PL191200B1 - Pochodne 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn 2(1H)-onu, kompozycja farmaceutyczna, lek oraz pochodna 1,6-naftyrydyn-2-(1H)-onu - Google Patents

Pochodne 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn 2(1H)-onu, kompozycja farmaceutyczna, lek oraz pochodna 1,6-naftyrydyn-2-(1H)-onu

Info

Publication number
PL191200B1
PL191200B1 PL338085A PL33808598A PL191200B1 PL 191200 B1 PL191200 B1 PL 191200B1 PL 338085 A PL338085 A PL 338085A PL 33808598 A PL33808598 A PL 33808598A PL 191200 B1 PL191200 B1 PL 191200B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
group
etoh
naphthyridin
substituted
mecn
Prior art date
Application number
PL338085A
Other languages
English (en)
Other versions
PL338085A1 (en
Inventor
Kazunori Ohno
Osamu Odai
Kaoru Masumoto
Kiyoshi Furukawa
Makoto Oka
Original Assignee
Dainippon Pharmaceutical Co
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Dainippon Pharmaceutical Co filed Critical Dainippon Pharmaceutical Co
Publication of PL338085A1 publication Critical patent/PL338085A1/xx
Publication of PL191200B1 publication Critical patent/PL191200B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D471/00Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00
    • C07D471/02Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D471/04Ortho-condensed systems
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/20Hypnotics; Sedatives
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00

Landscapes

  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Anesthesiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Abstract

1. Pochodna 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o wzorze (I): znamienna tym, ze Het oznacza grup e oksadiazolilow a, R 1 oznacza atom wodoru, grup e ni zsza alkilow a, grup e ni zsza cykloalkilow a, grup e trifluorometylow a, grup e ni zsz a alkenylow a, grup e ni zsz a alkinylow a, grup e ni zsz a alkoksylow a, grup e ni zsz a alkoksylo-ni zsz a alkilow a, grup e hydroksylo-ni zsz a alkilow a, grup e fenylow a lub naftylow a, która mo ze by c podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spo sród atomu fluorowca, grupy ni zszej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy ni zszej alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej, i gru- py nitrowej, lub 5- do 6-cz lonow a grup e heteroaromatyczn a zawieraj ac a 1 do 2 heteroatomy wybrane spo sród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która mo ze by c podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spo sród atomu fluorowca, grupy ni zszej alkilowej, grupy hydroksylowej, grupy ni zszej alkoksylowej i grupy aminowej, i R 2 oznacza atom wodoru, grup e ni zsz a alkilow a, grup e ni zsz a cykloalkilow a, grup e ni zsz a cykloalkilome- tylow a, grup e ni zsz a alkenylow a, grup e ni zsz a cykloalkenylow a, grup e ni zsz a alkinylow a, grup e fenylow a lub naftylow a, która mo ze by c podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spo sród atomu fluorowca, grupy ni z- szej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy ni zszej alkoksylowej, grupy trifluorometoksy- lowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej, i grupy nitrowej, lub 5- do 6-cz lonow a grup e heteroaromatyczn a zawie- raj ac a 1 do 2 heteroatomy wybrane spo sród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która mo ze by c podstawio- na 1 do 3 podstawnikami wybranymi spo sród atomu fluorowca, grupy ni zszej alkilowej, grupy hydroksylowej, grupy ni zszej alkoksylowej i grupy aminowej, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest pochodna 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu, kompozycja farmaceutyczna i lek do działania na receptor benzodiazepiny oraz pochodna 1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu.
Związki benzodiazepinowe (BZP), takie jak diazepam, który jest związkiem reprezentatywnym, mają aktywność przeciwlękową, skutkiem tego opracowano je jako leki przeciwlękowe, ale mają one także aktywność przeciwdrgawkową, uspokajającą i nasenną, dlatego związki te są stosowane w wielu dziedzinach klinicznych jako (1) lek przeciwlękowy, (2) lek uspokajający (nasenny), (3) lek zwiotczający mięśnie, i (4) lek przeciwpadaczkowy.
Związki BZP wykazują głównie aktywności farmakologiczne takie jak (1) aktywność aklimatyzująca, (2) aktywność nasenna, (3) aktywność zwiotczania mięśni, (4) aktywność przeciwdrgawkowa. Zrozumiałym jest, że te aktywności nie są przejawiane oddzielnie przez niezależny mechanizm, ale są one indukowane przez blisko spokrewnione neurofarmakologiczne mechanizmy.
Od późnych lat 1970, z postępem badania farmakologicznego związków BZP, stwierdzono dwie podstawy dla wyjaśnienia mechanizmu wykazywania ich aktywności, jedną z nich jest fenomen nasilania przez leki BZP mechanizmu neuroprzekaźnikowego agonistycznego wobec kwasu γ-aminomasłowego (GABAergicznego) ośrodkowego układu nerwowego, a pozostałą jest nowe odkrycie specyficznego miejsca wiązania BZP (receptora BZP) i udowodnienie mechanizmu połączenia funkcjonalnego między receptorem BZP w mózgu i receptorem GABA. Wskutek takiego badania, niemal ustalono, że mechanizm neuroprzekaźnika GABAergicznego bierze udział w aktywnościach farmakologicznych związków BZP.
Podawanie związków BZP wywołuje skutki uboczne takie jak ataksja, senność, zwiotczenie mięśni lub obniżenie zdolności poznawczych lub odruchów ruchowych, a następnie tworzenie oporności i uzależnienia na leki, a zatem istnieje wiele problemów, które należy ulepszyć w związkach BZP. Przeprowadzono badania na związkach nie-BZP, które mają strukturę chemiczną różną od związków BZP, ale mają podobne funkcje w mechanizmach aktywacji. Te związki, obejmujące takie związki nie-BZP, nazywa się lekami agonistycznymi wobec receptora benzodiazepiny. Jako związki nie-BZP znane są na przykład związki mające wzory chemiczne (A), (B) i (C) jak pokazano poniżej.
Związki o wzorach (A) i (B) ujawniono w Journal of Medicinal Chemistry, tom 34, str. 2060 (1991).
gdzie Ra oznacza atom wodoru, Rb - Rd oznaczają grupę metylową, itp., i Re oznacza grupę metoksylową, itp.
Związki o wzorze (C) ujawniono w EP-A2-0588500
gdzie Het oznacza grupę oksadiazolilową, R oznacza grupę benzylową, itp., i R oznacza grupę metoksylową, itp.
PL 191 200 B1
Jednak, z postępem badań, odkryto wśród związków nie-BZP pewien związek, który ma podobnie wysokie selektywne powinowactwo do receptora benzodiazepiny (BZP), ale wykazuje całkowicie odmienne aktywności [Braestrup, C. i in., Neuropharmacol., 22, str. 1451-1457 (1983)]. Gdy podaje się te związki, to wykazują one aktywności farmakologiczne takie jak aktywność zwiększająca drgawek, aktywność indukowania lęku, wzmożone napięcie mięśni. Odpowiednio, stare związki BZP, które były dotąd stosowane jako leki przeciwlękowe, są zdefiniowane jako agonista, a związki wykazujące tak odmienne aktywności są zdefiniowane jako odwrotny agonista.
Od kiedy odkryto tych odwrotnych agonistów, przeprowadzono intensywne badania korelacji między sposobem modyfikowania (wiązania) i aktywnościami farmakologicznymi związków, które wiążą się (wykazują powinowactwo) do receptora BZP. Zgodnie z tymi badaniami stwierdzono, że receptor BZP jest obecny między receptorem GABA (neuroprzekaźnikiem tłumiącym) i kanałem jonu chlorkowego, i stanowi jednostkę cząsteczkową tworząc kompleks. Receptor GABA obejmuje receptor GABAA typu kanału jonowego i receptor GABAA typu regulującego metabolizm, zaś receptor GABAA tworzy kompleks z receptorem BZP i kanałem jonu Cl. Związki wiązane do receptora BZP klasyfikuje się obecnie jako agonistów (z kolei klasyfikowanych dalej jako agonistów pełnych i agonistów częściowych), agonistów odwrotnych (z kolei klasyfikowanych dalej jako agonistów odwrotnych pełnych i agonistów odwrotnych częściowych) i antagonistów.
Agonista wiąże się selektywnie do związków BZP, a przez to działa zwiększając sprzężenie receptora GABA i kanału jonu Cl i zwiększa przepływ jonów Cl do komórek dzięki zwiększeniu częstotliwości otwierania-zamykania kanału jonu Cl, a następnie stymuluje aktywności komórek wskutek zmniejszenia ujemnego ładunku elektrycznego (zwiększa stymulację komórek). Stwierdzono, że antagonista nie zmienia ich funkcji sprzęgania, ale hamuje wiązanie agonisty lub agonisty odwrotnego do receptora BZP.
Jest wiele sposobów sprawdzania sposobu wiązania związków do receptora benzodiazepiny, i jednym ze znanych sposobów jest test wią zania TBPS. Jak wspomniano wcześ niej, receptor GABAA tworzy kompleks z receptorem związku BZP i kanałem jonu Cl, i wiadomo, że receptor neurosteroidowy jest obecny na błonie receptora GABAA, a miejsce rozpoznające wiązanie TBPS (bicyklofosfonotionianu t-butylu) jest umiejscowione dookoła kanału jonu Cl. Funkcja GABA wobec układu nerwowego jest modyfikowana i regulowana przez regulację otwierania kanału jonu Cl i transmisji jonu Cl do komórek w obrębie cząsteczki kompleksu receptora GABAA przy skomplikowanych działaniach wzajemnych. Przez sprawdzenie wielu leków, które działają wprost lub pośrednio na funkcję kompleksu receptora GABAA, wiadomo, że istnieje dobra korelacja odwrotna między danymi z testu wiązania TBSP i danymi z testu wychwytu jonu Cl do komórek. Na przykład wychwyt jonu Cl do komórek zmniejszają agoniści receptora GABAA (np. Muscimol), agoniści receptora neurosteroidowego, diazepam, który jest reprezentatywnym agonistą receptora benzodiazepiny, lub klonazepam, który jest agonistą częściowym, a zwiększają agoniści odwrotny receptora benzodiazepiny [np. DMCM (6,7-dimetoksy4-etylo-e-karbolino-3-karboksylan metylu)] i agonistą odwrotny częściowy [np. FG7142 (N-metylo-β-karbolino-3-karboksamid)]. Odpowiednio, test wiązania TBPS jest przydatny do wyjaśniania funkcji receptora GABAA, biochemicznych badań przesiewowych in vitro leków działających przez allosteryczne miejsce wiązania leków bezodiazepinowych, kompleksu receptora GABAA, itp., i mechanizmów działania leków.
Większość ze starych związków BZP takich jak związki o wzorach (A), (B) i (C) ma właściwości agonistyczne. Dla odróżnienia, znane są pewne związki mające właściwości odmienne agonistyczne, na przykład, związki o następujących wzorach (D) i (E) (DMCM i FG7142):
DMCM i FG7142 ujawniono w: Colin R. Gardner, Drugs of the Future, tom 14, str. 51-67 (1987).
PL 191 200 B1
Ponadto przeprowadzono także wiele badań korelacji między sposobem wiązania z receptorem benzodiazepiny i aktywnościami farmakologicznymi związków. Jak wspomniano wyżej, agoniści BZP są stosowani jako lek przeciwlękowy, środek leczący zaburzenia senności (lek nasenny) lub lek przeciwpadaczkowy, ale wiadomo, że oprócz tych aktywności, mają one także aktywność amnezyjną u zwierząt, w tym ludzi. Odpowiednio oczekuje się, że agoniści odwrotni BZP mają aktywności odwrotne do aktywności indukującej amnezję, to znaczy aktywność przeciwamnezyjną, aktywność psychoanaleptyczną. Ponadto wiadomo, że aktywność acetylocholiny, która jest istotnie związana z funkcją poznawczą, jest zmniejszana przez agonistów BZP i jest zwiększana przez agonistów odwrotnych BZP, a przeto oczekuje się, że antagoniści odwrotni BZP wykażą aktywność wzmagania funkcji poznawczej. Zatem oczekuje się, że antagoniści odwrotni BZP mogą być przydatni jako lek psychoanaleptyczny i lek do leczenia zaburzeń pamięci w otępieniu starczym, naczyniowo-mózgowym i chorobie Alzheimera.
Nie ma sprawozdania dotyczącego związków według niniejszego wynalazku, które mają wzór (I) opisany dalej i mają wysokie selektywne powinowactwo do receptora benzodiazepiny i szczególnie działają jako agonista odwrotny BZP.
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest pochodna 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o wzorze (I):
w którym Het oznacza grupę oksadiazolilową,
R1 oznacza atom wodoru, grupę niższą alkilową, grupę niższą cykloalkilową, grupę trifluorometylową, grupę niższą alkenylową, grupę niższą alkinylową, grupę niższą alkoksylową, grupę niższą alkoksylo-niższą alkilową, grupę hydroksylo-niższą alkilową, grupę fenylową lub naftylową, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej i grupy nitrowej, lub 5- do 6-członową grupę heteroaromatyczną zawierającą 1 do 2 heteroatomy wybrane spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej i grupy aminowej, i 2
R oznacza atom wodoru, grupę niższą alkilową, grupę niższą cykloalkilową, grupę niższą cykloalkilometylową, grupę niższą alkenylową, grupę niższą cykloalkenylową, grupę niższą alkinylową, grupę fenylową lub naftylową, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej, i grupy nitrowej, lub 5- do
6-członową grupę heteroaromatyczną zawierającą 1 do 2 heteroatomy wybrane spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej i grupy aminowej, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu.
Korzystnie R1 oznacza grupę C1-C3 alkilową, grupę C3-C4 cykloalkilową, lub grupę C2-C3 alkeny2 lową, i R oznacza atom wodoru, grupę C1-C4 alkilową, grupę C3-C6 cykloalkilową, grupę fenylową lub naftylową, która może być podstawiona jednym podstawnikiem wybranym spośród atomu fluorowca, grupy C1-C3 alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy C1-C3 alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, lub 5- do 6-członową grupę heteroaromatyczną zawierającą jeden heteroatom wybrany spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona atomem fluorowca, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu. 12
Korzystnie R oznacza grupę C1-C3 alkilową lub grupę C3-C4 cykloalkilową i R oznacza atom wodoru, grupę C1-C3 alkilową, grupę C3-C4 cykloalkilową, grupę fenylową, która może być podstawiona jednym podstawnikiem wybranym spośród atomu fluorowca, grupy C1-C3 alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy C1-C3 alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, lub 5- do 6-człoPL 191 200 B1 nową grupę heteroaromatyczną zawierającą jeden heteroatom wybrany spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona atomem fluorowca, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu.
Przedmiotem wynalazku jest także pochodna 5- podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu wybrana z grupy obejmującej następujące związki lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu:
3-(5-Etylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(2-metylocyklo-propylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(2-metylofenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(4-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(5-Etylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(2-tienylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(4-pirydylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-metylo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-fluorofenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Metylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-metylofenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Metylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(4-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(4-pirydylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on, i
3-(3-cyklopropylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-tienylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on.
Przedmiot wynalazku stanowi również 3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(3-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu.
Przedmiotem wynalazku jest także kompozycja farmaceutyczna do działania na receptor benzodiazepiny, charakteryzująca się tym, że zawiera związek określony wyżej w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub rozcieńczalnikiem.
Przedmiot wynalazku stanowi również lek do działania na receptor benzodiazepiny, charakteryzujący się tym, że zawiera jako składnik aktywny związek określony wyżej.
Wynalazek dotyczy również pochodnej 1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o wzorze (I'):
w którym R oznacza grupę cyjanową, grupę karbamoilową, grupę karboksylową, grupę niższą alkoksykarbonylową, lub grupę benzyloksykarbonylową, która może mieć podstawnik wybrany spośród grupy niższej alkilowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy cyjanowej i grupy nitrowej, i R2 oznacza grupę niższą alkenylową, grupę niższą cykloalkenylową, grupę niższą alkinylową, lub grupę fenylową lub naftylową, która jest podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej, i grupy nitrowej.
Pochodna 1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o wzorze (I') według wynalazku jest przydatna jako związek pośredni do wytwarzania pochodnych 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o powyższym wzorze (I) przydatnych jako lek.
Podczas intensywnych badań związków nie-benzodiazepinowych mających powinowactwo do wewnątrzmózgowego receptora benzodiazepiny stwierdzono, że pochodne 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o powyższym wzorze (I) mają wysokie selektywne powinowactwo do receptora benzodiazepiny (BZP), a przeto są przydatne jako lek agonistyczny wobec receptora benzodiazepiny, a następnie że te związki obejmują związek mający aktywność agonistyczną BZP i związek mający aktywność agonistyczną odwrotną BZP, które zależą od rodzajów połączenia podstawników R1 i R2.
Farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu związków o wzorze (I) obejmuje nieorganiczne sole addycyjne kwasów takie jak chlorowodorek, bromowodorek, jodowodorek, siarczan, fosforan, i organiczne sole addycyjne kwasów takie jak szczawian, maleinian, fumaran, malonian, mleczan, jabłczan, cytrynian, winian, benzoesan, metanosulfonian, lub tosylan.
PL 191 200 B1
W opisie okreś lenia „grupa niż sza alkilowa” i reszta „niż sza alkilowa” oznaczają grupę alkilową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym mającą 1 do 6 atomów węgla, na przykład grupy metylową , etylową, propylową, izopropylową, butylową, izobutylową, tert-butylową, pentylową, i heksylową.
Określenie „grupa niższa cykloalkilowa” oznacza grupę cykloalkilową mającą 3 do 6 atomów węgla, na przykład grupy cyklopropylową, cyklobutylową, cyklopentylową, i cykloheksylową, gdzie pierścień może być podstawiony grupą C1-C3 alkilową lub atomem chlorowca.
Określenia „grupa niższa alkenylowa” i reszta „niższa alkinylowa” oznaczają grupę o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym mającą 2 do 6 atomów węgla, i obejmują na przykład grupy allilową, 1-propenylową, propargilową, i 2-metylo-1-etynylową.
Określenie „grupa niższa cykloalkenylowa” oznacza grupę cykloalkilową mającą 5 do 6 atomów węgla, na przykład grupę cykloheksenylową.
Określenia grupa niższa alkoksylowa” i reszta „niższa alkoksylowa” oznaczają grupę alkoksylową o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym mającą 1 do 6 atomów węgla, i obejmują na przykład grupy metoksylową, etoksylową, propoksylową, izopropyloksylową, butyloksylową, izobutyloksylową, tertbutyloksylową, pentyloksylową, i heksyloksylową.
Określenie „grupa heteroaromatyczna” oznacza 5- lub 6-członową aromatyczną grupę heterocykliczną zawierającą, takie same lub różne, 1 do 2 heteroatomy wybrane z grupy obejmującej atom azotu, atom tlenu, i atom siarki, i obejmuje, na przykład, grupę furylową, tienylową, pirolilową, oksazolilową, izoksazolilową, pirydylową, pirydazynylową, i pirymidynylową, które to grupy heteroaromatyczne mogą ewentualnie mieć 1 do 3 podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę C1-C3 alkilową, grupę hydroksylową, grupę C1-C3 alkoksylową, i grupę aminową.
W „grupie benzyloksykarbonylowej podstawionej lub niepodstawionej”, podstawnik jest wybrany z grupy obejmującej grupę C1-C3 alkilową , grupę C1-C3 alkoksylową, grupę cyjanową i grupę nitrową.
Określenie „atom fluorowca” oznacza atom fluoru, chloru, bromu lub jodu.
Związki według niniejszego wynalazku można wytworzyć sposobami 1 do 4 jak wspomniano poniżej.
(Sposób 1)
W przypadku zwią zku o wzorze (la):
w którym R i R są takie same jak zdefiniowano powy ż ej, lub o wzorze (Ib):
2 1 w którym R i R są takie same jak zdefiniowano powyż ej, gdy R oznacza grupę inną niż grupa niższa alkoksylowa, związek można wytworzyć poddając związek o wzorze (II):
PL 191 200 B1 w którym R1' jest taki sam jak R1 inny niż grupa niższa alkoksylowa, i R2 oznacza jak zdefiniowano powyżej, lub o wzorze (III) :
w którym R1' jest taki sam jak R1 inny niż grupa niższa alkoksylowa, i R2 oznacza jak zdefiniowano powyżej, reakcji wewnątrzcząsteczkowej cyklizacji.
Reakcję cyklizacji można prowadzić w obecności środka odwadniającego, ale zazwyczaj można ją prowadzić ogrzewając związek we właściwym rozpuszczalniku, który nie wpływa na reakcję. Rozpuszczalnik obejmuje węglowodory aromatyczne (np. benzen, toluen, ksylen), etery (np. tetrahydrofuran, dioksan), N,N-dimetyloformamid. Te rozpuszczalniki można stosować same lub w połączeniu dwóch lub więcej z nich. Temperatura reakcji może się zmieniać zależnie od rodzaju materiałów wyjściowych, itp. ale zazwyczaj leży w zakresie 50 do 150°C, korzystnie 80 do 120°C.
(Sposób 2)
W przypadku związku o wzorze (la), gdy R1 oznacza grupę niższą alkoksylową, związki można wytworzyć poddając związek o wzorze (IV):
2 w którym R oznacza grupę niższą alkoksylową, Ph oznacza grupę fenylową, i R jest taki sam jak zdefiniowano powyżej, reakcji wewnątrzcząsteczkowej cyklizacji w sposób podobny jak opisano, na przykład, w Synthesis, str. 843 (1986).
Reakcję cyklizacji zazwyczaj prowadzi się ogrzewając związek wyjściowy we właściwym rozpuszczalniku. Rozpuszczalnik obejmuje węglowodory aromatyczne (np. benzen, toluen, ksylen), etery (np. tetrahydrofuran, dioksan). Temperatura reakcji może się zmieniać zależnie od rodzaju materiałów wyjściowych, itp. ale zazwyczaj leży w zakresie 50 do 150°C, korzystnie 80 do 120°C.
(Sposób 3) 1
W przypadku związku o wzorze (Ib), gdy R oznacza grupę niższą alkoksylową, związek można wytworzyć poddając związek o wzorze (V):
1,, 2 w którym R oznacza grupę niższą alkoksylową, i R jest taki sam jak zdefiniowano wyżej, reakcji z hydroksyloaminą w sposób podobny jak opisano, na przykład, w Journal of Heterocyclic Chemistry, tom 18, str. 1197 (1981).
PL 191 200 B1
Reakcję zazwyczaj prowadzi się we właściwym rozpuszczalniku. Rozpuszczalnik obejmuje alkohole (np. metanol, etanol), wodę. Temperatura reakcji może się zmieniać zależnie od rodzaju materiałów wyjściowych, itp. ale zazwyczaj leży w zakresie 50 do 90°C.
(Sposób 4)
Związek o wzorze (Ic):
w którym R i R są takie same jak zdefiniowano powyżej, można wytworzyć poddając związek o wzorze (VI):
w którym R1 i R2 są takie same jak zdefiniowano powyżej, reakcji wewną trzcząsteczkowej cyklizacji.
Reakcję cyklizacji można prowadzić w obecności środka odwadniającego, ale zazwyczaj można ją prowadzić ogrzewając związek we właściwym rozpuszczalniku, który nie wpływa na reakcję. Rozpuszczalnik obejmuje węglowodory aromatyczne (np. benzen, toluen, ksylen), etery (np. tetrahydrofuran, dioksan) N,N-dimetyloformamid. Te rozpuszczalniki można stosować same lub w połączeniu dwóch lub więcej z nich. Temperatura reakcji może się zmieniać zależnie od rodzaju materiałów wyjściowych, itp. ale zazwyczaj leży w zakresie 50 do 150°C, korzystnie 80 do 120°C.
Reakcję cyklizacji można także prowadzić w sposób podobny jak opisano w EP-A2-0588500 we właściwym rozpuszczalniku, który nie wpływa na reakcję, w obecności związku fosforu trójwartościowego (np. trifenylofosfiny) i estru kwasu dialkiloazodikarboksylowego. Temperatura reakcji może się zmieniać zależnie od rodzaju materiałów wyjściowych, itp., ale zazwyczaj leży w zakresie 0 do 110°C, korzystnie 0 do 60°C.
Związki (I) według niniejszego wynalazku wytworzone powyższymi sposobami 1 do 4 można wydzielić i oczyścić typowymi procedurami takimi jak chromatografia, rekrystalizacja, lub ponowne strącanie.
Związki (I) według niniejszego wynalazku można otrzymać w postaci wolnej zasady lub ich soli addycyjnej kwasu zależnie, na przykład, od rodzaju wybranych do zastosowania materiałów wyjściowych, warunków i procedur reakcji. Sól addycyjną kwasu można przekształcić w wolną zasadę działając na nią typową zasadą taką jak węglan metalu alkalicznego i wodorotlenek metalu alkalicznego. Ponadto, wolną zasadę można przekształcić w sól addycyjną kwasu działając na nią rozmaitymi kwasami w zwykły sposób.
Sposoby wytwarzania związków wyjściowych objaśniono poniżej.
Związki o wzorach (II) do (VI) stosowane w powyższych Sposobach 1 do 4 to związki nowe i można je wytworzyć w sposób pokazany na następującym schemacie reakcji 1.
PL 191 200 B1
Schemat reakcji 1
1' 1 2 w którym R jest taki sam jak R z wyjątkiem grupy niższej alkoksylowej, i R jest taki sam jak zdefiniowano powyżej.
Związek (1) poddaje się reakcji z hydroksyloaminą w zwykły sposób otrzymując związek (2), i ten związek poddaje się reakcji z reaktywną na grupie karboksylowej pochodną kwasu karboksylowego o wzorze: R1'COOH (w którym R1' oznacza jak zdefiniowano powyżej) w obecności zasady otrzymując związek o wzorze (II).
Związek o wzorze (III) stosowany w powyższym Sposobie 1 można wytworzyć w sposób pokazany na następującym schemacie reakcji 2.
Schemat reakcji 2
1' 1 2 w którym R ' jest taki sam jak R z wyjątkiem grupy niższej alkoksylowej, i R jest taki sam jak zdefiniowano powyżej.
Związek (3) lub jego pochodną reaktywną na grupie karboksylowej poddaje się reakcji z rozmaitymi amidoksymami (4) w warunkach reakcji typowego amidowania otrzymując związek o wzorze (III).
Związek o wzorze (IV) stosowany w powyższym Sposobie 2 można wytworzyć w sposób pokazany na następującym schemacie reakcji 3.
PL 191 200 B1
Schemat reakcji 3
Η Η (11) (IV) w którym R1' oznacza grupę niższą alkoksylową, R' oznacza grupę niższą alkilową lub grupę benzylową podstawioną lub niepodstawioną, Ph oznacza grupę fenylową i R2 jest taki sam jak zdefiniowano powyżej.
Związek (5) redukuje się środkiem redukującym takim jak borowodorek sodu, borowodorek tetrabutyloamoniowy, glinowodorek litu we właściwym rozpuszczalniku otrzymując związek (6), a następnie ten związek utlenia się aktywowanym dwutlenkiem manganu we właściwym rozpuszczalniku otrzymując związek (7).
Związek (7) poddaje się reakcji z hydroksyloaminą w warunkach reakcji typowego tworzenia oksymów otrzymując związek (8), a następnie ten związek poddaje się reakcji z N-chloroimidem kwasu bursztynowego w sposób podobny jak opisano, na przykład, w Journal of Organic Chemistry, tom 45, str. 3916 (1980), otrzymując związek (9).
Związek (9) poddaje się reakcji z azydkiem sodu we właściwym rozpuszczalniku w sposób podobny jak opisano, na przykład, w Synthesis, str. 102 (1979), otrzymując związek (10), a następnie ten związek poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze: XCOR1 (w którym X oznacza atom fluorowca i R1 oznacza grupę niższą alkoksylową) we właściwym rozpuszczalniku w sposób podobny jak opisano, na przykład, w Synthesis, str. 843 (1986), otrzymując związek (11), a następnie ten związek poddaje się reakcji z trifenylofosfiną otrzymując związek o wzorze (IV).
Związek o wzorze (V) stosowany w powyższym Sposobie 3 można wytworzyć w sposób pokazany na następującym schemacie reakcji 4.
PL 191 200 B1
Schemat reakcji 4
„ 2 w którym R oznacza grupę niższą alkoksylową i R jest taki sam jak zdefiniowano powyżej.
Związek (3) lub jego pochodną reaktywną na grupie karboksylowej poddaje się reakcji z tiocyjanianem metalu alkalicznego we właściwym rozpuszczalniku otrzymując związek (12), a następnie ten związek poddaje się alkoholizie otrzymując związek (V).
Związek o wzorze (VI) stosowany w powyższym Sposobie 4 można wytworzyć w sposób pokazany na następującym schemacie reakcji 5.
Schemat reakcji 5
w którym R1 i R2 są takie same jak zdefiniowano powyżej.
Związek (3) lub jego pochodną reaktywną na grupie karboksylowej poddaje się reakcji z hydrazydem (13) o wzorze: R1CONHNH2 (w którym R1 jest taki sam jak zdefiniowano powyżej) metodą typowej reakcji amidowania otrzymując związek o wzorze (IV).
Związek (VI) można także wytworzyć metodą reakcji dwuetapowej, to znaczy, poddając związek (3) lub jego pochodną reaktywną na grupie karboksylowej reakcji z hydrazyną metodą typowej reakcji amidowania, a następnie poddając produkt reakcji z pochodną reaktywną na grupie karboksylowej kwasu karboksylowego o wzorze: R1COOH (R1 jest taki sam jak zdefiniowano wyżej).
Sposób wytwarzania związku pośredniego o wzorze (I') objaśniono poniżej.
Związki o wzorze (I'), którym R oznacza grupę cyjanową lub grupę karboksylową, to znaczy, związek (1) i związek (3) stosowane na schemacie reakcji 1 i schemacie reakcji 2 można wytworzyć w sposób podobny jak opisano, na przykład, w Journal of Heterocyclic Chemistry, tom 27, str. 2085 (1990) lub Journal of Medicinal Chemistry, tom 35, str. 4858 (1992) w sposób pokazany na następującym schemacie reakcji 6.
PL 191 200 B1
Schemat reakcji 6
I
Η (5) gdzie X oznacza grupę di-niższą alkiloaminową, cykliczną grupę aminową, grupę hydroksylową, atom chlorowca, lub grupę niższą alkoksylową, R' oznacza grupę niższą alkilową lub grupę benzylową 2 podstawioną lub niepodstawioną, i R jest taki sam jak zdefiniowano powyżej.
Na powyższym schemacie reakcji związek (16) można wytworzyć poddając związek (14) reakcji z acetalem dimetylowym N,N-dimetyloformamidu lub estrem kwasu ortomrówkowego we właściwym rozpuszczalniku w sposób podobny jak opisano, na przykład, w Heterocycles, tom 29, str. 1517 (1989) lub w Journal of Heterocyclic Chemistry, tom 27, str. 511 (1990), otrzymując związek (15), a następnie poddając go reakcji z cyjanoacetamidem w obecności właściwej zasady.
Tak wytworzony związek (16) poddaje się następnie reakcji z acetalem dimetylowym N,N-dimetyloformamidu we właściwym rozpuszczalniku otrzymując związek (17), a następnie ten związek poddaje się reakcji z amoniakiem lub solą amoniową we właściwym rozpuszczalniku otrzymując związek (1). Tak otrzymany związek (1) hydrolizuje się kwasem lub zasadą typowym sposobem otrzymując związek (3).
Ponadto, związki o wzorze (I'), w którym R oznacza grupę niższą alkoksykarbonylową lub grupę benzyloksykarbonylową podstawioną lub niepodstawioną, na przykład, związki (5) można wytworzyć estryfikując związek (1) lub związek (3) typowym sposobem.
Doświadczenia Farmakologiczne
Właściwości farmakologiczne związków (I) według niniejszego wynalazku są zobrazowane przez następujące doświadczenia ze związkami reprezentatywnymi.
Doświadczenie 1 Test wiązania do receptora benzodiazepiny
Test wiązania do receptora benzodiazepiny przeprowadzono zgodnie ze sposobem ujawnionym w Life Science, tom 20, str. 2101 (1977).
PL 191 200 B1
Surową frakcję membrany synaptosomów wytworzoną z mózgów szczurów Wistar (wiek: 7 do 8 tygodni) zawieszono w 15 mM buforu Tris-HCl (pH 7,4) zawierającego 118 mM chlorku sodu, 4,8 mM chlorku potasu, 1,28 mM chlorku wapnia i 1,2 mM siarczanu magnezu, w stężeniu równym 1 g (wagi na mokro) mózgu na 20 ml buforu otrzymując źródło membrany receptorów. Jako ligand znaczony zastosowano [3H]-diazepam.
Związek testowy (znaną ilość), [3H]-diazepam (stężenie końcowe; 1,5 nM), membranę receptorów i powyższy bufor dodano do probówki (objętość końcowa: 1 ml). Reakcję rozpoczęto dodając membranę receptorów. Probówkę inkubowano w temperaturze 0°C przez 20 minut, i reakcję zakończono gwałtownie filtrując przez filtr z włókna szklanego Whatman GF/B podłączony do urządzenia zbierającego komórki (produkcji Brandell). Zebraną membranę receptorów ze związanym ligandem znaczonym natychmiast przemyto trzy razy lodowatym buforem 50 mM Tris-HCl (pH 7,7, po 5 ml). Radioaktywność na filtrze mierzono licznikiem scyntylacji cieczy dla ustalenia ilości [3H]-diazepamu związanego z membraną receptorów (wiązanie całkowite). Oddzielnie powtórzono te same procedury z tym wyjątkiem, że dodano 1 μM diazepamu, i tak podobnie zmierzono ilość [3H]-diazepamu związaną z membraną receptorów (wiązanie niespecyficzne). To wiązanie niespecyficzne odjęto od wiązania całkowitego otrzymując wiązanie specyficzne. Na podstawie tak otrzymanego wiązania specyficznego metodą probit określano aktywność hamującą (IC50) związku testowego.
Wyniki pokazano w następujących tabelach 1 do 4.
T a b e l a 1
Test wiązania do receptora benzodiazepiny
Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM) Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM)
1 2,28 26 0,67
3 3,58 27 0,96
4 1,65 28 1,25
5 1,64 29 5,28
6 2,98 31 1,64
7 2,39 32 3,29
9 1,62 33 5,50
10 8,08 37 3,91
11 9,77 38 1,31
12 7,89 39 2,86
14 9,45 40 7,45
15 6,16 44 2,62
16 3,69 45 0,96
17 0,69 46 2,15
18 2,04 47 2,33
19 6,37 48 1,49
20 2,77 49 1,11
21 4,21 50 0,88
22 3,76 51 0,79
23 1,76 52 0,74
24 4,47 54 1,21
25 1,84 55 1,66
PL 191 200 B1
T a b e l a 2
Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM) Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM)
56 2,71 104 5,18
57 1,55 105 1,08
58 1,52 106 1,96
59 1,98 107 6,56
60 2,01 108 2,14
61 1,04 109 1,75
86 2,21 110 1,16
87 2,35 111 2,06
88 4,63 112 2,68
89 10,5 113 2,18
91 0,61 114 1,08
92 0,75 115 1,52
93 1,75 116 1,17
94 4,49 117 1,41
95 1,09 118 1,28
96 2,82 119 2,53
97 4,64 120 1,59
98 8,56 121 0,78
99 1,67 122 0,87
100 1,31 123 1,12
102 0,81 173 0,94
103 0,83 175 1,21
T a b e l a 3
Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM) Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM)
1 2 3 4
176 2,13 203 1,97
176 2,33 204 5,51
178 2,31 205 4,77
179 4,73 206 1,16
180 1,22 207 3,42
183 1,55 208 4,14
186 1,55 209 1,28
187 6,42 210 3,41
188 1,20 211 0,82
189 0,84 212 1,26
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 3
1 2 3 4
190 1,57 213 2,07
192 4,22 215 2,47
193 4,10 216 1,17
194 1,06 217 1,34
195 4,01 218 2,58
196 4,60 219 2,03
197 1,97 220 0,93
198 1,03 221 0,72
199 1,55 222 1,49
200 0,92 224 3,57
201 1,84 225 2,12
202 2,09 226 1,41
T a b e l a 4
Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM) Nr przykładu Wiązanie do receptora BZP, IC50 (nM)
227 1,46 238 1,38
228 1,59 240 2,51
229 1,12 241 6,08
230 0,9 242 1,87
231 0,71 243 1,81
232 6,48 244 4,12
233 1,58 245 0,81
234 0,84 246 1,46
235 0,91 247 1,39
236 1,61 311 1,91
237 1,86
Doświadczenie 2 Test wiązania TBPS (Metoda)
Test wiązania TBPS (bicyklofosfonotionianu t-butylu) i wytwarzanie próbki membrany zrobiono w sposób podobny do sposobu Biggio, G. i in. [por. European Journal of Farmacology, tom 161, str.
173-180 (1989)].
Próbki membran wytworzono z kory mózgowej szczurów Wistar (wiek: 7 do 8 tygodni) następującą procedurą. Do kory mózgowej dodano 50-krotną objętość lodowatego buforu (buforu 50 mM Tris-cytrynianu zawierającego 100 mM chlorku sodu, pH 7,4) i mieszaninę homogenizowano w temperaturze 0 - 4°C, a następnie wirowano przy 20000 g przez 20 minut. Tak otrzymane pastylki poddano raz homogenizowaniu w buforze i wirowaniu procedurą taką samą jak wyżej, a następnie przechowywano w stanie zamrożonym w temperaturze -80°C przez ponad 20 godzin. W dniu testu zamrożone pastylki rozmrożono, a następnie poddano dwukrotnie procedurze homogenizacji-wirowania jak opisano wyżej. Tak otrzymane pastylki zawieszono w buforze w stężeniu 1 g (waga na mokro) na 25 ml buforu otrzymując próbkę membrany stosowaną w teście wiązania.
Test wiązania prowadzono następującą procedurą stosując jako ligand znaczony [ S]TBPS (stężenie końcowe; 0,4 nM) i jako ligand nie znaczony pikrotoksynę (stężenie końcowe; 100 μΜ) w obecności GABA (stężenie końcowe; 1 μΜ).
PL 191 200 B1
Związek testowy (znaną ilość), ligand znaczony [35S], próbkę membrany, GABA i bufor dodano do probówki (objętość końcowa; 1 ml). Reakcję rozpoczęto dodając próbkę membrany (200μ1). Probówkę inkubowano w temperaturze 25°C przez 90 minut, i reakcję zakończono metodą sączenia przez filtr z włókna szklanego Wattman GF/B (poprzednio zanurzony w 0,01% polietylenoiminie na jeden dzień) podłączony do urządzenia zbierającego komórki (produkcji Brandell), i tak na filtrze zebrano membranę ze związanym ligandem znaczonym. Zebraną membranę ze związanym ligandem znaczonym natychmiast przemyto trzy razy lodowatym buforem 50 mM Tris-HCl buffer (pH 7,7, po 5 ml). Z kolei filtr przeniesiono do fiolki do zliczania scyntylacji cieczy i dodano do niej ciekły koktajl scyntylacyjny (ACS-II, produkcji Amersham, USA, 10 ml) i zostawiono na ustalony okres czasu. Po czym radioaktywność na filtrze zmierzono licznikiem scyntylacji cieczy (typu 2000CA, produkcji Paccard, USA) dla ustalenia ilości wiązania całkowitego. Oddzielnie powtórzono te same procedury w obecności pikrotoksyny dla określenia ilości wiązania niespecyficznego. Ilość wiązania niespecyficznego odjęto od ilości wiązania całkowitego otrzymując ilość wiązania specyficznego. Aktywność wiązania związku testowego obliczano jako proporcję zmiany, tj, proporcję ilości wiązania specyficznego związku testowego do ilości wiązania specyficznego w próbce kontrolnej (przy użyciu rozpuszczalnika).
(Kryteria oceny)
Wartość +% oznacza wykazywanie właściwości agonistycznych odwrotnych, wartość -% oznacza wykazywanie właściwości agonistycznych i 0% oznacza wykazywanie właściwości antagonistycznych.
Wyniki pokazano w tabeli 5 i tabeli 6.
T a b e l a 5 Test wiązania TBPS
Nr przykładu Proporcja zmiany (%) Nr przykładu Proporcja zmiany (%)
2 53 48 18
3 12 50 40
4 20 52 -11
5 21 55 -16
6 15 58 -15
7 12 86 12
8 13 87 32
11 21 88 41
13 24 89 22
14 38 91 38
16 38 92 32
17 25 93 34
18 10 94 34
20 -13 95 13
21 21 96 16
23 -23 100 -23
24 22 102 33
36 15 103 21
38 25 105 25
43 28 106 20
45 -9 107 17
47 -11 123 12
PL 191 200 B1
T a b e l a 6
Nr przykładu Proporcja zmiany (%) Nr przykładu Proporcja zmiany (%)
173 18 194 32
175 28 196 -9
176 39 198 11
177 29 200 17
178 25 202 22
179 37 203 17
180 13 206 -13
181 13 210 15
182 19 211 24
183 8 212 27
184 17 213 26
185 19 224 -12
186 21 228 -10
187 27 229 10
188 34 233 31
189 29 240 -13
190 34 241 -14
191 18 244 -15
192 13 245 13
193 44 247 16
Doświadczenie 3 Test zwiększania aktywności drgawek wywoływanych przez pentylenotetrazol
Wiadomo, że agoniści odwrotni receptora benzodiazepiny zwiększają drgawki wywoływane przez pentylenotetrazol [por. Progress in Neuro-Psychopharmacology and Biological Psychiatry, tom 12, str. 951 (1988)]. Niektóre związki według niniejszego wynalazku testowano na aktywności zwiększania drgawek wywoływanych przez pentylenotetrazol.
Związek testowy (związki ujawnione w przykładach roboczych) podano doustnie samcom myszy ddY (waga; 22-25 g, pięć myszy/grupę) w ilości 5-100 mg/kg. Po piętnastu minutach pentylenotetrazol (70 mg/kg, którego ilość nie wywoływała drgawek tonicznych powodowanych przez sam ten związek) wstrzykiwano myszom podskórnie, i natychmiast obserwowano pojawianie się drgawek tonicznych na tylnej łapce myszy przez 30 minut. Wyniki to liczba myszy wśród pięciu myszy, u których obserwowano działanie zwiększania drgawek. Wyniki pokazano w tabeli 7.
T a b e l a 7
Nr przykładu Dawka (mg/kg, doustnie) Działanie (liczba zwierząt)
1 2 3
4 10 4/5
5 5 5/5
6 100 4/5
11 10 4/5
18 20 3/5
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 7
1 2 3
86 10 2/5
88 10 5/5
89 50 5/5
94 50 4/5
102 10 5/5
103 10 2/5
105 50 4/5
173 20 5/5
183 20 4/5
184 50 5/5
186 50 4/5
191 10 5/5
192 100 5/5
200 50 4/5
210 10 4/5
213 10 5/5
220 20 4/5
247 50 4/5
Jak pokazano w powyższych wynikach, związki stanowiące odmianę niniejszego wynalazku wykazywały wysokie selektywne powinowactwo do receptora benzodiazepiny, a przeto są przydatne jako lek do działania na receptor benzodiazepiny. Chociaż niektóre ze związków według niniejszego wynalazku mają także właściwości agonistyczne, to związki według niniejszego wynalazku są szczególnie przydatne jako agoniści odwrotni. Oczekuje się, że związki mając właściwości agonistyczne odwrotne będą stosowane w dziedzinach klinicznych zupełnie różnych od dziedzin dla agonistów, na przykład jako lek psychoanaleptyczny lub lek do leczenia zaburzeń pamięci w otępieniu starczym lub chorobie Alzheimera.
Związki według niniejszego wynalazku można podawać doustnie, pozajelitowo albo doodbytniczo, gdy stosuje się je jako lek do działania na receptor benzodiazepiny, ale korzystnie doustnie. Dawkowanie związków zmienia się zależnie od drogi podawania, stanu i wieku pacjentów, lub typów leczenia (np. profilaktyka lub leczenie) itp., ale zazwyczaj leży w zakresie 0,01 do 10 mg/kg/dzień, korzystnie w zakresie 0,02 do 5 mg/kg/dzień.
Niniejsze związki można podawać w postaci typowego preparatu farmaceutycznego w mieszaninie z typowym farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub rozcieńczalnikiem. Farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub rozcieńczalnikiem może być dowolny typowy materiał, który jest stosowany w tej dziedzinie i nie reaguje z niniejszym związkiem, na przykład laktoza, glukoza, mannit, dekstran, skrobia, cukier biały, glinometakrzemian magnezu, glino-krzemian syntetyczny, celuloza krystaliczna, karboksymetylo celuloza sodowa, karboksymetyloceluloza wapniowa, skrobia hydroksypropylowa, żywica jonowymienna, metyloceluloza, żelatyna, guma arabska, hydroksypropyloceluloza, niżej podstawiona hydroksypropyloceluloza, hydroksypropylometyloceluloza, poliwinylopirolidon, alkohol poliwinylowy, krzemionka lekka, stearynian magnezu, talk, polimer karboksywinylowy, tlenek tytanu, ester kwasu tłuszczowego i sorbitanu, laurylosiarczan sodu, gliceryna, ester kwasu tłuszczowego i gliceryny, lanolina oczyszczona, glicerożelatyna, polisorbinian, macrogol, olej roślinny, wosk, parafina ciekła, wazelina, niejonowy środek powierzchniowo czynny, glikol propylenowy, woda, itp.
Preparaty farmaceutyczne stanowią tabletki, kapsułki, granulki, proszki, syropy, zawiesiny, czopki, żele, preparaty do wstrzykiwania, itp. Te preparaty można wytworzyć typowym sposobem. Gdy
PL 191 200 B1 wytwarza się preparat ciekły, to może on poprzednio być w postaci preparatu stałego, który przy użyciu rozpuszcza się lub zawiesza w wodzie lub rozpuszczalniku. Ponadto, tabletki lub granulki można powlekać typowym sposobem, a preparaty do wstrzykiwania wytwarzać rozpuszczając związek (I) według niniejszego wynalazku lub jego sól addycyjną kwasu w wodzie destylowanej do zastrzyków, albo w roztworze soli fizjologicznej, ale jeśli to konieczne, to można go rozpuścić w roztworze izotonicznym, a następnie dodać do tego regulator pH, bufor lub środek konserwujący.
Te preparaty farmaceutyczne mogą zawierać niniejszy związek w ilości ponad 0,01% wagowo, korzystnie 0,05 do 70% wagowo, i mogą zawierać inne składniki farmakologicznie aktywne.
Związki według niniejszego wynalazku zobrazowano następującymi Przykładami. Symbole w tabelach oznaczają jak następuje. Me: metyl, Et: etyl, n-Pr: n-propyl, i-Pr: izopropyl, c-Pr: cyklopropyl, n-Bu: n-butyl, t-Bu: tert-butyl, Ph: fenyl. Położenie podstawników jest wskazane podobnie jak tu, na przykład, 3-Me-Ph oznacza podstawnik 3-metylofenylowy.
P r z y k ł a d 1
Wytwarzanie 3-(5-cyklopropylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-metylo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu:
(1) Do roztworu chlorowodorku hydroksyloaminy (4,17 g) w wodzie (50 ml) dodano węglan sodu (3,18 g) mieszając i chłodząc lodem. Do roztworu z kolei dodano etanol (200 ml) i 1,2-dihydro-5-metylo-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-karbonitryl (3,70 g), i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2 godziny. Po odpędzeniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, do pozostałości dodano wodę, i wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia. Produkt przemyto kolejno wodą, izopropanolem, eterem diizopropylowym, i osuszono otrzymując 1,2-dihydro-5-metylo-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-amidoksym (4,2 g). Ten związek zastosowano w następnej reakcji bez oczyszczania.
(2) Do zawiesiny powyższego amidoksymu (1,09 g), węglanu sodu (0,83 g) i ketonu metylowoetylowego (200 ml) dodano chlorek cyklopropanokarbonylu (0,57 g) mieszając i chłodząc lodem, i mieszanin ę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Po odpędzeniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem do pozostałości dodano wodę, i wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia, przemyto kolejno wodą, izopropanolem i eterem diizopropylowym, a następnie osuszono. Do powstałych kryształów dodano dimetyloformamid (DMF) (50 ml) i mieszaninę mieszano w temperaturze 130°C przez 5 godzin. Po odpędzeniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, do pozostałości dodano izopropanol, i kryształy oddzielono metodą sączenia. Powstałe kryształy przekrystalizowano z etanolu-chloroformu otrzymując związek tytułowy (0,65 g) jako bezbarwne kryształy. T.t. 259-260°C.
P r z y k ł a d y 2 do 85
W taki sam sposób jak opisano w przykł adzie 1, odpowiednie materiał y wyjś ciowe poddano reakcji otrzymując związki z przykładów 2 do 85 jak pokazano w tabelach 8 do 12.
T a b e l a 8
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
2 Me Me >300 CHCla-EtOH
3 Me i-Bu 231-233 MeCN
4 Me Ph 302-303 EtOH
5 Me 3-F-Ph >300 EtOH
6 Me 4-F-Ph >300 EtOH
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 8
1 2 3 4 5
7 Me 3-Cl-Ph >300 CHCla-MeOH
8 Me 4-Cl-Ph >300 CHCl3-MeOH
9 Me 3-Me-Ph 285-287 EtOH
10 Me 4-Me-Ph >300 MeCN
11 Me 4-MeO-Ph 298-300 CHCl3-MeCN
12 Et H 249-251 MeCN
13 Et Me 246-247 CHCl3-EtOH
14 Et Et 239-240 EtOH
15 Et n-Pr 222-223 MeCN
16 Et i-Pr 288-289 MeCN
17 Et c-Pr 266-268 MeCN
18 Et 2-Me-c-Pr 285-287 EtOH
19 Et n-Bu 223-225 MeCN
20 Et i-Bu 227-229 MeCN
T a b e l a 9
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
21 Et c-Bu 271-272 EtOH
22 Et n-pentyl 216-218 MeCN
23 Et c-heksyl 295-296 CHCl3-MeCN
24 Et c-heksylo-CH2 235-237 EtOH
25 Et 3-c-heksenyl 281-282 EtOH
26 Et Ph 289-290 EtOH
27 Et 3-F-Ph >300 EtOH
28 Et 4-F-Ph >300 EtOH
29 Et 3-Cl-Ph >300 CHCl3-MeOH
30 Et 4-Cl-Ph >300 EtOH
31 Et 3-Me-Ph 290-291 CHCl3-EtOH
32 Et 4-Me-Ph >300 EtOH
33 Et 4-MeO-Ph >300 CHCl3-EtOH
34 n-Pr Me 252-254 EtOH
35 n-Pr Et 216-218 MeCN
36 n-Pr i-Pr 273-274 MeCN
37 n-Pr c-Pr 234-236 MeCN.
38 n-Pr Ph 284-285 EtOH
39 n-Pr 3-F-Ph >3,00 EtOH
40 n-Pr 4-F-Ph >300 EtOH
41 i-Pr Me 266-267 EtOH
PL 191 200 B1
T a b e l a 10
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
42 i-Pr Et 247-249 MeCN
43 i-Pr i-Pr 265-267 MeCN
44 i-Pr c-Pr 276-278 EtOH
45 i-Pr Ph 280-281 EtOH
46 i-Pr 3-F-Ph >300 EtOH
47 i-Pr 4-F-Ph >300 EtOH
48 c-Pr Et 233-236 MeCN
49 c-Pr n-Pr 217-219 MeCN
50 c-Pr i-Pr 268-269 MeCN
51 c-Pr c-Pr 242-245 MeCN
52 c-Pr Ph 281-282 EtOH
53 c-Pr 3-F-Ph >300 EtOH
54 c-Pr 4-F-Ph >300 EtOH
55 c-Pr 3-Cl-Ph >300 EtOH
56 c-Pr 4-Cl-Ph >300 EtOH
57 c-Pr 3-Me-Ph 274-276 EtOH
58 c-Pr 4-Me-Ph >300 EtOH
59 c-Pr 4-MeO-Ph 297-299 EtOH
60 i-propenyl c-Pr 265-268 MeCN
61 winyl c-Pr 250-252 MeCN
T a b e l a 11
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
62 i-Pr 2-Cl-Ph
63 i-Pr 3-Cl-Ph 283-285 EtOH
64 i-Pr 4-Cl-Ph >300 EtOH
65 i-Pr 2-Br-Ph
66 i-Pr 3-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
67 i-Pr 4-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
68 i-Pr 2-Me-Ph >300 MeCN
69 i-Pr 3-Me-Ph 281-283 MeCN
70 i-Pr 4-Me-Ph 293-294 EtOH
71 i-Pr 3-MeO-Ph 202-204 MeCN
72 i-Pr 3-CFa-Ph 258-261 EtOH
73 i-Pr n-Pr 217-219 MeCN
74 n-Bu Ph 264-266 MeCN
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 11
1 2 3 4 5
75 i-Bu Ph 281-283 MeCN
76 t-Bu Ph 294-296 MeCN
77 c-heksyl Ph 276-277 MeCN
78 CH2OCH3 Ph
79 Ph Ph >300 DMF
80 2-Cl-Ph Ph >300 CHCla-EtOH
81 3-Cl-Ph Ph >300 DMF
82 4-Cl-Ph Ph >300 DMF
T a b e l a 12
Nr przykładu R1 R2 T.t (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
83 4-Me-Ph Ph >300 DMF
84 3-pirydyl Ph >300 CHCla-EtOH
85 2-furyl Ph >300 EtOH
P r z y k ł a d 86
Wytwarzanie 3-(5-metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(3-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu:
Do roztworu kwasu octowego (0,90 g) w DMF (100 ml) dodano N,N'-karbonylodiimidazol (2,43 g) i mieszaninę mieszano w temperaturze 70°C przez 3 godziny. Do roztworu dodano 1,2-dihydro-5-(3-metoksyfenylo)-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-amidoksym (3,10 g) wytworzono w taki sam sposób jak opisano w przykładzie 1(1), i mieszaninę mieszano w temperaturze 70°C przez 2 godziny, a następnie w temperaturze 130°C przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną zatężono do suchej masy pod zmniejszonym ciśnieniem, i do pozostałości dodano wodę, i wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia i przemyto kolejno wodą, izopropanolem i eterem diizopropyłowym, a następnie osuszono. Powstałe kryształy poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym i eluowano chloroformem-metanolem (50:1). Powstałe kryształy przekrystalizowano z chloroformu-etanolu otrzymując związek tytułowy (2,22 g) jako bezbarwne kryształy. T.t. 286-288°C.
Chlorowodorek związku tytułowego, (rekrystalizowano z etanolu). T.t. 281-282°C P r z y k ł a d y 87 do 172
W taki sam sposób jak opisano w przykładzie 86, odpowiednie materiały wyjściowe poddano reakcji otrzymując związki z przykładów 87 do 172 jak pokazano w tabelach 13 do 17.
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
87 Me 2-F-Ph 287-288 EtOH-i-PraO
88 Me 2-Cl-Ph 262-264 CHCls-MeOH
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 13
1 2 3 4 5
89 Me 2-Me-Ph 244-245 MeCN
90 Me 2-MeO-Ph 260-262 MeCN
91 Me 2-furyl 291-294 MeOH
92 Me 2-tienyl >300 CHCla-MeOH
93 Me 3-tienyl 292-294 MeCN
94 Me 4-pirydyl >300 EtOH-i-Pr2O
95 Et 2-F-Ph 235-236 EtOH-i-Pr2O
96 Et 2-Cl-Ph 167-168 EtOH
97 Et 2-Me-Ph 221-222 EtOH
98 Et 2-MeO-Ph 229-230 EtOH-i-Pr2O
99 Et 3-MeO-Ph 246-247 EtOH
100 Et 1-naftyl 248-250 MeCN
T a b e l a 14
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
101 Et 2-naftyl 231-233 MeCN
102 Et 2-furyl 278-280 CHCl3-MeCN
103 Et 2-tienyl 291-294 CHCl3-MeCN
104 Et 5-Cl-2-tienyl 280-281 CHCl3-EtOH
105 Et 3-tienyl >300 EtOH
106 Et 3-pirydyl 292-293 EtOH
107 Et 4-pirydyl >300 CHCl3-MeOH
108 n-Pr 2-F-Ph 242-243 MeCN
109 n-Pr 2-furyl 264-266 EtOH
110 n-Pr 2-tienyl 269-271 EtOH
111 n-Pr 3-tienyl 296-297 EtOH
112 i-Pr 2-F-Ph 265-267 MeCN
113 i-Pr 2-furyl 274-276 EtOH
114 i-Pr 2-tienyl 273-275 MeCN
115 i-Pr 3-tienyl 297-299 EtOH
116 c-Pr 2-F-Ph 133-135 MeCN
117 c-Pr 2-Cl-Ph 270-272 MeCN
118 c-Pr 2-Me-Ph 265-267 MeCN
119 c-Pr 2-MeO-Ph 175-177 MeCN
120 c-Pr 3-MeO-Ph 146-148 EtOH
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 14
1 2 3 4 5
121 c-Pr 2-furyl 280-282 CHCh-EtOH
122 c-Pr 2-tienyl >300 CHCh-EtOH
123 c-Pr 3-tienyl 289-290 EtOH
T a b e l a 15
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
124 n-Pr 2-Cl-Ph 213-215 MeCN
125 n-Pr 3-Cl-Ph 298-300 EtOH
126 n-Pr 4-Cl-Ph >300 EtOH
127 Me 2-Br-Ph 270-273 MeCN
128 Et 2-Br-Ph 149-151 MeCN
129 c-Pr 2-Br-Ph 260-262 MeCN
130 n-Pr 2-Br-Ph 293-296 MeCN
131 Me 3-Br-Ph >300 CHCls-EtOH
132 Et 3-Br-Ph >300 EtOH
133 c-Pr 3-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
134 n-Pr 3-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
135 :Me 4-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
136 Et 4-Br-Ph >300 EtOH
137 c-Pr 4-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
138 n-Pr 4-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
139 n-Pr 2-Me-Ph 208-210 MeCN
140 n-Pr 3-Me-Ph 226-228 MeCN
141 n-Pr 4-Me-Ph 253-255 MeCN
142 Me 2-OH-Ph
143 Et 2-OH-Ph
144 Me 3-OH-Ph
145 Et 3-OH-Ph
146 Me 4-OH-Ph
T a b e l a 16
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
147 Et 4-OH-Ph
148 n-Pr 2-MeO-Ph 193-194 MeCN
149 n-Pr 3-MeO-Ph 239-241 MeCN
150 Me 3-CF3-Ph >300 CHCl3-EtOH
PL 191 200 B1
c.d tabeli 16
1 2 3 4 5
151 Et 3-CFa-Ph >300 EtOH
152 c-Pr 3-CFa-Ph >300 EtOH
153 n-Pr 3-CFa-Ph 286-288 EtOH
154 Me 4-CFa-Ph >300 CHCls-EtOH
155 Et 4-CFa-Ph >300 EtOH
156 c-Pr 4-CFa-Ph >300 CHCls-EtOH
157 Me 3-CFaO-Ph >300 EtOH
158 Et 3-CFsO-Ph 271-273 MeCN
159 c-Pr 3-CFsO-Ph 237-239 MeCN
160 Me 4-CFsO-Ph
161 Et 4-CFsO-Ph >300 EtOH
162 c-Pr 4-CFsO-Ph >300 EtOH
163 Me n-Pr 269-271 MeCN
164 Me i-Pr 292-294 MeCN
165 Me c-Pr >300 MeCN
166 Me n-Bu 232-233 MeCN
T a b e l a 17
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
167 n-Pr n-Bu 220-222 MeCN
168 Me c-heksyl 283-286 MeCN
169 CF3 Ph
170 CH2OH Ph
171 2-tienyl Ph >300 CHCl3~EtOH
172 3-furyl Ph >300 EtOH
P r z y k ł a d 173
Wytwarzanie 3-(3-etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(2-tienylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu:
Do roztworu kwasu 1,2-dihydro-5-(2-tienylo)-2-okso-1,6 naftyrydyn-3-karboksylowego (3,81 g) w DMF (50 ml) dodano N,N'-karbonylodiimidazol (3,41 g) i mieszaninę mieszano w temperaturze 70°C przez 4 godziny. Do roztworu dodano propionoamidoksym (1,85 g), i mieszaninę mieszano w temperaturze 70°C przez 1 godzinę, a następnie w temperaturze 130°C przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono do suchej masy pod zmniejszonym ciśnieniem, i do pozostałości dodano wodę, zaś wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia i przemyto kolejno wodą, izopropanolem i eterem diizopropylowym, a następnie osuszono. Powstałe kryształy poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym i eluowano chloroformem-metanolem (50:1). Powstałe kryształy przekrystalizowano z chloroformu-etanolu otrzymując związek tytułowy (2,60 g) jako bezbarwne kryształy. T.t. 265-268°C.
P r z y k ł a d y 174 do 307
W taki sam sposób jak opisano w przykładzie 173, odpowiednie materiały wyjściowe poddano reakcji otrzymując związki z przykładów 174 do 307 jak pokazano w tabelach 18 do 24.
PL 191 200 B1
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
174 Me Me >300 EtOH
175 Me Ph >300 EtOH
176 Me 2-F-Ph >300 EtOH
177 Me 3-F-Ph >300 EtOH
178 Me 4-F-Ph >300 EtOH
179 Me 2-Cl-Ph 263-265 MeCN
180 Me 3-Cl-Ph >300 CHCla-EtOH
181 Me 4-Cl-Ph >300 CHCl3-EtOH
182 Me 2-Me-Ph 266-267 MeCN
183 Me 3-Me-Ph 286-287 EtOH
184 Me 4-Me-Ph >300 EtOH
185 Me 2-MeO-Ph >300 MeCN
186 Me 3-MeO-Ph 276-278 EtOH
187 Me 4-MeO-Ph 287-289 EtOH
188 Me 2-furyl >300 EtOH
189 Me 2-tienyl >300 EtOH
190 Me 3-tienyl 294-295 MeCN
191 Et Me 259-260 EtOH
T a b e l a 19
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
192 Et n-Pr 202-204 MeCN
193 Et i-Pr 222-224 MeCN
194 Et c-Pr 255-257 MeCN
195 Et n-Bu 196-198 MeCN
196 Et i-Bu 198-200 MeCN
197 Et c-heksyl 254-257 MeCN
198 Et Ph 276-277 EtOH
199 Et 2-F-Ph 242-243 EtOH-i-Pr2O
200 Et 3-F-Ph >300 EtOH
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 19
1 2 3 4 5
201 Et 4-F-Ph >300 EtOH
202 Et 2-Cl-Ph 260-261 MeCN
203 Et 3-Cl-Ph >300 CHCla-MeOH
204 Et 4-Cl-Ph >300 CHCl3-EtOH
205 Et 2-Me-Ph 245-246 MeCN
206 Et 3-Me-Ph 270-272 MeCN
207 Et 4-Me-Ph 267-269 EtOH
208 Et 2-MeO-Ph 225-226 MeCN
209 Et 3-MeO-Ph 250-252 MeCN
210 Et 4-MeO-Ph 266-268 EtOH
211 Et 2-furyl 254-256 EtOH
212 Et 3-tienyl 286-288 EtOH
T a b e l a 20
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
213 Et 4-pirydyl >300 MeCN
214 n-Pr Me 217-218 EtOH
215 n-Pr c-Pr 201-202 MeCN
216 n-Pr Ph 224-225 EtOH
217 n-Pr 2-F-Ph 220-221 EtOH
218 n-Pr 3-F-Ph 259-261 EtOH
219 n-Pr 4-F-Ph 261-263 EtOH
220 n-Pr 2-furyl 221-223 EtOH
221 n-Pr 2-tienyl 225-227 EtOH
222 n-Pr 3-tienyl 244-246 EtOH
223 i-Pr Me 244-245 EtOH
224 i-Pr c-Pr 275-277 MeCN
225 i-Pr Ph 273-275 MeCN
226 i-Pr 2-F-Ph 257-259 MeCN
227 i-Pr 3-F-Ph 297-299 EtOH
228 i-Pr 4-F-Ph 284-286 EtOH
229 i-Pr 2-furyl 258-260 EtOH
230 i-Pr 2-tienyl 260-262 EtOH
231 i-Pr 3-tienyl 263-264 EtOH
232 c-Pr Me 251-253 MeCN
PL 191 200 B1
T a b e l a 21
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
233 c-Pr i-Pr 224-227 MeCN
234 c-Pr c-Pr 241-243 MeCN
235 c-Pr Ph 278-280 EtOH
236 c-Pr 2-F-Ph 219-221 MeCN
237 c-Pr 3-F-Ph 289-291 EtOH
238 c-Pr 4-F-Ph 298-300 EtOH
239 c-Pr 2-Cl-Ph 262-263 MeCN
240 c-Pr 3-Cl-Ph >300 EtOH
241 c-Pr 4-Cl-Ph >300 EtOH
242 c-Pr 2-Me-Ph 239-240 MeCN
243 c-Pr 3-Me-Ph 246-248 EtOH
244 c-Pr 4-Me-Ph >300 EtOH
245 c-Pr 2-furyl 277-278 EtOH
246 c-Pr 2-tienyl 281-282 EtOH
247 c-Pr 3-tienyl 280-281 EtOH
248 n-Pr 3-Cl-Ph 293-295 MeCN
249 i-Pr 3-Cl-Ph >300 EtOH
250 n-Pr 4-Cl-Ph 287-289 MeCN
251 i-Pr 4-Cl-Ph >300 EtOH
252 Me 2-Br-Ph 275-278 MeCN
253 Et 2-Br-Ph 254-255 MeCN
T a b e l a 22
Nr przykładu R1 R2 T. t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
254 c-Pr 2-Br-Ph 259-261 MeCN
255 n-Pr 2-Br-Ph 226-229 MeCN
256 i-Pr 2-Br-Ph 238-239 MeCN
257 Me 3-Br-Ph >300 CHCla-EtOH
258 Et 3-Br-Ph >300 EtOH
259 c-Pr 3-Br-Ph >300 EtOH
260 n-Pr 3-Br-Ph >300 EtOH
261 i-Pr 3-Br-Ph >300 EtOH
262 Me 4-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
263 Et 4-Br-Ph >300 MeCN
264 c-Pr 4-Br-Ph >300 EtOH
265 n-Pr 4-Br-Ph >300 EtOH
266 i-Pr 4-Br-Ph >300 EtOH
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 22
1 2 3 4 5
267 n-Pr 2-Me-Ph 228-230 MeCN
268 i-Pr 2-Me-Ph 223-226 MeCN
269 n-Pr 3-Me-Ph 220-221 MeCN
270 i-Pr 3-Me-Ph 247-249 MeCN
271 n-Pr 4-Me-Ph 252-253 MeCN
272 i-Pr 4-Me-Ph >300 MeCN
273 Me 2-OH-Ph
T a b e l a 23
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
274 Et 2-OH-Ph
275 Me 3-OH-Ph
276 Et 3-OH-Ph
277 Me 4-OH-Ph
278 Et 4-OH-Ph
279 n-Pr 2-MeO-Ph 220-222 MeCN
280 i-Pr 2-MeO-Ph 267-269 MeCN
281 n-Pr 3-MeO-Ph 219-220 MeCN
282 i-Pr 3-MeO-Ph 225-226 MeCN
283 n-Pr 4-MeO-Ph 220-222 MeCN
284 i-Pr 4-MeO-Ph 272-274 MeCN
285 Me 3-CFa-Ph >300 EtOH
286 Et 3-CF3-Ph >300 EtOH
287 c-Pr 3-CF3-Ph 288-290 EtOH
288 Me 4-CF3-Ph >300 EtOH
289 Me 3-CF3O-Ph >300 EtOH
290 Et 3-CF3O-Ph 293-295 MeCN
291 c-Pr 3-CF3O-Ph 252-254 MeCN
292 Et 4-CF3O-Ph 279-281 EtOH
293 c-Pr 4-CF3O-Ph 279-281 MeCN
T a b e l a 24
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
294 Me n-Pr 242-244 MeCN
295 c-Pr n-Pr 204-205 MeCN
296 Me c-Pr >300 EtOH
297 Ph Ph >300 CHCl3-EtOH
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 24
1 2 3 4 5
298 2-Cl-Ph Ph >300 CHCl3-EtOH
299 3-Cl-Ph Ph 263-265 DMF
300 4-Cl-Ph Ph >300 DMF
301 2-Me-Ph Ph >300 EtOH
302 3-Me-Ph Ph 266-267 CHCl3-EtOH
303 4-Me-Ph Ph 286-287 CHCl3-EtOH
304 2-pirydyl Ph >300 EtOH
305 3-pirydyl Ph >300 EtOH
306 4-pirydyl Ph >300 EtOH
307 2-tienyl Ph >300 EtOH
P r z y k ł a d 308
Wytwarzanie 3-(5-etylo-1,3,4-oksadiazol-2-ylo)-5-(2-tienylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu:
(1) Roztwór kwasu 1,2-dihydro-5-(2-tienylo)-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-karboksylowego (1,36 g)
N,N' -karbonylodimidazolu (1,22 g) w DMF (50 ml) mieszano w temperaturze 70°C przez 4 godziny. Do roztworu dodano hydrazyd propionylu (0,53 g), i mieszaninę mieszano w temperaturze 70°C przez godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono do suchej masy pod zmniejszonym ciśnieniem, i izopropanol dodano do pozostałości, zaś wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia. Produkt przemyto kolejno izopropanolem i eterem diizopropylowym, i osuszono otrzymując 1,2-dihydro-N'-propionylo-5-(2-tienylo)-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-karbohydrazyd (1,21 g) jako żółte kryształy. Ten związek zastosowano w następnej reakcji bez oczyszczania.
(2) Do zawiesiny powyższego karbohydrazydu (1,09 g), trifenylofosfiny (1,57 g) i trietyloaminy (1,06 g) w tetrahydrofuranie (THF) (50 ml) dodano kroplami azodikarboksylan dietylu (1,04 g) chłodząc lodem. Mieszaninę mieszano w temperaturze 70°C przez 4 godziny. Po ochłodzeniu do mieszaniny dodano wodę, a następnie mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, i do pozostałości dodano izopropanol. Wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia i osuszono. Powstałe kryształy poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym i eluowano chloroformem-metanolem (50 : 1). Kryształy przekrystalizowano z etanolu otrzymując związek tytułowy (0,21 g) jako bezbarwne kryształy. T.t. >300°C.
P r z y k ł a d y 309 do 368
W taki sam sposób jak opisano w przykładzie 308, odpowiednie materiały wyjściowe poddano reakcji otrzymując związki z przykładów 309 do 368 jak pokazano w tabelach 25 do 27.
T a b e l a 25
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
309 Me Me >300 MeCN
310 Et Me 258-259 EtOH
311 Et Ph 258-259 MeCN
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 25
1 2 3 4 5
312 n-Pr Me 209-210 MeCN
313 i-Pr Me 250-251 EtOH
314 c-Pr Me >300 EtOH
315 Me 3-F-Ph >300 CHCl3-EtOH
316 Et 3-F-Ph >300 EtOH
317 c-Pr 3-F-Ph 288-290 EtOH
318 n-Pr 3-F-Ph 277-279 EtOH
319 i-Pr 3-F-Ph 241-243 MeCN
320 Me 3-Br-Ph 246-248 EtOH
321 Et 3-Br-Ph 292-293 CHCl3-EtOH
322 c-Pr 3-Br-Ph >300 MeCN
323 Et 4-Br-Ph >300 EtOH
324 c-Pr 4-Br-Ph >300 CHCl3-EtOH
325 c-Pr 2-Me-Ph 283-285 MeCN
326 Me 3-Me-Ph >300 EtOH
327 Et 3-Me-Ph 258-260 MeCN
T a b e l a 26
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
1 2 3 4 5
328 c-Pr 3-Me-Ph 244-246 MeCN
329 n-Pr 3-Me-Ph 233-235 MeCN
330 i-Pr 3-Me-Ph 187-189 MeCN
331 Me 4-Me-Ph >300 CHCl3-EtOH
332 Et 4-Me-Ph >300 EtOH
333 c-Pr 4-Me-Ph >300 EtOH
334 n-Pr 4-Me-Ph >300 EtOH
335 i-Pr 4-Me-Ph >300 EtOH
336 Me 2-OH-Ph
337 Et 2-OH-Ph
338 Me 3-OH-Ph
339 Et 3-OH-Ph
340 Me 4-OH-Ph
341 Et 4-OH-Ph
342 Et 2-MeO-Ph 267-269 MeCN
343 Me 3-MeO-Ph >300 EtOH
344 Et 3-MeO-Ph 272-273 MeCN
345 c-Pr 3-MeO-Ph 294-296 MeCN
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 26
1 2 3 4 5
346 n-Pr 3-MeO-Ph 199-201 MeCN
347 i-Pr 3-MeO-Ph 228-230 MeCN
348 Me 2-tienyl >300 CHCla-EtOH
349 c-Pr 2-tienyl >300 EtOH
350 n-Pr 2-tienyl 292-294 EtOH
T a b e l a 27
Nr przykładu R1 R2 T.t. (°C) Rozpuszczalnik do rekrystalizacji
351 i-Pr 2-tienyl 293-296 EtOH
352 Me Ph >300 EtOH
353 c-Pr Ph >300 MeCN
354 n-Pr Ph >300 MeCN
355 n-Bu Ph 281-283 MeCN
356 c-heksyl Ph 251-253 MeCN
357 Ph Ph >300 DMF
358 2-Cl-Ph Ph >300 CHCls-EtOH
359 3-Cl-Ph Ph >300 DMF
360 4-Cl-Ph Ph >300 DMF
361 2-Me-Ph Ph >300 EtOH
362 3-Me-Ph Ph >300 CHCls-EtOH
363 4-Me-Ph Ph >300 CHCls-EtOH
364 2-pirydyl Ph >300 CHCl3-EtOH
365 3-pirydyl Ph >300 CHCl3-EtOH
366 4-pirydyl Ph >300 CHCl3-EtOH
367 2-tienyl Ph >300 CHCl3-EtOH
368 2-furyl Ph >300 EtOH
P r z y k ł a d 369
Wytwarzanie 1,2-dihydro-5-metylo-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-karbonitrylu:
(1) Mieszaninę acetyloacetonu (41 ml), acetalu dimetylowego N,N-dimetyloformamidu (106,2 ml) i THF (200 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Po odpędzeniu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość dodano kroplami do roztworu wytworzonego przez rozpuszczenie metalicznego sodu (13,8 g) w etanolu (600 ml) i dodano do tego cyjanoacetamid (33,6 g), zaś mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia przez jedną godzinę. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono lodem, a wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia. Kryształy rozpuszczono w wodzie (1 litr), a następnie słabo zakwaszono 3N kwasem solnym. Wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia i rekrystalizowano z DMF-metanolu otrzymując 5-acetylo-6-metylo-1,2-dihydro-2-okso-3-piry-dynokarbonitryl (60 g) jako bezbarwne kryształy. T.t. 230°C.
(2) Roztwór powyższego karbonitrylu (30 g), acetalu dimetylowego N,N-dimetyloformamidu (25 ml) i DMF (150 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia, przemyto metanolem, a następnie osuszono. Tak otrzymane kryształy i octan amonu (21,9 g) dodano do DMF (300 ml), i mieszaninę mieszano w temperaturze 130°C przez 3 godziny.
PL 191 200 B1
Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, i do pozostałości dodano wodę, zaś powstałe kryształy oddzielono metodą sączenia i rekrystalizowano z DMF otrzymując związek tytułowy (Związek nr 1) (25 g) jako bezbarwne kryształy. T.t. 278°C.
W taki sam sposób jak opisano w przykł adzie 369, odpowiednie materiał y wyjś ciowe poddano reakcji otrzymując związki o numerach 2 do 43 jak pokazano w tabelach 28 do 29.
T a b e l a 28
I
Nr związku R2 T.t. (°C)
2 H >290
3 Et 268
4 n-Pr 259
5 i-Pr 283
6 c-Pr 276
7 2-Me-c-Pr 242
8 n-Bu 259
9 i-Bu 236
10 c-Bu 270
11 n-pentyl 265
12 c-heksyl >290
13 c-heksylo-CH2 269
14 3-c-heksenyl >290
15 Ph >290
16 2-F-Ph >290
17 3-F-Ph >290
18 4-F-Ph >290
19 2-Cl-Ph >290
20 3-Cl-Ph >290
21 4-Cl-Ph >290
T a b e l a 29
Nr związku R2 T.t. (°C)
1 2 3
22 2-Br-Ph 291-294
23 3-Br-Ph 280-282
24 4-Br-Ph
25 2-Me-Ph >290
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 29
1 2 3
26 3-Me-Ph >290
27 4-Me-Ph >290
28 2-CF3-Ph
29 3-CF3-Ph 291-294
30 4-CF3-Ph >300
31 2-MeO-Ph 289
32 3-MeO-Ph >290
33 4-MeO-Ph 278
34 3-CF3O-Ph 264-266
35 4-CF3O-Ph >300
36 1-naftyl >290
37 2-naftyl >290
38 2-furyl >290
39 2-tienyl >290
40 5-Cl-2-tienyl >290
41 3-tienyl >290
42 3-pirydyl >290
43 4-pirydyl 285
P r z y k ł a d 370
Wytwarzanie kwasu 1,2-dihydro-5-(2-tienylo)-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-karboksylowego: Mieszaninę 1,2-dihydro-5-(2-tienylo)-2-okso-1,6-naftyrydyno-3-karbonitrylu (10,0 g), etanolu (300 ml) i 10N NaOH (300 ml) ogrzewano w temperaturze wrzenia przez noc. Po ochłodzeniu mieszaninę reakcyjną zobojętniono kwasem octowym, a wytrącone kryształy oddzielono metodą sączenia, przemyto kolejno wodą, izopropanolem i eterem diizopropylowym, a następnie osuszono otrzymując związek tytułowy (Związek No. 44) (10,5 g) jako bladożółte kryształy. T.t. 278°C.
W taki sam sposób jak opisano w przykładzie 370, odpowiednie materiały wyjś ciowe poddano reakcji otrzymując związki o numerach 45 do 86 jak pokazano w tabelach 30 do 31.
T a b e l a 30
Nr związku R2 T.t. (°C)
1 2 3
45 H 246
46 Me 273
47 Et 268
48 n-Pr >290
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 30
1 2 3
49 i-Pr >290
50 c-Pr >290
51 2-Me-c-Pr 286
52 n-Bu 248
53 i-Bu 259
54 c-Bu >290
55 n-pentyl 263
56 c-heksyl >290
57 c-heksylo-CH2 >290
58 3-c-heksenyl >290
59 Ph >290
60 2-F-Ph >290
61 3-F-Ph >290
62 4-F-Ph >290
63 2-Cl-Ph >290
64 3-Cl-Ph >290
T a b e l a 31
Nr związku R2 T.t. (°C)
1 2 3
65 4-Cl-Ph >290
66 2-Br-Ph 288-291
67 3-Br-Ph >300
68 4-Br-Ph >300
69 2-Me-Ph >290
70 3-Me-Ph >290
71 4-Me-Ph >290
72 2-CFa-Ph
73 3-CF3-Ph 275-278
74 4-CF3-Ph >300
75 2-MeO-Ph 286
76 3-MeO-Ph >290
77 4-MeO-Ph >290
78 3-CF3O-Ph 265-268
79 4-CF3O-Ph >300
80 1-naftyl >290
81 2-naftyl >290
82 2-furyl >290
83 5-Cl-2-tienyl >290
84 3-tienyl >290
PL 191 200 B1
c.d. tabeli 31
1 2 3
85 3-pirydyl >290
86 4-pirydyl >290
P r e p a r a t 1
Kapsułki:
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(3-metoksy- 5 g fenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on
Skrobia kukurydziana 57 g
Laktoza 10 g
Celuloza krystaliczna 25 g
Hydroksypropyloceluloza 2 g
Krzemionka lekka 0,5 g
Stearynian magnezu 0,5 g
Zgodnie z typowym sposobem, powyższe składniki miesza się i zagniata otrzymując granulki, które pakuje się do 1000 kapsułek otrzymując preparat kapsułek (po 100 mg).
P r e p a r a t 2
Tabletki:
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(3-metoksy- 5 g fenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on
Skrobia kukurydziana 20 g
Laktoza 30 g
Hydroksypropyloceluloza 5 g
Nisko-podstawiona hydroksypropyloceluloza 10 g
Zgodnie z typowym sposobem, powyższe składniki miesza się i zagniata, i do tego dodaje się lekką krzemionkę i stearynian magnezu, zaś mieszaninę tabletkuje się otrzymując tabletki zawierające w każdej tabletce 5 mg składnika aktywnego.
P r e p a r a t 3 Proszek:
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(3-metoksy 5 g fenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on
Skrobia kukurydziana 173 g
Laktoza 300 g
Hydroksypropyloceluloza 20 g
Zgodnie z typowym sposobem, powyższe składniki miesza się i zagniata, proszkuje, i do tego dodaje się lekką krzemionkę (q.s.) otrzymując proszek-50.
Związki według niniejszego wynalazku mają wysokie selektywne powinowactwo do receptora benzodiazepiny i są przydatne jako lek działający na receptor benzodiazepiny. Chociaż niektóre ze związków według niniejszego wynalazku mają właściwości agonistyczne, związki według niniejszego wynalazku są szczególnie przydatne jako agoniści odwrotni. Oczekuje się, że związki mające właściwości agonistyczne odwrotne będą stosowane w dziedzinach klinicznych zupełnie różnych od dziedzin dla agonistów, na przykład, jako lek psychoanaleptyczny lub lek do leczenia zaburzeń pamięci w otę pieniu starczym lub chorobie Alzheimera.

Claims (8)

1. Pochodna 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o wzorze (I):
PL 191 200 B1 znamienna tym, że Het oznacza grupę oksadiazolilową,
R1 oznacza atom wodoru, grupę niższą alkilową, grupę niższą cykloalkilową, grupę trifluorometylową, grupę niższą alkenylową, grupę niższą alkinylową, grupę niższą alkoksylową, grupę niższą alkoksyloniższą alkilową, grupę hydroksylo-niższą alkilową, grupę fenylową lub naftylową, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej, i grupy nitrowej, lub 5- do 6-członową grupę heteroaromatyczną zawierającą 1 do 2 heteroatomy wybrane spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej i grupy aminowej, i
R2 oznacza atom wodoru, grupę niższą alkilową, grupę niższą cykloalkilową, grupę niższą cykloalkilometylową, grupę niższą alkenylową, grupę niższą cykloalkenylową, grupę niższą alkinylową, grupę fenylową lub naftylową, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej, i grupy nitrowej, lub 5- do 6-członową grupę heteroaromatyczną zawierającą 1 do 2 heteroatomy wybrane spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej i grupy aminowej, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu.
2. Pochodna 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu według zastrz. 1, znamienna tym, że R1 oznacza grupę C1-C3 alkilową, grupę C3-C4 cykloalkilową, lub grupę C2-C3 alkenylową, i R2 oznacza atom wodoru, grupę C1-C4 alkilową, grupę C3-C6 cykloalkilową, grupę fenylową lub naftylową, która może być podstawiona jednym podstawnikiem wybranym spośród atomu fluorowca, grupy C1-C3 alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy C1-C3 alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, lub 5- do 6-członową grupę heteroaromatyczną zawierającą jeden heteroatom wybrany spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona atomem fluorowca, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu.
3. Pochodna 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6- naftyrydyn-2(1H)-onu według zastrz. 1, znamienna tym, że R1 oznacza grupę C1-C3 alkilową lub grupę C3-C4 cykloalkilową i R2 oznacza atom wodoru, grupę C1-C3 alkilową, grupę C3-C4 cykloalkilową, grupę fenylową, która może być podstawiona jednym podstawnikiem wybranym spośród atomu fluorowca, grupy C1-C3 alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy C1-C3 alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, lub 5- do 6-członową grupę heteroaromatyczną zawierającą jeden heteroatom wybrany spośród atomu azotu, atomu tlenu i atomu siarki, która może być podstawiona atomem fluorowca, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu.
4. Pochodna 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu, znamienna tym, że jest wybrana z grupy obejmującej następujące związki lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu:
3-(5-Etylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(2-metylocyklo-propylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(2-metylofenylo)-1,6-naftyrydyn-2 (1H)-on,
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(4-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3- (5-Etylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(2-tienylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(4-pirydylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-metylo-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-fluorofenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Metylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-metylofenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Metylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-metoksy-fenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(4-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on,
3-(3-Etylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(4-pirydylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on, i
3-(3-cyklopropylo-1,2,4-oksadiazol-5-ilo)-5-(3-tienylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on.
5. 3-(5-Metylo-1,2,4-oksadiazol-3-ilo)-5-(3-metoksyfenylo)-1,6-naftyrydyn-2(1H)-on lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna kwasu.
6. Kompozycja farmaceutyczna do działania na receptor benzodiazepiny, znamienna tym, że zawiera związek określony w zastrz. 1 do 5 w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub rozcieńczalnikiem.
PL 191 200 B1
7. Lek do działania na receptor benzodiazepiny, znamienny tym, że zawiera jako składnik aktywny związek określony w zastrz. 1 do 5.
8. Pochodna 1,6-naftyrydyn-2(1H)-onu o wzorze (I'):
znamienna tym, że R oznacza grupę cyjanową, grupę karbamoilową, grupę karboksylową, grupę niższą alkoksykarbonylową, lub grupę benzyloksykarbonylową, która może mieć podstawnik wybrany spośród grupy niższej alkilowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy cyjanowej i grupy nitrowej, i 2
R oznacza grupę niższą alkenylową, grupę niższą cykloalkenylową, grupę niższą alkinylową, lub grupę fenylową lub naftylową, która jest podstawiona 1 do 3 podstawnikami wybranymi spośród atomu fluorowca, grupy niższej alkilowej, grupy trifluorometylowej, grupy hydroksylowej, grupy niższej alkoksylowej, grupy trifluorometoksylowej, grupy cyjanowej, grupy aminowej, i grupy nitrowej.
PL338085A 1997-07-15 1998-07-14 Pochodne 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn 2(1H)-onu, kompozycja farmaceutyczna, lek oraz pochodna 1,6-naftyrydyn-2-(1H)-onu PL191200B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
JP20717997 1997-07-15
PCT/JP1998/003134 WO1999003857A1 (fr) 1997-07-15 1998-07-14 Derives de 5-substitue-3-oxadiazolyl-1,6-naphtyridin-2(1h)-one

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL338085A1 PL338085A1 (en) 2000-09-25
PL191200B1 true PL191200B1 (pl) 2006-03-31

Family

ID=16535559

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL338085A PL191200B1 (pl) 1997-07-15 1998-07-14 Pochodne 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn 2(1H)-onu, kompozycja farmaceutyczna, lek oraz pochodna 1,6-naftyrydyn-2-(1H)-onu

Country Status (29)

Country Link
US (2) US6172079B1 (pl)
EP (1) EP1010699B1 (pl)
JP (1) JP3390453B2 (pl)
KR (1) KR100508392B1 (pl)
CN (1) CN1134437C (pl)
AR (1) AR013222A1 (pl)
AT (1) ATE297923T1 (pl)
AU (1) AU735960B2 (pl)
BR (1) BR9811474B1 (pl)
CA (1) CA2296427C (pl)
DE (1) DE69830595T2 (pl)
DK (1) DK1010699T3 (pl)
EE (1) EE04372B1 (pl)
ES (1) ES2244065T3 (pl)
HK (1) HK1028895A1 (pl)
HU (1) HUP0004671A3 (pl)
ID (1) ID24047A (pl)
IL (2) IL133512A0 (pl)
NO (1) NO314999B1 (pl)
NZ (1) NZ501814A (pl)
PL (1) PL191200B1 (pl)
PT (1) PT1010699E (pl)
RU (1) RU2188199C2 (pl)
SI (1) SI1010699T1 (pl)
SK (1) SK285913B6 (pl)
TR (1) TR200000103T2 (pl)
TW (1) TW486479B (pl)
WO (1) WO1999003857A1 (pl)
ZA (1) ZA985870B (pl)

Families Citing this family (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
TWI298068B (en) * 2000-06-21 2008-06-21 Dainippon Sumitomo Pharma Co Pharmaceutical composition for schizophrenia
TW200533371A (en) * 2004-04-15 2005-10-16 Dainippon Pharmaceutical Co Medicament comprising a combination of an acetylcholinesterase inhibitor and a 5-substituted-3-oxadiazolyl-1,6-naphthyridin-2(1h)-one derivative
CN101541311B (zh) 2006-10-25 2013-01-23 大日本住友制药株式会社 不易结块的颗粒制剂
MX2010009207A (es) * 2008-02-22 2011-03-03 Irm Llc Compuestos y composiciones heterociclicos como inhibidores de c-kit y pdgfr cinasa.
WO2010002451A1 (en) * 2008-07-01 2010-01-07 Concert Pharmaceuticals, Inc. Naphthyridin derivatives

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4415580A (en) 1982-08-02 1983-11-15 Sterling Drug Inc. Certain 2-(1H)-pyridinones cardiotonic compositions containing same and method of using same
US4650806A (en) * 1985-01-14 1987-03-17 Sterling Drug Inc. Cardiotonic 5-(heterylcarbonyl)-pyridones
US4567186A (en) * 1985-01-14 1986-01-28 Sterling Drug Inc. 5-Heteryl-1,6-naphthyridin-2(1H)-ones, cardiotonic use thereof and intermediates therefor
DK151890D0 (da) * 1990-06-22 1990-06-22 Ferrosan As Heterocykliske forbindelser deres fremstilling og brug
AU1625192A (en) * 1991-05-31 1992-12-03 Zeneca Limited Heterocyclic derivatives
AU664912B2 (en) * 1992-09-02 1995-12-07 Dainippon Pharmaceutical Co. Ltd. Novel 3-oxadiazolyl-1,6-naphthyridine derivatives
JP2002241379A (ja) * 1997-03-21 2002-08-28 Dainippon Pharmaceut Co Ltd 3−オキサジアゾリルキノキサリン誘導体

Also Published As

Publication number Publication date
US6277993B1 (en) 2001-08-21
AR013222A1 (es) 2000-12-13
TR200000103T2 (tr) 2000-06-21
PL338085A1 (en) 2000-09-25
EP1010699B1 (en) 2005-06-15
CN1264380A (zh) 2000-08-23
IL133512A0 (en) 2001-04-30
ES2244065T3 (es) 2005-12-01
CA2296427A1 (en) 1999-01-28
DK1010699T3 (da) 2005-10-10
ZA985870B (en) 1999-01-27
PT1010699E (pt) 2005-08-31
EE200000029A (et) 2000-10-16
DE69830595D1 (de) 2005-07-21
HK1028895A1 (en) 2001-03-09
EP1010699A4 (en) 2001-09-12
AU735960B2 (en) 2001-07-19
RU2188199C2 (ru) 2002-08-27
BR9811474B1 (pt) 2009-05-05
BR9811474A (pt) 2000-08-15
SK285913B6 (sk) 2007-11-02
HUP0004671A3 (en) 2001-12-28
JP3390453B2 (ja) 2003-03-24
ID24047A (id) 2000-07-06
SK532000A3 (en) 2000-09-12
AU8129498A (en) 1999-02-10
CA2296427C (en) 2006-11-14
US6172079B1 (en) 2001-01-09
NO20000183L (no) 2000-03-07
HUP0004671A2 (hu) 2001-05-28
WO1999003857A1 (fr) 1999-01-28
KR100508392B1 (ko) 2005-08-17
NO20000183D0 (no) 2000-01-14
ATE297923T1 (de) 2005-07-15
CN1134437C (zh) 2004-01-14
EE04372B1 (et) 2004-10-15
NO314999B1 (no) 2003-06-23
KR20010021824A (ko) 2001-03-15
TW486479B (en) 2002-05-11
EP1010699A1 (en) 2000-06-21
SI1010699T1 (en) 2005-10-31
IL133512A (en) 2007-06-17
DE69830595T2 (de) 2006-05-11
NZ501814A (en) 2002-02-01

Similar Documents

Publication Publication Date Title
KR101903925B1 (ko) 헤테로아릴 화합물의 합성 및 정제 방법
KR101121292B1 (ko) Mglur2 길항제로서 옥사다이아졸일 피라졸로-피리미딘
CN100404535C (zh) 用作治疗醛固酮介导的病症的药物的有机化合物
KR101571720B1 (ko) 신규 Syk 억제제로서의 치환된 피리도피라진
JP2000515851A (ja) GABA▲下Aα5▼レセプターサブタイプの逆アゴニストとしての置換のあるトリアゾロピリダジン誘導体
JP2012514044A (ja) Rafキナーゼ阻害剤として有用なヘテロアリール化合物
WO1998042701A1 (fr) Derives de 3-oxadiazolylquinoxaline
US6313125B1 (en) Therapeutically active 1,2,4-triazolo[4.,3-B] pyridazine derivatives as ligands for GABA receptors
RU2579513C2 (ru) Ингибиторы активности акт
PL191200B1 (pl) Pochodne 5-podstawionego 3-oksadiazolilo-1,6-naftyrydyn 2(1H)-onu, kompozycja farmaceutyczna, lek oraz pochodna 1,6-naftyrydyn-2-(1H)-onu
JP2003516994A (ja) 認知能力を向上させるための置換1,2,3−トリアゾロ[1,5−a]キナゾリン
GB2352631A (en) Inverse agonist of GABA-A alpha-5 receptor subtype & spheron disruption inhibitor combination for treating neurodegenerative conditions eg Alzheimer's disease
JP2002525282A (ja) 不安治療および認知促進のためのトリアゾロピリダジン誘導体
US6355638B1 (en) Pyrazolo[1,5-d][1,2,4] triazines for enhancing cognition
US6613766B1 (en) Pentaaza-cyclopental[a]naphthalene derivatives as ligands for GABAa α5 receptors
RU2107686C1 (ru) Производное 3-оксадиазолил-5,6,7,8-тетрагидро-1,6-нафтиридина и производное 5,6,7,8-тетрагидро-1,6-нафтиридина
CZ200046A3 (cs) Deriváty 5-substituovaného-3~oxadiazoIyl-l,6- naftyridin-2(lH)-onu
TW202342013A (zh) 雜環化合物、其組成物及用其進行治療之方法
MXPA99000990A (en) Substituted triazolo-pyridazine derivatives as ligands for gaba receptors
DK161022B (da) Imidazoquinoxalinforbindelser, deres fremstilling og farmaceutiske praeparater, der indeholder forbindelserne

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20090714