PL192750B1 - Sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów w roztworze wodnym oraz ich zastosowanie - Google Patents

Sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów w roztworze wodnym oraz ich zastosowanie

Info

Publication number
PL192750B1
PL192750B1 PL321197A PL32119797A PL192750B1 PL 192750 B1 PL192750 B1 PL 192750B1 PL 321197 A PL321197 A PL 321197A PL 32119797 A PL32119797 A PL 32119797A PL 192750 B1 PL192750 B1 PL 192750B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
test
acrylic acid
water
monomers
polymerization
Prior art date
Application number
PL321197A
Other languages
English (en)
Other versions
PL321197A1 (en
Inventor
Jean-Bernard Egraz
Jean-Marc Suau
Yves Kensicher
Original Assignee
Coatex Sa S
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Coatex Sa S filed Critical Coatex Sa S
Publication of PL321197A1 publication Critical patent/PL321197A1/xx
Publication of PL192750B1 publication Critical patent/PL192750B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C11ANIMAL OR VEGETABLE OILS, FATS, FATTY SUBSTANCES OR WAXES; FATTY ACIDS THEREFROM; DETERGENTS; CANDLES
    • C11DDETERGENT COMPOSITIONS; USE OF SINGLE SUBSTANCES AS DETERGENTS; SOAP OR SOAP-MAKING; RESIN SOAPS; RECOVERY OF GLYCEROL
    • C11D3/00Other compounding ingredients of detergent compositions covered in group C11D1/00
    • C11D3/16Organic compounds
    • C11D3/37Polymers
    • C11D3/3746Macromolecular compounds obtained by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds
    • C11D3/3757(Co)polymerised carboxylic acids, -anhydrides, -esters in solid and liquid compositions
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F2/00Processes of polymerisation
    • C08F2/12Polymerisation in non-solvents
    • C08F2/16Aqueous medium
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01DSEPARATION
    • B01D61/00Processes of separation using semi-permeable membranes, e.g. dialysis, osmosis or ultrafiltration; Apparatus, accessories or auxiliary operations specially adapted therefor
    • B01D61/02Reverse osmosis; Hyperfiltration ; Nanofiltration
    • B01D61/025Reverse osmosis; Hyperfiltration
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01DSEPARATION
    • B01D61/00Processes of separation using semi-permeable membranes, e.g. dialysis, osmosis or ultrafiltration; Apparatus, accessories or auxiliary operations specially adapted therefor
    • B01D61/14Ultrafiltration; Microfiltration
    • B01D61/145Ultrafiltration
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01DSEPARATION
    • B01D61/00Processes of separation using semi-permeable membranes, e.g. dialysis, osmosis or ultrafiltration; Apparatus, accessories or auxiliary operations specially adapted therefor
    • B01D61/14Ultrafiltration; Microfiltration
    • B01D61/16Feed pretreatment
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01DSEPARATION
    • B01D65/00Accessories or auxiliary operations, in general, for separation processes or apparatus using semi-permeable membranes
    • B01D65/02Membrane cleaning or sterilisation ; Membrane regeneration
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01DSEPARATION
    • B01D65/00Accessories or auxiliary operations, in general, for separation processes or apparatus using semi-permeable membranes
    • B01D65/08Prevention of membrane fouling or of concentration polarisation
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F2/00Processes of polymerisation
    • C08F2/04Polymerisation in solution
    • C08F2/10Aqueous solvent
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F2/00Processes of polymerisation
    • C08F2/38Polymerisation using regulators, e.g. chain terminating agents, e.g. telomerisation
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F20/00Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, each having only one carbon-to-carbon double bond, and only one being terminated by only one carboxyl radical or a salt, anhydride, ester, amide, imide or nitrile thereof
    • C08F20/02Monocarboxylic acids having less than ten carbon atoms, Derivatives thereof
    • C08F20/04Acids, Metal salts or ammonium salts thereof
    • C08F20/06Acrylic acid; Methacrylic acid; Metal salts or ammonium salts thereof
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F22/00Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals each having only one carbon-to-carbon double bond, and at least one being terminated by a carboxyl radical and containing at least one other carboxyl radical in the molecule; Salts, anhydrides, esters, amides, imides or nitriles thereof
    • C08F22/04Anhydrides, e.g. cyclic anhydrides
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C11ANIMAL OR VEGETABLE OILS, FATS, FATTY SUBSTANCES OR WAXES; FATTY ACIDS THEREFROM; DETERGENTS; CANDLES
    • C11DDETERGENT COMPOSITIONS; USE OF SINGLE SUBSTANCES AS DETERGENTS; SOAP OR SOAP-MAKING; RESIN SOAPS; RECOVERY OF GLYCEROL
    • C11D3/00Other compounding ingredients of detergent compositions covered in group C11D1/00
    • C11D3/16Organic compounds
    • C11D3/37Polymers
    • C11D3/3746Macromolecular compounds obtained by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01DSEPARATION
    • B01D2311/00Details relating to membrane separation process operations and control
    • B01D2311/04Specific process operations in the feed stream; Feed pretreatment
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01DSEPARATION
    • B01D2321/00Details relating to membrane cleaning, regeneration, sterilization or to the prevention of fouling
    • B01D2321/16Use of chemical agents
    • B01D2321/168Use of other chemical agents
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C02TREATMENT OF WATER, WASTE WATER, SEWAGE, OR SLUDGE
    • C02FTREATMENT OF WATER, WASTE WATER, SEWAGE, OR SLUDGE
    • C02F5/00Softening water; Preventing scale; Adding scale preventatives or scale removers to water, e.g. adding sequestering agents
    • C02F5/08Treatment of water with complexing chemicals or other solubilising agents for softening, scale prevention or scale removal, e.g. adding sequestering agents
    • C02F5/10Treatment of water with complexing chemicals or other solubilising agents for softening, scale prevention or scale removal, e.g. adding sequestering agents using organic substances

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Water Supply & Treatment (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Nanotechnology (AREA)
  • Addition Polymer Or Copolymer, Post-Treatments, Or Chemical Modifications (AREA)
  • Polymerization Catalysts (AREA)
  • Paper (AREA)
  • Separation, Recovery Or Treatment Of Waste Materials Containing Plastics (AREA)
  • Polymerisation Methods In General (AREA)
  • Polymers With Sulfur, Phosphorus Or Metals In The Main Chain (AREA)

Abstract

1. Sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów, w roztworze wodnym, z mono- merów etylenowo nienasyconych, znamienny tym, ze polimeryzacj e prowadzi si e w obecno sci zwi azków zawieraj acych atom fosforu o stopniu utlenienia ni zszym od 5, w ilo sci od 0,005 do 0,49 gramoatomu na mol nienasycenia, w obecno sci wody utlenionej, gdzie dla ka zdego monome- ru st ezenie pozosta lo sci monomeru w polimerze jest mniejsze lub równe 300 ppm w przeliczeniu na produkt o st ezeniu suchej masy równej co najmniej 38%, niezale znie od sk ladu monomerów. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów w roztworze wodnym oraz ich zastosowanie jako środka rozdrabniającego i/lub dyspergującego w wodnej zawiesinie materiałów mineralnych, lub też jako środka maskującego bądź hamującego wytrącanie i/lub inkrustacje mineralne zwłaszcza na powierzchniach przenoszenia ciepła w instalacjach przemysłowych lub domowych lub też jako środka upłynniającego zawiesiny wodne na bazie wody słodkiej lub solanki stosowane obecnie jako płuczki wiertnicze w inżynierii lądowej i wodnej, budownictwie, robotach publicznych, poszukiwaniach i wydobywaniu ropy naftowej, a także jako stabilizatora zawiesin zeolitu, jako środka przeciw kamieniowi kotłowemu i jako dyspergatora nie destabilizującego stopnia chlorometrycznego związków podchlorynowych występujących w formulacjach detergentowych, bądź też jako wypełniacza aktywnego w kompozycjach detergentowych lub też jako środka do zatrzymywania wody w przemyśle papierniczym.
Znane są od dawna różne sposoby homopolimeryzacji w roztworze monomerów akrylowych i/lub winylowych, zwłaszcza takich jak kwas akrylowy, kwas metakrylowy, bezwodnik maleinowy lub akryloamid, a także kopolimeryzacji w roztworze w wodzie kwasu akrylowego z innymi monomerami monoetylenowo nienasyconymi takimi jak na przykład bezwodnik maleinowy, kwas itakonowy, akryloamid, kwas akryloamidometylopropanosulfonowy, estry akrylowe, jednakże żaden z tych sposobów nie jest w pełni zadowalający z punktu widzenia tendencji i/lub ograniczeń prawnych związanych z ochroną środowiska, zwłaszcza dotyczących zawartości pozostałości monomeru w stosowanym polimerze lub też jego barwy bądź zapachu.
I tak, w europejskich opisach patentowych o numerach 0668298 i EP 0608845 opisano sposoby kopolimeryzacji, które bez dodatkowej obróbki produktów prowadzą do zawartości pozostałości monomerów większych od 1000 ppm i nie mogą w pełni sprostać nowym wymaganiom rynku.
Inne europejskie opisy patentowe o numerach 0618240, 0398724, 0510831 i 0663408 przedstawiają sposób umożliwiający uzyskanie mniejszych zawartości pozostałości monomerów, który jest niedogodny do realizacji bądź ze względu na reakcje rozkładu wody utlenionej w obecności soli metali, zwłaszcza takie jak reakcja Fentona prowadząca do produktów często zabarwionych i zawierających sole metali stwarzające problemy ekologiczne, bądź ze względu na rozkład termiczny lub redoks nadsiarczanu prowadzący do produktów niepożądanych w związku z zawartością siarki, bądź też ze względu na stosowanie inicjatorów organicznych takich jak np. nadtlenki organiczne, zwłaszcza benzoilu, prowadzące do powstawania niepożądanych produktów ubocznych, np. niepożądanych związków azotu.
Ponadto w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki Nr 4301266 przedstawiono sposób wytwarzania polimerów kwasu akrylowego, którego wadą jest konieczność stosowania rozpuszczalników typu izopropanolu a także praca pod ciśnieniem.
Wreszcie, znany jest z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki Nr 4621127 kosztowny sposób długotrwałej kopolimeryzacji, wymagającej stosowania regulatorów łańcuchów dla otrzymywania polimerów o niskiej masie cząsteczkowej.
Konfrontując wymienione wyżej różne niedogodności sposobów wytwarzania, które nie mogły w pełni zadowolić specjalisty, zgłaszający dokonał sposobu wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów, w wodnym roztworze, z przynajmniej jednego monomeru lub komonomeru wybranego spośród kwasu akrylowego i/lub metakrylowego, itakonowego, krotonowego, fumarowego, bezwodnika maleinowego lub izokrotonowego, akonitowego, mezakonowego, synapowego, undecylenowego, angelikowego i/lub ich odpowiednich estrów, kwasu akryloamidometylopropano-sulfonowego, akroleiny, akryloamidu i/lub metakryloamidu, chlorku lub siarczanu metakryloamidopropylotrimetyloamoniowego, chlorku lub siarczanu metakrylanu trimetyloetyloamoniowego, a także ich homologów akrylanowych i akryloamidowych czwartorzędowanych lub nie i/lub chlorku dimetyloallilu, metallilosulfonianu sodu, fosforanu metakrylanu lub akrylanu glikolu etylenowego lub propylenowego, winylopirolidonu, o zawartości pozostałości każdego monomeru mniejszej lub równej 300 ppm, mierzonej w stosunku do produktu gotowego o stężeniu równym przynajmniej 38%, bez konieczności dalszej obróbki otrzymanego produktu.
Jednym z celów wynalazku było opracowanie sposobu pozwalającego na otrzymanie roztworu polimerów bezbarwnych, bezwonnych i o bardzo małej zawartości pozostałości monomerów i niepożądanych produktów ubocznych.
PL 192 750 B1
Innym celem wynalazku było opracowanie środka rozdrabniającego i/lub dyspergującego w wodnej zawiesinie materiał ów mineralnych, umoż liwiają cego uzyskanie wodnych dyspersji czą stek mineralnych o dużej zawartości materiału mineralnego i o małej lepkości, trwałych w czasie nawet bez mieszania.
Ponadto, celem wynalazku było opracowanie środka maskującego lub inhibitora wytrącania i/lub inkrustacji mineralnych jeśli masa cząsteczkowa homopolimerów i/lub kopolimerów o których mowa jest wystarczająco mała dla takiego zastosowania.
Oprócz wymienionych celów dodatkowym celem było otrzymanie środka upłynniającego zawiesiny wodne stosowane jako płuczki wiertnicze lub opracowanie stabilizatora zawiesin wodnych zeolitów, a także otrzymanie środka przeciw kamieniowi kotłowemu i środka dyspergującego nie destabilizującego stopnia chlorometrycznego związków podchlorynowych obecnych w kompozycjach detergentowych lub, wreszcie, opracowanie wypełniacza aktywnego.
Jeszcze innym celem wynalazku było zastosowanie tych wodnych zawiesin mineralnych jako wypełniacza masy i w kredowaniu papieru a także w malarstwie, ceramice, w środkach powierzchniowo czynnych i płuczkach wiertniczych.
Cele te zostały osiągnięte dzięki sposobowi według wynalazku, przez użycie związków zawierających atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5, wprowadzanych w ilości od 0,005 do 0,49 gramoatomu fosforu na mol nienasycenia do polimeryzacji, korzystnie przed rozpoczęciem polimeryzacji jako wsad podstawowy do zbiornika reakcyjnego, w obecności wody utlenionej, a pod nieobecność jakiegokolwiek środka rozkładającego wodę utleniona do wolnych rodników, na przykład metali lub soli metali potrzebnych specjaliście do rozkładu wody utlenionej oraz jakiegokolwiek innego generatora wolnych rodników, a także pod nieobecność jakiejkolwiek nadsoli i/lub innego czynnika przenoszenia.
Podczas gdy dotychczasowy stan techniki proponuje sposoby polimeryzacji z wykorzystaniem reakcji rozkładu wody utlenionej typu Fentona lub też reakcji rozkładu termicznego bądź redoks powszechnie stosowanych inicjatorów, obecnie stwierdzono, w sposób nieoczekiwany, że użycie związku zawierającego atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5, w ilości od 0,005 do 0,49 gramoatomu fosforu na mol nienasycenia pozwala prowadzić homopolimeryzację monomeru takiego jak kwas akrylowy, kwas metakrylowy, kwas maleinowy, lub też kopolimeryzację kwasu maleinowego lub dowolnego innego monomeru przytoczonego wyżej z kwasem akrylowym lub z dowolnym innym monomerem przytoczonym wyżej, przy pomocy dodatku wyłącznie wody utlenionej i pod nieobecność jakiegokolwiek czynnika rozkładającego wodę utlenioną do wolnych rodników, na przykład takiego jak metale lub sole metali a zwłaszcza sole miedzi, żelaza, kobaltu, niklu, cynku, wolframu, ceru, molibdenu, cyrkonu lub ich mieszaniny, potrzebne zazwyczaj do reakcji rozkładu wody utlenionej, jak na przykład dobrze znanej reakcji Fentona, lub też pod nieobecność inicjatora organicznego takiego jak na przykład nadtlenki benzoilu, bądź pod nieobecność nadsoli takiej jak na przykład nadsiarczan, lub wreszcie pod nieobecność dowolnego innego środka przenoszenia takiego jak na przykład tiozwiązki, alkohole, halogenki, aminy i inne.
Według wynalazku sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów, w roztworze wodnym, z monomerów etylenowo nienasyconych, charakteryzuje się tym, ż e polimeryzację prowadzi się w obecności związków zawierających atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5, w ilości od 0,005 do 0,49 gramoatomu na mol nienasycenia, w obecności wody utlenionej, gdzie dla każdego monomeru stężenie pozostałości monomeru w polimerze jest mniejsze lub równe 300 ppm w przeliczeniu na produkt o stężeniu suchej masy równej co najmniej 38%, niezależnie od składu monomerów.
W korzystnym wykonaniu sposobu całkowitą ilość związku zawierającego atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się podczas reakcji polimeryzacji jako wsad podstawowy do reaktora zawierającego tylko wodę.
W kolejnym korzystnym wykonaniu sposobu wedł ug wynalazku zwią zek zawierają cy atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się w całkowitej ilości lub w części do reaktora przed rozpoczęciem polimeryzacji jako wsad podstawowy w obecności ewentualnie całości lub części monomerów do polimeryzacji w postaci kwaśnej lub ewentualnie częściowo bądź całkowicie zobojętnionych za pomocą roztworu zasady, a reakcję wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów prowadzi się bez dodatku metali i/lub soli metali inicjujących rozkład wody utlenionej.
W innym wykonaniu sposobu zgodnie z wynalazkiem zwią zek zawierający atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się jako wsad podstawowy w całkowitej ilości lub w części do reaktora przed rozpoczęciem polimeryzacji zawierającego tylko wodę i ewentualnie całość lub część monomerów do polimeryzacji.
PL 192 750 B1
Kolejne wykonanie wynalazku obejmuje sposób w którym związek zawierający atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się jako wsad podstawowy w całkowitej ilości lub w części do reaktora przed rozpoczęciem polimeryzacji, w obecności ewentualnie całości lub części monomerów do polimeryzacji, częściowo lub całkowicie zobojętnionych za pomocą roztworu zasady korzystnie wybranej spośród wodorotlenku sodu, wodorotlenku potasu, wodorotlenku litu, wodorotlenku wapnia lub wodorotlenku magnezu.
W korzystnym wykonaniu wynalazku stosuje się monomery etylenowo nienasycone wybrane spośród kwasu akrylowego i/lub metakrylowego, itakonowego, krotonowego, fumarowego, bezwodnika maleinowego lub izokrotonowego, akonitowego, mezakonowego, synapowego, undecylenowego, angelikowego i/lub ich odpowiednich estrów i/lub kwasu akryloamidometylo-propanosulfonowego, akroleiny, akryloamidu i/lub metakryloamidu, chlorku lub siarczanu metakryloamidopropylo-trimetyloamoniowego, chlorku lub siarczanu metakrylanu trimetyloetyloamoniowego, a także ich homologów akrylanowych i akryloamidowych czwartorzędowanych lub nie i/lub chlorku dimetylodiallilu, metallilosulfonianu sodu, fosforanu metakrylanu lub akrylanu glikolu etylenowego lub propylenowego, winylopirolidonu, a korzystnie spośród kwasu akrylowego i/lub metakrylowego i/lub bezwodnika maleinowego, akrylanów etylu lub butylu, metakrylanu metylu, akryloamidu, fosforanu metakrylanu glikolu etylenowego.
Związek zawierający atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 korzystnie wybiera się spośród podfosforynu sodu i kwasu podfosforawego.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem opisanym powyżej jako środka rozdrabniającego i/lub dyspergującego materiały mineralne w środowisku wodnym, jako środka w roztworze wodnym zatrzymującego wodę w przemyśle papierniczym, jako środka w roztworze wodnym maskującego lub hamującego wytrą canie i/lub inkrustacje minerałów w obróbce wód przemysłowych i/lub wodociągowych, jako środka w roztworze wodnym przeciw kamieniowi kotłowemu i przeciwkorozyjnego w dziedzinie osmozy odwróconej i ultrafiltracji, jako środka w roztworze wodnym upłynniającego płuczki wiertnicze, a także zastosowanie polimeru, wytworzonego sposobem według wynalazku, w roztworze wodnym w dziedzinie środków powierzchniowo czynnych jako środka przeciw kamieniowi kotłowemu i dyspergującego nie destabilizującego stopnia chlorometrycznego podchlorynów obecnych w formulacjach detergentowych lub jako środka stabilizującego zeolity lub też jako wypełniacza aktywnego. Wynalazek obejmuje także zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem według wynalazku do wytwarzania wodnych zawiesin materiałów mineralnych przeznaczonych do stosowania w dziedzinie papieru, farb, ceramiki, płuczek wiertniczych i środków powierzchniowo czynnych.
Omawiany sposób według wynalazku umożliwia prowadzenie polimeryzacji lub kopolimeryzacji w fazie wodnej, w sposób ciągły, półciągły lub periodyczny i uzyskanie polimeru o zawartości pozostałości każdego z monomerów, mierzonej w stosunku do produktu gotowego o stężeniu przynajmniej równym 38%, mniejszej lub równej 300 ppm, niezależnie od stosunku wagowego monomerów i bez konieczności prowadzenia po zakończeniu polimeryzacji typowej obróbki, takiej jak na przykład destylacja lub dodatek po polimeryzacji nadmiaru utleniacza bądź reduktora.
Według wynalazku, sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów, w roztworze wodnym, z monomerów etylenowo nienasyconych takich jak monomery akrylowe i/lub winylowe charakteryzuje się tym, że polimeryzację prowadzi się w obecności związków zawierających atom fosforu w stopniu utlenienia niż szym od 5, w iloś ci od 0,005 do 0,49 gramoatomu fosforu na mol nienasycenia, w obecności wody utlenionej a pod nieobecność jakiegokolwiek czynnika rozkładającego wodę utlenioną do wolnych rodników i jakiegokolwiek innego generatora wolnych rodników, a także pod nieobecność jakiejkolwiek nadsoli lub innego środka przenoszenia, jak również charakteryzuje się tym, że całość lub część potrzebnej ilości związku zawierającego atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się przed rozpoczęciem polimeryzacji jako wsad podstawowy do zbiornika reakcyjnego ewentualnie w obecności całości bądź części monomeru lub monomerów do polimeryzacji w postaci kwaśnej lub ewentualnie częściowo bądź całkowicie zobojętnionych za pomocą roztworu zasady, a reakcję wytwarzania polimerów i/lub kopolimerów prowadzi się bez dodatku metali i/lub soli metali inicjujących rozkład wody utlenionej.
W procesie wedł ug wynalazku reakcję kopolimeryzacji prowadzi się , niezależ nie od stosunku wagowego monomerów używając jako wsadu podstawowego w zbiorniku reakcyjnym całkowitej ilości lub części związku zawierającego atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5, wybranego spośród podfosforynu sodu lub kwasu podfosforawego, w ilości określonej w zależności od masy cząsteczkowej pożądanej dla polimerów, ewentualnie w obecności całkowitej ilości bądź części monomeru lub
PL 192 750 B1 monomerów do polimeryzacji w postaci kwasu lub ewentualnie częściowo bądź całkowicie zobojętnionych za pomocą roztworu zasady zazwyczaj uzupełnionego wodą w ilości potrzebnej dla uzyskania jednorodnego roztworu.
Jako zasady można używać wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu, wodorotlenek litu, wodorotlenek magnezu lub wapnia.
Wodorotlenki te można dodawać bądź w postaci roztworu, bądź w formie pastylek.
Należy również nadmienić, że w sposobie według wynalazku pożądana masa cząsteczkowa kopolimeru nie zależy bezpośrednio od ilości użytej wody utlenionej, lecz raczej od zawartości użytego fosforu a także od stężenia środowiska.
Ponadto, wytwarzanie homopolimeru kwasu akrylowego, kwasu metakrylowego lub kwasu maleinowego prowadzi się w sposobie według wynalazku przy użyciu monomeru, wody utlenionej, związku zawierającego atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5, wody i ewentualnie jednej lub kilku zasad wymienionych wyżej, a ściślej przez wstrzyknięcie wody utlenionej do reaktora ogrzanego i napełnionego wcześniej całością lub częścią monomeru do polimeryzacji, związku zawierającego atom fosforu wybranego spośród podfosforynu sodu lub kwasu podfosforawego w ilości określonej w zależności od pożądanej masy czą steczkowej, a także wodą w ilości potrzebnej do otrzymania roztworu jednorodnego, w obecności jednej lub kilku zasad wymienionych wyżej.
Po zakończeniu reakcji homopolimeryzacji lub kopolimeryzacji trwającej korzystnie 2 godziny lub krócej, otrzymany polimeryzat oziębia się i odzyskuje w takiej postaci w jakiej będzie stosowany.
Polimeryzat ten może być również częściowo lub całkowicie zobojętniony przy pomocy jednego lub kilku środków zobojętniających dysponujących funkcją jednowartościową lub funkcją wielowartościową, takich jak na przykład środki wybrane z grupy składającej się z kationów alkalicznych, zwłaszcza sodu, potasu, amonu, lub alifatycznych i/lub cyklicznych amin pierwszorzędowych, drugorzędowych bądź trzeciorzędowych takich jak na przykład etanoloaminy (mono-, di-, trietanoloamina), monoi dietyloamina, cykloheksyloamina, metylocykloheksyloamina, lub też ś rodki wybrane z grupy skł adającej się z dwuwartościowych kationów ziem alkalicznych, w szczególności magnezu i wapnia, lub też cynku, jak i z kationów trójwartościowych, w szczególności aluminium, lub też z niektórych kationów o wartoś ciowoś ci wyż szej, jak również z amin pierwszorzę dowych i drugorzę dowych, alifatycznych i/lub cyklicznych takich jak na przykład mono- i dietyloaminy, cyklo- i metylocykloheksyloaminy oraz ich połączenia.
Otrzymany polimeryzat może być także poddawany obróbce dowolnym znanym sposobem w celu usunię cia wody, wyodrę bnienia go w postaci drobnego proszku i stosowania w tej formie.
Polimery otrzymane sposobem według wynalazku charakteryzują się tym, że zawierają nie więcej niż 300 ppm pozostałości każdego z monomerów w stosunku do produktu gotowego o stężeniu suchej masy co najmniej równym 38%, niezależnie od składu monomerów.
Zawartość pozostałości monomerów oznacza się metodą HPLC przy użyciu wzorca wewnętrznego, stosując zestaw HPLC wyposażony w detektor światła UV i widzialnego umożliwiający pracę między 180 i 220 nanometrów oraz kolumnę chromatograficzną Microbondapak.
Homopolimery i/lub kopolimery przeznaczone do stosowania według wynalazku jako środek dyspergujący i/lub rozdrabniający lub też jako środek upłynniający dla płuczek wiertniczych bądź jako modyfikator własności reologicznych kompozycji deteregentowych mają zazwyczaj lepkość właściwą najwyżej równą 10, a korzystnie najwyżej równą 3.
Podobnie, jeśli polimer i/lub kopolimer według wynalazku, otrzymany sposobem według wynalazku, jest stosowany w obróbce wód przemysłowych i/lub wodociągowych w celu nadania im własności przeciw kamieniowi kotłowemu i przeciwkorozyjnych lub jeśli jest stosowany w osmozie odwróconej i ultrafiltracji w celu kompleksowania występujących tam kationów, to jego lepkość właściwa wynosi od 0,10 do 10.
Wymieniona wyżej lepkość właściwa kopolimerów ma symbol litery „μ i oznacza się ją w następujący sposób.
Bierze się roztwór polimeryzatu tak, aby uzyskać roztwór odpowiadający 2,5 g suchego polimeru i 50 ml roztworu wody dejonizowanej. Następnie mierzy się wiskozymetrem kapilarnym o stałej
Baume równej 0,000105, umieszczonym w łaźni termostatowanej przy 25°C, czas wypływu danej objętości omawianego roztworu zawierającego kopolimer oraz czas wypływu takiej samej objętości roztworu wody dejonizowanej pozbawionej tego polimeru. Lepkość „μ” można określić z następującego równania:
PL 192 750 B1 = (czas wypływu roztworu polimeru) - (czas wypływu roztworu wody dejonizowanej) μ czas wypływu wody dejonizowanej
Należy wspomnieć, że dla homopolimerów kwasu akrylowego pomiar lepkości właściwej prowadzi się przez porównanie czasu wypływu danej objętości roztworu 2,5 g suchego poliakrylanu sodu w 50 ml roztworu chlorku sodu o stężeniu 60 g/l z czasem wypływu takiej samej objętości wodnego roztworu chlorku sodu pozbawionego poliakrylanu. Lepkość μ wynosi wówczas:
(czas wypływu roztworu polimeru) -_(czas wypływu roztworu NaCl) czas wypływu roztworu NaCl
W obu przypadkach rurkę kapilarną dobiera się w taki sposób, aby czas wypływu roztworu wody dejonizowanej lub NaCl, pozbawionego polimeru i/lub kopolimeru, był rzędu 90 do 100 sekund, nadając w ten sposób bardzo dobrą precyzję pomiarom lepkości właściwej.
W praktyce, operacja upłynniania substancji mineralnej przeznaczonej do zdyspergowania polega na sporządzeniu, przy mieszaniu, wodnego roztworu środka dyspergującego według wynalazku, do którego wprowadza się substancję mineralną przeznaczoną do zdyspergowania. Rodzaj tej substancji może być bardzo różny, na przykład może nią być węglan wapnia naturalny lub syntetyczny, dolomity, siarczan wapnia, dwutlenek tytanu, pigmenty blaszkowate takie jak miką, kaolin, tzn. wszelkie substancje mineralne które muszą mieć postać zawiesiny i dyspersji dla tak różnorodnych zastosowań jak powlekanie papieru, pigmentowanie farb, ceramika, płuczki wiertnicze lub środki powierzchniowo czynne.
Operacja rozdrabniania substancji mineralnej polega w praktyce na zmieleniu do bardzo drobnych cząstek substancji mineralnej z substancją rozdrabniającą, w środowisku wodnym zawierającym środek rozdrabniający. Tworzy się wodna zawiesina substancji mineralnej przeznaczonej do rozdrobnienia, której ziarna mają początkowy wymiar najwyżej równy 50 mikronów, w takiej ilości, aby stężenie suchej masy w tej zawiesinie wyniosło przynajmniej 70% wagowych.
Do zawiesiny substancji mineralnej przeznaczonej do rozdrobnienia dodaje się substancję rozdrabniającą o uziarnieniu korzystnie od 0,20 do 4 milimetry. Substancja rozdrabniająca występuje zazwyczaj w postaci cząstek tak różnych materiałów jak tlenek krzemu, tlenek glinu, tlenek cyrkonu lub ich mieszaniny, a także żywice syntetyczne o wysokiej twardości, stale, lub inne. Przykład składu kompozycji rozdrabniających podano we francuskim opisie patentowym 2303681, w którym opisano elementy rozdrabniające utworzone z 30 do 70% wagowych tlenku cyrkonu, 0,1 do 5% tlenku glinu i 5 do 20% tlenku krzemu. Materiał rozdrabniający dodaje się korzystnie do zawiesiny w takiej ilości, aby stosunek wagowy tego materiału do substancji mineralnej do rozdrobnienia wyniósł przynajmniej 2:1, a korzystnie mieścił się w zakresie od 3:1 do 5:1.
Mieszaninę zawiesiny i materiału rozdrabniającego poddaje się następnie mieszaniu mechanicznemu, takiemu jakie powstaje w klasycznej rozdrabniarce do mikroelementów.
Środek rozdrabniający i/lub dyspergujący według wynalazku wprowadza się do środowiska mieszaniny utworzonej przez wodną zawiesinę substancji mineralnych i przez substancję rozdrabniającą, w ilości od 0,2 do 2% wagowych suchej frakcji tych polimerów w stosunku do suchej masy substancji mineralnej do sproszkowania.
Czas potrzebny do uzyskania doskonałej drobnoziarnistości substancji mineralnej po rozdrobnieniu zmienia się w zależności od rodzaju i ilości substancji mineralnych przeznaczonych do rozdrobnienia, od sposobu mieszania i od temperatury środowiska podczas operacji rozdrabniania.
Poniższe przykłady ilustrują wynalazek, nie ograniczając jego zakresu.
P r z y k ł a d I. Celem tego przykładu jest zilustrowanie sposobu, według wynalazku, wytwarzania homopolimerów kwasu akrylowego pod nieobecność jakiegokolwiek metalu lub soli metalu i przy równoczesnym i równoległym dodaniu kwasu akrylowego i wody utlenionej do reaktora do polimeryzacji, uprzednio ogrzanego i napełnionego wsadem składającym się z wody, ewentualnie z niezbędnej części lub całości podfosforynu sodu lub kwasu podfosforawego i ewentualnie z części kwasu akrylowego, ewentualnie częściowo zobojętnionego wodorotlenkiem sodu.
Próba nr 1. W 2 litrowym szklanym reaktorze wyposażonym w mieszadło, termometr i układ chłodzący sporządzą się w temperaturze pokojowej wsad zwany podstawowym, składający się ze 132 g 100% kwasu akrylowego, 132 g 50% wodorotlenku sodu, 77 g podfosforynu sodu i 260 g wody. Podczas wzrostu temperatury wsadu podstawowego przygotowuje się 2 wsady do wprowadzenia równoPL 192 750 B1 legle w ciągu 2 godzin. W tym celu, do jednej zlewki wprowadza się 1024 g 100% kwasu akrylowego a do drugiej zlewki 40 g wody utlenionej o 130% obj. i 120 g wody. Po dwóch godzinach dodawania w temperaturze 95°C otrzymuje się polimeryzat w roztworze przejrzystym i bezbarwnym. Polimeryzat ten zobojętnia się następnie całkowicie do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu. Tak otrzymany poliakrylan odpowiada homopolimerowi według wynalazku o lepkości właściwej równej 0,64 i o stężeniu substancji suchej 50,6%, w którym zawartość pozostałości kwasu akrylowego mierzona w stosunku do produktu gotowego wspomnianą wyżej metodą HPLC wynosi 260 ppm.
Próba nr 2. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem, w taki sam sposób i z takimi samymi ilościami reagentów jak w próbie nr 1, z wyjątkiem ilości wprowadzonej wody utlenionej o 130% obj., która zmienia się z 3,46% wagowych w stosunku do kwasu akrylowego do 6,9% wagowych. Poliakrylan otrzymany według wynalazku, bezbarwny, ma lepkość właściwą równą 0,70 i po zobojętnieniu do pH = 8,6 stężenie suchej masy 45,4%, zawartość pozostałości kwasu akrylowego mierzoną w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbie nr 1, 10 ppm.
Próba nr 3. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem i w taki sam sposób jak próbę nr 1, stosując ilość podfosforynu odpowiadającą 0,068 gramoatomu fosforu na mol monomeru do polimeryzacji i ilość wody utlenionej odpowiadającą 1,73% całkowitej ilości kwasu akrylowego. Poliakrylan otrzymany według wynalazku, bezbarwny, ma lepkość właściwą równą 0,41 i, po zobojętnieniu do pH = 8,6, stężenie suchej masy 45,2%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego mierzoną w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbie nr 1, 24 ppm.
Próba nr 4. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem i w taki sam sposób jak próbę nr 1, zmieniając stężenie kwasu akrylowego i ilość wody we wsadzie podstawowym. Stężenie wagowe monomeru i podfosforynu sodu we wsadzie podstawowym wynosi 26,5% a ilość dodanej wody utlenionej odpowiada 1,73% całkowitej ilości kwasu akrylowego. Bezbarwny roztwór otrzymany sposobem według wynalazku stanowi poliakrylan według wynalazku, który ma lepkość właściwą równą 0,57 i, po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy 43,5%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona taką samą metodą jak w próbie nr 1, jest niższa od 10 ppm.
Próba nr 5. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem, w taki sam sposób i z takimi samymi ilościami reagentów jak próbę poprzednią, z wyjątkiem ilości wody utlenionej, która odpowiada 3,46% całkowitej ilości kwasu akrylowego. Polimer otrzymany według wynalazku jest bezbarwnym poliakrylanem o lepkości właściwej równej 0,53, w którym, po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy wynosi 43,6%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego według metody HPLC przytoczonej wyżej, jest równa 70 ppm.
Próba nr 6. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem, w taki sam sposób i z takimi samymi ilościami reagentów jak próbę poprzednią, z wyjątkiem ilości dodanej wody utlenionej, która odpowiada 6,9% w stosunku do całkowitej ilości kwasu akrylowego. Bezbarwny roztwór, otrzymany sposobem według wynalazku stanowi poliakrylan według wynalazku o lepkości właściwej równej 0,66, w którym, po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy wynosi 41,6%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest równa 120 ppm.
Próba nr 7. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem i w taki sam sposób jak w próbach poprzednich, z wyjątkiem wsadu podstawowego, który zawiera tylko wodę i z wyjątkiem ilości dodanej wody utlenionej, która odpowiada 3,46% w stosunku do ilości kwasu akrylowego dodanej równolegle. Polimer otrzymany według wynalazku jest bezbarwnym roztworem kwasu poliakrylowego o lepkości właściwej równej 0,82 w którym, po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy wynosi 44,6%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest równa 120 ppm.
Próba nr 8. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem jak stosowany w próbie nr 7. Sporządza się w temperaturze pokojowej wsad zwany podstawowym, składający się z 35 g podfosforynu sodu i 500 g wody. Równolegle sporządzą się 2 wsady do wprowadzenia równocześnie do reaktora ogrzanego do temperatury refluksu. W tym celu, do jednej zlewki wprowadza się 462 g 100% kwasu akrylowego a do drugiej zlewki 37 g wody utlenionej o 130% obj. oraz 63 g wody. Po 2 godzinach dodawania otrzymuje się, sposobem według wynalazku, przejrzysty i bezbarwny kwas poliakrylowy o lepkości właściwej równej 0,55. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w otrzymanym poliakrylanie wynosi 38,4%, zaś zawartość pozostałości
PL 192 750 B1 kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest równa 190 ppm.
Próba nr 9. Próba ta jest identyczna z poprzednią, z wyjątkiem faktu, że tylko czwarta część ilości podfosforynu sodu jest wprowadzana do reaktora jako wsad podstawowy. Kwas poliakrylowy otrzymany sposobem według wynalazku jest przejrzysty i bezbarwny, a jego lepkość właściwa jest równa 0,53. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w otrzymanym poliakrylanie wynosi 38,4%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest niższa od 10 ppm.
Próba nr 10. W próbie tej, prowadzonej przy użyciu takiego samego materiału jak w próbach poprzednich, stosuje się:
- wsad zwany podstawowym, składający się ze 130 g wody, 30 g 100% kwasu akrylowego, 30 g 50% wodorotlenku sodu i całości masy podfosforynu sodu odpowiadającej 0,024 gramoatomu fosforu na mol kwasu akrylowego,
- dwa wsady wprowadzane równolegle, zawierające: jeden - 467 g 100% kwasu akrylowego, drugi - 10 g wody utlenionej o 130% obj. oraz 190 g wody.
Poliakrylan otrzymany w sposób opisany poprzednio jest poliakrylanem według wynalazku, przejrzystym i bezbarwnym, o lepkości właściwej równej 1,52. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w otrzymanym poliakrylanie wynosi 50,7%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest niższa od 20 ppm.
Próba nr 11. W próbie tej, prowadzonej z takim samym materiałem jak w próbach poprzednich, stosuje się wsad podstawowy zawierający 340 g wody i czwartą część całkowitej masy podfosforynu sodu odpowiadającej 0,012 gramoatomu fosforu na mol kwasu akrylowego oraz dwa wsady wprowadzane równolegle, jeden zawierający 400 g 100% kwasu akrylowego, 200 g wody oraz pozostałą część całkowitej masy podfosforynu sodu odpowiadającej 0,012 gramoatomu fosforu na mol kwasu akrylowego, i drugi zawierający 3,3 g wody utlenionej o 130% obj. i 250 g wody. Kwas poliakrylowy otrzymany w taki sam sposób jak opisany poprzednio jest kwasem poliakrylowym otrzymanym według wynalazku, przejrzystym i bezbarwnym, o lepkości właściwej równej 2,4. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w poliakrylanie otrzymanym według wynalazku wynosi 38%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest równą 200 ppm.
Próba nr 12. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem i w taki sam sposób jak próbę poprzednią, z wyjątkiem z jednej strony całkowitej masy podfosforynu sodu odpowiadającej 80% masy użytej w próbie poprzedniej, a z drugiej strony masy wody utlenionej odpowiadającej podwojonej masie wody utlenionej użytej w próbie poprzedniej. Otrzymany kwas poliakrylowy jest kwasem poliakrylowym otrzymanym według wynalazku, przejrzystym i bezbarwnym, o lepkości właściwej równej 3,0. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w otrzymanym poliakrylanie wynosi 38%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do, produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest równa 300 ppm.
Próba nr 13. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem i w taki sam sposób jak próbę poprzednią, z wyjątkiem z jednej strony całkowitej masy podfosforynu sodu odpowiadającej 0,0077 gramoatomu fosforu na mol kwasu akrylowego do polimeryzacji, i z drugiej strony masy wody utlenionej odpowiadającej 78% masy wody utlenionej użytej w próbie nr 11. Otrzymany kwas poliakrylowy jest kwasem poliakrylowym otrzymanym według wynalazku, przejrzystym i bezbarwnym, o lepkości właściwej równej 4,8. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w poliakrylanie otrzymanym według wynalazku wynosi 38%, zaś zawartość pozostałości kwasu akrylowego, mierzona w stosunku do produktu gotowego metodą stosowaną w próbach poprzednich, jest równa 280 ppm.
Próba nr 14. W 2 l reaktorze szklanym wyposażonym w mieszadło, termometr i układ chłodzący, sporządza się w temperaturze pokojowej wsad zwany podstawowym, składający się z 600 g wody jednej czwartej ilości kwasu podfosforawego odpowiadającej 0,09 gramoatomu fosforu na mol kwasu akrylowego do polimeryzacji. Podczas wzrostu temperatury wsadu podstawowego sporządzą się wsady do wprowadzenia równolegle w ciągu 2 godzin. W tym celu, do jednej zlewki wprowadza się 972 g 100% kwasu akrylowego i pozostałe trzy czwarte całkowitej ilości kwasu podfosforawego, zaś do drugiej zlewki 40 g wody utlenionej o 130% obj. i 120 g wody. Po dwóch godzinach dodawania w temperaturze 95°C otrzymuje się polimeryzat w roztworze przejrzystym i bezbarwnym. Następnie
PL 192 750 B1 polimeryzat ten zobojętnia się całkowicie do pH = 8,6 przez dodanie 50% wodorotlenku sodu. Tak otrzymany poliakrylan odpowiada homopolimerowi według wynalazku o lepkości właściwej równej 0,79, stężeniu suchej masy 46,6% i zawartości pozostałości kwasu akrylowego, mierzonej w stosunku do produktu gotowego metodą HPLC omówioną wyżej, niższej od 10 ppm.
P r z y k ł a d II. Celem tego przykładu jest zilustrowanie sposobu według wynalazku wytwarzania homopolimerów bezwodnika maleinowego pod nieobecność jakiegokolwiek metalu lub soli metalu a takż e nadsoli.
Próba nr 15. W 2 l reaktorze szklanym wyposażonym w mieszadło, termometr i układ chłodzący, sporządza się w temperaturze pokojowej wsad zwany podstawowym, składający się z 196 g bezwodnika maleinowego, 288 g 50% wodorotlenku sodu, 82 g podfosforynu sodu i 130 g wody. Podczas wzrostu temperatury wsadu podstawowego do wrzenia sporządza się wsad zawierający 10 g wody utlenionej o 130% obj. i 130 g wody. Po 2 godzinach dodawania tego wsadu do reaktora ogrzewanego do wrzenia otrzymuje się polimeryzat w roztworze przejrzystym i bezbarwnym. Polimaleinian otrzymany sposobem według wynalazku jest polimaleinianem według wynalazku, przejrzystym, bezbarwnym, o lepkości właściwej równej 0,12, w którym, po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy wynosi 45,2%, zaś zawartość pozostałości bezwodnika maleinowego mierzoną w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak stosowana w próbach poprzednich, jest równa 90 ppm.
Próba nr 16. Próbę tę prowadzi się z takim samym materiałem, w taki sam sposób i z takimi samymi ilościami reagentów jak w próbie nr 15, podwajając ilość wody utlenionej dodawanej w ciągu dwóch godzin. Polimaleinian otrzymany według wynalazku jest przejrzysty i bezbarwny, a jego lepkość właściwa jest równa 0,16 i, po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy wynosi 44,9% a zawartość pozostałości bezwodnika maleinowego mierzona w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak stosowana w próbach poprzednich, jest równa 230 ppm.
P r z y k ł a d III. Celem tego przykładu jest zilustrowanie sposobu według wynalazku wytwarzania kopolimerów kwasu akrylowego i kwasu maleinowego przez dodanie wody utlenionej pod nieobecność jakiegokolwiek metalu lub soli metalu.
Próba nr 17. W 2 l reaktorze szklanym wyposażonym w mieszadło, termometr i układ chłodzący, sporządza się w temperaturze pokojowej wsad zwany podstawowym, składający się ze 196 g bezwodnika maleinowego, 288 g 50% wodorotlenku sodu, 82 g podfosforynu sodu i 130 g wody. Podczas wzrostu temperatury wsadu podstawowego przygotowuje się 2 wsady do wprowadzenia równolegle w ciągu 2 godzin. W tym celu do jednej zlewki wprowadza się 84 g 100% kwasu akrylowego, a do drugiej zlewki 20 g wody utlenionej o 130% obj. i 130 g wody. Po dwóch godzinach dodawania w temperaturze wrzenia otrzymuje się polimeryzat w roztworze doskonale przejrzystym i bezbarwnym. Tak otrzymany polimeryzat stanowi kopolimer według wynalazku, odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów: 30% kwasu akrylowego i 70% bezwodnika maleinowego, o lepkości właściwej równej 0,18. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 52,2%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są odpowiednio równe 300 ppm i 200 ppm.
Próba nr 18. Celem tej próby jest podanie przykładu innego niż w próbie poprzedniej stosunku wagowego monomerów. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty i w takiej samej ilości jak w próbie poprzedniej, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 18,38% wag. w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, dodaje się w takich samych warunkach i przy takim samym materiale jak w próbie nr 17, z jednej strony identyczny wsad wody utlenionej a z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego, odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów: 46% kwasu akrylowego i 54% bezwodnika maleinowego. Tak otrzymany polimeryzat jest roztworem przejrzystym, bezbarwnym i stanowi kopolimer według wynalazku (46% kwas akrylowy - 54% bezwodnik maleinowy), o lepkości właściwej równej 0,23. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 50,8%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są odpowiednio równe 300 ppm i 30 ppm.
Próba nr 19. Celem tej próby jest podanie przykładu innego stosunku monomerów. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty jak w próbie poprzedniej, w takiej samej ilości, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 14,48% wag. w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, dodaje się, w takich samych warunkach i przy takim samym materiale jak
PL 192 750 B1 w próbie nr 17, z jednej strony jednakowy wsad wody utlenionej a z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów: 60% kwasu akrylowego i 40% bezwodnika maleinowego. Otrzymany polimeryzat stanowi roztwór przejrzysty i bezbarwny i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (60% kwas akrylowy - 40% bezwodnik maleinowy), o lepkości właściwej równej 0,31. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 52,5%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są odpowiednio równe 207 ppm i 20 ppm.
Próba nr 20. Celem tej próby jest podanie przykładu innego stosunku wagowego monomerów. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty jak w próbie poprzedniej i w takiej samej ilości, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 12,5% wagowych w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, dodaje się, w takich samych warunkach i z takim samym materiałem jak w próbie nr 17, z jednej strony identyczny wsad wody utlenionej i z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 66,7% kwasu akrylowego i 33,3% bezwodnika maleinowego. Tak otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (66,7% kwas akrylowy - 33,3% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 0,33. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 43,8%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 120 i 50 ppm.
Próba nr 21. Celem tej próby jest podanie przykładu innego stosunku wagowego monomerów. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty jak w próbie poprzedniej i w takiej samej ilości, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 9,67% wagowych w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, dodaje się, w takich samych warunkach i z takim samym materiałem jak w próbie nr 17, z jednej strony identyczny wsad wody utlenionej i z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 75% kwasu akrylowego i 25% bezwodnika maleinowego. Tak otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (75% kwas akrylowy - 25% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 0,46. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 40%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 95 ppm i 40 ppm.
Próba nr 22. Celem tej próby jest podanie przykładu innego stosunku wagowego monomerów. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty jak w próbie poprzedniej i w takiej samej ilości, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 7,24% wagowych w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, dodaje się, w takich samych warunkach i z takim samym materiałem jak w próbie nr 17, z jednej strony identyczny wsad wody utlenionej i z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 83% kwasu akrylowego i 17% bezwodnika maleinowego. Tak otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (83% kwas akrylowy - 17% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 0,57. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 41,8%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 53 i 52 ppm.
Próba nr 23. Celem tej próby jest podanie przykładu jeszcze innego stosunku wagowego monomerów. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty jak w próbie poprzedniej i w takiej samej ilości, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 6,1% wagowych w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, dodaje się, w takich samych warunkach i z takim samym materiałem jak w próbie nr 17, z jednej strony identyczny wsad wody utlenionej i z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 85% kwasu akrylowego i 15% bezwodnika maleinowego. Tak otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (85% kwas akrylowy - 15% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 0,77. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 41,81, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 60 i 35 ppm.
PL 192 750 B1
Próba nr 24. Celem tej próby jest podanie przykładu jeszcze innego stosunku wagowego monomerów. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty jak w próbie poprzedniej i w takich samych ilościach, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 5,77% wagowych w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, dodaje się, w takich samych warunkach i z takim samym materiałem jak w próbie nr 17, z jednej strony identyczny wsad wody utlenionej i z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 85,7% kwasu akrylowego i 14,3% bezwodnika maleinowego. Tak otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (85,7% kwas akrylowy 14,3% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 1,55. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 47,4%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 70 i 235 ppm.
Próba nr 25. Celem tej próby jest podanie przykładu innego stosunku wagowego monomerów oraz użycia do wsadu podstawowego połowy ilości 50% wodorotlenku sodu. Do wsadu podstawowego zawierającego takie same reagenty jak w próbie poprzedniej i w takich samych ilościach, z wyjątkiem podfosforynu sodu występującego w ilości 11,2% wagowych w stosunku do całkowitej masy monomerów i podfosforynu, jak również z wyjątkiem ilości 50% wodorotlenku sodu która jest dwa razy mniejsza, dodaje się, w takich samych warunkach i z takim samym materiałem jak w próbie nr 17, z jednej strony identyczny wsad wody utlenionej i z drugiej strony wsad 100% kwasu akrylowego odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 70,6% kwasu akrylowego i 29,4% bezwodnika maleinowego. Tak otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (70,6% kwas akrylowy - 29,4% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 0,39. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 45%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 120 ppm i 110 ppm.
P r z y k ł a d IV. Celem tego przykładu jest pokazanie możliwości zmiany lepkości właściwej dla kopolimeru o określonym składzie monomerycznym.
Próba nr 26. Próba ta odpowiada składowi monomerycznemu i sposobowi postępowania z próby nr 23, jednakże przy półtora raza większej masie podfosforynu sodu podzielonej na jedną czwartą we wsadzie wstępnym i trzy czwarte podczas równoległego dodawania oraz czterokrotnie większej ilości wody utlenionej. Tak otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (wagowo 85% kwas akrylowy - 15% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 0,44. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 47%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są rzędu 10 ppm.
Próba nr 27. Próba ta odpowiada takiemu samemu składowi wagowemu monomerów jak próba poprzednia, z wyjątkiem trzykrotnie mniejszej ilości podfosforynu sodu i dwukrotnie mniejszej ilości wody utlenionej. Otrzymany polimeryzat stanowi przejrzysty, bezbarwny roztwór i odpowiada kopolimerowi według wynalazku (wagowo 85% kwas akrylowy - 15% bezwodnik maleinowy) o lepkości właściwej równej 1,26. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w polimeryzacie wynosi 43,6%, zaś zawartości pozostałości bezwodnika maleinowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe 140 ppm.
P r z y k ł a d V. Przykład ten pozwala na zilustrowanie wytwarzania innych kopolimerów według wynalazku.
Próba nr 28. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - kwas metakrylowy postępując tak samo jak w próbie nr 17, tzn. dodając dwa wsady zawierające odpowiednio kwas akrylowy i wodę utlenioną do reaktora zawierającego wodę, kwas metakrylowy, podfosforyn sodu i 50% wodorotlenek sodu w takiej ilości, aby po 2 godzinach dodawania w temperaturze refluksu otrzymać kopolimer według wynalazku (wagowo 13% kwas metakrylowy - 87% kwas akrylowy), przejrzysty i bezbarwny, o lepkości właściwej równej 0,84. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 50,4%, zaś zawartości pozostałości kwasu metakrylowego i kwasu akrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są niższe od 10 ppm.
PL 192 750 B1
Próba nr 29. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - kwas metakrylowy przez dodanie dwóch wsadów, z których jeden zawiera 25 g wody utlenionej o 130% obj. i 75 g wody a drugi 300 g kwasu akrylowego, 300 g kwasu metakrylowego oraz trzy czwarte całkowitej ilości podfosforynu sodu odpowiadającej 0,064 gramoatomu fosforu na mol monomerów do polimeryzacji, do reaktora zawierającego 456 g wody i pozostała czwartą część całkowitej ilości podfosforynu sodu. Polimeryzat otrzymany po dwóch godzinach dodawania w temperaturze refluksu jest kopolimerem według wynalazku (50% kwas akrylowy - 50% kwas metakrylowy), przejrzystym i bezbarwnym, o lepkości właściwej równej 1,0. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu, stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 38,6%, zaś zawartości pozostałości kwasu akrylowego i kwasu metakrylowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są odpowiednio równe 30 ppm i poniżej 10 ppm.
Próba nr 30. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru bezwodnik maleinowy - kwas metakrylowy postępując w taki sam sposób jak w próbie nr 19, lecz zastępując kwas akrylowy kwasem metakrylowym. Po 2 godzinach dodawania w temperaturze wrzenia otrzymuje się polimeryzat stanowiący kopolimer według wynalazku (wagowo 60% kwas metakrylowy - 40% bezwodnik maleinowy), przejrzysty i bezbarwny, o lepkości właściwej równej 0,32. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 46,2%, zaś zawartości pozostałości kwasu metakrylowego i bezwodnika maleinowego, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 28 ppm i 200 ppm.
Próba nr 31. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - akryloamid. W 2 litrowym szklanym reaktorze wyposażonym w mieszadło, termometr i układ chłodzący sporządza się w temperaturze pokojowej wsad zwany podstawowym, składający się z 200 g wody i jednej czwartej całkowitej ilości podfosforynu sodu odpowiadającej 0,059 gramoatomu fosforu na mol monomerów do polimeryzacji. Podczas wzrostu temperatury wsadu podstawowego sporządzą się dwa wsady do wprowadzenia równolegle w ciągu 2 godzin. Do pierwszej zlewki wprowadza się 181 g 100% kwasu akrylowego, 844 g 50% akryloamidu i pozostałe trzy czwarte całkowitej ilości podfosforynu sodu. W drugiej zlewce miesza się 25 g wody utlenionej o 130% obj. z 75 g wody. Po 2 godzinach dodawania w temperaturze wrzenia otrzymuje się polimeryzat w roztworze, przejrzysty i bezbarwny. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku, odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 30% kwasu akrylowego i 70% akryloamidu, o lepkości właściwej 0,37. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 45,3%, zaś zawartości pozostałości kwasu akrylowego i akryloamidu, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są równe odpowiednio 30 ppm i poniżej 10 ppm.
Próba nr 32. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - metallilosulfonian sodu. W 2 litrowym reaktorze szklanym wyposażonym w mieszadło, termometr i układ chłodzący sporządza się w temperaturze pokojowej wsad zwany podstawowym, składający się ze 185 g wody, całkowitej ilości podfosforynu sodu odpowiadającej 0,045 gramoatomu fosforu na mol monomerów do polimeryzacji i 145 g 100% metallilosulfonianu sodu (MTAS). Podczas wzrostu temperatury wsadu podstawowego przygotowuje się dwa wsady do wprowadzenia równolegle w ciągu 2 godzin. W tym celu, do jednej zlewki wprowadza, się 512 g 100% kwasu akrylowego. W drugiej zlewce miesza się 20 g wody utlenionej o 130% obj. z 180 g wody. Po 2 godzinach dodawania w temperaturze wrzenia otrzymuje się polimeryzat w roztworze, przejrzysty i bezbarwny. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 78% kwasu akrylowego i 12% MTAS, o lepkości właściwej równej 1,19. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 51,5%, zaś zawartości pozostałości kwasu akrylowego i MTAS, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są niższe od 10 ppm.
Próba nr 33. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - akrylan etylu przy użyciu takiego samego materiału i w taki sam sposób jak w próbie nr 31, z wyjątkiem faktu, że 844 g 50% akryloamidu zastępuje się 61 g akrylanu etylu, a 181 g 100% kwasu akrylowego zastępuje się 549 g 100% kwasu akrylowego. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku, odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 90% kwasu akrylowego i 10% akrylanu etylu, o lepkości właściwej równej 0,59. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 46,7%, zaś zawartości pozostałości kwasu akrylowego i akrylanu etylu, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są niższe od 10 ppm.
PL 192 750 B1
Próba nr 34. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - akrylan etylu przy użyciu takiego samego materiału i w taki sam sposób jak w próbie nr 33, z jedną tylko różnicą, mianowicie w stosunku wagowym monomerów, który w obecnej próbie wynosi 70% kwasu akrylowego i 30% akrylanu etylu. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 70% kwasu akrylowego i 30% akrylanu etylu, o lepkości właściwej równej 0,61. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 50,6%, zaś zawartości pozostałości kwasu akrylowego i akrylanu etylu, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są odpowiednio równe 10 ppm i 15 ppm.
Próba nr 35. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - akrylan butylu przy użyciu takiego samego materiału i w taki sam sposób jak w próbie nr 33, zastępując akrylan etylu wagowo taką samą ilością akrylanu butylu. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 90% kwasu akrylowego i 10% akrylanu butylu, o lepkości właściwej równej 0,59. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 48,29%, zaś zawartości pozostałości kwasu akrylowego i akrylanu butylu, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są niższe od 10 ppm.
Próba nr 36. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie kopolimeru kwas akrylowy - metakrylan metylu przy użyciu takiego samego materiału i w taki sam sposób jak w próbie nr 33, zastępując akrylan butylu wagowo taka sama ilością metakrylanu metylu. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów 90% kwasu akrylowego i 10% metakrylanu metylu, o lepkości właściwej równej 0,64. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 46,2%, zaś zawartości pozostałości kwasu akrylowego i metakrylanu metylu, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są niższe od 10 ppm.
Próbą nr 37. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie terpolimeru kwas akrylowy - akryloamid - fosforan metakrylanu glikolu etylenowego. W 2 litrowym reaktorze szklanym wyposażonym w mieszadło, termometr i układ chłodzący sporządza się, w temperaturze pokojowej, wsad zwany podstawowym, składający się z 370 g wody i jednej czwartej całkowitej ilości podfosforynu sodu odpowiadającej 0,066 gramoatomu fosforu na mol monomerów do polimeryzacji. Podczas wzrostu temperatury wsadu podstawowego sporządza się 2 wsady do wprowadzenia równolegle w ciągu 2 godzin. W tym celu, do jednej zlewki wprowadza się 305 g 100% kwasu akrylowego, 99,6 g zhydrolizowanego fosforanu metakrylanu glikolu etylenowego, 260,6 g 50% akryloamidu, 100 g wody i pozostałe trzy czwarte całkowitej ilości podfosforynu sodu. W drugiej zlewce miesza się 44 g wody utlenionej o 130% obj. z 66 g wody. Po dwóch godzinach dodawania w temperaturze wrzenia otrzymuje się polimeryzat w roztworze, przejrzysty i bezbarwny. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów: 57% kwasu akrylowego, 19% akryloamidu i 24% fosforanu metakrylanu glikolu etylenowego, o lepkości właściwej równej 0,48. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 41,9%, zaś zawartości pozostałości monomerów, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są niższe od 10 ppm.
Próba nr 38. W próbie tej prowadzi się wytwarzanie terpolimeru kwas akrylowy - akryloamid - fosforan metakrylanu glikolu etylenowego, przy użyciu takiego samego materiału i w taki sam sposób jak w próbie nr 37, lecz z mniejszą niż w próbie nr 37 ilością podfosforynu sodu, mianowicie odpowiadającą 0,025 gramoatomu fosforu na mol monomerów do polimeryzacji. Otrzymany produkt stanowi kopolimer według wynalazku odpowiadający stosunkowi wagowemu monomerów: 57% kwasu akrylowego, 19% akryloamidu i 24% fosforanu metakrylanu glikolu etylenowego, o lepkości właściwej równej 1,0. Po zobojętnieniu do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu stężenie suchej masy w kopolimerze wynosi 43%, zaś zawartości pozostałości monomerów, mierzone w stosunku do produktu gotowego taką samą metodą jak w próbach poprzednich, są niższe od 10 ppm.
P r z y k ł a d VI. Celem tego przykładu jest zilustrowanie zastosowania polimerów według wynalazku jako środka dyspergującego materiały mineralne w środowisku wodnym, a ściślej jako środka dyspergującego kaolin w wodzie.
W tym celu, w każdej z prób wymienionych niżej, do zlewki zawierającej 258 g wody, 1,10 g suchego środka dyspergującego do testowania i ilość 50% wodorotlenku sodu potrzebną do uzyskania pH rzędu 7,2-7,5, wprowadza się przy mieszaniu 500 g kaolinu.
PL 192 750 B1
Próba nr 39. Próba ta jest próbą kontrolną, w której w zlewce nie ma żadnego środka dyspergującego.
Próby nr 40 do 44. W próbach tych, ilustrujących wynalazek, stosuje się odpowiednio kopolimery według wynalazku z prób nr 19, 21,22 i 23 i homopolimer według wynalazku z próby nr 9, zobojętnione do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu. Po 45 minutach mieszania mierzy się, w temperaturze pokojowej, lepkości Brookfielda wiskozymetrem Brookfielda typ RVT o 100 obr/min. Rezultaty pomiarów lepkości Brookfielda wodnych zawiesin kaolinu zestawione są w tabeli 1 poniżej.
T a b e l a 1
Próba nr Zastosowany dyspergator Suchy ekstrakt z zawiesiny (%) Lepkości Brookfielda (mPa-s)
Rodzaj Ilość (% wag. s.m/s.m.) 100 obr/min
Kontrolna 39 - 0 66,0 >100000
Wynalazek 40 Kopolimer z próby nr 19 0,22 66,4 500
Wynalazek 41 Kopolimer z próby nr 21 0,22 66,2 650
Wynalazek 42 Kopolimer z próby nr 22 0,22 66,0 745
Wynalazek 43 Kopolimer z próby nr 23 0,22 66,0 1220
Wynalazek 44 Homopolimer z próby nr 9 0,22 66,0 410
Jak wynika z tabeli 1, kopolimery otrzymane sposobem według wynalazku mogą prowadzić do wodnych dyspersji kaolinu o zastosowaniu przemysłowym, mogą więc być stosowane jako środek dyspergujący materiały mineralne.
P r z y k ł a d VII. Celem tego przykładu jest zilustrowanie zastosowania polimerów otrzymanych sposobem według wynalazku jako środka dyspergującego materiały mineralne w środowisku wodnym, stosowane w przemyśle papierniczym, a ściślej jako środka dyspergującego węglan wapnia w wodzie.
W tym celu, w próbach nr 45 do 48 dysperguje się, w taki sam sposób jak w przykładzie poprzednim, naturalny węglan wapnia o uziarnieniu, w którym 75% cząstek mą średnicę mniejszą od 1 mikrometra, przy stężeniu suchej masy 72% i ilości środka dyspergującego suchego równej 0,75% w stosunku do suchej masy węglanu wapnia. Stosuje się różne środki dyspergujące wymienione niżej.
Próba nr 45. Próba ta jest próbą kontrolną, w której w zlewce nie ma żadnego środka dyspergującego.
Próby nr 46 do 48. W próbach tych, ilustrujących wynalazek, stosuje się kopolimery według wynalazku odpowiednio z prób nr 24, 23 i 22, zobojętnione do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu. Po 45 minutach mieszania mierzy się, w temperaturze pokojowej, lepkości Brookfielda za pomocą wiskozymetru Brookfielda typ RVT przy 10 obr/min i 100 obr/min. Rezultaty pomiarów lepkości Brookfielda wodnych zawiesin naturalnego węglanu wapnia zestawione są w tabeli 2 poniżej.
T a b e l a 2
Próba nr Zastosowany dyspergator Suchy ekstrakt z zawiesiny (%) Lepkości Brookfielda (mPa-s)
Rodzaj Ilość (% wag. s.m/s.m.) 10 obr/min 100 obr/min
Kontrolna 45 - 0 72 >100000 >100000
Wynalazek 46 Kopolimer z próby nr 24 0,75 72 650 310
Wynalazek 47 Kopolimer z próby nr 23 0,75 72 5500 955
Wynalazek 48 Kopolimer z próby nr 22 0,75 72 19000 2100
W próbach nr 49 do 54 dysperguje się, w taki sam sposób jak w przykładzie poprzednim, węglan wapnia strącany o nazwie Socal P3 firmy Solvay, przy stężeniu suchej masy 70% i ilości środka
PL 192 750 B1 dyspergującego suchego równej 0,7% w stosunku do suchej masy węglanu wapnia. Stosuje się różne środki dyspergujące wymienione poniżej.
Próba nr 49. Próba ta jest próbą kontrolną, w której w zlewce nie ma żadnego środka dyspergującego.
Próby nr 50 do 54. W próbach tych, ilustrujących wynalazek, stosuje się kopolimery według wynalazku z prób nr 21 do 24 i homopolimer według wynalazku z próby nr 9, zobojętnione do pH = 8,6 za pomocą 50% wodorotlenku sodu. Po 45 min. mieszania mierzy się, w temperaturze pokojowej, lepkości Brookfielda za pomocą wiskozymetru Brookfielda typu RVT przy 100 obr/min. Rezultaty pomiarów lepkości Brookfielda wodnych zawiesin węglanu wapnia Socal P3 zestawione są w tabeli 3 poniżej.
T a b e l a 3
Próba nr Zastosowany dyspergator Suchy ekstrakt z zawiesiny (%) Lepkości Brookfielda (mPa-s)
Rodzaj Ilość (% wag. s.m/s.m.) 100 obr/min
Kontrolna 49 - 0 70 >100000
Wynalazek 50 Kopolimer z próby nr 21 0,7 70 920
Wynalazek 51 Kopolimer z próby nr 22 0,7 70 870
Wynalazek 52 Kopolimer z próby nr 23 0,7 70 720
Wynalazek 53 Kopolimer z próby nr 24 0,7 70 580
Wynalazek 54 Homopolimer z próby nr 9 0,7 70 760
Jak wynika z tabel 2 i 3, kopolimery według wynalazku otrzymane sposobem według wynalazku są skuteczne jako środek dyspergujący materiały mineralne.
P r z y k ł a d VIII. Przykład ten dotyczy wytwarzania zawiesiny grubego węglanu wapnia poddanej mieleniu dla przeprowadzenia jej w zawiesinę mikrocząsteczkową. W tym celu sporządza się zawiesinę grubego węglanu wapnia z naturalnego węglanu wapnia, stosując:
- w próbie nr 55, będącej próbą kontrolną, zwykłe zawieszenie węglanu wapnia w wodzie, w stężeniu 25%, bez dodatku środka dyspergującego,
- w próbie nr 56 ilustrującej wynalazek, poliakrylan z próby nr 5 całkowicie zobojętniony za pomocą wodorotlenku sodu i wodorotlenku magnezu w stosunku odpowiadającym zobojętnieniu 50% sodu - 50% magnezu,
- w próbie nr 57 ilustrującej wynalazek, kwas poliakrylowy z próby nr 9, całkowicie zobojętniony wodorotlenkiem sodu i wodorotlenkiem magnezu w stosunku odpowiadającym zobojętnieniu 50% sodu - 50% magnezu,
- w próbie nr 58 ilustrującej wynalazek, poliakrylan z próby nr 5 całkowicie zobojętniony wodorotlenkiem sodu i wodorotlenkiem wapnia w stosunku odpowiadającym zobojętnieniu 70% sodu - 30% wapnia,
- w próbie nr 59 ilustrującej wynalazek, poliakrylan z próby nr 9 całkowicie zobojętniony wodorotlenkiem sodu i wodorotlenkiem wapnia w stosunku odpowiadającym zobojętnieniu 70% sodu - 30% wapnia.
Dla każdej próby sporządza się zawiesinę wodną węglanu wapnia pochodzącego ze złoża w Orgon (Francja), o uziarnieniu poniżej 10 mikronów. Stężenie suchej masy w zawiesinie wodnej wynosi 76% wagowych w stosunku do całkowitej masy, z wyjątkiem próby kontrolnej, w której stężenie to wynosi 25%. Środek rozdrabniający wprowadza się do tej zawiesiny w ilościach wskazanych w tabeli poniżej, wyrażonych w procentach wagowych suchej masy w stosunku do suchej masy węglanu wapnia do rozdrobnienia. Zawiesina krąży w rozdrabniarce typu Dyno-Mill o cylindrze nieruchomym i obrotowym wirniku, w której ciałem rozdrabniającym są kulki korundowe o średnicy zawartej w zakresie od 0,6 mm do 1,0 mm. Całkowita objętość zajęta przez ciało rozdrabniające wynosi 1150 cm3, zaś jego masa 2900 g. Przestrzeń rozdrabniająca ma objętość 1400 cm3. Prędkość obwodowa rozdrabniarki wynosi 10 m/sek. Zawiesina węglanu wapnia jest zawracana z szybkością 18 litrów/godzinę. Wyjście z rozdrabniarki jest wyposażone w separator o oczkach o 200 mikronach, pozwalający na rozdzielenie zawiesiny otrzymanej po rozdrobnieniu od ciała rozdrabniającego. Podczas każdej próby rozdrabniania utrzymuje się temperaturę około 60°C. Po zakończeniu rozdrabniania
PL 192 750 B1 (To), do naczynia zbiera się próbkę barwnej zawiesiny, której 80% ma rozmiar mniejszy od 1 mikrometra i mierzy się lepkość za pomocą wiskozymetru Brookfielda typu RVT, w temperaturze 20°C i przy szybkościach obrotowych 10 obr/min oraz 100 obr/min, z odpowiednim układem ruchomym. Po 8 dniach spoczynku w naczyniu mierzy się lepkość zawiesiny przez wprowadzenie do naczynia nie mieszanego odpowiedniego układu ruchomego wiskozymetru Brookfielda typu RVT, w temperaturze 20°C i przy szybkościach obrotowych 10 obr/min i 100 obr/min (lepkość PRZED = przed mieszaniem). Takie same pomiary lepkości przeprowadza się dla naczynia poddanego mieszaniu, uzyskując rezultaty lepkości PO (po mieszaniu).
Rezultaty wszystkich doświadczeń zestawione są w tabeli 4 poniżej.
T a b e l a 4
Próba nr Stężenie suchej masy w zawiesinie Środek rozdrabniający Lepkość Brookfielda zawiesiny (w 20°C w mPa-s)
Lepkość właściwa Zużycie środka w % s.m./s.m To 10-100 obr/min 8 dni PRZED 10-100 obr/min 8 dni PO 10-100 obr/min
Kontrola 55 25 - - 800-450 20000-2500 1200-650
Wynalazek 56 76 0,53 0,98 1080-330 2060-620 820-280
Wynalazek 57 76 0,53 1,10 950-290 1400-450 900-275
Wynalazek 58 76 0,53 0,95 1030-330 7600-1300 930-320
Wynalazek 59 76 0,53 0,99 1930-570 10000-1660 1400-450
PRZED: pomiar lepkości przed mieszaniem zawiesiny PO: pomiar lepkości po mieszaniu zawiesiny
Jak wynika z tabeli 4, polimery według wynalazku otrzymane sposobem według wynalazku są skuteczne jako środek rozdrabniający wodną zawiesinę materiałów mineralnych o wysokim stężeniu suchej masy.
P r z y k ł a d IX. Przykład ten dotyczy zastosowania różnych polimerów według wynalazku do farb wodnych matowych wewnętrznych dla oceny ich zdolności dyspergującej i zdolności zwiększania odporności na wodę suchych filmów, tzn. do oceny trwałości reologicznej i odporności na wodę otrzymanych różnych farb matowych wewnętrznych.
We wszystkich próbach, z wyjątkiem próby kontrolnej, do pojemnika zawierającego 160 g wody i 1 g 28% amoniaku dodaje się przy mieszaniu 0,06% wag. w przeliczeniu na suchą masę testowanego dyspergatora w stosunku do całkowitej masy farby wodnej matowej o takim samym składzie. Po kilku sekundach mieszania od wprowadzenia kopolimeru dyspergującego do wody amoniakalnej wprowadza się kolejno pozostałe składniki omawianej farby wodnej matowej, a mianowicie:
- 2 g biokwasu o nazwie Mergal K6N firmy Riedel de Haen,
- 1 g środka przeciwspieniającego o nazwie BYK 034 firmy BYK,
- 41 g tlenku tytanu błyszczącego o nazwie RL 6S firmy Thann i Mulhouse,
- 327,9 g naturalnego węglanu wapnia o nazwie Durcal 2 firmy Omya,
- 215,2 g naturalnego węglanu wapnia o nazwie Hydrocarb firmy Omya,
- 82 g spoiwa styrenowo-akrylowego w dyspersji, o nazwie Rhodopas DS 910 firmy Rhone-Poulenc,
- 10,2 g glikolu monoetylenowego,
- 10,2 g White Spirit,
- 1,3 g 28% amoniaku,
- 13,6 g zagęstnika o nazwie Viscoatex 46 firmy Coatex.
- wodę, q s ad 1000 ml.
Testowane są następujące środki dysperygujące:
Próba nr 60. Próba ta jest próba kontrolną, w której nie dodaje się żadnego środka dyspergującego.
Próby nr 61 do 64. W próbach tych, ilustrujących wynalazek, stosuje się kopolimery odpowiednio z prób nr 17, 19, 20 i 23. W każdej z tych prób, po kilku minutach mieszania tak sporządzonej kompozycji wodnej, mierzy się lepkości Brookfielda różnych kompozycji w temperaturze 25°C, przy 10 obr/min, za pomocą wiskozymetru Brookfielda typu RVT z odpowiednim układem ruchomym. TrwaPL 192 750 B1 łość reologiczną formulacji w czasie i w temperaturze określa się przez pomiar lepkości Brookfielda przy 10 obr/min i w temperaturze 25°C, po przechowywaniu bez mieszania w ciągu 24 godzin w temperaturze pokojowej, a następnie po przechowywaniu w ciągu 1 tygodnia w suszarce o temperaturze 50°C i na koniec po przechowywaniu w ciągu 1 miesiąca w tej samej suszarce o temperaturze 50°C.
Podczas sporządzania kompozycji z poprzednich prób prowadzi się również ocenę wizualną rozmiaru wiru wokół osi mieszadła podczas całego okresu dodawania wsadów i/lub pigmentów mineralnych a także różnych środków pomocniczych, a to w celu oceny łatwości przechodzenia kompozycji do postaci pasty, która to właściwość jest elementem składowym skuteczności dyspergowania.
Tak więc, w tabeli 5 grupującej wszystkie rezultaty uzyskane dla różnych prób, w kolumnie zatytułowanej „zdolność do przechodzenia w pastę odnotowuje się:
- TB gdy wir zachowuje stały rozmiar i formę podczas całego okresu wprowadzania wsadów i/lub pigmentów mineralnych, co oznacza bardzo dobrą płynność otrzymanej kompozycji,
- B jeśli rozmiar wiru ulega nieznacznemu zmniejszeniu podczas wprowadzania wsadów i/lub pigmentów mineralnych,
- AB jeśli wir staje się zupełnie mały podczas wprowadzania wsadów i/lub pigmentów mineralnych, lecz pozwala mimo to na ujednorodnienie różnych składników formulacji.
Litera M figurująca przy próbie kontrolnej oznacza, że wir wokół osi mieszadła zanikł zupełnie, powodując tym samym niejednorodność mieszaniny.
Po zmierzeniu zachowania reologicznego różnych farb matowych wewnętrznych, prowadzi się dla wszystkich prób testy wytrzymałości na ścieranie na mokro filmu suchego, według normy DIN 53778, część nr 2. Test ten polega na oznaczeniu za pomocą abrazymetru Gardnera model M 105-A (homologacja DIN 53778) liczby przejść tam i z powrotem które wykona szczotka kalibrowana według normy DIN 53778, przesuwając się po filmie farby uprzednio wysuszonym na tekturze Leneta o grubości 100 mikrometrów w obecności roztworu detergenta, aż do całkowitego starcia tego filmu.
Wszystkie rezultaty zestawione są w tabeli 5 poniżej.
T a b e l a 5
Próba nr Suchy dyspergator % wag. Lepkości Brookfielda farby Łatwość przechodzenia w pastę Wytrzymałość na ścieranie na mokro, liczba przejść tam i z powrotem (DIN 53778)
T=0 10 obr/min (mPa-s) T=24 h 10 obr/min (mPa-s) T=1 tydz. 50°C 10 obr/min (mPa-s) T=1 miesiąc 50°C 10 obr/min (mPa-s)
Kontrola 60 0 21000 34000 66000 68000 M 500
Wynalazek 61 0,06 17500 15500 47000 58000 AB 660
62 0,06 16500 11000 34000 44000 B 750
63 0,06 17000 14000 32000 38000 TB 750
64 0,06 16500 14500 22000 30000 TB 750
Na podstawie tabeli 5 można stwierdzić, że tylko farby wodne matowe wewnętrzne zawierające polimery według wynalazku mają równocześnie dobrą trwałość reologiczną, tzn. lepkości Brookfielda przy 10 obr/min w temperaturze 25°C niższe od 60000 mPa-s po miesiącu przechowywania w temperaturze 50°C, przynajmniej dość dobrą (AB) łatwość tworzenia pasty i wyższą wytrzymałość na ścieranie na mokro w stosunku do kontroli bez środka dyspergującego.
P r z y k ł a d X. Celem tego przykładu jest zilustrowanie zastosowania polimerów według wynalazku w obróbce wód jako środka przeciw kamieniowi kotłowemu, przez pomiar opóźniania wytrącania się jonów ziem alkalicznych, a ściślej węglanu wapnia zawartego w wodach naturalnych lub sztucznych, słonych lub nie, w obecności tych polimerów.
W tym celu, w każdej z prób do kolby 1 litrowej wyposażonej w chłodnicę wprowadza się wodę wodociągową zawierającą 5 ppm każdego z testowanych polimerów, z wyjątkiem próby nr 65 będącej próbą kontrolną, w której woda wodociągową nie zawiera żadnego polimeru. W próbach nr 66 i 67 ilustrujących wynalazek stosuje się kopolimery odpowiednio z prób nr 21 i 20. Wodę tę ogrzewa się do wrzenia i refluksu. Przy t=0, tzn. z chwilą pojawienia się pierwszych pęcherzyków (początek wrzenia), pobiera się 20 ml próbkę. Wodę tę natychmiast sączy się przez filtr Milipore o 45 mikronach, po czym przenosi do 100 ml zlewki w celu oznaczenia za pomocą EDTA. Do zlewki wprowadza się tabletkę
PL 192 750 B1 wskaźnika buforowego Merck nr 108430, 3 ml buforu amoniakalnego i miesza za pomocą mieszadła magnetycznego, po czym sączy. Po kilku sekundach mieszania, z biurety wprowadza się 5-10-3 M EDTA do zabarwienia wyraźnie zielonego. Otrzymane TH (miano hydrometryczne) oblicza się z równania: objętość wprowadzonego EDTA x 2,5 = TH w ° francuskich (1 stopień francuski = 10 mg wyrażone w CaCO3 na litr wody), a otrzymana wartość oznacza się jako TH 0. Podobne próbki pobiera się po 15 i 30 minutach wrzenia. Otrzymane wartości TH, oznaczone jako TH 15 i TH 30, są zestawione w tabeli 6 poniżej.
T a b e l a 6
Próba nr Środek przeciw kamieniowi kotłowemu TH 0 TH 15 TH 30
Kontrola 65 - 29,4 7,9 6,6
Wynalazek 66 Kopolimer z próby nr 21 29,4 19,85 14,8
Wynalazek 67 Kopolimer z próby nr 20 29,4 23,4 19,3
Jak wynika z tabeli nr 6, polimery według wynalazku otrzymane sposobem według wynalazku są skuteczne jako środek przeciw kamieniowi kotłowemu.
P r z y k ł a d XI. Przykład ten dotyczy alkalicznych formulacji chlorowych, stosowanych, między innymi, jako czynnik wybielający i dezynfekujący w środkach powierzchniowo czynnych, lecz mógłby także dotyczyć innych formulacji wybielających powszechnie znanych. Ściślej, przykład ten ma na celu wykazanie, że użycie polimerów według wynalazku jako środka przeciw kamieniowi kotłowemu i dyspergującego w tych formulacjach nie szkodzi trwałości alkalicznej kompozycji chlorowej, nie powodując spadku stopnia chlorometrycznego, co mogłoby wpływać na utratę skuteczności roztworu podchlorynu zawartego w kompozycji detergentowej. W każdej próbie, do 200 ml zlewki zawierającej 50,65 g wody dodaje się przy mieszaniu 29,35 g wody Javela o 36,96 stopni chlorometrycznych oraz 15 g 50% wodorotlenku sodu. Po ujednorodnieniu tej mieszaniny dodaje się 5 g testowanego polimeru, z wyjątkiem próby kontrolnej nr 68, w której nie dodaje się żadnego polimeru. Po oziębieniu, 10 ml mieszaniny rozcieńcza się 100 ml wody. Po rozcieńczeniu przystępuje się do oznaczania podchlorynów obecnych w 20 ml rozcieńczonej alkalicznej kompozycji chlorowej. Oznaczanie podchlorynów prowadzi się metoda Bunsena opartą na zasadzie utleniania jonów jodkowych przez jony podchlorynowe. Uwolniony jod miareczkuje się 0,1N roztworem tiosiarczanu sodu, co pozwala obliczyć stopień chlorometryczny alkalicznej kompozycji chlorowej. Dla próbki 20 ml stopień chlorometryczny (°Cl) wynosi:
°Cl = objętość tiosiarczanu sodu x 11,2
Wartość uzyskana dla próby kontrolnej nr 68 służy jako wartość odniesienia i stanowi 100% podchlorynu obecnego w kompozycji.
Prowadzi się następujące próby:
Próba nr 68. Próba kontrolna, bez polimeru.
Próba nr 69. Próba ilustrującą dotychczasowy stan techniki, w której stosuje się poliakrylan sodu otrzymany dowolnym znanym sposobem, o lepkości właściwej równej 0,56.
Próba nr 70. Próba ilustrująca wynalazek, w której stosuje się kwas poliakrylowy z próby nr 9 całkowicie zobojętniony wodorotlenkiem sodu.
Dla każdej z tych prób prowadzi się oznaczanie stopnia chlorometrycznego taką samą metodą, po 24 godzinach i 8 dniach.
Rezultaty zawartości procentowej podchlorynu pozostałego w stosunku do kontroli są zestawione w tabeli 7 poni ż ej.
PL 192 750 B1
T a b e l a 7
Próba nr Polimer To (%) 24 godz. (%) 8 dni (%)
Kontrola 68 - 100 100 100
Dotychczasowy stan techniki 69 Poliakrylan sodu μ właściwa = 0,56 100 98,4 90,6
Wynalazek 70 Poliakrylan z próby nr 9 100 100 94,9
Tabela 7 pokazuje zmianę stopnia chlorometrycznego każdego z roztworów i pozwala stwierdzić, że polimery według wynalazku, otrzymane sposobem według wynalazku, nie pozwalają na destabilizację stopnia chlorometrycznego alkalicznej kompozycji chlorowej.
P r z y k ł a d XII. Przykład ten dotyczy zastosowania polimeru według wynalazku jako środka upłynniającego płuczki wiertnicze których fazą wodną jest wodą słodką.
W tym celu sporządza się płuczkę wiertnicza, postępując w sposób następujący. W 5 litrowej zlewce umieszcza się 500 cm3 wody. Następnie dodaje się jednorazowo, przy mieszaniu (turbina Rayneri o średnicy 50 mm i szybkości obrotów 2000/min), 3 g technicznego Na2CO3 dla spowodowania wytracenia jonów Ca2+ i Mg2+. Do mieszaniny tej dodaje się 75 g bentonitu A (od 20 do 25 m3-T-1 mierzona według normy OCMA-DFCP4-1073), utrzymując mieszanie w ciągu 15 minut. Kolejno dodaje się 112,5 g atapulgitu B (30 do 35 m3-T-1 mierzona według normy OCMA-DFCP-1973) i utrzymuje mieszanie w ciągu 15 minut. Do środowiska tego wprowadza się 37,5 g karboksymetylocelulozy (C.M.C. techniczna, o niskiej lepkości, odpowiadająca normie OCMA-DFCP2-1980), utrzymując mieszanie w ciągu 15 minut. Następnie dodaje się 225 g glinkę C o małym spęcznieniu (około 15 m3-T-1) i utrzymuje mieszanie w ciągu 20 minut. Po zakończeniu wytwarzania sprawdza się i koryguje pH mieszaniny za pomocą roztworu wodorotlenku sodu tak, aby mieściło się ono w granicach 9,5 i 10.
Tak otrzymaną płuczkę wiertniczą poddaje się ścinaniu za pomocą mieszadła Sylversona typ L.R2, wyposażonego w kratę nożycową o średnicy 35 mm. Po 24 godzinach spoczynku, płuczkę miesza się ponownie za pomocą turbiny Rayneri w ciągu około 5 minut. W celu zbadania skuteczności środka upłynniającego według wynalazku pobiera się dwie próbki po 500 cm3.
Próba nr 71 stanowi próbę kontrolną, w której do otrzymanej płuczki dodaje się 7,5 g poliakrylanu sodu o lepkości właściwej równej 0,4, stanowiącego środek upłynniający najlepszy według dotychczasowego stanu wiedzy.
Próba nr 72 stanowi próbę kontrolną według wynalazku, w której do takiej samej płuczki dodaje się 7,5 g poliakrylanu sodu według wynalazku otrzymanego w próbie nr 3, o lepkości właściwej równej 0,41.
Obie te próby poddaje się mieszaniu w ciągu 10 minut za pomocą Hamilton-Beach (pozycja Low), utrzymując pH w przedziale 9,5-10. Po zakończeniu mieszania sprawdza się własności reologiczne w 20°C za pomocą wiskozymetru FANN 35 i mierzy się filtrat API przy 689,97 kPa (100 psi), w ciągu 30 minut, metodą dobrze znaną specjaliście. Sprawdzane są następujące własności reologiczne: lepkość pozorna (Va), lepkość plastyczna (Vp), Yield Value (Yv), żel 0 i żel 10, takie jakie są określone w pracy „Manuel de rheologie des fluides de forage et laitiers de ciment - wyd. Technip, 1979.
Wszystkie te własności zestawione są w tabeli 8 poniżej.
T a b e l a 8
Dotychczasowy stan techniki Wynalazek
Próba nr 71 72
pH 9,51 9,50
odczyt przy 600 obr 87 88
odczyt przy 300 obr 64 65
Va 43,5 44
Vp 23 23
Yv 41 42
Żel 0 40 42
Żel 10 250 255
PL 192 750 B1
Z tabeli 8 wynika, że płuczka zawierająca poliakrylan według wynalazku ma charakterystykę reologiczną równoważną z płuczką do której dodano poliakrylan według dotychczasowego stanu techniki.
P r z y k ł a d XIII. Przykład ten dotyczy zastosowania polimeru według wynalazku w dziedzinie ceramiki.
Sporządza się dyspersję masy ciekłej, stosując w próbie nr 73 poliakrylan sodu o lepkości właściwej równej 0,4 według dotychczasowego stanu techniki, a w próbie nr 74 poliakrylan sodu z próby nr 3 według wynalazku. W każdej z prób, 1,645 g (w suchej masie) testowanego polimeru, 3,422 krzemianu sodu, 1,324 g węglanu wapnia dodaje się przy mieszaniu do 1088,8 g wody. Po ujednorodnieniu mieszaniny dodaje się 2800 g gliny składającej się zasadniczo z glin, skaleni i piasków. Po godzinie mieszania mierzy się lepkości Brookfielda za pomocą wiskozymetru Brookfielda typ RVT przy 1 obr/min, 10 obr/min i 100 obr/min.
Otrzymane rezultaty zestawione są w tabeli poniżej.
T a b e l a 9
Dotychczasowy stan techniki Wynalazek
Próba nr 73 74
1 obr/min 4400 4350
Lepkość w mPa-s 10 obr/min 1700 1600
100 obr/min 1600 1500
Jak wynika z tabeli 9, dyspersja masy ciekłej zawierającej poliakrylan według wynalazku ma charakterystykę reologiczną równoważną z charakterystyką reologiczną dyspersji masy ciekłej zawierającej poliakrylan według dotychczasowego stanu techniki.
P r z y k ł a d XIV. Przykład ten dotyczy zastosowania polimeru według wynalazku jako środka zatrzymującego wodę w przemyśle papierniczym.
Sporządza się zawiesinę do kredowania zawierającą 68% ekstraktu suchego, w której znajduje się 0,3 % wag. (w suchej masie) testowanego środka zatrzymującego wodę w stosunku do masy suchego węglanu wapnia. W próbie nr 75 środkiem zatrzymującym wodę jest poliakrylan sodu według dotychczasowego stanu techniki, o lepkości właściwej równej 5,0, a w próbie nr 76 według wynalazku środkiem zatrzymującym wodę jest poliakrylan sodu według wynalazku z próby nr 13, o lepkości właściwej równej 4,8. Dla każdej z prób sporządza się zawiesinę do kredowania przez wprowadzenie do 1000 ml zlewki ilości wody potrzebnej do uzyskania końcowego stężenia roztworu do kredowania równego 68% i zawiesiny węglanu wapnia (o takiej wielkości cząstek, aby 90% miało wymiar poniżej 2 mikrometrów) odpowiadającej masie 500 g suchego węglanu wapnia. Po sporządzeniu zawiesiny wprowadza się przy mieszaniu środek zatrzymujący wodę. Po 15 minutach mieszania dodaje się lateks (Acronal S 360D firmy BASF) w ilości opowiadającej 10,5% wag. (w suchej masie) w stosunku do suchej masy węglanu wapnia. Po 15 minutach mieszania przystępuje się do pomiarów lepkości Brookfielda przy 10 obr/min i 100 obr/min, w temperaturze pokojowej, stosując wiskozymetr Brookfielda typ RVT wyposażony w element ruchomy 3. W teście zatrzymywania wody zawiesinę do kredowania poddaje się ciśnieniu 0,689 MPa (100 psi) w prasie filtracyjnej APL wyposażonej w powierzchnię przepuszczalną. Prasa ta składa się zasadniczo z jarzma wyposażonego w śrubę dociskową umożliwiającą zblokowanie 3 elementów filtru, którymi są:
- podstawa z otworem, wyposażona w stożek przez który wypływa filtrat. Podstawa ta podtrzymuje sito metalowe o rozmiarze od 0,246 do 0,175 mm (60 do 80 mesh), na którym znajduje się bibuła filtracyjna o średnicy 90 mm (Fann® nr N 87000100 Box firmy Fann Instrument Company),
- cylinder o średnicy wewnętrznej 76,2 mm i wysokości 128 mm,
- pokrywa wyposażona w doprowadzanie sprężonego gazu, której szczelność z cylindrem jest zapewniona dzięki płaskiej uszczelce takiego samego typu jak umieszczona na podstawie.
Po 20 minutach wywierania ciśnienia na filtr mierzy się objętość wody zebranej w probówce umieszczonej pod korpusem filtra. Im ta objętość jest mniejsza, tym lepsze jest zatrzymywanie.
Otrzymane rezultaty zestawione są w tabeli 10 poniżej.
PL 192 750 B1
T a b e l a 10
Próba nr Lepkość mPa-s 10 obr/min Lepkość mPa-s 100 obr/min Objętość (ml) w ciągu 20 minut
Dotychczasowy stan techniki 75 5200 890 3,5
Wynalazek 76 5000 800 3,2
Jak wynika z tabeli 10, polimer według wynalazku może być stosowany jako środek zatrzymujący wodę w przemyśle papierniczym.

Claims (14)

1. Sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów, w roztworze wodnym, z monomerów etylenowo nienasyconych, znamienny tym, że polimeryzację prowadzi się w obecności związków zawierających atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5, w ilości od 0,005 do 0,49 gramoatomu na mol nienasycenia, w obecności wody utlenionej, gdzie dla każdego monomeru stężenie pozostałości monomeru w polimerze jest mniejsze lub równe 300 ppm w przeliczeniu na produkt o stężeniu suchej masy równej co najmniej 38%, niezależnie od składu monomerów.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że całkowitą ilość związku zawierającego atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się podczas reakcji polimeryzacji jako wsad podstawowy do reaktora zawierającego tylko wodę.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że związek zawierający atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się w całkowitej ilości lub w części do reaktora przed rozpoczęciem polimeryzacji jako wsad podstawowy w obecności ewentualnie całości lub części monomerów do polimeryzacji w postaci kwaśnej lub ewentualnie częściowo bądź całkowicie zobojętnionych za pomocą roztworu zasady, a reakcję wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów prowadzi się bez dodatku metali i/lub soli metali inicjujących rozkład wody utlenionej.
4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że związek zawierający atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się jako wsad podstawowy w całkowitej ilości lub w części do reaktora przed rozpoczęciem polimeryzacji zawierającego tylko wodę i ewentualnie całość lub część monomerów do polimeryzacji.
5. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że związek zawierający atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wprowadza się jako wsad podstawowy w całkowitej ilości lub w części do reaktora przed rozpoczęciem polimeryzacji, w obecności ewentualnie całości lub części monomerów do polimeryzacji, częściowo lub całkowicie zobojętnionych za pomocą roztworu zasady korzystnie wybranej spośród wodorotlenku sodu, wodorotlenku potasu, wodorotlenku litu, wodorotlenku wapnia lub wodorotlenku magnezu.
6. Sposób według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, znamienny tym, że stosuje się monomery etylenowo nienasycone wybrane spośród kwasu akrylowego i/lub metakrylowego, itakonowego, krotonowego, fumarowego, bezwodnika maleinowego lub izokrotonowego, akonitowego, mezakonowego, synapowego, undecylenowego, angelikowego i/lub ich odpowiednich estrów i/lub kwasu akryloamidometylo-propanosulfonowego, akroleiny, akryloamidu i/lub metakryloamidu, chlorku lub siarczanu metakryloamidopropylo-trimetyloamoniowego, chlorku lub siarczanu metakrylanu trimetyloetyloamoniowego, a także ich homologów akrylanowych i akryloamidowych czwartorzędowanych lub nie i/lub chlorku dimetylodiallilu, metallilosulfonianu sodu, fosforanu metakrylanu lub akrylanu glikolu etylenowego lub propylenowego, winylopirolidonu, a korzystnie spośród kwasu akrylowego i/lub metakrylowego i/lub bezwodnika maleinowego, akrylanów etylu lub butylu, metakrylanu metylu, akryloamidu, fosforanu metakrylanu glikolu etylenowego.
7. Sposób według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, znamienny tym, że stosuje się związek zawierający atom fosforu o stopniu utlenienia niższym od 5 wybrany spośród podfosforynu sodu i kwasu podfosforawego.
8. Zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem zdefiniowanym w zastrz. 1 jako środka rozdrabniającego i/lub dyspergującego materiały mineralne w środowisku wodnym.
PL 192 750 B1
9. Zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem zdefiniowanym w zastrz.1 jako środka zatrzymującego wodę w przemyśle papierniczym.
10. Zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem zdefiniowanym w zastrz. 1 jako środka maskującego lub hamującego wytrącanie i/lub inkrustacje minerałów w obróbce wód przemysłowych i/lub wodociągowych.
11. Zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem zdefiniowanym w zastrz. 1 jako środka przeciw kamieniowi kotłowemu i przeciwkorozyjnego w dziedzinie osmozy odwróconej i ultrafiltracji.
12. Zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem zdefiniowanym w zastrz. 1 jako środka upłynniającego płuczki wiertnicze.
13. Zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem zdefiniowanym w zastrz. 1 w dziedzinie środków powierzchniowo czynnych jako środka przeciw kamieniowi kotłowemu i dyspergującego nie destabilizującego stopnia chlorometrycznego podchlorynów obecnych w formulacjach detergentowych lub jako środka stabilizującego zeolity lub też jako wypełniacza aktywnego.
14. Zastosowanie polimeru wytworzonego sposobem zdefiniowanym w zastrz. 1 do wytwarzania wodnych zawiesin materiałów mineralnych przeznaczonych do stosowania w dziedzinie papieru, farb, ceramiki, płuczek wiertniczych i detergentów.
PL321197A 1996-07-19 1997-07-18 Sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów w roztworze wodnym oraz ich zastosowanie PL192750B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
FR9609345A FR2751335B1 (fr) 1996-07-19 1996-07-19 Procede d'obtention de polymere hydrosolubles, polymeres obtenus et leurs utilisations

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL321197A1 PL321197A1 (en) 1998-02-02
PL192750B1 true PL192750B1 (pl) 2006-12-29

Family

ID=9494455

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL321197A PL192750B1 (pl) 1996-07-19 1997-07-18 Sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów w roztworze wodnym oraz ich zastosowanie

Country Status (28)

Country Link
US (3) US5891972A (pl)
EP (2) EP1439195A3 (pl)
KR (1) KR980009289A (pl)
CN (1) CN1145647C (pl)
AR (1) AR007909A1 (pl)
AT (1) ATE282050T1 (pl)
AU (1) AU731444B2 (pl)
BG (1) BG64285B1 (pl)
BR (1) BR9704025A (pl)
CA (1) CA2209512C (pl)
CO (1) CO4790111A1 (pl)
CZ (1) CZ293132B6 (pl)
DE (1) DE69731512T2 (pl)
DK (1) DK0819704T3 (pl)
ES (1) ES2232855T3 (pl)
FR (1) FR2751335B1 (pl)
HU (1) HU218735B (pl)
ID (1) ID19854A (pl)
MX (1) MX210213B (pl)
MY (1) MY136218A (pl)
NO (1) NO317445B1 (pl)
NZ (1) NZ328273A (pl)
PL (1) PL192750B1 (pl)
PT (1) PT819704E (pl)
RU (1) RU2217439C2 (pl)
SK (1) SK284465B6 (pl)
TR (1) TR199700662A3 (pl)
TW (1) TW428007B (pl)

Families Citing this family (47)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JP2002516689A (ja) * 1998-06-03 2002-06-11 マシモ・コーポレイション ステレオパルスオキシメータ
US7169293B2 (en) * 1999-08-20 2007-01-30 Uop Llc Controllable space velocity reactor and process
FR2798661B1 (fr) * 1999-09-16 2001-11-02 Coatex Sa Procede d'obtention de polymeres hydrosolubles, polymeres obtenus et leurs utilisations
FR2810261B1 (fr) * 2000-06-15 2002-08-30 Coatex Sa Utilisation de copolymeres faiblement anioniques comme agent dispersant et/ou d'aide au broyage de suspension aqueuse de matieres minerales, suspensions aqueuses obtenues et leurs utilisations
FR2818166B1 (fr) * 2000-12-20 2003-10-31 Coatex Sas Agent d'aide au broyage et/ou de dispersion de materiaux mineraux en suspension aqueuse. suspensions aqueuses obtenues et leurs utilisations
US6933349B2 (en) 2001-03-21 2005-08-23 Owens Corning Fiberglas Technology, Inc. Low odor insulation binder from phosphite terminated polyacrylic acid
US20030073586A1 (en) * 2001-10-03 2003-04-17 Martin Crossman Scale control composition for high scaling environments
US6989035B2 (en) * 2001-10-18 2006-01-24 The Procter & Gamble Company Textile finishing composition and methods for using same
US7144431B2 (en) * 2001-10-18 2006-12-05 The Procter & Gamble Company Textile finishing composition and methods for using same
US7018422B2 (en) 2001-10-18 2006-03-28 Robb Richard Gardner Shrink resistant and wrinkle free textiles
US7008457B2 (en) * 2001-10-18 2006-03-07 Mark Robert Sivik Textile finishing composition and methods for using same
US6841198B2 (en) * 2001-10-18 2005-01-11 Strike Investments, Llc Durable press treatment of fabric
US7169742B2 (en) * 2001-10-18 2007-01-30 The Procter & Gamble Company Process for the manufacture of polycarboxylic acids using phosphorous containing reducing agents
US7185516B2 (en) * 2002-05-31 2007-03-06 Owens Corning Fiberglas Technology, Inc. Washwater neutralization system for glass forming line
US7063983B2 (en) * 2002-05-31 2006-06-20 Owens Corning Fiberglas Technology, Inc. Method for determining cure in a polycarboxylic acid bindered material
FR2842814B1 (fr) * 2002-07-26 2004-10-22 Coatex Sas Procede de polymerisation radicalaire controlee de l'acide acrylique et de ses sels, les polymeres obtenus, et leurs applications.
US7384881B2 (en) * 2002-08-16 2008-06-10 H.B. Fuller Licensing & Financing, Inc. Aqueous formaldehyde-free composition and fiberglass insulation including the same
DE10300460A1 (de) * 2003-01-07 2004-07-15 Basf Ag Verfahren zur Herstellung stabiler wässriger Polymerisatdispersionen auf Basis von konjugierten aliphatischen Dienen und vinylaromatischen Verbindungen
AU2005222069B2 (en) * 2004-03-05 2010-09-09 Gen-Probe Incorporated Reagents, methods and kits for use in deactivating nucleic acids
AT503114B1 (de) * 2006-01-24 2007-08-15 Daniel Bader Biozide zusammensetzung enthaltend eine poly(aldehydo)carbonsäure, eine silberverbindung und eine quartäre ammoniumverbindung
US8080488B2 (en) * 2008-03-10 2011-12-20 H. B. Fuller Company Wound glass filament webs that include formaldehyde-free binder compositions, and methods of making and appliances including the same
JP5113784B2 (ja) * 2008-03-31 2013-01-09 ローム アンド ハース カンパニー (メタ)アクリル酸のホモポリマーおよび/またはコポリマーを含む分散剤を使用して水性分散物中で鉱物を粉砕する方法
FR2944786B1 (fr) * 2009-04-27 2011-07-15 Coatex Sas Utilisation d'homopolymeres de l'acide maleique et de ses sels comme agents inhibiteurs de tartre et anti-adherence.
ES2602742T3 (es) * 2010-07-01 2017-02-22 Basf Se Co-polímeros de ácidos monocarboxílicos y ácidos dicarboxílicos, su preparación y uso
FR2963934B1 (fr) 2010-08-19 2013-10-25 Coatex Sas Polymeres (meth)acryliques peignes amphiphiles et non hydrosolubles
FR2963939B1 (fr) 2010-08-19 2013-11-15 Coatex Sas Utilisation en sauces de couchage papetieres de polymeres (meth)acryliques peignes amphiphiles et non hydrosolubles
CN103097469B (zh) * 2010-09-24 2016-05-18 惠普发展公司,有限责任合伙企业 抗结垢剂
FR2972349B1 (fr) 2011-03-07 2013-04-05 Coatex Sas Formulation cosmetique contenant un copolymere amphiphile non hydrosoluble comme agent epaississant.
CN102660250B (zh) * 2012-04-17 2014-10-15 西南石油大学 一种阳离子疏水缔合聚合物驱油剂及其制备方法
US9416294B2 (en) 2012-04-30 2016-08-16 H.B. Fuller Company Curable epoxide containing formaldehyde-free compositions, articles including the same, and methods of using the same
US8791198B2 (en) 2012-04-30 2014-07-29 H.B. Fuller Company Curable aqueous composition
CN103045224B (zh) * 2013-01-08 2014-10-01 陕西科技大学 一种含有季铵盐结构的稠油降粘剂的制备方法
CN103406067B (zh) * 2013-07-31 2016-03-16 中科院广州化学有限公司 —种聚羧酸分散剂及其制备方法与应用
CN103554362B (zh) * 2013-10-18 2016-03-16 中国科学院广州化学研究所 一种马来酸酐共聚物分散剂及其制备方法与应用
CN105745232B (zh) * 2014-02-19 2019-07-09 三井化学株式会社 接枝改性丙烯·α-烯烃共聚物及其制造方法
FR3032700B1 (fr) * 2015-02-12 2021-01-22 Snf Sas Procede pour le traitement de suspensions de particules solides dans l'eau a l'aide de polymeres amphoteres
JP6623613B2 (ja) * 2015-08-18 2019-12-25 東亞合成株式会社 水溶性重合体組成物及びその製造方法、並びにその利用
CN105174501A (zh) * 2015-09-16 2015-12-23 天津亿利科能源科技发展股份有限公司 用于油田污水处理系统的阻垢除垢剂及其制备方法
CN105254040B (zh) * 2015-11-03 2017-11-14 新疆德蓝股份有限公司 一种油田回注水用缓蚀阻垢剂及其制备方法
WO2018081964A1 (en) 2016-11-02 2018-05-11 Basf Se Acrylic acid polymers neutralized with sodium and calcium ions and having a narrow molecular weight distribution
JP6901292B2 (ja) * 2017-03-15 2021-07-14 株式会社Adeka 水溶性組成物、その硬化物の製造方法、およびその硬化物、並びにアシルホスフィン酸塩
EP3567158A1 (en) * 2018-05-10 2019-11-13 ImerTech Compositions useful for bleaching and methods of preparation and use thereof
EP3924392B1 (en) 2019-02-11 2023-03-22 Dow Global Technologies LLC Iodine transfer polymerization method and compositions therefrom
US11352454B2 (en) 2019-02-11 2022-06-07 Dow Global Technologies Llc Reverse iodine transfer polymerization method and compositions therefrom
WO2020176565A1 (en) 2019-02-28 2020-09-03 Ecolab Usa Inc. Stabilizing system for laundry emulsions
CN112111039B (zh) * 2019-06-19 2022-05-20 中国石油化工股份有限公司 一种分散剂、其制备方法及应用
US20220177809A1 (en) 2020-12-04 2022-06-09 Ecolab Usa Inc. Stability and viscosity in high active high caustic laundry emulsion with low hlb surfactant

Family Cites Families (14)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB578849A (en) * 1943-09-06 1946-07-15 Distillers Co Yeast Ltd Improved polymerisation process
US2957931A (en) * 1949-07-28 1960-10-25 Socony Mobil Oil Co Inc Synthesis of compounds having a carbonphosphorus linkage
US2789099A (en) * 1953-09-04 1957-04-16 Union Carbide & Carbon Corp Polymerization of acrylic acid in aqueous solution
JPS556761B2 (pl) * 1972-05-30 1980-02-19
JPS53127586A (en) * 1977-04-13 1978-11-07 Toagosei Chem Ind Co Ltd Production of acrylamide polymer
DE3434139A1 (de) * 1984-09-18 1986-03-20 Basf Ag, 6700 Ludwigshafen Verfahren zur herstellung von carboxylgruppen enthaltenden polymerisaten
DE3603392A1 (de) * 1986-02-05 1987-08-06 Basf Ag Verfahren zur herstellung von polymerisaten der acrylsaeure oder methacrylsaeure
JPH0234694A (ja) * 1988-07-25 1990-02-05 Nippon Shokubai Kagaku Kogyo Co Ltd 洗剤添加剤
US5185413A (en) * 1989-05-16 1993-02-09 Mitsubishi Petrochemical Company Limited Process for producing highly water-absortive polymers
JP2922216B2 (ja) * 1989-05-16 1999-07-19 三菱化学株式会社 高吸水性ポリマー製造法
US5216099A (en) * 1989-06-26 1993-06-01 Rohm And Haas Company Low molecular weight water soluble phosphinate and phosphonate containing polymers
US5077361A (en) * 1989-06-26 1991-12-31 Rohm And Haas Company Low molecular weight water soluble phosphinate and phosphonate containing polymers
US5256746A (en) * 1991-04-25 1993-10-26 Rohm And Haas Company Low molecular weight monoalkyl substituted phosphinate and phosphonate copolymers
US5294686A (en) * 1993-03-29 1994-03-15 Rohm And Haas Company Process for efficient utilization of chain transfer agent

Also Published As

Publication number Publication date
CA2209512A1 (fr) 1998-01-19
MX210213B (es) 2002-09-09
US5891972A (en) 1999-04-06
AU731444B2 (en) 2001-03-29
ATE282050T1 (de) 2004-11-15
HU218735B (hu) 2000-11-28
DE69731512T2 (de) 2005-12-01
CA2209512C (fr) 2002-06-18
CZ222897A3 (cs) 1998-02-18
AU2875997A (en) 1998-01-29
AR007909A1 (es) 1999-11-24
CN1145647C (zh) 2004-04-14
TR199700662A2 (xx) 1998-02-21
CO4790111A1 (es) 1999-05-31
MX9705087A (es) 1998-01-31
DE69731512D1 (de) 2004-12-16
NO317445B1 (no) 2004-11-01
HUP9701230A3 (en) 1999-03-29
NO973244L (no) 1998-01-20
EP1439195A2 (fr) 2004-07-21
FR2751335A1 (fr) 1998-01-23
TR199700662A3 (tr) 1998-02-21
RU2217439C2 (ru) 2003-11-27
ES2232855T3 (es) 2005-06-01
FR2751335B1 (fr) 1998-08-21
BG64285B1 (bg) 2004-08-31
NZ328273A (en) 1998-12-23
EP0819704B1 (fr) 2004-11-10
CZ293132B6 (cs) 2004-02-18
US6063884A (en) 2000-05-16
SK284465B6 (sk) 2005-04-01
BR9704025A (pt) 1999-01-05
CN1175591A (zh) 1998-03-11
US6184321B1 (en) 2001-02-06
HUP9701230A2 (hu) 1998-12-28
EP0819704A1 (fr) 1998-01-21
SK89197A3 (en) 1999-02-11
PT819704E (pt) 2005-04-29
KR980009289A (ko) 1998-04-30
EP1439195A3 (fr) 2004-08-18
TW428007B (en) 2001-04-01
NO973244D0 (no) 1997-07-11
DK0819704T3 (da) 2005-03-21
ID19854A (id) 1998-08-13
BG101784A (en) 1998-04-30
PL321197A1 (en) 1998-02-02
MY136218A (en) 2008-08-29

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL192750B1 (pl) Sposób wytwarzania homopolimerów i/lub kopolimerów w roztworze wodnym oraz ich zastosowanie
MXPA97005087A (en) Procedure for obtaining hydrosoluble polymers, polymers obtained and their u
AU2001267627B2 (en) Use of weakly anionic copolymers as dispersing and/or grinding aid agent of an aqueous suspension of mineral materials
US4554307A (en) Water soluble polymers and dispersions containing them
CN1827656B (zh) 疏水改性聚合物
CN100480292C (zh) 水溶性共聚物作为改善光亮度活化作用试剂的应用
KR100883617B1 (ko) 수성 현탁액 중의 무기 물질의 분쇄 및/또는 분산 조제,그리하여 얻은 수성 현탁액 및 이의 용도
US20050159568A1 (en) Method for obtaining water-soluble polymers, resulting polymers and uses thereof
JPH09119092A (ja) 無機質および/または充填剤および/または顔料の高濃度水性懸濁液
JPH11104479A (ja) 分散剤及び/又は粉砕助剤としての界面活性構造コポリマーの使用
JPS6034798A (ja) 水性系における無機物質の分散と通常の硬度イオン塩の沈殿抑制方法
CN102834452A (zh) 聚(甲基)丙烯酸系聚合物水溶液及其制造方法
CA2518622A1 (en) Use of polyacrylic acids as grinding aids for calcium carbonate
CA1265528A (en) Water soluble polymers and compositions containing them
AU2017214842A1 (en) Method for producing acrylic acid polymers
WO1993002147A1 (en) Paint detackifying and flocculating composition and process
KR100512653B1 (ko) 수용성중합체의제조방법,그방법에의해제조된중합체,및이의사용방법
JPH08176464A (ja) 無機質および/または充填剤および/または顔料の高濃度水性懸濁液
Slurries et al. ROHM AND HAAS FRANCE SAS, EUROPEAN LABORATORIES, SOPHIA ANTIPOLIS, 06560 VALBONNE, FRANCE
CA2839978A1 (en) Polymer product and the use of the same as a dispersing agent
MXPA98005801A (en) Use of a copolymer as an active structure superficially as a dispersion agent and / or triturac
MXPA97003623A (en) Compositions for the treatment of ag