NL8703011A - Werkwijze voor het optekenen van informatie op een registratiedrager van het thermo-magnetische type, alsmede een inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze. - Google Patents

Description

PHQ 87.044 1 ft N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven en Philips and Dupont Opties te Nieuwegein.

Werkwijze voor het optekenen van informatie op een registratiedrager van het thermo-magnetische type, alsmede een inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het optekenen van informatie op een registratiedrager met een registratielaag van een thermo-magnetisch type, waarbij een patroon van magnetische domeinen met een eerste en tweede magnetisatierichting wordt 5 aangebracht in de registratielaag door de registratielaag af te tasten met een magneetveld dat in afhankelijkheid van een informatiesignaal is gemoduleerd, en tegelijkertijd de registratielaag in het afgetaste gebied door toevoering van straling plaatselijk te verwarmen tot boven een schrijftemperatuur waarboven de magnetisatie van de registratielaag 10 een door het magneetveld bepaalde richting aanneeat.

De uitvinding heeft voorts betrekking op een magneto-optische schrijfinrichting voor het uitvoeren van de bovengenoemde werkwijze welke schrijfinrichting is voorzien van een magneetveldmodulator voor het aftasten van de registratielaag van de 15 registratiedrager met een magneetveld dat in afhankelijkheid van een informatiesignaal is gemoduleerd, een optisch systeem voor het met behulp van een stralingsbundel toevoeren van stralingsenergie aan het door de magneetveldmodulator afgetaste gedeelte van de registratielaag ten einde het afgetaste gedeelte plaatselijk te verwarmen tot boven een 20 schrijftemperatuur, waarboven de magnetisatie van de registratielaag een door het magneetveld bepaalde richting aanneemt.

Een dergelijke werkwijze en inrichting zijn bekend uit "Philips Technical review", volume 42, no. 2 biz 38-47. Aldaar wordt opgemerkt dat het in principe mogelijk is om het patroon van magnetische 25 domeinen aan te brengen door de registratielaag met een gemoduleerd magneetveld af te tasten en tegelijkertijd het afgetaste gedeelte met een laserbundel met constante intensiteit te verwarmen. Daarbij wordt de registratiedrager ter plaatse van het verwarmde gedeelte gemagnetiseerd overeenkomstig de door het gemoduleerde magneetveld bepaalde richting.

30 Na afkoeling blijft de magnetisatie van de registratiedrager gehandhaafd, zodat een met het informatiesignaal overeenkomend patroon van magnetische domeinen met tegengestelde richtingen ontstaat.

07030 1 1 PHQ 87.044 2

Het in het bovengenoemde tijdschrift vermelde probleem dat bij deze werkwijze optrad, het onvoldoende snel kunnen omschakelen van het magneetveld, is inmiddels opgelost. Zo is bijvoorbeeld in de niet voor gepubliceerde Nederlandse octrooiaanvrage nummer 8702401 5 (PHN 12.294) een magneetveldmodulator beschreven waarmee het magneetveld voldoende snel kan worden omgeschakeld. Na de oplossing van het bovengenoemde probleem is de hiervoor beschreven werkwijze voor optekening bijzonder aantrekkelijk geworden, omdat hiermee reeds opgetekende informatie zonder meer overschreven kan worden, zodat geen 10 extra wisstap meer nodig.

Het uitlezen van de informatie geschiedt via de verandering in de draaiing van de polarisatierichting bij reflektie van lineair gepolariseerd licht. De kwaliteit van de uitlezing wordt bepaald door de signaal-ruis verhouding van het uitgelezen signaal. De ruis in 15 het uitleessignaal omvat drie belangrijke ruiskomponenten, te weten: de plaatruis, welke het gevolg is van onvolkomenheid van de plaat; de leesruis welke het gevolg is van onvolkomenheden van het leesproces; en de schrijfruis welke het gevolg is van onvolkomenheden in het schrijfproces.

20 De haalbare kwaliteit van de platen en de uitleesprocessen zijn inmiddels dermate goed geworden dat de schrijfruis dominant is bij uitlezing van deze platen. Indien een verdere verbetering van de signaal-ruis verhouding van het uitleesignaal gewenst is moet dan ook gezocht worden naar verbeteringen in het schrijfproces 25 welke de schrijfruis verminderen.

De uitvinding stelt zich ten doel een werkwijze en inrichting volgens de openingsparagrafen te verschaffen, waardoor de schrijfruis wordt verminderd.

Voor wat betreft de werkwijze wordt dit doel bereikt 30 doordat de straling door middel van stralingspulsen wordt toegevoerd, waarbij een minimum tijdsverschil wordt gehandhaafd tussen de tijdstippen waarop het magneetveld van richting omkeert en de tijdstippen waarop de stralingspulsen eindigen, zodanig dat het magneetveld aan het einde van de stralingspuls, voldoende sterk is om 35 het gedeelte dat boven de schrijftemperatuur is verwarmd te magnetiseren in de door het magneetveld bepaalde richting.

Voor wat betreft de inrichting wordt dit doel bereikt 87030 1 1

Pi' · PHQ 87.044 3 doordat de schrijfinrichting is voorzien van middelen voor het moduleren van de intensiteit van de stralingsbundel ten einde stralingspulsen op te wekken, en van synchronisatiemiddelen voor het handhaven van een bepaald minimum tijdsverschil tussen de tijdstippen waarop het 5 magneetveld van richting omkeert en het einde van de stralingspulsen.

De uitvinding berust mede op het inzicht dat de schrijfruis voornamelijk wordt veroorzaakt door de onnauwkeurigheid in de positionering van de aangebrachte domeinen. Bij de werkwijze en de inrichting volgens de uitvinding heeft de onnauwkeurigheid van 10 omschakelen van het magneetveld nauwelijks invloed meer op de positionering van de domeinen. De domeingrenzen worden grotendeels bepaald door de tijdstippen waarop de stralingspulsen eindigen. Deze tijdstippen van de stralingspulsen zijn aanzienlijk nauwkeuriger in te stellen dan omschakelingstijdstippen van het magneetveld. Immers de 15 hoeveelheid in het magneetveld opgeslagen magnetische energie is bij de benodigde veldsterkte van enkele honderden Oersted zo groot dat de snelheid waarmee het magneetveld waarmee het magneetveld omgeschakeld kan worden aanzienlijk kleiner is dan de snelheid waarmee de intensiteit van de stralingsbundel kan worden veranderd.

20 Het feit dat de registratiedrager met behulp van stralingspulsen wordt verwarmd heeft bovendien nog het voordeel dat bij het aanbrengen van de magnetische domeinen de temperatuursgradient in het grensgebied van de domeinen sterk is verhoogd ten opzichte van de temperatuursgradient zoals die is bij een bestraling met een 25 stralingsbundel met een constante intensiteit, hetgeen eveneens een gunstig effect heeft op de nauwkeurigheid van de positie van de domeingrenzen.

Verder heeft de verwarming van de registratielaag met behulp van stralingspulsen nog het voordeel dat de thermische belasting 30 van de registratielaag, en daarmee dus de snelheid waarmee de registratielaag deformeert, aanzienlijk lager is dan bij aftasting met een straling met constante intensiteit.

Een bijzondere grote temperatuursgradient wordt verkregen door een uitvoeringsvorm van de werkwijze welke is gekenmerkt doordat de 35 duur van de stralingspulsen kort is ten opzichte van de periodetijd van de stralingspulsen.

Een uitvoeringsvorm van de werkwijze welke bijzonder 87030 1 1 r PHQ 87.044 4 geschikt is voor het optekenen van een digitale informatiesignaal met constante bitfrequentie wordt gekenmerkt doordat de frequentie van de stralingspulsen gelijk is aan n maal de bitfrequentie met n groter of gelijk aan 1.

5 Een stralingspulsfrequentie die een veelvoud is van de bitfrequentie kan voordelig zijn als de diameter van het door middel van een stralingspuls aangebrachte enkelvoudige domein kleiner is dan de met de bitlengte overeenkomende afstand op de registratiedrager. In dat geval kan het gewenst zijn om de domeinen die één bit 10 vertegenwoordigen te verlengen met één of meer overlappende enkelvoudige domeinen. In het geval dat de diameter van de enkelvoudige domeinen groter is dan de genoemde afstand verdient het de voorkeur om de frequentie van de stralingspulsen gelijk aan de bitfrequentie te kiezen.

15 Verder verdient het de voorkeur om het tijdsverschil tussen het omschakeltijdstip van het magneetveld en het einde van de daaropvolgende stralingspuls zo in te stellen dat de omschakeltijdstippen van het magneetveld in hoofdzaak in het midden tussen de eindes van twee opeenvolgende stralingspulsen zijn gelegen. In 20 dat geval is de invloed van verstoringen die een verandering van dit tijdsverschil tot gevolg hebben minimaal.

Verdere uitvoeringsvormen van de uitvinding zullen hierna in detail beschreven worden onder verwijzing naar de figuren 1 tot en met 12, waarin 25 figuur 1 een uitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding toont figuur 2, 7 en 8 de intensiteit van de stralingsbundel, de magnetische veldsterkte als funktie van de tijd voor verschillende uitvoeringsvormen van de uitvinding alsmede het daarbij verkregen 30 patroon van magnetische domeinen tonen, figuur 5 en 6 verschillende uitvoeringsvormen van de synchronisatieschakeling voor toepassing in de inrichting volgens de uitvinding tonen, figuur 9, 10, 11 en 12 ter illustratie dienen van de bij 35 de werkwijze en inrichting volgens de uitvinding verkregen vermindering van de schrijfruis.

Figuur 1 toont een uitvoeringsvorm van de inrichting 87D3D 1 1 m PHQ 87.044 5 volgens de uitvinding voor het optekenen van informatie op een registratiedrager 1, welke is voorzien van een thermo-magnetische registratielaag 4 van een gebruikelijke soort, zoals bijvoorbeeld beschreven in het reeds genoemde "Philips Technical review", volume 42, 5 no. 2, biz 38-47. De inrichting is voorzien van een draaitafel 2 en een aandrijfinrichting 3 voor het om zijn as doen roteren van de registratiedrager 1. Tegenover de roterende registratiedrager 1 is een optische aftastinrichting, welke een optische kop 5 van een gebruikelijke soort omvat, waarmee een stralingsbundel, bijvoorbeeld een 10 laserbundel 6 op de registratiedrager wordt gericht, en waarbij de intensiteit van de laserbundel overeenkomstig een stuursignaal Vr kan worden gemoduleerd. Daartoe kan de optische kop 5 bijvoorbeeld zijn voorzien van een door het signaal Vr gestuurde halfgeleiderlaser 8. Aan de andere zijde van de registratiedrager 1, tegenover de optische kop 5 15 is een magneetveldmodulator 7 opgesteld, welk een magneetveld kan opwekken in het door de stralingsbundel 6 bestraalde gebied van de registratielaag 4. De magneetveldmodulator 7 is van een soort waarbij de richting van het magneetveld overeenkomstig een tweewaardig stuursignaal Vm kan worden gemoduleerd. Een dergelijke magneetveldmodulator 7 is 20 onder andere in detail beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage 8702451, (PHN 12.294), welke hierbij door verwijzing wordt geacht te zijn opgenomen.

De stuursignalen Vr en Vm worden door middel van een synchronisatieschakeling 9 afgeleid uit een informatiesignaal Vi. Het 25 stuursignaal Vr bestaat uit een zodanig pulsvormige signaal dat de intensiteit I van de laserbundel wordt gestuurd tussen een hoog energieniveau ïmax en een laag energieniveau Imin.

Het stuursignaal Vm is zodanig dat het door de magneetveldmodulator 7 in de registratielaag 7 opgewekt magneetveld 30 afwisseld tussen een waarde Hp en een daaraan tegengestelde waarde Hm wordt gestuurd, zoals eveneens in figuur 2 als funktie van de tijd t is weergegeven.

De wijze waarop de stuursignalen Vr en Vm uit het informatiesignaal worden afgeleid zal verderop in detail worden 35 beschreven.

Eerst zal echter het schrijfproces nader worden verklaard aan de hand van de figuren 2 en 3. Bij dit schrijfproces wordt de 87030 1 1 PHQ 87.044 6 * registratielaag 4 door de stralingspulsen 10 verwarmd. Het daarop optredende temperatuursverloop binnen de registratielaag 4 in de aftastrichting (x) is in figuur 3 aangegeven voor het geval dat de duur van de stralingspulsen 80 ns is, de aftastsnelheid 1, 2 m/s bedraagt en, 5 de frequentie van de stralingspulsen gelijk is aan 4,32 MHz. De hiervoorgenoemde waarde voor de frequentie en aftastsnelheid komen overeen met de gebruikelijke bitfrequentie en aftastsnelheid bij optekening van digitale signalen volgens de CD-standaard. De verwijzingscijfers 20, 21, 22, 23, 24 en 25 geven het 10 temperatuursverloop aan respektievelijk aan het begin van de stralingspuls en 20 ns, 40 ns, 60 ns 80 ns en 100 ns na het begin. Zoals uit figuur 3 blijkt stijgt de temperatuur tijdens de opwekking van de stralingspulsen snel tot boven het schrijfnivau Ts, totdat aan het einde van de stralingspuls (na 80 ns) de maximale waarde wordt bereikt. Daarna 15 neemt de temperatuur weer snel af tot beneden het schrijfniveau Ts. Het schrijfniveau Ts geeft de temperatuur aan waarboven de magnetisatierichting van de registratielaag 4 door het opgewekte magneetveld veranderd kan worden.

In figuur 2 zijn de gebieden binnen de registratielaag 4 20 die door de stralingspulsen 10a, ...» 10g tot boven de schrijftemperatuur Ts worden verwarmd aangegeven door de verwijzingscijfers 11a, ..., 11g.

Aan het einde van de opwekking van stralingspulsen 10a is het magneetveld gelijk aan Hm, zodat het gebied 11a in een eerste door 25 de richting van Hm bepaalde richting wordt gemagnetiseerd. Nadat de temperatuur van de registratielaag 4 tot beneden de schrijftemperatuur Ts is gedaald wordt het magneetveld van richting omgekeerd.

Aan het einde van de daaropvolgende stralingspuls 10b is de temperatuur in het gebied 11b tot boven de schrijftemperatuur Ts 30 gestegen, waardoor dit gebied 11b in een tweede, aan de genoemde eerste richting tegengesteld, richting wordt gemagnetiseerd. Omdat de gebieden 11a en 11b elkaar gedeeltelijk overlappen wordt binnen het overlappende gedeelte de magnetisatierichting weer omgekeerd.

Vervolgens wordt bij de opwekking van stralingspuls 10c 35 het gebied 11c in de tweede richting gemagnetiseerd. Daarna worden achtereenvolgens de gebieden 11d, 11e, 11f en 11g in respektievelijk de eerste en tweede richting gemagnetiseerd, waarna een patroon van 87030 1 1 ; PHQ 87.044 7

Magnetische domeinen 35a en 35b net de eerste nagnetisatierichting en Magnetische dOMeinen 34a en 34b Met de tweede Magnetisatierichting verkregen. Het zij opgeMerkt dat in figuur 2 de nagnetisatierichting van de registratiedrager buiten de doneinen 34 en 35 niet is aangegeven. In 5 werkelijkheid is de registratielaag buiten deze doneinen in één van de beide nogelijke richtingen genagnetiseerd.

De lengte van de Magnetische dOMeinen wordt bepaald door de tijdafstand tussen de eerste stralingspulsen 10 na twee opeenvolgende OMsehakelingen van het Magneetveld. Voor donein 34a is dit de 10 tijdafstand tussen opwekking van stralingspuls 10b en stralingspuls 10d.

De nauwkeurigheid waarmee een donein gepositioneerd wordt hangt sterk af van de tenperatuursgradient aan de grens van het gebiedje 11, en de grootte van het magneetveld bij het bereiken van de maximale temperatuur.

15 Des te groter deze temperatuursgradient is des te kleiner is de invloed van variaties van de laserintensiteit, de ongevingstemperatuur, schrijfgevoeligheid en magneetveld op de positie van de domeingrens. De verschuiving van de domeingrenzen als gevolg van deze parametervariaties zal in het vervolg kortweg domeinjitter genoemd 20 worden. Daar de temperatuursgradient in de registratielaag toeneemt naarmate de stralingsenergie die nodig is om een gebied tot boven de schrijftemperatuur, in een kortere tijdsperiode wordt toegevoerd, is het dus gewenst om de duur van de stralingspulsen klein te kiezen ten opzichte van de periodetijd van de stralingspulsen. Ter illustratie is 25 in figuur 4 het temperatuursverloop in de registratiedrager aangegeven voor het geval dat de voor de verwarming van de registratielaag 4 benodigde stralingsenergie met een laserbundel met constante intensiteit wordt toegevoerd. Zoals duidelijk blijkt uit de vergelijking van de figuren 3 en 4 is de temperatuurgradient bij verwarming met een 30 constante laserintensiteit aanzienlijk lager (en daarmee dus gevoeligheid voor domeinjitter hoger) als bij de verwarming met behulp van stralingspulsen. Deze domeinjitter heeft een verhoging van het ruisniveau in het uitleessignaal bij uitlezen van het patroon van magnetische donein tot gevolg. Bij experimenten is gebleken dat 35 vergeleken met een schrijfproces met een laser met constante intensiteit de signaal-ruis verhouding bij de werkwijze volgens de uitvinding 4 è 5 dB hoger was. Ter illustratie is in figuur 12 de vermogensverdeling 8703011 * PHQ 87.044 8 van het uitleessignaal als funktie van de frequentie aangegeven indien een signaal met constante frequentie fc is opgetekend. Met verwijzingscijfer 56 is de vermogensverdeling aangegeven, indien met constante stralingsintensiteit is opgetekend. De vermogensverdeling voor 5 het geval dat het signaal volgens de werkwijze volgens de uitvinding is opgetekend is aangegeven met verwijzingscijfer 51. De horizontale gedeelten geven het ruisniveau aan. De hoogte van de piek geeft het signaalniveau aan.

Bij een ander experiment is de onnauwkeurigheid van de 10 domeinlengte bij het schrijfproces met een constante laserintensiteit vergeleken met de onnauwkeurigheid bij de schrijfmethode volgens de uitvinding. Daarbij bedroeg de aftastsnelheid 1.4 m/sec en de bitfrequentie van het informatiesignaal, was 4.32 MHz. Bij de werkwijze volgens de uitvinding bleek de standaarddeviatieσ* van de domeinjitter 15 overeen te komen met 17 ns terwijl bij het schrijfproces met constante laserintensiteit deze standaarddeviatie overeenkwam met 21 ns.

Bij deze meting was de faserelatie tussen de stralingspulsen en de magneetveldmodulatie optimaal ingesteld. De invloed van de faserelatie op de domeinjitter zal verderop in detail 20 beschreven worden.

Figuur 5 toont een eerste uitvoeringsvorm van de synchronisatieschakeling 9 welke geschikt is voor de besturing van de optekening van digitale informatiesignalen Vi met een bepaalde bitfrequentie, zoals bijvoorbeeld in figuur 7 is weergegeven.

25 De synchronisatieschakeling omvat een schakeling voor het terugwinnen van een kanaalkloksignaal Vel met dezelfde frequentie als de bitfrequentie van het informatiesignaal Vi. Een dergelijke schakeling kan een fasedetektieschakeling 30 omvatten welke bij elke nuldoorgang van het informatiesignaal Vc het faseverschil bepaalt tussen deze 30 nuldoorgang en het door een spanningsgestuurde oscillator 31 opgewekte pulsen van het kanaalkloksignaal Vel. Een signaal dat het bepaalde faseverschil aangeeft wordt via een lusfilter 32 toegevoerd naar de stuuringang van de spanningsgestuurde oscillator 31. De fasedetektieschakeling 30, het lusfilter 32 en de spanningsgestuurde 35 oscillator 21 vormen tesamen een fasevergrendelde lusschakeling van een gebruikelijke soort voor het terugwinnen van het kanaalkloksignaal Vel.

Het stuursignaal Vr wordt uit het kanaalkloksignaal Vel 87030 1 1 « PHQ 87.044 9 afgeleid met behulp van een vertragingsschakeling 33, die een reactie op elke puls van het kanaalkloksignaal Vel een een vooafbepaalde tijd ten opzichte van de kanaalkloksignaalpuls vertraagde, stuurpuls net een voorafbepaalde breedte opwekt.

5 Het signaal Vi fungeert als stuursignaal Vm voor de magneetveldmodulator 7. De sterkte H van het door de nagneetveldaodulator 7 opgewekte magneetveld is in figuur 7 eveneens aangegeven.

Verder zijn in figuur 7 nog de stralingspulsen 10 die in 10 reactie op het stuursignaal Vr worden opgewekt weergegeven. De genoende vertragingstijd van de vertragingsschakeling 33 is zodanig ingesteld dat aan het einde van de stralingspulsen het magneetveld voldoende sterk is om het door de stralingsbundel tot boven de schrijftemperatuur Ts verwarmde gedeelte te magnetiseren in de door de richting van het 15 magneetveld bepaalde richting.

Als gevolg van de magneetveldmodulatie en de door de stralingspulsen veroorzaakte temperatuursstijgingen wordt in de registratielaag 4 een patroon van magnetische domeinen 34 met de eerste magnetisatierichting en magnetische domeinen 35 met de tweede 20 magnetisatierichting aangebracht, zoals dat in figuur 7 is aangegeven.

Elk domein vertegenwoordigt een reeks opeenvolgende bits met dezelfde logisch waarde, die door de magnetisatierichting wordt aangegeven. De lengte van de domeinen geeft het aantal bits aan waaruit de reeks bestaat.

25 Figuur 6 toont een tweede uitvoeringsvorm van de synchronisatieschakelig 9 welke geschikt is voor de besturing bij de optekening van analoge informatiesignalen.

De schakeling omvat een spanningsgestuurde oscillator 36 welke door het analoge informatie vi' wordt gestuurd, zodat deze 30 oscillator een kloksignaal Vel' opwekt met een door het spanningsniveau bepaalde frequentie. Het analoge informatiesignaal Vi' en het kloksignaal Vel' zijn in figuur 8 weergegeven. In figuur 8 zijn slechts drie verschillende signaalniveaus voor het analoge signaal Vi' aangegeven. Het zal echter duidelijk zijn dat het signaalniveau elke 35 willekeurige waarde tussen een minimum en maximum niveau aannemen.Het stuursignaal Vr wordt met een vertragingsschakeling 38 afgeleidt uit het kloksignaal Vel'. De vertragingsschakeling 38 is identiek aan de aan de 87030 1 1 « 4 PHQ 87.044 10 hand van figuur 5 beschreven vetragingsschakeling 33. Het stuursignaal Vs wordt eveneens uit het kloksignaal Vel' afgeleid. Daartoe is de synchronisatieschakeling 9 voorzien van een frequentiedeler waarvan aan de ingang het kloksignaal Vel' wordt toegevoerd en waarvan het 5 uitgangssignaal fungeert als het stuursignaal Vm. In de hierbeschreven uitvoeringsvorm is het deeltal van de frequentiedeler gelijk aan vier gekozen, zodat de frequentie van het stuursignaal Vs gelijk is aan 1/4 van de frequentie van het kloksignaal Vel'. Het stuursignaal Vm en de veldsterkte H van het daarbij door de magneetveldmodulator 7 opgewekte 10 magneetveld zijn eveneens in figuur 8 aangegeven.

Verder zijn nog de in reactie op de pulsen van het stuursignaal Vr opgewekte stralingsimpulsen 10 en het door de magneetveldmodulatie en stralingspulsen veroorzaakte patroon van magnetische domeinen 34 en 35 weergegeven in figuur 8. Het opgetekende 15 patroon vertegenwoordigt een frequentie gemoduleerd signaal waarvan de frequentie overeenkomt met het signaalniveau van het analoge informatiesignaal Vi'.

Bij deze uitvoeringsvorm wordt voordelig gebruik gemaakt van het feit dat de opeenvolgende verwarmde gebieden 11 elkaar 20 overlappen, zodat de lengte van de domeinen binnen bepaalde grenzen kan worden veranderd door de frequentie van de stralingsimpulsen aan te passen. Zolang de afstand tussen twee opeenvolgende pulsen maar zo klein is dat de gebiedjes 11 elkaar overlappen dan wordt een aangesloten domein verkregen.

25 De uitvinding is geenszins beperkt tot de hiervoorbeschreven uitvoeringsvormen. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om de stralingsenergie toe te voeren met behulp van stralingsimpulsen waarvan het intensiteitsverloop anders is dan de hier getoonde rechthoekige intensiteitsverloop. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat bij 30 een stralingspuls eerst het intensiteitsniveau op een eerste waarde wordt gebracht, waarbij nog geen verwarming tot boven de schrijftemperatuur plaatsvindt en korte tijd later de intensiteit te verhogen tot een waarde waarbij wel een verwarming tot boven de schrijftemperatuur plaatsvindt. Ook is het mogelijk dat de stralingspuls 35 is samengesteld uit meerdere deelpulsen, waarvan er een aantal dienst doen als voorverwarmingspulsen, en waarbij de overige stralingspulsen dient doen als schrijfpulsen. Echter essentieel is steeds dat op het 87030 1 1 f < PHQ 87.044 11 moment dat de te»peratuur in de registratielaag de maximale waarde bereikt, dat wil zeggen aan het einde van de stralingspuls, de magnetische veldsterkte voldoende hoog is om het tot boven de schrijftemperatuur verwarmde gebied te magnetiseren in de door het 5 magnetische veld bepaalde richting.

Ter illustratie is in figuur 10 met het verwijzingscijfer 40 de standaarddeviatiea~ van de domeinjitter weergegeven als funktie van het tijdsverschil td tussen het tijdstip waarop de temperatuur in de registratielaag 4 de maximale waarde bereikt, dit is aan het einde van 10 de stralingspuls, en het tijdstip waarop het magneetveld van richting omkeert voor het geval de herhalingsfrequentie van de stralingspulsen 10 gelijk is aan 4.32 MHz, de tijdsduur tr van de stralingspulsen 10 80 ns bedraagt en de stijgtijd bij de magneetveldmodulatie 160 ns bedraagt.

(Het hierbij behorende verloop van de stralingsintensiteit I en de 15 magnetische veldsterkte H zijn in figuur 9 weergegeven).

Met verwijzingscijfer 41 is de standaarddeviatieo-van de domeinjitter aangeduid voor het geval de stralingspulsduur tr 115 ns bedraagt in plaats van 80 ns. Verder is in figuur 10 met verwijzingscijfer 42 de sterkte van het magneetveld aangegeven aan het 20 einde van de stralingspulsen 10. Met stippellijn 43 is de standaarddeviatie van de domeinjitter aangegeven voor het geval dat de intensiteit van de straling constant gehouden is.

Duidelijk is in figuur 10 te zien dat vermindering van de domeinjitter wordt verkregen indien aan het einde van de stralingspuls 25 de veldsterkte groter is dan 40% van de eindwaarde (Hmax of Hmin).

Verder is in figuur 11 nogmaals de standaarddeviatieo"van de domeinjitter aangegeven met verwijzingscijfer 44 voor het geval dat stralingspulsduur tr gelijk is aan 80 ns en de stijgtijd tm gelijk is aan 200 ns. Ook hier blijkt weer dat een vermindering van de 30 domeinjitter wordt verkregen indien aan het van de stralingspulsen 10 de magnetische veldsterkte tenminste 40% van de eindwaarde bedraagt.

Behalve de hiervoor beschreven vermindering van de domeinjitter heeft de werkwijze volgens de uitvinding nog het voordeel dat de thermische belasting van de registratielaag aanzienlijk lager is.

35 Immers de registratielaag wordt bij verwarming van registratielaag door stralingspulsen slechts gedurende korte tijd tot boven de schrijftemperatuur verwarmd, terwijl bij verwarming met 87030 1 1 4 4 * PHQ 87.044 12 straling met constante intensiteit de registratielaag continu tot boven de schrijftemperatuur wordt verwarmd. De vermindering van de thermische belasting heeft tot gevolg dat de snelheid waarmee het materiaal van de registratielaag deformeert eveneens vermindert. Deze vermindering is 5 vooral van belang voor toepassingen waarbij een registratiedrager met voorafaangebrachte groefstruktuur zeer vaak beschreven wordt zoals bijvoorbeeld gewenst is voor het tijdelijk opslaan van gegevens. Bij dergelijke toepassingen wordt de levensduur van de registratiedrager mede bepaald door de snelheid waarmee de voorafaangebrachte 10 groefstructuur verdwijnt als gevolg van de thermische belasting.

8703011

Claims (12)

1. Werkwijze voor het optekenen van informatie op een registratiedrager met een registratielaag van een thermo-magnetisch type, waarbij een patroon van magnetische domeinen met een eerste en tweede magnetisatierichting wordt aangebracht in de registratielaag door 5 de registratielaag af te tasten met een magneetveld dat in afhankelijkheid van een informatiesignaal is gemoduleerd, en tegelijkertijd de registratiedrager in het afgetaste gebied door toevoering van straling plaatselijk te verwarmen tot boven een schrijftemperatuur waarboven de magnetisatie van de registratielaag een 10 door het magneetveld bepaalde richting aanneemt met het kenmerk, dat de straling door middel van stralingspulsen wordt toegevoerd, waarbij een minimum tijdsverschil wordt gehandhaafd tussen de tijdstippen waarop het magneetveld van richting omkeert en de tijdstippen waarop de stralingspulsen eindigen, zodanig dat het magneetveld en het einde van 15 de stralingspuls, voldoende sterk is om het gedeelte dat boven de schrijftemperatuur is verwarmd te magnetiseren in de door het magneetveld bepaalde richting.

2. Werkwijze volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de duur van de stralingspulsen kort is ten opzichte van de periodetijd van 20 de stralingspulsen.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2 met het kenmerk, dat het informatiesignaal een digitaal signaal is met een bepaalde bitfrequentie, waarbij de frequentie van de stralingspulsen gelijk is aan n maal de bitfrequentie, met n groter of gelijk aan 1.

4. Werkwijze volgens conclusie 3 met het kenmerk, dat n gelijk is aan 1.

5. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies met het kenmerk, dat de tijdstippen waarop het magneetveld van richting omkeert in hoofdzaak in het midden zijn gelegen tussen de tijdstippen 30 waarop twee opeenvolgende stralingspulsen eindigen.

6. Magneto-optische schrijfinrichting voor het uitvoeren van de werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, welke 8703011 t PHQ 87.044 14 schrijfinrichting is voorzien van een magneetveldmodulator voor het aftasten van de registratielaag van de registratiedrager met een magneetveld dat in afhankelijkheid van een informatiesignaal is gemoduleerd, een optisch systeem voor het met behulp van een 5 stralingsbundel toevoeren van stralingsenergie aan de magneetveldmodulator voor het in het verwarmde gedeelte van de afgetaste gedeelten van de registratielaag ten einde het afgetaste gedeelte plaatselijk te verwarmen, met het kenmerk, dat de schrijfinrichting is voorzien van middelen voor het moduleren van de 10 intensiteit van de stralingsbundel ten einde stralingspulsen op te wekken, en van synchronisatiemiddelen voor het handhaven van een bepaald minimum tijdsverschil tussen de tijdstippen waarop het magneetveld van richting omkeert en het einde van de stralingspulsen.

7. Schrijfinrichting volgens conclusie 6 met het kenmerk, 15 dat de synchronisatiemiddelen zijn voorzien van middelen voor het handhaven van een bepaalde faserelatie tussen de magneetveldmodulatie in de stralingsbundelmodulatie.

8. Schrijfinrichting volgens conclusie 6 of 7 met het kenmerk, dat de schrijfinrichting is ingericht voor het opwekken van 20 stralingspulsen met een duur die kort is ten opzichte van de lengte van die tussen de stralingsimpulsen gelegen tijdsintervallen.

9. Schrijfinrichting volgens conclusie 6, 7 of 8 met het kenmerk, dat het informatiesignaal een digitaal signaal met een bepaalde bitfrequentie is waarbij de synchronisatiemiddelen zijn ingericht voor 25 het opwekken van het periodieke signaal met een frequentie die gelijk is aan n maal de bitfrequentie, met n een geheel getal groter of gelijk aan 1.

10. Schrijfinrichting volgens conclusie 8 met het kenmerk, dat n gelijk is aan 1.

11. Schrijfinrichting volgens conclusie 7, 8, 9 of 10 met het kenmerk, dat de synchronisatiemiddelen zijn voorzien van een fasedetektor voor het bepalen van het faseverschil, en van middelen voor het in afhankelijkheid van de bepaalde faseverschil aanpassen van het periodieke signaal zodanig dat het faseverschil in hoofdzaak gelijk 35 gehouden wordt aan een bepaalde waarde.

12. Schrijfinrichting volgens één der conclusies 6 tot en met 11 met het kenmerk, dat de synchronisatiemiddelen zijn ingericht 87030 1 1 PHQ 87.044 15 voor het handhaven van een zodanig tijdsverschil tussen het einde van de stralingspulsen en de omschakeltijdstippen van het magneetveld, dat de omschakeltijdstippen in hoofdzaak midden tussen de einden van twee opeenvolgende stralingspulsen zijn gelegen. 87030 1 1