PL175208B1

PL175208B1 - Zespół toczący

Info

Publication number: PL175208B1
Application number: PL93304745A
Authority: PL
Inventors: Jean-Jacques Drieux; Jean-Charles Lacour; Olivier Mulhoff; Jean-Pierre Pompier
Original assignee: Michelin & Cie
Priority date: 1992-12-11
Filing date: 1993-12-08
Publication date: 1998-11-30
Also published as: DE69310928D1; PL304745A1; CN1088879A; KR100287047B1; ES2104335T3; JPH08504389A; RU2090374C1; CN1038568C; ATE153283T1; AU668800B2; EP0673324B1; DK0673324T3; FR2699121A1; WO1994013498A1; CA2151388C; EP0673324A1; BR9307612A; US5634993A; US5785781A; MX9307687A

Abstract

1. Zespól toczacy zawierajacy co najmniej opone ze zbrojeniem o osnowie promieniowej umocowanym w kazdej stopce do pierscienia wzmac- niajacego i wieniec, ograniczony wzdluz osi obrotu zespolu toczacego pierwszym brzegiem i drugim brzegiem wienca, oraz wyposazony w pierwsze gniazdo i w drugie gniazdo wienca, znamienny tym, ze, w przekroju poludnikowym, co najmniej pierwsze gniazdo wienca (23') ma linie tworzaca, której za- konczenie zewnetrzne w odniesieniu do osi (x-x') jest w odleglosci od osi obrotu opony mniejszej niz jej zakonczenie w odniesieniu do osi (x-x') wewne- trzne i jest ograniczone wzdluz osi obrotu wienca (2) na zewnatrz wystepem (25'), przy czym opona (1), jest wyposazona w zbrojenie o osnowie promienio- wej (13) majace profil poludnikowy o stalym kie- runku krzywizny, co najmniej na boku bieznika (11) i stopce (12) usytuowanych po tej samej stro- nie zespolu co pierwsze gniazdo wienca (23'). FIG. 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół toczący zawierający co najmniej oponę ze zbrojeniem o osnowie promieniowej i wieniec tworzący monoblok, który może być użytkowany w przypadku spadku ciśnienia ogumienia, poniżej ciśnienia użytkowego. Ciśnienie w ogumieniu nie ma wówczas takiego wpływu na warunki jazdy jak dotychczas.

Główne trudności napotykane w przypadku użytkowania bez powietrza, lub przy niskim ciśnieniu, dotyczą braku przylegania części stopki opony usytuowanej na stronie zewnętrznej opony, zamontowanej na zewnętrznym boku pojazdu. Aby uniknąć tych odklinowań, proponuje się rozwiązania znane, zwłaszcza te, polegające na rozmieszczeniu osiowo wewnątrz gniazda zewnętrznego wieńca, niskiego występu lub garbu, ułatwiającego montaż i demontaż opon.

Rozwiązanie problemu przylegania stopki opony do gniazda wieńca jest opisane w patencie francuskim nr 11 39619, który dotyczy zespołu utworzonego z jednej opony i wieńca takiego, że giętkie brzegi opony, w przeciwieństwie do zwykle używanych stopek, będąc pod działaniem ciśnienia ogumienia, mieszczą w sobie ograniczniki wieńca utrzymujące brzegi oddalone jeden od drugiego. To rozwiązanie wymaga specjalnej armatury z osnową i nie dopuszcza kompromisów przy zastosowaniu opon o takich wymaganiach.

Pewne dawne rozwiązania zachwalają dodawanie wieńca, takiego jak uprzednio opisany, z podporą oporową scaloną lub oddzieloną i zamocowaną przy pomocy elementu rozporządzalnego. Zespoły zawierające wieńce z podporą oporową, z garbem czy bez garbu, są znane i opisane w zgłoszeniu niemieckim nr 36 26 012 i francuskim nr 2 560 121. Ich zastosowanie nie rozpowszechniało się jednak, ponieważ mimo postępów wykonania przedstawiały trudności podczas montażu. Wyżej wymienione zgłoszenie francuskie opisuje sposób montażu pozwalający na usunięcie licznych przeszkód: nachylenie i owalizację jednej ze stopek opony pozwalającą jej na przejście przez wieniec wyposażony w swoją podporę oporową wewnątrz opony, ten wieniec ma od obrotu prostopadłą do osi obrotu osłony opony, następnie stopki, przy pomocy otworów montażowych są rozstawione wzdłuż osi po obu stronach podpory oporowej umieszczając wieniec na jego poszczególnych gniazdach.

Jeśli oznaczono S szerokość na zewnątrz wieńca mierzoną osiowo między końcami dwóch obrzeżów, Di średnicę wieńca mierzoną w punkcie przecięcia obrzeża wieńca i linii tworzącej w kształcie stożka ściętego gniazda wieńca, widocznej w przekroju pionowym, H' wysokość podpory mierzoną równolegle z osią obrotu wieńca przechodzącą przez punkt przecięcia i Db średnicę stopki opony mierzoną na linii równoległej do płaszczyzny poziomej opony, równoległej przechodzącej przez środek cięgła metoda powyżej opisana nie jest stosowana w przypadku gdy wartość 2IIDb jest niższa niż 2/Dj+2H±S/, gdzie niemożliwością jest zrealizowanie opony w kształcie zwykle używanym ze sprawną wewnętrzną podporą.

Trudności montażu i demontażu opon mocowanych na takich wieńcach są jeszcze większe w wyniku pojawienia się świeżych opon o uproszczonym kształcie poza tym posiadającym bardzo wzmocnione stopki.

Generalnie, wynalazek ma na celu zaproponowanie innych rozwiązań pozwalających ulepszyć warunki działania i użytkowania opon z osnową promieniową w przypadku

175 208 zwykłego zużywania się, z ciśnieniem niskim lub bez znaczenia, rozwiązań dotyczących zarówno opony jak i wieńca oraz zespołu utworzonego z opony, wieńca z podporą oporową lub bez.

Zespół toczący według wynalazku zawierający co najmniej oponę ze zbrojeniem o osnowie promieniowej umocowanym w każdej stopce do pierścienia wzmacniającego i wieniec, ograniczony wzdłuż osi obrotu zespołu toczącego pierwszym brzegiem i drugim brzegiem wieńca, oraz wyposażony w pierwsze gniazdo i w drugie gniazdo wieńca charakteryzuje się tym, że, w przekroju południkowym, co najmniej pierwsze gniazdo wieńca ma linię tworzącą, której zakończenie zewnętrzne w odniesieniu do osi jest w odległości od osi obrotu opony mniejszej niż jej zakończenie w odniesieniu do osi wewnętrznej i jest ograniczone wzdłuż osi obrotu wieńca na zewnątrz występem, przy czym opona, jest wyposażona w zbrojenie o osnowie promieniowej mające profil południkowy o stałym kierunku krzywizny, co najmniej, na boku bieżnika i stopce usytuowanych po tej samej stronie zespołu co pierwsze gniazdo wieńca.

Wieniec tego zespołu zawiera co najmniej jedno obrzeże wieńca przylegające, patrząc wzdłuż osi obrotu wieńca, do jednego z gniazd wieńca, przy czym maksymalna średnica obrzeża jest większa niż średnice, całej części wieńca zawartej między obrzeżem i brzegiem wieńca osiowo najbliżej obrzeża wieńca.

Ponadto wieniec zawiera co najmniej jeden rowek montażowy, który jest przedłużony osiowo do wewnątrz obrzeża wieńca.

W przekroju południkowym, gniazda wieńca mają różne średnice, przy czym pierwsze gniazdo wieńca jest gniazdem o najmniejszej średnicy, a obrzeże wieńca jest przedłużone, wzdłuż osi obrotu wieńca, do wnętrza gniazda wieńca o największej średnicy.

Drugie gniazdo ma linię tworzącą, której zakończenie osiowo zewnętrzne wzdłuż osi obrotu wieńca jest w odległości mniejszej od osi obrotu wieńca niż odległość jej zakończenia wewnętrznego wzdłuż tej samej osi, przy czym gniazdo jest przedłużone na zewnątrz wzdłuż osi obrotu wieńca, przez występ, przy czym opona, jest wyposażona w zbrojenie o osnowie promieniowej posiadające profil południkowy o stałym kierunku krzywizny na całej swojej długości.

Gniazda wieńca w przekroju mają kształt linii tworzącej przy obrocie wokoło osi wieńca stożek ścięty i są pochylone do osi obrotu zespołu toczącego pod kątem α' zawartym między 4° i 30°, mniejszy od kąta a, który zawarty jest pomiędzy podstawą stożka ściętego, która jest równoległa do osi obrotu opony a linią tworzącą tego stożka ściętego jako części powierzchni stopki.

Występy w przekroju mają zarys ściany wewnętrznej, od strony osi, symetrii, linii tworzącej stożek ścięty i są pochylone do osi obrotu zespołu toczącego pod kątem y', zawartym między 40° i 50° równym kątowi y, który tworzą powierzchnie zewnętrzne zakończeń stopek opony z osią obrotu zespołu toczącego.

Wysokość hi występów osiowo zewnętrznych, w odniesieniu do osi jest korzystnie najwyżej równa 1,25% średnicy nominalnej wieńca montażowego.

Opona jest wyposażona w osnowę promieniową mającą profil południkowy i ma stopkę zamontowaną na pierwszym gnieździe wieńca, przy czym styczna w punkcie styczności profilu z pierścieniem wzmacniającym stopki jest nachylona do osi obrotu opony pod kątem 6 otwartym na zewnątrz o wartości co najmniej 70° a korzystnie powyżej 80°.

Stopka, o szerokości wzdłuż osi obrotu opony zazwyczaj używanej, posiada powierzchnię stopki, której linia tworząca ma swoje zakończenie zewnętrzne, dalsze w odniesieniu do osi, bliżej osi obrotu opony niż zakończenie wewnętrzne bliższe w odniesieniu do osi, linia tworząca jest przedłużona w kierunku na zewnątrz do osi przez ścianę zewnętrzną ograniczającą zakończenie stopki, ściana zewnętrzna tworzy z osią obrotu opony kąt y, promieniowo i osiowo otwarty na zewnątrz i mniejszy niż 90°.

Profil południkowy osnowy promieniowej o stałym kierunku krzywizny jest jednakowy w dwóch stopkach, przy czym stopki o tej samej szerokości mierzonej wzdłuż osi obrotu

175 208 opony, mają jednakowe części powierzchni stopek, których linie tworzące są przedłużone osiowo na zewnątrz przez jednakowe ściany zewnętrzne.

Linia tworząca jest przekrojem powierzchni stożka ściętego płaszczyzną przechodzącą przez oś obrotu opony i jest nachylona do osi obrotu opony pod kątem a otwartym osiowo do wewnątrz opony i promieniowo na zewnątrz, przy czym kąt a zawarty jest w zakresie między 10° i 45°.

Linia tworząca jest linią, która przy obrocie wokół osi obrotu opony określa kształt stożka ściętego na stopce, którego powierzchnia usytuowana jest wzdłuż obwodu opony, przy czym najmniejsza średnica obwodu stopki - stanowi jednocześnie najmniejszą średnicę stożka ściętego.

Kąt y jest zawarty między 40° i 50°.

Linia tworząca jest przedłużona w kierunku osi do wewnątrz przez linię, tworzącą przy obrocie wokół osi obrotu opony, powierzchnię stożka ściętego, odpowiadającą podstawie stopki i nachyloną do osi obrotu opony pod kątem fi otwartym do wewnątrz w kierunku osi i promienio na zewnątrz, przy czym kąt fi jest zawarty między 40° i 50°.

Każda stopka ma linię tworzącą, której punkt położony najbliżej osi obrotu nakreślający minimalną średnicę o wielkości wytwarzającej nacisk na wieniec, określony jako stosunek minimalnej średnicy gniazda wieńca do średnicy był co najmniej równy 1,003 pozostając poniżej 1,02.

Linie tworzące części powierzchni stopek mają różne średnice.

Zespół toczący zawierający co najmniej oponę ze zbrojeniem o osnowie promieniowej umocowanym w każdej stopce do pierścienia wzmacniającego i wieniec, ograniczony wzdłuż osi obrotu wieńca pierwszym brzegiem i drugim brzegiem wieńca, oraz wyposażony w pierwsze gniazdo i w drugie gniazdo wieńca charakteryzuje się tym, że w przekroju południkowym, co najmniej pierwsze gniazdo wieńca, ma linie tworzące, których zakończenie zewnętrzne w odniesieniu do osi jest odległe od osi obrotu wieńca o wartość mniejszą niż odległość jej zakończenia wewnętrznego w odniesieniu do osi, wieniec zawiera co najmniej jedną cylindryczną powierzchnię nośną, pod pierścień oporowy bieżnika, rozmieszczoną między zakończeniami wewnętrznymi w odniesieniu do osi, dwóch gniazd i mającą linię tworzącą, której minimalna średnica, która jest średnicą jednego z jej zakończeń, jest co najmniej równa średnicy całej części wieńca zawartej, w odniesieniu do osi, między tym zakończeniem a brzegiem wieńca odpowiadającym gniazdu wieńca najbliższemu tego zakończenia, przy czym opona, jest wyposażona w zbrojenie o osnowie promieniowej posiadające profil południkowy o stałym kierunku krzywizny, co najmniej na boku bieżnika i stopce usytuowanych z tej samej strony zespołu co pierwsze gniazdo wieńca, przy czym pierścień oporowy jest osadzany na cylindrycznej powierzchni nośnej wieńca.

Wieniec zaopatrzony jest w co najmniej jeden rowek montażowy, usytuowany symetrycznie wokół osi obrotu wieńca między jednym z gniazd wieńca a cylindryczną powierzchnią nośną dla pierścienia oporowego.

Co najmniej pierwsze gniazdo wieńca jest ograniczone osiowo na zewnątrz, wzdłuż osi obrotu wieńca, przez występ o średnicy.

Wieniec zawiera co najmniej jedno obrzeże wieńca przyległe, wzdłuż osi obrotu wieńca, do jednego z gniazd wieńca, przy czym maksymalna średnica obrzeża wieńca jest większa od średnicy całej części wieńca zawartej między obrzeżem wieńca i brzegiem wieńca najbliższym, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), obrzeża wieńca.

Cylindryczna powierzchnia nośna jest przyległa, wzdłuż osi obrotu wieńca, do wewnątrz do jednego z gniazd wieńca, rowek montażowy jest usytuowany, wzdłuż osi obrotu wieńca, między cylindryczną powierzchnią nośną a obrzeżem wieńca, oraz pierścień oporowy przylega do stopki opony.

Cylindryczna powierzchnia nośna jest przyległa, wzdłuż osi obrotu wieńca, wewnętrznie do pierwszego gniazda wieńca, obrzeże wieńca przedłuża się, wzdłuż osi obrotu wieńca, do wewnątrz drugiego gniazda wieńca, samo obrzeże jest przedłużone, wzdłuż osi obrotu wieńca, do wewnątrz przez rowek montażowy.

175 208

W przekroju południkowym gniazda mają średnice różne, a cylindryczna powierzchnia nośna dla pierścienia oporowego jest przyległa, wzdłuż osi obrotu wieńca, wewnętrznie do pierwszego gniazda wieńca o mniejszej średnicy.

Pierwsze gniazdo wieńca jest gniazdem o mniejszej średnicy.

Obrzeże wieńca przedłuża się, wzdłuż osi obrotu wieńca, do wewnątrz gniazda wieńca o większej średnicy.

Drugie gniazdo wieńca ma linię tworzącą, której zakończenie zewnętrzne, w odniesieniu do osi, jest odległe od osi obrotu wieńca o wartość mniejszą od odległości oddzielającej jej zakończenie wewnętrzne w odniesieniu do osi, przy czym gniazdo wieńca jest przedłużone, wzdłuż osi obrotu wieńca, na zewnątrz przez występ, a opona, jest zaopatrzona w zbrojenia o osnowie promieniowej posiadającą profil południkowy o stałym kierunku krzywizny na całej jej długości.

Gniazda wieńca mają linie, które przy obrocie wokół osi obrotu wieńca tworzącą powierzchnię stożka ściętego nachyloną do osi obrotu wieńca kąt α' zawarty między 4° i 30°, mniejszy od kąta α jaki zawarty jest pomiędzy podstawą stożka ściętego, która jest równoległa do osi obrotu wieńca a linią tworzącą tego stożka ściętego jako części powierzchni stopki.

Występy w przekroju mają zarys ściany wewnętrznej linii tworzącej stożek ścięty i są pochylone do osi obrotu zespołu toczącego pod kątem γ', zawartym między 40° i 50°, równym kątowi γ jaki tworzą powierzchnie zewnętrzne zakończeń stopek opony z osią obrotu zespołu toczącego.

Cylindryczna powierzchnia nośna ma linię tworzącą cylindryczną o średnicy równej średnicy nominalnej wieńca.

Cylindryczna powierzchnia nośna, wzdłuż osi obrotu zespołu toczącego, zawiera na swoim brzegu osiowo wewnętrznym występ ustawczy, który wewnątrz stanowi ogranicznik pierścienia oporowego i ogranicza z obrzeżem wieńca rowek montażowy.

Długość, wzdłuż osi obrotu zespołu toczącego, zawarta między występem ustawczym i brzegiem wieńca osiowo zewnętrznym odpowiadająca gniazdu połączonemu z cylindryczną powierzchnią nośną, jest korzystnie najwyżej równa połowie szerokości maksymalnej wieńca.

Wysokość występów zewnętrznych jest korzystnie najwyżej równa 1,25% średnicy nominalnej wieńca.

Opona jest wyposażona w osnowę promieniową posiadającą profil południkowy i ma stopkę zamontowaną na pierwszym gnieździe wieńca, przy czym styczna w punkcie styczności tego profilu z pierścieniem wzmacniającym stopki jest pochylona do osi obrotu opony pod kątem 0 otwartym na zewnątrz o wartości co najmniej 70°, a korzystnie większy od 80°.

Wysokość pierścienia oporowego jest co najmniej równa 40% wysokości osnowy opony, a jej stosunek kształtu jest mniejszy od 0,4.

Pierścień oporowy jest z wulkanizatu kauczukopodobnego wzmocnionego zbrojeniami, z których każda składa się z co najmniej dwóch warstw lin skierowanych obwodowo, przy czym ich długość ma tolerancję około ± 2° pełnego obwodu.

Minimalna średnica wewnętrzna pierścienia oporowego, co najmniej równa średnicy cylindrycznej powierzchni nośnej wieńca, jest co najwyżej większa o 2 mm od średnicy, przy czym wewnętrzna linia tworząca pierścienia oporowego jest równoległa do linii tworzącej cylindrycznej powierzchni nośnej wieńca.

Stopka, o szerokości osiowej zwykle używanej, ma powierzchnię stopki, której linia tworząca ma swoje zakończenie zewnętrzne w odniesieniu do osi bliższe osi obrotu niż swoje zakończenie wewnętrzne, przy czym linia tworząca jest przedłużona na zewnątrz wzdłuż osi obrotu opony przez ścianę zewnętrzną ograniczającą zakończenie stopki, ściana zewnętrzna jest nachylona do osi obrotu opony pod kątem y, otwartym promieniowo i wzdłuż osi obrotu na zewnątrz, i mniejszym od 90°.

175 208

Profil południkowy osnowy promieniowej o stałym kierunku krzywizny jest jednakowy w dwóch stopkach, przy czym stopki o takiej samej szerokości wzdłuż osi obrotu opony mają jednakowe części powierzchni stopek, których linie tworzące są przedłużone wzdłuż osi obrotu opony na zewnątrz przez jednakowe ściany zewnętrzne.

Linia tworząca jest tworzącą stożka ściętego, która jest nachylona do obrotu opony pod kątem a otwartym do wewnątrz i promieniowo na zewnątrz o wartości zawartej między 10° i 45°.

Ponadto linia tworząca jest linią przekroju powierzchni stożka ściętego płaszczyznę promieniową przez stopkę, przy czym powierzchnia tego stożka usytuowana jest wzdłuż obwodu opony, przy czym najmniejsza średnica obwodu stopki stanowi jednocześnie najmniejszą średnicę stożka ściętego.

Wartość kąta y jest zawarta między 40° i 50°.

Tworząca jest przedłużona wzdłuż osi obrotu do wewnątrz przez linię tworzącą, przy obrocie dokoła osi obrotu opony, stożek ścięty, odpowiadającą podstawie stopki i nachyloną do osi obrotu opony pod kątem β otwarty do wewnątrz opony i promieniowo na zewnątrz, o wartości zawarty między 40° i 50°.

Każda stopka ma linię tworzącą, której punkt położony najbliżej osi obrotu nakreślający minimalną średnicę o wielkości wytwarzającej nacisk na wieniec, określony jako stosunek minimalnej średnicy gniazda wieńca do średnicy (Di), był co najmniej równy 1,003 pozostając poniżej 1,02.

Linie tworzące części powierzchni stopek mają różne średnice.

Przedmiot wynalazku będzie uwidoczniony w przykładzie wykonania opony 185/33-16, zamontowanej na wieńcu o średnicy równej 406,4 mm, przedstawiony na rysunku na którym: fig. 1 przedstawia przekrój pionowy opony z zespołu, fig. 2 - rzut pionowy wieńca montażowego zespołu, na którym jest zamontowana podpora oporowa, fig. 3 - rzut pionowy wariantu zespołu z istniejącą asymetrią między średnicami występów wieńca, a fig. 4A do 4E - bardzo schematycznie zasadę montażu opony i podpory oporowej na wieńcu.

Na fig. 1 opona 1 zawiera bieżnik 10 połączony przy pomocy dwóch boków bieżnika 11, z dwiema stopkami 12. Jest ona wzmocniona zbrojeniem o osnowie promieniowej 13 utworzonego z jednego zwoju lin włókienniczych i umocowana w każdym z boków bieżnika 11 przez owinięcie wokół pierścienia wzmacniającego 14, które jest pokazane w przykładzie wykonania jako pierścień wzmacniający typu plecione. Zbrojenie o osnowie promieniowej 13 jest zamocowane promieniowo w odniesieniu do zbrojenia wierzchołkowego 15, złożonego z jednej strony z dwóch nałożonych na siebie zwojów 15A i 15B lin metalowych skrzyżowanych ze sobą tworzących kąt 22° i z drugiej strony rozmieszczoną promieniowo na zewnątrz tego zbrojenia metalowego jednym zwojem 15C lin włókienniczych rozmieszczonych obwodowo lub widocznie obwodowo, to znaczy w przedziale +2°, -2°.

W opisanym przykładzie opona 1 ma stosunek kształtu korzystnie poniżej 0,4, a dokładniej równy 0,33. Przez stosunek kształtu, rozumie się stosunek H/B zbrojenia o osnowie promieniowej. H jest to wysokość zbrojenia o osnowie promieniowej 13 a B jego maksymalną szerokością mierzoną wzdłuż osi obrotu opony. Wysokość H jest odległością promieniową oddzielającą punkt T zbrojenia najbardziej oddalony od osi obrotu od linii łączącej środki ciężkości O przekrojów pierścieni wzmacniających 14; jest ona równa 62 mm. Szerokość maksymalna B jest równa 185 mm, która jest promieniowo bardzo blisko linii wzdłuż osi łączącej dwa pierścienie wzmacniające 14. W istocie, zbrojenie o osnowie promieniowej 13 jest styczne do pierścienia wzmacniającego 14 w punkcie A, przez który przechodzi prosta równoległa do osi obrotu zespołu według wynalazku. W punkcie A, styczna AT przekroju pionowego zbrojenia o osnowie promieniowej 13 tworzy z tą prostą równoległą kąt < otwarty na zewnątrz 85°.

Każda stopka 12 o szerokości osiowej, mierzonej wzdłuż osi obrotów opony porównywalnej do szerokości, mierzonej wzdłuż osi obrotu opony osiowych stopek znanych i zwykle stosowanych, przedstawia kontur zewnętrzny tworzący głównie zakończenie stopki, którego ściana zewnętrzna 12A jest nachylona do osi obrotu opony o kąt a, otwarty

175 208 promieniowo i wzdłuż osi obrotu opony na zewnątrz wynoszący 45° + 5°C, ta ściana zewnętrzna 12A przedłuża się wzdłuż osi do wewnątrz przez linię tworzącą 12B stopki na podstawie stożka ściętego jest nachylona do osi obrotu opony pod kątem a, otwartym osiowo do wewnątrz i promieniowo na zewnątrz, którego wartość jest zawarta między 10° a 45° i większa od kąta α', który jest kątem gniazda wieńca 23 (fig. 2) i którego wielkość zawiera się między 6° a 15° oraz którego średnica Di minimalna, mierzona na płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny poziomej XX' jest równa 394 mm.

Linia tworząca 12B przedłuża się wzdłuż osi obrotu opony do wewnątrz przez linię, która przy obrocie wokół osi opony tworzy powierzchnię stożka ściętego 12C, odpowiadającą zgrubieniu stopki, tworząc z osią obrotu , kąta β otwarty wzdłuż osi obrotu opony, do wewnątrz i promieniowo na zewnątrz wynoszący 45° ± 5° i przedłużający się do wewnątrz ścianą 12D prostopadłą do osi obrotu.

Wieniec 2 o szerokości osiowej S (fig. 2), mierzony między swoimi końcami wzdłuż osi obrotu opony najbardziej oddalonymi od płaszczyzny poziomej XX', jest utworzony, począwszy od brzegu i dalej, z występu 25 którego powierzchnia wewnętrzna tworzy z osią obrotu kąt y', równy kątowi y zakończenia stopki 12 opony 1, której średnica Ds, równa 402 mm jest mniejsza od średnicy wewnętrznej Dt pierścienia wzmacniającego 14 i której wysokość h1 mierzona w stosunku do zakończenia wzdłuż osi obrotu opony zewnętrznego gniazda wieńca 23 jest równa 1,25% średnicy nominalnej D, średnica D jest średnicą zakończeń osiowo wewnętrznych gniazd wieńca 23 i wynosi 406,4 mm.

Gniazda wieńca 23 mają kształty stożków ściętych, których linie tworzące tworzą z osią obrotu kąt α otwarty do wnętrza opony i wynoszący między 4° i 30° a w opisanym przykładzie równy 14°, a więc mniejszy o 8° od kąta linii tworzących odpowiadających liniom tworzącym stopek 12 opony 1, i wynoszący 22°. Na jednym z boków zespołu, gniazdo 23 jest złączone ze ścianą osiowo zewnętrzną obrzeżą wieńca 24, ściana tworzy z prostopadłą do osi obrotu kąt 6 mniejszy niż 5°, a której średnica Df maksymalna wynosi 432 mm i jest większa od średnicy D. Z drugiej strony w stosunku do płaszczyzny poziomej XX', gniazdo wieńca 23 jest dokładnie złączone z powierzchnią nośną cyl^i^(dryc:zną 21, na której spoczywa pierścień oporowy 3. Cylindryczna powierzchnia nośna 21 ma występ ustawczy 26 wzdłuż osi obrotu opony do wewnątrz ustalający poprzecznie pierścień oporowy 3. Wysokość h2 występu ustawczego 26 wynosi 1,5% średnicy nominalnej D wieńca 2 i jest w przykładzie równa 5 mm. Odległość wzdłuż osi obrotu opony L, mierzona między zakończeniem występu 25 a powierzchnią wewnętrzną występu ustawczy 26 wynosi 103 mm i jest mniejsza od połowy szerokości S wieńca 2 wynoszącej 215 mm.

Powierzchnie wewnętrzne, poszczególne występy ustawcze 26 i obrzeżą 24 wieńca 2, osiowo określają rowek montażowy 22, którego głębokość h' wynosi 50 mm. Wysokość h' mierzona promieniowo od linii osiowej określa średnicę nominalną D wieńca.

Przekrój poprzeczny pierścienia oporowego 3 ma kształt podobny do trójkąta, którego bok promieniowo wewnętrzny jest prostoliniowy, podczas gdy boki boczne i bok promieniowo zewnętrzny są lekko skrzywione. Różnica H' między jego promieniem zewnętrznym a promieniem wewnętrznym wynosi 31 mm, co stanowi 50% wysokości H opony 1. Pierścień oporowy 3 jest zbudowany z wulkanizatu kauczuku 30 wzmocniony poszczególnie promieniowo do wewnątrz i promieniowo na zewnątrz przez dwa zbrojenia 31 i 32, z których każde składa się z dwóch warstw lin włókienniczych orientowanych obwodowo do ± 2°.

Wariant, zgodny z wynalazkiem i pokazany na fig. 3 różni się tylko od pokazanego na figurze 2 niesymetrycznością w poszczególnych średnicach występów 25', 25, gniazd wieńca 23, 23 i odpowiednich stopek 12.

Jeden z występów 25' ma średnicę Dsi większą o wartość AS od średnicy Dse występu przeciwległego 25 wieńca. Wielkość AS wynosi 16 mm, to znaczy 4% średnicy Dse jest niska, ale pozwala jednak zmniejszyć wysokość h' otworu montażowego do 35 mm w porównaniu z wysokością h' w przypadku wieńca i opony symetrycznych. Wysokość h' mierzona w stosunku do linii tworzącej cylindrycznej o średnicy D, nominalna średnica

175 208 wieńca i średnica powierzchni nośnej cylindrycznej 21 przylegającej na zewnątrz do gniazda 23 zabezpiecza występ 25 o mniejszej średnicy Dse.

Sposób montażu przedstawiony na fig. 4A i 4E, przebiega następująco: najpierw montuje się pionową stopkę 12 bokiem przeciwległym do boku mającego obrzeże wieńca 24 (fig. 4A), następnie naprowadza się pierwszą stopkę 12 blisko powierzchni wewnętrznej rowka montażowego 22, wprowadza się pierścień oporowy 3 owalny, po czym osadza się go na powierzchni nośnej cylindrycznej 21 wieńca 2 (fig. 4B) w dalszej kolejności zamontowuje się drugą stopkę 12, podczas gdy pierwsza stopka znajduje się w rowku montażowym 22 (fig. 4C), następnie kończy się montaż wyprowadzając pierwszą stopkę 12 z rowka montażowego 22 na zewnątrz wieńca 2 (fig. 4D), po czym umieszcza się stopkę 12 na gnieździe, aby doprowadzić do powstania zespołu zgodnie z wynalazkiem (fig. 4E).

175 208

o uZ

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół toczący zawierający co najmniej oponę ze zbrojeniem o osnowie promieniowej umocowanym w każdej stopce do pierścienia wzmacniającego i wieniec, ograniczony wzdłuż osi obrotu zespołu toczącego pierwszym brzegiem i drugim brzegiem wieńca, oraz wyposażony w pierwsze gniazdo i w drugie gniazdo wieńca, znamienny tym, że, w przekroju południkowym, co najmniej pierwsze -gniazdo wieńca (23') ma linię tworzącą, której zakończenie zewnętrzne w odniesieniu do osi (x-x') jest w odległości od osi obrotu opony mniejszej niż jej zakończenie w odniesieniu do osi (x--x') wewnętrzne i jest ograniczone wzdłuż osi obrotu wieńca (2) na zewnątrz występem (25'), przy czym opona (1), jest wyposażona w zbrojenie o osnowie promieniowej (13) mające profil południkowy o stałym kierunku krzywizny, co najmniej na boku bieżnika (11) i stopce (12) usytuowanych po tej samej stronie zespołu co pierwsze gniazdo wieńca (213').
2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wieniec (2) zawiera co najmniej jedno obrzeże wieńca (24) przylegające, patrząc wzdłuż osi obrotu wieńca (2), do jednego z gniazd wieńca (23', 23), przy czym maksymalna średnica (Df) obrzeża jest większa niż średnice (Ds, Dse, Dsi), całej części wieńca zawartej między obrzeżem i brzegiem wieńca (2) osiowo najbliżej obrzeża wieńca (24).
3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że wieniec (2) zawiera co najmniej jeden rowek montażowy (22), który jest przedłużony osiowo do wewnątrz obrzeża wieńca (24).
4. Zespół według jednego z zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że, w przekroju południkowym, gniazda wieńca (23', 23) mają różne średnice.
5. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że pierwsze gniazdo wieńca (23') jest gniazdem o najmniejszej średnicy.
6. Zespół według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że obrzeże wieńca (24) jest przedłużone, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), do wnętrza gniazda wieńca (23) o największej średnicy.
7. Zespół według zastrz. 6, znamienny tym, że drugie gniazdo (23'') ma linię tworzącą, której zakończenie osiowo zewnętrzne wzdłuż osi obrotu wieńca (2) jest w odległości mniejszej od osi obrotu wieńca (2) niż odległość jej zakończenia wewnętrznego wzdłuż tej samej osi, przy czym gniazdo jest przedłużone na zewnątrz wzdłuż osi obrotu wieńca (2), przez występ (25), przy czym opona (1), jest wyposażona w zbrojenie o osnowie promieniowej (13) posiadające profil południkowy o stałym kierunku krzywizny na całej swojej długości.
8. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że gniazda wieńca (^ ', 23) w przekroju mają kształt linii tworzącej przy obrocie wokoło osi wieńca (2) stożek ścięty i są pochylone do osi obrotu zespołu toczącego pod kątem αzawartym między 4° i 30°, mniejszy od kąta a, który zawarty jest pomiędzy podstawą stożka ściętego, która jest równoległa do osi obrotu opony (1) a linią tworzącą (12B) tego stożka ściętego jako części powierzchni stopki (12).
9. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że występy (25', 25) w przekroju mają zarys ściany wewnętrznej, od strony osi symetrii, linii tworzącej stożek ścięty i są pochylone do osi obrotu zespołu toczącego pod kątem /, zawartym miedzy 40° i 50° równym kątowi y, który tworzą powierzchnie zewnętrzne (12A) zakończeń stopek (12) opony (1) z osią obrotu zespołu toczącego.
10. Zespół według zastrz. 1 albo 9, znamienny tym, że wysokość h występów osiowo zewnętrznych (25', 25), w odniesieniu do osi (x-x') jest korzystnie najwyżej równa 1,25% średnicy nominalnej wieńca montażowego.
11. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że opona (1) jest wyposażona w osnowę promieniową (13) mającą profil południkowy i ma stopkę (12) zamontowaną na pierwszym

175 208 gnieździe wieńca (23'), przy czym styczna (AT) w punkcie styczności (A) profilu z pierścieniem wzmacniającym (14) stopki (12) jest nachylona do osi obrotu opony pod kątem Θ otwartym na zewnątrz o wartości co najmniej 70° a korzystnie powyżej 80°.
12. Zespół według zastrz. 1 albo 8, znamienny tym, że stopka (12), o szerokości wzdłuż osi obrotu opony zazwyczaj używanej, posiada powierzchnię stopki, której linia tworząca (12B) ma swoje zakończenie zewnętrzne, dalsze w odniesieniu do osi (x-x'), bliżej osi obrotu opony niż zakończenie wewnętrzne bliższe w odniesieniu do osi (x-x'), linia tworząca (12B) jest przedłużona w kierunku na zewnątrz od osi (x-x') przez ścianę zewnętrzną (12A) ograniczającą zakończenie stopki, ściana zewnętrzna (12A) tworzy z osią obrotu opony kąt y, promieniowo i osiowo otwarty na zewnątrz i mniejszy niż 90°.
13. Zespół według zastrz. 12, znamienny tym, że profil południkowy osnowy promieniowej (13) o stałym kierunku krzywizny jest jednakowy w dwóch stopkach (12), przy czym stopki (12) o tej samej szerokości mierzonej wzdłuż osi obrotu opony, mają jednakowe części powierzchni stopek, których linie tworzące (12B) są przedłużone osiowo na zewnątrz przez jednakowe ściany zewnętrzne (12A).
14. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że linia tworząca (12B) jest przekrojem powierzchni stożka ściętego płaszczyzną przechodzącą przez oś obrotu opony i jest nachylona do osi obrotu opony pod kątem a otwartym osiowo do wewnątrz opony i promieniowo na zewnątrz, przy czym kąt a zawarty jest w zakresie między 10° i 45°.
15. Zespół według zastrz. 14, znamienny tym, że linia tworząca (12B) jest linią, która przy obrocie wokół osi obrotu opony określa kształt stożka ściętego na stopce (12), którego powierzchnia usytuowana jest wzdłuż obwodu opony, przy czym najmniejsza średnica obwodu stopki stanowi jednocześnie najmniejszą średnicę stożka ściętego.
16. Zespół według zastrz. 12, znamienny tym, że kąt y jest zawarty między 40° i 50°.
17. Zespół według zastrz. 13 albo 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że linia tworząca (12B) jest przedłużona w kierunku osi (x-x') do wewnątrz przez linię (12C) tworzącą przy obrocie wokół osi obrotu opony powierzchnię stożka ściętego, odpowiadającą podstawie) stopki i nachyloną do osi obrotu opony pod kątem β otwartym do wewnątrz w kierunku osi (x-x') i promieniowo na zewnątrz, przy czym kąt β jest zawarty między 40° i 50°.
18. Zespół według zastrz. 8, znamienny tym, że każda stopka (12) ma linię tworzącą (12B), której punkt położony najbliżej osi obrotu nakreślający minimalną średnicę (Di) o wielkości wytwarzającej nacisk na wieniec (2), określony jako stosunek (Dm/Di) minimalnej średnicy (Dm) gniazda wieńca (23) do średnicy (Di) był co najmniej równy 1,003 pozostając poniżej 1,02.
19. Zespół według zastrz. 11 albo 13 albo 18, znamienny tym, że linie tworzące (12B) części powierzchni stopek (12) mają różne średnice.
20. Zespół toczący zawierający co najmniej oponę ze zbrojeniem o osnowie promieniowej umocowanym w każdej stopce do pierścienia wzmacniającego i wieniec, ograniczony wzdłuż osi obrotu wieńca pierwszym brzegiem i drugim brzegiem wieńca, oraz wyposażony w pierwsze gniazdo i w drugie gniazdo wieńca, znamienny tym, że w przekroju południkowym, co najmniej pierwsze gniazdo wieńca (23') ma linie tworzące, których zakończenie zewnętrzne w odniesieniu do osi (x-x') jest odległe od osi obrotu wieńca (2) o wartość mniejszą niż odległość jej zakończenia wewnętrznego w odniesieniu do osi (x-x'), wieniec (2) zawiera co najmniej jedną cylindryczną powierzchnię nośną (21), pod pierścień oporowy (3) bieżnika, rozmieszczoną między zakończeniami wewnętrznymi w odniesieniu do osi (x-x'), dwóch gniazd (23', 23) i mającą linię tworzącą, której minimalna średnica, która jest średnicą jednego z jej zakończeń, jest co najmniej równa średnicy całej części wieńca (2) zawartej, w odniesieniu do osi (x-x'), między tym zakończeniem a brzegiem wieńca (2) odpowiadającym gniazdu wieńca (23', 23) najbliższemu tego zakończenia, przy czym opona (1), jest wyposażona w zbrojenie o osnowie promieniowej (13) posiadające profil południkowy o stałym kierunku krzywizny, co najmniej na boku bieżnika i stopce (12) usytuowanych z tej samej strony zespołu co pierwsze gniazdo wieńca (23'),

175 208 przy czym pierścień oporowy (3) jest osadzany na cylindrycznej powierzchni nośnej (21) wieńca (2).
21. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że wieniec (2) zaopatrzony jest w co najmniej jeden rowek montażowy (22), usytuowany symetrycznie wokół osi obrotu wieńca między jednym z gniazd wieńca (23', 23) a cylindryczną powierzchnią nośną (21) dla pierścienia oporowego (3).
22. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że co najmniej pierwsze gniazdo wieńca (23') jest ograniczone osiowo na zewnątrz, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), przez występ (25') o średnicy (Ds, Dse, Dsi).
23. Zespół według zastrz. 20 albo 21, znamienny tym, że wieniec (2) zawiera co najmniej jedno obrzeże wieńca (24) przyległe, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), do jednego z gniazd wieńca (23', 23), przy czym maksymalna średnica (Df) obrzeża wieńca (24) jest większa od średnicy całej części wieńca (2) zawartej między obrzeżem wieńca (24) i brzegiem wieńca (2) najbliższym, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), obrzeża wieńca (24).
24. Zespół według zastrz. 20 albo 21, znamienny tym, że cylindryczna powierzchnia nośna (21) jest przyległa, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), do wewnątrz do jednego z gniazd wieńca (23', 23), rowek montażowy (22) jest usytuowany, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), między cylindryczną powierzchnią , nośną (21) a obrzeżem wieńca (24), oraz pierścień oporowy (3) przylega do stopki (12) opony (1).
25. Zespół toczący według zastrz. 24, znamienny tym, że cylindryczna powierzchnia nośna (21) jest przyległa, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), wewnętrznie do pierwszego gniazda wieńca (23'), obrzeże wieńca (24) przedłuża się, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), do wewnątrz drugiego gniazda wieńca (23), samo obrzeże (24) jest przedłużone, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), do wewnątrz przez rowek montażowy (22).
26. Zespół według zastrz. 20 albo 21 albo 25, znamienny tym, że w przekroju południkowym gniazda (23', 23) mają średnice różne, a cylindryczna powierzchnia nośna (21) dla pierścienia oporowego (3) jest przyległa, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), wewnętrznie do pierwszego gniazda wieńca (23') o mniejszej średnicy.
27. Zespół według zastrz. 26, znamienny tym, że pierwsze gniazdo wieńca (23') jest gniazdem o mniejszej średnicy.
28. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że obrzeże wieńca (24) przedłuża się, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), do wewnątrz gniazda wieńca (23'') o większej średnicy.
29. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że drugie gniazdo wieńca (23) ma linię tworzącą, której zakończenie zewnętrzne, w odniesieniu do osi (x-x'), jest odległe od osi obrotu wieńca (2) o wartość mniejszą od odległości oddzielającej jej zakończenie wewnętrzne w odniesieniu do osi (x-x'), przy czym gniazdo wieńca (23) jest przedłużone, wzdłuż osi obrotu wieńca (2), na zewnątrz przez występ (25), a opona (1), jest zaopatrzona w zbrojenia o osnowie promieniowej (13) posiadającą profil , południkowy o stałym kierunku krzywizny na całej jej długości.
30. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że gniazda wieńca (23', 23) mają linie, które przy obrocie wokół osi obrotu wieńca (2) tworzącą powierzchnię stożka ściętego nachyloną do osi obrotu wieńca (2) kąt α' zawarty między 4° i 30°, mniejszy od kąta a jaki zawarty jest pomiędzy podstawą stożka ściętego, która jest równoległa do osi obrotu wieńca (2) a linia tworzącą (12B) tego stożka ściętego jako części powierzchni stopki (12).
31. Zespół według zastrz. 22 albo 29, znamienny tym, że występy (25', 25) w przekroju mają zarys ściany wewnętrznej linii tworzącej stożek ścięty i są pochylone do osi obrotu zespołu toczącego pod kątem y', zawartym między 40° i 50°, równym kątowi y jaki tworzą powierzchnie zewnętrzne (12A) zakończeń stopek (12) opony (1) z osią obrotu zespołu toczącego.
32. Zespół według zastrz. 24, znamienny tym, że cylindryczna powierzchnia nośna (21) ma linię tworzącą cylindryczną o średnicy D, równej średnicy nominalnej wieńca.
33. Zespół według zastrz. 32, znamienny tym, że cylindryczna powierzchnia nośna (21), wzdłuż osi obrotu zespołu toczącego, zawiera na swoim brzegu osiowo wewnętrznym

175 208 występ ustawczy (26), który wewnątrz stanowi ogranicznik pierścienia oporowego (3) i ogranicza z obrzeżem wieńca (24) rowek montażowy (22).
34. Zespół według zastrz. 33, znamienny tym, że długość (L), wzdłuż osi obrotu zespołu toczącego, zawarta między występem ustawczym (26) i brzegiem wieńca osiowo zewnętrznym odpowiadająca gniazdu (23, 23') połączonemu z cylindryczną powierzchnią nośną (21), jest korzystnie najwyżej równa połowie szerokości maksymalnej (S) wieńca (2).
35. Zespół według zastrz. 31, znamienny tym, że wysokość (hi) występów (25', 25) zewnętrznych jest korzystnie najwyżej równa 1,25% średnicy nominalnej wieńca (2).
36. Zespół według zastrz. 20 albo 29, znamienny tym, że opona (1) jest wyposażona w osnowę promieniową (13) posiadającą profil południkowy, i ma stopkę (12) zamontowaną na pierwszym gnieździe wieńca (23'), przy czym styczna (AT) w punkcie styczności (A) tego profilu z pierścieniem wzmacniającym (14) stopki (12) jest pochylona do osi obrotu opony pod kątem 0 otwartym na zewnątrz o wartości co najmniej 70° a korzystnie większy od 80°.
37. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że wysokość (H') pierścienia oporowego (3) jest co najmniej równa 40% wysokości (H) osnowy (13) opony (1), a jej' stosunek kształtu (H/B) jest mniejszy od 0,4.
38. Zespół według zastrz. 37, znamienny tym, że pierścień oporowy (3) jest z wulkanizatu kauczukopodobnego wzmocnionego zbrojeniami (31, 32), z których każda składa się z co najmniej dwóch warstw lin skierowanych obwodowo, przy czym ich długość ma tolerancję około ± 2° pełnego obwodu.
39. Zespół według zastrz. 37, znamienny tym, że minimalna średnica wewnętrzna (Da) pierścienia oporowego (3), co najmniej równa średnicy (D) cylindrycznej powierzchni nośnej (21) wieńca (2), jest co najwyżej większa o 2 mm od średnicy (D), przy czym wewnętrzna linia tworząca pierścienia oporowego (3) jest równoległa do Unii tworzącej cylindrycznej powierzchni nośnej (21) wieńca (2).
40. Zespół według zastrz. 36, znamienny tym, że stopka (12), o szerokości osiowej zwykle używanej, ma powierzchnię stopki, której linia tworząca (12B) ma swoje zakończenie zewnętrzne w odniesieniu do osi (x-x') bliższe osi obrotu niż swoje zakończenie wewnętrzne, przy czym linia tworząca (12B) jest przedłużona na zewnątrz wzdłuż osi obrotu opony przez ścianę zewnętrzną (12A) ograniczającą zakończenie stopki, ściana zewnętrzna (12A) jest nachylona, do osi obrotu opony pod kątem y, otwartym promieniowo i wzdłuż osi obrotu opony na zewnątrz, i mniejszym od 90°.
41. Zespół według zastrz. 40, znamienny tym, że profil południkowy osnowy promieniowej (13) o stałym kierunku krzywizny jest jednakowy w dwóch stopkach (12), przy czym stopki (12) o takiej samej szerokości wzdłuż osi obrotu opony mają jednakowe części powierzchni stopek, których linie tworzące (12B) są przedłużone wzdłuż osi obrotu opony na zewnątrz przez jednakowe ściany zewnętrzne (12A).
42. Zespół według jednego z zastrz. 40 albo 41, znamienny tym, że linia tworząca (12B) jest tworzącą stożka ściętego, która jest nachylona do obrotu opony pod kątem α otwartym do wewnątrz i promieniowo na zewnątrz o wartości zawartej między 10° i 45°.
43. Zespół według zastrz. 42, znamienny tym, że linia tworząca (12B) jest linią przekroju powierzchni stożka ściętego płaszczyzną promieniową przez stopkę (12), przy czym powierzchnia tego stożka usytuowana jest wzdłuż obwodu opony, przy czym najmniejsza średnica obwodu stopki (12) stanowi jednocześnie najmniejszą średnicę stożka ściętego.
44. Zespół według zastrz. 40, znamienny tym, że wartość kąta y jest zawarta między 40° i 50°.
45. Zespół według zastrz. 40 albo 41 albo 43 albo 44, znamienny tym, że tworząca (12B) jest przedłużona wzdłuż osi obrotu do wewnątrz przez linię tworzącą, przy obrocie dokoła osi obrotu opony, stożek ścięty (12C),. odpowiadającą podstawie stopki i nachyloną do osi obrotu opony pod kątem β otwarty do wewnątrz opony i promieniowo na zewnątrz, o wartości zawarty między 40° i 50°.

175 208
46. Zespół według zastrz. 40 albo 41, znamienny tym, że każda stopka (12) ma linię tworzącą (12B), której punkt położony najbliżej osi obrotu nakreślający minimalną średnicę (Di) o wielkości wytwarzającej nacisk na wieniec (2), określony jako stosunek (Dm/Di) minimalnej średnicy (Dm) gniazda wieńca (23) do średnicy (Di), był co najmniej równy 1,003 pozostając poniżej 1,02.
47. Zespół według zastrz. 40 albo 41, znamienny tym, że linie tworzące (12B) części powierzchni stopek (12) mają różne średnice.