PL208862B1 - Szalunek ściany betonowej o wysokiej wytrzymałości - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest szalunek do wytwarzania ściany betonowej lub ściany wykonanej z materiału betonopodobnego. Szalunek jest utworzony z dwóch metalowych ścian szalunkowych wyposażanych w pionowe elementy usztywniające i umieszczanych w sposób licujący względem siebie. Te ściany szalunkowe są wiązane za pomocą mechanizmu łączącego oddzielającego ściany przez tworzenie przestrzeni między nimi, w celu wypełnienia materiałem, takim jak beton.

W celu zagwarantowania solidnoś ci ścian budynków lub innych budowli betonowych, przewidziano posiadanie do ich dyspozycji dodatkowego pionowego szalunku wewnątrz ściany. Zwykła technika polega na używaniu niniejszego układu szalunkowego, jako trwałego lub zintegrowanego szalunku, innymi słowy, szalunku który przetrwa jako integralna część ściany po zalaniu betonu do wewnątrz.

Dokumenty EP0883719 i WO02/38878 opisują szalunek zawierający ścianę zewnętrzną i ścianę wewnętrzną, ściany te, nazywane ścianami szalunkowymi, zawierają pionowe elementy usztywniające składające się z belek kształtowych, zwykle w kształcie litery U. Ściany szalunkowe są wiązane za pomocą mechanizmów łączących, każdy z nich składa się z nieznacznie zygzakowego pręta ryglującego, który jest łączony przegubowo na poziomie elementów usztywniających. Między ścianami szalunkowymi, mechanizmy te utrzymują wyznaczoną przestrzeń, w którą wlewany jest beton.

WO03/010397 opisuje szalunek z wyżej wymienionych dokumentów, gdzie elementy szalunkowe są wprowadzone między boczne strony przekroju w kształcie litery U dwóch elementów usztywniających umieszczonych na przeciw siebie, na każdej ścianie. Każdy element szalunkowy zawiera co najmniej jedną pionową belkę i co najmniej dwa poziome pręty dostosowane do suwania się w przekroju elementów usztywniających. Niniejszy element szalunkowy jest powiększany po rozłożeniu ścian szalunkowych przez przesuwanie w elementach usztywniających, które pełnią funkcję szyn prowadnicowych. Postać, tych elementów usztywniających, w kształcie litery U zapewnia utrzymanie i stabilność niniejszego elementu szalunkowego, jak również ułatwia jego wprowadzanie.

Różne elementy szalunku, takie jak ściany szalunkowe, mechanizmy łączące i elementy usztywniające są fabrycznie prefabrykowane, a następnie zmontowane za pomocą odpowiednich elementów złącznych w celu uformowania szalunku. Szalunek wyprodukowany w ten sposób, opuszcza fabrykę w złożonej postaci dzięki połączeniom przegubowym elementów łączników na elementach usztywniających, a następnie jest on rozkładany na placu budowy w czasie jego instalacji, aby komponować ścianę.

Szalunki z wyżej wymienionego stanu techniki odznaczają się doskonałą odpornością na wysokie naprężenia, w szczególności powodowane wysoką intensywnością wstrząsów trzęsienia ziemi. Jednakże, w przeciwieństwie do zwykle używanych prostoliniowych kratownic, kształt zygzakowy elementów łączących między ścianami utrudnia inżynierom budownictwa lądowego dokładne ilościowe określanie jak bardzo przyczyniają się one do wytrzymałości ściany. Celem niniejszego wynalazku jest zwiększenie sztywności zintegrowanych szalunków w czasie ich instalacji, aby ułatwić pracę inżynierów budownictwa lądowego, w celu łatwego określenia udziału poziomych kratownic i zmniejszenia kosztów wytwarzania.

Niniejszy cel jest osiągnięty za pomocą szalunku ściany betonowej zawierającego dwie równoległe ściany szalunkowe, umieszczone w sposób licujący względem siebie wyposażone w kształtowane belki tworzące pionowe elementy usztywniające i połączone za pomocą co najmniej jednego przegubowego mechanizmu łączącego pozwalającego na utrzymanie ścian szalunkowych, albo na odległość definiującą przestrzeń do przyjmowania wypełniacza, takiego jak beton, albo złożonych do przechowywania i transportu, charakteryzujący się tym, że mechanizm łączący zawiera pierwszy prostoliniowy poziomy pręt równoległy do pierwszej ściany szalunkowej i przechodzący przez elementy usztywniające pierwszej ściany, drugi prostoliniowy poziomy pręt równoległy do drugiej ściany szalunkowej i przechodzący przez elementy usztywniające drugiej ściany, drugi pręt jest sytuowany w sposób licujący z pierwszym prętem, i wiele łączących prętów prostopadle wiążących dwa poziome pręty, łączące pręty są przegubowo połączone dookoła wspomnianych poziomych prętów.

Wyobrażenia pionu i poziomu są względne, ponieważ cały szalunek może być obracany o kąt 90°. W ten sposób, że początkowo pionowe elementy stają się poziomymi i vice versa.

W praktyce, w czasie budowy ściany szalunek jest wznoszony na powierzchni bardziej lub mniej poziomej (podłoże lub podłoga kamienna) w taki sposób, że elementy usztywniające są układane w kierunku pionowym. Zgodnie z korzystnym przykł adem wykonania, elementy usztywniają ce są zł oPL 208 862 B1 żone z belek o przekroju w kształcie litery U, którego otwór jest skierowany w stronę szalunku. Te elementy usztywniające, zamocowane na ścianach szalunkowych w przybliżeniu w regularnych odstępach, są przedziurawione poprzecznymi otworami posiadającymi średnicę odpowiednią do zapewnienia swobodnego przejścia prostoliniowego poziomego pręta. Łączące pręty są rozmieszczone, korzystnie, między bocznymi stronami U uformowanego przez elementy usztywniające, w celu ograniczenia ich przemieszczenia wzdłuż poziomych prętów i utrzymania między nimi stałego odstępu odpowiadającego odstępowi istniejącemu między elementami usztywniającymi.

Poziome pręty są również rozproszone w przybliżeniu w regularnych odstępach na wysokości ścian szalunkowych. Konfiguracja ta pozwala na rozmieszczenie łączących prętów w regularnych odstępach w kierunku wysokości, jak również w kierunku długości szalunku. To ustawienie zapewnia równomierną przestrzeń między ścianami szalunkowymi kiedy wlewany jest beton. Połączenia przegubowe łączników prętów dookoła poziomych prętów pozwalają na składanie ścian szalunkowych podczas przechowywania i transportu z fabryki na plac budowy.

Główna zaleta mechanizmu łączącego według wynalazku w porównaniu z zygzakowym mechanizmem ze stanu techniki leży w tym, że pozwala on na bardziej znaczące wykorzystanie belek kształtowych. Właściwie podany tak, żeby poziome pręty, które są równoległe do ścian szalunkowych, są prostoliniowe, oraz możliwym się staje zwiększenie ich średnicy bez jakichkolwiek znaczących wad związanych z wytworzeniem, w przeciwieństwie do mechanizmu łączącego utworzonego za pomocą zygzakowego pręta. W tym przypadku, im bardziej znaczący staje się przekrój belki, tym więcej środków używanych do składania i ustawiania belki staje się potrzebnych w konsekwencji i osiąga wysoki koszt. Tak więc, przez skrócenie operacji składania mechanizmu łączącego belki, dawany jest udział w obniż eniu kosztów wytworzenia.

Ustawiania prętów mechanizmu łączącego według wynalazku jest również łatwiejsze, ponieważ są one umiejscawiane za pomocą przesuwania przez otwory wcześniej przebite w elementach usztywniających o odpowiedniej średnicy. Przekrój łączących prętów może również być zwiększony proporcjonalnie do przekroju poziomych prętów.

Dlatego, dzięki możliwościom używania prętów o większym przekroju, mechanizm łączący staje się bardziej sztywny, co pozwala na łatwiejsze ustawianie szalunku na placu, optymalne dostosowanie i w konsekwencji daje możliwość zmniejszenia grubości warstwy powłokowej. Warstwa powłokowa polega na naniesieniu zaprawy murarskiej na zewnętrzne powierzchnie czołowe ścian szalunkowych po wlaniu betonu do szalunku. Dzięki wielkiej sztywności, może być uzyskana poprawiona płaskość ścian szalunkowych, pozwalając na rozprowadzenie powłoki mającej regularną grubość na każdej powierzchni tej drugiej, bez jakiejkolwiek potrzeby kompensowania deformacji.

Inną zaletą konstrukcji szalunku według wynalazku jest to, że możliwe jest łatwiejsze wprowadzanie pływającej kratownicy między dwie ściany szalunkowe i w odstępy oddzielające łączące pręty. Ta kratownica, złożona z co najmniej dwóch pionowych prętów wiązanych za pomocą przecinających się prętów, wsuwana jest w odstępy przez górną część szalunku, kiedy ten jest ustawiany w miejscu budowanej ściany przed wlaniem betonu. Zgodnie z alternatywą, kratownica może być zahaczona na górnej części szalunku, w celu utrzymania jej własnego położenia w czasie napełniania szalunku betonem.

Ponadto, próby napełniania pokazały, że szalunek według wynalazku pozwala na zmniejszenie ryzyka występowania segregacji betonu. Spadek betonu jest spowalniany przez obecność przeszkód, działających jak filtr i zmniejsza ryzyko segregacji.

Przeszkody usytuowane w przepływie betonu między dwoma ścianami szalunkowymi są tego samego uporządkowania w konstrukcji według wynalazku, jak w wynalazku w którym używany jest zygzakowy mechanizm łączący. W obu przypadkach, elementy mechanizmu łączącego, które przechodzą przez przestrzeń między ścianami, tworzą wiele przeszkód dla przepływu betonu.

Wynalazek będzie lepiej zrozumiany dzięki następującemu szczegółowemu opisowi z odniesieniem do figur załączonego rysunku, który został przedstawiony jako nie ograniczający przykład, przy czym:

fig. 1 przedstawia widok w perspektywie szalunku według wynalazku;

fig. 2 przedstawia widok z góry szalunku z fig. 1;

fig. 2a przedstawia część szalunku z fig. 2, gdy jest on złożony;

fig. 3 przedstawia widok z góry alternatywnego szalunku, gdzie elementy usztywniające są umieszczone w przemiennych rzędach; fig. 3a przedstawia część szalunku z fig. 3 gdy jest on złożony; fig. 4 przedstawia kilka alternatywnych kratownic wprowadzonych w szalunkowe odstępy;

PL 208 862 B1 fig. 5 przedstawia przekrój poprzeczny szalunku z fig. 4 pokazujący jedną z alternatyw kratownicy;

fig. 6 przedstawia widok z góry szalunkowej alternatywy zawierającej ścianę izolacyjną;

fig. 7a przedstawia inną realizację łączących prętów z końcami owiniętymi dookoła poziomych prętów, przy czym elementy usztywniające ściany szalunkowej licują z tymi z drugiej ściany; fig. 7b przedstawia alternatywę łączących prętów z fig. 7a z elementami usztywniającymi umieszczonymi w przemiennych rzędach;

fig. 8a przedstawia widok z góry pierwszej alternatywy połączenia między dwoma panelami szalunkowymi, wykorzystującego pionowy pręt z prętami w kształcie litery U;

fig. 8b przedstawia alternatywę z fig. 8a widzianą zgodnie z przekrojem między ścianami szalunkowymi;

fig. 9a przedstawia widok z góry drugiej alternatywy połączenia między dwoma panelami szalunkowymi wykorzystującego pętlowe elastyczne pręty i dwa pionowe pręty kratownicowe;

fig. 9b przedstawia alternatywę z fig. 9a widzianą zgodnie z przekrojem między ścianami szalunkowymi;

fig. 10 przedstawia widok z góry trzeciej alternatywy połączenia między dwoma panelami szalunkowymi, wykorzystującego elastyczne pręty zgięte w kształcie litery U i pionowy pręt kratownicowy.

Fig. 1 przedstawia część szalunku ściany betonowej, zawierającego dwie równoległe ściany szalunkowe 1, 1' umieszczone w sposób licujący względem siebie. Każda ściana 1, 1' jest wyposażona w pionowe belki w kształcie litery U, których przekroje otwarte są skierowane w stronę szalunku. Są one rozstawione korzystnie w regularnych odstępach na całej długości ściany. Pręty te nazywane elementami usztywniającymi 2, 2' przyczyniają się do stabilności ścian szalunkowych 1, 1', które zwykle składają się z względnie elastycznych kratownicowych metalowych paneli. Elementy usztywniające 2, 2' mocowane są do oczek siatki ścian szalunkowych 1, 1' za pomocą spawania, za pomocą zahaczania na uchach lub za pomocą wiązania drutem metalowym.

Ściany szalunkowe 1, 1' zawierają poziome żebra rozłożone w bardziej lub mniej regularnych odstępach na wysokości. Żebra te są używane do usztywniania ścian 1, 1', w celu uniknięcia ich deformacji pod naciskiem betonu, przede wszystkim w przypadku gdzie odstępy między pionowymi elementami usztywniającymi 2, 2' są duże.

Oczka siatki ścian szalunkowych 1, 1' mają rozmiary przystosowane do przechodzenia najdrobniejszych ziaren betonu wypełniaczowego. Ten drobny beton wypływający z szalunku jest używany do końcowego pokrywania ściany, ponieważ ułatwia on nanoszenie kryjącej zaprawy murarskiej (na zewnątrz) lub zaprawy tynkowej (wewnątrz budynku).

Ściany szalunkowe 1, 1' są utrzymywane równolegle na wyznaczoną odległość dzięki mechanizmom łączącym rozłożonym na całej wysokości ściany. Każdy mechanizm składa się z paru równoległych prostoliniowych poziomych prętów 3, 3' umieszczonych w sposób licujący względem siebie i wią zanych za pomocą wielu prostopadł ych łączą cych prę tów 4, których dł ugoś ci są w przybliż eniu równe odległości oddzielającej ściany szalunkowe 1, 1'. Poziome pręty 3, 3' są pewnie mocowane do ścian szalunkowych 1, 1', na których są one utrzymywane za pomocą elementów usztywniających 2, 2'. Te elementy usztywniające mają wykonane otwory w bocznych stronach przekroju w kształcie litery U, przy czym otwory mają większą średnicę niż średnica poziomego pręta 3, 3'. Otwory te są ustawione w sposób licujący względem siebie na każdej bocznej stronie i licują z otworami bocznych stron bliskich elementów usztywniających w taki sposób, że umożliwione jest swobodne przesuwanie poziomego pręta 3, 3', gdy przechodzi on przez każdy element usztywniający 2, 2' ściany szalunkowej 1, 1'. Łączące pręty 4 mają wykonane otwory na każdym końcu pozwalające na swobodny ruch poziomego pręta 3, 3'. To łączące prętowe mocowanie 4 pozwala im na przegubowe łączenie dookoła poziomych prętów 3, 3' i w ten sposób ściany szalunkowe 1, 1' mogą być składane jedna na drugiej, w czasie przechowywania lub transportu. Te łączące pręty 4 są korzystnie ustawione między bocznymi stronami U uformowanego przez elementy usztywniające 2, 2', w celu zapobiegnięcia ich poruszania się wzdłuż poziomych prętów 3, 3', albo podczas ustawiania szalunku, albo podczas wlewania betonu.

Według pierwszej alternatywy przedstawionej przez fig. 2, która jest widokiem z góry szalunku z fig. 1, elementy usztywniają ce 2, 2' ścian szalunkowych 1, 1' licują ce ze sobą są umieszczone przeciwlegle względem siebie. Łączące pręty 4 są umieszczone między bocznymi stronami przekrojów U dwóch przeciwległych elementów usztywniających 2, 2' i są przegubowo łączone dookoła części poziomego pręta 3, 3' będącej między tymi stronami.

Według drugiej alternatywy przedstawionej przez fig. 3, elementy usztywniające 2, 2' ściany szalunkowej 1, 1' nie są współosiowe w porównaniu z elementami usztywniającymi licującej ściany.

PL 208 862 B1

W tej konfiguracji, tylko jeden z koń ców łączą cego prę ta 4 jest przegubowo łączony mię dzy bocznymi stronami przekroju U elementu usztywniającego 2, 2' podczas gdy drugi koniec jest przegubowo łączony dookoła części przeciwległego poziomego pręta 3, 3' usytuowanego między dwoma elementami usztywniającymi 4. Niniejsza alternatywa pozwala na zmniejszenie szerokości szalunku L1, kiedy jest on złożony. W rzeczywistości, jak szalunek jest złożony, dwa przeciwległe elementy usztywniające 2, 2' pozostają jeden obok drugiego na poziomych prętach 3, 3' fig. 3a, zamiast ułożenia jeden na drugim jak w pierwszej alternatywie, patrz fig. 2a. Różnica szerokości L1-L2 złożonego szalunku jest równoważna odległości D oddzielającej poziomy pręt 3, 3' krawędzi bocznych stron elementu usztywniającego 2, 2' jak pokazano w fig. 3a. Ta odległość D zależy od rozmiaru przekroju elementów usztywniających 2, 2', poziomych prętów 3, 3', jak również otworu dla tych prętów przez który przechodzą, umiejscowionego w bocznych stronach elementów usztywniających 2, 2'. Ten zysk w szerokości może być korzystny dla przechowywania lub transportu znacznych ilości ułożonych w stos szalunków, przez zmniejszenie ich objętości.

Fig. 4 przedstawia kilka możliwości a, b, c, d metalowych kratownic 5, które wystają z górnej części wnętrza szalunku w przestrzeniach, które są ograniczone za pomocą łączących prętów 4 i ś cian szalunkowych 1, 1'. Te kratownice 5 są instalowane na placu budowy, kiedy rozł o ż ony szalunek jest ustawiony w miejscu budowanej ściany przed operacją wlewania betonu między ściany szalunkowe 1, 1'. Przeznaczone one są do tego, żeby były całkowicie wbudowane w beton i są używane do zbrojenia ściany.

Ciągłe przestrzenie od góry do spodu szalunku pozwalają na łatwe wprowadzanie różnych typów kratownic 5 mających wysokość w przybliżeniu równą wysokości szalunku. Przykłady zilustrowane w fig. 4 nie są wyczerpujące, inne konstrukcje kratownic 5 zawierające zmienną ilość pionowych 7 i/lub poziomych prętów 6 ustawionych w różny sposób również są możliwe pod warunkiem, że ich rozmiar jest przystosowany do przestrzeni między ścianami szalunkowymi 1, 1'.

Alternatywa a kratownicy 5 z fig. 4 zawiera dwa pionowe pręty 7 połączone za pomocą wielu poziomych prętów 6. Ta kratownica 5 typu pływającego jest ustawiona w centralnej strefie przestrzeni między ścianami szalunkowymi 1, 1'. Ta kratownica jest tymczasowo utrzymywana za pomocą mechanizmu zahaczającego w czasie wlewania betonu, w celu uniknięcia przemieszczenia. Alternatywa b zawierająca cztery pionowe pręty 7 połączone za pomocą poziomych prętów 6 oferuje lepszą stabilność.

W przeciwieństwie do poprzednich alternatyw, alternatywy c i d mogą odznaczać się obecnością mechanizmu mocującego w postaci haków 8, co pozwala im na utrzymywanie w miejscu w czasie wlewania betonu bez używania tymczasowego mechanizmu zahaczającego. Zahaczanie jest wykonywane na górnej i dostępnej części szalunku albo na łączących prętach 4 (alternatywa c), albo na poziomych prętach 3, 3') (alternatywa d) ostatniego mechanizmu łączącego. Haki 8 mogą być zastąpione za pomocą elementu złącznego lub za pomocą wiązania drutu.

Fig. 5 przedstawia przekrój poprzeczny według osi A-A szalunku z fig. 4, który przedstawia alternatywę d kratownicy 5 zahaczonej do najwyższych poziomych prętów 3, 3' i która ciągnie się na całej wysokości szalunku.

Fig. 6 przedstawia inną alternatywę szalunku, który zawiera izolacyjny panel 9, na przykład z rozprężanego polistyrenu, między jedną ze ścian szalunkowych 1, 1' i odpowiadającymi elementami usztywniającymi 2, 2'. Gdy ściana jest ukończona, za pomocą użycia tego typu szalunku nie potrzeba będzie już nigdy żadnych izolacyjnych paneli. To również przyczynia się do zmniejszenia kosztów budowy.

Ten izolacyjny panel 9, rozpościerający się na całej powierzchni ściany szalunkowej 1, 1', jest przymocowany do tyłu elementów usztywniających 2, 2' za pomocą wkrętów lub elementów złącznych 10 które, przechodzą na wskroś przez panel 9, utrzymując ścianę szalunkową 1, 1' o elementy usztywniające 2, 2'. Ściana szalunkowa 1, 1', znajduje się zatem na zewnętrznej powierzchni czołowej izolacyjnego panelu 9, oraz jest pokrywana drobnym betonem po wypełnieniu przestrzeni między izolacyjnym panelem 9 i drugą ścianą szalunkową 1, 1'. Kratownice 5 mogą być włożone w przestrzenie między prętami łączącymi 4 w ten sam sposób jak w konfiguracji szalunku bez jakiegokolwiek izolacyjnego panelu, jak pokazano w fig. 4 i fig. 5.

Fig. 7a przedstawia przykład wykonania łączącego pręta 4 składającego się ze stalowego pręta, na przykład, którego końce 12, 12' są zakrzywione w taki sposób, że mogą one owijać się dookoła poziomych prętów 3, 3'. Takie wykonanie, będące alternatywą do prętów 4, które mają wykonane otwory na każdym końcu, żeby przez nie przechodziły poziome pręty 3, 3' i które stanowią połączenie przegubowe dookoła tych drugich, może oczywiście być zastosowane do przykładów szalunków opisanych powyżej i zilustrowanych w fig. 1 do fig. 6. W celu uniknięcia przesunięcia się łączącego pręta 4

PL 208 862 B1 wzdłuż poziomych prętów, co najmniej jeden z ich końców 12, 12' jest owinięty dookoła części poziomego pręta 3, 3' znajdującej się między bocznymi stronami U uformowanego przez elementy usztywniające 4, 4' jednej lub drugiej ściany szalunkowej 1, 1'. W kratownicach z dziedziny szalunkowej, zakrzywienia stalowych prętów lub wygięcie są korzystniejsze od wiercenia. W rzeczywistości pręt, którego końce są ukształtowane jak w fig. 7a i fig. 7b będzie miał wyższą wytrzymałość i wprost proporcjonalną do jego przekroju niż podobny pręt przedziurkowany.

Korzystna konfiguracja przedstawiona za pomocą fig. 7b może odznaczać się faktem, że elementy usztywniające 2, 2' ściany szalunkowej 1, 1' są ustawione w przemiennie ułożonych rzędach względem tych z licującej ściany w sposób, który pozwala na prostopadłe ustawienie łączących prętów 4 do poziomych prętów 3, 3' każdym z ich końców 12, 12' w odpowiadającym przekroju elementów usztywniających 2, 2'. Korzyścią tego rozmieszczenia jest jego zdolność do zmniejszenia szerokości szalunku, gdy jest złożony, w sposób podobny do alternatywy pokazanej przez fig. 3 i fig. 3a, jak również do zapewnienia dobrej stabilności szalunku, gdy jest on rozłożony na placu budowy.

Betonowa ściana jest na ogół budowana za pomocą szalunku składającego się z kilku szalunkowych paneli połączonych ze sobą. Fig. 8a (widok szalunku z góry) i fig. 8b (przekrój między ścianami szalunkowymi według osi A-A) przedstawia pierwsze alternatywne połączenie między dwoma panelami szalunkowymi a i b. Ciągłość poziomych prętów 3, 3' między dwoma przylegającymi panelami a, b jest zapewniana przez ustawienie na placu, do połączenia paneli a, b, kompletu składającego się z pionowego prę ta 14, do którego odwrócone U-kształ tne prę ty 13 są przyspawane i rozmieszczone w tej samej odległ o ś ci jak poziome prę ty 3, 3' paneli a, b. Ten komplet 13, 14 jest wprowadzany od góry na poziomie połączenia paneli a, b, następnie obracany wokół siebie o 90° tak, że U-kształtne pręty 13 są podtrzymywane przez ostatnie łączące pręty 4 na połączeniu każdego panelu a, b podczas gdy utrzymują je mocno przymocowane do siebie.

Fig. 9a widok szalunku z góry i fig. 9b przekrój między ścianami szalunkowymi według osi B-B przedstawiają drugą połączeniową alternatywę między przylegającymi panelami a, b. Polega ona na wykorzystaniu elastycznej pętli stalowych prętów 15, które wchodzą między ściany szalunkowe na poziomie poziomych prętów 3, 3' i osadzone na ostatnich łączących prętach 4 w kierunku połączenia paneli a, b. W celu utrzymywania tych zapętlonych prętów 15 na miejscu, pionowy kratownicowy pręt 16, 16' jest wprowadzany od góry w przestrzeń między łączącym prętem 4 najbliższym połączeniu i zakrzywieniem 15' pę tli utworzonej przez pr ę t 15 na obu panelach a, b. Te kratownicowe prę ty 16, 16' przechodzą na wskroś przez zakrzywienie 15' pętli 15 na poziomie każdego łączącego pręta 4 usytuowanego jeden nad drugim blisko połączenia dwóch szalunkowych paneli a, b jak pokazano w fig. 9b.

Pętlowe pręty 15 są korzystnie montowane na placu budowy po tym jak pierwszy szalunkowy panel a został rozłożony, wprowadzając je między ściany szalunkowe 1, 1' po jednej z pionowych stron na poziomie łączących prętów 4 w taki sposób, że wystają one poza panel a. Drugi panel B jest następnie rozkładany i ustawiany na przedłużeniu tego pierwszego, wprowadzając części pętlowych prętów 15, które wystają poza pierwszy panel a między ściany szalunkowe 1, 1' drugiego panelu na poziomie łączących prętów 4. Pionowe kratownicowe pręty 16, 16' są umieszczane od góry paneli a, b, w celu zakończenia operacji połączenia dwóch paneli a, b.

Fig. 10 przedstawia trzecią alternatywę połączenia między dwoma panelami szalunkowymi a i b, gdzie są one związane za pomocą elastycznych stalowych U-kształtnych zagiętych prętów 17. Zakrzywiona część 17' U wchodzi między dwie ściany szalunkowe 1, 1' pierwszego panelu a na poziomie łączących prętów 4 i pręty U 17'' wchodzą między ściany szalunkowe 1, 1' drugiego panelu b.

Te U-kształtne pręty 17 są korzystnie wprowadzane w fabryce między ściany szalunkowe 1, 1' po górnej stronie paneli i usztywniane, za pomocą na przykład drutu 18, do łączących prętów 4 w taki sposób, aby były utrzymywane kiedy panel jest składany do przechowywania i transportu. Generalnie, elementy usztywniające 18 nie są wykonane na ostatnich łączących prętach 4 panelu, ale korzystnie na wewnętrznych łączących prętach najbliższych tym ostatnim z powodów stabilności połączenia.

Na placu budowy, pierwszy panel a jest rozkładany i U-kształtne pręty 17 są podtrzymywane przez łączące pręty 4, pręty U 17'' są wypuszczane w taki sposób, że wystają one poza górną stronę panelu a. Drugi panel b jest ustawiony na przedłużeniu drugiego w taki sposób, że pręty U 17'', które wystają poza pierwszy panel a wchodzą między ściany szalunkowe 1, 1' tego drugiego panelu b. Te pręty 17'' są położone na ostatnich łączących prętach 4 najbliższych górnej strony drugiego panelu b. Jak w poprzedniej alternatywie, pionowy kratownicowy pręt 16 jest wprowadzany od góry pierwszego panelu a w przestrzeń między zakrzywioną część U 17' elastycznych prętów 17 i łączące pręty 4.

Claims (15)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Szalunek betonowej ś ciany zawierają cy dwie równoległ e ś ciany szalunkowe ustawione naprzeciw siebie, wyposażone w kształtowane belki tworzące pionowe elementy usztywniające i połączone za pomocą co najmniej jednego przegubowego mechanizmu łączącego, pozwalającego ścianom szalunkowym aby były utrzymywane albo na odległości definiującej przestrzeń do przyjęcia wypełniacza, takiego jak beton, albo w postaci złożonej do przechowywania i transportu, znamienny tym, że mechanizm łączący zawiera prostoliniowy poziomy pierwszy pręt (3) równoległy do pierwszej ściany szalunkowej (1) i przechodzący przez elementy usztywniające (2) pierwszej ściany (1), drugi prostoliniowy poziomy pręt (3') równoległy do drugiej ściany szalunkowej (1') i przechodzący przez elementy usztywniające (2') drugiej ściany (1'), przy czym drugi pręt (3') jest usytuowany naprzeciwko pierwszego pręta (3), zaś wiele łączących prętów (4) wiąże prostopadle dwa poziome pręty (3, 3'), przy czym łączące pręty (4) są połączone przegubowo względem poziomych prętów (3, 3').
2. 2. Szalunek według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy usztywniające (2, 2') ścian szalunkowych (1, 1') licujące ze sobą są zwykle w kształcie litery U i są umieszczone przeciwlegle względem siebie, oraz że łączące pręty (4) są ustawione między bocznymi stronami przekroju w kształcie litery U dwóch elementów usztywniających (2, 2'), które są przeciwległe i połączone przegubowo względem części poziomego pręta (3, 3') usytuowanej między tymi stronami.
3. 3. Szalunek według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy usztywniające (2, 2') ściany szalunkowej (1, 1') nie są współliniowe w porównaniu z tymi z frontowej ściany, oraz że jeden z końców łączącego pręta (4) jest połączony przegubowo między bocznymi stronami U-kształtnego przekroju elementu usztywniającego (2, 2'), podczas gdy drugi koniec jest przegubowo łączony względem części przeciwległego poziomego pręta (3, 3') usytuowanego między dwoma elementami usztywniającymi (4).
4. 4. Szalunek według zastrz. 1 do 3, znamienny tym, że elementy usztywniające (2, 2') ścian szalunkowych (1, 1') są rozstawione w przybliżeniu w regularnych odstępach na długości ścian szalunkowych (1, 1').
5. 5. Szalunek według zastrz. 1 do 4, znamienny tym, że poziome pręty (3, 3') są rozstawione w przybliżeniu w regularnych odstępach na wysokości ścian szalunkowych (1, 1').
6. 6. Szalunek, według zastrz. 1 do 5, znamienny tym, że elementy usztywniające (2, 2') zawierają otwory na każdej bocznej stronie U-kształtnego przekroju, przy czym otwory te są ustawione w sposób licują cy wzglę dem siebie na każ dej bocznej stronie i licuj ą z tymi z bocznych stron bliskich elementów usztywniających w taki sposób, że pozwalają one na swobodne przesuwanie się poziomego pręta (3, 3'), gdy przechodzi on na wskroś przez każdy element usztywniający (2, 2') ściany szalunkowej (1, 1').
7. 7. Szalunek według zastrz. 1 do 6, znamienny tym, że łączące pręty (4) zawierają otwór na każdym końcu, przez który przechodzi swobodnie poziomy pręt (3, 3') tworząc połączenie przegubowe łączącego pręta (4) względem poziomego pręta (3, 3').
8. 8. Szalunek, według zastrz. 1 do 6, znamienny tym, że łączące pręty (4) zawierają zakrzywione końce (12, 12'), które owijają się dookoła poziomych prętów (3, 3').
9. 9. Szalunek według zastrz. 8, znamienny tym, że co najmniej jeden z końców łączących prętów (4) jest owinięty dookoła części poziomego pręta (3, 3'), która jest osadzona między bocznymi stronami uformowania w kształcie litery U przez elementy usztywniające (4, 4') jednej ze ścian szalunkowych (1, 1').
10. 10. Szalunek według zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że łączące pręty (4) są ustawione w przybliżeniu w regularnych odstępach w kierunku długości, jak również w kierunku wysokości ścian szalunkowych (1, 1').
11. 11. Szalunek według zastrz. 1 do 10, znamienny tym, że rozmiar elementów usztywniających (2, 2'), przekroju poziomych prętów (3, 3') i/lub przekroju łączących prętów (4) jest przystosowany według wymagań wytrzymałości na naprężenia, które ściana zbudowana za pomocą szalunku musi spełniać.
12. 12. Szalunek według zastrz. 1 do 11, znamienny tym, że zawiera kratownicę (5) rozmieszczoną w przestrzeniach ograniczonych przez łączące pręty (4) i przez ściany szalunkowe (1, 1'), przy czym kratownica (5) zawiera co najmniej dwa pionowe pręty (7) mające wysokość w przybliżeniu równą wysokości szalunku i wiele poziomych prętów (6) wiążących dwa pionowe pręty (7).

    PL 208 862 B1
13. 13. Szalunek według zastrz. 12, znamienny tym, że kratownica (5) stanowi kratownicę jest typu pływającego i jest usytuowana w centralnej strefie przestrzeni, między ścianami szalunkowymi (1, 1') i prę tami łączą cymi (4).
14. 14. Szalunek według zastrz. 12 i zastrz. 13, znamienny tym, że kratownica (5) jest utrzymywana, za pomocą mechanizmu mocującego, takiego jak haki (8) lub elementy złączne, albo na poziomych prętach (3, 3'), albo na prętach łączących (4) ostatniego mechanizmu łączącego górnej części szalunku.
15. 15. Szalunek według zastrz. 1 do 14, znamienny tym, że zawiera izolacyjny panel (9) usytuowany między elementami usztywniającymi (2, 2') i jedną ze ścian szalunkowych (1, 1'), przy czym izolacyjny panel (9) rozpościera się na całej powierzchni ściany szalunkowej (1, 1') i jest przymocowany z tyłu elementów usztywniających (2, 2') za pomocą wkrętów lub elementów złącznych (10), które przechodzą na wskroś przez panel (9), utrzymując ścianę szalunkową (1, 1') na przeciw elementów usztywniających (2, 2').