PL193739B1 - Urządzenie do aktywnego chodu tocznego - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do aktywnego chodu tocz- nego wyposazone w podeszwe i czesc górna mocujaca urzadzenie do stopy i wykonana z materialu wybranego z grupy zawierajacej skóre, material wlókienniczy i inne naturalne i syntetyczne materialy, znamienne tym, ze podeszwa (3) zawiera co najmniej czesc górna (10) podeszwy (3), czesc dolna (12) podeszwy (3) i warstwe spodnia (13) podeszwy (3), przy czym czesc górna (10) podeszwy (3) jest trwala, twarda i sprezysta, czesc dolna (12) podeszwy (3) jest miekka i sprezysta i ma grubosc pomiedzy 0,5 cm a 5 cm, a warstwa spodnia (13) podeszwy (3) jest twarda i sprezysta, zas powierzchnia spodnia czesci górnej (10) podeszwy (3) i warstwa spodnia (13) podeszwy (3) maja wypukly, luko- wy czy kolowy ksztalt. PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do aktywnego chodu tocznego.

Istota ludzka z jej wysoce złożonym układem więzadłowo-mięśniowo-ścięgnistym i precyzyjnym pionowym kręgosłupem jest tak zbudowana, aby ze swej natury mogła przesuwać się po nierównym podłożu. Na przestrzeni tysięcy lat istota ludzka używała i utrzymywała swoje ciało w zgodzie z tym pierwotnym warunkiem.

Jedynie w czasie ostatnich stu lat uczyniliśmy powierzchnie podłoża, po których poruszamy się i na których żyjemy, w znacznym stopniu sztucznie płaskimi i twardymi. Kiedy poruszamy się po takich powierzchniach ciało zachowuje się w całkowicie odmienny sposób niż zamierzony przez naturę i właśnie w czasie tego krótkiego okresu historii człowieka problemy z plecami, stawami, żyłami i inne zaczęły rozprzestrzeniać się jak epidemia.

Kilka tysięcy lat temu człowiek odkrył koło, aby przewozić towary. Następnie zdał sobie sprawę, że posiadł praktyczny środek do transportowania ciężkich ładunków na znacznych odległościach. Czym szlaki transportowe bardziej płaskie, tym łatwiejszy transport. W konsekwencji człowiek dostosował szlaki transportowe do koła i uczynił je płaskimi.

Kiedy około stu lat temu człowiek rozpoczął tworzenie, zgodnie z rozszerzaniem stosowania koła i niezgodnie ze swoim układem chodu, w dużej mierze płaskich powierzchni podłoża w obszarze, gdzie poruszał się, powinien przynajmniej przeprojektować swoje obuwie w taki sposób, aby mógł także „toczyć się” po płaskich powierzchniach podłoża. Tylko w ten sposób możliwe jest utrzymanie wzorca pierwotnego kroku podczas chodu i zdrowego układu lokomocji. Jednakże, przemysł obuwniczy zupełnie nie zauważa tego problemu.

Chodzenie po płaskich powierzchniach podłoża jest dla człowieka znacznie łatwiejsze i rzeczywiście tak łatwe, że pozwala na stosowanie jedynie chodzenia biernego, do którego potrzebna jest tylko część układu lokomocji, co zachęca go do tego typu chodu. Konsekwencją są wstrząsy w stawach i kręgosłupie. Nierówne naprężenia w układzie lokomocji oznaczają, że pewne jego części nie są obciążone, podczas, gdy inne są nadmiernie obciążone. Dla ciała człowieka wyzwaniem jest 10 000 kroków robionych przez niego średnio każdego dnia. W przypadku niekorzystnych, jednostronnych naprężeń w układzie lokomocji, takich, które występują w chodzie biernym, wstrząsy w stawach oraz jednostronne naprężenia w mięśniach, ścięgnach i więzadłach powodują wzrost rozpowszechniających się problemów pleców, stawów, żył, nóg i stóp.

Zwykłe buty z obcasami nie zostały dostosowane do chodzenia po płaskich powierzchniach. Na rynku dostępne jest obuwie podpierające stopę i z miękkimi podeszwami umożliwiające chód podobny, jak przy gołej stopie, ale nie ma obuwia symulującego nierówności podłoża i przez to zmuszającego człowieka do planowego, aktywnego stosowania jego układu lokomocji.

Drobne deformacje stopy czy postawy, takie jak skrzywienie czy płaskostopie są leczone za pomocą wkładek do zwykłych butów. Zakłada się, że w rezultacie ciągłego stosowania, czyli zakładania obuwia z wkładkami po pewnym czasie doprowadza się do korekcji wady. Niestety, jest przeciwnie, a niestymulowany układ mięśniowy jest osłabiany, ponieważ dalej nie podejmuje funkcji pracy. Zmiany dynamiczne i dalszy rozwój stanu postawy i układu lokomocji nie są wcale lub tylko nieznacznie brane pod uwagę.

W przypadku drobnych deformacji częste stosowanie stale działającego środka zaradczego, takiego jak na przykład noszenie wkładek, jest nieskuteczne. Często występuje sytuacja, że zamierzając poprawić niewłaściwą postawę ciała kreuje się inną, niewłaściwą postawę w rezultacie korekcji statycznej.

Ani buty, ani wyżej opisane urządzenia do chodu, również wspominane w wielu artykułach i patentach, nie biorą pod uwagę potrzeby używania całego układu lokomocji podczas aktywnego chodu ani potrzeby umiejętności samodzielnego i szybkiego określania, w jaki sposób mięśnie, ścięgna i kręgosłup są aktywowane do aktywnego chodu. Zarówno buty ortopedyczne, jak i wkładki mogą być dobierane jedynie przez eksperta ortopedycznego. Konsekwentnie, istniejące środki są nieodpowiednie do planowego i bardzo szybkiego zastosowania przy delikatnych i tymczasowych wadach postawy i wadach w sekwencji układu lokomocji.

Fizjoterapia jest zawsze pomocna dając instrukcje do odpowiednich ćwiczeń i ruchów. Jednakże, zawsze ma tą ujemną stronę, że terapia nie może być prowadzona nieustannie, na przykład, także podczas normalnego chodu w pracy i tak dalej, a pacjent nie zawsze wykonuje zalecane ćwiczenia.

Celem obecnego wynalazku jest opracowanie urządzenia do aktywnego chodu tocznego o konstrukcji pozwalającej na uzyskanie udoskonalenia znanych butów w taki sposób, żeby aktywny chód

PL 193 739 B1 stał się konieczny. W rezultacie 10 000 kroków wykonywanych dziennie będzie realizowanych w naturalnym, tocznym skoordynowanym ruchu. Jednolite naprężenia w całym ciele będą chronić stawy, wzmacniać mięśnie, prostować postawę i wspomagać krążenie krwi, tak zwaną „pompę żylną”.

Kolejnym celem urządzenia do aktywnego chodu tocznego przygotowanego przez specjalistę jest możliwość jego zaadoptowania dla potrzeb aktualnego użytkownika.

Urządzenie do aktywnego chodu tocznego, według wynalazku, jest wyposażone w podeszwę i część górną mocującą urządzenie do stopy i wykonaną z materiału wybranego z grupy zawierającej skórę, materiał włókienniczy i inne naturalne i syntetyczne materiały, a charakteryzuje się tym, że podeszwa zawiera co najmniej część górną podeszwy, część dolną podeszwy i warstwę spodnią podeszwy, przy czym część górna podeszwy jest trwała, twarda i sprężysta, część dolna podeszwy jest miękka i sprężysta i ma grubość pomiędzy 0,5 cm a 5 cm, a warstwa spodnia podeszwy jest twarda i sprężysta, zaś powierzchnia spodnia części górnej podeszwy i warstwa spodnia podeszwy mają wypukły, łukowy czy kołowy kształt.

Korzystnie, pomiędzy częścią górną podeszwy a częścią dolną podeszwy ma w części górnej podeszwy jej warstwę spodnią.

Korzystnie, począwszy od części górnej podeszwy do części dolnej podeszwy ma postępowo zmieniającą się twardość materiału.

Korzystnie, część dolna podeszwy jest wykonana z co najmniej jednej warstwy czy części materiału.

Korzystnie, do warstwy spodniej części górne podeszwy ma przymocowany co najmniej jeden twardy segment.

Korzystnie, do warstwy spodniej podeszwy są przymocowane korki.

Korzystnie, korki są na stałe połączone z warstwą spodnią podeszwy.

Korzystnie, segment jest usytuowany w części trzeciej przedniej urządzenia i rozciąga się pomiędzy warstwą spodnią części górnej podeszwy a warstwą spodnią podeszwy, przy czym część dolna podeszwy jest usytuowana w dwóch częściach trzecich urządzenia środkowej i tylnej pomiędzy warstwą spodnią części górnej podeszwy a warstwą spodnią podeszwy.

Korzystnie, segment zachodzi na dwie części trzecie urządzenia środkową i tylną i pozostaje w styku z warstwą spodnią podeszwy na obszarze pomiędzy czubkiem urządzenia w jego części trzeciej przedniej a dwoma punktami x i x' w jego części trzeciej środkowej wyznaczonymi na przeciwległych krawędziach zewnętrznych segmentu przy warstwie spodniej podeszwy i połączonymi profilowaną linią styku, a następnie w częściach trzecich środkowej i tylnej wznosi się od profilowanej linii styku pomiędzy punktami x i x' wzdłuż i pomiędzy dwoma liniami a i a' stanowiącymi dolne krawędzie zewnętrzne segmentu pomiędzy punktami x i x' a punktami z i z' wyznaczonymi na pięcie urządzenia w miejscu przecięcia przeciwległych krawędzi zewnętrznych segmentu i dolnej krawędzi tylnej segmentu aż do dolnej krawędzi tylnej segmentu.

Korzystnie, dolna krawędź tylna segmentu łącząca linie a, a' jest zaokrągloną linią krzywą.

Korzystnie, na profilowanej linii styku pomiędzy punktami x i x' segment ma wyznaczony co najmniej jeden z dwóch punktów załamania y, y', a na pięcie urządzenia na dolnej krawędzi tylnej segmentu segment ma wyznaczony co najmniej jeden z dwóch punktów v, v', pomiędzy którymi to punktami segment ma ukształtowaną co najmniej jedną z dwóch linii załamania b, b'.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, którego fig. 1 przedstawia urządzenie do aktywnego chodu tocznego, według wynalazku, fig. 2 - urządzenie do aktywnego chodu tocznego z dodatkowymi elementami konstrukcyjnymi, fig. 3 - urządzenie do aktywnego chodu tocznego w pierwszej fazie chodu, fig. 4 - urządzenie do aktywnego chodu tocznego w drugiej fazie chodu, fig. 5 - urządzenie do aktywnego chodu tocznego w trzeciej fazie chodu, fig. 6 - urządzenie do aktywnego chodu tocznego w przekroju bocznym, fig. 7 - widok przekroju wzdłuż linii A-A z fig. 6 od tyłu, fig. 8 -widok przekroju wzdłuż linii A-A z fig. 6 od tyłu innego przykładu wykonania urządzenia, fig. 9 - widok przekroju wzdłuż linii A-A z fig. 6 od tyłu kolejnego przykładu wykonania urządzenia, fig. 10 - widok przekroju wzdłuż linii B-B z fig. 6 od tyłu, fig. 11 - perspektywiczny i schematyczny widok twardego segmentu od dołu w jednym z korzystnych przykładów wykonania urządzenia, fig. 12 - widok od tyłu jednego z korzystnych przykładów wykonania urządzenia, fig. 13 - widok od tyłu kolejnego z korzystnych przykładów wykonania urządzenia, a fig. 14 - perspektywiczny widok twardego segmentu od dołu w kolejnym z korzystnych przykładów wykonania urządzenia.

Urządzenie, według wynalazku, do aktywnego chodu tocznego 1 posiada część górną 2 i podeszwę 3. Część górna 2 jest stosowana do solidnego przymocowania urządzenia do aktywnego chodu tocznego 1 do stopy. Może być to zrealizowane za pomocą pasków, takich jak stosowane w sanda4

PL 193 739 B1 łach, sznurowadeł jak w butach plażowych albo cała część górna urządzenia 1 wykonana jest ze skóry czy materiału tekstylnego. Ważne jest to, że poprzez część górną 2 stopa jest mocno i wygodnie połączona z częścią górną 10 podeszwy 3.

Podeszwa 3 może być skonstruowana w różny sposób. Jej podstawowymi elementami składowymi są co najmniej część górna 10 podeszwy 3, część dolna 12 podeszwy 3 i warstwa spodnia 13 podeszwy 3. Aby zwiększyć elastyczność urządzenia 1, warstwa spodnia 11 części górnej 10 podeszwy 3 może być umieszczona pomiędzy częścią górną 10 podeszwy 3 a częścią dolną 12.

Urządzenie 1, według wynalazku, ma konstrukcję dobraną do jego przeznaczenia i zastosowania, co stanowi jedną z jego zalet. Urządzenie 1 spełnia pewne cele główne, ale może być także indywidualnie dopasowywane.

Część górna 10 podeszwy 3 jest wykonana z tradycyjnych materiałów i jest stosunkowo twarda. Jest przystosowana do zamierzonego przeznaczenia, na przykład, po to, aby buty gimnastyczne miały inną twardość, wybiera się inny materiał niż dla butów całodziennych. Warstwa spodnia 11 części górnej 10 podeszwy 3 jest wykonana z twardego elastycznego materiału. Ma on także odpowiednią zdolność pochłaniania sił powstających podczas deformacji części dolnej 12 podeszwy 3. Warstwa spodnia 11 części górnej 10 podeszwy 3 jest wystarczająco trwała, aby solidnie utrzymywać twarde segmenty 15, podobne do włosa w tkaninie lub korka w znanych podeszwach z korkami. Dolna powierzchnia graniczna części górnej 10 podeszwy 3 lub, jeśli jest obecna, warstwa spodnia 11 części górnej 10 podeszwy 3 ma wypukły do dołu, łukowaty lub częściowo okrągły, dowolny kształt, który jest dobierany w funkcji zamierzonego zastosowania urządzenia 1.

Część dolna 12 podeszwy 3 jest najważniejszą częścią urządzenia 1. Ma ona od strony warstwy spodniej 13 podeszwy 3 wypukły do dołu, łukowaty lub częściowo okrągły, losowy kształt. Jest wykonana z wysoce odkształcalnego, giętkiego materiału, który daje użytkownikowi podczas toczenia uczucie chodzenia gołą stopą po piasku z efektem trampoliny. Proces toczenia, jak chronologicznie przedstawiono na fig. 3, 4 i 5, wymaga pewnego aktywnego wydatku sił w ten sam sposób, jak przy chodzie po piasku. W końcowej fazie toczenia, jak pokazano na fig. 5, proces toczenia jest zakończony efektem trampoliny. Warstwa spodnia 13 podeszwy 3 służy głównie do ochrony części dolnej 12 podeszwy 3 przed zużyciem i daje urządzeniu 1 konieczną oporność poślizgową. Warstwa spodnia 13 podeszwy 3 wykonana z wysoce sprężystego i odpornego na ścieranie, elastycznego materiału, natychmiast zapada się podczas toczenia. Tak, więc, podczas toczenia jest nieustannie przystosowywana do wyżej opisanego kształtu części dolnej 12 podeszwy 3. Aby umożliwić indywidualne, nieskomplikowane zamocowanie korków 14 stosuje się odpowiednie środki techniczne w zależności od potrzeb. Każda adaptacja typu losowego jest możliwa do wykonania poprzez pomysłową konstrukcję podeszwy 3 w jej części górnej 10 podeszwy 3, warstwie spodniej 11 części górnej 10 podeszwy 3, części dolnej 12 podeszwy 3 i w jej warstwie spodniej 13 podeszwy 3. W zamierzonych zastosowaniach, takich jak masaż, korekcja stopa-noga, statyka kręgosłupa, odruchy stopy, i tak dalej, część górna 10 podeszwy 3 i część dolna 12 podeszwy 3 mogą być wymodelowane z jednego kawałka. Przejście od relatywnie twardej części górnej 10 podeszwy 3 do miękkiej, elastycznej części dolnej 12 podeszwy 3 jest w wielu przypadkach stopniowe. Ta metoda produkcji daje podczas wytwarzania znaczące korzyści. Podeszwa 3 jest zakończona warstwą spodnią 13, która ma wyżej wspomniany wypukły kształt.

Część dolna 12 podeszwy 3 może być ukształtowana z warstw lub różnych części. Można sobie, na przykład, wyobrazić, że, jak pokazano na fig. 3, na bieżnikowanie w części trzeciej tylnej IV urządzenia 1 na podeszwę 3 jest wybrana mieszanina w składzie pierwszym, na bieżnikowanie, jak pokazano na fig. 4, w części trzeciej środkowej IIIna podeszwę 3 jest wybrana mieszanina w składzie drugim, a jak pokazano na fig. 5, w części trzeciej przedniej II na podeszwę 3 jest wybrana mieszanina w składzie trzecim. Wybór składu i struktury podeszwy 3 jest rozstrzygające dla uzyskania ruchu tocznego. Wybiera się materiały, które są wysoce odkształcalne i giętkie oraz zapewniają dobry efekt leczniczy.

Korki 14 przymocowane do warstwy spodniej 13 podeszwy 3 mogą być zamontowane zarówno na stałe, jak i ruchomo. Jeśli są one losowo wymienianie, podobnie jak korki w butach do piłki nożnej, to daje to ich użytkownikowi korzyść i zaletę dostosowania do określonych efektów treningowych. Urządzenie 1 według wynalazku, konsekwentnie staje się urządzeniem treningowym, które może być adaptowane do zmieniających się potrzeb treningowych.

Opisane korki 14 mogą mieć dowolny kształt i rozmiar. Twardość i elastyczność może być adaptowana do odpowiedniego użycia. Jest naturalnie także możliwe przymocowanie do warstwy spodniej 13 podeszwy 3 innych elementów posiadających losowy kształt, rozmiar, elastyczność

PL 193 739 B1 i z innych materiałów. Mogą one być albo mocno połączone albo ruchomo zamontowane do warstwy spodniej 13 podeszwy 3.

Warstwa spodnia 13 podeszwy 3 stanowi warstwę wykańczającą i ochronną dla całej podeszwy 3 albo jej części. Może być on umieszczony dookoła podeszwy 3 i, jeśli jest pożądane, może dochodzić do części górnej 2 buta.

W bardziej specyficznych zastosowaniach ortopedycznych właściwe jest przymocowanie twardych segmentów 15 do warstwy spodniej 11 części górnej 10 podeszwy 3, jak pokazano na fig. 2. Takie twarde segmenty 15 mogą mieć dowolny kształt i rozmiar. Wybrany materiał może mieć różną twardość i własności elastyczne. Wybór kształtu, twardości i elastyczności jest funkcją zamierzonego zastosowania urządzenia 1. Stosując takie twarde segmenty 15 możliwa jest korekcja niewłaściwego lub patologicznego ustawienia stopy, takiego jak, na przykład, w przypadku skrzywienia stopy czy płaskostopia albo anormalnego ustawienia kolana i biodra, a także przy niepoprawnej postawie kręgosłupa. Jednakże, te twarde segmenty 15 umożliwiają także masowanie, stymulację stopy w strefie odruchów i planowanie skoordynowanych ruchów. Urządzenie 1 może być stosowane do wzmocnienia mięśni i do aktywnego podtrzymywania układu kostnego.

Segment 15 może być, na przykład, usytuowany w części trzeciej przedniej II urządzenia i rozciągać się pomiędzy warstwą spodnią 11 części górnej 10 podeszwy 3 a warstwą spodnią 13 podeszwy 3, a część dolna 12 podeszwy 3 jest, w wtedy, usytuowana w dwóch częściach trzecich urządzenia środkowej IIIi tylnej IV pomiędzy warstwą spodnią II części górnej 10 podeszwy 3 a warstwą spodnią 13 podeszwy 3.

Segment 15 może zachodzić na dwie części trzecie urządzenia środkową III i tylną IV i pozostawać w styku z warstwą spodnią 13 podeszwy 3 na obszarze pomiędzy czubkiem I urządzenia w jego części trzeciej przedniej II a dwoma punktami x i X w jego części trzeciej środkowej III wyznaczonymina przeciwległych krawędziach zewnętrznych segmentu15przy warstwie spodniej 13 podeszwy 3 i połączonymi profilowaną linią styku, a następnie w częściach trzecich środkowej IIIi tylnej IV może wznosić się od profilowanej linii styku pomiędzy punktami x i X wzdłuż i pomiędzy dwoma liniami a i a' stanowiącymi dolne krawędzie zewnętrzne segmentu 15 pomiędzy punktami x i X a punktami z i z' wyznaczonymi na pięcie V urządzenia w miejscu przecięcia przeciwległych krawędzi zewnętrznych segmentu 15 i dolnej krawędzi tylnej segmentu 15 aż do dolnej krawędzi tylnej segmentu 15.

Dolna krawędź tylna segmentu 15 łącząca linie a, a' może być zaokrągloną linią krzywą.

Na profilowanej linii styku pomiędzy punktami XiX' segment 15 może mieć wyznaczony co najmniej jeden z dwóch punktów załamania y, y', a na pięcie V urządzenia 1 na dolnej krawędzi tylnej segmentu 15 segment 15 ma wyznaczony co najmniej jeden z dwóch punktów y, y'. Pomiędzy tymi punktami segment 15 ma ukształtowaną co najmniej jedną z dwóch linii załamania b, b'.

Figura6 przedstawia korzystny przykład wykonania urządzenia 1, według wynalazku, w którym widać, że twardy segment 15 może także mieć duże wymiary i wypełniać całą część trzecią przednią II podeszwy 3. W punkcie X na przekroju wzdłuż linii B-B segment 15 ma grubość d i rozciąga się w postaci klina do czubka Iurządzenia 1. Przestrzeń pomiędzy warstwą spodnią 11 części górnej 10 podeszwy 3 a warstwą spodnią 13 podeszwy 3 jest całkowicie wypełniona przez twardy segment15. Wszystkie cztery skierowane do przodu powierzchnie graniczne P, P', P iQ' klina segmentu 15 mogą mieć dowolny kształt i mogą być dostosowane do zewnętrznego konturu urządzenia do aktywnego chodu tocznego 1. Piąta, do tyłu skierowana powierzchnia R klina segmentu 15, która jest, na przykład, reprezentowana przez przekrój wzdłuż linii B-B z fig. 10, rozciąga się w dowolnym kształcie do góry do pięty V. Figury 11 i 14 przedstawiają możliwe przykłady wykonania tej części twardego segmentu 15. Kształty powierzchni P, P', Q i Q' zmieniają się w funkcji kształtu części tylnej twardego segmentu 15. Powierzchnia R może być ograniczona różnymi liniami a, a' i liniami załamania b i b' imoże być podzielona na segmenty R, R', R'', jak pokazano na fig. 14.

Kształt twardego segmentu 15 w przekroju części trzeciej środkowej IIIi w przekroju części trzeciej tylnej IV może być wybrany przypadkowo, jak pokazano na fig. 11 i 14. Obie zewnętrzne graniczne linie a i a' łączące punkty X i z lub X' i z', i środkowa linia załamania b praktycznie przedstawiona jako „grzebień” na fig. 14 i która łączy punkt załamania y i punkt v, może mieć w zasadzie dowolne ukształtowanie.

Tylko w niewielu przypadkach linia załamania b jest środkowo usytuowana. Dzięki rozbieżnemu od środka ułożeniu uzyskuje się u użytkownika urządzenia do chodu 1 zamierzone, jednostronne naprężenia układu lokomocji i w szczególności w jego mięśniach.

PL 193 739 B1

Aby uniknąć albo zmniejszyć ryzyko napięć podczas chodzenia, za pomocą nieskończonej grupy krzywych linii załamania b łączących nieskończoną liczbę punktów x i punktów załamania y, możliwe jest ukształtowanie okrągłej powierzchni R¢ z dowolnym kształtem, jak pokazano na fig. 11.

Przestrzeń pomiędzy warstwą spodnią 11 części górnej 10 podeszwy 3 a warstwą spodnią 13. podeszwy 3 wypełniona jest twardym segmentem 15 i miękką częścią dolną 12 podeszwy 3. Nie ma segmentów powietrza. Twardy segment 15 i część dolna 12 podeszwy 3 są dopasowane jedno do drugiego wtaki sposób, że od zewnątrz widać jednolity kształt zakończony warstwą spodnią 13 podeszwy 3.

Claims (11)

1. Urządzenie do aktywnego chodu tocznego wyposażone w podeszwę i część górną mocującą urządzenie do stopy i wykonaną z materiału wybranego z grupy zawierającej skórę, materiał włókienniczy i inne naturalne i syntetyczne materiały, znamienne tym, że podeszwa (3) zawiera co najmniej część górną(10) podeszwy (3), część dolną (12) podeszwy (3) i warstwę spodnią (13) podeszwy (3), przy czym część górna (10) podeszwy (3) jest trwała, twarda i sprężysta, część dolna (12) podeszwy (3) jest miękka i sprężysta i ma grubość pomiędzy 0,5 cm a 5 cm, a warstwa spodnia (13) podeszwy (3) jest twarda i sprężysta, zaś powierzchnia spodnia części górnej (10) podeszwy (3) i warstwa spodnia (13) podeszwy (3) mają wypukły, łukowy czy kołowy kształt.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pomiędzy częścią górną (10) podeszwy (3) a częścią dolną (12) podeszwy (3) ma w części górnej (10) podeszwy (3) jej warstwę spodnią (11).

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że począwszy od części górnej (10) podeszwy (3) do części dolnej (12) podeszwy (3) ma postępowo zmieniającą się twardość materiału.

4. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że część dolna (12) podeszwy (3) jest wykonana zco najmniej jednej warstwy czy części materiału.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że do warstwy spodniej (11) części górnej (10) podeszwy (3) ma przymocowany co najmniej jeden twardy segment (15).

6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 5, znamienne tym, że do warstwy spodniej (13) podeszwy (3) są przymocowane korki (14).

7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że korki (14) są na stałe połączone z warstwą spodnią (13) podeszwy (3) .

8. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że segment (15) jest usytuowany w części trzeciej przedniej (II) urządzenia i rozciąga się pomiędzy warstwą spodnią (11) części górnej (10) podeszwy (3) a warstwą spodnią (13) podeszwy (3), przy czym część dolna (12) podeszwy (3) jest usytuowana w dwóch częściach trzecich urządzenia środkowej (III) i tylnej (IV) pomiędzy warstwą spodnią (11) części górnej (10) podeszwy (3) a warstwą spodnią (13) podeszwy (3).

9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że segment (15) zachodzi na dwie części trzecie urządzenia środkową (III) i tylną (IV) i pozostaje w styku z warstwą spodnią (13) podeszwy (3) na obszarze pomiędzy czubkiem (I) urządzenia w jego części trzeciej przedniej (II) a dwoma punktami x i x' w jego części trzeciej środkowej (III) wyznaczonymi na przeciwległych krawędziach zewnętrznych segmentu (15) przy warstwie spodniej (13) podeszwy (3) i połączonymi profilowaną linią styku, anastępnie w częściach trzecich środkowej (III) i tylnej (IV) wznosi się od profilowanej linii styku pomiędzy punktami x i X wzdłuż i pomiędzy dwoma liniami a i a' stanowiącymi dolne krawędzie zewnętrzne segmentu (15) pomiędzy punktami x i x' a punktami z i z' wyznaczonymi na pięcie (V) urządzenia w miejscu przecięcia przeciwległych krawędzi zewnętrznych segmentu (15) i dolnej krawędzi tylnej segmentu (15) aż do dolnej krawędzi tylnej segmentu (15).

10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że dolna krawędź tylna segmentu (15) łącząca linie a, a' jest zaokrągloną linią krzywą.

11. Urządzenie według zastrz. 9 albo 10, znamienne tym, że na profilowanej linii styku pomiędzy punktami x i x' segment (15) ma wyznaczony co najmniej jeden z dwóch punktów załamania y, y', a na pięcie (V) urządzenia na dolnej krawędzi tylnej segmentu (15) segment (15) ma wyznaczony co najmniej jeden z dwóch punktów v, v', pomiędzy którymi to punktami segment (15) ma ukształtowaną co najmniej jedną z dwóch linii załamania b, b'.