PL176119B1

PL176119B1 - Maszyna kuchenna z mieszalnikiem oraz sposób przygotowywania potraw w maszynie kuchennej z mieszalnikiem

Info

Publication number: PL176119B1
Application number: PL95316764A
Authority: PL
Inventors: Uwe Kemker; Stefan Dörner; Oliver Lapp
Original assignee: Vorwerk Co Interholding
Priority date: 1994-04-28
Filing date: 1995-04-28
Publication date: 1999-04-30
Also published as: DE59502515C5; HU219217B; CN1149244A; CZ289883B6; DK0757530T3; DE4414823A1; HUT74848A; EP0757530A1; HU9602849D0; PL316764A1; CZ292296A3; US5794524A; JPH09512453A; GR3027617T3; SK134496A3; CA2189017A1; ES2117423T3; ATE167029T1; AU2523295A; DE59502515D1

Abstract

1. Maszyna kuchenna z mieszalnikiem i napedem dla mieszadla w mieszalniku, przy czym mieszalnik jest ogrzewany w swej dolnej czesci, znamienna tym, ze nadstawka (22) do mieszalnika (6) ma perforowane dno (29) do obróbki produktów zywnosciowych (38) na parze, przy czym otwory (31) sa umieszczone w czesci dna (29) nadstawki, na której uklada sie goto- wany produkt, a kondensat/powstajaca wilgoc sa za- wracane do mieszalnika (6). 24. Sposób przygotowywania potraw w maszynie kuchennej z mieszalnikiem i napedem mieszadla, któ- ra zawiera instalacje grzewcza do gotowania potraw, znamienny tym, ze unoszace sie z mieszalnika (6) pary kieruje sie do nadstawki (22), przy czym przecho- dza one przez, umieszczone w nadstawce (22), goto- wane produkty (38), i w postaci kondensatu, który ponownie przechodzi przez gotowane produkty (38), kieruje sie go w odwrotnym kierunku z powrotem do mieszalnika (6). PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest maszyna kuchenna z mieszalnikiem i napędem dla mieszadła w mieszalniku, przy czym mieszalnik jest ogrzewany w swej dolnej części oraz sposób przygotowywania potraw w maszynie kuchennej z mieszalnikiem i napędem mieszadła, zawierającej instalację grzewczą do gotowania potraw.

Znane są maszyny kuchenne, które mają napęd do mieszadła w mieszalniku. Tego rodzaju maszyny kuchenne służą przykładowo do wykonywania ciast lub temu podobnych, na przykład makaronów. Umieszczone w mieszalniku składniki są mieszane za pomocą napędzanego mieszadła. Zależnie od wykonania mieszadła składniki można również zagniatać w ciasto lub temu podobne. Z niemieckiego zgłoszenia patentowego nr DE-OS 3507276 znane jest rozwiązanie, w którym tego typu maszyny kuchenne są wyposażone w instalację grzewczą. To ostatnie działa korzystnie w dolnej części mieszalnika, który wskutek tego jest ogrzewany. Wykonane w ten sposób maszyny kuchenne można wykorzystać na przykład do sporządzania zup, sosów lub temu podobnych. W czasie fazy grzania, znajdująca się w mieszalniku zupa lub sos są mieszane, co pozwala uzyskać optymalne wymieszanie składników i lepszy aromat potrawy.

Celem wynalazku jest dalsze udoskonalenie tego typu maszyny kuchennej w prosty sposób.

Maszyna kuchenna z mieszalnikiem i napędem dla mieszadła w mieszalniku, charakteryzuje się według wynalazku tym, że nadstawka do mieszalnika ma perforowane dno do obróbki produktów żywnościowych naparze, przy czym otwory są umieszczone w części dna nadstawki, na której układa się gotowany produkt, a kondensat/powstająca wilgoć są zawracane do mieszalnika.

Korzystnie, dno nadstawki zawiera centralny, pozbawiony otworów obszar, a pomiędzy nadstawką i mieszalnikiem znajduje się wkładana pokrywa, zawierająca centralny duży otwór.

Korzystnie, nadstawka jest zakryta pokrywą, przy czym pokrywa ma otwory i powierzchnię do układania gotowanych produktów i otwory są przyporządkowane obszarowi podparcia centralnego obszaru dna.

Korzystnie, pokrywa zawiera wewnętrzny, wybrzuszony do góry, centralny obszar dna.

17(6119

Korzystnie, pokrywa ma po stronie obrzeża, począwszy od obszaru podparcia, wznoszący się fragment, który przechodzi w podniesione obrzeże.

Korzystnie, pokrywa ma od spodu obwodowy próg uszczelniający, tworzący szczelne połączenie z krawędzią nadstawki, zwłaszcza w postaci obwodowego żebra.

Korzystnie, otwory pokrywy są częściowo wpuszczone w zarys żebra a kołnierz progu ociekowego jest ciągły także w obszarze otworów.

Korzystnie, pomiędzy nadstawką i pokrywą znajduje się wkładka, przy czym zwłaszcza krawędź wkładki znajduje się wewnątrz obwodowego progu uszczelniającego pokrywy, a pomiędzy wkładką i wewnętrzną powierzchnią nadstawki znajdują się otwory przepływowe.

Korzystnie, krawędź wkładki ma kształt falisty, przy czym wierzchołki i doliny fali rozciągają się pionowo.

Korzystnie, wysokość fali odpowiada w przybliżeniu grubości ścianki, zaś długość fali odpowiada w przybliżeniu cztero- do pięciokrotnej grubości ścianki.

Korzystnie, cześć progu uszczelniającego ma postać paska uszczelniającego a pokrywa zawiera, cofniętą do wewnątrz i odsuniętą od paska uszczelniającego, ściankę zamykającą komory mocowania, zaopatrzoną w otwory, w których mieści się uchwyt wkładki.

Korzystnie, na uchwycie nadstawki ukształtowane jest żebro wieńczące, które przylega od zewnątrz do paska uszczelniającego.

Korzystnie, nadstawka zawiera powierzchnie ustalające, współpracujące z odpowiednimi przeciwpowierzchniami ustalającymi na wkładanej pokrywie, przy czym zwłaszcza powierzchnia ustalająca ma kształt schodkowy i/lub rozciąga się prostopadle do głównej osi nadstawki.

Korzystnie, powierzchnie ustalające na nadstawce mają kształt łagodnych podcięć, a co najmniej jedna przeciwpowierzchnia ustalająca ma postać noskowego progu ustalającego.

Sposób przygotowywania potraw w maszynie kuchennej z mieszalnikiem według wynalazku polega na tym, że unoszące się z mieszalnika pary kieruje się do nadstawki, przy czym przechodzą one przez, umieszczone w nadstawce, gotowane produkty, i w postaci kondensatu, który ponownie przechodzi przez gotowane produkty, kieruje się go w odwrotnym kierunku z powrotem do mieszalnika.

Korzystnie, pary, po pierwszym przejściu przez gotowane produkty, kieruje się na zamkniętą pokrywę nadstawki, na której następuje kondensacja.

W efekcie opracowana została maszyna kuchenna, która poza wymienionymi funkcjami, jak mieszanie i nagrzewanie daje również możliwość aromatyzowania artykułów spożywczych. Osiąga się to w ten sposób, że nadstawka do mieszalnika ma perforowane dno do obróbki produktów żywnościowych na parze, przy czym otwory są umieszczone w części dna nadstawki, na której układa się gotowany produkt, a kondensat/powstająca wilgoć są zawracane do mieszalnika. W wyniku podgrzewania znajdującej się w mieszalniku, wrzącej cieczy uwalniane są aromatyzowane pary. Działanie to zostaje dodatkowo wzmocnione, jeżeli włączy się umieszczone w mieszalniku mieszadło. Aromatyzowane pary mogą dzięki temu przechodzić przez otwory w dnie nadstawki i omywać, umieszczone w nadstawce, przeznaczone do obróbki, produkty żywnościowe. Wspomniane produkty żywnościowe ewentualnie produkty gotowane wchłaniają przy tym zawarte w parze substancje aromatyczne. Kondensat, powstający w nadstawce w czasie obróbki na parze, można zawracać do mieszalnika przez otwory umieszczone w dnie nadstawki. Korzystne jest przy tym zwłaszcza to, że wilgoć powstająca w trakcie obróbki na parze, zwłaszcza wilgoć wychodząca z produktów żywnościowych, jest również zawracana do mieszalnika we wspomniany wyżej sposób. Wrząca ciecz, znajdująca się w mieszalniku, jest wskutek tego wzbogacana w substancje aromatyczne gotowanych produktów. Włączone mieszadło powoduje optymalne wymieszanie zawróconej wilgoci lub kondensatu.

Wykonana w ten sposób maszyna kuchenna nadaje się do stosowania zwłaszcza wówczas, gdy sosy lub temu podobne należy przyprawić aromatami przyprawowymi, nie dopuszczając przy tym do bezpośredniego kontaktu sosów lub temu podobnych z przyprawami. W tym celu przyprawy można umieścić w nadstawce, co sprawia, że uwolnione wskutek obróbki na parze, aromatyczne substancje przypraw ulegają kondensacji. Kondensat ten ścieka następnie przez otwory w dnie nadstawki z powrotem do mieszalnika. Znajdujące się w nim sosy zostają przyprawione żądanymi aromatami. Obracające się w sposób ciągły mieszadło powoduje

Π6 119 równomierny rozkład substancji aromatycznych. W innym korzystnym wykonaniu wynalazku dno nadstawki zawiera centralny, pozbawiony otworów obszar. Dzięki temu wykonaniu powstaje powierzchnia, która pozwalaumieścić w nadstawce także drobnoziarniste przyprawy lub temu podobne. Otwory w dnie nadstawki mają tak dobrane wymiary, że typowe produkty żywnościowe lub duże przyprawy nie mogą przez nie wpadać do mieszalnika, a zarazem są na tyle duże, że umożliwiają zawracanie nawet gęstego kondensatu lub wilgoci zebranej w postaci gęstej cieczy. Drobnoziarniste przyprawy, jak sól, pieprz lub. temu podobne, mogłyby jednak wpadać przez te otwory do mieszalnika.

Dzięki wykonaniu według wynalazku przyprawy te można umieścić w ciągłym obszarze dna nadstawki. Również w tym obszarze przyprawy/produkty żywnościowe są omywane przez unoszące się pary. Jak już wspomniano, ciągły obszar jest umieszczony korzystnie w centralnym obszarze dna nadstawki, co także przyczynia się do optymalnego omywania ułożonych na nim przypraw lub produktów żywnościowych. Nadstawka może mieć na przykład kształt garnka lub ściętego stożka, przy czym nadstawka rozszerza się ku górze. Możliwe jest ponadto owalne ukształtowanie dna garnkowej nadstawki i zaopatrzenie jej w uchwyty, przy czym uchwyty znajdują się korzystnie na przedłużeniu wzdłużnej osi owalnej nadstawki. W korzystnym wykonaniu owalnie ukształtowanej nadstawki stosunek długości osi wzdłużnej do osi poprzecznej wynosi od około 1,2:1 do 1,5:1. Tak ukształtowana nadstawka jest otwarta od góry imoże być za pomocą uchwytów wkładana do mieszalnika lub z niego wyjmowana.

W następnym korzystnym wykonaniu pomiędzy nadstawką i mieszalnikiem znajduje się wkładana pokrywa, która zawiera w zasadzie centralny duży otwór. Pokrywa ta jest korzystnie dopasowana do zarysu mieszalnika i umieszczona na nim. Ustawia się na niej nadstawkę. Powstający w trakcie procesu parowania kondensat lub powstająca wilgoć jest, jak już wspomniano, zawracana przez otwory w dnie nadstawki. Po przejściu przez otwory dna nadstawki kondensat lub powstająca wilgoć dostają się do powierzchni wkładanej pokrywy. Jest ona korzystnie nachylona w kierunku dużego otworu, dzięki czemu ściekająca poza dużym otworem wilgoć jest kierowana do otworu, skąd przechodzi do mieszalnika. Centralne usytuowanie wkładanej pokrywy powoduje ponadto centralne zawracanie kondensatu lub powstaj ącej wilgoci w kierunku, usytuowanego również centralnie, mieszadła. Centralny duży otwór jest w rzucie przyporządkowany centralnemu, ciągłemu obszarowi dna nadstawki, dając ten korzystny efekt, że para unosząca się z mieszalnika dochodzi najpierw do obszaru ciągłego, a stamtąd jest kierowana do krawędzi nadstawki. Umieszczenie, zaopatrzonej w centralny duży otwór, wkładanej pokrywy pomiędzy mieszalnikiem i nadstawką daje korzystny efekt, ponieważ w przeciwnym razie unosząca się centralnie para dochodziłaby do, znajdującego się bezpośrednio nad mieszalnikiem, gotowanego produktu. W rezultacie środkowa cześć produktu byłaby gotowana wcześniej niż jego brzegi. Korzystną cechą tego wykonania jest również to, że po zdjęciu nadstawki mieszalnik i mieszadło nie są od razu odsłaniane. Aby osiągnąć skuteczniejsze oddziaływanie w trakcie procesu gotowania, zaproponowano, aby nadstawka była zakryta pokrywą, przy czym pokrywa miała otwory i powierzchnię do układania gotowanych produktów. Pokrywa osłania zatem komorę gotowania, co zapobiega niekontrolowanemu ulatnianiu się aromatyzowanych par, napływających do nadstawki i przepływaj ących przez komorę gotowania.

W ten sposób zapewnione jest optymalne omywanie, umieszczonych w nadstawce, produktów żywnościowych lub temu podobnych. Aby jednak przeciwdziałać zwiększonemu nadciśnieniu, pokrywa zawiera otwory, przez które mogą wychodzić pary. Wymiary i ilość tych otworów są jednak tak dobrane, że tylko część, wchodzących do nadstawki, aromatyzowanych par może przez nie przechodzić. W porównaniu z dnem nadstawki, które poza wspomnianym centralnym, ciągłym obszarem jest na całej powierzchni pokryte otworami, pokrywa jest zaopatrzona jedynie w niewielką ilość, rozmieszczonych w rzędach, otworów. Korzystne jest przy tym rozmieszczenie otworów w postaci dwóch, leżących jeden nad drugim, rzędów. Otwory w pokrywie można ponadto wykorzystać do tego, by omywać aromatyzowanymi parami gotowany produkt, umieszczony na powierzchni pokrywy. Powstaje w ten sposób warstwowy układ powierzchni, na których układa się produkty żywnościowe, przeznaczone do obróbki na parze. Podobnie jak w opisanej uprzednio nadstawce, kondensat lub wilgoć, wydzielane z produktów żywnościowych umieszczonych na pokrywie, można przez otwory w nadstawce

176 119 zawracać do nadstawki, a stamtąd do mieszalnika. Wykonanie to jest korzystne zwłaszcza wówczas, gdy różne produkty mają być gotowane w parach tej samej cieczy, nie stykając się z nią bezpośrednio. Pokrywa może być ponadto od spodu, to znaczy od strony nadstawki, zaopatrzona w, przykładowo pierścieniowy, próg ociekowy. Ten, skierowany w dół, próg powoduje ściekanie zbierającego się na spodzie pokrywy kondensatu z powrotem do nadstawki. Zewnętrzny zarys pokrywy odpowiada przy tym korzystnie zarysowi nadstawki. Ponadto zaproponowano zaopatrzenie pokrywy w uchwyty, których położenie po nasadzeniu pokrywy na nadstawkę pokrywa się z położeniem uchwytów nadstawki. Pokrywa może korzystnie służyć także jako podstawka dla nadstawki, na przykład przy odstawianiu nadstawki na powierzchnię roboczą.

W tym celu zewnętrzny zarys nadstawki od strony jej dna odpowiada wewnętrznemu zarysowi progu ociekowego pokrywy. Jeżeli pokrywa jest używana jako podstawka, wówczas kładzie się ją na podłożu odwrotnie, to znaczy pierwotnym wierzchem do dołu, tak że wspomniany pierścieniowy próg ociekowy jest skierowany do góry. Teraz na pokrywie stawia się nadstawkę tak, że zewnętrzny zarys dna nadstawki jest obejmowany przez pierścieniowy próg ociekowy. Cała wilgoć, wydostająca się z nadstawki przez otwory w jej dnie jest zatem wychwytywana wewnątrz obszaru, wyznaczonego przez pierścieniowy próg ociekowy. Ponadto zaproponowano, aby pokrywa zawierała wewnętrzny, wybrzuszony do góry, centralny obszar dna. Podczas gotowania ten, mający kształt czaszy, centralny obszar dna powoduje celowe spływanie kondensatu ewentualnie powstąaącej wilgoci na powierzchni pokrywy do obszarów brzegowych. Przy użytkowaniu pokrywy jako podstawki ukształtowanie to powoduje w przypadku ustawienia nadstawki na pokrywie zwiększenie objętości, mieszczącej się w obszarze pierścieniowego progu ociekowego. Powierzchnia wybrzuszonego ku górze, centralnego obszaru dna ma zarys, odpowiadający zewnętrznemu zarysowi pokrywy. Przy owalnym ukształtowaniu nadstawki i pokrywy oznacza to odpowiednio owalny kształt powierzchni centralnego obszaru dna. Korzystnie otwory są przyporządkowane obszarowi podparcia centralnego obszaru dna. Wilgoć, spływająca z podwyższonego centralnego obszaru dna, przechodzi bezpośrednio przez otwory w nadstawce. Zbieranie i zawracanie kondensatu lub powstającej wilgoci z umieszczonego na powierzchni pokrywy produktu jest optymalizowane w ten sposób, że pokrywa ma po stronie obrzeża, począwszy od obszaru podparcia, wznoszący się fragment, który przechodzi w podniesione obrzeże. Obrzeże to zamyka powierzchnią do układania gotowanych produktów, co z jednej strony zapewnia prawidłowe zbieranie kondensatu lub powstającej wilgoci, a z drugiej strony zabezpiecza produkt leżący na powierzchni pokrywy przed spadnięciem. Wychodzący z obszaru podparcia, wznoszący się fragment powoduje spływanie kondensatu lub powstającej wilgoci od obrzeża w kierunku otworów, które, jak już wspomniano, znajdują się w obszarze podparcia podwyższonego centralnego obszaru dna. Tworzy się zatem rynienka, w której rozmieszczone są otwory. Jeżeli taka wanienko w npokrywajest zaopatrzona od spodu we wspomniany wcześniej próg ociekowy, wówczas próg ten ma tak dobrane wymiary, że otwory pokrywy są usytuowane poza pierścieniowym zamkniętym obszarem progu ociekowego.

Szczególnie korzystne jest, jeżeli pokrywa ma od spodu obwodowy próg uszczelniający, który tworzy szczelne połączenie z krawędzią nadstawki. Zapobiega to niekontrolowanemy wydostawaniu się aromatyzowanych par. Omywają one komorę gotowania nadstawki, zamkniętą pokrywą zaopatrzoną w obwodowy próg uszczelniający. Pary mogą ulatniać się jedynie w kontrolowany sposób przez otwory znajdujące się w pokrywie, aby z jednej strony zapobiec wytwarzaniu zbyt wysokiego ciśnienia w komorze gotowania, a z drugiej strony omywać produkt, ułożony na powierzchni pokrywy. Korzystne jest przy tym takie ukształtowanie pokrywy, w którym jej zarys zewnętrzny odpowiada zewnętrznemu zarysowi nadstawki. Obwodowy próg uszczelniający biegnie na spodzie pokrywy wzdłuż jej krawędzi i w pewnym względem niej odstępie. Pokrywa jest nasadzana na nadstawkę tak, że krawędź wystająca poza próg uszczelniający wspiera się na krawędzi nadstawki, a próg uszczelniający przylega od wewnątrz do krawędzi nadstawki. Zaproponowano ponadto, by przy użyciu zaopatrzonej w uchwyty nadstawki i również zaopatrzonej w uchwyty pokrywy wzdłuż zewnętrznego zarysu pokrywy biegł obwodowy próg uszczelniający. Oznacza to, że próg uszczelniający rozciąga się, począwszy od krawędzi pokrywy, na obszar uchwytów. Można to zrealizować przykładowo w

176 119 postaci umieszczonych od spodu żeber, które zapewniaj ą szczelne połączenie między uchwytami nadstawki i pokrywy. Jak już wspomniano, spód pokrywy można wyposażyć w, na przykład pierścieniowy próg ociekowy. Można to osiągnąć w ten sposób, że pokrywa ma od spodu wewnętrzny, odsunięty od progu uszczelniającego, próg ociekowy w postaci obwodowego żebra. Żebro to w rzucie prostopadłym znajduje się w obszarze podparcia centralnego obszaru dna. Unoszące się pary można zatem w sposób kontrolowany skraplać po kondensacji ponownie do nadstawki. W alternatywnym wykonaniu zaproponowano, aby otwory pokrywy były częściowo wpuszczone w zarys żebra. Ukształtowanie to zapewnia, że powstający na pokrywie nadstawki kondensat może przez otwory przedostawać się bezpośrednio do obszaru progu ociekowego i stamtąd ściekać. Otwory pokrywy są korzystnie tak rozmieszczone, że kołnierz progu ociekowego pozostaje nienaruszony także w obszarze otworów. W tym celu próg ociekowy może mieć na przykład trapezowy przekrój, przy czym otwory pokrywy przechodzą przez trapezową powierzchnię progu ociekowego. Cały przechodzący kondensat przechodzi zatem natychmiast do obszaru kołnierza progu ociekowego, z którego następuje jego celowe ściekanie do nadstawki. Korzystne jest ponadto, jeżeli pomiędzy nadstawką i pokrywą znajduje się wkładka. We wkładce tej można umieścić następne produkty żywnościowe, przeznaczone do gotowania na parze. W ten sposób możliwe jest gotowanie produktów żywnościowych w trzech warstwach.

W tym celu dno wkładki ma odpowiednie otwory, korzystnie ukształtowane i rozmieszczone w taki sam sposób, jak otwory w dnie nadstawki. Oznacza to, że również tutaj można przewidzieć centralny, ciągły obszar. Aby przy użyciu tego typu wkładki zapewnić optymalne uszczelnienie całej komory gotowania, krawędź wkładki znajduje się wewnątrz obwodowego progu uszczelniającego pokrywy. Uszczelnienie komory gotowania lub współpraca obwodowego progu uszczelniającego z krawędzią nadstawki nie ulegają pogorszeniu wskutek zastosowania wkładki. W analogicznym do poprzednich wykonań, w którym nadstawka i pokrywa mają uchwyty, również wkładkę można zaopatrzyć w uchwyty, którymi opiera się ona na górnej powierzchni uchwytów nadstawki. Szczególnie korzystne jest przy tym, jeżeli obwodowy próg uszczelniający pokrywy rozciąga się również na obszar uchwytów. Znajdujące się na spodzie uchwytów pokrywy odcinki progu uszczelniającego zapewniają optymalne uszczelnienie w tym obszarze. Uchwyty pokrywy osłaniają obszar uchwytów wkładki, przy czym znajdujące się tam odcinki progu uszczelniającego opierają się szczelnie o górną powierzchnię uchwytów nadstawki. W kolejnym wykonaniu pomiędzy wkładką i wewnętrzną powierzchnią nadstawki znajdują się otwory przepływowe. W tym celu wkładka może mieć, umieszczone od zewnątrz w obszarze ścianki, występy, którymi opiera się na wewnętrznej powierzchni nadstawki. Pomiędzy tymi występami pozostają otwory przepływowe, przy czym zapewnione jest to, że unoszące się pary płyną również po zewnętrznej stronie do górnej części oddzielonej wkładką nadstawki, ogrzewając umieszczone tam potrawy. Korzystne jest wykonanie, w którym krawędź wkładki ma kształt falisty, przy czym wierzchołki i doliny fali rozciągają się pionowo. Wkładka opiera się przy tym w obszarze wierzchołków fal na wewnętrznej powierzchni nadstawki, zaś otwory przepływowe powstają w obszarze dolin fal. Krawędź ma korzystnie falisty kształt na całym obwodzie wkładki. Korzystnie wymiary falistej krawędzi wkładki są tak dobrane, że wysokość fali odpowiada w przybliżeniu grubości ścianki, zaś długość fali odpowiada w przybliżeniu cztero- do pięciokrotnej grubości ścianki. Jak już wspomniano, pokrywę można wyposażyć od spodu w obwodowy próg uszczelniający.

W kolejnym wykonaniu zaproponowano zatem, aby część progu uszczelniającego miała postać paska uszczelniającego, a pokrywa zawierała, cofniętą do wewnątrz i odsuniętą od paska uszczelniającego, ściankę zamykającą komory mocowania, zaopatrzoną w otwory, w których mieści się uchwyt wkładki. Próg uszczelniający pokrywy jest przedłużony w obszarze uchwytów pokrywy w postaci pasków uszczelniających. W celu utworzenia komory mocowania, w której w stanie zmontowanym mieści się co najmniej część uchwytu wkładki, przewidziano, cofniętą do wewnątrz i odsuniętą od paska uszczelniającego, ściankę zamykającą. Ma ona otwory do przełożenia uchwytu wkładki. Otwory te w stanie zmontowanym są w przybliżeniu całkowicie wypełnione przekrojem uchwytu wkładki. Wykonanie to pozwala' uzyskać lepsze uszczelnienie komory gotowania od zewnątrz. Gorące pary przechodzą jedynie w niewielkich ilościach w

176 119 utworzoną komorę mocowania pomiędzy paskiem uszczelniającym i ścianką zamykającą, dzięki czemu uchwyty, zwłaszcza uchwyty pokrywy, nie ulegają zbyt silnemu nagrzaniu. Aby ten efekt poprawić, można zastosować wykonanie z uszczelnieniem labiryntowym, w którym nauchwycie nadstawki ukształtowane jest żebro wieńczące, które przylega od zewnątrz do paska uszczelniającego. Nasadzona pokrywa opiera się na nim w obszarze uchwytu nadstawki za pomocą paska uszczelniającego. Kolejne podparcie jest zrealizowane w obszarze ścianek zamykających komorę mocowania. Paski uszczelniające są zakryte od zewnątrz, umieszczonym od góry na uchwycie nadstawki, żebrem wieńczącym, co daje w efekcie labiryntowe uszczelnienie komory gotowania w obszarze uchwytów.

Aby pomóc użytkownikowi odpowiednio ustawić nadstawkę na mieszalniku, nadstawka może zawierać powierzchnie ustalające, które współpracują z odpowiednimi przeciwpowierzchniami ustalającymi na wkładanej pokrywie. Powierzchnie ustalające nadstawki są przy tym umieszczone korzystnie w obszarze dna nadstawki i mają kształt wgłębień. Wgłębienia te współpracują z odpowiednimi wybrzuszeniami, na przykład w postaci nosków wkładanej pokrywy. Poza ułatwieniem orientacji dla użytkownika powierzchnie ustalające stanowią ponadto zabezpieczenie przed przekręcaniem się nadstawki na wkładanej pokrywie. Zwłaszcza w przypadku, wspomnianego już, owalnego zarysu nadstawki przy wstrząsach może dojść do przekręcania się nadstawki na wkładanej pokrywie, co prowadzi do przemieszczania i podnoszenia nadstawki. Wspomniane powierzchnie ustalające zapobiegają temu zjawisku, ponieważ stanowią zabezpieczenie przed obrotem. Szczególnie korzystne okazało się schodkowe ukształtowanie powierzchni ustalającej. Wreszcie w kolejnym wykonaniu przewidziano, że powierzchnia ustalająca rozciąga się prostopadle do głównej osi nadstawki. We wspomnianym owalnym ukształtowaniu nadstawki i odpowiednim ukształtowaniu wkładanej pokrywy powierzchnia ustalająca rozciąga się prostopadle do dłuższej osi owalnej podstawy. Korzystnie także przeciwpowierzchnia ustalająca na wkładanej pokrywie jest ustawiona prostopadle do wzdłużnej osi owalnej powierzchni wkładanej pokrywy. Aby zapobiec niepożądanemu zdjęciu nadstawki, na przykład przez dzieci, powierzchnie ustalające na nadstawce mogą mieć kształt łagodnych podcięć. Te łagodne podcięcia mogą współpracować z odpowiednimi przeciwpowierzchniami ustalającymi, przy czym po nasadzeniu nadstawki na wkładaną pokrywę tworzy się zaczep, uniemożliwiający przechylanie nadstawki. W tym celu co najmniej jedna przeciwpowierzchnia ustalająca może mieć postać noskowego progu ustalającego. Korzystne jest przy tym wykonanie, w którym zaczep znajduje się naprzeciw uchwytu mieszalnika, w którym to celu wkładana pokrywa mieszalnika ma skierowany do wewnątrz nosek, a nadstawka ma odpowiednio ukształtowane wgłębienie.

Przedmiotem wynalazku jest ponadto sposób przygotowywania potraw w wykonanym jako maszyna kuchenna urządzeniu, które zawiera umieszczone w mieszalniku mieszadło i instalację grzewczą do gotowania potraw. W korzystnym wykonaniu unoszące się z mieszalnika pary kieruje się do nadstawki, przy czym przechodzą one przez, umieszczone w nadstawce, gotowane produkty, i w postaci kondensatu, który ponownie przechodzi przez gotowane produkty, kieruje się go w odwrotnym kierunku z powrotem do mieszalnika. Podgrzewanie znajdującej się w mieszalniku, wrzącej cieczy powoduje uwolnienie aromatyzowanych par. Działanie to zostaje wzmocnione, jeżeli włączy się umieszczone w mieszalniku mieszadło. Aromatyzowane pary unoszą się w nadstawce i omywają umieszczone tam, przeznaczone do obróbki, produkty żywnościowe. Te ostatnie wchłaniają przy tym zawarte w parze substancje aromatyczne. Kondensat, powstający w nadstawce w czasie obróbki na parze, jest zawracany w odwrotnym kierunku do mieszalnika. Wrząca ciecz, znajdująca się w mieszalniku, jest wskutek tego wzbogacana w substancje aromatyczne gotowanych produktów. Włączone mieszadło zapewnia optymalne wymieszanie zawracanej wilgoci lub kondensatu. W innym korzystnym wykonaniu przewidziano, że pary, po pierwszym przejściu przez gotowane produkty, kieruje się na zamkniętą w zasadzie pokrywę nadstawki, na której następuje kondensacja. Pokrywa nadstawki powoduje utworzenie komory gotowania. Zbierająca się na pokrywie para ulega kondensacji i ścieka z niej z powrotem do nadstawki lub do mieszalnika.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszą postać wykonania maszyny kuchennej z mieszalnikiem, zamkniętą

176 119 za pomocą pokrywy, nasadzoną nadstawką, w widoku bocznym, fig. 2 - maszynę kuchenną według fig. 1 w widoku z przodu, fig. 3 - maszynę kuchenną według fig. 1 w widoku z góry, ze zdjętą nadstawką i pokrywą oraz z widoczną wkładaną pokrywą mieszalnika, fig. 4 - nadstawkę w szczegółowym widoku bocznym, fig. 5 - nadstawkę w widoku z przodu, fig. 6 - nadstawkę w widoku z góry, fig. 7 - przekrój wzdłuż linii VII-VII na fig. 6, fig. 8 - przekrój wzdłuż linii Vni-VUI na fig. 6, fig. 9 - pokrywę w szczegółowym widoku bocznym, fig. 10 - pokrywę w widoku z przodu, fig. 11 - pokrywę w widoku z góry, fig. 12 - pokrywę w widoku z dołu, fig. 13

- przekrój wzdłuż linii XIII-XIII na fig. 11, fig. 14 - przekrój wzdłuż linii XIV-XIV na fig. 11, fig. 15 - fragment fig. 1, ukazujący obszar wsparcia nadstawki na wkładanej pokrywie mieszalnika, w powiększeniu, fig. 16 - fragment fig. 2, ukazujący uszczelnienie pomiędzy pokrywą i nadstawką, w powiększeniu, fig. 17 - nadstawkę zamkniętą za pomocą pokrywy, z wkładaną pokrywą, w szczegółowym przekroju wzdłużnym, fig. 18 - kolejny przekrój wzdłużny, w którym nadstawka jest nasadzona na, służącą tu jako podstawka, ustawioną odwrotnie pokrywę, fig. 19

- przekrój poprzeczny, odpowiadający fig. 18, fig. 20 - drugą postać wykonania wkładki w widoku z góry, fig. 21 - przekrój wzdłuż linii XXI-XXI na fig. 20, fig. 22 - wkładkę w widoku z przodu, fig. 23 - fragment fig. 20 w powiększeniu, fig. 24 - drugą postać wykonania pokrywy w widoku z dołu, odpowiadającym fig. 12, fig. 25-pokrywę w widoku z przodu, fig. 26-przekrój wzdłuż linii XXVI-XXVI na fig. 24, fig. 27 - przekrój wzdłuż linii XXVII-XVII na fig. 24, fig. 28 - drugą postać wykonania w przekroju częściowym, odpowiadającym fig. 17, fig. 29 fragment fig. 28 w powiększeniu, fig. 30 - nadstawkę według fig. 28 z włożoną wkładką, lecz ze zdjętą pokrywą, w widoku z góry, fig. 31- fragment fig. 30 w powiększeniu fig. - 32, odpowiadający fig. 15, fragment drugiej postaci wykonania w powiększeniu fig. 33 - drugą postać wykonania w widoku, odpowiadiaąeym fig. 16.

Przedstawiona na fig. 1 do 3 maszyna kuchenna 1 ma obudowę 2, w której umieszczone są pokrętła 3,4. Obudowa ma ponadto od spodu nóżki 5.

W celu obsadzenia mieszalnika 6 w maszynie kuchennej 1 jest ona zaopatrzona w, nie przedstawiony bliżej, element mocujący 7. Umieszczony w obudowie 2 napęd 8, na przykład w postaci silnika elektrycznego, napędza poprzez pionowy, ustawiony współosiowo względem pionowej osi z maszyny kuchennej 1, wałek napędowy 9 znajdujące się wewnątrz mieszalnika 6, w obszarze jego dna, mieszadło 10, które za pomocą układu sprzęgającego jest połączone siłowo z wałkiem napędowym 9. Mieszadło 10 jest w ukazanym przykładzie wykonania ukształtowane w znany sposób, to znaczy zaopatrzone w rozmieszczone co 90°, wygięte noże, osadzone na stałe za pomocą połączenia skręcanego na części wałka, znajdującej się wewnątrz mieszadła. Liczba obrotów mieszadła 10 jest regulowana za pomocą pokrętła 4.

Mieszalnik 6 ma w swym górnym, otwartym obszarze kształt owalny, przy czym na przedłużeniu wzdłużnej osi x znajduje się, wystający poza krawędź mieszalnika 6, dziobek 11. Ten ostatni jest skierowany, po umieszczeniu mieszalnika 6 w obudowie 2, w stronę zaopatrzonego w pokrętła 3, 4 fragmentu obudowy. Na przeciwległym względem dziobka 11 końcu wzdłużnej osi x mieszalnik 6 jest zaopatrzony w uchwyt dzbankowy 12. Uchwyt dzbankowy 12 rozciąga się na całej wysokości mieszalnika 6.

Utworzona w mieszalniku 6 komora wrzenia 13 jest zakryta wkładaną pokrywą 14. Ta ostatnia tworzy połączenie kształtowe z górną krawędzią mieszalnika 6, szczelnie do niej przylegając. Wkładana pokrywa 14 ma kształt lejka, w którym znajduje się centralny duży otwór 15.

Jak widać na fig. 1, duży otwór 15 wkładanej pokrywy 14 jest usytuowany współosiowo względem pionowej osi z nad mieszadłem 10. Ścianka 16 dużego otworu 15 rozciąga się od powierzchni 17 wkładanej pokrywy 14 aż po komorę wrzenia 13.

Lejkowaty kształt wkładanej pokrywy 14 uzyskuje się w ten sposób, że z usytuowanego centralnie dużego otworu 15 o kołowym kształcie powierzchnia 17 wznosi się ku górze na zewnątrz. Po stronie krawędzi zewnętrznej powierzchnia 17 przechodzi w podniesione obrzeże 18, przy czym twobodny koniec tego obrzeżajest nachylony na zewnątrz. W rt^;^i^lt;^c^i<2 uzyskuje się poszerzoną ku górze komorę obejmującą 19. Skierowana ku górze powierzchnia obrzeża 18 jest oznaczona jako krawędź 20.

Jak wynika zwłaszcza z fig. 3, rzut wkładanej pokrywy 14 ma kształt owalny.

17(5119

Na wzdłużnej osi x, na krawędzi 20 po obu stronach osi poprzecznej y ukształtowane są przeciwpowierzchnie ustalające 21. Rozciągają się one prostopadle do wzdłużnej osi x. Przeciwpowierzchnie ustalające 21 uzyskuje się, wciskając obrzeże 18 w oba, przecięte wzdłużną osią x, obszary, zachowując przy tym krawędź 20, która w efekcie jest w tym obszarze szersza, niż w obszarach poza tymi przeciwpowierzchniami 21. Szerokość powstałej w tym miejscu krawędzi 20' odpowiada w przybliżeniu wysokości przeciwpowierzchni ustalającej 21, co daje w rezultacie schodkowe ukształtowanie.

Na wkładanej pokrywie 14 umieszczona jest, osłonięta pokrywą 23, nadstawka 22, która to wraz z pokrywą 23 jest przedstawiona na fig. 1 do 19 w pierwszym przykładzie wykonania i opisana poniżej.

Nadstawka 22 ma w zasadzie kształt stożka ściętego, przy czym ścianka 24 nadstawki rozszerza się, począwszy od owalnej powierzchni podstawy 25 ku górze. Stosunek wzdłużnej osi x do osi poprzecznej y owalnej powierzchni podstawy 25 odpowiada proporcjom wkładanej pokrywy 14. W ukazanym przykładzie wykonania stosunek ten wynosi około 1,2:1. Nachylenie ścianki 24 nadstawki odpowiada nachyleniu obrzeża 18 wkładanej pokrywy 14 i wynosi tutaj około 45°. Wysokość nadstawki 22 jest tak dobrana, że odpowiada w przybliżeniu promieniowi na wzdłużnej osi x powierzchni podstawy 25.

Ścianka 24 nadstawki ma w swej dolnej części zwężony obszar 26, przy czym wysokość obszaru 26 nadstawki odpowiada w przybliżeniu jednej piątej całkowitej wysokości nadstawki 22. Powstaje w ten sposób odsądzenie 27, za pomocą którego nasadzona na wkładaną pokrywę 14 nadstawka 22 opiera się na krawędzi 20 tejże pokrywy 14. Zewnętrzny zarys obszaru 26 nadstawki odpowiada przy tym wewnętrznemu zarysowi obrzeża 18 wkładanej pokrywy 14. W tym obszarze 26 nadstawka 22 jest na swej wzdłużnej osi x zaopatrzona w powierzchnie ustalające 28. Rozciągają się one, odpowiednio do przeciwpowierzchni ustalających 21 wkładanej pokrywy 14, prostopadle do wzdłużnej osi x po obu stronach osi poprzecznej y. Również te powierzchnie ustalające 28 są utworzone w wyniku wciśnięcia ścianki 24 nadstawki. Wysokość powierzchni ustalających 28, prostopadłych do powierzchni podstawy 25, odpowiada wysokości obszaru 26 nadstawki, który z kolei ma wysokość mniejszą niż przeciwpowierzchnie ustalające wkładanej pokrywy 14. Wciągnięcie powierzchni ustalających 28 powoduje w tym obszarze zwiększenie odsadzenia 27, które po ustawieniu nadstawki 22 na wkładanej pokrywie 14 opiera się na poszerzonym obszarze krawędzi 20 .

W wyniku takiego ukształtowania powierzchni ustalających 28 i odpowiadana ących im przeciwpowierzchni ustalających 21 wkładanej pokrywy 14 powstaje po pierwsze oznakowanie, ułatwiające użytkownikowi nasadzanie nadstawki 22, po drugie zaś zabezpieczenie nadstawki przed przekręcaniem się na wkładanej pokrywie 14.

Tworzące powierzchnię podstawy 25 dno 29 nadstawki jest podwyższone względem obrzeża 30 do stawiania. Wartość tego podwyższenia odpowiada w przybliżeniu grubości materiału, z którego wykonana jest ścianka 24 nadstawki lub jej dno 29.

To ostatnie ma, rozmieszczone w przybliżeniu na całej powierzchni podstawy 25 otwory 31. Jedynie w centralnym obszarze 32 powierzchni podstawy 25 dno 29 nadstawki jest zamknięte, to znaczy nie zawiera otworów. Obszar 32 odpowiada w przybliżeniu jednej czwartej do jednej szóstej całkowitej powierzchni podstawy 25. Wspomniane otwory 31 mają kształt podłużnych szczelin, których szerokość w ukazanym przykładzie wykonania odpowiada około 1 do 1,5 mm, a długość około 10 do 12 mm. Otwory 31 są tak usytuowane, że ich dłuższe boki są równoległe do poprzecznej osi y.

Na swym górnym końcu ścianka 24 nadstawki jest zaopatrzona w wystającą na zewnątrz, poziomą krawędź 33.

Na wzdłużnej osi x, po obu stronach poprzecznej osi y, na ściance 24 nadstawki znajdują się uchwyty 34. Te ostatnie mają na swej górnej powierzchni wgłębienia 35 o przekroju w kształcie wycinka koła.

Otwarta od góry, utworzona ze ścianki 24 i dna 29 nadstawki komora jest określana jako komora gotowania 36.

Znajdująca się w mieszalniku 6, wrząca ciecz 37 wytwarza w wyniku podgrzania za pomocą regulowanej pokrętłem 3 instalacji grzewczej aromatyzowane pary, które mogą wycho176 119 dzić przez duży otwór 15 z mieszalnika 6 do góry. Po przejściu przez komorę mocowania 19 pary te przechodzą przez otwory 31 dna 29 nadstawki i omywają komorę gotowania 36. Te aromatyzowane pary, wchodzące do komory wrzenia 36, są przedstawione schematycznie na fig. 1 i 2 za pomocą zakończonych strzałkami linii a. Produkty żywnościowe spoczywające w komorze gotowania 36 na podstawie 25, zwłaszcza gotowany produkt 38, są obrabiane przez aromatyzowane pary. Powstający przy tym kondensat oraz wychodząca z gotowanego produktu 38 wilgoć mogą być zawracane przez, znajdujące się w dnie 29 nadstawki otwory 31 z powrotem do mieszalnika 6. Po przejściu przez otwory 31 przechodzą one przez lejkowatą część wkładanej pokrywy 14 do obszaru dużego otworu 15, a stamtąd do komory wrzenia 13 (strzałki b). Wskutek współosiowego ustawienia wzdłuż osi z dużego otworu 15 względem mieszadła 10 zawracane kondensaty ewentualnie wilgoć przechodzą w obszar bezpośredniego oddziaływania mieszadła 10, dzięki czemu wzbogacona w aromat gotowanego produktu, zawracana wilgoć jest w optymalny sposób natychmiast mieszana z wrzącą cieczą 37. Następuje zatem wymiana aromatów pomiędzy wrzącą cieczą 37 i gotowanym produktem 38, przy czym obie te substancje nie stykają się bezpośrednio ze sobą.

Obecność zamkniętego obszaru 32 powierzchni podstawy 25 daje także możliwość włożenia do komory wrzenia 36 drobnoziarnistych przypraw lub temu podobnych. Ponieważ mogłyby one przedostawać się przez zbyt duże otwory 31 we wkładce, tego rodzaju przyprawy lub temu podobne są układane na zamkniętym obszarze 32. Przyprawy są tu także omywane przez aromatyzowane pary, dzięki czemu powstający kondensat jest wzbogacany w aromat przypraw. Jak opisano wyżej, kondensat przechodzi ponownie z powrotem do mieszalnika 6 i jest tu mieszany z wrzącą cieczą 37.

Ta zasada działania jest wzmocniona poprzez zastosowanie wspomnianej wyżej pokrywy 23. Pokrywą tą przykrywa się komorę gotowania 36.

Jak widać w widoku z góry według fig. 11, zarys pokrywy 23 odpowiada zarysowi nadstawki 22 i wkładanej pokrywy 14. Ich powierzchnia w rzucie ma taki sam owalny kształt, przy czym, jak opisano wcześniej w odniesieniu do nadstawki 22, stosunek wzdłużnej osi x do osi poprzecznej y odpowiada stosunkowi osi we wkładanej pokrywie 14. Zewnętrzne wymiary pokrywy 23 w jej dolnej części odpowiadają wymiarom zewnętrznym nadstawki 22 w obszarze jej krawędzi 33.

Pokrywa 23 składa się w zasadzie z dna 39, które po stronie zewnętrznej przechodzi w obrzeże 40. To ostatnie jest, odpowiednio do ścianki 24 nadstawki 22, odchylone, na zewnątrz. Pokrywa 23 ma wskutek tego kształt wanienki.

Pokrywa 23 zawiera ponadto wewnętrzny, wybrzuszony ku górze w kształcie soczewki, centralny obszar 41, który stanowi część dna 39 pokrywy. Wychodząc z obszaru podparcia 42 środkowej części 41 dna, fragment 43 pokrywy 23 wznosi się aż do obrzeża 40.

W pobliżu obszaru podparcia 42, we wznoszącym się fragmencie 43 znajdują się otwory 44. Jak widać na fig. 11, otwory 44 są umieszczone po obu stronach wzdłużnej osi x nad częściami obszaru podparcia 42. Z każdej strony wzdłużnej osi x znajduje się szereg otworów 44, przy czym każdy z tych szeregów rozciąga się wzdłuż danego odcinka obszaru podparcia. W odniesieniu do całego obwodu obszaru podparcia 42 w ukazanym przykładzie wykonania około połowa obszaru podparcia 42 jest zaopatrzona w otwory 44. Te ostatnie są, tak w kierunku wzdłużnym, jak też poprzecznym, w przybliżeniu dwukrotnie większe niż otwory 31 nadstawki 22.

Pokrywa 23 jest w taki sam sposób, jak nadstawka 22, zaopatrzona po obu stronach swej osi poprzecznej y, na przedłużeniu osi wzdłużnej x, w umieszczone od zewnątrz na obrzeżu 40, uchwyty 45. Są one tak ukształtowane, aby po nasadzeniu pokrywy 23 na nadstawkę 22 pokrywały się z uchwytami nadstawki 22.

Pokrywa 23 ma ponadto od spodu obwodowy próg uszczelniający 46, którym przylega szczelnie do krawędzi 33 nadstawki 22. Ten próg uszczelniający 46 rozciąga się po obu stronach wzdłużnej osi x wzdłuż obrzeża 40, w odstępie względem niego, tworząc od spodu odsądzenie 47. W obszarach uchwytów 45 próg uszczelniający 46 przechodzi w, umieszczone od spodu uchwytów 45, odsadzenia uszczelniające 48. Te ostatnie rozciągają się wzdłuż, znajdujących się po obu stronach wzdłużnej osi x, zewnętrznych krawędzi uchwytów 45.

Oba odsadzenia uszczelniające 48 każdego z uchwytów 45 są połączone ze sobą za pomocą, mającego kształt wycinka koła, paska uszczelniającego 49, przy czym ten ostatni jest ukształtowany w przybliżeniu pośrodku na spodzie uchwytu 45, w odniesieniu do ich kierunku wzdłużnego. Jak widać zwłaszcza na przekroju wzdłużnym według fig. 14, paski uszczelniające 49 wystają ku dołowi poza próg uszczelniający 46.

Pokrywa 23 ma ponadto, odpowiadający swym zewnętrznym zarysem pokrywie 23, owalny próg ociekowy 50. Ten ostatni jest umieszczony od spodu w obszarze podparcia 32 dna 29 nadstawldi Wspomniane już otwory 44 wychodzą poza, utworzony przez próg oeickowy 50, obszar centralny przez dno 39 pokrywy. Rzut powierzchni obszaru utworzonego przez próg ociekowy 50 odpowiada w przybliżeniu zrzutowanej powierzchni wewnętrznego, wybrzuszonego do góry, centralnego obszaru 41 dna.

Po nasadzeniu pokrywy 23 na nadstawkę 22 uzyskuje się uszczelniające przykrycie komory gotowania 36. Pokrywa 23 spoczywa swoim odsądzeniem 47 na krawędzi 33 nadstawki i uszczelnia obszary uchwytów za pomocą, przylegającego do wewnętrznej powierzchni ścianki 24 nadstawki, progu uszczelniającego 46. W obszarze leżących jeden nad drugim uchwytów 34 i 35 uszczelnienie jest realizowane za pomocą odsadzeń uszczelniających 48 i pasków uszczelniających 49. Odsadzenia uszczelniające 48 opierają się na górnych powierzchniach uchwytów 34 wzdłuż ich zewnętrznych krawędzi. We wgłębienia 35 uchwytów 34 wchodzą odpowiednio ukształtowane paski uszczelniające 49. W ten sposób powstaje obwodowe uszczelnienie pomiędzy pokrywą 23 i nadstawka 22.

Dzięki przykryciu komory gotowania 36 produkt 38 jest poddawany w niej optymalnej obróbce na parze. Wchodzące do komory aromatyzowane pary nie mogą już w sposób niekontrolowany wydostawać się na zewnątrz. Możliwe jest jedynie kontrolowane wychodzenie par przez otwory 44 pokrywy 23. Niewielka ilość otworów 44 zapewnia umiarkowany przepływ par. Przepływ ten można jednak wykorzystać do obróbki na parze innych produktów żywnościowych 51, ułożonych na dnie 39 pokrywy, tworzącym powierzchnię 52 do układania produktów (strzałki c).

Unoszące się w komorze gotowania 36 pary zbierają się na spodzie dna 39 pokrywy, skraplają się tam i spływają, wskutek wybrzuszenia centralnego obszaru 41 dna oraz wznoszących się fragmentów 43, w kierunku progu ociekowego 50 (patrz strzałki d). Tutaj następuje ściekanie kondensatu z powrotem do komory gotowania 36, w kierunku obszaru zaopatrzonego w otwory 31, skąd, jak opisano wyżej, kondensat jest kierowany do mieszalnika 6. Również podczas obróbki na parze produktów spożywczych 51, umieszczonych na pokrywie 23, powstający tam kondensat lub wilgoć można zawracać przez otwory 44. Również tutaj następuje celowe ściekanie kondensatu w kierunku zaopatrzonego w otwory 31 obszaru powierzchni podstawy 25. Jest to możliwe także dzięki ukształtowaniu podwyższonego ctir^^r^^l^nc^g^o obszaru dna w połączeniu z wznoszącymi się fragmentami 43. Korzystne jest, jeżeli otwory 44 znajdują się w obszarze przejściowym, pomiędzy centralnym obszarem 41 dna i wznoszącymi się fragmentami 43.

Jak widać na fig. 17, pomiędzy nadstawką 22 i pokrywą 23 można umieścić wkładkę 53 pierwszej postaci wykonania. Wkładka ta ma kształt odpowiadający nadstawce 22, lecz jej wysokość wynosi zaledwie połowę wysokości nadstawki 22. Począwszy od dna 54 wkładki rozciąga się jej, rozszerzająca się w górę, ścianka 55, której nachylenie odpowiada nachyleniu nadstawki 22. Na górnym końcu ścianka 55 wkładki jest zaopatrzona w, wystający na zewnątrz, pierścieniowy kołnierz 56. Ten ostatni ma od spodu, na obszarach zwróconych po włożeniu wkładki w stronę uchwytów 34 nadstawki 22, w pobliżu wolnych końców, żebra oporowe 57.

Dno 54 wkładki jest, podobnie jak dno 29 nadstawki, zaopatrzone w otwory 58 z pozostawieniem centralnego, zamkniętego obszaru 59.

Wkładka 53 jest tak umieszczona pomiędzy pokrywą 23 i nadstawką 22, że krawędź wkładki 53 znajduje się wewnątrz obwodowego progu uszczelniającego pokrywy 23. Wkładka 53 opiera się przy tym, za pomocą żeber oporowych 57, na uchwytach 34 nadstawki 22 w obszarze wgłębień 35. Pierścieniowy kołnierz 56jest wówczas zakryty przez uchwyt 45 pokrywy 23, przy czym pasek uszczelniający 49 uszczelnia od zewnątrz komorę obsadzenia pierścieniowego kołnierza 56.

Π6 119

Wykonanie to pozwala na jednoczesną obróbkę na parze trzech warstw produktów żywnościowych lub temu podobnych. Dodatkowo względem opisanego wcześniej dna 29 nadstawki i dna 39 pokrywy włożenie wkładki 53 umożliwia położenie, kolejnej, trzeciej warstwy. Aromatyzowane, unoszące się pary, przechodzą zarówno przez otwory 31 dna 29 nadstawki, jak też przez otwory 58 dna 54 wkładki. Przy korzystaniu z wkładki 53 możliwe jest także zawracanie kondensatu lub powstającej wilgoci. Można również dno 54 wkładki 53 ukształtować odpowiednio do dna 39 pokrywy, zapewinając tym samym lepsze zawracanie kondensatu lub temu podobnych.

Opisaną pokrywę 23 można również wykorzystać jako podstawkę dla nadstawki 22; na przykład przy odstawianiu nadstawki 22 na powierzchnie roboczą. W tym celu pokrywę 23 ustawia się na powierzchni roboczej lub temu podobnym odwrotnie, to znaczy poprzednią spodnią stroną do góry. Pierścieniowy próg ociekowy służy teraz jako element unieruchamiający nadstawkę 22. Zewnętrzny zarys dna nadstawki 22 odpowiada przy tym wewnętrznemu zarysowi progu ociekowego 50.

Jeżeli nadstawkę 22 ustawi się w opisany sposób na pokrywie 23, wówczas opiera się ona swoim obrzeżem 30 do stawiania na pierwotnym spodzie centralnego obszaru 41 dna, w pobliżu progu ociekowego 50. Bocznemu ześlizgiwaniu się nadstawki 22 zapobiega pierścieniowe objęcie dna przez próg ociekowy 50. Utworzona w wyniku podwyższenia centralnego obszaru 41 dna, pusta przestrzeń poniżej dna 29 nadstawki jest ograniczona przez pierścieniowy próg ociekowy 50 i tworzy wanienkę ociekową 60. W wanience tej może się zbierać wilgoć, przechodząca z nadstawki 22 przez dno 29 nadstawki.

Kondensat ściekający z krawędzi 33 nadstawki zbiera się w obszarze pomiędzy pierścieniowym progiem ociekowym 50 i obwodowym progiem uszczelniającym 46, przy czym wznoszące się fragmenty 43 pokrywy 23 zapobiegają spływaniu kondensatu przez otwory 44 pokrywy 23, ponieważ fragment 43 jest nachylony w kierunku obwodowego progu uszczelniającego 46.

Na fig. 20 do 33 przedstawiona jest druga postać wykonania wkładki 53, pokrywy 23 i nadstawki 22.

Wkładka 53 składa się, w zasadzie odpowiednio do pierwszego przykładu wykonania, z dna 54, począwszy od którego rozciąga się jej, rozszerzająca się w górę, ścianka 55. Nachylenie ścianki 55 wkładki odpowiada nachyleniu nadstawki 22.

W odróżnieniu od pierwszego przykładu wykonania ścianka 55 wkładki jest falista, przy czym wierzchołki 70 i doliny 71 rozciągają się wzdłuż wysokości nachylonej ścianki 55 wkładki. W efekcie powstaje falista krawędź 72. Jak widać zwłaszcza na fig. 20, falisty kształt rozciąga się na całym obwodzie krawędzi 72, przy czym wysokość fali h odpowiada w przybliżeniu grubości d ścianki 55 wkładki. Kształt fali jest ponadto tak dobrany, że długość fali 1 odpowiada w przybliżeniu cztero- do pięciokrotnej grubości d ścianki (porównaj fig. 23). W ukazanej postaci wykonania powstaje zatem równomierny falisty kształt ścianki 55 wkładki lub krawędzi 72, przy czym na całym obwodzie 35 do 45 znajduje się korzystnie 40 fal.

Dno 54 wkładki jest, podobnie jak w pierwszym przykładzie wykonania, zaopatrzone w otwory 58.

Dno 54 wkładki ma, odpowiednio do nadstawki 22, owalny kształt, przy czym stosunek osi wzdłużnej x do osi poprzecznej y wynosi około 1,2:1. W obszarze wzdłużnej osi x po obu stronach wkładki 53 ukształtowane są, mające kształt litery U, uchwyty 73. Te ostatnie są za pomocą swych ramion 74 połączone w jedną całość z wewnętrzną stroną ścianki 55 wkładki. Te ramiona 74 rozciągają się, począwszy od ścianki 55, poza tę ściankę w kierunku tak pionowym, jak też poziomym. Na swych końcach ramiona 74 są połączone żebrem 75, tworząc uchwyt 73.

Na fig. 24 do 27 przedstawiona jest pokrywa 23 nadstawki w drugiej postaci wykonania. Różni się ona od opisanych uprzednio w zasadzie tym, że otwory 44 są częściowo wpuszczone w zarys progu ociekowego 50 tak, że kołnierz 76 progu ociekowego 50 pozostaje nienaruszony także w obrębie otworów 44. Otwory 44 są przy tym tak rozmieszczone, że znajdują się w dolnej części centralnego obszaru 41 dna, jednak na odwrotnej względem tego obszaru 41 stronie progu ściekowego 50.

Pokrywa 23 ma również od spodu obwodowy próg uszczelniający 46, który stanowi część szczelnego połączenia między pokrywą 23 i krawędzią 33 nadstawki 22. Ten próg uszczelniający 46 rozciąga się po obu stronach wzdłużnej osi x wzdłuż obrzeża 40, w odstępie względem niego, przy czym w obszarze obrzeża 40 znajduje się żebro podtrzymujące 77, za pomocą którego pokrywa 23 opiera się na krawędzi 33 nadstawki. Odpowiednio do pierwszego przykładu wykonania próg uszczelniający 46 jest przedłużony w obszarze uchwytów 45 w postaci pasków uszczelniających 49, które mają postać fragmentów krawędzi. W obszarze każdego z uchwytów 45 znajduje się, cofnięta do wewnątrz i umieszczona w odstępie względem pasków uszczelniających 49, ścianka zamykaaąca 78 komorę obejmującą 79. Każda ze ścianek zamykających 78 ma dwa otwory 80, w których mieści się uchwyt 73 wkładki 53.

Montaż nadstawki 22, pokrywy 23 i wkładki 53 jest przedstawiony na fig. 28 do 31. Wkładka 53 jest tak osadzona w nadstawce 22, że uchwyty 73 wkładki 53 opierają się na uchwytach 34 nadstawki 22 w obszarze swych ramion 74. Dno 54 wkładki jest, jak widać na fig. 28, umieszczone w przybliżeniu w połowie wysokości nadstawki 22. Wskutek falistego ukształtowania ścianki 55 wkładki w obszarze pomiędzy dolinami 71 fal i wewnętrzną powierzchnią ścianki 24 nadstawki powstąaą otwory przepływowe 81. Dzięki temu unosząca się para może przechodzić także po powierzchniach zewnętrznych do górnej części nadstawki 22 i tam opływać gotowany produkt, znajdujący się na wkładce 53.

Przy nasadzaniu pokrywy 23 na nadstawkę 22 uzyskuje się uszczelniające przykrycie komory gotowania 36. Pokrywa 23 spoczywa swoim żebrem podpierającym 77 na krawędzi 33 nadstawki i uszczelnia obszary uchwytów za pomocą, przylegającego do wewnętrznej powierzchni ścianki 24 nadstawki, progu uszczelniającego 46. W obszarze leżących jeden nad drugim uchwytów 34 i 45 istnieje zatem uszczelnienie labiryntowe. Pasek uszczelniający 49 pokrywy 23 spoczywa w tym celu na uchwycie 34 nadstawki 22, przy czym od góry na uchwycie 34 znajduje się żebro wieńczące 82, które po zmontowaniu przylega od zewnątrz do paska uszczelniającego 49 (porównaj fig. 29). Ścianka zamykająca 78 komorę obejmującą opiera się natomiast na krawędzi 33 nadstawki. Utworzona pomiędzy ścianką zamykającą 78 i paskiem uszczelniającym 49 komora mocowania 79 jest zatem w przybliżeniu całkowicie zamknięta. Otwory 80 ścianki zamykającej 78 są przy tym w przybliżeniu całkowicie wypełnione przekrojem odpowiedniego ramienia 74 uchwytu 73 wkładki.

Wskutek takiego ukształtowania wznoszące się, gorące pary nie dochodzą bezpośrednio do powierzchni uchwytów 73 wkładki. Najpierw bowiem dochodzą one do ścianki zamykającej 78 komorę obejmującą i w niewielkich ilościach przechodzą przez otwory 80 do komory obejmującej 79, w której znajduje się żebro 75 uchwytu 73 wkładki. Dzięki temu uchwyty pokrywy 23 nie są silnie nagrzewane.

Ukształtowanie uchwytów 73 wkładki 53 w postaci litery U ułatwia poza tym ich trzymanie.

Dolne powierzchnie uchwytów 34 nadstawki są profilowane, aby zapobiec wyślizgiwaniu się nadstawki 22 przy jej unoszeniu.

Powierzchnie ustalające 28 ukazanej w drugim przykładzie wykonania nadstawki 22 mają postać łagodnych podcięć. Współpracują one z, pełniącym funkcję przecipowierzchni ustalającej 21, noskowym progiem ustalającym 83 w obszarze wkładanej pokrywy 14. Próg ten jest ukształtowany po wewnętrznej stronie obrzeża 18 w obszarze dziobka 11. Nadstawka 22 jest nasadzana na wkładaną pokrywę 14 ruchem dźwigniowym, przy czym noskowy próg ustalający 83 zagłębia się w łagodnym podcięciu powierzchni ustalającej 28. Wykonanie to ma zapobiegać nieumyślnemu podniesieniu nadstawki 22 z wkładanej pokrywy 14.

Ujawnione w powyższym opisie, na rysunku oraz w zastrzeżeniach cechy wynalazku mogą mieć znaczenie dla realizacji wynalazku zarówno oddzielnie, jak też w dowolnej kombinacji. Wszystkie ujawnione cechy są istotne dla wynalazku. W ujawnieniu niniejszego zgłoszenia uwzględniono zatem w pełni ujawnioną treść przynależnych/zalączonych dokumentów pierwszeństwa (odpis zgłoszenia pierwotnego).

176 119

176 119 τ πcu cu

176 119

m cn

X

176 119

48 46 50

5046 39 48 49

176 119

j*'.· 17

176 119

OB176 119

Ρ β

Ρ3

I ifa,

cn

Ή

ΙΟ

Ο

C0

Γ*·*· cn cu

176 119

48 36 40 43 39 42 50 I 23 41 15 19 46 51 22 52 33 45

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Maszyna kuchenna z mieszalnikiem i napędem dla mieszadła w mieszalniku, przy czym mieszalnik jest ogrzewany w swej dolnej części, znamienna tym, że nadstawka (22) do mieszalnika (6) ma perforowane dno (29) do obróbki produktów żywnościowych (38) na parze, przy czym otwory (31) są umieszczone w części dna (29) nadstawki, na której układa się gotowany produkt, a kondensat/powstająca wilgoć są zawracane do mieszalnika (6).
2. Maszyna kuchenna według zastrz. 1, znamienna tym, że dno (29) nadstawki zawiera centralny, pozbawiony otworów obszar (32).
3. Maszyna kuchenna według zastrz. 1, znamienna tym, że pomiędzy nadstawką (22) i mieszalnikiem (6) znajduje się wkładana pokrywa (14), zawierająca centralny duży otwór (15).
4. Maszyna kuchenna według zastrz. 1, znamienna tym, że nadstawka (22) jest zakryta pokrywą (23), przy czym pokrywa (23) ma otwory (44) i powierzchnię (52) do układania gotowanych produktów (51).
5. Maszyna kuchenna według zastrz. 4, znamienna tym, że pokrywa (23) zawiera wewnętrzny, wybrzuszony do góry, centralny obszar (41) dna.
6. Maszyna kuchenna według zastrz. 5, znamienna tym, że otwory (44) są przyporządkowane obszarowi podparcia (42) centralnego obszaru (41) dna.
7. Maszyna kuchenna według zastrz. 4, znamienna tym, że pokrywa (23) ma po stronie obrzeża, począwszy od obszaru podparcia (42), wznoszący się fragment (43), który przechodzi w podniesione obrzeże (40).
8. Maszyna kuchenna według zastrz. 4, znamienna tym, że pokrywa (23) ma od spodu obwodowy próg uszczelniający (46), tworzący szczelne połączenie z krawędzią (33) nadstawki (22).
9. Maszyna kuchenna według zastrz. 8, znamienna tym, że pokrywa (23) ma od spodu wewnętrzny, odsunięty od progu uszczelniającego (46), próg ociekowy (50) w postaci obwodowego żebra.
10. Maszyna kuchenna według zastrz. 9, znamienna tym, że otwory (44) pokrywy (23) są częściowo wpuszczone w zarys żebra.
11. Maszyna kuchenna według zastrz. 10, znamienna tym, że kołnierz (76) progu ociekowego jest ciągły także w obszarze otworów (44).
12. Maszyna kuchenna według zastrz. 1, znamienna tym, że pomiędzy nadstawką (22) i pokrywą (23) znajduje się wkładka (53).
13. Maszyna kuchenna według zastrz. 12, znamienna tym, że krawędź wkładki (53) znajduje się wewnątrz obwodowego progu uszczelniającego (46) pokrywy (23).
14. Maszyna kuchenna według zastrz. 12, znamienna tym, że pomiędzy wkładką (53) i wewnętrzną powierzchnią nadstawki (22) znajdują się otwory przepływowe (81).
15. Maszyna kuchenna według zastrz. 13, znamienna tym, że krawędź (72) wkładki (53) ma kształt falisty, przy czym wierzchołki (70) i doliny (71) fali rozciągają się pionowo.
16. Maszyna kuchenna według zastrz. 15, znamienna tym, że wysokość fali (h) odpowiada w przybliżeniu grubości (d) ścianki, zaś długość fali (1) odpowiada w przybliżeniu czterodo pięciokrotnej grubości (d) ścianki.
17. Maszyna kuchenna według zastrz. 8, znamienna tym, że część progu uszczelniającego (46) ma postać paska uszczelniającego (49) i że pokrywa (23) zawiera, cofniętą do wewnątrz i odsuniętą od paska uszczelniającego (49), ściankę zamykającą (78) komory mocowania, zaopatrzoną w otwory (80), w których mieści się uchwyt (73) wkładki (53).

Π6119
18. Maszyna kuchenna według zastrz. 17, znamienna tym, że na uchwycie (34) nadstawki (22) ukształtowane jest żebro wieńczące (82), które przylega od zewnątrz do paska uszczelniającego (49).
19. Maszyna kuchenna według zastrz. 3, znamienna tym, że nadstawka (22) zawiera powierzchnie ustalające (28), współpracujące z odpowiednimi przeciwpowierzchniami ustalającymi (21) na wkładanej pokrywie (14).
20. Maszyna kuchenna według zastrz. 19, znamienna tym, że powierzchnia ustalająca (28) ma kształt schodkowy.
21. Maszyna kuchenna według zastrz. 19, znamienna tym, że powierzchnia ustalająca (28) rozciąga się prostopadle do głównej osi (x) nadstawki (22).
22. Maszyna kuchenna według zastrz. 19, znamienna tym, że powierzchnie ustalające (28) na nadstawce (22) mają kształt łagodnych podcięć.
23. Maszyna kuchenna według zastrz. 19, znamienna tym, że co najmniej jedna przeciwpowierzchnia ustalająca (21) ma postać noskowego progu ustalającego (83).
24. Sposób przygotowywania potraw w maszynie kuchennej z mieszalnikiem i napędem mieszadła, która zawiera instalację grzewczą do gotowania potraw, znamienny tym, że unoszące się z mieszalnika (6) pary kieruje się do nadstawki (22), przy czym przechodzą one przez, umieszczone w nadstawce (22), gotowane produkty (38), i w postaci kondensatu, który ponownie przechodzi przez gotowane produkty (38), kieruje się go w odwrotnym kierunku z powrotem do mieszalnika (6).
25. Sposób według zastrz. 24, znamienny tym, że pary, po pierwszym przejściu przez gotowane produkty (38), kieruje się na zamkniętą pokrywę (23) nadstawki, na której następuje kondensacja.