PL190657B1 - Sposób wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów, mieszanina substancji i zastosowanie kombinacji substancji - Google Patents

Sposób wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów, mieszanina substancji i zastosowanie kombinacji substancji

Info

Publication number
PL190657B1
PL190657B1 PL96326358A PL32635896A PL190657B1 PL 190657 B1 PL190657 B1 PL 190657B1 PL 96326358 A PL96326358 A PL 96326358A PL 32635896 A PL32635896 A PL 32635896A PL 190657 B1 PL190657 B1 PL 190657B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
drying
substances
group
derivatives
glass transition
Prior art date
Application number
PL96326358A
Other languages
English (en)
Other versions
PL326358A1 (en
Inventor
Markus Mattern
Gerhard Winter
Original Assignee
Roche Diagnostics Gmbh
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=7775640&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL190657(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Roche Diagnostics Gmbh filed Critical Roche Diagnostics Gmbh
Publication of PL326358A1 publication Critical patent/PL326358A1/xx
Publication of PL190657B1 publication Critical patent/PL190657B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/14Particulate form, e.g. powders, Processes for size reducing of pure drugs or the resulting products, Pure drug nanoparticles
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/26Carbohydrates, e.g. sugar alcohols, amino sugars, nucleic acids, mono-, di- or oligo-saccharides; Derivatives thereof, e.g. polysorbates, sorbitan fatty acid esters or glycyrrhizin
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/18Growth factors; Growth regulators
    • A61K38/1816Erythropoietin [EPO]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/19Cytokines; Lymphokines; Interferons
    • A61K38/193Colony stimulating factors [CSF]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/43Enzymes; Proenzymes; Derivatives thereof
    • A61K38/44Oxidoreductases (1)
    • A61K38/443Oxidoreductases (1) acting on CH-OH groups as donors, e.g. glucose oxidase, lactate dehydrogenase (1.1)
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/16Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing nitrogen, e.g. nitro-, nitroso-, azo-compounds, nitriles, cyanates
    • A61K47/18Amines; Amides; Ureas; Quaternary ammonium compounds; Amino acids; Oligopeptides having up to five amino acids
    • A61K47/183Amino acids, e.g. glycine, EDTA or aspartame
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/20Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing sulfur, e.g. dimethyl sulfoxide [DMSO], docusate, sodium lauryl sulfate or aminosulfonic acids
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/14Particulate form, e.g. powders, Processes for size reducing of pure drugs or the resulting products, Pure drug nanoparticles
    • A61K9/19Particulate form, e.g. powders, Processes for size reducing of pure drugs or the resulting products, Pure drug nanoparticles lyophilised, i.e. freeze-dried, solutions or dispersions
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • FMECHANICAL ENGINEERING; LIGHTING; HEATING; WEAPONS; BLASTING
    • F26DRYING
    • F26BDRYING SOLID MATERIALS OR OBJECTS BY REMOVING LIQUID THEREFROM
    • F26B5/00Drying solid materials or objects by processes not involving the application of heat
    • F26B5/04Drying solid materials or objects by processes not involving the application of heat by evaporation or sublimation of moisture under reduced pressure, e.g. in a vacuum

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Mechanical Engineering (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Investigating Or Analysing Biological Materials (AREA)
  • Drying Of Solid Materials (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Materials For Medical Uses (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Enzymes And Modification Thereof (AREA)
  • Medical Preparation Storing Or Oral Administration Devices (AREA)
  • Medicines Containing Plant Substances (AREA)
  • Storage Of Fruits Or Vegetables (AREA)

Abstract

1. Sposób wytwarzania suchych, czesciowo amorficznych produktów, zawierajacych substancje wybrane z grupy obejmujacej bialka, glikoproteiny, enzymy, koenzymy, hormony i ich pochodne, znamienny tym, ze wy- twarza sie roztwór substancji wybranych z grupy obejmujacej bialka, ludzkie peptydy, glikoproteiny, enzymy, koen- zymy, hormony i ich pochodne i kombinacji substancji wybranych zarówno z grupy (i) obejmujacej: (i) mono- i disacharyd, arginine, kwas asparaginowy, cytruline, kwas glutaminowy, ornityne, histydy ne, lizyne i ich pochodne i z grupy (ii) obejmujacej: (ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alanine, cysteine, glicyne, izoleucyne, leucyne, metionine, fenylo alanine, tryptofan, waline, sarkozyne i ich pochodne i suszy sie go bez zamrazania... 11. Mieszanina substancji zawierajaca substancje wybrane z grupy obejmujacej bialka, ludzkie pepty- dy, glikoproteiny, lipoproteiny, enzymy, koenzymy, przeciwciala, fragmenty przeciwcial, hormony lub ich pochodna, znamienna tym, ze zawiera kombinacje substancji wybranych zarówno z grupy (i) obejmujacej: (i) mono- i disacharyd, arginine, kwas asparaginowy, cytruline, kwas glutaminowy, ornityne, histydy ne, lizyne i ich pochodne i z grupy (ii) obejmujacej: (ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alanine, cysteine, glicyne, izoleucyne, leucyne, metionine, fenylo alanine, tryptofan, waline, sarkozyne i ich pochodne, przy czym wylaczone sa liofilizaty i wykazuje... 16. Zastosowanie kombinacji substancji zawierajacej kazdorazowo zarówno substancje wybrana z grupy obejmujacej: (i) mono- i disacharyd, arginine, kwas asparaginowy, cytruline, kwas glutaminowy, ornityne, histydy ne, lizyne i ich pochodne oraz z grupy (ii) obejmujacej: (ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alanine, cysteine, glicyne, izoleucyne, leucyne, metionine, fenylo alanine, tryptofan, waline, sarkozyne i ich pochodne do stabilizacji substancji z grupy obejmujacej... PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów, zawierających substancje wybrane z grupy obejmującej białka, glikoproteiny, enzymy, koenzymy, hormony i ich pochodne, charakteryzujący się tym, że wytwarza się roztwór substancji wybranych z grupy obejmującej białka, ludzkie peptydy, glikoproteiny, enzymy, koenzymy, hormony i ich pochodne i kombinacji substancji wybranych zarówno z grupy (i) obejmującej:
(i) mono- i disacharyd, argininę, kwas asparaginowy, cytrulinę, kwas glutaminowy, ornitynę, histydynę, lizynę i ich pochodne i z grupy (ii) obejmującej:
(ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alaninę, cysteinę, glicynę, izoleucynę, leucynę, metioninę, fenyloalaninę, tryptofan, walinę, sarkozynę i ich pochodne i suszy się go bez zamrażania w temperaturze powyżej temperatury krzepnięcia roztworu.
Korzystnie białko stanowią lipoproteiny, przeciwciała, fragmenty przeciwciał.
Korzystnie roztwór dodatkowo zawiera konwencjonalne substancje pomocnicze wybrane z grupy obejmującej bufor, środek powierzchniowo czynny, przeciwutleniacze, środki zapewniające izotoniczność, środki konserwujące.
190 657
Korzystnie substancja z grupy (ii) jest wybrana tak, że wysuszona mieszanina substancji ma punkt zeszklenia podwyższony w porównaniu z mieszaniną substancji bez odpowiedniego dodatku.
Korzystne jest, gdy roztwór suszy się przez suszenie próżniowe.
Korzystnie również suszy się przy użyciu promieniowania podczerwonego, mikrofal albo innym sposobem suszenia przez zastosowanie promieniowania.
Korzystnie suszenie prowadzi się w urządzeniu do suszenia sublimacyjnego w zamrożeniu (liofilizacji) bez zamrażania.
Korzystnie suszenie mieszanin substancji przeprowadza się w opakowaniach jednostkowych.
Korzystnie otrzymaną mieszaninę substancji miele się na końcu na proszek.
Kolejnym przedmiotem wynalazku jest mieszanina substancji zawierająca substancje wybrane z grupy obejmującej białka, ludzkie peptydy, glikoproteiny, lipoproteiny, enzymy, koenzymy, przeciwciała, fragmenty przeciwciał, hormony lub ich pochodna, charakteryzująca się tym, że zawiera kombinację substancji wybranych zarówno z grupy (i) obejmującej:
(i) mono- i disacharyd, argininę, kwas asparaginowy, cytrulinę, kwas glutaminowy, ornitynę, histydynę, lizynę i ich pochodne i z grupy (ii) obejmującej:
(ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alaninę, cysteinę, glicynę, izoleucynę, leucynę, metioninę, fenyloalaninę, tryptofan, walinę, sarkozynę i ich pochodne, przy czym mieszanina substancji zawierając dodatkowo substancję wybraną z grupy (ii) wykazuje wyższą temperaturę zeszklenia w porównaniu z substancjami z grupy (i) bez takiego dodatku, przy czym wyłączone są liofilizaty i wykazuje strukturę kruchą, częściowo bezpostaciową, szklistą, kompaktową.
Korzystnie mieszanina substancji według wynalazku ma temperaturę zeszklenia powyżej 4°C, korzystnie powyżej 20°C natomiast wilgotność resztkową mniejszą niż 6% wagowych, korzystnie mniejszą niż 4 % wagowych.
Korzystnie mieszanina substancji wykazuje gęstość pozorną przynajmniej 10%o wyższą niż liofilizat.
Korzystnie mieszanina substancji zachowuje częściowo amorficzną postać przechowywaną przez co najmniej 2 tygodnie.
Korzystnie mieszanina substancji według wynalazku wymaga czasu suszenia w stosunku do substancji z grupy (i) krótszego przynajmniej o połowę.
Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie kombinacji substancji zawierającej każdorazowo zarówno substancję wybraną z grupy obejmującej:
(i) mono- i disacharyd, argininę, kwas asparaginowy, cytrulinę, kwas glutaminowy, ornitynę, histydynę, lizynę i ich pochodne oraz z grupy (ii) obejmującej:
(ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alaninę, cysteinę, glicynę, izoleucynę, leucynę, metioninę, fenyloalaninę, tryptofan, walinę, sarkozynę i ich pochodne do stabilizacji substancji z grupy obejmującej białka, ludzkie peptydy, glikoproteiny, lipoproteiny, enzymy, koenzymy, przeciwciała, fragmenty przeciwciał, hormony w produkcie powstałym przez wysuszenie bez zamrażania.
Nieoczekiwanie wynaleziono, że przez dodanie jonów obojnaczych z resztami nie polarnymi do mas zawierających węglowodany można zmienić pozytywnie ich zdolność do wysychania, przez co dotąd słabo wysychające substancje, nie wykazujące wystarczających właściwości stabilizujących obecnie wysychają szybko i wykazują doskonałą stabilność wewnątrz formułowanych produktów biologicznych, zwłaszcza aktywnych terapeutycznie.
Następnie wynaleziono, że nieoczekiwanie również wolne od węglowodanów kompozycje składające się z mieszanin określonych jonów obojnaczych schną niezwykle szybko i wykazują bardzo dobre właściwości stabilizujące. W tym celu należy zastosować jon obojnaczy z resztą polarną z jonem obojnaczym z resztą nie polarną. Takimi jonami obojnaczymi są korzystnie aminokwasy i ich pochodne, szczególnie korzystnie aminokwasy przydatne farmaceutycznie. Przez jony obojnacze należy rozumieć związki niskocząsteczkowe o ciężarze cząsteczkowym poniżej 10000, korzystnie poniżej 5000. Poniżej opisano sposoby, które umożliwiają wysuszenie kompozycji według wynalazku bez zastosowania podwyższonej temperatury, tj. w temperaturze pokojowej, przez zastosowanie preparatów do stabilizowania substancji biologicznie czynnych, zwłaszcza aktywnych terapeutycznie przez osiągnięcie od6
190 657 powiedniej temperatury zeszklenia. Substancjami biologicznie czynnymi są oprócz substancji aktywnych terapeutycznie takie, które są stosowane w metodach biotechnologicznych jak np. fermentacja. Również takie substancje, które np. stosuje się w ochronie roślin albo jako środki owadobójcze. Takie biologicznie czynne, a zwłaszcza terapeutycznie czynne substancje wybrane są z grupy obejmującej: białka, peptydy, glikoproteiny, lipoproteiny, enzymy, koenzymy, błony biologiczne, przeciwciała, fragmenty przeciwciał, komórki, składniki komórek, wirusy, składniki wirusów, szczepionki, DNA, RNA, PNA, plazmidy, wektory, feromony, środki terapeutyczne i diagnostyczne pochodzenia biologicznego i ich pochodne. Przez „substancje aktywne biologicznie” nie należy rozumieć środków żywnościowych itp.
Poszczególne zalety opisanych tu preparatów i sposobów polegają na tym, że:
- unika się zamrażania podczas wysuszania,
- możliwe jest przeprowadzenie wysuszania przy użyciu stosowanych w przemyśle chemiczno-farmaceutycznym urządzeń bez dodatkowego wyposażenia,
- możliwe jest zachowanie niezmienionego aseptycznego wytwarzania w szczególnie korzystnych poręcznych naczyniach, np. fiolkach,
- długość czasu trwania procesu znajduje się w zakresie rzędu wielkości procesu suszenia przy zamrażaniu albo poniżej,
- możliwe jest zastąpienie toksykologicznie niepewnych substancji dodatkowych,
- możliwe jest zaoszczędzenie energii przeznaczanej na zamrażanie i drastyczne ograniczenie wykorzystywania szkodliwych dla środowiska środków zamrażających,
- otrzymane produkty stanowią przezroczyste, łatwo rozpuszczające się peletki,
- przez szybkie osiągnięcie stanu częściowo amorficznego materiał biologiczny jest mniej rozłożony niż w przypadku znanych ze stanu techniki opisanych sposobów.
Należy stwierdzić, że szczególne zalety, które wykazują przedstawione tu receptury określonych mieszanin cukrów i aminokwasów, jak również określone mieszaniny, co najmniej dwóch aminokwasów występują również przy zastosowaniu innych sposobów suszenia, niż unikające zamrażania. Również przy suszeniu z rozpylaniem, suszeniu z walcowaniem itp. występuje działanie dodatków ułatwiające wysychanie, jak również właściwość preparatów do tworzenia układów amorficznych albo częściowo amorficznych.
Istotne jest, że przez DSC i/lub rentgenowską analizę strukturalną albo inne odpowiednie sposoby stwierdza się istotną obecność charakterystycznych składników amorficznych oraz, że preparat nie ma całkowicie budowy krystalicznej. Preparaty krystaliczne nie są przydatne z powodu zapewniania nieodpowiedniej stabilności wrażliwych substancji biologicznych. Do stabilizacji nadają się całkowicie amorficzne preparaty, a przede wszystkim częściowo amorficzne preparaty według wynalazku.
Opis figur
Fig. la: temperatury zeszklenia pojedynczej mieszaniny maltozy-L-fenyloalaniny.
Fig. Ib: Zawartość wody resztkowej pojedynczej mieszaniny maltozo-L-fenyloalan.i.ny.
Fig. 2: Dyfraktogram proszku wysuszonego pod próżnią:
a) maltozy (zawartość wody 4,0%, Tg=50°C) i
b) fenyloalaniny i maltozy wytworzonego sposobem według wynalazku (zawartość wody 0,7%, Tg=88°C).
Dyfraktogramy wykonano przy użyciu konwencjonalnego aparatu (Phillips 1730 X-ray) i dołączonego oprogramowania.
Temperatura pomiaru wynosiła 25°C, rozdzielczość kątowa (2 0) 0,05°.
Ustawienia pomiaru: 1 s na kąt przy 40 kV napięcia lampowego i prądzie 40 mA.
Fig. 3: Przebieg czasowy
a) zawartości wody resztkowej i
b) temperatury zeszklenia preparatu maltozy/fenyloalaniny według wynalazku.
Szczegółowy opis wynalazku
W 13 przykładach i 10 przykładach porównania szczegółowo opisano i wyjaśniono wynalazek. Wynaleziono przy tym kompozycje i sposoby, które drastycznie poprawiają i przyspieszają schnięcie zawierających cukier mas przy pomocy suszenia pod próżnią oraz są przydatne do stabilizacji odpowiednich biologicznych materiałów terapeutycznych i diagnostycz190 657 nych. Następnie, zostaną ujawnione w pełni nowe kompozycje, służące w celu stabilizacji przy zachowaniu ulepszonej charakterystyki schnięcia.
Kompozycje zawierają korzystnie przynajmniej jon obojnaczy z resztą nie polarną (np. aminokwas taki jak fenyloalanina) i cukier, przy czym temperatura zeszklenia cukru jest znacznie podwyższona przez dodanie tego jonu obojnaczego. Alternatywnie, można również zastosować mieszaniny innych specjalnie dobranych aminokwasów albo ich pochodnych. Mieszaniny takie składają się z jonu obojnaczego z resztą, nie polarną i jonu obojnaczego z resztą polarną. Do mieszaniny można również zastosować cukier.
Jako hipotezę roboczą stwierdzono, że szczególnie mieszaniny cukru albo polarnej substancji będącej jonem obojnaczym (np. argininy, kwasu asparaginowego, kwasu glutaminowego, histydyny, cytruliny, lizyny) i nie polarnej substancji będącej jonem obojnaczym (np. fenyloalaniny, izoleucyny, metioniny, waliny, alaniny, glicyny, tryptofanu, cysteiny) albo ich pochodnych (np. estru kwasu octowego i fenyloalaniny) zapewniają pożądane rezultaty według wynalazku. Możliwe jest łatwe rozszerzenie sposobu przez rozszerzenie opisanej w przykładzie listy substancji.
Szczególnie korzystnymi biologicznymi albo terapeutycznymi substancjami czynnymi są przeciwciała (monoklonalne albo poliklonalne), enzymy i ludzkie białka zwłaszcza ludzkie peptydy, jak np. rekombinowana ludzka erytropoetyna (rh-EPO), rekombinowany ludzki czynnik pobudzający kolonie granulocytame (rh-G-CSF) albo rekombinowany aktywator plazminogenu (rPA), nGF, PTH, ularydyt, plazmid, wirusy, GUP, BP-5.
Na preparatach wolnych od składników czynnych zbadano, w jaki sposób dodatek aminokwasów zmienia schnięcie matryc zawierających cukier. W przykładzie 1 pokazano, że dodatek fenyloalaniny i argininy do maltozy poprawia jej właściwości schnięcia w zależności od ilości dodatków. Temperaturę zeszklenia można podnieść dzięki tym dodatkom pomocniczym przy zachowaniu tych samych warunków schnięcia, zaś odpowiednią zawartość resztkową wody można łatwo zmniejszyć poniżej 1%. Z przykładu 1 wynika, że przez zastosowanie sposobu można doprowadzić do pożądanych skutków w ciągu niespełna 48 godzin bez dodatkowego podgrzewania. Maltoza bez dodatków według wynalazku w takich samych warunkach posiada 7-8% resztkowej zawartości wody, temperatura zeszklenia (Tg) leży powyżej temperatury pokojowej, stąd układ ten nie nadaje się do stabilizacji białka.
Wytwarzanie preparatów według wynalazku z sacharozy i jednego z aminokwasów z grupy według wynalazku do wytwarzania stabilizujących, częściowo amorficznych produktów umożliwia ominięcie określonych wad podczas wytwarzania z sacharozy podczas gdy w pełni uwidaczniają się zalety sacharozy. W porównaniu z innymi opisanymi w literaturze cukrami, sacharoza ma względnie niską temperaturę zeszklenia przy odpowiedniej normowanej zawartości wody resztkowej. Stąd przy wytwarzaniu zawierających sacharozę, suchych preparatów szczególnie trudne jest osiągnięcie wysokiej Tg, która leży znacznie powyżej temperatury przechowywania. Dalej, trudne jest przeprowadzenie sacharozy podczas schnięcia przez parowanie w postać głównie amorficzną, cukier łatwo krystalizuje i tworzy struktury krystaliczne nienadające się do stabilizacji substancji biologicznych. Ponadto zaobserwowano, że amorficzne masy sacharozy podczas przechowywania przez odpowiednio długi czas mogą całkowicie krystalizować. W procesie tym, preparat taki traci swoje właściwości stabilizujące. Wszystkie te problemy, ryzyka i niedogodności związane z sacharozą można usunąć przez dodanie aminokwasów z odpowiedniej grupy według wynalazku. Szczególnie korzystne jest zastosowanie fenyloalaniny i argininy (przykład 2). W przykładzie porównawczym A pokazano, że przez zastosowanie długiego czasu schnięcia i podwyższonej temperatury czysta masa cukru jest niemożliwa do skutecznego wysuszenia. Poprawiający schniecie wpływ aminokwasów i cukru możliwy jest do osiągnięcia przez pojedynczy aminokwas jak również przez mieszaniny aminokwasów. Przykłady 3 i 4 dostarczają odpowiednich wyników w układach maltozy i sacharozy. Odkryto również aminokwasy niewykazujące efektu poprawiającego schnięcie, Np. histydyna (przykład porównawczy B). W przykładzie 5 pokazano, że oprócz aminokwasów również ich zmienione strukturalnie pochodne wykazują efekt poprawiający schnięcie. Dobór określonych aminokwasów opisano w wyczerpujący, chociaż nieograniczający sposób w przykładzie 6. Należy stwierdzić, że nie każdy aminokwas wykazuje pożądany efekt, a jedynie niektóre aminokwasy. Również wielkość efektu jest zróżnicowana, tak, że można określić szczególnie ko8
190 657 rzystne kombinacje albo preparaty. Są to przede wszystkim fenyloalanina, tryptofan, leucyna i izoleucyna. Z przykładu 1 i 6 wynika dalej, że możliwa jest mieszanina aminokwasów przy zachowaniu efektu poprawiającego schnięcie. Sama arginina nie ma żadnego pozytywnego wpływu, ale wykazuje go w mieszaninie z fenyloalaniną.
Badano zachowanie aminokwasów podczas suszenia pod próżnią w celu ustalenia, czy można otrzymać preparaty aminokwasów bez matrycy cukrowej, które wykazują temperaturę zeszklenia powyżej temperatury pokojowej. Nieoczekiwanie stwierdzono, że czyste aminokwasy tworzą struktury krystaliczne, podczas gdy pewne sole aminokwasów i mieszaniny aminokwasów tworzą takie matryce (przykład porównawczy C i przykład 7). Do wytwarzania amorficznych struktur jest pożądane wybranie różnych aminokwasów. Nieoczekiwanie stwierdzono, że aminokwasy można pogrupować w zależności od zróżnicowanych właściwości. Konieczne jest wybranie przynajmniej jednego aminokwasu z każdej grupy i wytworzenie odpowiedniej mieszaniny i jej wysuszenie. Podczas wytwarzania mieszaniny cukru z aminokwasem pożądany jest określony skład mieszaniny w celu uzyskania kompozycji według wynalazku (przykład 7). W ten sposób otrzymuje się matrycę o właściwościach amorficznych, nadającą się do stabilizowania produktów biologicznych.
Skuteczność ulepszonego schnięcia względem odpowiednich celów, stabilizacji substancji aktywnych biologicznie pokazano przykładowo na białkach, szczegółowo w przykładach 8-12 oraz w przykładach porównawczych D-J. Przykłady 8 i 9 wraz z przykładami porównawczymi D-G opisują stabilizację rh-G-CSF, przykład 10 i przykład porównawczy H erytropoetyny, zaś przykład 11 i 12 oraz przykłady porównawcze I i J stabilizację dehydrogenazy mleczanowej. W oparciu o okresy przechowywania białka (rh-G-CSF, przykład 8 i 9, względnie przykład porównawczy D-G), glikoproteiny (rH-EPO, przykład 10 i przykład porównawczy H) i enzymu (LDH, przykład 11 i 12 oraz przykłady porównawcze I-J) pokazano przykładowo niezwykle silnie ulepszoną stabilność podczas przechowywania preparatów według wynalazku w stosunku do wysuszonych pod próżnią preparatów bez substancji pomocniczych i innych preparatów. Zmiany w różnych preparatach rh-G-CSF w warunkach przechowywania w różnych temperaturach pokazano w przykładach. Jedynie preparaty według wynalazku, tzn. częściowo amorficzne, szkliste preparaty nie wykazują po 6 miesiącach żadnej degradacji i zakresie temperatur przechowywania od niskich (lodówka) do 40°C (przykład 8 i 9). Odpowiednie preparaty wysuszone pod próżnią bez substancji pomocniczych (przykład porównawczy D) wykazują w temperaturze pokojowej i podwyższonej temperaturze przechowywania (40°C) istotny rozkład monomerów do 20%. Nie amorficzne, lepko-ciągnące preparaty, przechowywane powyżej temperatury zeszklenia, wykazują w temperaturze pokojowej znaczny rozkład stężenia monomerów już po 5 tygodniach (przykład porównawczy D i E). Preparaty krystaliczne (przykład porównawczy G i J) wykazują również istotnie skrócony okres przechowywania. Z porównania przykładu 8 i przykładu porównawczego E wynika, że w podwyższonej temperaturze przechowywania (40°C) dodatek aminokwasów do maltozy jako stabilizatora okres przechowywania był ponad dziesięciokrotnie dłuższy przy mniej niż 10% agregujących monomerów G-CSF. Porównanie przykładu 9 z przykładem porównawczym G pokazuje, że również wybór aminokwasów jest również istotny dla przedłużenia okresu przechowywania. Porównanie zawartości monomerów w przypadku glikoproteiny EPO (przykład 10 i przykład porównawczy HO pokazuje, że preparaty według wynalazku w temperaturze pokojowej i podwyższonej temperaturze przechowywania są znacznie wydłużone w porównaniu z EPO wysuszoną pod próżnią bez dodatku substancji pomocniczych. Podczas 5-tygodniowego przechowywania wrażliwego enzymu LDH w postaci preparatu według wynalazku (przykład 11 i 12) w porównaniu z LDH wysuszoną bez substancji pomocniczych (przykład porównawczy I) i preparatem krystalicznym (przykład porównawczy J) widać, że preparaty według wynalazku w temperaturze pokojowej i podwyższonej temperaturze przechowywania (30°C) nie wykazują drastycznego spadku aktywności. Warte zauważenia jest, że dodatkowa stabilizacja enzymu preparatami według wynalazku bezpośrednio po wytworzeniu próbki (aktywność w tygodniu O >80% w porównaniu z 65% dla preparatu bez substancji pomocniczych, względnie 10% dla preparatów krystalicznych). Typowy przebieg czasowy procesu suszenia mieszaniny według wynalazku opisano przykładowo w przykładzie 13.
190 657
Do wytwarzania mieszanin według wynalazku przynajmniej dwa aminokwasy do wytworzenia szybkoschnącego, szklistego preparatu zwykle wybiera się aminokwasy oraz ich pochodne z poniższych 2 grup:
Grupa 1: arginina, kwas asparaginowy, kwas glutaminowy, histydyna, cytrulina, lizyna, omityna.
Grupa 2: fenyloalanina, izoleucyna, leucyna, metionina, walina, alanina, glicyna, tryptofan, ester acetylowy fenyloalaniny, cysteina, sarkozyna.
Zastosowanie tylko jednego aminokwasu albo wielu aminokwasów tylko z jednej z obu grup nie prowadzi do powstania korzystnego preparatu według wynalazku. Mieszaniny substancji według wynalazku mogą powstać, gdy jak to pokazano przykładowo, zmieszamy roztwór stabilizatora substancji aktywnej biologicznie albo terapeutycznie, jonu obojnaczego z resztą nie polarną, np. fenyloalaninę albo jej pochodną, w różnych ilościach. Mieszaniny suszone w temperaturze pokojowej badane są przy użyciu DSC w celu stwierdzenia, czy wykazują podwyższoną temperaturę zeszklenia spowodowaną dodaniem jonu obojnaczego. W ten sposób można podwyższyć temperaturę zeszklenia, w stosunku do preparatów bez dodatków według wynalazku, o 10 K, korzystnie o 20 K, szczególnie korzystnie o 40 K. Korzystne preparaty według wynalazku są częściowo amorficzne, wykazują temperaturę zeszklenia ponad 4°C, korzystnie ponad 20°C, szczególnie korzystnie ponad 40°C i zawierają wilgotność resztkową niższą niż 6%, korzystnie poniżej 4%. Ich gęstość pozorna względem gęstości *** wynosi, co najmniej 10%, korzystnie 50% więcej niż odpowiedniego liofilizatu. Utrzymują one postać szklistych, zwartych, częściowo amorficznych struktur przez, co najmniej 2 tygodnie, korzystnie 2 miesiące, szczególnie korzystnie 1 rok. Ponadto, czas schnięcia (tzn. punkt czasowy, w którym osiągany jest równy poziom wilgotności resztkowej) w stosunku do mieszanin zawierających wyłącznie węglowodan albo jon obojnaczy z resztą, nie polarną, korzystnie skrócony o 25%, szczególnie korzystnie o połowę albo do jednej czwartej. Te mieszaniny substancji można również mielić i przetwarzać w inny sposób, np. stosować w środkach terapeutycznych albo diagnostycznych w kombinacji z odpowiednimi środkami pomocniczymi albo nośnikami. Środkami terapeutycznymi są preparaty terapeutyczne zawierające oprócz standartowych środków pomocniczych albo dodatkowych jeden albo wiele środków aktywnych terapeutycznie. Mogą one być wytwarzane w postaci tabletek, kapsułek albo substancji stałych, z których przez dodanie płynu (np. sterylnej wody albo buforu) można otrzymać roztwory terapeutycznie czynne (np. roztwory do infuzji). Są one również szczególnie przydatne do podawania różnymi sposobami w postaci substancji stałej, np. jako spray do nosa, inhalacje albo proszek przezskórny itp.
Przykład 1
Suszenie pod próżnią mieszanin maltozy-L-argininy-L-fenyloalaniny.
Wytworzono roztwór o zawartości 50 mg monohydratu maltozy i 0,1 mg Polysorbat 80 na mililitr. Następnie domieszano rosnące ilości L-argininy i L-fenyloalaniny w równych częściach (wag.). Tak wykonane roztwory filtrowano sterylnie (filtry celulozowe 0,22 pm), a następnie napełniano 2 ml fiolki po 1 ml roztworu i zatkano korkami do liofilizacji. Tak przygotowane próbki suszono w temperaturze 20°C pod zmniejszonym ciśnieniem przez 48 godzin. Po suszeniu, oznaczano zawartość wody w próbce metodą Karl-Fischer'a i temperaturę zeszklenia przy pomocy różnicowej analizy termicznej (Perkin-Elmer DSC7 - szybkość podgrzewania próbki 10 K/min.). Wyniki pomiarów wskazują, że właściwości schnięcia maltozy istotnie się zmieniają przez dodatek określonych ilości aminokwasów. Od 7,5 mg każdego z aminokwasów zmniejsza się istotnie zawartość wody w próbce, zaś temperatura zeszklenia odpowiednio rośnie. Przy ilości L-argininy i L-fenyloalaniny po 10 mg osiąga się wartości, które nie ulegają zmianie przez dalszy wzrost ilości aminokwasów w suchym produkcie. Do roztworu cukru domieszano rosnące ilości aminokwasów w równych częściach. Powstałe po wysuszeniu produkty wykazują podane niżej zawartości wody i temperatury zeszklenia.
190 657
Tabela 1
L-arginina [mg] L-fenyloalanina [mg] Zawartość resztkowa wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
0 0 7,68 12,86
1 1 7,95 12,47
2,5 2,5 7,71 12,91
5 5 7,75 13,67
7,5 7,5 3,55 52,04
10 10 0,54 80,57
12,5 12,5 0,76 73,14
Przykład 2
Suszenie pod próżnią mieszanin sacharozy-L-argininy-L-fenyloalsniiny.
Do roztworu sacharozy o zawartości 50 mg sacharozy i 0,1 mg Polysorbat 80 na mililitr domieszano rosnące ilości L-argininy i L-fenyloalaniny w równych częściach (wag.). Próbki wykonano, wysuszono i analizowano jak to opisano w przykładzie 1. Do ilości po 10 mg aminokwasów otrzymuje się w pełni krystaliczny produkt. Od 10 mg L-argininy i 10 mg L-fenyloalaniny na ml można przy zeszkleniu wykryć częściowo amorficzne produkty. W tym przykładzie przez dodanie aminokwasów nie tylko poprawiono właściwości schnięcia roztworu, ale również przez wspomniane dodatki przeprowadzono układ w stan częściowo amorficzny. Do roztworu cukru 50 mg sacharozy i 0,1 mg Polysorbat 80 na mililitr domieszano rosnące ilości aminokwasów w równych częściach. Powstałe po wysuszeniu produkty wykazują podane niżej zawartości wody i temperatury zeszklenia.
Tabela 2
L-arginina [mg] L- fenyloalanina [mg] Zawartość resztkowa wody [%} Temperatura zeszklenia [°C]
0 0 2,97 krystaliczna
1 1 1,11 krystaliczna
2,5 2,5 3,46 krystaliczna
5 5 6,11 krystaliczna
10 10 3,43 18,56
15 15 1,53 53,70
20 20 1,60 58,78
Przykład porównawczy A
Wytworzono roztwór monohydratu maltozy i sacharozy o stężeniu 50 mg/ml. Te roztwory cukru filtrowano, porcjowano i analizowano jak w przykładzie 1. Wykazano, że po 72 godzinach suszenia przy 50°C pod zmniejszonym ciśnieniem nie jest możliwe wysuszenie 50 mg cukru w 2-ml fiolce do zadowalającej zawartości wilgoci, a więc temperatura zeszklenia leży powyżej 25°C. Produkt maltozy wykazywał ciągnącą się konsystencję i zawierał wodę resztkową w ilości 6,4%. Temperatura zeszklenia wynosiła 20°C. W przypadku sacharozy pozostałość wodna wynosiła 6,0%, temperatura zeszklenia wynosiła 14°C. Dla porównania roztwory czystego cukru suszono przez 48 godzin przy 20°C pod zmniejszonym ciśnieniem. Powstałe produkty były jeszcze bardziej wilgotne, zaś temperatura zeszklenia leżała jeszcze niżej, jak w przypadku próbek suszonych przy 50°C. Doświadczenie to pokazuje wyraźnie, że przez dodanie określonych aminokwasów jest możliwe wysuszenie przy użyciu próżni
190 657 do znikomych wartości wilgotności resztkowej warstw cukru w fiolkach do wstrzyknięć albo innej zawartości. Poprawione właściwości schnięcia były bardzo wyraźne przez dodanie aminokwasów.
Tabela 3
Suszenie L-arginina [mg] L-fenyloalanina [mg] Zawartość resztkowa wody [%} Temperatura zeszklenia [°C]
72 godz. przy 50°C 6,4% 20,0°C 6,0% 14,0°C
48 godzin przy 20°C 8,9% 6,1°C 9,3% -1,8°C
Przykład 3
Suszenie pod próżnią mieszanin maltozy z L-fenyloalaniną i maltozy z L-leucyną.
W tym doświadczeniu wytworzono dwuskładnikowe mieszaniny aminokwasów z monohydratem maltozy. Należało sprawdzić, czy zastosowane aminokwasy posiadają właściwości polepszające schnięcie oraz jaka jest zależność od ilości efektu poprawiającego schnięcie poszczególnego aminokwasu. Do roztworu zawierającego 50 mg monohydratu maltozy na ml dodawano rosnące ilości L-fenyloalaniny albo L-leucyny. Tak wykonane roztwory filtrowano sterylnie (filtry celulozowe 0,22 pm), a następnie napełniano 2 ml fiolki po 1 ml roztworu i zatkano korkami do liofilizacji. Tak przygotowane próbki suszono w temperaturze 20°C pod zmniejszonym ciśnieniem przez 48 godzin. Po suszeniu, czterokrotnie oznaczano zawartość wody w próbce metodą Karl-Fischer' a i temperaturę zeszklenia przy pomocy różnicowej analizy termicznej (Perkin-Elmer DSC7 - szybkość podgrzewania próbki 10 K/min.).
a. Wynik dla maltozy-L-fenyloalaniny ,
Wyniki pomiarów wskazują na silnie pozytywny wpływ L-fenyloalaniny na właściwości schnięcia maltozy. Niewielkie ilości L-fenyloalaniny wystarczają aby podwyższyć temperaturę zeszklenia cukru przy podobnych warunkach schnięcia o około 50°C (fig. la i lb). Przy 10 mg/ml L-fenyloalaniny efekt polepszający schnięcie osiąga maksimum. Przez dodanie większych ilości L-fenyloalaniny nie jest możliwa żadna poprawa. Temperatura zeszklenia wobec czystej maltozy została podwyższona przez dodanie L-fenyloalaniny o około 80°C. Przy większych ilościach L-fenyloalaniny (10-20 mg/ml) nie było możliwe w tym doświadczeniu zauważenie różnicy na korzyść właściwości schnięcia. Różnica występowała jeżeli pod względem skrócenia długości czasu schnięcia. Obserwowano tu przy wzrastającej ilości L-fenyloalaniny wzrost temperatury zeszklenia również w zakresie 10-20 mg L-fenyloalaniny na ml. Tabela 4 pokazuje ilość L-fenyloalaniny w roztworze cukru i wynikającą z tego zawartość wody resztkowej i temperaturę zeszklenia Tg.
Tabela 4
L-fenyloalanina [mg/ml] Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
0 8,91 6,1
5 3,21 62,8
7,5 0,95 77,7
10 1,12 86,0
15 0,99 85,2
20 0,99 88,2
Oprócz tego wykonano dyfraktogramy proszkowe wysuszonej pod próżnią fenyloalaniny, maltozy i mieszaniny fenyloalaniny i maltozy według wynalazku (fig. 2a, 2b, 2c). Czysta fenyloalanina wykazuje typowy obraz dyfrakcyjny substancji krystalicznej fig. 2a), podczas gdy maltoza wykazuje obraz dyfrakcyjny substancji amorficznej (fig. 2b). Jedynie w przypad12
190 657 ku mieszaniny według wynalazku dochodzi do tworzenia struktur częściowo amorficznych, możliwych do rozpoznania przez dyskretne maksima dyfrakcyjne na tle szerokiego sygnału tła (fig. 2c).
b. Wyniki maltozy-L-izoleucyny
Do roztworu wyjściowego 50 mg monohydratu maltozy na ml dodawano różne ilości L-izoleucyny i suszono pojedyncze mieszaniny przy 20°C. Przy rosnących ilościach aminokwasu występował efekt polepszający schnięcie. Przez dodanie 20 mg/ml L-izoleucyny (zawartość w mieszaninie 5:2 wagowo) Tg produktu wzrastała o około 20°C. Tabela 5 pokazuje ilość L-izoleucyny w roztworze cukru i wynikającą z tego zawartość resztkową wody i temperaturę zeszklenia Tg.
Tabela 5
L-izoleucyna [mg/ml] Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
0 8,91 6,1
5 7,84 13,7
10 7,52 17,7
15 6,77 19,4
20 5,34 24,7
Przykład 4
Suszenie pod próżnią sacharozy-L-leucyny.
W tym doświadczeniu wytworzono dwuskładnikowe mieszaniny aminokwasów z sacharozą. Należało sprawdzić, czy zastosowane aminokwasy posiadają właściwości polepszające schnięcie oraz jaka jest zależność od ilości efektu poprawiającego schniecie poszczególnego aminokwasu. Do roztworu zawierającego 50 mg sacharozy na ml dodawano rosnące ilości L-leucyny. Roztwory traktowano jak w przykładzie 3.
Wyniki dla sacharozy-L-leucyny.
Sacharoza tworzy z niewielkimi ilościami L-leucyny produkt krystaliczny. Tworzenie kryształów można było zaobserwować już w przykładzie 2 z L-argininą i L-fenyloalaniną. Sacharoza tworzy również produkt krystaliczny również w mieszaninie z określonymi aminokwasami. Czysty cukier i mieszaniny o znaczącej części L-leucyny tworzą układy z przejściem szklistym. Oznacza to, że tworzy się częściowo amorficzna matryca. Obserwowano, że stężenia od 15 mg/ml L-leucyny poprawiają właściwości schnięcia czystej sacharozy oraz, że dodatek tego aminokwasu podnosi temperaturę zeszklenia o około 18°C. Tak więc, L-leucyna jest aminokwasem wykazującym wpływ poprawiający schnięcie. Tabela 6 pokazuje ilość L-leucyny w roztworze cukru i wywołaną tym zawartość resztkową wody i temperaturę zeszklenia Tg produktu końcowego.
Tabela 6
L-leucyna [mg/ml] Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
0 9,34 -1,8
5 6,23 krystaliczna
10 6,50 krystaliczna
15 5,81 16,4
20 5,02 16,1
190 657
Przykład porównawczy B
Suszenie pod próżnią mieszaniny sacharozy-L-histydyny.
Doświadczenia przeprowadzono w sposób opisany w przykładzie 4. Zamiast L-leucyny zastosowano L-histydynę. Mieszanina sacharozy-L-histydyny tworzy podczas suszenia pod próżnią produkty amorficzne, wobec których nie obserwuje się żadnego efektu polepszającego schnięcie. Niezależnie od właściwości mieszaniny matryce schną źle i zawartości wody oraz wartości zeszklenia mieszanin leżą w tym samym rzędzie wielkości co wyniki czystych cukrów. Stąd, L-histydyna nie wykazuje wpływu polepszającego schnięcie. Tabela 7 pokazuje ilość L-histydyny w roztworze cukru i wywołaną tym zawartość resztkową wody i temperaturę zeszklenia Tg produktu końcowego.
Tabela 7
L-histydyna [mg/ml] Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
0 9,34 -1,8
5 11,23 -1,4
20 9,78 -2,6
Przykład 5
Suszenie pod próżnią mieszanin sacharozy-L-tryptofanu i sacharozy-estru N-acetylo-L-fenyloalaniny (APE).
W doświadczeniu tym wytworzono roztwór 10 mg/ml L-tryptofanu i roztwór 3 mg/ml APE (APE ma ograniczoną rozpuszczalność w wodzie). Do obu roztworów dodawano rosnące ilości sacharozy. Otrzymane w ten sposób roztwory traktowano i suszono jak w przykładzie 3. Dla porównania, w doświadczeniu tym suszono w identycznych warunkach roztwór sacharozy (50 mg/ml). Wykazywał on w produkcie końcowym resztkową zawartość wody rzędu 9,98% i wartość zeszklenia rzędu -6,25°C.
a. Tabela 8 pokazuje ilość sacharozy w roztworze L-tryptofanu (10 mg/ml) i wywołaną tym zawartość resztkową wody i temperaturę zeszklenia produktu końcowego.
Tabela 8
Sacharoza [mg/ml] Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
20 3,09 37,30
40 4,19 22,51
60 5,37 14,44
b. Tabela 9 pokazuje ilość sacharozy w roztworze APE (3 mg/ml) i wywołaną tym zawartość resztkową wody i temperaturę zeszklenia produktu końcowego.
Tabela 9
Sacharoza [mg/ml] Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
10 6,15 13,3
40 8,33 1,4
Wyniki pokazują, że obie badane substancje, L-tryptofan i APE wykazują wpływ polepszający schnięcie. Przy użyciu tryptofanu można było podwyższyć temperaturę zeszklenia częściowo amorficznego produktu przy takich samych warunkach schnięcia o około 45°C. Przy użyciu APE można było podwyższyć temperaturę zeszklenia częściowo amorficznego produktu przy takich samych warunkach schnięcia o około 20°C.
190 657
Przykład 6
Suszenie pod próżnią innych mieszanin cukru i aminokwasów.
W tym doświadczeniu wytworzono dwuskładnikowe mieszaniny monohydratu maltozy albo sacharozy z L-aminokwasem, w tym celu do roztworów cukru dodano aminokwasu w stosunku ilościowym cukru do aminokwasu równym od 5:2 do 1:1. Należało sprawdzić, czy konkretny aminokwas wykazuje wobec odpowiedniego cukru efekt poprawiający schnięcie. Wytwarzanie, traktowanie i suszenie roztworów przebiegało jak opisano w przykładzie 4. Badano następujące mieszaniny:
Tabela 10
a. mieszaniny z monohydratem maltozy
Zastosowany aminokwas Ilość aminokwasu [mg/ml] Ilość cukru [mg/ml] Zawartość resztkowa wody [%] Zeszklenie [°C]
- - 5 8, 91 6,1
L-arginina 10 5 8,10 10,3
L-arginina 20 5 8,63 7,1
L-leucyna 20 5 5,42 20,9
L-leucyna 20 2 1,87 56,05
L-histydyna 20 5 9,78 5,3
L-izoleucyna 20 2 3,12 37,9
L-metionina 15 3 7,45 9,7
L-metionina 20 2 4,70 34,4
L-walina 20 2 2,93 18,8
Tabela 11 b. mieszaniny z sacharozą
Zastosowany aminokwas Ilość aminokwasu [mg/ml] Ilość cukru [mg/ml] Zawartość resztkowa wody [%] Zeszklenie [°C]
- - 50 9,34 -1,8
L-alanina 15 30 6,04 2,8
L-alanina 20 20 4,46 11,7
L-glicyna 20 20 4,47 5,3
L- fenyloalanina 20 50 1,12 62,7
L-seryna 15 30 11,77 -15,1
L-seryna 20 20 10,61 -14,4
Wyniki schnięcia pokazują, że L-histydyna nie wykazuje pozytywnego wpływu na właściwości schnięcia cukrów (tab. 10). L-seryna pogarsza schnięcie cukrów (tab. 11). L-leucyna, L-izoleucyna i L-metionina wykazują efekt polepszający schnięcie cukrów (tab. 10). Było to widoczne podczas dodawania rosnących ilości aminokwasu do roztworu cukru. W przypadku L-waliny i L-alaniny polepszenie schnięcia zauważalne było tylko przy większych ilościach; L-arginina i L-glicyna miały słabo pozytywny wpływ. Bardzo dobre działanie L-fenyloalaniny na właściwości schnięcia były widoczne również w dwuskładnikowej mieszaninie z sacharozą (tab. 11). Produkt schnął dobrze i wykazywał bardzo wysokie zeszklenie.
190 657
Przykład porównawczy C
Suszenie pod próżnią roztworów aminokwasów albo roztworów soli aminokwasów.
Z pojedynczych aminokwasów albo ich soli wytworzono roztwory, które sterylizowano przez filtrację (filtr celulozowy 0,22 gm). Następnie, napełniano 2 ml fiolki po 1 ml roztworu i zatkano korkami do liofilizacji. Tak przygotowane próbki suszono w temperaturze 20°C pod zmniejszonym ciśnieniem przez 48 godzin. Po suszeniu, oznaczano zawartość wody w próbce metodą Karl-Fischer'a i temperaturę zeszklenia przy pomocy różnicowej analizy termicznej (Perkin-Elmer DSC7 - szybkość podgrzewania próbki 10 K/min.). Pojedynczo suszono następujące roztwory i otrzymano następujące wartości zawartości resztkowej wody i pomiarów DSC.
Tabela 12
Aminokwas Stężenie Zawartość wody [%] Wynik pomiaru DSC t°C]
[mol/l] [mg/ml]
L-alanina 0,24 21,38 0,81 krystaliczny
L-arginina 0,24 41,80 0,52 krystaliczny
L-cytrulina 0,24 42,05 4,9 krystaliczny
L-cysteina 0,24 29,08 2,61 krystaliczny
glicyna 0,24 18,02 0,76 krystaliczny
L-histydyna 0,12 18,62 0,77 krystaliczny
L-izoleucyna 0,12 15,74 1,10 krystaliczny
L-leucyna 0,12 15,74 1,62 krystaliczny
L-lizyna 0,24 35,09 0,79 krystaliczny
L-metionina 0,12 17,91 1,57 krystaliczny
L-fenyloalanina 0,12 19,82 1,53 krystaliczny
L-prolina 0,24 27,63 19,93 krystaliczny
L-seryna 0,24 25,22 0,44 krystaliczny
L-treonina 0,24 28,59 0,45 krystaliczny
L-walina 0,24 28,12 0,57 krystaliczny
Tabela 13 b. sole aminokwasów
Aminokwas Stężenie PH Zawartość wody [%] Wynik pomiaru DSC [°C]
1 2 3 4 5 6
[mol/l] [mg /ml]
L-arginina 0,25 43,55 2,7 6,46 3,51
HCl 0,30 10,93 - - -
L-arginina 0,25 43,55 6,81 3,3 5,17
H 3PO 4 0,15 14,70 - - -
L-arginina 0,25 43,55 2,89 3,24 6,67
190 657
c.d tabeli 13
1 2 3 4 5 6
h2so„ 0,15 14,71 - - -
L-arginina 0,25 43,55 2,58 2,66 krystaliczna
HNO3 0,30 18,90 - - -
L-arginina 0,25 43,55 5,24 11,04 krystaliczna
kwas octowy 0,30 18,00 - - -
kwas L-asparaginowy 0,12 15,97 4,97 9,65 27,7
NaOH 0,12 4,8 - - -
kwas L-glutaminowy 0,12 17,66 5,14 14,69 5,5
NaOH 0,12 4,8 - - -
L-ornityna 0,24 40,47 5,39 0,4 krystaliczna
HCl - - - - -
Wyniki pokazują, że aminokwasy po wysuszeniu pod próżnią znajdują się w stanie krystalicznym. Jedynie sole aminokwasów zasadowych i kwasowych tworzą podczas suszenia amorficzne matryce, które ogólnie słabo schną i których temperatura zeszklenia w wybranych warunkach leży poniżej temperatury pokojowej.
Przykład 7
Suszenie pod próżnią mieszaniny L-argininy-L-fenyloalaniny i mieszaniny L-argininy-L-izoleucyny.
W tym doświadczeniu różne mieszaniny L-argininy i L-fenyloalaniny wytworzono, traktowano i badano jak to opisano w przykładzie porównawczym C. Konkretnie, wytwarzano i suszono następujące mieszaniny dwuskładnikowe:
Tabela 14
Zawartość molowa mieszaniny L-arginina L-fenyloalanina Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
[mol/l] [mg /ml] [mol/l] [mg/ml]
1:1 0,12 20,90 0,12 19,82 2,27 59,5
2:1 0,16 27,87 0,08 13,21 9,32 1,7
3:1 0,18 31,35 0,06 9,91 9,40 2,8
4:1 0,192 33,44 0,048 7,98 9,96 1,3
5:1 0,20 34,83 0,04 6,61 10,73 0,0
6:1 0,206 35,88 0,034 5,61 10,03 1,3
7:1 0,21 36,58 0,03 4,96 11,38 1,0
1:2 0,06 10,45 0,12 19,82 2,85 47,2
1:3 0,04 6,97 0,12 19,82 3,43 46,2
1:4 0,03 5,23 0,12 19, 82 3,66 43,45
190 657
Doświadczenie dowodzi, że przez zmieszanie dwóch aminokwasów, które same dają produkt krystaliczny możliwe jest wytworzenie częściowo amorficznych matryc. Schną one przy dobranym składzie mieszaniny tak dobrze, że dają częściowo amorficzne matryce o wysokiej temperaturze zeszklenia i niskiej zawartości wody.
Co ciekawe, istnieje optymalna mieszanina o najwyższej temperaturze zeszklenia. W ramach doświadczenia wytworzono jeszcze jeden roztwór zawierający L-argininę i L-izoleucynę w stężeniu molowym 0,15.
Tabela 15
Zawartość molowa mieszśaiay L-arginina n-feayioalaaiaa Zawartość wody [%] Temperatura zeszklenia [°C]
[mol/l] [mg/ml] [mol/l] [mg/ml]
1:1 0,15 26,13 0,15 19,68 1,05 53,27
Powstały produkt miał temperaturę zeszklenia 53,27°C i zawartość resztkową wody 1,05%. Przez zmieszanie dwóch aminokwasów można skonstruować dobrze schnącą. częściowo amorficzną matrycę; temperatura zeszklenia rośnie o około 50°C, w porównaniu z solami argininy i kwasów mineralnych (przykład porównawczy C).
Przykład 8
Suszenie pod próżnią rh-G-CSF w kompozycji zawierającej mieszaninę maltozy, L-argininy i L-fenyloalaniny.
Wytworzono roztwór zawierający 50 mg maltozy, 10 mg L-fenyloalaniny i 10 mg L-argininy na ml. Ponadto, roztwór zawierał 0,1 mg Polysorbate 80 i 0,35 mg rh-G-CSF na ml. pH mieszaniny ustalono kwasem solnym na 7,4. Zawierający białko roztwór wytworzono w warunkach aseptycznych i sterylizowano przez filtrowanie (filtr z polidifluorku winylidenu, 0,22 pm). Następnie, roztwór porcjowano po 1 ml do fiolek 2 ml, Następnie, napełnione i zatkane korkami do liofilizacji fiolki suszono przez 48 godzin w temperaturze 20°C i pod zmniejszonym ciśnieniem. Powstały wysuszony produkt zawierał wodę w ilości 1,16% i miał temperaturę zeszklenia 75°C. Tak wytworzone próbki przechowywano w różnych temperaturach i badano stabilność białka w różnych okresach czasu.
W przypadku rh-G-CSF ilość powstałych dimerów w wytwarzanym produkcie stanowi dobre kryterium oceny stabilności produktu. Chromatografia żelowa (4 pomiary na dane warunki) umożliwia pomiar ilości monomeru i dimeru dla działania stabilizującego preparatów wytworzonych przez wysuszenie. Przy użyciu chromatografii żelowej cząsteczki białka są rozdzielane na podstawie wielkości cząsteczek, tzn. składniki wielkocząsteczkowe (dimery) zostają oddzielone od monomerów rh-G-CSF. Badanie (HP-SEC) przeprowadzono na urządzeniu HPLC firmy Shimadzu przy użyciu chłodzonego urządzenia Autosampler (Waters TM 717). Jako kolumnę zastosowano TSK-Gel G2000 SW (7,5x300 mm) firmy TosoHas. Rozdzielone składniki wykrywano fotometrycznie przy długości fali 214 nm (fotometr Shimadzu LC-GA). Eluent stanowił 0,1 M bufor fosforanu sodowo-potasowy pH 6,2, o prędkości przepływu 0,6 ml/minutę w temperaturze pokojowej. Badane próbki rozcieńczano wodą bidestylowaną w taki sposób, że odtwarzano stężenie początkowe (dodawano 1 ml). Rozcieńczone próbki przygotowywano w chłodzonym do 6°C urządzeniu Autosampler. Objętość wstrzykiwana wynosiła 20 |il (=7 |ig G-CSF), okres przepływu próbki 32 minuty. Oceny wyników dokonano przez zastosowanie standardu G-CSF. W celu jakościowej oceny produktu, dla każdych warunków przechowywania wykonano elektroforezę na żelu z SDS z barwieniem srebrem. Wyniki elektroforezy na żelu z SDS z przykładu 8 pokazano na fig. 9. W roztworach wodnych białko denaturuje całkowicie w temperaturze pomiędzy 45°C i 47°C w ciągu kilku godzin. Przy użyciu kompozycji możliwa była stabilizacja białka w temperaturze przechowywania równej 50°C w ciągu tygodni.
a. Stabilność rli-G-CSL w kompozycji/ziwierającejmalto zęz L-arzininą i L-fenyloalayiną, wysuszonej pod próżnią.
190 657
Tabela 16
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 30°C 40°C 50°C
0 - 99,83% - - -
5 99,94% 99,93% 99,86% 99,89% 99,87%
13 99,83% 99,86% 99,88% 99,83% 99,83%
26 99,76% 99,75% 99,55% 99,36% 99,21%
39 99,68% 96,73% 96,40% 93,81% 89,27%
52 98,34% 94,81% 94,70% 91,27% 86,27%
KS = temperatura lodówki = 4-6°C
RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Wyniki chromatografii żelowej pokazują wyraźnie, że przy użyciu tej kompozycji możliwe jest stabilizowanie białka rh-G-CSF przez czas dłuższy w wysuszonych pod próżnią preparatach. Doświadczenie pokazuje, że możliwe jest stabilizowanie przez czas dłuższy rh-G-CSF w wysuszonej pod próżnią, częściowo amorficznej kompozycji maltozy zawierającej L-argininę i L-fenyloalaninę poniżej temperatury zeszklenia.
b. Przegląd egrników elektroforezy na ze In z SÓS wszystkich ItoiUhozo^mp :zawieraaących rh-G-CSF jako składnik czynny.
Wytworzono żele poliaOihlnamidnwe z SDS, zawierające 15% akryloamid jako żel rozdzielający, 3% akryloamid jako żel do próbek i 1% sól sodową siarczanu dodecylu (SDS). Próbki przygotowano przez wytworzenie próbki mieszaniny z 3 fiolek do wstrzyknięć. Następnie, roztwór próbki rozcieńczono buforem do próbek zawierającym ditiotreitol (DTT) i błękit bromofonolnwh otrzymując stężenie końcowe rh-G-CSF równe 150 pg/ml. Próbki denaturowano przez 5 minut w 95°C. Jako wzorzec białka zastosowano „Combithek Eichproteine fur die Chcomatographie MG 18000-300000” firmy Boehringer Mannheim. Przygotowywano je i traktowano jak rh-G-CSF. Ponadto, dla porównania przygotowano standard rh-GCSF. Elektroforezę na żelu przeprowadzono przy użyciu urządzenia do elektroforezy Midget (Pharmacia -LKB 2050) i dołączonego prostownika. Po wlaniu buforu do e-lektroforezy, każdą z kieszonek żelu napełniono 20 j1 próbki (tj. 3 Lig rh-G-CSF). Po zamknięciu pokrywy komory do elektroforezy i włączeniu chłodzenia wodą włączono prąd o napięciu 80 wolt, po czym po przejściu przez próbki żelu do próbek podwyższono napięcie do 130 wolt. Krótko przed osiągnięciem końca żelu przez prążek błękitu bromofenolowego, elektroforezę zakończono. Żele wyjęto z komory i krótko przepłukano wodą bidestylowaną. Następnie przy użyciu zestawu Daiichi 2D-siver-stain II przeprowadzono barwienie srebrem w oparciu o dołączoną instrukcję. Na zakończenie barwienia dokonano optycznej analizy żeli.
Tabela 17
Wynik elektroforezy na żelu
Ścieżka Preparat Wynik
l 2 3
1 Wzorzec białka
2 Przykład 8: kompozycja maltozy zawierająca L-argininę i L-fenhloalaninę Wyłącznie monomery
3 Przykład porównawczy D: suszenie bez substancji pomocniczych Monomery i dimery
190 657
c.d. tabeli 17
1 2 3
4 Przykład porównawczy E: kompozycja czystej maltozy Monomery, dimery i trimery
5 Wzorzec białka
6 Przykład 9: kompozycja bezcukrowa zawierająca L-argininę i L-fenyloalaninę Wyłącznie monomery
7 Przykład porównawczy F: kompozycja L-argininy z kwasem fosforowym Monomery i dimery
8 Przykład porównawczy G: kompozycja krystalicznej L-waliny-L-glicyny Monomery, dimery i produkty rozkładu
Kompozycje według przykładu 8 i 9 wykazują podczas badania wyłącznie monomery. W przykładzie porównawczym D i F oprócz monomerów występują dimery, w przykładzie E można również stwierdzić trimery. W kompozycji krystalicznej L-waliny-L-glicyny według przykładu porównawczego G obserwuje się również 2 produkty rozkładu, których ciężar cząsteczkowy jest niższy niż monomerów i 2 słabe prążki produktów rozkładu, których ciężar cząsteczkowy lokuje się pomiędzy monomerami i dimerami.
Przy użyciu czułych metod można obserwować produkty rozkładu i agregacji monomerów, występujące w ilościach >1%.
Przykład porównawczy D
Suszenie pod próżnią rg-G-CSF bez dodatku substancji pomocniczych.
W tym doświadczeniu wytworzono roztwór zawierający wyłącznie białko rh-G-CSF w stężeniu 0,35 mg/ml w rozcieńczonym buforze fosforanowym (około 0,01 M). Ten roztwór białka wytworzono, traktowano i analizowano jak to opisano w przykładzie 8. W przypadku tej kompozycji niemożliwe było zbadanie w produkcie końcowym zawartości resztkowej wody i temperatury zeszklenia. Dane dotyczące stabilności rh-G-CSF wysuszonego pod próżnią bez substancji pomocniczych.
Tabela 18
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 40°C
0 - 97,84% -
5 94,90% 94,53% 93,96%
13 91,31% 89,66% 78,23%
26 80,06% 73,60% 52,22%
KS = temperatura lodówki = 4-6°C RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Dane dotyczące stabilności czystych białek wskazują wyraźnie na działanie stabilizujące substancji pomocniczych w opisanych w przykładzie 8 kompozycjach. Również w przypadku tych kompozycji przeprowadzono badanie przez elektroforezę na żelu z SDS z barwieniem srebrem. Wyniki podano w przykładzie 8b.
Przykład porównawczy E rh-G-CSF wysuszony pod próżnią w kompozycji czystej maltozy
Wytworzono roztwór zawierający 50 mg monohydratu maltozy, 0,1 mg Polysorbate 80 i 0,35 mg rh-G-CSF na ml pH ustalono na 7,4 przy użyciu roztworu NaOH. Powstały roztwór i produkty końcowe wytworzono, traktowano i analizowano jak to opisano w przykładzie 8.
190 657
Jak pokazano w przykładzie 1, jest trudno wysuszyć maltozę bez dodatku aminokwasów wciągu 48 godzin do pożądanej zawartości wody. Stąd powstały produkt zawiera 10,43% wody i ma temperaturę zeszklenia równą -2°C. W temperaturach przechowywania powyżej zeszklenia nie powstaje amorficzny, szklisty produkt ale bardzo lepka, ciągnąca masa. Stabilność rh-G-CSF w kompozycji maltozy wysuszonej pod próżnią bez aminokwasów.
Tabela 19
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 30°C 40°C 50°C
0 - 97, 99% - - -
5 99,26% 96,82% 93,91% 67,45% 42,63%
13 97,15% 90,49% 73,70% 30,05% 18,52%
26 97,05% 88,23% 71,32% 22,30% 15,27%
KS = temperatura lodówki = 4-6°C
RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Wyniki elektroforezy na żelu z SDS pokazano w przykładzie 8b. Wyniki pokazują że przechowywanie rhG-CSF w masie cukrowej niezawierającej aminokwasów jest niekorzystne. Stabilność jest znacznie obniżona, niż w substancji wysuszonej pod próżnią (przykład porównawczy D) i optymalizowanej, wysuszonej pod próżnią kompozycji (przykład 8).
Doświadczenie to pokazuje wyraźnie konieczność zastosowania dodatku aminokwasów do cukru podczas suszenia pod próżnią w celu otrzymania produktów o wysokiej temperaturze zeszklenia, w których białko może być stabilizowane amorficzną matrycą substancji pomocniczych. Przechowywanie produktu poniżej temperatury zeszklenia wydaje się być konieczne do stabilizacji substancji czynnej. Należy pamiętać, że w próbkach, które przechowywano w temperaturze 40°C i 50°C maltoza w pełni krystalizowała po 4 tygodniach. Należy uniknąć takiej zmiany fizycznej w próbkach podczas przechowywania, ponieważ przyspiesza to zmniejszanie się zawartości monomerów.
Przykład 9
Suszenie pod próżnią rh-G-CSF w bezcukrowej kompozycji L-argininy-L-fenyloalaniny.
Wytworzono roztwór 20 mg L-argininy i 20 mg L-fenyloalaniny, 0,1 mg Polysorbate 80 i 0,35 mg rh-G-CSF na ml. Po doprowadzeniu pH roztworu do wartości 7,4 przy użyciu kwasu solnego, roztwór traktowano, suszono i analizowano jak to opisano w przykładzie 8. Po zakończeniu suszenią powstał homogenny produkt o temperaturze zeszklenia 77,0°C i zawartości resztkowej wody 1,30%. Stabilność rh-G-CSF w wysuszonej pod próżnią kompozycji argininy-fenyloalaniny.
Tabela 20
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 30°C 40°C 60°C 80°C
0 - 99,57% - - - -
4 99,36% 99,36% 99,50% 99,81% 96,56% 1,44%
13 99,17% 99,31% 99,40% 99, 64% - -
26 98, 64% 98,62% 96,52% 91,06% - -
39 99, 64% 94,18% 88, 99% 79,05% - -
KS = temperatura lodówki = 4-6°C RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
190 657
Wyniki badania zdolności do przechowywania pokazują wyraźnie, że możliwa jest przy użyciu tej kompozycji stabilizacja białka rh-G-CSF przez czas dłuższy w częściowo amorficznej, wysuszonej pod próżnią kompozycji zawierającej aminokwasy, jak długo temperatura przechowywania leży znacznie powyżej temperatury zeszklenia (patrz, przykład porównawczy C). Przechowywanie w 80°C wobec przechowywania w 60°C wykazuje to zjawisko dzięki temperaturze zeszklenia wynoszącej 77°C.
W celu jakościowej oceny produktu, dla każdych warunków przechowywania wykonano elektroforezę na żelu z SDS z barwieniem srebrem. Wyniki elektroforezy na żelu z SDS pokazano w przykładzie 8b. Tę samą kompozycję przechowywano w różnych temperaturach przechowywania przez 1 rok.
Tabela 20a
Zawartość wody [%] Tg [°C] Zawartość monomerów G-CSF [%]
Początek 0,77 82,1 99,82
po 52 tygodniach
KS 1,20 79,52 98,34
RT 2,08 69,47 94,81
30°C 2,21 67,91 94,70
40°C 2,32 67,36 91,27
60°C 2,40 68,63 86,26
KS = temperatura lodówki = 4-6°C RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Doświadczenie pokazuje, że jest możliwe stabilizowanie rh-G-CSF w wysuszonej pod próżnią, częściowo amorficznej kompozycji L-argininy-L-ίenyloalanmh poniżej temperatury zeszklenia.
Przykład porównawczy F rh-G-CSF w wysuszonej pod próżnią kompozycji L-argininy zawierającej kwas fosforowy
Whtwnccnnn roztwór 40 mg L-argininy, 0,1 mg ąolysorbato 80 i 0,35 mg rh-G-CSF na ml. Po doprowadzeniu pH roztworu do wartości 7,4 przy użyciu kwasu fosforowego, roztwór traktowano, suszono i analizowano jak to opisano w przykładzie 8. Produkt zawierał zawartość resztkową wody 3,59% i wykazywał temperaturę zeszklenia równą 8,6°C. W temperaturach przechowywania powyżej zeszklenia nie powstaje amorficzny, szklisty produkt, ale bardzo lepka, ciągnąca masa. Stabilność rh-G-CSF w wysuszonej pod próżnią kompozycji argiTabela 21
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
-20°C KS RT 30°C 40°C 60°C 80°C
0 - - 99,60% - - - -
4 99,57% 99,60% 99,37% 99,34% 99,20% 89,46% 31,81%
13 99,75% 98,17% 98,06% 97,31% 93,41% - -
33 99,28% 99,30% 99,21% 97,86% 93,02% - -
Nie osiągnięto efektu stabilizującego jaki można uzyskać w suszonym częściowo amorficznym szkle (przykład 8 i 17). Pokazuje to znaczenie mieszanin substancji pomocniczych, które poprawiają właściwości schnięcia podczas suszenia pod próżnią i tworzą w temperatu22
190 657 rze pokojowej częściowo amorficzne szkła. Jest to szczególnie ważne przy podwyższonych temperaturach (30°C i 40°C). W tych warunkach stabilność jest podwyższona w porównaniu z substancją czynną wysuszoną pod próżnią bez substancji pomocniczych (patrz, przykład porównawczy D). W celu jakościowej oceny produktu, dla każdych warunków przechowywania wykonano elektroforezę na żelu z SDS z barwieniem srebrem. Wyniki elektroforezy na żelu z SDS pokazano w przykładzie 8b.
Przykład porównawczy G rh-G-CSF wysuszony pod próżnią w kompozycji krystalicznej L-waliny-glicyny Wytworzono roztwór zawierający 0,35 mg rh-G-CSF, po 20 mg L-waliny i glicyny oraz
0,1 mg Polysorbate 80 na ml pH ustalono na 7,4 przy użyciu roztworu NaOH. Powstały roztwór i produkty końcowe wytworzono, traktowano i analizowano jak to opisano w przykładzie 8. Badanie pod koniec suszenia wykazało, że powstały produkt jest krystaliczny i zawiera 0,82% wody. Stabilność rh-G-CSF w kompozycji L-waliny i glicyny wysuszonej pod próżnią
Tabela 22
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 30°C 40°C 60°C 80°C
0 - 94,36% - - - -
4 89,93% 99,60% 84,26% 72,47% 44,54% 27,44%
13 74,14% 98,17% 64,90% 46,82% - -
33 73,75% 99,30% 54,93% 40,40% - -
KS = temperatura lodówki = 4-6°C
RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Wynik ten pokazuje wyraźnie, że krystaliczna kompozycja aminokwasów o niskiej zawartości wody nie jest w stanie stabilizować rh-G-CSF. Porównanie z rh-G-CSF wysuszonym pod próżnią bez substancji pomocniczych pokazuje wyraźnie destabilizujący wpływ takich preparatów (patrz, przykład porównawczy D).
W celu jakościowej oceny produktu, dla każdych warunków przechowywania wykonano elektroforezę na żelu z SDS z barwieniem srebrem. Wyniki elektroforezy na żelu z SDS pokazano w przykładzie 8b.
Przykład 10
Suszenie pod próżnią erytropoetyny w kompozycji sacharozy z L-argininą i L-fenyloalaniną.
Wytworzono roztwór zawierający 50 mg sacharozy, po 10 mg L-argininy i L-fenyloalaniny i 0,1 mg Polysorbate 80 na ml. Do roztworu dodano 5000 jednostek erytropoetyny (EPO) na ml i doprowadzono pH do 7,2 przy użyciu kwasu fosforowego. Roztwór traktowano i suszono jak to opisano w przykładzie 8. Spowodowało to powstanie suchego, częściowo amorficznego produktu o zawartości resztkowej wody 0,56% i temperaturze zeszklenia równej 86,6°C. W przypadku EPO ubytek powstałych dimerów w wytworzonym produkcie jest dobrym kryterium oceny stabilności produktu. W tym celu badano chromatografią żelową (3 pomiary na dane warunki) ilość monomerów i dimerów jako stabilizujący wpływ preparatów wytworzonych przez suszenie.
Przy użyciu chromatografii żelowej cząsteczki białka są rozdzielane na podstawie wielkości cząsteczek, tzn. składniki wielkocząsteczkowe (dimery) zostają oddzielone od monomerów EPO. Badanie (HP-SEC) przeprowadzono na urządzeniu HPLC firmy Shimadzu przy użyciu urządzenia Autosampler (Gilson Abimed 231). Jako kolumnę zastosowano TSK-Gel G3000 SWXL (7,8 x 300 mm) firmy TosoHas. Rozdzielone składniki wykrywano fotometrycznie przy długości fali 280 nm (spektrofotometr fluorescencyjny Merck 820 FP). Eluent stanowił 0,41 M bufor fosforanu sodowo-potasowy pH 7,3, o prędkości przepływu 0,6 ml/minutę w temperaturze pokojowej. Badane próbki rozcieńczano wodą bidestylowaną w taki sposób, że
190 657 odtwarzano stężenie początkowe (dodawano 1 ml). Rozcieńczone próbki przygotowywano w urządzeniu Autosampler. Objętość wstrzykiwana wynosiła 100 p1 (=2 pg EPO), okres przepływu próbki 25 minut. Oceny wyników dokonano przez zastosowanie standardu EPO.
Stabilność EPO w kompozycji zawierającej sacharozę z L-argininą i L-fenyloalaniną, wysuszonej pod próżnią.
Tabela 23
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 40°C
0 - 100% -
4 100% 100% 100%
9 100% 100% 100%
13 100% 100% 100%
26 100% 100% 99,9%
KS = temperatura lodówki = 4-6°C
RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Wynik pokazuje, że możliwe jest stabilizowanie EPO przez suszenie pod próżnią przy użyciu dobranej kombinacji substancji pomocniczych. W celu jakościowej oceny produktów, przeprowadzono elektroforezę na żelu z SDS i barwienie srebrem. Wytwarzanie żelów, przeprowadzenie elektroforezy na żelu z SDS i barwienie żelów przebiegało tak, jak opisano w przykładzie 8b. Próbki wytworzono przez wykonanie mieszaniny z trzech fiolek do wstrzyknięć. Roztwór próbki rozcieńczono buforem do próbek z błękitem bromofenolowym tak, że otrzymano stężenie 20 pg/ml. Próbki denaturowano przez 5 minut w 95°C na podgrzewanym bloku. Jako wzorca białek zastosowano „BioRad Standard Low”. Przygotowano go w taki sam sposób jak próbki EPO. Ponadto wytworzono standard EPO służący jako porównanie. Elektroforezę przeprowadzono przy użyciu jednostki do elektroforezy Midget (Pharmacia - LKB 2050) i dołączonego zasilacza. Po napełnieniu buforem do elektroforezy, do każdej z kieszonek wprowadzono próbkę 20 (tl (tj. 400 ng EPO). Po zakończeniu barwienia dokonano analizy optycznej żeli i fotografowano je. Przy użyciu tej czułej metody można uwidocznić produkty rozkładu i agregacji monomerów w ilości >1%.
Wynik elektroforezy
Przy zastosowaniu opisanej kompozycji w każdej z próbek po 9 tygodniach można było zaobserwować na żelu jedynie prążek monomerów odpowiadający standardowi. Potwierdza to stabilność białek w tej kompozycji.
Przykład porównawczy H
Suszenie pod próżnią erytropoetyny bez dodatku substancji pomocniczych.
W tym doświadczeniu wytworzono roztwór wyjściowy zawierający jedynie substancję czynną EPO (50000 jednostek/ml) w rozcieńczonym buforze fosforanowym (około 5 mM). Roztwór wytworzono, traktowano i suszono jak to opisano w przykładzie 8.
Przy zastosowaniu tej kompozycji z przyczyn technicznych niemożliwym było określenie zawartości wody i temperatury zeszklenia, ponieważ w fiolce była zbyt mała ilość substancji (około 0,2 mg). Stabilność białka badano przez chromatografię żelową, jak to opisano w przykładzie 10.
Stabilność EPO wysuszonej pod próżnią bez substancji pomocniczych.
190 657
Tabela 24
Podane zawartości monomerów w % otrzymano przez analizę HP-SEC
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 40°C
0 - 99,5% -
4 98,6% 94,4% 88,0%
9 96;0% 89,0% 75,0%
13 95,7% 87,0% 76,3%
26 94,7% 88,2% 66,6%
KS = temperatura lodówki = 4-6°C RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Oprócz tego przeprowadzono elektroforezę na żelu z SDS i barwienie srebrem. Wytwarzanie żelów, przeprowadzenie elektroforezy na żelu z SDS i barwienie żelów przebiegało tak, jak opisano w przykładzie 10. Po zabarwieniu żelów można było w próbkach każdej z temperatur przechowywania zauważyć prążki dimerów, oprócz prążków monomerów odpowiadających standardowi. Doświadczenie to potwierdza stabilizujące działanie kombinacji substancji pomocniczych według przykładu 10. Stabilność substancji czynnej w tym przykładzie w stosunku do stabilności substancji czynnej w kombinacji według przykładu 10 była istotnie zmniejszona; obserwowano tworzenie dimerów. Im wyższa była temperatura przechowywania, tym wyraźniejszy był wpływ stabilizujący dobranej kombinacji substancji pomocniczych w przykładzie 10.
Przykład 11
Dehydrogenaza mleczanowa wysuszona po próżnią w kompozycji maltozy zawierającej L-argininę i L-fenyloalaninę.
Wytworzono roztwór 50 mg monohydratu maltozy, 10 mg L-argininy i 10 mg L-fenyloalaniny na ml. Do roztworu dodano dehydrogenazę mleczanową (LDH) w ilości dającej aktywność 165 jednostek/ml pH roztworu doprowadzono do 7,0 przy użyciu kwasu fosforowego. Roztwór wytworzono, traktowano i suszono jak to opisano w przykładzie 8. Po wysuszeniu powstał homogenny produkt o temperaturze zeszklenia równej 96°C i zawartości resztkowej wody 0,82%. Gotowe próbki przechowywano w różnych temperaturach i oceniano aktywność białka w różnych odstępach czasu. W przypadku LDH jako miarę stabilności białka przyjęto oznaczenie jego aktywności. Badanie to przeprowadzono fotometrycznie. W roztworze próbki pirogronian z NADH ulegał redukcji do mleczanu i NAD pod wpływem LDH. Zmniejszanie ilości NADH w roztworze można śledzić fotometrycznie (A = 365 nm; e = 3,4 cm2/pmol). Aktywność mierzono w 100- i 200-krotnie rozcieńczonym roztworze wyjściowym w kuwetach z tworzywa (grubość warstwy = 1 cm) (spektrofotometr Perkin Elmer 552 UV/VIS). Z ubytku w jednostce czasu można wyliczyć aktywność białka LDH. Stabilność LDH w wysuszonej pod próżnią kompozycji maltozy zawierającej argininę i fenyloalaninę. Aktywność roztworu wyjściowego odpowiadała wartości 100%.
Tabela 25
Podana aktywność w % otrzymana w badaniu
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
l 2 3 4 5 6
KS RT 30°C 40°C 60°C
0 - 85,3% - - -
190 657
c.d.tabeli 25
1 2 3 4 5 6
4 87,81% 87,45% 81,15% 80,42% 64,42%
13 83,28% 79,41% 78,79% 61,74% -
KS = temperatura lodówki = 4-6°C RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Doświadczenie pokazuje wyraźnie stabilizujące działanie kompozycji dla bardzo wrażliwego białka LDH.
Przykład porównawczy I
Suszenie pod próżnią dehydrogenazy mleczanowej bez dodatku substancji pomocniczych.
W doświadczeniu tym, wytworzono roztwór czystej substancji czynnej - dehydrogenazy mleczanowej (LDH) o aktywności 136 jednostek/ml w rozcieńczonym buforze fosforanowym (8 mM). Roztwór wytworzono, traktowano i suszono jak to opisano w przykładzie 8. Przy zastosowaniu tej kompozycji z przyczyn technicznych niemożliwym było określenie zawartości wody i temperatury zeszklenia, ponieważ w fiolce była zbyt mała ilość substancji (około 0,2 mg). Stabilność białka badano, jak to opisano w przykładzie 11. Stabilność LDH wysuszonej pod próżnią bez substancji pomocniczych. Aktywność roztworu wyjściowego odpowiadała wartości 100%.
Tabela 26
Podana aktywność w % otrzymana w badaniu
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 30°C
0 - 64,52% -
4 66,54% 23,03% 1,57%
13 50,63% 6,81% 0
KS = temperatura lodówki = 4-6°C
RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Doświadczenie to potwierdza stabilizujące działanie kombinacji substancji pomocniczych według przykładu 11. Stabilność substancji czynnej w tym przykładzie w stosunku do stabilności substancji czynnej w kombinacji według przykładu 11 była istotnie zmniejszona. Im wyższa była temperatura przechowywania, tym wyraźniejszy był wpływ stabilizujący dobranej kombinacji substancji pomocniczych w przykładzie 11. Różnica pomiędzy stabilnością czystego białka i białka w kombinacji substancji pomocniczych jest najbardziej widoczna w przypadku LDH.
Przykład 12
Dehydrogenaza mleczanowa w bezcukrowej wysuszonej pod próżnią kompozycji L-argininy i L-fenyloalaniny.
Wytworzono roztwór wyjściowy zawierający 20 mg L-argininy i 20 mg L-fenyloalaniny na ml. Po doprowadzeniu pH do wartości 7,0 kwasem fosforowym dodano dehydrogenazy mleczanowej (LDH) otrzymując roztwór o aktywności 168 jednostek/ml. Roztwór wytworzono, traktowano i suszono jak to opisano w przykładzie 8. Po wysuszeniu powstał homogenny produkt o temperaturze zeszklenia równej 103,9°C i zawartości wody 1,18%. Gotowe próbki przechowywano w różnych temperaturach i oceniano aktywność białka po różnych okresach czasu. Badanie analityczne białka przeprowadzono w sposób opisany w przykładzie 11. Stabilność LDH w wysuszonej pod próżnią, bezcukrowej kompozycji L-argininy i L-fenyloalaniny.
Aktywność roztworu wyjściowego odpowiadała wartości 100%.
190 657
Tabela 27
Podana aktywność w % otrzymana w badaniu
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 30°C 40°C 60°C
0 - 80,36% - - -
4 79,70% 82,08% 79,34% 77,62% 70,54%
13 82,25% 76,11% 75,21% 73,06% -
KS = temperatura lodówki = 4-6°C
RT = temperatura pokojowa = 20-22°C
Doświadczenie pokazuje wyraźnie stabilizujące działanie kompozycji dla bardzo wrażliwego białka LDH w całym zakresie temperatur. Stabilność LDH jest znacznie podwyższona w porównaniu z wysuszeniem czystej substancji czyaaej (przykład porównawczy I).
Przykład porównawczy J
Dehydrogenaza mleczanowa w wysuszonej pod próżnią krystalicznej kompozycji L-waliny i glicyny.
Wytworz— roztwór wyjściowy zawierający 20 mg L-waliny i 20 mg glicyny na ml. Po doprowadzeniu pH do wartości 7,0 NaOH dodano dehydrogenazy mlecza-wej (LDH) otrzymując roztwór o aktywności 147 jednostek/ml. Roztwór wytworz—, traktowano i susz— jak to opisano w przykładzie 8. Po wysuszeniu powstał homogenny, całkowicie krystaliczny produkt o zawartości wody 1,12%. Gotowe próbki przechowywano w różnych temperaturach i oceniano aktywność białka po różnych okresach czasu. Badanie analityczne białka przeprowadzono w sposób opisany w przykładzie 11. Stabilność LDH w wysuszonej pod próżnią kompozycji L-waliny i glicyny.
Aktywność roztworu wyjściowego odpowiadała wartości 100%.
Tabela 28
Podana aktywność w % otrzymana w badaniu
Okres przechowywania [tygodnie] Temperatura przechowywania
KS RT 30°C 40°C 60°C
0 - 9,26% - - -
5 3,69% 2,11% 1,09% 0,80% 0
13 0,08% 0,01% 0 0 0
KS = temperatura lodówki = 4-6°C
RT = temperatura pokoOnwa = 20-22°C
Doświadczenie to pokazuje, że krystaliczna kompozycja aminokwasów podczas suszenia pod próżnią wykazuje negatywny wpływ na enzym. Podczas wysuszania, tzn. podczas tworzenia krystalicznego zrębu, aktywność spada o 90%. Również, podczas przechowywania w różnych temperaturach nie można utrzymać istniejącej aktywności. Po 5 tygodniach wartości wyjściowe próbek pogarszają się jeszcze. W pełni krystaliczna kompozycja aminokwasów nie nadaje się do stabilizowania LdH.
Przykład 13
W doświadczeniu tym suszono pod próżnią czysty roztwór maltozy (50 mg/ml) i roztwór maltozy i fenyloalaaiay (40 mg/ml maltozy i 10 mg/ml fenylotalaniny). Równolegle wytworzono podobne kompozycje z dodatkiem 10 pg/ml rh-ngf albo 100 pg/ml PTH(1-37) albo 500 pg/ml ularytydu. Roztwory po wytworzeniu sterylizowano przez filtrację i pnrcjnwαnn do 2-ml fiolek. Próbki suszono pod próżnią w 20°C i po upływie podanego czasu z każdej kom190 657 pozycji pobierano próbkę. W pobranych próbkach oznaczano pozostałość całkowitą, zawartość wody metoda Karl-Fischeba i Tg. Podczas całego procesu suszenia utrzymywano temperaturę 20°C. Ciśnienie w komorze stopniowo obniżano do około 10'3 mbar. Ciężar całkowity fiolek zmniejszał się w przypadku obu kompozycji o 6% w ciągu 7 godzin, tzn. roztwory zatężały się bardzo szybko. W przypadku kompozycji czystej maltozy powstawał przesycony roztwór, który następnie przechodził w stan gumowaty. W ciągu dalszego suszenia można było zauważyć wolniejsze zmniejszanie ciężaru w kompozycjach zawierających ninę w stosunku do czystego roztworu cukru. Na zakończenie schnięcia w próbce maltozy obecne było 5,5% początkowej masy fiolki, podczas gdy mieszaninie maltozy i feny^^nmy obecne było jedynie około 4,9% ilości początkowej.
Wynik ten był jeszcze wyraźniejszy, gdy zamiast zmian ciężaru całkowitego obserwowano zmiany zawartości wody. Na początku, roztwór składał się w 95,08% z wody, tzn. fiolki zawierały po około 965 mg wody- Celem był produkt o zawartości resztkowej wody 1-2%. Przy ilości substancji stałej 50 mg te 1-2% odpowiadały 0,5-1 mg wody na buteleczkę. Stąd, podczas suszenia około 99,95% wody musi sublimować z próbki w celu otrzymania suchego produktu. W kolejnych etapach procesu schnięcia zawartość wody w próbkach określano metodą Karl-Fischer'a. W przypadku próbek zawierających fenyloalaninę przeprowadzono to przez bezpośrednie wprowadzenie próbki do roztworu metanolu. Bardzo lepki cukier nie dał się bezpośrednio przeprowadzić przez metanol. Następnie rozpuszczano go w bezwodnym DMF. Następnie oznaczano zawartość wody w roztworze. Figura 3a pokazuje wynik określonej w ten sposób zawartości wody. Można łatwo zauważyć wyższość kompozycji zawierających aminokwasy. Już po 17 godzinach suszenia zawartość wody doszła do 2,7% podczas gdy w kompozycji maltozy wynosiła 13,59%. Wynik ten pokazuje zaletę roztworu zawierającego fenyloalaninę. Niemożliwo było w opisanych warunkach wysuszenie maltozy w ciągu 48 godzin. Na zakończenie suszenia w RT nadal występowała „guma” o znacznej zawartości wody. Oprócz zawartości rosztOnwoj wody określano również temperaturę zeszklenia poszczególnych próbek przy użyciu DSC. Ponieważ temperatura zeszklenia korespondowała bezpośrednio z zawartością wody w próbce, mieszaniny zawierające maltozę i fenyloalaninę wh0achwały znacznie wyższe wartości. Doświadczenie pokazuje, że Tg mieszanin aminokwasów i cukrów już po około 10 godzinach leży w strefie plateau. Odpowiednie wartości pokazano na fig. 3b. Ponieważ, w tym stadium suszenia paruje już niewiele wody, temperatura produktu leży w strefie plateau. Po 10 godzinach procesu suszenia, w fiolkach w temperaturze pokojowej znajduje się szkło. W przypadku stabilizacji białek tą kompozycją oznacza to, że białko już po 10 godzinach jest zatopione w stabilizującym szkle. Czas, po którym białko znajduje się w zatężonym roztworze albo „gumie” jest bardzo krótki co jest dużą zaletą dla stabilności substancji czynnej. Czysty cukier występuje na zakończenie suszenia w temperaturze pokojowej jako „guma”, a więc nie wywiera stabilizującego wpływu na produkt zawierający białko. Różne zawierające białko kompozycje nie różnią się fizycznymi wielkościami od kompozycji podstawowych pozbawionych składnika czynnego.
190 657
190 657
Figura 2 a: Fenyloalanina wysuszona pod próżnią 0,12 m (krystaliczna, zawartość resztkowa wody 1,2%)
Figura 2 b: Maltoza wysuszona pod próżnią (Tg = 50,1 °C, zawartość wody 4,0%)
190 657
Figura 2 c: Maltoza + 10 mg fenyloalaniny/ml wysuszona pod próżnią (Tg = 88°C, zawartość wody 0,7%)
Figura 3 a
190 657
Figura 3 b
190 657
Figura 1 b: Zawartość resztkowa wody w pojedynczych mieszaninach maltozy i L fenyloalaniny
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (16)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów; zawierających substancje wybrane z grupy obejmującej białka, glikoproteiny, enzymy, koenzymy, hormony i ich pochodne, znamienny tym, że wytwarza się roztwór substancji wybranych z grupy obejmującej białka, ludzkie peptydy, glikoproteiny, enzymy, koenzymy, hormony i ich pochodne i kombinacji substancji wybranych zarówno z grupy (i) obejmującej:
    (i) mono- i disacharyd, argininę, kwas asparaginowy, cytrulinę, kwas glutaminowy, ornitynę, histydynę, lizynę i ich pochodne i z grupy (ii) obejmującej:
    (ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alaninę, cysteinę, glicynę, izoleucynę, leucynę, metioninę, fenyloalaninę, tryptofan, walinę, sarkozynę i ich pochodne i suszy się go bez zamrażania w temperaturze powyżej temperatury krzepnięcia roztworu.
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że białko stanowią lipoproteiny, przeciwciała, fragmenty przeciwciał.
  3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że roztwór dodatkowo zawiera konwencjonalne substancje pomocnicze wybrane z grupy obejmującej bufor, środek powierzchniowo czynny, przeciwutleniacze, środki zapewniające izotoniczność, środki konserwujące.
  4. 4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że substancja z grupy (ii) jest wybrana tak, że wysuszona mieszanina substancji ma punkt zeszklenia podwyższony w porównaniu z mieszaniną substancji bez odpowiedniego dodatku.
  5. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że suszy się roztwór przez suszenie próżniowe.
  6. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że suszy się przy użyciu promieniowania podczerwonego, mikrofal albo innym sposobem suszenia przez zastosowanie promieniowania.
  7. 7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że suszenie prowadzi się w urządzeniu do suszenia sublimacyjnego w zamrożeniu (liofilizacji) bez zamrażania.
  8. 8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że suszenie mieszanin substancji przeprowadza się w opakowaniach jednostkowych.
  9. 9. Sposób według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 6, albo 7, znamienny tym, że otrzymaną mieszaninę substancji miele się na końcu na proszek.
  10. 10. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że otrzymaną mieszaninę substancji miele się na końcu na proszek.
  11. 11. Mieszanina substancji zawierająca substancje wybrane z grupy obejmującej białka, ludzkie peptydy, glikoproteiny, lipoproteiny, enzymy, koenzymy, przeciwciała, fragmenty przeciwciał, hormony lub ich pochodna, znamienna tym, że zawiera kombinację substancji wybranych zarówno z grupy (i) obejmującej:
    (i) mono- i disacharyd, argininę, kwas asparaginowy, cytrulinę, kwas glutaminowy, ornitynę, histydynę, lizynę i ich pochodne i z grupy (ii) obejmującej:
    (ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alaninę, cysteinę, glicynę, izoleucynę, leucynę, metioninę, fenyloalaninę, tryptofan, walinę, sarkozynę i ich pochodne, przy czym wyłączone są liofilizaty i wykazuje strukturę kruchą, częściowo bezpostaciową, szklistą, kompaktową
  12. 12. Mieszanina substancji według zastrz. 11, znamienna tym, że jej temperatura zeszklenia leży powyżej 4°C, korzystnie powyżej 20°C, zaś wilgotność resztkowa jest mniejsza niż 6% wagowych, korzystnie mniejsza niż 4% wagowych.
  13. 13. Mieszanina substancji według zastrz. 11 albo 12, znamienna tym, że wykazuje gęstość pozorną przynajmniej 10% wyższą niż liofilizat.
  14. 14. Mieszanina substancji według zastrz. 11, albo 12, znamienna tym, że zachowuje częściowo amorficzną postać przechowywaną przez co najmniej 2 tygodnie.
    190 657
  15. 15. Mieszanina substancji według zastrz. 13, znamienna tym, że zachowuje częściowo amorficzną postać przechowywaną przez co najmniej 2 tygodnie.
  16. 16. Zastosowanie kombinacji substancji zawierającej każdorazowo zarówno substancję wybraną z grupy obejmującej:
    (i) mono- i disacharyd, argininę, kwas asparaginowy, cytrulinę, kwas glutaminowy, ornitynę, histydynę, lizynę i ich pochodne oraz z grupy (ii) obejmującej:
    (ii) ester acetylowy fenyloalaniny, alaninę, cysteinę, glicynę, izoleucynę, leucynę, metioninę, fenyloalaninę, tryptofan, walinę, sarkozynę i ich pochodne do stabilizacji substancji z grupy obejmującej białka, ludzkie peptydy, glikoproteiny, lipoproteiny, enzymy, koenzymy, hormony w produkcie powstałym przez wysuszenie bez zamrażania.
    Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów drogą stabilizowania materiałów biologicznych metodą suszenia bez zamrażania. Służą do tego wybrane kombinacje cukrów i aminokwasów i ich pochodnych, jak również innych aminokwasów i ich pochodnych, przy pomocy, których można uzyskać suche, częściowo amorficzne produkty przez suszenie bez zamrażania, szczególnie korzystnie stabilizację peptydów, białek, glikoprotein, przeciwciał i innych substancji.
    Wynalazek dotyczy również mieszaniny substancji otrzymanej tym sposobem oraz zastosowania wybranej kombinacji cukrów i aminokwasów i ich pochodnych w tych produktach.
    Wytwarzanie stabilnych podczas przechowywania (zwłaszcza w temperaturze pokojowej) preparatów substancji biologicznie czynnych i terapeutycznych takich jak peptydy, białka, glikoproteiny, nukleotydy, plazmidy, fragmenty komórek, wirusy itp. dla celów diagnostycznych i terapeutycznych ma obecnie wielkie i wciąż rosnące znaczenie.
    Opisano różne sposoby i kompozycje do wytwarzania suchych, aktywnych biologicznie albo terapeutycznie substancji. Pod pojęciem suchych substancji rozumie się materiały i mieszaniny materiałów zawierających wilgotność resztkową co najwyżej 8% (wag.), korzystnie najwyżej 4% (wag.), szczególnie korzystnie nie więcej niż 2% (wag.). Sposoby suszenia z mrożeniem (liofilizacja) są znane powszechnie (Franks, Cryo Lwtt. 11, 93-110, (1990); Pikał, Biopharm. 3(9), 26-30 (1990); Hora, Pharm. Res. 8(3), 285-291 (1992); Franks, Jap. J. Freezing Drying 38, 15-16 (1992)). Wymagają one wielkich ilości energii, wymagają dodania częściowo szkodliwych środków mrożących (Frigene), są długotrwałe. Dla wielu substancji, zwłaszcza białka, etap zamrażania niezbędny dla suszenia po zamrożeniu jest szkodliwy, tzn. destabilizujący. Stąd, sposób ten jest dla większości substancji biologicznych niemożliwy do zastosowania.
    Alternatywą dla suszenia po zamrożeniu (liofilizacji) przy wytwarzaniu suchych kompozycji białka są sposoby wysuszania substancji przy użyciu ciepła i/lub próżni (Franks, Hatley: Stability and Stabilization of Enzymes; wyd. van den Teel, Harder, Butlaar, Elsevier Sci. Publ. 1993, str. 45-54; Roser, Biopharm 4(9), 47-53 (1991); Carpenter, Crowe Cryobiol. 25, 459-470 (1988)). Można wymienić, przykładowo, suszenie pod próżnią z lub bez zastosowania podwyższonej temperatury, sposób suszenia z rozpylaniem w różnych modyfikacjach, w tym, skojarzone zastosowanie techniki próżniowej i rozpylania, jak również suszenie podczas walcowania m.in. sposób suszenia cienkowarstwowego.
    W publikacjach Carpenter i Crowe, Biochemistry 28, 3916-3922 (1989), Tanaka, Taluda i Miyajima, Chem. Pharm. Buli., 39(5), 1091-94 (1991), DE-C-3520228, EP-B-0229810, WO 91/18091, EP-B-0383569, US 5,290,765 opisano preparaty zawierające cukry albo substancje cukropodobne. Przy wytwarzaniu suchych kompozycji zawierających cukier określono w stanie techniki następujące wady, względnie problemy - wytwarzanie wystarczająco suchych preparatów zawierających cukier nie jest możliwe bez znacznych nakładów energii. Dotyczy to zwłaszcza preparatów o składzie końcowym. Do tego dochodzi zastosowanie ciepła/gorąca, co również często jest kluczowe dla stabilności stosowanych substancji biologicznych. Aby osiągnąć wysuszenie przy umiarkowanym dostarczaniu ciepła, stosuje się alternatywnie drastyczne, znacznie wydłużone czasy procesu albo skrajnie cienkie grubości warstw.
    190 657
    Oba sposoby nie prowadzą do osiągnięcia celu. Długi czas trwania procesu jest po pierwsze niekorzystny ekonomicznie, ponadto długie pozostawanie substancji biologicznych w matrycy powoli oddającej wodę jest destabilizujące, a zatem także krytyczne. Suszenie cienkich warstw nie prowadzi w wielu wypadkach do ekonomicznie sensownego wyniku otrzymywania produktu, tzn. w jednostce czasu i/lub powierzchni suszenia uzyskuje się tylko minimalne ilości produktu. Ponadto, przetwarzanie materiałów biologicznych na wielkich, otwartych powierzchniach suszenia dla celów farmaceutycznych i diagnostycznych często uniemożliwia utrzymanie wymaganej sterylności.
    Sposoby suszenia przy użyciu próżni w niższej temperaturze albo nieznacznie podniesionej w stosunku do temperatury pokojowej są łagodniejsze. Wytwarzanie suchych, stabilnych podczas przechowywania preparatów zawierających cukier jest jednak w wielu przypadkach praktycznie ledwo możliwe do przeprowadzenia. Przy suszeniu roztworów cukru powstają ciągnące się masy o rosnącej lepkości. Pozostałe w tych masach ilości wody resztkowej albo wilgoci resztkowej nie dają się usunąć w rozsądnym ekonomicznie czasie, w wielu wypadkach suszenie nie osiąga wysokiego poziomu odpowiedniego dla stabilizacji. Rozkład ujawnia się np. przez spadek aktywności przechowywanej substancji, tworzenie produktów agregacji albo przez wystąpienie produktów rozkładu o małym ciężarze cząsteczkowym. Odpowiednia dla stabilizacji białek niska zawartość wody resztkowej możliwa jest do oznaczenia metodami fizycznymi. Z cytowanej literatury wiadomo, że do stabilizacji białek itp. nadają się kompozycje wykazujące szklistą tzn. amorficzną strukturę, których temperatura zeszklenia leży powyżej temperatury przechowywania. Temperatura zeszklenia jest temperaturą, przy której amorficzne ciało stałe przechodzi ze stanu szklistego w stan ciągnąco-lepki i w nim pozostaje. Występują przy tym drastyczne zmiany lepkości i związanego z nimi współczynnika dyfuzji oraz ruchliwości kinetycznej białka i innych cząsteczek. Wielkości fizyczne, takie jak twardość i moduł zmieniają się również jak wielkości termodynamiczne stanu objętość, entalpia i entropia. Temperatura zeszklenia przykładowej masy zawierającej cukier i zawartość w niej wody resztkowej są w ten sposób ze sobą powiązane fizycznie, że rosnące zawartości wody resztkowej prowadzą do malejących temperatur zeszklenia i odwrotnie. Z pomiaru temperatury zeszklenia, np. przez różnicową kolorymetrię skaningową (DSC), można wywnioskować, czy preparat wykazuje odpowiednią dla stabilizacji zawartość wody resztkowej, względnie jak to opisano wyżej, czy pomyślnie przebiegł proces suszenia czy nie. Oprócz określenia temperatury zeszklenia przy użyciu DSC można również stwierdzić struktury amorficzne przy użyciu badania rentgenowskiego, badaniem mikroskopią optyczną i elektronową.
    Pożądane jest więc określenie matrycy stabilizującej dla substancji aktywnych biologicznie albo farmaceutycznie o temperaturze zeszklenia leżącej poniżej temperatury przechowywania, która to matryca zawiera nieznaczną wilgotność resztkową i korzystnego ekonomicznie sposobu wytwarzania takich matryc stabilizujących.
PL96326358A 1995-10-25 1996-10-24 Sposób wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów, mieszanina substancji i zastosowanie kombinacji substancji PL190657B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE19539574A DE19539574A1 (de) 1995-10-25 1995-10-25 Zubereitungen und Verfahren zur Stabilisierung biologischer Materialien mittels Trocknungsverfahren ohne Einfrieren
PCT/EP1996/004627 WO1997015288A2 (de) 1995-10-25 1996-10-24 Zubereitungen und verfahren zur stabilisierung biologischer materialien mittels trocknungsverfahren ohne einfrieren

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL326358A1 PL326358A1 (en) 1998-09-14
PL190657B1 true PL190657B1 (pl) 2005-12-30

Family

ID=7775640

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96326358A PL190657B1 (pl) 1995-10-25 1996-10-24 Sposób wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów, mieszanina substancji i zastosowanie kombinacji substancji

Country Status (25)

Country Link
US (3) US7172999B2 (pl)
EP (1) EP0857060B1 (pl)
JP (2) JPH11513700A (pl)
KR (1) KR100466670B1 (pl)
CN (1) CN1130196C (pl)
AT (1) ATE212541T1 (pl)
AU (1) AU712489B2 (pl)
BR (1) BR9611265A (pl)
CA (1) CA2235243C (pl)
CZ (1) CZ293456B6 (pl)
DE (2) DE19539574A1 (pl)
DK (1) DK0857060T3 (pl)
ES (1) ES2170274T3 (pl)
HU (1) HU222601B1 (pl)
IL (1) IL124204A (pl)
MX (1) MX9803264A (pl)
NO (1) NO324728B1 (pl)
NZ (1) NZ320276A (pl)
PL (1) PL190657B1 (pl)
PT (1) PT857060E (pl)
RU (1) RU2191003C2 (pl)
SK (1) SK283664B6 (pl)
TR (1) TR199800715T2 (pl)
WO (1) WO1997015288A2 (pl)
ZA (1) ZA968930B (pl)

Families Citing this family (49)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6582728B1 (en) 1992-07-08 2003-06-24 Inhale Therapeutic Systems, Inc. Spray drying of macromolecules to produce inhaleable dry powders
DE19539574A1 (de) * 1995-10-25 1997-04-30 Boehringer Mannheim Gmbh Zubereitungen und Verfahren zur Stabilisierung biologischer Materialien mittels Trocknungsverfahren ohne Einfrieren
EP0852951A1 (de) * 1996-11-19 1998-07-15 Roche Diagnostics GmbH Stabile lyophilisierte pharmazeutische Zubereitungen von mono- oder polyklonalen Antikörpern
EP0913178A1 (en) * 1997-11-03 1999-05-06 Boehringer Mannheim Gmbh Process for the manufacture of dry, amorphous products comprising biologically active material by means of convection drying and products obtainable by the process
EP0913177A1 (de) * 1997-11-03 1999-05-06 Roche Diagnostics GmbH Verfahren zur Herstellung trockener, amorpher Produkte enthaltend biologisch aktive Materialien mittels Konvektionstrocknung, insbesondere Sprühtrocknung
BR9905867A (pt) * 1998-11-06 2001-01-23 Bio Sidus S A Linhagem celular produtora de eritropoietina humana recombinante e a eritropoietina humana recombinante produzida por esta célula
IL145816A0 (en) * 1999-04-09 2002-07-25 Ortho Mcneil Pharm Inc Pharmaceutical compositions of erythropoietin
DE10026698A1 (de) 2000-05-30 2001-12-06 Basf Ag Selbstemulgierende Wirkstoffformulierung und Verwendung dieser Formulierung
AU2000264912A1 (en) * 2000-06-07 2001-12-17 Universal Preservation Technologies, Inc. Industrial scale barrier technology for preservation of sensitive biological materials
GB0017999D0 (en) * 2000-07-21 2000-09-13 Smithkline Beecham Biolog Novel device
PT1854454E (pt) * 2002-01-16 2014-01-09 Boehringer Ingelheim Pharma Método para a preparação de telmisartan amorfo
KR100556503B1 (ko) * 2002-11-26 2006-03-03 엘지전자 주식회사 건조기의 건조 시간제어 방법
US8025899B2 (en) 2003-08-28 2011-09-27 Abbott Laboratories Solid pharmaceutical dosage form
US8377952B2 (en) * 2003-08-28 2013-02-19 Abbott Laboratories Solid pharmaceutical dosage formulation
RU2418633C2 (ru) * 2004-04-08 2011-05-20 Байоматрика, Инк. Объединение процессов хранения образцов и управление образцами в медико-биологических науках
US20080176209A1 (en) * 2004-04-08 2008-07-24 Biomatrica, Inc. Integration of sample storage and sample management for life science
US20060099567A1 (en) * 2004-04-08 2006-05-11 Biomatrica, Inc. Integration of sample storage and sample management for life science
GB0517688D0 (en) * 2005-08-31 2005-10-05 Cambridge Biostability Ltd Improvements in the stabilisation of biological materials
GB2430880A (en) * 2005-10-04 2007-04-11 Cambridge Biostability Ltd Pharmaceutical compositions stabilized in glassy particles
GB0523638D0 (en) * 2005-11-21 2005-12-28 Cambridge Biostability Ltd Pharmaceutical device for the administration of substances to patients
US8968721B2 (en) 2005-12-28 2015-03-03 Advanced Bionutrition Corporation Delivery vehicle for probiotic bacteria comprising a dry matrix of polysaccharides, saccharides and polyols in a glass form and methods of making same
DK1973406T3 (da) 2005-12-28 2014-06-23 Advanced Bionutrition Corp Fremføringsmiddel til probiotiske bakerier omfattende en tør blanding af polysaccharider, saccharider, polyoler i glasform
JP5285617B2 (ja) 2006-12-18 2013-09-11 アドバンスド バイオニュートリション コーポレーション 生きたプロバイオティクスを含む乾燥食物製品
US8466187B2 (en) * 2007-09-18 2013-06-18 Thermolife International, Llc Amino acid compositions
CA2756883C (en) 2009-03-27 2018-01-09 Advanced Bionutrition Corp. Microparticulated vaccines for the oral or nasal vaccination and boostering of animals including fish
EP2236520A1 (en) * 2009-03-31 2010-10-06 Leukocare Ag Stabilizing composition for immobilized biomolecules
RU2567668C2 (ru) * 2009-05-26 2015-11-10 Эдванст Бионутришн Корпорейшн Стабильная сухая порошкообразная композиция, содержащая биологически активные микроорганизмы и/или биоактивные материалы, и способ ее изготовления
TWI609698B (zh) 2010-01-20 2018-01-01 Chugai Pharmaceutical Co Ltd 穩定化的含抗體溶液製劑
NZ601017A (en) 2010-01-28 2014-07-25 Advanced Bionutrition Corp Dry glassy composition comprising a bioactive material
US9504750B2 (en) 2010-01-28 2016-11-29 Advanced Bionutrition Corporation Stabilizing composition for biological materials
WO2012018638A2 (en) 2010-07-26 2012-02-09 Biomatrica, Inc. Compositions for stabilizing dna, rna and proteins in blood and other biological samples during shipping and storage at ambient temperatures
US9845489B2 (en) 2010-07-26 2017-12-19 Biomatrica, Inc. Compositions for stabilizing DNA, RNA and proteins in saliva and other biological samples during shipping and storage at ambient temperatures
RS57588B1 (sr) 2010-08-13 2018-11-30 Advanced Bionutrition Corp Supstanca za stabilizaciju bioloških materijala za suvo skladištenje
CN102408467B (zh) * 2010-09-26 2014-03-05 海口维瑅瑷生物研究院 真空干燥蛋白的方法、制得的蛋白产品和试剂盒
HUE032165T2 (en) 2011-04-13 2017-09-28 Thermolife Int Llc Methods of using N-actyl-beta-alanine
EP2934572A4 (en) 2012-12-20 2016-11-23 Biomatrica Inc FORMULATIONS AND METHODS FOR STABILIZING PCR REAGENTS
EP3154338B1 (en) 2014-06-10 2020-01-29 Biomatrica, INC. Stabilization of thrombocytes at ambient temperatures
US9868944B2 (en) * 2014-12-19 2018-01-16 Roche Molecular Systems, Inc. Reaction mixtures
ES2822957T3 (es) * 2015-02-11 2021-05-05 Elanco Canada Ltd Matriz seca mejorada para incorporar bacterias Escherichia coli viables, método para fabricarla y uso de la misma
MX2017013802A (es) 2015-04-29 2018-08-15 Radius Pharmaceuticals Inc Métodos para tratar el cáncer.
WO2017019273A1 (en) 2015-07-29 2017-02-02 Advanced Bionutrition Corporation Stable dry probiotic compositions for special dietary uses
EP4242628A3 (en) 2015-12-08 2023-11-08 Biomatrica, INC. Reduction of erythrocyte sedimentation rate
CN106831466B (zh) * 2016-12-28 2018-05-22 安徽省虹升生物股份有限公司 一种β-丙氨酸的常规储存方法
MX2019007748A (es) 2017-01-05 2019-09-09 Radius Pharmaceuticals Inc Formas polimorficas de rad1901-2hcl.
KR20200144120A (ko) * 2018-04-16 2020-12-28 메르크 파텐트 게엠베하 열 안정성을 개선하기 위한 단백질 제제에 대한 첨가제
SG11202013177WA (en) 2018-07-04 2021-01-28 Radius Pharmaceuticals Inc Polymorphic forms of rad 1901-2hcl
WO2022013171A1 (en) * 2020-07-13 2022-01-20 Merck Patent Gmbh Viscosity reducing excipients and combinations thereof for highly concentrated protein formulations
US11865139B2 (en) 2020-11-12 2024-01-09 Thermolife International, Llc Method of treating migraines and headaches
CN114480129A (zh) * 2022-01-13 2022-05-13 力因精准医疗产品(上海)有限公司 一种人粪便保存液及使用方法

Family Cites Families (42)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3714353A (en) * 1959-08-11 1973-01-30 Upjohn Co THERAPEUTIC COMPOSITIONS COMPRISING A 6 alpha ; 9 alpha -DIFLUORO-11 beta ,17 alpha ,21-TRIHYDROXY-16 alpha -METHYL-1,4-PREGNADIENE-3,20-DIONE AND 21-ACYLATES
US3852461A (en) * 1971-08-04 1974-12-03 Upjohn Co Benzodiapines used as minor tranquilizers
JPS5836954B2 (ja) * 1980-03-31 1983-08-12 栄研化学株式会社 酵素の安定化剤
JPS5967228A (ja) 1982-10-07 1984-04-16 Green Cross Corp:The 寒冷不溶性グロブリンの凍結乾燥方法
JPS6197229A (ja) * 1984-10-18 1986-05-15 Chugai Pharmaceut Co Ltd 安定なエリトロポエチン製剤
US4732889A (en) * 1985-02-06 1988-03-22 Chugai Seiyaku Kabushiki Kaisha Pharmaceutical composition for the treatment of the anemia of rheumatoid arthritis
US4788072A (en) * 1985-08-15 1988-11-29 Toshimitsu Kawamura Method of dehydrating foods
US4808617A (en) 1985-12-18 1989-02-28 Bristol-Myers Company Lyophilized or precipitated cephalosporin zwitterion and salt combination
EP0326618A1 (en) * 1987-03-04 1989-08-09 Nippon Hypox Laboratories Incorporated Medicinal composition containing albumin as carrier and process for its preparation
DE3729863A1 (de) 1987-09-05 1989-03-16 Boehringer Mannheim Gmbh Stabilisierte erythropoietin-lyophilisate
US4886742A (en) * 1987-06-15 1989-12-12 Coulter Corporation Enzyme immunoassay for detecting HIV antigens in human sera
DE3801179A1 (de) * 1988-01-18 1989-07-27 Hoechst Ag Stabilisierung von cephalosporinderivaten durch trocknung mit einem stabilisator sowie stabile zubereitungsformen mit cephalosporinderivaten
JPH0761955B2 (ja) 1988-04-28 1995-07-05 国立予防衛生研究所長 凍結乾燥a型肝炎ワクチン
US5202117A (en) 1988-08-24 1993-04-13 Koichiro Tsuji Method of treating thrombi with g-csf
JPH0296536A (ja) 1988-09-29 1990-04-09 Green Cross Corp:The プラスミノゲン乾燥製剤
JP2739584B2 (ja) 1989-01-06 1998-04-15 株式会社ミドリ十字 ウロキナーゼ型プラスミノーゲンアクチベーター乾燥製剤
US5186944A (en) * 1989-02-15 1993-02-16 Eimei Company Ltd. Therapeutic medicament for thrombosis
EP0420964A4 (en) * 1989-04-11 1991-09-25 Immunobiology Research Institute, Inc. Lyophilized peptide formulations
JPH0775519B2 (ja) 1989-10-06 1995-08-16 東洋製罐株式会社 ドライパック包装食品の製造方法
GB9001987D0 (en) * 1990-01-29 1990-03-28 Janssen Pharmaceutica Nv Improved cyclodextrin based erythropietin formulation
JPH0813750B2 (ja) * 1990-03-01 1996-02-14 持田製薬株式会社 経口用トロンビン製剤
US5200399A (en) * 1990-09-14 1993-04-06 Boyce Thompson Institute For Plant Research, Inc. Method of protecting biological materials from destructive reactions in the dry state
US5217741A (en) 1991-01-25 1993-06-08 Snow Brand Milk Products Co., Ltd. Solution containing whey protein, whey protein gel, whey protein powder and processed food product produced by using the same
AU659645B2 (en) 1991-06-26 1995-05-25 Inhale Therapeutic Systems Storage of materials
JP2818834B2 (ja) * 1991-08-12 1998-10-30 大塚製薬株式会社 IL−1α安定化医薬製剤
DE4141351A1 (de) 1991-12-14 1993-06-17 Basf Ag Stabile pulverfoermige vitamin- und/oder carotinoid-praeparate und verfahren zu deren herstellung
SE9201073D0 (sv) 1992-04-03 1992-04-03 Kabi Pharmacia Ab Protein formulation
IL105553A (en) 1992-05-06 1998-01-04 Janssen Pharmaceutica Inc Solid dosage forms consisting of a porous network of matrix that releases a substance that dissipates rapidly in water
IT1254359B (it) 1992-05-11 1995-09-14 Serono Cesare Ist Ricerca Composizioni farmaceutiche contenenti il-6
US6582728B1 (en) 1992-07-08 2003-06-24 Inhale Therapeutic Systems, Inc. Spray drying of macromolecules to produce inhaleable dry powders
JP3168550B2 (ja) * 1992-12-02 2001-05-21 株式会社林原生物化学研究所 脱水剤およびそれを用いる含水物の脱水方法並びにその方法で得られる脱水物品
DE4242863A1 (de) * 1992-12-18 1994-06-23 Boehringer Mannheim Gmbh Stabile lyophilisierte pharmazeutische Zubereitungen von G-CSF
US5354934A (en) * 1993-02-04 1994-10-11 Amgen Inc. Pulmonary administration of erythropoietin
ATE264096T1 (de) 1994-03-07 2004-04-15 Nektar Therapeutics Verfahren und mittel zur verabreichung von insulin über die lunge
US5955448A (en) * 1994-08-19 1999-09-21 Quadrant Holdings Cambridge Limited Method for stabilization of biological substances during drying and subsequent storage and compositions thereof
FR2719479B1 (fr) * 1994-05-04 1996-07-26 Sanofi Elf Formulation stable lyophilisée comprenant une protéine: kit de dosage.
AU696387B2 (en) 1994-05-18 1998-09-10 Inhale Therapeutic Systems, Inc. Methods and compositions for the dry powder formulation of interferons
IL116085A (en) * 1994-12-16 1999-12-31 Ortho Pharma Corp Spray dried erythropoietin
KR19980703876A (ko) 1995-04-14 1998-12-05 스티븐 엘. 허스트 분산성이 개선된 분말화된 약학적 조성물
US5728678A (en) 1995-06-06 1998-03-17 Nestec Ltd. Method and composition for providing nutrition to a renal failure patient
DE19538687A1 (de) 1995-10-17 1997-04-24 Boehringer Mannheim Gmbh Stabile pharmazeutische Darreichungsformen enthaltend Parathormon
DE19539574A1 (de) * 1995-10-25 1997-04-30 Boehringer Mannheim Gmbh Zubereitungen und Verfahren zur Stabilisierung biologischer Materialien mittels Trocknungsverfahren ohne Einfrieren

Also Published As

Publication number Publication date
US20070020289A1 (en) 2007-01-25
DE19539574A1 (de) 1997-04-30
US7172999B2 (en) 2007-02-06
ATE212541T1 (de) 2002-02-15
KR19990067082A (ko) 1999-08-16
MX9803264A (es) 1998-09-30
SK283664B6 (sk) 2003-11-04
HU222601B1 (hu) 2003-08-28
HUP9901314A2 (hu) 1999-07-28
NZ320276A (en) 1999-11-29
ES2170274T3 (es) 2002-08-01
CN1205628A (zh) 1999-01-20
NO324728B1 (no) 2007-12-03
TR199800715T2 (xx) 1998-08-21
NO981868D0 (no) 1998-04-24
EP0857060A2 (de) 1998-08-12
AU712489B2 (en) 1999-11-11
WO1997015288A2 (de) 1997-05-01
ZA968930B (en) 1998-04-24
CN1130196C (zh) 2003-12-10
PL326358A1 (en) 1998-09-14
CA2235243A1 (en) 1997-05-01
WO1997015288A3 (de) 1997-05-29
IL124204A (en) 2001-10-31
JP2007236975A (ja) 2007-09-20
SK50998A3 (en) 1998-12-02
KR100466670B1 (ko) 2005-09-07
NO981868L (no) 1998-06-25
CA2235243C (en) 2003-04-22
EP0857060B1 (de) 2002-01-30
JPH11513700A (ja) 1999-11-24
RU2191003C2 (ru) 2002-10-20
CZ293456B6 (cs) 2004-05-12
DE59608684D1 (de) 2002-03-14
PT857060E (pt) 2002-07-31
BR9611265A (pt) 1999-05-04
HUP9901314A3 (en) 2000-02-28
US20010055617A1 (en) 2001-12-27
DK0857060T3 (da) 2002-05-13
CZ117998A3 (cs) 1998-11-11
US20030059468A1 (en) 2003-03-27
AU7298496A (en) 1997-05-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL190657B1 (pl) Sposób wytwarzania suchych, częściowo amorficznych produktów, mieszanina substancji i zastosowanie kombinacji substancji
JP2007236975A6 (ja) 凍結しない乾燥過程により生物材料を安定化するための調製物及び方法
US20050226893A1 (en) Lyophilization method to improve excipient crystallization
CA2536746A1 (en) Hydrophobic drug compositions containing reconstitution enhancer
SK282207B6 (sk) Stabilizovaný prípravok s rekombinantným faktorom viii bez albumínu s malým obsahom cukru
EP0682944A1 (fr) Formulation stable lyophilisée comprenant une protéine; kit de dosage
MX2007001663A (es) Formulacion de interferon pegilado estable.
BR112012012460B1 (pt) Método de liofilização de uma composição
CN108379561B (zh) 一种聚乙二醇化尿酸氧化酶冻干粉剂及其制备方法
AU744777B2 (en) Stable pharmaceutical administration forms of peptides, proteins and nucleic acids
Hawe et al. Physico-chemical lyophilization behavior of mannitol, human serum albumin formulations
AU659997B2 (en) Stable pharmaceutical compositions containing a fibroblast growth factor
US20170007694A1 (en) Methods and compositions for the stabilization of proteins
Lu et al. Thermal and FTIR investigation of freeze-dried protein-excipient mixtures
US20020103126A1 (en) Stable pharmaceutical form of administration for peptides, proteins and nucleic acids
Horn New aspects of process and formulation development for freeze-drying of proteins
Lückel et al. A strategy for optimizing the lyophilization of biotechnological products
MXPA99009550A (en) Stable pharmaceutical administration forms of peptides, proteins and nucleic acids
MXPA06009231A (en) Lyophilization method to improve excipient crystallization

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20111024