PL218537B1 - Pochodna chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu, sposób wytwarzania jej pojedynczych enancjomerów (R) i (S) albo mieszanin tych enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli i związków pośrednich, zawierająca ją kompozycja oraz zastosowanie tej pochodnej - Google Patents

Pochodna chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu, sposób wytwarzania jej pojedynczych enancjomerów (R) i (S) albo mieszanin tych enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli i związków pośrednich, zawierająca ją kompozycja oraz zastosowanie tej pochodnej

Info

Publication number
PL218537B1
PL218537B1 PL376224A PL37622403A PL218537B1 PL 218537 B1 PL218537 B1 PL 218537B1 PL 376224 A PL376224 A PL 376224A PL 37622403 A PL37622403 A PL 37622403A PL 218537 B1 PL218537 B1 PL 218537B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
dihydroimidazole
hydrochloride
thionium
aminoethyl
group
Prior art date
Application number
PL376224A
Other languages
English (en)
Other versions
PL376224A1 (pl
Inventor
David Alexander Learmonth
Da Silva Patricio Manuel Vieira Araujo Soares
Alexander Beliaev
Original Assignee
Portela & C A
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from GB0223719A external-priority patent/GB2393958A/en
Application filed by Portela & C A filed Critical Portela & C A
Publication of PL376224A1 publication Critical patent/PL376224A1/pl
Publication of PL218537B1 publication Critical patent/PL218537B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F7/00Compounds containing elements of Groups 4 or 14 of the Periodic System
    • C07F7/02Silicon compounds
    • C07F7/08Compounds having one or more C—Si linkages
    • C07F7/18Compounds having one or more C—Si linkages as well as one or more C—O—Si linkages
    • C07F7/1804Compounds having Si-O-C linkages
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D405/00Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom
    • C07D405/02Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings
    • C07D405/04Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings directly linked by a ring-member-to-ring-member bond
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/335Heterocyclic compounds having oxygen as the only ring hetero atom, e.g. fungichromin
    • A61K31/35Heterocyclic compounds having oxygen as the only ring hetero atom, e.g. fungichromin having six-membered rings with one oxygen as the only ring hetero atom
    • A61K31/352Heterocyclic compounds having oxygen as the only ring hetero atom, e.g. fungichromin having six-membered rings with one oxygen as the only ring hetero atom condensed with carbocyclic rings, e.g. methantheline 
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/695Silicon compounds
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/04Inotropic agents, i.e. stimulants of cardiac contraction; Drugs for heart failure
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/12Antihypertensives
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D233/00Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings
    • C07D233/54Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D233/66Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D233/84Sulfur atoms
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D311/00Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only hetero atom, condensed with other rings
    • C07D311/02Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only hetero atom, condensed with other rings ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D311/04Benzo[b]pyrans, not hydrogenated in the carbocyclic ring
    • C07D311/58Benzo[b]pyrans, not hydrogenated in the carbocyclic ring other than with oxygen or sulphur atoms in position 2 or 4
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D409/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D409/02Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D409/04Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings directly linked by a ring-member-to-ring-member bond
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y02TECHNOLOGIES OR APPLICATIONS FOR MITIGATION OR ADAPTATION AGAINST CLIMATE CHANGE
    • Y02PCLIMATE CHANGE MITIGATION TECHNOLOGIES IN THE PRODUCTION OR PROCESSING OF GOODS
    • Y02P20/00Technologies relating to chemical industry
    • Y02P20/50Improvements relating to the production of bulk chemicals
    • Y02P20/55Design of synthesis routes, e.g. reducing the use of auxiliary or protecting groups

Abstract

Opisano związki o wzorze (I) i sposób ich wytwarzania, gdzie X oznacza CH<sub>2</sub>, O lub S, a n oznacza liczbę 1, 2 lub 3, pod warunkiem, że jeśli X oznacza CH<sub>2</sub>, to n nie oznacza liczby 1. Związki te mają potencjalnie wartościowe właściwości farmaceutyczne do leczenia chorób sercowo-naczyniowych takich, jak nadciśnienie i chroniczna niewydolność serca.

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu, sposobu wytwarzania jej pojedynczych enancjomerów (R) i (S) albo mieszanin tych enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli oraz związków pośrednich, kompozycji zawierającej tę pochodną oraz zastosowania tej pochodnej. Pochodna ta działa jako obwodowo selektywny inhibitory β-hydrolazy dopaminowej.
W ostatnich latach zainteresowanie rozwojem inhibitorów β-hydrolazy dopaminowej (ΌβΗ) skupiało się na hipotezie, że hamowanie tego enzymu może zapewnić znaczącą kliniczną poprawę u pacjentów cierpiących na zaburzenia sercowo-naczyniowe, takie jak nadciśnienie lub przewlekła niewydolność serca. Racjonalną podstawę stosowania inhibitorów DβH oparto na ich zdolności do hamowania biosyntezy noradrenaliny, którą uzyskuje się przez enzymatyczne hydroksylowanie dopaminy. Aktywacja układów neurohumoralnych, a przede wszystkim współczulnego układu nerwowego, jest głównym objawem klinicznym zastoinowej niewydolności serca (W.W. Parmley, Clinical Cardiology, 18:440-445, 1995). U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca występują podwyższone stężenia noradrenaliny w osoczu (T.B. Levine i in., Am. J. Cardiol., 49:1659-1666, 1982), zwiększony wypływ z układu ośrodkowo-współczulnego (W.N. Leimbach i in., Circulation, 73:913-919, 1986) oraz zwiększony wyciek noradrenaliny sercowo-nerkowej (G.J. Hasking i in., Circulation, 73:615-621, 1966). Przedłużona i nadmierna ekspozycja mięśnia sercowego na noradrenalinę może prowadzić do ujemnej regulacji receptorów βι-adrenergicznych w sercu, przebudowy lewej komory, arytmii i martwicy, z których wszystkie mogą zmniejszyć czynnościową integralność serca. Pacjenci z zastoinową niewydolnością serca, u których występują wysokie stężenia noradrenaliny w osoczu, na ogół mają również najbardziej niekorzystne rokowania długoterminowe (J.N. Cohn i in., Engl. J. Med., 311:819-823, 1984). Istotne znaczenie ma obserwacja, że stężenia noradrenaliny w osoczu są już podwyższone u bezobjawowych pacjentów bez widocznej niewydolności serca, co pozwala przewidzieć następującą później umieralność i zachorowalność (CR. Benedict i in., Circulation, 94:690-697, 1996). Sugeruje to, że aktywowana energia współczulna nie jest jedynie klinicznym markerem zastoinowej niewydolności serca, ale może przyczyniać się do postępującego pogarszania się choroby.
Hamowanie funkcji nerwu współczulnego antagonistami receptorów adrenergicznych okazało się obiecującym podejściem, jednakże znaczna cześć pacjentów nie toleruje natychmiastowej degradacji hemodynamicznej, która towarzyszy leczeniu β-blokerem (M.A. Pfeffer i in., N. Engl. J. Med., 334:1396-7, 1996). Alternatywną strategią bezpośredniego modulowania funkcji nerwu współczulnego jest zmniejszenie biosyntezy noradrenaliny przez hamowanie DβH, enzymu odpowiedzialnego za konwersję dopaminy w noradrenalinę w nerwach współczulnych. Podejście takie ma kilka zalet obejmujących stopniowe modulowanie w przeciwieństwie do gwałtownego hamowania układu współczulnego i prowadzi do zwiększonego wydzielania dopaminy, co może poprawić funkcję nerek, taką jak rozszerzenie naczyń nerkowych, diureza i wydalanie sodu z moczem. Tak więc, inhibitory DβH mogą dostarczyć znacznych korzyści w porównaniu z konwencjonalnymi β-blokerami.
Do tej pory w literaturze opisano kilka inhibitorów DβH. Stwierdzono, że wczesne przykłady pierwszej i drugiej generacji, takie jak disulfiram (M. Goldstein i in., Life Sci., 3:763, 1964) i ditiokarbaminian dietylu (W. Lippmann i in., Biochem. Pharmacol., 18: 2507, 1969) lub kwas fusarowy (H. Hidaka, Nature, 231, 1971) oraz aromatyczne tiomoczniki i alkilotiomoczniki (G.A. Johnson i in., J. Pharmacol. Exp. Ther., 171:80, 1970) mają niewielką moc, wykazują słabą selektywność wobec DβH i powodują toksyczne działania uboczne. Stwierdzono jednakże, że dużo silniejsze działanie ma trzecia generacja inhibitorów DβΗ, takich jak na przykład nepikastat (RS-25560-197, IC50 9 nM) (W.C. Stanley i in., Br. J. Pharmacol., 121:1803-1809, 1997), który poddano wczesnym badaniom klinicznym. Aczkolwiek nie jest on obarczony niektórymi problemami towarzyszącymi pierwszej i drugiej generacji inhibitorów DβH, ważnym odkryciem było stwierdzenie, że nepikastat przekracza barierę krew-mózg (BBB), a tym samym jest zdolny do działania zarówno ośrodkowego, jak i obwodowego, co może prowadzić do niepożądanych i potencjalnie poważnych działań ubocznych leku na CNS. A zatem, nadal istnieje niespełnione zapotrzebowanie kliniczne na silny, nietoksyczny i obwodowo selektywny inhibitor DβH, który można byłoby stosować do leczenia niektórych zaburzeń sercowonaczyniowych. Inhibitor DβH o podobnym, lub nawet silniejszym działaniu niż nepikastat, ale pozbawiony działania na CNS (niezdolność do przekraczania BBB), zapewniłby znaczną poprawę w stosunku do opisanych do tej pory w literaturze inhibitorów DβH.
PL 218 537 B1
Twórcy niniejszego wynalazku nieoczekiwanie stwierdzili, że wprowadzenie pewnych heteroatomów do pierścienia karbocyklicznego i/lub wydłużenie aminoalkilowego łańcucha bocznego w podstawowej strukturze nepikastatu prowadzi do serii związków o znacznym i zdecydowanym działaniu oraz potencjalnej użyteczności do hamowania DpH. Wiele spośród tych związków wykazuje silniejsze działanie i znacznie zmniejszony dostęp do mózgu, a zatem są one silnymi i obwodowo selektywnymi inhibitorami DpH.
Tak więc, niniejszy wynalazek dotyczy pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu o ogólnym wzorze I:
w którym R1, R2 i R3 są takie same lub różne i oznaczają atomy wodoru, atomy halogenów, grupę alkilową, alkiloksylową, hydroksylową, nitrową, aminową, alkilokarbonyloaminową, alkiloaminową lub dialkiloaminową; R4 oznacza wodór, grupę alkilową lub alkiloarylową; X oznacza CH2, atom tlenu lub atom siarki; n oznacza 2 lub 3; oraz jego pojedyncze enancjomery (R) i (S) lub mieszaniny enancjomerów i jego farmaceutycznie dopuszczalne sole; przy czym określenie alkil oznacza łańcuchy węglowodorowe, proste lub rozgałęzione, zawierające od jednego do sześciu atomów węgla, ewentualnie podstawione przez grupę arylową, alkoksylową, halogen, grupę alkoksykarbonylową lub hydroksykarbonylową; określenie aryl oznacza grupę fenylową lub naftylową, ewentualnie podstawioną przez grupę alkiloksylową, halogen lub grupę nitrową; a określenie halogen oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
Jeśli nie stwierdzono inaczej, stosowane w niniejszym opisie określenie „alkil (samo lub w kombinacji z innymi resztami) oznacza łańcuch węglowodorowy, prosty lub rozgałęziony, zawierający od jednego do sześciu atomów węgla, ewentualnie podstawiony przez grupę arylową, alkoksylową, halogen, grupę alkoksykarbonylową lub hydroksykarbonylową; określenie „aryl (samo lub w kombinacji z innymi resztami) oznacza grupę fenylową lub naftylową, ewentualnie podstawioną przez grupę alkoksylową, halogen lub grupę nitrową; a określenie „halogen oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
Zgodnie z korzystną postacią wykonania niniejszego wynalazku przedmiotem wynalazku jest pochodna, którą jest:
chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-chroman-3-ylo-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-fluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-fluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,7-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,7,8-trifluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-chloro-8-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksy-8-chloro-chroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-nitrochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
PL 218 537 B1 chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-nitrochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-[6-(acetyloamino)chroman-3-ylo]-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-chroman-3-ylo-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksy-7-benzylochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(3-aminopropylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (S)-5-(3-aminopropylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R,S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksytiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R,S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksytiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-benzyloaminoetylo)-1-(6-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-benzyloaminoetylo)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; lub chlorowodorek (R)-1-chroman-3-ylo-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu. Szczególnie korzystne pochodne według niniejszego wynalazku stanowią: (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, a zwłaszcza chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu, (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, a zwłaszcza chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu, (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, a zwłaszcza chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu, (R)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, a zwłaszcza chlorowodorek (R)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
((S)-5-(3-aminopropylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, a zwłaszcza chlorowodorek ((S)-5-(3-aminopropylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu, (R)-5-(3-aminopropylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól, a zwłaszcza chlorowodorek (R)-5-(3-aminopropylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
Zgodnie z innym aspektem niniejszy wynalazek obecny dotyczy sposobu wytwarzania pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu o wzorze I. Niektóre związki o wzorze II, w którym X oznacza metylen (CH2), tlen lub siarkę, są znane z literatury (G.R. Martinez i in., patent USA nr 5,538,988, 23 lipca 1996; M. Eriksson, międzynarodowe zgłoszenie patentowe PCT, WO 9959988A1, 25 listopada 1999; N. Napoletano, międzynarodowe zgłoszenie patentowe PCT, WO 9608489A1, 21 marca 1996; N. Sarda i in., Tetrahedron Lett., 17:271-272, 1976; M. Al Neirabeyeh i in., Eur. J. Med. Chem., 26:497-504, 1991), a inne można wytworzyć sposobami znanymi specjalistom w tej dziedzinie techniki. Związki o wzorze II są chiralne, a zatem wzór II przedstawia obydwa optycznie czyste pojedyncze enancjomery (R) i (S) lub mieszaniny enancjomerów.
PL 218 537 B1
Dlatego też, zgodnie z kolejnym aspektem, niniejszy wynalazek dostarcza sposobu wytwarzania pojedynczych enancjomerów (R) lub (S) albo mieszanin enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu o wzorze I,
w którym R1, R2, R3, R4 oraz n mają takie same znaczenia jak określone powyżej, który to sposób obejmuje reakcję pojedynczych enancjomerów (R) lub (S) lub mieszanin enancjomerów związku o wzorze II
w którym X oznacza CH2, tlen lub siarkę; R1, R2, R3, są takie same lub różne i oznaczają atomy wodoru, atomy halogenów, grupę alkilową, alkiloarylową, alkiloksylową, hydroksylową, nitrową, alkilokarbonyloaminową, alkiloaminową lub dialkiloaminową, ze związkiem o wzorze III,
w którym (1) wówczas, gdy n oznacza 2 R4 oznacza wodór, grupę alkilową lub grupę alkiloarylową, R5 oznacza grupę organosililową, a R6 oznacza grupę ochronną dla grupy aminowej;
(2) a wówczas, gdy n oznacza 3, R5 oznacza grupę organosililową, a NR4R6 oznaczają grupę ftalimidową;
a grupą ochronną dla grupy aminowej jest grupa alkilokarbaminianowa lub alkiloarylokarbaminianowa, z rozpuszczalną w wodzie solą tiocyjanianową, w obecności organicznego kwasu w obojętnym rozpuszczalniku, a następnie odblokowanie przejściowych produktów o wzorze IV-VII:
PL 218 537 B1
przy czym jako rozpuszczalną w wodzie sól tiocyjanianową stosuje się tiocyjanian metalu alkalicznego lub tiocyjanian tetraalkiloamoniowy, zaś określenie alkil oznacza łańcuchy węglowodorowe, proste lub rozgałęzione, zawierające od jednego do sześciu atomów węgla, ewentualnie podstawione przez grupę arylową, alkoksylową, halogen, grupę alkoksykarbonylową lub hydroksykarbonylową; określenie aryl oznacza grupę fenylową lub naftylową, ewentualnie podstawioną przez grupę alkiloksylową, halogen lub grupę nitrową; a określenie halogen oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
W korzystnej postaci wykonania jako grupę organosililową stosuje się grupy trialkilosililową, trifenylosililową, fenylodialkilosililową, tert-butylodimetylosililową lub alkilodifenylosililową.
Szczególnie korzystnie jako R6 grupę ochronną dla grupy aminowej stosuje się karbaminian t-butylu, a X oznacza atom tlenu albo atom siarki.
Odpowiednie tiocyjaniany metali alkalicznych obejmują tiocyjaniany sodu, litu i cezu, ale korzystny jest tiocyjanian potasu.
Związek o wzorze III, w którym n oznacza 1, jest znany (E. Wolf i in., Can. J. Chem., 75:942-948, 1997), a związki o wzorze III, w którym n oznacza 2 lub 3 są związkami nowymi, które mogą być wytworzone przez specjalistów w tej dziedzinie techniki (patrz przykłady).
Korzystne grupy ochronne dla grupy hydroksylowej (R5) obejmują grupy organosililowe, takie jak wybrane spośród grupy trialkilosililowej, trifenylosililowej, fenylodialkilosililowej lub alkilodifenylosililowej. Szczególnie korzystna jest grupa tert-butylodimetylosililowa (TBDMS).
Korzystne grupy ochronne dla grupy aminowej (R6) obejmują karbaminiany, takie jak karbaminiany alkilowe, zwłaszcza karbaminian t-butylu (Boc) i karbaminiany alkiloarylowe.
Reakcję można prowadzić stosując niewielki nadmiar związku o wzorze III i tiocyjanianu potasu (korzystnie 1,1-1,3 równoważnika).
Wynalazek dostarcza również związków o wzorze II,
w którym R1, R2, R3, mogą być takie same lub różne i oznaczają atom wodoru lub atom fluoru, przy czym co najmniej jeden spośród R1, R2, R3 oznacza atom fluoru, a X oznacza atom tlenu lub siarki.
W korzystnej postaci wykonania, X oznacza atom tlenu lub siarki. Szczególnie korzystnym związkiem o wzorze II jest (R)-6,8-difluoro-3,4-dihydro-2H-1-benzopirano-3-amina.
Niniejszy wynalazek dotyczy również związku o wzorze III,
w którym (1) wówczas, gdy n oznacza 2 R4 oznacza wodór, grupę alkilową lub grupę alkiloarylową, R5 oznacza grupę organosililową, a R6 oznacza grupę ochronną dla grupy aminowej;
PL 218 537 B1 (2) a wówczas, gdy n oznacza 3, R5 oznacza grupę organosililową, a NR4R6 oznaczają grupę ftalimidową;
a grupą ochronną dla grupy aminowej jest grupa alkilokarbaminianowa lub alkiloarylokarbaminianowa, i gdzie określenie „alkil oznacza łańcuch węglowodorowy, prosty lub rozgałęziony, zawierający od jednego do sześciu atomów węgla, ewentualnie podstawiony przez grupę arylową, alkoksylową, halogen, grupę alkoksykarbonylową lub hydroksykarbonylową; określenie „aryl oznacza grupę fenylową lub naftylową, ewentualnie podstawioną przez grupę alkoksylową, halogen lub grupę nitrową; a określenie „halogen oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
Reakcję można prowadzić w zasadniczo obojętnym rozpuszczalniku (korzystnie w octanie etylu) i w różnych temperaturach (korzystnie w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika). Korzystne organiczne kwasy obejmują kwas octowy.
Korzystnie, grupą organosililową jest grupa trialkilosililowa, trifenylosililowa, fenylodialkilosililowa, tert-butylodimetylosililowa lub alkilodifenylosililowa.
W szczególnie korzystnej postaci wykonania wynalazku grupa ochronna dla grupy aminowej R6 oznacza karbaminian t-butylu.
Korzystne związki o wzorze III według niniejszego wynalazku stanowią 2-[5-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-4-oksopentylo]izoindolo-1,3-dion, ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]benzylokarbaminowego, ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]metylokarbaminowego.
Gdy stosuje się związki o wzorze III, w którym n oznacza 2, i gdy R4 oznacza wodór, mieszaninę przejściowych produktów o wzorach V i VI poddaje się reakcji z kwasem solnym w octanie etylu, z wytworzeniem odpowiednich pojedynczych związków o wzorze I (schemat 1); a gdy R4 oznacza alkil (również alkil podstawiony przez aryl), pojedynczy przejściowy produkt o wzorze V poddaje się reakcji z kwasem solnym w octanie etylu i uzyskuje się związki o wzorze I.
Gdy stosuje się związki o wzorze III, w którym n oznacza 3, wówczas przejściowy związek o wzorze VII traktuje się następnie borowodorkiem sodu w odpowiednim układzie rozpuszczalników, a następnie kwasem octowym w celu usunięcia ftalimidowej grupy ochronnej dla grupy aminowej, jak opisano w literaturze (Osby i in., Tetrahedron Lett., 1984, 25(20), 2093-2096), i uzyskuje się związki o wzorze I (schemat 2). Otrzymane związki o wzorze I mają dobrą czystość, ale w razie potrzeby można je rekrystalizować z odpowiedniego rozpuszczalnika.
PL 218 537 B1
Kolejnym przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja farmaceutyczna zawierająca składnik aktywny oraz farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze, która jako składnik aktywny zawiera terapeutycznie skuteczną ilość pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu według wynalazku .
W celu wytworzenia kompozycji farmaceutycznych związków o wzorze I, obojętne farmaceutycznie dopuszczalne nośniki miesza się ze związkami aktywnymi. Farmaceutycznie dopuszczalne nośniki mogą być stałe lub ciekłe. Stałe postaci preparatów obejmują proszki, tabletki, dyspergowalne granulki i kapsułki. Stałym nośnikiem może być jedna lub więcej substancji, które mogą również pełnić funkcję rozcieńczalników, substancji smakowo-zapachowych, solubilizatorów, substancji poślizgowych, substancji zawieszających, substancji wiążących lub substancji ułatwiających rozpadanie się tabletki; można również stosować substancję do kapsułkowania.
Korzystnie, preparat farmaceutyczny jest w postaci dawki jednostkowej, np. opakowanego preparatu, przy czym opakowanie takie zawiera odrębne ilości preparatu, takiego jak opakowane tabletki, kapsułki lub proszki w fiolkach lub ampułkach.
Wynalazek dotyczy również związku według wynalazku do stosowania jako lek.
Zgodnie z kolejnym aspektem, niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia zaburzeń, w których terapeutyczną korzyść uzyskuje się przez zmniejszenie hydroksylacji dopaminy do noradrenaliny.
Zgodnie z jeszcze kolejnym aspektem, niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia pacjenta z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi.
Zgodnie z jeszcze kolejnym aspektem, niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia nadciśnienia lub przewlekłej niewydolności serca.
PL 218 537 B1
Zgodnie z jeszcze kolejnym aspektem, niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu według wynalazku do wytwarzania leku stosowania do hamowania β-hydroksylazy dopaminowej.
Dawki mogą się zmieniać w zależności od wymagań dla danego pacjenta, zaawansowania choroby i konkretnego stosowanego związku. Dla wygody, łączną dawkę dzienną można podzielić i podawać w częściach w ciągu dnia. Zakłada się, że najbardziej odpowiednie jest podawanie raz lub dwa razy dziennie. Specjalista w dziedzinie medycyny będzie w stanie wyznaczyć właściwą dawka w zależności od konkretnego zapotrzebowania.
Materiały i metody
Badania in vitro
Aktywność D3H oceniano przez zdolność do β-hydroksylacji dopaminy do noradrenaliny, jak opisano uprzednio (K. Kojima, S. Parvez i T. Nagatsu. 1993. Analysis of enzymes in catecholamine biosynthesis. In Methods in Neurotransmitter and Neuropeptide Research, str. 349-380: Elsevier Science Publishers). Jako źródło ludzkiego DβH stosowano komórki SK-N-SH (ATCC HTB-11), linię komórkową pochodzącą z ludzkiego nerwiaka niedojrzałego. Komórki SK-N-SH hodowano na 24-studzienkowych płytkach preinkubowanych przez 20 minut w ośrodku do reakcji zawierającym 200 mM octanu sodu, 30 mM N-etylomaleimidu, 5 μM siarczanu miedzi, 0,5 mg/ml wodnego roztworu katalazy, 1 mM pargiliny, 10 mM mrówczanu sodu i 20 mM kwasu askorbinowego. Następnie, komórki inkubowano jeszcze przez 45 minut w ośrodku reakcyjnym, do którego dodano dopaminę we wzrastających stężeniach (0,5 do 100 mM). W czasie preinkubacji i inkubacji komórki w sposób ciągły wytrząsano i utrzymywano w temperaturze 37°C. Reakcję zakończono dodatkiem 0,2 M kwasu nadchlorowego. Zakwaszone próbki przechowywano w temperaturze 4°C, a następnie wstrzyknięto do wysokociśnieniowego chromatografu cieczowego i badano pod kątem noradrenaliny. W eksperymentach prowadzonych w celu zbadania działania nowych inhibitorów DβH na aktywność enzymu, do roztworów do preinkubacji i do inkubacji dodawano badane związki (0,3 do 10000 nM); inkubację prowadzono w obecności dopaminy w stężeniu (50 mM) wynoszących 2,5-krotność odpowiedniej wartości Km, co określono w badaniach na nasycenie.
Badania in vivo
Samce myszy NMRI lub szczurów Wistar otrzymano z Harlan-Interfauna (Hiszpania) i przetrzymywano je odpowiednio w ilości 10 i 5 sztuk na klatkę, w warunkach kontrolowanego środowiska (12 godzinny cykl światło/ciemność i temperatura pokojowa, 22 ± 1°C). Zwierzętom zapewniono pokarm i wodę z kranu ad libitum i badania prowadzono przy świetle dziennym.
W czasie = 0 zwierzętom podawano badany związek w danej dawce lub nośnik (woda), które dostarczano doustnie, przez zgłębnik. Po 2, 6, 9, 12, 18 i 24 godzinach po podaniu dawki zwierzęta uśmiercono przez dekapitację i wyodrębniono serce (lewy przedsionek i lewą komorę) i mózg (korę czołową i ciemieniową), zważono i przechowywano w objętości 0,2 M kwasu nadchlorowego przez 12 godzin w temperaturze 4°C w ciemności. Po inkubacji zebrano wytworzone supernatanty przez wirowe sączenie inkubatów (0,2 (1M/10 minut/około 5000 obr./min., 4°C). Supernatanty przechowywano w stanie zamrożonym w temperaturze -80°C aż do analizy. Zawartość dopaminy i noradrenaliny w supernatantach obliczono metodą wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej z wykrywaniem elektrochemicznym.
Wyniki
Badania in vitro
Inkubacja komórek SK-N-SH w obecności wzrastających stężeń dopaminy spowodowała zależ-1 ne od stężenia tworzenie się noradrenaliny, a wartości Km (w μM) i Vmax (w nmolach na mg białka godz.-1) wynosiły odpowiednio 20,6 ± 1,6 i 153,8 ± 4,4. W oparciu o te parametry kinetyczne dobrano stężenie dopaminy, przy którym uzyskuje się nasycenie (50 mM) do stosowania w badaniach na hamowanie. Stwierdzono, że wymienione w tabeli 1 związki 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 12, 16, 19, 24, 26, 28 i 29 znacznie hamują aktywność DβH Dla związków 2, 3, 4 i dla nepikastatu 1 (związek porównawczy) uzyskano zależne od stężenia zmniejszenie β-hydroksylacji dopaminy z wartościami IC50 w niskich zakresach nM przeciwko aktywności ludzkiej DβH (patrz tabela 2). Do dalszych badań in vivo wybrano związek 4, ponieważ jest najbardziej zbliżony do nepikastatu 1, w celu potwierdzenia przyjętego założenia, że modyfikacje strukturalne dokonane w cząsteczce zgodnie z obecnym wynalazkiem są odpowiedzialne za nieoczekiwanie i znaczenie poprawione obserwowane własności biologiczne.
PL 218 537 B1
T a b e l a 1
Wpływ wybranych związków (5 μΜ) na aktywność ϋβΗ w komórkach SK-N-SH.
Wartości podano jako % w stosunku do związku kontrolnego
Nr Średnia ± SEM Nr Średnia ± SEM
1 0,0±0,3 24 0,0±1,9
2 1,6±0,3 25 66,0±4,5
3 4,1±0,6 26 4,5±1,9
4 3,3±0,3 27 15,5±5,8
5 8,1±0,3 28 2,6±1,6
6 6,9±0,6 29 2,2±2,5
7 8,0±0,1 30 99,4±2,8
8 9,4±0,7 31 27,3±0,4
9 50,2±1,9
10 8,2±0,7
11 36,7±4,4
12 3,0±0,5
13 94,0±3,1
14 77,9±2,2
15 86,1±2,7
16 0,0±0,6
17 53,2±3,9
18 94,8±1,2
19 6,9±0,5
20 16,8±4,8
21 124,8±6,5
22 17,8±2,1
23 54,5±9,9
T a b e l a 2
Wartości IC50 (w nM) dla hamowania ϋβΗ w komórkach SK-N-SH
Związek IC50 (w nM)
2 60 (14, 250)
3 91 (56, 147)
4 105 (69, 161)
Nepikastat 1 36 (28, 46)
Badania in vivo
Myszy
Czas trwania badań dla związku 4 i nepikastatu (1) w sercu przy dawce 100 mg/kg, sugeruje, że obydwa związki mają długotrwałe działanie. Czas maksymalnego efektu (Tmax) zmniejszenia noradrenaliny w tkance przez związek 4 i 1 obserwuje się w 9 godzinie po podaniu dawki (fig. 1). Następnie, mierzono odzysk poziomów noradrenaliny w tkankach i w 24 godzinie uzyskano 50% odzysku początkowego poziomu w tkankach.
PL 218 537 B1
W czasie Tmax (9 godzin po podaniu) obydwa związki 4 i 1 zmniejszyły poziomy noradrenaliny w lewej komorze w sposób zależny od dawki. Dla obydwu związków 4 i 1 maksymalne działanie hamujące uzyskano przy dawce 100 mg/kg. W przeciwieństwie do wyników dla serca, związek 4 nie miał wpływu na poziomy tkankowej noradrenaliny w korze ciemieniowej mózgu, zaś związek 1 spowodował zależne od dawki zmniejszenie poziomów noradrenaliny w tym obszarze mózgu (fig. 2).
Szczury
Jak stwierdzono w badaniach na myszach, działanie związków 4 i 1 na noradrenalinę było zależne od podanej dawki i osiągnęło maksimum po 9 godzinach (danych nie przedstawiono). Jednakże, jak zilustrowano na fig. 3, hamujące działanie związku 4 (100 mg/kg) na poziomy noradrenaliny w lewym przedsionku i w lewej komorze było bardziej wyraźne niż działanie stwierdzone dla związku 1 (100 mg/kg). Podobnie jak zaobserwowano dla myszy, związek 4 znowu nie miał wpływu na poziomy tkankowej noradrenaliny w korze ciemieniowej mózgu i w korze czołowej mózgu, a związek 1 spowodował znaczne zmniejszenie poziomów noradrenaliny w tych obszarach mózgu.
Wywnioskowano zatem, że związek 4, w całkowitym przeciwieństwie do nepikastatu 1, ma działanie hamujące na D3H wyłącznie obwodowo, ale jest pozbawiony hamującego działania w mózgu.
Poniżej objaśniono załączone rysunki, na których:
Na fig. 1 przedstawiono wykres ilustrujący zależny od czasu spadek poziomów noradrenaliny w lewej komorze u myszy leczonych doustnie 100 mg/kg związku 4 lub nepikastatem 1. Symbole oznaczają średnie z 5 oznaczeń na grupę; linie pionowe oznaczają S.E.M.
Na fig. 2 przedstawiono dwa wykresy ilustrujące poziomy noradrenaliny w lewej komorze i w korze ciemieniowej mózgu u myszy po 9 godzinach po doustnym podaniu związku 4 lub nepikastatu 1. Symbole oznaczają średnie z 5 oznaczeń na grupę; linie pionowe oznaczają S.E.M.
Na fig. 3 przedstawiono cztery wykresy ilustrujące poziomy noradrenaliny w sercu (lewy przedsionek i lewa komora) i mózgu (kora czołowa i ciemieniowa) u szczura po 9 godzinach po doustnym podaniu związku 4 lub nepikastatu 1. Symbole oznaczają średnie z 5 oznaczeń na grupę; linie pionowe oznaczają S.E.M.; linie pionowe oznaczają S.E.M.
Wniosek
Niektóre związki o ogólnym wzorze I są bardzo silnymi inhibitorami β-hydroksylazy dopaminowej i mają potencjalnie cenne własności farmakologiczne do leczenia pewnych zaburzeń sercowonaczyniowych, w których korzyść terapeutyczną uzyskuje się przez zmniejszenie enzymatycznej hydroksylacji dopaminy do noradrenaliny, takich jak nadciśnienie i przewlekła niewydolność serca. Możliwość stosowania długotrwale działającego inhibitora D3H o ograniczonym dostępie do mózgu, takiego jak związek 4, otwiera nowe perspektywy w leczeniu nadciśnienia i przewlekłej niewydolności serca, z uwagi na lepsze działanie i selektywne hamowanie D3H w układzie obwodowym.
Ujawniony tu wynalazek zilustrowano następującymi przykładami wytwarzania, które jednakże nie ograniczają zakresu wynalazku. Alternatywne sposoby i analogiczne struktury będą oczywiste dla specjalisty w tej dziedzinie techniki.
Przykłady
Przykłady 14-39 i 44-46 stanowią przykłady praktycznej realizacji niniejszego wynalazku. Pozostałe przykłady 1 do 13 oraz 40 do 43 stanowią Przykłady Odniesienia zamieszczone jedynie dla lepszego zrozumienia niniejszego wynalazku.
P r z y k ł a d 1
Chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu, związek 3, tabela 1)
Mieszaninę chlorowodorku (R)-6,8-difluorochroman-3-yloaminy (0,22 g, 1,00 mmola), estru tertbutylowego kwasu [3-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-oksopropylo]karbaminowego (0,33 g, 1,1 mmola), tiocyjanianu potasu (0,11 g, 1,1 mmola) i kwasu octowego (0,3 ml, 5,0 mmola) w octanie etylu (3 ml) podczas mieszania ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 2 godziny, oziębiono do temperatury pokojowej, a następnie przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Otrzymany olej (0,23 g) rozpuszczono w octanie etylu (2 ml), po czym dodano 2M roztworu HCl w octanie etylu (2 ml, 4 mmole) i mieszaninę mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Osad usunięto przez odsączenie, przemyto octanem etylu i otrzymano kryształy o temperaturze topnienia 192°C (rozkład).
PL 218 537 B1
P r z y k ł a d y 2-3
Zgodnie z opisanym sposobem i stosując znane specjalistom odpowiednie procedury oraz odpowiednie chlorowodorki chroman-3-yloamin, wytworzono następujące związki:
Chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-chroman-3-ylo-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 24, tabela 1);
Chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 22, tabela 1).
P r z y k ł a d 4
Chlorowodorek (R,S)-5-aminometylo-1-(6-hydroksytiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu
Mieszaninę chlorowodorku 6-hydroksytiochroman-3-yloaminy (0,22 g, 1,0 mmola), estru tertbutylowego kwasu [3-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-oksopropylo]karbaminowego (0,33 g, 1,1 mmola), tiocyjanianu potasu (0,11 g, 1,1 mmola) i kwasu octowego (0,3 ml, 5,0 mmola) w octanie etylu (3 ml) podczas mieszania ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 2 godziny, po czym oziębiono do temperatury pokojowej, przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Otrzymany olej (0,25 g) rozpuszczono w octanie etylu (2 ml), po czym dodano 2M roztworu HCl w octanie etylu (2 ml, 4 mmole) i mieszaninę mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Osad usunięto przez odsączenie, przemyto octanem etylu i otrzymano kryształy, które rozkładają się bez topienia.
P r z y k ł a d 5
Ester tert-butylowy kwasu (3,4-dihydroksybutylo)karbaminowego
Do roztworu 4-amino-1,2-butanodiolu (2,10 g, 20 mmoli) w etanolu (50 ml) podczas mieszania w temperaturze pokojowej w jednej porcji dodano diwęglanu di-tert-butylu (4,80 g, 22 mmole). Wytworzoną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez dwie godziny, po czym odparowano pod próżnią, oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego i otrzymano bezbarwny olej.
P r z y k ł a d 6-7
Stosując opisany sposób i odpowiednie znane specjalistom procedury, jak również odpowiednie N-podstawione 4-amino-1,2-butanodiole, wytworzono następujące związki:
Ester tert-butylowy kwasu (3,4-dihydroksybutylo)metylokarbaminowego,
Ester tert-butylowy kwasu (3,4-dihydroksybutylo)benzylokarbaminowego.
P r z y k ł a d 8
Ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-hydroksybutylo]karbaminowego
Do roztworu estru tert-butylowego kwasu (3,4-dihydroksybutylo)karbaminowego (2,60 g, 12,7 mmola), trietyloaminy (2,03 ml, 14,50 mmola) i 4-(dimetyloamino)pirydyny (0,05 g, 0,4 mmola) w bezwodnym dichlorometanie (40 ml) podczas mieszania w temperaturze pokojowej w jednej porcji dodano tert-butylodimetylochlorosilanu (2,0 g, 13,17 mmola). Wytworzoną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, przemyto wodą i solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po przesączeniu i zatężeniu pod próżnią otrzymano olej, który oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego, i otrzymano bezbarwny olej.
P r z y k ł a d 9-10
Stosując opisany sposób i odpowiednie znane specjalistom procedury oraz związki z przykładów 6 i 7, wytworzono następujące związki:
Ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-hydroksybutylo]metylokarbaminowego,
Ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-hydroksybutylo]benzylokarbaminowego.
P r z y k ł a d 11
Ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]karbaminowego
Do roztworu nadjodynianu Dess-Martina (5,0 g, 11,8 mmola) w bezwodnym dichlorometanie (35 ml) w temperaturze pokojowej dodano roztworu estru tert-butylowego kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-hydroksybutylo]karbaminowego (3,77 g, 11,8 mmola) w bezwodnym dichlorometanie. Wytworzoną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę, odparowano pod
PL 218 537 B1 próżnią do jednej trzeciej początkowej objętości i wprowadzono na kolumnę z krzemionką. Po eluowaniu mieszaniną rozpuszczalników octan etylu-eter naftowy otrzymano bezbarwny olej.
P r z y k ł a d 12-13
Stosując opisany sposób i odpowiednie znane specjalistom procedury oraz związki z przykładów 9 i 10, wytworzono następujące związki:
Ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]metylokarbaminowego.
Ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]benzylokarbaminowego.
P r z y k ł a d 14
Chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 2, tabela 1)
Mieszaninę chlorowodorku (S)-5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-yloaminy (0,17 g, 0,79 mmola), estru tert-butylowego kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]karbaminowego (0,28 g, 0,87 mmola), tiocyjanianu potasu (0,085 g, 0,85 mmola), wody (0,014 ml, 0,80 mmola) i kwasu octowego (0,2 ml, 3,3 mmola) w octanie etylu (2 ml) podczas mieszania ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 7 godzin, oziębiono do temperatury pokojowej, przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Wytworzony olej (0,24 g) rozpuszczono w octanie etylu (2 ml), dodano 2M roztworu HCl w octanie etylu (2 ml, 4 mmole) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Osad usunięto przez odsączenie, przemyto octanem etylu i otrzymano kryształy, który rozkładają się bez topienia.
P r z y k ł a d 15
Stosując opisany sposób i odpowiednie procedury znane specjalistom w tej dziedzinie techniki oraz odpowiednie chlorowodorki 1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-yloamin, wytworzono następujący związek:
Chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 20, tabela 1).
P r z y k ł a d 16
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 4, tabela 1)
Mieszaninę chlorowodorku (R)-6,8-difluorochroman-3-yloaminy (1,68 g, 7,58 mmola), estru tertbutylowego kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]karbaminowego (3,13 g, 9,85 mmola), tiocyjanianu potasu (0,96 g, 9,85 mmola), wody (0,18 ml, 10 mmola) i kwasu octowego (3,0 ml, 50 mmoli) w octanie etylu (30 ml) podczas mieszania ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 7 godzin, oziębiono do temperatury pokojowej, przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Wytworzony olej (2,15 g) rozpuszczono w octanie etylu (20 ml), dodano 2M roztworu HCl w octanie etylu (20 ml, 40 mmoli) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Osad usunięto przez odsączenie, przemyto octanem etylu i otrzymano kryształy, które rozkładają się bez topienia.
P r z y k ł a d y 17-37
Stosując opisany sposób i odpowiednie procedury znane specjalistom w tej dziedzinie techniki oraz odpowiednie chlorowodorki chroman-3-yloaminy i estry tert-butylowe kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]karbaminowego, wytworzono następujące związki:
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-chroman-3-ylo-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 12, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 16, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 21, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 23, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 19, tabela 1)
PL 218 537 B1
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-fluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 7, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-fluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 6, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,7-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 8, tabela 1)
Chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 9, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,7,8-trifluoro-chroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 10, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-chloro-8-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 11, t tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksy-8-chlorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 13, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-nitrochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 18, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-nitrochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 17, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-[6-(acetyloamino)-chroman-3-ylo]-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 14, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksy-7-benzylochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 15, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-benzyloaminoetylo)-1-(6-metoksy-chroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 25, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-5-(2-benzyloaminoetylo)-1-(6-hydroksy-chroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 26, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 27, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 28, tabela 1)
Chlorowodorek (R)-1-chroman-3-ylo-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 29, tabela 1).
P r z y k ł a d 38
Chlorowodorek (R,S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksytiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 30, tabela 1)
Mieszaninę chlorowodorku 6-metoksytionchroman-3-yloaminy (0,12 g, 0,50 mmola), estru tertbutylowego kwasu [3-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-oksopropylo]karbaminowego (0,17 g, 0,55 mmola), tiocyjanianu potasu (0,055 g, 0,55 mmola), wody (0,009 g, 0,50 mmola) i kwasu octowego (0,2 ml, 3,3 mmola) w octanie etylu (2 ml) ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 7 godzin, oziębiono do temperatury pokojowej, przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Wytworzony olej (0,12 g) rozpuszczono w octanie etylu (1 ml), dodano 2M roztworu HCl w octanie etylu (1 ml, 2 mmole) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Osad usunięto przez odsączenie, przemyto octanem etylu i otrzymano kryształy, które rozkładają się bez topienia.
P r z y k ł a d 39
Stosując opisany sposób i odpowiednie procedury znane specjalistom w tej dziedzinie techniki oraz odpowiednie chlorowodorki chroman-3-yloaminy, wytworzono następujący związek:
(R,S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksytiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 31, tabela 1).
P r z y k ł a d 40
2-[3-(2,2-dimetylo[1,3]dioksolan-4-ylo)propylo]izoindolo-1,3-dionu
Do roztworu 3-(2,2-dimetylo-[1,3]dioksolan-4-ylo)-propyloaminy (1,05 g, 6,60 mmola) i karboetoksyftalimidu (1,45 g, 6,60 mmola) w acetonitrylu (10 ml) podczas mieszania w temperaturze pokojowej w jednej porcji dodano trietyloaminy (0,92 ml, 6,60 mmola) i wytworzoną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, po czym odparowano pod próżnią i pozostałość rozpuszPL 218 537 B1 czono w octanie etylu (50 ml). Roztwór przemyto solanką, 10% kwasem cytrynowym i solanką, a następnie wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po przesączeniu i zatężeniu pod próżnią otrzymano olej, który oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Otrzymano bezbarwny olej.
P r z y k ł a d 41
2-(4,5-dihydroksypentylo)izoindolo-1,3-dion
Do roztworu 2-[3-(2,2-dimetylo[1,3]dioksolan-4-ylo)-propylo]izoindolo-1,3-dionu (1,65 g, 5,70 mmola) w THF (20 ml) podczas mieszania w temperaturze pokojowej w jednej porcji dodano 2N roztworu HCl (15 ml, 30 mmoli) i wytworzoną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez dwie godziny, a następnie odparowano pod próżnią do połowy początkowej objętości. Pozostałość nasycono NaCl i ekstrahowano octanem etylu. Fazę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po przesączeniu i zatężeniu pod próżnią otrzymano bezbarwny olej.
P r z y k ł a d 42
Stosując sposób opisany w przykładzie 8 w odniesieniu do 2-(4,5-dihydroksypentylo)izoindolo1,3-dionu, wytworzono następujący związek:
2-[5-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-4-hydroksy-pentylo]izoindolo-1,3-dion.
P r z y k ł a d 43
Stosując sposób opisany w przykładzie 8 w odniesieniu do 2-[5-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-4-hydroksypentylo]izoindolo-1,3-dionu, wytworzono następujący związek:
2-[5-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-4-oksopentylo]-izoindolo-1,3-dion.
P r z y k ł a d 44
Chlorowodorek (S)-5-(3-aminopropylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu (związek 5, tabela 1)
Mieszaninę chlorowodorku (S)-5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-yloaminy (0,22 g, 1,0 mmola), 2-[5-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-4-oksopentylo]izoindolo-1,3-dionu (0,38 g, 1,05 mmola), tiocyjanianu potasu (0,11 g, 1,10 mmola), wody (0,18 g, 1,0 mmola) i kwasu octowego (0,3 ml, 5,0 mmola) w octanie etylu (3 ml) podczas mieszania ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 7 godzin, oziębiono do temperatury pokojowej, przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Wytworzony olej (0,18 g) rozpuszczono w mieszaninie izopropanolu (5 ml) i THF (2 ml). W temperaturze pokojowej dodano wody (0,8 ml) i borowodorku sodu (0,066 g, 1,74 mmola) i mieszaninę mieszano przez 1,5 godziny. Dodano kwasu octowego (0,6 ml, 10 mmoli) i roztwór ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez dwie godziny, po czym odparowano do suchości. Pozostałość pochłonięto w acetonie, substancję stałą odsączono i przesącz zakwaszono 2N roztworem HCl w octanie etylu. Osad zebrano, przemyto acetonem i otrzymano kryształy, które rozkładają się bez topienia.
P r z y k ł a d 45
Chlorowodorek (R)-5-(3-aminopropylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu
Mieszaninę chlorowodorku (R)-6,8-difluorochroman-3-yloaminy (0,11 g, 0,50 mmola), 2-[5-(tertbutylodimetylosilanyloksy)-4-oksopentylo]izoindolo-1,3-dionu (0,19 g, 0,55 mmola), tiocyjanianu potasu (0,055 g, 0,55 mmola), wody (0,009 g, 0,50 mmola) i kwasu octowego (0,15 ml, 2,5 mmola) w octanie etylu (1,5 ml) podczas mieszania ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 7 godzin, oziębiono do temperatury pokojowej, przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Wytworzony olej (0,10 g) rozpuszczono w mieszaninie izopropanolu (2,5 ml) i THF (1 ml). W temperaturze pokojowej dodano wody (0,4 ml) i borowodorku sodu (0,038 g, 1,0 mmola) i mieszaninę mieszano przez 1,5 godziny. Dodano kwasu octowego (0,3 ml, 5 mmoli) i roztwór ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez dwie godziny, po czym odparowano pod próżnią do suchości. Pozostałość pochłonięto w acetonie, substancję stałą odsączono i przesącz zakwaszono 2N roztworem HCl w octanie etylu. Osad zebrano, przemyto acetonem i otrzymano kryształy, które rozkładają się bez topienia.
P r z y k ł a d 46
Chlorowodorek (R,S)-5-(3-aminopropylo)-1-(6-hydroksy-tiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu
PL 218 537 B1
Mieszaninę chlorowodorku 6-hydroksytiochroman-3-yloaminy (0,22 g, 1,0 mmola), 2-[5-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-4-oksopentylo]izoindolo-1,3-dionu (0,38 g, 1,05 mmola), tiocyjanianu potasu (0,11 g, 1,10 mmola), woda (0,18 g, 1,0 mmola) i kwasu octowego (0,3 ml, 5,0 mmola) w octanie etylu (3 ml) podczas mieszania ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 7 godzin, oziębiono do temperatury pokojowej, przemyto roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując jako eluent mieszaninę octanu etylu i eteru naftowego. Wytworzony olej (0,17 g) rozpuszczono w mieszaninie izopropanolu (5 ml) i THF (2 ml). W temperaturze pokojowej dodano wody (0,8 ml) i borowodorku sodu (0,066 g, 1,74 mmola) i mieszaninę mieszano przez 1,5 godziny. Dodano kwasu octowego (0,6 ml, 10 mmoli) i roztwór ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez dwie godziny, po czym pod próżnią do suchości. Pozostałość pochłonięto w acetonie, substancję stałą odsączono i przesącz zakwaszono 2N roztworem HCl w octanie etylu. Osad zebrano, przemyto acetonem i otrzymano kryształy, które rozkładają się bez topienia.

Claims (35)

1. Pochodna chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu o wzorze I :
w którym R1, R2 i R3 są takie same lub różne i oznaczają atomy wodoru, atomy halogenów, grupę alkilową, alkiloksylową, hydroksylową, nitrową, aminową, alkilokarbonyloaminową, alkiloaminową lub dialkiloaminową; R4 oznacza wodór, grupę alkilową lub alkiloarylową; X oznacza CH2, atom tlenu lub atom siarki; n oznacza 2 lub 3; oraz jego pojedyncze enancjomery (R) i (S) lub mieszaniny enancjomerów i jego farmaceutycznie dopuszczalne sole; przy czym określenie alkil oznacza łańcuchy węglowodorowe, proste lub rozgałęzione, zawierające od jednego do sześciu atomów węgla, ewentualnie podstawione przez grupę arylową, alkoksylową, halogen, grupę alkoksykarbonylową lub hydroksykarbonylową; określenie aryl oznacza grupę fenylową lub naftylową, ewentualnie podstawioną przez grupę alkiloksylową, halogen lub grupę nitrową; a określenie halogen oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
(2) a wówczas, gdy n oznacza 3, R5 oznacza grupę ogranosililową, a NR4R6 oznaczają grupę ftalimidową;
a grupą ochronną dla grupy aminowej jest grupa alkilokarbaminianowa lub alkiloarylokarbaminianowa, z rozpuszczalną w wodzie solą tiocyjanianową, w obecności organicznego kwasu w obojętnym rozpuszczalniku, a następnie odblokowanie przejściowych produktów o wzorze IV-VII:
przy czym jako rozpuszczalną w wodzie sól tiocyjanianową stosuje się tiocyjanian metalu alkalicznego lub tiocyjanian tetraalkiloamoniowy, zaś określenie alkil oznacza łańcuchy węglowodorowe, proste lub rozgałęzione, zawierające od jednego do sześciu atomów węgla, ewentualnie podstawione
PL 218 537 B1 przez grupę arylową, alkoksylową, halogen, grupę alkoksykarbonylową lub hydroksykarbonylową; określenie aryl oznacza grupę fenylową lub naftylową, ewentualnie podstawioną przez grupę alkiloksylową, halogen lub grupę nitrową; a określenie halogen oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
2. Pochodna według zastrz. 1, którą jest:
Chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-chroman-3-ylo-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-fluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-fluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,7-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,7,8-trifluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-chloro-8-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksy-8--chlorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-nitro-chroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
PL 218 537 B1 chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(8-nitrochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-[6-(acetyloamino)chroman-3-ylo]-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-chroman-3-ylo-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksy-7-benzylochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-aminometylo-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu; chlorowodorek (R)-5-(3-aminopropylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek droimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek
-tionu;
chlorowodorek
-tionu;
(S)-5-(3-aminopropylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihy(R,S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-hydroksytiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2(R,S)-5-(2-aminoetylo)-1-(6-metoksytiochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2chlorowodorek (R)-5-(2-benzyloaminoetylo)-1-(6-metoksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-5-(2-benzyloaminoetylo)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-1-(6-hydroksychroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu;
chlorowodorek (R)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo2-tionu; lub chlorowodorek (R)-1-chroman-3-ylo-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
3. Pochodna według zastrz. 1, którą jest (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
4. Pochodna według zastrz. 1, którą jest chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
5. Pochodna według zastrz. 1, którą jest (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
6. Pochodna według zastrz. 1, którą jest chlorowodorek (S)-5-(2-aminoetylo)-1-(1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
7. Pochodna według zastrz. 1, którą jest (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
8. Pochodna według zastrz. 1, którą jest chlorowodorek (R)-5-(2-aminoetylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
9. Pochodna według zastrz. 1, którą jest (R)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
10. Pochodna według zastrz. 1, którą jest chlorowodorek (R)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-5-(2-metyloaminoetylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
11. Pochodna według zastrz. 1, którą jest ((S)-5-(3-aminopropylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
12. Pochodna według zastrz. 1, którą jest chlorowodorek ((S)-5-(3-aminopropylo)-1-(5,7-difluoro-1,2,3,4-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
13. Pochodna według zastrz. 1, którą jest (R)-5-(3-aminopropylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tion lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól.
14. Pochodna według zastrz. 1, którą jest chlorowodorek (R)-5-(3-aminopropylo)-1-(6,8-difluorochroman-3-ylo)-1,3-dihydroimidazolo-2-tionu.
15. Sposób wytwarzania pojedynczych enancjomerów (R) lub (S) albo mieszanin enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu o wzorze I określonej w zastrz. 1,
PL 218 537 B1 w którym R1, R2, R3, R4 oraz n mają takie same znaczenia jak zdefiniowane w zastrz. 1, znamienny tym, że obejmuje reakcję pojedynczych enancjomerów (R) lub (S) lub mieszanin enancjomerów związku o wzorze II w którym X oznacza CH2, tlen lub siarkę; R1, R2 i R3 mają znaczenia jak zdefiniowane w zastrz. 1 ze związkiem o wzorze III, w którym (1) wówczas, gdy n oznacza 2 R4 oznacza wodór, grupę alkilową lub grupę alkiloarylową, R5 oznacza grupę organosililową, a R6 oznacza grupę ochronną dla grupy aminowej;
16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że jako grupę organosililową stosuje się grupy trialkilosililową, trifenylosililową, fenylodialkilosililową, tert-butylodimetylosililową lub alkilodifenylosililową.
17. Sposób według zastrz. 15 albo 16, znamienny tym, że jako R6 grupę ochronną dla grupy aminowej stosuje się karbaminian t-butylu.
18. Sposób według zastrz. 15, 16 albo 17, znamienny tym, że X oznacza atom tlenu.
19. Sposób według zastrz. 15, 16 albo 17, znamienny tym, że X oznacza atom siarki.
20. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca składnik aktywny oraz farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze, znamienna tym, że jako składnik aktywny zawiera terapeutycznie skuteczną ilość pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu określonej w zastrz. 1 do 14.
21. Związek jak określony w którymkolwiek z zastrz. 1 do 14 do stosowania jako lek.
22. Zastosowanie pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu określonej w dowolnym spośród zastrz. 1 do 14 do wytwarzania leku do leczenia zaburzeń, w których terapeutyczną korzyść uzyskuje się przez zmniejszenie hydroksylacji dopaminy do noradrenaliny.
23. Zastosowanie pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu określonej w dowolnym spośród zastrz. 1 do 14 do wytwarzania leku do leczenia pacjenta z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi.
24. Zastosowanie pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu określonej w dowolnym spośród zastrz. 1 do 14 do wytwarzania leku do leczenia nadciśnienia lub przewlekłej niewydolności serca.
25. Zastosowanie pochodnej chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu określonej w dowolnym spośród zastrz. 1 do 14 do wytwarzania leku do stosowania do hamowania β-hydroksylazy dopaminowej.
26. Związek o wzorze III w którym wówczas, gdy n oznacza 2 R4 oznacza wodór, grupę alkilową lub grupę alkiloarylową, R5 oznacza grupę organosililową, a R6 oznacza grupę ochronną dla grupy aminowej; albo a wówczas, gdy n oznacza 3, R5 oznacza grupę organosililową, a R4 i R6 razem z atomem azotu oznaczają grupę ftalimidową; a grupą ochronną dla grupy aminowej jest grupa alkilokarbaminianowa lub alkiloarylokarbaminianowa; zaś określenie alkil oznacza łańcuchy węglowodorowe, proste lub rozgałęzione, zawierające od jednego do sześciu atomów węgla, ewentualnie podstawione przez grupę arylową, alkoksylową, halogen, grupę alkoksykarbonylową lub hydroksykarbonylową; określenie aryl oznacza grupę fenylową lub naftylową, ewentualnie podstawioną przez grupę alkiloksylową, halogen lub grupę nitrową; a określenie halogen oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
27. Związek według zastrz. 26, w którym grupą organosililową jest grupa trialkilosililowa, trifenylosililowa, fenylodialkilosililowa, tert-butylodimetylosililowa lub alkilodifenylosililowa.
28. Związek według zastrz. 26 albo 27, w którym grupa ochronna dla grupy aminowej R6 oznacza karbaminian t-butylu.
29. Związek według zastrz. 26, którym jest 2-[5-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-oksopentylo]izoindolo-1,3-dion.
30. Związek według zastrz. 26, którym jest ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]benzylokarbaminowego.
31. Związek według zastrz. 26, którym jest ester tert-butylowy kwasu [4-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-3-oksobutylo]metylokarbaminowego.
PL 218 537 B1
32. Związek o wzorze II w którym R1 R2 i R3 mogą być takie same lub różne i oznaczają fluor lub wodór, pod warunkiem, że co najmniej jeden spośród R1, R2 i R3 oznacza fluor i X oznacza tlen lub siarkę.
33. Związek według zastrz. 32, w której X oznacza atom tlenu.
34. Związek według zastrz. 32, w której X oznacza atom siarki.
35. Związek według zastrz. 32, którą jest (R)-6,8-difluoro-3,4-dihydro-2H-1-benzopirano-3-
PL376224A 2002-10-11 2003-10-10 Pochodna chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu, sposób wytwarzania jej pojedynczych enancjomerów (R) i (S) albo mieszanin tych enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli i związków pośrednich, zawierająca ją kompozycja oraz zastosowanie tej pochodnej PL218537B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB0223719A GB2393958A (en) 2002-10-11 2002-10-11 Peripherally-selective imidazole inhibitors of dopamine-beta-hydroxylase
GB0224306A GB2394223B (en) 2002-10-11 2002-10-18 Peripherally-selective inhibitors of dopamine-beta-hydroxylase and method of their preparation

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL376224A1 PL376224A1 (pl) 2005-12-27
PL218537B1 true PL218537B1 (pl) 2014-12-31

Family

ID=32031889

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL376224A PL218537B1 (pl) 2002-10-11 2003-10-10 Pochodna chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu, sposób wytwarzania jej pojedynczych enancjomerów (R) i (S) albo mieszanin tych enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli i związków pośrednich, zawierająca ją kompozycja oraz zastosowanie tej pochodnej

Country Status (13)

Country Link
US (2) US7125904B2 (pl)
EP (5) EP1908760B1 (pl)
JP (1) JP4620464B2 (pl)
KR (1) KR101155159B1 (pl)
AU (1) AU2003271945B2 (pl)
BR (1) BRPI0315143B8 (pl)
CA (1) CA2501819C (pl)
GB (2) GB2432158B (pl)
MX (1) MXPA05003847A (pl)
PL (1) PL218537B1 (pl)
PT (1) PT103029B (pl)
RU (1) RU2332416C2 (pl)
WO (1) WO2004033447A1 (pl)

Families Citing this family (29)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB0600709D0 (en) * 2006-01-13 2006-02-22 Portela & Ca Sa Drug combinations
GB0610804D0 (en) * 2006-05-31 2006-07-12 Portela & Ca Sa New crystal forms
RU2009126571A (ru) 2006-12-12 2011-01-20 Биал-Портела Энд Ка, С.А. (Pt) Каталитический способ асимметричной гидрогенизации
GB0700635D0 (en) * 2007-01-12 2007-02-21 Portela & Ca Sa Therapy
GB0701965D0 (en) * 2007-02-01 2007-03-14 Portela & Ca Sa Process
US20100093817A1 (en) * 2007-02-01 2010-04-15 Bial - Portela & Ca S.A. Compounds
GB0701966D0 (en) * 2007-02-01 2007-03-14 Portela & Ca Sa Process
WO2008115706A1 (en) * 2007-03-16 2008-09-25 Emory University Methods and compositions for treatment of drug addiction
GB0708818D0 (en) * 2007-05-08 2007-06-13 Portela & Ca Sa Compounds
GB0709695D0 (en) * 2007-05-21 2007-06-27 Portela & Ca Sa Process
TW200927740A (en) * 2007-11-13 2009-07-01 Bial Portela & Ca Sa Process
WO2009072915A1 (en) 2007-12-05 2009-06-11 Bial - Portela & Ca., S.A. New salts and crystal forms
AR070841A1 (es) * 2008-03-13 2010-05-05 Bial Portela & Ca Sa Proceso de hidrogenacion catalitica asimetrica
KR20110015412A (ko) 2008-03-19 2011-02-15 바이알 - 포르텔라 앤드 씨에이 에스에이 촉매적 비대칭 수소화
US8313984B2 (en) * 2008-03-19 2012-11-20 Ati Technologies Ulc Die substrate with reinforcement structure
AR071632A1 (es) 2008-05-06 2010-06-30 Bial Portela & Ca Sa Proceso catalitico para hidrogenacion asimetrica en la sintesis de inhibidores de la dopamina-beta-hidroxilasa"
EP3238738B1 (en) * 2008-11-10 2020-09-23 Arbutus Biopharma Corporation Novel lipids and compositions for the delivery of therapeutics
JP5574480B2 (ja) * 2009-03-12 2014-08-20 国立大学法人高知大学 アミノ基含有アセトン誘導体、及びそれを用いた炭素−炭素結合形成方法
CN104698749B (zh) * 2010-01-25 2019-11-19 罗门哈斯电子材料有限公司 包含含氮化合物的光致抗蚀剂
BR112013015864B1 (pt) * 2010-12-22 2021-11-09 Bial - Portela & C.A., S.A. Processo para purificar um composto de forma cristalina a de (r)-5-(2-benzilamino)etil)-1- (6,8-difluorocroman-3-il)-1h-imidazol-2(3h)-tiona
EP2726454B1 (en) 2011-06-29 2018-01-24 Bial-Portela & CA, S.A. Process
PT2822936T (pt) 2012-03-07 2021-12-02 Univ Of Delhi Derivados da aminoquinolina e suas utilizações
TR201815850T4 (tr) * 2012-11-14 2018-11-21 Bial Portela & Ca Sa Pulmoner arteryel hipertansiyonun ve akciğer hasarının tedavisinde kullanım için 1,3-dihidroimidazol-2-tion türevleri.
GB201316410D0 (en) 2013-09-13 2013-10-30 Bial Portela & Ca Sa Processes for preparing peripherally-selective inhibitors of dopamine-?-hydroxylase and intermediates for use therein
JOP20190050A1 (ar) * 2016-09-23 2019-03-20 Bial Portela & C? S A مثبطات دوبامين-b-هيدروكسيلاز تخترق حاجز المخ الدموي
US11434242B2 (en) 2017-12-04 2022-09-06 Bial—Portela & Ca, S.A. Dopamine-b-hydroxylase inhibitors
GB201810395D0 (en) 2018-06-25 2018-08-08 Bial Portela & Ca Sa Formulations comprising dopamine-beta-hydroxylase inhibitors and methods for their preparation
WO2020123699A1 (en) * 2018-12-11 2020-06-18 The Trustees Of Columbia University In The City Of New York Compounds and compositions that cause mycn and/or cmyc degradation and methods of use thereof
GB201908044D0 (en) 2019-06-05 2019-07-17 Bial Portela & Ca Sa Dopamine-B-Hydroxylase inhibitors

Family Cites Families (23)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
PH22522A (en) 1985-09-03 1988-10-17 Ciba Geigy Ag 3-amino-dihydro-1-benzopyrans and benzothiopyrans, their pharmaceutical compositions and method of using said compounds
EP0295401A3 (de) * 1987-04-30 1990-03-21 Wacker-Chemie Gmbh Verfahren zur Polymerisation von polaren Verbindungen
FR2619113B2 (fr) 1987-05-26 1991-06-28 Exsymol Sa Nouveaux produits de condensation de silanols, leurs preparation et application
US4868210A (en) * 1988-03-30 1989-09-19 Warner-Lambert Company Antihyperlipidemic and antiatherosclerotic compounds and compositions
US5013854A (en) 1989-02-02 1991-05-07 Eli Lilly And Company Process for preparing acid halides
SE8904361D0 (sv) 1989-12-22 1989-12-22 Astra Ab New chroman and thiochroman derivatives
ES2130135T3 (es) * 1990-01-11 1999-07-01 Upjohn Co Nuevos compuestos heterociclicos de 6,7,8,9-tetrahidro-3h-benz(e)indol con actividad terapeutica sobre el sistema nervioso central.
IT1241988B (it) 1990-06-15 1994-02-02 Sigma Tau Ind Farmaceuti 2- amminotetraline-6, 7-sostituite attive come immunomodulanti e composizioni farmaceutiche che le contengono
DD297249A5 (de) 1990-08-07 1992-01-02 Veb Mineralwollewerk Flechtingen Bereich F/E Mineralwolle,De Verfahren zur automatischen ueberwachung des aushaertegrades an materialbahnen
US5438150A (en) * 1994-04-26 1995-08-01 Syntex (U.S.A.) Inc. Process for making 1-benzocycloalkyl-1,3-dihydroimidazole-2-thione derivatives
US5538988A (en) * 1994-04-26 1996-07-23 Martinez; Gregory R. Benzocycloalkylazolethione derivatives
DE69531102T2 (de) * 1994-04-26 2004-04-29 Roche Palo Alto Llc, Palo Alto Benzocyclohexylimidazolthion-derivate
GB2290790A (en) 1994-06-30 1996-01-10 Merck & Co Inc Asymmetric synthesis of 6-substituted 2-amino-1,2,3,4-tetrahydronaphthalenes
IT1271009B (it) 1994-09-13 1997-05-26 Zambon Spa Derivati del benzopirano e del benzotiopirano attivi sul sistema cardiovascolare
JPH08259572A (ja) * 1995-01-24 1996-10-08 Toyama Chem Co Ltd 新規なセファロスポリン誘導体またはその塩
IT1278045B1 (it) 1995-03-09 1997-11-17 Sigma Tau Ind Farmaceuti Uso di 2-amminotetraline-6,7-sostituite per la preparazione di composizioni farmaceutiche atte al trattamento dello shock, e di
IT1294931B1 (it) 1997-09-22 1999-04-23 Sigma Tau Ind Farmaceuti Derivati della 2-amminotetralina procedimento per la loro preparazione e composizioni farmaceutiche che li contengono, attive nella
SE9801726D0 (sv) 1998-05-15 1998-05-15 Astra Ab New process
CA2338328A1 (en) 1998-07-21 2000-02-03 Thomas Jefferson University Small molecule inhibitors of bcl-2 proteins
ES2224483T3 (es) 1999-04-19 2005-03-01 General Electric Company Aminas terciarias bis-sililicas.
US20010039343A1 (en) 2000-01-28 2001-11-08 Mulvihill Mark Joseph Process to intermediates for biologically active compounds
DZ3415A1 (fr) * 2000-08-31 2002-03-07 Chiron Corp Guanidinobenzamides comme mc4-r agonistes.
WO2002055112A2 (en) 2001-01-09 2002-07-18 Bristol Myers Squibb Co Polypodal chelants for metallopharmaceuticals

Also Published As

Publication number Publication date
EP1914233B1 (en) 2011-03-02
PL376224A1 (pl) 2005-12-27
EP1911757A3 (en) 2008-05-28
GB2432159A (en) 2007-05-16
EP1408038A3 (en) 2004-04-21
EP1408038B1 (en) 2008-08-06
KR20050057647A (ko) 2005-06-16
AU2003271945B2 (en) 2009-12-17
PT103029A (pt) 2004-05-31
GB2432159B (en) 2007-06-27
CA2501819A1 (en) 2004-04-22
BRPI0315143B8 (pt) 2021-05-25
PT103029B (pt) 2005-05-31
EP1908760A1 (en) 2008-04-09
BRPI0315143B1 (pt) 2017-02-14
EP1914233B8 (en) 2011-04-13
EP1908759A3 (en) 2008-04-16
EP1911757B1 (en) 2011-03-02
RU2005114021A (ru) 2005-11-10
GB2432158B (en) 2007-06-27
GB0702981D0 (en) 2007-03-28
BR0315143A (pt) 2005-08-16
EP1908759A2 (en) 2008-04-09
WO2004033447A1 (en) 2004-04-22
EP1908759B1 (en) 2012-03-21
GB0702982D0 (en) 2007-03-28
US7125904B2 (en) 2006-10-24
RU2332416C2 (ru) 2008-08-27
EP1914233A1 (en) 2008-04-23
EP1908760B1 (en) 2011-04-13
KR101155159B1 (ko) 2012-06-11
US20070015730A1 (en) 2007-01-18
JP2006507261A (ja) 2006-03-02
US7259271B2 (en) 2007-08-21
JP4620464B2 (ja) 2011-01-26
US20040142996A1 (en) 2004-07-22
AU2003271945A1 (en) 2004-05-04
GB2432158A (en) 2007-05-16
EP1911757A2 (en) 2008-04-16
EP1911757B8 (en) 2011-05-25
CA2501819C (en) 2012-09-04
MXPA05003847A (es) 2005-06-22
EP1408038A2 (en) 2004-04-14

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL218537B1 (pl) Pochodna chromanylu, tiochromanylu lub naftalenylu, sposób wytwarzania jej pojedynczych enancjomerów (R) i (S) albo mieszanin tych enancjomerów i farmaceutycznie dopuszczalnych soli i związków pośrednich, zawierająca ją kompozycja oraz zastosowanie tej pochodnej
HU198479B (en) Process for producing 1-substituted imidazole derivatives and pharmaceutical compositions comprising same as active ingredient
ES2384118T3 (es) Derivados de 3,4-dihidro-3-amino-2H-1-benzopirano y -benzotiopirano como inhibidores de la dopamina-beta-hidroxilasa y métodos para su preparación
KR100437561B1 (ko) 신규헤테로고리화합물
FR2639944A1 (fr) Nouveaux derives de l&#39;indole, leur procede de preparation et les compositions pharmaceutiques qui les contiennent
US20100286219A1 (en) 1, 3-Dihydroimidazoles for Treating Cardiovascular Disorders
CN113651767A (zh) 一种苯并异噁唑类杂环化合物及其制备方法和应用
SK121494A3 (en) 1,2-dihydro-2-oxo-3-methylsulfonylaminomethylpiridines, method of their preparation, pharmaceutical agents on their base and method of their production
CA2340168A1 (en) N-substituted azabicycloheptane derivatives, production and use thereof