PL205796B1 - Urządzenie zaciskowe z oprawką zaciskową i zaciskanym w niej czopem zaciskowym i układ urządzeń zaciskowych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie zaciskowe z oprawką zaciskową i zaciskanym w niej czopem zaciskowym i układ urządzeń zaciskowych.

Urządzenia zaciskowe tego rodzaju są korzystnie wykorzystywane do mocowania w określonej pozycji jednego, względnie większej liczby przedmiotów obrabianych w obszarze obróbkowym obrabiarki. W tym celu, w obszarze obróbkowym obrabiarki ustalona jest oprawka zaciskowa, podczas gdy czop zaciskowy zamocowany w uchwycie przedmiotów obrabianych ustalany jest za pomocą mechanizmu zaciskowego w oprawce zaciskowej. Aby można było zaciskać zróżnicowane pod względem wielkości uchwyty przedmiotów obrabianych, stosowane są tak zwane układy spaletyzowane, które posiadają większą ilość oprawek zaciskowych, zwykle 2, 4, 6 lub 8. W normalnych warunkach na tych oprawkach zaciskowych zamocowany jest zaciskowo jeden uchwyt przedmiotów obrabianych, który zależnie od wielkości wyposażony jest w 2, 4, 6 lub 8 czopów zaciskowych. W szczególnych przypadkach może się zdarzyć, że uchwyt przedmiotów obrabianych wyposażony jest w nieparzystą liczbę czopów zaciskowych. Ze względu na to, że pojedyncza oprawka zaciskowa, w normalnych warunkach nie posiada ani zabezpieczenia przed obrotem ani środków do określania położenia kątowego względem osi Z, korzystnym może być rozwiązanie, w którym jedna z oprawek, lub oprawki zaciskowe wyposażone są w środki służące do ich pozycjonowania, które poza ustaleniem położenia oprawki względem osi X i Y ustalają również jej położenie względem osi Z, tak, że ewentualnie również uchwyty przedmiotów obrabianych (palety) mogą być zamocowane zaciskowo za pomocą czopa zaciskowego. Jest oczywiste, że w tym przypadku uchwyty przedmiotów obrabianych muszą być również wyposażone w środki do ich pozycjonowania, które odpowiadają wyżej opisanym środkom pozycjonującym oprawek zaciskowych.

Na dokładność pozycjonowania uchwytów przedmiotów obrabianych zamocowanych na oprawce zaciskowej może mieć negatywny wpływ zabrudzenia elementów służących do dokładnego pozycjonowania i decydujących o wymiarach. W szczególnym przypadku, gdy stosowane są stożkowe powierzchnie centrujące, powstaje niebezpieczeństwo, że cząstki brudu osadzą się w stożkowo zwężającym się obszarze wejściowym oprawki zaciskowej lub na stożkowej powierzchni centrującej czopa zaciskowego.

Z opisu DE 4110857 znana jest konstrukcja urządzenia do łączenia uchwytu przedmiotów obrabianych z wrzecionem roboczym obrabiarki. Wrzeciono robocze posiada otwór, w którym mocowany jest element w postaci trzpienia, który między górnym i dolnym odcinkiem stożkowym posiada pierścieniowe wybranie wyposażone w powierzchnię oporową. Trzpień uchwytu przedmiotów obrabianych wyposażony jest w dwa stożkowe pierścienie podparte na elastycznych elementach podporowych. Między tymi pierścieniami stożkowymi usytuowane jest urządzenie ryglujące, które posiada dwa elementy ryglujące, przesuwne promieniowo. Elementy ryglujące, na powierzchni zewnętrznej mają kształt klinowy, i przylegają podczas fazy ryglowania, do pierścieniowego wybrania. Dzięki zastosowaniu elastycznego elementu oporowego, pierścienie stożkowe mogą przesuwać się względem trzpienia w kierunku pokrywającym się z jego osią wzdłużną to znaczy w kierunku osi Z i umożliwiają wciąganie trzpienia do wybrania, gdy pierścienie stożkowe przylegają do powierzchni stożkowej elementów ryglujących. Pierścienie stożkowe zaopatrzone są w takie same szczeliny. Trzpień posiada kołnierz, który na dolnej powierzchni tworzy płaszczyznę w postaci powierzchni pierścieniowej służącej jako zderzak w kierunku osi Z, która przy zaciskaniu trzpienia przylega do powierzchni czołowej wrzeciona roboczego. W wybraniu wrzeciona roboczego mogą być mocowane zarówno znane ze stanu techniki czopy zaciskowe jak i czopy wieloczęściowe. W rozwiązaniu tym nie przewidziano żadnych środków służących do czyszczenia stożkowych powierzchni, względnie stożkowych pierścieni.

Z opisu USA 5961261 znany jest mechanizm zaciskowy wyposażony w cylinder zaciskowy i złączkę naciągową wciś niętą do cylindra. Cylinder zaciskowy wyposażony jest w centralne wybranie, w którym usytuowana jest złączka nacią gowa i posiada cztery zestawy centrujące, które w procesie wciągania przylegają do wewnętrznej powierzchni wybrania cylindra zaciskowego i ustalają odpowiednie położenie złączki naciągowej względem cylindra zaciskowego. W rozwiązaniu tym cylinder zaciskowy wyposażony jest również w cztery krawędzie tnące rozmieszczone równomiernie wzdłuż obwodu służące do rozdzielania wiórów. Między krawędziami tnącymi pozostaje pewna przestrzeń, wykorzystywana do gromadzenia zanieczyszczeń pochodzących z procesu obróbczego. Cylinder zaciskowy wyposażony jest w pewną ilość równomiernie rozmieszczonych otworów wyjściowych dla gazu, które prowadzą gaz właśnie do tej przestrzeni. Dzięki zastosowaniu tej przestrzeni, przestrzeń

PL 205 796 B1 znajdująca się przed otworami wydmuchowymi jest celowo przestrzenią nieosłoniętą, aby nie zanieczyszczać otworów wydmuchowych. Jest oczywiste, że przestrzeń, w której gromadzone są zanieczyszczenia może być oczyszczana tylko w zależności od ilości zanieczyszczeń, dzięki zastosowaniu otworów wydmuchowych i wdmuchiwaniu powietrza. W obszarze zestawów centrujących nie przewidziano żadnych otworów wydmuchowych.

Z opisu USA 5415384 znana jest konstrukcja urządzenia mocującego, sł u żącego do mocowania w określonej pozycji przedmiotu obrabianego na stanowisku obróbczym obrabiarki. Urządzenie mocujące posiada podstawkę, na której zaciśnięty jest uchwyt przedmiotu obrabianego. Podstawka ta jest wyposażona w cztery liniały centrujące, przy czym każdy z nich uchwycony jest w płycie elastycznie wyginającej się w kierunku osi Z, wokół uchwytu przedmiotu obrabianego, względem osi X i Y. Dla zamocowania uchwytu przedmiotu obrabianego na podstawce, przewidziane są oddzielne czopy zaciskowe, które jednak nie przejmują żadnej funkcji centrowania.

Na zakończenie należy omówić rozwiązanie znane z opisu DE 20021047, w którym przedstawiono urządzenie zaciskowe służące do mocowania trzpienie naciągowych na stole obrabiarki. Urządzenie to wyposażone jest w płytę podstawy, w której osadzony jest tłok, zamknięty za pomocą pokrywy przykręconej śrubami do płyty podstawy. Na zewnętrznej powierzchni pokrywy usytuowane są występy podporowe służące jako zderzaki w kierunku osi Z. Płyta podstawy wyposażona jest w kanały powietrzne, których ujście usytuowane jest w środku między występami podporowymi i służą do ich oczyszczania.

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie zaciskowe z oprawką zaciskową i zaciskanym w niej czopem zaciskowym, w którym oprawka zaciskowa posiada centralny otwór przeznaczony dla czopa zaciskowego, a poza tym wyposażona jest w mechanizm naciągowy do mocowania czopa zaciskowego. Centralny otwór oprawki przeznaczony dla czopa zaciskowego posiada stożkowy odcinek wejściowy.

Istota wynalazku polega na tym, że czop zaciskowy wyposażony jest w większą ilość wyeksponowanych powierzchniowych wycinków centrujących, kierunkujących czop zaciskowy na długości zwężającego się stożkowo odcinka wejściowego oprawki zaciskowej w kierunku osi X i osi Y. Oprawka zaciskowa w odcinku wejściowym wyposażona jest w korespondujące z wyeksponowanymi powierzchniowymi wycinkami centrującymi czopa zaciskowego, otwory wydmuchowe dla gazu czyszczącego wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące czopa zaciskowego. Korzystnie, czop zaciskowy wyposażony jest w dwa wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące usytuowane średnicowo przeciwległe, kierunkujące w kierunku osi X lub osi Y. Czop zaciskowy wyposażony jest w trzy wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrują ce przestawione względem siebie o ką t 120°, kierunkujące w kierunku osi X lub osi Y lub cztery wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące przestawione wzajemnie względem siebie o 90°, kierunkujące w kierunku osi X lub osi Y, przy czym wycinki te mają kształt wycinków stożków ściętych.

Czop zaciskowy posiada przednie sfazowanie do zgrubnego centrowania i powierzchniowe wycinki centrujące znajdujące się na tylnej powierzchni czopa zaciskowego do dokładnego centrowania.

Oprawka zaciskowa posiada wiele zderzaków działających w kierunku osi Z, w postaci powierzchni przylegania, przy czym te ostatnie wyposażone są w otwory wydmuchowe gazu, do czyszczenia przylegających do powierzchni przylegania, powierzchni uchwytu przedmiotów obrabianych przy czym zderzaki te mają kształt okrągły.

W urzą dzeniu wedł ug wynalazku, czop zaciskowy jest odpowiednio zwymiarowany i po dokł adnym centrowaniu, przy wykorzystaniu właściwości elastycznych materiału czopa zaciskowego i oprawki zaciskowej, w obszarze centralnego otworu wprowadzony jest do za pomocą mechanizmu naprężeniowego dalej do centralnego otworu i czop zaciskowy jest wsunięty w kierunku osi Z. Przedmiotem wynalazku jest również układ urządzeń zaciskowych z oprawką zaciskową i zaciskanym w niej czopem zaciskowym, posiadający uchwyt przedmiotów obrabianych wyposażony jest w pewną liczbę czopów zaciskowych, przy czym za pomocą jednego z czopów zaciskowych uchwyt przedmiotów obrabianych jest ustalony w kierunku osi X i Y, a za pomocą pozostałych czopów zaciskowych, jest ustalone położenie kątowe uchwytu przedmiotów obrabianych wokół osi Z punktu zerowego. Korzystnie, co najmniej jeden z czopów zaciskowych stanowi element ustalający w kierunku osi X lub Y, podczas gdy tylna część czopa zaciskowego zaopatrzona jest w dwa usytuowane względem siebie średnicowo-przeciwlegle powierzchniowe wycinki centrujące.

Zasadnicza zaleta przedmiotowego wynalazku polega na tym, że centrowanie dokładne czopa zaciskowego nie następuje przy wykorzystaniu dużych wycinków powierzchniowych, lecz ograniczo4

PL 205 796 B1 nych wymiarowo powierzchniowych wycinków centrujących. Ze względu na to, że wycinki te są wyeksponowane i rozszerzalność jest ograniczona, ich oczyszczanie za pomocą gazu pochodzącego z otworów wydmuchowych jest bardzo proste.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia perspektywiczny widok oprawki zaciskowej i uchwytu przedmiotów obrabianych, fig. 2 - przekrój wzdłużny oprawki zaciskowej i widok boczny uchwytu przedmiotów obrabianych, fig. 3 - perspektywiczny widok stołu obrabiarki wyposażonego w cztery oprawki zaciskowe i uchwyt przedmiotów obrabianych posiadający cztery czopy zaciskowe.

Na fig. 1 zostało przedstawione schematycznie urządzenie zaciskowe według wynalazku w widoku perspektywicznym. Urządzenie to składa się z oprawki zaciskowej oznaczonej ogólnie oznacznikiem 1 i uchwytu przedmiotów obrabianych, oznaczonego ogólnie oznacznikiem 10, który to uchwyt wyposażony jest w czop zaciskowy 11. W tym przykładzie wykonania przedstawiono również przedmiot obrabiany usytuowany w uchwycie przedmiotów obrabianych 10.

Oprawka zaciskowa 1 zamocowana na obrabiarce za pomocą nie przedstawionych bliżej środków mocujących, wyposażona jest w centralny otwór 2, w który wchodzi i jest mocowany czop zaciskowy 11. Górny odcinek tego otworu 2 ukształtowany jest w postaci stożkowego wprowadzenia 3. Na górnej powierzchni oprawki zaciskowej znajduje się większa ilość powierzchni podporowych 4 uchwytu przedmiotów obrabianych 10. Powierzchnie podporowe 4 zderzak w kierunku osi Z dla uchwytu przedmiotów obrabianych 10. Powierzchnie podporowe 4 mające kołowy kształt rozmieszczone są w dwóch grupach, a mianowicie w grupie zewnętrznej i wewnętrznej. Wewnętrzna grupa składa się z czterech powierzchni podporowych 4a, usytuowanych współosiowo wokół osi symetrii oprawki zaciskowej, podczas gdy zewnętrzna grupa składa się z dwunastu powierzchni podporowych 4b, usytuowanych współosiowo wokół osi symetrii oprawki zaciskowej. W środku każdej z powierzchni podporowych 4a, 4b usytuowany jest otwór 5a, 5b służący do wydmuchu powietrza. Oprawka zaciskowa 1 w obszarze stożkowego odcinka wejściowego 3 wyposażona jest w cztery otwory 6 służące do wydmuchu powietrza, przy czym widoczne są tu tylko dwa tylne otwory 6. Oprawka zaciskowa 1 posiada poza tym mechanizm zaciskowy (niewidoczny na tej figurze rysunku) służący do wprowadzania i mocowania czopa zaciskowego 11. Na zewnętrznej powierzchni oprawki zaciskowej 1 znajdują się dwa przyłącza 8, 9, poprzez które doprowadzane jest powietrze wydmuchiwane z otworów 5a, 5b, 6, jak również medium służące do uruchamiania mechanizmu zaciskowego.

Czop zaciskowy 11 usytuowany na uchwycie przedmiotów obrabianych 10 zaopatrzony jest w znajdujące się na tylnej powierzchni, cztery wyeksponowane centrujące powierzchniowe wycinki 12, 12a, które ustawiają środkowo czop zaciskowy 11 w kierunku osi X i Y przy wprowadzaniu go do oprawki zaciskowej 1 przy przechodzącym w kształt stożkowy odcinku wejściowym Jako wyeksponowane centrujące powierzchniowe, wycinki w przedstawionym tu przypadku, występują centrujące powierzchniowe wycinki 12, 12a, ograniczone w zakresie rozszerzania się i wznoszą się ponad otaczająca je powierzchnię. Centrujące powierzchniowe wycinki 12, 12a, odpowiadają powierzchniowo tylko części powierzchni przełomu zwężającego się odcinka wejściowego 3 oprawki zaciskowej 1 co prowadzi do wystąpienia dużego obciążenia powierzchniowego centrujących powierzchniowych wycinków 12, 12a, przy mocowaniu czopa zaciskowego i między innymi zmniejsza wrażliwość na zanieczyszczenie.

Z czterech, przestawionych względem siebie o 90° centrujących powierzchniowych wycinków, widoczne są tylko dwa, przy czym zwrócony w kierunku patrzącego, przedni centrujący wycinek powierzchniowy jest oznaczony oznacznikiem 12, a boczny centrujący powierzchniowy wycinek posiada oznakowanie 12a. Położenie otworów wydmuchowych 6_w obszarze wejściowym oprawki zaciskowej w ten sposób koresponduje z położeniem powierzchniowych wycinków centrujących 12, 12a, że w czasie, gdy powietrze jest przepuszczane przez otwory wydmuchowe 6, powierzchniowe wycinki centrujące 12, 12a sa oczyszczane pneumatycznie. Jest oczywiste, że w przedstawionym przykładzie wykonania, przy wykorzystaniu tylko jednej oprawki zaciskowej i jednego uchwytu przedmiotów obrabianych, należy przewidzieć konieczność zastosowania środka służącego do ustalania położenia kątowego względem osi Z, aby powierzchniowe wycinki centrujące 12, 12a przy zamocowaniu uchwytu przedmiotów obrabianych 10 mogły być umieszczone przed otworami wydmuchowymi 6. Ze względu na to, że tego typu środki są zasadniczo znane, zrezygnowano tu z ich szczegółowego przedstawiania. Na fig. 1 i 2 przedstawiono oprawkę zaciskową 1 w przekroju wzdłużnym i uchwyt przedmiotów obrabianych 10 w widoku bocznym. Oprawka zaciskowa 1 składa się z części górnej 1a i części dolnej 1b, przy czym dolna część w tym przypadku stanowi element stołu obrabiarki. Mechanizm zaciskowy służący

PL 205 796 B1 do mocowania czopa zaciskowego obejmuje tłok 15 obciążony sprężyną 20 i większą ilość kulek zaciskowych 16. Kulki te ułożone są w promieniowych otworach 17, które wykonane są w ograniczającym centralny otwór wkładce 18. Aby istniała możliwość przesunięcia tłoka 15, w górne położenie końcowe, przy pokonaniu siły sprężyny, między dolną częścią 1a oprawki zaciskowej a tłokiem 15 utworzona jest przestrzeń ciśnieniowa 19, w której panuje podwyższone ciśnienie, wywołane pneumatycznie lub hydraulicznie.

Czop zaciskowy 11 zamocowana na uchwycie przedmiotów obrabianych 10, przy jego przednim zakończeniu wyposażony jest w stożkowo ukształtowaną głowicę 13, która w tylnej części zakończona jest sfazowaniem 14, do którego przylegają kulki zaciskowe 16 wciągające i mocujące czop zaciskowy 11. Przednia głowica 13 czopa zaciskowego 11 działa jako element zgrubnie centrujący, podczas gdy wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące 12, 12a pełnią rolę centrowania dokładnego. Przy wykorzystaniu tych wycinków, czop zaciskowy 11 przy wprowadzaniu do oprawki zaciskowej 1 centrowany jest w kierunku osi X i Y na powierzchni stożkowo zwężającego się odcinka wejściowego 3. Aby można było wprowadzić czop zaciskowy 11, do otworu 2 oprawki zaciskowej 1, tłok 15 musi przesunąć się pokonując siłę sprężyny w górne położenie końcowe, aby kulki zaciskowe 16 mogły być z powrotem wprowadzone do rowka wykonanego na powierzchni tłoka 15.

Po wprowadzeniu czopa zaciskowego 11 do otworu 2 oprawki zaciskowej 1, uchwyt przedmiotów obrabianych 10 spoczywa luźno na oprawce zaciskowej 1. Dla zamocowania uchwytu przedmiotów obrabianych 10 należy zredukować ciśnienie panujące w przestrzeni ciśnieniowej 19, na którą wywiera nacisk od dołu tłok 15 poprzez oddziaływanie sprężyny. Przy tym kulki zaciskowe 16 wsuwane są w powszechnie znany sposób promieniowo do środka, gdzie przylegają one do sfazowania 14 czopa zaciskowego 11 i na koniec wciągane są w kierunku do dołu. Dzięki zastosowaniu dużej siły osiowej o wartości około 20 kN, czop zaciskowy 11 jest przesuwany właściwie wzdłuż długości, dzięki czemu zmniejsza się jego średnica zewnętrzna, a odcinek wejściowy 3 otworu 2 zwiększa swoją średnicę. Dzięki temu czop zaciskowy 11 wciągany jest trochę głębiej do otworu centralnego 2 i płaska powierzchnia dolna 10a uchwytu przedmiotów obrabianych 40 przylega do działających w kierunku osi Z jako zderzaki, powierzchni 4a, 4b oprawki zaciskowej 1. Sprawia to, że uchwyt przedmiotów obrabianych 10 pozycjonowany jest również w kierunku osi Z względem oprawki zaciskowej 1.

Wymiary czopa zaciskowego 11 są tak dobrane, że po przeprowadzeniu procesu dokładnego centrowania a przed zamocowaniem czopa zaciskowego 11, to znaczy gdy uchwyt przedmiotów obrabianych 10 przylega do oprawki zaciskowej 1 tylko pod działaniem ciężaru własnego, między kołowymi powierzchniami 4a, 4b, oprawki zaciskowej działającymi jako zderzaki w kierunku osi Z, i powierzchniowymi powierzchniami dolnymi 10a uchwytu przedmiotów obrabianych 10 powstaje szczelina o szerokości od 0,01 do 0,02 mm. Elementy istotne dla działania urządzenia zaciskowego są w ten sposób wymiarowo i kształtowo dopasowane do siebie, że zlikwidowanie szczeliny między powierzchniami 4a, 4b, oprawki zaciskowej 1 działającymi jako zderzaki w kierunku osi Z, i powierzchniowymi powierzchniami dolnymi 10a uchwytu przedmiotów obrabianych 10, po przeprowadzeniu procesu dokładnego centrowania czopa zaciskowego 11, w kierunku osi X i Y następuje praktycznie tylko i wyłącznie dzięki elastyczności materiału czopa zaciskowego, 11 jak również oprawki zaciskowej 1 w obszarze centralnego otworu 2. Dzięki temu można całkowicie zrezygnować z elementów centrujących które wyginają się sprężysto - elastycznie w kierunku osi Z. W górnej części 1a oprawki zaciskowej wykonane są kanały 21, 22, poprzez które zasilane są powietrzem pod określonym ciśnieniem otwory wydmuchowe 5a, jak również otwory 6 znajdujące się w obszarze stożkowego odcinka wejściowego 3. Aby stworzyć możliwość doprowadzenia powietrza pod ciśnieniem do otworów 5b znajdujących się na zewnętrznych powierzchniach przylegania 4b, dolna powierzchnia górnej części 1a oprawki zaciskowej posiada kanał pierścieniowy 24. Kanał ten jest zasilany przez otwór 23, przy czym otwór ten i kanały 21, 22 są połączone między sobą za pomocą nie przedstawionych tu bliżej przewodów, względnie kanałów. Podczas mocowania uchwytu przedmiotów obrabianych 10 poprzez wszystkie otwory wydmuchowe 5a, 5b, 6 wydmuchiwane jest powietrze. Powietrze to oczyszcza zarówno wycinki powierzchni stykające się z powierzchniami przylegania w kierunku osi Z, znajdujące się na dolnej powierzchni 10a uchwytu przedmiotów obrabianych 10, jak również powierzchniowe wycinki centrujące 12, 12a czopa zaciskowego 11. Poprzez szczelinę między otworami wydmuchowymi 5a, 5b, a dolną powierzchnią 10a uchwytu przedmiotów obrabianych 10, względnie powierzchniowymi wycinkami centrującymi 12, 12a czopa zaciskowego 11, która to szczelina w sposób ciągły zmniejsza się podczas procesu mocowania, czyszczone są pneumatycznie zarówno powierzchnie przylegania 4a, 4b, w kierunku osi Z, jak również ograniczające obszary przy otworach wydmuchowych 6 stożkowego

PL 205 796 B1 obszaru wejściowego 3. Podczas gdy zarówno powierzchnie przylegania 4a, 4b, w kierunku osi Z, jak i powierzchniowe wycinki centrujące 12, 12a czopa zaciskowego 11, posiadają określone możliwości zwiększenia objętości, zabezpieczone jest dobre oczyszczanie każdej powierzchni przylegania lub osłonowej. Przy brzegu oprawki zaciskowej 1, usytuowane jest uszczelnienie 25, które niewiele wystaje ponad górną powierzchnię oprawki zaciskowej 1. Działanie tego uszczelnienia zostanie objaśnione przy okazji omawiania rozwiązania przedstawionego na fig. 3. Fig. 3 przedstawia perspektywiczny widok stołu obrabiarki wyposażonego w cztery oprawki zaciskowe jak również uchwyt przedmiotów obrabianych 27 wyposażony w cztery czopy zaciskowe 11, 11a, 11b, 11c. Z tych czterech czopów zaciskowych 11, 11a, 11b, 11c widoczny jest lewy czop zaciskowy 11, przedni czop zaciskowy 11a, jak również tylny czop zaciskowy 11b, przy czym każdy z nich został przedstawiony w powiększeniu na zewnątrz uchwytu przedmiotów obrabianych 27. Przy tym lewy czop zaciskowy 11 określa punkt zerowy i jest wyposażony w cztery powierzchniowe wycinki centrujące służące do pozycjonowania w kierunku osi X i osi Y. Z tych czterech powierzchniowych wycinków centrujących widoczny jest tylko przedni 12, i boczny 12a. Przedni czop zaciskowy 11a wyposażony w dwa powierzchniowe wycinki centrujące 12b, i służy do pozycjonowania uchwytu przedmiotów obrabianych 27 w jednym kierunku (w kierunku osi X). Tylny czop zaciskowy 11b jest również wyposażony w dwa powierzchniowe wycinki centrujące 12c, które służą do pozycjonowania uchwytu przedmiotów obrabianych 27 w innym kierunku (w kierunku osi Y). Prawy czop zaciskowy 11c nie posiada żadnych wycinków centrujących i służy jedynie do mocowania uchwytu przedmiotów obrabianych 27 w kierunku osi Z. Poza tym widoczne jest tu zewnętrzne uszczelnienie 25, które przy osadzaniu uchwytu przedmiotów obrabianych 27 przylega szczelnie do dolnej powierzchni i wraz ze stołem obrabiarki 26 chroni cztery oprawki zaciskowe przed zabrudzeniem.

Zamiast jednej oprawki zaciskowej wyposażonej w cztery powierzchniowe wycinki centrujące można przykładowo zastosować oprawkę zaciskową z trzema wyeksponowanymi powierzchniowymi wycinkami centrującymi przestawionymi względem siebie o 120°, służącymi do określenia punktu zerowego.

Możliwe jest również rozwiązanie, w którym będą zastosowane powierzchniowe wycinki centrujące w liczbie większej niż cztery, służące do ustalenia punktu zerowego. Zaleta przedstawionych tu wariantów polega na tym, że proces oczyszczania może być przeprowadzany przy wykorzystaniu czterech otworów wydmuchowych w stożkowych odcinku wejściowym oprawki zaciskowej jak również czopa zaciskowego z dwoma jak i czterema powierzchniowymi wycinkami centrującymi.

Claims (11)

1. Urządzenie zaciskowe z oprawką zaciskową i zaciskanym w niej czopem zaciskowym, w którym oprawka zaciskowa posiada centralny otwór przeznaczony dla czopa zaciskowego, a poza tym wyposażona jest w mechanizm naciągowy do mocowania czopa zaciskowego, a centralny otwór przeznaczony dla czopa zaciskowego posiada stożkowy odcinek wejściowy, znamienne tym, że czop zaciskowy (11) wyposażony jest w większą ilość wyeksponowanych powierzchniowych wycinków centrujących (12, 12a) kierunkujących czop zaciskowy (11) na długości zwężającego się stożkowo odcinka wejściowego (3) oprawki zaciskowej (1) w kierunku osi X i osi Y, i tym, że oprawka zaciskowa (1) w odcinku wejściowym (3) wyposażona jest w korespondujące z wyeksponowanymi powierzchniowymi wycinkami centrującymi (12, 12a), czopa zaciskowego (11), otwory wydmuchowe (6) dla gazu czyszczącego wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące (12, 12a), czopa zaciskowego (11).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że czop zaciskowy (11) wyposażony jest w dwa wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące (12a) usytuowane średnicowo przeciwległe, kierunkujące w kierunku osi X lub osi Y.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że czop zaciskowy (11) wyposażony jest w trzy wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące przestawione względem siebie o kąt 120°, kierunkujące w kierunku osi X lub osi Y.

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że czop zaciskowy (11) wyposażony jest w cztery wyeksponowane powierzchniowe wycinki centrujące (12, 12a) przestawione wzajemnie względem siebie o 90°, kierunkujące w kierunku osi X lub osi Y.

PL 205 796 B1

5. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienne tym, powierzchniowe wycinki centrujące (12a, 12), mają kształt wycinków stożków ściętych.

6. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienne tym, że czop zaciskowy (11) posiada przednie sfazowanie (14) do zgrubnego centrowania i powierzchniowe wycinki centrujące (12a, 12), znajdujące się na tylnej powierzchni czopa zaciskowego (11) do dokładnego centrowania.

7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że oprawka zaciskowa (1) posiada wiele zderzaków działających w kierunku osi Z, w postaci powierzchni przylegania (4), przy czym te ostatnie wyposażone są w otwory wydmuchowe (5, 5a) gazu, do czyszczenia przylegających do powierzchni przylegania (4), powierzchni (10a) uchwytu przedmiotów obrabianych.

8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że powierzchnie przylegania (4) działające w kierunku osi Z jako zderzaki, mają kształt okrągły.

9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że czop zaciskowy (11) jest odpowiednio zwymiarowany i po dokładnym centrowaniu, przy wykorzystaniu właściwości elastycznych materiału czopa zaciskowego (11) i oprawki zaciskowej (1) w obszarze centralnego otworu (2) wprowadzony jest do za pomocą mechanizmu naprężeniowego dalej do centralnego otworu (2), i czop zaciskowy (11) jest wsunięty w kierunku osi Z.

10. Układ urządzeń zaciskowych z oprawką zaciskową i zaciskanym w niej czopem zaciskowym, znamienny tym, że posiada uchwyt przedmiotów obrabianych (27), wyposażony jest w pewną liczbę czopów zaciskowych (11, 11a, 11b, 11 c), przy czym za pomocą jednego z czopów zaciskowych (11) uchwyt przedmiotów obrabianych (27) jest ustalony w kierunku osi X i Y, a za pomocą pozostałych czopów zaciskowych (11a, 11b), jest ustalone położenie kątowe uchwytu przedmiotów obrabianych (27) wokół osi Z punktu zerowego.

11. Układ według zastrz. 10, znamienny tym, że co najmniej jeden z czopów zaciskowych (11a, 11b) stanowi element ustalający w kierunku osi X lub Y podczas gdy tylna część czopa zaciskowego zaopatrzona jest w dwa usytuowane względem siebie średnicowo-przeciwlegle powierzchniowe wycinki centrujące (12a, 12b).