PL168710B1

PL168710B1 - Absorbing object with flexible interior

Info

Publication number: PL168710B1
Application number: PL92298517A
Authority: PL
Inventors: Thomas W Osborn Iii; Theresa L Johnson; Letha M Hines; Robb E Olsen
Original assignee: Procter & Gamble
Priority date: 1991-07-23
Filing date: 1992-07-23
Publication date: 1996-03-29
Also published as: NO930962D0; DE69217469T3; FI931243A; DK0549787T3; EP0549787B1; EP0549784B2; SG70972A1; CA2092203A1; CA2243115A1; BR9205329A; CA2195690A1; HK1012948A1; CA2092198A1; CA2092199A1; CA2195690C; DE69214120D1; HU215632B; NO930963D0; ES2103956T3; DE69227823D1

Abstract

1. W yrób absorbujacy, który m a pow ierzchnie skierowana do ciala osoby noszacej, pow ierzchnie skierow ana do odziezy, srodkowa linie wzdluzna, srodkowa linie poprzeczna, dw ie boczne kraw edzie wzdluzne, dwie poprze- czne krawedzie koncowe, pierw szy obszar koncowy, drugi obszar koncowy, przy czym kazdy z obszarów koncow ych rozciaga sie od jednej z czesci poprzecznych krawedzi koncowych w kierunku poprzecznej linii srodkowej, przy czym wyrób absorbujacy obejm uje w arstw e wierzchnia przepuszczalna dla cieczy, warstwe spodnia nieprzepuszczalna dla cieczy, rdzen absorbujacy umiejscowiony pom iedzy w arstw a w ierzchnia a warstwa spodnia, znam ienny tym , ze zawiera zorientow any wzdluznie elastyczny element tworzacy garb (72) usytuow any w zdluz srodkowej linii wzdluznej (L) pomiedzy powierzch- nia skierowana do ciala (20A) a pow ierzchnia skierowana do odziezy (20B), przy czym element tw orzacy garb (72) m a konfiguracje niescisnieta lub | konfiguracje scisnieta, która ten elem ent przyjm uje, gdy jest poddany dziala- mu sil skierowanych bocznie do srodka, przy czym element tworzacy garb (72) ma górna czesc, która jest blizsza pow ierzchni (20A) wyrobu absorbuja- cego od strony ciala niz inne czesci elem entu tworzacego garb i krawedzie wzdluzne, w którym to elem encie, gdy w yrób absorbujacy (20)jest poddawa- ny dzialaniu sil sciskajacych skierow anych bocznie do srodka, krawedzie wzdluzne elementu tw orzacego garb (72) przesuw aja sie bocznie do srodka w kierunku do siebie, a elem ent tw orzacy garb (72) podnosi sie do góry w kierunku od powierzchni skierow anej do odziezy (20B), zas warstwa wierz- chnia (38), element tw orzacy garb (72) i rdzen absorbujacy (42) sa w stalym kontakcie ze soba, gdy elem ent tw orzacy garb (72) zmienia konfiguracje | pomiedzy niescisnieta i scisnieta. Fig. 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wyrób absorbujący, zwłaszcza w postaci podpaski higienicznej. Takie wyroby są szczególnie przystosowane do absorbowania różnych płynów wydzielanych z ciała równocześnie zapewniając osobie noszącej komfort i dopasowanie.

Ze stanu techniki znana jest duża różnorodność struktur stosowanych w jednorazowych wyrobach absorbujących płyny wydalane z ciała. Wyroby absorbujące dostępne w handlu obejmują opaski higieniczne, pieluchy dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych, podpaski higieniczne i bandaże. Jednorazowe artykuły tego rodzaju obejmują -elementy funkcjonalne służące do odbierania, absorbowania i zatrzymywania płynów. Ogólnie takie wyroby absorbujące zawierają rdzeń z materiału absorbującego głównie składającego się z włóknistej celulozy. W typowym przypadku wyroby takie składają się z warstwy wierzchniej przepuszczalnej dla płynu, rdzenia absorbującego i warstwy spodniej nie przepuszczalnej dla płynu.

W przypadku podpasek kobiety oczekują wysokiego stopnia jakości w kategoriach komfortu i dopasowania, zatrzymywania płynu oraz minimalnego plamienia. Nade wszystko wyciekanie płynu z podpaski na bieliznę jest całkowicie niedopuszczalne.

Ulepszenie jakości podpasek wciąż jest ogromnym przedsięwzięciem choć wykonano już wiele ulepszeń zarówno w materiałach jak i w budowie podpaski. Jednakże wyeliminowanie przeciekania zwłaszcza wzdłuż wewnętrznej strony ud bez rezygnacji z dopasowania i komfortu wciąż jeszcze nie. spełniło oczekiwań klienta.

Przeciekanie podpasek przypisuje się zasadniczo dużemu stężeniu płynu w miejscu gdzie wydzielina miesiączkowa wydobywa się z ciała i bezpośrednio styka się z powierzchnią podpaski. W tym punkcie odkładania się materiał absorbujący podpaski szybko staje się przesycony. Krew przemieszcza się promieniście z tego punktu i wypływa z boków najbliższych nogom osoby noszącej. W efekcie często następuje zabrudzenie ciała krwią i plamienie bielizny. Próby eliminacji przeciekania obejmują: wykonanie zgęszczonej krawędzi dla powstrzymania płynu (patent USA 4820295 Chapas i in. udzielony 11.04.1989); warstwy zagradzające otaczające przedmiot (patent USA 4666439 Williams i in. udzielony 19.05.1987); oraz boczne krawędzie ze skrzydełkami otaczające brzegi bielizny i wyposażenie podpasek w giętkie wzdłużne boczne krawędzie.

Podpaski wyposażone w skrzydełka różnych typów (jednak nie wszystkie z nich otaczają bieliznę lub kontrolują boczny wyciek) opisano w patentach japońskich 40-36391,46-12554, i 50-100399 oraz w patencie USA 4285343 udzielonym McNairowi 25.08.1981, patencie USA 4589876 udzielonym Van Tilburgowi 20. 05. 1986, patencie USA 4608047 udzielonym Mattingly 26.08.1986 oraz patencie USA 4687478 udzielonym Van Tilburgowi 18.08.1987.

Podpaski wyposażone w różnego rodzaju materiały elastyczne ujawniono w europejskim zgłoszeniu patentowym publ. nr 0091412A2 z dnia 12.10.1983, brytyjskiemu zgłoszeniu patentowemu P&G2168253A z dnia 18.06.1986 (które również ujawnia sposób utrzymywania bocznych klapek przy złożeniu w górę inny niż materiały elastyczne) oraz patent USA 4 701 177

168 710 udzielony Ellisowi i in. 20.10.1987, patent USA 4758241 udzielony Papajohnowi 19.07.1988, patent USA 4770657 udzielony Ellisowi i in. 13.09.1988, patent USA 4944735 udzielony Mokremu 31.07.1990 oraz patent USA 5032121 udzielony Mokremu 16.07.1991. Opisy wszystkich tych dokumentów załączono do niniejszego tekstu.

Niestety obszary podpaski o zwiększonej gęstości obniżają komfort ich stosowania. Niektórzy stosujący nie są zadowoleni z artykułów ze skrzydełkami, a inny z artykułów z warstwą odgradzającą.

Szereg problemów wiąże się również ze stosowaniem do powyższych celów materiałów elastycznych. Ich dodanie zwiększa koszt wytworzenia podpasek. Dodatek włókna elastycznego do ruchomej tkaniny podczas wytwarzania podpasek jest procesem dość złożonym i drogim. Użycie materiałów elastycznych powoduje również zmarszczenia w górnej części podpaski. Inny problem polega na tym, że zastosowanie materiałów elastycznych dla nadania podpasce kształtu wygiętego zależy od grubości podpaski. Jest trudniej nadać krzywiznę podpaskom o względnie grubej warstwie absorbenta. Zastosowanie materiałów elastycznych w artykułach o dużej grubości wytwarza naprężenia w materiale elastycznym, który stwarza opory przy nadawaniu krzywizny podpasce higienicznej. Te naprężenia mogą także spowodować utratę przez materiał elastyczny modułu sprężystości. Ponadto zastosowanie materiału elastycznego znacząco pogrubia boczne przegrody podłużne. Z tego powodu często noszenie podpaski jest mniej wygodne. Zatem poszukiwanie ulepszonych sposobów zmniejszenia wyciekania z bocznych przegród podłużnych podpaski nadal trwa.

Ponadto ponieważ znaczna część większości przedmiotów absorbujących pozostaje stosunkowo sucha i niewykorzystana, trwa również poszukiwanie ulepszonych sposobów kierowania płynów z miejsca odkładania do obszarów nie w pełni wykorzystanych by uniknąć przesycenia i zmniejszyć lub wyeliminować przeciek.

Oprócz kwestii plamienia bielizny osoba stosująca współczesne podpaski itp. spodziewa się że powierzchnia takich wyrobów będzie czystsza, bardziej higieniczna i bardziej sucha niż w przypadku tradycyjnych materiałów nietkanych i tkanin. Stąd też współczesne podpaski, opaski i pieluchy dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych wyposaża się w typowym przypadku w warstwy wierzchnie przeznaczone do szybkiego przepuszczania płynu przez te warstwy do położonego niżej rdzenia absorpcyjnego, w którym się on gromadzi. Jak można sobie wyobrazić im szybciej i dokładniej następuje to przemieszczenie tym suchsza i czystsza jest powierzchnia wyrobu.

Pewne odsyłacze opisujące zastosowanie włókien o szczególnych przekrojach mających kanały lub wyżłobienia opisano w: zgłoszeniu patentowym EPO 391814, Philips i in. opublikowanym 10.10.1990, patencie USA 4723954, Pieniak, 9.02.1988, patencie USA 4798603, Meyer i in., 17.01.1989, patencie USA 4973325, Sherrod i in., 27.11.1990, zgłoszeniu patentowym EPO 397110, Latimer i in., zgłoszonym 5.08.1990, patencie francuskim 955625, publ. przez Paul Chevalier 16.01.1950, patencie USA 3121040, udzielonym Shaw 11.02.1964, patencie USA 4054709, udzielonym Belitsinowi i in., 18.10.1977; patrz też patent USA 4179259, Belitsin, dotyczący w pewnym stopniu kędzierzawienia (skręcania), patent USA 4381325, udzielony Masudzie i in., 26.04.1983; europejskie zgłoszenie patentowe 88306987.4, nr publ. 0301874, publ. 1.02. 1989, Wilkes i in., patent USA 4286005, udzielony Bergerowi 25.08.1981, patent USA 4623329, udzielony Drobishowi i in., 18. 11. 1986, japońskie zgłoszenie patentowe 151617-1979, publ. 29.11.1979, Teijin KK, patenty USA 4842792, udzielony 27.06.1989 oraz 4954398, 4.09.1990, odbywa Bagrodii i in., patent USA 4868031, Modrak i in., 19.09.1989.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie wyrobu absorbcyjnego w postaci podkładki higienicznej dopasowanej do ciała i o pewnej krzywiźnie, o pożądanym i ukierunkowanym przemieszczaniu się płynów, która umożliwia ulepszone wykorzystanie całkowitej zdolności absorbującej wyrobu oraz mniejsze wyciekanie na boki.

Wyrób absorbujący, który ma powierzchnię skierowaną do ciała osoby noszącej, powierzchnię skierowaną do odzieży, środkową linię wzdłużną, środkową linię poprzeczną, dwie boczne krawędzie wzdłużne, dwie poprzeczne krawędzie końcowe, pierwszy obszar końcowy, drugi obszar końcowy, przy czym każdy z obszarów końcowych rozciąga się od jednej z części poprzecznych krawędzi końcowych w kierunku poprzecznej linii środkowej, przy czym wyrób

168 710 absorbujący obejmuje: warstwę wierzchnią przepuszczalną dla cieczy, warstwę spodnią nieprzepuszczalną dla cieczy, rdzeń absorbujący umiejscowiony pomiędzy warstwą wierzchnią a warstwą spodnią, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera zorientowany wzdłużnie elastyczny element tworzący garb usytuowany wzdłuż środkowej linii wzdłużnej pomiędzy powierzchnią skierowaną do ciała, a powierzchnią skierowaną do odzieży, przy czym element tworzący garb ma konfigurację nieściśniętą lub konfigurację ściśniętą, którą ten element przyjmuje, gdy jest poddany działaniu sił skierowanych bocznie do środka, przy czym element tworzący garb ma górną część, która jest bliższa powierzchni wyrobu absorbującego od strony ciała niż inne części elementu tworzącego garb i krawędzie wzdłużne, w którym to elemencie, gdy wyrób absorbujący jest poddawany działaniu sił ściskających skierowanych bocznie do środka, krawędzie wzdłużne elementu tworzącego garb przesuwają się bocznie do środka w kierunku do siebie, a element tworzący garb podnosi się do góry w kierunku od powierzchni skierowanej do odzieży, zaś warstwa wierzchnia, element tworzący garb i rdzeń absorbujący są w stałym kontakcie ze sobą, gdy element tworzący garb zmienia konfigurację pomiędzy nieściśniętą i ściśniętą.

Korzystnymjest, że wyrób absorbujący posiada środkowy obszar, w którym umiejscowiony jest od strony ciała element tworzący garb, który ma podstawę, zaś wyrób absorbujący ma wzdłużne obszary boczne umieszczone na zewnątrz podstawy garbu, przy czym wzdłużne obszary boczne są bardziej giętkie niż obszar środkowy, w którym wyrób absorbujący ma co najmniej jedną oś zginającą w każdym ze wzdłużnych obszarów bocznych, wzdłuż lub bocznie na zewnątrz podstawy garbu, uformowane przez linie zszywające lub obszary zagęszczone lub ich połączenie.

Korzystnym jest, że części każdego z wymienionych wzdłużnych obszarów bocznych są usytuowane bocznie na zewnątrz wymienionej osi zginającej i przynajmniej część tych części każdego z wymienionych wzdłużnych obszarów bocznych usytuowanych bocznie na zewnątrz wymienionej osi zginającej jest wstępnie przygotowana do wygięcia w górę, gdy podpaska higieniczna jest poddawana działaniu sił ściskających skierowanych bocznie do środka.

Korzystnym jest, że osie zginające są usytuowane we wspomnianym rdzeniu absorbującym.

Korzystnym jest, że części wzdłużnych obszarów bocznych usytuowane z boku na zewnątrz osi zginających są zdolne do powrotu do ich położeń nieściśniętych, gdy na wyrób absorbujący nie działają siły ściskające bocznie skierowane do środka.

Korzystnym jest, że wyrób absorbujący ma kształt zakrzywiony, zaś powierzchnia od strony odzieży jest umieszczona na płaszczyźnie, a poprzeczne krawędzie końcowe wyrobu absorbującego znajdują się ponad płaszczyzną.

Korzystnymjest, że wzdłużne krawędzie boczne również znajdują się ponad płaszczyzną.

Korzystnymjest, że garb ma podstawę, która obejmuje boczne części wzdłużne i poprzeczne części boczne, przy czym obszary boczne są bardziej giętkie niż obszar środkowy, a ponadto wyrób absorbujący zawiera osie garb - obszar końcowy uformowane przez linie zszywające lub obszary zagęszczone lub ich połączenie umieszczone w poprzecznych częściach końcowych podstawy garbu lub wzdłużnie na zewnątrz poprzecznych części końcowych podstawy garbu i części końcowe są zagięte wokół osi garb - obszar końcowy.

Korzystnym jest, że przynajmniej część osi garb - obszar końcowy jest ustawiona w kierunku poprzecznym.

Korzystnymjest, że wyrób absorbujący dodatkowo zawiera łącznik do mocowania wyrobu absorbującego do bielizny osoby noszącej, przy czym łącznik jest umieszczony jedynie w obszarach końcowych.

Korzystnym jest, że powierzchnia od strony odzieży jest oddzielana od bielizny osoby noszącej w środkowym obszarze wyrobu absorbującego, zaś obszary końcowe wyrobu absorbującego są dołączone do bielizny osoby noszącej.

Reasumując, wyrób absorbujący według wynalazku, taki jak podpaska higieniczna, ma zorientowany wzdłużnie, elastyczny, tworzący garb element umiejscowiony dla utworzenia garbu wzdłuż wzdłużnej linii środkowej na powierzchni podpaski higienicznej skierowanej do ciała.

168 710

Korzystne wykonanie podpaski higienicznej według niniejszego wynalazku obejmuje warstwę wierzchnią przepuszczalną dla cieczy, warstwę dolną nieprzepuszczalną dla cieczy i rdzeń absorbujący. Rdzeń absorbujący jest zlokalizowany pomiędzy warstwą górną i dolną. Warstwa górna jest połączona z warstwą dolną wokół skraju podpaski higienicznej. Podpaska higieniczna zawiera także łącznik do przymocowywania podpaski higienicznej.

Element tworzący garb ma konfigurację nieściśniętą oraz ściśniętą. Element tworzący garb przyjmuje konfigurację ściśniętą, gdy jest poddawany bocznym siłom zorientowanym do środka. Element tworzący garb składa się z części górnej, która w porównaniu z innymi częściami elementu tworzącego garb położona jest bliżej powierzchni skierowanej do ciała wymienionego przedmiotu absorbującego i wzdłużnych boków. Podczas gdy podpaska higieniczna poddawana jest działaniu bocznych sił skierowanych do środka, wzdłużne boki elementu tworzącego garb przesuwają się bocznie do środka w kierunku do siebie, a górna część elementu tworzącego garb podnosi się do góry w kierunku od powierzchni skierowanej do bielizny, dla uzyskania bliższego kontaktu z ciałem osoby noszącej.

Element tworzący garb jest korzystnie elastyczny w odpowiedzi na bocznie zorientowane do środka siły. Element tworzący garb wykazuje skłonność do powracania konfiguracji nieściśniętej, jeżeli bocznie zorientowane do środka siły przestają działać. Element tworzący garb jest również elastyczny w odpowiedzi na siły wywierane na powierzchnię podpaski higienicznej skierowaną do ciała w kierunku powierzchni skierowanej do dzieży. Element tworzący garb tworzy garb na w obszarze środkowym powierzchni podpaski higienicznej skierowanej do ciała. Garb ma podstawę z bocznymi częściami wzdłużnymi i końcowymi częściami poprzecznymi. Boczne obszary wzdłużne podpaski higienicznej leżą na zewnątrz podstawy garbu. Boczne obszary wzdłużne są bardziej giętkie od wspomnianego obszaru środkowego podpaski higienicznej. Podpaska higieniczna ma korzystnie co najmniej jedną oś zginająca w każdym z bocznych obszarów wzdłużnych, bocznie na zewnątrz wzdłużnych części bocznych podstawy garba. Część bocznych obszarów wzdłużnych jest usytuowana bocznie wewnątrz osi zginających po każdej stronie garba, a część jest usytuowana bocznie na zewnątrz osi zginających.

Korzystnie, przynajmniej fragment tych części każdego z wymienionych wzdłużnych obszarów bocznych ulokowanych bocznie na zewnątrz osi zginających jest wstępnie przygotowana do wygięcia w górę, gdy podpaska higieniczna jest poddawana działaniu sił ściskających skierowanych bocznie do środka. Części wymienionych wzdłużnych obszarów bocznych umiejscowione bocznie na zewnątrz wymienionych osi zginających są zdolne do powrotu do ich położeń nieściśniętych, gdy na przedmiot absorbujący nie działają siły ściskające bocznie skierowane do środka.

Ponadto obszary końcowe podpaski higienicznej są korzystnie bardziej giętkie niż obszar środkowy. To umożliwia obszarom końcowym zginanie wokół (zasadniczo zorientowanych poprzecznie) osi garb/obszar końcowy umiejscowionych w, lub wzdłużnie na zewnątrz, poprzecznych części końcowych podstawy garba.

Ponadto łącznik do przymocowywania podpaski higienicznej do bielizny osoby noszącej może być umiejscowiony jedynie w obszarach końcowych tak, że powierzchnia środkowego obszaru podpaski higienicznej od strony odzieży jest zdolna do oddzielenia się od bielizny osoby noszącej dla lepszego kontaktu obszaru środkowego z ciałem osoby noszącej podczas gdy obszary końcowe podpaski higienicznej pozostają przymocowane do bielizny osoby noszącej.

Wyroby stosujące technikę opisaną w niniejszym wynalazku są wygodniejsze i lepiej pasujące niż wyroby opierające się np. na obszarach rdzenia absorpcyjnego o dużej gęstości dla osiągnięcia przepływu płynu. Dzięki rozwiązaniu według wynalazku osiągnięto kierunkowy przepływ cieczy. Uzyskano jednorazowy przedmiot absorpcyjny o ulepszonej absorpcji płynu i retencji.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym podobne oznaczenia służą do oznaczania zasadniczo identycznych elementów, i na którym fig. 1 pokazuje rzut perspektywiczny preferowanego wyrobu absorbującego w postaci podpaski higienicznej według niniejszego wynalazku, fig. 2 przedstawia schematyczny wzdłużny rzut boczny podpaski higienicznej pokazanej na fig. 1 (pokazano bez klapek), fig. 3 - schematyczny przekrój podpaski higienicznej pokazanej na fig. 1, wzdłuż linii 3-3 (również pokazano bez

168 710 klapek), fig. 4 oraz fig. 5 - przekroje podobne jak przekrój na fig. 3, pokazujące skutek działania zorientowanych bocznie sił ściskających na podpaskę higieniczną, fig. 6 - rzut perspektywiczny podpaski higienicznej według niniejszego wynalazku w jednej z możliwych konfiguracji (ułożeń) w trakcie używania, fig. 7 - rozszerzony rzut perspektywiczny pokazujący złożenie jednej wersji podpaski higienicznej pokazanej na fig. 1, fig. 7A jest schematycznym rzutem bocznym podobnym do fig. 2, lecz z warstwą wierzchnią oraz wtórną warstwą wierzchnią usuniętymi, by pokazać wykonanie pęczka włókien o kanałach kapilarnych obejmującego różnorodność pęczków włókien, fig. 8 - przekrój włókna o kanałach kapilarnych w kształcie symetrycznego H o płaskiej podstawie (4), o szerokości między ściankami (5) oraz grubości ścianek (6), fig. 9 przedstawia przekrój włókna o kanałach kapilarnych o konfiguracji w kształcie wielokrotnego H, fig. 10 - przekrój włókna o kanałach kapilarnych o kształcie wielokrotnego U, fig. 11A przedstawia przekrój włókna o kanałach kapilarnych w kształcie H w stanie częściowo załamanym. (Nie jest to optymalne, lecz takie włókna można stosować w niniejszym wynalazku), fig. 11B - przekrój włókna o rozszerzonym kanale kapilarnym, fig. 11C przedstawia przekrój całkowicie włókna o całkowicie załamanym kanale kapilarnym. (Takie włókna korzystnie nie są stosowane według niniejszego wynalazku), fig. 12 - fotomikrograficzny przekrój części podpaski higienicznej, pokazujący ścisły kontakt między warstwą wierzchnią w postaci błony a leżącą pod spodem warstwą włókien o kanałach kapilarnych oraz wchodzenie włókien o kanałach kapilarnych w pory warstwy wierzchniej, fig. 13 przedstawia spód warstwy wierzchniej oraz jeden wielospiralny schemat linii kleju stosowanych do przymocowania warstwy wierzchniej do warstwy włókien o kanałach kapilarnych, fig. 14 przedstawia rzut perspektywiczny formy, w której składniki podpaski higienicznej można połączyć ręcznie, fig. 15 przedstawia rzut perspektywiczny formy, w której składniki podpaski higienicznej można uszczelnić ręcznie, fig. 16 przedstawia rzut perspektywiczny przyrządu, który można zastosować do wykonania podpaski higienicznej według niniejszego wynalazku, fig. 17 i 18 przedstawiają widoki (w zbliżeniu) podpaski higienicznej po uszczelnieniu w aparacie pokazanym na fig. 16, fig. 19 przedstawia widok pokazujący różnicowe rozciąganie warstwy wierzchniej, które można użyć do nadania podpasce higienicznej krzywizny.

Na figurze 1 pokazano korzystne wykonanie jednolitego wyrobu absorbującego jednorazowego użytku według niniejszego wynalazku w postaci podpaski higienicznej 20.

Określenie wyrób absorbujący stosowane w niniejszym tekście odnosi się do przedmiotów, które absorbują i zatrzymują w sobie substancje wydzielane z ciała, a w szczególności, do przedmiotów umieszczanych przy lub w bliskości ciała osoby noszącej by zaabsorbować i zatrzymać różne substancje wydzielane z ciała. Określenie jednorazowy stosowane w niniejszym tekście odnosi się do oznaczenia przedmiotów absorbujących, których nie zamierza się prać, lub też w inny sposób przywracać do używalności lub używać jako przedmiotu absorbującego (tzn. przedmioty te są przeznaczone do wyrzucenia po jednokrotnym użyciu, a korzystnie, do recyklowania, kompostowania lub innego zagospodarowania w sposób zgodny ze środowiskiem naturalnym). Jednolity wyrób absorbujący odnosi się do przedmiotów absorbujących utworzonych z oddzielnych części połączonych razem dla utworzenia skoordynowanej całości.

Określenie podpaska higieniczna stosowane w niniejszym tekście odnosi się do wyrobu absorbującego do absorbowania i zbierania płynów menstruacyjnych i innych substancji wydzielanych z ciała osoby noszącej. Wyroby absorbujące, usytuowane częściowo w, a częściowo na zewnątrz przedsionka pochwy osoby noszącej są również objęte zakresem niniejszego wynalazku. Należy jednak rozumieć, że niniejszy wynalazek odnosi się również do innych podkładek higienicznych lub miesiączkowych przeznaczonych do stosowania przez kobiety, takich jak: wkładki higieniczne, lub innych wyrobów absorbujących, takich jak pieluchy dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych itp.

Podpaska higieniczna 20 ma dwie powierzchnie, powierzchnię kontaktującą się z ciałem (powierzchnię od strony ciała) 20A oraz powierzchnię od strony odzieży 20B. Podpaskę higieniczną 20 pokazano na fig. 1, widzianą od strony powierzchni ciała 20A. Powierzchnia od strony ciała 20A jest przewidziana do noszenia stykając się z ciałem osoby noszącej, podczas gdy powierzchnia od strony odzieży 20B znajduje się po przeciwnej stronie i jest przewidziana

168 710 do umieszczenia w styczności z bielizną osoby noszącej, gdy podpaska higieniczna 20 jest noszona.

Podpaska higieniczna 20 ma dwie linie środkowe, środkową linię wzdłużną L oraz środkową linię poprzeczną T, prostopadłą do linii wzdłużnej L. Określenia poprzeczny lub boczny stosowane w niniejszym tekście są zamienne i odnoszą się do linii, osi lub kierunku, leżącego w płaszczyźnie podpaski higienicznej 20, która jest w ogólnym przypadku prostopadła do kierunku wzdłużnego.

Figura 1 pokazuje również, że podpaska higieniczna 20 ma skraj 26, określony przez zewnętrzne krawędzie podpaski higienicznej 20, w której krawędzie wzdłużne (krawędzie boczne) są oznaczone przez 22, krawędzie końcowe (lub końce) są oznaczone przez 24, a rogi podpaski higienicznej - przez 27.

Podpaska higieniczna 20 ma dwa obszary końcowe, oznaczone jako pierwszy obszar końcowy 28 oraz drugi obszar końcowy 30. Obszar środkowy 32 znajduje się pomiędzy pierwszym obszarem końcowym 28 i drugim obszarem końcowym 30. Obszary końcowe 28 i 30 rozciągają się na zewnątrz krawędzi obszaru środkowego 32 na od 1/8 do 1/3 długości podpaski higienicznej. Szczegółowy opis obszaru środkowego 32 oraz dwu obszarów końcowych 28 i 30 zawarto w patencie UsA 4690680 udzielonym Higginsowi 1. 08. 1981, 1987. Podpaska higieniczna 20 ma również ukierunkowany wzdłużnie (lub wzdłużny) obszar środkowy 234 położony wzdłuż długości przynajmniej części środkowej linii wzdłużnej L oraz wzdłużne obszary boczne 36 znajdujące się na zewnątrz wzdłużnego obszaru środkowego 34. Poszczególne składniki podpaski higienicznej 20 (opisane poniżej) mogą mieć części zbieżne z obszarami opisanymi w tym i w poprzednim paragrafie.

Figura 7 jest rozszerzonym rzutem perspektywicznym pokazującym zestawienie jednej korzystnej wersji podpaski higienicznej 20 pokazanej na fig. 1-3. Jak pokazano na fig. 7, podpaska higieniczna 20 korzystnie obejmuje przepuszczalną dla płynu warstwę wierzchnią 40, nieprzepuszczalną dla płynu warstwę spodnią 40 połączoną z warstwą wierzchnią oraz rdzeń absorbujący 42 umiejscowiony pomiędzy warstwą wierzchnią 38 a warstwą spodnią 40.

Podpaska higieniczna 20 korzystnie zawiera także pewne opcjonalne składniki. Obejmują one opcjonalną wiązkę w postaci pęczka 44, włókien o kanałach kapilarnych 90, w ogólnym przypadku umiejscowioną na wierzchu rdzenia absorbującego 42. Podpaska higieniczna 20 może być również wyposażona w jedną lub więcej dodatkowych warstw lub składników. Obejmują one warstwę pozyskiwania lub wtórną warstwę wierzchnią 46, w ogólnym przypadku usytuowaną pomiędzy pęczkiem 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 i rdzeniem absorbującym 42. Podpaska higieniczna 20 zawiera również warstwę z materiału nietkanego 48 umiejscowioną pomiędzy rdzeniem absorbującym 42 a warstwą spodnią 40. Warstwa z materiału nietkanego 48 chroni materiał rdzenia absorbującego 42 od rozdarcia, gdy (rdzeń absorbujący 42 składa się z usieciowanych włókien celulozowych i) warstwy podpaski higienicznej są zszyte.

Podpaska higieniczna 20 obejmuje również przynajmniej jeden łącznik do majtek, taki jak paski klejowe 50 przylepne do majtek 50. Paski klejowe 50 mogą być ewentualnie pokryte usuwalnym papierem 52. To chroni paski klejowe 50 przed przyczepianiem się do powierzchni innych niż część kroczowa bielizny przez użyciem podpaski higienicznej 20.

Podpaska higieniczna 20 może również zawierać rozszerzenia warstwy wierzchniej 38, w formie wypustek 54 przy wzdłużnych krawędziach bocznych. Wykonanie pokazane na fig. 7 różni się od pokazanego na fig. 1 ze względu na tę cechę. Fig. 1 pokazuje podpaskę higieniczną 20 obejmującą opcjonalne boczne klapki czyli skrzydełka 56. Klapki czyli skrzydełka 56 można składać wokół części kroczowej majtek osoby noszącej. Boczne klapki 56 (jak opisano bardziej szczegółowo poniżej) służą do różnych celów, włączając w to, lecz nie ograniczając się jedynie do ochrony bielizny przed zabrudzeniem oraz zapewnienia dobrej przyczepności podpaski do bielizny. Z drugiej strony wypustki 54 przy wzdłużnych krawędziach bocznych otaczają inne składniki podpaski higienicznej 20, wygodniejsze boczne krawędzie wzdłużne 22.

Składniki podpaski higienicznej 20 można razem utrzymywać w jakikolwiek dogodny sposób. W wykonaniu pokazanym na fig. 7, składniki podpaski higienicznej 20 będą utrzymywane razem przez obwodowe uszczelnienie 64, mechanizm mocujący do warstwy wierzchniej, taki jak klej wiążący 66 do warstwy wierzchniej 38 oraz mechanizm mocujący do warstwy

168 710 dolnej, taki jak klej wiążący 68 do warstwy spodniej 40. Ponadto, w tym korzystnym wykonaniu, zespół pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90, wtórnej warstwy wierzchniej 46, rdzenia absorbującego 42 oraz warstwy z materiału nietkanego 48 jest utrzymywany razem przez linie zszywające 70 tworząc sandwicz rdzeń-materiał nietkany. Linie zszywające 70 korzystnie tworzą pierwsze osie zginające 80 i drugie osie zginające 82 dla zagięcia części podpaski higienicznej 20, gdy jest ona noszona. Wszystkie z tych składników oraz cech będą poniżej opisane bardziej szczegółowo.

Figury 1-3 pokazują, że podpaska higieniczna 20 ma zakrzywiony, trójwymiarowy kształt dopasowujący się do ciała.

Figura 2 pokazuje, że podpaska higieniczna 20 ma zakrzywiony profil wzdłużny, w którym krawędzie końcowe 24 są przemieszczane do góry, a na powierzchni od strony ciała 20A, garb 72 utworzony przez pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych, a także profil poprzeczny. Określenie zakrzywiony (o pewnej krzywiźnie), stosowane w niniejszym tekście w odniesieniu do kształtu wyrobów absorbujących (jak również mechanizmów mocujących, które utrzymują je w ich zakrzywionych konfiguracjach oraz form stosowanych przy wytwarzaniu wyrobów absorbujących, itp.), jest stosowane w swoim najszerszym znaczeniu, gdyż obejmuje ono przedmioty o całościowym kształcie odbiegającym od linii prostych lub płaskich powierzchni. Przedmioty te mogą obejmować zakrzywione kształty ogólne utworzone przez jedną lub więcej linii lub powierzchni krzywoliniowych, linii lub powierzchni prostoliniowych lub przez kombinację linii lub powierzchni krzywoliniowych i prostoliniowych. Określenie zakrzywiony nie jest zatem ograniczone wyłącznie do przedmiotów utworzonych z segmentu lub segmentów krzywoliniowych.

Podpaska higieniczna jest także wyprofilowana w ten sposób, że jest grubsza na środku i zwęża się ku końcom, stając się cieńsza na krawędziach wzdłużnych 22 i krawędziach końcowych 24. Podpaskę higieniczną 20 można profilować przy dowolnych, odpowiednich parametrach ilościowych. Korzystnie, podpaska higieniczna jest profilowana tak, że stosunek grubości podpaski higienicznej na przecięciu środkowej linii wzdłużnej L i środkowej linii poprzecznej T do grubości podpaski higienicznej 20 mierzonej przez materiał absorbujący na jej końcach wynosi od około 1,4;1 (np. 7 mm w środku i 5 mm na końcach) do około 10:1 (np. 20 mm w środku i 2 mm na końcach).

Może być także wyprofilowana dowolną metodą znana ze stanu techniki włączając w to, lecz nie ograniczając się do: układania warstw o stosunkowo dużej długości i szerokości na wierzchu warstw o mniejszej długości i szerokości (lub na odwrót), formowania składników podpaski higienicznej 20 w profilowanej formie, lub przez kalandrowanie składników podpaski higienicznej 20.

Podpaska higieniczna 20 według niniejszego wynalazku może być zakrzywiana przy dowolnych żądanych parametrach krzywizny. Korzystne parametry krzywizny są poddawane dyskusji w odniesieniu do fig. 2 oraz 3.

Figura 2 pokazuje, że jest ona korzystnie zakrzywiona w ten sposób, że gdy obszar środkowy 32 położy się powierzchnią od strony odzieży 20B na płaskiej powierzchni, krawędzie końcowe 24 znajdują się w odległości D1 ponad płaszczyzną płaskiej powierzchni. Korzystnie, krzywizna podpaski jest taka, że krawędzie końcowe 24 są umieszczone pomiędzy od 0,5 cala (około 1,3 cm) lub około 1 cala (około 2,5 cm) do około 1 3/4 cala (około 4,5 cm) ponad płaszczyzną płaskiej powierzchni.

Figura 3 pokazuje krzywiznę boczną lub w kierunku poprzecznym podpaski higienicznej 20. Korzystnie, krzywizna w kierunku poprzecznym jest taka, że gdy podpaskę umieści się na płaskiej powierzchni, krawędzie wzdłużne 22 znajdują się w odległości D1, pomiędzy od około 5 mm i około 17 mm ponad płaszczyzną płaskiej powierzchni.

Podpaska higieniczna 20 może jednak mieć parametry krzywizny występujące w jakiejkolwiek z podpasek higienicznych, w których stosuje się do tego celu materiały elastyczne. Takie elastycyzowane podpaski higieniczne opisano w dokumentach załączonych do niniejszego tekstu wymienionych w dziale Stan Techniki. W innych alternatywnych wykonaniach, podpaska higieniczna 20 może mieć inne zakrzywione konfiguracje, np. możliwe jest, że podpaska higieniczna 20 byłaby zakrzywiona przeciwnie niż to pokazano na rysunkach. W takim wyko10

168 710 naniu środek C byłby przemieszczony do góry, a końce do dołu, gdyby powierzchnia podpaski od strony odzieży 20B była umieszczona na płaskiej powierzchni. Takie wykonania są możliwe lecz zasadniczo mniej korzystne. W idealnym przypadku, podpaska higieniczna 20 zdolna jest do ciągłego dynamicznego dopasowywania się podczas jej noszenia. Zapewnia to przedłużone ścisłe jej dopasowanie do ciała osoby noszącej. Wiele cech podpaski higienicznej 20 może nadać jej tę zdolność.

Pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 tworzy garb 72, dopasowany do części ciała osoby noszącej. Garb 72 korzystnie zwęża się, zatem jego brzegi i końce stopniowo obniżają się przy dochodzeniu do podstawy 74 garbu 72, co jest wygodne dla osoby noszącej. Garb 72 umożliwia, podpasce higienicznej 20 wchłonięcie wydalanych płynów, gdy tylko opuszczą one ciało osobu noszącej. Garb 72 ma korzystnie następujące wymiary: długość (wymiar w kierunku x) około 4-10 cm, korzystnie około 2-3 cali (około 5 - 7,5 cm) (długość garba jest także korzystnie mniejsza lub równa Ml długości rdzenia absorbującego 42); szerokość (wymiar w kierunku y) w najszerszym punkcie mniejsza lub równa około 5 cm, korzystnie mniejsza lub równa około 1,5 cala (około 3,8 cm); oraz grubość (wymiar w kierunku z) około 5 mm-10 mm. Grubość garba 72 w punkcie największej wysokości jest korzystnie większa lub równa około

1,5 raza grribości oł^s^s^^zir^^^w otaczających kirawjc^z^ie wzdłużne 22 i krawędzie końcowe 24 podpaski higienicznej 20. Garb 72 jest korzystnie zwężany, tak więc jego punkt największej grubości osiąga wartość mniejszą lub równą około 3/4 szerokości garbu 72. Garb 72 zapewnia umieszczanie włókien o kanałach kapilarnych 90 w pęczku 44 w bezpośredniej bliskości ciała osoby noszącej. Odnosi się to w szczególności do włókien o kanałach kapilarnych 90 usytuowanych w górnej części pęczka 44. Te włókna, jak szczegółowo opisano poniżej, są korzystnie zorientowane w kierunku z. To zorientowanie umożliwia włóknom o kanałach kapilarnych 90 wyciąganie płynów z ciała osoby noszącej i skierowanie ich do rdzenia absorbującego 42. Włókna o kanałach kapilarnych 90, które obejmuje garb 72 są również szczególnie przydatne do pompowania płynów do części rdzenia absorbującego 42, które są podniesione wskutek krzywizny podpaski higienicznej 20. Dopasowanie do części ciała osoby noszącej jest ulepszone, gdy garb 72 jest utworzony z materiałów takich jak włókna o kanałach kapilarnych 90, które są sprężyste. Korzystnie, materiały tworzące garb 72 są zarówno sprężyste w stanie mokrym, jak i suchym. Sprężystość pozwala, by garb 72 łatwiej przystosował się do ciała osoby noszącej, gdy jest ona w ruchu. ·

Figury 4 i 5 pokazują, że podpaska higieniczna 20 jest korzystnie zdolna do dopasowania się w odpowiedzi na siły ściskające skierowane bocznie do środka, wywierane na podpaskę w trakcie noszenia. Figura 4 pokazuje ułożenie podpaski higienicznej 20, jakie może ona przyjąć pod wpływem sił ściskających skierowanych bocznie do środka, wywieranych na podpaskę w trakcie noszenia. Takie siły są w typowym przypadku przykładane przez wewnętrzne strony ud osoby noszącej podczas noszenia podpaski higienicznej 20. Siły ściskające F powodują, że podpaska higieniczna 20 zgina się wokół pierwszych osi zginających 80 (zginanie takie opisano bardziej szczegółowo poniżej) a pęczek 44 podnosi się. Korzystnie, w wyniku zgięcia uzyska się lepszy kontakt pęczka 44 z ciałem osoby noszącej.

Figura 5 pokazuje ułożenie, jakie podpaska higieniczna 20 może przyjąć gdy usunie się działanie bocznie skierowanych do środka sił ściskających. Sprężystość pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 i kontrolowane zginanie rdzenia absorbującego 42 w obszarze środkowym 32 podpaski higienicznej 20 dąży, po usunięciu bocznych sił ściskających, do powrotu podpaski higienicznej 20 do pierwotnego kształtu. Przystosowanie podpaski higienicznej 20 do tych sił pozwala na uniknięcie niepożądanego zniekształcenia (takiego jak związanie) podpaski higienicznej w trakcie używania. Pomaga to w utrzymaniu kontaktu podpaski higienicznej z ciałem osoby noszącej i w pokryciu żądanej powierzchni bielizny.

Figura 6 pokazuje, że obszar środkowy 32 podpaski higienicznej 20 zawierający garb 72 ma zdolność do oddzielania się od majtek osoby noszącej lub innych składników podpaski higienicznej. Umożliwia to garbowi 72 bliski kontakt z wargami osoby noszącej, gdy majtki przesuwają się w trakcie noszenia w kierunku od warg. W wykonaniu pokazanym na fig. 6 osiągnięto to przez wyposażenie podpaski w konkretny układ mocujący do majtek. Podpaska jest wyposażona w elementy mocujące do majtek w obszarach końcowych 28 i 30. Jednak nie

168 710 jest ona wyposażona w takie elementy mocujące w obszarze środkowym 32. Umożliwia to oddzielenie obszaru środkowego 32 zawierającego garb 72 od majtek osoby noszącej i przesunięcie w kierunku warg.

W innych wykonaniach, podpaska higieniczna 20 może mieć inne rodzaje mechanizmów odczepiających. Na przykład podpaska higieniczna 20 może mieć zamiast warstwy spodniej 40, która odczepia się od majtek osoby noszącej, składniki, które odczepia się wskutek ruchu od podpaski higienicznej 20. Te inne rodzaje odczepiania można zastosować w miejsce lub dodatkowo do systemu klejowego, który zapewnia odczepienie warstwy spodniej 40 od majtek osoby noszącej.

Konkretne typy odczepiania składników wyrobu absorbującego opisano w patencie USA 5 007 906 udzielonym Thomasowi, Osornowi i in., 16.04. 1991; zgłoszeniu patentowym EPO nr publ. WO 92/07535 pt. Sanitarny Napkinhaving Components Capable of Separation in Use publ. 14.05.1992 w imieniu Visschera i in. i w zgłoszeniu patentowym uSa nr ser. 07/874,872 pt. Generally Thin, Flexible Sanitary Napkin With Stiffened Center zgł. 28.04.1992 w imieniu Osboma. Powyższe europejskie zgłoszenie patentowe ujawnia (m. in.) podpaskę higieniczną o strukturze przestrzennej, która odczepia od rdzenia absorbującego podpaski higienicznej. Bieżące zgłoszenie patentowe USA ujawnia podpaskę higieniczną o znajdującym się w środku garbie absorbującym, zdolnym m. in. do odczepiania się od rdzenia absorbującego podpaski.

Pierwsze osie zginające 80 i drugie osie zginające 82 stanowią inną cechę, która nadaje podpasce higienicznej 20 zdolność utrzymywania przedłużonego ścisłego dopasowania do ciała osoby noszącej. Pierwsze osie zginające 80 i drugie osie zginające 82 umożliwiają podpasce higienicznej 20 przyjęcie szczególnego kształtu podczas jej noszenia. Osie zginające 80 i 82 w wykonaniu pokazanym na fig. 1 i 7 utworzono przez linie zszywające 70 i/lub obszary zagęszczone lub wytłoczone 84, korzystnie odpowiadające położeniu linii zszywających 10. Osie zginające w wykonaniu pokazanym na fig. 1 i 7 są dwóch rodzajów. Pierwszy rodzaj osi zginających obejmuje parę pierwszych osi zginających 80 usytuowanych zasadniczo w obszarze środkowym 32, korzystnie zorientowanych wzdłużnie w kierunku do środka wypukłości. Para pierwszych osi zginających 80 jest ulokowana w bocznych obszarach wzdłużnych 36 podpaski. Wzdłużne obszary boczne 36 są zasadniczo cieńsze i bardziej giętkie niż część obszaru środkowego 32 zawierającego garb 72. Para pierwszych osi zginających 80 znajduje się pomiędzy podstawą 74 garbu 72 i wzdłużnymi krawędziami bocznymi 42C rdzenia absorbującego 42. Para pierwszych osi zginających 80 sprzyja zginaniu podpaski higienicznej wokół podstawy 74 garbu 72, gdy podpaska higieniczna 20 jest poddana bocznym siłom ściskającym skierowanym do środka, takim jak siły wywierane na podpaskę higieniczną 20 przez górną część ud osoby noszącej. Usytuowanie pary pierwszych osi zginających 80 będzie korzystnie dostosowywać się do zewnętrznej strony ud osoby noszącej. Drugi rodzaj osi zginających 82 stanowią drugie osie zginające 82 ulokowane głównie w obszarach końcowych 28 i 30 podpaski higienicznej 20. Drugi zbiór osi zginających 82 korzystnie obejmuje cztery osie zginające zorientowane w kierunku do środka wypukłości krzywizny. Cztery drugie osie zginające 82 są korzystnie tak usytuowane, że wychodzą z podstawy 74 garbu 72 i przebiegają w kierunku od przecięcia linii środkowych, C, wzdłużnej L i poprzecznej T do jednego z rogów 27 podpaski higienicznej 20. Całkowite ułożenie drugich osi zginających 82 korzystnie odpowiada zasadniczo ułożeniu łącznika do majtek (chociaż nie jest to bezwzględnie wymagane). Poszczególne osie zginające mogą, lecz korzystnie nie rozszerzają się w kierunku rogów 27 podpaski higienicznej 20. Jest tak dlatego, gdyż (jak opisano bardziej szczegółowo poniżej) drugie osie zginające 82 mogą także służyć do transportowania cieczy. Pierwsze osie zginające 80 i drugie osie zginające 82 opisane w niniejszym tekście są w jednym korzystnym położeniu. W alternatywnych wykonaniach, podpaska higieniczna 20 może być wyposażona w osie zginające w wielu innych ułożeniach.

Podpaska higieniczna 20 może na przykład być wyposażona w trzecią oś zginającą, taką jak oznaczona przez numer odniesienia 86 na fig. 6. Trzecia oś zginająca 86 korzystnie leży wzdłuż przynajmniej części środkowej linii wzdłużnej L podpaski higienicznej 20. Trzecia oś zginająca 86, podobnie jak inne osie zginające, może być utworzona w dowolny odpowiedni

168 710 sposób, taki jak przez składanie podpaski higienicznej. Trzeciej osi zginającej 86 można użyć do nadania pożądanego dopasowania obszarów końcowych 28 i 30 podpaski higienicznej 2θ graniczących z ciałem osoby noszącej. Trzecia oś zginająca 86 może być również użyta w obszarze środkowym 32, podpaski higienicznej 20, aby spowodować zgięcie tego obszaru do góiy.

Grubość i giętkość różnych części podpaski higienicznej 20 także nadaje podpasce higienicznej zdolność do ścisłego dopasowania sij do ciała osoby noszącej. Pierwszy obszar końcowy 28 i drugi obszar końcowy 30, podpaski higienicznej 20 są korzystnie cieńsze i bardziej giętkie niż część obszaru środkowego 32 zawierająca garb 72. Obszary końcowe 28 i 30 (i wspomniane poprzednio wzdłużne obszary boczne 36) korzystnie mają grubości i oporności na wygięcie w zakresach wyszczególnionych dla podpasek higienicznych opisanych w wyżej wymienionych opisach patentowych tj. rozpatrywanym zgłoszeniu patentowym USA nr ser. 07/874872 i w patentach USA 4950264 oraz I0096I3 udzielonych Osbornowi 21.08.1990 i 23.04.1991. (możliwe, że w innych wykonaniach grubość i giętkość obszarów końcowych 28 i 30 może być większa lub mniejsza). Większa giętkość obszarów końcowych 28 i 30 wynika z szeregu czynników. Może to wynikać ze zmniejszonej grubości tych obszarów. Ponadto w korzystnym wykonaniu giętkość obszarów końcowych 28 i 30 można zwiększyć przez wykonanie operacji mechanicznej, takiej jak walcowanie pierścieniowe obszarów końcowych 28 i 30.

Określenia^alcowanie pierścieniowe (lub wstępne fałdowanie) stosowane w niniejszym tekście dotyczą operacji mechanicznej związanej z przepuszczaniem materiału między zazębiającymi sij pofałdowanymi walcami itp. Walcowanie pierścieniowe obszarów końcowych tworzy w nich fałdy, które nadają tym obszarom dużą liczbę osi zginających dla uzyskania większej giętkości. Fałdy mogą również rozciągać się, gdy podpaska higieniczna 20 jest noszona. Odpowiednie procesy walcowania pierścieniowego (wstępnego fałdowania) opisano w patencie USA 4107364 udzielonym Sinssonowi 15.08.1978, patencie USA 4834741 udzielonym Sabee 30.05.1989 i w równoległych zgłoszeniach patentowych: nr seryjny 07/662536 zgł. przez Geralda M. Webera i inni 28. 02. 1991, nr seryjny 07/662537 zgł. przez Kennetha B. Buella i in. 28. 02. 1991, nr seryjny 07/662543 zgł. przez Geralda M. Webera i in. 28. 02. 1991 (łącznie określanych w niniejszym tekście jako zgłoszenia patentowe dotyczące walcowania pierścieniowego). Obszary końcowe 28 i 30 są korzystnie walcowane pierścieniowo tak, że linie fałd w utworzonych fałdowaniach przebiegają zasadniczo w kierunku wzdłużnym. W innych wykonaniach linie fałd mogłyby przebiegać w kierunku poprzecznym, obydwu kierunkach i/lub innych kierunkach.

Korzyść wynikającą z nadania obszarom końcowym 28 i 30 podpaski higienicznej 20 zwiększonej giętkości oraz drugich osi zginających 82 (i innych opisanych wyżej cech) przedyskutowano w odniesieniu do fig. 6.

Podpaska higieniczna 20 jest zdolna dopasować się do trzech zasadniczych obszarów ciała osoby noszącej, z którymi się kontaktuje podczas jej noszenia. Gdy osoba nosząca jest widziana wzdłuż osi wzdłużnej, jej ciało można podzielić na trzy obszary różnie ukształtowane anatomicznie. Pierwszym z tych obszarów jest obszar wzgórka od przodu do tyłu osoby noszącej. Obszar wzgórka ma złożony kształt wypukły do góry. Drugi obszar obejmuje wejście do pochwy, jest określony przez wargi większe i przypomina zarys litery W. trzeci obszar jest określony przez szczeliny miedzy pośladkami (bruzdę pośladkową), ma zasadniczo kształt szpica i jest on zaznaczony przez dwie rozbieżne na zewnątrz i wypukłe linie skierowane do góry (dokładniejsza charakterystyka tych części zawarta jest w zgłoszeniu patentowym USA nr ser. 07/630451 pt. Sanitary Napkin Having Transy^-sely Segmented Core zgłoszonym w imieniu Osborna 19.12.1990).

Podpaska higieniczna 20 korzystnie dopasowuje się w następujący sposób do tych trzech bardzo różnych kształtów ciała osoby noszącej. Duża giętkość pierwszego obszaru końcowego (czołowego obszaru końcowego) 28 podpaski higieniczna 20 umożliwia tej części podpaski zakrzywienie się wokół kształtu wypukłego do góry wzgórka. Para drugich osi zginających 82 usytuowana w pierwszym obszarze końcowym 28 pomaga temu obszarowi na wygięcie się wokół obszaru wzgórka. Obszar środkowy 32 podpaski jest w stanie dopasować się ściśle do

168 710 kształtu warg większych. Może to nastąpić nawet wtedy, gdy obszar środkowy 32 jest mniej giętki niż obszary końcowe 28 i 30. Dzieje się tak ponieważ garb 72 może się dogodnie dopasować do przestrzeni pomiędzy wargami większymi. Zginanie wzdłużnych obszarów bocznych 36 do góry wokół pierwszych osi zginających 80 umożliwia obszarowi środkowemu 32 przyjęcie kształtu W ściśle dopasowanego do drugiego obszaru ciała osoby noszącej. Drugi obszar końcowy (tylny obszar końcowy) 30 podpaski higienicznej 20 jest również giętki. Ta giętkość oraz para drugich osi zginających 82 usytuowanych w drugim obszarze końcowym 30 pomaga drugiemu obszarowi końcowemu na wygięcie się do góry do kształtu szpica, by zapewnić ścisły kontakt z bruzdą pośladkową.

Różne obszary podpaski higienicznej 20 mogą być także wyposażone w obszary o większej gęstości, takie jak obszary zagęszczone 84. Obszary zagęszczone 84 można uzyskać przez linie zszywające stosowane do zamocowania różnych składników podpaski higienicznej. Alternatywnie lub dodatkowo podpaska higieniczna 20 może być dla uzyskania obszarów o zwiększonej gęstości wytłaczana itp. Zwiększenie gęstości podpaski higienicznej 20 w wybranych obszarach może służyć wielu celom. Obejmują one lecz nie ograniczają się do następujących. Obszary zagęszczone mogą, jak zaznaczono powyżej, być użyte do tworzenia osi zginających, aby pomóc podpasce higienicznej w przyjęciu szczególnego ułożenia w trakcie używania. Obszary zagęszczone 84 można użyć do wytworzenia większej włoskowatości w wybranych częściach podpaski higienicznej 20 dla transportowania cieczy w kierunku z. Obszary zagęszczone 84 mogą być także użyte do utworzenia kanałów zdolnych do transportu cieczy w płaszczyźnie x-y do wybranych części podpaski. Obszary zagęszczone 84 są również przydatne do kontrolowania sposobu plamienia podpaski. Niektóre kobiety wolą, by plamy miesiączkowe były ograniczone do pewnych części podpaski. Te kobiety mają większe zaufanie do produktu, który daje wizualną kontrolę przepływu płynu w podpasce. Zatem obszary zagęszczone mogą być pozytywnie przyjęte ze strony osób noszących podpaski. Obszary zagęszczone 84 w wykonaniu pokazanym na fig. 1 mają ten sam wzór co linie zszywające 70. Jednak obszary zagęszczone 84 mogą mieć dowolny odpowiedni wzór. Nie muszą się więc pokrywać z liniami zszywającymi. Na przykład linie zagęszczające 84 mogą mieć postać owalu lub sześciokąta wokół podstawy 74 garbu 72.

Niżej przedstawiono dokładniej poszczególne składniki podpaski higienicznej. Warstwa wierzchnia 38 daje się dopasować i daje odczucie miękkości oraz nie drażni skóry osoby noszącej. Ponadto warstwa wierzchnia 24 jest przepuszczalna dla płynów, co umożliwia płynom łatwe przenikanie przez nią.

Warstwa wierzchnia 38 ma dwie strony (powierzchnie) tj. stronę zwróconą do ciała 38 A i stronę zwróconą do odzieży (stronę zwróconą do rdzenia) 38 B. Strona zwrócona do ciała 38 A warstwy wierzchniej 38 tworzy zasadniczo przynajmniej część powierzchni stykającej się z ciałem, tj. powierzchni od strony ciała 20A podpaski higienicznej 20. Warstwa wierzchnia 38 ma dwie krawędzie wzdłużne 38 C i dwie krawędzie końcowe 38 D. (Podobny układ numeracji będzie zastosowany do innych składników podpaski higienicznej. Tzn. strona składnika zwrócona do ciała osoby noszącej będzie określona przez numer składnika oraz literę A. Strona zwrócona do bielizny osoby noszącej będzie określona przez numer składnika i literę B. Krawędzie boczne i końcowe będą oznaczone przez numer składnika i odpowiednio litery C oraz D).

Odpowiednia warstwa wierzchnia 38 może być wytworzona z szerokiego zakresu materiałów, takich jak tkaniny i materiały nietkane; materiały polimerowe takie jak szczelinowo formowane błony termoplastyczne, szczelinowe filmy z tworzyw sztucznych i hydroformowane błony termoplastyczne; pianki porowate; pianki sztywne; usieciowane błony termoplastyczne, termoplastyczne płótna. Odpowiednie materiały tkane i nietkane mogą obejmować włókna naturalne (np. włókna drzewne lub bawełniane), włókna syntetyczne (np. włókna polimerowe takie jak poliestrowe, polipropylenowe lub polietylenowe) lub kombinacje włókien naturalnych i syntetycznych.

Korzystna warstwa wierzchnia 38 obejmuje błonę uformowaną szczelinowo. Błony uformowane szczelinowo są korzystne dla warstwy wierzchniej 38, ponieważ są one przepuszczalne dla wydzielin ciała i równocześnie nie absorbujące oraz wykazują zmniejszoną tendencję do przepuszczania płynów w przeciwnym kierunku i powtórnego zwilżania skóry osoby noszącej.

168 710

Zatem powierzchnia uformowanej błony pozostającej w kontakcie z ciałem jest sucha i tym samym zmniejsza zabrudzenie ciała i stwarza bardziej dogodne warunki dla osoby noszącej. Odpowiednie uformowane błony opisano w patencie USA 3929135 udzielonym Thompsonowi 30.12.1975.; w patencie USA 4324246 udzielonym Mullanowi i in. 13.04.1982; patencie USA 4342314 udzielonym Radelowi i in. 3. 08. 1982; patencie USA 4463045 udzielonym Ahrowi i in. 31. 07. 1984; patencie USA 4629643 udzielonym Curro i in. 16.12.1986 i patencie USA 5006394 udzielonym Bairdowi 9.04.1991. Korzystną warstwą wierzchnią w niniejszym wynalazku jest uformowana błona opisana w jednym lub więcej powyższych patentach i sprzedawana w podpaskach higienicznych przez The Procter & Gamble Company jako DRI-WEAVE.

W korzystnym wykonaniu warstwa wierzchnia 38 jest hydrofilowa, tak więc ciecze będą przechodzić przez warstwę wierzchnią 38 szybciej niż w przypadku, gdyby nie była hydrofilowa. Zmniejsza to prawdopodobieństwo, że wydzielane płyny będą się rozlewać na warstwie wierzchniej 38, zamiast być absorbowane przez rdzeń absorbujący 42. Takie warstwy wierzchnie, jak również włókniste warstwy wierzchnie, można uczynić hydrofilowymi przez działanie na nie środkami powierzchniowo czynnymi. Odpowiednie metody stosowania środków powierzchniowo czynnych opisano w patentach USA 4950254 oraz 5009653 udzielonych Osbornowi oraz w zgłoszeniu patentowym USA nr ser. 07/794745, P&G Case4528, zgłoszonym 19.11.1991 przez Aziza i in. Warstwa wierzchnia 38 może być rozciągnięta, przymocowana do innego składnika i poluzowana by nadać podpasce higienicznej 20 krzywiznę, jak szczegółowo opisano poniżej. Jeśli uformowaną powłokę stosuje się jako warstwę wierzchnią 38 w takim procesie, kształt lub schemat otworków w powłoce można zmieniać by nadać warstwie wierzchniej 38 większą lub mniejszą giętkość. Stopień wzdłużnej i poprzecznej krzywizny można również zmieniać wraz z giętkością i innymi właściwościami fizycznymi warstwy wierzchniej 38. (To samo odnosi się do jakiegokolwiek z innych składników podpaski higienicznej 20, które mogą być rozciągane, by utworzyć artykuł o pewnej krzywiźnie). Warstwy wierzchnie włókniste, nietkane, wykonane z materiałów, takich jak polietylen, polipropylen i mieszanki są powszechnie stosowane w podpaskach higienicznych i wkładkach higienicznych dostępnych w handlu; mogą być one również stosowane w niniejszym wynalazku. Zatem materiał nietkany o właściwościach elastycznych mógłby być zastosowany jako warstwa wierzchnia 38 w artykułach, gdzie warstwa wierzchnia 38 jest rozciągana dla utworzenia produktu o pewnej krzywiźnie. Takie włókniste materiały, które można zastosować w niniejszym wynalazku obejmują np. różne warstwy nieabsorbujących sieci włóknistych, które są przepuszczalne dlapłynów wodnych wskutek dużej liczby przechodzących przez nie otworów lub kanałów. Takie materiały opisano w patencie USA 4636419 udzielonym Madsenowi i in. 13.01.1987 oraz w europejskim zgłoszeniu patentowym 0215417 zgłoszonym 9.06.1986 przez Sneyda i in.

Rdzeń absorbujący 42 jest środkiem absorbującym zdolnym do absorbowania i zatrzymywania cieczy takich jak substancje wydzielane z ciała. Rdzeń absorbujący 42 jest najlepiej pokazany na fig. 7. Rdzeń absorbujący 42 ma powierzchnię od strony ciała, powierzchnię od strony bielizny, krawędzie boczne i krawędzie końcowe. Rdzeń absorbujący 42 może posiadać różną wielkość i kształt (np. prostokątny, owalny, kształt klepsydry, psiej kości, asymetryczny itp.) oraz może być wytworzony z różnych materiałów absorbujących płyny, takich jak rozdrobniona miazga drzewna, zwykle określanajako airfelt, powszechnie stosowanych w podpaskach higienicznych i innych wyrobach absorbujących. Przykłady innych odpowiednich materiałów absorbujących obejmują watolinę celulozową, polimery formowane przez wydmuchiwanie w tym koform, włókna celulozowe chemicznie usztywniane, modyfikowane lub sieciowane; włókna o kanałach kapilarnych; włókna syntetyczne, takie jak pofałdowane włókna poliestrowe; mech torfowy; cienkie tkaniny wraz z wkładkami i laminatami z cienkich tkanin; pianki absorbujące; gąbki absorbujące; polimery superabsorbujące; absorbujące materiały żelujące; lub jakikolwiek równoważny materiał lub ich połączenie lub ich mieszaniny.

Konfiguracja i budowa rdzenia absorbującego 42 może również się zmieniać (np. rdzeń absorbujący 42 może mieć zmienne strefy grubości, np. być grubszym na środku, gradienty hydrofilowe, gradienty superabsorbujące, lub strefy pozyskiwania o mniejszej gęstości lub o mniejszym średnim ciężarze podstawy; lub może zawierać jedną lub więcej warstw lub struktur).

168 710

Całkowita zdolność absorbująca rdzenia absorbującego 42 powinna jednak być zgodna z zaprojektowanym obciążeniem i zamierzonym stosowaniem podpaski higienicznej 20. Ponadto wielkość i pojemność absorbującą rdzenia absorbującego 42 można zmieniać, by dostosować ją do różnych zastosowań takich jak pieluchy dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych, wkładki higieniczne, typowe podpaski higieniczne lub podpaski higieniczne na noc.

Przykładowe struktury absorbujące do zastosowania jako rdzeń absorbujący w niniejszym wynalazku opisano w patentach USA 4950264 i 5009653 pt. Thin Flexible Sanitary Napkin udzielonych Osbornowi 21.08.1990 i 23.04.1991; patencie USA 4610678 pt. High-Density Absorbents Structures udzielonym Weismanowi i in. 9.09.1986; patencie USA 4834735 pt. High Density Absorbent Members Having Lower Density and Lower Basis Weight Acquisition Zones udzielonym Alemany i in. 30.05.1989 i w europejskim zgłoszeniu patentowym0198683, The Procter & Gamble Company opublikowanym 22. 10. 1986 w imieniu Duenka i in.

Korzystne wykonanie rdzenia absorbującego 42 obejmuje strukturę laminatu pokazaną na fig. 7. Laminat składa się z warstwy superabsorbującego materiału polimerowego (lub absorbującego materiału żelującego) i jednej lub więcej powłok usieciowanych włókien celulozowych. Odpowiednie usieciowane włókna celulozowe do rdzenia absorbującego opisano w patencie USA 4888093 udzielonym Cookowi i in. 19.12.1989; patencie USA 4822543 udzielonym Deanowi i in. 18.04.1989; patencie USA 4889595 udzielonym Schoggenowi i in. 26.12.1989; patencie USA 4898642 udzielonym Moore i in. 6.02.1990 i patencie USA 4935022 udzielonym Lashowi i in. 19.06.1990; w zgłoszeniach patentowych EPO nr nr 0427316A2 i 0442317A2 opubllkowanych w imieniu Heerona i in. 15.05.1991; w zgłoszzniu patentowym EPO nr 0429112A2 opublikowanym w imieniu Herrona i in. 29.05.1991.

Usieciowane włókna celulozowe w wykonaniu pokazanym na fig. 7 obejmują pojedynczą warstwę, która owija warstwę cząstek 41 absorbującego materiału żelowego. Warstwa cząstek 41 jest owiniętaw taki spoi óp,że w yg iąda,jak by m iał a kazaaltlitary e( lub odw róconego '©O gdy patrzy się od strony końca. Owinięta warstwa tworzy warstwę górną 43 i warstwę dolną 45. w alternatywnym wykonaniu laminat może być utworzony na wiele innych sposobów, np. przez dostarczenie oddzielnych warstw z usieciowanej celulozy (lub innego materiału absorbującego) dla różnych warstw laminatu rdzenia absorbującego 42 w miejsce pojedynczej warstwy, lub też przez dodanie dodatkowych warstw. W tym typie rdzenia, włókna celulozowe skręcone, korzystnie chemicznie usztywnione i usieciowane są uszlachetniane w celu otrzymania włókien, które mogą być używane w postaci warstw jako rdzeń absorbujący 42. Przygotowanie odpowiednio skręconych, chemicznie usztywnionych włókien celulozowych, z których można otrzymać uszlachetnione, skręcone, chemicznie usztywnione włókna celulozowe, stosowane w praktyce niniejszego wynalazku szczegółowo opisano w patentach USA: 4888903; 4822543, 4889595; 4889597; 4889596 i 4898642.

Zastosowanie takich włókien w połączeniu z absorbującymi materiałami żelującymi i sposoby wytwarzania takich połączeń opisano w patencie USA 4935022. W procesach korzystnie stosuje się jako środki sieciujące aldehydy, takie jak glutaraldehyd. Ponadto, jako środki sieciujące można stosować kwasy poli0arbókżylówg. Odnośnie innych typów usieciowanych włókien można się powołać na różne odnośniki w patencie USA 4898642 i PCT US 8901581. Skręcone włókna celulozowe uszlachetnia się w celu otrzymania włókien używanych do wytworzenia korzystnych rdzeni absorbujących 42 stosowanych w praktyce niniejszego wynalazku.

W typowym procesie uszlachetniania surowiec zawierający około 3% (wagowo) skręconych włókien celulozowych i 97% (wagowo) wody jest przepuszczany przez rafiner SproutaWaldrona (obecnie dostępny jako Sprout-Bauer) z pojedynczą tarcza (z firmy Koppers Company Inc., Muncy, PA, Model 105A-LAB), wyposażony w tarczę odwęźlającą typu 17804-A. Celem procesu uszlachetniania jest przecięcie skręconych włókien zasadniczo bez rozwłókniania. 3% surowiec wodny rozcieńcza się do 0,5%. Roztwór przepływa przez rafiner Spróuta-WalCroaa przy odstępie od około 5 do około 30 milicali. Korzystnie, odstęp wynosi około 2,5 milicala. Rafiner Sprouta-Waldrona jest zmodyfikowany przez usunięcie sprężyny wyrównującej, co powoduje, że odstęp pozostaje stały w czasie przepływu roztworu surowca włóknistego. Typowa szybkość przepływu przez rafiner wynosi 9-10 galonów na minutę. Amperaż w procesie

168 710 uszlachetniania wynosi około 45 dla silnika o mocy 25 KM. (Amperaż jest miarą energii mechanicznej nadanej włóknom w procesie uszlachetniania). Stosuje się jednokrotne przepuszczanie włókien przez szczelinę.

Według alternatywnego sposobu, skręcone włókna celulozowe można stosować w połączeniu z crillem. Crill jest to uszlachetnione włókno siarczanowe z południowego miękkiego drzewa o chudości według normy kanadyjskiej w zakresie od około 50 do około 100 ml. (norma TAPPI). W typowym przypadku crill zawiera około 5-10% (wagowo) skręconych włókien celulozowych. Dodatek crilla nadaje finalnym warstwom pożądane właściwości wzmacniające, jak również może służyć jako rozcieńczalnik w tych warstwach, ze względów ekonomicznych. Po procesie uszlachetniania 0,5% wodną zawiesinę uszlachetnionych skręconych włókien rozcieńcza się do zawartości 0,1 -0,2% (wagowo) i stosuje do wytwarzania warstw. Integralność struktur absorbujących obejmujących uszlachetnione skręcone włóknaujawnione powyżej może być jeszcze zwiększona przez wiązanie ultradźwiękami lub termiczne, w szczególności w połączeniu z zastosowaniem 10-15% (wagowo) włókna termoplastycznego (np. poliestru KODEL410) dodanego do uszlachetnionych włókien. W jeszcze innej metodzie można zastosować różne sposoby wiązania punktowego w celu przytwierdzenia warstwy spodniej 40 do rdzenia absorbującego 42, w szczególności tych obszarów, na których stosuje się klej mocujący do majtek.

Warstwa spodnia 40 przeciwdziała temu, by wydzieliny zaabsorbowane i zawarte w rdzeniu absorbującym 42 zwilżały przedmioty stykające się z podpaską higieniczną 20, takie jak majtki, piżamy i bielizna osobista. Warstwa spodnia 40 jest nieprzepuszczalna dla cieczy. Jest wytwarzana z cienkiej błony tworzywowej, chociaż mogą być również stosowane inne giętkie materiały nieprzepuszczalne dla cieczy. W niniejszym tekście, określenie giętki odnosi się do materiałów, które łatwo dopasowują się ogólnego kształtu i zarysu ciała ludzkiego. Warstwa spodnia 40 może zawierać materiały tkane lub nietkane, błony polimerowe, takie jak termoplastyczne błony polietylenowe lub polipropylenowe lub materiały kompozytowe, takie jak, pokryte błoną materiały nietkane. Korzystnie, warstwę spodnią 40 stanowi błona polietylenowa o grubości od około 0,012 mm (0,5 milicala) do około 0,051 mm (2,0 milicala). Przykładowymi błonami polietylenowymi są błony wytwarzane przez Clopay Corporation of Cincinnati, Ohio pod numerem P18-0401 i przez tredegar Film Products of Terre Haute, Indiana, pod numerem XP-39385. Warstwa spodnia 40 jest korzystnie wytłaczana i/lub wykończona matowo dla nadania wyglądu tkaniny. Ponadto, warstwa spodnia 40 może pozwalać, by z rdzenia absorbującego 42 wydostawały się pary (tzn. warstwa może oddychać) przy jednoczesnym uniemożliwianiu wydzielinom przedostawania się przez warstwę spodnią 40. Warstwy spodnie spłukiwalne lub biodegradowalne mogą również być stosowane np. w opisywanych w niniejszym tekście wkładkach higienicznych.

Podpaska higieniczna 20 korzystnie zawiera pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 umiejscowionych zasadniczo na wierzchu rdzenia absorbującego 42. Znaczy to, że czubata część pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 jest w typowym przypadku umiejscowiona na wierzchu rdzenia absorbującego 42. Dolne części pęczka 44 mogą, lecz nie muszą, również znajdować się na wierzchu rdzenia absorbującego 42. Dolne części pęczka 44 włókien są korzystnie ulokowane w rdzeniu absorbującym 42 lub też pod rdzeniem absorbującym 42. Czub może być utworzony przez uformowanie włókien w górnej części pęczka 44 w pętlę. Włókna te są następnie zachowane w swoim zapętlonym ułożeniu przez pewien odpowiedni mechanizm. Pętlą włókien można również manipulować na różne sposoby dla nadania im pożądanych cech. Na przykład pętla może być obrócona lub skręcona (np. przez zastosowanie do pętli półobrotu) dla nadania bardziej elastycznej struktury i mniej podatnej na zamykanie się podczas używania (skręcanie w typowym przypadku odpowiada zastosowaniu do pętli sił obrotu na płaszczyźnie x-y).

W innym wykonaniu (pokazanym na fig. 7A), środkowa część pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 może być zebrana w wiele małych pętli lub czubów. Te pętle i czuby rozciągają się w górę od warstwy włókien o kanałach kapilarnych 90 stykając się ściśle z warstwą wierzchnią 38. Ponadto pętle lub czuby znajdują się w środku całego przedmiotu, tak że może on spowodować szybkie pozyskiwanie i transport płynu do pozostałej części warstwy włókien

168 710 o kanałach kapilarnych 90 i tym samym do warstwy zbierającej płyn. Korzystnie taka pętla lub czub nie tylko koncentruje włókna o kanałach kapilarnych 90 w miejscu gdzie płyn napotyka na przedmiot, lecz także ukierunkowuje włókna o kanałach kapilarnych 90, które zawierają pętlę lub czub zasadniczo w kierunku z do góry, ulepszając tym samym ruch płynu w przedmiocie w kierunku z do dołu.

Włókna o kanałach kapilarnych 90 są włóknami o utworzonych w nich kanałach kapilarnych 92, korzystnie na ich zewnętrznych powierzchniach. Fig. 8-11C podają przykłady niektórych rodzajów włókien o kanałach kapilarnych 90. Odpowiednie włókna o kanałach kapilarnych 90 opisano poniżej oraz w następujących zgłoszeniach patentowych zgłoszonych 23.07.1991: zgłoszenie patentowe USA nr seryjny 07/734404 w imieniu Thompsona i in.; zgłoszenie patentowe USA numer seryjny 07/734392 w imieniu Thompsona i in. oraz zgłoszenie patentowe USA numer seryjny 07/734405 w imieniu Buengera i in. Te zgłoszenia patentowe można łącznie określić jako zgłoszenia patentowe włókien o kanałach kapilarnych. Odpowiednie włókna o kanałach kapilarnych opisano również w zgłoszeniu patentowym EPO 0391814 opublikowanym 10.10.1990.

Podczas, gdy w niniejszym wynalazku można stosować bardzo różne włókna o kanałach kapilarnych 90 poniższy opis rozważa pewne korzystne cechy włókien o kanałach kapilarnych 90, zawarte w wyrobach absorbujących według niniejszego wynalazku. Włókna o kanałach kapilarnych 90, jak zaznaczono powyżej, mają kanały kapilarne 92 na swoich zewnętrznych powierzchniach. Podczas gdy włókna o kanałach kapilarnych 90 mogą również mieć wydrążony środkowy rdzeń, który nadałby im pewną dodatkową włoskowatość, korzystne jest, by takie włókna o wydrążonym rdzeniu nie były stosowane. Zasadniczo wyposażenie włókien o kanałach kapilarnych 90 w środkowy wydrążony rdzeń wymagałoby, by włókna te były nieco sztywniejsze niżjest to pożądane, tak by środkowy rdzeń nie zapadał się pod wpływem ciśnienia. Centralny rdzeń, przebiegający przez włókno o kanałach kapilarnych 90 zapewne nie zbierałby i nie dostarczał szybko płynów, ponieważ płyny musiałyby trafić na koniec włókna przed dotarciem do środkowego rdzenia i po to by dostarczyć płyny koniec włókna o kanałach kapilarnych musiałby zawsze znajdować się w bezpośrednim kontakcie z materiałem rdzenia absorbującego 42.

Włókna o kanałach kapilarnych 90 są korzystnie bądź zgięte bądź bardziej korzystnie skręcone (tzn. są one nieliniowe). Najbardziej korzystnie włókna o kanałach kapilarnych 90 są zasadniczo skręcone (lub inaczej zebrane). To nadaje włóknom większą sprężystość przy danej liczbie włókien. Jednak włókna nie powinny być załamane. Załamanie włókna może spowodować występowanie miejsc przewężenia kanałów kapilarnych 92 w każdym miejscu załamania. To będzie przeszkadzać dynamice przepływu płynu przez kanał kapilarny 92. Ponadto istnieje jeszcze inna zasadnicza korzyść wynikająca z zastosowania nieliniowych włókien o kanałach kapilarnych 90. Fig. 12 pokazuje, że może być korzystne, gdy małe części lub czuby włókien o kanałach kapilarnych 90 faktycznie wchodzą w przynajmniej niektóre otwory 29 warstwy wierzchniej 38 przedmiotów omawianych w niniejszym tekście. To wchodzenie łatwiej osiągnąć, gdy podkładka z kanałami kapilarnymi 92 o dużej sprężystości jest przygotowana przy użyciu skręconych włókien o kanałach kapilarnych 90. Istnieje większe prawdopodobieństwo, że pewna liczba końców i/lub skręceń we włóknach o kanałach kapilarnych 90 trafi w otworu 29 materiału warstwy wierzchniej 38 niż w przypadku zastosowania zasadniczo liniowych włókien o kanałach kapilarnych 90. Włókna o kanałach kapilarnych 90 mogą być skręcone na szereg sposobów włączając w to, lecz nie ograniczając się do: (1) selektywnego gwałtownego schładzania włókien przy ich wychodzeniu z matrycy do kształtowania; (2) skręcania przez rozciąganie, po którym następuje relaksacja, lub przez przepuszczenie włókna pod naprężeniem wokół ostrej krawędzi po czym następuje relaksacja lub (3) przez zanurzenie w metanolu. W wersji korzystnej włókna są zasadniczo spiralne. Niezależnie od tego, jakich sposobów używa się do sfałdowania lub też innego zebrania włókien o kanałach kapilarnych 90 mogą być one, o ile jest to pożądane, wyczesane tworząc zespół włókien. Korzystna amplituda skręcenia mieści się w zakresie od około 0,1 mm do około 3 mm, a w typowym przypadku częstość skręceń wynosi od około 0,5 na centymetr włókna do około 5 na centymetr włókna. Włókna o amplitudach około 3 mm i częstości 0,5 na centymetr cechują się dobrą miękkością nawet w przypadku włókien o

168 710 dużych denach, mających duże kanały kapilarne. Innymi słowy przeciętne włókno o kanałach kapilarnych 90 o długości prostoliniowej około 2 cm jest skręcane lub zebrane dla uzyskania optymalnych włókien o długości od 0,5 cm do 1,5 cm.

Włókna o kanałach kapilarnych 90 są przeznaczone do wzmagania przepływu płynów w kierunku z wyrobu absorbującego. Pokazano to na fig. 7. Fig. 7 pokazuje, że oś długa (lub x), zwana jest kierunkiem maszynowym’ ponieważ w trakcie wytwarzania przedmioty przechodzą przez maszynę w kierunku tej osi. Oś krótka ’y jest określana jako kierunek poprzeczny, gdyż wyznacza ona szerokość przedmiotu. Kierunek z’ jest kierunkiem przechodzenia w dół poprzez warstwę wierzchnia 38, do warstwy włókien o kanałach kapilarnych i do rdzenia zbierającego płyn. Celem jest uzyskanie gradientu zasysania kapilarnego pomiędzy warstwą wierzchnią 38, a znajdującą się poniżej warstwą lub warstwami w wyrobie omawianym w niniejszym tekście takiego, że płyn porusza się w kierunku z od powierzchni wyrobu do warstwy ostatecznego gromadzenia. Empirycznie stwierdzono, że zasysanie kapilarne jest zależne od naprężenia adhezyjnego i odwrotnie zależne od wielkości otworów tzn. w typowym przypadku otwory 29, w warstwie wierzchniej 38 będą większe niż kanały kapilarne 92 wewnątrz włókien, które z kolei będą większe niż kanały kapilarne wewnątrz włókien w rdzeniu włóknistym. Również hydrofilowość powierzchniowa składników każdej warstwy może teoretycznie wpływać na gradient ssania kapilarnego. Włókna o kanałach kapilarnych 90 przynajmniej w górnej części 47 pęczka 44 są korzystnie skierowane na ogół w kierunku z. Końce zapętlonych włókien w pęczku 44 mogą być ucięte dla otrzymania kędzierzawej wiązki włókien o kanałach kapilarnych o otwartych końcach, zorientowanych w kierunku z. Ponadto przez dostarczenie w podłożu pewnych włókien o kanałach kapilarnych, leżących zasadniczo równolegle do kierunku maszynowego x, wzmagany jest również przepływ płynu w kierunku maszynowym x, co ulepsza ogólne użyteczne właściwości absorbujące wyrobu. Ponadto przez ukierunkowanie włókien o kanałach kapilarnych 90 w dolnej części 49 pęczka 44 w kierunku maszynowym x, przepływ w kierunku poprzecznym y jest pod kontrolą, co daje minimalizacje lub nawet eliminację wyciekania płynu z bocznych krawędzi wzdłużnych 22 wyrobu.

Zatem w przeciwieństwie do wyrobów absorbujących według stanu techniki, które wykorzystują włókniste fragmenty obejmujące puste przestrzenie kapilarne miedzy włóknami i nadają płynom ruch nieukierunkowany w kierunkach x, y, z, kanały kapilarne 92 włókien o kanałach kapilarnych 90 można użyć do nadawania pożądanej kierunkowości przepływu płynu. Ponadto, ponieważ kanały kapilarne 92 warstwy włókien o kanałach kapilarnych 90 według niniejszego wynalazku są usytuowane w samych włóknach, a nie w przestrzeniach między włóknami, włoskowatość zostaje zachowana także wtedy, gdy ulegają zmianie odległości włókno-włókno. Ponadto pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 według niniejszego wynalazku wykazuje swoje działanie wciągania i kierowania cieczy nawet, gdy pęczek 44 jest miękki, puszysty i wygodny dla osoby noszącej, w przeciwieństwie do zwartych, gęstych i stosunkowo sztywnych materiałów działających na zasadzie kapilar między włóknami.

Chociaż osoby będące specjalistami w dziedzinie fizyki transportu płynów wiedzą, że wyroby absorbujące opisane w niniejszym tekście wykorzystują różnice w rozmieszczeniu warstwy wierzchniej 38, włókien o kanałach kapilarnych 90 i rdzenia absorbującego 42 dla ustanowienia gradientu ciśnienia umożliwiającego przepływ płynów w kierunku z, można zastosować również inne sposoby dla ustanowienia takiego gradientu przepływu płynu w kierunku z. Na przykład jeżeli otwory 29 lub odstępy w warstwie wierzchniej 38 są mniejsze niż szerokość włókien o kanałach kapilarnych 90 (a takie szerokości kanałów między włóknami jak 90 mikronów mogą być przydatne dla transportu stosunkowo gęstych płynów takich jak krwawienia miesiączkowe), to pożądany gradient można np. ustalić przez wybór warstwy wierzchniej bardziej hydrofobowej niż włókna o kanałach kapilarnych 90. Włókna o kanałach kapilarnych 90 można wytworzyć z jakiegokolwiek dogodnego polimeru, który nie pęcznieje po nawilgoceniu. Polimery takie jak polietylen, polipropylen, poliestry (korzystnie) itp. są do tego celu przydatne tak dalece o ile dają się prząść w ten sposób, że można utworzyć zewnętrzne kanały kapilarne. W dogodnym przypadku polimery dają się wytłaczać. W typowym przypadku włókna o kanałach kapilarnych 90 do celów niniejszego wynalazku będą wytworzone ze stopu syntetycznego tereftalanu polietylenowego o logarytmicznej liczbie lepkościowej (I. V.) około

168 710

0,6 do około 0,9. (IV jest określeniem z dziedziny techniki i możnaje wyznaczyć w dobrze znany sposób, zobacz np. patent USA 4829761 kol. 8).

Włókna o kanałach kapilarnych 90 mają korzystnie den (den na włókno) od około 10 (przy IV około 0,9) do około 22 (przy IV około 0,7). Jednak należy rozumieć, że den stosowanych włókien zależy od wyboru przygotowującego i może wynieść np. 25. Stosunek głębokość:szerokość dla kanałów kapilarnych 92 w niniejszym wynalazku wynosi korzystnie około 2,0, lecz ze względu na ograniczenia przy przetwarzaniu oraz względy ekonomiczne stosunek ten wynosi zwykle około 1,3. Zatem typowe i łatwo wytwarzalne włókna o kanałach kapilarnych 90, zupełnie zadawalające z punktu widzenia zastosowania w niniejszym wynalazku, maja głębokość ścianek około 48 mikronów a szerokość pomiędzy ściankami około 37 mikronów. Same ścianki mają w typowym przypadku od 3 do 15 mikronów grubości. Chociaż są dopuszczalne odchylenia od tych wymiarów włókna o kanałach kapilarnych 90 wytworzone z poliestru i posiadające te cechy są całkiem skuteczne do zamierzonego celu.

Takie włókna można wytworzyć przy użyciu konwencjonalnej aparatury. Włókna te mogą wytrzymać naciski w rodzaju spotykanych w artykułach higienicznych w szczególności w podpaskach higienicznych i wkładkach higienicznych bez zapadnięcia się lub rozpłynięcia się ścianek kanału kapilarnego 92 w takim stopniu by kapilary przestały funkcjonować. Kanały kapilarne 92 mogą mieć różne kształty. Pewne kształty mogą dawać pewne szczególne korzyści w konkretnych zastosowaniach produktu. Na przykład można stosować włókna o kanałach kapilarnych 90 w kształcie liter U, H lub V. Korzystnym kształtem kanałów kapilarnych 92 jest kształt podobny do H. Ponadto kształty podstawowe można powtarzać (patrz figury) lub nawet rozgałęziać by wytworzyć włókna o kanałach wielokrotnych. Włókna o kanałach kapilarnych 90 o wielokrotnym U z fig. 10 dają dodatkowe korzyści ze względu na większą włoskowatość wskutek czołowego kontaktu oraz gdyż łatwo je skręcać.

Wytwarzanie włókien o kanałach kapilarnych 90 typu zastosowanego w niniejszym wynalazku opisano w zgłoszeniu EPO 391814 (cytowanym powyżej) i w równoległym zgłoszeniu USA zatytułowanym FIBRES CAPABLE OF SPoNtANEOUSLY TRANSPORTING FLUIDS nr seryjny 07/736261 zgłoszonym 23. 07. 1991 wynalazcy Philips, Jones i in. Eastman Chemical Company i w równoległym zgłoszeniu patentowym USA zatytułowanym OPEN CAPILLARY CHANNEL STRUCTURES, IMPROVED PROCESS FOR MAKING CAPILLARY CHANNEL STRUCTURES AND EXTRUSION DIE FOR USE THEREIN, nr seryjny 07/482,446, zgłoszonym 20. 02. 1990, wynalazcy Thompson i Krautter.

Podczas gdy polimery stosowane do wytworzenia włókien o kanałach kapilarnych 90 w niniejszym wynalazku same nie absorbują wody (ani nie absorbują moczu ani płynu zawierającego krew), same włókna są najkorzystniej hydrofilowe. Ponieważ większość polimerów syntetycznych to substancje hydrofobowe, włókna o kanałach kapilarnych 90 stosowane w niniejszym wynalazku są poddawane obróbce powierzchni dla uczynienia ich hydrofilowymi.

Obróbka powierzchni włókien polimerowych obejmuje procesy dobrze znane w obszernej literaturze na temat włókien. W ogólności, takie procesy obejmują działanie na powierzchnię włókien Środkiem hydrofilizującym, w szczególności środkiem powierzchniowo czynnym. Środki hydrofilizujące są korzystnie dodawane do polimeru dla wyciągnięcia włókien o kanałach kapilarnych 90 do ich końcowego wymiaru. Typowe środki powierzchniowo czynne przydatne w takich procesach obejmują różne niejonowe i anionowe czyszczące środki powierzchniowo czynne ogólnego typu znane w literaturze dotyczącej pralnictwa. Środki hydrofilizujące obejmują środki zwilżające takie jak monolaurany glikolu polietylenowego (np. PEGOPERSE 200ML, monolauran glikolu polietylenowego 200 dostępny z firmy Lonzalnc., Wiliamsport, PA, USA) oraz etoksylowane alkohole oleilowe (np. VOLPO-3, dostępny z firmy Croda, Inc., New York, New York, USA). Można również zastosować inne typu środków oraz technik hydrofilizujących, w tym także te dobrze znane specjalistom od włókien i tekstyliów, dla ulepszenia charakterystyki splatania, ulepszenia właściwości odplamiających itd.

Zasadniczo celem zastosowania w wyrobie absorbującym, włókna o kanałach kapilarnych 90 będą ułożone w pęczek 44. W korzystnym wykonaniu, pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 jest ułożony w postaci warstwy i tworzy garb 72. Takie warstwy będą mieć w typowym przypadku grubość od około 0,1 cal (0,25 cm) do około 0,7 cala (1,78 cm), korzystnie

168 710 od około 0,1 cala (0,25 cm) do około 0,4 cala (1 cm) dla stosowania w podpaskach higienicznych; korzystnie od około 0,05 cala (0,13 cm) do około 0,15 cala (0,4 cm) do stosowania we wkładkach higienicznych; i korzystnie od około 0,1 cala (0,25 cm) do około 0,5 cala (1,3 cm) do stosowania w pieluchach dla dzieci lub dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych. Do stosowania w jednorazowych wyrobach absorbujących, takie warstwy będą cechować sie od 0,003 g do 0,016 g włókna na 1 cm² powierzchni, i będą mieć od około 0,003 g do około 0,03 g włókna o kanałach kapilarnych na 1 cm³ objętości (mierzone w stanie nieściśniętym). Ilości włókna na jednostkę powierzchni i na jednostkę objętości w przypadku wkładek higienicznych, pieluch dla dzieci i dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych można obliczyć opierając się na różnicach w grubości, zaznaczonych powyżej.

Korzystnie den i siła włókien o kanałach kapilarnych 90 będzie tak dobrana, by warstwa włókien miała stosunek grubości na mokro do grubości na sucho przynajmniej około 80%, korzystniej przynajmniej około 90%. To zapewnia, że warstwa włókien zachowa w użyciu swoje cechy miękkości i dopasowania do kształtu. (Wszystkie procenty, stosunki i proporcje w niniejszym wyszczególnieniu odnoszą sie do ciężaru, o ile inaczej nie wyszczególniono). Inaczej mówiąc, w przypadku typowej podpaski higienicznej, w przybliżeniu 1,5 g skręconego włókna 0 kanałach kapilarnych da prostokątną warstwę powierzchni około 160 cm2. Taka warstwa mogłaby być odpowiednia do stosowania jako warstwa o nazwie wtórna warstwa wierzchnia leżąc pod warstwą wierzchnią ujawnionego typu, która jako pierwsza przejmuje płyn.

Warstwy włókien o kanałach kapilarnych 90 będą zawierać pewną zdolność zatrzymywania płynów. Zgodnie z tym, warstwy włókna o kanałach kapilarnych 90 mogą, jeśli jest to pożądane, obejmować np. cały rdzeń absorbcyjny wkładek higienicznych. Jednak, w przypadku większości zastosowań warstwy włókna o kanałach kapilarnych 90 mogą być zastosowane w połączeniu z rdzeniem absorbującym 42, i rdzeń absorbujący 42 będzie służyć jako zbiornik na płyny, przenoszone z podkładki włókna o kanałach kapilarnych do rdzenia. Takie rdzenie mogą, dla celów następującej dyskusji, obejmować filc z włókien celulozowych, lub mieszaniny włókien celulozowych z absorbującymi materiałami żelowymi. Dzięki skrajnie rozdrobnionej strukturze włókien celulozowych w takich rdzeniach absorbujących, rdzenie wykazują duże siły zasysania, skłonne do ściągnięcia płynów z włókien o kanałach kapilarnych 90 do rdzenia absorbującego 42 dla ostatecznego przechowywania. Jest to dokładnie zamierzony efekt. Zatem w przypadku podpaski higienicznej 20, typowe rdzenie absorbujące 42 obejmujące od około 1g do około 5 g wielokrotnych włókien celulozowych i ewentualnie od około 0,5 g do około

1,5 g absorbującego maaerialu żelowego, są powleczone warstwą z włókna o kanałach kapilarnych wytworzoną, jak opisano powyżej. W miarę jak płyn przemieszcza się do przedmiotu, napotyka sieć włókien o kanałach kapilarnych 90, która rozprowadza płyn, a następnie oddaje go leżącemu poniżej rdzeniowi absorbującemu 42, tym samym przynajmniej częściowo oczyszczając sieć włókna o kanałach kapilarnych dla następnego wlewu płynu.

W pewnym korzystnym sposobie, warstwę włókna o kanałach kapilarnych 90 można zastosować jako wtórną warstwę wierzchnią pod porowatą (korzystnie ukształtowaną powłoką) warstwą wierzchnią 38. Zatem, włókna o kanałach kapilarnych 90 ciągną płyn przez warstwę wierzchnią 38, dzięki temu warstwa wierzchnia 38 pozostaje świeża i sucha w wyglądzie i w dotyku; następnie włókna 90 przekazują płyn do leżącego poniżej rdzenia absorbującego 42, i są zatem zdolne do kontynuowania procesu aż do nasycenia rdzenia.

Właściwości składników takich wyrobów absorbujących odnośnie operowania z cieczami opisano w zgłoszeniu patentowym USA nr ser. 07/915286, pt. Absorbent Articles, Especially Catamenials, Having Improved Fluid Directionality zgłoszonym w imieniu H. A. Thompsona i in. z tą samą datą co niniejsze zgłoszenie.

Pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 jest korzystnie utrzymywany w bliskim kontakcie z leżącą powyżej warstwą wierzchnią 38. Można to osiągnąć za pomocą szeregu odpowiednich mechanizmów. Obejmują one, lecz nie ograniczają się do połączenia pęczka 44 z warstwą wierzchnią 38 za pomocą klejów, ultradźwięków, itp., lub sił napinających. Kontakt między warstwą wierzchnią 38 i włóknami o kanałach kapilarnych 90 może być dość bliski, tak że niektóre wiązki włókien o kanałach kapilarnych 90 rozszerzają się do otworów 29 warstwy wierzchniej 38. Zatem według bardzo korzystnego sposobu, istnieje sieć łącząca warstwę

168 710 wierzchnią 38, podkładkę w postaci włókna o kanałach kapilarnych oraz leżący poniżej rdzeń absorbujący 42, dzięki czemu płyn skutecznie przepływa wzdłuż przez warstwę wierzchnią 38 przez pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 do rdzenia absorbującego 42. To połączenie jest korzystnie utrzymywane nawet w sytuacji takich zjawisk w trakcie używania jak wilgoć, ścinanie mechaniczne oraz relaksacja ciśnienia związana z fizycznymi ruchami osoby noszącej.

W przypadku łączenia za pomocą kleju należy wziąć pod uwagę szereg czynników. Ilość użytego kleju oraz schemat jego nanoszenia powinny zminimalizować przyczepianie wyrobu absorbującego do ciała osoby używającej. Klej nie powinien działać drażniąco na skórę i musi być dopuszczalny toksykologicznie. Klej powinien zachować swoje właściwości wiążące w przypadku braku wilgoci tzn. gdy wyrób jest wytwarzany oraz najkorzystniej w przypadku występowania wilgoci tzn, gdy wyrób absorbujący jest używany. Zatem jest korzystne, gdy klej jest nierozpuszczalny w płynach wydzielanych z ciała.

Klej powinien także wiązać się zarówno z materiałem stosowanym do wytwarzania warstwy wierzchniej jak i z materiałem stosowanym do wytwarzania włókien o kanałach kapilarnych. Jeśli powierzchnia warstwy wierzchniej lub włókien podlega obróbce np. w procesie hydrofilizacji należy wziąć pod uwagę przy wyborze kleju rodzaj obróbki powierzchni. Typowe kleje przydatne w niniejszym wynalazku obejmują materiały wybrane spośród klejów lateksowych i klejów topliwych. Odpowiednie kleje są dostępne z firmy Findley Adhesives Inc. jako klej topliwy 4031 oraz lateks 8085. Rodzaj kleju może się w pewnym zakresie zmieniać zależnie od rodzaju wykończenia hydrofilowego włókien o kanałach kapilarnych.

Odpowiednie wykończenia obejmują LK5483, LK5563 i najkorzystniej LK5570 (wszystkie firmy Eastman), jak również polimer dostępny jako MILEASE T, dobrze znany w dziedzinie detergentów (patrz np. patent USA 4132680) jako polimer odplamiający do powlekania włókien, który jest dostępny z ICI Americas. Klej może buć nakładany dowolnie, jednak korzystne jest zastosowanie wzorca typu spirali lub spirali wielokrotnej jak pokazano na fig. 13. Linie kleju są umieszczone według wzorca spiralnego przy użyciu dyszy 0,2 mm, lecz zadowalające jest zastosowanie dyszy o wielkości przynajmniej 0,6 mm. Ilości zastosowanego kleju będą się zmieniać, lecz w typowym przypadku wynoszą od około 0,05 g na wzorzec spiralny 2 cale x 5 cali do około 0,07 g na wzorzec spiralny 2 cale x 7 cali przy użyciu kleju topliwego. W przypadku kleju lateksowego wystarczy od około 0,1 g do około 0,15 g na wzorzec spiralny 2 cale x 5 cali. Kleje można stosować w postaci sieci włókien kleju o otwartym schemacie jak ujawniono w patencie US A4573986 udzielonym Minetoli i in. 4.03.19866. Pewne odpowiednie sposoby mocowania wykorzystujące sieci włókien o otwartym schemacie obejmującym kilka linii włókien kleju skręconych we wzorzec spiralny zilustrowano przez przyrząd i metody ujawnione w patencie USA 3911173 udzielonym Sprague Jr. 7. 10. 1975; w patencie USA 4785996 udzielonym Ziekerowi i in. 22. 11. 1978 oraz w patencie USA 4842666 udzielonym Wereniczowi 27. 06. 1989.

Ścisły kontakt między warstwą wierzchnią 38 a leżącą niżej warstwą włókien o kanałach kapilarnych 90 można jeszcze ulepszyć przez zastosowanie ciśnienia podczas procesu klejenia i/lub przez 'grzebieniowanie najwyższych w warstwie włókien o kanałach kapilarnych by uzyskać wystawanie pojedynczych włókien co daje lepszy kontakt z klejem. Korzystne jest by istniał również ścisły kontakt między włóknami o kanałach kapilarnych 90 i rdzeniem absorbującym 42, by skutecznie przeprowadzać płyny do rdzenia absorbującego 42. Ten ścisły kontakt można również uzyskiwać na szereg sposobów. Obejmują one lecz nie ograniczają się do stosowania klejów, wiązań ultradźwiękowych, za pomocą sił napinających, przez nadanie rdzeniowi absorbującemu 42 chropowatej powierzchni lub przez dziurkowanie igłą lub w inny sposób przez wstawianie pewnych włókien o kanałach kapilarnych 90 do rdzenia absorbującego 42.

Korzystnie, jak pokazano na fig. 7, podstawa pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 uległa poślizgowi do szczeliny na wierzchu sandwicza złożonego z rdzenia i materiału nietkanego. Pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 ma dwa rozszerzenia końcowe 94. Rozszerzenia końcowe 94 rozszerzają się na zewnątrz podstawy pęczka 44 w przeciwnych kierunkach. Rozszerzenia końcowe 94 korzystnie rozszerzają się wzdłuż linii środkowej L. Rozszerzenia końcowe 94 mają przy transporcie płynów (tzn. cieczy) kontakt z górną częścią

168 710 pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90. Rozszerzenia końcowe 94 są również przy transporcie płynu w kontakcie z laminatem rdzenia absorbującego 42. Pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 daje podpasce higienicznej 20 składnik o zdolności transportu cieczy i korzystnie zdolności pozyskiwania/rozprowadzania cieczy. W typowym przypadku włókna o kanałach kapilarnych 90 będą w pierwszym rzędzie stosowane raczej do transportu płynów odłożonych w pęczku 44, wskutek opisanego powyżej gradientu kapilarnego, niż do absorbowania tych płynów. Pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 może zatem być nazwany również składnikiem transportowym, składnikiem pozyskiwania/rozprowadzania cieczy lub odpowiednią inną nazwą opisującą jego funkcję. Pęczek 44 pozyskiwania/rozprowadzania cieczy ma szereg kluczowych cech. Pęczek 44 pozyskiwania/rozprowadzania cieczy obejmuje górną część 47, która rozciąga się powyżej głównego składnika absorbującego podpaski higienicznej, rdzenia absorbującego 42. Tę górną część 47 pęczka 44 pozyskiwania/rozprowadzania można usytuować w ścisłym kontakcie z ciałem osoby noszącej. Korzystniej nawet górna część 47 pęczka 44 pozyskiwania/rozprowadzania cieczy może mieć taką wielkość i kształt, że może przynajmniej częściowo być dopasowana do przestrzeni między wargami osoby noszącej. Umożliwia to łatwiejsze przejmowanie wydzielin opuszczających ciało osoby noszącej.

Rozszerzenia końcowe 94 pęczka 44 wyposażają składnik pozyskiwania/rozprowadzania cieczy w kanały do transportu cieczy bezpośrednio do rdzenia absorbującego 42. Jeszcze korzystniej rozszerzenia końcowe 94 są zdolne do transportowania cieczy do wnętrza rdzenia absorbującego 42. To daje podpaskom higienicznym 20 jeszcze jedną korzyść. Zasadniczo gdy wydzieliny z ciała są wprost odkładane na wierzchu składnika absorbującego takiego jak rdzeń absorbujący 42 mogą być one łatwo absorbowane wzdłuż wierzchniej powierzchni składnika absorbującego. Jednak ciecze mają tendencje do pozostawania i wypełniania najpierw górnych części rdzenia absorbującego 42. Blokuje to transport wydzielin z ciała do niższych obszarów rdzenia absorbującego 42. Rozszerzenia końcowe 94 zmniejszają występowanie tego problemu. Rozszerzenia końcowe 94 eliminują potrzebę przemieszczania się płynów przez jedną część składnika gromadzącego absorbent dla dotarcia do miejsca, gdzie występuje dostępna pojemność absorbenta.

Budowa podpaski higienicznej 20 opisana powyżej jest jednym z możliwych układów składnika pozyskiwania/rozprowadzania. Możliwe jest wiele innych odpowiednich układów składników, jeśli postąpi się według dyskutowanych powyżej zasad. Na przykład rozszerzenia końcowe 94 (lub inne części pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90) mogłyby się znaleźć w kontakcie z rdzeniem absorbującym 42 na szereg różnych sposobów.

Poniżej podano nieograniczającą listę możliwych zależności między rozszerzeniami końcowymi 94 i rdzeniem absorbującym 42. Wymieniono je zasadniczo od mniej do bardziej korzystnych. Rozszerzenia końcowe mogłyby być: (1) otoczone przez inne składniki rdzenia absorbującego (składniki o większej włoskowatości) jak opisano powyżej w wykonaniu rdzenia z fałdą; (2) zmieszane lub zintegrowane z innymi składnikami; (3) umieszczone między dwiema lub więcej warstwami innych składników jak opisano bezpośrednio powyżej; (4) umieszczone pod przynajmniej jedną inną warstwą; lub (5) umieszczone na wierzchu innych składników.

Podpaska higieniczna 20 może mieć inne typy składników pozyskiwania/rozprowadzania lub warstwy, umieszczone między warstwą wierzchnią 38 a rdzeniem absorbującym 42. Korzystne wykonanie pokazane na fig. 7 ma dodatkową warstwę pozyskiwania, wtórną warstwę wierzchnią 46, usytuowaną pomiędzy warstwą wierzchnią 38 i rdzeniem absorbującym 42. Taka wtórna warstwa wierzchnia 46 mogłaby być użyta do rozprowadzania wydzielin z ciała, które się odkładają wzdłużnie lub bocznie na zewnątrz pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 do rdzenia absorbującego 42. Te inne typy składników pozyskiwania/rozprowadzania, metody zapewnienia tego samego w wyrobach absorbujących i ich funkcje opisano w patentach uSa 4950264 oraz 5009653 udzielonych Osbornowi i w zgłoszeniu patentowym USA nr ser. 07/810774 Absorbent Article Having Fused Layers zgłoszonym 17.12.1991 w imieniu Cree i in.

Składnik lub składniki pozyskiwania/rozprowadzania może się składać z innych typów materiałów (w miejsce włókien o kanałach kapilarnych). Obejmują one lecz nie ograniczają się do nietkanych i tkanych materiałów z włókien syntetycznych włączając w to poliester, polipro168 710 pylen lub polietylen; naturalne włókna obejmujące bawełnę lub celulozę; mieszanki takich włókien; lub jakikolwiek równoważny materiał lub połączenie materiałów.

Korzystne wykonanie podpaski higienicznej 20 pokazane na fig. 1 ma składniki połączone przy użyciu kilku różnych typów mechanizmów łączenia. Te mechanizmy łączenia (lub środki łączenia) będą omawiane w odniesieniu do fig. 7. Dyskusja będzie postępować od opisu wnętrz podpaski higienicznej 20 do budowy zewnętrznej. Dla celów tej dyskusji rdzeń absorbujący 42 będzie obejmował laminat z usieciowanej celulozy opisany powyżej. Rdzeń absorbujący 42, jak zaznaczono powyżej, jest korzystnie sandwiczowany między nietkaną wtórną warstwą wierzchnią 46 i warstwą z materiału nietkanego 48 tworząc sandwicz rdzeń/warstwa nietkana 51. Składniki sandwicz rdzeń/warstwa nietkana 51 można wzajemnie przytwierdzić w jakikolwiek odpowiedni sposób. Składniki w wykonaniu pokazanym na fig. 7 są połączone ze sobą przez linie zszywające 70. Zszywanie tych składników służy kilku celom. Obejmują one, lecz nie ograniczają się do następujących. Zszywanie utrzymuje razem składniki sandwicza rdzeń/warstwa nietkana 51. Zszywanie jest korzystnym mechanizmem dla utrzymywania tych składników razem, ponieważ jest to bardzo trwała metoda wiązania takich składników. Zszywanie utrzymuje się także dobrze w obecności cieczy. Zszywanie także ulepsza przepływ cieczy między warstwami sandwicza rdzeń/warstwa nietkana 51. Zszywanie przytwierdza do siebie składniki sandwicza rdzeń/warstwa nietkana 51 w taki sposób, że składniki są utrzymywane wzajemnie w długotrwałym ścisłym kontakcie. Jak przedyskutowano powyżej, ta relacja w postaci kontaktu jest jedną z cech potrzebnych do transportowania cieczy w dół do leżących poniżej składników. Zszywanie nie powinno się jednak ograniczać do sandwicza rdzeń/warstwa nietkana 51. Zszywanie można zastosować do przytwierdzenia wzajemnego dowolnych składników podpaski higienicznej 20 umiejscowionych pomiędzy (i wraz z) warstwą wierzchnią 38 oraz warstwą spodnią 40.

Warstwa wierzchnia 38 jest połączona z pęczkiem 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 za pomocą kleju wiążącego 66. Korzystny sposób łączenia warstwy wierzchniej opisano bardziej szczegółowo w Dziale 3D(5) powyżej i w następujących przykładach. Warstwa spodnia 40 jest połączona z powierzchnią od strony odzieży sandwicza rdzeń/warstwa nietkana 51. Zrealizowano to w wykonaniu pokazanym na fig. 7 za pomocą dwóch pasków kleju wiążącego 68. Warstwa wierzchnia 38 i warstwa spodnia 40 są następnie przytwierdzane wzajemnie. Warstwa wierzchnia 38 oraz warstwa spodnia 40 mają wymiary długości i szerokości, większe niż odpowiednie wymiary rdzenia absorbującego 42. Warstwa wierzchnia 38 i warstwa spodnia 40 rozciągają się zatem poza krawędzie rdzenia absorbującego 42 tworząc co najmniej część skraju 26 podpaski higienicznej 20. Warstwa wierzchnia 38 oraz warstwa spodnia 40 są przytwierdzane do siebie wokół przynajmniej części skraju 26 podpaski higienicznej 20 przez uszczelnienie na gorąco na obwodzie 71. Tworzenie tego uszczelnienia na gorąco na obwodzie 71 opisano bardziej szczegółowo poniżej, gdzie podano metody wytwarzania podpasek higienicznych 20 według niniejszego wynalazku. Warstwa wierzchnia 38, warstwa spodnia 40, rdzeń absorbujący 42 i dowolne inne składniki można złączyć na bardzo wiele dobrze znanych konfiguracji (łącznie z tzw. przedmiotami w postaci rurki lub przedmiotami z bocznymi klapkami). Kilka innych odpowiednich konfiguracji podpasek higienicznych opisano ogólnie w poprzednio wymienianych patentach USA 4950264 i 5009653 udzielonych Osbornowi; patencie USA 4425130 Compound Sanitary Napkin udzielonym desMAraisowi 10.01.1984; patencie USA 4321924, Bordered Disposable Absorbent Article udzielonym Ahrowi 30.03.1982; patencie USA 30.03.1982; patencie USA 4589876 Shaped Sanitary Napkin With Flaps udzielonym Van Tilburgowi, 18.08.1987.

Opis mechanizmów przytwierdzania różnych składników podpaski higienicznej 20 jest jednym korzystnym sposobem skonstruowania podpaski higienicznej 20. Każdy ze składników podpaski higienicznej 20 może być przytwierdzony klejami, zszywaniem, wiązaniem cieplnym i/lub ciśnieniowym, wiązaniem dynamiczno-mechanicznym, wiązaniem ultradźwiękowym, wmieszaniem lub wplątaniem włókien lub innych elementów strukturalnych obejmujących składniki podpaski higienicznej 20, takie jak kształtowanie przez rozdmuchiwanie włókien zawierających jeden ze składników w innych składnik, lub przez dowolny inny środek znany według stanu techniki.

168 710

W trakcie używania, podpaska higieniczna 20 może być utrzymywana na miejscu w bieliźnie osoby noszącej za pomocą jakiegokolwiek odpowiedniego sposobu. Korzystnie, podpaska higieniczna 20 jest umiejscowiona w majtkach osoby noszącej i mocowana do nich za pomocą łącznika takiego jak klej na powierzchni warstwy spodniej 40 od strony odzieży (40B). Klej umożliwia przytwierdzenie podpaski higienicznej do części kroczowej majtek.

Figura 7 pokazuje szczególnie korzystny schemat lub ułożenie kleju. Klej jest rozmieszczony w postaci czterech zasadniczo prostokątnych pasków lub łat klejowych. Te łaty są rozmieszczone w ten sposób, że ogólny schemat rozmieszczenia kleju przypomina literę X z brakującym środkiem X, a każda z łat przebiega w kierunku od przecięcia środkowej linii 1 ze środkową linią poprzeczną T w punkcie C do jednego z rogów 27 podpaski higienicznej 20.

Schemat kleju pokazany na fig. 7 jest szczególnie korzystny w wykonaniach mających garb 72. Nieobecność kleju w środku umożliwia by część opaski higienicznej z garbem 72 odłączyła się od bielizny osoby noszącej. Zapewnia to bardziej przedłużony kontakt garba 72 z ciałem osoby noszącej, gdy podpaska higieniczna 20 jest noszona. Końce łat z klejem są korzystnie usytuowane najbliżej jak to możliwe poprzecznych krawędzi końcowych 24 podpaski higienicznej 20. Tę zasadę konfiguracji kleju przedyskutowano w międzynarodowym zgłoszeniu patentowym PCT nr WO 92/04000 pt. Shape and Adhesive Means for an Absorbent Article opublikowanym w imieniu Papa i in. 19. 03. 1992. Inne aspekty (brak kleju w obszarze środkowym 32) funkcjonują na zasadach odrębnych w porównaniu z konfiguracją podpaski higienicznej 20 według ainigjszggo wynalazku. Inne odpowiednie konfiguracje są również możliwe. Na przykład klej można zastosować w postaci odwróconego V (krokiew) w każdym z obszarów końcowych 28 i 30 podpaski higienicznej 20.

Jakikolwiek klej stosowany w stanie techniki dla takich celów można użyć, przy czym korzystne są kleje wrażliwe na ciśnienie. Odpowiednie kleje to Century A-305-IV wytworzony przez Century Adhesives Corporation, Instant Lock 34-2823 wytworzony przez National Starch Company oraz 3 Sigma 3153 wytworzony przez 3 Sigma. Odpowiednie łączniki klejowe opisano również w patencie USA nr 4917697.

W podpasce higienicznej 20 przed jej użyciem, wrażliwy na nacisk klej jest w typowym przypadku pokryty usuwalnym paskiem lub usuwalną nakładką 52, by chronić klej od przyklejenia się przed użyciem podpaski do innej powierzchni niż część kroczowa bielizny. Odpowiednie usuwalne nakładki opisano również w wyżej cytowanym patencie USA 4917697. Jakiekolwiek dostępne w handlu i stosowane do takich celów usuwalne nakładki można wykorzystać w niniejszym wynalazku. Nigógraaiczające przykłady odpowiednich usuwalnych nakładek to BL30MG-A Silox El/0 oraz BL30MG-A Silox 4P/0 obydwie wytwarzane przez Akrosil Corporation.

Podpaskę higieniczną 20 według niniejszego wynalazku stosuje się przez usunięcie usuwalnej nakładki 52, a następnie umieszczenie podpaski higienicznej w majtkach tak, by klej 50 z nimi się stykał. Klej 50 utrzymuje podpaskę higieniczną 20 w jej pozycji podczas używania. W jeszcze innych wykonaniach można zastosować inne rodzaje łączników zamiast lub oprócz klejów. Te inne typy łączników są korzystnie rozmieszczone według schematów podobnych do opisanych powyżej. Taki łączniki obejmują lecz nie ograniczają się do typowego materiału zaczepiającego VELCRO, łączników opisanych w patencie USA 4946527 udzielonym Battrelowi 7.08.1990, patentach USA 5058247 i 5116563 udzielonych Thomasowi i in. 22.10.1991 oraz 26.05.1992; w zgłoszeniu patentowym EPO nr publ. 0381087 opublikowanym 8.08.1990; pianek o dużym współczynniku tarcia i innych materiałów o dużym współczynniku tarcia jak opisane w patencie USA 4166464 udzielonym Korpmanowi, patencie USA 4834739 udzielonym Llerowi III i in. i w patencie USA 5011480 udzielonym Gosseasówi i in.

Podpaska higieniczna 20 może być również wyposażona w dwie klapki 56, z których każda przylega do i rozciąga się na bok od bocznej krawędzi rdzenia absorbującego 42. Klapki 56 są tak ułożone by tworzyć fałdy ponad krawędziami majtek osoby noszącej w rejonie krocza, tak by klapki 56 były rozmieszczone pomiędzy krawędziami majtek a udami. Klapki 56 służą przynajmniej dwóm celom. Po pierwsze, chronią ciało osoby noszącej i majtki przed zabrudzeniem, korzystnie przez utworzenie przegrody o podwójnych ścinkach wzdłuż krawędzi majtek. Po drugie, klapki 56 są korzystnie wyposażone w środek przyczepiający na ich powierzchni od

168 710 strony odzieży, dzięki któremu mogą być złożone pod majtki i przyczepione do majtek od strony odzieży. W ten sposób klapki 56 służą do utrzymania podpaski higienicznej we właściwym położeniu. Klapki 56 mogą być złożone z różnych materiałów, w tym materiałów podobnych do tych, z których wykonano warstwę wierzchnią 38, warstwę spodnią 40, tkaninę lub z połączenia tych materiałów. Ponadto, klapki 56 mogą stanowić oddzielny element dołączony do części 21 głównego korpusu podpaski lub mogą być przedłużeniami warstwy wierzchniej 38 i warstwy spodniej 40 (tj. jednolitymi).

Podpaski higieniczne 20 z odpowiednimi klapkami 56 lub z klapkami 56 przystosowywalnymi do zastosowania w podpaskach higienicznych 20 będących przedmiotem niniejszego wynalazku ujawniono w patencie USA 4687478 pt. Shaped Sanitary Napkin With Flaps’ który udzielono Van Tilburgowi, 18.08.1987; w patencie USA 4589876, pt. Sanitary Napkin udzielonym Van Tilburgowi, 20.05.1986 i w patencie USA 4608047 pt. Sanitary Napkin Attachment Means, który udzielono Mattingly 26. 08. 1986.

Alternatywnie, jak pokazano na fig. 1, klapki 56 mogą nie być tak duże, jak niektóre z klapek opisanych w poprzedzających odnośnikach. Takie klapki 56 mogą zawierać niezwiązany nietkany licowy materiał licowy laminowany do kleju elastomerowego. Klej elastomerowy jest korzystnie nieprzepuszczalny dla cieczy. Co najmniej część laminatu korzystnie wykazuje niski moduł elastyczności i nie w pełni powraca do stanu początkowego po wydłużeniu. Część, która nie w pełni powraca do stanu początkowego po wydłużeniu daje tę korzyść, że łatwo ulega deformacji, kiedy po umieszczeniu podkładki w majtkach są one naciągane. To wykonanie pomaga osobie noszącej w owinięciu klapek 56 wokół części majtek z elastycznymi nogawkami. Na przykład część laminatu, która niecałkowicie powraca do stanu początkowego może zawierać strefy na końcach klapek złożone z nietkanego materiału, kiedy klapki 56 są owinięte wokół części majtek z elastycznymi nogawkami, strefy te będą wykazywały tendencję do trwałego odkształcania. To trwałe odkształcanie materiału tych stref pomoże utrzymać klapki 56 w stanie owiniętym wokół elastycznych majtek.

Podpaska higieniczna 20 może być również zbudowana jak opisano poniżej przez zróżnicowane rozciągnięcie składnika (tj. pośrodku) by uzyskać szczególne rodzaje krzywizny. Podpaska higieniczna 20 może być skonstruowana przy zachowaniu całego szeregu cech obejmujących: 1) częściowe owijanie rdzenia absorbującego 42 lub innych składników warstwą wierzchnią 38 2) częściowe owijanie rdzenia absorbującego 42 lub innych składników warstwą spodnią 40 (cechy (1) i (2) mogą obejmować tzw. produkty typu rurka, których składniki są przynajmniej częściowo owinięte przez inne składniki, w przeciwieństwie do wspólnego ich laminowania dla utworzenia produktu o budowie typu sandwicza), 3) zawinięte krawędzie (np. krawędzie podpaski higienicznej mogą być zakręcone lub zawinięte dla zwiększenia komfortu), 4) krawędzie podkładki pokryte są miękkim materiałem (funkcjonalnym i/lub estetycznym) (np. materiał, który wystaje na zewnątrz i tworzy wypustki 54 warstwy wierzchniej 38 na fig. 7 jest korzystnie owinięty wokół wzdłużnych krawędzi bocznych innych składników i przymocowany do warstwy spodniej 40) i 5) krawędzie podpaski higienicznej 20, które charakteryzują się szczególnym stopniem sztywności, by umożliwić kontrolę. Ponadto, w podpasce higienicznej 20 opisanej w niniejszym tekście można wykorzystać rozcięcie lub częściowo rozcięte rdzenie absorbujące 42, które wraz ze skręconymi włóknami o kanałach kapilarnych 90 i innymi dającymi się rozciągać składnikami zapewniają przedmiotowi stopień rozciągliwości (rzędu 15-40%). Ta rozciągliwość zapewnia lepszy komfort i dopasowanie w trakcie używania. W szczególnym korzystnym alternatywnym wykonaniu podpaska higieniczna 20 zawiera składniki dające się rozciągać (korzystnie, zdolne do rozpościerania), w szczególności w kierunku wzdłużnym w trakcie noszenia podpaski higienicznej 20.

W jednym z korzystnych wykonań niniejszego wynalazku warstwa wierzchnia 38 jest wykonana zgodnie z patentem USA 4463045 i walcowana pierścieniowo dla zapewnienia jej stopnia rozciągliwości wzdłużnej. Linie załamań w obszarze sfałdowań pierścieniowo walcowanej warstwy wierzchniej 38 przebiegają w kierunku poprzecznym tak że warstwa wierzchnia 38 jest wzdłużnie rozciągliwa.

168 710

Rdzeń absorbujący 42 jest laminatem, jak opisano powyżej, który jest rozcięty lub częściowo rozcięty dla uzyskania wzdłużnej rozciągliwości. Rdzeń absorbujący 42 może być rozcięty w obszarach końcowych 28 i 30, lecz nie w obszarze środkowym 32. Inne rodzaje rozciętych materiałów absorbujących opisano w europejskim zgłoszeniu patentowym nr publ. 0293298B1 opublikowanym przez Lion Corporation, 24.07.1991.

Szczególnie korzystną rozciągliwą warstwą spodnią 40 jest rozszerzona powłoka klejowa znana jako Formula # 198-388 wytwarzana przez the Findley Adhesives Company of Wauwatosa, Wisconsin. Nietkane warstwy 46 i 48 mogą być zmarszczone, aby zapewnić im rozciągliwość. Podpaska higieniczna 20 jest korzystnie uszczelniona, aby zapobiec zbijaniu się oraz wydobywaniu się cieczy lub zawierającego ciecz materiału superabsorbującego z podpaski podczas jej rozciągania.

Łącznik może zawierać element łączący, taki jak łaty z klejem, które są rozciągliwe, nierozciągliwe lub niektóre części łącznika mogą być zdolne do rozciągania, a niektóre nierozciągliwe. Łącznik klejowy jest zabezpieczony owijką, która stanowi zarówno indywidualne opakowanie podpaski higienicznej 20 jak i pojemnik na zużytą podpaskę higieniczną 20, jak to opisano w patencie USA 4556146 udzielonym Swansonowi i in., 3.12.1985.

Odpowiednie rozciągliwe wyroby absorbujące opisano w równocześnie zgłoszonym zgłoszeniu patentowym USA pt. Stretchable Absorbent Articles zgłoszonym w imieniu Osborna i in.. Włókna o kanałach kapilarnych 90 można również dogodnie formować jako trwały arkusz dla łatwego wytwarzania wyrobów absorbujących przy zastosowaniu różnych procesów wiązania. Np. około 20-30% (wagowo) termoplastycznego włókna poliestrowego (np. KODEL 410) może być zmieszane z włóknami o kanałach kapilarnych i utworzony arkusz włóknisty poddawany jest ogrzewaniu bezpośrednio lub poprzez powietrze.

Uszlachetnione, skręcone włókna celulozowe można dogodnie formować jako trwały arkusz dla łatwego wytwarzania wyrobów absorbujących przy zastosowaniu różnych procesów wiązania np. około 7-15% (wagowo) termoplastycznego włókna poliestrowego (np. KODEL 410) może być zmieszane z uszlachetnionymi, skręconymi włóknami celulozowymi i tak utworzony arkusz włóknisty może poddawany jest ogrzewaniu poprzez powietrze lub wiązaniu ultradźwiękami. Włączenie włókien termoplastycznych w warstwę włókien o kanałach kapilarnych 90 lub w warstwę rdzenia absorbującego 42, lub w obie te warstwy daje dodatkowe korzyści w porównaniu ze stabilnością arkusza podaną powyżej. W szczególności, obecność włókien termoplastycznych w warstwie rdzenia absorbującego 42 lub w warstwie włókien o kanałach kapilarnych 90 lub w obu tych warstwach umożliwia wytwórcy wykonanie uszczelnienia na skraju (co najmniej w obszarze krocza) np. podpaski higienicznej 20 lub wkładki, które to uszczelnienie daje sposób na wyhamowanie lub powstrzymanie wypływu płynu przez krawędzie wyrobu.

Według alternatywnego sposobu, termoplastyczna warstwa wierzchnia 38, rdzeń absorbujący 42 zawierający włókna termoplastyczne i warstwa spodnia 40 mogą być połączone i związane razem, na lub w bliskości skraju za pomocą ultradźwięków. Według jeszcze innego sposobu, warstwa włókien o kanałach kapilarnych 90 zawierająca domieszane włókna termoplastyczne może podobnie być związana z rdzeniem absorbującym 42 (i również, jeśli jest to pożądane, z warstwą wierzchnią 38). Według jeszcze innego sposobu, obecność włókien termoplastycznych w rdzeniu absorbującym 42 i/lub w warstwie włókien o kanałach kapilarnych 90 umożliwia wiązanie punktowe w różnorodnych punktach wyrobu, dzięki czemu wyrób uzyskuje dodatkową integralność, gdy jest zmoczony.

Różnorodne cechy niniejszego wynalazku opisano i zastrzeżono w następujących, równoległych zgłoszeniach patentowych USA, zgłoszonych z tą samą datą co niniejsze zgłoszenie (numerów seryjnych jeszcze nie przyporządkowano); zgłoszenie patentowe USA nr ser. 07/915285, pt. Curved Shaped Absorbent Article zgłoszony w imieniu Thresa L. Johnson i in.; zgłoszenie patentowe USA nr seryjny 07/915202 pt. Absorbent Article Having Resilient Center, zgłoszone w imieniu Thomasa W. Osborna i in. i zgłoszenie patentowe USA nr seryjny 07/915201 pt. Absorbent Article Fastener Pattern zgłoszone w imieniu Robba E. Olsena i in.

168 710

Według jeszcze innych alternatywnych wykonań, składniki lub obszary podpaski higienicznej mogą być ponadto zmodyfikowane strukturalnie przez składanie, zginanie, fałdowanie, nakładanie na siebie warstw i przymocowywanie warstw do siebie. Modyfikacje te można wykonać przez włączenie jednej lub więcej struktur opisanych w europejskich zgłoszeniach patentowych nr publ. 0335252 i 0335253 opublikowanych w imieniu Buella, 4.10.1989 i zgłoszeniu patentowym PCT nr publ. W092/07535 opublikowane w imieniu Visschera i in. i w zgłoszeniu patentowym USA nr seryjny 07/874872 pt. Generally Thin, Flexible Sanitary Napkin Having Stiffened Center zgłoszonym w imieniu Osborna, 28.04.1992.

Chociaż opisano kilka korzystnych wykonań podpasek higienicznych, liczne inne wykonania podpasek higienicznych ujawniono w literaturze. Mogą być one dostarczone w postaci ukształtowanej o pewnej krzywiźnie, zgodnie z niniejszym wynalazkiem. Niektóre z takich podpasek opisano w zgłoszeniu patentowym USA nr seryjny 07/605583 zgłoszonym 29.10.1990 w imieniu Visschera i in., patentach USA 5009653 i 4950264 udzielonych Osbornowi 23.04.1991 i 21.08.1990, w patencie USA 4940462 udzielonym Salerno, 10.07.1990, patencie USA 4917697 udzielonym Osbomowi III i in., 17.04.1990, patencie USA 4911701 udzielonym Mavinkurve 27.03.1990, patencie USA 4900320 udzielonym McCoy, 13.02.1990, patencie uSa 4687478, udzielonym Van Tilburgowi, 18.08.1987, patencie USA 4608047 udzielonym Mattingly 26. 08. 1986, patencie USA 4589876 udzielonym Van Tilburgowi 20.05.1986, patencie USA '4285343 udzielonym McNairowi 25.08.1981, patencie USA 3397697 udzielonym Rickardowi 20.08.1968 i patencie USA 2787241 udzielonym Clarkowi, 2.04.1957.

Określenie wkładka higieniczna odnosi się do wyrobów absorbujących o mniejszej objętości niż podpaski higieniczne, które są zasadniczo noszone przez kobiety w okresie pomiędzy miesiączkami. Odpowiednie przedmioty absorbujące w formie wkładek higienicznych, które mogą być dostarczone w ukształtowanej postaci o pewnej krzywiźnie zgodnie z niniejszym wynalazkiem ujawniono w patencie uSa 4738676 pt. Pantiliner udzielonym Osbornowi 19. 04. 1988.

Określenie pieluchy dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych odnosi się do podkładek, podkładek utrzymywanych na miejscu przez układ podtrzymujący typu takiego jak pas lub podobny, wkładów wyrobów absorbujących, dodatków pojemnościowych do wyrobów absorbujących, reformy, podkładki na łóżko, niezależnie od tego, czy są one noszone przez osoby dorosłe czy też inne osoby niezdolne do powstrzymania czynności fizjologicznych (wydalniczych). Odpowiednie pieluchy dla osób nie powstrzymujących czynności wydalniczych. które mogą być dostarczone w ukształtowanej postaci o pewnej krzywiźnie zgodnie z niniejszym wynalazkiem ujawniono w patencie USA 4253461 udzielonym Stricklandowi i in. 3.03.1981, patentach USA 4597760 i 4597761 udzielonych Buellowi; we wspomnianym wyżej patencie uSa 4704115; w patencie USA 4909802 udzielonym Ahrowi i in.; w patencie UsA 4964860 udzielonym Gipsonowi i in. 23.10.1990 i zgłoszeniach patentowych uSa nr seryjne: 07/637090 i 07/637571 zgłoszonych odpowiednio przez Noela i in. i Feista i in., 3.01.1991.

Zainteresowanie niniejszego wynalazku skupione jest na wyrobach absorbujących, które w zamierzeniu mają być noszone w obszarze krocza dolnej bielizny osoby noszącej. Jednakże cechy niniejszego wynalazku mogą być również wykorzystane w wyrobach absorbujących takich jak pieluchy. Pieluchy są to wyroby absorbujące noszone przez małe dzieci i osoby niezdolne do powstrzymywania czynności wydawczych, które są mocowane wokół talii osoby noszącej. Odpowiednie pieluchy, które mogą być dostarczane w ukształtowanej postaci o pewnej krzywiźnie zgodnie z niniejszym wynalazkiem ujawniono w patencie USA 3860003 udzielonym Buellowi, 14. 01. 1975 i w zgłoszeniu patentowym USA nr seryjny 07/715152, zgłoszonym w imieniu Buella i in., 13.05. 1991.

Trójwymiarowe kształtowanie podpaski higienicznej 20 nadaje podpasce higienicznej 20 wzdłużną i poprzeczna krzywiznę. Idea dostarczenia wyrobu takiego jak podpaska higieniczna 20 o pewnej krzywiźnie może być rozumiana w najszerszym sensie jako nadawanie większych rozmiarów pewnej powierzchni wyrobu w porównaniu z inną powierzchnią. Na przykład jeśli' długość jednej powierzchni wyrobu jest większa od długości innej powierzchni, wyrób zakrzywi się do środka wzdłuż krótszej powierzchni wyrobu.

168 710

Kształtowanie podpaski higienicznej 20 może być osiągnięte na co najmniej trzy podstawowe sposoby. Pierwszy sposób kształtowania podpaski higienicznej 20 wiąże się z zamocowaniem razem co najmniej dwóch składników. Składniki w typowym przypadku mają różne wymiary (tj. jeden jest większy od drugiego co najmniej jednym wymiarem). Składniki są korzystnie zamocowane razem w ten sposób, że ich końce kończą się w tym samym punkcie po zamocowaniu składników. Ten pierwszy sposób ukształtowania podpaski higienicznej 20 zasadniczo wiąże się z zamocowaniem wspólnym składników, kiedy są one umieszczone na powierzchni o pewnej krzywiźnie, takiej jak krzywa forma. Drugi podstawowy sposób kształtowania podpaski higienicznej 20 wiąże się ze skrótem perspektywicznym co najmniej części jednego ze składników podpaski higienicznej i zamocowaniem tej części do jednego z innych składników. W drugim ze sposobów wymagane jest, aby co najmniej jeden ze składników (np. pierwszy składnik był jednocześnie rozciągliwy i kurczliwy). W drugim sposobie kształtowania podpaski higienicznej 20 pierwszy składnik jest rozciągany, mocowany do drugiego składnika, a następnie pozostawiony do skurczenia. Podpaska higieniczna 20, uformowana w ten sposób zasadniczo zakrzywia się do środka wzdłuż powierzchni najbliższej do pierwszego składnika. Trzeci sposób nadawania krzywizny podpasce higienicznej 20 osiąga się przez odpowiedni proces, w wyniku którego jedna z powierzchni podpaski higienicznej 20 ulega wydłużeniu. Można to osiągnąć np. przez rozciąganie lub ogrzewanie i rozciąganie warstwy spodniej 40 podpaski higienicznej 20. Daje to w rezultacie podpaskę higieniczną 20, która zakrzywia się do środka wzdłuż warstwy wierzchniej 38.

Pierwszy sposób wytwarzania podpaski higienicznej 20 w postaci o pewnej krzywiźnie, jak zaznaczono powyżej, zasadniczo wiąże się z umieszczeniem składników podpaski 20 w formie o pewnej krzywiźnie, takiej jak koryto i zamocowanie składników razem w pożądanym kształcie. Można to wykonać ręcznie lub maszynowo. Na fig. 14 i 15 pokazano korzystne formy o pewnej krzywiźnie używane przy wytwarzaniu podpaski higienicznej 20. Forma o pewnej krzywiźnie pokazana na fig. 14 jest stosowana do łączenia składników podpaski higienicznej 20. Forma pokazana na fig. 14 ma długość D2 około 7 3/4 cala (około 20 cm). Gdy forma ta jest umieszczona na płaskiej powierzchni ma ona wysokość D3 ponad płaszczyzną tej płaskiej powierzchni około 3 cali (około 7,5 cm). Forma ta ma długość łuku D4 mierzoną wzdłuż wewnętrznej krzywizny powierzchni około 10 H4 cala (około 26 cm).

Forma o pewnej krzywiźnie pokazana na fig. 15 jest stosowana do uszczelniania bocznych obrzeży wzdłużnych 25 połączonych składników podpaski higienicznej 20. Forma pokazana na fig. 15 ma długość D2 około 6 cali (około 15 cm). Gdy forma ta jest umieszczona na płaskiej powierzchni ma ona wysokość D3 ponad płaszczyzną tej płaskiej powierzchni około 3 1/4 cala (około 8 cm). Forma ta ma długość łuku D4 mierzoną wzdłuż wewnętrznej krzywizny powierzchni około 9 cali (około 23 cm). Długość obszaru uszczelnienia wzdłuż tego łuku wynosi około 3 cali (około 7,5 cm).

Podpaska higieniczna 20 jest łączona ręcznie w następujący sposób. Dla uproszczenia, połączenie jest opisane za pomocą jednej z możliwych metod. Etapy opisane poniżej można wykonywać w innej chronologii. Są również liczne inne sposoby łączenia podpaski higienicznej 20. Wszystkie takie alternatywne sposoby mieszczą się w ramach niniejszego wynalazku. Dostarcza się składniki do rdzenia absorbującego 42. Stosowanym rdzeniem absorbującym 42 jest korzystny laminat opisany powyżej złożony z dwóch warstw: warstwy górnej 43 i warstwy dolnej 45 włókien usieciowanej celulozy pomiędzy którymi znajduje się warstwa cząstek 41 absorbującego materiału żelowego. Warstwa cząstek 41 absorbującego materiału żelowego jest umieszczana na wierzchu tkaniny (lub jej części), która utworzy warstwę dolną 45 usieciowanych włókien celulozowych. Otrzymuje się włókna o kanałach kapilarnych 90. Włókna o kanałach kapilarnych 90 są korzystnie zasadniczo skręcone. Odpowiednimi włóknami o kanałach kapilarnych 90 są te oznaczone przez SW173 dostępne z Eastman Chemical Company, Włókna SW173 obejmują zgrzebną taśmę włókna ciętego, którą karbikowano za pomocą stuffer box do 7,8 karbików na cal i mają przekrój o kształcie H i szerokości kanału 38 mikronów i głębokości kanału 19 mikronów. Włókna o kanałach kapilarnych mają długość korzystnie 6 cali; stosuje się 0,75 g włókna.

168 710

Włókna o kanałach kapilarnych 90 są dostarczane w postaci warstwy, zebranej w środku i twoi-zące, owalny pęczzk 44 o podanych wyżże wymiarach. Wzdłużne koricc pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 są utworzone w postaci rozszerzeń końcowych 94. Pęczek 44 włókien o kanatech kapUarnych jest umieszczony na wierzchu warstwy cząseek 4t absorbującego materiału żelowego. Pęczek 44 jest tak zorientowany, że rozszerzenia końcowe 94 z podstawy 74 będą się rozciągać wzdłuż środkowej linii wzdłużnej L całkowicie zestawionej podpaski higienicznej 20.

Tkanina z włókien usieciowanej celulozy (lub jej część), która utworzy warstwę górną 43 rdzenia absorbującego 42 jest wyposażona we wzdłużną szczelinę (przecięcie). Szczelina jest w części warstwy górnej 43, która będzie się znajdować w obszarze środkowym 32 całkowicie zestawionej podpaski higienicznej 20. Tkania ze szczeliną pomaga w utrzymaniu pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 w jego pęczkowatej konfiguracji. W innych wykonaniach, inne odpowiednie mechanizmy można zastosować do utrzymania pęczka 44 w jej pęczkowatej konfiguracji. Warstwa górna 43 rdzenia absorbującego 42 znajduje się na wierzchu pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 i warstwy cząstek 41 absorbującego materiału żelowego. Górna część 47 pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 jest wyciągnięta przez szczelinę tworząc pęczek. To pozostawia górną część 47 pęczka 44 w pozycji wysuniętej. Rozszerzenia końcowe 94 pozostają na miejscu w obrębie laminatu rdzenia absorbującego na szczycie warstwy cząstek 41 absorbującego materiału żelowego. To tworzy wstępne zestawienie rdzenia absorbującego.

Dostarcza się wtórną warstwę wierzchnią 46. Warstwa materiału obejmującego wtórną warstwę wierzchnią 46 jest również wyposażona we wzdłużną szczelinę. Wtórna warstwa wierzchnia 46 jest usytuowana na stronie zwróconej do ciała wstępnego zestawienia rdzenia absorbującego 42. Górna część 47 pęczka 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 jest przeciągnięta przez szczelinę we wtórnej warstwie wierzchniej 46. Warstwa z materiału nietkanego 48 jest usytuowana po stronie zwróconej do odzieży wstępnego zestawienia rdzenia absorbującego 42. To tworzy sandwicz rdzeń absorbujący/warstwa nietkana 51. Składniki sandwicza rdzeń absorbujący/warstwa nietkana 51 są następnie zszywane razem wzdłuż linii zszywających 70 takich jak te pokazane na fig. 7.

Sandwicz rdzeń absorbujący/warstwa nietkana 51 oraz inne składniki podpaski higienicznej 20 są następnie zestawiane w formie o pewnej krzywiźnie pokazanej na fig. 14. Warstwa spodnia 40 materiału jest najpierw umiejscowiona w formie. Dwa paski kleju wiążącego 68 są umieszczone na warstwie spodniej 40 w pobliżu wzdłużnych krawędzi materiału warstwy spodniej 40. Sandwicz rdzeń absorbujący/warstwa nietkana 51 jest umieszczony w formie na wierzchu kleju wiążącego 68 umieszczonego na materiale warstwy spodniej 40. Na warstwę wierzchnią 38 po stronie zwróconej do odzieży 38 B jest rozpylany klej wiążący 66 do warstwy wierzchniej 38. Korzystnie, klej wiążący 66 stosuje się według schematu spiralnego, takiego jak pokazany na fig. 13. Warstwę wierzchnią 38 pokazano na fig. 13 w jej końcowej przyciętej konfiguracji. (Jednak warstwa wierzchnia 38 często będzie w konfiguracji nieprzycinanej lub też częściowo przycinanej z nadmiarowym materiałem wokół skraju warstwy wierzchniej 38. Ten nadmiarowy materiał będzie w typowym przypadku usunięty po tym, jak części składników podpaski higienicznej 20, które utworzą boczne obrzeża wzdłużne 25, zostaną uszczelnione). Warstwa wierzchnia 38 jest następnie umieszczona na wierzchu sandwicza rdzeń absorbujący/warstwa nietkana 51 (z pęczkiem 44 wciąż wystającym z sandwicza rdzeń absorbujący/warstwa nietkana 51). Tworzy to wstępne zestawienie podpaski higienicznej 20. Następnie wstępne zestawienie podpaski higienicznej 20 można uszczelnić w konfiguracji zakrzywionej. Wstępnie zestawioną podpaskę higieniczną 20 wyjmuje się z zakrzywionej formy pokazanej na fig. 14. Boczne obrzeża wzdłużne 25 wstępnie zestawionej podpaski higienicznej 20 są uszczelniane jak następuje.

Składniki podpaski higienicznej 20 można utrzymywać w konfiguracji o pewnej krzywiźnie w pewien odpowiedni sposób. Korzystnie, składniki utrzymuje się w konfiguracji o pewnej krzywiźnie za pomocą formy o pewnej krzywiźnie pokazanej na fig. 15. Forma o pewnej krzywiźnie pokazana na fig. 15 jest korzystnie przewrócona na jej boczną krawędź 98.

168 710

Wstępnie zestawiona podpaska higieniczna 20 jest umieszczona na zewnętrznej powierzchni formy o pewnej krzywiźnie. Wstępnie zestawiona podpaska higieniczna 20 jest tak umieszczona, że boczne obrzeże wzdłużne 25, które ma być uszczelnione, jak umieszczone na bocznej krawędzi 98 formy o pewnej krzywiźnie jak pokazano na fig. 15.

Boczna krawędź 98 formy o pewnej krzywiźnie pokazanej na fig. 15, jest korzystnie ukierunkowana, w przybliżeniu prostopadle do wewnętrznej powierzchni formy. Umożliwia to wykonanie uszczelnienia, gdy boczne obrzeża wzdłużne 25, wstępnie zestawionej podpaski są umieszczone na powierzchni o pewnej krzywiźnie i zgięte poza płaszczyznę przylegających części warstwy wierzchniej 38, w kierunku powierzchni wstępnie zestawionej podpaski higienicznej 20, co utworzy powierzchnię zwróconą do ciała 20A, po uszczelnieniu. W szczególności boczne obrzeża wzdłużne są zgięte poza płaszczyznę warstwy wierzchniej 38 pod kątem w przybliżeniu 90° w kierunku warstwy wierzchniej 38. Zagięcie bocznych obrzeży wzdłużnych 25 poza płaszczyznę warstwy wierzchniej 38 przed uszczelnieniem pomaga w utworzeniu poprzednio wspomnianego nakładania się przez skrócenie perspektywy odległych krawędzi 25B bocznych obrzeży wzdłużnych 25. To również nadaje podpasce krzywiznę w kierunku poprzecznym i pomaga bocznym obrzeżom wzdłużnym 25 w uniesieniu się do góry.

Jednak, boczne obrzeża wzdłużne 25 nie muszą być zagięte do środka pod kątem 90°. Boczne obrzeża wzdłużne 25 mogą być zagięte pod dowolnym kątem i nadają podpasce pewne korzystne własności opisane w niniejszym tekście. W innym alternatywnym wykonaniu boczne obrzeża wzdłużne 25 mogą być nie zagięte. Boczne obrzeża wzdłużne 25 są następnie uszczelniane. W korzystnym procesie opisanym w niniejszym tekście boczne obrzeża wzdłużne 25 podpaski higienicznej 20 są uszczelnione przy pomocy ogrzanego elementu. Zasadniczo ogrzany element jest stosowany do prasowania bocznych obrzeży wzdłużnych 25 w położeniu, w którym odległe krawędzie 25B bocznych obrzeży wzdłużnych 25 są w stanie o skróconej perspektywie (korzystnie o pewnej krzywiźnie). Ogrzany element może być dowolnym odpowiednim rodzajem urządzenia grzejącego, takim jak płyta grzejna, zgrzewarka prętowa, zgrzewarka łopatkowa itp.

W innych wykonaniach boczne obrzeża wzdłużne 25 można uszczelniać w konfiguracji o pewnej krzywiźnie w alternatywny sposób. Można zastosować dowolny sposób utrzymywania bocznych obrzeży wzdłużnych 25 w konfiguracji z odległymi krawędziami 25B tego samego w stanie o skróconej perspektywie. Sposoby te obejmują, lecz nie są ograniczone do: karbikowania bocznych obrzeży wzdłużnych 25, jak również zamocowania kawałka taśmy do bocznych obrzeży wzdłużnych 25. Efektem uszczelnienia bocznych obrzeży wzdłużnych 25 w ten sposób jest to, że bardzo duża liczba bardzo małych powierzchni lub części wzdłuż bocznych obrzeży wzdłużnych 25 podpaski higienicznej 20 nakłada się, zanim boczne obrzeża wzdłużne 25 są uszczelnione (tzn. tworzy się wiele ledwie widocznych mini-fałdek). Nadaje to bocznym obrzeżom wzdłużnym 25 (i tym samym podpasce higienicznej 20) pewną krzywiznę.

W ramach niniejszego wynalazku mieści się także sposób tworzenia uszczelnienia taki, że boczne obrzeże wzdłużne 25 wstępnie zestawionej podpaski higienicznej 20 umieszcza się w lub na pewnej innej powierzchni. Na przykład podpaska higieniczna może być zestawiona i uszczelniona w pojedynczej formie. Kolejne etapy zestawiania podpaski higienicznej 20 takie jak uszczelnianie pozostałości na obwodzie podpaski higienicznej (lub innych części składników) i obcinanie nadmiaru materiału na zewnątrz uszczelnienia na obwodzie można zrealizować w dowolny sposób. Na przykład pozostałość na obwodzie podpaski higienicznej 20 można uszczelnić wówczas, gdy podpaska higieniczna 20 jest w konfiguracji o pewnej krzywiźnie. Alternatywnie, pozostałość na obwodzie może być uszczelniona wówczas, gdy wstępnie zestawiona podpaska higieniczna 20 jest w położeniu o mniejszej krzywiźnie lub nawet w płaskim położeniu tworząc bardziej stopniowo zakrzywiony produkt i/lub produkt o zróżnicowanej krzywiźnie. (Np. obszary końcowe 28 i 30 mogą być spłaszczone i uszczelnione, co daje obszary końcowe 28 i 30 o mniejszej krzywiźnie w porównaniu z obszarem środkowym 32).

Na figurze 16 pokazano przyrząd 100, który może być stosowany do wytwarzania podpaski higienicznej 20 według niniejszego wynalazku. Przyrząd 100 składa się z następujących podstawowych elementów: ramy 102, buta formującego krzywiznę 104 ruchomo zamocowanego na ramie 102 i pary tłoków 106 i 108. Poniżej dokładnie omówiono elementy przyrządu 100.

168 710

But formujący krzywiznę 104 służy jako forma o pewnej krzywiźnie dla wytworzenia podpaski higienicznej 20 przy użyciu przyrządu 100. But formujący krzywiznę 104 jest korzystnie wyposażony we wgłębioną część środkową 110, dużą liczbę otworów próżniowych 112 i parę wkładek z gumy silikonowej 114 na każdej ze stron. Typowe źródło próżni (nie uwidocznione) jest podłączane do otworów próżniowych 112 buta formującego krzywiznę 104. Nieprzycięte składniki podpaski higienicznej 20 umieszcza się stroną górną do dołu na bucie formującym krzywiznę 104 (wraz z częściami składników, które tworzą garb 72 we wgłębionej części środkowej 110). Wgłębiona część środkowa 110 stwarza przestrzeń dla środkowej części podpaski higienicznej 20 zawierającej pęczek 44 z włókien o kanałach kapilarnych 90, która dopasowuje się do tej przestrzeni w trakcie procesu wytwarzania podpaski higienicznej 20 według aiaiejszegó wynalazku. Otwory próżniowe 112 stanowią drogi przejścia dla powietrza, kiedy podłączona jest próżnia. Źródło próżni wyciąga próżnię przez otwory próżniowe 112. Próżnię stosuje się, kiedy nieprzycięta podpaska higieniczna 20 znajduje się na bucie formującym krzywiznę 104. Próżnia utrzymuje nieprzyciętą podpaskę higieniczną 20 na miej scu podczas operacji uszczelniania. But formujący krzywiznę 104 ślizga się na nieprzyciętej podpasce higienicznej 20 w kierunku strzałki na fig. 16 pomiędzy tłokami 106 i 108.

Tłoki 106 i 108 korzystnie składają się z pneumatycznych cylindrów 116 i 118, grzanych elementów uszczelniających 120, paskowych elementów grzejnych 122 i bloków montażowych 124 o izolowanych elementach. Grzane elementy uszczelniające 120 korzystnie mają powierzchnie czołowe pokryte plazmą, które wchodzą w kontakt z podpaską higieniczną 20. Kiedy but formujący krzywiznę 104 znajduje się pomiędzy tłokami 106 i 108, tłoki są aktywowane, w taki sposób, że poruszają się do środka (w kierunku poprzecznym przyrządu) w kierunku buta formującego krzywiznę 104. Grzane elementy uszczelniające 120 uszczelniają boczne obrzeża wzdłużne 25 podpaski higienicznej 20 wkładkami z gumy silikonowej 114 służącymi jako kowadło, na które wywierana jest siła przez tłoki 106 i 108. Kolejne etapy zestawienia podpaski higienicznej 20, takie jak uszczelnianie pozostałości na obwodzie podpaski higienicznej 20 i obcinanie nadmiaru materiału wystające poza uszczelnienie na obwodzie mogą być realizowane w dowolny sposób.

Drugi zasadniczy sposób nadania podpasce higienicznej 20 pewnej krzywizny polega na skróceniu perspektywy jednego lub więcej składników podpaski higienicznej 20. Można to zrealizować rozmaicie. Korzystne wykonanie tego sposobu wiąże się ze zbudowaniem płaszczyzny podpaski higienicznej 20. Jeden lub więcej składników (takich jak warstwa wierzchnia 38) jest rozciągnięty i przymocowany do leżącego poniżej składnika lub składników (takiego jak warstwa spodnia 40). Rozciągnięty składnik jest pozostawiony do skurczenia się. To skraca perspektywę rozciągniętego składnika i zasadniczo powoduje, że podpaska higieniczna 20 zakrzywia się do środka wzdłuż powierzchni podpaski higienicznej 20, która jest najbliżej składnika o skróconej perspektywie. (Jednak w innych wykonaniach jest możliwe, że podpaska higieniczna 20 mogłaby się zakrzywić do środka wzdłuż powierzchni, która jest dalej od składnika o skróconej perspektywie. Kierunek krzywizny podpaski higienicznej 20 zależy od charakterystyki innych składników podpaski higienicznej 20. Na przykład jeśli na zewnętrznej stronie powierzchni składnika o skróconej perspektywie jest usytuowany miękki, gruby i giętki materiał, mogłoby to zakrzywić podpaskę higieniczną 20 do wewnątrz wzdłuż powierzchni, która jest dalsza od składnika o skróconej perspektywie).

Dla uproszczenia, proces będzie opisany w kategoriach jednego korzystnego wykonania procesu, w którym warstwa wierzchnia 38 obejmuje składnik rozciągnięty i przymocowany do innych składników podpaski higienicznej 20. Materiał warstwy wierzchniej 38 stosowany w tym procesie winien wykazywać pewną giętkość (tzn., materiał warstwy wierzchniej winien być zdolny do rozszerzania i kurczenia się). Materiał warstwy wierzchniej 38 może obejmować wiele spośród opisanych wyżej materiałów. Korzystnie, warstwa wierzchnia 38 obejmuje jedną z korzystnych ukształtowanych powłok opisanych powyżej. Trwała krzywizna i kształt podpaski higienicznej 20 jest utrzymywana jako wynik zastosowania warstwy wierzchniej 38 w taki sposób, że jest mniej materiału warstwy wierzchniej 38 (powierzchnia kwadratowa) niż wymiary warstwy spodniej 40. Podkładka wykrzywia się do góry zmniejszając naprężenie w warstwie wierzchniej 38. Przytwierdzenie rozciągniętej warstwy wierzchniej 38 do innych składników

168 710 można porównać do napinania łuku. Materiał warstwy wierzchniej 38 korzystnie ma stosunkowo małe słabe właściwości dotyczące rozciągania i powrotu do normalnego stanu. Materiał warstwy wierzchniej 38 korzystnie winien nie rozciągać się pod wpływem sił związanych z noszeniem podpaski higienicznej 20. To zapewni, że krzywizna będzie trwała w trakcie stosowania. W przeciwnym przypadku (gdyby warstwa wierzchnia 38 była w stanie znacznie rozciągnąć się podczas noszenia), rozszerzenie się warstwy wierzchniej 38 spowodowałoby, że podpaska higieniczna 20 spłaszczyłaby się i straciłaby swoją krzywiznę.

Warstwa wierzchnia 38 powinna mieć wystarczające właściwości elastycznego powrotu do stanu normalnego, tak by w przypadku, gdy obszary końcowe 28 i 30 zostaną wysunięte na dół by spłaszczyć podpaskę higieniczną w trakcie noszenia, po usunięciu sił działających na końce, obszary końcowe będą dążyć do powrotu pierwotnych położeń. W trakcie jak przedmiot odzyskuje swój kształt w trakcie używania, pomaga on w doprowadzeniu podkładki do kontaktu z ciałem. Jest również ważne by materiał warstwy wierzchniej 38 był dosyć miękki i fałdowany, tak by w trakcie używania utrzymywał bliski kontakt z leżącymi poniżej składnikami.

Materiał warstwy wierzchniej 38 może być jednolicie rozciągnięty wzdłuż jego długości w procesie według niniejszego wynalazku. To znaczy wszystkie części warstwy wierzchniej 38 mogą być rozciągnięte w tym samym stopniu. Jednak, korzystnie materiał warstwy wierzchniej 38 jest rozciągnięty w sposób zróżnicowany. Określenie rozciągnięty w sposób zróżnicowany stosowany w niniejszym tekście, odnosi się do procesu, w którym pewne części składnika (takie jak warstwa wierzchnia 38) są rozciągane bardziej niż inne części składnika.

Figura 19 pokazuje, że w korzystnym procesie wytwarzania podpaski higienicznej 20, warstwa wierzchnia 38 jest rozciągnięta wzdłużnie bardziej w tych częściach, które będą leżeć w środkowym obszarze 32 i we wzdłużnych obszarach bocznych 36 całkowicie złożonej podpaski higienicznej 20. To wykonuje się przed kompletnym połączeniem warstwy wierzchniej 38 do warstwy spodniej 40. Rozciągnięcie materiału w stopniu zróżnicowanym w obszarze środkowym 32 i we wzdłużnych obszarach bocznych 36 warstwy wierzchniej 38 osiąga się przez rozciąganie najpierw całej warstwy wierzchniej 38. Warstwa wierzchnia 38 jest następnie przymocowana do warstwy spodniej 40 wzdłuż bocznych obrzeży wzdłużnych 25, lecz nie gdzie indziej. Po przymocowaniu bocznych obrzeży wzdłużnych 25 warstwy wierzchniej 38 i warstwy spodniej 40, warstwa wierzchnia 38 jest pozostawiona do powrotu do stanu poprzedniego. To usuwa naprężenie z pozostałych części warstwy wierzchniej 38. Warstwa wierzchnia 38 jest następnie związana z warstwą spodnią 40 wokół pozostałej części obwodu podpaski higienicznej 20. Korzyść z selektywnego naprężania części warstwy wierzchniej 38 jest taka, że może być ono zastosowane do tworzenia korzystnych typów krzywizny. Rozciąganie części warstwy wierzchniej 38 bardziej w obszarze środkowym 32 i we wzdłużnych obszarach bocznych 36 podpaski higienicznej 20 wytworzy większą krzywiznę w tych obszarach. Może to być pożądane dla uniknięcia tendencji obszarów końcowych do zawijania się. Może być również pożądane dla ukształtowania podpaski do konfiguracji ciała dla lepszego dopasowania artykułu. Warstwę wierzchną 38 wystarczy jedynie rozciągnąć o nieznaczną długość w stosunku do długości stanu nierozciągniętego (np. 1 lub 2% do około 13%, lub korzystniej, 5-10% długości stanu nierozciągniętego) by nadać podpasce higienicznej 20 krzywiznę. W innych wykonaniach, może być ona rozciągnięta mniej lub więcej. Istnieją liczne alternatywne zmiany wszystkich z różnych procesów według niniejszego wynalazku. Obejmują one, lecz nie ograniczają się do następujących. Wszystkie takie alternatywy są zawarte w granicach niniejszego wynalazku.

Podpasce higienicznej można nadać krzywiznę przez rozciągnięcie innych składników podpaski higienicznej 20. Inne składniki, które mogą być rozciągnięte mogą także obejmować, lecz nie ograniczają się do wtórnej warstwy wierzchniej 46, i potencjalnie do jakiegokolwiek innego składnika podpaski higienicznej. To znaczy pod warunkiem, że ten inny składnik lub składniki są rozciągliwe i kurczliwe. Zatem pęczek 44 włókien o kanałach kapilarnych 90 nie mógłby w typowym przypadku być rozciągnięty dla nadania krzywizny podpasce higienicznej. Dla nadania pożądanego kierunku krzywiźnie, ulokowanie kierunku z rozciąganego składnika, jak również charakterystyka, taka jak giętkość przyległych składników musi być wzięta pod uwagę w wyborze składnika do rozciągania. Rozciągany składnik (lub składniki) podpaski higienicznej może być dołączony do warstwy spodniej 40 na jej obwodzie, jak opisano powyżej.

168 710

W alternatywnych wykonaniach, rozciągnięty składnik (lub składniki) może być dołączony do pewnego składnika (lub składników) innego niż warstwa spodnia 40. Jedynym wymaganiem dla takiego składnika (lub składników) jest by były one rozciągnięte mniej niż rozciągnięty składnik. Ponadto, składniki można dołączyć razem w miejscach innych niż obwody i wciąż nadać podpasce higienicznej 20 krzywiznę. Składniki będą w typowym przypadku musiały być połączone przynajmniej w dwóch miejscach dla nadania krzywizny podpasce higienicznej. Te dwa miejsca winny być tak wybrane by były one usytuowane w miejscach innych niż przecięcie wzdłużnych i poprzecznych linii środkowych.

W alternatywnych wykonaniach, składnik podpaski higienicznej 20 poddany rozciągnięciu nie musi tworzyć warstwy (lub części warstwy), która rozciąga się do pełnych wymiarów podpaski. Na przykład składnik rozciągnięty potrzebuje się składać jedynie z kawałka materiału, który jest rozciągnięty i przymocowany, co nadaje podpasce higienicznej krzywiznę. Korzystnie, konwencjonalne żyłki elastyczne nie są wyłącznie stosowane do tego celu z powodów dyskutowanych powyżej. Procesy opisywane powyżej mogłyby być użyte do nadania podpasce higienicznej 20 bocznej krzywizny. Ta boczna krzywizna mogłaby występować zamiast lub oprócz krzywizny wzdłużnej nadawanej przez opisany powyżej proces.

W innych wykonaniach, mogłyby być użyte pewne z technik opisanych w brytyjskim zgłoszeniu patentowym P&G nr 2168253A, opublikowanym w imieniu Bairda i in., 16.06.1986 i zgłoszeniu patentowym USA nr seryjny 07/882738 zgłoszonym w imieniu Taylora i in. 14.05.1992.

Człony elastyczne (stosowane w pewnych podkładkach higienicznych dla nadania kształtu trójwymiarowego) mogą nie być dogodne lub odbierane jako dogodne przez nabywców, jak również mogą tworzyć odstępy miedzy podkładką higieniczną a ciałem osoby noszącej, co powoduje przeciek zebranych płynów. Oprócz tych wad, z punktu widzenia nabywcy, materiały te zwiększają koszty i złożoność wytwarzania tego rodzaju podpasek. W innych wykonaniach rozciąganie można by zastosować o ilejest to pożądane, do utworzenia marszczonej powierzchni. Ta marszczona powierzchnia mogłaby być utworzona zamiast lub oprócz krzywizny. W jeszcze innych wykonaniach niniejszego wynalazku (lub we wszystkich procesach stosowanych w niniejszym tekście), podpaska higieniczna 20 mogłaby być wyposażona w opcjonalne elastyki. Te elastyki mogłyby być zastosowane w dowolny sposób znany ze stanu techniki.

Trzecia droga nadawania krzywizny podpasce higienicznej 20, polega, jak zaznaczono powyżej, na pewnym odpowiednim procesie, którego wynikiem jest wydłużenie jednej z powierzchni podpaski higienicznej 20. To może na przykład być wykonane przez rozciągnięcie warstwy spodniej 40 podpaski lub przez ogrzewanie i rozciąganie warstwy spodniej 40. Rozciąganie w takim procesie mogłoby dać płaską, wstępnie złożoną podpaskę higieniczną 20, związaną w miejscach innych niż boczne obrzeża wzdłużne 25. Wstępnie złożona podpaska mogłaby być umiejscowiona w lub na zakrzywionej formie. Warstwa spodnia 40 może być rozciągnięta dla wstępnie złożonej podpaski by przyjąć konfigurację zakrzywionej formy. Boczne obrzeża wzdłużne 25 (lub pewne inne odpowiednie części) wstępnie złożonej podpaski są następnie uszczelniane, podczas gdy wstępnie złożona podpaska jest w konfiguracji o pewnej krzywiźnie. Wynikiem tego będzie otrzymanie podpaski zakrzywionej do środka wzdłuż warstwy wierzchniej 38. W innych wykonaniach, pewien składnik lub składniki, inne niż warstwa spodnia 40 (lub oprócz warstwy spodniej 40) mogłyby zostać rozciągnięte.

Ogólne zasady rozpatrywane powyżej, dotyczące alternatywnych zmian powyższych procesów, takich jak skracanie perspektywy składników podpaski higienicznej 20 dla utworzenia krzywizny (np. przy użyciu techniki do utworzenia krzywizny w kierunku poprzecznym) można również zastosować do alternatywnych procesów, wykorzystujących wydłużanie składników do utworzenia krzywizny.

Ujawnienia wszystkich patentów, zgłoszeń patentowych (i wszelkich patentów wychodzących, jak również wszelkich odpowiadających i opublikowanych zagranicznych zgłoszeń patentowych oraz publikacji wymienionych w niniejszym zgłoszeniu patentowym są załączone do niniejszego tekstu. Nie jest to jednak dopuszczone, by którykolwiek z dokumentów włączonych jako odsyłacze do niniejszego tekstu ujawnił niniejszy wynalazek. Nie jest również

168 710 dozwolone, by jakikolwiek z dostępnych w handlu materiałów lub produktów opisanych w niniejszym tekście objaśnił lub ujawnił niniejszy wynalazek.

Podczas gdy szczegółowe wykonania niniejszego wynalazku zilustrowano i opisano, dla specjalistów z dziedziny techniki będzie oczywiste, że różne inne zmiany i modyfikacje można uczynić bez odchodzenia od ducha i zakresu niniejszego wynalazku. Zatem zamierza się wszystkie takie zmiany i modyfikacje, mieszczące się w zakresie niniejszego wynalazku, objąć w załączonych zastrzeżeniach.

Fig. 5

168 710

82,84

Fig. 6

,20Α ,2*

ΊΝ

168 710

Fig. 1 IB

Fig.1 ΙΑ

Fig. 11C

168 710

Fig. 12

168 710

Fig. 13

168 710

Fig 14

Fig. 15

168 710

Fig. 16

Fig. 18

168 710

Fig. 3

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,50 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wyrób absorbujący, który ma powierzchnię skierowaną do ciała osoby noszącej, powierzchnię skierowaną do odzieży, środkową linię wzdłużną, środkową linię poprzeczną, dwie boczne krawędzie wzdłużne, dwie poprzeczne krawędzie końcowe, pierwszy obszar końcowy, drugi obszar końcowy, przy czym każdy z obszarów końcowych rozciąga się od jednej z części poprzecznych krawędzi końcowych w kierunku poprzecznej linii środkowej, przy czym wyrób absorbujący obejmuje: warstwę wierzchnią przepuszczalną dla cieczy, warstwę spodnią nieprzepuszczalną dla cieczy, rdzeń absorbujący umiejscowiony pomiędzy warstwą wierzchnią a warstwą spodnią, znamienny tym, że zawiera zorientowany wzdłużnie elastyczny element tworzący garb (72) usytuowany wzdłuż środkowej linii wzdłużnej (L) pomiędzy powierzchnią skierowaną do ciała (20A) a powierzchnią skierowaną do odzieży (20B), przy czym element tworzący garb (72) ma konfigurację nieściśniętą lub konfigurację ściśniętą, którą ten element przyjmuje, gdy jest poddany działaniu sił skierowanych bocznie do środka, przy czym element tworzący garb (72) ma górną część, która jest bliższa powierzchni (20A) wyrobu absorbującego od strony ciała niż inne części elementu tworzącego garb i krawędzie wzdłużne, w którym to elemencie, gdy wyrób absorbujący (20) jest poddawany działaniu sił ściskających skierowanych bocznie do środka, krawędzie wzdłużne elementu tworzącego garb (72) przesuwają się bocznie do środka w kierunku do siebie, a element tworzący garb (72) podnosi się do góry w kierunku od powierzchni skierowanej do odzieży (20B), zaś warstwa wierzchnia (38), element tworzący garb (72) i rdzeń absorbujący (42) są w stałym kontakcie ze sobą, gdy element tworzący garb (72) zmienia konfigurację pomiędzy nieściśniętą i ściśniętą.
2. Wyrób absorbujący według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada środkowy obszar, w którym umiejscowiony jest od strony ciała element tworzący garb (72), który ma podstawę (74), zaś wyrób absorbujący ma wzdłużne obszary boczne umieszczone na zewnątrz podstawy (74) garbu (72), przy czym wzdłużne obszary boczne są bardziej giętkie niż obszar środkowy (32), w którym wyrób absorbujący ma co najmniej jedną oś zginającą w każdym ze wzdłużnych obszarów bocznych, wzdłuż lub bocznie na zewnątrz podstawy (74) garbu (72) uformowane przez linie zszywające (70) lub obszary zagęszczone (84) lub ich połączenie.
3. Wyrób absorbujący według zastrz. 2, znamienny tym, że części każdego z wymienionych wzdłużnych obszarów bocznych są usytuowane bocznie na zewnątrz wymienionej osi zginającej i przynajmniej część tych części każdego z wymienionych wzdłużnych obszarów bocznych usytuowanych bocznie na zewnątrz wymienionej osi zginającej jest wstępnie przygotowaną do wygięcia w górę, gdy podpaska higieniczna jest poddawana działaniu sił ściskających skierowanych bocznie do środka.
4. Wyrób absorbujący według zastrz. 1, znamienny tym, że osie zginające są usytuowane we wspomnianym rdzeniu absorbującym.
5. Wyrób absorbujący według zastrz. 4, znamienny tym, że części wzdłużnych obszarów bocznych usytuowane z boku na zewnątrz osi zginających są zdolne do powrotu do ich położeń nieściśniętych, gdy na wyrób absorbujący nie działają siły ściskające bocznie skierowane do środka.
6. Wyrób absorbujący według zastrz. 5, znamienny tym, że ma kształt zakrzywiony, zaś powierzchnia od strony odzieży jest umieszczona na płaszczyźnie, a poprzeczne krawędzie końcowe wyrobu absorbującego znajdują się ponad płaszczyzną.
7. Wyrób absorbujący według zastrz. 1, znamienny tym, że wzdłużne krawędzie boczne (42C) również znajdują się ponad płaszczyzną.
8. Wyrób absorbujący według zastrz. 7, znamienny tym, że garb (72) ma podstawę (74), która obejmuje boczne części wzdłużne i poprzeczne części boczne, przy czym obszary boczne (35) są bardziej giętkie niż obszar środkowy (34), a ponadto wyrób absorbujący (20) zawiera osie garb/obszar końcowy uformowane przez linie zszywające (70) lub obszary zagęszczone

168 710 (84) lub ich połączenie umieszczone w poprzecznych częściach końcowych podstawy (74) garbu (72) lub wzdłużnie na zewnątrz poprzecznych części końcowych podstawy (74) garbu (72) i części końcowe są zagięte wokół osi garb - obszar końcowy.
9. Wyrób absorbujący według zastrz. 8, znamienny tym, że przynajmniej część osi garb (72) - obszar końcowy (28, 30) jest ustawiona w kierunku poprzecznym.
10. Wyrób absorbujący według zastrz. 1, znamienny tym, że dodatkowo zawiera łącznik do mocowania wyrobu absorbującego (20) do bielizny osoby noszącej, przy czym łącznik jest umieszczony jedynie w obszarach końcowych (28, 30).
11. Wyrób absorbujący według zastrz. 10, znamienny tym, że powierzchnia od strony odzieży jest oddzielana od bielizny osoby noszącej w środkowym obszarze (32) wyrobu absorbującego (20), zaś obszary końcowe (28, 30) wyrobu absorbującego (20) są dołączone do bielizny osoby noszącej.