PL206211B1 - N-acylowe pochodne tetrahydroazepiny, kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tych pochodnych - Google Patents

N-acylowe pochodne tetrahydroazepiny, kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tych pochodnych

Info

Publication number
PL206211B1
PL206211B1 PL354044A PL35404400A PL206211B1 PL 206211 B1 PL206211 B1 PL 206211B1 PL 354044 A PL354044 A PL 354044A PL 35404400 A PL35404400 A PL 35404400A PL 206211 B1 PL206211 B1 PL 206211B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
tetrahydro
aminomethyl
benzoazepine
methylbenzoyl
oxoethylcarbamoyl
Prior art date
Application number
PL354044A
Other languages
English (en)
Other versions
PL354044A1 (pl
Inventor
Doreen M. Ashworth
Gary R.W. Pitt
Peter Hudson
Christopher M. Yea
Richard J. Franklin
Original Assignee
Vantia Limitedvantia Limited
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Vantia Limitedvantia Limited filed Critical Vantia Limitedvantia Limited
Publication of PL354044A1 publication Critical patent/PL354044A1/pl
Publication of PL206211B1 publication Critical patent/PL206211B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D223/00Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D223/14Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D223/16Benzazepines; Hydrogenated benzazepines
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/10Drugs for disorders of the urinary system of the bladder
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/04Antihaemorrhagics; Procoagulants; Haemostatic agents; Antifibrinolytic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/12Antidiuretics, e.g. drugs for diabetes insipidus
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D243/00Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D243/06Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4
    • C07D243/10Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D243/141,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D267/00Heterocyclic compounds containing rings of more than six members having one nitrogen atom and one oxygen atom as the only ring hetero atoms
    • C07D267/02Seven-membered rings
    • C07D267/08Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4
    • C07D267/12Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D267/14Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems condensed with one six-membered ring
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D495/00Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D495/02Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D495/04Ortho-condensed systems

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Nitrogen And Oxygen Or Sulfur-Condensed Heterocyclic Ring Systems (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Nitrogen And Oxygen As The Only Ring Hetero Atoms (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Oxygen Or Sulfur (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są N-acylowe pochodne tetrahydroazepiny, kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tych pochodnych.
Niniejszy wynalazek dotyczy klasy nowych związków chemicznych, działających jako agoniści hormonu peptydowego wazopresyny. Związki te zmniejszają wydzielanie moczu z nerek i są zatem użyteczne w leczeniu pewnych chorób ludzkich, charakteryzujących się wielomoczem. Są one także użyteczne w kontrolowaniu nietrzymania moczu i zaburzeń związanych z krwawieniem.
Wazopresyna jest hormonem peptydowym wydzielanym przez tylny płat przysadki. Działa on na nerki, zwiększając retencję wody i przez to zmniejszając ilość wydzielanego moczu. Z tego powodu wazopresyna jest znana pod alternatywną nazwą hormon antydiuretyczny. Działa ona również na układ naczyniowy, wywierając w ten sposób działanie hipertensyjne. Receptory komórkowe biorące udział w tych dwóch działaniach zostały scharakteryzowane i wykazano, że są to receptory różne. W działaniu antydiuretycznym pośredniczy receptor wazopresyny typu 2, zwany zwykle receptorem V2. Środki, które mogą oddziaływać z receptorem V2 i aktywować go w taki sam sposób jak wazopresyna, zwane są agonistami receptora V2 (lub po prostu agonistami V2). Takie środki będą miały działanie antydiuretyczne. Jeśli środki te oddziaływują selektywnie z receptorem V2 i nie oddziaływują z innymi podtypami receptora wazopresyny, to nie będą miały hipertensyjnego działania wazopresyny. Byłoby to ważne ze względów bezpieczeństwa i czyniłoby takie środki atrakcyjnymi w leczeniu stanów chorobowych u ludzi, objawiających się wielomoczem (nadmiernym wydzielaniem moczu).
W istocie ś rodek taki jest już znany w terapii ludzi. Desmopresyna (inaczej [1-dezamino, D-Arg8]wazopresyna, Minirin™, DDAVP™) jest peptydowym analogiem wazopresyny, który jest selektywnym agonistą receptora V2. Jest ona stosowana w leczeniu ośrodkowej moczówki prostej (diabetes insipidus), która jest stanem wynikającym z zaburzeń wydzielania wazopresyny. Jest ona także stosowana do kontrolowania moczenia nocnego, i może być także użyteczna w leczeniu oddawania moczu w nocy. Jednakże desmopresyna nie jest środkiem pod każdym względem idealnym. Nawet najlepsze dostępne obecnie syntezy są długie, a desmopresyna nie daje się oczyszczać najbardziej dogodnymi technikami oczyszczania, takimi jak krystalizacja. W konsekwencji desmopresyna jest relatywnie droga. Ma ona bardzo niską biodostępność doustną, i parametr ten wykazuje pewną zmienność.
PL 206 211 B1
Istnieje zatem potrzeba posiadania selektywnego agonisty receptora wazopresyny typu V2, który byłby łatwy do wytworzenia i oczyszczenia oraz miałby wysoką i przewidywalną biodostępność doustną. Takie właściwości są najbardziej prawdopodobne do uzyskania w przypadku związku niepeptydowego. Te względy doprowadziły inne grupy do poszukiwania niepeptydowego agonisty receptora wazopresyny typu V2, a ich wyniki ujawniono na przykład w międzynarodowych zgłoszeniach patentowych WO97/22591, WO99/06403, WO99/06409, WO00/46224, WO00/46225, WO00/46227 i WO00/46228. Związki ujawnione w tych dokumentach są jednakże mniej niż idealne. W szczególności mają one słabą biodostępność doustną ze względu na swoją niską rozpuszczalność w wodzie. Niniejszy wynalazek dostarcza związków o ulepszonej rozpuszczalności i biodostępności.
Poza swoim działaniem antydiuretycznym, desmopresyna jest stosowana do zwiększania stężenia we krwi białek koagulacyjnych, znanych jako czynnik VIII i czynnik von Willebrand'a. W kontekście klinicznym czyni to desmopresynę użyteczną w leczeniu hemofilii A i choroby von Willebrand'a. Podobne zastosowania będą otwarte dla niepeptydowych agonistów według niniejszego wynalazku.
Niniejszy wynalazek dotyczy serii związków, które są N-acylowanymi pochodnymi tetrahydroazepiny i które są niepeptydowymi agonistami wazopresyny i które są selektywne w stosunku do podtypu receptora V2. Związki według wynalazku obejmują związki przedstawione wzorem ogólnym 1
w którym:
V oznacza wią zanie kowalencyjne lub NH,
X jest wybrany z CH2, O i N-(C1-C6)alkilu,
Z oznacza S lub -CH=CH-,
R1 i R2 są niezależnie wybrane z H, F, Cl, Br i (C1-C6)alkilu,
R3 jest wybrany z OH, O-(C1-C6)alkilu i NR4R5,
R4 i R5 niezależnie od siebie oznaczają H lub (C1-C6)alkil, lub razem oznaczają -(CH2)q-, p oznacza 0, 1, 2, 3 lub 4, i q oznacza 4 lub 5 oraz ich dopuszczalne farmaceutycznie sole.
Wynalazek dotyczy następnie kompozycji farmaceutycznych zawierających jako składnik czynny związek wybrany spośród związków o wzorze 1 lub ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli. Kompozycje te są szczególnie użyteczne w leczeniu ośrodkowej moczówki prostej, moczenia nocnego i oddawania moczu w nocy.
W związkach o wzorze 1 R4 i R5 mogą razem oznaczać -(CH2)q-, gdzie q oznacza 4 lub 5, tak że razem z atomem azotu, do którego są przyłączone, tworzą pierścień pirolidynowy lub piperydynowy.
Liczba całkowita p może przybierać wartości 0, 1, 2, 3 i 4. Kiedy p jest równe 0, między V i grupą COR3 istnieje wiązanie kowalencyjne. Kiedy p jest równe 0 i V jest wiązaniem kowalencyjnym, to istnieje pojedyncze wiązanie kowalencyjne między dwiema grupami karbonylowymi.
Stosowany tu termin alkil obejmuje liniowe lub rozgałęzione nasycone reszty węglowodorowe, mające do sześciu atomów węgla, takie jak metyl, etyl, propyl, izopropyl, n-butyl, sec-butyl, izobutyl, tert-butyl, neopentyl i n-heksyl.
Niektóre związki o wzorze ogólnym 1 są zdolne do tworzenia soli z kwasami lub zasadami. Na przykład, związki zawierające zasadowy atom azotu mogą tworzyć sole addycyjne z kwasami mineralnymi i organicznymi, takimi jak kwas chlorowodorowy, kwas siarkowy, kwas fosforowy, kwas octowy, kwas trifluorooctowy, kwas metanosulfonowy, kwas cytrynowy i kwas benzoesowy. Związki zawierające grupy kwasowe mogą tworzyć sole z zasadami. Przykłady takich soli to sole sodowe, potaso4
PL 206 211 B1 we, wapniowe, trietyloamoniowe i tetraetyloamoniowe. Ponadto, związki które mają zarówno grupy kwasowe jak i zasadowe mogą tworzyć sole wewnętrzne (zwitterjony). Sole te są objęte niniejszym wynalazkiem jeśli tylko są dopuszczalne farmaceutycznie.
W korzystnym wykonaniu wynalazku grupą Z jest -CH=CH-.
W innym korzystnym wykonaniu wynalazku Z oznacza S.
W innym korzystnym wykonaniu wynalazku X jest grupą metylenową CH2.
W innym korzystnym wykonaniu wynalazku R1 oznacza atom wodoru, a R2 oznacza grupę metylową lub atom chloru.
W innym korzystnym wykonaniu wynalazku R1 oznacza grupę metylową lub atom chloru, a R2 oznacza atom wodoru.
W innym korzystnym wykonaniu wynalazku R3 oznacza O-(C1-C6)alkil.
Szczególnie korzystne związki w zakresie wynalazku łączą w sobie cechy tych korzystnych wykonań.
Do korzystnych związków według wynalazku należą następujące (ale bez ograniczenia do nich):
1-(4-[N-(4-metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-metoksy-2-oksoetanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-hydroksy-2-oksoetanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(5-metoksy-5-oksopentanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-etoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-hydroksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-metylo-4-[N-(2-metyloamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-dimetyloamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-metoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-amino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
4-(3-chloro-4-[N-(4-metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]benzoilo)-5,6,7,8-tetrahydro-4H-tieno[3,2-b]azepina,
5-(4-[N-(4-metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1,5-benzoksazepina,
1-(4-[N-(2-etoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-5-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepina,
1-(4-[N-(3-metoksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-etoksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-hydroksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(4-hydroksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1benzoazepina,
1-(4-[N-(5-hydroksy-5-oksopentanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-metoksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-2-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(N'-etoksykarbonylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-etoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-2-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
PL 206 211 B1
1-(4-[N-(2-izopropoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-tert-butoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-chloro-4-[N-(2-dimetyloamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-metylo-4-[N-(2-(1-piperydyno)-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-metylo-4-[N-(2-(1-pirolidyno)-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-etoksy-3-oksopropylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina, i
1-(4-[N-(3-hydroksy-3-oksopropylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina
Związki według wynalazku można wytworzyć stosując metody ogól nie znane w technice. Związki o wzorze ogólnym 1 można uznać za złożone z trzech połączonych fragmentów (A-C).
Trzy fragmenty będą zwykle wytwarzane oddzielnie i następnie łączone na późnym etapie syntezy. W pewnych przypadkach niektóre z grup (szczególnie R3 i X) mogą być niekompatybilne z takim składaniem i będą zatem wymagać stosowania grup zabezpieczających. Stosowanie grup zabezpieczających jest dobrze znane w technice (patrz na przykład Protective Groups w Organic Synthesis, T.W. Greene, Wiley-Interscience, 1981). Szczególnymi grupami, które mogą wymagać zabezpieczania, są grupy aminowe (zabezpieczane jako amidy lub karbaminiany) i grupy karboksylowe (zabezpieczane jako estry). Dla celów tego omówienia zostanie przyjęte, że obecne są takie grupy zabezpieczające jakie są potrzebne.
Fragmenty A, B i C można połączyć z wytworzeniem związków o wzorze 1 według dwóch strategii. Według pierwszej z nich, fragmenty A i B łączy się otrzymując fragment odpowiadający AB, który następnie łączy się z fragmentem C. Zgodnie z drugą strategią, fragmenty B i C łączy się otrzymując fragment odpowiadający BC, który następnie łączy się z fragmentem A. Reakcje chemiczne zaangażowane w kondensację fragmentu A z B i reakcje chemiczne zaangażowane w kondensację fragmentu B z fragmentem C, będą takie same, niezależnie od tego, która ze strategii zostanie zastosowana.
Tworzenie fragmentu AB
Rodzaj reakcji tworzącej wiązanie A-B zależy od znaczenia V.
V = wią zanie kowalencyjne
Tutaj {A} i {B} oznaczają częściowe struktury fragmentów odpowiednio A i B. Tworzenie amidów w reakcji chlorków kwasowych z aminami pierwszorzędowymi jest dobrze znane. Generalnie, aminę
PL 206 211 B1 i chlorek kwasowy miesza się w rozpuszczalniku aprotonowym, takim jak dichlorometan lub dimetyloformamid w obecności aminy trzeciorzędowej, takiej jak trietyloamina.
V= NH
Tworzenie moczników przez reakcję między izocyjanianem a aminą pierwszorzędową jest również dobrze znane. Generalnie, aminę i izocyjanian miesza się w rozpuszczalniku aprotonowym, takim jak dichlorometan lub dimetyloformamid. Obecność aminy trzeciorzędowej, takiej jak trietyloamina, może być korzystna ale nie jest konieczna.
Tworzenie fragmentu BC
Tworzenie wiązania amidowego między fragmentami B i C można najłatwiej uzyskać na drodze reakcji chlorku kwasowego odpowiadającego fragmentowi B z aminą drugorzędową, będącą częścią pierścienia azepinowego z fragmentu C. Reakcja przebiega w rozpuszczalniku aprotonowym w obecności aminy trzeciorzędowej jako zasady. Zależnie od dokładnej natury dwóch fragmentów, reakcja ta dla uzyskania zadowalającej wydajności produktu może wymagać mniej lub więcej czasu. Alternatywnie, kwas karboksylowy odpowiadający fragmentowi B można skondensować z pierścieniem azepiny, stosując jeden z wielu reagentów znanych ze stanu techniki dla przeprowadzania takich reakcji tworzenia wiązania amidowego.
Zatem do syntezy związków według wynalazku potrzebne są następujące związki pośrednie:
i) Dla fragmentu A chlorek kwasowy, R3CO-(CH2)p———COCl lub izocyjanian R3CO-(CH2)p———N=C=O
Chlorki kwasowe są dobrze znane. Wiele z nich jest artykułami handlowymi lub są opisane w literaturze. Kiedy potrzebny chlorek kwasowy nie jest związkiem znanym, zwykle będzie on dostępny w jednym etapie z odpowiadającego kwasu karboksylowego. Izocyjaniany są również dobrze znane. Generalnie, można je wytworzyć z odpowiadającej aminy pierwszorzędowej przez reakcję z fosgenem lub równoważnym reagentem.
ii) Dla fragmentu B
Ponieważ grupy aminy pierwszorzędowej i chlorku kwasowego są niekompatybilne, muszą one być wprowadzane oddzielnie i zabezpieczane. Chlorek kwasowy można wytworzyć z odpowiadającego kwasu karboksylowego, który dogodnie zabezpiecza się w postaci jego estru metylowego. Aminę pierwszorzędową można wytworzyć z odpowiadającego nitrylu (przez redukcję) lub alkoholu (przez podstawienie nukleofilem azotowym). Dobór najlepszej metody zależy od rodzaju podstawników R1 i R2.
iii) Dla fragmentu C
PL 206 211 B1
Skondensowane azepiny tego typu wytwarza się metodami opisanymi w literaturze.
Niniejszy wynalazek obejmuje także kompozycje farmaceutyczne, zawierające związek według wynalazku opisany powyżej jako składnik czynny. Kompozycja będzie zawierać substancje pomocnicze generalnie znane w technice, wybrane ze środków wiążących, wypełniaczy, środków dyspergujących, rozpuszczalników, środków stabilizujących i podobnych.
Rodzaj zastosowanych substancji pomocniczych będzie zależeć od rodzaju postaci leku, która z kolei zależy od zamierzonej drogi podawania. Podawanie może być doustne, przez błonę ś luzową (takie jak podjęzykowe, dopoliczkowe, donosowe, dopochwowe i doodbytnicze), przezskórne lub przez wstrzykiwanie (takie jak podskórne, domięśniowe i dożylne). Na ogół korzystne jest podawanie drogą doustną. Postacią do podawania doustnego będzie tabletka lub kapsułka. Do innych postaci należą suche proszki, roztwory, zawiesiny, czopki i podobne.
W następnym aspekcie wynalazek niniejszy obejmuje zastosowanie związku według wynalazku, tj. związku o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli do wytwarzania leku do leczenia pewnych ludzkich dysfunkcji fizjologicznych. Związki zmniejszają wydzielanie moczu, zatem wytworzone z nich leki mogą być stosowane we wszelkich stanach, w których podwyższone wydzielanie moczu jest czynnikiem współistniejącym. Związki zwiększają również produkcję białek krzepliwości krwi, znanych jako czynnik VIII i czynnik von Willebrand'a, a zatem można także podjąć leczenie zaburzeń krwawienia.
Wynalazek obejmuje zastosowanie związku według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia moczenia nocnego, nocnego oddawania moczu i moczówki prostej. Korzystnie skutkiem leczenia jest opóźnienie opróżniania pęcherza. Wynalazek obejmuje zastosowanie związku według wynalazku do wytwarzania leku do kontrolowania nietrzymania moczu.
W zakres wynalazku wchodzi też zastosowanie zwią zku wedł ug wynalazku do wytwarzania leku do leczenia zaburzeń krwawienia.
Wynalazek obejmuje też kompozycję farmaceutyczną jak określona powyżej do zastosowania w leczeniu wielomoczu, do kontrolowania nietrzymania moczu oraz do zastosowania do opóźniania opróżniania pęcherza.
W zakres wynalazku wchodzi też kompozycja farmaceutyczna określona powyżej do zastosowania w leczeniu zaburzeń krwawienia.
W korzystnym wykonaniu leczonym stanem jest moczówka prosta. Jest to stan, spowodowany przez niezdolność organizmu do wytwarzania i sekrecji fizjologicznie czynnej wazopresyny, czego skutkiem jest znacznie zmniejszony wychwyt ponowny wody i wytwarzanie dużych ilości moczu.
W innym korzystnym wykonaniu leczonym stanem jest moczenie nocne. Jest ono zdefiniowane jako opróżnianie pęcherza podczas snu. Schorzenie to dotyka głównie dzieci, a w jego etiologię zaangażowanych jest wiele czynników.
W innym korzystnym wykonaniu leczonym stanem jest oddawanie moczu w nocy. Jest ono zdefiniowane jako wytwarzanie przez osobę w nocy takiej ilości moczu, że wymaga to przebudzenia się tej osoby i opróżnienia jej pęcherza. Także ten stan może być wynikiem działania wielu czynników.
W innym korzystnym wykonaniu leczonym stanem jest nietrzymanie moczu. Stan ten charakteryzuje się częściowo zmniejszoną pojemnością i kontrolą pęcherza, co powoduje bezwolne oddawanie moczu, jeśli pęcherz nie jest często opróżniany. Nietrzymanie moczu dzieli się na dwa rodzaje stanów, wysiłkowe nietrzymanie moczu i nietrzymanie moczu przy nagłym parciu. Uważa się, że w stan taki zaangaż owanych jest wiele czynników. Lek wytworzony zgodnie z zastosowaniem wedł ug wynalazku jest szczególnie użyteczny dla opóźniania potrzeby opróżniania pęcherza (przesunięcie opróżniania), co pozwala osobie nietrzymającej moczu na suchy okres kilku godzin (nawet do czterech godzin). Takie przesunięcie opróżniania może być także użyteczne w przypadku populacji trzymającej mocz, na przykład osób zobowiązanych do pozostawania na zebraniach przez długie okresy czasu.
PL 206 211 B1
W innym korzystnym wykonaniu leczonym stanem jest hemofilia A lub choroba von Willebrand'a. Są to stany, w których zmniejszone jest wytwarzanie czynnika VIII lub czynnika von Willebrand'a i osoba cierpi na nadmierne krwawienia.
W innym korzystnym wykonaniu, lek wytworzony zgodnie z zastosowaniem lub kompozycja, podawane są przed operacją chirurgiczną (w tym przed operacją dentystyczną) w celu zwiększenia krzepliwości krwi i zmniejszenia przez to okołooperacyjnej utraty krwi.
Podawanie kompozycji według wynalazku lub leku wytworzonego zgodnie z zastosowaniem według wynalazku odbywać się będzie na ogół pod nadzorem lekarza. Lekarz określi ilość kompozycji, która ma być podawana oraz schemat dawkowania, biorąc pod uwagę stan fizyczny pacjenta i cel terapii. Dla osoby dorosłej chorej na moczówkę prostą, typową dawką będzie dawka między 50 mg a 1 g skł adnika czynnego dziennie, przyjmowana w jednej tabletce lub do czterech tabletek w cią gu dnia. Dla dróg podawania innych niż droga doustna, ilość związku będzie zmniejszona, ponieważ drogi inne niż doustna są zwykle bardziej skuteczne jeśli idzie o dostarczanie środków terapeutycznych do krążenia ustrojowego. Dla leczenia hemofilii A i choroby von Willebrand'a może być potrzebna większa ilość związku niż do leczenia moczówki prostej.
Powyższy opis zostanie zilustrowany przez nieograniczające przykłady.
PRZYKŁADY
Skróty
Zastosowano następujące skróty.
AlBN Azo-bis-(izobutyronitryl)
BOC tert-Butyloksykarbonyl (BOC)2O Di-węglan di-tert-butylu
DIEA Diizopropyloetyloamina
DMF Dimetyloformamid
EtOAc Octan etylu
IPA Izopropanol
M.S. Spektrometria masowa
NBS N-Bromosukcynoimid
NMR Spektrometria magnetycznego rezonansu jądrowego pet.eter Eter naftowy, frakcja wrząca w zakresie 60-80°C
PyBroP Heksafluorofosforan bromotris(pirolidyno)fosfoniowy
THF Tetrahydrofuran
WSCDI Rozpuszczalny w wodzie karbodiimid
Wytwarzanie związków pośrednich.
Reagenty odpowiadające fragmentom A i C były dostępne w handlu lub wytworzono je zgodnie z opublikowanymi procedurami, z wyjątkiem tych podanych w szczegółowych przykładach.
Reagenty odpowiadające fragmentowi B wytworzono jak opisano poniżej.
P r z y k ł a d A
Kwas 4-(terf-butyloksykarbonyloaminometylo)-3-chlorobenzoesowy
A1.4-Bromometylo-3-chlorobenzoesan metylu
Do roztworu 3-chloro-4-metylobenzoesanu metylu (5,0 g, 27,1 mmoli) w czterochlorku węgla (50 ml) dodano NBS (5,8 g, 32,0 mmoli) i AIBN (0,442 g, 2,70 mmoli). Mieszaninę mieszano pod chłodnicą zwrotną w stanie wrzenia przez 18 h. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia do temperaPL 206 211 B1 tury pokojowej i następnie zatężono pod próżnią. Pozostałość oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent EtOAc: pet. eter 0:100 do 5:95); wydajność 5,96 g (84%).
A2._Kwas_4-(fęrt-butyloksykarbonyloaminpmetylp)-3-ęhlprobenzoesowy
Do nasyconego roztworu amoniaku w etanolu (170 ml) dodano 4-bromometylo-3-chlorobenzoesanu metylu z przykładu A1 (5,5 g, 20,9 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 h i następnie zatężono pod próżnią. Pozostałość roztarto z eterem dietylowym i powstałe białe kryształy odsączono i przemyto eterem etylowym. Do roztworu tego osadu w wodzie (100 ml) dodano roztwory (BOC)2O (5,0 g, 23,0 mmoli) w dioksanie (100 ml) i wodorotlenku sodu (1,86 g, 46,0 mmoli) w wodzie (100 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h i następnie zatężono pod próżnią. Pozostałość wodną zakwaszono kwasem cytrynowym i ekstrahowano mieszaniną chloroform/IPA. Warstwę organiczną przemyto wodą, wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod próżnią, otrzymując biały osad; wydajność 2,8 g (67%).
Do roztworu 4-bromo-2-metylobenzonitrylu (2,0 g, 10,2 mmoli) w THF (100 ml) w temperaturze -78°C pod atmosferą azotu wkroplono 2,5 M roztwór n-butylolitu (4,48 ml, 11,2 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze -78°C przez 1 h i następnie wylano na stały ditlenek węgla (5 g) w THF (50 ml). Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Dodano wodę (200 ml) i ekstrahowano mieszaninę eterem dietylowym (3 razy). Warstwę wodną zakwaszono przez dodanie stężonego HCl i ekstrahowano chloroformem (3 razy). Połączone ekstrakty chloroformowe przemyto wodą, wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod próżnią, otrzymując biały osad; wydajność 1,2 g (73%).
4-Bromo-3-metylobenzonitryl (2,0 g, 10,2 mmoli) poddano reakcji według metody z Przykładu B, otrzymując żółty osad, który roztarto z heksanem i przesączono; wydajność 0,96 g (59%).
P r z y k ł a d D
Kwas 4-(fert-butoksvkarbonvloaminometylo)-2-fluorobenzoesowv
ΉΗΒΟΟ
PL 206 211 B1
D1. Kwas 2-fluoro-4-metylobenzoesowy
4-Bromo-3-fluorotoluen (8,33 g, 44,07 mmoli) poddano reakcji według metody z Przykładu B, otrzymując biały osad; 4,89 g (72%).
D2. 2-Fluoro-4-metylobenzoesan metylu
Do roztworu kwasu 2-fluoro-4-metylobenzoesowego z Przykładu D1 (6,04 g, 39,1 moli) w toluenie (80 ml) dodano chlorek tionylu (6,5 ml, 89,11 mmoli). Mieszaninę ogrzewano we wrzeniu przez
2,5 h, ochłodzono i zatężono pod próżnią. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (50 ml) i dodano metanol (50 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2,5 h i następnie zatężono pod próżnią. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (100 ml), przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką, wysuszono nad MgSO4, i zatężono pod próżnią, otrzymując brązowy osad; wydajność 5,07 g (77%).
D3._4-Bromometylo-2-fluorobenzoesan_metylu
2-Fluoro-4-metylobenzoesan metylu z Przykładu D2 (5,07 g, 30,16 mmoli) poddano reakcji według metody z Przykładu A1. Produkt oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent EtOAc:pet. eter 20:80); wydajność 5,9 g (80%).
D4. Kwas 4-(ferf-butoksykarbonyloaminometvlo)-2-fluorobenzoesowy
4-Bromometylo-2-fluorobenzoesan metylu z Przykładu D3 (5,9 g, 24,13 mmoli) poddano reakcji według metody z Przykładu A2. Produkt rekrystalizowano z mieszaniny dioksan/pet. eter, otrzymując białe kryształy; wydajność 2,46 g (38%).
Reagenty odpowiadające fragmentom A, B i C połączono, otrzymując związki z konkretnych poniższych szczegółowych Przykładów.
P r z y k ł a d 1
1-(4-[N-(4-Metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina
IA. 1-(4-Cyiano-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina
Do roztworu 2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepiny (0,80 g, 5,44 mmoli) w dichlorometanie (40 ml) dodano kwas 4-cyjano-3-metylobenzoesowy z przykładu B (0,96 g, 5,95 mmoli), trietyloaminę (0,76 g, 5,44 mmoli), 4-(dimetyloamino)pirydynę (0,66 g, 5,44 mmoli) i WSCDI (2,17 g, 10,88 mmoli). Mieszaninę mieszano we wrzeniu przez 18 h, ochłodzono i odparowano pod próżnią. Pozostałość podzielono między EtOAc i 1M KHSO4. Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i solanką, wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod próżnią. Pozostałość oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent EtOAc:pet. eter 30:70); wydajność 1,10 g (70%).
IB. Chlorowodorek 1-(4-[aminometylo]-3-metvlobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepiny
Do odgazowanego roztworu cyjanobenzoilobenzoazepiny z Przykładu 1A (1,10 g, 3,79 mmoli) w metanolu (40 ml) dodano stężony kwas chlorowodorowy (0,98 ml, 11,3 mmoli) i 10% pallad na węglu (0,80 g). Przez mieszaninę przepuszczano gazowy wodór przez 5 h w temperaturze pokojowej. Katalizator odsączono przez wkładkę z celitu i odparowano przesącz pod próżnią, otrzymując produkt jako sól HCl; wydajność 1,23 g (98%).
IC. 1-(4-[N-(4-Metoksv-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1 H-1-benzoazepina
Do roztworu aminy z Przykładu 1B (0,10 g, 0,30 mmoli) w dichlorometanie (10 ml) dodano trietyloaminę (0,061 ml, 0,90 mmoli) i chlorek 3-karbometoksypropionylu (0,046 g, 0,30 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h i następnie przemyto 1M KHSO4 (3 razy),
PL 206 211 B1 wodą i solanką, wysuszono nad Na2SO4, i zatężono pod próżnią, otrzymując biały osad; wydajność 0,10 g (81%).
1H NMR: δ 1,40-1,60 (1H, m), 1,84-2,20 (3H, m), 2,15 (3H, s), 2,40-2,54 (2H, m), 2,58-2,92 (4H, m), 2,94-3,10 (1H, m), 3,65 (3H, s), 4,30 (2H, d, J=5,6Hz), 4,99 (1H, d, J=12,9Hz), 5,90 (1H, s), 6,62 (1H, d, J=7,9Hz), 6,78-6,96 (3H, m), 7,00-7,16 (2H, m), 7,21 (1H, m) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=408; znaleziono [M+H]+= 409.
P r z y k ł a d 2
1-(4-[N-(2-Metoksy-2-oksoetanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1 -benzoazepina
Chlorowodorek aminy z Przykładu 1B (0,10 g, 0,30 mmoli) poddano reakcji z chlorkiem metylooksalilu (0,037 g, 0,30 mmoli) według procedury z Przykładu 1C, otrzymując biały osad; wydajność 0,085 g (76%).
1H NMR: δ 1,48-1,70 (1H, m), 1,96-2,16 (3H, m), 2,26 (3H, s), 2,78-3,18 (3H, m), 3,98 (3H, s), 4,50 (2H, d, J=6,8Hz), 5,08 (1H, d, J=12,7Hz), 6,72 (1H, d, 7,6Hz), 6,88-7,06 (3H, m), 7,18 (1H, t, J=7,6Hz), 7,22-7,36 (2H, m) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=380; znaleziono [M+H]+= 381.
P r z y k ł a d 3
1-(4-[N-(2-Hydroksy-2-oksoetanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1 -benzoazepina
Do roztworu estru metylowego z Przykładu 2 (0,045 g, 0,118 mmoli) w THF (10 ml) i wodzie (5 ml) dodano monohydrat wodorotlenku litu (0,010 g, 0,23 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h, zakwaszono do pH 1 przez dodanie 1M HCl i ekstrahowano EtOAc (3 razy). Połączone ekstrakty organiczne przemyto solanką, wysuszono nad Na2SO4, i zatężono pod próżnią, otrzymując biały osad; wydajność 0,034 g (76%).
1H NMR: δ 1,40-1,62 (1H, m), 1,84-2,24 (3H, s), 2,17 (3H, s), 2,70-3,10 (3H, m), 4,40 (2H, d, J=5,9Hz), 4,99 (1H, d, J=12,9Hz), 6,63 (1H, d, J=7,6Hz), 6,80-6,98 (3H, m), 7,02-7,28 (3H, m), 7,38 (1H, br s) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=366; znaleziono [M+H]+= 367.
PL 206 211 B1
P r z y k ł a d 4
1-(4-[N-(5-Metoksy-5-oksopentanoilo)aminometylol-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1 -benzoazepina
Chlorowodorek aminy z Przykładu 1B (0,10 g, 0,30 mmoli) poddano reakcji z 4-(chloroformylo)maślanem metylu (0,050 g, 0,30 mmoli) według procedury z Przykładu 1C, otrzymując biały osad; wydajność 0,061 g (48%).
1H NMR: δ 1,42-1,62 (1H, m), 1,84-2,28 (8H, m), 2,30-2,50 (4H, m), 2,70-2,94 (2H, m), 2,963,12 (1H, m), 3,65 (3H, s), 4,31 (2H, d, J=5,3Hz), 4,99 (1H, d, J=13,9Hz), 5,75 (1H, br s), 6,63 (1H, d, J=7,6Hz), 6,78-6,98 (3H, m), 7,02-7,16 (2H, m), 7,21 (1H, d, J=6,6Hz) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=422; znaleziono [M+H]+= 423.
P r z y k ł a d 5
1-(4-[N-(2-Etoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina
Do roztworu aminy z Przykładu 1B (0,10 g, 0,30 mmoli) w dichlorometanie (10 ml) dodano trietyloaminę (0,061 ml, 0,90 mmoli) i izocyjanianooctan etylu (0,059 g, 0,45 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h i następnie przemyto 1M KHSO4 (3 razy), wodą i solanką, wysuszono nad Na2SO4, i zatężono pod próżnią, otrzymując biały osad; wydajność 0,10 g (81%).
1H NMR: δ 1,18 (3H, t, J=7,3Hz), 1,38-1,55 (1H, m), 1,80-2,10 (3H, m), 1,95 (3H, s), 2,60-2,98 (3H, m), 3,84 (2H, s), 4,04 (2H, s), 4,07 (2H, q, J=7,3Hz), 4,87-4,92 (1H, m), 5,73 (2H, br s), 6,50 (1H, d, J=7,3Hz), 6,63-6,97 (5H, m), 7,11 (1H, d, J=7,3Hz) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=423; znaleziono [M+H]+= 424.
P r z y k ł a d 6
1-(4-[N-(Karboksymetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1 H-1 -benzoazepina
PL 206 211 B1
Do roztworu estru etylowego z Przykładu 5 (0,050 g, 0,10 mmoli) w THF (20 ml) i wodzie (5 ml) dodano monohydrat wodorotlenku litu (0,020 g, 0,45 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 h. Mieszaninę zatężono pod próżnią, a pozostałość rozcieńczono wodą, następnie przemyto eterem dietylowym. Warstwę wodną zakwaszono do pH 1 przez dodanie 1M HCl i ekstrahowano EtOAc (3 razy). Połączone ekstrakty organiczne przemyto solanką, wysuszono nad Na2SO4, i zatężono pod próż nią , otrzymują c biał y osad; wydajność 0,046 g (99%).
1H NMR: δ 1,30-1,50 (1H, m), 1,75-2,05 (3H, m), 1,94 (3H, s), 2,60-2,98 (3H,m ), 3,59 (2H, br s), 4,01 (2H, br s), 4,80-4,85 (1H, m), 6,05 (2H, br s), 6,53 (1H, d, J=7,2Hz), 6,75-6,99 (5H, m), 7,11 (1H, d, J=7,2Hz) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=395; znaleziono [M+H]+= 396.
P r z y k ł a d 7
1-(4-[N-(2-Metyloamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1 Η-1-benzoazepina
Do roztworu kwasu karboksylowego z Przykładu 6 (0,10 g, 0,25 mmoli) w dichlorometanie (25 ml) dodano DIEA (0,221 ml, 1,26 mmoli) i PyBroP (0,129 g, 0,278 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 10 minut i nastę pnie dodano chlorowodorek metyloaminy (0,085 g, 1,26 mmoli). Kontynuowano mieszanie przez dalsze 3 h. Mieszaninę następnie przemyto 1M KHSO4 (3 razy), nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (3 razy) i solanką, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono pod pró ż nią . Pozostał ość oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent dichlorometan: metanol 96:4), otrzymując biały osad; wydajność 0,018 g (17%).
1H NMR: δ 1,40-1,60 (1H, m), 1,80-2,00 (2H, m), 2,00-2,20 (3H, s), 2,60 (3H, d, J=4,0Hz), 2,653,05 (3H, m), 3,60 (2H, d, J=4,0Hz), 4,15 (2H, d, J=4,0Hz), 4,90-5,00 (1H, m), 6,10-6,30 (2H, m), 6,60 (1H, d, J=8,0Hz), 6,70-7,20 (8H, m) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=408; znaleziono [M+H]+= 409.
P r z y k ł a d 8
1-(4-[N-(2-Dimetyloamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1 Η-1-benzoazepina
PL 206 211 B1
Kwas karboksylowy z Przykładu 6 (0,07 g, 0,18 mmoli) poddano reakcji z chlorowodorkiem dimetyloaminy (0,072 g, 0,88 mmoli) według procedury z Przykładu 7. Produkt oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent chloroform:metanol:kwas octowy 98:1:1), otrzymując biały osad; wydajność 0,08 g (11%).
1H NMR: δ 1,39-1,50 (1H, m), 1,86-2,10 (3H, m), 2,07 (3H, s), 2,57 (3H, s), 2,60-3,00 (3H, m), 2,85 (3H, s), 3,95 (2H, d, J=4,0Hz), 4,16 (2H, d, J=5,6Hz), 4,90-5,00 (1H, m), 5,74 (1H, br s), 6,11 (1H, br s), 6,54 (1H, d, J=7,6Hz), 6,78-7,18 (6H, m) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=422; znaleziono [M+H]+= 423.
P r z y k ł a d 9
1-(4-[N-(2-Metoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1 H-1 -benzoazepina
Do roztworu kwasu karboksylowego z Przykładu 6 (0,080 g, 0,20 mmoli) w dichlorometanie w atmosferze azotu (25 ml) w temperaturze 0°C dodano DMF (20 μΙ) i chlorek oksalilu (31 mg, 0,24 mmoli).
Mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C do temperatury pokojowej przez 2 h i następnie zatężono pod próżnią. Pozostałość rozpuszczono w metanolu (4 ml) i dichlorometanie (16 ml) i mieszano mieszaninę w temperaturze pokojowej przez 16 h. Mieszaninę następnie przemyto 1M KHSO4 (3 razy), nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (3 razy) i solanką, wy suszono nad Na2SO4, i zatężono pod próżnią. Pozostałość oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent dichlorometan:metanol 96:4), otrzymując biały osad; wydajność 0,049 g (60%).
1H NMR: δ 1,38-1,50 (1H, m), 1,80-2,00 (3H, m), 2,00 (3H, s), 2,60-3,00 (3H, m), 3,64 (3H, s), 3,90 (2H, s), 4,10 (2H, s), 4,85-4,95 (1H, m), 6,52 (1H, d, J=7,2Hz), 6,67-7,02 (7H, m), 7,13 (1H, d, J=6,2Hz) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=409; znaleziono [M+H]+= 410.
P r z y k ł a d 10
1-(4-[N-(2-Amino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1 H-1 -benzoazepina
Do roztworu kwasu karboksylowego z Przykładu 6 (0,10 g, 0,25 mmoli) w dichlorometanie (20 ml) dodano hydroksybenzotriazol (34 mg, 0,25 mmoli) i WSCDI (51 mg, 0,25 mmoli). Mieszaninę mieszaPL 206 211 B1 no w temperaturze pokojowej przez 10 min. Następnie dodano amoniak 880 (nasycony roztwór amoniaku w wodzie o gęstości 0,880 g/cm3) (0,5 ml) i kontynuowano mieszanie przez dalsze 16 h. Mieszaninę zatężono pod próżnią i pozostałość oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent octan etylu), otrzymując biały osad; wydajność 0,008 g (8%).
1H NMR: δ 1,40-1,76 (2H, m), 1,84-2,16 (2H, m), 2,29 (3H, s), 2,66-3,10 (3H, s), 3,95 (2H, s), 4,56 (2H, s), 4,99 (1H, d, J=13,9Hz), 5,59 (1H, br s), 6,63 (1H, d, J=7,9Hz), 6,80-6,98 (3H,m), 7,007,12 (2H, m), 7,20 (1H, d, J=7,3Hz) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=394; znaleziono [M+H]+= 395.
P r z y k ł a d 11
4-(4-[N-(4-Metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-chlorobenzoilo)-5,6,7,8-tetrahydro-4H-tieno[3,2-b]azepina
A. Chlorowodorek 4-(4-[N-(tert-butyloksykarbonylo)aminometylo]-3-chlorobenzoilo)-5,6,7,8-tetrahydro-4H-tieno[3,2-b]azepiny
Kwas karboksylowy z A2 (0,60 g, 2,10 mmoli) poddano reakcji z 5,6,7,8-tetrahydro-4H-tieno[3,2-b]azepiną (0,28 g, 1,80 mmoli) według procedury z przykładu 1A. Produkt oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent EtOAc:pet. eter 40:60), otrzymując żółty osad.
IIB. Chlorowodorek 4-(4-[aminometylo]-3-chlorobenzoilo)-5,6,7,8-tetrahydro-4H-tieno[3,2-b]azepiny
BOC-aminę z 11A rozpuszczono w 4N roztworze HCl/dioksan (30 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 40 minut, a następnie zatężono pod próżnią, otrzymując brązowy osad; wydajność 0,41 g (63%, na 2 etapy).
IIC. 4-(4-[N-(4-Metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-chlorobenzoilo)-5,6,7,8-tetrahydro-4H-tieno[3,2-b]azepina
Do roztworu aminy z Przykładu 11B (0,032 g, 0,08 mmoli) w dichlorometanie (10 ml) dodano trietyloaminę (0,025 ml, 0,18 mmoli) i chlorek 3-karbometoksypropionylu (0,014 g, 0,08 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h i następnie przemyto 1M KHSO4 (3 razy), wodą i solanką, wysuszono nad Na2SO4, i zatężono pod próżnią. Pozostałość oczyszczono przez szybką chromatografię na krzemionce (eluent EtOAc:pet. eter 50:50-90:10); wydajność 0,022 g (56%).
1H NMR: δ 1,70-1,86 (3H, m), 1,96-2,08 (2H, m), 2,44-2,56 (2H, m), 2,60-2,72 (2H, m), 2,862,98 (2H, m), 3,67 (3H, s), 3,85 (1H, br s), 4,44 (2H, d, J=5,9Hz), 6,18 (1H, d, J=5,3Hz), 6,28 (1H, br s), 6,68 (1H, d, J=5,3Hz), 7,03 (1H, d, J=7,6Hz), 7,15 (1H, d, J=7,6Hz) ppm.
M.S.: wyliczone m/e=434; znaleziono [M+H]+ 35Cl = 435.
P r z y k ł a d y 12 - 28
Następujące związki wytworzono metodami analogicznymi do opisanych powyżej.
PL 206 211 B1
Przykład X p V R1 R2 R3 [M+H]+
12 O 2 H H OMe 397
13 NMe 1 NH H Me OEt 439
14 CH2 1 H Me OMe 415
15 CH2 1 H Me OEt 409
16 CH2 1 H Me OH 381
17 CH2 2 H Me OH 395
18 CH2 3 H Me OH 409
19 CH2 1 Me H OMe 395
20 CH2 0 NH H Me OEt 410
21 CH2 1 NH Me H OEt 424
22a CH2 1 NH H Me O/Pr 438
23b CH2 1 NH H Me OfBu 452
24c CH2 1 NH H Cl NMe2 443
25 CH2 1 NH H Me 0 463
26 CH2 1 NH H Me Ό 449
27d CH2 2 NH H Me OEt 438
28e CH2 2 NH H Me OH 410
Wybrane dane 1H NMR:
a 1,17 (6H, d, J=6,3Hz), 1,20-1,24 (1H, m), 1,80-2,10 (3H, m), 2,00 (3H, s), 2,60-3,00 (3H, m), 3,85 (2H, d, J=5,3Hz), 4,10 (2H, d, J=4,9Hz), 4,82-4,85 (1H, m), 4,96 (1H, sept, J=6,2Hz), 5,33 (1H, t, J=5.2Hz), 5,43 (1H, t, J=4,9Hz), 6,52 (1H, d, J=7,6Hz) ppm.
b 1,38-1,42 (1H, m), 1,38 (9H, s), 1,78-2,10 (3H, m), 1,97 (3H, s), 2,60-3,00 (3H, m), 3,78 (2H, s), 4,07 (2H, s), 4,89-4,94 (1H, m), 5,50 (2H, br s), 6,51 (1H, d, J=7,9Hz), 6,64-6,98 (5H, m), 7,12 (1H, d, J=7.7Hz) ppm.
c 1,38-1,50 (1H, m), 1,80-2,06 (3H, m), 2,60-3,00 (3H, m), 2,70 (3H, s), 2,87 (3H, s), 3,96 (2H, d, J=4,0Hz), 4.27 (2H, d, J=6,0Hz), 4,85-4,95 (1H, m), 5,98 (1H, t, J=6,0Hz), 6,14 (1H, t, J=4,0Hz), 6,55 (1H, d, J=7,6Hz), 6,80-7,16 (6H, m) ppm.
d 1,25 (3H, t, J=7,0Hz), 1,40-1,60 (1H, m), 1,85-2,20 (3H, m), 2,04 (3H, s), 2,45 (2H, t, J=6,27Hz), 2,65-3,10 (3H, m), 3.30-3,50 (2H, m), 4,00-4.20 (4H, m), 4,90-5,00 (1H, m), 5,50-5,70 (2H, m), 6,50-7,20 (7H, m) ppm.
e 1,20-1,45 (1H, m), 1,65-2,05 (3H, m), 1,95 (3H, s), 2,05-2,25 (2H, m), 2,50-3,00 (3H, m), 3,003,20 (2H, m), 3,85-4,05 (2H, m), 4,65-4,90 (1H, m), 5,80-6,20 (1H, br s), 6,40-7,20 (9H, m) ppm.
PL 206 211 B1
P r z y k ł a d 29
Charakterystyka biologiczna in vitro
Związki według wynalazku są selektywnymi agonistami receptora V2. W standardowych testach wypierania radioligandu, wszystkie związki dają wartości K dla receptora V2 poniżej 10 μM.
P r z y k ł a d 30
Charakterystyka biologiczna in vivo
Model szczura Brattleboro jest uznawanym modelem niedoboru wazopresyny (przegląd: patrz FD Grant, Genetic models of vasopressin deficiency, Exp. Physiol. 85, 203S-209S, 2000). Zwierzęta nie wydzielają wazopresyny i w konsekwencji wytwarzają duże objętości rozcieńczonego moczu. Związki według wynalazku podawano szczurom Brattleboro (0,1 - 10 mg/kg p.o. w metylocelulozie. Mocz zbierano co godzinę i porównywano objętości ze zwierzętami kontrolnymi. Zwierzęta miały podczas całego eksperymentu wolny dostęp do pożywienia i wody. Reprezentatywne wyniki podano w Tabeli. Dla porównania podano wyniki dla desmopresyny.
Związek z przykładu Dawka % hamowania wydzielania moczu (po 1 godzinie)
5 1 mg/kg 74
6 1 mg/kg 38
8 1 mg/kg 45-82
25 1 mg/kg 58
0,1 mg/kg 37
Desmopresyna 1 mg/kg 100
10 mg/kg 100
P r z y k ł a d 31
Kompozycja farmaceutyczna dla tabletki
Tabletki zawierające 100 mg związku z Przykładu 5 jako składnika czynnego sporządzono z następujących składników:
Związek z Przykładu 200,0 g
Skrobia kukurydziana 71,0 g
Hydroksypropyloceluloza 18,0 g
Karboksymetyloceluloza wapniowa 13,0 g
Stearynian magnezu 3,0 g
Laktoza 195,0 g
Łącznie 500,0 g
Substancje zmieszano i następnie prasowano, otrzymując 2000 tabletek po 250 mg, każda za-
wierająca 100 mg związku z Przykładu 5.
Powyższe Przykłady wykazują, że związki objęte zakresem wynalazku wytwarza się łatwo, stosując standardowe techniki chemiczne, i że te związki mają właściwości biologiczne, których oczekuje się od agonistów receptora V2. W szczególności, związki są silnymi antydiuretykami w modelu zwierzęcym wazopresyny. Tak więc mogą być one użyteczne w leczeniu chorób ludzkich, które obecnie leczy się desmopresyną, takich jak ośrodkowa moczówka prosta, moczenie nocne i oddawanie moczu w nocy. Jest także sugerowane obecnie, że antydiuretyki takie jak desmopresyna mogą być użyteczne w leczeniu pewnych typów nietrzymania moczu. Te argumenty rozciągają się również na związki według wynalazku.
Desmopresyna jest stosowana również w leczeniu pewnych zaburzeń krzepliwości krwi. Istnieją dobre dowody na to, że to działanie następuje także za pośrednictwem receptora V2 (patrz na przykład JE Kaufmann et al, Vasopressin-induced von Willebrand factor secretion from endothelial cells involves V2 receptors i cAMP, J. Clin. Invest. 106, 107-116, 2000; A Bernat et al, V2 receptor antagonism of DDAVP-induced release of hemostasis factors in conscious dogs, J. Pharmacol. Exp. Ther. 282, 597-602, 1997), i stąd można oczekiwać, że związki według wynalazku powinny być użytecznymi pro-koagulantami.

Claims (16)

1. N-acylowe pochodne tetrahydroazepiny o wzorze ogólnym 1 lub ich dopuszczalna farmaceutycznie sól:
w którym:
V oznacza wią zanie kowalencyjne lub NH,
X jest wybrany z CH2, O i N- (C1-C6)alkilu,
Z oznacza S lub -CH=CH-,
R1 i R2 są niezależnie wybrane spośród H, F, Cl,
Br i (C1-C6)alkilu,
R3 jest wybrany z grupy obejmującej OH, O- (C1-C6alkilu) i NR4R5,
R4 i R5 niezależnie od siebie oznaczają H lub (C1-C6)alkil, lub razem oznaczają -(CH2)q-, p oznacza 0, 1, 2, 3 lub 4, i q oznacza 4 lub 5.
2. Związek lub sól według zastrz. 1, w którym Z oznacza -CH=CH-.
3. Związek lub sól według zastrz. 1, w którym Z oznacza S.
4. Związek lub sól według zastrz. 1, w którym X oznacza CH2.
5. Związek lub sól według zastrz. 1, w którym R1 oznacza H, a R2 oznacza metyl lub Cl.
6. Związek lub sól według zastrz. 1, w którym R1 oznacza metyl lub Cl, a R2 oznacza H.
7. Związek lub sól według zastrz. 1, w którym R3 oznacza O-(C1-C6)alkil.
8. Związek według zastrz. 1, wybrany z następujących: 1-(4-[N-(4-metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-metoksy-2-oksoetanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-hydroksy-2-oksoetanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(5-metoksy-5-oksopentanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-etoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-hydroksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-metylo-4-[N-(2-metyloamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-dimetyloamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-metoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-amino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
4-(3-chloro-4-[N-(4-metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]benzoilo)-5,6,7,8-tetrahydro-4H-tieno[3,2-b]azepina,
PL 206 211 B1
5-(4-[N-(4-metoksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1,5-benzoksazepina,
1-(4-[N-(2-etoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-5-metyl-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepina,
1-(4-[N-(3-metoksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-etoksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-hydroksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(4-hydroksy-4-oksobutanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(5-hydroksy-5-oksopentanoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-metoksy-3-oksopropanoilo)aminometylo]-2-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(N'-etoksykarbonylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-etoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-2-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-izopropoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(2-tert-butoksy-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-chloro-4-[N-(2-dimetylamino-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-metylo-4-[N-(2-(1-piperydyno)-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(3-metylo-4-[N-(2-(1-pirolidyno)-2-oksoetylokarbamoilo)aminometylo]benzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-etoksy-3-oksopropylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina,
1-(4-[N-(3-hydroksy-3-oksopropylokarbamoilo)aminometylo]-3-metylobenzoilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1-benzoazepina lub jego sól.
9. Kompozycja farmaceutyczna, zawierająca składnik czynny, znamienna tym, że składnik czynny jest wybrany spośród związków i ich dopuszczalnych farmaceutycznie soli określonych w zastrz. 1.
10. Kompozycja farmaceutyczna określona w zastrz. 9 do zastosowania w leczeniu wielomoczu.
11. Kompozycja farmaceutyczna określona w zastrz. 9 do zastosowania do kontrolowania nietrzymania moczu.
12. Kompozycja farmaceutyczna określona w zastrz. 9 do zastosowania do opóźniania opróżniania pęcherza.
13. Kompozycja farmaceutyczna określona w zastrz. 9 do zastosowania w leczeniu zaburzeń krwawienia.
14. Zastosowanie związku o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli określonych w zastrz. 1 do wytwarzania leku do leczenia moczenia nocnego, nocnego oddawania moczu i moczówki prostej.
15. Zastosowanie związku o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli określonych w zastrz. 1 do wytwarzania leku do kontrolowania nietrzymania moczu.
16. Zastosowanie związku o wzorze 1 lub jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli określonych w zastrz. 1 do wytwarzania leku do leczenia zaburzeń krwawienia.
PL354044A 1999-10-20 2000-10-20 N-acylowe pochodne tetrahydroazepiny, kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tych pochodnych PL206211B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB9924836A GB2355454A (en) 1999-10-20 1999-10-20 Antidiuretic agents
PCT/GB2000/004055 WO2001029005A1 (en) 1999-10-20 2000-10-20 Bicyclic vasopressin agonists

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL354044A1 PL354044A1 (pl) 2003-12-15
PL206211B1 true PL206211B1 (pl) 2010-07-30

Family

ID=10863070

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL354044A PL206211B1 (pl) 1999-10-20 2000-10-20 N-acylowe pochodne tetrahydroazepiny, kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tych pochodnych

Country Status (22)

Country Link
US (1) US6664249B1 (pl)
EP (1) EP1226122B1 (pl)
JP (1) JP4694747B2 (pl)
KR (1) KR100725555B1 (pl)
CN (1) CN1144788C (pl)
AT (1) ATE284871T1 (pl)
AU (1) AU777092B2 (pl)
CA (1) CA2387886A1 (pl)
CZ (1) CZ304069B6 (pl)
DE (1) DE60016786T2 (pl)
ES (1) ES2234684T3 (pl)
GB (1) GB2355454A (pl)
HK (1) HK1044155B (pl)
HU (1) HU229357B1 (pl)
IL (2) IL148548A0 (pl)
MX (1) MXPA02003779A (pl)
NO (1) NO322920B1 (pl)
NZ (1) NZ517611A (pl)
PL (1) PL206211B1 (pl)
PT (1) PT1226122E (pl)
RU (1) RU2254332C2 (pl)
WO (1) WO2001029005A1 (pl)

Families Citing this family (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB0000079D0 (en) 2000-01-05 2000-02-23 Ferring Bv Novel antidiuretic agents
GB0015601D0 (en) * 2000-06-26 2000-08-16 Ferring Bv Novel antidiuretic agents
GB0210397D0 (en) 2002-05-07 2002-06-12 Ferring Bv Pharmaceutical formulations
EP1530967B1 (en) * 2003-11-13 2006-05-03 Ferring B.V. Blister pack and solid dosage form comprising desmopressin
EP1632494A1 (en) * 2004-08-24 2006-03-08 Ferring B.V. Vasopressin v1a antagonists
SE528446C2 (sv) * 2006-03-02 2006-11-14 Ferring Int Ct Sa Farmaceutisk sammansättning innefattande desmopressin, kiseldioxid och stärkelse
KR101522747B1 (ko) 2007-08-06 2015-05-26 알레간 인코포레이티드 데스모프레신 약물 전달을 위한 방법 및 장치
US20100286045A1 (en) 2008-05-21 2010-11-11 Bjarke Mirner Klein Methods comprising desmopressin
LT2712622T (lt) 2008-05-21 2016-09-26 Ferring B.V. Burnoje disperguojamas desmopresinas, skirtas nikturijos netrikdomo miego pirminio periodo pailginimui
US11963995B2 (en) 2008-05-21 2024-04-23 Ferring B.V. Methods comprising desmopressin
CN102942558B (zh) * 2012-05-18 2014-04-16 天津药物研究院 一种苯并氮杂卓衍生物的制备方法

Family Cites Families (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
KR0167349B1 (ko) * 1989-10-20 1999-02-18 오스카 아끼히꼬 벤조헤테로 고리 화합물
US5753677A (en) * 1989-10-20 1998-05-19 Otsuka Pharmaceutical Co., Ltd. Benzoheterocyclic compounds
JP2905909B2 (ja) * 1991-04-19 1999-06-14 大塚製薬株式会社 バソプレシン拮抗剤
TW198715B (pl) * 1991-04-19 1993-01-21 Dtsuka Seiyaku Kk
JPH05320135A (ja) * 1992-05-19 1993-12-03 Yamanouchi Pharmaceut Co Ltd テトラヒドロベンズアゼピン誘導体
TW250481B (pl) 1992-08-20 1995-07-01 Otsuka Pharma Co Ltd
JP2913082B2 (ja) * 1992-10-16 1999-06-28 大塚製薬株式会社 バソプレシン拮抗剤及びオキシトシン拮抗剤
TW270927B (pl) * 1992-10-16 1996-02-21 Otsuka Pharma Co Ltd
AU5533894A (en) 1992-11-25 1994-06-22 Yamanouchi Pharmaceutical Co., Ltd. Benzanilide derivative
WO1994020473A1 (en) * 1993-03-11 1994-09-15 Yamanouchi Pharmaceutical Co., Ltd. Compound with vasopressin antagonism
JP2926335B2 (ja) * 1997-06-13 1999-07-28 大塚製薬株式会社 医薬組成物

Also Published As

Publication number Publication date
WO2001029005A1 (en) 2001-04-26
NZ517611A (en) 2002-11-26
US6664249B1 (en) 2003-12-16
DE60016786T2 (de) 2005-12-22
NO20021879D0 (no) 2002-04-19
RU2254332C2 (ru) 2005-06-20
MXPA02003779A (es) 2002-09-30
NO20021879L (no) 2002-04-19
JP2003512356A (ja) 2003-04-02
CN1144788C (zh) 2004-04-07
EP1226122A1 (en) 2002-07-31
CN1382125A (zh) 2002-11-27
CZ304069B6 (cs) 2013-09-18
IL148548A (en) 2007-02-11
HUP0203622A2 (hu) 2003-02-28
IL148548A0 (en) 2002-09-12
GB2355454A (en) 2001-04-25
HK1044155B (zh) 2005-05-06
EP1226122B1 (en) 2004-12-15
GB9924836D0 (en) 1999-12-22
PL354044A1 (pl) 2003-12-15
AU777092B2 (en) 2004-09-30
KR20020029794A (ko) 2002-04-19
CA2387886A1 (en) 2001-04-26
CZ20021339A3 (cs) 2002-09-11
HU229357B1 (en) 2013-11-28
DE60016786D1 (de) 2005-01-20
KR100725555B1 (ko) 2007-06-08
PT1226122E (pt) 2005-04-29
NO322920B1 (no) 2006-12-18
AU1037401A (en) 2001-04-30
HUP0203622A3 (en) 2005-01-28
ES2234684T3 (es) 2005-07-01
HK1044155A1 (en) 2002-10-11
JP4694747B2 (ja) 2011-06-08
ATE284871T1 (de) 2005-01-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
JP3935071B2 (ja) 融合アゼピン誘導体および抗利尿剤としての使用
JP3813629B2 (ja) バソプレッシン・アゴニストとしての縮合アゼピン
ES2239717T3 (es) Agonistas de oxitocina.
PL206211B1 (pl) N-acylowe pochodne tetrahydroazepiny, kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tych pochodnych

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification