NL8800598A - Informatieverwerkend systeem met insteekbare keuzekaart. - Google Patents

Description

S'- ft'

International Business Machines Corporation Armonk, New York» Verenigde Staten van Amerika.

Informatieverwerkend systeem met insteekbare keuzekaart.

Beschrijving

De uitvinding heeft betrekking op een digitaal informatieverwerkend systeem met insteekbare keuzekaarten, en in het bijzonder op het configureren van zulke systemen voor verschillende keuzekaarten.

5 Vele systemen met microprocessoren zijn zo opgebouwd dat zij keuze kaarten toelaten, zoals, bijvoorbeeld, verbindingsaanpassingen, geheugen-uitbreiding en grafische verloopstukken. De meeste van deze systemen omvatten met de hand bedienbare schakelaars die worden ingesteld in overeenstemming met de keuzekaarten en gebruikt om de systemen voor de keuze-10 kaarten te configureren. Vele gebruikers vinden de procedures om schakelaars in te stellen te omslachtig om zonder hulp te volgen.

Gebruikers van kleinere computersystemen hebben typisch geen hoogontwikkelde vaardigheden in het programmeren, en er zijn programmeerbare parameterschakelaars voorgesteld die voor de gebruikers transparant zijn 15 ten einde de configuratie van de systemen naar de behoeften vein de gebruikers te vereenvoudigen. De routines, echter, die zijn vereist om zulke systemen zo te configureren zijn omslachtig, foutgevoelig en tijdverslindend. Een doel van de uitvinding is om de vertraging in tijd wezenlijk te reduceren, zoals die door een gebruiker wordt ervaren 20 alvorens hij produktief werk kan doen met het systeem na het opnieuw aanzetten of het opnieuw instellen van het systeem na een uitschakeling, zo lang als er geen kaarten worden veranderd in, toegevoegd aan of verwijderd uit de sleuven.

Volgens de uitvinding wordt een digitaal informatieverwerkend systeem 25 verschaft, omvattende een aantal invoer/uitvoer-contrastekers (2-0 tot 2-7) om een op zfn hoogst even groot aantal invoer/uitvoer-kaarten (5-0 tot 5-7) toe te laten, en middelen om bewerkingsgegevens voor de kaarten te genereren, gekenmerkt door een niet-vluchtig geheugen (10) om de bewerkingsgegevens op te slaan, middelen (14) die het de kaarten in de 30 contrastekers bij het aanzetten van het systeem mogelijk maken identificatiegegevens van elk van de kaarten te ontvangen ter vergelijking met 8 F 5 £5 9 8 BC9-86-007 · ·» Μ 2 corresponderende identificatiegegevens binnen de opgeslagen bewerkingsgegevens» ten einde te bepalen of de opgeslagen bewerkingsgegevens geldig zijn voor de kaarten in de contrastekers, en middelen (17C) om geldige bewerkingsgegevens van het geheugen naar de kaarten in de contrastekers te 5 voeren.

Er wordt eveneens volgens de uitvinding een digitaal informatieverwerkend systeem verschaft omvattende een aantal invoer/uitvoer-contra-stekers (2-0 tot 2-7) voor een op z'n hoogst even groot aantal invoer/ uitvoer-kaarten (5-0 tot 5-7), gekenmerkt door niet-vluchtige geheugen-10 middelen (10) waarin, op geheugenplaatsen daarvan die zijn toegewezen aan respectieve invoer/uitvoer-contrastekers, identificatiewaarden en parametergegevens van invoer/uitvoer-kaarten in de contrastekers zijn opgeslagen, middelen (8 en fig. 7) die werkzaam zijn bij het aanzetten van het systeem om een identificatiewaarde die door iedere kaart wordt 15 gegenereerd te vergelijken met de identificatiewaarde die is opgeslagen op de corresponderende geheugenplaats, en middelen (17C, 21) die reageren op een succesvolle toetsing van alle respectieve identificatiewaarden op gelijkheid ten einde naar iedere respectieve kaart de parametergegevens weg te schrijven die zijn opgeslagen op de corresponderende geheugenplaats.

20 Er wordt voorts volgens de uitvinding een werkwijze verschaft om automatisch parameters in te stellen voor de werking van keuzekaarten die insteekbaar zijn in invoer/uitvoer-contrastekers in een microcomputer-systeem, bestaande uit de volgende stappen: bij het eerste aanzetten van het systeem, het genereren van keuze-25 kaartparameters bij kaarten die in de contrastekers zijn gestoken, en het opslaan van de gegenereerde parameters in een niet-vluchtig geheugen; bij een volgend aanzetten, het bepalen dat de opgeslagen parameters geldig blijven ten opzichte van keuzekaarten die in de contrastekers worden gestoken; 30 het overbrengen van de geldige parameters van het geheugen naar de respectieve keuzekaarten.

In een uitvoering van de uitvinding die verderop in meer detail wordt beschreven wordt ieder type keuzekaart voorzien van een unieke identificatie, welke waarde vast wordt aangebracht op iedere kaart. Er wordt ook een 35 register op de kaart verschaft om parametergegevens op te slaan zoals een adresfactor (om programmeerbaar de invoer/uitvoer-adresruimte van de kaart .6800596 BC9-86-007 β·.

3 waar vereist te wijzigen), prioriteit, status en andere systeeminformatie die voorziet in efficiënt overbrengen van gegevens tussen het verwerkend systeem en de kaart, alsmede tussen kaarten onderling.

Wanneer twee of meer van hetzelfde type kaarten in het systeem worden 5 gebruikt, kunnen parametergegevens worden gebruikt om het gebruik van de kaarten op verschillende prioriteitsniveaus mogelijk te maken dan wel om overtollige kaarten onwerkzaam te maken.

Een bestanddeel van het hoofdgeheugen is voorzien van een reserve-batterij om dat bestanddeel te bekrachtigen wanneer de systeemströom uit-10 valt of wordt uitgezet. Er worden in dit niet-vluchtige bestanddeel van het geheugen posities verschaft (één voor iedere invoer/uitvoer-sleuf) om de identificatiewaarden op te slaan van de kaarten die in de respectieve sleuven zijn gestoken samen met de respectieve parametergegevens voor de kaart.

15 Wanneer het systeem voor het eerst wordt geconfigureerd en geïnitia-liseerd, wordt een complexe routine uitgevoerd om al die parametergegevens die zijn vereist voor de kaarten die aan het systeem zijn bevestigd te creëren en/of op te halen, ten einde tegenstrijdigheden in de systeem-elementen op te heffen en de gegevens in de bijbehorende kaartregisters en 20 de sleufposities van het geheugen op te slaan.

Als er evenwel na een uitschakeling geen wijziging wordt aangebracht in de kaarten die zijn bevestigd in de sleuven, en evenmin in de posities van de sleuven van de kaarten, bepaalt een vereenvoudigde opstartroutine dat er geen verandering is aangebracht, door iedere kaartidentificatie te 25 vergelijken met de identificatiewaarde die is opgeslagen op de respectieve sleufpositie. De routine brengt dan de parametergegevens over van de sleufposities in het geheugen naar de respectieve kaartregisters; het systeem is dan gereed voor normale werking.

Nadat het systeem is geconfigureerd en geïnitialiseerd, wordt een 30 terugkoppelingslijn verschaft om het gebruik van het selectiemechanisme gedurende normale werking te signaleren. Er worden routines opgeroepen om de respons van iedere kaart op gegeven selectiesysteemelementen te onderzoeken ten einde dubbel gebruik van een selectiesysteemelement te detecteren.

. ε 8 G.Cf £ ‘J

BC9-86-007 % * 4

Een uitvoering van de uitvinding wordt nu, als voorbeeld, beschreven aan de hand van de tekening.

Fig. 1 is een fragmentarisch blokdiagram van het verbeterde systeem.

Fig. 2 illustreert de hoofdlijnstructuur in het systeem volgens 5 fig. 1.

Fig. 3 toont een stuk logica zoals gebruikt door opstartroutines die werken in het systeem volgens fig. 1.

Fig. 4 toont tijdschema's voor een stuk logica volgens fig. 3.

Fig. 5 toont logica zoals gebruikt door toetsroutines om de juiste 10 selectie van een invoer/uitvoer-kaart te onderzoeken.

Fig. 6 en 7 zijn stroomdiagrammen die in het kort de opstartroutines illustreren die in het systeem worden gebruikt.

Fig. 1 illustreert een voorkeursuitvoering van de uitvinding in de vorm van een met geïntegreerde circuits gebouwd bureaucomputersysteem, 15 gekarakteriseerd door een voor gebruikers tranparante instelling van adressering en andere systeemelementparameters voor bevestigde gekozen randapparatuur. Zodoende wordt de gebruiker niet belast met de noodzaak om dimschakelaars in te stellen, omslachtige opstartprocedures te volgen e.d.. Tegenstrijdigheden in de systeemelementen worden gereduceerd of 20 geëlimineerd door opnieuw parameters toe te wijzen. Andere parameters omvatten prioriteitsniveaus en een statusbit die het naast elkaar bestaan van twee identieke keuzebevestigingen mogelijk maken.

Systeembord 1 bevat een aantal contrastekers of sleuven 2-0 tot 2-7 waar de invoer/uitvoer-keuzekaarten 5-0 tot 5-7 uitwisselbaar in kunnen 25 worden gestoken. Deze kaarten besturen verscheidene types randapparaten (schijvenaandrijfmechanismen, afdrukeenheden, enz.) en geheugenuitbreiding die of integraal worden bevat op respectieve kaarten of daaraan zijn bevestigd via externe verbindingen, niet getoond in de tekening. Bord 1 bevat ook elementen van het centrale verwerkingssysteem, met inbegrip van 30 een centrale verwerkingseenheid (CPU) 8, hoofdgeheugenmodulen 9, 10, 11 van direct toegankelijk geheugen (RAM), besturing 12 voor toegang tot direct geheugen (DMA), tijdsbesturing 13, decodeerinrichting 14 voor het sleufadres, waarvan de functie beneden wordt beschreven, andere logische . elementen die voor deze discussie niet van belang zijn en die gezamenlijk 35 onder 15 zijn aangegeven, stroomvoorziening 16 en hoofdlijn 17 die de centrale verwerkingselementen met elkaar en met de eraan bevestigde rand-

. 8 8 0 0 E Ë B

BC9-86-007

A

5 apparatuur verbindt. De aangegeven bestanddelen van de verbinding stellen meervoudige adreslijnen 17b, gegevenslijnen 17c en besturingslijnen 17a voor, zie fig. 2.

Een voorziening hiervan is, dat de sleuven 2-0 tot 2-7 kunnen worden 5 geadresseerd door "sleufadressignalen" op de adreslijnen van hoofdlijn 17 gedurende de opstartroutines, en kaarten die in de sleuven zitten kunnen afzonderlijk worden geadresseerd door 11 invoer/uitvoer-adressignalen" op de adreslijnen gedurende normale uitvoering van een programma; waar de sleuf-adressen en invoer/uitvoer-adressen duidelijk verschillende waarden 10 hebben, behorende resp. bij de fysieke posities van de contrastekers en bij de types apparaten die op dat moment zijn bevestigd. Vele verschillende types apparaten kunnen elk in principe worden bevestigd aan elk van de paar contrastekers van het systeem.

Eén van de geheugenmodulen, module 10 in de tekening, is niet-vlueh-15 tig en slaat informatie op met betrekking tot elk van de sleuven 2-0 tot 2-7 en de erbij behorende kaart wanneer het systeem wordt uitgezet. Deze moduul kan bijvoorbeeld bestaan uit een matrix van eapacitieve geheugen-circuits, d.w.z. bekende complementaire metaaloxyde-silicium (CMOS) halfgeleidercircuits, samengesteld om te werken onder systeemstroom 20 terwijl het systeem is aangezet en onder batterijstroom 18 wanneer er geen systeemstroom is. Binnen deze moduul wordt een afzonderlijk adresseerbare ruimte toegewezen aan iedere sleuf, om zekere informatie met betrekking tot de sleuf op te slaan. Zoals getoond omvat deze informatie een identi-ficatiewaarde ID, een adresseringsfactor AD, een prioriteitswaarde PR, een 25 statusbit S en andere informatie 0.

Een voorziening die dient te worden beschreven is het gebruik van deze informatie in het niet-vluchtige geheugen om de initialisatie (fig. 7) van het systeem te versnellen wanneer de sleufconfiguratie niet is veranderd sinds de laatste uitschakeling van het systeem, en om daarbij 30 de tijd te reduceren die de gebruiker moet wachten om met nuttige applicaties te beginnen na het aanzetten van het systeem (met schakelaar niet getoond in de tekening), of na het opnieuw instellen van het systeem of van een kanaal. Dit verschil in complexiteit en in het aantal stappen dat is vereist wordt geïllustreerd met fig. 6 (initialisatie) en fig. 7 35 (afsluiting).

. 8 8 o e:; .

BC9-86-007 t 6 %

Details van kaart 5-7 zijn aangegeven als representatief voor de desbetreffende logische organisatie van alle kaarten voor zover vereist is om het systeem te beschrijven. Aandrijfcircuits 20 zijn reeds bij het vervaardigen bedraad en versturen onder omstandigheden zoals beneden 5 beschreven een reeks identificatiesignalen ID die dat type kaart en zijn respectieve randapparaat op unieke wijze identificeren.

Register 21 slaat parameterinformatie op om de verbindingen tussen de kaart en het systeem te besturen, met inbegrip van de adresfactor AD, de prioriteitswaarde PR, de statusbit S en andere informatie 0 die wordt 10 beschreven met betrekking tot moduul 10. Deze informatie wordt door het centrale systeem opgesteld gedurende het initialiseren na het aanzetten (fig. 6). Een voorziening van het systeem is dat, als de toestand van de sleuf niet is gewijzigd sinds de laatste uitschakeling van het systeem, de informatie eenvoudigweg wordt overgebracht van het niet-vluchtig 15 geheugen 10 naar register 21 met een betrekkelijk snelle werkwijze (fig. 7), terwijl als de toestand van de sleuf is gewijzigd, het systeem wordt genoodzaakt een langdurig programmaproces (fig. 6) uit te voeren om een hoeveelheid of alle informatie op te zoeken en/of te ontwikkelen en die dan over te brengen zowel naar geheugen 10 als naar kaartregister 21.

20 Besturingslogica 22 en decodeerlogica 23 besturen de respons van kaarten 5-7 naar de invoer/uitvoer-adressen die op hoofdlijn 17 verschijnen. Wanneer er spanning naar het systeem wordt gevoerd, zijn de kaarten aanvankelijk alleen adresseerbaar via hun contrastekers en een bestanddeel van hun adresseerhoofdlijn. Maar na het proces van het aanzetten bestuurt 25 de waarde AD in register 21 de decodeerinrichting 23 om een systeemgekozen waarde of een alternatief invoer/uitvoer-adres te detecteren dat uniek is gekoppeld aan het soort kaart en geen betrekking heeft tot de positie van de contrasteker. Na zo'n detectie bepalen de prioriteitswaarde PR en de statusbit S samen met de besturingslogica 22 wanneer gegevens kunnen 30 worden uitgewisseld tussen de kaart en de hoofdlijn 17. Een wijze waarop een waarde van AD, de decodeerinrichting 23 en de logica 22 een invoer/ uitvoer-adres detecteren wordt getoond en beschreven in: L. Eggebrecht, Interfacing to the IBM Personal Computer (1983), biz. 130 en 131.

Als het in bedrijf is, adresseert het centrale systeem gedurende het 35 aanzetten individueel de keuze-contrastekers, door de respectieve "sleuf-adressignalen" op de hoofdlijn te zenden die uniek worden gedetecteerd . 8 8 C C : ; BC9-86-007 7 door de decodeerinrichting 14 en die resulteren in een afzonderlijke activering van de opstartlijnen (of de ontvangende kaart) EC0-EC7 die lopen naar de respectieve contrastekers 2-0 tot 2-7 en door de contra-stekers naar de eraan bevestigde kaarten 5-0 tot 5-7. Als na het activeren 5 van zo'n lijn de respectieve contrasteker leeg is, wordt de hexadecimale waarde FFFF teruggestuurd naar het systeem, dat verdere werking met betrekking tot die contrasteker stopzet. Als echter de contrasteker een kaart bevat, conditioneert de geactiveerde lijn samen met de toegevoegde adressignalen op hoofdlijn 17 de logica 22 op de respectieve kaart zodat 10 aandrijfinrichtingen 20 de boven vermelde ID-signalen die de types van de respectieve kaarten en apparaten identificeren doorsturen. De centrale verwerkingseenheid van het systeem vergelijkt de teruggestuurde ID-signalen met de ID-waarde die is opgeslagen op de positie in geheugen 10 die is toegewezen aan de respectieve sleuf en zet een indicatie neer die 15 aangeeft of de vergeleken waarden dezelfden dan wel verschillend zijn.

Deze indicatie dient effectief als een sprongconditie voor volgende ptogrammaprocessen die bepalen welke actie moet worden genomen met betrekking tot de respectieve sleuf.

Als de zojuist vermelde indicatie bij vergelijking op overeenkomst 20 duidt, en de voorwaarden voor alle andere sleuven niet zijn veranderd, zal een volgend programmaproces de waarden van AD, PR, S en 0, die op dat moment zijn opgeslagen op de bijbehorende plaats in geheugen 10, eenvoudigweg overbrengen naar de respectieve kaart om te worden opgeslagen in zijn register 21. Als de indicatie bij vergelijking geen overeenkomst 25 vertoont, en als de doorgestuurde ID aangeeft dat de respectieve sleuf een kaart bevat, gebruikt het verwerkend systeem 8 de doorgestuurde ID en de informatie die is verzameld uit de andere sleuven om nieuwe waarden voor AD, PR, S en 0 voor de respectieve kaart op te zoeken en/of te ontwikkelen met beschrijving van de vereisten voor kaartsysteemelementen en alterna-30 tieven. Nadat de waarden voor alle kaarten zijn vastgesteld, worden de waarden voor iedere kaart opeenvolgend eerst overgebracht naar de plaats voor de respectieve sleuf in geheugen 10 en vervolgens naar register 21 van de respectieve kaart.

Verkeerde combinaties komen bij vergelijking voor als de toestand van 35 de onderzochte contrasteker is gewijzigd. De ID-waarde die is opgeslagen in geheugen 10 met betrekking tot een contrasteker die leeg was bij het laatste uitzetten is FFFF, en de ID-waarde die is opgeslagen met betrek- .86001ti BC9-86-007

V

8 king tot een voorheen bezette contrasteker is die van de laatste kaart die die sleuf in beslag nam. Als derhalve een kaart wordt geïnstalleerd in een voorheen lege sleuf of de plaats inneemt van een kaart met een verschillende ID, zal bij vergelijking een verkeerde combinatie voorkomen die tot 5 gevolg heeft dat het systeem nieuwe waarden voor AD, PR, S en 0 voor de overeenstemmende kaart zal opzoeken en/of ontwikkelen.

Zoals boven is opgemerkt, kan het systeem niet overweg met indicaties van verkeerde combinaties totdat de toestanden van alle contrastekers zijn nagegaan. Dit is zo omdat het prioriteitsniveau, en in bepaalde voorbeel-10 den de waarden van adres en toestand, zoals die aan iedere kaart zijn toegekend, altijd relatief zijn ten opzichte van de kaarten in andere sleuven. De waarden van adres en toestand zijn relatief wanneer twee kaarten met dezelfde identificatie-ID op een zeker moment zijn geïnstalleerd, hetzij om als extra reserve te dienen voor als er apparatuur uit-15 valt, of om aanvullende capaciteit voor de apparatuur te leveren. In het laatste geval kan de waarde van de toestand worden gebruikt om een reserve-apparaat in een inactieve toestand te zetten gedurende normaal bedrijf van het systeem, of de prioriteitswaarden kunnen worden gebruikt om mogelijk te maken dat beide apparaten volledig werkzaam zijn, doch op 20 verschillende prioriteitsniveaus.

In de voorkeursuitvoering wordt systeeminformatie opgeslagen in de acht sleufposities (waarvan er maar drie, de nummers 30, 31 en 32, worden getoond) van moduul 10 om plaats te bieden aan maximaal acht afzonderlijke kaarten 5-0 tot 5-7, Iedere sleufpositie heeft een omvang van vier bytes, 25 derhalve 28 bytes voor zeven afzonderlijke kaarten. De kaart-ID zit in de eerste twee bytes en de instelling van de (parameters van de) schakelaar in de laatste twee bytes. De corresponderende ID en parametergegevens op iedere kaart zitten respectievelijk in aandrijving 20 en register 21.

Fig. 3 toont schematisch bepaalde stukken logica op bord 1 en afzon-30 derlijke kaart 5-7 die worden gebruikt gedurende de opstartroutines om een kaart-ID uit te lezen en parameters op te slaan in register 21. Met betrekking tot fig. 3 zijn de hexadecimale waarden van de invoer/uitvoer-adressen die zijn toegewezen aan zekere componenten op elk van de afzonderlijke kaarten als volgt: . 6 8 0 01; ‘ BC9-86-007 <κ 9 096 - seleetiewaarde voor contrasteker (één byte) 100, 101 - ID aandrijving 20 (twee bytes) 102, 103 - parameterregister 21 (twee bytes)

Dit zijn "dummy"-adressen omdat zij door verwerkingseenheid 8 worden 5 gebruikt om toegang te krijgen tot invoer/uitvoer-kaarten en componenten via de sleuven gedurende opstartbewerkingen. Het adres 096 selecteert de logica (poortsehakelingen 38 en 39) van de decodeerinrichting 14 van het sleufadres om de selecteerwaarde voor de kaart op te slaan in sleufregister 40 en ook om de waarde uit te lezen, en wel gedurende diagnose. De 10 adreslijnen A0 en Al in fig. 3 vormen de lagere adreswaarden 00, 01, 02 en 03 om de componenten 20 en 21 te selecteren, terwijl een logisch 1-signaal op adreslijn A2 de meest significante digitale waarde 1 verschaft. A0, Al en A2 zijn gekoppeld aan de bijbehorende bitlijnen van de adreshoofdlijn 17b, zie fig. 2.

15 Fig· 3 toont ook meer gedetailleerd bepaalde logica van de sleuf- adres-decodeerinrichting 14 en van de besturingslogica 22 van kaart 7 die worden gebruikt bij de opstartroutines van fig. 6 en 7. Eenvoudigheids-halve nemen wij aan dat gelijktijdige adressering, d.w.z. binnen een cyclus, van twee bytes beschikbaar is en dat het overbrengen van de 20 gegevens van twee bytes plaatsvindt via hoofdlijnen. Derhalve sluist het decoderen van adres 101 beide bytes voor de adressen 101 en 100.

("Sluizen" wordt gebruikt als vertaling van "to gate".)

Het sleufregister 40 is programmabestuurd ten einde een drie-bits waarde (000-111) die correspondeert met een sleuf (2-0 tot 2-7) waar 25 toegang toe verkregen moet worden op te slaan. Een decodeercircuit 41 verandert deze drie-bits binaire waarde in een één bij acht-lijns uitvoer maar alleen als die wordt gesluisd door een signaal op invoerlijn 42.

Iedere uitvoerlijn, zoals EC7, is via de respectieve contrasteker verbonden met de kaart die in de contrasteker zit. Als een decodeercircuit 43 30 gedurende een opstartroutine een adres in het bereik 0100 - 0103 decodeert, produceert die uitvoer op lijn 42 om de waarde in 40 te sluizen ten einde uitvoer te verkrijgen (zie fig. 4) op een kaart-opstartlijn zoals EC7, een van de besturingslijnen 17a van hoofdlijn 17.

. 8 8 Γ · BC9-86-007 10

Deze uitvoer op EC7 wordt aangebracht op de EN-poortschakelingen 44 en 45. Adreslijn A2 is gekoppeld aan poortschakelingen 44 en 45. Een invoer/uitvoer-leeslijn IOR en een invoer/uitvoer-schrijflijn IOW (gedecodeerd uit besturingslijnen 17a) zijn gekoppeld aan respectievelijk de 5 poortschakelingen 44 en 45. Uitvoer 46 van poortschakeling 44 is gekoppeld aan een paar decodeercircuits 47 en 48. Uitvoer 49 van poortschakeling 45 is gekoppeld aan een decodeercircuit 50. Uitvoer 51 van decodeerinrich-ting 48 is gekoppeld aan het ID-aandrijvingscircuit 20 en uitvoer 52 van de decodeerinrichting 50 is gekoppeld aan parameterregister 21.

10 Gedurende de afsluiting van de opstartroutine van fig. 7, als een ID

wordt opgehaald uit kaart 7, forceert verwerkend systeem 8 A2 tot negatief (logisch 1) en Al, A0 tot logisch 01 (adres 101). EC7 is negatief (fig. 4). Als IOR negatief wordt, produceert poortschakeling 44 een uitvoer bij 46 ten einde uitvoer bij 51 te produceren die de kaart-ID-15 waarde in 20 sluist naar gegevenshoofdlijn 17c. Verwerkend systeem 8 vergelijkt deze ID met de ID in de respectieve sleufpositie in geheugen-moduul 10. Als de ID's overeenkomen, brengt verwerkend systeem 8 de parameterwaarden in de sleufpositie 32 (fig. 1) over naar gegevenshoofdlijn 17c en forceert A2, Al, en A0 naar logica 111 (adres 103). Kort 20 daarna geeft verwerkend systeem 8 een IOW uit die er de oorzaak van is dat poortschakeling 45 uitvoer op 49 produceert. Deze sluist een uitvoer van 50 naar register 21 via lijn 52 om de parameterwaarden op hoofdlijn 17c te sluizen naar register 21. Uitvoer 53 van decodeerinrichting 47 wordt gedurende diagnostische routines gebruikt om de uitvoer van parameter-25 register 21 te sluizen naar hoofdlijn 17c via poortschakeling 54.

Zoals boven is besproken met betrekking tot een opstartroutine, wordt een ID met hexadecimale waarde FFFF teruggegeven gedurende een ophaal-bewerking van een ID wanneer de geadresseerde contrasteker leeg is. Een methode om tot dit resultaat te komen wordt in fig. 3 getoond. Een bedraad 30 circuit 60 wordt als poortschakeling uitgevoerd om hoofdlijn 17 te forceren naar alle "l'en" gedurende de IOR-cyclus door een negatief signaal dat wordt doorgevoerd naar elk van de werkzaam makende kaartlijnen EC1 tot EC7 via het OF-circuit 61 en het negatief doorgevoerde signaal op de IOR. Als een kaart zich in een contrasteker bevindt die is geadres-35 seerd, wordt de ID er van tegelijkertijd gesluisd naar hoofdlijn 17c en alle logische 0'en in de ID overschrijven de logische l'en afkomstig van 60 om op correcte wijze de ID op hoofdlijn 17c te reproduceren.

, 8 £ 0 i'; i ·ν. ; BC9-86-007 11

De logica van fig. 3 wordt op soortgelijke wijze gebruikt gedurende de routines voor de initialisatie en de afsluiting van het opstarten in fig. 6 en 7.

Wanneer twee identieke kaarten (d.w.z. met dezelfde ID) zijn verbon-5 den met twee van de ID-sleuven en het is wenselijk om ze allebei actief te maken, krijgt de eerste kaart het standaard door het systeem gekozen invoer/uitvoer-adres toegewezen op een prioriteitsnivèau, en de andere kaart krijgt een alternatief invoer/uitvoer-adres toegewezen op een verschillend prioriteitsnivèau.

10 De logica van fig. 5 wordt dan gebruikt gedurende een diagnostische routine om zeker te stellen of iedere kaart op de juiste wijze beantwoordt aan zijn respectieve invoer/uitvoer-adres. De adres-decodeerlogica 23 decodeert het adres op hoofdlijn 17b als dat correspondeert met het alternatieve adres wanneer de bijbehorende alternatieve adresfactor AD is 15 opgeslagen in parameterregister 21 en de minst significante bit aan is (d.w.z. de kaart actief is). Op soortgelijke wijze produceert een prioriteitdecodeercircuit 55 uitvoer als de prioriteitswaarde op hoofdlijn 17a gelijk is aan PR in register 21 en de actieve-kaartbit aan is.

Als er uitvoer wordt geproduceerd door de logische schakelingen 23 en 55, 20 produceert een EN-schakeling 56 een terugkoppelingssignaal op lijn 57 ten einde een bit in register 58 op bord 1 aan te zetten. Het verwerkend systeem 8 zal onder programmabesturing register 58 uitlezen om te bepalen dat één en slechts één kaart op de juiste wijze heeft beantwoord aan het alternatieve invoer/uitvoer-adres en register 58 opnieuw instellen. Soort-25 gelijke circuits op de andere identieke kaart zullen beantwoorden aan het systeemgekozen invoer/uitvoer-adres en het bijbehorende prioriteitsnivèau om voor diagnostische doeleinden een andere bit in register 58 aan te zetten.

. 6 8 0 05 9.8 BC9-86-007

Claims (10)

1. Digitaal informatieverwerkend systeem omvattende een aantal invoer/ uitvoer-contrastekers (2-0 tot 2-7) om een op z'n hoogst even groot aantal invoer/uitvoer-kaarten (5-0 tot 5-7) toe te laten, en middelen om bewer- 5 kingsgegevens voor de kaarten te genereren, gekenmerkt door een niet-vluchtig geheugen (10) om de bewerkingsgegevens op te slaan, middelen (14) die het de kaarten in de contrastekers bij het aanzetten van het systeem mogelijk maken identificatiegegevens van elk van de kaarten te ontvangen ter vergelijking met corresponderende identificatiegegevens binnen de 10 opgeslagen bewerkingsgegevens, ten einde te bepalen of de opgeslagen bewerkingsgegevens geldig zijn voor de kaarten in de contrastekers, en middelen (17C) om geldige bewerkingsgegevens van het geheugen naar de kaarten in de contrastekers te voeren.

2. Systeem volgens conclusie 1, waarin iedere kaart circuitmiddelen 15 omvat om identificatiegegevens te genereren met betrekking tot de kaart-functie als reactie op een werkzaam makend signaal en registermiddelen om de geldige bewerkingsgegevens uit het geheugen, met inbegrip van de identificatiegegevens, op te slaan.

3. Systeem volgens conclusie 1 of 2, omvattende middelen (60) om vaste 20 identificatiegegevens te genereren in reactie op werkzaam makende signalen die naar lege contrastekers worden gevoerd.

4. Systeem volgens conclusie 3, omvattende middelen (8 en fig. 6) om aan het begin parametergegevens in het geheugen in te stellen in reactie op identificatiegegevens die worden ontvangen van sequentieel werkzaam 25 gemaakte kaarten in de contrastekers en op de vaste identificatiegegevens die corresponderen met lege contrastekers.

5. Systeem volgens conclusie 4, omvattende middelen (8 en fig. 7) om corresponderende parametergegevens over te brengen van het geheugen naar de registermiddelen in iedere kaart in een contrasteker in reactie op de 30 detectie van gelijkheid tussen de identificatiegegevens van iedere kaart in een contrasteker samen met de vaste identificatiegegevens die met elke lege contasteker corresponderen en de identificatiegegevens in het geheugen, of, in reactie op de detectie van ongelijkheid daartussen, om « 6 8 C δ l i t- BC9-86-007 Jr parametergegevens in hat geheugen bij te werken in reactie op de identificatiegegevens die van de kaarten worden ontvangen en de vaste identificatiegegevens die met lege contrastekers corresponderen.

6. Digitaal informatieverwerkend systeem omvattende een aantal invoer/ 5 uitvoer-contrastekers (2-0 tot 2-7) voor een op z'n hoogst even groot aantal invoer/uitvoer-kaarten (5-0 tot 5-7), gekenmerkt door niet-vluchtige geheugenmiddelen (10) waarin, op geheugenplaatsen daarvan die zijn toegewezen aan respectieve invoer/uitvoer-contrastekers, identificatie-waarden en parametergegevens van invoer/uitvoer-kaarten in de contra-10 stekers zijn opgeslagen, middelen (8 en fig. 7) die werkzaam zijn bij het aanzetten van het systeem om een identificatiewaarde die door iedere kaart wordt gegenereerd te vergelijken met de identificatiewaarde die is opgeslagen op de corresponderende géheugenplaats, en middelen (17C, 21) die reageren op een succesvolle toetsing van alle respectieve identifica-15 tiewaarden op gelijkheid ten einde naar iedere respectieve kaart de parametergegevens weg te schrijven die zijn opgeslagen op de corresponderende geheugenplaats.

7. Systeem volgens conclusie 6, omvattende middelen (41, 60) om iedere invoer/uitvoer-contrasteker te onderzoeken ten einde de identificatie- 20 waarde van een daarin gestoken kaart op te halen, dan wel een vaste, unieke identificatiewaarde voor iedere lege onderzochte contrasteker te genereren, waarbij het geheugen de unieke identificatiewaarde opslaat op iedere geheugenplaats die correspondeert met een lege contrasteker wanneer het systeem wordt uitgeschakeld, en waarbij de vergelijkende middelen 25 werkzaam zijn bij het nadien aanzetten van het systeem, om iedere unieke identificatiewaarde die is gegenereerd bij het onderzoeken van een contrasteker te vergelijken met de waarde in de corresponderende geheugenplaats, ten einde daarbij het weghalen, toevoegen of vervangen van invoer/uitvoer-kaarten gedurende uitschakeling van het systeem te detecteren.

8. Werkwijze om automatisch parameters in te stellen voor de werking van keuzekaarten die insteekbaar zijn in invoer/uitvoer-contrastekers in een microcomputersysteem, bestaande uit de volgende stappen: bij het eerste aanzetten van het systeem, het genereren van keuze-kaartparameters bij kaarten die in de contrastekers zijn gestoken, en het 35 opslaan van de gegenereerde parameters in een niet-vluchtig geheugen; bij een volgend aanzetten, het bepalen dat de opgeslagen parameters . 8 ε o c i r. BC9-86-007 · * geldig blijven ten opzichte van keuzekaarten die in de contrastekers zijn gestoken; het overbrengen van de geldige parameters van het geheugen naar de respectieve keuzekaarten.

9. Werkwijze volgens conclusie 8, waarbij de parameters identificatiegegevens omvatten, en iedere keuzekaart middelen omvat om identificatiegegevens te genereren, en het bepalen dat de opgeslagen parameters geldig blijven het vergelijken omvat van de identificatiegegevens van iedere keuzekaart met identificatiegegevens in de parameters die zijn opgeslagen 10 op een geheugenplaats die correspondeert met de contrasteker waar de kaart in is gestoken.

10. Werkwijze volgens conclusie 8 of 9, waarbij de parameters een unieke serie parameters omvatten die de afwezigheid van een keuzekaart in een contrasteker voorstelt, en waarbij het bepalen dat de opgeslagen 15 parameters geldig blijven de stap omvat van het genereren van de unieke serie parameters bij de detectie van de afwezigheid van een keuzekaart in een contrasteker en het vergelijkenderwijs bepalen of de opgeslagen serie parameters die met die contrasteker correspondeert gelijk is aan de unieke serie parameters, met daarbij het bepalen of een keuzekaart is aangebracht 20 terwijl het systeem was uitgezet. .88001; v BC9-86-007