PL198488B1 - Mechanizm sprzegający zwłaszcza do pojazdu samochodowego - Google Patents

Abstract

1. Mechanizm sprz egaj acy, zw laszcza do pojazdu sa- mochodowego, zawieraj acy pokryw e wyposa zon a w dno o orientacji poprzecznej, z otworem w srodku, tarcz e doci- skow a, maj aca z przodu powierzchni a ciern a, dla wspó l- pracy z tarcz a ciern a, wyposa zon a w co najmniej jedn a wyk ladzin e ciern a i maj ac a z ty lu elementy oporowe, ele- menty, dla obrotowego laczenia tarczy dociskowej z pokry- w a, dopuszczaj ac przy tym ruch osiowy tarczy dociskowej, w stosunku do pokrywy, elementy w laczaj ace opieraj ace si e na pokrywie, dla dzia lania na elementy oporowe, d zwi- gnie wy laczaj ace zamontowane w sposób obrotowy na pokrywie, dla dzia lania na elementy w laczaj ace i urz adze- nie kasuj ace zu zycie ok ladziny lub ok ladzin tarczy ciernej, w którym urz adzenie kasuj ace zu zycie zawiera cz lon wyko- nawczy przymocowany do elementów w laczaj acych i prze- znaczony do nap edzania slimaka trzymanego przez pokry- w e oraz wspó lpracuj acego z z ebami polaczonymi z pier- scieniem z klinami wspó lpracuj acymi z przeciw klinami trzymanymi przez tarcz e dociskow a, znamienny tym, ze z eby (31) nale za do elementu po sredniego (310) po laczo- nego obrotowo z pier scieniem (330) wyposa zonym w kliny (32) za po srednictwem elementów lacz acych (340, 350) obrotowo, umo zliwiaj acych przesuni ecie osiowe pier scienia (330) wyposa zonego w kliny w stosunku do elementu po srednie- go (340). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm sprzęgający zwłaszcza do pojazdu samochodowego.

Klasycznie, sprzęgło cierne zawiera koło zamachowe silnika, ewentualnie w dwóch częściach, dla utworzenia zwłaszcza koła zamachowego amortyzującego moment skręcający, lub koła zamachowego elastycznego. Koło zamachowe silnika zawiera tarczę napędzającą.

Koło zamachowe silnika jest przymocowane obrotowo do pierwszego wału takiego jak wał napędowy, to znaczy wał korbowy silnika spalinowego, w ramach zastosowania w pojeździe samochodowym.

Tarcza napędzająca ma z tyłu powierzchnię cierną i jest przymocowana obrotowo do tarczy dociskowej, mogącej się poruszać wzdłuż osi w stosunku do tarczy ciernej.

Ta tarcza dociskowa ma z przodu powierzchnię cierną na przeciwko tarczy napędowej.

Okładziny cierne jednej tarczy ciernej są umieszczone pomiędzy płytami dociskową i napędową, dokładniej pomiędzy ich powierzchniami ciernymi, tworząc drogę tarcia.

Te wykładziny są przymocowane do wspornika, najczęściej odkształcalnego elastycznie osiowo dla utworzenia elastycznej tarczy ciernej wspomagającej operację wyłączania sprzęgła. Ten wspornik ewentualnie przepołowiony jest połączony sztywno lub elastycznie z piastą przymocowaną obrotowo do drugiego wału, takiego jak wał napędzany, to znaczy wał wejściowy przeniesienia napędu, na przykład skrzyni biegów, w ramach zastosowania w pojeździe samochodowym. W odmianie wspornik jest wpuszczony w wykładzinie ciernej. We wszystkich przypadkach tarcza cierna ma na swoim obwodzie zewnętrznym, dwie powierzchnie cierne, które się zużywają podczas eksploatacji sprzęgła.

Gdy okładzina lub okładziny cierne są ściśnięte między tarczami dociskową i napędową (sprzęgło włączone), moment jest przenoszony z wału napędowego na wał napędzany poprzez tarczę cierną. Gdy okładziny cierne nie są ściśnięte między tarczami dociskową i napędową (sprzęgło rozłączone), wał napędzany, nie jest napędzany przez wał napędowy. Aby tego dokonać, elementy sprzęgające o działaniu osiowym są przewidziane i tworzą wyposażenie z elementami wyłączającymi sprzęgło, przewidzianymi dla przeciwstawiania się, według uznania, działaniu elementów sprzęgających, opierających się o pokrywę, dla działania na tarczę dociskową, dokładniej dla działania na elementy oparcia niesione przez tarczę dociskową, połączone obrotowo z pokrywą, przy czym mogące się przemieszczać wzdłuż osi w stosunku do pokrywy, na przykład za pomocą połączenia za pomocą elastycznych wypustów osiowych, lub za pomocą połączenia typu czopy - gniazda; występy promieniowe, tworzące czopy tarczy dociskowej, są wprowadzane ślizgowo, osiowo w rowki tworzące gniazda pokrywy.

Pokrywa mająca na swoim obwodzie zewnętrznym, elementy mocujące, dla przymocowania jej do tarczy napędzającej, w sposób rozłączalny lub nie rozłączalny.

Elementy sprzęgające zawierają, co najmniej sprężynę talerzową, a elementy wyłączające sprzęgło, dźwignię wyłączającą, dla działania na elementy sprzęgające. Najczęściej te elementy sprzęgające i elementy wyłączające sprzęgło należą do jednego sprężystego elementu osiowego zwanego przeponą, a przepona w kształcie stożka ściętego, w stanie swobodnym, zawiera część obwodową w postaci sprężyny talerzowej, wydłużoną promieniowo przez część środkową, podzielona na płytki dociskowe, przez ślepe szczeliny o dnach rozszerzonych dla utworzenia rozszerzonych otworów na wewnętrznym obwodzie sprężyny talerzowej, tworzącej elementy sprzęgające o działaniu osiowym, podczas, gdy promieniowe płytki dociskowe tworzą dźwignie wyłączające, a więc elementami wyłączającymi sprzęgła.

W opisach patentowych FR-A-2 242 892 i FR-A-2 420 690 pokrywa, tworzy razem z tarczą dociskową, sprężystymi wpustami i przeponą zespół jednostkowy jest nazywany mechanizmem sprzęgającym, który montuje się na tarczy czynnej. Oczywiście ten mechanizm sprzęgający może tworzyć z tarczą cierną i tarczą czynną , moduł , który montuje się jako jednostkę na wale korbowym, tarczę czynną mocuje się wówczas na kołnierzu, korzystnie elastycznym.

Ten mechanizm jest korzystnie wyposażony w urządzenie kompensacyjne zwane urządzeniem zmniejszającym zużycie, dla kompensowania zużycia okładziny lub okładzin ciernych i powierzchni ciernych płyt dociskowej i działającej, aby przepona miała zasadniczo stałe położenie podczas sprzęgania w czasie trwania eksploatacji sprzęgła ciernego. Przepona wywiera więc stałe obciążenie na płytę dociskową w położeniu sprzęgania. Ruch ogranicznika wyłączania sprzęgła działającego na wewnętrzny koniec płytek dociskowych jest w znany sposób zasadniczo stały podczas operacji wyłączania sprzęgła.

PL 198 488 B1

To urządzenie kasujące zużycie zawiera pochylenia i przeciw nachylenia pomiędzy płytę dociskową i elementy oparcia przepony lub pomiędzy przeponą i pokrywą.

Urządzenie wyłączające, wrażliwe na stan zużycia okładziny lub okładzin ciernych umożliwia obrót klinów w przypadku zużycia, aby przepona miała zasadniczo stałe położenie podczas sprzęgania przy działaniu elementów sprzęgających (okładzin ciernych).

Urządzenie wyłączające zawiera w przykładzie wykonania system z kołem zapadkowym i ślimakiem, znajdujący się w jednej obudowie, jak opisano w dokumencie FR-A-2 753 503.

Dokładniej, jest przewidziany człon elastyczny z wypustem sterującym, współpracującym z zębami koła zapadkowego i zapadka uniemożliwiająca powrót.

W przypadku zuż ycia, płytka sterująca jest ustawiana przez człon wykonawczy, w tym przypadku przez przedłużenie przepony, aby obrócić koło zapadkowe i ścisnąć sprężynę, która była poprzednio rozciągnięta. Zapadka uniemożliwiająca powrót uniemożliwi obrót ślimaka w kierunku przeciwnym, zwłaszcza podczas rozprężania sprężyny. Ślimak jest zazębiony z zębami pierścienia wyposażonego w kliny, dla współpracy z przeciw klinami przymocowanymi do tarczy dociskowej.

W ten sposób, w przypadku zuż ycia zwię ksza się grubość tarczy dociskowej zł o ż onej z wł a ś ciwej tarczy dociskowej i pierścienia wyposażonego w kliny, ten pierścień niesie występy oparcia stanowiące elementy oparcia dla elementów sprzęgających.

Pierścień jest więc bezpośrednio sprężony ze ślimakiem.

Celem wynalazku jest opracowanie mechanizmu sprzęgającego o uproszczonej konstrukcji.

Mechanizm sprzęgający, zwłaszcza do pojazdu samochodowego, zawierający pokrywę wyposażoną w dno o orientacji poprzecznej, z otworem w środku, tarczę dociskową, mająca z przodu powierzchnią cierną, dla współpracy z tarczę cierną, wyposażoną w co najmniej jedną wykładzinę cierną i mając ą z tyłu elementy oporowe, elementy, dla obrotowego łączenia tarczy dociskowej z pokrywą, dopuszczając przy tym ruch osiowy tarczy dociskowej, w stosunku do pokrywy, elementy włączające opierające się na pokrywie, dla działania na elementy oporowe, dźwignie wyłączające zamontowane w sposób obrotowy na pokrywie, dla działania na elementy włączające i urządzenie kasujące zużycie okładziny lub okładzin tarczy ciernej, w którym urządzenie kasujące zużycie zawiera człon wykonawczy przymocowany do elementów włączających i przeznaczony do napędzania ślimaka trzymanego przez pokrywę oraz współpracującego z zębami połączonymi z pierścieniem z klinami współpracującymi z przeciw klinami trzymanymi przez tarczę dociskową, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zęby należą do elementu pośredniego połączonego obrotowo z pierścieniem wyposażonym w kliny za pośrednictwem elementów łączących obrotowo, umożliwiających przesunięcie osiowe pierścienia wyposażonego w kliny w stosunku do elementu pośredniego.

Korzystnie, element pośredni jest ułożony w pokrywie zupełnie nieruchomo osiowo.

Korzystnie, co najmniej jeden element ograniczający jest trzymany przez pokrywę, styka się z elementem pośrednim i utrzymuje go osiowo w kierunku osiowym ułożonym od pokrywy do tarczy dociskowej.

Korzystnie, przewidzianych jest wiele elementów ograniczających.

Korzystnie, elementy ograniczające mają postać wycinków pierścieniowych na ich wewnętrznym obwodzie.

Korzystnie, elementy ograniczające są przymocowane, każdy za pomocą co najmniej jednego występu mocującego do pokrywy.

Korzystnie, co najmniej jeden z elementów mocujących jest zamontowany w gnieździe usytuowanym na nadkładce, na obwodzie zewnętrznym pokrywy.

Korzystnie, element ograniczający jest elementem wyważającym.

Korzystnie, element wyważający ma postać trójkąta zawierającego część o orientacji promieniowej skierowaną promieniowo do wnętrza tworzącą ogranicznik dla elementu pośredniego, ta część promieniowa jest przedłużona przez część o orientacji osiowej, na wolnym krańcu której jest połączona z występem mocującym pokrywy skierowanym promieniowo na zewnątrz.

Korzystnie, element ograniczający należy do wspornika trzymającego ślimak, tym, że wspornik ma kształt litery U z dwoma ramionami bocznymi i tym, że co najmniej jedno z ramion ma występ skierowany promieniowo do wnętrza dla utworzenia ogranicznika osiowego dla elementu pośredniego.

Korzystnie, element pośredni jest zaciśnięty osiowo pomiędzy dwiema wypukłościami przymocowanymi do pokrywy.

Korzystnie, wypukłości należą do pierwszych płytek elastycznych osiowo łączących obrotowo tarczę dociskową do pokrywy, przy zachowaniu mobilności osiowej.

PL 198 488 B1

Korzystnie, pierwsze płytki elastyczne mają orientację styczną i są przymocowane na ich pierwszym końcu do pokrywy i tym, że wypukłości przedłużają pierwszy koniec płytek.

Korzystnie, element ograniczający będący pierścieniem ma występy dla mocowania do pokrywy.

Korzystnie, pierścień z klinami, jest połączony obrotowo dla współpracy kształtów z elementem pośrednim.

Korzystnie, jeden z elementów pierścień z klinami - element pośredni ma występy wnikające w wycię cia drugiego elementu pierś cień z klinami - element poś redni.

Korzystnie, pierścień ma występy o orientacji osiowej przechodzące przez wycięcia elementu pośredniego.

Korzystnie, występy przechodzą przez wycięcia, przy obwodowym luzie montażowym.

Korzystnie, występy mają szerokość obwodową mniejszą od szerokości obwodowej wycięcia.

Korzystnie, sprężyna kasująca opiera się jednym ze swoich końców o pierwszą krawędź boczną wycięcia, a drugim ze swoich końców na pierwszej krawędzi bocznej występu pierścienia z klinami.

Korzystnie, sprężyna kasująca działa na drugą krawędź boczną występu stykającą się z drugą krawędzią boczną wycięcia.

Korzystnie, druga sprężyna kasująca wchodzi pomiędzy drugą krawędź boczną występu i drugą krawę dź boczną wycięcia, tak że sprężyny kasujące są zamontowane z jednej i drugiej strony występu.

Korzystnie, sprężyny kasujące są zamontowane przeciwstawnie przy naprężeniu wstępnym.

Korzystnie, sprężyny kasujące są nachylone.

Korzystnie, pierwsze krawędzie boczne odpowiednio występu i wycięcia mają kieł dla utrzymania sprężyn kasujących w postaci sprężyn śrubowych.

Korzystnie, drugie krawędzie boczne odpowiednio występu i wycięcia mają kieł dla utrzymania sprężyn kasujących w postaci sprężyn śrubowych.

Korzystnie, ślimak jest trzymany przez wspornik przymocowany do pokrywy i tym, że sprężyna kasująca jest zamontowana na zewnątrz wspornika.

Korzystnie, element pośredni ma kształt pierścieniowy.

Korzystnie, pierścień z klinami jest połączony obrotowo z elementem pośrednim, za pomocą co najmniej jednej płytki, elastycznej osiowo, dopuszczającej przesunięcie osiowe pierścienia.

Korzystnie, element pośredni otacza pierścień regulacyjny.

Korzystnie, element pośredni i pierścień z klinami są wykonane z tego samego krążka metalowego.

Korzystnie, element pośredni ma na swoim obwodzie zewnętrznym kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej, ewentualnie dzielony, dla bezpośredniego kontaktu elementu pośredniego z obwodem wewnętrznym osłony pierścieniowej, o orientacji osiowej, należącej do pokrywy.

Korzystnie, element pośredni ma uszy na swoim obwodzie wewnętrznym i tym, że pierścień ma wycięcia na swoim obwodzie zewnętrznym, dla wytworzenia luzu wokół uszu.

Korzystnie, wykonane jest kilka drugich płytek, a uszy służą do mocowania drugich płytek.

Korzystnie, drugie płytki są przymocowane do pierścienia z klinami, pomiędzy dwoma sektorami pierścieniowymi, znajdującymi się na elementach oporowych.

Korzystnie, pierścień z klinami jest pozbawiony kołnierza na swoich obwodach zewnętrznym i wewnętrznym i ma umieszczony środkowo, podzielony ostro zakończony kształt dla utworzenia elementów oporowych.

Korzystnie, mechanizm że ma kilka drugich płytek i tym, że element pośredni stanowi płaski pierścień.

Korzystnie, pierścień z klinami ma na jednym ze swoich obwodów wewnętrznym i zewnętrznym kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej dla współpracy z tarczą dociskową i centrowania pierścienia.

Korzystnie, element pośredni ma kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej.

Korzystnie, element pośredni ogranicza się do jednego uzębionego wycinka połączonego drugą płytką z pierścieniem z klinami.

Korzystnie, drugie płytki mają kształt zakrzywiony.

Korzystnie, jedna lub kilka drugich płytek jest ułożonych stycznie.

Korzystnie, jedna lub kilka drugich płytek są elastyczne obwodowo.

Korzystnie, jedna lub kilka drugich płytek ma co najmniej jedno zagięcie.

Korzystnie, zagięcie ma kształt zafalowania.

PL 198 488 B1

Korzystnie, jedna lub kilka drugich płytek jest zagiętych w kształcie harmonijki z co najmniej dwoma zafalowaniami o różnych amplitudach.

Korzystnie, co najmniej jedna wymienna obejma wchodzi pomiędzy element pośredni i pierścień z klinami dla ograniczenia rozsunięcia osiowego pomiędzy elementem pośrednim i pierścieniem z klinami, przed ich zamontowaniem wewną trz mechanizmu sprzę gającego.

Korzystnie, ślimak jest zamontowany na wsporniku przymocowanym do zewnętrznego obwodu pokrywy i tym że drugie płytki stanowią sprężynę kasującą przeznaczona do obracania pierścienia z klinami.

Korzystnie, uzębienie jest ukształtowane na dnie wycięcia wykonanego na obwodzie zewnętrznym elementu pośredniego.

Według wynalazku, mechanizm sprzęgający, jak opisano powyżej charakteryzujące się tym, że zęby należą do elementu pośredniego połączonego obrotowo z pierścieniem wyposażonym w kliny za pośrednictwem elementów łączących obrotowo, umożliwiający ruch osiowy pierścienia wyposażonego w kliny w stosunku do elementu poś redniego.

Dzięki wynalazkowi, można usunąć zapadkę uniemożliwiającą powrót, ponieważ uzębienie jest jedynie sprzężone obrotowo z pierścieniem wyposażonym w kliny, przez element pośredni i dlatego że ślimak może napędzać obrotowo uzębienie, ale tyko w jednym kierunku, połączenie działa tylko w jednym kierunku. Ze względu na to, że uzębienie nie jest połączone osiowo z pierścieniem wyposażonym w kliny, a więc nie jest przez niego napędzane podczas operacji włączania i wyłączania sprzęgła połączenie ślimak - uzębienie może być odwracalne. Element pośredni, jest ogólnie połączony osiowo i stanowi na przykład talerzyk. Dzięki wynalazkowi, nie ma konieczności stosowania koła zapadkowego i występu sterującego. Rzeczywiście, przedłużenie przepony może wnikać w wycięcie bębna.

W jednym przykładzie wykonania wynalazku, połączenie jest typu, w którym współpracują kształty mające obwodowy luz montażowy i gdzie wykorzystuje się elastyczne płytki łączące obrotowo tarczę dociskową z pokrywą dla uchwycenia talerzyka stanowiącego element pośredni, pomiędzy dwoma płytkami tego samego kompletu płytek. Aby to wykonać płytki mają wypukłości dla uchwycenia talerzyka pośredniego. W przykładzie wykonania wypukłości są wykonane w obszarze końca mocującego płytki do pokrywy. Talerzyk pośredni jest w ten sposób nieruchomy osiowo i jest wyposażony, na przykład w wycięcia w które wchodzą wypusty pierścienia z klinami, połączonego w ten sposób obrotowo przy mobilności osiowej z talerzykiem pośrednim, przez współpracę kształtów.

Oczywiście, można odwrócić struktury, talerzyk mający wypusty promieniowe wnikające w wycięcia osiowe pierścienia z klinami. W odmianie element pośredni jest sprzężony elastycznie, obrotowo z pierścieniem z klinami, za pomocą co najmniej jednej sprężyny śrubowej zastępującej sprężynę kasującą połączoną ze ślimakiem.

W odmianie element pośredni z zę bami jest połączony obrotowo z pierścieniem z klinami przez drugie płytki elastycznie odkształcalne osiowo, takiego samego typu jak te zwane płytkami pierwszymi, umieszczone pomiędzy tarczą dociskową i pokrywą. Likwiduje się w ten sposób tarcie pomiędzy pierścieniem z klinami i elementem pośrednim, drugie płytki, w jednym przykładzie wykonania, mają orientację styczną, będąc połączone na jednym ze swoich końców z pierścieniem z klinami, a na drugim ich końcu z elementem pośrednim niosącym zęby.

Dzięki drugim płytkom można ograniczyć straty materiału, element pośredni i pierścień z klinami mogą być wykrojone z tego samego krążka metalowego, element pośredni obejmuje pierścień z klinami.

Należy zauważyć, że drugie płytki elastyczne osiowo umożliwiają we wszystkich przypadkach wykonanie podzespołu element pośredni - pierścień z klinami, którym można operować i transportować go. Ułatwia to montaż finalny.

Ponadto, te drugie płytki są korzystnie montowane z wprowadzeniem naprężeń wstępnych i oddziałują zwrotnie na element pośredni w kierunku, co najmniej jednego ogranicznika niesionego przez pokrywę, z tego powodu, że pierścień z klinami jest za pośrednictwem swoich elementów oporowych w kontakcie z przeponą, dokładniej z jej obwodem zewnętrznym, tak wię c z racji naprężeń wstępnych jakie dają drugie płytki podzespół pierścień z klinami - drugie płytki - element pośredni, ma w stanie swobodnym grubość większą od tej gdy jest zamontowany w sprzęgle - sprzęgło włączone - pomiędzy ogranicznikiem i przeponą. Naprężenie wstępne jest korzystnie wybrane, aby wymieniony podzespół pozostawał stale w kontakcie z przeponą i ogranicznikiem podczas włączenia i wyłączenia sprzęgła. Drugie płytki są wygięte, aby w przykładzie wykonania wynalazku wytwarzać naprężenia wstępne. Mogą one mieć kształt zakrzywiony. Ten ogranicznik może być utworzony w postaci wypukłości znaj6

PL 198 488 B1 dujących się na pierwszych płytkach. Ogranicznik może być dzielony lub ciągły. W odmianie, ogranicznik jest utworzony z elementów sztywnych służących do ściskania między sobą pierwszych płytek i pola na kołnierzu promieniowym znajdującym się na pokrywie, na jej zewnętrznym obwodzie. W ten sposób ochrania się pierwsze płytki i korzysta się z nich dla blokowania obrotów przez współpracę kształtów ogranicznika lub ograniczników.

W odmianie, ogranicznik jest utworzony, korzystają c z ciężarków sł u żących do wyważ ania mechanizmu sprzęgającego, co jest konieczne, ze względu na obecność kasety zawierającej ślimak, umieszczonej na pokrywie.

Ta kaseta jest zamontowana w gnieździe, które dla tego celu znajduje się w pokrywie. Rzeczywiście w pokrywie znajduje się więcej niż jedno gniazdo. Puste gniazdo wykorzystuje się dla montowania ciężarków wyważających, które służą jako ograniczniki dla osiowego blokowania w jednym kierunku elementu pośredniego, który dzięki temu nie musi być ściśnięty, ponieważ jest unieruchomiony osiowo w drugim kierunku przez pierścień z klinami stykający się z przeponą pod działaniem zwrotnym wywieranym na drugie płytki łączące obrotowo z pierścieniem z klinami.

Te drugie płytki mogą być płytkami standardowymi, to znaczy takimi jak pierwsze płytki. Dzięki tym płytkom można centrować element pośredni w stosunku do osłony pokrywy w taki sposób, że nie ma potrzeby użycia tarczy dociskowej do centrowania pierścienia z klinami, a pierścień z klinami jest uproszczony, ponieważ nie trzeba na nim przewidywać kołnierza centrującego.

Obecność elementu pośredniego pozwala wprowadzić co najmniej jedną sprężynę kasującą pomiędzy elementem pośrednim i pierścieniem z klinami, co upraszcza kasetę zawierającą ślimak.

Element pośredni nie musi mieć kształtu ciągłego pierścienia, zwłaszcza gdy jest on połączony płytkami z pierścieniem z klinami.

Te drugie płytki mogą mieć inny kształt, na przykład kształt harmonijki. Drugie płytki mogą także działać na obwodzie i tworzyć w ten sposób sprężynę kasującą. Aby to zrealizować mają one korzystnie kształt harmonijki, co pozwala usunąć sprężynę kasującą z kasety, płytka jest zamontowana z naprężeniem wstępnym pomiędzy pierścieniem z klinami i elementem pośrednim.

W odmianie, drugie płytki zamiast być wygięte są wykonane jako płaskie, tak jak pierwsze płytki, których siła zwrotna jest zwiększona i które działają na element pośredni w kierunku pierścienia z klinami.

W jednym przykładzie wykonania wynalazku, między elementem poś rednim i pierścieniem z klinami wprowadzone są haczyki lub ruchome obejmy, na przykład w kształcie spinaczy, dla ochrony drugich płytek przed zamontowaniem wymienionego podzespołu, utworzonego w ten sposób na pokrywie. W odmianie można zamienić haczyki śrubami sworzniami itd., które się na koniec wyjmuje w taki sposób jak haczyki. We wszystkich przypadkach elementem pośrednim jest ułożony płasko przy ograniczniku osiowym niesionym przez pokrywę i przewidzianym dla utrzymywania elementu pośredniego w kierunku osiowym biegnącym od pokrywy do tarczy dociskowej. W jednym przykładzie wykonania wynalazku sprężyna kasująca jest zamontowana przy naprężeniu wstępnym, aby kasowanie realizowało się zasadniczo podczas włączenia sprzęgła po zmianie biegu i aby zużycie i względne ruchy pomiędzy zębami i śrubą były ograniczone.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z przodu mechanizmu sprzęgającego według wynalazku, z miejscowym wyrwaniem, dla pokazania przepony, występów stycznych, elementów wyposażonego w kliny i kasety z urzą dzeniem kasują cym zuż ycie, fig. 2 przedstawia w wię kszej skali widok fragmentu cz ęści górnej z fig. 1, fig. 3 przedstawia widok przekroju wzdł u ż linii A-A z fig. 1, fig. 4 przedstawia widok przekroju wzdłuż linii B-B z fig. 1, fig. 5 i 6 przedstawiają widoki fragmentów pokazanych odpowiednio strzałkami C i D na fig. 1, fig. 7 przedstawia widok przekroju wzdłuż linii E-E z fig. 1, fig. 8 przedstawia widok pokazany strzałką F na fig. 1, fig. 9 przedstawia w większej skali widok części dolnej z fig. 3, dla pokazania zespołu wypustów, fig. 10 i 11 przedstawiają widoki fragmentów przekrojów analogicznych do pokazanych na fig. 3 i 4 dla drugiego przykładu wykonania wynalazku, fig. 12 przedstawia widok analogiczny do pokazanego na fig. 8 dla drugiego przykładu wykonania wynalazku, fig. 13 przedstawia widok fragmentu pokazanego strzałką F' na fig. 10, fig. 14 przedstawia widok fragmentu pokazanego strzałką G na fig. 13, fig. 15 i 16 przedstawiają widoki analogiczne do pokazanych na fig. 13 i 14 dla trzeciego przykładu wykonania wynalazku, fig. 17 i 18 przedstawiają widoki analogiczne do pokazanych na fig. 13 i 14 dla czwartego przykładu wykonania wynalazku, fig. 19 do 21 przedstawiają widoki analogiczne do pokazanych na fig. 10, 11 i 13 dla piątego przykładu wykonania wynalazku, fig. 22 przedstawia widok analogiczny do pokazanego na fig. 1, z miejscowym wyrwaniem, dla szóstego

PL 198 488 B1 przykładu wykonania wynalazku, fig. 23 do 25 przedstawiają widoki przekrojów odpowiednio wzdłuż linii A'-A', B'-B', C'-C' z fig. 22, fig. 26 przedstawia widok z przodu zespołu pierścienia pośredniego do regulowania klinów z fig. 26, fig. 27 przedstawia widok przekroju wzdłuż linii 27-27 z fig. 26, fig. 28 przedstawia w większej skali widok kasety z fig. 4, fig. 29 przedstawia widok zespołu elementu pośredniego z uzębionym pierścieniem z klinami i elementy oparcia elementów włączających sprzęgło, dla siódmego przykładu wykonania wynalazku, fig. 30 przedstawia widok przekroju wzdłuż linii 30-30 z fig. 29, fig. 31 przedstawia widok fragmentu pokazanego strzałką 31 na fig. 29, fig. 32 przedstawia widok analogiczny do pokazanego na fig. 24, dla siódmego przykładu wykonania wynalazku, fig. 33, 34, 36 przedstawia widoki przekrojów, odpowiednio wzdłuż linii 33-33, 34-34, 36-36 z fig. 35, dla ósmego przykładu wykonania wynalazku, fig. 35 przedstawia widok fragmentu w obszarze jednego z pierwszych wypustów, dla ósmego przykł adu wykonania wynalazku, fig. 37 przedstawia widok fragmentu pokazanego strzałką 31 na fig. 29, fig. 38 przedstawia, częściowy widok z miejscowym wyrwaniem, dla dziewiątego przykładu wykonania wynalazku, fig. 39 do 41 przedstawiają widoki przekrojów odpowiednio wzdłuż linii 39-39, 40-40' i strzałki 41 z fig. 38, fig. 42 przedstawia w widok fragmentu analogicznego do pokazanego na fig. 2, dla dziesiątego przykładu wykonania wynalazku, fig. 43 przedstawia element pośredni i drugi wypust z fig. 42, fig. 44 przedstawia w widok fragmentu analogicznego do pokazanego na fig. 1, dla jedenastego przykładu wykonania wynalazku, fig. 45 i 46 przedstawiają widoki odpowiednio wzdłuż linii 45-45 i 46, 47 i z fig. 44, fig. 47 przedstawia w widok wspornika kasety z fig. 46, fig. 48 przedstawia w widok analogiczny do pokazanego na fig. 47, dla dwunastego przykładu wykonania wynalazku, fig. 49 przedstawia w widok wspornika z fig. 47, fig. 50 przedstawia w widok osi z fig. 48, fig. 51 przedstawia widok perspektywiczny zespołu ślimaka i koła zapadkowego z fig. 48. Na figurach wspólne elementy mają takie same oznaczenia odsyłające, fig. 52 przedstawia widok perspektywiczny kasety z fig. 46.

Te figury pokazują mechanizm sprzęgający tworzący wydzielony zespół, który jest zwykle montowany na tarczy czynnej należącej do koła zamachowego silnika, ewentualnie podzielonego dla utworzenia koła zamachowego lub koła elastycznego. Pomiędzy tarczą czynną, a tarczą dociskową, na której znajduje się mechanizm sprzęgający, znajduje się tarcza cierna.

W zastosowaniu do pojazdu samochodowego koł o zamachowe silnika jest połączone obrotowo z wałem korbowym silnika spalinowego tworząc wał napędowy, podczas gdy tarcza cierna ma przymocowane do powierzchni zewnętrznej okładziny cierne sztywno przymocowane, na przykład za pomocą nitów, lub połączone bez nitów mocujących, wspornik, ewentualnie przepołowiony, elastycznie odkształcalny osiowo, dla utworzenia postępowej tarczy ciernej, jest połączony w sposób sztywny lub elastyczny z piastą połączoną obrotowo z wałem wejściowym skrzyni biegów, tworzącym jej wał napędowy. W odmianie, wspornik jest zagłębiony swoim obrzeżem w okładzinie ciernej. Tarcza cierna ma we wszystkich przypadkach dwie powierzchnie cierne i co najmniej jedną okładzinę, wspornik jest osiowo elastyczny lub sztywny.

To właśnie okładzina lub okładziny mocujące są przeznaczone do zaciśnięcia w sposób wyłączalny, pomiędzy tarczą dociskową i tarczą napędzającą, dla przeniesienia momentu obrotowego z silnika pojazdu na wał wejściowy skrzyni biegów. Dla realizacji tego, są przewidziane elementy włączające sprzęgło, o działaniu osiowym, dla ściskania okładzin ciernych, pomiędzy powierzchnią cierną 11 lub drogą tarcia znajdującą się z przodu tarczy dociskowej 1 i powierzchnią cierną lub drogą tarcia znajdującą się z tyłu tarczy napędzającej, która może być niesiona przez elastyczną tarczę przymocowaną sztywno do wału korbowego.

Elementy włączające sprzęgło tworzą osprzęt z elementami wyłączającymi sprzęgło pozwalającymi w dowolnym momencie przeciwstawić się działaniu elementów włączających sprzęgło, które opierają się z jednej strony na pokrywie 2, a z drugiej strony na elementach oporowych 3 niesionych przez tarczę dociskową 1, dokładniej przez jej powierzchnię tylną.

Elementy wyłączające sprzęgło zawierają dźwignie wyłączające sprzęgło, na wewnętrznych końcach których jest umieszczony ogranicznik wyłączania sprzęgła sterowany ręcznie, w sposób mechaniczny lub hydrauliczny półautomatyczny lub automatyczny. Ogranicznik może więc być ustawiany za pomocą członu wykonawczego napędzanego silnikiem elektrycznym, sterowanego według ustalonego programu, przez komputer, odbierający informację prędkości obrotowej wałów napędzającego i napędzanego i o zamiarach kierowcy chcącego zmienić biegi. Człon wykonawczy może być połączony hydraulicznie lub mechanicznie z ogranicznikiem wyłączania sprzęgła. W ten sposób ogranicznik wyłączania sprzęgła może należeć do koncentrycznego odbiornika hydraulicznego przechodzące8

PL 198 488 B1 go przez wał wejściowy skrzyni biegów, który jest połączony z odbiornikiem hydraulicznym ustawianym członem wykonawczym lub ręcznie.

Na figurach elementy włączające i wyłączające sprzęgło należą do tego samego elementu zwanego przeponą 4.

Ta przepona mą kształt stożka ściętego w stanie swobodnym i ma charakterystykę (wywierana siła w funkcji odchylenia) w postaci sinusoidalnej. Tak więc wychodząc z punktu wyjścia, charakterystyka rośnie do maksimum, następnie opada do minimum, aby następnie ponownie wzrastać. W położeniu włączonego sprzęgła, przepona przyjmuje położenie na części opadającej charakterystyki, w są siedztwie maksimum.

Taką samą charakterystykę uzyskuje się dla sprężyny talerzowej.

Dla przypomnienia, zauważa się, że przepona 4 zawiera zewnętrzną część obwodową w postaci sprężyny talerzowej 41 tworzącej elementy włączające sprzęgło. Ta zewnętrzna część obwodowa jest przedłużona promieniowo w stronę środka przez część środkową podzieloną na promieniowe płytki dociskowe 42 przez ślepe szczeliny 43.

Płytki dociskowe 42 tworzą dźwignie włączające sprzęgło, podczas, gdy szczeliny 43 wychodzące na obwodzie wewnętrznym w otwór środkowy przepona 4, a na obwodzie zewnętrznym w rozszerzone otwory 44 tworzące ślepe dna szczelin 43. Te otwory 4 mają tu kształt prostokątny.

Na tych figurach, mechanizm sprzęgający zawiera więc w jednolitym zespole elementy pierścieniowe, to jest tarczę dociskową 1, pokrywę 2 i przeponę 4, opierające się z jednej strony na pokrywie 2, a z drugiej strony na elementach oporowych 3, dla ściśnięcia okładzin ciernych pomiędzy powierzchniami ciernymi jednej tarczy dociskowej i napędowej.

Tarcza dociskowa 1 z materiału odlewanego, tutaj z żeliwa, tak jak i tarcza napędowa, jest połączona obrotowo z pokrywą 2 nie mogąc przy tym przesuwać się osiowo w stosunku do niej, tu za pomocą płytek 10 elastycznie odkształcalnych osiowo. Płytki 10 zwane pierwszymi płytkami mają tu orientację styczną i są tu przymocowane za pomocą nitów na jednym z końców do pokrywy a na drugim z końców do tarczy dociskowej 1, dokładniej, każda do występu 12 wystającego z tarczy 1 promieniowo na zewnątrz. W odmianie płytki 10 są zorientowane promieniowo.

W odmianie, wystę py 12 tworzą czopy umieszczone w żłobkach osiowych, tworzą cych gniazda w pokrywie 2.

Płytki 10 tworzą elementy powrotne tarczy dociskowej w kierunku pokrywy, przepona 4 działa na tarczę dociskową 1 w kierunku przeciwnym do pokrywy. Dokładniej, pokrywa ma z jednej strony dno 28 stanowiące środkowy otwór o orientacji poprzecznej, a z drugiej strony elementy mocujące 22 pokrywę 2 do tarczy napędzającej. Płytki 10 oddziałują na tarczę dociskową w kierunku dna 21.

Na pokazanych figurach, pokrywa 2 ma ogólny kształt pustego talerza zawierającego promieniowy kołnierz zewnętrzny 22 skierowany promieniowo w kierunku przeciwnym do osi symetrii X-X mechanizmu sprzęgającego. Ten kołnierz 22 jest połączony pierścieniową osłoną 23 o orientacji osiowej z dnem 21. Osłona 23 ma stopniowaną średnicę i jest otwarta w obszarze płytek 10, które elastycznie cofają tarczę dociskową w kierunku dna pokrywy 2.

Kołnierz 22 ma elementy mocujące i jest podzielony na pola 28, 27 przesunięte osiowo dla zamocowania płytek 10 i dla przymocowania go do tarczy napędzającej. Pola mocowania 27 do tarczy napędzającej zawierają otwory, dla przejścia członów mocujących do tarczy napędzającej, w tym przypadku śrub. W odmianie, tarcza napędzająca może być przymocowana do tarczy elastycznej, która jest przymocowana do wału korbowego. Pokrywa 2 może być przymocowana, za pomocą swojej osłony 23 na tarczy elastycznej. Na przykład osłona 23 ma na swoim wolnym końcu występy zamocowane za pomocą spawania lub przynitowane do tarczy elastycznej. Przepona 4 opiera się o zewnętrzny obwód sprężyny talerzowej 41 elementach oporowych 3, podczas, gdy obwód wewnętrzny sprężyny talerzowej 41 jest zamontowany w sposób przełączany pomiędzy dwoma elementami oporowymi na przeciw, odpowiednio wtórnego elementu oporowego 25 niesionego przez występy mocujące 26 i pierwotnego elementu oporowego 24 niesionego przez dno 21. Występy mocujące 26 są wykonane przez wycięcie i zagięcie wewnętrznego krańca dna 21 pokrywy, tutaj z blachy tłoczonej.

Występy 26 są rozłożone na obwodzie w sposób równomierny i są zorientowane osiowo.

Występy 26 przechodzą osiowo przez rozszerzone otwory 44 przepona 4 i mają ponad przeponą 4 wolny koniec zagięty promieniowo na zewnątrz, to jest promieniowo w kierunku przeciwnym do osi zespołu, dla utworzenia zakrzywienia mocującego dla pierścienia oporowego 125, w kształcie stożka ściętego mającego na swoim zewnętrznym obwodzie zaokrąglony ogranicznik 25 stanowiący wtórny element oporowy. Pierwotny element oporowy 24 w kształcie pierścienia oporowego, utworzoPL 198 488 B1 ny tu przez wytłaczanie dna 21. Pierścień oporowy 24 jest tu dzielony. W odmianie pierścień oporowy 24 jest połączony z 2. Obwód zewnętrzny sprężyny talerzowej 41 przepona jest umieszczony pomiędzy tymi elementami oporowymi 24, 25, na przeciw jednego i drugiego. W położeniu włączonego sprzęgła, przepona 4 jest oparta na pierwotnym elemencie oporowym 24 i na elementach oporowych 3 tarczy dociskowej. Popychając zewnętrzne końce płytek dociskowych 42 przepona 4 za pomocą jednego elementu oporowego (nie pokazany) powoduje się przerzucenie przepona 4, która będzie się teraz opierać na wtórnym elemencie oporowym 25 aby skasować nacisk jaki wywiera na tarczę dociskową poprzez elementy oporowe 3; płytki 10 cofają tarczę dociskową w kierunku dna 21 pokrywy, aby zwolnić okładziny cierne i rozłączyć sprzęgło.

Oczywiście wtórny element oporowy może nie być ciągły, będąc ukształtowany przez wolne końce występów mocujących 26, tak jak ujawniono we wspomnianym FR-A-2 242 892.

Występy mocujące 26 są tu umieszczone na obwodzie przemiennie z występami ograniczającymi 5, o orientacji poprzecznej. Te występy ograniczające są wykonane łącznie z dnem 21 pokrywy 2, przez wycięcie, przez co dno na kształt ząbkowany.

Dla dokładniejszego przedstawienia, można się odnieść do dokumentu FR-A-2 242 892, gdzie pokazano występy mocujące 26 przed ich zagięciem i występy ograniczające 5, które są na obwodzie większe od występów mocujących 26.

Występy ograniczające 5 przykrywają tu szczelinę 43 oddzielając dwie kolejne płytki 42.

Oczywiście, to wszystko zależy od wymiarów pokrywy. Występy ograniczające 5 tworzą więc element ograniczający dla dwóch płytek 42 tworzących dźwignie wyłączające. Te występy ograniczające 5 mają tu kształt trapezoidalny. Średnica wewnętrzna występów ograniczających 5 jest mniejsza od średnica wewnętrzna występów mocujących 26, po ich wygięciu. Występy 5, 26 biegną promieniowo pod pierwotnym elementem oporowym 24 w kształcie pierścieniowym. Wycięcie 6 rozdziela dwa kolejne występy ograniczające 5. Występ mocujący 26 jest wprowadzony do wycięcia 6 aby osiowo wnikać w rozszerzony otwór 44 przepona 4.

Obwód wewnętrzny występów ograniczających 5 biegnie promieniowo pod rozszerzonymi otworami 44. Występy mocujące 26 stanowią elementy mocujące dla montażu przerzutowego lub obrotowego przepona 4 na pokrywie. W odmianie, można nie stosować występów mocujących, a pokrywa może zawierać tylko występy ograniczających 5, jak opisano w dokumencie FR-A-2 420 690. W takim przypadku wystę py mocuj ą ce stanowią otwory dla monta ż u elementu pierś cieniowego w kształcie grzebienia, którego wyprofilowane słupki czołowe tworzą wtórny element oporowy, itd. Można tu stosować dowolne elementy takie jak spinacze, słupki niosące dwa pierścienie oporowe itp., opisane w dokumencie FR-A-2 420 690, do którego należy się odnieść dla dokładniejszego wyjaśnienia. Występy ograniczające 5 w postaci wypustów, mogą więc być występami mocującymi. W odmianie ucina się końce występów mocujących 26, zachowując tylko ich część osiową. Występy 26 tworzą tylko występy centrujące i występy ograniczające 5 zamiast występów mocujących, jak opisano powyżej. W odmianie pokrywa nie ma występów ograniczających, z których pewne tworzą występy mocujące.

W odmianie, wystę py mocują ce 26 mogą nieść pozorną przepona, to znaczy element, którego część środkowa jest podzielona na płytki tak jak przepona, podczas gdy pierścieniowa część obwodowa, nie jest elastyczna lub jest słabo elastyczna. Na przykład ta pierścieniowa część obwodowa w postaci talerzyka jest wyposaż ona w ś lepe szczeliny promieniowe wychodzące promieniowo na obwód zewnętrzny pozornej przepona i część pierścieniową w postaci talerzyka.

Talerzyk pozornej przepona jest więc ogólnie płaski w stanie swobodnym tak jak przepona pozorna.

Sprężyna talerzowa opiera się więc swoim obwodem zewnętrznym na pokrywie a swoim obwodem wewnętrznym na talerzyku obwodowym pozornej przepona. Taki przykład wykonania jest opisany w dokumencie DE-A-4 326 501, do którego należy się odnieść dla dokładniejszego wyjaśnienia.

Oczywiście, w świetle tego dokumentu, widać, że pozorna przepona może być zastąpiona przez wiele indywidualnych dźwigni wyłączających zamontowanych w sposób przerzutowy lub obrotowy na pokrywie, za pomocą elementów mocujących znajdujących się na pokrywie, z udziałem dwóch sprężyn talerzowych zamontowanych szeregowo dla utworzenia elementów włączających.

We wszystkich przypadkach na pokrywie 2 są umieszczone dźwignie wyłączające 42 zamontowane w sposób przerzutowy lub obrotowy na pokrywie, a elementy włączające mogą zawierać dwie sprężyny talerzowe zamontowane szeregowo, jak opisano w dokumencie DE-A-4 326 501 lub przepona zamontowaną szeregowo z talerzykiem pomocniczym, jak opisano w dokumencie FR-A-9 711 058 z 5 października 1997 opublikowanym pod nr FR-A-2 753 758, który ujawnia ponadto urządzenie do

PL 198 488 B1 kasowania zużycia z kołem zapadkowym, ślimakiem i uzębieniem, takiego typu, jak pokazano w przykładzie wykonania wynalazku na fig. 1.

Obecnie są produkowane liczne sprzęgła wyposażone w pokrywę z występami ograniczającymi, tworzącymi ewentualnie występy mocujące.

Tutaj stosuje się częściowo ten rodzaj pokrywy, aby wprowadzić klocek pomiędzy występami ograniczającymi i dźwigniami wyłączającymi, aby dostarczyć konstruktorowi samochodów lub mechanikowi serwisu, mechanizm sprzęgający nowy lub zrekonstruowany dostarczany w takim stanie, że tarcza dociskowa jest bliższa dna 21 pokrywy 2, która nie jest elementem magazynowanym, podczas, gdy dźwignie wyłączające są oparte o występy ograniczające.

Dokładniej, wspornik 8 ma na swoim obwodzie zewnętrznym występ klinujący 7 wystający promieniowo na zewnątrz. Wspornik 8 styka się z wieloma dźwigniami wyłączającymi 42, podczas, gdy występy klinujące 7 stykają się z powierzchniami czołowymi występów ograniczających zwróconymi w stronę dź wigni wyłączają cych 42, w taki sposób, ż e wystę py klinują ce 7 i wspornik 8 są ś ciś nię te osiowo pomiędzy dźwigniami wyłączającymi 42, za pomocą montażu bagnetowego.

Na figurach, wspornik 8 ma kształt pierścieniowy i ma elementy 9, które mogą przyjąć narzędzie umożliwiające obrócenie tego wspornika. Te elementy 9 stanowią tutaj otwory. Pierścień 8 tworzący wspornik biegnie promieniowo pod występami ograniczającymi 5 i promieniowo ponad obwodem wewnętrznym dźwigni 42 przepona w pobliżu jej obwodu wewnętrznego.

Tutaj pierścień jest zamknięty, stykając się z wszystkimi dźwigniami 42 przepona 4. Pierścień 8 ma dużą wysokość, tak aby tworzył okrągłą tarczę otwartą w środku.

W ten sposób każ dy z wystę pów 8 jest wstę pnie wprowadzony w wycię cia 6 rozdzielają ce dwa kolejne występy ograniczające 5. Opierając środkowo na pierścieniu 8, przesuwa się płytki dociskowe przepony 4. Można je więc obrócić, za pomoc narzędzia wnikającego w otwory 10, pierścienia 8, aby wprowadzić występy klinujące 7 pod występy ograniczające 5, następnie zwalnia się siłę przyłożoną do pierścienia 8. Występy klinujące 7 są tu obwodowe mniejsze od występy ograniczające 5, mające kształt trapezowy.

Dokładniej, występy klinujące 7 mają tu kształt ogólnie prostokątny z zaokrąglonymi ogranicznikami. Długość obwodowa występu 7 większa niż wysokość jest ogólnie równa długości obwodowej wewnętrznej krawędzi występu ograniczającego 5. Występy 7 biegną promieniowo pod występami mocującymi 26. W odmianie występy 7 mogą mieć inny kształt, na przykład trapezoidalny, trójkątny, półkolisty lub prostokątny.

Narzędziem umożliwiającym obrócenie pierścienia 8 jest kołek wprowadzony w otwory 9.

Oczywiście, pierścień 8 może być otwarty i wówczas nie stykać się z wszystkimi płytkami dociskowymi 42 przepony. W takim przypadku ma on kształt kołowego łuku.

Liczba występów klinujących 7 zależy od zastosowań. Tutaj występ klinujący 7 jest stosowny jako występ ograniczający.

Oczywiście, liczba występów klinujących 7 może być mniejsza od liczby występów ograniczających 5.

Przewidziane są co najmniej dwa występy klinujące, położone przeciwlegle na średnicy.

Oczywiście, otwory 9 mogą być zastąpione przez wycięcia lub występy utworzone na wewnętrznym obwodzie pierścienia 8.

Na wszystkich figurach, część środkowa dna 21 pokrywy, ma taki sam kształt i pokazana jest strzałka symbolizująca kierunek obrotu pierścienia 8, podczas jego demontażu.

Pierścień 8 jest tu wykonany w jednym elemencie z występami 7, z blachy tłoczonej.

Ten pierścień może być wyposażony w pokrycie o małym współczynniku tarcia, w obszarze jego części przeznaczonej do stykania się z płytkami dociskowymi 42 i w obszarze powierzchni zewnętrznej występów 7 zwróconych w kierunku przeciwnym do przepony.

To urządzenie ułatwia obrót części wspornika 8.

Oczywiście, pierścień 8 może być wykonany z innego materiału, na przykład z materiału kompozytowego wzmocnionego włóknem lub z materiału na bazie aluminium. Może być więc wykonany z materiału prasowanego. Po zamontowaniu mechanizmu sprzęgającego na tarczy napędowej lub tarczy elastycznej przymocowanej do niej demontuje się klocek, za pomocą wymienionego wcześniej narzędzia.

Dzięki temu klockowi, śruby mocujące pokrywę 2 do tarczy napędowej mogą być krótsze, a płytki są zabezpieczone przed zamocowaniem mechanizmu sprzęgającego na tarczy napędowej. Wspornik 8 razem z występami 7 tworzy narzędzie do montażu mechanizmu sprzęgającego na tarczy

PL 198 488 B1 napędowej, które podnosi się po zamontowaniu pokrywy na tarczy napędowej. Przeciwna operacja jest możliwa w taki sposób, że może on tworzyć narzędzie demontażu pozwalające odkleić okładziny cierne od tarczy dociskowej 1. Tutaj klocek pozwala ustawić w swoim położeniu elementy urządzenia kasującego zużycie, jak również płytki 10.

Dokładniej, na fig. 1 do 8, pierścień 8 ze swoimi pojedynczymi występami pozwala na montaż bez uszkodzenia kasety 30 należącej do urządzenia kasującego zużycie, podczas eksploatacji, kompensować zużycie powodowane głównie zużyciem okładzin ciernych tarczy ciernej. Kaseta 30 jest montowana na pokrywie przed zamontowaniem tarczy dociskowej 1 do pokrywy.

Dokładniej, mocuje się najpierw przeponę 4 na porywie 1, za pomocą występy mocujące 26, w omówiony sposób, przepon 4 jest zamontowana przegubowo pomiędzy dwoma elementami oporowymi 24, 25. Następnie montuje się, w omówiony sposób pierścień 8 z występami 7, pomiędzy występami ograniczającymi 5 i wewnętrznym obwodem dźwigni wyłączających 42 przepony 4. Przepon 4 przyjmuje położenie płaskie, odpowiadające temu, jakie przyjmuje, gdy mechanizm sprzęgający jest zamontowany na pokrywie 2.

W tym po ł o ż eniu sprzęg ł o jest włączone. Na fig. 7 pokazano w uproszczeniu jako 100 tarczę napędową i jako 101 tarczę cierną, dokładniej jej okładziny cierne, pozwalające zmniejszyć wymiar osiowy mechanizmu sprzęgającego i urządzenia kasującego zużycie, utrzymującego przeponę w tym położeniu, które odpowiada położeniu włączonego nowego sprzęgła. Po zamocowaniu kasety 30, wykonuje się operację wstępnego wyważenia.

Następnie zbliża się tarczę dociskową 1 niosącą tu elementy klinowe 32, mającą więc zmienną grubość, co będzie opisane później.

Następnie montuje się tarczę dociskową 1 na pokrywie 2. Dokładniej, tarcza 1 jest wyposażona w występy 10, mocuje się więc wolne koń ce występów 10 do pokrywy 2.

Na koniec wykonuje się operację wyważenia końcowego.

Tutaj kaseta 30 jest montowana w gnieździe 20 utworzonym tutaj przez naddatek materiału wykonany tu przez tłoczenie w pokrywie 2. Gniazdo 20 utworzone na obwodzie zewnętrznym pokrywy 2 ma kołnierz 22 i osłonę 23, na podniesionej płycie, jak również przy gnieździe 20.

Osiowe dno gniazda 20 jest utworzone przez obszar 123 osłony 23 poprzeczny do dna 21 pokrywy. W tym obszarze 123 jest wykonany otwór równoległy do dna 21 i mający i przesunięty osiowo w kierunku kołnierza 22 w stosunku do dna 21. Liczba płytek 10 zależ y od zastosowań. Tutaj trzy komplety płytek nałożonych płytek 10 są przewidziane, tak jak trzy gniazda 20. Gniazda 20 i płytki 10, są rozłożone na obwodzie w sposób równomierny i przemiennie.

Jedno z gniazd 20 jest wyposażone w otwór 121, to znaczy to które służy do umieszczenia kasety 30. Każdy komplet płytek 10 zawiera co najmniej dwie płytki nałożone. Tutaj trzy płytki 10 odkształcalne elastycznie są przewidziane w każdym komplecie płytek 10.

Kaseta 30, opisana poniżej, powoduje brak wyważenia. Z tego powodu przed montażem tarczy dociskowej 1, wstępne wyważenie za pomocą nitów 201 wstępnego wyważenia na dnach osiowych, bez otworów gniazd 20. Trzy nity są przewidziane na gniazdo, bez gniazda kasety. Inny nit 201' wstępnego wyważenia jest przewidziany diametralnie przeciwnie dla kasety 30. Ten nit 201' służy do montowania kompletu płytek 10 do pokrywy 10, jak pokazano na fig. 5. Tarcza dociskowa 1, ma miejscowe nacięcia w rejonie nitu 201' wszystko to wynika z tego, że tarcza dociskowa jest nacięta w rejonie kasety 30 dla utworzenia odsłonięcia.

Na koniec umieszcza się nity wyważające 202 w pożądanych miejscach dla wyważenia mechanizmu sprzęgającego.

Kołnierz 22 ma w tym celu, z przodu, otwory wyważające 47 dla montażu nitu lub nitów wyważających 202. Dla wykonania tego powinno być przewidziane wiele otworów 47, aby umieścić w nich nity 202.

Kołnierz 22 ma również z jednej strony, otwory mocujące 29, dla przejścia członów mocujących, takich jak śruby lub nity, kołnierz 22 do tarczy napędzającej, a z drugiej strony otwory centrujące 48, dla przejścia kołków centrujących 148 (fig. 7), niesionych przez pokrywę.

Otwory 129 są wykonane w osłonie 23, przy otworach mocujących 29, dla przejścia tędy łbów śrub mocujących pokrywę do tarczy napędzającej. Otwory 129 mają kształt niesymetryczny dokładniej pokazany linią przerywaną na fig. 1, o wymiarze łba śruby mocującej lub nitu wyważającego 202. Otwory mocujące 29 i wyważające 47 są położone obok siebie. Para otworów 29, 47 jest przewidziana na otwór 129, pozwalając w ten sposób zwiększyć w tym obszarze powierzchnię oparcia kołnierza,

PL 198 488 B1 dla łbów śrub mocujących. Otwór 129 jest więc wydłużony po obwodzie i jest głębszy w pobliżu otworu 29; każdy otwór 29, 47 jest umieszczony na krawędzi obwodu otworu 129.

Każdy nit wyważający 202, podobnie jak śruba mocująca, jest zamocowany w obszarze rozszerzonej strefy 122 kołnierza 22 przy wykorzystaniu otworu 129.

Nit 202 nie wychodzi ze strefy 122, podczas gdy łby śrub mocujących wystają ze strefy 122. Dodatkowe otwory 203 są przewidziane w kołnierzu 203 powyżej gniazda 20.

Kołnierz 22 ma także trzy pola mocowania 27 dla styku z tarczą napędzającą 100, tu w postaci lekko wydrążonej, jak pokazano na fig. 7. Te pola 27 (fig. 5) występują na obwodzie przemiennie z polami 28, przesunię tymi osiowo w stosunku do pól 27 w kierunku dna 21 pokrywy 2, dla mocowania, tu przez nitowanie płytek 10 do pokrywy. Osłona 23 jest więc w tym miejscu otwarta, co pozwala na przejście występów mocujących 12, znajdujących się na tarczy dociskowej 1, wystających promieniowo z jej obwodu zewnętrznego. Pola 27 służące do mocowania pokrywy 2, są dłuższe niż pola 28 do mocowania płytek połączonych w sposób stały do pól 27, dla utworzenia daszka (fig. 5).

Pola 27 są przeznaczone dla gniazd 20 będą węższe w tym miejscu. Każdy koniec pola 27 ma rozszerzony obszar 122 i otwór 129.

Otwory 29, 47 są więc umieszczone, jak również strefy 122, z jednej strony i z drugiej strony gniazda 20, na końcach strefy 122.

Pozwala to na dobre wyważenie mechanizmu sprzęgającego, jest tak tym bardziej, że (fig. 3) tarcza dociskowa jest wycięta, dla utworzenia wnęki dla kasety 30. Ta kaseta 30 środkowym trzonem biegnącym do styku z odkształceniem osłony 23 tworząc wierzchołek gniazda 20 o dwa żeberka boczne, z otworami na przejście osi 35 połączonej ze ślimakiem 36 w jednym bloku z kołem zapadkowym 37, umieszczonym pomiędzy dwoma żeberkami wspornika 34. Ślimak 36 znajduje się obok żeberek, podczas gdy sprężyna spiralna 38 jest umieszczona pomiędzy kołem zapadkowym i innym żeberkiem.

Oś 35 jest wkładana do wnętrza ślimaka 36 i koła zapadkowego 37, na przykład przez wtłoczenie.

Element elastyczny 39 jest montowany w styku z powierzchnią wewnętrzną trzonu wspornika i ś limaka 36 i między drugie żeberko wspornika i sprężynę 38 (fig. 8)

Element elastyczny 39 jest cieńszy niż wspornik 34 i wykonany z metalu, ma on ukośny, kołnierz przedłużony przez załamanie niosące płytkę sterującą 390 współpracującą z zębami koła zapadkowego 37 i z członem wykonawczym 410 utworzonym przez zewnętrzne przedłużenie sprężyny talerzowej 41 przepony. Zagięcie niosące płytkę ma kształt niesymetryczny, ponieważ oś 35 jest nachylona.

Wspornik 34 zawiera trzy występy mocujące 34', dla mocowania, przez nitowanie, odpowiednio do kołnierza 22 i strefy 123, a więc do pokrywy.

Ślimak 36 jest umieszczony stycznie w stosunku do zębów 31 biegnących promieniowo do środka w kierunku do osi symetrii osiowej X-X mechanizmu sprzęgającego i sprzęgła. Zęby 31 należą, według wynalazku do elementu pośredniego 31, tutaj w kształcie talerzyka.

Element pośredni jest tu zupełnie nieruchomy osiowo. Dokładniej, każdy komplet pierwszych płytek 10, zawiera co najmniej dwie płytki, z których każda jest wyposażona w wypukłość 10a skierowaną zupełnie promieniowo do wewnątrz. Wypukłości 10a mają jeden koniec w postaci wycinka pierścienia. Talerzyk 310 jest uchwycony osiowo, pomiędzy dwoma wypukłościami 10a, jak lepiej widać na fig. 9, w taki sposób, że jest on zupełnie nieruchomy osiowo, ponieważ wypukłości 10a, są słabo odkształcalne osiowo, dzięki ich małej wysokości promieniowej.

Wypukłości 10a są umieszczone na końcu mocującym płytek 10, elastycznych do pokrywy.

Tutaj, płytki 10 nie są identyczne w obszarze ich mocowania do pokrywy. Płytka pośrednia pierwszego kompletu pierwszych płytek 10 nie ma wypukłości i jest taka jak typowa płytka. Dwie inne płytki skrajne mają każda wypukłość 10a, miejscowo odkształconą, aby oprzeć się na talerzyku pośrednim 310 włożonym w celu ściśnięcia pomiędzy dwoma wypukłościami 10a, z których jedna jest wytłoczona głębiej niż druga. Talerzyk 310 jest metalowy.

Według wynalazku talerzyk 310 jest połączony bezpośrednio lub nie bezpośrednio, obrotowo z pierś cieniem 330, tutaj też metalowym. W tym przykł adzie wykonania wynalazku, pierś cień 330 jest wykonany z blachy tłoczonej i ma kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej 33, który jest tu połączony obrotowo przez połączenie 340, 350 dla współpracy kształtów z talerzykiem pośrednim 310. To połączenie 340, 350 zezwala na przesunięcie osiowe pierścienia 330 w stosunku do talerzyka 310 zazębionego swoimi zębami 31 ze ślimakiem 36.

PL 198 488 B1

Połączenie dla współpracy kształtów jest tu typu czop - gniazdo czopa. Talerzyk 310 ma na swoim obwodzie trzy gniazda czopa w postaci żłobków 340 o orientacji promieniowej, otwarte promieniowo do wnętrza. Zęby 31 są wykonane na obwodzie zewnętrznym talerzyka 310 jako wgłębienia w nim wykonane (fig. 2).

Pierścień 330 ma kołnierz 33 w postaci grzebieniowej z trzema występami o orientacji osiowej 350 przechodzące przez żłobki 340, przy pewnym obwodowym luzie montażowym.

Talerzyk pośredni 310 zazębia się więc tu w sposób sztywny z pierścieniem 330. Inne elementy zazębiające mogą być tu przewidziane.

Na przykład talerzyk może mieć na swoim obwodzie wewnętrznym zęby zazębiające się z zębami ułożonymi na obwodzie zewnętrznym kołnierza 33. Każde uzębienie może być wykonane w postaci rowków.

Pierścień 330 ma ogólnie przekrój w kształcie litery U, którego ramię zewnętrzne jest utworzone przez kołnierz 33 z występami 350 ramię zewnętrzne jest przeznaczone aby być centrowane przez obwód wewnętrzny klocków 13 wystających osiowo i wykonanych w czasie wytłaczania tarczy. Ramiona pierścienia 330 są zorientowane osiowo, poprzeczne dno pierścienia niesie elementy oporowe 3 i kliny.

Dokładniej, pierścień jest w bezpośrednim styku, swoim obwodem wewnętrznym z obwodem zewnętrznym naddatku podzielonego na klocki 13, które wystają osiowo z tyłu tarczy dociskowej. Kołnierz 33 łączy się z podzielonym, pierścieniowym zgrubieniem. To zgrubienie tworzy elementy oporowe 3 na obwodzie zewnętrznym sprężyny talerzowej 41 przepony.

Promieniowo pod zgrubieniem 3, przewidziano kliny 32, dla współpracy z poprzeczną powierzchnią, korzystnie ukośną kołków 13 tworzącą przeciw kliny. W ten sposób w przypadku zużycia przepona działa poprzez swój zewnętrzny człon wykonawczy 410 na płytkę sterującą 390 dla obrócenia koła zapadkowego podczas operacji włączenia sprzęgła po zmianie biegu, aby odblokować sprężynę 38, połączenie 340, 350 uniemożliwia obrót w kierunku przeciwnym koła 37, a więc i ślimaka 36, który może napędzać uzębienie 31, ale tylko w jednym kierunku. Gdy sprężyna 38 jest wystarczająco naciągnięta, ślimak 36 może obracać uzębienie 31, aby obrócić kliny 32 do styku z klockami 13, aby zwiększyć grubość tarczy dociskowej, dla skompensowania zużycia okładzin tarczy ciernej tak, aby przepona zajmowała to samo położenie.

Dla dokładniejszego wyjaśnienia należy się odnieść do zgłoszenia FR-A-2 753 503 z 17 września 1995. Jednakże, należy zauważyć, że podczas operacji włączania sprzęgła i wyłączania sprzęgła, pierścień 330 może się przemieszczać osiowo, razem z tarczą dociskową, w stosunku do talerzyka 310, obracającego się pod wpływem działania ślimaka 36. Żadne tarcie nie wytwarza się pomiędzy ślimakiem 36 i uzębieniem 31 podczas tego przemieszczania osiowego pierścienia 330, ponieważ talerzyk 310 jest całkowicie nieruchomy osiowo, tutaj w stosunku do pokrywy, dzięki wypukłościom. W ten sposób, nie zakłóca to operacji kasowania zuż ycia. Istnienie zapadki uniemoż liwiającej obrót, nie jest więc konieczne.

Unika się więc uszkodzenia kasety 30, dokładniej jej członu elastycznego 39 i jej płytki sterującej przez klin 7, 8.

Należy zauważyć, że płytki dociskowe 42 mają koniec wewnętrzny 45, przesunięty osiowo w stosunku do strefy 46, osiągniętej przez 46 płytki dociskowe 42 na sprężynie talerzowej 41. Ta strefa 46 znajduje się w płaszczyźnie talerzyka 41 i zawiera otwory 44. Łączy się ona poprzez ukośny człon 146 z wewnętrznym końcem 45 przesuniętym osiowo w kierunku przeciwnym do dna 21 pokrywy.

Pierścień 8 ma na swoim obwodzie wewnętrznym zgrubienie obrzeża 85, skierowane osiowo w stosunku przeciwnym do dna 21 pokrywy 2, aby się miejscowo zetknąć z koń cem wewnę trznym 45. Wypusty 7 są w płaszczyźnie pierścienia 8.

Tak więc wypusty 7 opierają się o powierzchnię wewnętrzną skierowaną ku płytkom dociskowym 42, wypusty ograniczające i zgrubienie obrzeża 85 stykają się z powierzchnią zewnętrzną wewnętrznego końca przepony.

Klin 7, 8, nie wystaje więc osiowo w stosunku do dna 21 pokrywy, a tarcza dociskowa jest cofnięta, aby mechanizm sprzęgający był mniej dociśnięty osiowo.

Po zamocowaniu pokrywy 2 za pomocą śrub, na tarczy napędzającej, opiera się na obwodzie wewnętrznym pierścienia 8, jak przy wyłączaniu sprzęgła i obraca się pierścień zgodnie ze strzałką na fig. 1, dla zdemontowania klina 7, 8.

PL 198 488 B1

Tarcza dociskowa 1 niesie więc wydrążony pierścień 330, (32, 33, 3) - tworzący elementy klinowe - i mający zmienną grubość pomiędzy powierzchnią cierną 11 i elementami oporowymi 3, dla kompensowania zużycia okładzin ciernych.

We wszystkich przypadkach, występy klinujące 7 są przesunięte osiowo w stosunku do obwodu wewnętrznego elementu nośnego 8, utworzonego przez kołnierz 81, albo zgrubienie obrzeża 85.

Oczywiście, pierścień 8, może być wyposażony w elementy chwytające, aby można go było obracać za pomocą narzędzia, aby wprowadzić występy klinowe pod występy ograniczające.

Pierścień 8 może podobnie jak przycisk sterujący, być wyposażony w listwę wystającą w kierunku przeciwnym do przepony. Elementy 9 mogą więc stanowić występy. Ogólnie, długość obwodowa jest mniejsza od długości po obwodzie występu klinującego 7 i mniejsza od odległości po obwodzie między dwoma kolejnymi występami ograniczającymi, aby występy 7 mogły być wprowadzone w wycię cia 6, aby zrealizować montaż bagnetowy.

Między dwoma kolejnymi dwoma płytkami dociskowymi 42 tworzącymi, dźwignie wyłączające mogą być wykonane otwory dla przejścia jednego lub więcej narzędzi, umożliwiając dostęp do śrub mocujących tarczę napędzającą do wału korbowego silnika pojazdu. W tym przypadku otwory 9 z fig. 1 do 8, są na przeciwko tych otworów, dla demontażu tarczy napędzającej, zamocowanej bezpośrednio lub nie bezpośrednio, na przykład za pośrednictwem kołnierza lub masy do wału korbowego.

W sposób wcześniej omówiony mogą zawierać jedną lub kilka zamontowanych szeregowo sprężyn talerzowych, elementy rozłączające sprzęgło mogą być oddzielone od elementów załączających.

Pierwsze płytki 10 mogą mieć orientację promieniową.

We wszystkich przypadkach pierwsze płytki stanowią elementy dla łączenia obrotowego tarczy dociskowej, do pokrywy, zezwalając przy tym na ruch osiowy tarczy dociskowej w stosunku do pokrywy.

Występy ograniczające skierowane promieniowo do wnętrza do jest ku osi X-X mogą być również występami mocującymi; występy klinujące przechodzą więc pod elementami mocującymi, niesione przez występy ograniczające, podczas montażu bagnetowego.

Przesunięcie osiowe występów klinujących w stosunku do obwodu wewnętrznego elementu nośnego ułatwia montaż bagnetowy i tworzy luz pomiędzy występami klinującymi i dźwigniami wyłączającymi. Ponadto pozwala to uniknąć odkształcenia pierścienia oporowego 125, lub ogólnie oparcia wtórnego.

Dźwignie wyłączające 42 są we wszystkich przypadkach w kontakcie z elementami włączającymi sprzęgło, opierając się bezpośrednio na elementach oporowych 3 lub opierając się nie bezpośrednio na elementach oporowych 3, za pośrednictwem dźwigni wyłączających. Elementy wyłączające sprzęgło działają swobodnie na elementy włączające, aby przeciwstawiać się ich działaniu.

W odmianie, elementy włączające mogą stanowić wiele sprężyn śrubowych opierających się na pozornej przeponie i na pokrywie.

Oczywiście, występy klinujące 7 mogą być zamocowane na elemencie nośnym, na przykład przez nitowanie, spawanie itp.

W odmianie połączenie obrotowe pomię dzy elementem poś rednimi pierś cieniem 330 jest wykonane za pomocą płytek stycznych, zwanych drugimi płytkami połączonymi na jednym ze swoich końców z pierścieniem 330, a na ich drugim końcu z elementem pośrednim.

Drugie płytki umożliwiają przesunięcie osiowe pierścienia w stosunku do elementu pośredniego, wykonanego korzystnie w kształcie talerzyka. Tarcie pomiędzy pierścieniem 330 i elementem pośrednim jest w ten sposób wyeliminowane.

Oczywiście, element pośredni może być ułożony osiowo, trzymany przez wyraźne wypukłości na płytkach 10. Ten element jest mocowany osiowo w stosunku do pokrywy, będąc ułożony wewnątrz niej.

Ten element jest centrowany przez tarczę dociskową.

We wszystkich przypadkach, unika się mocnego ściśnięcia elementu napędowego, przez co może on się obracać. Należy zauważyć, że tarcza dociskowa centruje element pośredni.

Wycięcia elementu pośredniego powinny być zamknięte.

Zęby 31 mogą być wykonane bezpośrednio na obwodzie zewnętrznym elementu pośredniego, wiedząc, że na figurach zęby są utworzone w głębi wycięć, w kształcie trapezoidalnym, wykonane na obwodzie zewnętrznym elementu pośredniego.

Na wszystkich figurach, pokrywa 2 a więc także i mechanizm sprzęgający łączą się za pośrednictwem jej kołnierza mocującego 22 lub osłony 23 z kołem zamachowym silnika zamocowanym na wale korbowym silnika pojazdu, to koło zamachowe zawiera tarczę napędzającą i jest ono ewentualPL 198 488 B1 nie podzielone dla utworzenia koła zamachowego amortyzatora skrętów zwanego także podwójnym kołem zamachowym, lub elastycznym kołem zamachowym.

Dzięki wynalazkowi, sprężyna kasująca 38 luz może nie należeć do kasety 30, a może być połączona elastycznie, obrotowo z pierścieniem klinowym, rzeczywiście, można umieścić sprężynę kasującą luz pomiędzy elementem pośrednim 310 i pierścieniem 330 z klinami 32, tworzącym pierścień regulacyjny, tak aby elementy włączające sprzęgło 4 zajmowały zawsze to samo położenie, gdy sprzęgło jest włączone lub wyłączone.

W ten sposób w przykładzie wykonania wynalazku pokazanym na fig. 10 do 14, pokazano jako 380 sprężynę kasującą typu sprężyny śrubowej, opierającej się jednym końcem swojego obwodu na krawędzi bocznej 441 wycięcia w kształcie żłobka 440, tworzącego gniazdo, umieszczone na obwodzie wewnętrznym elementu pośredniego 310 w postaci płaskiego jak pokazano na fig. 1 do 10. Drugi koniec sprężyny kasującej 380 opiera się na krawędzi bocznej 451 występu o orientacji osiowej 450, wykonanego w jednym elemencie z pierścieniem 330 z klinami 32, tworzącego pierścień dla regulacji klinami 32 i elementach oporowych 3 jak na fig. 1 do 9. Sprężyna 380 działa na drugą krawędź boczną występu 450 opierając się o drugą krawędź boczną żłobka 440.

Krawędzie 451, 441 mają ostrza w kształcie trójkąta. Krawędź 451 znajduje się na przeciw krawędzi 441 w taki sposób, że sprężyna kasująca 380 jest dobrze trzymana, ostrza krawędzi 451, 441 wnikają w sprężynę 380, aby ją dobrze trzymać. Ostrza krawędzi 441, 451 biegną w płaszczyźnie prostopadłej. Pozostałe krawędzie boczne odpowiednio występu 450 i żłobka 440 są proste, aby prawa krawędź boczna występu 450 stykała się z prawą krawędzią boczną żłobka 440 pod działaniem sprężyny 380.

Oczywiście, zgodnie z jedną cechą, szerokość obwodowa występu 450 o orientacji osiowej, tworzącego czop, jest mniejsza niż szerokość obwodowa żłobka 440 o orientacji promieniowej wewnątrz którego są zamontowane sprężyna 380 i występ 450.

Wysokość występu 450 jest mniejsza od wysokości żłobka 440, jak dla przykładu wykonania wynalazku z fig. 1 do 9.

Oczywiście, liczba występów 450, sprężyn 380 i rowków 440 zależy od zastosowań. Dzięki takiemu układowi kaseta 30, zamontowana w gnieździe 20, jest uproszczona, ponieważ koło zapadkowe przylega do jednego z ramion wspornika 34 zapewniając ograniczenie górne (nie pokazane) dla ograniczenia ruchu płytki sterującej 390 współpracującej z zębami koła zapadkowego 37. Wymiar obwodowy kasety 30 jest więc zmniejszony, tak aby gniazdo 20 było mniejsze. Mechanizm sprzęgający jest więc łatwiejszy do wyważenia, sprężyna(y) 380, występy 450 i żłobki 440 są rozłożone w sposób równomierny.

Płytka sterująca 390 jest również uproszczona, ponieważ jest usunięty mechanizm zapadkowy zapobiegający obrotowi. Należy zanotować, że na fig. 12, oś 35 ślimaka 36 i koła zapadkowego 37 są jednym blokiem. Jak opisano w dokumencie FR98/01453 złożonym 5 lutego 1998 i opublikowanym pod numerem FR-A-2 774 441, widać, że kaseta 30 jest odchylona z uwagi na kołki (nie oznaczone), z których każdy ma pochylony otwór ś rodkowy, ramiona wspornika 34 są proste. Ten wspornik jest przymocowany do pokrywy jedynie za pomocą dwóch nitów. Montaż zespołu 35, 36, 37 łącznie z łożyskami jest realizowany przez otwieranie otworów przejściowych wykonanych w ramionach wspornika 34 i zamykanie częściowe tych otworów po montażu wymienionego zespołu, przez zaciskanie styków łożysk, jak pokazano na fig. 31 wspomnianego dokumentu FR98/01453, do którego należy się odnieść dla uzyskania dokładniejszych informacji.

Podczas działania - mechanizm sprzęgający zamontowany na kole zamachowym silnika - okładzina lub okładziny cierne zużywają się, tak że przepona działa na człon elastyczny 39, aby obrócić koło zapadkowe, ślimak i element pośredni 310, aby naciągnąć sprężynę kasującą 380, która podczas jednej lub wielu operacji włączania i wyłączania sprzęgła obraca pierścień 380 działając na wypusty 450. Oczywiście, zachodzi to wówczas, gdy sprężyna(y) 380 są wystarczająco naciągnięte, aby pokonać opory tarcia i gdy nacisk wywierany przez przeponę jest wystarczająco zmniejszony.

Tarcie występuje między prawymi krawędziami występu 450 i żłobka 440.

Dla zmniejszenia tego tarcia, zaproponowano, na fig. 15 i 16, zamontowanie dwóch sprężyn kasujących 380 i 381 w żłobku 440. Sprężyny 380, 381 są zamontowane z jednej i drugiej strony występu 550 zorientowanego osiowo, tworzącego czop i zastępującego występ 450 z fig. 10 do 14.

Występ 550 jest więc wykonany z jednego elementu łącznie z pierścieniem sterującym 330 z klinami. W takim przypadku dwie krawędzie boczne 451 występów 550 i dwie krawędzie boczne 441 de żłobka 440 mają kształt kła, dla utrzymania wewnątrz sprężyny śrubowej 380, 381.

PL 198 488 B1

Sprężyny 380, 381 są więc montowane przeciwnie, przy naprężeniu wstępnym, jedna ze sprężyn 380, 381 rozpręża się, podczas, gdy druga się ściska bez pojawienia się luzu.

Dzięki temu układowi, ułatwiony jest ruch pierścienia 330 w stosunku do elementu pośredniego 310, a to bez hał asu i bez bezpoś redniego styku występu 550 z krawę dziami bocznymi żłobka 440. Ponadto, amortyzuje się drgania momentu skręcającego i zmniejsza tarcie.

W odmianie, fig. 17 i 18, można odchylić te przeciwne sprężyny 380, 381. W takim przypadku żłobek 440 jest identyczny jak ten z fig. 16. Występ 650 wychodzący z pierścienia jest zmodyfikowany. Krawędzie boczne 551 tego występu mają kształt kłów dla utrzymania wewnątrz sprężyn śrubowych 380, 381 zamontowanych przy wstępnym naprężeniu.

Tutaj, krawędzie 551 są nachylone tak aby występ 650 mający kształt trapezoidalny z krawędziami bocznymi 551 w postaci wystających kłów utrzymywał sprężyny 380, 381.

Dzięki nachyleniu, uzyskuje się składową osiową działającą z jednej strony, a z drugiej strony na element pośredni w kierunku tarczy i dociskowej i wypukłości 10a, a z drugiej strony na pierścień 330 w kierunku przepony.

Można to wykorzystać dla zlikwidowania wypukłości 10a płytek 10 najbliższych przepony 4.

Element pośredni nie musi teraz być zaciśnięty, jego utrzymanie osiowe jest zapewnione dzięki sprężynom 380, 381 działającym osiowo na element pośredni w kierunku przeciwnym do dna 21 pokrywy 2 i pierścienia 330 stykając się z przeponą 4.

W tych warunkach moż na zamienić wypukł o ś ci 10a z poprzednich figur przez elementy ograniczające 10b (fig. 19 do 21) sztywne i różne od pierwszych płytek 10, w ten sposób uproszczonych.

Elementy ograniczające 10b są przymocowane do pokrywy, za pomocą tych samych nitów mocujących pierwsze płytki 10 do pokrywy 2. Elementy 10b mają na obwodzie wewnętrznym przekrój pierścieniowy. Tak więc, jak będzie zrozumiałe grubość podzespołu pierścień 330 - sprężyny 380, 381 - element poś redni 310 zmniejszy się , gdy podzespół jest zamontowany pomię dzy ogranicznikami 10b i przeponą w taki sposób, że pierś cień stale styka się z przeponą.

Na fig. 15 do 21, pierścień 330 jest połączony obrotowo z elementem pośrednim 310, mającym kształt pierścienia czy talerzyka, przez połączenie elastyczne, za pomocą sprężyn 380, 381 umożliwiających ruch osiowy pierścienia w stosunku do elementu pośredniego.

W odmianie, to połączenie może być realizowane za pomocą drugich płytek, elastycznych osiowo dopuszczających przemieszczanie osiowe pierścienia 330 i pozwalające na wykonanie zespołu którym można operować i transportować go. W pierwszym przykładzie wykonania wynalazku, drugie płytki 200 mają postać identyczną jak pierwsze 10. Można więc wykorzystywać typowe płytki mechanizmu sprzęgającego, o najmniejszym rozmiarze.

Te płytki mają więc ogólnie orientację styczną i są mocowane za pomocą członów mocujących na jednym ze swoich końców do pierścienia regulacyjnego 330 z klinami 32 i do elementu pośredniego.

Zgodnie z jedną cechą charakterystyczną, element pośredni 310 i pierścień 330 z klinami są wykonane z tego samego krążka metalowego.

Tak więc, z wytłoczonej blachy można najpierw wykonać pierścień 330 z klinami 32, następnie wycina się element pośredni 310, który otacza pierścień 330, bez strat materiału. Ten sposób wykonania jest więc prosty i ekonomiczny.

Pozwala on ponadto na wycentrowanie elementu pośredniego 310 w stosunku do pokrywy.

Tak więc, na fig. 22 do 28 pokazano, że elementu pośredni 310 ma kształt pierścienia lub talerzyka wyposażonego na swoim obwodzie w kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej 311 przerywany uzębieniem 31. Ten kołnierz 311, ewentualnie podzielony na występy styka się bezpośrednio swoim obwodem zewnętrznym z obwodem wewnętrznym osłony 23 pokrywy 2 w ten sposób, że element pośredni 310 jest swoim obwodem zewnętrznym współśrodkowy w stosunku, do pokrywy 2.

Płytki 200 są tu mocowane przez nitowanie do uch 312 elementu pośredniego 310 i pierścienia 330, tak, że tarcza dociskowa która jest uproszczona, ponieważ nie jest stosowana do stosowania jako oprawa centrująca dla pierścienia 330. Rzeczywiście, dzięki drugim płytkom 200, elastycznym osiowo i o orientacji stycznej, pierścień jest wycentrowany w stosunku do elementu pośredniego 310, otaczającego pierścień 330. Oczywiście, w odmianie drugie płytki 200 mogą mieć kształt zakrzywiony, to jest kształt luku lub koła.

Uszy 312 są wykonane na obwodzie wewnętrznym elementu pośredniego 310, w kształcie pierścienia. Pokazano luz wokół uszu 312 powstały przy końcowym wycięciu elementu pośredniego. Pierścień 330 ma więc wycięcia 313 na swoim obwodzie zewnętrznym dla wytworzenia luzu wokół uszu 312 i uniknąć w ten sposób interferencji, zwłaszcza pomiędzy nitami mocującymi płytki.

PL 198 488 B1

Dzięki podzielonym elementom oporowym 3, łby nitów mocujących 314 wkładanych pomiędzy dwa wycinki pierścieniowe w postaci zgrubień elementów oporowych 3 nie wystają osiowo w stosunku do pierścienia 330, nie stykają się więc z przeponą.

Na fig. 22 pokazano sztywny ogranicznik 10b identyczny jak pokazany na fig. 20, za wyjątkiem tego, że na fig. 22, element 10b tworzący formant ogranicznik nie styka się z pokrywą ale z łbem nitu mocującego komplet płytek 10 do kołnierza pokrywy.

Na dwóch figurach, element 10b zawiera część obwodową w postaci nachylonego występu, połączoną przez zagięcie z częścią środkową w kształcie klocka, to jest w kształcie wycinka pierścieniowego, dla połączenia z częścią pierścieniową elementu pośredniego 310. Część obwodowa jest przez to przesunięta osiowo w stosunku do części środkowej korzystając z zagięcia równoległego do kompletu pierwszych płytek, dzięki pochyleniu występu. Część środkowa elementu 10b biegnie do kompletu płytek 10 i dzięki zagięciu, element 10b jest zablokowany obrotowo przez płytki 10 (fig. 28).

Drugie płytki 200 są mocowane na elemencie pośrednim ogólnie promieniowo pod mocowaniem pierwszych płytek 10 do tarczy dociskowej 1.

Liczba pierwszych i drugich płytek 10 zależy od zastosowania. Tutaj, drugie płytki 200 są ułożone promieniowo pod pierwszymi płytkami, przemiennie na obwodzie z częścią środkową elementów 10b. Pomiędzy dwoma gniazdami 20, znajduje się więc komplet pierwszych płytek 10, a promieniowo pod spodem część środkowa ogranicznika 10b i komplet drugich płytek 200.

Dla uzyskania połączenia stycznego pomiędzy ślimakiem 36 i uzębieniem 31 odchyla się oś ślimaka jak opisano we wspomnianym dokumencie FR 98/01453.

W tym dokumencie, przedstawiono jeszcze inny problem, ponieważ ś limak nie jest styczny w stosunku do uzębienia 31, co jest pożądane z punktu widzenia sprawności.

Aby to wykonać, wspornik 34 kasety 30 ma zgrubienie 341 odpowiednie do współpracy z konturem gniazda 20.

Zgrubienie 341 jest utworzony na prawo od ślimaka 36, w rdzeniu środkowym wspornika 34 o przekroju w kształ cie litery U.

Zgrubienie 341 współpracuje z obwodem wewnętrznym wierzchołka o orientacji osiowej gniazda 20 ogólnie o przekroju w kształcie litery U. Oczywiście, można odwrócić struktury, zgrubienie jest utworzone na wierzchołku, tworząc rdzeń środkowy gniazda 20.

Wynika z tego, że w stosunku do sposobu wykonania z fig. 1, dwa występy mocujące 34, 34', umieszczone z jednej strony i z drugiej strony środkowego występu mocującego 34, jak pokazano na fig. 28, mają środki nie wyrównane. Dokładniej, stosuje się otwory mocujące, dla przejścia nitów mocujących, występów mocujących, typowej pokrywy z figury 1 i dzięki zgrubieniu 341 pochyla się kasetę 30, aby uczynić ślimak stycznym do uzębienia. W odmianie, wykonuje się nowe otwory dla uzyskania stycznego połączenia ślimaka z uzębieniem.

Mocowanie wspornika 34 jest tu wykonane przez nitowanie występów 34, 34', 34 na pokrywie. Oczywiście, element pośredni 310 może nie otaczać pierścienia 330 (fig. 29 do 32), a rozciągać się promieniowo pod obwodem zewnętrznym pierścienia 330.

Drugie płytki 200 są umieszczone, jak na fig. 22 do 28, pomiędzy pierścieniem 330 i elementem 310, dla obrotowego łączenia pierścienia 330 z elementem 310, przy możliwości ruchu osiowego.

Płytki 200 są mocowane na jednym z ich końców, tutaj za pomocą nitów 315, do elementu 310, na ich drugim końcu, tutaj za pomocą nitów 314, do pierścienia 330.

Dokładniej, drugie płytki 200 mają kształt zakrzywiony, w postaci łuku koła, będąc elastyczne osiowo i są przymocowane za pomocą nitów 314 na występach 331 pierścienia 330.

Występy 331 biegną pomiędzy dwoma sektorami elementów oporowych 3 wystając w stosunku do nich promieniowo na zewnątrz.

Osiowo, występy 331 są przesunięte osiowo w stronę elementu w stronę elementu 310 i tarczy 1 w stosunku do elementów oporowych 3, jak na fig. 22 do 28, aby ł ebki nitów 314 nie przeszkadzał y przeponie.

Element 310 jest wytłoczony miejscowo przy nitach 315 (fig. 31), aby te nity 315 nie wystawały osiowo w stosunku do powierzchni elementu 310 zwróconej w stronę tarczy 1.

Element 310 jest więc wytłoczony lokalnie, osiowo w kierunku pierścienia 330 dla mocowania nitów 315.

We wszystkich przypadkach, element 310 ma wycięcie na poziomie zębów 31, jak również kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej biegnący na jednym z jego obwodów zewnętrznym lub we18

PL 198 488 B1 wnętrznym. Na fig. 22 do 28 ten kołnierz 311 biegnie na obwodzie zewnętrznym elementu 310 dla jego centrowania w stosunku do osłony 23 pokrywy.

Na fig. 29 do 32 kołnierz 321 biegnie na obwodzie wewnętrznym elementu 310. Kołnierz 311, 321 usztywnia element pośredni.

Na fig. 29 do 32 pierścień 330 ma, jak na fig. 1 do 9 kołnierz pierścieniowy 333 na swoim obwodzie wewnętrznym. Kołnierz 333 ma orientację osiową i współpracuje swoim obwodem zewnętrznym z obwodem wewnętrznym naddatku tarczy dociskowej, niosącej klocki 13 tworzące przeciw kliny.

Na fig. 22 do 28 pierścień 330 nie ma takiego kołnierza, ponieważ jest centrowany za pośrednictwem kołnierza 311 elementu pośredniego. Na fig. 22 do 32 element pośredni 310 jest przesunięty osiowo w stosunku do pierścienia 330 w kierunku tarczy dociskowej 1.

Oczywiście, ograniczniki 10b mogą być połączone razem dla utworzenia pierścienia, a sprężyna kasująca może być zintegrowana z drugimi płytkami.

W ś wietle fig. 31 i 32 widać , ż e element poś redni 310 w postaci pierś cienia jest usztywniony obwodowo przez żeberka 316, z których każde biegnie pomiędzy dwoma kolejnymi nitami mocującymi 315. Należy zauważyć, że nity 314 są umieszczone pomiędzy dwoma kolejnymi zgrubieniami elementów oporowych 3 i że wierzchołki klinów 32 są umieszczone promieniowo pod zgrubieniami w ich środku, aby usztywnić pierścień poddany działaniu przepony.

Może być pożądane ograniczenie wymiaru osiowego mechanizmu sprzęgającego. Może być także pożądane uproszczenie elementu pośredniego 310 i pierścienia 330 z klinami. Może być w końcu pożądane ograniczenie wymiaru osiowego tarczy dociskowej 1.

Aby to zrealizować, przepona 4 jest wykonana w taki sposób, że jej obwód wewnętrzny jest przesunięty osiowo w kierunku tarczy dociskowej w stosunku do jej obwodu zewnętrznego.

Tak więc, płytki dociskowe 42 przepony mają obwód zewnętrzny 42a w płaszczyźnie sprężyny talerzowej 41 przepony i obwód wewnętrzny 42b przesunięty osiowo w kierunku tarczy dociskowej 1 w stosunku do obwodu zewnę trznego 42b. Łączą ca część sinusoidalna 43b łączy ze sobą obwody 42a, 42b. Dzięki temu układowi, ogranicza się wymiar osiowy pomiędzy silnikiem i skrzynią biegów, ponieważ obwód wewnętrzny 42b płytek wnika w tarczę dociskową 1 podczas manewru włączania sprzęgła, dla jej odłączenia.

Pierścień regulacyjny 330 jest uproszczony, ponieważ jest on pozbawiony kołnierza na swoim obwodzie zewnętrznym i wewnętrznym. Pierścień 330 ma położony środkowo, podzielony kształt wyostrzony, dla utworzenia elementów oporowych, w postaci pierścieniowego zgrubienia, dla przepony.

Pierścień 330 jest połączony drugimi płytkami 200 z elementem pośrednim 310 o kształcie płaskim, jest więc uproszczony.

Ogranicznik utrzymania osiowego elementu 310 jest utworzony przez wydłużenia promieniowe 10c końców pierwszych płytek 10 do pól 28 pokrywy. Krawędzie boczne tych pól 28 są połączone między sobą mostkiem 20' biegnącym poniżej płytek 10, tak aby pokrywa była usztywniona.

Dzięki przedłużeniom 10c likwiduje się elementy ograniczające 10b z fig. 22 co 32, co pozwala zmniejszyć wymiar osiowy mechanizmu sprzęgającego, jak również liczbę elementów.

Dla dalszego ograniczenia wymiaru osiowego nacina się w 210 tarczę dociskową 1 na poziomie jej płaszczyzny tylnej, aby przedłużenia 10c wnikały bez przeszkód w nacięcia 210. Na fig. 38 do 41 pochyla się kasetę 30, aby ślimak był styczny do uzębienia 31, jak w przykładzie wykonania z fig. 22 do 28. W ten sposób występy mocujące 34 bis do 34' umieszczone z jednej i z drugiej strony występu środkowego 34 bis mają środki nie wyrównane. Element pośredni 310 i pierścień z klinami 300 mają konfigurację typu pokazanego na fig. 29 z pierścieniami usztywniającymi 321, 333. W przykładzie wykonania z fig. 38 do 41 wyciąga się część drugich płytek. Te drugie płytki 300 mają dodatkową funkcję. Dokładniej, co najmniej 1 komplet drugich płytek 300 jest elastyczny obwodowo. Ten komplet, tutaj dwie nałożone płytki (fig. 41) zastępuje sprężynę kasującą tak, aby kaseta 30 była uproszczona, ponieważ nie zawiera ona takiej sprężyny.

Kaseta 30 jest więc mniejsza, co lepiej widać na rysunku 38, dzięki czemu jest bardziej ekonomiczna, ponieważ jej wspornik wymaga mniejszej ilości materiału.

Tutaj wszystkie komplety płytek 300 są obwodowo elastyczne, i oczywiście elastyczne osiowo. Aby to osiągnąć, drugie płytki 300 mają co najmniej jedno zagięcie w postaci zafalowania. Tu płytki 300 są zagięte na kształt harmonijki. Liczba zagięć zależy od zastosowań oraz od wymaganego poziomu elastyczności obwodowej.

W tym przykładzie wykonania wynalazku płytki 300 mają dwa zafalowania o różnych amplitudach (rysunek 38).

PL 198 488 B1

Zmniejsza się w ten sposób liczbę części z racji usunięcia sprężyny kasującej w kasecie 30. Oprócz tego, zmniejsza się ryzyko zaklinowania wynikające z tego, że przewidziane jest wiele kompletów drugich płytek 300, aby pierścień 330 mógł się obracać podczas operacji kasowania zużycia w sposób pewny. Dla dalszego zmniejszenia liczby elementów łączy się zespół elementów ograniczających dla utworzenia pierścienia ograniczającego 10d z wypustami mocującymi na polach 28. Na tym pierścieniu 10d opiera się element 310, co pozwala zastąpić sektory 10b. Jak pokazano na fig. 38 wspornik kasety 30 zawiera dwa wysokie ograniczniki, dla ograniczenia ruchu członu elastycznego 39, biegnącego poniżej rdzenia środkowego wspornika 34 w kształcie litery U. Wysokie ograniczniki są wykonane z zagięć o 90°, biegnących w części dolnej ramion bocznych wspornika, te ograniczniki znajdują się przy dnie pokrywy.

Człon elastyczny 39 biegnie poniżej rdzenia środkowego wspornika, stykając się z powierzchnią dolną tego rdzenia.

Na poprzednich figurach element pośredni ma kształt pierścienia, ale oczywiście element pierścieniowy 310 może się ograniczyć do uzębionego sektora 31, połączonego z drugą płytką elastyczną pierścieniem z klinami. Takie rozwiązanie druga płytka 400 - sektor uzębiony 310 jest pokazane na fig. 42 i 43.

To urządzenie poprawia zazębienie ślimak 30 - zęby 31, przy dużej prędkości obrotowej, ponieważ sektor 310 jest elastycznie połączony przez płytkę 400 w kształcie zakrzywionym (w postaci wycinka pierścienia) z pokrywą.

To urządzenie może blokować kasowanie zużycia przy bardzo dużych prędkościach obrotowych, aby eliminować nadmierne kasowanie związane z wibracjami przy bardzo dużych prędkościach obrotowych. Na tych figurach element pośredni jest zawieszony elastycznie za pośrednictwem drugiej płytki.

Na figurach poprzednich tylko gniazdo 20 jest użyte dla montażu kasety 30.

Na fig. 44 do 37 wykorzystuje się dwa inne gniazda dla montażu elementów 10f tworzących ograniczenie osiowe dla elementu pośredniego 310. Element 10f centruje element pośredni 310, który w tym celu jest w bezpoś rednim styku poprzez swój obwód zewnętrzny z obwodem wewnętrznym części zorientowanej osiowo, którą zawiera każdy element 10f, mającą postać haczyka dla utrzymania osiowego elementu pośredniego.

Elementy 10f mają więc część zorientowaną promieniowo ogranicznika skierowanego promieniowo do wnętrza, aby stykać się z powierzchnią elementu pośredniego 310 skierowaną odwrotnie do dna pokrywy.

Elementy ograniczające 10f mają więc kształt trójkąta. Tutaj, każdy element 10f ma wypust mocujący, łączący się wolnym końcem z częścią osiową elementu 10f. Wypust mocujący biegnie ogólnie promieniowo na zewnątrz i jest przymocowany do dna 123 gniazda 20 za pomocą jednego nitu, który jest tutaj nitem wyważania 201'. Gniazda 20 są tu wszystkie identyczne, tak że dna 123 są wyposażone w otwór. Elementy 10f tworzą także ciężarki wyważające. Ramiona boczne wspornika 34 mają każde, wypust 10e skierowany promieniowo do wnętrza, który służy jako ogranicznik osiowy dla elementu pośredniego, w powiązaniu z elementami 10f. Wspornik 34 ma więc dodatkową funkcję realizowaną w sposób prosty i ekonomiczny. W tym przykładzie wykonania wynalazku wykorzystuje się gniazda dla montażu ograniczników osiowych 10f, 10e, utrzymujących element pośredni 310. Oznaczono tutaj jako 10g jeden z górnych ograniczników, wiedząc że wspornik z fig. 42 jest identyczny, jak wspornik z fig. 44 do 47.

We wszystkich przypadkach, element pośredni styka się ciernie z co najmniej jednym ogranicznikiem osiowym 10a, utrzymującym element pośredni w jednym kierunku, to znaczy w kierunku biegnącym od dna pokrywy 2 do tarczy dociskowej 1, element pośredni 310 styka się z powierzchnią tego ogranicznika skierowaną w stronę dna pokrywy.

W drugim kierunku osiowym element pośredni jest utrzymywany albo przez przedłużenie 10a (fig. 9), albo przez przeponę poprzez pierścień 3 i drugie płytki.

Na wszystkich figurach człon elastyczny jest umieszczony promieniowo pod rdzeniem środkowym 34 w kształcie litery U.

W odmianie, człon elastyczny 39 jest umieszczony promieniowo pod wspornikiem 34 i styka si ę z powierzchnią górną rdzenia środkowego 134 wspornika 34, co pozwala wydłużyć płytkę sterującą 390 członu elastycznego 39. Luz promieniowy występuje pomiędzy gniazdem 20 i członem 39 zamontowanym przez nitowanie do rdzenia środkowego 134 wspornika 34.

PL 198 488 B1

Dokładniej, luz promieniowy występuje pomiędzy odkształceniem osłony pokrywy, tworzącym wierzchołek gniazda (patrz fig. 3) kasety 30, a nit 234 mocujący człon 39 jest wykonany przez wytłaczanie z rdzenia 134, tak aby wystawał on w stosunku do członu 39 na małą wysokość e (fig. 48), co jest korzystne dla zmniejszenia rozmiarów.

Na tej fig. 48 pokazano, że można dobrze ustalić wysokość h, gdy sprzęgło jest włączone. Człon elastyczny jest przymocowany w dwóch punktach, to znaczy na poziomie wypustu środkowego 34' i mocowania wspornika 34 i na poziomie nitu 234.

Oś 35 jest dla tego przykładu wykonania wynalazku pokazana na fig. 48 do 51, ma ona łebek cylindryczny 135, rdzeń 235 o średnicy wewnętrznej d, mniejszej od średnicy łebka 135 i końcówkę 335 o ś rednicy mniejszej od ś rednicy rdzenia 235. Zespół ś limak 36 - koł o zapadkowe 37 jest zamontowany ślizgowo wzdłuż rdzenia 125, biegnącego osiowo pomiędzy dwoma ramionami 334 wspornika 34. Sprężyna kasująca 38 jest montowana wokół rdzenia 235 i oparta na główce 135 przechodzącej w tym celu przez otwór 336 ramienia 334. Oś 35 jest wię c blokowana osiowo na drugim ramieniu 334 dzięki swojej końcówce 335 oparta na swoim zgrubieniu pierścieniowym, utworzonym, przez wykorzystanie ze zmiany średnicy połączenia końcówki 335 z rdzeniem 235, na wewnętrznej powierzchni ramienia 334 i przez koniec końcówki 335, który jest zagnieciony po przejściu końcówki 335 przez otwór 337 wykonany w tym ramieniu. Oczywiście, średnica końcówki jest mniejsza od średnicy otworu 337 i mniejsza od ś rednicy otworu 336.

Sprężyna kasująca 38 jest tarowana, to znaczy wstępnie naprężana aby utrzymywać ślimak 337 oparty o sąsiednie ramię 334. Tak więc w tym przykładzie wykonania wynalazku zespół koło 37 - ślimak 36 jest nawinięty na rdzeniu 235 a sprężyna 38 nie opiera się już na sąsiednim ramieniu 334, tak że to ramię nie musi być obrabiane. Ponadto człon elastyczny 39 jest uproszczony i ma większą długość. Dla uzyskania dokładniejszych informacji na temat wstępnego naprężania sprężyny kasującej 38 należy się odnieść do dokumentu FR 98 16456 złożonego 29.12.1998. To wstępne naprężenie pozwala uzyskać ruch względny pomiędzy ślimakiem 36 i uzębieniem 31 jedynie podczas kasowania zużycia, co pozwala zmniejszyć zużycie. Gdy płytka sterująca 390 przeskoczy ząb koła zapadkowego 37 można obrócić zespół koło zapadkowe 37 - ślimak 36 jedynie podczas operacji włączania sprzęgła po zmianie biegu. Podczas tej fazy sprężyna 38 jest wstępnie naprężona co oznacza, że sprężyna 38 nie jest całkowicie ściśnięta. Podczas operacji wyłączania sprzęgła ślimak 36 nie może się obrócić z powodu działania sprężyny 38.

Oczywiście, wszystkie kombinacje są możliwe.

Należy zauważyć, że tarcza dociskowa ma płaską powierzchnię rozłączania na poziomie kasety 30, jak pokazano np. na fig. 42 i że uzębienie 31 jest umieszczone w głębi wycięcia lub rowka w elemencie pośrednim 310 tak, aby uzębienie biegło promieniowo pod obwodem zewnętrznym elementu pośredniego. Wszystko to jest wykonane, aby ślimak 36 sprzęgał się w sposób pewny z uzębieniem 31, zmniejszając przy tym wymiar poprzeczny.

Na fig. 30 pokazano, że jest możliwa ochrona drugich płytek 200, gdy podzespół element pośredni 310 - płytki 200 - pierścień z klinami 330 nie jest jeszcze zamontowany wewnątrz sprzęgła. Aby to wykonać wystarczy zamontować wymienne obejmy 1000 na pierścieniu 330 i elemencie pośrednim 310.

Należy zauważyć, że elementy wyważające 10f z fig. 44 są zamocowane trzema nitami 201' do dna 23 gniazda 20. W odmianie elementy 10b są połączone razem na ich obwodzie wewnętrznym, dla utworzenia pierścienia przedłużonego w kierunku obwodu zewnętrznego przez występy mocujące pokrywy. W tym przypadku końce płytek, przeznaczone do zamocowania do pokrywy są wsunięte pomiędzy występy pierścienia 10b i pokrywę, tutaj jej pola. Wszystkie kombinacje są możliwe, tak więc na fig. 9 co najmniej jedna wypukłość 10a może być zastąpiona przez element sztywny 10b takiego typu jak na fig. 22.

W przykładzie wykonania wynalazku pokazanym na fig. 48 do 51 moż na przewidzieć zgrubienie takiego typu, jak zgrubienie 341 z fig. 38. Na fig. 38 i na fig. 48 do 52 można przewidzieć drugiej strony wypustu 34bis drugie zgrubienie na rdzeniu środkowym wspornika. To drugie zgrubienie oznaczone na fig. 52 jako 341bis może być niższe od zgrubienia 341. W ten sposób, pod działaniem siły odśrodkowej to drugie zgrubienie może stykać się z obwodem wewnętrznym wierzchołka gniazda 20. Zgrubienia 341, 341' są korzystnie wykonane przez wytłaczanie. Kaseta z fig. 48 do 52 jest więc szczególnie ekonomiczna.

W odmianie, zamiast wykonywać róż ne wystę py 34' i 34bis jak na fig. 40 wystarczy odchylić dno 123 gniazda, aby ślimak był styczny do uzębienia 131, tworząc zębatkę, zachowując przy tym kasetę 30 z występami, jak na fig. 8.

PL 198 488 B1

Wysoki ogranicznik lub ogranicznik sterujący płytką 390 może wychodzić z pokrywy 2, jak opisano w dokumencie FR 98 165 47 złożonym 29-12-98.

Dzięki drugim płytkom jest utworzony z elementu pośredniego i pierścienia z klinami podzespół montowany przy naprężeniu wstępnym pomiędzy przeponą i ogranicznikiem lub ogranicznikami.

Dzięki naprężeniu wstępnemu płytek, grubość podzespołu zmniejsza się, gdy - jest on montowany pomiędzy przeponą i ogranicznikiem lub ogranicznikami. Pierścień jest zawsze oparty na przeponie.

Claims (49)

1. Mechanizm sprzęgający, zwłaszcza do pojazdu samochodowego, zawierający pokrywę wyposażoną w dno o orientacji poprzecznej, z otworem w środku, tarczę dociskową, mająca z przodu powierzchnią cierną, dla współpracy z tarczą cierną, wyposażoną w co najmniej jedną wykładzinę cierną i mającą z tyłu elementy oporowe, elementy, dla obrotowego łączenia tarczy dociskowej z pokrywą, dopuszczając przy tym ruch osiowy tarczy dociskowej, w stosunku do pokrywy, elementy włączające opierające się na pokrywie, dla działania na elementy oporowe, dźwignie wyłączające zamontowane w sposób obrotowy na pokrywie, dla działania na elementy włączające i urządzenie kasujące zużycie okładziny lub okładzin tarczy ciernej, w którym urządzenie kasujące zużycie zawiera człon wykonawczy przymocowany do elementów włączających i przeznaczony do napędzania ślimaka trzymanego przez pokrywę oraz współpracującego z zębami połączonymi z pierścieniem z klinami współpracującymi z przeciw klinami trzymanymi przez tarczę dociskową, znamienny tym, że zęby (31) należą do elementu pośredniego (310) połączonego obrotowo z pierścieniem (330) wyposażonym w kliny (32) za poś rednictwem elementów łączących (340, 350) obrotowo, umożliwiających przesunię cie osiowe pierścienia (330) wyposażonego w kliny w stosunku do elementu pośredniego (340).

2. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że element pośredni (310) jest ułożony w pokrywie (2) zupeł nie nieruchomo osiowo.

3. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej jeden element ograniczający (10a, 10c, 10e, 10f) jest trzymany przez pokrywę (2), styka się z elementem pośrednim (310) i utrzymuje go osiowo w kierunku osiowym ułożonym od pokrywy (2) do tarczy dociskowej.

4. Mechanizm wedł ug zastrz. 3, znamienny tym, ż e przewidziane jest wiele elementów ograniczający (10a, 10c, 10e, 10f).

5. Mechanizm według zastrz. 4, znamienny tym, że elementy ograniczające (10a, 10c, 10e, 10f) mają postać wycinków pierścieniowych na ich wewnętrznym obwodzie.

6. Mechanizm według zastrz. 4, znamienny tym, że elementy ograniczające (10a, 10c, 10e, 10f) są przymocowane, każdy za pomocą co najmniej jednego występu mocującego do pokrywy.

7. Mechanizm wedł ug zastrz. 4, albo 5, albo 6, znamienny tym, ż e co najmniej jeden z elementów mocujących (10e, 10f) jest zamontowany w gnieździe (20) usytuowanym na nadkładce, na obwodzie zewnętrznym pokrywy (2).

8. Mechanizm według zastrz. 7, znamienny tym, że element ograniczający (10f) jest elementem wyważającym.

9. Mechanizm wedł ug zastrz. 8, znamienny tym, ż e element wyważ ają cy ma postać trójk ą ta zawierającego część o orientacji promieniowej skierowaną promieniowo do wnętrza tworzącą ogranicznik dla elementu pośredniego (310), ta część promieniowa jest przedłużona przez część o orientacji osiowej, na wolnym krańcu której jest połączona z występem mocującym pokrywy skierowanym promieniowo na zewnątrz.

10. Mechanizm według zastrz. 8, znamienny tym, że element ograniczający (10f) należy do wspornika (34) trzymającego ślimak (36), tym, że wspornik (34) ma kształt litery U z dwoma ramionami bocznymi i tym, że co najmniej jedno z ramion ma występ (10f) skierowany promieniowo do wnętrza dla utworzenia ogranicznika osiowego dla elementu pośredniego (310).

11. Mechanizm według zastrz. 3, znamienny tym, że element pośredni (310) jest zaciśnięty osiowo pomiędzy dwiema wypukłościami (10a) przymocowanymi do pokrywy (2).

12. Mechanizm według zastrz. 11, znamienny tym, że wypukłości (10a) należą do pierwszych płytek elastycznych osiowo (10) łączących obrotowo tarczę dociskową (1) do pokrywy (2), przy zachowaniu mobilności osiowej.

PL 198 488 B1

13. Mechanizm według zastrz. 12, znamienny tym, że pierwsze płytki elastyczne (10) mają orientację styczną i są przymocowane na ich pierwszym końcu do pokrywy (2) i tym, że wypukłości (10a) przedłużają pierwszy koniec płytek (10).

14. Mechanizm według zastrz. 3, znamienny tym, że element ograniczający będący pierścieniem ma występy dla mocowania do pokrywy.

15. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że pierścień (330) z klinami (32), jest połączony obrotowo dla współpracy kształtów z elementem pośrednim (310).

16. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że jeden z elementów pierścień (330) z klinami (32) - element pośredni (310) ma występy (350) wnikające w wycięcia (340) drugiego elementu pierścień (330) z klinami (32) - element pośredni (310).

17. Mechanizm według zastrz. 16, znamienny tym, że pierścień (330) ma występy (350) o orientacji osiowej przechodzące przez wycięcia (340) elementu pośredniego.

18. Mechanizm według zastrz. 17, znamienny tym, że występy (350) przechodzą przez wycięcia (340), przy obwodowym luzie montażowym.

19. Mechanizm według zastrz. 17, znamienny tym, że występy (450, 550, 650) mają szerokość obwodową mniejszą od szerokości obwodowej wycięcia (340).

20. Mechanizm według zastrz. 19, znamienny tym, że sprężyna kasująca (380) opiera się jednym ze swoich końców o pierwszą krawędź boczną (441) wycięcia (340), a drugim ze swoich końców na pierwszej krawędzi bocznej (441) występu (450, 550, 650) pierścienia (330) z klinami (32).

21. Mechanizm według zastrz. 20, znamienny tym, że sprężyna kasująca (380) działa na drugą krawędź boczną występu (450) stykającą się z drugą krawędzią boczną wycięcia (440).

22. Mechanizm według zastrz. 20, znamienny tym, że druga sprężyna kasująca (381) wchodzi pomiędzy drugą krawędź boczną występu (550, 650) i drugą krawędź boczną wycięcia (440), tak że sprężyny kasujące (380, 381) są zamontowane z jednej - i drugiej strony występu (550, 650).

23. Mechanizm według zastrz. 22, znamienny tym, że sprężyny kasujące (380, 381) są zamontowane przeciwstawnie przy naprężeniu wstępnym.

24. Mechanizm według zastrz. 22, znamienny tym, że sprężyny kasujące (380, 381) są nachylone.

25. Mechanizm według zastrz. 20, znamienny tym, że pierwsze krawędzie boczne odpowiednio występu (450, 550, 650) i wycięcia (440) mają kieł dla utrzymania sprężyn kasujących w postaci sprężyn śrubowych.

26. Mechanizm według zastrz. 22, znamienny tym, że drugie krawędzie boczne odpowiednio występu (550, 650) i wycięcia (440) mają kieł dla utrzymania sprężyn kasujących w postaci sprężyn śrubowych.

27. Mechanizm według zastrz. 23, znamienny tym, że ślimak (36) jest trzymany przez wspornik (34) przymocowany do pokrywy (2) i tym, że sprężyna kasująca (380, 381) jest zamontowana na zewnątrz wspornika (34).

28. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że element pośredni (310) ma kształt pierścieniowy.

29. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że pierścień (330) z klinami (32) jest połączony obrotowo z elementem pośrednim (310), za pomocą co najmniej jednej płytki (200, 300), elastycznej osiowo, dopuszczającej przesunięcie osiowe pierścienia (330)

30. Mechanizm według zastrz. 28, znamienny tym, że element pośredni (310) otacza pierścień regulacyjny (330).

31. Mechanizm według zastrz. 30, znamienny tym, że element pośredni (310) i pierścień (330) z klinami (32) są wykonane z tego samego krążka metalowego.

32. Mechanizm według zastrz. 30, znamienny tym, że element pośredni (310) ma na swoim obwodzie zewnętrznym kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej, ewentualnie dzielony, dla bezpośredniego kontaktu elementu pośredniego (310) z obwodem wewnętrznym osłony pierścieniowej (23), o orientacji osiowej, należącej do pokrywy (2).

33. Mechanizm według zastrz. 30, znamienny tym, że element pośredni (310) ma uszy (312) na swoim obwodzie wewnętrznym i tym, że pierścień ma wycięcia (313) na swoim obwodzie zewnętrznym, dla wytworzenia luzu wokół uszu (312).

34. Mechanizm według zastrz. 33, znamienny tym, że wykonane jest kilka drugich płytek (200) i tym, że uszy (312) służą do mocowania drugich płytek (200).

PL 198 488 B1

35. Mechanizm według zastrz. 34, znamienny tym, że drugie płytki (200) są przymocowane do pierścienia (330) z klinami (32), pomiędzy dwoma sektorami pierścieniowymi, znajdującymi się na elementach oporowych (3).

36. Mechanizm według zastrz. 29, znamienny tym, że pierścień (330) z klinami (32) jest pozbawiony kołnierza na swoich obwodach zewnętrznym i wewnętrznym i ma umieszczony środkowo, podzielony ostro zakończony kształt dla utworzenia elementów oporowych.

37. Mechanizm według zastrz. 36, znamienny tym, że ma kilka drugich płytek (200) i tym, że element pośredni (310) stanowi płaski pierścień.

38. Mechanizm według zastrz. 28, znamienny tym, że pierścień (300) z klinami (32) ma na jednym ze swoich obwodów wewnętrznym i zewnętrznym kołnierz pierścieniowy o orientacji osiowej (333) dla współpracy z tarczą dociskową (1) i centrowania pierścienia.

39. Mechanizm według zastrz. 38, znamienny tym, że element pośredni (310) ma kołnierz pierścieniowy (321) o orientacji osiowej.

40. Mechanizm według zastrz. 29, znamienny tym, że element pośredni ogranicza się do jednego uzębionego wycinka połączonego drugą płytką (200) z pierścieniem (300) z klinami (32).

41. Mechanizm według zastrz. 28, znamienny tym, że drugie płytki (200, 300) mają kształt zakrzywiony.

42. Mechanizm według zastrz. 28, znamienny tym, że jedna lub kilka drugich płytek (200, 300) jest ułożonych stycznie.

43. Mechanizm według zastrz. 29, znamienny tym, że jedna lub kilka drugich płytek (300) są elastyczne obwodowo.

44. Mechanizm według zastrz. 43, znamienny tym, że jedna lub kilka drugich płytek (300) ma co najmniej jedno zagięcie.

45. Mechanizm według zastrz. 44, znamienny tym, że zagięcie ma kształt zafalowania.

46. Mechanizm według zastrz. 45, znamienny tym, że jedna lub kilka drugich płytek (300) jest zagiętych w kształcie harmonijki z co najmniej dwoma zafalowaniami o różnych amplitudach.

47. Mechanizm według zastrz. 29, znamienny tym, że co najmniej jedna wymienna obejma (1000) wchodzi pomiędzy element pośredni (310) i pierścień (330) z klinami (32) dla ograniczenia rozsunięcia osiowego pomiędzy elementem pośrednim (310) i pierścieniem (330) z klinami (32), przed ich zamontowaniem wewnątrz mechanizmu sprzęgającego.

48. Mechanizm według zastrz. 43, znamienny tym, że ślimak (36) jest zamontowany na wsporniku (34) przymocowanym do zewnętrznego obwodu pokrywy (2) i tym że drugie płytki (300) stanowią sprężynę kasującą przeznaczoną do obracania pierścienia (330) z klinami (32).

49. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że uzębienie (31) jest ukształtowane na dnie wycięcia wykonanego na obwodzie zewnętrznym elementu pośredniego (310).