PL197506B1 - Wodny lateks polimeru butadienowego i sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego - Google Patents

Wodny lateks polimeru butadienowego i sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego

Info

Publication number
PL197506B1
PL197506B1 PL342401A PL34240199A PL197506B1 PL 197506 B1 PL197506 B1 PL 197506B1 PL 342401 A PL342401 A PL 342401A PL 34240199 A PL34240199 A PL 34240199A PL 197506 B1 PL197506 B1 PL 197506B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
butadiene
poly
weight
latex
aqueous
Prior art date
Application number
PL342401A
Other languages
English (en)
Other versions
PL342401A1 (en
Inventor
Helmut Kucera
Thomas Rizzo
Original Assignee
Lord Corp
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Lord Corp filed Critical Lord Corp
Publication of PL342401A1 publication Critical patent/PL342401A1/xx
Publication of PL197506B1 publication Critical patent/PL197506B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C09DYES; PAINTS; POLISHES; NATURAL RESINS; ADHESIVES; COMPOSITIONS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; APPLICATIONS OF MATERIALS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • C09JADHESIVES; NON-MECHANICAL ASPECTS OF ADHESIVE PROCESSES IN GENERAL; ADHESIVE PROCESSES NOT PROVIDED FOR ELSEWHERE; USE OF MATERIALS AS ADHESIVES
    • C09J121/00Adhesives based on unspecified rubbers
    • C09J121/02Latex
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F36/00Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds
    • C08F36/02Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds
    • C08F36/04Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated
    • C08F36/14Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated containing elements other than carbon and hydrogen
    • C08F36/16Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated containing elements other than carbon and hydrogen containing halogen
    • C08F36/18Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated containing elements other than carbon and hydrogen containing halogen containing chlorine
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08KUse of inorganic or non-macromolecular organic substances as compounding ingredients
    • C08K5/00Use of organic ingredients
    • C08K5/16Nitrogen-containing compounds
    • C08K5/29Compounds containing one or more carbon-to-nitrogen double bonds
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08LCOMPOSITIONS OF MACROMOLECULAR COMPOUNDS
    • C08L19/00Compositions of rubbers not provided for in groups C08L7/00 - C08L17/00
    • C08L19/02Latex
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08LCOMPOSITIONS OF MACROMOLECULAR COMPOUNDS
    • C08L21/00Compositions of unspecified rubbers
    • C08L21/02Latex
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C09DYES; PAINTS; POLISHES; NATURAL RESINS; ADHESIVES; COMPOSITIONS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; APPLICATIONS OF MATERIALS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • C09JADHESIVES; NON-MECHANICAL ASPECTS OF ADHESIVE PROCESSES IN GENERAL; ADHESIVE PROCESSES NOT PROVIDED FOR ELSEWHERE; USE OF MATERIALS AS ADHESIVES
    • C09J111/00Adhesives based on homopolymers or copolymers of chloroprene
    • C09J111/02Latex

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Adhesives Or Adhesive Processes (AREA)
  • Compositions Of Macromolecular Compounds (AREA)
  • Addition Polymer Or Copolymer, Post-Treatments, Or Chemical Modifications (AREA)
  • Polymerisation Methods In General (AREA)

Abstract

1. Wodny lateks polimeru butadienowego wytwarzany przez homopolimeryzacj e emulsyjn a 2,3- -dichloro-1,3-butadienu albo kopolimeryzacje co najmniej 60% wagowych 2,3-dichloro-1,3-butadienu z co najmniej jednym komonomerem wybranym z grupy obejmuj acej a-halogenoakrylonitryle, w obecno sci stabilizatora wybranego z grupy obejmuj acej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styrenosulfonian), przy czym procenty wagowe s a podane w przeli- czeniu na ca lkowity ci ezar (ko)monomerów u zytych do wytwarzania polimeru butadienowego. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Wynalazek dotyczy wodnego lateksu polimeru butadienowego oraz sposobu wytwarzania tego lateksu. Lateks butadienowy jest stosowany zwłaszcza w wodnych kompozycjach klejowych lub w kompozycjach powłok gruntowych.
Znane są różne sposoby polimeryzacji emulsyjnej butadienu w celu wytwarzania wodnego lateksu. Na przykład, według angielskiego tłumaczenia, opis DE-A nr 33 21 902 dotyczy wytwarzania kauczuku chloroprenowego w procesie wodnej polimeryzacji emulsyjnej chloroprenu, ewentualnie także z udziałem do 50% wagowych kopolimeryzowalnego monomeru, w obecności od 0,5% wagowych do 5% wagowych pochodnej żywicznego kwasu i 0,1 do 10% wagowych pochodnej poli(kwasu styrenosulfonowego), w przeliczeniu na całkowitą ilość monomerów. W przykładach ujawniono kopolimery 95% wagowych chloroprenu/5% wagowych 2,3-dichlorobutadienu. Stwierdzono, że dodatek poli(kwasu styrenosulfonowego) zmniejsza adhezję kauczuku chloroprenowego do metalowej formy.
Opis patentowy USA nr 4,054,547 dotyczy kopolimeryzacji w środowisku wodnym chloroprenu i 0,5%-10% wagowych (w przeliczeniu na całkowitą ilość monomerów) co najmniej jednego kwasu styrenosulfonowego lub jego rozpuszczalnej w wodzie pochodnej z wytworzeniem cząstek lateksu. Wspomniano o dodatku do układu etylenowo nienasyconego komonomeru. Jako ewentualny komonomer wymieniono 2,3-dichlorobutadien.
Opis patentowy USA nr 4,400,229 dotyczy wodnej dyspersji fenolowego rezolu i termoplastycznego materiału polimerowego lub kauczuku wytworzonego przez rozpuszczenie stałego termoplastycznego materiału lub kauczuku w ciekłym fenolu; wprowadzenie niejonowego lub anionowego środka powierzchniowo czynnego i/lub koloidu ochronnego; doprowadzenie pH mieszaniny do wartości powyżej 7; wprowadzenie wodnego roztworu formaldehydu lub donora formaldehydu i ogrzewanie mieszaniny w celu wytworzenia fenolowego rezolu.
Opis patentowy USA nr 4,500,692 dotyczy polimeryzacji w zawiesinie aromatycznego monomeru winylowego w obecności układu zawiesiny nieorganicznego fosforanu i soli sodowej poli(styrenosulfonianu). Wspomniano o możliwości kopolimeryzacji aromatycznego monomeru winylowego z komonomerem. Na liście możliwych komonomerów wymieniono butadien.
Opis patentowy USA nr 5,051,461 dotyczy emulsji zobojętnionego metalem sulfonowanego kopolimeru sprzężonego dienu z etoksylowaną solą alkiloaminową styrenosulfonianu i z żywicą lepiszcza. Opis patentowy USA nr 4,530,987 dotyczy polimeru co najmniej 80% wagowych sprzężonego dienu z małymi ilościami monomeru styrenosulfonianu zobojętnionego metalem lub aminą.
Opis patentowy USA nr 5,162,156 dotyczy kompozycji powłoki gruntowej zawierającej (a) nowolakową żywicę fenolową i (b) halogenowaną poliolefinę. Jako możliwe halogenowane poliolefiny wymieniono polimery dichlorobutadienu.
Zgłoszenie patentowe USA nr 08/889,294, dokonane w dniu 8 lipca 1997, dotyczy wodnej kompozycji klejowej, która zawiera lateks homopolimeru halogenobutadienu, rozpuszczalną lub dyspergowalną w wodzie żywicę fenolową i związek pochodzący od imidu kwasu maleinowego. Korzystnym monomerem halogenobutadienowym jest 2,3-dichloro-1,3-butadien.
Opisy patentowe USA nr 5,200,459; nr 5,300,555 i nr 5,496,884 ujawniają polimeryzację emulsyjną monomerów dichlorobutadienowych w obecności poli(alkoholu winylowego) i wspólnego rozpuszczalnika, takiego jak organiczny alkohol lub glikol. Lateks dichlorobutadienowy stabilizowany polialkoholem winylowym) jest produkowany przemysłowo, ale ma on szereg wad.
Opis patentowy FR 2281386 dotyczy polimeryzacji emulsyjnej chloroprenu. Konkretnie, opisano sposób wytwarzania lateksu chloroprenowego, obejmujący wodną polimeryzację emulsyjną chloroprenu lub mieszaniny chloroprenu i komonomeru, w obecności co najmniej jednego anionowego lub niejonowego emulgatora i etylenowo nienasyconego aromatycznego kwasu sulfonowego lub jego soli. Korzystnie, zawartość komonomeru wynosi 50% wagowych lub mniej w stosunku do całkowitego ciężaru monomerów/komonomerów.
W szczególności, zastosowanie lotnego współrozpuszczalnika organicznego wymaga usunięcia go z emulsji lateksowej. Jeśli nie zostanie usunięta cała ilość współrozpuszczalnika, otrzymany lateks może zawierać niedopuszczalnie dużą ilość lotnych związków organicznych (VOC). Ponadto w polimeryzacji emulsyjnej stosuje się duże stężenie środków powierzchniowo czynnych. Duże stężenie środków powierzchniowo czynnych w kompozycjach klejowych może mieć szkodliwy wpływ na właściwości użytkowe kleju (znany problem „surfactant penalty”). W przypadku lateksu występują także trudności związane z jego mieszalnością podczas mieszania z rozpuszczalną w wodzie żywicą fenolową
PL 197 506 B1 lub z wodną dyspersją lub emulsją żywicy fenolowej. Bardzo korzystne byłoby wytwarzanie lateksu butadienowego bez wymienionych wad.
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest wodny lateks polimeru butadienowego wytwarzany przez homopolimeryzację emulsyjną 2,3-dichloro-1,3-butadienu albo kopolimeryzację co najmniej 60% wagowych 2,3-dichloro-1,3-butadienu z co najmniej jednym komonomerem wybranym z grupy obejmującej α-halogenoakrylonitryle, w obecności stabilizatora wybranego z grupy obejmującej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styrenosulfonian), przy czym procenty wagowe są podane w przeliczeniu na całkowity ciężar (ko)monomerów użytych do wytwarzania polimeru butadienowego.
Korzystnie, polimeryzację emulsyjną przeprowadza się w obecności anionowego środka powierzchniowo czynnego.
Korzystnym stabilizatorem jest poli(styrenosulfonian).
Korzystnym komonomerem jest α-halogenoakrylonitryl.
Trwały lateks polimeru butadienowego według wynalazku zawiera mniejszą ilość środków powierzchniowo czynnych niż lateksy butadienowe stabilizowane poli(alkoholem winylowym) i wykazuje doskonałą mieszalność z innymi wodnymi składnikami, takimi jak lateksy, dyspersje lub roztwory. Ważną zaletą lateksu polimeru butadienowego jest mieszalność z żywicami fenolowymi. Ten układ stabilizacji jest bardzo skuteczny w przypadku polimeru butadienowego uzyskanego z co najmniej 60% wagowych monomeru stanowiącego dichlorobutadien.
Sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego według wynalazku polega na tym, że przeprowadza się homopolimeryzację emulsyjną 2,3-dichloro-1,3-butadienu lub kopolimeryzację co najmniej 60% wagowych 2,3-dichloro-1,3-butadienu z co najmniej jednym komonomerem wybranym z grupy obejmującej α-halogenoakrylonitryle, w obecności stabilizatora wybranego spośród kwasu styrenosulfonowego, styrenosulfonianu, poli(kwasu styrenosulfonowego) i poli(styrenosulfonianu), korzystnie w obecności poli(styrenosulfonianu), przy czym procenty wagowe są podane w przeliczeniu na całkowity ciężar (ko)monomerów użytych do wytwarzania polimeru butadienowego.
Korzystnie, jako komonomer stosuje się α-halogenoakrylonitryl.
W korzystnym wykonaniu polimeryzację emulsyjną przeprowadza się w obecności anionowego środka powierzchniowo czynnego.
Korzystnie anionowy środek powierzchniowo czynny wybiera się z grupy obejmującej alkilosulfonian i alkiloarylosulfonian, w szczególności jako anionowy środek powierzchniowo czynny stosuje się kwas sulfonowy lub sól alkilowanego tlenku difenylu.
Lateks polimeru butadienowego według wynalazku stanowi, obok żywicy fenolowej, składnik kompozycji wodnych.
W szczególności jest on użyteczny w ciekłych klejach lub w powłokach gruntowych, zwłaszcza do łączenia powierzchni polimerowych z powierzchnią metalu.
O ile nie stwierdzono inaczej, opis składników według nomenklatury chemicznej dotyczy składników w czasie ich wprowadzania do dowolnej mieszaniny wymienionej w opisie, ale niekoniecznie wyklucza oddziaływania chemiczne pomiędzy składnikami mieszaniny po ich zmieszaniu.
Poniżej podano definicje terminów stosowanych w tym dokumencie.
„Polimer butadienowy” oznacza polimer wytworzony z samych monomerów butadienowych albo z mieszaniny monomerów butadienowych z innymi komonomerami, które dokładnie opisano poniżej. „Polimer butadienowy” oznacza więc homopolimer butadienu, kopolimer butadienu, terpolimer butadienu i wyższe polimery.
„Związek fenolowy” oznacza związek, który zawiera co najmniej jedną hydroksylową grupę funkcyjną związaną z atomem węgla w pierścieniu aromatycznym. Jako przykłady związków fenolowych można wymienić sam niepodstawiony fenol, podstawione fenole, takie jak alkilofenole i fenole wielohydroksylowe oraz aromatyczne związki wielopierścieniowe podstawione grupami hydroksylowymi. Jako przykłady alkilofenoli można wymienić metylofenol (znany także jako krezol), dimetylofenol (znany także jako ksylenol), 2-etylofenol, pentylofenol i tert-butylofenol. „Wielohydroksylowy związek fenolowy” oznacza związek, który zawiera więcej niż jedną grupę hydroksylową na każdym pierścieniu aromatycznym. Jako przykłady fenoli wielohydroksylowych można wymienić 1,3-benzenodiol (znany także jako rezorcyna), 1,2-benzenodiol (znany także jako pirokatechina), 1,4-benzenodiol (znany także jako hydrochinon), 1,2,3-benzenotriol (znany także jako pirogalol), 1,3,5-benzenotriol i 4-tert-butylo-1,2-benzenodiol (znany także jako tert-butylokatechina). Jako przykłady wielopierścieniowych związków
PL 197 506 B1 aromatycznych podstawionych grupami hydroksylowymi można wymienić 4,4'-izopropylidenobisfenol (znany także jako bisfenol A), 4,4'-metylidenobisfenol (znany także jako bisfenol F) i naftol.
„Związek aldehydowy” oznacza związek o wzorze ogólnym RCHO. Jako przykłady związków aldehydowych można wymienić formaldehyd, acetaldehyd, aldehyd propionowy, aldehyd n-butylowy, aldehyd n-walerianowy, aldehyd haksanowy, aldehyd heptanowy i inne liniowe aldehydy zawierające do 8 atomów węgla, jak również związki, które rozkładają się do formaldehydu, jak paraformaldehyd, trioksan, furfural, heksametylenotriamina, acetale uwalniające formaldehyd podczas ogrzewania i benzaldehyd.
„Żywica fenolowa” oznacza ogólnie produkt reakcji związku fenolowego ze związkiem aldehydowym.
Monomerem butadienowym stosowanym do wytwarzania lateksu polimeru butadienowego według wynalazku jest 2,3-dichloro-1,3-butadien, który, jak stwierdzono, jest szczególnie korzystnym monomerem z uwagi na to, że polimer zawierający w większości jednostki pochodzące od 2,3-dichloro-1,3-butadienu jest bardzo korzystny w zastosowaniach klejowych dzięki doskonałym właściwościom adhezyjnym i właściwościom barierowym polimerów na podstawie 2,3-dichloro-1,3-butadienu. Jak opisano powyżej, w niniejszym wynalazku polimer butadienowy zawiera co najmniej 60% wagowych, korzystnie co najmniej 70% wagowych jednostek pochodzących od 2,3-dichloro-1,3-butadienu.
Monomer butadienowy można poddawać kopolimeryzacji z innymi monomerami. Jako takie kopolimeryzowal ne monomery stosuje się α-halogenoakrylonitryle, jak α-bromoakrylonitryl i α-chloroakrylonitryl.
Kopolimeryzowalne monomery można stosować w ilości od 0,1% wagowego do 30% wagowych, w przeliczeniu na całkowity ciężar monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego.
Lateks polimeru butadienowego można wytwarzać znanymi sposobami polimeryzacji emulsyjnej, która obejmuje polimeryzację monomeru butadienowego (i komonomeru, o ile jest on obecny) w obecności wody i kwasu styrenosulfonowego, styrenosulfonianu, poli(kwasu styrenosulfonowego) lub poli(styrenosulfonianu) jako stabilizatora. Taki poli(kwas styrenosulfonowy) jest dostępny w handlu z firm Monomer-Polymer i Dajac Laboratories, Inc. Sulfoniany mogą być solami dowolnych grup kationowych, takich jak sód, potas lub czwartorzędowa grupa amoniowa. Korzystnym styrenosulfonianem jest styrenosulfonian sodu. Polimerem typu poli(styrenosulfonianów) jest homopolimer, poli(syrenosulfonian) i kopolimery poli(styrenosulfonianu), na przykład kopolimery z bezwodnikiem kwasu maleinowego. Sole sodowe poli(styrenosulfonianu) są szczególnie korzystne i dostępne w handlu z firmy National Starch pod nazwą handlową Versa TL. Poli(styrenosulfoniany) mogą mieć wagowo średni ciężar cząsteczkowy od 5 x 104 do 1,5 x 106, przy czym korzystnie od 1,5 x 105 do 2,5 x 105. W przypadku poli(styrenosulfonianu) lub poli(kwasu styrenosulfonowego) należy przyjąć, że polimeryzacja emulsyjna zachodzi w obecności uprzednio wytworzonego polimeru. Innymi słowy, monomer butadienowy kontaktowany jest z uprzednio wytworzonym poli(styrenosulfonianem) lub z poli(kwasem styrenosulfonowym). Stabilizator jest korzystnie obecny w ilości od 0,1 części wagowej do 10 części wagowych, korzystniej od 1 części wagowej do 5 części wagowych, w przeliczeniu na 100 części wagowych wszystkich monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego.
W polimeryzacji emulsyjnej podczas wytwarzania lateksu można stosować inne ewentualne składniki. Można na przykład dla ułatwienia powstawania lateksu stosować zwykłe anionowe i/lub niejonowe środki powierzchniowo czynne. Typowe anionowe środki powierzchniowo czynne obejmują karboksylany, jak mydła kwasów tłuszczowych (z kwasu laurynowego, stearynowego i oleinowego); acylowe pochodne sarkozyny, jak metyloglicyna; siarczany, jak laurylosiarczan sodu; sulfonowane naturalne oleje i estry, jak olej turecki; siarczany alkiloarylowe polieterów; alkilosiarczany metali alkalicznych; sole etoksylowanych kwasów arylosulfonowych; sulfoniany polieterów alkilowo-arylowych; naftalenosulfoniany izopropylu, sulfobursztyniany; estry fosforanowe, jak częściowe estry krótkołańcuchowych alkoholi tłuszczowych z kompleksowymi fosforanami; i estry ortofosforanowe polietoksylowanych alkoholi tłuszczowych. Typowymi niejonowymi środkami powierzchniowo czynnymi są pochodne etoksylowane (pochodne tlenku etylenu), jak etoksylowane pochodne alkiloarylowe; alkohole jednoi wielowodorotlenowe; kopolimery blokowe tlenku etylenu z tlenkiem propylenu; estry, jak monostearynian glicerolu; produkty dehydratacji sorbitanu, jak monostearynian sorbitanu i polioksyetylowany monolaurynian sorbitanu; aminy; kwas laurynowy; i halogenek izopropenylu. Konwencjonalny środek powierzchniowo czynny, o ile jest stosowany, jest użyty w ilości od 0,01 części wagowej do 5 części wagowych, korzystnie od 0,1 części wagowej do 2 części wagowych, w przeliczeniu na 100 części wagowych wszystkich monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego.
PL 197 506 B1
W przypadku homopolimerów dichlorobutadienu stosuje się przede wszystkim anionowe środki powierzchniowo czynne. Takimi anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi są między innymi alkilosulfoniany lub alkiloarylosulfoniany (dostępne w handlu z firmy Stepan pod nazwą handlową POLYSTEP) i kwasy sulfonowe lub sole alkilowanego tlenku difenylu (na przykład disulfonian didodecylowego tlenku difenylenu lub disulfonian diheksylowego tlenku difenylu, dostępne w handlu z firmy Dow Chemical Co. pod nazwą handlową DOWFAX).
Podczas polimeryzacji emulsyjnej można stosować także środki przenoszenia łańcucha w celu kontrolowania ciężaru cząsteczkowego polimeru butadienowego i modyfikowania właściwości fizycznych otrzymywanego polimeru, w znany ze stanu techniki sposób. Można stosować dowolne typowe zawierające siarkę organiczną środki przenoszenia łańcucha, jak alkilomerkaptany lub disiarczki dialkiloksantogenu.
Lateks wytwarza się przez polimeryzację emulsyjną odpowiednich monomerów w obecności styrenosulfonianu jako stabilizatora i innych ewentualnych składników. W szczególności wytwarza się wodną emulgującą mieszaninę zawierającą wodę i styrenosulfonian, do której wprowadza się odpowiednie monomery. Mieszanina emulgująca zawiera korzystnie od 40% wagowych do 80% wagowych, korzystniej od 50% wagowych do 70% wagowych wody.
Polimeryzację emulsyjną inicjuje się zwykle inicjatorem wolnorodnikowym. Jako inicjatory wolnorodnikowe można wymienić przykładowo znane układy redoks, układy nadtlenkowe, pochodne azowe i układy wodoronadtlenkowe. Korzystne jest stosowanie układu redoks, a przykładami są następujące układy: peroksodisiarczan (VI) amonu/disiarczan (IV) sodu, siarczan żelaza (III)/kwas askorbinowy/wodoronadtlenek i tributyloboran/wodoronadtlenek, przy czym najkorzystniejszy jest układ peroksodisiarczan (VI) amonu/disiarczan (IV) sodu.
Polimeryzację emulsyjną przeprowadza się zwykle w temperaturze od 10°C do 90°C, korzystnie od 40°C do 60°C. Konwersja monomeru jest zwykle w zakresie od 70% do 100%, korzystnie od 80% do 100%. Lateksy zawierają korzystnie od 10% wagowych do 70% wagowych, korzystniej od 30% wagowych do 60% wagowych substancji stałych; w temperaturze 25°C mają lepkość od 50 cPs do 10 000 cPs (od 0,05 kg/m-s do 10 kg/m-s) i mają cząstki o wymiarach od 60 nm do 300 nm.
Lateksy według niniejszego wynalazku wykazują zarówno lepszą trwałość mechaniczną jak i trwałość elektrolityczną. Trwałość mechaniczna oznacza, że lateks nie ulega nieodwracalnie rozdzieleniu faz lub że nie tworzy nieodwracalnie osadu lub koagulatu w ciągu długiego czasu. Uważa się, że lateksy według wynalazku powinny pozostawać trwałe mechanicznie (czyli wykazywać stabilność mieć okres przechowywania) przez co najmniej 12 miesięcy. Trwałość elektrolityczna oznacza, że lateksy są bardzo odporne na zmiany siły jonowej. Właściwość ta jest ważna, gdy lateksy są komponowane z innymi składnikami jonowymi, zwłaszcza solami, w celu wytworzenia kompozycji wieloskładnikowej, takiej jak kompozycja klejowa.
Jak wspomniano powyżej, kompozycja, która zawiera lateks butadienowy stabilizowany styrenosulfonian i żywicę fenolową, jest przydatna zwłaszcza do łączenia powierzchni elastomerowych z powierzchniami metali. Żywicą fenolową może być dowolny typ wodnej żywicy, która jest mieszalna z lateksem butadienowym stabilizowanym styrenosulfonianem. Jako przykłady żywic fenolowych można wymienić rozpuszczalne w wodzie żywice fenolowe i dyspersje wodne żywicy fenolowej. Żywice fenolowe są dobrze znanymi materiałami i może to być nowolak, rezol lub ich mieszanina.
Fenolowym rezolem jest dyspergowalny lub rozpuszczalny w wodzie, utwardzalny produkt kondensacji związku aldehydowego ze związkiem fenolowym. Rezole są znane i są zwykle otrzymywane w wyniku reakcji związku fenolowego z nadmiarem związku aldehydowego w obecności zasadowego katalizatora. Jako przykłady wodnych żywic fenolowych można wymienić stabilizowane poli(alkoholem winylowym) wodne dyspersje rezolowe; wodną dyspersję termoutwardzalnej hydrofilowej żywicy fenolowej, hydrofobowej eteryfikowanej żywicy z bisfenolu A i koloidu ochronnego, jak opisana w opisie patentowym USA nr 5,548,015 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik); rozpuszczalne w wodzie sulfonowane żywice fenolowe; wodne żywice nowolakowe, jak opisano w opisie patentowym USA nr 4,167,500 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik); wodne roztwory małocząsteczkowego kondensatu żywic fenolowych; wodne roztwory żywic fenolowych zawierające stężony silny kwas; wodne emulsje żywic fenolowych, które zawierają poliakryloamid, jak opisane w opisie patentowym USA nr 4,131,582 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik); i wodne dyspersje żywicy nowolakowej, jak opisane w opisie patentowym USA nr 4,788,236 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik).
PL 197 506 B1
Korzystnym rezolem fenolowym jest stabilizowana poli(alkoholem winylowym) wodna dyspersja rezolu. Tę dyspersję wytwarza się sposobem, który obejmuje mieszanie uprzednio wytworzonej, stałej, zasadniczo nierozpuszczalnej w wodzie fenolowej żywicy rezolowej z wodą, organicznym rozpuszczalnikiem sprzęgającym i z poli(alkoholem winylowym), w temperaturze i w ciągu czasu wystarczającego do wytworzenia wodnej dyspersji fenolowej żywicy rezolowej. Takie wodne dyspersje rezolowe stabilizowane poli(alkoholem winylowym) są szczegółowo opisane w opisie patentowym USA nr 4,124,554, który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik; są one dostępne w handlu z firmy Georgia Pacffic Co^oraton pod nazwami handlowymi UCAR® BKUA-2370 i UCAR® BKUA-2392. Według opisu patentowego USA nr 4,124,554 nierozpuszczalny w wodzie rezol wytwarza się w reakcji formaldehydu z bisfenolem A w stosunku od 2 moli do 3,75 moli formaldehydu na 1 mol bisfenolu A, w obecności katalitycznej ilości katalizatora kondensacji w postaci tlenku lub wodorotlenku metalu alkalicznego lub baru, przy czym reakcję przeprowadza się w podwyższonej temperaturze. Następnie produkt kondensacji zobojętnia się do pH od 3 do 8. Najkorzystniejszymi rozpuszczalnikami sprzęgającymi są alkohole, etery glikoli, etery, estry i ketony. Konkretne przykłady użytecznych rozpuszczalników sprzęgających obejmują etanol, n-propanol, izopropanol, monobutylowy eter glikolu etylenowego, monoizobutylowy eter glikolu etylenowego, octan monoetylowego eteru glikolu etylenowego, monobutylowy eter glikolu dietylenowego, octan monoetylowego eteru glikolu dietylenowego, eter monopropylowy glikolu propylenowego, metoksyaceton i tym podobne. Poli(alkohol winylowy) wytwarza się zwykle przez hydrolizę poli(octanu winylu). Najkorzystniejsze polimery poli(alkoholu winylowego) są zhydrolizowane w stopniu od 85% do 91% i mają takie ciężary cząsteczkowe, że 4% wodny roztwór polialkoholu winylowego) w temperaturze 25°C ma lepkość od 4 do 25 cPs (0,004 do 0,025 kg/m-s).
Ilość żywicy fenolowej może się zmieniać w szerokim zakresie w zależności od danego zastosowania kompozycji. Ogólnie żywica fenolowa może być obecna w ilości od 5% wagowych do 90% wagowych, korzystnie od 50% wagowych do 75% wagowych, w przeliczeniu na całkowitą ilość lateksu butadienowego i żywicy fenolowej.
Przy zastosowaniu lateksów polimeru butadienowego według niniejszego wynalazku do łączenia powierzchni polimerowej z powierzchnią metali może być korzystne użycie innych dodatków poprawiających adhezję. Takim dodatkiem jest aromatyczny związek nitrozowy. Aromatycznymi związkami nitrozowymi mogą być dowolne węglowodory aromatyczne, jak benzeny, naftaleny, antraceny, bifenyle i tym podobne, zawierające co najmniej 2 grupy nitrozowe związane bezpośrednio z niesąsiednimi atomami węgla w pierścieniu. Takie aromatyczne związki nitrozowe opisano na przykład w opisach patentowych USA nr 3,258,388, USA nr 4,119,587 i USA nr 5,496,884.
W szczególności takie związki nitrozowe opisano jako aromatyczne związki zawierające od 1 do 3 pierścieni aromatycznych, włącznie ze skondensowanymi pierścieniami aromatycznymi, zawierające od 2 do 6 grup nitrozowych związanych bezpośrednio z niesąsiednimi atomami węgla w pierścieniu. Korzystnymi związkami nitrozowymi są dinitrozowe związki aromatyczne, zwłaszcza dinitrozobenzeny i dinitrozonaftaleny, takie jak meta- lub para-dinitrozobenzeny i meta- lub para-dinitrozonaftaleny. Pierścieniowe atomy wodoru w pierścieniu aromatycznym mogą być zastąpione przez grupy alkilowe, alkoksylowe, cykloalkilowe, arylowe, aryloalkilowe, alkiloarylowe, aryloaminowe, arylonitrozowe, aminowe, halogenowe i podobne grupy. Tak więc, gdy w niniejszym opisie jest mowa o „aromatycznym związku nitrozowym”, dotyczy to zarówno podstawionych jak i niepodstawionych związków nitrozowych.
Szczególnie korzystne są związki nitrozowe o wzorze (R)m-Ar-(NO)2 w którym Ar jest wybrany z grupy obejmującej grupę fenylenową i naftalenową; R oznacza jednowartościowy rodnik organiczny wybrany z grupy obejmującej rodniki alkilowe, cykloalkilowe, arylowe, aryloalkilowe, alkiloarylowe, aryloaminowe i alkoksylowe zawierające od 1 do 20 atomów węgla, grupy aminowe lub halogeny, a korzystnie oznacza grupę alkilową zawierającą od 1 do 8 atomów węgla; i m ma wartość 0, 1,2, 3 lub 4, korzystnie m oznacza 0.
Jako przykłady odpowiednich aromatycznych związków nitrozowych można wymienić: m-dinitrozobenzen, p-dinitrozobenzen, m-dinitrozonaftalen, p-dinitrozonaftalen, 2,5-dinitrozo-p-cymen, 2-metylo-1,4-dinitrozobenzen, 2-metylo-5-chloro-1,4-dinitrozobenzen, 2-fluoro-1,4-dinitrozobenzen, 2-metoksy-1,3-dinitrozobenzen, 5-chloro-1,3-dinitrozobenzen, 2-benzylo-1,4-dinitrozobenzen, 2-cykloheksylo-1,4-dinitrozobenzen, i ich mieszaniny. Szczególnie korzystne są m-dinitrozobenzen i p-dinitrozobenzen.
Prekursorem aromatycznego związku nitrozowego może być zasadniczo dowolny związek, który może być przekształcony w związek nitrozowy, zwykle przez utlenienie w podwyższonej temperaturze,
PL 197 506 B1 zwykle w zakresie 140-200°C. Najczęściej prekursorami aromatycznego związku nitrozowego są pochodne związków chinonowych. Przykłady takich związków chinonowych obejmują dioksym chinonu, dioksym dibenzochinonu, 1,2,4,5-tetrachlorobenzochinon, dioksym 2-metylo-1,4-benzochinonu, dioksym 1,4-naftochinonu, dioksym 1,2-naftochinonu i dioksym 2,6-naftochinonu.
Wodne kompozycje klejowe mogą także ewentualnie zawierać inne znane dodatki, jak tlenek metalu (na przykład tlenek cynku, tlenek ołowiu i tlenek cyrkonu), związki zawierające ołów (na przykład wielozasadowe sole ołowiowe kwasu fosforowego oraz nasyconych i nienasyconych organicznych kwasów dikarboksylowych i ich bezwodników), zmiękczacze, napełniacze, pigmenty, środki powierzchniowo czynne, dyspergatory, środki zwilżające, środki wzmacniające i tym podobne, w ilościach zwykle używanych w klejach przez fachowców. Przykłady ewentualnych składników obejmują sadzę, krzemionkę, jak zmatowioną krzemionkę koloidalną, glinokrzemian sodu i ditlenek tytanu.
W celu otrzymania kompozycji klejowej lub kompozycji powłoki gruntowej z wymaganą końcową zawartością substancji stałych stosuje się wodę, korzystnie wodę dejonizowaną, w kombinacji z lateksem butadienowym, żywicą fenolową i innymi ewentualnymi składnikami według wynalazku.
Kompozycje klejowe lub kompozycje powłoki gruntowej można wytwarzać dowolnym znanym sposobem, ale korzystnie wytwarza się je przez zmieszanie i mielenie lub wytrząsanie składników z wodą w młynie kulowym, w młynie piaskowym, w młynie z kulkami ceramicznymi, w młynie z kulkami stalowymi, w szybkobieżnym młynie i tym podobnych. Polimer butadienowy typowo wprowadza się do kompozycji w postaci lateksu, zaś żywicę fenolową wprowadza się do kompozycji w postaci dyspersji. Do tej kompozycji można wprowadzać inne składniki w dowolnej dogodnej postaci, takiej jak dyspersja, roztwór, substancja stała i tym podobne.
Kompozycję klejową lub kompozycję powłoki gruntowej można nanosić na powierzchnie lub podłoże przeznaczone do łączenia przez natrysk, zanurzenie, malowanie pędzlem, wcieranie, powlekanie wałkiem (włącznie z odwrotnym powlekaniem wałkiem) lub tym podobnie, po czym kompozycję klejową pozostawia się do wyschnięcia. Kompozycję nanosi się zwykle w ilości wystarczającej do wytworzenia suchej błony.
Kompozycję klejową lub kompozycję powłoki gruntowej można stosować do łączenia dowolnego rodzaju podłoży lub powierzchni, ale jest ona szczególnie przydatna do łączenia podłoża lub powierzchni z metali z podłożem lub powierzchnią z materiału polimerowego. Materiałem polimerowym może być dowolny elastomer wybrany spośród dowolnych kauczuków naturalnych lub oleinowych syntetycznych kauczuków, takich jak polichloropren, polibutadien, neopren, kauczuk z kopolimeru styren/butadien, kauczuk z kopolimeru akrylonitryl/butadien, kauczuk z kopolimeru etylen/propylen (EPM), kauczuk z terpolimeru etylen/propylen/dien (EPDM), kauczuk butylowy, bromowany kauczuk butylowy, alkilowany chlorosulfonowany polietylen i tym podobne. Materiałem może być także elastomer termoplastyczny, jak SANTOPRENE firmy Monsanto i ALCRYN firmy Du-Pont. Podłoże metalowe może być wybrane spośród dowolnych metali konstrukcyjnych, takich jak żelazo, stal (włącznie ze stalą nierdzewną i stalą cynkowaną elektrolitycznie), ołów, aluminium, miedź, mosiądz, brąz, metal Monela, nikiel, cynk i tym podobne. Przed łączeniem zwykle oczyszcza się powierzchnię metalu jednym ze znanych sposobów, takich jak odtłuszczanie, oczyszczanie strumieniowo-ścierne i fosfatyzacja cynkowa.
Kompozycję klejową lub kompozycję powłoki gruntowej nanosi się zwykle na powierzchnię metalu i/lub polimeru, a następnie powierzchnie podłoży styka się ze sobą w podwyższonej temperaturze i pod ciśnieniem w celu zakończenia operacji łączenia. Wybrane warunki zależą od rodzaju łączonego polimeru i od tego, czy jest on utwardzony, czy nie. W pewnych przypadkach może być korzystne uprzednie ogrzanie powierzchni metalu przed nałożeniem kompozycji klejowej dla ułatwienia wysychania kompozycji klejowej. Powleczone powierzchnie metalu i podłoża polimerowego zwykle styka się ze sobą pod ciśnieniem od 20 MPa do 175 MPa, korzystnie od 20 MPa do 50 MPa. Jeśli polimer nie jest utwardzony, to zestaw polimer-metal ogrzewa się jednocześnie do temperatury od 140°C do 200°C, korzystnie do temperatury od 150°C-170°C. Zestaw powinien pozostawać pod danym ciśnieniem i w danej temperaturze przez 3 do 60 minut, w zależności od szybkości utwardzania i od grubości podłoża polimerowego. Jeśli polimer jest już utwardzony, to temperatura łączenia może być w zakresie od 90°C do powyżej 180°C przez 15 do 120 minut.
Łączenie można przeprowadzać przez nanoszenie podłoża polimerowego w postaci półstopionego materiału na powierzchnię metalu, jak na przykład w procesie formowania wtryskowego. Łączenie można także przeprowadzać sposobami prasowania tłocznego, prasowania przetłocznego lub wulkanizacji ciśnieniowej. Po zakończeniu łączenia wiązanie jest całkowicie zwulkanizowane i gotowe do użycia w końcowym zastosowaniu.
PL 197 506 B1
Wynalazek opisano bardziej dokładnie w następujących nieograniczających przykładach.
Trwałość mechaniczną podanych w przykładach lateksów mierzono przez przesączenie 50,0 g pbki tateteu przez sto o oczkach 325 mesh (4,5-W-5 m) do tarowanej eńenmejerto o pojemnośd 125 ml· Wagę przesączu zapisywano jako „wagę początkową”. Przesącz przeniesiono do kubka mieszarki Waringa i mieszarkę uruchomiono na 60 sekund z dużą szybkością. Zawartość kubka mieszarki przesączono przez sito o oczkach 325 mesh (4,5-10-5 m) do drugiej tarowanej erlenmejerki o pojemności 125 ml. Wagę przesączu zapisywano jako „wagę końcową”. Trwałość mechaniczną obliczono jako trwałość mechaniczna (%) = (waga końcowa (g) x 100)/waga początkowa (g).
Trwałość elektrolityczną podanych w przykładach lateksów mierzono przez przygotowanie jako titranta 0,025 molowego roztworu chlorku wapnia. 5,00 g próbki lateksu odważano do erlenmejerki o pojemności 50 ml i rozcieńczano za pomocą 5,00 ml wody. Do kolby wprowadzono pręt mieszadła magnetycznego. Próbkę miareczkowano kroplowo do skoagulowania próbki roztworem chlorku wapnia. Wymaganą ilość mmoli chlorku wapnia obliczono w następujący sposób:
trwałość elektrolityczna (mmol CaCh) = objętość titranta (ml) x stężenie titranta (mol)
Zwykle miareczkowano trzykrotnie i podawano średni wynik. Próbki, które wymagały więcej niż 25 ml titranta, uważano za całkowicie trwałe i określano jako „próbki > 1,25 mmoli CaCh”.
P r z y k ł a d 1
Reaktor był wyposażony w mieszadło mechaniczne, termoparę, doprowadzenie azotu, rurkę do wprowadzania monomeru i chłodnicę zwrotną. Do reaktora wprowadzono 0,220 g (0,10 pphm) DOWFAX 2A1, 13,42 g (4,00 pphm) poli(styrenosulfonianu) (VERSA TL-130), 0,2002 g octanu sodu i 135,66 g wody. Wnętrze reaktora ogrzano do temperatury 45°C i utrzymywano w tej temperaturze w ciągu całego postępowania. Do reaktora wprowadzono 5,01 g monomeru dichlorobutadienu i pozostawiono do ustabilizowania się temperatury. Do reaktora wprowadzono roztwór inicjatora zawierający 0,1007 g (0,100 pphm) peroksodisiarczanu (VI) sodu rozpuszczonego w 5,05 g wody i rozpoczęto wprowadzanie monomeru, tj. 95,03 g dichlorobutadienu. Zasilanie reaktora trwało około 3 h, a następnie kontynuowano ogrzewanie przez 1 h. Produktem był lateks zawierający 39,21% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 90,24% i trwałość elektrolityczną >1,25 mmoli CaCh.
P r z y k ł a d 2
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz VERSA TL-130 zastąpiono przez VERSA TL-4 i nie użyto DOWFAX 2A1. Otrzymano lateks zawierający 35,3% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 91,7% i trwałość elektrolityczną 0,504.
P r z y k ł a d 3
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz VERSA TL-130 zastąpiono przez VERSA TL-501 i nie użyto DOWFAX 2A1. Otrzymano lateks zawierający 35,3% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 78,1% i trwałość elektrolityczną >1,25.
P r z y k ł a d 4
Reaktor był wyposażony w mieszadło mechaniczne, termoparę, doprowadzenie azotu, rurkę do wprowadzania monomeru przez pompowanie, rurkę do wprowadzania inicjatora przez pompowanie i chłodnicę zwrotną. Do reaktora wprowadzono 26,67 g poli(styrenosulfonianu) (VERSA TL-130), 3,556 g DOWFAX 2A1 i 491,27 g wody. Do reaktora wprowadzono następnie 2 krople roztworu chlorku żelazowego i 0,08 g tioglikolanu 2-'etyloheksylu. Wnętrze reaktora ogrzano do temperatury 45°C i utrzymywano w tej temperaturze w ciągu całego postępowania. Do reaktora wprowadzono 14,0 g monomeru dichlorobutadienu i pozostawiono do ustabilizowania się temperatury. Do reaktora wprowadzono roztwór inicjatora zawierający 0,878 g disiarczanu (IV) sodu rozpuszczonego w 10,0 g wody i 10,0 g roztworu powstałego przez rozpuszczenie 0,958 g peroksodisiarczanu (VI) amonu w 50,0 g wody i uruchomiono pompę do wprowadzania monomeru oraz pompę do wprowadzania inicjatora. Wprowadzono monomer, tj. dichlorobutadien, w ilości 386,0 g i pozostały inicjator, tj. nadsiarczan amonu, w ilości 40,0 g roztworu. Zasilanie reaktora trwało 135 minut, a następnie kontynuowano ogrzewanie przez 30 minut. Otrzymano biały lateks zawierający 34,5% stałej substancji.
P r z y k ł a d 5
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz DOWFAX 2A1 zastąpiono przez POLYSTEP A18. Otrzymano biały lateks zawierający 40,3% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 84,6%.
PL 197 506 B1
P r z y k ł a d 6
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz DOWFAX 2A1 zastąpiono przez POLYSTEP A4. Otrzymano biały lateks zawierający 38,4% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 92,6%.

Claims (10)

1. Wodny lateks polimeru butadienowego wytwarzany przez homopolimeryzację emulsyjną 2,3-dichloro-1,3-butadienu albo kopolimeryzację co najmniej 60% wagowych 2,3-dichloro-1,3-butadienu z co najmniej jednym komonomerem wybranym z grupy obejmującej α-halogenoakrylonitryle, w obecności stabilizatora wybranego z grupy obejmującej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styrenosulfonian), przy czym procenty wagowe są podane w przeliczeniu na całkowity ciężar (ko)monomerów użytych do wytwarzania polimeru butadienowego.
2. Wodny lateks według zastrz. 1 wytwarzany przez polimeryzację emulsyjną przeprowadzoną w obecności anionowego środka powierzchniowo czynnego.
3. Wodny lateks według zastrz. 1, znamienny tym, że stabilizatorem jest poli(styrenosulfonian).
4. Wodny lateks według zastrz. 1, znamienny tym, że komonomerem jest α-halogenoakrylonitryl.
5. Sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego, znamienny tym, że przeprowadza się homopolimeryzację emulsyjną 2,3-dichloro-1,3-butadienu lub kopolimeryzację co najmniej 60% wagowych 2,3-dichloro-1,3-butadienu z co najmniej jednym komonomerem wybranym z grupy obejmującej α-halogenoakrylonitryle, w obecności stabilizatora wybranego spośród kwasu styrenosulfonowego, styrenosulfonianu, poli(kwasu styrenosulfonowego) i poli(styrenosulfonianu), przy czym procenty wagowe są podane w przeliczeniu na całkowity ciężar (ko)monomerów użytych do wytwarzania polimeru butadienowego.
6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że jako stabilizator stosuje się poli(styrenosulfonian).
7. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że jako komonomer stosuje się α-halogenoakrylonitryl.
8. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że polimeryzację emulsyjną przeprowadza się w obecności anionowego środka powierzchniowo czynnego.
9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że anionowy środek powierzchniowo czynny wybiera się z grupy obejmującej alkilosulfonian i alkiloarylosulfonian.
10. Sposób według zastrz. 9, tym, że jako anionowy środek powie ^οήηίοννο czynny stosuje się kwas sulfonowy lub sól alkilowanego tlenku difenylu.
PL342401A 1998-01-27 1999-01-22 Wodny lateks polimeru butadienowego i sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego PL197506B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US7278398P 1998-01-27 1998-01-27
PCT/US1999/001304 WO1999037697A1 (en) 1998-01-27 1999-01-22 Butadiene polymer latex

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL342401A1 PL342401A1 (en) 2001-06-04
PL197506B1 true PL197506B1 (pl) 2008-04-30

Family

ID=22109731

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL383005A PL201757B1 (pl) 1998-01-27 1999-01-22 Wodna kompozycja lateksu polimeru i sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru
PL342401A PL197506B1 (pl) 1998-01-27 1999-01-22 Wodny lateks polimeru butadienowego i sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL383005A PL201757B1 (pl) 1998-01-27 1999-01-22 Wodna kompozycja lateksu polimeru i sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru

Country Status (14)

Country Link
US (4) US6399702B1 (pl)
EP (1) EP1049729B1 (pl)
JP (1) JP2002501095A (pl)
AT (1) ATE266684T1 (pl)
AU (1) AU746152B2 (pl)
BR (1) BR9907297A (pl)
CA (1) CA2318752C (pl)
DE (1) DE69917216T2 (pl)
ES (1) ES2221355T3 (pl)
HU (1) HUP0100262A2 (pl)
PL (2) PL201757B1 (pl)
RU (1) RU2226197C2 (pl)
SK (1) SK286097B6 (pl)
WO (1) WO1999037697A1 (pl)

Families Citing this family (16)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU651567B2 (en) * 1990-01-29 1994-07-28 Nippon Shokubai Kagaku Kogyo Co. Ltd. Oil-absorbent polymer and use therefor
EP1144535B1 (en) * 1999-01-22 2004-11-03 Lord Corporation Autodepositable adhesive
US20040033374A1 (en) * 2002-08-16 2004-02-19 Mowrey Douglas H. Phenolic adhesives for bonding peroxide-cured elastomers
DE10162771A1 (de) * 2001-12-20 2003-07-10 Solutia Germany Gmbh & Co Kg Verwendung von plastifizierten Novolaken als Zusatz zu Kautschukmischungen
JP2005113128A (ja) * 2003-09-16 2005-04-28 Jsr Corp 粘着剤組成物とその製造方法および粘着性物品
US20070200005A1 (en) * 2006-02-24 2007-08-30 Corbett Bradford G Jr Ozone and Chemical Resistant Coating for Railway Line Elastomeric Components
US20070244247A1 (en) * 2006-04-13 2007-10-18 Mowrey Douglas H Aqueous adhesive for rubber to metal bonding
US20070243372A1 (en) * 2006-04-13 2007-10-18 Mowrey Douglas H Aqueous adhesive
JP4929807B2 (ja) * 2006-04-13 2012-05-09 Nok株式会社 加硫接着剤組成物
CA2609169C (en) * 2006-11-15 2011-01-18 Rohm And Haas Company Adhesives for elastomers
US9328270B2 (en) * 2006-11-15 2016-05-03 Rohm And Haas Company Waterborne adhesives for elastomers
WO2008147955A1 (en) * 2007-05-24 2008-12-04 Lord Corporation Powder adhesives for bonding elastomers
ITTO20070874A1 (it) * 2007-12-03 2009-06-04 Bridgestone Corp Mescola adesiva a base acquosa per la produzione di pneumatici
WO2010054287A1 (en) * 2008-11-07 2010-05-14 Lord Corporation Powdered primer for rubber to metal bonding
WO2012113068A1 (en) * 2011-02-23 2012-08-30 Queen's University At Kingston Emulsions of free-radical curable elastomers
KR102081764B1 (ko) 2016-09-01 2020-02-26 주식회사 엘지화학 딥 성형용 라텍스 조성물 및 이로부터 제조된 성형품

Family Cites Families (24)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US2459739A (en) 1944-04-01 1949-01-18 Firestone Tire & Rubber Co Elastomeric copolymer mixed with phenol-aldehyde resin
US3890261A (en) 1972-11-09 1975-06-17 Petro Tex Chem Corp High solids chloroprene polymer latex
JPS5118785A (en) 1974-08-06 1976-02-14 Toyo Soda Mfg Co Ltd Kuroropurenno nyukajugoho
JPS5153590A (en) 1974-11-06 1976-05-12 Toyo Soda Mfg Co Ltd Kuroropurenno jugoho
US4530987A (en) 1980-01-31 1985-07-23 Exxon Research And Engineering Co. Sulfonated copolymers and process for forming the sulfonated copolymers
ZA814092B (en) 1980-06-27 1982-06-30 Lord Corp Aqueous organic compositions
US4400229A (en) 1980-12-13 1983-08-23 Ciba-Geigy Corporation Process for the preparation of phenolic resin-containing dispersions and their use as adhesives
JPS58219206A (ja) 1982-06-16 1983-12-20 Toyo Soda Mfg Co Ltd クロロプレンゴムの製造法
US4500692A (en) 1982-09-13 1985-02-19 Atlantic Richfield Company Process for bead size control in vinyl aromatic suspension polymerization using sodium polystyrenesulphonate
US4483962A (en) * 1983-07-22 1984-11-20 Lord Corporation Aqueous adhesive systems
JPH0725973B2 (ja) * 1984-04-28 1995-03-22 三菱レイヨン株式会社 耐衝撃性熱可塑性樹脂組成物
US4978409A (en) 1988-07-06 1990-12-18 Bando Chemical Industries, Ltd. Method of bonding fibers to hydrogenated nitrile rubber
DE68907142T2 (de) 1988-07-07 1993-12-23 Sumitomo Dow Ltd Klebemischung.
US5051461A (en) 1988-12-21 1991-09-24 Exxon Research And Engineering Company Novel pressure sensitive adhesives from diene-ethoxylated amine styrene sulfonate
US5066694A (en) 1988-12-21 1991-11-19 Exxon Research And Engineering Company Novel pressure sensitive adhesive compositions (C-2511)
US5268404A (en) 1989-12-04 1993-12-07 Lord Corporation One-coat rubber-to-metal bonding adhesive
JPH03203901A (ja) * 1989-12-29 1991-09-05 Lion Corp 乳化重合用分散剤
US5162156A (en) 1990-09-21 1992-11-10 Lord Corporation Phenolic resin adhesion promoters and adhesive compositions, and bonding method employing same
JP3030467B2 (ja) 1990-11-28 2000-04-10 バンドー化学株式会社 水素化ニトリルゴム配合物と繊維との接着方法
US5200459A (en) 1991-05-31 1993-04-06 Lord Corporation Stable butadiene heteropolymer latices
US5300555A (en) 1991-05-31 1994-04-05 Lord Corporation Stable butadiene homopolymers latices
US5281638A (en) 1991-12-10 1994-01-25 Lord Corporation Aqueous adhesives based on chlorosulfonated polyethylene
US5200455A (en) 1992-01-30 1993-04-06 Lord Corporation Aqueous adhesive compositions containing stabilized phenolic resins
US5496884A (en) 1993-11-12 1996-03-05 Lord Corporation Aqueous adhesive for bonding elastomers

Also Published As

Publication number Publication date
ATE266684T1 (de) 2004-05-15
US20040176533A1 (en) 2004-09-09
CA2318752A1 (en) 1999-07-29
RU2226197C2 (ru) 2004-03-27
PL342401A1 (en) 2001-06-04
AU746152B2 (en) 2002-04-18
JP2002501095A (ja) 2002-01-15
HUP0100262A2 (hu) 2001-05-28
PL201757B1 (pl) 2009-05-29
CA2318752C (en) 2009-09-15
SK10282000A3 (sk) 2000-12-11
DE69917216D1 (de) 2004-06-17
WO1999037697A1 (en) 1999-07-29
US6399702B1 (en) 2002-06-04
EP1049729B1 (en) 2004-05-12
SK286097B6 (sk) 2008-03-05
BR9907297A (pt) 2000-10-24
ES2221355T3 (es) 2004-12-16
US7820747B2 (en) 2010-10-26
US20020099132A1 (en) 2002-07-25
US20080045644A1 (en) 2008-02-21
EP1049729A1 (en) 2000-11-08
AU2332799A (en) 1999-08-09
US6723778B2 (en) 2004-04-20
DE69917216T2 (de) 2005-05-04

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US7820747B2 (en) Method for preparing adhesives from stable butadiene polymer latexes
CA2174417C (en) Aqueous adhesive for bonding elastomers
JP3150975B2 (ja) 安定化フェノール樹脂含有の水性接着剤組成物
EP1049742B1 (en) Aqueous primer or coating
US6383307B1 (en) Aqueous metal treatment composition
US5200459A (en) Stable butadiene heteropolymer latices
US5300555A (en) Stable butadiene homopolymers latices
JP4435677B2 (ja) 水性金属処理組成物
EP1144535B1 (en) Autodepositable adhesive
US20070243372A1 (en) Aqueous adhesive
EP0516360B1 (en) Stable butadiene polymer latices
US20070244247A1 (en) Aqueous adhesive for rubber to metal bonding
CZ20002566A3 (cs) Butadienový poíymerní latex

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120122