PL196064B1 - Urządzenie jednorazowe do iniekcji - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie jednorazowe do iniekcji zawierajace strzy- kawke wyposazona w przedniej czesci w koncówke z osa- dzona na niej igla, a w tylnej czesci w kryze, przy czym we wspomnianej strzykawce okreslona jest komora napelniana jedna dawka wstrzykiwanego plynu, a komore te uszczelnia tlok polaczony z trzpieniem wyposazonym na drugim koncu w popychacz, znamienne tym, ze zawiera uklad zabezpie- czajacy strzykawke (1) po uzyciu zawierajacy etui zabezpieczajace (7) skladajace sie z korpusu przed- niego (8) i korpusu tylnego (9) o ksztalcie tulei, wyposazo- nych w elementy laczace (12,18) laczace korpusy jeden za drugim, przy czym korpus przedni (8) ma srednice odpo- wiednio dopasowana do srednicy strzykawki (1) i dlugosc umozliwiajaca czesciowe ulokowanie w nim strzykawki, zas korpus tylny (9) o srednicy wiekszej od srednicy kryzy (1b) wspomnianej strzykawki wyposazony jest w podpórki dla palców (23), pierscien (24) umieszczony w korpusie tylnym (9), posia- dajacy elementy blokujace kryze (1b) strzykawki (1), przy czym pierscien (24) i korpus tylny (9) zawieraja pierwsze elementy blokady wzglednej przesuwu, oraz drugie mechanizmy blokady wzglednej przesuwu…………. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie jednorazowe do iniekcji przewidziane do wstępnego napełnienia pojedynczą dawką płynu, który ma być wstrzyknięty.

Stosowane obecnie tradycyjne urządzenia jednorazowe do iniekcji składają się z napełnionej wstępnie strzykawki wyposażonej w kapturek, którego zadaniem jest osłanianie igły przed użyciem i który zdejmuje się w celu wykonania zastrzyku, a następnie po zastrzyku zakłada ponownie w celu wyeliminowania ryzyka niepożądanego ukłucia igłą skażoną.

Okazało się jednak, że rozwiązanie takie cechuje istotna niedogodność wynikająca z faktu, że kapturek trzeba nakładać od czubka igły. Ten fakt właśnie bywa przyczyną dość częstych wypadków ukłuć podczas tej czynności, co niesie za sobą wszelkie możliwe zagrożenia, jakie może spowodować ukłucie igłą skażoną. Ponad to, strzykawki tego typu nie mają żadnych zabezpieczeń, które wykluczałyby ich ponowne użycie i dlatego wymagają specjalnie starannych zabiegów mających na celu ich zniszczenie.

W celu złagodzenia tych niedogodności stosuje się zwykle technikę polegającą na wyposażeniu urządzeń do iniekcji wetui zabezpieczające zdolne do przesuwania się wzdłuż korpusu strzykawki, lub takie, w którym strzykawka może zostać cofnięta. W ten sposób może ona znajdować się, albo w pozycji umożliwiającej wykonanie iniekcji i wtedy igła jest odsłonięta, albo w pozycji zabezpieczonej po użyciu, w której igła jest schowana i osłonięta od zewnątrz przez etui zabezpieczające.

Oparte na powyższej koncepcji rozwiązanie tradycyjne polega na konstruowaniu urządzeń do iniekcji, w których pomiędzy korpusem strzykawki aetui zabezpieczającym umieszcza się materiały elastyczne, które będąc w stanie sprężonym utrzymują strzykawkę w etui zabezpieczającym w pozycji gotowości do użycia przed zastrzykiem i w trakcie jego wykonywania, a w pozycji rozprężonej powodują po zakończeniu iniekcji automatyczne przesunięcie etui zabezpieczającego, lub wspomnianej strzykawki do pozycji bezpiecznej po użyciu.

Opisana koncepcja pozwala na konstruowanie urządzeń do iniekcji takich, jakie opisano w międzynarodowych zgłoszeniach patentowych WO-91/13634, WO-93/23089, WO-93/25254, oraz europejskich zgłoszeniach patentowych EP-446,551 i EP-307,367 i które z jednej strony zabezpieczają przed ryzykiem przypadkowego ukłucia przed ipo iniekcji dzięki automatycznemu przesuwaniu się etui zabezpieczającego, lub strzykawki spowodowanemu rozprężeniu materiałów elastycznych po iniekcji i z drugiej strony zapobiegają jakiemukolwiek ponownemu użyciu strzykawki.

Okazało się jednak, że te urządzenia do iniekcji wymagają stosowania specjalnych strzykawek, których koszt jest znacząco wyższy od kosztu strzykawek klasycznych, takich jak strzykawki szklane produkowane obecnie na ogromną skalę po bardzo niskich cenach.

Tak, więc nie rozwiązano dotychczas problemu produkcji urządzeń do iniekcji, które nie nadawałyby się do powtórnego użycia, a przy tym byłyby wyposażone w strzykawkę klasyczną.

Znane obecnie urządzenia do iniekcji tego typu cechuje jeszcze inna niedogodność wynikająca z faktu, że po rozprężeniu materiałów elastycznych wywołanym przez mechanizmy odblokowujące znajdujące się na trzpieniu tłoka nie ma się żadnej gwarancji, że strzykawka została całkowicie opróżniona. Wynika to z możliwości istnienia odchyleń w długości strzykawki powstających w procesie produkcyjnym. Biorąc pod uwagę, że tego typu urządzenia do iniekcji przeznaczone są do wstrzykiwania bardzo małych dawek płynu często są to ilości rzędu jednego milimetra sześciennego, przy czym dawki te muszą być bardzo rygorystycznie przestrzegane, takie rozwiązanie techniczne nie nadaje się do stosowania, ponieważ nie zapewnia wymaganej precyzji.

Przedmiotem wynalazku jest, urządzenie jednorazowe do iniekcji zawierające strzykawkę wyposażoną w przedniej części w końcówkę z osadzoną na niej igłą, a w tylnej części w kryzę, przy czym we wspomnianej strzykawce określona jest komora napełniana jedną dawką wstrzykiwanego płynu, a komorę tę uszczelnia tłok połączony z trzpieniem wyposażonym na drugim końcu w popychacz.

Istotą wynalazku jest to, że urządzenie zawiera układ zabezpieczający strzykawkę po użyciu zawierający etui zabezpieczające składające się z korpusu przedniego i korpusu tylnego o kształcie tulei, wyposażonych w elementy łączące, łączące korpusy jeden za drugim, przy czym korpus przedni ma średnicę odpowiednio dopasowaną do średnicy strzykawki i długość umożliwiającą częściowe ulokowanie wnim strzykawki, zaś korpus tylny o średnicy większej od średnicy kryzy wspomnianej strzykawki wyposażony jest w podpórki dla palców, pierścień umieszczony w korpusie tylnym, posiadający elementy blokujące kryzę strzykawki, przy czym pierścień i korpus tylny zawierają pierwsze elementy blokady względnej przesuwu, oraz drugie mechanizmy blokady względnej przesuwu a ponadto,

PL 196 064 B1 pierścień i korpus przedni wyposażone są w ograniczniki, utrzymujące elementy elastyczne (42) w stanie sprężonym w pozycji pierwszego zablokowania, zaś pierścień lub korpus tylny zawierają część tylną, podtrzymującą pierwsze elementy blokady względnej przesuwu, odkształcającą się radialnie pod naciskiem popychacza trzpienia tłoka po zakończeniu jego ruchu, i zwalniającą pierwsze elementy blokady względnej przesuwu.

Korzystnie, pierścień wykonany jest z materiału innego koloru niż etui zabezpieczające.

Korzystnie, korpus przedni etui zabezpieczającego wykonany jest z materiału przeźroczystego.

Korzystnie, korpus tylny etui zabezpieczającego wykonany jest z materiału nieprzeźroczystego.

Korzystnie, elementy łączące, korpus przedni i korpus tylny (9) etui zabezpieczającego zawierają elementy łączące w postaci wewnętrznej pierścieniowej tulei, umieszczonej w korpusie tylnym i zewnętrznego pierścienia sprężynującego zacisku umieszczonego na korpusie przednim.

Korzystnie, elementy blokady przesuwu pierścienia i korpusu tylnego etui zabezpieczającego zawierają przynajmniej jedno podłużne wewnętrzne wycięcie wykonane w korpusie tylnym, przedłużone przez wgłębienie blokady tylnej, oraz dla każdego wycięcia dwa wypusty blokady tylnej i przedniej wykonane na pierścieniu, wsuwane we wspomniane wycięcia i lokowane we wgłębieniu blokady.

Korzystnie, każde wgłębienie blokady tylnej, zawiera otwór w obwodowej ścianie korpusu tylnego, oraz jest ograniczone z tyłu wewnętrznym progiem oraz z przodu wewnętrznym zaczepem w postaci asymetrycznego zęba, zawierającego skośną stronę przednią, wspieranym przez odkształcający się wypust, umieszczony na obwodowej ścianie korpusu tylnego.

Korzystnie, na każde wycięcie w korpusie tylnym, korpus przedni etui zabezpieczającego zawiera zewnętrzny występ, mieszczący się w wycięciu.

Korzystnie, elementy blokujące kryzę strzykawki zawierają, co najmniej jeden tylni wewnętrzny występ, umieszczony na pierścieniu oraz zawierający asymetryczny ząb, posiadający tylną stronę skośną; oraz ogranicznik w postaci przedniego wewnętrznego występu, umieszczony na pierścieniu w odległości od każdego występu równej grubości kryzy.

Korzystnie, ograniczniki elementów elastycznych zawierają ogranicznik w postaci występu, umieszczony na pierścieniu oraz występ oporowy umieszczone na korpusie przednim w jego części tylnej, o średnicy wewnętrznej większej niż jego średnica wewnętrzna bieżąca. Korzystnie, odkształcające się elementy podtrzymujące elementy blokady zawierają dwie odkształcające się radialnie łapy, wystające poza tylną część pierścienia, przy czym na każdej z nich znajduje się występ blokady tylnej.

Korzystnie, każdy występ blokady tylnej jest umieszczony na środku łapy. Korzystnie, popychacz trzpienia tłoka ma kształt talerzyka oporowego, którego brzeg ma profil skośny, a każda łapa ma część tylną posiadającą profil skośny odpowiadający profilowi brzegu talerzyka oporowego trzpienia.

Wynalazek niniejszy ogranicza niedogodności rozwiązań ze stanu techniki.

Urządzenie do iniekcji według wynalazku jest łatwe w produkcji, bo jego częścią jest strzykawka klasyczna, zaś samo urządzenie po iniekcji nie będzie się nadawało do powtórnego użycia. Ponadto urządzenie do iniekcji według wynalazku gwarantuje wstrzyknięcie pełnej dawki płynu.

Pierścień umieszczony w korpusie tylnym posiadający mechanizmy blokujące kryzę strzykawki pozwala na wprowadzenie strzykawki igłą przez otwór w korpusie tylnym etui zabezpieczającego. Pierwsze elementy blokady względnej przesuwu pozwalają na wprowadzenie wspomnianego pierścienia do środka wspomnianego korpusu tylnego od strony połączenia tego ostatniego z korpusem przednim i wyznaczaj ą pozycję pierwszego zablokowania, to znaczy pozycję do iniekcji, umożliwiającą jej wykonanie, gdy już urządzenie do iniekcji jest zmontowane.

Drugie elementy blokady względnej przesuwu wyznaczają pozycję drugiego zablokowania, to znaczy zabezpieczenia po użyciu, uzyskiwanego po wsunięciu pierścienia ku tyłowi do wewnątrz korpusu tylnego, przy czym igła zostaje umieszczona w korpusie przednim.

Zwolnienie wspomnianych pierwszych elementów blokady po ich odkształceniu w wyniku nacisku popychacza trzpienia tłoka pozwała na przemieszczenie się pierścienia do drugiej pozycji zablokowania, dla zabezpieczenia po użyciu.

Tak, więc układ zabezpieczający strzykawkę według wynalazku ma cztery podstawowe części pierścień, korpusy przedni i tylny etui zabezpieczającego i materiały elastyczne zaprojektowane w taki sposób, aby po zmontowaniu w całość stanowiły wstępnie zmontowany zestaw, w którym umieszcza się strzykawkę klasyczną i który następnie po wykonaniu zastrzyku zapewnia zabezpieczenie igły i uniemożliwia jakiekolwiek ponowne użycie.

Ponad to, montaż układu zabezpieczającego przeprowadza się bardzo prosto, etapami, które mogą być łatwo zautomatyzowane. Te etapy montażu są następujące:

PL 196 064 B1

- wprowadzenie pierścienia do wewnątrz korpusu tylnego etui zabezpieczającego aż do umieszczenia go w pierwszej pozycji zablokowanie,

- umieszczenie w pierścieniu elementów elastycznych w stanie rozprężonym,

- połączenie korpusu tylnego z korpusem przednim prowadzące do sprężenia elementów elastycznych za pomocą znajdującego się na wspomnianym korpusie przednim ogranicznika oraz pierścienia.

W takim zmontowanym uprzednio układzie można następnie umieścić napełnioną wcześniej klasyczną strzykawkę, która po włożeniu na miejsce zostaje zablokowana na poziomie kryzy, w pozycji do iniekcji, a następnie po wykonaniu iniekcji doprowadzana jest automatycznie do pozycji zabezpieczenia, przez co zostaje uniemożliwione wszelkie jej ewentualne ponowne użycie.

Według korzystnego wariantu pierścień wykonuje się z materiału w kolorze różnym od koloru etui zabezpieczającego, aby w ten sposób, z korzyścią dla bezpieczeństwa, ułatwić rozpoznawanie urządzenia do iniekcji już zużytego.

Ponad to, korzystnie, korpus przedni etui zabezpieczającego wykonuje się z materiału przeźroczystego, dzięki czemu strzykawka jest widoczna.

Korpus tylny natomiast, korzystnie, wykonuje się z materiału nieprzeźroczystego, aby w ten sposób zasłonić mechanizm zwalniający przed wzrokiem operatora i pacjenta.

Elementy układu blokady pierścienia wyznaczają pierwszą i drugą pozycję zablokowania przesuwu i uniemożliwiają rotację pierścienia i korpusu tylnego względem siebie.

Ponadto, układ wycięć w korpusie tylnym i zewnętrznych występów na korpusie przednim, uniemożliwia rotację dwóch korpusów etui zabezpieczającego względem siebie.

Ponad to, każdy karb blokady tylnej jest korzystnie umieszczony w pozycji pośredniej na długości łapy w ten sposób, że na tylnej stronie karbu tworzy się pochyłość, która umożliwia po zrobieniu zastrzyku, w miarę wywierania nacisku na popychacz, absorbowanie różnic długości strzykawek i tym samym gwarantuje podanie pełnej dawki płynu.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania przedstawiony jest na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej urządzenia do iniekcji według wynalazku przed użyciem, fig.2 przedstawia w perspektywie widok etui osłaniającego to urządzenie do iniekcji, fig.3 przedstawia przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej A etui osłaniającego, fig. 4 przedstawia przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej B etui osłaniającego, fig.5 przedstawia przekrój poprzeczny w płaszczyźnie C etui osłaniającego, fig.6 przedstawia przekrój poprzeczny w płaszczyźnie D etui osłaniającego, fig. 7 przedstawia przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej E pierścienia blokującego urządzenia do iniekcji fig. 8 przedstawia widok pierścienia blokującego w perspektywie, fig. 9 przedstawia przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej F nasadki z zaciskami urządzenia do iniekcji, fig. 10 przedstawia widok nasadki z zaciskami w perspektywie, fig.11a do 11f przedstawiają schematycznie kolejne etapy produkcji urządzenia do iniekcji, fig. 12 przedstawia przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej urządzenia do iniekcji we wstępnej fazie zdejmowania kapturka osłaniającego w celu umożliwienia użycia urządzenia do iniekcji, fig. 13 przedstawia przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej urządzenia do iniekcji po wykonaniu iniekcji, fig. 14 przedstawia jest przekrój podłużny w płaszczyźnie prostopadłej urządzenia do iniekcji w stanie zabezpieczonym, po użyciu.

Urządzenie do iniekcji według wynalazku przedstawione na fig.1 zawiera przede wszystkim napełnioną uprzednio strzykawkę 1 typu tradycyjnego, na przykład wykonaną ze szkła, mającą, jak w znanych rozwiązaniach, w przedniej części końcówkę, na której osadzona jest igła 2, oraz kryzę 1b na końcu tylnym.

Strzykawka 1, tak jak w znanych rozwiązaniach, posiada kapturek 3 osłaniający igłę 2, przystosowany do zamontowania w sposób szczelny na przedniej końcówce omawianej strzykawki.

Posiada ona również, jak w znanych rozwiązaniach, tłok 4 wyznaczający objętość, którą zajmuje pojedyncza dawka płynu, przy czym tłok ten ma wywiercony nagwintowany ślepy otwór, w który wkręca się nagwintowaną końcówkę 5a trzpienia 5 tłoka, który to trzpień wyposażony jest na końcu w popychacz 6.

Według wynalazku, popychacz ten ma kształt talerzyka oporowego zaopatrzonego w brzeg 6a o przekroju skośnym, co zostanie dokładniej omówione w dalszej części opisu.

Urządzenie do iniekcji według wynalazku zawiera również zestaw zabezpieczający strzykawkę 1, który jest przystosowany do uprzedniego całkowitego zmontowania zanim wspomniana strzykawka, po uprzednim napełnieniu, zostanie umieszczona w omawianym zestawie zabezpieczającym.

PL 196 064 B1

Ten zestaw zabezpieczający zawiera przede wszystkim etui zabezpieczające 7 przedstawione na fig. 2 do 6, składające się z dwóch korpusów, przedniego 8 i tylnego 9, przystosowanych do połączenia na wcisk, w układzie jeden, jako przedłużenie drugiego.

Korpus przedni 8 ma średnicę wewnętrzną odpowiadającą średnicy zewnętrznej strzykawki 1 i długość dobraną tak, aby pomieściła igłę 2 wyposażoną w kapturek 3 osłaniający, przy czym długość ta stanowi dokładnie 80% długości strzykawki 1.

Na wysokości swego tylnego końca korpus przedni 8 ma człon tylny 8a o kształcie zewnętrznym wyraźnie jajowatym i o średnicy zewnętrznej większej od średnicy zewnętrznej znajdującego się wjego przedłużeniu korpusu przedniego, przy czym człon ten jest wewnątrz wydrążony i posiada podłużne wewnętrzne żebrowania 10, wyznaczające średnicę wewnętrzną identyczną ze średnicą wewnętrzną znajdującego się w przedłużeniu korpusu przedniego 8.

Żebrowania 10 posiadają ograniczniki 10a ograniczające część końcówki tylnej o średnicy wewnętrznej wyraźnie większej od średnicy strzykawki 1.

Od zewnątrz, człon tylny 8a przedstawia pierścieniową tuleję 11 ograniczoną przez tylny element łączący w postaci 12 pierścienia sprężynującego zacisku. Ponad to, jak widać na fig. 5, ta tuleja 11 jest przerwana przez dwa występy 13 położone naprzeciw siebie, tworzące próg usytuowany radialnie w stosunku do pierścienia sprężynującego zacisku.

Na przednim końcu korpusu przedniego 8 znajduje się odłączalny człon przedni 8b ograniczony strefą stanowiącą kruchy pierścień 14, umieszczony tak, aby znalazł się dokładnie na wysokości końcówki przedniej 1a strzykawki i, gdy ta zostanie już włożona na miejsce.

Człon odłączalny 8b ma wewnątrz, na tylnym końcu profil skośny 15, tworzący pochyłość ograniczającą część tylną, stanowiącą kołnierz o średnicy wyraźnie mniejszej od średnicy wewnętrznej znajdującej się w przedłużeniu korpusu przedniego 8.

Z przodu tej części tylnej człon odłączalny 8b ma, ponad to, liczne podłużne rowki 16, rozmieszczone na wewnętrznej stronie ścianki omawianego członu odłączalnego i wyznaczające średnicę wewnętrzną identyczną ze średnicą części tylnej, wtaki sposób, że dna wspomnianych rowków tworzą zgrubienie 17 z przednim końcem tej części tylnej.

Wreszcie, jeśli chodzi o człon odłączalny 8b, to część przednia tego członu znajdująca się przed rowkami 16 ma średnicę wewnętrzną identyczną ze średnicą wyznaczaną przez dna nacięć.

Co do korpusu tylnego 9, to ma ona wyraźnie kształt jajowaty, co jest związane z kształtem członu tylnego 8a korpusu przedniego 8 i jest przystosowana do osadzenia na wcisk na członie tylnym 8a.

W związku z tym, korpus tylny 9 ma przede wszystkim element łączący 18 w postaci obrączkowatej tulejki wewnętrznej, przeznaczonej do umieszczenia pierścienia sprężynującego zacisku. Posiada ona ponad to dwa podłużne wycięcia wewnętrzne 19 umieszczone naprzeciw siebie, przystosowane do wprowadzenia do każdego z nich występu, 13 aby w ten sposób zablokować obrót dwóch korpusów 8 i 9 względem siebie, przy czym wspomniane wycięcia mają, w niewielkiej odległości od tylnego końca korpusu tylnego 9 przerwy iwten sposób stanowi on wewnętrzny próg 20 dla zakończeń wycięć 19.

Jak widać na fig. 7, wycięcia 19 wykonane są w miejscu największej średnicy korpusu tylnego 9, co powoduje zmniejszenie grubości ścianki omawianej korpusu tylnego.

Korpus tylny 9 posiada ponad to dwa odkształcające się wpusty 21 wykonane w wycięciach 19 na wysokości tylnego ich końca, przy czym każdy znich wykonany jest przez nacięcie w kształcie litery U ścianki omawianej korpusu tylnego.

Każdy z tych wpustów ma na swym tylnym końcu poprzeczny zaczep 22 tworzący występ wewnątrz korpusu tylnego 9. Każdy ztych zaczepów ma stronę tylną 22a uniemożliwiającą cofnięcie, która jest wyraźnie radialna i skośną stronę przednią 22b tworzącą pochyłość.

Na koniec, korpus tylny 9 posiada tradycyjną kryzę zewnętrzną 23, na której opiera się palec.

Po drugie, zestaw zabezpieczający posiada blokujący pierścień 24, o kształcie przystosowanym do umieszczenia go w korpusie tylnym 9, znajdujący się naprzeciwko ściany przedniej tego korpusu.

Ten blokujący pierścień 24 o długości dobranej tak, aby można go było umieścić w korpusie tylnym 9 ma kształt cylindrycznej tulei 25, przedłużonej na tylnym końcu przez dwie łapy 26 położone naprzeciw siebie i mające kształt wycinków cylindra.

Każda ztych łap 26 ma przede wszystkim od strony tylnej 26a profil skośny dopasowany do przekroju brzegu 6a popychacza 6 znajdującego się na końcu trzpienia tłoka 5.

Ponad to, każda ztych łap 26 posiada dokładnie w połowie długości poprzeczny wypust 27, przystosowany do wsuwania się w wycięcia żebrowania 10 korpusu tylnego 9.

PL 196 064 B1

Cylindryczna tuleja 25 blokującego pierścienia 24 posiada, na tych samych tworzących, copoprzeczne wypusty 27, dwa poprzeczne wypusty 28, również 20 przystosowane do wsuwania się w wycięcia żebrowania 10 korpusu tylnego 9 i wykonane na przednim końcu omawianej tulei.

Ta cylindryczna tuleja 25 posiada, również dokładnie w połowie długości, w układzie osiowym w stosunku do wymienionych wyżej wypustów 27 i28 dwa wewnętrzne występy 29 umieszczone naprzeciw siebie, przy czym poniżej każdego z nich 25 ścianka omawianej złączki ma wycięte okienko 30 umożliwiające zdjęcie formy.

Każdy z tych wewnętrznych występów 29 ma od strony tylnej 29a profil skośny tworzący pochyłość, a od strony przedniej 29belement radialny blokujący cofnięcie.

Na koniec, cylindryczna tuleja 25 posiada poniżej okienek 30 i w odległości od wewnętrznych występów 29 zależnej od grubości kryzy 1b strzykawki 1, ogranicznik 31 w postaci cylindrycznego wewnętrznego występu.

Urządzenie do iniekcji według wynalazku posiada wreszcie nasadkę z zaczepami 32 przedstawioną na fig. 9 i 10, przeznaczoną do zamocowania na kapturku osłaniającym 3 jak również do zdjęcia tego kapturka, po przerwaniu kruchego pierścienia 14 korpusu przedniego 8 etui zabezpieczającego 7.

Ta nasadka z zaczepami 32 posiada cylindryczną ściankę czołową 33 o średnicy dobranej tak, aby można ją było włożyć do środka członu przedniego 8b, na obwodzie, której rozmieszczone są dokładnie ortogonalnie cztery podłużne łapy 34, 35, 36 i37, przy czym łapy te są rozłożone równomiernie w stosunku do osi wspomnianej ścianki;

- dwie łapy 34i35 znajdujące się na przeciw siebie posiadają na wolnych końcach po dwa zaczepy boczne 38i39 przystosowane do wsunięcia się w kapturek osłaniający 3,

- dwie pozostałe łapy 36 i37 znajdujące się naprzeciw siebie posiadają w połowie ich długości zewnętrzne wypukłości 40, mające od strony zewnętrznej podłużne nacięcia 41, odpowiadające rowkom 16 członu przedniego 8b. Ponad to każda z tych wypukłości 40 ma cylindryczną część tylną 40a, poprzedzoną skośną częścią przednią 40b, tworzącą pochyłość.

Ponad to, należy zwrócić uwagę, żetak jak to widać na fig. 9, podczas formowania, łapy 34, 35, 36, 37 wykonuje się w ułożeniu wyraźnie otwartym, to znaczy odchylone na zewnątrz w stosunku do osi ścianki czołowej 33.

Produkcja opisanego powyżej urządzenia do iniekcji jak również wzajemne łączenie różnych członów i elementów składowych objaśnione są poniżej w oparciu o fig. 11a do 11f.

Każdy z tych wewnętrznych występów 29 ma od strony tylnej 29a profil skośny tworzący pochyłość, a od strony przedniej 29belement radialny blokujący cofnięcie.

Na koniec, cylindryczna tuleja 25 posiada poniżej okienek 30 i w odległości od wewnętrznych występów 29 zależnej od grubości kryzy 1b strzykawki 1, ogranicznik 31 w postaci cylindrycznego wewnętrznego występu.

Urządzenie do iniekcji według wynalazku posiada wreszcie nasadkę z zaczepami 32 przedstawioną na fig. 9 i10, przeznaczoną do zamocowania na kapturku osłaniającym 3 jak również do zdjęcia tego kapturka, po przerwaniu pierścienia 14 korpusu przedniego 8 etui zabezpieczającego 7.

Ta nasadka z zaczepami 32 posiada cylindryczną ściankę czołową 33 o średnicy dobranej tak, aby można ją było włożyć do środka członu przedniego 8b, na obwodzie, której rozmieszczone są dokładnie ortogonalnie cztery podłużne łapy 34, 35, 36 i37, przy czym łapy te są rozłożone równomiernie w stosunku do osi wspomnianej ścianki;

-dwie łapy 34i35 znajdujące się na przeciw siebie posiadaj ą na wolnych końcach po dwa zaczepy boczne 38i39 przystosowane do wsunięcia się w kapturek osłaniający 3,

- dwie pozostałe łapy 36 i37 znajdujące się naprzeciw siebie posiadają w połowie ich długości zewnętrzne wypukłości 40, mające od strony zewnętrznej podłużne nacięcia 41, odpowiadające rowkom 16 członu przedniego 8b. Ponad to każda z tych wypukłości 40 ma cylindryczną część tylną 40a, poprzedzoną skośną częścią przednią 40b, tworzącą pochyłość.

Ponad to, należy zwrócić uwagę, żetak jak to widać na fig. 9, podczas formowania, łapy 34, 35, 36, 37 wykonuje się w ułożeniu wyraźnie otwartym, to znaczy odchylone na zewnątrz w stosunku do osi ścianki czołowej 33.

Produkcja opisanego powyżej urządzenia do iniekcji jak również wzajemne łączenie różnych członów i elementów składowych objaśnione są poniżej w oparciu o fig. 11a do 11f.

Pierwszy etap polega na wprowadzeniu blokującego pierścienia 24 do środka korpusu tylnego 9 etui zabezpieczającego 7, patrząc od strony przedniej tego korpusu, aż do doprowadzenia wypustów do oporu na wewnętrznym progu 20 na fig. 11 a. Należy podkreślić, że to wprowadzenie pierściePL 196 064 B1 nia blokującego na miejsce możliwe jest dzięki elastyczności wpustów 21, a także dzięki pochyłemu ułożeniu strony przedniej 22b zaczepów 22, które umożliwia pokonanie wspomnianych występów.

Należy również zwrócić uwagę, że ulokowanie blokującego pierścienia 24 na miejscu powoduje zablokowanie jego rotacji względem korpusu tylnego 9 spowodowane wsunięciem wypustów 27 w wycięcia wewnętrzne 19.

Drugi etap polega na częściowym wprowadzeniu elementu elastycznego 42 w postaci spiralnej sprężyny do środka blokującego pierścienia 24, od przodu tego pierścienia, aż do oparcia jednego z końców sprężyny na ograniczniku 31 w postaci występu - fig. 11 b.

Trzeci etap polega na zaciśnięciu korpusu przedniego 8 na korpusie tylnym przy pomocy elementu łączącego 12 w postaci pierścienia sprężynującego zacisku z elementem łączącym 18 wpostaci obrączkowatej tulejki - fig. 11c. Podczas tej operacji sprężyna ulega automatycznie ściśnięciu pomiędzy ogranicznikiem 10a żebrowań 10, a ogranicznikiem 31 w postaci występu. Ponad to, dzięki umieszczeniu występów 13 w wycięciach wewnętrznych 19, zostaje zablokowana rotacja względem siebie korpusu przedniego 8 i tylnego.

Po zakończeniu tych trzech operacji, które mogą być łatwo zautomatyzowane, otrzymuje się całkowicie zmontowany i zabezpieczony zestaw, do środka, którego można następnie wprowadzić napełnioną uprzednio strzykawkę i, tak jak to objaśniono poniżej.

Przed wprowadzeniem tej strzykawki, tak jak to przedstawiono na fig. 11d, na kapturku osłaniającym 3 strzykawki 1, na tym etapie nie zawierającej jeszcze trzpienia 5 tłoka, umieszcza się nasadkę z zaczepami 32. W tym czasie łapy 34, 35, 36, 37 nasadki z zaczepami 32 rozmieszczają się dookoła kapturka osłaniającego 3, przy czym unika się niebezpieczeństwa przebicia go, a także uszkodzenia igły 2 i/lub naruszenia szczelności.

Strzykawkę 1, z nałożoną nasadką z zaczepami 32, wprowadza się następnie do korpusu tylnego 9 etui zabezpieczającego 7, aż do doprowadzenia do zablokowania kryzy 1b pomiędzy występami 29 a ogranicznikiem 31 w postaci występu - fig. 11e. Należy zwrócić uwagę, że opisana operacja jest możliwa dzięki zdolności występów 29 do odkształcania się, a także dzięki znajdującemu się na występie 29 skosowi od strony tylnej 29a, który umożliwia kryzie 1b przejście przez te wypusty.

Ponadto, po zakończeniu opisanej wyżej operacji nasadka z zaczepami 32 zaciska się na kapturku osłaniającym 3, w wyniku przejścia wypukłości 40 nasadki, przez profil skośny 15 członu przedniego 8b i przez kołnierz 50, które to przejście jest ułatwione dzięki skośnemu nachyleniu części przedniej 40b wspomnianej wypukłości.

Należy ponad to zwrócić uwagę, że jak widać na fig. 1, po zaciśnięciu nasadki zaczepy 31i39 wchodzą w kapturek osłaniający 3 poniżej szklanego stożka, wjaki zazwyczaj są wyposażone końcówki przednie klasycznych strzykawek i, których zadaniem jest zapewnienie szczelności. Eliminuje się, zatem wszelkie ryzyko przebicia kapturka osłaniającego 3, itym samym uszkodzenia igły 2 i/lub naruszenia szczelności.

Należy zauważyć, że po zakończeniu tego etapu montażu, nasadka z zaczepami 32 i etui zabezpieczające 7 mają, dzięki współdziałaniu znajdujących się na nich wycięć 16 i41, zablokowaną rotację względem siebie. Ponad to, z jednej strony kapturek osłaniający 3, ma zablokowaną rotację względem nasadki z zaczepami 32, dzięki ulokowaniu się wnim zaczepów 38 i39 tej nasadki, a z drugiej strony nasadka, etui zabezpieczające 7 i blokujący pierścień 24 mają również zablokowaną rotację względem siebie, jak to już wyjaśniono powyżej.

Ostatni etap, przedstawiony na fig. 11f, polega na połączeniu w klasyczny sposób trzpienia 5 z tłokiem 4. Otrzymuje się w ten sposób urządzenie do iniekcji gotowe do użycia, którego stosowanie opisano poniżej, przy czym opis ilustrują fig. 12 do 14.

Po pierwsze, jak to przedstawiono na fig. 12, etap wstępny polega na przerwaniu kruchego pierścienia 14, a przeprowadza się go wykonując korpusem przednim 8, w klasyczny sposób ruch obrotowy, z równoczesnym pociąganiem. W wyniku tych ruchów, przy zablokowanej rotacji zespołu elementów kapturek osłaniający 3, etui zabezpieczające 7 i blokujący pierścień 24 kapturek zabezpieczający ulega obróceniu, jako pierwszy ułatwiając oderwanie tego ostatniego, następnie ulega zablokowaniu przesuw nasadki z zaczepami 32 w stosunku do członu przedniego 8b poprzez oparcie się wypukłości 40 na zgrubieniu 17 i w ten sposób kapturek osłaniający 3 zdejmuje się razem z nasadką z zaczepami 32 i wspomnianym członem odłączalnym.

Iniekcje wykonuje się tradycyjnie przez naciskanie w przeciwnych kierunkach na popychacz 6 i kryzę 23. Po wykonaniu zastrzyku, tak jak to widać na fig. 13, wyprofilowany skośnie brzeg 6a popy8

PL 196 064 B1 chacza 6 współdziała z odpowiednio wyprofilowaną łapa 26 blokującego pierścienia 24 doprowadzając do radialnego odkształcenia ku środkowi łap 26, aż do spowodowania zwolnienia wypustów 27.

Należy zauważyć ponad to, że wypusty 27 są rozłożone w pozycji środkowej na łapach 26, przy czym łapy te mają pochyłości w kierunku wspomnianych wypustów, co daje pewną tolerancję przy produkcji strzykawek i i gwarantuje wstrzyknięcie pełnej dawki płynu.

Jak przedstawiono na fig. 14, po wykonaniu iniekcji i zwolnieniu nacisku na popychacz 6, blokujący pierścień 24 zostaje przez sprężynę wypchnięty do środka etui zabezpieczającego 7, pociągając za sobą strzykawkę i aż do pozycji, w której wypusty 28 pokonają pochyłość strony przedniej 22b zaczepów 22 i zostaną zablokowane pomiędzy wspomnianymi zaczepami 22 i progiem 20 uniemożliwiając późniejsze użycie urządzenia do iniekcji.

Korzystnie korpus przedni 8, etui zabezpieczającego 7, wykonywany jest z materiału przeźroczystego, dzięki czemu strzykawka 1jest widoczna. Natomiast korpus tylny 9 tego etui zabezpieczającego wykonywany jest z materiału nieprzeźroczystego, co sprawia, że mechanizm odblokowywania jest niewidoczny zarówno dla użytkownika, jak i dla pacjenta.

Co do pierścienia blokującego, to jest on wykonywany z materiału innego koloru niż materiał korpusu tylnego 9, dzięki czemu możliwe jest natychmiastowe rozpoznanie 10 urządzenia do iniekcji, które jest już zużyte.

Claims (13)

1. Urządzenie jednorazowe do iniekcji zawierające strzykawkę wyposażoną w przedniej części w końcówkę z osadzoną na niej igłą, a w tylnej części w kryzę, przy czym we wspomnianej strzykawce określona jest komora napełniana jedną dawką wstrzykiwanego płynu, a komorę tę uszczelnia tłok połączony z trzpieniem wyposażonym na drugim końcu w popychacz, znamienne tym, że zawiera układ zabezpieczający strzykawkę (1) po użyciu zawierający etui zabezpieczające (7) składające się z korpusu przedniego (8) i korpusu tylnego (9) o kształcie tulei, wyposażonych w elementy łączące (12, 18) łączące korpusy jeden za drugim, przy czym korpus przedni (8) ma średnicę odpowiednio dopasowaną do średnicy strzykawki (1) i długość umożliwiającą częściowe ulokowanie w nim strzykawki, zaś korpus tylny (9) o średnicy większej od średnicy kryzy (1b) wspomnianej strzykawki wyposażony jest w podpórki dla palców (23), pierścień (24) umieszczony w korpusie tylnym (9), posiadający elementy blokujące kryzę (1b) strzykawki (1), przy czym pierścień (24) i korpus tylny (9) zawierają pierwsze elementy blokady względnej przesuwu, oraz drugie mechanizmy blokady względnej przesuwu a ponadto, pierścień (24) i korpus przedni (8) wyposażone są w ograniczniki (10a, 31), utrzymujące elementy elastyczne (42) w stanie sprężonym w pozycji pierwszego zablokowania, zaś pierścień (24) lub korpus tylny (9) zawierają część tylną, podtrzymującą pierwsze elementy blokady względnej przesuwu, odkształcającą się radialnie pod naciskiem popychacza (6) trzpienia tłoka (5)po zakończeniu jego ruchu, i zwalniającą pierwsze elementy blokady względnej przesuwu.

2. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 1, znamienne tym, że pierścień (24) wykonany jest z materiału innego koloru niż etui zabezpieczające (7).

3. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że korpus przedni (8) etui zabezpieczającego (7) wykonany jest z materiału przeźroczystego.

4. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienne tym, że korpus tylny (9) etui zabezpieczającego (7) wykonany jest z materiału nieprzeźroczystego.

5. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 1, znamienne tym, że elementy łączące (12, 18) korpus przedni (8) i korpus tylny (9) etui zabezpieczającego (7) zawierają element łączący w postaci wewnętrznej pierścieniowej tulei umieszczonej w korpusie tylnym (9) i zewnętrznego pierścienia sprężynującego zacisku umieszczonego na korpusie przednim (8).

6. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 1, znamienne tym, że elementy blokady przesuwu pierścienia (24) i korpusu tylnego (9) etui zabezpieczającego (7) zawierają przynajmniej jedno podłużne wewnętrzne wycięcie (19) wykonane w korpusie tylnym (9), przedłużone przez wgłębienie blokady tylnej, oraz dla każdego wycięcia (19) dwa wypusty (27, 28) blokady tylnej i przedniej wykonane na pierścieniu, wsuwane we wspomniane wycięcia i lokowane we wgłębieniu blokady.

PL 196 064 B1

7. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 6, znamienne tym, że każde wgłębienie blokady tylnej, zawiera otwór w obwodowej ścianie korpusu tylnego (9), oraz jest ograniczone z tyłu wewnętrznym progiem (20) oraz z przodu wewnętrznym zaczepem (22) w postaci asymetrycznego zęba, zawierającego skośną stronę przednią (22b), wspieranym przez odkształcający się wypust (21), umieszczony na obwodowej ścianie korpusu tylnego (9).

8. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 6, znamienne tym, że na każde wycięcie (19) w korpusie tylnym (9), korpus przedni (8) etui zabezpieczającego (7) zawiera zewnętrzny występ (13), mieszczący się w wycięciu (19).

9. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 1, znamienne tym, że elementy blokujące kryzę (1b) strzykawki (1) zawierają co najmniej jeden tylni wewnętrzny występ (29), umieszczony na pierścieniu (24) oraz zawierający asymetryczny ząb, posiadający tylną stronę skośną (29a); oraz ogranicznik (31) w postaci przedniego wewnętrznego występu, umieszczony na pierścieniu (24) w odległości od każdego występu (29) równej grubości kryzy (1b).

10. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 1, znamienne tym, że ograniczniki elementów elastycznych (42) zawierają ogranicznik (31) w postaci występu umieszczony na pierścieniu (24) oraz występ oporowy umieszczone na korpusie przednim (8) wjego części tylnej, o średnicy wewnętrznej większej niż jego średnica wewnętrzna bieżąca.

11. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 6, znamienne tym, że odkształcające się elementy podtrzymujące elementy blokady zawierają dwie odkształcające się radialnie łapy (26), wystające poza tylną część pierścienia (24), przy czym na każdej z nich znajduje się występ (27) blokady tylnej.

12. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 11, znamienne tym, że każdy występ (27) blokady tylnej jest umieszczony na środku łapy (26).

13. Urządzenie do iniekcji według zastrz. 6, znamienne tym, że popychacz (6) trzpienia tłoka (5) ma kształt talerzyka oporowego, którego brzeg (6a) ma profil skośny, a każda łapa (26) ma część tylną (26a) posiadającą profil skośny odpowiadający profilowi brzegu talerzyka oporowego trzpienia.