===/ \..oN CH₃ cZ Ά	511	99	3,28
514	łA,h?‘ to° to ^H2^NY ^CH3 ^X==7 O	512	94	2,91
515	toto ^==/ \„i\N CH₃ h₂n-Y 9 θ'^Χ ό θ	538	97	3, 10

PL 219 563 B1

133

516	νη₂ 1 chiralny h₃c^ch₃ °Υ\η³	539	99	5,35
517	Ρ aa ί \Α	I? ?^Η3 chiralny	461	95	0,197/0,97
518	C	J-^Łb, ΡΤΡγ ) A z^CH3 Pp PO N==Z 0 '-V \=/ OH	499	99	2,03
519	ę AA c	II ęT chiralny upo	573	97	2,79
520	ę Ρ \A	ff ?H₃ chiralny J 1 /—O CH, Ρ» 7 n=Z < ϋ P \=/ nh₂	574	95	2,58
521	ę C	II ęH₃ chiralny 7po	574	93	1,59

134

PL 219 563 B1

522	ίί chiralny π °i* dd γ-ΖdiOd™² ^NO ° ch₃ 8	575	95	0,197/1,21
523	^H3^Cx/^CH3 Ό «.Υ™·	520	95	2,80
524	h₃c ch₃ /\ /\ /\ /\ Chiralny AJy Aj o '—o	519	95	3,00
525	dd ^H3^CX/^CH3 dW *? S-aYod Ύ Η,Υ™»	490	95	2,00
526	X''l WW ' Αχyy Aj η '—o	489	95	2,40
527	Χγ/ ArY	504	95	2,16
528	JyJ, ΖγοΑ “AJ <J	503	95	2, 45

PL 219 563 B1

135

529	h₃c ch₃ ‘Ό	478	92	2,03
530	h₃c ch₃ /o/f” “X Q	477	93	2,39
531	NH ehiralny %X^CH3 1 ch₃ Yd ^N= \ _/	384	97	3,21
532	nh₂ ehiralny ^OXV^CH3	411	98	2,74
533	nh₂ 1 ehiralny /A/ ch₃ °Yr	393	98	3,85
534	h₃c ch₃ \/ ehiralny eon/ ‘er./··.	513	95	2,17
535	0 I, ehiralny rY-o-zY·”· W ⁰ Y h₃c _Ch₃. “X Q	517	95	2, 67

136

PL 219 563 B1

536	ο 11 chiralny \_Χ ° Τ H,c ch₃- ^Ν==Ο Η,/χ-	518	97	2,38
537	ο 11 chiralny (Wk Μ νη₂	544	95	2,47
538	ΝΗ ». , * chiralny -ρ/νζ ^CH3 ΧΜ	498	92	1,71
539	ο : chiralny crpSi_o «ρ	489	95	3, 05
540	Ο chiralny νθ - °	490	97	2,67
541	0 chiralny crpwp Ν-ΧΥ 0=^	516	97	2, 83
542	\|\| CH, chiralny „P/cH, nh₂ ΆίΧ)	513	95	2,31

PL 219 563 B1

137

543	ί] ęHj chiralny iitoto^sto^ ^u óto-to \=/ nh₂	514	99	1,87
544	NH₂ chiralny top	512	90	3, 80

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 90 jak również w ogólnych schematach syntetycznych i w zamieszczonych powyżej przykładach roboczych, wykorzystując odpowiednie substraty, jak to jest znane specjalistom w tej dziedzinie.

Numer związku	Wzór strukturalny	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
545	chiralny -w m ^m \	378	97	3, 03
	to
546	NH chiralny %to^CH3 1 ch₃	496	94	5.67

138

PL 219 563 B1

139

553	ckk	NH, ' chiralny %Y\^CH3 1 ch₃ 0κΡ	542	96	7,27
554	ΐ	«3	510	97	3, 10
		( kk *-» \..nN CH₃
	k o	k
555		9*3	510	96	2,85
	kk /=/ \..«xN CH₃
	k !-N HO^\X	k
556		:h₃	511	98	2,84
	\n-	/ kk \,.<>N CH₃
	k	k
557	r	>3	537	98	2,84
	Y	Γ kk \nvN CH₃
	z o k '- o	k

140

PL 219 563 B1

558	p~A X Άο HoV	Υύ₂ «»<Ν CH₃ X	521	98	3,56
559		R	chiralny	522	97	3, 38
		γπ Up	Υζ^η3 /Χνη ι,ο'Ν CH₃
	X.	X
560	O		chiralny	573	98	2,75
			Η C CH, V
	ίίΊ	^Χ*	γχ
		W
561	Ο		chiralny	572	98	2, 97
			H C CH, V
	ο	-οχ	Ά
		«
562	Ο		chiralny	599	97	2,80
	\γ		H,C CH, V
	Γί	-οχ	Ύ.
		W
			nh₂

PL 219 563 B1

141

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w przykładzie 92 i w przykładzie 93 jak również w ogólnych schematach syntetycznych i w zamieszczonych powyżej przykładach roboczych, wykorzystując odpowiednie substraty, jak to jest znane specjalistom w tej dziedzinie.

Numer związku	Wzór strukturalny	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
563	L-NH₂ chiralny y^cH₃ O°Y A? CH₃	583	95	3,09
564	Jf NH₂ Chiralny fi T ° T ^ch3 ^rP Ax F	529	95	3, 10
565	II NH₂ chiralny fi T ° T ^cH3 ' «120 0	572	95	3,20

142

PL 219 563 B1

566	ΐ. to;	chiralny A	575	90	2,61
O	^y to -N 0¾
567	Pr	0 toto	y	chiralny	557	84	3,42
		to
			'—N <A\	to
				O
568	σ	to o /	to, C«₃	chiralny Ό	499	95	2,77
569			o ,NH,	chiralny	575	95	3,40
	σ	to> o /	» Tch CH, f 0 to o ch₃
570			o AA/NH?	chiralny	52 9	97	3,21
	ΓΤ	y	h₃c ch₃
	to¹	Ν'*} \ / ^N \	T ^^Nx°x Ϊ1	Γ)

PL 219 563 B1

143

571	ο ^H3^{C CH}3 Χ2> ΥΠ	chiralny X^CH3 ύ	509	98	2,89
572	,_Ν1γ CT°X<· ΠΓ	chiralny Ο	516	93	0,19
573	Ο JLx^NH2 σγ Τ 0	chiralny Jc ο	612	95	2,89
574	0 σχΑ ^Ν Χ-Νγθ^.	chiralny ?«3 o=s=o ~ό	600	95	2,70
575	X. θΎ	chiralny	536	95	2,60
	\ / \ Ν=\ /
	σ	-Ο
		ch₃
576	γ cm tV Ν-\	chiralny	518	95	2,93
	^Ν= \ J
	0	-Q

144

PL 219 563 B1

5ΊΊ	Q ehiralny Αλ ^u A A A	573	99	2, 62
578	O ehiralny ^u A A N'N ó	560	98	3,43
579	Q ehiralny Αχ ^H3° ^CH3 A ^VV°\ A V /0 h₃c	532	95	2, 64
580	Q ehiralny AA™² ΑνΑ^γ Ich, ; I ch₃ ³ ° N OA h₃c<%>	586	97	3,20

PL 219 563 B1

145

581	. D·,	545	98
X	V—Ν P κΏ ⁰
582	O chiralny cr»PX ν»· ^u xcr o	586	95	1, 99
583	X	Q chiralny «ΧΧ 'ο^γ h₃c ch₃ óp ρ»ρ° P nP^^c· r	574	99
		O
584	X	Q chiralny »χχ Ό'ρ' h₃c ch₃ óp Ρ-νΡ^-° °Ί	537	90	3, 64
		CO
585	X	Q chiralny Χχ¹™² ^ΝΧ-^ΝγΧΟ o ch₃	575	95	2,79

146

PL 219 563 B1

586	9 chiralny rtotooto' ^ZCH, „ ( T T ^CH> t> ΐ-ο Ύ o ch₃	575	95	2,80
587	Q chiralny (ΓΑΥ° ^h3^{c cH}3 kto _nA_ to	514	97	1, 84
588	9 chiralny Ζίθ<^ΝΗ2 η Τ T ^CH3 m n YzLoJLl Τ i ϊ Ί 0 CH₃ to/	557	95	2,84
589	9 chiralny JO toto-//'''// /ch, (TT ^CH3 '«00	494	97	2,85
590	,9 chiralny σ'-to'' toto t! ’ O	590	98	2,37

PL 219 563 B1

147

Następujące związki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w ogólnych schematach syntetycznych i w zamieszczonych powyżej przykładach roboczych, wykorzystując odpowiednie substraty, jak to jest znane specjalistom w tej dziedzinie.

Numer związku	Wzór strukturalny	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
592		CH₃ chiralny	461	94	3,01
	XX H^Z V	Ύ
	ρ
		ο
593		CH₃ chiralny	503	95	2.39
	σ η Ν^Ν-,	pA
	Γθο
		/ HO
594		CH₃ chiralny	385	95	1.26
	/ΧΡό⁷V υ < Ν^-1	Ύ chY o ³ P H ^CH3

148

PL 219 563 B1

595	CH₃ chiralny χΑ^ο7Γ A™² M A N\ o	461	96	2.52
596	CH₃ chiralny os N^c=\ OH	371	90	1.26
597	CH₃ chiralny M AA n-Ą CZ ·	461	97	2.43
598	CH₃ chiralny r\ h₃c ^u	385	90	1.47
599	h₃c oh₃ QsP ^J chiralny /YP*OH 3	503	97	2,00
600	h₃c .ch Τ™, fjO r-\ 3	503	98	2,21

PL 219 563 B1

149

601	H C CH, /=%^S Η^ί γ Λ ^ΝΥ Ν»-< V ζ-θ Α Ο	chiralny Ν^Υ Υ/°	502	96	2, 66
602	? γΫ	chiralny	504	91
	OtotoY τ~\ Ρ ^ΝΗζ Ν=< > Ο CH S
603	?«=	chiralny	530	95
	toto ^ΝΗ2
604		chiralny	530	91
	0Α°Υ> wy	νη₂
605	Y”f	chiralny	490	90
	(Γγ,Μ Ύ
606	ι”³ γΥ^ΌΗ₃	chiralny	461	91
	Cr-χ ΛΧ- '-ζί

150

PL 219 563 B1

607	Τ%₃ ^chiralny H₂N-y° X	372	97	3,03
608	LŁh₃ ^^Γ3ΐηγHjj	501	98	3,28
609	CH₃ ehiralny JA _v[ΓΆ^οΆ κγ'™· ^u ΛΑ	553	95
610	CH₃ ehiralny Ja αά Ύ^Α· u A 8 s	554	90
611	θ ehiralny κτΧ^ΝΗ? γλ°υ ^cHi ? s	504	96	1,77
612	f? ehiralny JA,NH₂ (Χ^ο i ¥ ^CH3i? i? N=O CH,	518	96	1, 85
613	P ehiralny ^N s c«A nh₂	546	90	1,87

PL 219 563 B1

151

614		544	96	2,20
615	Q chiralny nh_? Ύ 9 ^S F	505	95	2,26
616	Q chiralny pp°dC ^H’^{c ch}i s	519	95	2,54
617	o JlNH₂ chiralny /yy/Y Acp HI 1 ^CH3 ^u wm o χο	487	95
618	O 11 MW chiralny _/XzX_/>/XZ^N'^VCH₁ Η Ύ ° 1 ^CH3 ' Ύ< o ch₃ ³	488	90

Następujące, przykładowe pro leki wytworzono postępując zgodnie z procedurami opisanymi w ogólnych schematach syntetycznych i w zamieszczonych powyżej przykładach roboczych, wykorzystując odpowiednie substraty, jak to jest znane specjalistom w tej dziedzinie.

152

PL 219 563 B1

Numer związku	Wzór strukturalny	MS M+H	Czystość HPLC [%]	Czas retencji HPLC [min]
619	chiralny ^H3^CV^CH3 9 ' PA	539	99	3,27
620	chiralny AA°A^Y'p ^H ί i R CH,Π ρ XVr n=7 7 CH₃ 0	526	92	2,11
621	chiralny cr-χΑ, n=7 J ch₃ o	540	92	2,12
622	chiralny ?H₃ 0 V«3 A W '°^/X/ /CH, H J 1 H chI ch₃ ³	628	94	1,81
623	chiralny cpA N=Z ) CH₃ o	570	94	2,08
624	fA yX 3 /P? ( CH, °\ °p 'o Χ7 ° ° ^Z NH₂ ^CH3 '-	654	99	3, 46

PL 219 563 B1

Claims

1. Heterocykliczny związek aromatyczny wybrany z grupy obejmującej związki o poniższych lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.

2. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek określony w zastrz. 1 oraz dopuszczony do stosowania w farmacji nośnik dla tego związku.

3. Kompozycja według zastrz. 2, zawierająca dodatkowo co najmniej jeden dodatkowy środek leczniczy wybrany z grupy obejmującej inne związki określone w zastrz. 1, hormon przytarczyc, bisfosfoniany, estrogen, testosteron, selektywne modulatory receptora estrogenu, selektywne modulatory receptora androgenu, agonistów receptora progesteronu, środki przeciwcukrzycowe, środki przeciwnadciśnieniowe, środki przeciwzapalne, środki przeciw osteoporozie, środki przeciw otyłości, glikozydy nasercowe, środki obniżające poziom cholesterolu i mimetyki tarczycowe.

4. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 2, zawierająca dodatkowo co najmniej jeden uzupełniający składnik odżywczy.

5. Zastosowanie związku określonego w zastrz. 1 do wytwarzania leku do zwiększania poziomów wewnątrzpochodnego hormonu wzrostu.

6. Zastosowanie według zastrz. 5, znamienne tym, że lek jest stosowany w połączeniu, równocześnie lub kolejno, z leczniczo skuteczną ilością co najmniej jednego, dodatkowego środka leczniczego wybranego z grupy obejmującej inne związki określone w zastrz. 1, hormon przytarczyc,

154

PL 219 563 B1 bisfosfoniany, estrogen, testosteron, selektywne modulatory receptora estrogenu, selektywne modulatory receptora androgenu, agonistów receptora progesteronu, środki przeciwcukrzycowe, środki przeciwnadciśnieniowe, środki przeciwzapalne, środki przeciw osteoporozie, środki przeciw otyłości, glikozydy nasercowe, środki obniżające poziom cholesterolu i mimetyki tarczycowe.

7. Zastosowanie związku określonego w zastrz. 1 do wytwarzania leku do leczenia zespołu wyniszczenia wirusem HIV lub opóźniania postępu wyniszczenia albo leczenia początkowej fazy zespołu wyniszczenia wirusem HIV, leczenia zaniku mięśni, zwyrodnienia tłuszczowego, przewlekłej ostrej choroby, osteoporozy, sarkopenii, wątłości lub ARFD u osób w podeszłym wieku, otyłości, choroby nerek, anoreksji, zaburzeń snu, depresji, zespołu X, cukrzycy, niewydolności serca zastoinowej, kardiomiopatii, zaburzeń czynności serca związanych z chorobą zastawek i kacheksją.

8. Zastosowanie według zastrz. 7, znamienne tym, że lek jest stosowany w połączeniu, równocześnie lub kolejno, z leczniczo skuteczną ilością co najmniej jednego, dodatkowego środka leczniczego wybranego z grupy obejmującej inne związki określone w zastrz. 1, hormon przytarczyc, bisfosfoniany, estrogen, testosteron, selektywne modulatory receptora estrogenu, selektywne modulatory receptora androgenu, agonistów receptora progesteronu, środki przeciwcukrzycowe, środki przeciwnadciśnieniowe, środki przeciwzapalne, środki przeciw osteoporozie, środki przeciw otyłości, glikozydy nasercowe, środki obniżające poziom cholesterolu i mimetyki tarczycowe.

9. Zastosowanie związku określonego w zastrz. 1 do wytwarzania leku do pobudzania gojenia się rany i/lub pobudzania układu immunologicznego; lub do zwiększania masy mięśni i/lub siły mięśni albo utrzymywania siły i czynności mięśni w podeszłym wieku; lub do zwiększania masy wychudzonego ciała; lub do wspomagania funkcji poznawczych; lub do poprawiania odpowiedzi immunologicznej na szczepienie; lub do przyspieszania powrotu do normalnego stanu biodra po złamaniu.