PL204425B1 - Pojemnik składany - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest pojemnik składany, a zwłaszcza pojemnik odlewany z tworzywa sztucznego takiego typu jak powszechnie stosowane do różnorodnych celów, łącznie z przechowywaniem zarówno artykułów spożywczych, jak i artykułów nie spożywczych, gdzie takie pojemniki przystosowane są do przyjmowania odpowiedniego uszczelnienia lub pokrywki. Bardziej szczegółowo, wynalazek dotyczy takiego typu pojemników, które zamiast mieć sztywną konstrukcję jak konwencjonalna miska, a gdy są puste, są składane lub zginane do pozycji kompaktowej, by ułatwić w ten sposób dogodne ich składowanie.

Takie pojemniki w postaci kubków, misek i tym podobnych, są ogólnie znane ze stanu techniki i mają wiele kształtów. Obejmują one kubki lub szklanki składane, gdzie szklanka utworzona jest w postaci teleskopowo uk ł adanych pier ś cieniowych elementów ś ciennych, które przesuwają się względem siebie pomiędzy pozycją całkowicie rozłożoną a pozycją złożoną. Gdy elementy nie są integralnie ukształtowane i przesuwają się swobodnie względem siebie, to istnieje znaczna możliwość wystąpienia przecieku, a zastosowanie inne niż jako tymczasowe naczynie do picia jest niepraktyczne. Inna postać pojemnika składanego, bardziej zbliżona do niniejszego wynalazku, przedstawiona jest w opisie patentowym 5 439 128, udzielonym na rzecz Fishman'a dnia 8 sierpnia 1995 roku. W pojemniku według Fishman'a, elementy ś cienne są integralnie odlane i składają się z szeregu pionowych i pochylonych elementów naprzemiennie ułożonych tworzących ścianę pojemnika. Elementy te, w kątowym połączeniu pomiędzy nimi, połączone są integralnie poprzez cienkie błonowe przeguby, wokół których składają się elementy ściany. Czynne zginanie w kierunku do dołu i składanie elementów według Fishman'a wymaga, by elementy te były giętkie w celu poddania się ruchowi zginającemu. Ta potrzeba czynnego zginania się elementów jako takich, i dodatkowo zginania się na przegubach błonowych, wydaje się być dość znacząca, jak również, przynajmniej w niektórych przypadkach, jak to pokazano na fig. 3, według Fishman'a, wymaga zastosowania znacznych środkowych wydatnych rowków w każdym z nachylonych elementów ściany, co może być przyczyną naturalnego osłabienia tych elementów ściany. Należy również zauważyć, że w pojemniku według Fishman'a, gdy jest on złożony, naprzemianległe pionowe elementy ściany otwartego pojemnika, utrzymują swoje pionowe położenie prostopadle do ściany podstawy. Ponieważ pojemnik według Fishman'a nie jest oczywiście możliwy do wykonania poprzez formowanie wtryskowe w pozycji złożonej, to byłoby to korzystnym z punktu widzenia przemysłu, ze względu na duże oszczędności w wytwarzaniu poprzez formowanie i w procedurach odlewania.

Pojemnik składany zawierający podstawę, górny pierścień i ścianę przymocowaną na obwodzie podstawy i górnego pierścienia i rozciągająca, się pomiędzy pojemnikiem, który jest regulowany pomiędzy pozycją rozłożoną z górnym pierścieniem oddalonym ku górze od podstawy i tworzącą wnętrze pojemnika, a pozycją złożoną z górnym pierścieniem otaczającym podstawę oddalonym na zewnątrz zasadniczo we współśrodkowym stosunku do niej. Wynalazek charakteryzuje się tym, że ściana składa się z wielu skierowanych ku górze rozkładających się obwodowo ciągłych odcinków, które, w pozycji rozłoż onej pojemnika, nachylone są przemiennie pod kątem na zewnątrz i do wewnątrz w stosunku do wnę trza pojemnika, gdzie wymienione odcinki, w pozycji złożonej pojemnika, są składane na sobie i współśrodkowo przyjmowane zasadniczo pomiędzy podstawą a górnym pierścieniem z odcinkami otaczającymi podstawę i będącymi z kolei otoczone przez górny pierścień , a ponadto pojemnik posiada strefy zginania łączące sąsiadujące odcinki, a przyległe odcinki mają ograniczoną sprężystość w stosunku do stref zginania i każda strefa zginania niezależnie działa dla przemieszczenia ze stanu pomiędzy pierwszym otwartym naturalnym stanem, w którym odpowiednie przyległe odcinki są rozłożone i drugim zamkniętym naturalnym stanem, w którym odpowiednie przyległe odcinki są zgięte, przez co pojemnik jest regulowany do ustalonej częściowo rozłożonej pozycji pomiędzy wymienioną rozłożoną pozycją i wymienioną złożoną pozycją.

Korzystnie każdy odcinek, w pozycji złożonej pojemnika, znajduje się pod kątem rozbieżnym od 8° do 40° do sąsiednich odcinków.

Korzystnie odcinki są pod kątem 10° do 16° do sąsiednich odcinków w wymienionej pozycji złożonej. Odcinki są pod kątem 10° do sąsiednich odcinków w wymienionej pozycji złożonej, w której sąsiadujące odcinki tworzą przeciwnie zwrócone do siebie V-kształtne otwory, gdzie każdy otwór posiada oś środkową prostopadłą do podstawy.

PL 204 425 B1

Korzystnie podstawa posiada powierzchnię spodnią stanowiącą płaszczyznę podparcia, a wymienione pofałdowane odcinki w pozycji złożonej pojemnika umieszczone są powyżej wymienionej określonej płaszczyzny podparcia.

Górny pierścień posiada obwodowy rozciągający się na zewnątrz kołnierz określający elementy do chwytania górnego pierścienia, gdy stosowany jest nacisk na podstawę. Ponadto górny pierścień posiada obwodową pionową ścianę, a rozciągający się na zewnątrz kołnierz znajduje się na obwodzie wokół ściany pierścienia, gdzie generalnie sztywny pierścień przyłączony jest do najwyższego odcinka ściany poprzez jedną ze stref zginania, pierścień posiada skierowane ku górze zatrzaskowe zgrubienie pierścieniowe, zaś górny pierścień posiada skierowane ku dołowi utworzone w nim wgłębienie i przyjmują ce wymieniony pierś cień oraz zatrzaskowe zgrubienie pierś cieniowe w celu wzajemnego umocowania ściany pojemnika do górnego pierścienia.

Korzystnie kołnierz górnego pierścienia posiada zewnętrzny obwód ze skierowanym ku dołowi integralnym z nim i zależnym od niego chwytnym zgrubieniem pierścieniowym.

Wymieniony górny pierścień posiada rozciągającą się ku górze ścianę pierścieniową, oraz oddzielne uszczelnienie umieszczane na górnym pierścieniu i zdejmowalnie przymocowywane do wymienionej ściany pierścieniowej w obu pozycjach pojemnika, rozłożonej i złożonej.

Pojemnik formowany jest w wymienionej pozycji złożonej.

Składany pojemnik według wynalazku stanowi lub tworzy zasadniczo sztywne naczynie w jego otwartej lub rozłożonej pozycji i razem z odpowiednią mocowaną zatrzaskowo do niego pokrywką lub uszczelnieniem, zapewnia praktyczny wodoszczelny pojemnik do przechowywania, na przykład, odpowiedniego artykułu spożywczego lub tym podobnych. Pojemnik jest bardzo poręczny i stanowi szczególnie pożądane naczynie do przenoszenia żywności „w podróży, jak na przykład na pikniki, lunche dla tych, którzy zabierają swój własny lunch do pracy, i w innych przypadkach, w których pożądane jest tymczasowe przechowywanie żywności. Charakter składalny pojemnika, składanego do zasadniczo całkowicie kompaktowej konfiguracji o minimalnej wysokości, szczególnie z zamocowanym na nim uszczelnieniem, by zamknąć jakiekolwiek resztki w opróżnionym już pojemniku, umożliwia użytkownikowi pojemnika dogodne jego przechowywanie lub zapakowanie w „brązową torbę, plecak, piknikowy kosz z pokrywką lub tym podobne, w celu późniejszego wyczyszczenia i ponownego użycia.

Pojemnik formowany jest w pozycji złożonej, co oznacza uzyskanie oszczędności związanych z urządzeniem formującym i w procesach, i dostarczenie uformowanego wyrobu, który jest zwarty będąc całkowicie rozkładalnym do względnie sztywnej samoutrzymującej się pozycji.

Znaczącym aspektem pojemnika według wynalazku jest jego zdolność do stopniowego rozkładania, jednorazowo jednego odcinka, w celu różnicowania jego pojemności i jednocześnie utrzymywania go w dowolnej powiększonej rozłożonej pozycji.

Pojemnik może być myty w zmywarce w pozycji złożonej i układany w taki sam sposób jak konwencjonalne naczynia, pojemnika, pozostaje otwarty, gdy jest używany, oraz pozostaje zamknięty, gdy jest przechowywany, i pojemnika, maksymalizuje powierzchnię użytkową w celu zapakowania w przenośne pudełko kartonowe, jak również do przechowywania w domu.

W celu ulepszenia i uzyskania wysoce użytecznego pojemnika według wynalazku, ściana obwodowa pojemnika, rozciągająca się pomiędzy zasadniczo sztywną podstawą i zasadniczo sztywnym górnym pierścieniem przystosowanym do przyjmowania mocowanego zatrzaskowo uszczelnienia, składa się z szeregu generalnie sztywnych pierścieniowych lub obwodowych ciągłych odcinków ściany połączonych z sąsiadującymi odcinkami w ustalonych pierścieniowych wierzchołkach tworzących połączenia, które są naprzemiennie zwrócone do wewnątrz i na zewnątrz w stosunku do wnętrza pojemnika. Pomiędzy tymi odcinkami znajdują się pierścieniowe części, które są względnie elastyczne. Odcinki ściany, w pozycji rozłożonej albo otwartej pojemnika, są względem siebie naprzemian nachylone do wewnątrz i na zewnątrz w stosunku do wnętrza pojemnika oraz w stosunku do pionu, gdzie każdy z odcinków ściany, kolejno ku górze od podstawy do górnego pierścienia, ma generalnie stopniowo większą średnicę lub obwód aniżeli podstawa. A zatem, tak utworzona konstrukcja w postaci rozłożonego pojemnika przypomina odwrócony ścięty stożek z odcinkami ściany zasadniczo stopniowanymi na zewnątrz ku górze od podstawy. To z kolei umożliwia składanie w kierunku do dołu odcinków ściany otaczających współśrodkowo podstawę, gdzie górny pierścień otacza złożone pofałdowane odcinki ściany.

Rzeczywiste fałdowanie odcinków ściany względem siebie zachodzi w części zginania na obszarze wierzchołkowym pomiędzy odcinkami, gdzie każdy odcinek ściany łączy się z odcinkiem ściany lub odcinkami bezpośrednio przylegającymi do niego, i jej grubość jest mniejsza od grubości każdego

PL 204 425 B1 znajdującego się z boku odcinka. Grubsze odcinki są zarówno sztywniejsze od części zginania, jak i mają zasadniczo bardziej ograniczoną giętkość. Cieńsze części, w pozycji rozłożonej pojemnika, tworzą łukowate ciągłości grubszych odcinków ściany tworząc łuk większy od 90 stopni i, zanim zostaną faktycznie przemieszczone całkowicie wokół osi podczas składania pojemnika, zapewniają znaczny stopień sztywności odcinków ściany na całej wysokości ściany pojemnika. Przy przyłożeniu przymusowej siły fizycznej składającej górny pierścień i podstawę w kierunku do siebie, elastyczne części pomiędzy odcinkami ściany zginają się bocznie w kierunku składania w taki sposób, że elastyczny zawias stanowiący zgięcie zapewnia rzeczywiste składanie oraz jednocześnie minimalizuje jakąkolwiek tendencję odcinków ściany do bocznego wyginania się lub ruchu, gdy odcinki ściany składają się względem siebie. Każda ze stref zginania utworzona z cieńszych części, jest ograniczona wzdłuż każdej jej krawędzi poprzez przylegające grubsze odcinki ściany. Gdy łuk strefy zginania zostanie zmniejszony do wartości mniejszej niż 90 stopni, przechodząc wokół osi, to naturalny opór przeciwko ruchowi strefy zginania zostaje przezwyciężony i składana strefa przyjmuje kształt podobny do kopuły o mniej niż 90 stopni. Podczas ruchu od stanu zamkniętego do otwartego, lub odwrotnie, każda strefa zginania jest przekręcana i nieco odkształcana dopóty, dopóki przekroczy swoją stabilną pozycję i przeskoczy do drugiej pozycji.

Składany formowany pojemnik według wynalazku jest taki, że przeciwne sztywne odcinki ściany wyznaczają generalnie trójkątny międzywęzłowy obszar utworzony przez dwie ściany rozbieżne od pionu, w zakresie od około 8° do około 40°. Jednakże, z powodów, które mogą wynikać z poniższego opisu, korzystnym zakresem jest od około 10° do około 16°.

Rozłożenie pojemnika od jego pozycji złożonej, wymaga skierowanego do dołu naciskania lub ciągnięcia podstawy, podczas gdy jednocześnie górny pierścień jest przemieszczany od niej pionowo ku górze. Gdy części zginane rozłożą się i osiągną kształt łuku większy niż 90 stopni, to ściana usztywni się i w efekcie zablokuje pojemnik w pozycji otwartej.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku perspektywicznym z góry pojemnik według wynalazku w pozycji otwartej lub rozłożonej, fig. 2 przedstawia w widoku perspektywicznym z góry pojemnik całkowicie złożony, fig. 3 przedstawia przekrój poprzeczny rozłożonego pojemnika, fig. 4 przedstawia przekrój poprzeczny złożonego pojemnika, fig. 5 przedstawia powiększony szczegół obszaru zaznaczonego literą A na fig. 3, fig. 6 przedstawia powiększony szczegół obszaru zaznaczonego literą B na fig. 4, fig. 5A przedstawia widok podobny do fig. 5 ilustrujący zmodyfikowaną konstrukcję, fig. 6A przedstawia widok podobny do fig. 6 ilustrujący zmodyfikowaną konstrukcję, fig. 7, 8 i 9 kolejno przedstawiają zilustrowanie jednego sposobu otwierania lub zamykania odcinków ściany przy zastosowaniu przekręcania lub sekwencyjnego działania zapadkowego, fig. 10 przedstawia przekrój podobny do fig. 4 ze spasowanym zatrzaskowo uszczelnieniem na złożonym pojemniku, fig. 11 przedstawia przekrój szczegółu zmodyfikowanej wypukłości naciskowej znajdującej się w podstawie zaprojektowanej z poprzeczką ciągnioną, i fig. 1 2-22 przedstawiają nastę pny przykł ad wykonania i odpowiadają kolejno fig. 1-11.

Na figurach rysunku, elementy przykładu wykonania przedstawione na fig. 1-11 oznaczone są numerami dwucyfrowymi. Podobne elementy w przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 12-22 oznaczone są takimi samymi numerami, ale z cyfrą 1 jako prefiks.

Odnosząc się bardziej szczegółowo do figur rysunku, pojemnik składany 10 posiada podstawę 12, górny pierścień 14 i rozciągającą się pomiędzy nimi składaną ścianę 16. Podstawa 12 jest elementem zasadniczo sztywnym łącznie ze spodem 18 z obwodową pionową ścianą 20 podstawy. Podstawa, która może być płaska, korzystnie posiada środkowy nieco rozciągający się ku górze obszar naciskowy lub wypukłość 24 o dowolnym odpowiednim ukształtowaniu, takim jak kopuła, w celu wspomagania rozkładania pojemnika, jak to zostanie następnie kolejno opisane. Podstawa korzystnie posiada szereg małych nóżek w postaci guzków 26 lub ciągłe żebro nożne, nie pokazane, w zależności od spodu 18 podstawy.

Górny pierścień 14 posiada ciągłą lub obrączkowatą ścianę pierścieniową 28 z obwodowym skierowanym na zewnątrz poziomym kołnierzem 30 w przybliżeniu w połowie wysokości ściany pierścieniowej 28. Górny pierścień 14, podobnie jak podstawa 12, jest zasadniczo sztywny i ma większą średnicę lub inny nie okrągły przekrój poprzeczny aniżeli podstawa 12, by otoczyć podstawę w pozycji złożonej pojemnika, tak jak to pokazano na fig. 4, dostatecznie na zewnątrz od niej, by pomieścić pomiędzy nimi pofałdowaną ścianę pojemnika. Kołnierz 30 górnego pierścienia zapewnia dodatkową sztywność boczną górnego pierścienia, i odpowiednie środki do trzymania miski, w szczególności wtedy, gdy jest ona napełniona. Ponadto, kołnierz 30 pierścienia, gdy złożona miska jest otwarta,

PL 204 425 B1 umożliwia użytkownikowi łatwe uchwycenie palcami wokół i poniżej kołnierza 30 jednocześnie naciskając kciukiem ku dołowi na kopulasty obszar naciskowy 24 podstawy, by wywieraną pionowo siłą rozłożyć względem siebie podstawę i górny pierścień. Jako alternatywa naciskania na obszar 24, w szczególności przy dużej misce, nacisk może być następnie stosowany wokół spodu 18 podstawy bezpośrednio w pobliżu ściany 20 podstawy obwodowo wokół niej. Jeśli jest to pożądane, i jak to najlepiej widać na fig. 1 i 2, pierścieniowy kołnierz 30 może być nieco rozszerzony na zewnątrz lub wydłużony na biegunowo przeciwległych odcinkach, by utworzyć uchwyty ręczne 32.

Formowanie podstawy i górnego pierścienia jako oddzielnych części od ściany, jest zalecanym sposobem formowania umożliwiającym zapewnienie zasadniczo większej sztywności tych elementów w stosunku do odcinków ściany, gdy zajdzie potrzeba rzeczywistego rozłożenia i złożenia, poprzez zastosowanie polimerów o różnych stopniach sztywności i/lub sprężystości.

Boczna ściana 16 pojemnika wykonana jest z szeregu pierścieniowych lub obwodowych ciągłych elementów ściennych lub odcinków 34, gdzie najniższy odcinek otacza i jest dokładnie połączony, jak na przykład samoczynnie podczas procesu formowania wielu elementów, do ściany 20 podstawy 12 i osadzony na progu wsporczym 21 znajdującym się nieco powyżej spodu podstawy.

W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 5A, najniższy lub dolny odcinek, którego wysokość jest nieco mniejsza od wysokości pozostałych odcinków znajdujących się ponad nim, jest integralnie połączony z cienką skierowaną do góry wystającą częścią 22 podstawy, która, gdy ściany pojemnika są sfałdowane, stanowi strefę zginania pomiędzy tym najniższym odcinkiem ściany a podstawą.

Odcinki ściany 34, skierowane ku górze od połączenia najniższego odcinka z podstawą, są przemiennie nachylone na zewnątrz i do wewnątrz w stosunku do wnętrza pojemnika i pionowo z każdym odcinkiem połączonym z odcinkiem znajdującym się bezpośrednio ponad nim w zamiennie skierowanych na zewnątrz i do wewnątrz wierzchołkach lub częściach szczytowych tworząc, odpowiednio, kątowe połączenia ogólnie oznaczone jako 36 i 38.

Patrząc na fig. 5, najwyższy lub górny odcinek 34 połączony jest poprzez część zginaną ze skierowanym ku górze pierścieniem 37 przyjętym i ściśle przymocowanym w dolnej części ściany pierścieniowej 28, na przykład w sposób proponowany w odniesieniu do najniższego odcinka. W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 5A i 6A, najwyższy odcinek 34 jest integralnie lub inaczej ściśle obwodowo połączony z krawędzią dolnej części górnego pierścienia 14.

Każdy z przemiennie nachylonych odcinków ściany, patrząc na otwarty pojemnik, ma z góry określoną grubość i ograniczoną sprężystość w stosunku do stref zginania lub części 40 łączących sąsiadujące odcinki 34. Części zginania 40 są relatywnie cieńsze od odcinków 34 i zasadniczo jednakowej grubości co wystająca część 22 podstawy pokazana na fig. 5A. Strefy zginania lub części 40 ogólnie wyznaczają kątowe połączenie, 36 i 38, pomiędzy każdym odcinkiem a odcinkiem bezpośrednio z nim sąsiadującym. Zauważyć należy, że wysokość tych części 40 o zmniejszonej grubości jest zasadniczo mniejsza od wysokości odcinków 34. Te strefy zginania lub części 40, w rozłożonej lub otwartej pozycji pojemnika, ponownie patrząc na fig. 5, tworzą, w odniesieniu do odcinków ściany 34 nachylonych na zewnątrz, ciągłość wewnętrznej powierzchni czołowej odpowiedniego znajdującego się poniżej odcinka 34, i, w odniesieniu do odcinków ściany nachylonych do wewnątrz, tworzą ciągłość zewnętrznej powierzchni czołowej odpowiedniego odcinka ściany. Tak utworzone, grubsze odcinki ściany znajdujące się po każdej stronie tych stref zginania lub części 40, i kąt pomiędzy nimi, określają właściwy kierunek zginania, patrz w szczególności na kolejność zginania zaproponowaną na fig. 8. Należy również zauważyć, że, przed zginaniem, strefy zginania 40 i ustawienie tych stref 40 pomiędzy sąsiadującymi odcinkami, zapewniają w nadmiarze centralną stabilność w celu zapobieżenia nieumyślnemu złożeniu ściany 16. Stabilność ta może być przezwyciężona tylko poprzez zastosowanie dostatecznego wymuszonego pionowego nacisku, wywierając siłę na górny pierścień i podstawę pionową względem siebie tak, by spowodować całkowity ruch osiowy stref zginania 40 i „zatrzaśnięcie przy zginaniu stref do pozycji złożonej. Po rozpoczęciu zginania, każda związana strefa zginania 40 zniekształca się nieco zanim przemieści się do pozycji, która może być uważana za pozycję całkowicie osiową, w którym to punkcie zatrzaskuje się do pozycji zgiętej. W ten sposób, jakakolwiek tendencja pojemnika do samowolnego zamknięcia lub przypadkowego złożenia, szczególnie, gdy w pojemniku znajduje się produkt, jest zminimalizowana.

Tak jak to można zauważyć na figurach rysunku, sąsiadujące odcinki 34, w pozycji złożonej pojemnika, tworzą przeciwnie zwrócone do siebie V-kształtne lub trójkątne otwory. Linia osiowa każdego V-kształtnego otworu jest zasadniczo prostopadła do płaszczyzny poziomej złożonego pojemnika.

PL 204 425 B1

Taka konstrukcja ma duże znaczenie, gdyż umożliwia zastosowanie formowania wtryskowego do oddzielnego wydzielenia uformowanej części.

Kąt rozwarty pomiędzy sąsiadującymi złożonymi odcinkami 34 zawiera się w dopuszczalnym zakresie 8° do 40°, a korzystnie w zakresie od 10° do 16°. Kąt wynoszący 10° uważany jest za optymalny w celu osiągnięcia pożądanej równowagi pomiędzy sztywnością pojemnika w pozycji otwartej a siłą potrzebną do złożenia lub rozłożenia pojemnika. Ten kąt jest uważany również, w praktyce, za najmniejszy kąt, który umożliwia zgodne wyrzucenie uformowanej części z formy. Należy zauważyć, że gdy kąt wzrasta to sztywność otwartego pojemnika maleje.

Zwracając szczególną uwagę na fig. 7 - 9, można zobaczyć, że, jeśli jest to pożądane, zarówno otwieranie jak i składanie pojemnika może być ułatwione poprzez zastosowanie nacisku kolejno wokół pojemnika lub poprzez obracanie pojemnika przy jednoczesnym stosowaniu nacisku tak, by uzyskać stopniowe lub zapadkowe składanie odcinków ściany 34 zamiast ustawianie w pozycji zatrzaśniętej jednocześnie każdej strefy zginania jako całej.

Figura 9 jest szczególnie interesująca ze względu na to, że przedstawia pojemnik częściowo złożony lub rozłożony w celu zastosowania, gdy pożądana jest lub gdy wymagana jest zmniejszona pojemność. W takim ustawieniu, pojemnik jest całkowicie funkcjonalny, by przyjmować i przechowywać w nim produkty żywnościowe i tym podobne, i uszczelnienie 42, takie jak na przykład pokazane na otwartym pojemniku z fig. 3, również jest w pełni funkcjonalne, ponieważ górny pierścień jest stabilny wymiarowo w każdej pozycji pojemnika.

Zwracając szczególną uwagę na fig. 3, można zauważyć, że ogólne zewnętrzne stopniowanie odcinków ku górze od podstawy do górnego pierścienia tworzy, w otwartym pojemniku, generalnie odwróconą ściętą konfigurację stożkową.

Ponownie zwracając uwagę na fig. 7-9, gdzie pojemnik jest złożony pionowo, strefy zginania 40 zginają się pomiędzy sąsiadującymi odcinkami przyjmując generalnie kopulasty kształt. A zatem, sąsiadujące odcinki ściany są składane, by utworzyć grubszą większą wysokość odcinków we współśrodkowej generalnie równoległej zależności względem siebie, z kątem pomiędzy sąsiadującymi odcinkami korzystnie wynoszącym w przybliżeniu 10° do 16°, z bocznie ustawionymi w linii odcinkami i otaczającymi wymienioną podstawę pomiędzy ścianą 20 podstawy a ścianą 28 górnego pierścienia. Można to najlepiej zobaczyć w szczególe przekroju na fig. 6.

Zwracając uwagę na fig. 3, 9 i 10, można zauważyć, że uszczelnienie 42 jest uszczelnieniem mocowanym zatrzaskowo do górnego pierścienia 14 w odpowiedni sposób w dowolnej pozycji, w której znajduje się pojemnik. By ułatwić to połączenie, górny odcinek ściany 28 górnego pierścienia, powyżej obwodowego kołnierza 30, może być lekko odchylony na zewnątrz tak, by przyjąć obwodowy skierowany ku dołowi rowek znajdujący się na uszczelnieniu. Oczywiste jest, że skoro złożone odcinki ściany, w dowolnej pozycji pojemnika, ułożone są współśrodkowo do wewnątrz zasadniczo sztywnego górnego pierścienia 14, to uszczelnienie 42 pełni funkcję odpowiedniego zamknięcia dla otwartego pojemnika, częściowo rozłożonego pojemnika i dla złożonego pojemnika, który w ten sposób osiąga zwartą pozycję w celu przechowywania.

Tak jak to poprzednio zauważono, gdy pojemnik jest otwarty przed użyciem, należy jedynie uchwycić go palcami wokół obwodowego kołnierza 30 górnego pierścienia, z jednym lub obydwoma kciukami, wywierając nacisk ku dołowi na naciskową denną wypukłość 24 wystającą ku górze ze środka spodu 18 podstawy. Alternatywnie, nacisk może być wywierany na sam spód kolejno wokół jego obwodu. Następnie, zamiast zdawać się na kierunkowy nacisk na wypukłość 24 lub spód 18, i patrząc na fig. 11, może być zaprojektowana poprzeczka 44 po przekątnej wzdłuż wklęsłej wnęki lub wgłębienia utworzonego przez wypukłość w dolnej powierzchni czołowej spodu 18. Ta poprzeczka 44 może być fizycznie uchwycona palcami użytkownika, by pociągnąć podstawę pojemnika ku dołowi, w ten sposób przemieszczając podstawę ku dołowi w stosunku do górnego pierścienia i rozkładając odcinki ściany.

Ponownie odnosząc się do fig. 6, można zauważyć, że najniższy złożony odcinek ściany 34 stanowi ograniczenie składanych ku dołowi pozostałych odcinków ściany i górnego pierścienia w stosunku do ściany podstawy, utrzymując odcinki i górny pierścień nieco powyżej płaszczyzny podparcia, określonej przez spód podstawy i znajdujące się na nim stopki wsporcze, za pomocą których pojemnik jest podparty, zarówno w postaci rozłożonej jak i złożonej, przez co pojemnik utrzymywany jest na podstawie i stopkach podstawy zamiast na cieńszych strefach zginania.

Odnosząc się teraz bardziej szczegółowo do przykładu wykonania zilustrowanego na fig. 12-22, przedstawione elementy tego przykładu wykonania zasadniczo odpowiadają tym z poprzednio opisaPL 204 425 B1 nego przykładu wykonania, i jako takie, oznaczone są takimi samymi odnośnikami numerycznymi, ale z cyfrą 1 jako prefiksem. A zatem, pojemnik 110 składa się z podstawy 112, górnego pierścienia 114 oraz ze składanej ściany 116 z przemiennych sztywnych odcinków ściany 134 i stref zginania lub części 140.

Pojemnik 110, tak jak w pierwszym przykładzie wykonania, zarówno rozkłada się jak i składa w poprzednio opisany sposób i, w pozycji złożonej, jest tak ukształtowany, by umożliwić praktyczne i zalecane formowanie go w tej pozycji. Zgodnie z tym, odcinki ściany 134, w pozycji złożonej, tworzą przeciwnie skierowane V-kształtne otwory, gdzie kąt pomiędzy odcinkami, zawierający się w dopuszczalnym zakresie 8° do 40°, korzystnie zawiera się w zakresie 10° do 16°, a optymalnie kąt ten wynosi 10°. Każdy V-kształtny otwór posiada swoją oś środkową, rozciągającą się od wierzchołka wyznaczonego przez zbiegające się odcinki 34, prostopadłą do płaszczyzny poziomej złożonego pojemnika. W rozłożonej lub otwartej pozycji pojemnika, oba kąty pomiędzy odcinkami ściany 134 są większe od 90° i względem pionu określonego przez prostopadłą do podstawy.

W celu zwiększania zginania i rozginania odcinków ściany 134, każdy odcinek ściany 134 jest ścięty ukośnie wzdłuż swoich krawędzi, tak jak w 135, by zapewnić stopniowy obszar przejściowy pomiędzy odcinkiem ściany 134 i sąsiadującą częścią zginania 140. To odróżnia ten przykład wykonania od raczej nagłego obszaru przejścia występującego w pierwszym przykładzie wykonania, patrz w szczególności fig. 5 i 6.

Tak jak w pierwszym przykładzie wykonania, strefy zginania 140, w otwartej pozycji pojemnika, tworzą, w odniesieniu do odchylonych na zewnątrz odcinków ściany 134 z fig. 16, kontynuację wewnętrznej powierzchni czołowej odpowiedniego znajdującego się poniżej odcinka 134. Podobnie, strefy zginania 140, w odniesieniu do nachylonych do wewnątrz odcinków ściany 134, stanowią kontynuację zewnętrznej powierzchni czołowej odpowiedniego odcinka ściany 134. Taka zależność, jak wcześniej opisana, stanowi o właściwym kierunku składania, patrz w szczególności na kolejność składania zaproponowaną na fig. 19, jak również na wcześniej opisanej fig. 8.

Odnosząc się w szczególności do fig. 16 i 17, można zobaczyć, że dolny odcinek ściany 134 ma większą wysokość niż znajdujące się ponad nim odcinki ściany, i rozciąga się na całej wysokości obwodowej pionowej ściany 120 podstawy. Dolne zakończenie tego najniższego odcinka ściany 134 jest podwinięte pod dno 118 podstawy 112 i połączone z przyjmującym wybraniem 119, w ten sposób określając część płaszczyzny podparcia pojemnika. Oczywistym jest, że powiększony obszar zachodzenia pomiędzy dolną częścią ściany pojemnika i podstawą, poszerza połączenie pomiędzy nimi.

Połączenie ściany pojemnika z górnym pierścieniem wykonane jest przez bocznie skierowany pierścień 137 połączony z najwyższym odcinkiem ściany 134 poprzez najwyższą część zginania 140. Pierścień 137 posiada skierowane ku górze zatrzaskowe zgrubienie pierścieniowe 139 znajdujące się na zewnętrznej krawędzi pierścienia, gdzie zarówno pierścień 137 jak i zgrubienie pierścieniowe 139 przyjmowane są w odpowiadającym wgłębieniu zatrzaskowym znajdującym się w podstawie obrączkowatej ściany pierścieniowej 128. Górny pierścień 114, tak jak poprzednio opisany pierścień 14, posiada integralny pierścieniowy wystający na zewnątrz kołnierz 130, zapewniający zarówno sztywność boczną górnego pierścienia, jak i odpowiednie środki do manipulowania i chwytania miski. Jako środki ułatwiające chwytanie kołnierza, zastosowano integralne przynależne chwytne zgrubienie pierścieniowe 131 zaprojektowane obwodowo wokół zewnętrznej krawędzi kołnierza 130.

Rozbieżności pomiędzy przykładami wykonania widoczne są na fig. 12, i w różnych przekrojach pojemnika 110. Jak można zauważyć z porównania tych figur z figurami z pierwszego przykładu wykonania, podstawa 112 posiada zasadniczo powiększony środkowy wystający ku górze obszar nacisku lub wypukłość 124. W ten sposób zostaje powiększony obszar, na który może być stosowany, w szczególności, nacisk, ułatwiając manipulowanie pojemnikiem i jednocześnie wzmacniając go w przeciwieństwie do płaskiego spodu 118. Jak to można zauważyć na fig. 22, denne wgłębienie naciskowe 124 może również być zaprojektowane z poprzeczką 144 dla celów wymienionych wcześniej w odniesieniu do poprzeczki 44.

Również, jak to opisano w odniesieniu do pierwszego przykładu wykonania, może być zaprojektowane odpowiednie uszczelnienie 142 mocowane zatrzaskowo na górnym pierścieniu 114. Takie uszczelnienie, mając na względzie sposób składania i rozkładania pojemnika ze współśrodkowo zginanych odcinków ściany, stanowi odpowiednie zamknięcie dla pojemnika, gdy jest on całkowicie otwarty, całkowicie złożony lub częściowo rozłożony.

W szczególności w odniesieniu do fig. 21, można zobaczyć, że składane ku dołowi odcinki ściany 134, a bardziej szczegółowo skierowane ku dołowi części zginane 140, są utrzymywane nieco

PL 204 425 B1 powyżej płaszczyzny podparcia określonej przez spód podstawy i/lub stopki wsporcze, co zapewnia większą stabilność podparcia i zapobiega zetknięciu zasadniczo cieńszych stref zginania z powierzchnią podparcia.

Pojemnik, taki jak opisany, zaprojektowany jest w takiej konfiguracji, że wykorzystuje „sieć stref zginania. Nie jest to kształt akordeonu, który rozciąga się otwierając i zamykając podobnie jak sprężyna. W odróżnieniu, płaski pojemnik do przechowywania funkcjonuje będąc otwierany i zamykany w oparciu o zasadę „przeciwnych kątów.

W znanych pojemnikach rozkładalnych, pojemniki te są ogólnie formowane w konfiguracji otwartej lub rozłożonej. A zatem, stan otwarty jest naturalnym stanem w jakim występują te pojemniki, to znaczy, że pojemniki te „wolałyby pozostać otwarte aniżeli występować w dowolnej innej pozycji. Tak więc, przy próbie zgięcia lub złożenia tych pojemników, pojemniki te sprężyście dążą do powrotu do stanu otwartego, to jest do powrotu do ich stanu naturalnego. Nie dzieje się tak w przypadku pojemnika według wynalazku, gdzie pojemnik korzystnie formowany jest w spłaszczonej lub złożonej pozycji. Jest to jego początkowy stan naturalny, to znaczy, że pojemnik początkowo woli pozostać w tej konfiguracji zamkniętej. Posiada on wiele zgięć w sieci stref zginania. W przedstawionym przykładzie wykonania zaprojektowane są trzy komplety niezależnie działających stref (jeśli jest pożądane, w celu zwię kszenia pojemnoś ci, moż e być ich dodanych wię cej). Jak to widać na fig. 9, każ da z niezależnie działających stref zginania, gdy jest otwarta, znajduje się w drugim „naturalnym położeniu lub stanie spoczynku, gdzie zgięcie woli pozostać otwarte niezależnie od pozostałych zgięć. W przedstawionej konstrukcji, oba działania, składanie pojemnika i rozkładanie pojemnika, wymagają indywidualnego ustawiania zgięć. Zarówno do składania, jak i do rozkładania pojemnika, wymagane jest wymuszone działanie. Może być to uznane jako zasada „przeciwnych kątów. Kąt zginania w pozycji zamkniętej utrzymuje zgięcie w pozycji zamkniętej; kąt zginania w pozycji otwartej utrzymuje zgięcie w pozycji otwartej. W celu przemieszczenia ze stanu zamkniętego do stanu otwartego lub odwrotnie, strefa zginania jest nieco przekręcana i odkształcana dopóty, dopóki przekroczy przeciwny kąt i następnie przeskoczy do drugiej pozycji. To działanie ma miejsce, ponieważ średnice stref zginania są niezmienne. Nie istnieje inna pośrednia pozycja dla zgięcia. Jest ona albo otwarta albo zamknięta, lub jest ona przekręcona (jedna strona jest otwarta, a druga strona jest zamknięta). Nie jest możliwe w tej konstrukcji dla pojedynczych odcinków, by były one, na przykład, otwarte w połowie zachowując jednocześnie pojemność użytkową. Tak jak to poprzednio zaznaczono, jedynym łatwym sposobem manipulowania strefami zginania, jest „zaskakiwanie pojemnika, w jedną stronę w tym samym czasie do częściowo lub całkowicie otwartej pozycji.

Unikalna konstrukcja wynalazku umożliwia pojemnikowi pozostanie płaskim, gdy znajduje się on w pozycji zamkniętej lub złożonej, i pozostanie rozłożonym, gdy znajduje się w dowolnej otwartej lub częściowo otwartej pozycji. Ze względu na dwa „naturalne stany stref zginania, pojemnik korzystnie pozostaje zamknięty, gdy jest złożony na płasko, i korzystnie pozostaje otwarty, gdy jest rozłożony. Na skutek niezależnie działających stref zginania w sieci zgięć, pojemnik może być otwierany do ustalonych częściowych pojemności, ponieważ w tych częściowych konfiguracjach pojemnik korzystnie pozostaje otwartym. Ma to szczególne znaczenie w zwiększaniu i optymalizowaniu przestrzeni przechowywania, jak na przykład w lodówce, i w przestrzeni w zmywarce podczas mycia.

Pojemnik składany według niniejszego wynalazku został opisany w wyróżnionych przykładach wykonania jako wykonany z jednego z formowanych tworzyw sztucznych, jak na przykład z syntetycznych polimerów, posiadający „oddzielne elementy, w skład których wchodzi podstawa, górny pierścień i składana ściana. „Oddzielne elementy, w zalecanym sposobie formowania, mogą być, na przykład, wykonywane przy zastosowaniu urządzenia do formowania, które umożliwia wieloetapowe formowanie podstawy, górnego pierścienia i składanej ściany, i w którym można zastosować dobór polimerów o zasadniczo różnym stopniu sztywności i/lub ogólnej sztywności. Umożliwia to również zróżnicowanie koloru lub stopnia przechodzenia światła przez podstawę, górny pierścień i skł adaną ś cianę .

Oczywistym jest, że tak jak to opisano w związku z przykładem wykonania przedstawionym na fig. 5A i 6A, pojemnik według niniejszego wynalazku może być uformowany jako jednolita konstrukcja w zasadniczo jednym etapie formowania. Ponadto, opisane zalecane róż nice w odniesieniu do względnej sztywności, lub ogólnej, ale bardziej giętkiej, sztywności podstawy i pierścienia w stosunku do składanej ściany, mogą być osiągnięte w jednym etapie formowania poprzez dobór odpowiednich grubości poszczególnych części. Istnieje również możliwość dostarczenia urządzenia do formowania,

PL 204 425 B1 w którym forma jest tak skonstruowana, by wybranym obszarom formy zapewnić wypeł nienie polimerami o różnych stopniach sztywności lub sprężystości dla podstawy, górnego pierścienia i dla ściany.

Oczywiste jest, że forma, odpowiednia do formowania wtryskowego odcinka ściany w pozycji złożonej, wymaga zastosowania wielu współśrodkowych pierścieni grzebieniowych, ogólnie trójkątnych, lub V-kształtnych elementów formy, niesionych przez połówki formy, odpowiadające składanym na sobie ilościom odcinków ściany.

Powyższe stanowi przedstawienie wynalazku. Ze względu na to, że mogą być przeprowadzane, przez znawców tej dziedziny techniki, modyfikacje i zmiany, to nie jest pożądane ograniczenie wynalazku do dokładnej konstrukcji i sposobu użytkowania takich jak tu pokazano i opisano. Przeciwnie, wszystkie odpowiednie modyfikacje i rozwiązania ekwiwalentne mogą być uznane za mieszczące się w zastrzeż onym zakresie wynalazku.

Claims (11)

1. Pojemnik składany zawierający podstawę, górny pierścień i ścianę przymocowaną na obwodzie podstawy i górnego pierścienia i rozciągającą się pomiędzy pojemnikiem, który jest regulowany pomiędzy pozycją rozłożoną z górnym pierścieniem oddalonym ku górze od podstawy i tworzącą wnętrze pojemnika, a pozycją złożoną z górnym pierścieniem otaczającym podstawę oddalonym na zewnątrz zasadniczo we współśrodkowym stosunku do niej, znamienny tym, że ściana (16, 116) składa się z wielu skierowanych ku górze rozkładających się obwodowo ciągłych odcinków (34, 134), które, w pozycji rozł o ż onej pojemnika (10, 110), nachylone są przemiennie pod ką tem na zewną trz i do wewnątrz w stosunku do wnętrza pojemnika, gdzie wymienione odcinki (34, 134), w pozycji złożonej pojemnika (10, 110), są składane na sobie i współśrodkowo przyjmowane zasadniczo pomiędzy podstawą (12, 112) a górnym pierścieniem (14, 114) z odcinkami (34, 134) otaczającymi podstawę (12, 112) i będącymi z kolei otoczone przez górny pierścień (14, 114), a ponadto pojemnik (10, 110) posiada strefy zginania (40, 140) łączące sąsiadujące odcinki (34, 134), a przyległe odcinki (34, 134) mają ograniczoną sprężystość w stosunku do stref zginania (40, 140) i każda strefa zginania niezależnie działa dla przemieszczenia ze stanu pomiędzy pierwszym otwartym naturalnym stanem, w którym odpowiednie przyległe odcinki (34, 134) są rozłożone i drugim zamkniętym naturalnym stanem, w którym odpowiednie przyległ e odcinki są zgię te, przez co pojemnik jest regulowany do ustalonej częściowo rozłożonej pozycji pomiędzy wymienioną rozłożoną pozycją i wymienioną złożoną pozycją.

2. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy odcinek (34, 134), w pozycji złożonej pojemnika (10, 110), znajduje się pod kątem rozbieżnym od 8° do 40° do sąsiednich odcinków (34, 134).

3. Pojemnik według zastrz. 2, znamienny tym, że odcinki (34, 134) są pod kątem 10° do 16° do sąsiednich odcinków (34, 134) w wymienionej pozycji złożonej.

4. Pojemnik według zastrz. 3, znamienny tym, że odcinki (34, 134) są pod kątem 10° do sąsiednich odcinków (34, 134) w wymienionej pozycji złożonej.

5. Pojemnik według zastrz. 4, znamienny tym, że w wymienionej pozycji złożonej, sąsiadujące odcinki (34, 134) tworzą przeciwnie zwrócone do siebie V-kształtne otwory, gdzie każdy otwór posiada oś środkową prostopadłą do podstawy (12, 112).

6. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że podstawa (12, 112) posiada powierzchnię spodnią (18, 118) stanowiącą płaszczyznę podparcia, a wymienione pofałdowane odcinki (34, 134) w pozycji złożonej pojemnika (10, 110) umieszczone są powyżej wymienionej określonej płaszczyzny podparcia.

7. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że górny pierścień (14, 114) posiada obwodowy rozciągający się na zewnątrz kołnierz (30, 130) określający elementy do chwytania górnego pierścienia, gdy stosowany jest nacisk na podstawę (12, 112).

8. Pojemnik według zastrz. 7, znamienny tym, że górny pierścień (14, 114) posiada obwodową pionową ścianę (28, 128), a rozciągający się na zewnątrz kołnierz (30, 130) znajduje się na obwodzie wokół ściany (28, 128) pierścienia, gdzie generalnie sztywny pierścień (137) przyłączony jest do najwyższego odcinka (134) ściany poprzez jedną ze stref zginania (40, 140), pierścień posiada skierowane ku górze zatrzaskowe zgrubienie pierścieniowe (139), zaś górny pierścień (14, 114) posiada skierowane ku dołowi utworzone w nim wgłębienie i przyjmujące wymieniony pierścień (137) oraz zatrzaskowe zgrubienie pierścieniowe (139) w celu wzajemnego umocowania ściany (16, 116) pojemnika do górnego pierścienia (14, 114).

PL 204 425 B1

9. Pojemnik według zastrz. 8, znamienny tym, że kołnierz (130) górnego pierścienia posiada zewnętrzny obwód ze skierowanym ku dołowi integralnym z nim i zależnym od niego chwytnym zgrubieniem pierścieniowym (131).

10. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że wymieniony górny pierścień (14, 114) posiada rozciągającą się ku górze ścianę pierścieniową, oraz oddzielne uszczelnienie (42, 142) umieszczane na górnym pierścieniu (14, 114) i zdejmowalnie przymocowywane do wymienionej ściany pierścieniowej w obu pozycjach pojemnika (10, 110), rozłożonej i złożonej.

11. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że formowany jest w wymienionej pozycji złożonej.