PL173091B1

PL173091B1 - Podstawione związki pirymidynowe

Info

Publication number: PL173091B1
Application number: PL93317718A
Authority: PL
Inventors: David Munro; Royston Davis; Janet A. Day; Jacqueline A. Wilkin; William W. Wood
Original assignee: Shell Int Research
Priority date: 1992-07-17
Filing date: 1993-07-15
Publication date: 1998-01-30
Also published as: CA2140346A1; KR950702541A; DE69330882T2; US5707995A; EP0650482B1; PL173717B1; IL106324A; JP3353895B2; PL173467B1; HUT70086A; AU4570093A; ATE206404T1; SK279516B6; PL173021B1; EG20267A; DE69330882D1; AU671845B2; PT650482E; RU95105445A; IL106324A0

Abstract

Podstawione zwiazki pirymidynowe, o ogólnym wzorze (V ) w którym X 1 i X2 sa takie same i kazdy oznacza atom tlenu, grupe S (0)n, w której n oznacza 0 , 1 lub 2, albo grupe CO, CH 2 Iub NR, w której R oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa, R1 R 10 sa takie same lub rózne a kazdy oznacza atom wodoru albo atom chlorowca, R2 i R9 sa takie same lub rózne a kazdy oznacza atom wodoru, atom chlorowca albo grupe cyjanowa, nitrowa, alkilowa, chlorowcoalkilowa, alkoksylowa, tioalkilowa, aminowa, mono- albo di-alkiloaminowa, alkoksyalkilowa, chlorowcoalkoksyalkilowa lub alkoksykarbonylowa, R 3 i R8 sa takie same lub rózne i kazdy z nich oznacza atom wodoru, atom chloru, atom fluoru albo grupe alkilowa, chlorowcoalkilowa, chlorowcoalkenylowa, chlorowcoalkinylowa, chlorowcoalkoksylowa, alkoksykarbonylowa, chlorowcotioalkilowa, chlorowcoalkoksyalkilowa, chlorowcoalkilosulfinylowa, chlorow- coalkilosulfonylowa, nitrowa lub cyjanowa, R4 i R7 sa takie same lub rózne i kazdy oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub grupe alkilowa albo alkoksylowa, R oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa, pod warunkiem, ze albo kazdy z dwóch pierscieni fenylowych jest niepodstawiony albo przynajmniej jeden z podstawników R3 i R8 maja wyzej podane znaczenia z wyjatkiem wodoru, a R1 1 oznacza grupe OH lub NH2 lub jego pochodna, w której R11 oznacza grupe alkoksylowa albo mono-lub dialkiloaminowa, z wyjatkiem 2-amino-4,6-bisfenoksypirymidyny i 2-amino-4,6-(3-chlorofeny lo-imino)pirymidyny. PL PL PL

Description

Przedmiotem obecnego wynalazku są podstawione związki pirymidynowe.

W Holenderskim Opisie Patentowym nr 6814057 ujawniono szeroką gamę podstawionych pirymidyn.

W czasopiśmie J. lndian Chem. Soc., 52(8), 1975, str. 774-75 oraz 53(9), 1976 str. 913-914 opisano liczne 2-amino-4,6-bisaryloksy- i arylimino-pirymidyny i sugerowano, iż mogą one wykazywać użyteczne własności biologiczne.

Obecnie stwierdzono, że grupa podstawionych pirymidyn opisanych ogólnie w opisie patentowym NL-6814057, ale konkretnie nie ujawniona, wykazuje czynność roztoczobójczą, która jest wyraźnie większa niż otrzymanych analogów 2-aminopodstawionych.

Związek według wynalazku określony jest ogólnym wzorem

173 091 (V)

w którym:

X¹ i Χ² są takie same i każdy oznacza atom tlenu, grupę S(O)_n, w której n oznacza 0,1 lub 2, albo grupę CO, CH2 lub NR, w której R oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, r1 r10 są takie same lub różne a każdy oznacza atom wodoru albo atom chlorowca, r2 i R⁹ są takie same lub różne a każdy oznacza atom wodoru, atom chlorowca albo grupę cyjanową, nitrową, alkilową, chlorowcoalkilową, alkoksylową, tioalkilową, aminową, monoalbo di-alkiloaminową, alkoksyalkilową, chlorowcoalkoksyalkilową lub alkoksykarbonylową,

R³ i R⁸ są takie same lub różne i każdy z nich oznacza atom wodoru, atom fluoru, atom chloru albo grupę alkilową, chlorowcoalkilową, chlorowcoalkenylową, chlorowcoalkinylową, chlorowcoalkoksylową, alkoksykarbonylową, chlorowcotioalkilową, chlorowcoalkoksyalkilową, chlorowcoalkilosulfinylową, chlorowcoalkilosulfonylową, nitrową lub cyjanową,

R⁴ i R⁷ są takie same lub różne i każdy oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub grupę alkilową albo alkoksylową, r2 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, pod warunkiem, że albo każdy z dwóch pierścieni fenylowych jest niepodstawiony albo przynajmniej jeden z podstawników r3 i R⁸ mają wyżej podane znaczenia z wyjątkiem wodoru,

R¹1 oznacza grupę OH lub NH2 lub jego pochodną, w której Ri 1 oznacza grupę alkoksylową albo mono-lub dialkiloaminową, z wyjątkiem 2-amino-4,6-bisfenoksypirymidyny i 2-amino4,6-(3-chlorofenyloimino)pirymidyny.

Dla utrzymywania aktywności pierścienie fenylowe w związku według wynalazku muszą być albo niepodstawione albo przynajmniej jeden z nich musi posiadać podstawniki w pozycji 3.

Korzystnie jest gdy grupa alkilowa, o ile nie podano inaczej, jest grupą o prostym łańcuchu lub o łańcuchu rozgałęzionym zawierająca do 12 atomów węgla, na przykład do 8 atomów węgla. Korzystnie grupa alkilowa zawiera do 6 atomów węgla. Specjalnie korzystnymi grupami alkilowymi są grupy metylowa, etylowa i butylowa. Każde ugrupowanie alkilowe stanowiące część innej grupy, na przykład ugrupowanie alkilowe w grupie chlorowcoalkilowej lub każde ugrupowanie alkilowe w grupie alkoksyalkilowej, zawiera stosownie do 6 atomów węgla, korzystnie do 4 atomów węgla. Korzystnymi ugrupowaniami alkilowymi są grupa metylowa i etylowa.

Chlorowiec oznacza fluor, chlor, brom albo jod. Chlorowcoalkil i chlorowcoalkoksyl oznacza, zwłaszcza grupę trifluorometylową, pentafiuoroetylową oraz trifluorometoksylową. Korzystnie każdy X¹ i X² oznacza atom tlenu, siarki albo grupę NH, zwłaszcza każdy z podstawników X¹ i χ2 oznacza atom tlenu.

^x 1 10

Korzystnie R i R są takie same i każdy oznacza atom wodoru albo fluoru, zwłaszcza atom wodoru. Korzystnie R² i r9 są takie same lub różne i każdy oznacza atom wodoru, atom chlorowca, zwłaszcza fluoru, chloru lub bromu, grupę nitrową, alkilową albo cyjanową. Korzystnie R3i r8 są takie same lub różne i każdy oznacza atom wodoru, fluoru albo chloru, albo grupę nitrową, C1-4alkilową, chlorowco-C1-4alkilową, chlorowco-C1-4alkoksylową, chlorowco-C 2-4aikenylową lub (Cn4alkoksy)-karbonylową. W szczególnie korzystnych związkach każdy z podstawników r3 i r8 oznacza atom wodoru lub chloru albo grupę trifluorometylową, trifluorometoksylową, pentafiuoroetylową lub difluoroetenylową, albo jeden z podstawników r3 i r8 oznacza grupę trifluorometylową a inny oznacza atom wodoru, chloru lub fluoru, albo grupę metylową, butylową, nitrową, cyjanową albo metoksykarbonylową.

Korzystnie r4 i r7 są jednakowe lub różne i każdy oznacza atom wodoru atom chlorowca albo grupę C1-4alkilową.

173 091

R⁶ z pozycji 5, korzystnie oznacza atom wodoru lub grupę metylowąjednak najkorzystniej oznacza on wodór.

Związki o wzorze ogólnym V i ich pochodne alkilowe, z wyjątkiem 2-amino-4,6-bisfenoksypirymidyny, którą ujawniono w J.Indian Chem. Soc. 53(9), 1976, str. 913-914 oraz 2-amino-4,6-bis(3-chlorofenyloamino)pirymidyny, którą opisano w J.Indian Chem. Soc. 52(8), 1975, str. 774-775, są związkami nowymi. Związki według wynalazku o wzorze V można wytwarzać odpowiednio adoptowanymi, konwencjonalnymi sposobami wytwarzania dipodstawionych pirymidyn.

Dogodnie związki o wzorze V można wytwarzać przez sprzęganie odpowiednio podstawionego fenolu(i), tiofenolu(i) albo aniliny(anilin) z 4,6-dichlorowcopirymidyną w środowisku zasadowym, stosując ewentualnie rozpuszczalnik, w temperaturze otoczenia albo, jeśli to konieczne, w podwyższonej temperaturze, na przykład w zakresie od 50 do 150°C. Pożądane jest prowadzenie reakcji w atmosferze azotu. Takie procesy są dobrze znane i są opisane, na przykład, w J. Indian Chem. Soc. 52(8), 1975, str. 774-775 i 53(9), 1976, str. 913-914.

Oczywiście w celu wytworzenia symetrycznie podstawionych związków pirymidynowych o wzorze V, reakcję można prowadzić w jednym etapie stosując pirymidynę i związek fenylowy w stosunku molowym, co najmniej 1:2. Dla związków niesymetrycznych konieczne jest oddzielne wprowadzanie obu podstawników arylowych w procesie dwuetapowym.

Warunki zasadowe można uzyskać stosując sól metalu alkalicznego, dogodnie sól sodową lub potasową, na przykład wodorek lub węglan metalu alkalicznego, takie jak wodorek sodowy lub węglan potasowy, albo stosując inne konwencjonalne związki zasadowe, takie jak n-butylolit. Rozpuszczalnikiem jeśli jest konieczny, może być każdy polarny rozpuszczalnik organiczny, który musi być tak dobrany aby był kompatybilny z zasadą używaną w reakcji. I tak, w przypadku stosowania węglanu potasowego odpowiednimi rozpuszczalnikami są zarówno dimetyloformamid jak i dimetylosulfotlenek, a w przypadku stosowania wodorku sodowego można użyć tetrahydrofuran.

Ponadto, możliwe jest a dla niektórych związków bardziej dogodne, wytwarzanie pewnych związków o wzorze V z innych związków o wzorze V i ich analogów metodami standardowymi. I tak, na przykład tlenki SO lub SO2 związków, w których X‘i X² oznaczają siarkę, można wytwarzać zwykłymi metodami utleniania. Analogi N-alkilowe związków NH można wytwarzać zwykłymi sposobami stosowanymi w alkilacji, na przykład, stosując jodek metylu i trietyloaminę albo prowadząc uwadarnianie wobec katalizatora palladowego na węglu. Związki z grupą alkoksylową w pozycji 2 można wytwarzać ze związków analogicznych zawierających chlor w pozycji 2 stosując alkoholan sodowy w metanolu. Można je wytwarzać sposobem, który obejmuje dla związków symetrycznych reakcję związku o ogólnym wzorze.

(II) w którym R¹¹ i r6 mają wyżej podane znaczenia, a każdy Hal¹1 Ha2² , niezalżżnie , oznaczaj ą atom chlorowca, korzystnie chlor lub brom, ze związkiem o wzorze ogólnym

w którym X oznacza grupę CH2Hal, COHal, OH, SH lub NRH, Hal oznacza atom chlorowca, odpowiednio chlor lub brom, a R¹, r2, R³ i R⁴ mają wyżej podane znaczenia, w

173 091 stosunku molowym co najmniej 1:2, albo dla związków niesymetrycznych reakcję, w warunkach zasadowych, związku o wzorze II ze związkiem o wzorze III w stosunku molowym 1:1 a następnie poddanie wytworzonego produktu reakcji ze związkiem o wzorze ogólnym

w którym X, R⁷, R⁸, R⁹ i R¹⁰ mają wyżej podane znaczenia, także w stosunku molowym 1:1.

Związki o wzorze II są to albo związki znane albo możliwe do wytworzenia zwykłymi sposobami, na przykład przez poddanie konwersji odpowiedniego pirymidynolu (otrzymanego według preparatywnej metody syntetycznej z odpowiedniego malonianu i formamidyny stosując ogrzewania ich do wrzenia pod chłodnicą zwrotną w obecności etanolu i etanolanu sodu) w obecności halogenku fosforylu, na przykład chlorku, w trietyloaminie w podwyższonej temperaturze, na przykład w 100°C, jak opisano w J. Org. Chem. 26, 1961, str. 4504.

Związki o wzorach III i IV są także znanymi lub możliwymi do wytworzenia zwykłymi metodami, związkami opisanymi na przykład w artykule w J. Amer. Chem. Soc. 73, 1951, str. 3470, w których opisano warunki otrzymywania odpowiednich fenoli z odpowiednich anilin, stosując azotyn sodu i wodny roztwór kwasu siarkowego w temperaturze 0°C a potem stosując destylację z parą wodną.

Związek 2-hydroksy-4,6-dichlorowco-pirymidynowy będący prekursorem koniecznym przy wytwarzaniu związków o wzorze V, w którym Rⁿ oznacza grupę hydroksylową, można wytwarzać sposobami opisanymi w Helv. Chim. Acta 72, 1989 str. 738, przez reakcję 2,4,6-trichlorowcopirymidyny z dioksanem w wodnym roztworze wodorotlenku sodu w temperaturze otoczenia. Inne związki będące prekursorami można także wytwarzać zwykłymi sposobami opisanymi w literaturze.

Najważniejsze zastosowanie związków o wzorze V to wytwarzanie związków o wzorze I

w którym wszystkie podstawniki oprócz R⁵ mają wyżej podane znaczenia a R⁵ oznacza atom wodoru, atom chlorowca, albo grupę cyjanową, alkilową, chlorowcoalkilową, alkoksylową, tioalkilową, alkilosulfinylową lub fenylową.

Stwierdzono, iż niektóre z tych nowych związków o wzorze V, nieoczekiwanie wykazują aktywność pestycydową. Związki o wzorze ogólnym I uzyskane ze związku o wzorze V wykazują interesującą i i użyteczną aktywność pestycydową, zwłaszcza roztoczobójczą i jako takie mogą być stosowane do lepszej walki z roztoczem gatunku Tetranychus i Panonychus. Ponadto stwierdzono, że związki o wzorze I wykazują dobrą aktywność roztoczobójczą w stosunku do gatunków roztoczy, które uodporniły się na istniejące, handlowo dostępne środki roztoczobójcze.

Niektóre związki o ogólnym wzorze I nie tylko wykazują aktywność roztoczobójczą lecz także wykazują użyteczną aktywność w stosunku do szkodników owadzich, do których także należą mól i komar.

Ponadto stwierdzono, że związki o ogólnym wzorze I odznaczają się aktywnością przeciw zwierzęcym posożytom zewnętrznym, na przykład kleszczowe u takich zwierząt jak, bydło, owce, kozy, świnie, psy, konie, samy i koty. Niżej podane przykłady ilustrują sposób wytwa6

173 091 rzania związków o wzorze I ze związków o wzorze V, przykład I dotyczy wytwarzania związku o wzorze V (w jego formie ketonowej).

Przykład 1. Otrzymywanie 4,6-bis(3-trifluorometylofenoksy)pirymidyn-2-onu

Do roztworu 2,4,6-trichloropirymidyny (36,7 g, 0,2 mola) w dioksanie (600 ml) dodaje się wodorotlenek sodu, (20 g, 0,5 mola) w wodzie (160 ml). Mieszaninę miesza się przez 4 godziny i otrzymuje gęsty biały wytrącony osad. Mieszaninę zatęża się pod próżnią i pozostałość krystalizuje z wrzącej wody. Wydajność 18 g (55%).

Tą pozostałość, 4,6-dichloropirymidyn-2-on, (8,0 g, 0,049 mola) i 3-trifluorometylofenol (20 g, 0,123 mola) ogrzewa się w dimetyloformamidzie (250 ml) z węglanem potasu (16 g) w atmosferze azotu w temperaturze 100°C prze 12 godzin. Następnie mieszaninę wylewa się do wody i zbiera wytrącony osad. Produkt 4,6-bis(3-trifluoro-metylofenoksy)pirymidyn2-on, otrzymuje się po rekrystalizacji z roztworu metanol w wodzie i przepuszczenie przez kolumnę chromatograficzną (etylowanie mieszaniną heksanu z octanem etylu w stosunku 1:1). Wydajność 2,5 g (12%).

Analiza elementarna (%):

Obliczono: C = 44,6 H= 1,7 N = 5,8

Znaleziono: C = 45,7 H = 2,1 N = 5,7

Przykład 2. Otrzyym2^'^Wianice4,6-bis(3-trifluorometylofenoksy)-2-bromopirymidyny.

4,6-bis(3-trifluorometylofenoksy)-pirymidyn-2-on (4,0 g, 0,0096 mola) i POBr3 (100 g) ogrzewa się w 140°C przez 48 godzin. Następnie mieszaninę wylewa się do mieszaniny 2N NaOH (500 ml) i lodu Produkt ekstrahuje się do eteru dietylowego, suszy używając Na2SO4, sączy i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Produkt otrzymuje się po chromatografii kolumnowej (3:1, heksan/octan etylu) i rekrystalizacji (octan etylu/heksan). Wydajność: 1,0 g (22%), temperatura topnienia 126-129°C.

Analiza elementarna (%):

Obliczono: C = 45,1 H=1,9 N = 5,9

Znaleziono: C = 45,7 H = 2,1 N = 6,1

Przykład 3. Otrzymywanie 4,6-bis(4-fluoro-3-trifluorometylofenoksy)-2-chloropirymidyny.

[2-Amino-4,6-bis(4-fluoro-3-trifluorometylofenoksy)pirymidynę (3,0 g, 6,7 mola) rozpuszcza się w czterochlorku węgla (75 ml) i do otrzymanego roztworu dodaje tert-butylonitryl (1,2 ml, 13,4 mola). Mieszaninę ogrzewa się w temperaturze 30°C przez 48 godzin i następnie wylewa do wody. Produkt ekstrahuje się dichlorometanem, suszy nad siarczanem sodu, sączy i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Produkt, 4,6-bis(4-fluoro-3-trifluorometylofenoksy)-2-Cldoropirymidynę, w postaci oleju otrzymuje się po chromatografii kolumnowej (eluowanie mieszaniną heksanu z octanem etylu w stosunku 5:1). Wydajność 0,3 g (10%), MS 471 (M+ + H), NMR 7,3-7,5 (6H, m, aromaty), 6,35 (1H, s, H-5).

Analiza elementarna (%):

Obliczono: C = 49,6 H=1,9 N = 6,4

Znaleziono: C = 49,8 H = 2,1 N = 6,4

Przykłady 4 do 60. Dalsze związki o wzorze I otrzymano analogicznymi sposobami do tych opisanych powyżej. Szczegóły podano w poniższej tabeli 1, w odniesieniu do następującego wzoru:

R

R⁴ i R⁷ każdy oznacza wodór.

173 091

I

eh O

CC r·» eh eO

OJ co CO «x>

•c eO sO eO eO 'JD Ό eO eO c

QJ r-t ε tu co >—>

N XI —i O m **

CO u c <

o. o. — ε o ^uoj -u c^-* o

sć o

a:

CO a:

Ό \£>

eh eo	C~, CM	O eh	Os —<	rh O	r~ O	Ch O	O oj
O- OJ	O. o?	rh rh	cm rh	OJ OJ	OJ OJ	OJ rh	rh rh
O o?	O C	rh —	—t o	O O	-—< o	W J . iM	OJ —·
eh Uh	O O eh eh	eh eh	eh <· eh eh	O —< eh eh	«—< o eh eh	eh Ό eh eh	OJ OJ eh eh
O	O	O	rh	TO		Ch	r-»

OJ O· eh CN.’ _ KO <J CD

Ο» eh O cc C3 O <?

O

XXX rh rh rh rh Lu

Le Lu Lu U. U

O O O O O rh rh <—i

Cu Cu Cu

O O O

Tabela 1

OJ

X *£>

Ci eh ci rh ci

OJ ci ci r

2x1 >, Ό N CO C« hrł CC

X

C cn X O

Lu o

Tt

XXX

X co 2 o

Cu

CJ xxx rh rh Lu

Cu Cu O

O CJ o

XXX

XXX wo

Uh rh X

X rh cm

O X u cc O co

CJ rh rh

Cu U.

O U

XXX

173 091

Cr» co to to

CO σΝ co co

O —<

co co nO oo- o» nO ιΛ

CO c

N θ' OJ

ΓΊ

O om ro ri σι ro γί nO o »—< oj m

o-. co

OJ

CO O— <-ł <j

O co

N

X) o

CT\ Cl (0 c

<

o- un tn u~i <T «z\ <T <7 co co σι σι σι σι σι σ~>

04 NO NO

CO <r

40.4 2.3 5.7

o.

ε ai

CU

O?

4->

co θ' co

O

N0

O co •O

Φ

Tab el a 1 cd.

m

Lu

O

ΟΊ

Lu

O m

3C

O tn

Lu

O cć f

>-> *O N flj Ci rM Ol.

O

O co

Lu

O ro

Cu a

Lu

O

Cu

O tu

O

X θ'»

173 091 <j cd

UD \O o —» cd σ'» ud CD cd cd <7 Ό \O CD oD <j

CD CD <r sj

Osi Os/

UD o o —<

Tabela 1 cd.

c

0)

E

OJ «—4 ω

ro

N

CO c

JD

O

CO <7 —4 Osi

O «-»

Osi Osi

CD co

Ό >3 ca c

<£ ęr\ n-t <r co co

OD OD cu od <j «a

O O <r c

OD OD CD CD

Os sO

OD

o. ag e o.° co

O

u.

o tu

O

CD

CC

OD od aZ cć

CL,

U

X tu o

tu o

Lu o

OD OD r

Lu Cu Lu

O O O

U ^-4

X cc u

CN

OD ce CL, * 04 o

O

Os/ a\ σ\

Ch rOsi CO OD OD tu

O

Lu

U

Lu

Tł04 ω

LO X x

OD OD

U- Lu

O O X

XXX

VD \O θ'

04 CN * temperatura wrzenia

173 091

O o cd <r co r- c> r- Γ4 0 O co O r*.

Tabela 1 cd.

c ^z

O) »—i ε co G) C —< fN Q) \ <0 «—<

N £>

O «—4

O

C—' o <

CL ε

ω

Η cC o

cc co

Ci

Osi

X o

cC en cc m

cc

CJ

CC cC

I >»

N

U

CL

Ό

CO rH

Cr- CO L0 <J lT0 lTI en uTi —< Cs# CO CO en eO en tn iS~i f—i Cs# eD o> o CO Γ-* Γ— o Os ·—' Ό

CO en eO eO o>

O en tn c <—> en c o-· rsj o en m o <3 ου m <7 <7 OO <7 <? o> O n- co <7 <3 <7 Ό <00 m tn en eO <7 <7

O O θ' vD O Ce’

O nCsł csi <7 co co <O t-». CJ Cs# os

OJ

130.0 44,3 1.7 5.7

XXX

U- O mmc U- U Le

OOO

ZL m m

U- Le

O O

X r

O le

UO o

OOO

CN m r

Le Le

O O en

X

Ό

O X X m

X o

co Le m

Le

O X n m

Le» Le o o

Csl

O

X Le

Le

XXX

O\ o

CN m ny

CN m

m co

Tt m

*n m

173 091 r*. o —< O id rd id d sO id o o

Tabeli a 1 cd.

Przyk-R¹ R² r3 χ1 r5 _R6 _χ2 _R8 _R9 _R10 Temp. Analiza elem.

a _ .i +· η η — ^.1

CO c

N

Ό

CO

M

Cs) o

Cs, Cs/ \£> C* id d

Cs) Cd Cs) Cs) <d

Lu o

cc co O

Csl td

O o \£> iTi

Lu

O r* cc s? O

Cs) Cs) o —« d id

CO θ' ♦o -z <d u

ϋ cc

X

O to rd

Lu

O oo cc <7 d

Cs) Cs)

Cs) c

Cs) Cs) <3 <3

Csj Cs) <d id * Cs, Cs, td O co o r*- cLu

O tu o

σ\ cc

—) Cs, lO sO

X o

to ld ld ld id r-·» co id ud

CM

Lu

U

J_ o

Cs,

Lu

O

I

Lu

U U

X Lu r-ę OJ

TT

Lu

O

CC

H Br CF₃ 0 Cl H 0 CF Br H 192.0- 36.5 1.2 4.7

193.0 36.3 1.5 4,7

173 091

I

Przyk- r^l r^z r^j x^l r r X R R R Temp. Analiza elem.

ład top. (% obi./znal)

n m	CO OJ	MO MO	en o.	oj m	OJ	o cn	O\ o
o* o-	o.	r-» o-	o. o-	un un	MO MO	M3 MO	MO MO
en m>	en mo	<7 M>	m <7	o. «—<	co O	«α co_	<7 ao
OJ OJ	OJ OJ	OJ oj	en m	—J OJ	r-t 04	•a	<7 <7
.-J l/O	,—J ΓΌ	<7 mo	en mo	O MO	O- <7	- J O\	—· <7
en rn	en <n	lO un	er* o	<7 <7	o. o-	OJ OJ	OJ OJ
un un	un un	un un	un un	<7	<7 <7	MO MO	MO MO
Ό	O> o*	TO	O	O o	o	O- MO	MO —J
Φ		OJ	OJ	•		•	•
	—< OJ			on o-	co	O ·—<	<7 un
o	\O mo	o	o	co co	MO	MO r-»	O O r—i *~J
X	X	X	X	X	X	X	X
							m
							X—v m
							O
·*
	-*·	~r~	X	X	O	X	U
						en

						en
				un		X
			en	Lu	m	a
			X	OJ	Cu
X	α	Cu	O	O	O	o	X
o	o	o	o	o	o	o	o
X	X	X	X	X	X	X	X

X	X	X	X	o	X	X	—
o	o	o	o	o	o	o	o
				un
m	en	<n	m	Cu	en	en	en
Lu	Lu	Lu	Lu	OJ	Lu	Cu	Cu
O	U	O	O	O	O	O	a
Lu	Cu	Cu	Cu	X	Lu	tu	Cu
X	X	X	X	X	X	X	X
un	O	O-	00	Os	O		Oł
Tt*	Tt*		Tj-	Tt	un	un	UO

173 091

Przyk-R^l r² r³ X¹ R⁵ R⁶ X² R⁸ R⁹ R^l° ^T®^mP’ Analiza elem.

ład ^toP’ (% obl./znal

WO

W3>

rw

CTk

O

o

ro

CO co

NO

o

cw

rw

O

σ\

O

nO

O

uo uo

uo

nO

NO

wo

*

ro

uo

r*.

O

rw

C

r-^

O <3

nO

O

CO

Γη

OO

rw

CW

rw

ro

rw

rw rw

rw

nO

o

O

CO

O

r>»

O

UO

CO

rw

r-.

co

r-·

Γ-.

uo

co

uo uo

ro

rw.

nO

NO tT

Γ- Tt

uo

UO

uo

UO

Ό

<7 <7

<7

Ό

O

rw

•o

O

ro

O

tri

rw

•o

Ό

ro

UO

ro

ω

O

rw

nD

r*.

ω

uo

UO

O

rH o

co

CO

r-.

r*.

CO

co

o

O

O «

X

SC

C4 <N

C4 co co

CW

O

Lu

O co

WO

Lu X

O O o

cw

O

Lu

O

Lu

O

Lu

O tu

U ,<o

U

CŁ

U oo o o o o o o o

X u.

wi

IZO uo

X

LJ>

X LO \O

WO

Lu

O

Γvo oo wo ro

U

O

Lu

O cc b

u ca σ\

WO (N

NO

173 091

Przykłady 63 do 66. Dalsze związki o wzorze I otrzymano analogicznymi sposobami opisanymi powyżej. Szczegóły podano w poniższej tabeli 2, w odniesieniu do następującego wzoru.

Przykład Nr	R⁷	Temp.topnienia (°C)	c	H	N
63	Cl	olej	53, 1	2, 3	7,3
			53,2	2,9	6,9
64	F	73,0-73,1	55, 4	2,4	7, 6
			55, 7	2, 7	7, 5
65	C (CH₃) ₃
		olej	52, 1	4-, 4	6, 9
			52,7	4,8	6, 6
66	ch₃
		olej	59, 3	3, 3	7,7
			59, 7	3,3	7,4

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Claims

Zastrzeżenie patentowe

Podstawione związki pirymidynowe, o ogólnym wzorze (V) w którym

X¹ i X² są takie same i każdy oznacza atom tlenu, grupę S(O)n, w której n oznacza 0,1 lub 2, albo grupę CO, CH2 lub NR, w której R oznacza atom wodoru lub grupę alkilową,

Ri R¹⁰ są takie same lub różne a każdy oznacza atom wodoru albo atom chlorowca,

R² i R⁹ są takie same lub różne a każdy oznacza atom wodoru, atom chlorowca albo grupę cyjanową, nitrową, alkilową, chlorowcoalkilową, alkoksylową, tioalkilową, aminową, monoalbo di-alkiloaminową, alkoksy alkilową, chlorowcoalkoksyalkilową lub alkoksykarbonylową,

R³ i R⁸ są takie same lub różne i każdy z nich oznacza atom wodoru, atom chloru, atom fluoru albo grupę alkilową, chlorowcoalkilową, chlorowcoalkenylową, chlorowcoalkinylową, chlorowcoalkoksylową, alkoksykarbonylową, chlorowcotioalkilową, chlorowcoalkoksyalkilową, chlorowcoalkilosulfinylową, chlorowcoalkilosulfonylową, nitrową lub cyjanową, i R⁷ są takie same lub różne i każdy oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub grupę alkilową albo alkoksylową,

R, oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, pod warunkiem, że albo każdy z dwóch pierścieni fenylowychjest niepodstawiony albo przynajmniej jeden z podstawników R³ i r8 mają wyżej podane znaczenia z wyjątkiem wodoru, a RH oznacza grupę Oh lub NH2 lub jego pochodną, w której Rⁿ oznacza grupę alkoksylową albo mono-lub dialkiloaminową, z wyjątkiem 2-amino-4,6-bisfenoksypirymidyny i2-amino-4,6-(3-chlorofenylo-imino)pirymidyny.