NL192351C - Inrichting voor het detecteren van fouten in enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaten. - Google Patents

Description

Inrichting voor het detecteren van fouten in enkelzljdig beklede golfvormige vezelplaten

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het detecteren van fouten in een materiaalbaan van een enkelzïjdig beklede golfvormige vezelplaat terwijl deze wordt voortbewogen, welke 5 inrichting is voorzien van: een lichtbron die is aangebracht nabij het bewegingstraject van de genoemde materiaalbaan teneinde licht te stralen naar het gegolfde oppervlak van de genoemde materiaalbaan teneinde een uit strepen bestaande afbeelding te verkrijgen; afbeeldingsopneemmiddelen voor het aftasten van de strookvormige afbeelding binnen een vooraf bepaalde 10 periode via een aftastmethode, die werkt met in elkaar grijpende halve frames, in een richting loodrecht op de strepen van de afbeelding teneinde de afbeelding om te vormen in beeldsignalen en de beeldsignalen op een tijdseriële wijze gesynchroniseerd met de genoemde periode ter beschikking te stellen; comparatormiddelen voor het omvormen van de genoemde beeldsignalen in binair gecodeerde signalen waarvan het aantal correspondeert met het aantal strepen; 15 een teller voor het tellen van de binair gecodeerde signalen; en een computer voor het vergelijken van de genoemde tellerwaarde met een vooraf bepaalde waarde teneinde fouten in de enkelzijdig beklede golfvoimige vezelplaat te detecteren.

Een dergelijke inrichting is bekend uit het Amerikaanse octrooischrift 4.415.926.

Normaal gesproken worden golfvormige vezelplaten continu met een hoge snelheid geproduceerd door 20 een golfvormmachine waarin een eerste bekledingsplaat aan een zijde wordt gelijmd tegen de toppen van de golvingen van een gegolfd medium teneinde een enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat te vormen waartegen aan de andere zijde een tweede bekledingsplaat wordt gelijmd tegen de toppen van de golvingen van het gegolfde medium.

In op deze wijze geproduceerde golfvormige vezelplaten worden vaak diverse soorten foutieve delen 25 aangetroffen resulterend uit defecten in het gegolfde medium; er worden bijvoorbeeld fouten aangetroffen zoals het gedeeltelijk loslaten van de toplaag als gevolg van een slechte hechting tussen de eerste bekledingsplaat en het gegolfde medium, onregelmatige golvingen resulterend uit zwakke plekken of bladders die ontstaan zijn in het gegolfde medium na de vorming van de golvingen, vlekken of vegen op het gegolfde medium, en onregelmatige golvingen die worden veroorzaakt door de banden, gebruikt voor het 30 splitsen van het gegolfde medium tijdens het papierfabricageproces of tijdens het golfvormingsproces of veroorzaakt vanwege de overlapping van gegolfde media op hun splijtingsplaatsen. Het is belangrijk om een hoge kwaliteit te verzekeren en dergelijke defecte delen te verwijderen tijdens het productieproces van golfvormige vezelplaten.

Genoemd Amerikaans octrooischrift 4.415.926 openbaart een inrichting voor het inspecteren van een 35 gegolfde materiaalbaan, terwijl deze wordt voortbewogen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een lichtbron, bijvoorbeeld een stroboscoop, en een televisiecamera, die zijn aangebracht nabij het bewegingstraject van de genoemde materiaalbaan. De lichtbron straalt licht naar het gegolfde oppervlak van de materiaalbaan.

De televisiecamera neemt een beeld op van de materiaalbaan, dat bestaat uit afwisselende lichte en donkere strepen in overeenstemming met de golving van de materiaalbaan. Afbeeldingsopneemmiddelen 40 tasten de veikregen afbeelding af om het aantal lichte en donkere strepen per lengte-eenheid in de voortbewegingsrichting te bepalen met behulp van comparatormiddelen en een computer. Daarbij worden de aantallen afwisselende lichte en donkere strepen, na eenmaal in geschikte signalen te zijn omgezet, geteld.

De onderhavige uitvinding stelt zich ten doel om een alternatieve inrichting voor het inspecteren van een 45 gegolfde materiaalbaan, terwijl deze wordt voortbewogen, te verschaffen waarbij de computer alleen actief hoeft te zijn, indien daadwerkelijk een fout in aantallen opeenvolgende lichte en donkere strepen wordt geconstateerd.

Derhalve voorziet de uitvinding in een inrichting van de bovengenoemde soort, gekenmerkt door de aanwezigheid van gesynchroniseerde cursusgeneratormiddeien voor het genereren van cursorsignalen die 50 gesynchroniseerd zijn met de genoemde binair gecodeerde signalen en die een vooraf bepaalde breedte hebben, een foutdiscriminatormiddel voor het ontvangen van de genoemde cursorsignalen teneinde fouten te discrimineren en foutsignalen te produceren, waarbij de genoemde tellermiddelen deze foutsignalen tellen.

De combinatie van de gesynchroniseerde cursorgeneratormiddelen en de foutdiscriminatormiddelen 55 verschaffen alleen dan een door de teller te tellen signaal, als daadwerkelijk een fout wordt vastgesteld in de opeenvolging van lichte en donkere strepen.

nliuoro Ivollflienvoll oil uuolololllliytni van uo uiiuomaviyo uiivniuniy multon uuiuoiijiv wuiuoii uu uo ιιανυι- gende beschrijving, waarbij verwezen wordt naar de begeleidende tekeningen waarin: figuur 1 een biokschema is van de eerste uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding; figuur 2 een bovenaanzicht is van een gedeelte van een schaduwbeeld; 5 figuur 3 een aanzicht is dat aangeeft hoe het cameravenster de goifvezelplaat aftast; figuur 4 een schematisch aanzicht is om de relatie te tonen tussen de pulssignalen in de eerste uitvoeringsvorm; figuur 5 een stroomschema is waarin het discriminatieproces in de microcomputer is getoond; figuur 6 een biokschema is van een variant van de eerste uitvoeringsvorm; 10 figuur 7 een biokschema is van een tweede uitvoeringsvorm; en figuur 8 een schematisch aanzicht is waarin de relatie wordt getoond tussen de pulssignalen in de tweede uitvoeringsvorm.

In de eerste uitvoeringsvorm van de uitvinding, die getoond is in figuur 1 wordt een enkelzijdig beklede 15 gotfvormige vezelplaat 10, gevormd door het aanhechten van een bekledingsplaat aan een gegolfd medium, over een gedeelte van zijn transportweg verticaal geleid. Een stroboscoop 1 en een bijbehorende emissie-stuurschakeling 2 zijn aangebracht nabij het gebied waar de enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat 10 verticaal wordt geleid. De stroboscoop 1 zendt flitslichtpulsen uit die schuin zijn gericht ten opzichte van de toppen van het gegolfde medium van de enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat 10, teneinde gestreepte 20 schaduwbeelden M (figuur 2) te produceren. Als er geen defect gebied aanwezig is in het gegolfde medium dan zal het schaduwbeeld M verschijnen zonder enige onregelmatigheid. Als er echtereen defect gebied aanwezig is dan zullen de strepen in het defecte gebied op onregelmatige wijze verschijnen waarbij het aantal strepen per lengte-eenheid boven of onder het normale aantal zal zijn. De inrichting volgens de onderhavige uitvinding is nu bestemd voor het vergelijken van de momentane telling van het aantal strepen 25 met een normaal aantal strepen teneinde op deze wijze eventuele defecte gebieden te detecteren.

Een stroboscooptrekkersignaal S van een synchronisatiepulsgeneratorschakeling 11 stuurt de emissie-stuurschakeling 2 om ervoor te zorgen dat de stroboscoop 1 een fiitslichtpuls uitzendt.

Een aantal beeldopneemeenheden 3 zijn aangebracht op een horizontale lijn (in een richting parallel aan de toppen van het gegolfde medium) en toegekeerd naar het verticaal verlopende oppervlak van de 30 enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat 10. Elke beeldopneemeenheid 3 omvat een ladinggekoppelde beelddetector (CCD-detector) die zodanig is geplaatst dat zijn horizontale aftastrichting correspondeert met de richting loodrecht op de golvingen en de verticale aftastrichting Y correspondeert met de richting parallel aan de golvingen (figuur 2). De beeldopneemeenheden 3 tasten de beelden af met behulp van een techniek met ineengrijpende halve frames in responsie op kloksignalen C, horizontale synchronisatiesignalen H en 35 verticale synchronisatiesignalen V van de synchronisatiepulsgeneratorschakeling 11 teneinde een tijdreeks van beeldsignalen te produceren. In sommige gevallen kunnen deze signalen worden gegenereerd binnen de beeldopneemeenheden 3.

Het gebied dat door het cameravenster 12 van een enkele beeldopneemeenheid 3 wordt bestreken, is over het algemeen smaller dan de breedte van de enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat 10 zoals 40 getoond is in figuur 3. Derhalve wordt een aantal beeldopneemeenheden 3 gebruikt. Het aantal eenheden wordt bepaald aan de hand van de breedte van de golfvormige vezelplaat 10. In deze uitvoeringsvorm worden drie beeldopneemeenheden gebruikt.

De cameravensters 12 van de beeldopneemeenheden 3 zijn zodanig gepositioneerd dat ze elkaar gedeeltelijk overlappen teneinde in breedterichting geen gebieden over te houden die niet worden afgetast. 45 De beeldopneemeenheden 3 nemen telkens eikaars taak over onder besturing van een ovemeemschakeling 13. Van de drie opneemeenheden 3 zal het cameravenster 12 van elke eenheid 3 een zone aftasten die ligt achter de zone die afgetast is door het cameravenster van de voorafgaande eenheid en wel verplaatst over een afstand d1( hetgeen de afstand is die door de lopende materiaalbaan van de enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat 10 wordt afgelegd binnen de tijdsduur die nodig is voor het aftasten van een frame. 50 De relatie tussen de afstand d1 en een afstand d2 (hetgeen de lengte is van het cameravenster 12 in de bewegingsrichting van de vezelplaat 10) moet worden ingesteld op d1 < Daardoor wordt verzekerd dat de afstand die door de enkelzijdig beklede vezelplaat 10 wordt afgelegd vanaf het begin van de aftasting door de eerste cameravenster 12 tot aan het einde van de aftasting door de derde cameravenster niet groter zal zijn dan de afstand d2. Op deze wijze blijft er, gezien in de verplaatsingsrichting van de vezel-55 plaat, geen gebied over dat niet is afgetast.

Figuur 4 toont de onderlinge relatie van de signalen. De klokpulssignalen C worden gegenereerd voor eik beeldelement. Twee verticale synchronisatiesignalen V worden gegenereerd afhankelijk van het aantal horizontale synchronisatiesignalen H voor een frame. Een stroboscooptrekkersignaal S en een ovemeem-signaal E worden gegenereerd per twee verticale synchronisatiesignalen V. De stroboscooptrekkersignalen S worden gesynchroniseerd met de eerste pulsen van de verticale synchronisatiesignalen V, terwijl de ovemeemsignalen E worden gesynchroniseerd met de tweede. Elk ovemeemsignaal E wordt uitgezonden in 5 responsie op een ovemeeminstructiesignaal h van een microcomputer 5.

Als in responsie op de bovengenoemde signalen de stroboscoop 1 lichtflitsen uitzendt, dan kunnen de beeldopneemeenheden 3 een schaduwafbeelding opnemen. De beeldsignalen a voor een veld, afgetast door het horizontale synchronisatiesignaal H en de eerste puls van het verticale synchronisatiesignaal V worden doorgestuurd via de ovemeemschakeling 13. Omdat de beeldopneemeenheden 3 worden gewisseld 10 via de ovemeemsignalen E, gesynchroniseerd met de tweede pulsen van de verticale synchronisatiesignalen V worden de beeldsignalen voor het resterende deel van het veld niet doorgestuurd. Alleen de beeldsignalen a voor een half frame, opgenomen tijdens de eerste helft van de aftastprocedure, worden doorgestuurd via de ovemeemschakeling 13.

Alhoewel het de voorkeur verdient om de beeldsignalen voor een geheel frame over te nemen teneinde 15 een hogere resolutie te verkrijgen is het wenselijker om alleen de beeldsignalen van een half frame op de boven beschreven wijze door te sturen omdat het daardoor mogelijk is de aftasttijd voor het resterende halve frame te gebruiken voor de discriminatie tussen defecte en niet-defecte gebieden, zodat het mogelijk is om de detectiesnelheid te vergroten. De verslechterende invloed op de resolutie is nagenoeg verwaarloosbaar.

20 De beeldsignalen a worden ingevoerd in een differentiërende schakeling 14 die niet essentieel is maar die aangebracht kan worden om variaties in de signalen te extraheren en de detectienauwkeurigheid te verbeteren.

De beeldsignalen b die afkomstig zijn van de differentiërende schakeling 14, worden ingevoerd in een comparator 4 waaraan tevens een drempelwaardeniveau l vanaf de microcomputer 5 wordt toegevoerd en 25 waarin de beeldsignalen b worden omgevormd tot binair gecodeerde signalen d waarbij wordt gerefereerd aan het drempelwaardeniveau l.

Een teller 6 stelt het aantal binair gecodeerde signalen d voor elke beeldelementlijn (een horizontale aftastiijn), waarbij het aantal gelijk is aan het aantal stroken. De tellerstand N0' wordt ingelezen in de microcomputer 5 in responsie op een horizontaal synchronisatiesignaal H.

30 Elk ovemeeminstructiesignaal h wordt uitgezonden vanaf de microcomputer 5 in responsie op de tweede puls van het verticale synchronisatiesignaal V nadat de tellerwaarde N0' voor een veld is ingelezen in de microcomputer 5.

Gedurende deze operatie kan de microcomputer 5 een vensterinstelschakeling 15 voeden met een toewijzingssignaal e teneinde het gebied, dat wordt geteld in het gebied dat is afgetast door het camera-35 venster 12 van elke beeldopneemeenheid 3 te specificeren. De vensterinstelschakeling 15 ontvangt de klokpulssignalen C, de horizontale synchronisatiesignalen H en verticale synchronisatiesignalen V van de schakeling 11. In responsie op deze signalen en op het toewijzingssignaal e telt de teller 6 het aantal binair gecodeerde signalen voor alleen het gespecificeerde gebied en geeft de tellerstand N0' af aan de microcomputer 5.

40 Teneinde de beeldsignalen b voor de defecte gebieden te bewaken is een bewakingsstelsel 21 aangebracht voorzien van een eerste geheugen 16 en een tweede geheugen 17, een ovemeemschakeling 18, een poort 19 en een monitorbeeldschermeenheid 20. Een ovemeemsignaal f van de microcomputer 5 schakelt tussen het eerste geheugen 16 en het tweede geheugen 17 teneinde het beeldsignaal b op te bergen en dit via de poort 19 weer te geven op de monitorbeeldscheimeenheid 20. Als er geen ovemeem-45 signaal f wordt geleverd dan worden de beeldsignalen b continu opgeslagen in het eerste geheugen 16 en weergegeven op de monitorbeeldschermeenheid 20.

In de figuren is een stuureenheid aangeduid met 22, en deze stuureenheid wordt gebruikt voor het instellen van een maximaal toelaatbaar aantal N1t een maximaal toelaatbaar aantal N2 voor foutieve aftastlijnen en een maximaal toelaatbaar geaccumuleerd fouten aantal N3 in de microcomputer.

50 Het maximaal toelaatbare aantal N1 duidt op het maximaal toelaatbare verschil tussen een vooraf ingesteld normaal aantal N0 strepen en een weikelijk geteld aantal N0' strepen in een horizontale aftastiijn.

Als achtereenvolgens een aantal aftastlijnen verschijnt en voor elk daarvan is er een verschil tussen het werkelijk getelde aantal strepen N0' en een vooraf ingesteld nominaal aantal N0, dat wil zeggen IN0' - N0I is groter dan N1t dan wordt dit beoordeeld als zijnde het gevolg van scheuren, luchtbellen of vlekken en wordt 55 het afgetaste gebied als "defect” aangemerkt.

Het maximaal toelaatbare aantal N2 voor het aantal foutieve aftastlijnen is het maximaal toelaatbare aantal aftastlijnen dat telkens achtereenvolgens in de afbeelding van een veld mag optreden en waarbij voor elk waarvan de maximaal toelaatbare waarde N1 wordt overschreden. Als het aantal van dergelijke aftastlijnen ligt onder N2 dan wordt het af getaste gebied beoordeeld als ’’niet defect”. Dergelijke aftastlijnen zullen in het volgende ’’foutieve aftastlijnen” worden genoemd.

Zelfs als een ”goed”-beslissing wordt genomen op grond van het feit dat het aantal foutieve aftastlijnen 5 dat achtereenvolgens verschijnt, ligt onder het maximaal toelaatbare aantal N2, dan kunnen toch grote defecten geconcentreerd zijn in een zeer klein gebied, zodat het verschil IN0' - N0I te groot is om als "niet defect” te worden beschouwd. Als derhalve een aantal opeenvolgende foutieve aftastlijnen verschijnt, elk met een overschrijding van N1( dan verdient het de voorkeur om het verschil IN0' - N0I te bepalen voor elke aftastlijn en de vastgestelde successievelijke verschilwaarden te accumuleren. Het afgetaste gebied wordt 10 als ’’defect” aangemerkt indien de geaccumuleerde waarde een vooraf bepaalde waarde overschrijdt. De bovengenoemde maximaal toelaatbare geaccumuleerde foutwaarde N3 is het maximaal toelaatbare aantal voor het aantal dat wordt verkregen door het accumuleren van het verschil IN0' - N0I voor de opeenvolgende aftastlijnen indien achtereenvolgens een aantal aftastlijnen optreden in elk waarvan de waarde N1 wordt overschreden.

15 Afhankelijk van de mate van uitbreiding van de defecten waarbij een product aanvaard kan worden als "niet defect”, kunnen zowel N2 als N3 in beschouwing worden genomen bij het discrimineren van niet defecte gebieden ten opzichte van defecte gebieden of kan een van de twee in beschouwing worden genomen.

Er kunnen diverse andere werkwijzen worden toegepast om onderscheid te maken tussen niet-defect en 20 defect. In de praktijk worden de waarden N1t N2 en N3 tevoren ingesteld, rekening houdend met de mate van defecten waarbij een product als ’’niet defect” kan worden aangemerkt of rekening houdend met een traject waarin een besturingsfout kan optreden.

In het volgende zal worden beschreven hoe de microcomputer 5 functioneert voor het discrimineren van eventuele defecte gebieden. Een van de beeldopneemeenheden 3 wordt gebruikt voor het registreren van 25 een normaal aantal strepen (de voorinstelwaarde N0) aanwezig in een afbeelding van een veld indien er geen defecte gebieden in het golfmedium aanwezig zijn en daarmee wordt de microcomputer 5 tevoren gevoed met de voorinstelwaarde. De maximale toelaatbare waarden N,, N2 en N3 worden ook ingevoerd via de stuureenheid 22.

in de microcomputer 5 wordt de telwaarde N0' ingevoerd vanaf de teller 6 en uitgelezen (stap 1 in figuur 30 5) om deze te vergelijken met de voorstelinwaarde N0 (stap 2). Vervolgens wordt beslist of het verschil IN0' - N0I al dan niet groter is dan de maximaal toelaatbare waarde Nt (stap 3). Indien dit zo is dan wordt een foutaftastlijnteller opgehoogd (stap 4). Beoordeeld wordt daarna of het geïncrementeerde aantal foutaftast-lijnen N2' groter is dan het maximaal toelaatbare aantal N2 (stap 5). Indien het kleiner is dan wordt de verschilwaarde IN0' - N0I geaccumuleerd door een foutaccumulatieteller (stap 6). Dan wordt beslist of de 35 geaccumuleerde foutwaarde Ns' groter is dan de maximaal toelaatbare waarde N3 (stap 7). Als ze kleiner is dan wordt een datateller geïncrementeerd (stap 8). Vervolgens wordt de geïncrementeerde waarde in de datateller vergeleken met het aantal aftastlijnen voor een veld om te beslissen of het onderzoek van het ene veld al dan niet is beëindigd (stap 9). Indien dit niet zo is dan wordt de discriminatieprocedure voor de volgende aftastlijn vanaf het begin herhaald.

40 In stap 3 worden, telkens als het verschil tussen de voorinstelwaarde N0 en de getelde waarde N0', dat wil zeggen IN0' - N0I, kleiner is dan de maximaal toelaatbare waarde Nv zowel de foutaftastlijnteller als de foutaccumulatieteller teruggesteld (stap 10). Vervolgens wordt de datateller geïncrementeerd.

Als in stap 5 het aantal foutaftastlijnen N2' groter is dan het maximaal toelaatbare aantal N2, hetgeen aangeeft dat er teveel fout-aftastlijnen achtereenvolgens zijn opgetreden, dan zal het afgetaste gebied als 45 "defect” worden aangemerkt, oordelend dat er defectfactoren aanwezig zijn over een breed gebied zelfs indien de verschilwaarde IN0' - N0I voor elke foutaftastlijn naar verhouding klein is. In dit geval gaat het stelsel over naar de foutcorrectieroutine (stap 11). Indien in stap 7 de geaccumuleerde foutwaarde N3' groter is dan de maximaal toelaatbare waarde N3', hetgeen suggereert dat er tamelijk grote defecten aanwezig zijn in een gelimiteerd gebied zelfs indien het aantal N2' foutaftastlijnen relatief klein is, dan gaat 50 de procedure over naar de foutcorrectieroutine (stap 11).

De microcomputer 5 zendt een defect signaal g en een monitorgeheugenschakeling-wisselsignaal f uit voor het starten van de foutcorrectie. De bovengenoemde signalen veroorzaken een alarm of zorgen ervoor dat het tweede geheugen 17 van het bewakingsstelsel 21 tijdelijk de beeldsignalen opslaat om het beeld van het defecte gedeelte weer te geven op de monitorbeeldschermeenheid 20.

55 Bij voltooiing van de foutcorrectie en de discriminatiestappen keert de procedure terug naar het startpunt (RET) voor een volgende detectie-operatie.

Als, zoals getoond is in figuur 6, de beeldopneemeenheden 3' voorzien zijn van zeer snel werkende

Claims (2)

1. 5 De tweede uitvoeringsvorm die getoond is in figuur 7 is in hoofdzaak gelijk aan de eerste uitvoeringsvorm met uitzondering van het feit dat een gesynchroniseerde cursorgeneratorschakeling 8 en een foutdiscrimina-torschakeling 9 zijn aangebracht tussen de comparator 4 en de teller 6. De beeldopneemeenheden 3' die voorzien zijn van sluiters, kunnen worden gebruikt in deze uitvoeringsvorm net zoals in de eerste uitvoeringsvorm.
2. 10 De gesynchroniseerde cursorgeneratorschakeling 8 genereert een cursorsignaal j dat gesynchroniseerd is met een binair gecodeerd signaal d dat uitgezonden wordt door de comparator 4 (zie figuur 8). Het cursorsignaal d is een pulssignaal met een periode T die langer is dan een vaste periode t van het binair gecodeerde signaal d indien dit normaal is en is korter dan de periode 2t. Het cursorsignaal j wordt ingevoerd in de foutdiscriminatorschakeling 9 die de aanwezigheid waarneemt 15 van het cursorsignaal j teneinde een foutsignaal K uit te zenden indien het cursorsignaal j wordt onderbroken. De teller 6 telt het foutsignaal k en voert de tellerwaarde N0' in de computer 5 in. De discriminatie-procedure in de microcomputer 5 is in deze uitvoeringsvorm gelijk aan hetgeen getoond is in figuur 5 met uitzondering van het feit dat de voorstelinwaarde N0 is vervangen door een andere waarde N01. In deze 20 uitvoeringsvorm wordt namelijk een maximaal toelaatbaar aantal foutsignalen K dat in een aftastlijn aanwezig kan zijn, vooringesteld als N01 en het getelde aantal N0' foutsignalen K wordt vergeleken met N01 teneinde te beslissen of dit toelaatbaar is of niet. Derhalve is het stroomschema voor de tweede uitvoeringsvorm alleen verschillend van het stroomschema uit figuur 5 vanwege het feit dat N0 is vervangen door N01. 25 Inrichting voor het detecteren van fouten in een materiaalbaan van een enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat terwijl deze wordt voortbewogen, welke inrichting is voorzien van: 30 een lichtbron die is aangebracht nabij het bewegingstraject van de genoemde materiaalbaan teneinde licht te stralen naar het gegolfde oppervlak van de genoemde materiaalbaan teneinde een uit strepen bestaande afbeelding te verkrijgen, afbeeldingsopneemmiddelen voor het aftasten van de strookvormige afbeelding binnen een vooraf bepaalde periode via een aftastmethode, die werkt met in elkaar grijpende halve frames, in een richting 35 loodrecht op de strepen van de afbeelding teneinde de afbeelding om te vormen in beeldsignalen en de beeldsignalen op een tijdseriële wijze gesynchroniseerd met de genoemde periode ter beschikking te stellen; comparatormiddelen voor het omvormen van de genoemde beeldsignalen in binair gecodeerde signalen waarvan het aantal correspondeert met het aantal strepen; 40 een teller voor het tellen van de binair gecodeerde signalen; en een computer voor het vergelijken van de genoemde teilenwaarde met een vooraf bepaalde waarde teneinde fouten in de enkelzijdig beklede golfvormige vezelplaat te detecteren, gekenmerkt door de aanwezigheid van gesynchroniseerde cursorgeneratormiddelen (8) voor het genereren van cursor-signalen (j) die gesynchroniseerd zijn met de genoemde binair gecodeerde signalen (d) en die een vooraf 45 bepaalde breedte (T) hebben, een foutdiscriminatormiddel (9) voor het ontvangen van de genoemde cursorsignalen (j) teneinde fouten te discrimineren en foutsignalen (k) te produceren, waarbij de genoemde tellermiddelen (6) deze foutsignalen tellen. Hierbij 5 bladen tekening