PL196220B1 - Urządzenie do testowania sterylizatora oraz urządzenie krętotorowe, zwłaszcza do urządzenia do testowania sterylizatora - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do testowania sterylizatora zawierajace co najmniej jedna pare korpusów rozlacznie i szczelnie polaczonych ze soba, tworzacych pierwsza wewnetrzna komore we- wnatrz urzadzenia, przy czym co najmniej je- den z korpusów zawiera porowaty element pozwalajacy na skrosna penetracje pary po- przez korpus do pierwszej komory, urzadzenie zawiera takze zmieniajace swa charakterystyke pod wplywem oddzialywania pary i temperatury po okreslonym czasie elementy wskazujace, umieszczone pomiedzy korpusami lub korpusem w odpowiednim polozeniu wewnatrz pierwszej komory, znamienne tym, ze porowaty element co najmniej jednego korpusu (6, 102, 104) posia- da co najmniej jedna zewnetrzna powierzchnie pozwalajaca na przenikanie pary w róznych kierunkach. PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy urządzenia do testowania sterylizatora oraz urządzenia kretotorowego, zwłaszcza do urządzenia do testowania sterylizatora.

Sterylizatory zapewniające sterylność instrumentów i urządzeń, z którymi może stykać się ludzki organizm są stosowane niemal we wszystkich szpitalach. Ryzyko i zagrożenie wynikające z wykonywania operacji na żywych organizmach zwierząt oraz ludzi niesterylnym sprzętem i w niesterylnych warunkach zostało należycie udokumentowane. W środowisku, gdzie pacjenci oczekują pomyślnego leczenia w sterylny sposób skuteczna sterylizacja jest wymogiem podstawowym, w związku z czym powstały urządzenia służące do testowania skuteczności sterylizatorów i sterylizacji.

Choć poniższy opis dotyczy wyłącznie urządzeń do testowania sterylizatorów w szpitalach, urządzenie według obecnego wynalazku ma znacznie szersze zastosowanie i może być użyte w sterylizatorach laboratoryjnych, w zakładach opieki zdrowotnej oraz klinikach weterynaryjnych do sterylizacji narzędzi, opatrunków, tekstyliów medycznych itp.

Znane są nowoczesne sterylizatory, z których wiele występuje w postaci wysokociśnieniowych autoklawów, które oddziaływują na zawartość parą o wysokiej temperaturze przez określony czas. Trzema parametrami procesu sterylizacji są: czas, temperatura i obecność pary wodnej. Skuteczną sterylizację można wykonać tylko wtedy, gdy para styka się ze wszystkimi częściami sterylizowanego ładunku przez określony, odpowiedni czas. Powietrze uchwycone i pozostające w ładunku będzie zapobiegać niezbędnej penetracji pary. Termodynamiczne nieregularności mieszanin powietrza i pary wodnej i z konieczności antagonistyczne środowisko wytwarzane wewnątrz autoklawów szafkowych utrudniają proces monitorowania i sterylizacji, w związku z czym opracowano prosty wskaźnik wizualny.

W wyniku przeprowadzonego w latach 1960 testu Bowie-Dick'sa ustalono, czy zabieg usunięcia powietrza w procesie sterylizacji wystarcza dla zapewnienia szybkiej i równomiernej penetracji pary do wszystkich części ładunku. Test polegał na umieszczeniu wewnątrz sterylizatora sterty ręczników o wysokości około 11 cali i powierzchni przekroju w przybliżeniu odpowiadającej formatowi A4 papieru. Wewnątrz stosu, mniej więcej w połowie jego wysokości, umieszczono arkusz papieru, na którego powierzchnię naniesiono wzór chemicznego tuszu wskaźnikowego, maksymalnie czułego na zmianę koloru w obecności pary o wysokiej temperaturze. Próba polegała na umieszczeniu stosu ręczników w sterylizatorze i rozpoczęciu standardowego cyklu sterylizacji, jaki byłby przykładowo wykonywany dla narzędzi chirurgicznych, pościeli szpitalnej, itp., przez pewien czas, na przykład 3-4 minuty. Po wyjęciu stosu ręczników sprawdzano arkusz wskaźnikowy pod względem jednorodnej zmiany koloru wskaźnika na całej powierzchni arkusza i w zależności od tego ustalano poprawność zabiegu usuwania powietrza ze sterylizatora.

W znany sposób samo ciepło może zapewnić skuteczną sterylizację, jednakże dezaktywacja mikroorganizmów będzie znacznie szybsza w obecności wilgoci (pary). Przykładowo, skuteczną sterylizację można uzyskać poprzez oddziaływanie suchego ciepła na materiał w temperaturze 160°C przez jedną godzinę, natomiast ten sam poziom sterylizacji można uzyskać przez wprowadzenie pary wodnej o temperaturze 160°C na trzy minuty.

Użycie w badaniu Bowie-Dick'sa stosu ręczników nosi nazwę obecnie „porowatego ładunku. Takie ładunki uważa się za najtrudniejsze pod względem penetracji pary lub wytworzenia pewnego oporu dla pary przedostającej się w kierunku arkusza wskaźnikowego. Racjonalnym uzasadnieniem takiego testu będzie możliwość penetracji porowatego ładunku dla odpowiedniej zmiany koloru arkusza wskaźnikowego, po czym tekstylia itp., wykazujące mniejszy opór dla penetracji pary będą skutecznie sterylizowane.

Aktualna modyfikacja oryginalnego testu Bowie-Dick'sa polega na zastosowaniu arkuszy ze wskaźnikiem chemicznym jednorazowego lub wielorazowego użytku. Arkusz kalibruje się dla uzyskania działania podobnego do oryginalnego stosu ręczników Bowie-Dick'sa z umieszczonym wewnątrz wskaźnikiem chemicznym. Po przeprowadzeniu tradycyjnej sterylizacji stosu wyjmuje się wskaźnik i kontroluje w zakresie jednorodnej zmiany koloru na całej powierzchni arkusza, co stanowi wskazanie skutecznego działania zabiegu usunięcia powietrza ze sterylizatora.

Niedogodność tego sposobu testowania polega na konieczności wyrzucenia raz użytego materiału. Uwzględniając miliony testów wykonywanych corocznie w szpitalach i innych wymagających sterylności środowiskach na całym świecie, oszczędności wynikające z zastosowania urządzenia wielorazowego użytku będą znaczne.

PL 196 220B1

Jedną dostępną obecnie alternatywą dla opisanego powyżej pakietu testowego jednorazowego użytku jest urządzenie zawierające śrubowo zwiniętą wąską rurkę o długości około 2-3 m i średnicy około 2 mm, otwartą na jednym końcu i połączoną na drugim końcu z małą kapsułką, w której umieszczono wskaźnik chemiczny. W zastosowaniu, zwiniętą rurkę umieszcza się wewnątrz sterylizatora i rozpoczyna się sterylizację, podczas której para stopniowo przedostaje się wzdłuż wnętrza rurki, aż dotrze do kapsułki, w którą wchodzi rurka. Efektywność penetracji pary ocenia się na podstawie zmiany wyglądu chemicznego wskaźnika. Po próbie urządzenie można wykorzystać ponownie z zastosowaniem nowej kapsułki wskaźnika.

Długość wąskiego przejścia rurki czyni ją kontradykcyjną i nieanalogiczną do porowatego ładunku z powodu masy, kierunkowej czułości, kształtu fizycznego, itd.

Jednakże występują pewne istotne niedogodności związane z urządzeniem rurkowym. Po pierwsze, nie można łatwo ustalić poprzedniego użycia tego urządzenia i choć chemiczny wskaźnik wymienia się przed każdym zastosowaniem urządzenia, nie ma gwarancji, że urządzenie to nie zostało wcześniej niewłaściwie potraktowane bądź też nie było w pełni przygotowane do kolejnego zastosowania przez ostatniego użytkownika. Należy pamiętać, że w ruchliwym szpitalu urządzenie można po prostu zostawić w pobliżu sterylizatora do zastosowania przez liczny personel, który z niego skorzysta.

Po drugie, zachodzi ryzyko, że otwierana kapsułka zostanie nieszczelnie zamknięta. Spowoduje to łatwiejszy dopływ pary w otwartym końcu rurki wskaźnikowej w kapsułce, przez co urządzenie może dawać błędne wskazania o prawidłowym działaniu sterylizatora.

Po trzecie, para wykazuje skłonność do kondensacji na wewnętrznej powierzchni i, co ważniejsze, na wewnętrznych ścianach rurki. Znaczna kondensacja pary na wewnętrznej ściance rurki wzdłuż toru może zapobiec przedostawaniu się pary do otwartego końca w kapsułce.

Po czwarte, problem kondensacji będzie również występował po wyjęciu rurki po wykonaniu badania i w pewnych przypadkach w rurce mogą pozostawać krople. Przy wykonywaniu następnego testu rurka zostaje ogrzana w sterylizatorze w drodze przewodnictwa, z ogrzaniem także pary wodnej podawanej w kierunku wskaźnika chemicznego wewnątrz kapsuły. W takich warunkach urządzenie będzie również dawało błędne odczyty.

Ostatecznie, zgodnie z opinią wielu specjalistów, pojedynczy wąski otwór, poprzez który przechodzi para przed przedostaniem się na długości rurki jest zbyt czuły kierunkowo, przez co nie daje rzetelnego uśrednienia charakterystyki penetracji pary wewnątrz komory sterylizacyjnej.

Przykłady kierunkowo czułych urządzeń do testowania sterylizatora ujawniono w opisach kolejnych opublikowanych zgłoszeń patentowych nr PCT/DE94/00687, PCT/DE94/00688, PCT/DE94/00689. Dokumenty powyższe opisują zasadniczo cylindryczne, rurkowe urządzenia do testowania, których jeden koniec jest zamknięty w stosunku do atmosfery za pomocą zaślepki lub korka, w pobliżu którego umieszczono środki wskaźnika chemicznego w wewnętrznej komorze urządzenia, przeciwny otwarty koniec tych urządzeń posiada różne wkładki tworzące barierę penetracyjną, przez którą musi przejść para w celu oddziaływania ze wskaźnikiem chemicznym wewnątrz tego urządzenia.

Mianowicie, zgłoszenie międzynarodowe nr PCT/DE94/00687 opisuje zastosowanie gwintowanego korka wkręcanego w otwarty koniec urządzenia, którego gwint jest nieco mniejszy od średnicy otworu w urządzeniu, co tworzy śrubowy kanał pomiędzy gwintem korka i gwintem urządzenia. Jest to urządzenie efektywnie podobne do urządzenia rurkowego opisanego powyżej, z tą różnicą, że stały śrubowy tor prowadzi od zewnątrz urządzenia do wskaźnika chemicznego, w odróżnieniu od spiralnego toru, wzdłuż którego para przechodzi wewnątrz rurki.

W zgłoszeniu międzynarodowym nr PCT/DE94/00688 opisano zastosowanie układu kapilarnego występującego pomiędzy wewnętrzną komorą urządzenia, w której umieszczono wskaźnik i przeciwnym otwartym końcem urządzenia, z którego penetruje para wewnątrz sterylizatora, a w zgłoszeniu międzynarodowym nr PCT/DE94/00689 opisano zastosowanie korka z porowatego materiału, poprzez który para może przechodzić w kierunku wskaźnika umieszczonego w wewnętrznej komorze urządzenia. Żadne z obu ostatnio opisanych zgłoszeń patentowych nie dotyczy zastosowania tzw. „krętego toru, jaki występuje w śrubowym torze opisanym w zgłoszeniu międzynarodowym nr PCT/DE94/00687 lub w spiralnym torze, wzdłuż którego przechodzi para w rurce wspomnianych powyżej znanych obecnie urządzeń, natomiast zgłoszenie międzynarodowe nr PCT/DE94/00687 nie uwzględnia zastosowania tzw. „porowatego ładunku.

PL 196 220B1

Dodatkowo, wszystkie urządzenia opisane w wymienionych powyżej zgłoszeniach patentowych są czułe kierunkowo w tym znaczeniu, że para wodna rozpoczyna penetrację krętego toru lub porowatego ładunku (bądź jego odpowiednika) z jednej określonej strony, a ponadto tylko na jednej określonej powierzchni tego urządzenia. Należy zaznaczyć, że warunki wewnątrz jednostek autoklawowych są generalnie ekstremalnie niejednorodne i możliwe jest, że kierunkowa czułość jako termin użyty do opisania generalnie liniowego toru, wzdłuż którego przemieszcza się para lub inny sterylizujący środek do zetknięcia ze wskaźnikiem, w takich urządzeniach może prowadzić do błędnych odczytów.

Urządzenie do testowania sterylizatora zawierające co najmniej jedną parę korpusów rozłącznie i szczelnie połączonych ze sobą, tworzących pierwszą wewnętrzną komorę wewnątrz urządzenia, przy czym co najmniej jeden z korpusów zawiera porowaty element pozwalający na skrośną penetrację pary poprzez korpus do pierwszej komory, urządzenie zawiera także zmieniające swą charakterystykę pod wpływem oddziaływania pary i temperatury po określonym czasie elementy wskazujące, umieszczone pomiędzy korpusami lub korpusem w odpowiednim położeniu wewnątrz pierwszej komory, według wynalazku charakteryzuje się tym, że porowaty element co najmniej jednego korpusu posiada co najmniej jedną zewnętrzną powierzchnię pozwalającą na przenikanie pary w różnych kierunkach.

Korzystnie, wewnątrz urządzenia dodatkowo rozmieszczone są pośrednie elementy krętotorowe, szczelnie dzielące pierwszą komorę na dwie drugie komory, pierwszą drugą komorę utworzona pomiędzy elementami krętotorowymi i wewnętrzną powierzchnią co najmniej jednego korpusu, poprzez którą wydostaje się para przenikająca przez ten korpus oraz drugą drugą komorę utworzoną po przeciwnej stronie elementów krętotorowych z pierwszej drugiej komory i zawierającą umieszczone w niej elementy wskaźnikowe.

Korzystnie, co najmniej jeden korpus posiada zasadniczo łukowatą powierzchnię zewnętrzną.

Korzystnie, co najmniej jeden korpus jest korpusem cylindrycznym.

Korzystnie, co najmniej jeden korpus jest korpusem co najmniej częściowo kulistym.

Korzystnie, zewnętrzna powierzchnia porowatego korpusu jest zasadniczo ciągła co najmniej wokół jednej osi urządzenia.

Korzystnie, tworzące urządzenie dwa korpusy połączone ze sobą wykazują określony stopień porowatości.

Korzystnie, każdy z korpusów jest zasadniczo półkulisty.

Korzystnie, co najmniej jeden z korpusów posiada wnękowe wgłębienie zwiększające skuteczną objętość pierwszej komory.

Korzystnie, urządzenie dodatkowo zawiera przeponę z otworem tworzącą szczelną trzecią komorę wewnątrz urządzenia, w której zbiera się para.

Korzystnie, porowate korpusy są ze spiekanego materiału polipropylenowego.

Korzystnie, porowate korpusy są z polimerowej włókniny.

Urządzenie krętotorowe, zwłaszcza do zastosowania w urządzeniu do testowania sterylizatora zawierające co najmniej dwa zasadniczo płaskie elementy krętotorowe posiadające pierwszą i drugą powierzchnie oddzielone ich grubością, które to elementy krętotorowe są połączone rozłącznie ze sobą i mają zbliżone do siebie swoje odpowiednie drugie powierzchnie, przy czym co najmniej jeden lub oba z tych elementów krętotorowych zawierają krętotorowe elementy rowkowe na drugiej powierzchni, biegające labiryntowe, spiralnie lub w innym układzie krętotorowym na drugiej powierzchni, a jeden z tych elementów posiada otwór wlotowy, prowadzący od pierwszej powierzchni tego elementu poprzez jego grubość, wychodzący w określonym miejscu krętotorowych elementów rowkowych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że posiada umieszczony pomiędzy dwoma elementami krętotorowymi pośredni element krętotorowy, szczelnie zamykający elementy rowkowe i tworzący krętotorowy kanał co najmniej po jednej stronie elementów krętotorowych.

Korzystnie, urządzenie posiada otwór wylotowy pozwalający na wypływ pary z określonego miejsca do elementów rowkowych.

Korzystnie, w drugiej powierzchni jednego z elementów krętotorowych umieszczone jest wgłębienie, w których umieszczane są elementy wskazujące o zmiennej charakterystyce po określonym czasie oddziaływania pary i temperatury.

Korzystnie, pośredni element krętotorowy jest ściśliwy, dla szczelnego utworzenia wspomnianego kanału.

Korzystnie, na drugich powierzchniach obu elementów krętotorowych rozmieszczone są elementy rowkowe, zaś między nimi umieszczony jest pośredni element krętotorowy tworząc kanały z tymi elementami rowkowymi po obu stronach pośredniego elementu krętotorowego.

PL 196 220B1

Korzystnie, elementy krętotorowe połączone są ze sobą zawiasowo na części ich odpowiednich krawędzi za pomocą elementów zawiasowych.

Korzystnie, otwór wlotowy jednego elementu krętotorowego biegnie do elementów rowkowych na jego drugiej powierzchni w pobliżu jednego końca tych elementów rowkowych, zaś otwór wylotowy jest wykonany w przeciwnym elemencie krętotorowym i biegnie do elementów rowkowych w tym elemencie krętotorowym w pobliżu ich końca.

Korzystnie, pośredni element krętotorowy jest zamocowany w połączeniu zawiasowym obu pozostałych elementów krętotorowych dla zapewnienia poprawnego ustalenia pośredniego elementu krętotorowego przy rozłącznym łączeniu obu tych elementów krętotorowych ze sobą.

Korzystnie, pośredni element krętotorowy posiada otwór łączący odpowiednio kanały krętotorowe utworzone przez ten pośredni element krętotorowy po każdej jego stronie.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest zapewnienie urządzenia do testowania sterylizatora, które przynajmniej łagodzi, jeśli nie eliminuje, wady wcześniejszych znanych urządzeń i które ponadto może być stosowane wielokrotnie oraz łączy zalety wcześniej opisanych urządzeń.

Zalety rozwiązania według wynalazku wynikają z faktu, że urządzenie do testowania sterylizatora posiada parę korpusów rozłącznie i szczelnie połączonych ze sobą, tworzących wewnętrzną pierwszą komorę wewnątrz tego urządzenia, do której dostęp uzyskuje się po rozłączeniu tych korpusów, korzystnie jeden z korpusów posiada porowaty element umożliwiający penetrację pary do komory, zaś pomiędzy korpusami w pewnym miejscu wewnątrz pierwszej komory umieszczono elementy wskaźnikowe, zgodnie ze swoją charakterystyką te elementy wskaźnikowe zmieniają się po określonym czasie oddziaływania pary i temperatury, a porowaty element posiada przynajmniej jedną zewnętrzną powierzchnię, poprzez którą para może penetrować w licznych różnych kierunkach.

Zaletą rozwiązania jest również zastosowanie wewnętrznego układu krętotorowego szczelnie dzielącego pierwszą komorę na dwie drugie komory, z których pierwsza druga komora znajduje się pomiędzy układem krętotorowym i wewnętrzną powierzchnią co najmniej jednego korpusu, poprzez który wydostaje się para, a druga druga komora jest utworzona po przeciwnej stronie układu krętotorowego względem pierwszej komory i jest wyposażona w elementy wskaźnikowe. Para w wymuszony sposób przepływa wokół układu krętotorowego przed wydostaniem się do drugiej komory i następnie styka się z elementami wskaźnikowymi.

Co najmniej jeden korpus posiada zasadniczo łukową powierzchnię zewnętrzną, przy czym wspomniany korpus może być korzystnie cylindryczny, zaś zewnętrzna powierzchnia porowatego korpusu jest zasadniczo ciągła wokół przynajmniej jednej osi tego urządzenia.

Zaletę rozwiązania według wynalazku stanowi również to, że oba łączone ze sobą człony lub korpusy tworzące urządzenie wykazują określony stopień porowatości i ponadto korzystnie jest, gdy oba korpusy są zasadniczo kuliste.

Ponadto zaletą wynalazku jest również to, że przynajmniej jeden korpus posiada otwór wnękowy zwiększający skuteczną objętość pierwszej komory.

Szczególnie korzystnie porowate korpusy są wykonane ze spiekanego materiału polipropylenowego, którego porowatość można korzystnie zmieniać stosownie do wymagań dla konkretnego urządzenia oraz można wytwarzać dowolny pożądany kształt. Zgodnie z wynalazkiem w alternatywnym przykładzie porowate korpusy wykonuje się z materiału polimerowego uzyskiwanego metodą „spod filiery. Jednakże proces wytwarzana takich materiałów jest ograniczony w takim zakresie, że można wytwarzać jedynie niektóre kształty geometryczne (np. cylinder) przy otrzymywaniu materiału tą metodą.

Zaletą rozwiązania jest także zastosowanie przepony z otworem umieszczonej wewnątrz pierwszej komory zasadniczo na podstawie jednego ze wspomnianych korpusów, tworząc w ten sposób trzecią komorę z powierzchniami wnękowego otworu, gdzie para po przeniknięciu z licznych kierunków może gromadzić się przed wejściem przez wspomniany otwór do pierwszej drugiej komory.

Taką przeponę z otworem można zastosować do szczelnego podzielenia pierwszej lub drugiej drugiej komory, tworząc w ten sposób pierwszą i drugą trzecią komorę ze wspomnianych drugich komór. Mogą być również zastosowane dwie przepony z otworami do podzielenia pierwszej lub drugiej drugiej komory według potrzeb.

Podział pierwszej wewnętrznej komory na drugą i trzecią komorę przedstawiono eksperymentalnie dla poprawy ogólnego działania urządzenia do testowania sterylizatora. Abstrahując od teorii należy przypuszczać, że taką poprawę działania uzyskano w wyniku lepszego gromadzenia się pary w objętości drugiej i trzeciej komory, co eliminuje efekty występujące w tradycyjnej cyklicznej przewi6

PL 196 220B1 dywanej pracy nowoczesnych sterylizatorów, tzn. przemiennego wytwarzania próżni i wprowadzania pary do sterylizatora podczas zastosowania, w celu zasadniczego wyeliminowania powietrza.

Zaletą rozwiązania jest również w następnym aspekcie wykonania wynalazku zapewnienie urządzenia krętotorowego, w którym występują dwa zasadniczo płaskie elementy posiadające zewnętrzną i wewnętrzną powierzchnię podzielone ich grubością, elementy te rozłącznie połączono ze sobą i zbliżono ich wewnętrzne powierzchnie do siebie, przy czym jeden lub oba ze wspomnianych elementów zaopatrzono w układ krętotorowy na ich wewnętrznych powierzchniach w postaci labiryntowej, spiralnej lub innego krętego toru na powierzchni. Jeden z elementów krętotorowch posiada otwór wlotowy prowadzący z zewnętrznej powierzchni wspomnianego elementu poprzez jego grubość, i otwór w określonym położeniu układu krętotorowego, przy czym pomiędzy dwoma wspomnianymielementami krętotorowymi umieszczono pośredni element krętotorowy, szczelnie zamykający te wgłębienia i tworzący kręty kanał przynajmniej po jednej stronie członu pośredniego.

Urządzenie zawiera również otwór wylotowy, przez który wydostaje się płyn w określonym miejscu rowków lub alternatywnie zawiera wgłębienie w powierzchni wewnętrznej jednego z elementów krętotorowych, w którym można umieścić opisane powyżej elementy wskazujące.

Pośredni człon jest ściśliwy, co tworzy szczelne połączenie wspomnianego kanału i stanowi kolejną zaletę rozwiązania, zaś rowki wykonano na wewnętrznych powierzchniach obu pozostałych elementów krętotorowych, zaś umieszczenie między nimi członu pośredniego tworzy kanałki z każdymi ze wspomnianych rowków po każdej stronie tego członu.

W najkorzystniejszym przykładzie elementy połączono zawiasowo na części ich odpowiednich krawędzi.

Zaletą jest również to, że otwór wlotowy jednego z elementów dochodzi do rowków na wewnętrznej powierzchni w pobliżu jednego końca rowków, a otwór wylotowy wykonany w drugim elemencie dochodzi do wspomnianych rowków w elemencie sąsiednim.

Element pośredni krętotorowy zamocowano w zawiasowym połączeniu obu pozostałych elementów, co zapewnia poprawne ustalenie członu pośredniego przy rozłącznym połączeniu tych elementów ze sobą.

Pośredni element krętotorowy zaopatrzony jest w otwór łączący odnośne kanały krętotorowe utworzone w członie pośrednim po obu jego stronach, zaś wewnątrz wspomnianych środków krętotorowych utworzono komorę, w której para gromadzi się przed przejściem przez kręty tor.

Dla specjalistów będzie zrozumiałe, że zastosowanie rozdzielnych elementów posiadających rowki zbliżane do siebie podczas łączenia dla utworzenia kanałów ze ściśliwym członem pośrednim umożliwia łatwe czyszczenie i przewietrzanie elementów rowkowych. Tak wiec urządzenie według wynalazku można łatwo przewietrzać i czyścić, z zachowaniem wielokrotnego zastosowania.

Przy zastosowaniu elementów krętotorowych w połączeniu z urządzeniem do testowania sterylizatora opisanym powyżej para przenika najpierw porowate korpusy, które tworzą zasadnicze urządzenie i następnie w wymuszony sposób przepływa do komory urządzenia, skąd przechodzi poprzez środki krętotorowe przed wyjściem do następnego wgłębienia, gdzie umieszczono środki wskazujące. Zastosowanie określonych środków wskazujących nie jest tu istotne. Urządzenie można skalibrować do różnych rodzajów środków wskazujących, na przykład chemicznych, biochemicznych, biologicznych. Przewidziano również zastosowanie elektronicznego urządzenia wykrywającego zamiast środków wskazujących, dostarczającego dokładne zestawy danych odnośnie charakterystyki atmosfery w urządzeniu, w dowolnej komorze w funkcji czasu, po rozpoczęciu dowolnego przebiegu sterylizacji.

Podstawową zaletą wynalazku jest po pierwsze, zastosowanie cylindrycznych lub półkulistych porowatych korpusów dla utworzenia urządzenia umożliwiającego przedostawanie się pary do wnętrza wspomnianych korpusów z dowolnego kierunku i zasadniczo na całej powierzchni korpusów, i po drugie to, że krętotorowe środki mogą być łatwo, prosto i szybko otwarte, co umożliwia przewietrzanie i oczyszczenie krętego toru. Następnie można ponownie zastosować urządzenie do testowania oraz środki krętotorowe. W oczywisty sposób czworokątny porowaty korpus posiadający przynajmniej dwie umożliwiające penetracje odsłonięte dla pary powierzchnie zewnętrzne, będzie działał w podobny sposób.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia cylindryczne urządzenie do testowania sterylizatora zgodne z wynalazkiem, w perspektywicznym widoku rozłożonym, fig. 1A - przeponę z otworem, jaką można zastosować w urządzeniu według wynalazku, w widoku perspektywicznym, fig. 2 -inny przykład wykonania wynalazku jako sferyczne urządzenie do testowania, w rozłożonym widoku perspektywicznym.

PL 196 220B1

Na fig. 1 pokazano urządzenie do testowania sterylizatora 2 w zalecanym przykładzie wykonania według wynalazku, posiadające pierścieniową podstawę 4, na której urządzenie stoi po umieszczeniu wewnątrz sterylizatora, porowaty korpus cylindryczny 6 posiadający otwór wnękowy lub wnękowe wgłębienie 8 o głębokości mniejszej od wysokości korpusu i dostosowany do określonego przeznaczenia. Ponad korpusem 6 występuje wiele różnych elementów składowych, zapewniających poprawne działanie urządzenia. Pierwszym z tych elementów jest pierścieniowa pokrywka 10 posiadająca elementy kształtowe 12, 14, 16, 18 umożliwiające obrotowe połączenie zamknięcia z innymi elementami składowymi powyżej pokrywki.

Zgodnie z rysunkiem pokrywka 10 posiada kołnierz 20 zaopatrzony w fazowanie 22 wokół powierzchni zewnętrznej o nieco większej średnicy niż korpus 6, ponad którym jest umieszczony. Mniej więcej w połowie wysokości pokrywki wykonano wewnętrzną powierzchnię pierścieniową 24, a powyżej i wokół obwodu powierzchni pierścieniowej 24 wykonano pierścieniowe obrzeże 26, które tworzy kołowe wgłębienie z powierzchnią pierścieniową 24. Otwór 28 umożliwia przepływ pary przechodzącej poprzez porowaty korpus 6 z górnej powierzchni 30 korpusu i z wnętrza otworu wnękowego 8, poprzez pokrywkę 10.

Przeponę 25 z otworem można szczelnie umieścić na wewnętrznej powierzchni korpusu 6, ponad otworem wnękowym 8 lub w otworze 28, przez co powstaje trzecia komora utworzona przez tę przeponę 25 i wnękowy otwór 28 wewnątrz korpusu, ponieważ tym sposobem doświadczalnie wykazano poprawę działania urządzenia, które dokładniej określa skuteczność badanego sterylizatora.

Zgodnie z wynalazkiem zapewniono również urządzenie krętotorowe posiadające kręty tor złożony z trzech elementów krętotorowych 32, 34, 36, które zawiasowo łącza się ze sobą wokół swych obwodów, na elementach zawiasowych 38, 40, 42. Mianowicie, element zawiasowy 38 jest występem, element zawiasowy 40 jest szczeliną nieco większą od tego występu, w która wkłada się występ przed umieszczeniem w wybraniu stanowiącym element zawiasowy 42 elementu krętotorowego 36, gdzie następuje spięcie za pomocą przetyczki 44.

Spośród wspomnianych elementów krętotorowych 32, 34, 36 pierwszy i trzeci element krętotorowy 32, 36 są zasadniczo płaskie i posiadają na jednej powierzchni spiralny rowek stanowiący elementy rowkowe 46 (pokazany dla elementu 32). Drugi pośredni element krętotorowy 34 znajduje się pośrodku i jest wykonany ze sprężystego materiału umieszczonego pomiędzy elementami krętotorowymi 32, 36 rozłącznie łącząc je ze sobą i tworząc szczelne spiralne kanałki z rowkami utworzonymi na powierzchniach pierwszego i trzeciego elementu krętotorowego 32, 36 po obu jego stronach.

W pierwszym i trzecim elemencie krętotorowym 32, 36 wykonano w ich środkach otwory (pokazano otwór 48 w elemencie krętotorowym 36), tworzące wejście i wyjście do spiralnych kanałków utworzonych pomiędzy elementami. Pośredni element krętotorowy 34 dodatkowo posiada otwór 50 tworzący połączenie pomiędzy kanałkiem wykonanym w elemencie krętotorowym 32 po jednej stronie pośredniego elementu krętotorowego 34 i kanałkiem wykonanym w elemencie krętotorowym 36. Płyn przedostaje się do spiralnego kanałka utworzonego w pierwszym elemencie przez otwór 48 w tym elemencie krętotorowym 32, w jego środku, po czym w wymuszony sposób spiralnie przepływa od środka na zewnątrz do otworu 50 (znajdującego się na końcu spiralnego elementu rowkowego 46). Następnie płyn przepływa przez otwór 50 do drugiego spiralnego kanałka, którym w wymuszony sposób przedostaje się spiralnie do wewnątrz w kierunku otworu 48, przez który ostatecznie wydostaje się.

Cały układ lub urządzenie krętotorowe zawierające elementy krętotorowe (32, 34, 36) umieszczono w górnym wgłębieniu utworzonym w pokrywce 10 przez powierzchnię pierścieniową 24 i jej obwodowe pierścieniowe obrzeże 26, opcjonalnie zamykane na kołnierzach wykonanych w obrzeżu 26. Przy składaniu urządzenia 2 wstępnie zmontowane urządzenie krętotorowe (32, 34, 36) wpuszcza się w to wgłębienie i obraca za pomocą uchwytów dostosowanych do chwytania palcem (nie pokazano) wykonanych na górnej powierzchni elementu krętotorowego 38.

Po zamocowaniu ponad otworem 48 umieszcza się wskaźnik (nie pokazany i nie opisany, ponieważ nie dotyczy zakresu wynalazku) i na urządzenie nakłada się wieczko 52 z obrzeżem 54, w wyniku połączenia zamocowań (nie pokazano) na wewnętrznej powierzchni wspomnianego obrzeża 54 z elementami kształtowymi 12, 14, 16, 18 na pokrywce 10. Następnie urządzenie umieszcza się w sterylizatorze, który uruchamia się i po wykonaniu zwykłej sterylizacji urządzenie wyjmuje się i otwiera w celu sprawdzenia wskaźnika.

Należy zauważyć, że urządzenie można odwrócić podstawę 4 i wieczko 52 można dostosować do wewnętrznej powierzchni, na której umieszcza się wskaźnik. Zgodnie z określeniem w załączonych zastrzeżeniach, pierwszą wewnętrzną komorę tego urządzenia tworzy wnękowy otwór 8 i wewnętrzna

PL 196 220B1 powierzchnia otworu 28 wieczku 52. Komorę szczelnie podzielono poprzez umieszczenie układu krętotorowego (32, 34, 36), tworząc po obu stronach pierwszą komorę (po stronie otworu wnękowego 8 i drugą komorę po stronie wewnętrznej powierzchni wieka. Drugą komorę ponownie można podzielić poprzez umieszczenie przepony 25 z otworem, jak wspomniano uprzednio, przez co powstaje trzecia komora utworzona wewnątrz korpusu 6 przez otwór wnękowy 8 i wspomnianą przeponę 25. Należy również zauważyć, że urządzenie opisane w odniesieniu do fig. 1 można zastosować jako tester sterylizatora bez opisanego powyżej urządzenia krętotorowego. Wskaźnik można umieścić na powierzchni pierścieniowej 24 lub wewnątrz wieczka 52, gdzie para przedostaje się po przejściu przez porowaty korpus.

Konfigurację urządzenia dostosowano do dalszej modyfikacji, z usunięciem porowatego korpusu i pozostawieniem jedynie podstawy 4, pokrywki 10, układu lub urządzenia krętorowego (32, 34, 36) i wieczka 52.

Jednakże korzystne jest zastosowanie całego urządzenia posiadającego porowate korpusy i układ krętotorowy.

Na fig. 2 pokazano zmodyfikowane urządzenie 100 do testowania sterylizatora. W urządzeniu występuje urządzenie lub układ krętotorowy (32, 34, 36) jak opisano poprzednio, umieszczony wewnątrz urządzenia, a także dwa półkuliste, porowate korpusy 102, 104. W korpusie 104 wykonano wewnętrzne wnękowe wgłębienie 106, w którym gromadzi się para, a części obu korpusów umieszcza się w zawiasowo łączonych członach obrzeża 108, 110, posiadających zawiasy 112, 114.

Podobnie jak w przykładzie wykonania pokazanym na fig. 1, można zastosować przeponę z otworem dla utworzenia komory ze wspomnianym wgłębieniem 106, jak opisano poprzednio.

W członie obrzeża 108 wykonano liczne rowki 116, 118, poprzez które wydostaje się para z płaskiej powierzchni 120 korpusu 102. Po zmontowaniu jest to taki układ, w którym para przenikająca poprzez korpus 102 przechodzi na zewnątrz układu krętotorowego w kierunku wgłębienia 106 bez kontaktu ze wskaźnikiem (nie pokazano), który umieszczono pomiędzy zewnętrzną powierzchnią elementu krętotorowego 32 i tylną powierzchnią 122 pokrywki lub członu obrzeża 108. Umieszczenie wspomnianego wskaźnika wewnątrz wgłębienia utworzonego w tylnej powierzchni 122 i układu zamykającego obie pokrywki na układzie krętotorowym elementów krętotorowych (32, 34, 36) zapobiega niekorzystnemu oddziaływaniu pary na wskaźnik, co mogłoby prowadzić do błędnych odczytów.

W podobny sposób jak w przypadku urządzenia pokazanego na fig. 1, urządzenie 100 można łatwo i szybko otworzyć, aby zwolnić układ krętotorowy sponad wskaźnika, który następnie sprawdza się dla ustalenia prawidłowego działania sterylizatora. Ponadto, układ krętotorowy można szybko wyjąć i otworzyć w celu wysuszenia i oczyszczenia.

Strzałki na rysunkach wskazują możliwy przepływ pary z zewnątrz urządzeń oraz drobiazgowo tory przepływu wewnątrz wspomnianego urządzenia. Oba opisane urządzenia służą do wielokrotnego zastosowania oraz są „bezkierunkowe w tym znaczeniu, że para po umieszczeniu urządzeń w sterylizatorze przenika porowaty korpus niezwłocznie po zetknięciu się z urządzeniem. Stanowi to wyraźną różnicę w stosunku do dostępnych obecnie urządzeń nieprzeznaczonych do wielokrotnego zastosowania, choć podobnych w rozmiarze i kształcie do urządzeń opisanych według wynalazku, mających jedynie tylko kilka odrębnych otworów przelotowych prowadzących do porowatego medium. Są to urządzenia wyraźnie kierunkowe, a w związku z tym mniej korzystne w porównaniu z rozwiązaniem według wynalazku.

Claims (21)

1. Urządzenie do testowania sterylizatora zawierające co najmniej jedna parę korpusów rozłącznie i szczelnie połączonych ze sobą, tworzących pierwszą wewnętrzną komorę wewnątrz urządzenia, przy czym co najmniej jeden z korpusów zawiera porowaty element pozwalający na skrośną penetrację pary poprzez korpus do pierwszej komory, urządzenie zawiera także zmieniające swą charakterystykę pod wpływem oddziaływania pary i temperatury po określonym czasie elementy wskazujące, umieszczone pomiędzy korpusami lub korpusem w odpowiednim położeniu wewnątrz pierwszej komory, znamienne tym, że porowaty element co najmniej jednego korpusu (6, 102, 104) posiada co najmniej jedną zewnętrzną powierzchnię pozwalającą na przenikanie pary w różnych kierunkach.

PL 196 220B1

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wewnątrz urządzenia (2, 100) dodatkowo rozmieszczone są pośrednie elementy krętotorowe (32, 34, 36), szczelnie dzielące pierwszą komorę na dwie drugie komory, pierwszą drugą komorę utworzoną pomiędzy elementami krętotorowymi (32, 34, 36) i wewnętrzną powierzchnią co najmniej jednego korpusu (6, 102, 104), poprzez którą wydostaje się para przenikająca przez ten korpus oraz drugą komorę utworzoną po przeciwnej stronie elementów krętotorowych (32, 34, 36) z pierwszej drugiej komory i zawierającą umieszczone w niej elementy wskaźnikowe.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że co najmniej jeden korpus (6, 102, 104) posiada zasadniczo łukowatą powierzchnię zewnętrzną.

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że co najmniej jeden korpus (6) jest korpusem cylindrycznym.

5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że co najmniej jeden korpus (102,104) jest korpusem co najmniej częściowo kulistym.

6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, znamienne tym, że zewnętrzna powierzchnia porowatego korpusu (6, 102, 104) jest zasadniczo ciągła co najmniej wokół jednej osi urządzenia.

7. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, znamienne tym, że tworzące urządzenie (2, 100) dwa korpusy (6, 102, 104) połączone ze sobą wykazują określony stopień porowatości.

8. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, albo 5, znamienne tym, że każdy z korpusów (102, 104) jest zasadniczo półkulisty.

9. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, albo 4, albo 5, znamienne tym, że co najmniej jeden z korpusów (6, 102, 104) posiada wnękowe wgłębienie (8, 106) zwiększające skuteczną objętość pierwszej komory.

10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że dodatkowo zawiera przeponę (25) z otworem tworzącą szczelną trzecią komorę wewnątrz urządzenia, w której zbiera się para.

11. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, albo 4 albo 5, znamienne tym, że porowate korpusy (6, 102, 104) są ze spiekanego materiału polipropylenowego.

12. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, albo 4, albo 5, znamienne tym, że porowate korpusy (6, 102, 104) są z polimerowej włókniny.

13. Urządzenie krętotorowe, zwłaszcza do zastosowania w urządzeniu do testowania sterylizatora zawierające co najmniej dwa zasadniczo płaskie elementy krętotorowe posiadające pierwszą i drugą powierzchnię oddzielone ich grubością, które to elementy krętotorowe są połączone rozłącznie ze sobą i mają zbliżone do siebie swoje odpowiednie drugie powierzchnie, przy czym co najmniej jeden lub oba z tych elementów krętotorowych zawierają krętotorowe elementy rowkowe na drugiej powierzchni, biegające labiryntowo, spiralnie lub w innym układzie krętotorowym na drugiej powierzchni, a jeden z tych elementów posiada otwór wlotowy, prowadzący od pierwszej powierzchni tego elementu poprzez jego grubość, wychodzący w określonym miejscu krętotorowych elementów rowkowych, znamienne tym, że posiada umieszczony pomiędzy dwoma elementami krętotorowymi (32, 36) pośredni element krętotorowy (34), szczelnie zamykający elementy rowkowe (46) i tworzący krętotorowy kanał co najmniej po jednej stronie elementów krętotorowych (32, 36).

14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że posiada otwór wylotowy (48) pozwalający na wypływ pary z określonego miejsca do elementów rowkowych (46).

15. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że w drugiej powierzchni jednego z elementów krętotorowych (32, 34, 36) umieszczone jest wgłębienie, w których umieszczane są elementy wskazujące o zmiennej charakterystyce po określonym czasie oddziaływania pary i temperatury.

16. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że pośredni element krętotorowy (34) jest ściśliwy, dla szczelnego utworzenia wspomnianego kanału.

17. Urządzenie według zastrz. 13 albo 15, znamienne tym, że na drugich powierzchniach obu elementów krętotorowych (32, 36) rozmieszczone są elementy rowkowe (46), zaś między nimi umieszczony jest pośredni element krętotorowy (34) tworząc kanały z tymi elementami rowkowymi (46) poobu stronach pośredniego elementu krętotorowego (34).

18. Urządzenie według zastrz. 13 albo 15, znamienne tym, że elementy krętotorowe (32, 34, 36) połączone są ze sobą zawiasowo na części ich odpowiednich krawędzi za pomocą elementów zawiasowych (38, 40, 42).

19. Urządzenie według zastrz. 13 albo 14, albo 15, znamienne tym, że otwór wlotowy (48) jednego elementu krętotorowego (32) biegnie do elementów rowkowych (46) na jego drugiej powierzchni w pobliżu jednego końca tych elementów rowkowych (46), zaś otwór wylotowy (50) jest wykonany

PL 196 220B1 w przeciwnym elemencie krętotorowym (36)i biegnie do elementów rowkowych (46) wtym elemencie krętotorowym w pobliżu ich końca.

20. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że pośredni element krętotorowy (34) jest zamocowany w połączeniu zawiasowym obu pozostałych elementów krętotorowych (32, 36) dla zapewnienia poprawnego ustalenia pośredniego elementu krętotorowego (34) przy rozłącznym łączeniu obu tych elementów krętotorowych (32, 36) ze sobą.

21. Urządzenie według zastrz. 13 albo 15, albo 16, znamienne tym, że pośredni element krętotorowy (34) posiada otwór łączący odpowiednio kanały krętotorowe utworzone przez ten pośredni element krętotorowy (34) po każdej jego stronie.