NL8004028A

NL8004028A - Werkwijze voor het coderen van een reeks van blokken tweetallige databits als een reeks van blokken van tweetallige kanaalbits en inrichting voor het decoderen van de volgens de werkwijze gecodeerde databits.

Info

Publication number: NL8004028A
Application number: NL8004028A
Authority: NL
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1980-07-14
Filing date: 1980-07-14
Publication date: 1982-02-16
Also published as: NL186790B; ES522839A0; SE8104301L; HK98784A; MX155078A; ES514656A0; ES8403679A1; SK280683B6; DK163626B; SE456708B; NO161150B; JPH0519332B2; ES8301563A1; JPH05266600A; JPH0614617B2; NZ197683A; YU43025B; CH660272A5; JPS5748848A; CZ89199A3

Description

' " ' """ ’ """ " ........... " i 5» . r PHQ 80.007 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven "Werkwijze voor het coderen van een reeks van blokken tweetallige databits als een reeks van blokken van tweetallige kanaalbits en inrichting voor het decoderen van de volgens de werkwijze gecodeerde databits".

A. Achtergrond van de uitvinding.

A(1) Gebied van de uitvinding.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het coderen van een reeks van tweetallige databits in een reeks van tweetal-5 lige kanaalbits, welke reeks databits wordt opgedeeld in aaneengesloten en opeenvolgende blokken van elk m databits, welke blokken worden gecodeerd in opeenvolgende blokken van (n^+n2) kanaalbits (n1+n2> m), welke blokken kanaalbits elk een blok van n-j informatiebits en een blok van n2 scheidingsbits bevatten zodanig dat opeenvolgende blokken infor-10 matiebits worden gescheiden door telkens één blok scheidingsbits, twee opeenvolgende kanaalbits van een eerste type, het type "1", worden gescheiden door ten minste d opeenvolgende en aaneengesloten bits van een tweede type, het type "0" en het aantal opeenvolgende en aaneengesloten kanaalbits van het tweede type ten hoogste k is.

15 .In digitale transmissie of magnetische en optische opneem/ weergave systemen bevindt de over te dragen of op te nemen informatie zich veelal in de vorm van een reeks van symbolen. Deze symbolen vormen gezamenlijk het (vaak tweetallige) alfabet. Voor het geval dat het een tweetallig alfabet betreft (verder wordt dit alfabet gerepresenteerd 20 door de symbolen "1" en "0") kan het ene symbool, bijvoorbeeld de "1", overeenkomstig de NRZ-mark code, op de magnetische plaat, band of optische plaat als een overgang tussen twee toestanden van magnetisatie of focus worden vastgelegd. Het andere symbool, de "0" wordt vastgelegd door het ontbreken van een dergelijke overgang.

25 Ten gevolge van bepaalde systeemeisen worden in de praktijk beperkingen opgelegd aan de opeenvolgingen van symbolen welke mogen voorkomen. Zo wordt in sommige systemen de eis van zelf-klokkend gesteld.

Dit houdt in dat de reeks van over te dragen of op te nemen symbolen voldoende overgangen dient te bevatten om een kloksignaal dat nodig is voor 30 detectie en synchronisatie - uit de symbolenreeks op te wekken. Een andere eis kan zijn dat bepaalde symbolensequenties in het informatiesig-naal vermeden dienen te worden omdat deze sequenties worden voorbehouden voor speciale doeleinden bijvoorbeeld als synchronisatiesequentie. Imi- 800 4 0 28 FHO 80.007 2 * * tatie van de syncbronisatiesequentie door het informatiesignaal doet de eenduidigheid van het synchronisatiesignaal te niet en daarmede zijn geschiktheid voor dat doel. Een verdere eis kan zijn de overgangen niet te dicht op elkaar te laten volgen om de intersymbool interferentie te 5 beperken.

In het geval van magnetische of optische registratie kan deze eis ook in verband gebracht worden met de informatiedichtheid op de registratiedrager. Immers indien bij een gegeven minimale afstand tussen twee opeenvolgende overgangen op de registratiedrager het daarmee carlo responderende minimale tijdinterval (T .n) van het te registreren signaal kan warden vergroot dan wordt de informatiedichtheid in dezelfde mate vergroot. Ook de minimale bandbreedte (Bmir|) welke vereist is hangt samen met de minimale afstand T . tussen overgangen (B . = --) min 15 Indien gebruik wordt gemaakt van informatiekanalen, die geen gelijkstroom overdragen, zoals veelal bij magnetische registratiekanalen, leidt dit tot de eis dat de symbolensequenties in het informatiekanaal een zo gering mogelijke (of mogelijk geen) gelijkstrocmccmponent bevatten.

A(2) Beschrijving van de stand van de techniek.

20 Een werkwijze van de in de aanhef beschreven soort is bekend uit referentie D(1). Het artikel betreft blokcoderingen, waarbij wordt uitgegaan van d-, k- of (d,k)- begrensde q-tallige blokken symbolen welke blokken aan de volgende eisen voldoen: (a) d-begrensd: twee type "Τ' symbolen worden gescheiden door een reeks 25 van tenminste d opeenvolgende type "0" symbolen; (b) k-begrensd: de maximale lengte van een reeks van opeenvolgende symbolen van het type "0" is k.

Een reeks van bijvoorbeeld tweetallige databits wordt qpge-deeld in aaneengesloten en opeenvolgende blokken van elk m databits.

30 Deze blokken van m databits worden gecodeerd in blokken van n informatie-bits (n> m). Doordat n> m is, is het aantal combinaties met n. informa-tiebits groter dan het aantal mogelijke blokken databits (2). Wördt de eis van bijvoorbeeld d-begrensd gesteld aan de over te dragen of te registreren blokken informatiebits dan wordt de afbeelding van de ^ blok-35 ken databits op eveneens 2111 blokken informatiebits (uit een mogelijk aantal van 2n blokken) zo gekozen dat alleen wordt afgeheeld op die blokken informatiebits welke aan de gestelde eis voldoen.

In tabel I op bladzijde 439 van referentie D (1) is weergegeven 800 4028 i 1c PHQ 80.007 3 hoeveel verschillende blokken informatiebits er zijn, afhankelijk van de lengte van het blok (n) en de gestelde eis aan d. Zo zijn er 8 blokken informatiebits met een lengte n = 4 onder de conditie dat de minimale afstand d = 1. Derhalve zouden blokken databits met een lengte m = 3 3 5 (2=8 datawoorden) kunnen worden weergegeven door blokken informatie bits met een lengte n = 4 waarbij in de blokken informatiebits twee opeenvolgende type "1" symbolen zijn gescheiden door ten minste éên type "0" symbool. De codering luidt dan voor dit voorbeeld (het téken <-*· staat voor afbeelden van het ene blok naar het andere en vice versa)ï 10 000 0000 001 0001 010 0010 011 0100 100 0101 15 101 1000 110 <-» 1001 111 «-» 1010.

Bij aaneensluiting van de informatiewoorden kan echter in sommige gevallen niet zonder meer aan de gestelde eis (in het voorbeeld 20 de d-eis) worden voldaan. In het genoemde artikel wordt voorgesteld om tussen de blokken Informatiebits, scheidingsbits op te nemen. In het geval van d-begrensde codering is een blok: van scheidingsbits bevattende d bits van het type "0" voldoende. In het hierboven gegeven voorbeeld met d = 1 is één scheidingsbit (één nul) derhalve voldoende. Elk blok 25 van 3 databits wordt dan gecodeerd net 5 (4+1) kanaalbits.

Een bezwaar van deze coderingswijze is dat het aandeel van de lage frequenties (inclusief d-c) aan het frequentiespectrum van de stroon kanaalbits vrij hoog is. Een verder bezwaar is dat de code- · omzetters (modulator, demodulator) en met name de demodulator geccmpli-30 ceerd is.

Ten aanzien van het eerste bezwaar zij opgemerkt, dat in referentie D(2) is aangegeven dat de gelijkstroomonbalans van (d,k)-begrensde coderingen beperkt kan worden door de blokken kanaalbits door een zgn. inverterende dan wel een niet-inverterende link te verbin-35 den. Het téken van de bijdrage van het momentane blok kanaalbits tot de gelijkstroomonbalans wordt hiermede zo gekozen dat de gelijkstroomonbalans van de voorafgaande blokken kanaalbits wordt verminderd. Het betreft hier evenwel een (d,k)-begrensde codering waarvan de blokken infor- 800 4 0 28 PHQ 80.007 4 Γ Γ * % matiebits zonder in strijd te kanen met de (d,k)-eis aaneengesloten kunnen warden waardoor het toevoegen van scheidingsbits on die reden overbodig is.

B. Samenvatting van de uitvinding.

5 De uitvinding beoogt een werkwijze van het in de aanhef ge noemde type voor het coderen van een reeks van tweetallige databits in een reeks van tweetallige kanaalbits te verschaffen die de laagfrequent spectrumeigenschappen van het uit de kanaalbits af te leiden signaal verbetert en welke werkwijze een eenvoudige demodulator mogelijk maakt.

10 De werkwijze volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat de werkwijze de volgende stappen bevat: 1. het omzetten van blokken, m bits bevattende, databits in n, bits bevattende blokken informatiebits; 2. het genereren van een verzameling van mogelijke sequenties kanaalbits, 15 welke sequenties elk ten minste één blok informatiebits en één blok scheidingsbits bevatten en welke mogelijke sequenties elk de blokken van informatiebits bevatten aangevuld met één van de mogelijke bit-canbinaties van de blokken scheidingsbits; 3. het bepalen van de gelijkstroomonbalans van elk van de mogelijke se-20 quenties kanaalbits welke in de voorafgaande stap zijn bepaald; 4. het bepalen voor elk van de mogelijke sequenties kanaalbits van de son van het aantal der scheidingsbits en het aantal aaneengesloten en opeenvolgende informatiebits van het type "0" dat onmiddellijk voorafgaat aan een bits van het type "1" en de son van het aantal dat volgt 25 op een bit van het type "1", welke bit deel uitmaakt van een van de blokken scheidingsbits, en de son van het aantal scheidingsbits en het aantal aaneengesloten en opeenvolgende informatiebits van het type "0" dat onmiddellijk voorafgaat en volgt op dat blok van scheidingsbits; 30 5. het genereren van een eerste indicatiesignaal voor die sequenties van kanaalbits waarvoor de waarden van de in de voorafgaande stap bepaalde sommen groter zijn dan 2d en ten hoogste gelijk zijn aan k; 6. het selecteren uit de sequenties van kanaalbits welke hebben geleid tot het eerste indicatiesignaal van die sequentie van kanaalbits wel-35 ke de gelijkstroomonbalans minimaliseert.

C. Korte beschrijving van de tekeningen.

Aan de hand van de tekeningen zullen de uitvoeringsvoorbeelden van de uitvinding en hun voordelen nader worden toegelicht. Daarbij 800 4028 Γ EHQ 80.007 5 * ï.

toont:

Figuur 1 enkele bitsequenties ter illustratie van een uitvoer ingsvoorbeeld van het coderingsformaat volgens de uitvinding;

Figuur 2 enkele verdere uitvoeringsvoorbeelden van het for-5 maat van de kanaalcodering zoals te gebruiken bij de vermindering van de gelijkstroombalans volgens de uitvinding;

Figuur 3 een stroomschema van een uitvoeringsvoorbeeld van de werkwijze overeenkomstig de uitvinding;

Figuur 4 een illustratie van een blok van synchronisatiebits 10 voor toepassing bij de werkwijze overeenkomstig de uitvinding;

Figuur 5 een uitvoeringsvoorbeeld van een demodulator overeenkomstig de uitvinding voor het decoderen van de volgens de werkwijze gecodeerde databits.

Figuur 6 een uitvoer ingsvoorbeeld van de middelen voor het/ 15 detecteren van een sequentie van synchronisatiebits volgens de uitvinding;

Figuur 7 een uitvoeringsvoorbeeld van een frams-formaat van toepassing bij de werkwijze overeenkomstig de uitvinding.

Overeenkomstige elementen in de figuren zijn met dezelfde verwijzingssymbolen aangeduid.

20 25 30 35 800 4028 * * FHQ 80.007 6 i D. Referenties (1) Tang, D.T., Bahl, L.R., "Block codes for a class of constrained noiseless channels", Information and Control, Vol 17, nr. 5, Dec.

1970, pp. 436-461.

5 (2) Patel, A.M., "Charge-constrained byte-oriented (0,3) code", IBM

Technical Disclosure Bulletin, Vol 19, Nr. 7, Dec. 1976, pp. 2715-2717.

E. Beschrijving van de uitvoeringsvoorbeelden.

Figuur 1 toont enkele bitsequenties ter illustratie van de werk-10 wijze voor het coderen van een reeks tweetallige databits (Figuur 1a) in een reeks van tweetallige kanaalbits (Figuur 1b). De reeks databits is opgedeeld in aaneengesloten en opeenvolgende blokken BD; Elk blok databits bevat m databits. Bij wijze van voorbeeld zal in de verdere beschrijving en in de figuren de keuze m = 8 worden gehanteerd. Voor 15 elke andere waarde van m geldt evenwel het overeenkomstige. Een blok van m databits BD^ bevat in het algemeen één van 2111 mogelijke bitsequenties.

Dergelijke bitsequenties lenen zich minder goed om rechtstreeks optisch of magnetisch geregistreerd te worden en wel om verschillende redenen. Als namelijk twee datasymbolen van het type "1", welke qp de 20 registratiedrager bij voorbeeld als een overgang van de ene magnetisatie-richting in de andere of als een overgang naar een kuiltje worden geregistreerd, onmiddellijk qp elkaar volgen dan kunnen deze overgangen in verband met de onderlinge beïnvloeding niet te dicht bij elkaar worden gesitueerd. De informatiedichtheid wordt daardoor beperkt. Tevens 25 wordt de minimale bandbreedte B . welke vereist is om de bitstrcm over min te dragen c.q. te registreren vergroot Indien de minimale afstand Tmin tussen opeenvolgende overgangen (B^ = 1/(2Tmin) gering is. Een andere eis die vaak gesteld wordt bij systemen voor datatransmissie en optische c.q. magnetische registratie is dat de bitsequenties voldoende over-30 gangen bezitten om uit het overgedragen signaal een kloksignaal te herwinnen waarmee synchronisatie kan warden bewerkstelligt. Een woord met m nullen, in worst-case gevallen voorafgegeaan door een woord dat eindigt qp een aantal nullen en wordt gevolgd door een woord dat begint met een aantal nullen, zou de klokexfcractie in gevaar brengen.

35 Aan informatiekanalen welke geen gelijkstroom overdragen, zoals magnetische registratiekanalen wordt bovendien de eis gesteld dat de te registreren datastrocm een zo gering mogelijke gelijkstrocmcomponent bevat. Bij optische registratie is het gewenst dat het laagfrequent deel 300 40 28 1 tt PHQ 80.007 7 van het dataspectrum zo goed mogelijk wordt onderdrukt zulks in verband met de servoregelingen. Bovendien wordt de demodulatie vereenvoudigd indien de gelijkstrocmcomponent relatief gering is.

Om bovenstaande en andere redenen wordt een zgn. kanaalcodering 5 op de databits toegepast alvorens deze via het kanaal over te dragen of te registreren. Bij blokcodering (ref. D(1)) worden de blokken databits, welke elk m bits bevatten, gecodeerd als blokken informatiebits welke elk n^ informatiebits bevatten. In Figuur 1 is weergegeven hoe het blok databits DB^ wordt omgezet in een blok informatiebits BI^. Bij wijze 10 van voorbeeld zal in de verdere beschrijving en in de figuren de keuze n.j = 14 worden gehanteerd. Doordat n-j groter is dan m worden niet alle combinaties welke met n^ bits kunnen worden gevormd ook benut: die combinaties, welke slechts passen bij het te benutten kanaal worden niet benut. In het gegeven voorbeeld behoeven dus van de ruim 16.000 mogelijke 15 kanaalwoorden slechts 256 woorden geselecteerd te worden voor de vereiste êén-op-êên afbeelding van datawoorden op kanaalwoorden. Derhalve kunnen aan de kanaalwoorden enkele eisen worden gesteld. Een eis is dat tussen twee opeenvolgende informatiebits van een eerste type/ het type "1" binnen hetzelfde blok van n-j informatiebits ten minste d opeenvol-20 gende en aaneengesloten informatiebits van een type, het type "O” zijn gelegen. In tabel I op blz. 439 van referentie D(1) is weergegeven hoeveel tweetallige woorden er zijn afhankelijk van de waarde van d. Zo blijkt uit de tabel dat voor n^ = 14 er 277 woorden zijn met ten minste twee (d = 2) bits van het type "0" tussen opeenvolgende bits (van het

O

25 type "1"). Bij de codering van blokken van acht databits, waarvan 2 = 256 combinaties kunnen voorkomen, als blokken van 14 kanaalbits is dus ruimschoots te voldoen aan de eis d = 2.

Aaneensluiting van de blokken informatiebits BL· is evenwel niet zonder meer mogelijk indien dezelfde eis van d-begrensd wordt ge-30 steld. niet alleen binnen een blok van n<| bits maar ook gerekend over de grens van twee opeenvolgende blokken heen. Daartoe wordt in referentie D(1) voorgesteld (pag. 451) cm tussen de blokken kanaalbits één of meerdere scheidingsbits op te nemen. Het is gemakkelijk te zien dat indien minimaal een aantal scheidingsbits van het type "0" wordt opge-35 nomen dat gelijk is aan d, dat dan aan de eis van d-begrensd is voldaan voor de gehele sequentie van kanaalbits. In Figuur 1 is weergegeven dat een blok kanaalbits B(k bestaat uit het blok informatiebits en een blok scheidingsbits. Het blok scheidingsbits bevat bits waardoor het blok 800 4028 PHQ 80007 8 kanaalbits BCi + n2 bits bevat. Bij wijze van voorbeeld zal In de verdere beschrijving en in de figuren tenzij anders aangegeven, de keuze n2 = 3 worden gehanteerd.

Ten einde de klokopwekking zo bebcouwtaarmogelijk te maken 5 kan eveneens de eis gesteld worden, dat het maximale aantal type "o" bits dat onafgebroken tussen twee opeenvolgende type "1" bits binnen één blok informatiebits mag voorkomen beperkt is tot een gegeven waarde k. In het gegeven voorbeeld m - 8 en n^ = 14 kunnen dus uit de 277 woorden welke voldoen aan d = 2 bijvoorbeeld die woorden worden 10 geëlimineerd welke een zeer grote waarde voor k bezitten. Het blijkt dat k beperkt kan worden tot 10. Derhalve wordt dan een verzameling 8 τ-η van 2° (algemeen T) blokken databits van elk 8 bits (algemeen nt) 8 nu afgebeeld op een verzameling van eveneens 2 (algemeen 2 ) blokken informatiebits welke informatiebits mede door het stellen van de 15 eis en d = 2 en k = 10 (algemeen d, k - begrensd) uit 214 (algemeen 2n1) mogelijke blokken informatiebits zijn geselecteerd. De associatie van elk van de blokken databits met één van de blokken informabits is op zichzelf nog vrij te kiezen. In de genoemde referentie D(1) is in mathematisch gesloten vorm de translatie van databits naar informabits 20 eenduidig bepaald. Hoewel deze translatie in principe bruikbaar is, wordt, zoals nader zal worden aangegeven, de voorkeur gegeven aan een andere associatie.

Aaneensluiting van de bovendien k - begrensde kanaalwoorden BL· is, eveneens als dat voor alleen d- begrensde blokken gold, alleen 25 mogelijk indien scheidingsblokken zijn aangebracht tussen de blokken informatiebits BL·. Daarvoor kunnen in principe dezelfde scheidingsblokken van elk n2 bits voor worden benut cmdat de eisen d - begrensd en k - begrensd niet tegegesteld maar veeleer conplementair zijn. Zou derhalve de son van het aantal bitwaarden van het type "0" dat voor-30 afgaat aan een bepaald scheidingsblok, het aantal dat qp dat scheidings-blok volgt en de n2 bits van het scheidingsblok zelf de waarde k overschrijden dan dient ten minste één van de bitwaarden van het type "0" van het seheidingsblok te worden vervangen door een bitwaarde van het type "1" ten einde de reeks nullen qp te breken in reeksen die elk 35 ten hoogste k lang zijn.

Behalve voor het waarborgen dat aan de eisen van (d, k) - begrenzing is voldaan kunnen de scheidingsblokken zodanig worden gedimensioneerd dat deze bovendien kunnen worden, benut voor het mini- 800 4028 EBQ 80.007 9 t

* V

maliseren van de gelijkstroombalans. Dit berust op het inzicht dat weliswaar voor sommige aaneensluitingen van blokken informatiebits een bepaald formaat van het blok scheidingsbits wordt voorgeschreven maar dat in een groot aantal gevallen of wel geen eisen,of slechts 5 beperkte eisen aan het formaat van het blok scheidingsbits worden gesteld. De aldus geschapen ruimte wordt benut voor het minimaliseren van de gelijkstroomonbalans.

Het ontstaan en het aangroeien van de gelijkstroomonbalans kan als volgt worden verklaard. Het blok inforraatiebits BI^ volgens 10 Fig. 1b wordt bijvoorbeeld in de vorm van een NRZ-mark formaat op de registratiedrager vastgelegd. Bij dit formaat wordt een "1" door een overgang aan het begin van de betreffende bitcel gemarkeerd en wordt een "O" als geen overgang geregistreerd. De in Blh weergegeven bit-sequentie neemt dan een vorm aan die met WF is weergegeven, in. welke 15 vorm deze bitsequentie op de registratiedrager wordt opgetekend. Deze sequentie heeft een gelijkstroomonbefens ondat bij de onderhavige •sequentie het positieve niveau het negatieve niveau in lengt overtreft.

Een maat welke veel gebruikt wordt voor de gelijkstrocmombalans is de digitale somwaarde, af gekort de d.s.v. De d.s.v. is, aangenomen 20 dat de niveaux van de golfvorm WF +1 resp. -1 zijn, dan gelijk aan de lopende integraal van de golfvorm WF en is in het in Fig. 16 getoonde voorbeeld +6T, waarbij T de lengte van één bitinterval is. Als dergelijke opeenvolgingen herhaald worden, zal de gelijkstroomonbalans aangroeien.

Deze gelijkstroomonbalans resulteert in Bet algemeen in een basis-25 lijnbeweging en vermindert de effectieve signaalruisverhouding en daarmee de betrouwbaarheid van de detectie van de geregistreerde signalen.

Het blok scheidingsbits BS^ wordt als volgt benut voor het beperken van de gelijkstroomonbalans. Op een gegven ogenblik wordt een blok databits BD^ aangeboden. Dit blok databits BD^ wordt omgezet bij-30 voorbeeld door middel van een in een geheugen opgeslagen tabel in een blok informatiebits BI. Vervolgens wordt een verzameling van mogelijke (n^ + n2) bits bevattende blokken kanaalbits opgewekt. Deze blókken bevatten allen hetzelfde blok informatiebits (bitcellen 1 tot en met 14,

Fig, 1b) aangevuld met de mogelijke bitccmbinaties van de n2 scheidings-35 bits (bitcellen 15, 16 en 17, Fig. 1b). Derhalve ontstaat in het voorbeeld van Fig. 1b een verzameling bestaande uit 2n2 = 8 mogelijke blokken kanaalbits. Van elk van de mogelijke blokken kanaalbits worden vervolgens de volgende parameters, in een in principe willekeurige 800 4028

Jr «r : « EHQ 80.007 10 volgorde, bepaald : a) bepalen of voor het betreffende mogelijke blok kanaalbits,gezien . het voorafgaande blok kanaalbits,de éis van d - begrensd en de eis van k - begrensd niet conflicteert met het formaat van het onder-5 havige blok scheidingsbits; b) bepalen wat de d.s.v. is voor het betreffende mogelijk blok kanaalbits.

Voor die mogelijke blokken kanaalbits, welke niet conflicteren met de eis van d - begrensd en k - begrensd, wordt een eerste 10 indicatiesignaal opgewekt. De keuze van de coderingsparameters waar borgt dat ten minste voor één der mogelijke blokken informatiebits een dergelijk indicatiesignaal wordt opgewekt. Tenslotte wordt uit de mogelijke blokken kanaalbits waarvoor een eerste indicatiesignaal is opgewekt bijvoorbeeld het blok kanaalbits geselecteerd dat in absolute 15 waarde de kleinste d.s.v. heeft. Een betere methode is evenwel cm de d.s.v. van de voorafgaande blokken kanaalbits te accumuleren en uit de blokken kanaalbits welke in aanmerking komen als volgencfete warden overgedragen dat blok te selecteren dat de geaccumuleerde d.s.v. in absolute waarde zal doen af nemen. Het aldus geselecteerde woord wordt 20 overgedragen respectievelijk geregistreerd.

Een voordeel van deze werkwijze is dat door de voor andere doeleinden toch reeds noodzakelijk scheidingsbits op eenvoudige wijze daarenboven benut kunnen warden voor het beperken van de gelijkstrocm-onbalans. Een verdere voordeel is dat de ingreep in het over te dragen 25 signaal beperkt is tot de blokken scheidingsbits en zich niet uitstrekken tot de blokken informatiebits (afgezien van de polariteit van de over te dragen of te registreren golfvorm). De demodulatie van het uitgelezen, geregistreerde signaal hoeft dan alleen betrekking te hebben op de informatiebits; de scheidingbits kunnen buiten beschouwing blijven.

30 Enkele verdere uitvoer ingsvoorbeelden van de werkwijze zijn in Fig. 2 weergegeven. Fig. 2a toont schematisch de reeks van blokken kanaalbits ..., BCt, BCt,.... welke blokken een gegeven aantal (n^ + n2) bits bevatten. De blokken kanaalbits bevatten blokken informatiebits elk van n^ bits, en blokken scheidingsbits ...BS^_2, BS^_^, BS^, 35 B£t+.j... van n2 bits elk.

De gelijkstrocmonbalans wordt in dit uitvoetingsvoorbeeld over meerdere blokken tegelijk bepaald, bijvoorbeeld zoals ook in Fig. 2a is weergegeven over twee blokken kanaalbits BCt en BCt+.j.

800402a PHQ 80.007 11

Het bepalen van de gelijkstrocmonbalans geschiedt op overeenkomstige wijze als is beschreven voor het uitvoeringsvoorbeeld van Fig. 1 met dien verstande dat per superblck SBCi de mogelijke formaten super-blokken worden gegenereerd d.w.z. de blokken informatiebits voor blok 5 BCk en blok BCi+.j worden aangevuld met al de mogelijke caribinaties welke met de ^ scheidingsbits van blok BS^ én blok BS^+^ te vormen zijn. Uit deze verzameling wordt vervolgens die combinatie geselecteerd welke de gelijkstroornonbalans minimaliseert. Een voordeel van deze werkwijze is dat de resterende gelijkstrocmonbalans een meer gelijkmatig karakter 10 bezit omdat over meer dan één blok kanaalbits vooruit wordt bezien welke ingreep optimaal is.

Fig. 2b toont een verder uitvoeringsvoorbeeld waar de gelijkstroornonbalans over meerdere blekken tegelijk (SBCj) wordt bepaald bijvoorbeeld zoals in Fig. 2b is weergegeven over vier blokken 15 kanaalbits BCj ^ , BCj ^ , BCj ^ en BCj ^. Deze blokken kanaalbits bevatten elk een gegeven aantal n^ informatiebits. Het aantal scheidingsbits dat de blokken scheidingsbits BSj ^, BSj ^, BSj ^ en BSj ^ bevatten is evenwel niet voor elk blok kanaalbits hetzelfde. Bijvoorbeeld kan het aantal informatiebits 14 bedragen en het aantal scheidingsbits 20 voor de blokken BSj ^, BSj ^ en BSj ^ kan voor elk 2 bedragen en voor (41 blok BSj v '^an het antal 6 bedragen. Het bepalen van de gelijkstrocmr balans gescheidt op overeenkomstige wijze als is beschreven voor het uitvoeringsvoorbeeld van Fig. 2a.

Een voordeel van deze werkwijze - naast de reeds genoemde 25 voordelen welke ook hiervoor van toepassing zijn - is dat de beschikbaarheid van een relatief lang blok scheidingsbits de mogelijkheden tot het beperken van de gelijkstrocmonbalans vergroot. Met name is het zo dat de resterende gelijkstrocmonbalans van een reeks kanaalbits waarbij elk blok kanaalbits een gelijk aantal van bijvoorbeeld 3 bits bevat 30 groter is dan de resterende gelijkstrocmonbalans van een reeks kanaalbits waarvan de blokken scheidingsbits gemiddeld 3 bits bevatten echter verdeeld in 2-2-2-6 bits.

Opgemerkt wordt dat de beschreven tijdopeenvolgingen van functies en bijbehorende toestanden van de werkwijze kammrworden 35 gerealiseerd In universele sequentiële logicaschakelingen zoals in de handel verkrijgbare microprocessors net bijbehorende geheugens en perifere apparatuur. Een stroomschema van een dergelijke realisatie is 8004028 I t PHQ 80.007 12 weergegeven in Fig. 3. Bij de inschriften van de geanetrische figuren welke de functies en de toestanden van de werkwijze voor het coderen in tijdsvolgorde toelichten behoren de volgende verklarende teksten.

In kolom A is het verwijzingssymbool, in kolom B het inschrift en in 5 kolom C is de veiklarende tekst behorende bij de betreffende geometrische figuur weergegeven.

A B_[_C_ 1 DSV :=0; De digitale som waarde (d.s.v.) van de vooraf- i:=0; gaande blokken kanaalbits wordt bij de aanvang 10 van de werkwijze de waarde nul gegeven. Het eerste d±awoord BD krijgt het rangnummer i=0. Vervolgd wordt met geometrische figuur 2; 2 BD^ Uit een geheugen wordt het blok databits van m bits met1 het rangnuirmer i gekozen. Vervolgd 15 wordt met geometrische figuur 3; 3 BL· (BD^) Het blok databits met het rangnuirmer i (BD^) wordt geconverteerd d.m.v. één in het geheugen opgeslagen tabel in een blok informatiebits van n,bits (BI.); vervolgd wordt met geometrische 20 figuur 4; 4 j:=0 Een parameter j wordt geïnitialiseerd op een waarde 0; de parameter j is het rangnummer van één van de q blokken kanaalbits van n^-m^ bits dat mogelijk in aanmerking komt voor overdracht 25 c.q. registratie; vervolgd wordt met geometri sche figuur 5; 5 j:=j+1 De parameter j wordt met 1 opgehoogd; vervolgd wordt mat geometrische figuur 6.

6 j ^ Q? Indien van alle Q mogèlijke blokken kanaalbits 30 ' de relevante parameters zijn bepaald wordt vervolgd met de operatie welke met geometrische figuur 13 is aangeduid. Dit is bij geometrische figuur 6 aangeduid met de verbinding N. Is j^ Q dan wordt vervolgd met de operatie welke met 35 geometrische figuur 7 is aangeduid; 7 BCp :=ΒΙ£Η3ςΡ het je mogelijke blok kanaalbits BCh-3 wordt gevormd door het blok informatiebits BL· aan 800 40 28 PHQ 80.007 13 te vullen met de je combinatie van het blok scheidingsbits BS-^; vervolgd wordt met geometrische figuur 8; 8 DSV-*=? De d.s.v. van het je mogelijke blok kanaalbits 5 wordt bepaald; vervolgd wordt met geometrische figuur 9; 9 > kj^ ? Er wordt getest of het je mogelijke blok kanaal bits bij aaneensluiting met het voorafgaande blok kanaalbits BCh^ aan de is k - begrensd 10 voldoet. Wordt hieraan voldaan wordt vervolgd met de operatie welke met geometrisch figuur 10 is aangeduid (verbinding N). Is niet voldaan aan deze eis dan wordt vervolgd met de operatie welke met geometrisch figuur 11 is aangeduid 15 (verbinding Y) {"1) 0 10 < d^y ? Er wordt getest of het j mogelijke blok kanaal bits bij aaneensluiting met het voorafgaande blok kanaalbits BCh^ aan de eis d - begrensd voldoet. Wordt hieraan voldaan dan wordt ver-20 volgd met de operatie welke met geometrische figuur 12 is aangeduid (verbinding N). Is niet voldaan aan deze eis dan wordt eveneens vervolgd met de operiatie welke met geometrische figuur 11 is aangeduid (verbinding Y); 25 11 DSV^ ;= Max De d.s.v. van het je blok kanaalbits wordt een dusdanig hoge waarde (Max) gegeven dat dit blok zeker niet geslelcteerd kan worden; vervolgd wordt met geometrische figuur 12; 12 :=©S^-^ + De d.s.v. van het je blok kanaalbits (dsv^)

3.CC

30 DS¥ wordt opgeteld bij de geaccumuleerde dsv acc (dsv ) van de voorafuaande blokken kanaalbits acc ter verkrijging van een nieuwe geaccumuleerde waarde van de d.s.v. (dsvf^b ; vervolgd wordt acc met geometrische figuur 5; 35 13 min/DS^/=DS¥’ ^^^ De minmale waarde van de dsv van de q mogelijke blokken kanaalbits wordt bepaald; Dit blijkt de d.s.v. van het le blok kanaalbits te zijn.

800 4 0 28 EHQ 80.007 14

Vervolgd wordt met geometrische figuur 14; 1 e 14 BCb Het 1 blok kanaalbits wordt geselecteerd uit de q mogelijke blokken; Vervolgd wordt met geometrische figuur 15; 5 15 DSV __:=DSV^ De geaccumuleerde waarde van de d.s.v. (DSV ) wordt gelijk gemaakt aan de geaccumuleerde waarde van de d.s.v. van hèt geselecteerde le blok informatièbits; vervolgd wordt met geometrische figuur 16; 10 16 i:=i+1 Het rangnummer van de blokken data- en informa- tiébits wordt met 1 verhoogd. Vervolgd wordt met geometrische figuur 2; De cyclus wordt nu opnieuw doorlopen voor het volgende, het (i+1)e blok databits.

15 ___

Het hierboven weergegeven stroomschema is van toepassing voor het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 1.. Voor de uitvoerings-voorbeelden van Fig. 2 gelden, de aldaar reeds beschreven modificaties in acht nemend, overeenkomstige stroomschema's.

20 Ten einde bij het demoduleren van de overgedragen of geregis treerde stroom van kanaalbits onderscheid te kunnen maken tussen de in-fonnatiebits en de scheidingsbits worden in de stroom van kanaalbits blokken (n3+n4) synchronisatiebits opgencmen, namelijk n3 synchronisatie-informatiebits si n^ synchronisatiescheidingsbits. Βΐμ wordt stesfena ®icpgeven 25 aantal blokken informatie-en scheidingsbits een blok. synchronisatiebits ingelast. Na detectie van dit woerd is dan eenduidig vast te stellen in welke bitposities informatièbits en in welke bits scheidingsbits aanwezig zijn. Voorkomen dient derhalve te worden dat het synchronisatie-woord geïmiteerd kan worden door bepaalde bitsequenties in de informatie- 30 en scheidingsblokken. Daartoe kan bijvoorbeeld een een uniek, d.w.z. niet in informatie- en scheidingsbitsequentias voorkomend, blok van synchronisatiebits worden gekozen. Sequenties welke niet aan de eis van d - begrens of k - begrensd voldoen zijn hiervoor minder aantrekkelijk omdat de informatiedichtheid of de zelf-klokkende eigenschappen dan 35 ongunstig beïnvloed worden. Binnen de groep van sequenties welke aan de eisen (d, k) - begrensd voldoen is de keuze evenwel zeer beperkt.

Voorgesteld wordt een andere wijze. Het blok van synchrani-satiebits bezit bijvoorbeeld ten minste twee maal opeenvolgend en aan- 800 40 28

' V

PHQ 80.007 15 eengesloten een sequentie welke tussen twee opeenvolgende bits van het type "1",s bits van het type "0" bezit. Bij voorkeur is s gelijk aan k. In Fig. 4 is een blok synchronisatiebits SYN weergegeven.

Het blok bevat twee maal, opeenvolgend en aaneengesloten een sequentie 5 (10000000000, 1 gevolgd door 10 nullen),- welke met respectievelijk SYMP2 is weergegeven. Deze sequentie kan ook in de stroom van kanaalbits voorkonen^namelijk voor sequenties met k=10. Cm te voorkanen dat de sequentie echter twee maal opeenvolgend en aaneengesloten vóórkant buiten het blok synchronisatiebits wordt het eerste indicatiesignaal onderdrukt 10 indien de scm van het aantal scheidingsbits en het aantal aaneengesloten en opeenvolgende informatiebits van het type "0" dat onmiddellijk voorafgaat aan een bit van het type 'TVwelk laatstgenoemde het deel uitmaakt van het blok scheidingsbit, gelijk is aan k en tevens gelijk is aan de som van het aantal aaneengesloten en opeenvolgende informatiebits van 15 het type "0" dat onmiddellijk volgt op het genoemde bit van het type "1'' van het blok van scheidingsbits.„De andere, reeds aangeduide wijze zou zijn: 2 maal een. sequentie I0OOOOOOOOOO, T gevolgd door 11 nullen, te benutten. Het blok van synchronisatiebits bevat verder eveneens-een blok synchronisatiescheidingsbits. De functie van het blok scheidingsbits is geheel overeenkomstig aan de in het voorafgaande beschreven 20 functie van het blok van scheidingsbits tussen de blokken van informatiebits. (Derhalve dienen ze voor het voldoen aan de eisen van (d,k) -begrensd en beperkte gelijkstrocmonbalans). De maatregelen die zijn getroffen cm te voorkomen dat het synchronisatiepatroon in de reeks van kanaalbits wordt geïmiteerd doordat het twee maal achtereenvolgend en 25 aaneengesloten voorkomt, deze maatregelen voorkomen tevens dat dit patroon drie maal voorkomt voor- of na het blok van synchronisatiebits.

De hierboven beschreven werkwijze, welke ook als moduleren of encoderen kan worden aangeduid, is in de omgekeerde richting d.w.z.

30 bij het demoduleeren of decoderen sterk vereenvoudigd. De beperking van de gelijkstroonrnbalans is zonder, beïnvloeding van de blokken inforxnatie- bits bewerkstelligd zodat voor het demoduleren de informatie in de scheidingsblokken irrelevant is. Verder is de keuze die aan de modulatorzijde wordt getroffen van welk m bits lang databits wordt 35 geassocieerd met welk n^ bite lang blok informatiebits van belang niet alleen voor de modulator maar ook voor de demodulator. Van deze keuze hangt namelijk de complexiteit van de demodulator af. Bij systemen voor magnetische registratie zijn de complexiteit van modulator en S00 4 0 28 EHQ 80.007 16 demodulator van gelijk telang andat beide in het algemeen in het apparaat voorkomen. Bij systemen voor optische registratie is de registratie-drager van het "read-only" type waardoor het consumentenapparaat alleen een demodulator behoeft te bevatten. In dit laatste geval is het 5 dus vooral belangrijk om de complexiteit van de demodulator zo klein mogelijk te maken,zelfs ten koste van de complexiteit van de modulator.

In Pig. 5 is een uitvoeringsvoorbeeld van een demodulator weergegeven, welke uit blokken van 14 informatiebits de blokken van 8 databits demoduleert. Pig. 5a toont het blokschema van de demodulator 10 en Fig. 5b toont in schemavorm een deel van de wijze van bedrading.

De demodulator bevat EN-poorten 17-0 tot en roet 17-51 elk voorzien van één of meerdere ingangen. Cp elk van de ingangen, welk al dan niet inverterend zijn uitgevoerd>'., wordt één van de 14 bits van de blokken informatiebits toegevoerd. In Fig. 5b is onder kalcm C. weergegeven hoe 15 1 dat is uitgevoerd. Kolom 1 representeert de minst significante bit- positie van het 14 bits informatieblok,kolom 14 de meest significante bitpositie en de tussenliggende kolommen 2 tot en met 13 representeren de overige, met hun bitpositie overeenkomstige, significante bitposities. De regels 0 tot en met 51 hebben betrekking qp het rang- 20 nunmer van de EN-poort d.w.z. regel Q betreft het ingangsformaat van EN-poort 17-0, regel 1 betreft heting^ngsformad: van EN-poort 17-1, etc.

Een symbool 1 in cfe iekoLcmqp_ regel j betekent dat de je EN-poort 17 cp een niet-inverterende ingang de inhoud van de ie bitpositie krijgt aangeboden. Een symbool 0 in de ie kolom op regel j betekent dat de j EN-poort 17 op een inverterende ingang de inhoud van de i bitpositie (Ci) krijgt aangeboden. Derhalve is (regel 0) een inverterende ingang van EN-poort 17-0 verbonden met de 1e bitpositie (C^) en een niet-inver-terende ingang verbonden met de 4e bitpositie (C^) ;is (regel 1) een niet-inverterende ingang van EN-poort 17-0 verbonden met de 3e bitpositie 30 (Cg); enz.

De demodulator bevat verder 8 OF-poorten 18-1 tot en met 18-8 waarvan de ingangen zijn aangesloten op de uitgangen van de EN-poorten 17-0 tot en met 17-51. In Fig. 5b is onder kolcm weergegeven hoe zulks is verwezenlijkt. Kolcm heeft betrekking op EN-poort 18-1, 35 kolom Ag heeft betrekking op EN-poort 18-2 .... en kolom Ag heeft betrekking op EN-poort 18-8. Een letter A in de ie kolcm van de je regel geeft aan dat de uitgang van EN-poort 17—j is verbonden met de ingang van 800 h0 ?8 PHQ 80.007 17 OF-poort 18-i.

Voor de EN-poorten 17-50 en 17-51 is de aansluiting als volgt gewijzigd. Een inverterende uitgang van zowel EN-poort 17-50 als 17-51 zijn elk verbanden met een ingang van een verdere EN-poort 19. Een e uitgang van OF-schakeling 18-4 is verbanden met een verdere ingang van EN-poort 19.

De uitgangen van de OF poorten 18-1, 18-2, 18-3 en 18-5 tot en met 18-8 en een uitgang van EN-poort 19 zijn elk verbonden met een uitgang 20-i. Aan deze uitgang is derhalve in parallelle vorm het gedeco-10 deerde blok van 8 databits beschikbaar.

De demodulator volgens Fig. 5a kan ook worden uitgevoerd door middel van een zgn. FPIA (field programmable logic array bijvoorbeeld de Signaetics bipolaire FPIA type 82S100/82S101. De tabel volgens Fig. Sb vormt daarvoor de programmeringstabel.

15 De demodulator volgens Fig. 5 is, door zijn eenvoud, bij uitstek geschikt voor systemen voor optische registratie van het 'bead-only" type.

Het blok van synchronisatiebits kan worden gedetecteerd met de middelen welke in Fig. 6 zijn weergegeven. Het overgedragen of uitge-lezen geregistreerde signaal wordt toegevoerd aan een. ingangsklem 21. Het signaal is in het NRZ-M(ark) formaat. Dit signaal wordt rechtstreeks aan een eerste ingang van een OF-poort 22 en via een vertragingslid 23 aan een tweede ingang van OF-poort 22 toegevoerd. Aan de uitgang van OF-poort 22, welke is verbonden met de ingang-van een schuifregister 24, 25 is dan een zgn. NRZ-I Signaal beschikbaar. Het schuifregister bevat een aantal secties, elk met een aftakking, welk aantal gelijk is aan het aantal bits dat het blok van synchronisatiebits bevat. In het reeds in het voorafgaande gehanteerde voorbeeld zal het schuifregister 23 secties dienen te bevatten namelijk cm de sequentie 30 10000000000100000000001 te kunnen bevatten. Elke aftakking is ver bonden met een al dan niet inverterende ingang van een EN-poort 25. Indien de synchronisatie sequentie aan de ingangen van EN-poort 25 aanwezig isj dan zal aan een uitgang 26 van deze EN-poort een signaal worden opgewekt dat als indicatiesignaal voor het detecteren van het synchroni-35 satiepatroon kan dienen. Met behulp van dit signaal wordt de stroom van bits opgedeeeld in blokken van (n^ + n2) bits elk. Deze blokken kanaal-bits worden achtereenvolgend in een verder schuifregister geschoven.

800 4 0 28 r PHQ 80.007 18

De meest significante n^ bits worden parallel uitgelezen en toegevoerd aan de ingangen van de EN-poorten 17 zoals weergegeven in Fig. 5a. De minst significante n2 bits zijn voor het demoduleren irrelevant.

Het gecodeerde signaal wordt bijvoorbeeld geregistreerd op 5 een optische registratiedrager. Het signaal bezit een vorm die gegeven is door WF in Fig. 1b Op de registratiedrager wordt het signaal in een spiraalvormige infonratiestructuur aangebracht. De informatiestructuur bevat een opeenvolging van een aantal superblokken bijvoorbeeld van het type dat is getoond in Fig. 7. Een superblok SB^ bevat een blok 10 van synchronisatiebits SYlSt welk Hek is opgebouvd als is weergeven in Fig.

4, en een aantal (33 in het uitvoeringsvoorbeeld) blokken kanaalbits van elk (n^ + n2·) bits BC.j, BC2, .... BC^. Een kanaalbit van het type "1" wordt gerepresenteerd door een overgang in de registratiedrager bijvoor- ' beeld een overgang van een niet-putje naar putje of kuiltje; een 15 kanaalbit van het type "0" wordt gerepresenteerd op de registratiedrager door het ontbreken van een overgang. Het spiraalvormige informa-tiespoor is onderverdeeld in elementaire cellen, de bitcellen. Deze bit-cellen vormen op de registratiedrager een ruimtelijke structuur welke correspondeert, met een onderverdeling in de tijd (periodetijd van één bit) van de strocm van kanaalbits.

Onafhankelijk van de inhoud van de informatie- en scheidings-bits kunnen aan de registratiedrager een aantal bijzonderheden worden onderkend. De eis van k - begrensd houdt voor de drager in,dat de maximale afstand tussen tstee opeenvolgende overgangen k + 1 bitcellen 25 bedraagt. Het langste putje fc.g. = niet-pdrp) heeft dus een lengte van (k + 1) bitcellen. De eis van d - begrensd houdt in dat de minimale afstand tussen twee opeenvolgende overgangen d + 1 bedraagt. Het. kortste putje (c.q. niet-putje) heeft derhalve een lengte van (d + 1) bitcellen. Verder is het zo dat cp regelmatige afstanden een putje met de maxi-30 male lengte voorkomt gevolgd door (of voorafgegaan door) een niet-putje met de maximale lengte. Deze structuur maakt deel uit van het blok van de synchrora^tiebits.

In een voorkeursuitvoeringsvorm is k = 10, d = 2 en bevat een superblok SB^ 588 kanaalbitcellen. Het superblok SB^ bevat een 35 bLok synchronisatiebits van 27 bitcellen en 33 blokken kanaalbitcellen van elk 17(14 + 3) kanaalbitcellen.

Een modulator, een overdrachtskanaal, bijvoorbeeld een optische registratiedrager, en een demodulator kunnen gezamenlijk deel uit maken 8004028 PHQ 80.007 19 van een stelsel, bijvoorbeeld een stelsel voor de conversie van analoge informatie (muziek, spraak) naar digitale informatie, welke informatie wordt geregistreerd qp een optische registratiedrager. De informatie welke op deze registrëzjedrager (c.q. een kopie daarvan) is geregistreerd 5 kan door gebruik te maken van een inrichting welke geschikt is voor het weergegeven van de soort van informatie welke op de registratiedrager is vastgelegd, worden gereproduceerd.

De conversieinrichting bevat in het bijzonder een analoog-digi-taal omzetter voor het omzetten van het te registreren analoge signaal 10 (muziek, spraak) in een digitale signaal van een gegeven formaat (bron-codering). Verder kan de conversieinrichting een deel van een foutencorrectie systeem bevatten. In de conversieinrichting wordt het digitale signaal naar een formaat converteert waarmee de fouten wélke met name bij het uitlezen van de registratiedrager optreden in de inrichting voor 15 het weergeven van de signalen kunnen worden gecorrigeerd. Een foutencorrectie systeem dat hiervoor geschikt is, is beschreven in de octrooiaanvragen welke door de firma Sony Corporation in Japan onder nummer 14539 zijn ingediend op respectievelijk 21 mei 1980 en 5 juni 1980.

20 Het digitale, foutenbeveiligde signaal wordt vervolgens toege voerd aan de, in het voorafgaande beschreven, modulator (kanaalcodering) voor het cmzetten naar een van de kanaaleigenschappen aangepast digitaal signaal. Tevens wordt het synchronisatiepatroon toegevoerd en wordt het signaal in een geschikt frameformaat gebracht. Het aldus verkregen 25 signaal wordt benut cm een stuursignaal, bijvoorbeeld voor een laser qp te wekken (NRZ-mafk formaat) waarmee een spiraalvormige informatiestructuur in de vorm van een opeenvolging van putten/niet putten van gegeven lengte op de registrdiedrager wordt aangebracht.

De registratiedrager c.q. een kopie daarvan kan met een inrich-30 ting voor het weergeven van de aan de registratiedrager onttrokken informatiebits worden uitgelezen. De inrichting bevat daartoe een reeds in detail beschreven modulator, het decoder deel van het foutencorrec-tiesysteem en een digitaal/analoog anzetter voor het terugwinnen van een . replica van het analoge signaal dat wordt aangeboden aan de conversie-35 inrichting.

800 40 28

Claims

1. Werkwijze voor het coderen van een reeks van tweetallige databits in een reeks van tweetallige kanaalbits, welke reeks databits wordt opgedeeld in aaneengesloten en opeenvolgende blokken van elk ra databits, welke blokken worden gecodeerd in opeenvolgende blokken van 5 (n^ + n^) kanaalbits (n^ + n2)>m , welke blokken kanaalbits elk een blok van n^ infoxmatiebits en een blok van n2 scheidingsbits bevatten zodanig dat opeenvolgende blokken informatiebits worden gescheiden door telkens één blok scheidingsbits, twee opeenvolgende kanaalbits van een eerste type, het type "1", worden gescheiden door ten minste 3 10 opeenvolgende en aaneengesloten bits van een tweede type, het type "0” en het aantal opeenvolgende en aaneengesloten kanaalbits van het tweede type ten hoogste k is met het kenmerk, dat de werkwijze de volgende stappen bevat: -1- het omzetten van de blokken, m bits bevattende, databits in n^ 15 bits bevattende blokken informafaiebits; -2- het genereren van een verzameling van mogelijke sequenties kanaalbits, welke sequenties elk ten minste één blok informatiebits en één blok scheidingsbits bevatten en welke mogelijke sequenties elk de blokken van informatiebits bevatten aangevuld met één van de 20 mogelijke bitccmbinaties van de blokken scheidingsbits; -3- het bepalen van de gelijkstrocmonbalans van elk van de mogelijke sequenties kanaalbits welke in de voorafgaande stap zijn bepaald; -4- het bepalen voor elk van de mogelijke sequenties kanaalbits van de som van het aantal der scheidingsbits en het aantal aaneengelsoten 25 en opeenvolgende informatiebits van het type "0" dat onmiddelijk voorafgaat aan een bit van het type "1" en de son van het aantal dat volgt op een bit van het type "1", welk bit deel uitmaakt van een van de blokken scheidingsbits, en de son van het aantal scheidingsbits en het aantal aaneengesloten en opeenvolgende informatie-30 bits van het type "0" dat onmiddellijk voorafgaat en volgt cp dat blok van scheidingsbits; -5- het genereren van een eerste indicatiesignaaal voor die sequenties van kanaalbits waarvoor de waarden van de in de voorafgaande stap bepaalde sannen groter, zijn dan 2d en ten hoogste gelijk zijn aan k; 35 -6- het selecteren van uit de sequenties van kanaalbits welke hebben geleid tot het eerste indicatiesignaal van die sequentie van kanaalbits welke de gelijkstroamonbalans minimaliseert. 800 40 28 η * EHQ 80.007 2T r

2. Werkwijze volgens conclusie 1 met het kenmerk dat de vijfde stap verder de volgende stap bevat: -5a- het onderdrukken van het eerste indicatiesignaal voor die sequentie kanaalbits waarvoor de in de vierde stap bepaalde son van het aan-5 tal der scheidingsbits en het aantal aaneengesloten en;, opeenvolgen de informatiebits van het type "0" dat onmiddellijk voorafgaat aan een bit van het type "1" van het blok scheidingsbits gelijk is aan de eveneens in de vierde stap bepaalde son van het aantal scheidingsbits en het aantal aaneengesloten en opeenvolgende informatiebits 10 van het type "0" dat onmiddellijk volgt op een bit van het type "Τ' van het blok scheidinjsbits en gelijk is.;aan s; en de werkwijze verder de volgende stappen bevat: -7- het opdelen van een reeks van blokken van (n^ + n2) kanaalbits in aaneengesloten en opeenvolgende frames van elk p blokken; 15 -8- het invoegen van een blok synchronisatiékanaalbits tussen elke twee opeenvolgende frames,welk blok synchronisatiékanaalbits een gegeven blok van n^ synchronisatieinformatiebits bevat, welk blok ten minste tweemaal opeenvolgend en -aaneengesloten een sequentie bevat welke tussen twee opeenvolgende bits van het type "1",s bits 20 van het type "0" bezit en verder een blok van n^ synchronisatie-scheidingsbits bevat welk blok scheidingsbits wordt bepaald door het uitvoeren van de stappen -2- toten met -6- ten aanzien van het blok synchronisatiékanaalbits.

3. Werkwijze volgens conclusie 2 met het kenmerk, dat s = k.

4. Werkwijze volgens één der voorafgaande conclusies met het ken merk, dat de zesde stap verder de stappen bevat: - het bepalen van de geaccumuleerde gelijkstroomonbalans van de voorafgaande blokken kanaalbits; - het bepalen van de absolute waarde van de som van de geaccumuleerde 30 gelijkstroomonbalans en de gelijkstroomonbalans van elk van de sequenties kanaalbits welke tot het eerste indicatiesignaal hebben geleid.

5. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies met het ken merk, dat de sequentie kanaalbits vier blokken informatiebits van elk 35 n^ bits en vier blokken scheidingsbits bevat, dat drie blokken scheidingsbits een eerste lengte n2‘ bezitten en één blok een lengte n2'' bezit en dat n2' '> '. 800 4 0 28 PHQ 80.007 22 * ψ «*

6. Werkwijze volgens conclusie 5 met het kenmerk dat n^ = 14, n2' = 2, n2'1 = 6 en m = 8.

7. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies lt/m’4 net het kenmerk, dat de sequentie kanaalbits één blok informatiebits van n^ δ bits en één blok scheidingsbits van n^ bits bevat.

8. Werkwijze volgens conclusie 7met het kenmerk, dat n^ = 14, n2 = 3 en m = 8.

9* Demodulator voor het decoderen van de overeenkomstig de werkwijze volgens één der voorgaande conclusies 2 tot en met 8 gecodeer-10 de databits met het kenmerk, dat de demodulator bevat: - middelen voor het detecteren van het synchronisatiepatroon ; - middelen voor het verdelen van de reeks van kanaalbits in blokken . van elk (n^ + n2) kanaalbits; - middelen voor het scheiden van de blokken van n. informatiebits van de ie · blokken van n2 scheidingsbits; - middelen voor het converteren van een blok van n^ informatiebits naar een blok van m databits.

10. Demodulator volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat de middelen voor het converteren EN-poorten bevatten welke EN-poorten 20 elk zijn voorzien van ingangen voor het parallel toevoeren van de informatiebits afkomstig van ten minste één, gegeven bitpositie van het blok van informatiebits, dat de middelen verder OF-poorten bevatten welke zijn voorzien van ingangen welke op een gegeven wijze zijn verbonden met de uitgangen van de EN-poorten en welke OF-poorten verder uitgangen 25 bevatten voor het parallel uitvoeren van de gedecodeerde m databits.

11. Registratiedrager voorzien van een informatiestructuur bevattende^c^e^iyolgingen van kanaalbitcellen, welke kanaalbitcellen elk een/databit bevatten dat gerepresenteerd wordt door al dan niet een niveauovergang aan het begin van de bitcel met het kenmerk, dat 30 de maximale afstand tussen twee opeenvolgende overgangen gelijk is aan de lengte van (k + 1) biticellen, dat de minimale afstand tussen twee opeenvolgende overgangen gelijk is aan de lengte van (d + 1) bitcellen, dat ten hoogste opeenvolgingen van twee maal de maximale afstand van (k + 1) bitcellen voorkaren,aidat genoemde opeenvolgingen QC deel uitmaken van een synchronisatiesequentie.

12. Registratiedrager volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat k = 10; d = 2; dat de registratiedrager tussen twee opeenvolgende opeenvolgingen met de maximale afstand een frame met 561 kanaalbitcellen 800 4 0 28 V 'ψ i. PHQ 80.007 23 bevat, welk frame 33 blokken van elk 17 kanaalbitcellen bevat en dat de synchronisatiesequentie 27 kanaalbitcellen bevat.

13. Modulator voor het uitvoeren van de werkwijze voor het coderen van een reeks van tweetallige databits in een reeks van tweetallige 5 -, kanaalbits volgens een der conclusies 1 tot en met 8.

14. Conversieinrichting voorzien van een modulator volgens conclusie 13.

15. Inrichting voor het weergeven van de aan een overdrachtskanaal, in het bijzonder een registratiedrager, onttrokken informatiebits 10 voorzien van een demodulator volgens conclusie 9 of 10. 15 20 25 30 35 800 4 0 28