PL206471B1 - Układ do montowania igieł - Google Patents

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 206471 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 374182 (51) Int.Cl.

(22) Data zgłoszenia: 30.06.2003 A61M 5/34 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

30.06.2003, PCT/DK03/000451 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

15.01.2004, WO04/004812 (54)

Układ do montowania igieł (73) Uprawniony z patentu:

NOVO NORDISK A/S, BAGSV^RD, DK (30) Pierwszeństwo:

03.07.2002, US, 60/394,083 01.08.2002, DK, PA200201169 (43) Zgłoszenie ogłoszono:

03.10.2005 BUP 20/05 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

31.08.2010 WUP 08/10 (72) Twórca(y) wynalazku:

HENRIK S0ENDERSKOV KLINT, Lyngby, DK

JIM RADMER, Fredensborg, DK

J0ERGEN K. SMEDEGAARD, Frederiksberg, DK

JAN FRANK NIELSEN, Lyngby, DK

PETER MOELLER-JENSEN, H0rsholm, DK

JENS MOELLER-JENSEN, Kopenhaga, DK (74) Pełnomocnik:

rzecz. pat. Balińska Ewa POLSERVICE spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

PL 206 471 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest układ do montowania igieł do mocowania zestawu igieł w oprawie na igły.

Wynalazek dotyczy ogólnie urządzenia do zastrzyków oraz, w szczególności, zapewnia układy do montowania igły w urządzeniu do zastrzyków lub do ampułki, która może być zamontowana w urzą dzeniu do zastrzyków.

Znane są urządzenia do zastrzyków, przytaczane również, jako dozowniki, które poprawiły jakość życia pacjentów, którzy muszą samodzielnie podawać sobie leki lub środki biologiczne w zastrzykach. Dozowniki mogą przyjmować wiele postaci, obejmujących proste urządzenia jednorazowego użytku, które mniej lub bardziej stanowią ampułkę ze środkiem iniekcyjnym lub mogą to być wysoce skomplikowane instrumenty z dużą liczbą funkcji. Niezależnie od swojej postaci, zostało dowiedzione, że stanowią one pomoc w samodzielnej obsłudze pacjentów przy podawaniu w zastrzykach wstrzykiwanych leków i środków biologicznych. Wspomagają one w ogromnym stopniu także opiekunów w podawaniu wstrzykiwanych medykamentów w zastrzykach pacjentom niezdolnym do samodzielnego wstrzykiwania sobie leków.

W szczególności znane jest urządzenie do zastrzyków mające postać ołówka, które zapewnia dokładny, użyteczny, wygodny i często dyskretny sposób podawania leków i biologicznych środków w zastrzykach, takich jak insulina. Nowoczesne urządzenia stały się bardziej skomplikowane i często posiadają różnorodne i przydatne funkcje, takie jak pamięć do zapamiętywania czasu oraz wielkości poprzedniej dawki, jak również, w przypadku urządzeń do insuliny monitorowanie glukozy we krwi. Podczas gdy dozowniki w typie ołówkowym są zwykle cylindrycznego kształtu, z igła wystającą z najbardziej oddalonej części na jednym końców urządzenia, niektóre z najnowocześniejszych i/lub najbardziej skomplikowanych dozowników mają inne kształty z igłą, która już nie wystaje z najbardziej oddalonej części na końcu urządzenia. (patrz, na przykład, Innovo® i InnoLet®).

W urzą dzeniach do zastrzyków stosowany jest zwykle wk ł ad kasetowy zawierają cy opis podawania leku. Wkład kasetowy może być integralną częścią dozownika lub może on zawierać ampułkę mającą jednocześnie membranę. Patrz rozwiązanie według amerykańskiego patentu nr US 6,312,413, który jest włączony tutaj tytułem referencji. Często ten koniec ampułki, który posiada membranę jest przymocowany do oprawy na igły. Oprawa na igły zwykle zawiera gwintowaną powierzchnię montażową pozwalającą, aby zespół igły, taki jak zespół igła i gniazdo, był na nią nakręcany. Oprawa na igły może być integralną częścią ampułki lub może występować oddzielny wierzchołek adaptera (patrz, amerykańskie patenty nr US 5,693,027 i US 6,126,646, które są tutaj włączone jako referencje), który jest zamontowany do ampułki. Oczywiście niektóre dozowniki mają oprawy na igły, które stanowią integralne części dozownika.

W typowym urządzeniu do zastrzyków, w którym oprawa na igłę nie jest integralną częścią dozownika, ten koniec ampułki mający oprawę na igły wystaje z urządzenia do zastrzyków. Kiedy oprawa na igły jest częścią dozownika, oprawa na igły jest zwykle umieszczona na zewnętrznym końcu dozownika. W innym przykładzie wykonania gniazdo na igły jest wkręcane na oprawę na igły. Jedną z wad zespołu do montowania igieł znanego ze stanu techniki jest to, ż e wymaga on wkrę cenia gniazda igły na koniec ampułki, lub dozownika, poprzez kilkakrotne obrócenie igły w stosunku do urządzenia. Dla pacjentów, którzy mają problemy ze sprawnością jest to niewygodne. Ponadto pożądane jest zwykle przechowywanie igieł do urządzeń do zastrzyków w magazynku. Często wiele urządzeń do zastrzyków nowej generacji nie ma kształtu cylindrycznego oraz w wielu z nowych urządzeń, inne części urządzenia wystają poza oprawę igły powodując, że niemożliwe jest zamocowanie igły w urządzeniu do zastrzyków bez uprzedniego usunięcia jej z magazynku.

Układ do montowania igieł do mocowania zestawu igieł w oprawie na igły urządzenia do zastrzyków, zawierający zestaw igieł złożony z gniazda, które jest przymocowane do igły, przy czym gniazdo posiada wewnętrzną ściankę, oraz oprawę na igły złożoną z cylindrycznej ścianki zewnętrznej posiadającej koniec górny i nagwintowanie rozmieszczone na cylindrycznej ściance zewnętrznej oraz wiele licznych rowków rozmieszczonych w cylindrycznej ściance zewnętrznej, rozpoczynających się na górnym końcu cylindrycznej ścianki zewnętrznej i określających kanał przelotowy, który jest zasadniczo równoległy do cylindrycznej osi ścianki zewnętrznej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wewnętrzna ścianka gniazda jest cylindryczna i zawiera ponadto wiele licznych występów wystających promieniowo do wewnątrz z cylindrycznej wewnętrznej ścianki gniazda zaś, co najmniej jeden rowek oprawy na igły ponadto zawiera pierwszą część oraz drugą część umieszczoną pod kątem

PL 206 471 B1 w stosunku do pierwszej części, przy czym występy współpracują z rowkami dla utworzenia połączenia bagnetowego, a nagwintowanie jest odpowiednie dla gwintowego łączenia, dopasowanego w sposób skojarzony, konwencjonalnie gwintowanego zestawu igieł z oprawą na igły.

Korzystnie, kąt pomiędzy pierwszą częścią a drugą częścią wynosi 90 stopni bądź mniej.

Korzystnie, pierwsza część rowka jest najszersza przy górnym końcu oprawy na igły określając wejście.

Korzystnie, występy zawierają okrągłą powierzchnię.

Korzystnie, układ do montowania igieł zawiera ponadto środki do dotykowego i/lub dźwiękowego określania czy gniazdo jest bezpiecznie zamontowane do oprawy na igły.

Korzystne skutki wynalazku polegają na zapewnieniu układów i sposobów do montowania zespołów igieł do urządzeń do zastrzyków i/lub ampułek. W kilku, ale niekoniecznie we wszystkich, przykładach wykonania układ i sposób według obecnego wynalazku pozwalają na zamontowanie igły i gniazda igły na ampułce i/lub urządzeniu do zastrzyków zupełnie bez konieczności obracania zespołu gniazda igły w stosunku do urządzenia do zastrzyków. W jednym z przykładów wykonania obecnego wynalazku układ igły zawiera igłę zamontowaną w gnieździe. Zespół igły zawiera także środki do mocowania gniazda w oprawie na igły przy jedynie częściowym obrocie gniazda igły w stosunku do oprawy. W innym przykładzie wykonania według wynalazku oprawa na igły do zamocowania zespołu igły posiada ściankę zewnętrzną i środki mocujące do przymocowania zespołu igły do wierzchołkowego końca ścianki zewnętrznej. W kilku przykładach wykonania środki zapewniają pełne zamocowanie zespołu igły w oprawie na igły przy jedynie częściowym obrocie oprawy na igły. W niektórych przykładach wykonania oprawa na igły zawiera środki do dopasowywania zespołu igły do środków mocujących. Oprawa na igły i zespoły według obecnego wynalazku, kiedy są połączone (w kombinacjach), usprawniają układ do mocowania igieł. Zespół lub jego elementy składowe mogą również zawierać środki do dotykowego lub słuchowego określania, kiedy zespół igły jest bezpiecznie zamocowany w oprawie na igł y.

Co najmniej jeden z przykładów wykonania według wynalazku zawiera zespół igły, który posiada igłę zamontowaną w gnieździe mającym ściankę wewnętrzną. W tym przykładzie wykonania duża liczba występów wystaje promieniowo do środka ze ścianki gniazda. Ścianka gniazda jest zwykle cylindryczna. Oprawa na igły do stosowania według obecnego wynalazku może, w co najmniej jednym przykładzie wykonania, zawierać konstrukcję mającą cylindryczną ściankę zewnętrzną. Liczne rowki są rozmieszczone na ściance zewnętrznej. Rowki te mają swój początek przy górnym wierzchołku ścianki i obejmują, co najmniej dwie części: pierwszą część określającą kanał przelotowy, który jest zasadniczo równoległy do osi cylindrycznej ścianki zewnętrznej, oraz drugą część, która jest zorientowana pod kątem do części pierwszej. Oczywiście, obecny wynalazek może wykorzystywać konstrukcję, w której rowki są rozmieszczone wewnątrz gniazda oprawy na igły, zaś występy są rozmieszczone na zewnętrznej powierzchni oprawy na igły.

W co najmniej jednym przykł adzie wykonania wedł ug obecnego wynalazku zespół igł y moż e być zupełnie i całkowicie zamontowany w urządzeniu do zastrzyków, przy jedynie częściowym obrocie tego zespołu igły w stosunku do urządzenia do zastrzyków. Osoby biegłe w tej dziedzinie techniki zorientują się, że obrót zespołu igły w stosunku do urządzenia do zastrzyków może być zrealizowany poprzez utrzymanie urządzenia w położeniu nieruchomym i obracanie zespołu igły lub poprzez utrzymywanie zespołu igły w położeniu nieruchomym i obracanie urządzenia lub poprzez kombinację tych operacji. W niektórych przykładach wykonania igła jest zamocowana do ampułki, która jest zamontowania w urządzeniu do zastrzyków.

Ponadto rozwiązanie według wynalazku zapewnia łatwy sposób montowania igieł w urządzeniu do zastrzyków. Ma zastosowanie przy montowaniu igieł przechowywanych w magazynku i jest szczególnie użyteczny dla urządzeń do zastrzyków, które maja część wystającą poza oprawę na igły. W jednym przykładzie wykonania urządzenie do zastrzyków jest częściowo włożone w magazynek do przechowywania zespołów igieł. Urządzenie do zastrzyków obraca się w stosunku do magazynku za pomocą mniej niż jednego pełnego obrotu i jest następnie wyjmowane z zamocowanym w nim zespołem igły. W niektórych przykładach wykonania niewymagany jest żaden obrót albo wymagany obrót jest minimalny.

W innych przykł adach wykonania wedł ug wynalazku zespół igł y może zwierać cylindryczne gniazdo, który ma zamontowaną w nim igłę. Gniazdo może posiadać wewnętrzny element cylindryczny z cylindryczną ścianką zewnętrzną, która jest zwrócona w kierunku wewnętrznej ścianki cylindrycznej gniazda. Duża liczba występów może wystawać promieniowo na zewnątrz z wewnętrznego elementu

PL 206 471 B1 cylindrycznego. Może być zastosowana odpowiednia oprawa na igły. Oprawa na igły w jednym z przykładów wykonania może zawierać liczne elementy blokujące rozmieszczone na wewnętrznej cylindrycznej powierzchni (przykładowo ściance) oprawy na igły tak, aby tworzyć pierwsze kanały przelotowe, które są zasadniczo równoległe do osi cylindrycznego gniazda na igły. W niektórych przykładach wykonania elementy blokujące są rozmieszczone na pierścieniu, który stanowi część wewnętrznej powierzchni lub który jest przymocowany, lub jego część jest przymocowana do ścianki wewnętrznej oprawy na igły.

Ponadto występy mogą mieć takie wymiary, aby pasowały pomiędzy nacięciami gwintu wierzchołka standardowego adaptera ampułki. Występy rozmieszczone na wewnętrznej ściance gniazda i dopasowane pomię dzy nacię ciami gwintu standardowego wierzchoł ka adaptera ampuł ki pozwolił yby, aby zespół igły był wkręcany na wierzchołek adaptera w tradycyjny sposób.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia trójwymiarowy widok gniazda igły oraz oprawy na igły według jednego przykładu wykonania wynalazku, fig. 2 - widok z wycięciem oprawy na igły i gniazda igły przedstawionych na fig. 1, fig. 3 - trójwymiarowy widok zespołu igły i oprawy na igły według drugiego przykład wykonania wynalazku, fig. 4 - zespół igły i oprawy w przykładzie wykonania z fig. 3 w widoku od dołu, fig. 5 - widok z wycięciem zespołu igły z fig. 3 i fig. 4, fig. 6 - widok w powiększeniu środków mocujących zespołu igły z przykł adu wykonania przedstawionego na fig. 3-5, fig. 7 - oprawę na igł y i gniazdo igł y w przekroju poprzecznym przedstawiającym jeden przykład wykonania wynalazku do dotykowego określania czy gniazdo igły jest bezpiecznie zamontowane w oprawie na igły, fig. 8 - magazynek do przechowywania igieł w widoku z boku, które mogą być stosowane według wynalazku, a fig. 9 - widok z góry magazynku przedstawionego na fig. 8.

Układ do montowania igieł do mocowania zestawu igieł w oprawie na igły urządzenia do zastrzyków w przykładzie wykonania według wynalazku zapewnia mocowanie zespołu gniazda igły do ampułek oraz urządzeń do zastrzyków, przy czym zespół gniazda igły zawiera igłę 510 zamontowaną w gnieździe 500 (przykładowo patrz fig. 3). Jak przedstawiono na fig. 1, gniazdo igły 10 może być ogólnie cylindrycznie ukształtowane i mieć wewnętrzną powierzchnię 20 ścianki. W jednym z przykładów wykonania niniejszego wynalazku duża liczba występów 30 wystaje promieniowo do wewnątrz z wewnętrznej powierzchni 20.

Oprawa na igły 100 jest tak zaprojektowana, aby przyjmowała gniazdo 10 (przykładowo patrz fig. 1). Jak pokazano na fig. 1 i fig. 2 oprawa 100 na igły może być ogólnie cylindrycznie ukształtowana i mieć zewnętrzną powierzchnię 110 ścianki. Duża liczba rowków 120 lub wyżłobień jest rozmieszczona na zewnętrznej powierzchni 110 ścianki. Rowki 120 mają pierwszy koniec 122 oraz drugi koniec 125. Rowki 120 mają pierwszą część 130, która określa kanał przelotowy, ogólnie równoległy do cylindrycznej osi 1000 oprawy 100 na igły. Podczas gdy pierwsza część 130 rowka jest przedstawiona na rysunku, jako zwierająca prostokątną część, dokładny kształt rowka nie jest ostatecznie ustalony, jeżeli tylko pozwala on, aby występy 30 na gnieździe igły przemieszczały się w kierunku równoległym do cylindrycznej osi 1000. Dzięki temu, kiedy rowki będą mieć ścianki, które nie są niezbędnie równoległe do cylindrycznej osi 1000, rowek może wciąż być określany, jako równoległy do cylindrycznej osi jeżeli umożliwia występom 30 ruch w kierunku równoległym do tej cylindrycznej osi. Pierwsza część 130 rowków może mieć szerokość, która jest większa niż szerokość pozostałej części pierwszej części lub pozostałej części rowka 130. W tych przykładach wykonania, w których rowek ma ścianki, które nie są równoległe do cylindrycznej osi 1000 szerokość pierwszej części 130 rowka może być równa średniej szerokości dla pierwszej części 130 rowka.

Pierwsza część 130 może mieć wejście 135, które ma rozmiar większy od średniej szerokości pierwszej części lub szerszy niż średnia szerokość całego rowka 120. Wejście 135 może działać, jako środek dopasowujący gniazdo igły tak, aby występy wchodziły w rowek 120. W większości przykładów wykonania, ale nie we wszystkich, szerokość wejścia 135 jest większa niż jakiegokolwiek innego punkt rowka 120. Zwykle szerokość rowka zwęża się wraz z dalszym biegiem rowka w kierunku od wejścia 135. Jak przedstawiono, rowek może osiągać stałą szerokość w pewnym odstępie od jego otworu. W niektórych przykładach wykonania szerokość pierwszej części 130 jest największa przy wejściu 135 i zwęża się ciągle, sukcesywnie na długości pierwszej części 130. Rowki mają także drugą część 150, która jest albo prostopadła do cylindrycznej osi 1000, albo leży pod kątem do pierwszej części 130. W niektórych przykładach wykonania niniejszego wynalazku druga część 150 może być złożona tylko z jednej powierzchni, która jest ogólnie prostopadła do cylindrycznej osi oprawy na igły. Dzięki czemu druga część rowka 120 nie musi być wyżłobieniem mającym dwie strony, ale może mieć tylko jedną

PL 206 471 B1 stronę zapobiegającą, aby występy w gnieździe igły nie poruszały się w kierunku zewnętrznego końca oprawy na igły. Jak przedstawiono na fig. 1 rowki 120 mogą mieć również trzecią część 160, która jest skierowana pod kątem do pierwszej części 130 i do drugiej części 150.

W niektórych przykładach wykonania obecnego wynalazku zapewnione są środki do bezgłośnego określania czy zespół igieł jest bezpiecznie i pewnie przymocowany do oprawy. Mogą być one zapewnione na wiele różnych sposobów, obejmujących zastosowanie niewielkiego występu(ów) 439 na boku lub na dnie drugiej części rowków 120 (przykładowo patrz fig. 7). Występy 30 muszą pokonać występy 439 zanim igła zostanie zamocowana. Odkształcenie występów będzie mogło wywoływać bezgłośne odczucie lub powodować odgłos, taki jak odgłos zatrzaskiwania. Dzięki temu w niektórych przykładach wykonania obecnego wynalazku układ do montowania igieł może być tak zaprojektowany, aby gniazdo na igły i oprawa na igły wydawały odgłos zatrzaskiwania, kiedy igła jest pewnie i bezpiecznie umieszczona w oprawie. Kiedy gniazdo jest przeznaczone do demontowania z urządzenia do zastrzyków, podłużne bezgłośne występy mogą być ostrzejsze na swoich końcach, dzięki czemu gniazdo jest lepiej mocowane podczas zastrzyków oraz transportu itp. Umożliwia to również pacjentowi zachowanie igły dla większej ilości zastrzyków.

Jedną z zalet obecnego wynalazku jest to, że oprawa na igły może być wyposażona w standardowy gwint bądź nagwintowanie 200 na swojej powierzchni wewnętrznej (patrz fig. 1). Rowki 120 mogą mieć nacięty standardowy gwint bądź nagwintowanie 200. Pozwala to, aby oprawa 100 na igły mieściła nie tylko gniazda do igieł według niniejszego wynalazku, ale także wyposażone w gwint standardowy układy gniazd do igieł.

Chociaż na fig. 1 przedstawiono rowki w oprawie na igły i występy w gnieździe do igieł, wynalazek obecny może być skonfigurowany z rowkami umieszczonymi na wewnętrznej powierzchni gniazda do igieł oraz występami wystającymi na zewnątrz z zewnętrznej ścianki oprawy na igły. W niektórych przykładach wykonania może być korzystne takie ukształtowanie i zwymiarowanie występów, aby pasowały one pomiędzy standardową nitką gwintu stosowanego w istniejących gniazdach do igieł. Występy mogą być wtedy tak rozmieszczone na zewnętrznej ściance oprawy na igły, aby zapewnić mocowanie nie tylko układom gniazd na igły mającym rowki na swojej wewnętrznej ściance, ale także standardowym, gwintowanym gniazdom.

Obecny wynalazek może przybierać liczne inne postaci, obejmujące - ale nieograniczone do nich - takie jak przedstawiono na fig. 3-6. Jak pokazano na fig. 3-6 wkład gniazda 500 do igieł ma igły 510 zamontowane do niego. Gniazdo 550 na igły może być ogólnie ukształtowane cylindrycznie i mieć wewnętrzną powierzchnię ścianki 600 oraz zamknięty koniec górny 610. Zamknięty koniec górny 610 ma wewnętrzną powierzchnię 620. Cylindryczny człon 650 wystaje z tej wewnętrznej powierzchni 620 i ma powierzchnię zewnętrzną 660 (patrz fig. 5). Występy 670 wystają promieniowo na zewnątrz od zewnętrznej powierzchni 660. Występy te mogą przybierać różne formy i kształty obejmujące kształt trójkątnej piramidki przedstawiony na rysunku.

Układ gniazda do igieł przedstawiony na fig. 3-5 może być stosowany ze zmodyfikowana oprawą 700 na igły. Jak przedstawiono na fig. 3-6 oprawa 700 na igły może być ogólnie ukształtowana cylindrycznie i mieć górny koniec, powierzchnię wewnętrzną, powierzchnię zewnętrzną i wiele licznych elementów zatrzaskowych, (które mogą być dodatkowymi występami) wystających do wewnątrz z powierzchni wewnętrznej. Elementy zatrzaskowe mogą być rozmieszczone tak, aby tworzyć kanały przelotowe dla występów 670 na oprawie do igieł, tworząc w ten sposób wiele licznych rowków do przyjmowania występów z układu gniazda 500 do igieł. Jak przedstawiono na fig. 6 rowki mogą mieć pierwszą część 561, która ogranicza kanał przelotowy, który jest ogólnie równoległy do cylindrycznej osi oprawy na igły, drugą część 571, która jest prostopadła do cylindrycznej osi oraz trzecią część 588, która łączy drugą część 571 i pierwszą część 561. Pierwsza część 561 może być szersza przy swoim otworze wejściowym i dzięki temu funkcjonować, jako mechanizm dopasowujący dla występów na gnieździe na igły. Oprawa na igły może mieć powierzchnię montażową 581, na której spoczywa część gniazda na igły, podczas gdy gniazdo na igły jest montowane w oprawie na igły. Powierzchnię montażową może stanowić krawędź wierzchołkowa (górna) górnego końca oprawy na igły, albo może ją stanowić powierzchnia 599 ścianki zewnętrznej oprawy na igły lub też obie z nich. Przykład wykonania przedstawiony na fig. 2-4 pozwala również, korzystnie, aby zewnętrzna powierzchnia oprawy na igły miała gwintowanie, dzięki czemu znane ze stanu techniki gniazda na igły mogą być stosowane z ulepszoną oprawą na igły według obecnego wynalazku.

Obecny wynalazek umożliwia różne sposoby mocowania układu gniazda na igły do ampułki lub urządzenia do zastrzyków. Przykładowo, w jednym z przykładów wykonania wynalazku oprawa na igły

PL 206 471 B1 jest włożona do gniazda na igły, gniazdo na igły jest obracane w stosunku do oprawy na igły mniej niż jeden obrót - korzystnie o kąt pomiędzy 5 i 30 do 60 stopni. W niektórych przykładach wykonania odgłos zatrzaskiwania lub wibracji lub inny bezgłośny wyczuwalny sygnał jest przewidziany, aby wskazywać, że igła jest pewnie I bezpiecznie zamontowana w gnieździe. W niektórych przykładach wykonania konieczny jest niewielki obrót. W niektórych przykładach wykonania możliwe jest, że żaden obrót nie jest potrzebny. Powierzchnia elementów zatrzaskowych 777 może po prostu wymuszać na gnieździe obrót po włożeniu oprawy do wnętrza gniazda 500. W innych przykładach wykonania może być koniecznych więcej obrotów.

Ponieważ sposoby montowania gniazda na igły do oprawy do igieł nie wymagają, aby gniazdo było obracane o pełny obrót w stosunku do oprawy (to jest albo gniazdo jest obracane a oprawa jest utrzymywana nieruchomo, albo oprawa jest obracana, a gniazdo jest utrzymywane nieruchomo lub oba są obracane w przeciwnych kierunkach), rozwiązanie według wynalazku umożliwia i zapewnia montowanie zespołów gniazd na igły przechowywanych w magazynkach, podobnych jak przedstawione na fig. 8 i fig. 9 do urządzenia do zastrzyków, w których ich kształt nie pozwoliłby na obracanie urządzenia w stosunku do magazynku o pełny obrót.

W jednym z przykładów wykonania wynalazku, część urządzenia 3000 do zastrzyków, zwykle część, która zawiera oprawę 3010 na igły jest wkładana w magazynek 3050 igieł. Urządzenie 3000 bez wykonywania pełnego obrotu jest następnie wyjmowane z całkowicie do niego zamocowanymi igłami. W niektórych przykładach wykonania zapewniany jest dźwiękowy lub bezgłośny sygnał, aby wskazać, że igła jest bezpiecznie zamocowana do urządzenia. W niektórych przykładach wykonania, część urządzenia, która jest wkładana do magazynku może być częścią końcową ampułki, która wystaje poza urządzenie. Niektóre sposoby stosowania niniejszego wynalazku mogą być dokonywane stosując igły, które są magazynowane w magazynku posiadającym gładką powierzchnię oraz zespoły 3080, które są rozmieszczone poniżej powierzchni, zwykle - ale nie koniecznie - w szczelinowych zagłębieniach 3090 (patrz fig. 9).

Powyżej przedstawiono krótki opis niektórych przykładowych przykładów wykonania obecnego wynalazku, który jest przeznaczony jedynie, jako ilustrujący, a niewyczerpujący opis niniejszego wynalazku. Osoby wyspecjalizowane w tej dziedzinie techniki będą zorientowane, że charakter i terminologia uniemożliwiają wyrażenie istoty wszystkich aspektów obecnego wynalazku oraz, że niezbyt poważne i niezbyt istotne zmiany stanowiące warianty różnych elementów będą objęte zakresem wynalazku, jaki zdefiniowano w załączonych zastrzeżeniach patentowych.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Układ do montowania igieł do mocowania zestawu igieł w oprawie na igły urządzenia do zastrzyków, zawierający zestaw igieł złożony z gniazda, które jest przymocowane do igły, przy czym gniazdo posiada wewnętrzną ściankę, oraz oprawę na igły złożoną z cylindrycznej ścianki zewnętrznej posiadającej koniec górny i nagwintowanie rozmieszczone na cylindrycznej ściance zewnętrznej oraz wiele licznych rowków rozmieszczonych w cylindrycznej ściance zewnętrznej, rozpoczynających się na górnym końcu cylindrycznej ścianki zewnętrznej i określających kanał przelotowy, który jest zasadniczo równoległy do cylindrycznej osi ścianki zewnętrznej, znamienny tym, że wewnętrzna ścianka (30) gniazda (10) jest cylindryczna i zawiera ponadto wiele licznych występów (30) wystających promieniowo do wewnątrz z cylindrycznej wewnętrznej ścianki (20) gniazda (10), zaś co najmniej jeden rowek (120) oprawy (100, 700) na igły ponadto zawiera pierwszą część (130) oraz drugą część (150) umieszczoną pod kątem w stosunku do pierwszej części (130), przy czym występy (30) współpracują z rowkami (120) dla utworzenia połączenia bagnetowego, a nagwintowanie (200) jest odpowiednie dla gwintowego łączenia, dopasowanego w sposób skojarzony, konwencjonalnie gwintowanego zestawu igieł z oprawą (100, 700) na igły.
2. 2. Układ do montowania igieł według zastrz. 1, znamienny tym, że kąt pomiędzy pierwszą częścią (130) a drugą częścią (150) wynosi 90 stopni bądź mniej.
3. 3. Układ do montowania igieł według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwsza część (130) rowka (12 0) jest najszersza przy górnym końcu oprawy (100, 700) na igły określając wejście (135).
4. 4. Układ do montowania igieł według jednego z zastrz. 1-3, znamienny tym, że występy (30) zawierają okrągłą powierzchnię.

   PL 206 471 B1
5. 5. Układ do montowania igieł według jednego z zastrz. 1-4, znamienny tym, że zawiera ponadto środki do dotykowego i/lub dźwiękowego określania czy gniazdo (10) jest bezpiecznie zamontowane do oprawy (100, 700) na igły.

   Rysunki

   FIG. 1

   PL 206 471 B1

   PL 206 471 B1

   PL 206 471 B1

   PL 206 471 B1

   600

   FIG. 5

   PL 206 471 B1

   PL 206 471 B1

   PL 206 471 B1

   3010

   3090

   FIG. 9

   3050

   3000

   3080

   FIG. 8

   Departament Wydawnictw UP RP