PL179536B1 - Podajnik przewodu PL PL PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Podajnik przewodu, zwlaszcza do prowadze- nia wezy gumowych i kabli pomiedzy dwoma - stalym i ruchomym - punktami podlaczenia, które- go kazde ogniwo stanowiace lekka i cienkoscienna konstrukcje, sklada sie z dwóch nakladek bocznych, polaczonych ze soba co najmniej jednym trzpieniem poprzecznym, a nakladki boczne sasiadujacych ze soba ogniw polaczone sa ze soba przegubowo wskutek zaopatrzenia nakladki jednego z ogniw w czop walcowy a nakladki sasiedniego ogniwa w odpowiednio umiejscowiony otwór, w sposób umozliwiajacy elastyczne wychylenie sie wzgledem siebie sasiadujacych ze soba ogniw, przy czym dla polaczenia ze soba dwóch ogniw poprzez wprowa- dzenie czopu nakladki jednego z ogniw w otwór nakladki sasiedniego ogniwa konieczne jest ela- styczne odksztalcenie obu nakladek, znamienny tym, ze czop walcowy (5) zaopatrzony jest na ob- wodzie w element zatrzaskowy, stanowiacy dodat- kowe zabezpieczenie przed zerwaniem polaczenia przegubowego w przypadku poddania podajnika okreslonym obciazeniom, a ponowne rozlaczenie polaczenia czopu (5) z otworem (6) wymaga zasto- sowania odpowiedniej sily. FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest podajnik przewodu, zwłaszcza do prowadzenia węży gumowych i kabli pomiędzy dwoma - stałym i ruchomym - punktami podłączenia, którego każde ogniwo stanowiące lekką i cienkościenną konstrukcję, składa się z dwóch nakładek bocznych, połączonych ze sobą co najmniej jednym trzpieniem poprzecznym, a nakładki boczne sąsiadujących ze sobą ogniw połączone są ze sobą przegubowo wskutek zaopatrzenia nakładki jednego z ogniw w czop walcowy a nakładki sąsiedniego ogniwa w odpowiednio umiejscowiony otwór, w sposób umożliwiający elastyczne wychylenie się względem siebie sąsiadujących ze sobą ogniw, przy czym dla połączenia ze sobą dwóch ogniw poprzez wprowadzenie czopu nakładki jednego z ogniw w otwór nakładki sąsiedniego ogniwa konieczne jest elastyczne odkształcenie obu nakładek.

W znanych rozwiązaniach podajnik służy do prowadzenia lekkich i giętkich przewodów, a dzięki wzajemnemu ustawianiu względem siebie pod kątem poszczególnych ogniw podajnika, umożliwia układanie tych przewodów nawet na krótkich odcinkach w kształt okręgu. Szczególną elastyczność i sprężystość przy skręcaniu i/lub przy zginaniu wykazuje konstrukcja podajnika otwartego lub półotwartego, względnie podajnika z przerwanym lub otwieranym trzpieniem poprzecznym. Ogniwa podajnika o typowo odgiętych i umieszczonych symetrycznie względem siebie nakładkach bocznych, przy czym nakładka jednego z ogniw zaopatrzona jest od zewnątrz w czop walcowy a nakładka sąsiedniego, kolejnego ogniwa zaopatrzona jest w odpowiednio umiejscowiony otwór pod ten czop, mogą być ze sobą w prosty sposób połączone przegubowo. Łączące się ze sobą nakładki podlegają elastycznemu odkształceniu, niezbędnemu dla zatrzaskowego połączenia ich ze sobą, za pomocą czopu walcowego jednej z nich z otworem sąsiedniej z nakładek.

Zatrzaskowe połączenie ogniw w postaci czopu i otworu, stosowane w znanych dotychczas podajnikach jest niekorzystnie połączeniem nietrwałym, zwłaszcza przy oddziaływaniu na podajnik określonych nacisków i naprężeń.

Z japońskiego opisu patentowego Patent of Japan, vol. 9 No. 124 /M-3883 60-8543 A/ znany jest podajnik, w którego ogniwach nakładki połączone są trwale dolnym trzpieniem poprzecznym. Dla uzyskania połączenia sąsiednich ogniw podajnika konieczne jest lekkie dociśnięcie nakładki pierwszego ogniwa cofniętej do wewnątrz, zaopatrzonej w czop walcowy oraz jednoczesne odchylenie nakładki sąsiedniego ogniwa, zaopatrzonej w otwór, tak aby nastąpiło zaskoczenie czopu do otworu.

Z hiszpańskiego opisu patentowego EP 0 286 442 znany jest podajnik, w którym jedno z ogniw zaopatrzone jest w skierowany na zewnątrz wydrążony czop, którego zewnętrzna powierzchnia zaopatrzona jest w element zatrzaskowy wprowadzany odpowiednio w otwór następnego ogniwa. Nakładki ogniwa połączone są w tym rozwiązaniu dwoma odłączalnymi trzpieniami poprzecznymi. Cięgna nakładek ogniw połączone są ze sobą poprzez dolne i górne trzpienie poprzeczne, tak że wydrążony czop służy wyłącznie do wstępnego łączenia ogniw podajnika.

Podobne rozwiązania są znane ponadto m.in. z opisów patentowych brytyjskiego GB,A,1 431 382 oraz hiszpańskiego ΕΡ,Α,Ο 154 882. W obu tych rozwiązaniach opisane są jednak podajniki o nieelastycznych konstrukcjach, przy czym dla połączenia ze sobą pojedynczych ogniw podajnika niezbędne jest elastyczne odkształcenie nakładek pojedynczych ogniw.

Celem wynalazku jest opracowanie prostej i ekonomicznej konstrukcji połączenia przegubowego poszczególnych ogniw podajnika, eliminującej niedogodność znanych dotychczas rozwiązań.

Zadanie to zrealizowano poprzez zaopatrzenie czopu, na jego obwodzie w element zatrzaskowy, zapewniający zatrzaskowe połączenie czopu z otworem, którego rozłączenie wymaga wywarcia odpowiedniej siły.

Zastosowanie rozwiązania według wynalazku pozwala uzyskać korzystnie optymalną niezawodność połączenia poszczególnych ogniw podajnika, również przy występowaniu silniejszych naprężeń.

Konsekwencją takiego połączenia są występujące silne napięcia rozciągające i ściskające działające na czop oraz na ścianki otworu, zwłaszcza przy dłuższych odcinkach

179 536 swobodnie zwisającego podajnika, czy pojawianiu się większych sił nośnych. Nawet najmniejsze odchylenie wzajemnego położenia przylegających do siebie powierzchni nakładek bocznych ogniw od pierwotnego położenia, równoległego do kierunku działania sił rozciągających i ściskających, powoduje pojawienie się składowej tej siły, skierowanej prostopadle do powierzchni nakładki, powodującej rozciąganie nakładki w obszarze połączenia przegubowego. W chwili powstania najmniejszego rozciągnięcia nakładki następuje nieliniowy wzrost siły rozciągającej, powodującej zwolnienie połączenia zatrzaskowego czopu z otworem. Rozwiązanie według wynalazku, polegające na zaopatrzeniu czopu w element zatrzaskowy zapobiega korzystnie jeszcze w fazie początkowej powstawaniu siły rozciągającej lub zapobiega jej wzrostowi ponad pewną wartość, nie stanowiącą zagrożenia dla jakości i trwałości połączenia przegubowego. Zastosowanie rozwiązania według wynalazku korzystnie wymusza liniowe ustawienie połączenia. Ponieważ elementy z tworzyw sztucznych zachowują nadany im kształt, rozwiązanie według wynalazku zapewnia korzystnie równoległe ułożenie względem siebie znajdujących się obok siebie elementów nakładek bocznych ogniw, zapobiegając powstawaniu sił prostopadłych przy poddawaniu podajnika naprężeniom ściskającym lub rozciągającym.

W rozwiązaniu według wynalazku leżące naprzeciw siebie, w obszarze połączenia przegubowego, nakładki boczne przylegają do siebie bez luzu osiowego. W innym rozwiązaniu według wynalazku stosuje się na czopie element zatrzaskowy wymagający wywarcia pewnego nacisku, koniecznego do połączenia ze sobą nakładek bocznych łączonych ogniw. Powstałe w ten sposób wstępne naprężenie łączonych ze sobą nakładek korzystnie poprawia równoległość położenia względem siebie obu nakładek.

W rozwiązaniu według wynalazku element zatrzaskowy na czopie wykazuje korzystnie postać promieniowego wypustu. Może on przybrać postać obwodowego zgrubienia. Zgrubienie może korzystnie posiadać wybrzuszoną powierzchnię, wyprowadzaną z walcowatej powierzchni czopu.

Przy zastosowaniu takich kształtów elementów zatrzaskowych również otwory wyposażone są korzystnie od strony zewnętrznej w rozszerzenia, umożliwiające prowadzenie zgrubienia czopu. Dzięki takiemu rozwiązaniu po połączeniu ogniw powierzchnia czołowa czopu pokrywa się z powierzchnią nakładki z otworem.

W innym rozwiązaniu według wynalazku czop wyposażony jest element zatrzaskowy w postaci promieniowych rowków, w które wprowadzane są w momencie połączenia ogniw, wypusty wykonane na wewnętrznej powierzchni otworu. Również to rozwiązanie według wynalazku może korzystnie zapewnić pokrywanie się powierzchni czołowej czopu z powierzchnią nakładki.

Rozwiązanie według wynalazku znajduje zastosowanie zwłaszcza w podajnikach, których ogniwa wykazują dwa trzpienie poprzeczne, górny i dolny, z których jeden jest przerwany, dla prostszego wprowadzenia przewodu. Taka przerwana konstrukcja jednego z trzpieni poprzecznych sprzyja niekorzystnemu, w przypadku poddania podajnika naprężeniom ściskającym lub rozciągającym, rozciąganie nakładki w obszarze połączenia przegubowego. Poddawaniu nakładki rozciąganiu zapobiega korzystnie zastosowanie elementu zatrzaskowego według wynalazku. Dla zwiększenia pewności takiego połączenia obie części przerwanego trzpienia poprzecznego powinny znajdować się na tej samej wysokości i być rozdzielone wąską szczeliną. W innym rozwiązaniu jedna z części przerwanego trzpienia poprzecznego wykazuje na swobodnym końcu stopniowany uskok. W kolejnym rozwiązaniu obie części trzpienia są umieszczone na innej wysokości i na pewnym odcinku ich swobodne końce umieszczone są obok siebie.

W innym rozwiązaniu dla jeszcze pewniejszego połączenia przegubowego ogniw podajnika o przerwanym trzpieniu poprzecznym nakładki boczne ogniwa wraz z pełnym trzpieniem łączącym wykonuje się z jednego rodzaju tworzywa, natomiast trzpień przerwany z innego rodzaju tworzywa. Wykonanie nakładek i trzpienia pełnego z tworzywa sztywnego pozwala na wykonanie trzpienia przerwanego z miękkiego tworzywa elastycznego, ułatwiającego wprowadzenie przewodu, zapewniając jednocześnie wskutek odpowiedniej sztywności całego ogniwa, niezawodne połączenie przegubowe ogniw.

179 536

Przedmiot wynalazku w przykładowym rozwiązaniu, przedstawiony został na rysunku, na którym:

fig. 1 przedstawia ogniwo podajnika w widoku z góry, fig. 2 - ogniwo w przekroju wzdłużnym według linii II-II na fig.l, fig. 3 - ogniwo z fig.l, w widoku z przodu, fig. 4 - element zaznaczony na fig. 3, w powiększeniu, w widoku z boku, fig. 5 - ogniwo w innym rozwiązaniu, w widoku z góry, fig. 6 - ogniwo w innym rozwiązaniu, w widoku z przodu, fig. 7 - ogniwo w innym rozwiązaniu, w widoku z góry.

Przedstawione na fig. 1, fig. 2 i fig. 3 ogniwo podajnika, w jednym z możliwych rozwiązań, składa się z dwóch nakładek 1 i 2 oraz łączącego je trzpienia poprzecznego 3 i trzpienia górnego 4. W przedstawionym przykładowym rozwiązaniu ogniwa podajnika nakładki ogniwa 1 i 2 są wygięte, przy czym cofnięta do wewnątrz część nakładki (po lewej stronie na fig.l i fig. 2) zaopatrzona jest w wystający na zewnątrz czop 5, który wprowadzany jest w otwór 6, wykonany w wysuniętej na zewnątrz części nakładki (po prawej stronie na fig. 1 i fig. 2) sąsiedniego ogniwa, stwarzając przegubowe połączenie obu sąsiadujących ze sobą ogniw podajnika.

Jak przedstawiono na fig. 1 do fig. 4 trzpień górny 4 jest przerwany w swojej środkowej części. Dzięki temu możliwe jest wciśnięcie obu ramion 7 i 8 i wprowadzenie do ogniwa podajnika przewodu. Wykonanie ramion 7 i 8 z miękkiego, elastycznego i sprężystego materiału ułatwia ułożenie przewodu w podajniku. Po wprowadzeniu przewodu ramiona 7 i 8 powracają do zamkniętego położenia pierwotnego, przedstawionego na fig.3. Ramiona 7 i 8 przedstawione na fig. 1 do fig. 4 umieszczone są na takiej samej wysokości. Ramie 8 zaopatrzone jest na końcu w stopniowany uskok 9 znajdujący się naprzeciw końca ramienia 7. Takie rozwiązanie zapewnia prowadzenie przewodu w zamkniętej przestrzeni ogniwa podajnika.

W innym rozwiązaniu, przedstawionym na fig. 6 zamknięcie przestrzeni prowadzenia przewodu w ogniwie podajnika realizowane jest przez ramiona lOill umieszczone na różnej wysokości, których końce nakładają się na siebie na pewnym odcinku.

Przerwa pomiędzy oboma ramionami 7 i 8 oraz 10 i 11 trzpienia górnego 4 przedstawionego na fig. 1 do fig. 4 oraz na fig. 6 przebiega równolegle do wzdłużnej osi ogniwa podajnika.

Inne korzystne rozwiązanie przedstawione na fig. 5 polega na nakładaniu się na siebie obu ramion 12 i 13 rozdzielonych szczeliną, przebiegającą ukośnie do wzdłużnej osi ogniwa podajnika.

Możliwe jest także ułożenie względem siebie ramion 16 i 17 jak przedstawiono na fig. 7.

Konstrukcja trzpienia górnego 4 z przerwą stanowi zagrożenie dla jakości i pewności połączenia przegubowego.

Aby zapobiec wynikającemu z tego zagrożenia zerwaniu połączenia przegubowego czopu 5 z otworem 6 wskutek poddawania nakładek 1 i 2 podajnika naprężeniom powstającym przy zginaniu i/lub skręcaniu podajnika, czop 5 zaopatrzony jest na swobodnym końcu w promieniowe zgrubienie 14, o promieniu większym od promienia otworu 6. Zaopatrzenie czopu 5 w zgrubienie 14 wymaga wywarcia pewnego nacisku dla zatrzaskowego wprowadzenia czopu 5 w otwór 6, jak również dla późniejszego zwolnienia uzyskanego w ten sposób połączenia przegubowego. Dla korzystniejszego efektu zatrzasku zgrubienie 14 wykazuje wybrzuszoną powierzchnię, wyprowadzoną z cylindrycznej powierzchni czopu 5.

179 536

FIG.3

179 536

FIG.5

FIG.6

FIG.7

179 536

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Podajnik przewodu, zwłaszcza do prowadzenia węży gumowych i kabli pomiędzy dwoma - stałym i ruchomym - punktami podłączenia, którego każde ogniwo stanowiące lekką i cienkościenną konstrukcję, składa się z dwóch nakładek bocznych, połączonych ze sobą co najmniej jednym trzpieniem poprzecznym, a nakładki boczne sąsiadujących ze sobą ogniw połączone są ze sobą przegubowo wskutek zaopatrzenia nakładki jednego z ogniw w czop walcowy a nakładki sąsiedniego ogniwa w odpowiednio umiejscowiony otwór, w sposób umożliwiający elastyczne wychylenie się względem siebie sąsiadujących ze sobą ogniw, przy czym dla połączenia ze sobą dwóch ogniw poprzez wprowadzenie czopu nakładki jednego z ogniw w otwór nakładki sąsiedniego ogniwa konieczne jest elastyczne odkształcenie obu nakładek, znamienny tym, że czop walcowy (5) zaopatrzony jest na obwodzie w element zatrzaskowy, stanowiący dodatkowe zabezpieczenie przed zerwaniem połączenia przegubowego w przypadku poddania podajnika określonym obciążeniom, a ponowne rozłączenie połączenia czopu (5) z otworem (6) wymaga zastosowania odpowiedniej siły.
2. 2. Podajnik według zastrz. 1, znamienny tym, że znajdujące się naprzeciw siebie w obszarze przegubu nakładki boczne (1) względnie (2) przylegają do siebie bez luzu osiowego.
3. 3. Podajnik według zastrz. 1, znamienny tym, że element zatrzaskowy, znajdujący się na obwodzie czopu walcowego (5) powoduje dociskanie do siebie obu połączonych ze sobą nakładek bocznych (1) względnie (2).
4. 4. Podajnik według zastrz. 1, znamienny tym, że element zatrzaskowy na czopie walcowym (5) ma kształt obwodowego zgrubienia (14) na wolnym końcu czopu walcowego (5).
5. 5. Podajnik według zastrz. 1, znamienny tym, że obwodowe zgrubienie (14) zaopatrzone jest w wybrzuszoną powierzchnię wyprowadzoną z cylindrycznej części czopu (5).
6. 6. Podajnik według zastrz. 1, znamienny tym, że otwory (6) na ich krawędziach zewnętrznych zaopatrzone są w rozszerzenia, w które wprowadzone są zgrubienia (14) czopu walcowego (5) w taki sposób, że czołowa powierzchnia czopu walcowego (5) oraz powierzchnia nakładki (1 lub 2) pokrywają się.
7. 7. Podajnik przewodu, zwłaszcza do prowadzenia węży gumowych i kabli pomiędzy dwoma - stałym i ruchomym - punktami podłączenia, którego każde ogniwo stanowiące lekką i cienkościenną konstrukcję, składa się z dwóch nakładek bocznych, połączonych ze sobą co najmniej jednym trzpieniem poprzecznym, przy czym drugi trzpień wykazuje przerwanie w środkowej części, a nakładki boczne sąsiadujących ze sobą ogniw połączone są ze sobą przegubowo wskutek zaopatrzenia nakładki jednego z ogniw w czop walcowy a nakładki sąsiedniego ogniwa w odpowiednio umiejscowiony otwór, w sposób umożliwiający elastyczne wychylenie się względem siebie sąsiadujących ze sobą ogniw, przy czym dla połączenia ze sobą dwóch ogniw poprzez wprowadzenie czopu nakładki jednego z ogniw w otwór nakładki sąsiedniego ogniwa konieczne jest elastyczne odkształcenie obu nakładek, znamienny tym, że oba ramiona (7) i (8) przerwanego trzpienia górnego (4) umieszczone są na takiej samej wysokości i rozdzielone między sobą bardzo wąską szczeliną.
8. 8. Podajnik według zastrz. 7, znamienny tym, że ramię (8) przerwanego trzpienia górnego (4) wykazuje na końcu zbliżonym do końca drugiego ramienia (7) stopniowany uskok (9) pokrywający się z końcem ramienia (7).
9. 9. Podajnik według zastrz. 7, znamienny tym, że oba ramiona (10,11) przerwanego trzpienia górnego (4) umieszczone są na różnej wysokości a ich końce pokrywają się.
10. 10. Podajnik według zastrz. 7, znamienny tym, że nakładki (1, 2) oraz łączący je trzpień poprzeczny (3) wykonane są ze sztywnego tworzywa a trzpień górny (4) z miękkiego tworzywa sprężystego.

    179 536