PL201757B1 - Wodna kompozycja lateksu polimeru i sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru - Google Patents

Wodna kompozycja lateksu polimeru i sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru

Info

Publication number
PL201757B1
PL201757B1 PL383005A PL38300599A PL201757B1 PL 201757 B1 PL201757 B1 PL 201757B1 PL 383005 A PL383005 A PL 383005A PL 38300599 A PL38300599 A PL 38300599A PL 201757 B1 PL201757 B1 PL 201757B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
butadiene
aqueous
poly
monomer
polymer latex
Prior art date
Application number
PL383005A
Other languages
English (en)
Inventor
Helmut Kucera
Thomas Rizzo
Original Assignee
Lord Corp
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Lord Corp filed Critical Lord Corp
Publication of PL201757B1 publication Critical patent/PL201757B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C09DYES; PAINTS; POLISHES; NATURAL RESINS; ADHESIVES; COMPOSITIONS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; APPLICATIONS OF MATERIALS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • C09JADHESIVES; NON-MECHANICAL ASPECTS OF ADHESIVE PROCESSES IN GENERAL; ADHESIVE PROCESSES NOT PROVIDED FOR ELSEWHERE; USE OF MATERIALS AS ADHESIVES
    • C09J121/00Adhesives based on unspecified rubbers
    • C09J121/02Latex
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F36/00Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds
    • C08F36/02Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds
    • C08F36/04Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated
    • C08F36/14Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated containing elements other than carbon and hydrogen
    • C08F36/16Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated containing elements other than carbon and hydrogen containing halogen
    • C08F36/18Homopolymers and copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, at least one having two or more carbon-to-carbon double bonds the radical having only two carbon-to-carbon double bonds conjugated containing elements other than carbon and hydrogen containing halogen containing chlorine
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08KUse of inorganic or non-macromolecular organic substances as compounding ingredients
    • C08K5/00Use of organic ingredients
    • C08K5/16Nitrogen-containing compounds
    • C08K5/29Compounds containing one or more carbon-to-nitrogen double bonds
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08LCOMPOSITIONS OF MACROMOLECULAR COMPOUNDS
    • C08L19/00Compositions of rubbers not provided for in groups C08L7/00 - C08L17/00
    • C08L19/02Latex
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08LCOMPOSITIONS OF MACROMOLECULAR COMPOUNDS
    • C08L21/00Compositions of unspecified rubbers
    • C08L21/02Latex
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C09DYES; PAINTS; POLISHES; NATURAL RESINS; ADHESIVES; COMPOSITIONS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; APPLICATIONS OF MATERIALS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • C09JADHESIVES; NON-MECHANICAL ASPECTS OF ADHESIVE PROCESSES IN GENERAL; ADHESIVE PROCESSES NOT PROVIDED FOR ELSEWHERE; USE OF MATERIALS AS ADHESIVES
    • C09J111/00Adhesives based on homopolymers or copolymers of chloroprene
    • C09J111/02Latex

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Adhesives Or Adhesive Processes (AREA)
  • Compositions Of Macromolecular Compounds (AREA)
  • Addition Polymer Or Copolymer, Post-Treatments, Or Chemical Modifications (AREA)
  • Polymerisation Methods In General (AREA)

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest wodna kompozycja lateksu polimeru zawieraj aca nast epuj ace sk lad- niki: (a) wodny lateks polimeru butadienowego wytworzony przez polimeryzacj e emulsyjn a co najmniej jednego monomeru butadienowego w obecno sci stabilizatora wybranego z grupy obejmuj acej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styrenosulfonian); i b) zywic e fenolow a. Przedmiotem wynalazku jest równie z sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polime- ru, w którym wytwarza si e wodny lateks polimeru butadienowego przez polimeryzacj e emulsyjn a co najmniej jednego monomeru butadienowego w obecno sci stabilizatora wybranego z grupy obejmuj acej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styreno-sulfonian), a na- st epnie dodaje si e zywic e fenolow a. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest wodna kompozycja lateksu polimeru, zwłaszcza wodnego lateksu butadienowego, który jest mieszalny z wodną żywicą fenolową oraz sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru. Lateks butadienowy jest stosowany zwłaszcza w wodnych kompozycjach klejowych lub w kompozycjach powłok gruntowych.
Znane są różne sposoby polimeryzacji emulsyjnej butadienu w celu wytwarzania wodnego lateksu. Na przykład, według angielskiego tłumaczenia, opis DE-A nr 33 21 902 dotyczy wytwarzania kauczuku chloroprenowego w procesie wodnej polimeryzacji emulsyjnej chloroprenu, ewentualnie także z do 50% wagowymi kopolimeryzowalnego monomeru, w obecności od 0,5% wagowych do 51 wagowych pochodnej żywicznego kwasu kalafonii i 0,1 do 10% wagowego pochodnej poli(kwasu styrenosulfonowego), w przeliczeniu na całkowitą ilość monomerów. Przykładowo wymieniono kopolimery 95% wagowych chloroprenu/5% wagowych 2,3-dichlorobutadienu. Stwierdzono, że wprowadzenie poli(kwasu styrenosulfonowego) zmniejsza adhezję kauczuku chloroprenowego do metalowej formy.
Opis patentowy US 4,054,547 dotyczy kopolimeryzacji w środowisku wodnym chloroprenu i 0,5%-10% wagowych (w przeliczeniu na całkowitą ilość monomerów) co najmniej jednego kwasu styreno-sulfonowego lub jego rozpuszczalnej w wodzie pochodnej z wytworzeniem cząstek lateksu. Wspomniano o dodatku do układu etylenowo nienasyconego komonomeru. Jako ewentualny komonomer wskazano 2,3-dichlorobutadien.
Opis patentowy US 4,400,229 dotyczy wodnej dyspersji fenolowego rezolu i termoplastycznego materiału polimerowego lub kauczuku wytworzonego przez rozpuszczenie stałego termoplastycznego materiału lub kauczuku w ciekłym fenolu; wprowadzenie niejonowego lub anionowego środka powierzchniowo czynnego i/lub koloidu ochronnego; nastawienie pH mieszaniny na wartość powyżej 7; wprowadzenie wodnego roztworu formaldehydu lub donora formaldehydu i ogrzewanie mieszaniny w celu wytworzenia fenolowego rezolu.
Opis patentowy US 4,500,692 dotyczy polimeryzacji w zawiesinie aromatycznego monomeru winylowego w obecności układu zawiesiny nieorganicznego fosforanu i soli sodowej poli(styrenosulfonianu). Wspomniano o możliwości kopolimeryzacji aromatycznego monomeru winylowego z komonomerem. Na liście możliwych komonomerów wymieniono butadien.
Opis patentowy US 5,051,461 dotyczy emulsji zobojętnionego metalem sulfonowanego kopolimeru sprzężonego dienu z etoksylowaną solą alkiloaminową styrenosulfonianu i z żywicą lepiszcza. Opis patentowy US 4,530,987 dotyczy polimeru co najmniej 80% wagowych sprzężonego dienu z mał ymi ilościami monomeru styrenosulfonianu zoboję tnionego metalem lub amin ą .
Opis patentowy US 5,162,156 dotyczy kompozycji powłoki gruntowej zawierającej (a) nowolakową żywicę fenolową i (b) halogenowaną poliolefinę. Jako możliwe halogenowane poliolefiny wymieniono polimery dichlorobutadienu.
Zgłoszenie patentowe US 08/889,294, dokonane w dniu 8 lipca 1997 roku, dotyczy wodnej kompozycji klejowej, która zawiera lateks homopolimeru halogenobutadienu, rozpuszczalną lub dyspergowalna w wodzie żywicę fenolową i związek pochodzący od imidu kwasu maleinowego. Korzystnym monomerem halogenobutadienowym jest 2,3-dichloro-1,3-butadien.
W opisach patentowych US 5,200,459; US 5,300,555 i US 5,496,884 ujawniono polimeryzację emulsyjną monomerów dichlorobutadienowych w obecności poli(alkoholu winylowego) i wspólnego rozpuszczalnika, takiego jak organiczny alkohol lub glikol. Lateks dichlorobutadienowy stabilizowany poli(alkoholem winylowym) jest produkowany przemysłowo, ale ma on szereg wad.
W szczególnoś ci zastosowanie lotnego wspólnego rozpuszczalnika organicznego czyni koniecznym usunięcie go z emulsyjnego lateksu. Jeśli nie zostanie usunięta cała ilość wspólnego rozpuszczalnika, otrzymany lateks może zawierać niedopuszczalnie dużą ilość lotnych związków organicznych (VOC). Ponadto w polimeryzacji emulsyjnej stosuje się duże stężenie środków powierzchniowo czynnych. Duże stężenie środków powierzchniowo czynnych w kompozycjach klejowych może mieć szkodliwy wpływ na właściwości użytkowe kleju (znany problem surfaktant penalty). W przypadku lateksu występują także trudności związane z jego mieszalnością podczas mieszania rozpuszczalną w wodzie żywicą fenolową lub z wodną dyspersją lub emulsją żywicy fenolowej. Bardzo korzystne byłoby wytwarzanie lateksu butadienowego bez wymienionych wad.
Wodna kompozycja lateksu polimeru według wynalazku zawiera następujące składniki:
PL 201 757 B1 (a) wodny lateks polimeru butadienowego wytworzony przez polimeryzację emulsyjną co najmniej jednego monomeru butadienowego w obecności stabilizatora wybranego z grupy obejmującej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styrenosulfonian); i b) żywicę fenolową.
Trwały wodny lateks polimeru butadienowego, stanowiący składnik kompozycji według wynalazku, zawiera mniejszą ilość środków powierzchniowo czynnych niż lateksy butadienowe stabilizowane poli(alkoholem winylowym) i wykazuje doskonałą mieszalność z innymi wodnymi składnikami, takimi jak lateksy, dyspersje lub roztwory. Ważną zaletą lateksu polimeru butadienowego jest mieszalność z żywicami fenolowymi. Polimer butadienowy polimeryzuje się w emulsji z wytworzeniem lateksu, w obecności kwasu styrenosulfonowego, styrenosulfonianu, poli(kwasu styrenosulfonowego) lub poli(styrenosulfonianu) jako stabilizatora. Poli(styrenosulfonian) jest korzystnym stabilizatorem. Ten układ stabilizacji jest bardzo skuteczny w przypadku polimeru butadienowego uzyskanego z co najmniej 60% wagowych monomeru dichlorobutadienu, w przeliczeniu na cał kowitą ilość monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego.
Tak więc, w korzystnym wykonaniu niniejszego wynalazku wodna kompozycja lateksu polimeru zawiera a) lateks polimeru butadienowego, który wytwarza się przez polimeryzację emulsyjną co najmniej 60% wagowych monomeru dichlorobutadienowego (w przeliczeniu na całkowitą ilość monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego) w obecności kwasu styrenosulfonowego, styrenosulfonianu, poli(kwasu styrenosulfonowego) lub poli(styrenosulfonianu) jako stabilizatora i b) żywicę fenolową.
Lateks polimeru butadienowego jako składnik wodnych kompozycji, obok żywicy fenolowej, jest przeważnie stosowany w ciekłych klejach lub w powłokach gruntowych, zwłaszcza do łączenia powierzchni polimeru z powierzchnią metalu.
O ile nie stwierdzono inaczej, opis składników według nomenklatury chemicznej dotyczy składników w czasie ich wprowadzania do dowolnej mieszaniny wymienionej w opisie, ale niekoniecznie wyklucza oddziaływania chemiczne pomiędzy składnikami mieszaniny po ich zmieszaniu.
Poniżej podano definicje pewnych terminów stosowanych w tym dokumencie.
Polimer butadienowy oznacza polimer wytworzony z samych monomerów butadienowych albo z mieszaniny monomerów butadienowych z innymi komonomerami, które dokł adnie opisano poniż ej. Polimer butadienowy oznacza więc homopolimer butadienu, kopolimer butadienu, terpolimer butadienu i wyższe polimery.
Związek fenolowy oznacza związek, który zawiera co najmniej jedną hydroksylową grupę funkcyjną związaną z atomem węgla w pierścieniu aromatycznym. Jako przykłady związków fenolowych można wymienić sam niepodstawiony fenol, podstawione fenole, takie jak alkilofenole i fenole wielohydroksylowe oraz aromatyczne związki wielopierścieniowe podstawione grupami hydroksylowymi. Jako przykłady alkilofenoli można wymienić metylofenol (znany także jako krezol), dimetylofenol (znany także jako ksylenol), 2-etylofenol, pentylofenol i tert-butylofenol. Wielohydroksylowy związek fenolowy oznacza związek, który zawiera więcej niż jedną grupę hydroksylową na każdym pierścieniu aromatycznym. Jako przykłady fenoli wielohydroksylowych można wymienić 1,3-benzenodiol (znany także jako rezorcyna), 1,2-benzenodiol (znany także jako pirokatechina), 1,4-benzenodio l(znany także jako hydrochinon), 1,2,3-benzenotrioi (znany także jako pirogalol), 1,3,5-benzenotriol i 4-tert-butylo1,2-benzenodiol (znany także jako tert-butylokatechina). Jako przykłady wielopierścieniowych związków aromatycznych podstawionych grupami hydroksylowymi można wymienić 4,4' izopropylidenobisfenol (znany także jako bisfenol A), 4,4'metylidenobisfenol (znany także jako bisfenol F) i naftol.
Związek aldehydowy oznacza związek o wzorze ogólnym RCHO. Jako przykłady związków aldehydowych można wymienić formaldehyd, acetaldehyd, aldehyd propionowy, aldehyd nbutylowy, aldehyd n-walerianowy, aldehyd kapronowy, aldehyd heptanowy i inne liniowe aldehydy zawierające do 8 atomów węgla, jak również związki, które rozkładają się do formaldehydu, jak paraformaldehyd, trioksan, furfural, heksametylenotriamina, acetale uwalniające formaldehyd podczas ogrzewania i benzaldehyd.
Żywica fenolowa oznacza ogólnie produkt reakcji związku fenolowego ze związkiem aldehydowym.
Monomerami butadienowymi stosowanymi do wytwarzania lateksu polimeru butadienowego może zasadniczo być dowolny monomer zawierający sprzężone wiązania nienasycone. Jako monomery można wymienić 2,3-dichloro-1,3-butadien, 1,3-butadien, 2,3-dibromo-1,3-butadienoizopren, izopren, 2,3-dimetylobutadien, chloropren, bromopren, 2,3-dibromo-1,3-butadien, 1,1,2-trichlorobutadien, cyjanopren, heksachlorobutadien i ich mieszaniny. Szczególnie korzystny jest 2,3-dichloro-1,3-bu4
PL 201 757 B1 tadien, ponieważ stwierdzono, że polimer zawierający przeważnie monomerowe jednostki 2,3-dichloro-1,3-butadienu jest bardzo korzystny w zastosowaniach klejowych dzięki doskonałym właściwościom adhezyjnym i właściwościom barierowym polimerów na podstawie 2,3-dichloro-1,3-butadienu. Jak opisano powyżej, w szczególnie korzystnej odmianie niniejszego wynalazku polimer butadienowy zawiera co najmniej 60% wagowych, korzystnie co najmniej 70% wagowych jednostek monomerowych 2,3-dichloro-1,3-butadienu.
Monomer butadienowy można poddawać kopolimeryzacji z innymi monomerami. Jako takie komonomery można wymienić α-halogeno-akrylonitryle, jak α-bromoakrylonitryl i α-chloroakrylonitryl; α, β-nienasycone kwasy karboksylowe, jak kwas akrylowy, kwas metakrylowy, kwas 2-etyloakrylowy, kwas 2-propyloakrylowy, kwas 2-butyloakrylowy i kwasy itakonowe; 2-halogenoakrylany alkilowe, jak 2-chloroakrylan etylu i 2-bromoakrylan etylu; α-bromowinyloketon; chlorek winylidenu; winylotolueny; winylonaftaleny; etery, estry i ketony winylowe, jak eter metylowo-winylowy, octan winylu i keton metylowo-winylowy; estroamidy i nitryle kwasu akrylowego i kwasu metakrylowego, jak akrylan etylu, metakrylan metylu, akrylan glicydylu, metakryloamid i akrylonitryl; i mieszaniny takich monomerów.
Komonomerami, o ile je stosowano, są korzystnie α-halogenoakrylonitryl i/lub α, β-nienasycone kwasy karboksylowe. Kopolimeryzowalne monomery można stosować w ilości od 0,1% wagowego do 30% wagowych, w przeliczeniu na całkowitą ilość monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego.
Lateks polimeru butadienowego można wytwarzać znanymi sposobami polimeryzacji emulsyjnej, która obejmuje polimeryzacje monomeru butadienowego (i komonomeru, o ile jest on obecny) w obecności wody i jako stabilizatora kwasu styrenosulfonowego, styrenosulfonianu, poli(kwasu styrenosulfonowego) lub poli(styrenosulfonianu). Taki poli(kwas styrenosulfonowy) jest dostępny w handlu z firm Monomer-Polymer i Dajac Laboratories, Inc. Sulfoniany mogą być solami dowolnych grup kationowych, takich jak sód, potas lub czwartorzędowa grupa amoniowa. Korzystnym styrenosulfonianem jest styrenosulfonian sodu. Polimerem typu poli(styrenosulfonianów) jest homopolimer, poli(styrenosulfonian), i kopolimery poli(styrenosulfonianu), na przykład kopolimery z bezwodnikiem kwasu maleinowego. Sole sodowe poli(styrenosulfonianu) są szczególnie korzystne i dostępne w handlu z firmy National Starch pod nazwą handlową Versa TL. Poli(styrenosulfoniany) mogą mieć wagowo średni ciężar cząsteczkowy od 5 x 104 do 1,5 x 106, przy czym korzystnie od 1,5 x 105 do 2,5 x 105. W przypadku poli(styrenosulfonianu) lub poli(kwasu styrenosulfonowego) należy przyjąć, że polimeryzacja emulsyjna zachodzi w obecności uprzednio wytworzonego polimeru. Innymi słowy, monomer butadienowy kontaktowany jest z uprzednio wytworzonym poli(styrenosulfonianem) lub z poli(kwasem styrenosulfonowym). Stabilizator jest korzystnie obecny w ilości od 0,1 części wagowej do 10 części wagowych, korzystniej od 1 części wagowej do 5 części wagowych, w przeliczeniu na 100 części wagowych wszystkich monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego.
W polimeryzacji emulsyjnej podczas wytwarzania lateksu można stosować inne ewentualne składniki. Można na przykład dla ułatwienia powstawania lateksu stosować zwykłe anionowe i/lub niejonowe środki powierzchniowo czynne. Typowe anionowe środki powierzchniowo czynne obejmują karboksylany, jak mydła kwasów tłuszczowych z kwasu laurynowego, stearynowego i oleinowego; acylowe pochodne sarkozyny, jak metyloglicyna; siarczany, jak laurylosiarczan sodowu; sulfonowane naturalne oleje i estry, jak olej turecki; siarczany alkiloarylowe polieterów; alkilosiarczany metali alkalicznych; sole etoksylowanych kwasów arylosulfonowych; sulfoniany polieterów alkilowoarylowych; naftalenosulfoniany izopropylu, sulfobursztyniany; estry fosforanowe, jak częściowe estry krótkołańcuchowych alkoholi tłuszczowych z kompleksowymi fosforanami; i estry ortofosforanowe polietoksylowanych alkoholi tłuszczowych. Typowymi niejonowymi środkami powierzchniowo czynnymi są pochodne etoksylowane (pochodne tlenku etylenu), jak etoksylowane pochodne alkiloarylowe; alkohole jednoi wielowodorotlenowe; kopolimery blokowe tlenku etylenu z tlenkiem propylenu; estry, jak monostearynian glicerylu; produkty dehydratacji sorbitolu, jak monostearynian sorbitanu i polietoksylowany monolaurynian sorbitoanu; aminy; kwas laurynowy; i halogenek izopropenylu. Konwencjonalny środek powierzchniowo czynny, o ile jest stosowany, jest użyty w ilości od 0,01 części wagowej do 5 części wagowych, korzystnie od 0,1 części wagowej do 2 części wagowych, w przeliczeniu na 100 części wagowych wszystkich monomerów użytych do wytworzenia polimeru butadienowego.
W przypadku homopolimerów dichlorobutadienu stosuje się przede wszystkim anionowe środki powierzchniowo czynne. Takim anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi są między innymi sulfoniany alkilowe lub sulfoniany alkiloarylowe (dostępne w handlu z firmy Stepan pod nazwą handlową POLYSTEP) i kwasy sulfonowe lub sole alkilowanego tlenku difenylu (na przykład disulfonian
PL 201 757 B1 didodecylowego tlenku difenylu lub disulfonian diheksylowego tlenku difenylu, dostępne w handlu z firmy Dow Chemical Co. pod nazwą handlową DOWFAX).
Podczas polimeryzacji emulsyjnej można stosować także środki przenoszenia łańcucha dla kontrolowania ciężaru cząsteczkowego polimeru butadienowego i modyfikowania właściwości fizycznych otrzymywanego polimeru, w znany sposób według stanu techniki. Można stosować dowolne typowe zawierające siarkę organiczną środki przenoszenia łańcucha, jak alkilomerkaptany lub disiarczki dialkiloksantogenu.
Lateks wytwarza się przez polimeryzację emulsyjną odpowiednich monomerów w obecności styrenosulfonianu jako stabilizatora i innych ewentualnych składników. W szczególności wytwarza się wodną emulgująca mieszaninę zawierającą wodę i styrenosulfonian, do której wprowadza się odpowiednie monomery. Mieszanina emulgująca zawiera korzystnie od 40% wagowych do 80 wagowych, korzystniej od 50% wagowych do 70% wagowych wody.
Polimeryzację emulsyjną inicjuje się zwykle inicjatorem wolnorodnikowym. Jako inicjatory wolnorodnikowe można wymienić przykładowo znane układy redoks, układy nadtlenkowe, pochodne azowe i układy wodoronadtlenkowe. Korzystne jest stosowanie układu redoks, a przykładami są następujące układy: peroksodisiarczan (VI) amonu /disiarczan(IV) sodu, siarczan żelaza(III)/kwas askorbinowy /wodoronadtlenek i tributyloboran/wodoronadtlenek, przy czym najkorzystniejszy jest układ peroksodisiarczan(VI) amonu/disiarczan(IV) sodu.
Polimeryzację emulsyjną wykonuje się zwykle w temperaturze od 10°C do 90°C, korzystnie od 40°C do 60°C. Konwersja monomeru jest zwykle w zakresie od 70% do 100%, korzystnie od 80% do 100%. Lateksy zawierają korzystnie od 10% wagowych do 70% wagowych, korzystniej od 30% wagowych do 60% wagowych substancji stałych; w temperaturze 25°C mają lepkość od 0,05 do 10 Pa-s 50 cPs do 10 000 cPs) i mają cząstki o wymiarach od 60 nm do 300 nm.
Lateksy stosowane zgodnie z niniejszym wynalazkiem wykazują zarówno lepszą trwałość mechaniczną jak i trwałość elektrolityczną. Trwałość mechaniczna oznacza, że lateks nie ulega nieodwracalnie rozdzieleniu faz lub że nie tworzy nieodwracalnie osadu lub koagulatu w ciągu długiego czasu. Uważa się, że lateksy te powinny pozostawać trwałe mechanicznie (czyli mieć okres przechowywania) przez co najmniej 12 miesięcy. Trwałość elektrolityczna oznacza, że lateksy są bardzo odporne na zmiany siły jonowej. Właściwość ta jest ważna, gdy lateksy są komponowane z innymi składnikami jonowymi, zwłaszcza solami, w celu wytworzenia kompozycji wieloskładnikowej, takiej jak kompozycja klejowa.
Jak wspomniano powyżej, jednym przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja, zawierająca lateks butadienowy stabilizowany styrenosulfonianem i żywicę fenolową, która jest przydatna zwłaszcza do łączenia powierzchni elastomerowych z powierzchniami metali. Żywicą fenolową może być dowolny typ wodnej żywicy, która jest mieszalna z lateksem butadienowym stabilizowanym styrenosulfonianem. Jako przykłady żywic fenolowych można wymienić rozpuszczalne w wodzie żywice fenolowe i dyspersje wodne żywicy fenolowej. Żywice fenolowe są znanymi materiałami i może te być nowolak, rezol lub ich mieszanina.
Fenolowym rezolem jest dyspergowalny lub rozpuszczalny w wodzie, utwardzalny produkt kondensacji związku aldehydowego ze związkiem fenolowym. Rezole są znane i są zwykle otrzymywane w wyniku reakcji związku fenolowego z nadmiarem związku aldehydowego w obecności zasadowego katalizatora. Jako przykłady wodnych żywic fenolowych można wymienić stabilizowane polialkoholem winylowym wodne dyspersje rezolowe; wodną dyspersję termoutwardzalnej hydrofilowej żywicy fenolowej, hydrofobowej eteryfikowanej żywicy z bisfenolu A i koloidu ochronnego, jak opisana w opisie patentowym US 5,548,015 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik); rozpuszczalne w wodzie sulfonowane żywice fenolowe; wodne żywice nowolakowe, jak opisane w opisie patentowym US 4,167,500 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik); wodne roztwory niskocząsteczkowego kondensatu żywic fenolowych; wodne roztwory żywic fenolowych zawierające stężony silny kwas; wodne emulsje żywic fenolowych, które zawierają poliakryloamid, jak opisane w opisie patentowym US 4,131,582 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik); i wodne dyspersje żywicy nowolakowej, jak opisane w opisie patentowym US 4,788,236 (który włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik).
Korzystnym rezolem fenolowym jest stabilizowana poli(alkoholem winylowym) wodna dyspersja rezolu. Tę dyspersję wytwarza się sposobem, który obejmuje mieszanie uprzednio wytworzonej, stałej, zasadniczo nierozpuszczalnej w wodzie fenolowej żywicy rezolowej z wodą, organicznym rozpuszczalnikiem sprzęgającym i z poli(alkoholem winylowym), w temperaturze i w ciągu czasu wystarczają6
PL 201 757 B1 cego do wytworzenia wodnej dyspersji fenolowej żywicy rezolowej. Takie wodne dyspersje rezolowe stabilizowane poli(alkoholem winylowym) są szczegółowo opisane w opisie patentowym US 4,124,554, który włącza się do niniejszego opisu jako nośnik; są one dostępne w handlu z firmy Georgia Pacific Corporation pod nazwami handlowymi UCARR BKUA-2370 i UCARR BKUA-2392. Według opisu patentowego US 4,124,554 nierozpuszczalny w wodzie rezol wytwarza się w reakcji formaldehydu z bisfenolem A w stosunku od 2 moli do 3,75 moli formaldehydu na 1 mol bisfenolu A w obecności katalitycznej iloś ci katalizatora kondensacji w postaci tlenku lub wodorotlenku metalu alkalicznego lub baru, przy czym reakcję wykonuje się w podwyższonej temperaturze. Następnie produkt kondensacji zobojętnia się do pH od 3 do 8. Najkorzystniejszymi rozpuszczalnikami sprzęgającymi są alkohole, etery glikoli, etery, estry i ketony. Jako przykłady korzystnych rozpuszczalników sprzęgających można wymienić etanol, n-propanol, izopropanol, monobutylowy eter glikolu etylenowego, monoizobutylowy eter glikolu etylenowego, octan monoetylowego eteru glikolu etylenowego, monobutylowy eter glikolu dietylenowego, octan monoetylowego eteru glikolu dietylenowego, eter monopropylowy glikolu propylenowego, metoksyaceton i tym podobne. Poli(alkohol winylowy) wytwarza się zwykle przez hydrolizę poli(octanu winylu). Najkorzystniejsze polimery poli(alkoholu winylowego) są zhydrolizowane w stopniu od 85% do 91% i mają takie ciężary cząsteczkowe, że 4% wodny roztwór poli(alkoholu winylowego) w temperaturze 25°C ma lepkość od 4x10-3 do 0,03 Pa-s ( 4 do 25 cPs).
Ilość żywicy fenolowej może się zmieniać w szerokim zakresie w zależności od danego zastosowania kompozycji. Ogólnie żywica fenolowa może być obecna w ilości od 5% wagowych do 90% wagowych, korzystnie od 50% wagowych do 75% wagowych, w przeliczeniu na całkowitą ilość lateksu butadienowego i żywicy fenolowej.
Przy zastosowaniu opisanych powyżej lateksów polimeru butadienowego do łączenia powierzchni polimeru z powierzchnią metali może być korzystne użycie innych dodatków poprawiających adhezje. Takim dodatkiem jest aromatyczny związek nitrozowy. Aromatycznymi związkami nitrozowymi mogą być dowolne węglowodory aromatyczne, jak benzeny, naftaleny, antraceny, bifenyle i tym podobne, zawierające co najmniej 2 grupy nitrozowe związane bezpośrednio z niesąsiednimi atomami węgla w pierścieniu. Takie aromatyczne związki nitrozowe wskazano na przykład w opisach patentowych US 3,258, US 388, US 4,119,587 i US 5,496,884.
W szczególności takie związki nitrozowe opisano jako aromatyczne związki zawierające od 1 do 3 pierścieni aromatycznych, włącznie ze skondensowanymi pierścieniami aromatycznymi, zawierające od 2 do 6 grup nitrozowych związanych bezpośrednio z niesąsiednimi atomami węgla w pierścieniu. Korzystnymi związkami nitrozowymi są dinitrozowe związki aromatyczne, zwłaszcza di-nitrozobenzeny i dinitrozonaftaleny, takie jak meta- lub para-dinitrozobenzeny i meta- lub para-dinitrozonaftaleny. Pierścieniowe atomy wodoru w pierścieniu aromatycznym mogą być zastąpione przez grupy alkilowe, alkoksylowe, cykloalkilowe, arylowe, aryloalkilowe, aryloaminowe, arylonitrozowe, aminowe, halogenowe i podobne grupy. Tak więc, gdy w niniejszym opisie jest mowa o aromatycznym związku nitrozowym, dotyczy to zarówno podstawionych jak i niepodstawionych związków nitrozowych.
Szczególnie korzystne są związki nitrozowe o wzorze (R)m-Ar-(NO)2, w którym Ar jest wybrany z grupy obejmującej grupę fenylenową i naftalenową; R oznacza jednowartościowy rodnik organiczny wybrany z grupy zawierającej rodniki alkilowe, cykloalkilowe, arylowe, aryloalkilowe, alkiloarylowe, aryloaminowe i alkoksylowe zawierające od 1 do 20 atomów węgla, grupy aminowe lub halogen, a korzystnie oznacza grupę alkilową zawierającą od 1 do 8 atomów węgla; i m ma wartość 0, 1, 2, 3 lub 4, korzystnie m ma wartość 0.
Jako przykłady odpowiednich aromatycznych związków nitrozowych można wymienić: m-dinitrozobenzen, pdinitrozobenzen, m-dinitrozonaftalen, p-dinitrozonaftalen, 2, 5-dinitrozo-p-cymen, 2-metylo-1,4-dinitrozobenzen, 2-metylo-5-chloro-1,4-dinitrozobenzen, 2-fluoro-1,4-dinitrozobenzen, 2-metoksy-1,3-dinitrozobenzen, 5-chloro-1,3-dinitrozobenzen, 2-benzylo-1,4-dinitrozobenzen, 2-cykloheksylo-1,4-dinitrozobenzen, i ich mieszaniny. Szczególnie korzystne są m-dinitrozobenzen i pdinitrozobenzen.
Prekursorem aromatycznego związku nitrozowego może być zasadniczo dowolny związek, który może być zamieniony w związek nitrozowy, zwykle przez utlenienie w podwyższonej temperaturze, zwykle od około 140°C do około 200°C. Najczęściej prekursorami aromatycznego związku nitrozowego są pochodne związków chinonowych. Jako przykłady takich związków chinonowych można wymiePL 201 757 B1 nić dioksym chinonu, dioksym dibenzochinonu, 1, 2,4,5-tetrachlorobenzochinon, dioksym 2-metylo-1,4-benzochinonu, dioksym 1,4-naftochinonu, dioksym 1,2-naftochinonu i dioksym 2,6naftochinonu.
Wodne kompozycje klejowe mogą także ewentualnie zawierać inne znane dodatki, jak tlenek metalu (na przykład tlenek cynku, tlenek ołowiu i tlenek cyrkonu), związki zawierające ołów (na przykład wielozasadowe sole ołowiowe kwasu fosforowego oraz nasyconych i nienasyconych organicznych kwasów dikarboksylowych i ich bezwodników), zmiękczacze, napełniacze, pigmenty, środki powierzchniowo czynne, dyspergatory, środki zwilżające, środki wzmacniające i tym podobne, w ilościach zwykle używanych w klejach przez fachowców. Jako przykłady ewentualnych składników można wymienić sadzę, krzemionkę, jak zmatowioną krzemionkę koloidalną, glinokrzemian sodu i ditlenek tytanu.
W celu otrzymania kompozycji klejowej lub kompozycji powłoki gruntowej z korzystną końcową zawartością substancji stałych stosuje się wodę, korzystnie wodę dejonizowaną, w kombinacji z lateksem butadienowym, żywicą fenolową i innymi ewentualnymi składnikami zgodnie z wynalazkiem.
Kompozycje klejowe lub kompozycje powłoki gruntowej według wynalazku można wytwarzać dowolnym znanym sposobem, ale korzystnie wytwarza się je przez zmieszanie i mielenie lub wytrząsanie składników z wodą w młynie kulowym, w młynie piaskowym, młynie z kulkami ceramicznymi, w młynie z kulkami stalowymi, w szybkobieżnym młynie i tym podobnych. Polimer butadienowy typowo wprowadza się do kompozycji w postaci lateksu, zaś żywicę fenolowa wprowadza się do kompozycji w postaci dyspersji. Do tej kompozycji można wprowadzać inne składniki w dowolnej dogodnej postaci, takiej jak dyspersja, roztwór, substancja stała i tym podobne.
Kompozycję klejową lub kompozycję powłoki gruntowej można nanosić, na powierzchnie lub podłoże przeznaczone do łączenia przez natrysk, zanurzenie, malowanie pędzlem, wcieranie, powlekanie wałkiem (włącznie z odwrotnym powlekaniem wałkiem) lub tym podobnie, po czym kompozycję klejową pozostawia się do wyschnięcia. Kompozycję nanosi się zwykle w ilości wystarczającej do wytworzenia suchej błony.
Kompozycję klejową lub kompozycję powłoki gruntowej można stosować do łączenia dowolnego rodzaju podłoży lub powierzchni, ale jest ona szczególnie przydatna do łączenia podłoża lub powierzchni metali z podłożem lub powierzchnią materiału polimerowego. Materiałem polimerowym może być dowolny elastomer wybrany spośród dowolnych kauczuków naturalnych lub oleinowych syntetycznych kauczuków, takich jak polichloropren, polibutadien, neopren, kauczuk z kopolimeru styrenu z butadienem, kauczuk z kopolimeru akrylonitrylu z butadienem, kauczuk z kopolimeru etylenu z propylenem (EPM), kauczuk z terpolimeru etylenu i propylenu z dienem (EPDM), kauczuk butylowy, bromowany kauczuk butylowy, alkilowany chlorosulfonowany polietylen i tym podobne. Materiałem może być także elastomer termoplastyczny, jak SANTOPRENE firmy Monsanto i ALCRYN firmy DuPont. Podłoże metalowe może być wybrane spośród dowolnych metali konstrukcyjnych, takich jak żelazo, stal (włącznie ze stalą nierdzewną i stalą cynkowaną elektrolitycznie), ołów, aluminium, miedź, mosiądz, brąz, metal Monela, nikiel, cynk i tym podobne. Przed łączeniem zwykle oczyszcza się powierzchnie metalu jednym ze znanych sposobów, takich jak odtłuszczanie, oczyszczanie strumieniowo-ścierne i fosfatyzacja cynkowa. Kompozycję klejową lub kompozycję powłoki gruntowej nanosi się zwykle na powierzchnię metalu i/lub polimeru, a następnie powierzchnie podłoży styka się ze sobą w podwyż szonej temperaturze i pod ciśnieniem w celu zakończenia operacji łączenia. Wybrane warunki zależą od rodzaju łączonego polimeru i od tego, czy jest on utwardzony, czy nie. W pewnych przypadkach może być korzystne uprzednie ogrzanie powierzchni metali przed nałożeniem kompozycji klejowej dla ułatwienia wysychania kompozycji klejowej. Powleczone powierzchnie metalu i podłoża polimerowego zwykle styka się ze sobą pod ciśnieniem od 20 MPa do 175 MPa, korzystnie od 20 MPa do 50 MPa. Jeśli polimer nie jest utwardzony, zestaw polimeru z metalem ogrzewa się jednocześnie do temperatury od 140°C do 200°C, korzystnie do temperatury od 150°C do około 170°C. Zestaw powinien pozostawać pod danym ciśnieniem i w danej temperaturze w ciągu od 3 minut do 60 minut, w zależności od szybkości utwardzania i od grubości podłoża polimerowego. Jeśli polimer jest już utwardzony, temperatura łączenia może być w zakresie od 90°C dc powyżej 180°C przez od 15 do 120 minut.
Łączenie można przeprowadzać przez nanoszenie podłoża polimerowego w postaci półstopionego materiału na powierzchnię metalu, jak na przykład w sposobie formowania wtryskowego. Łączenie można także przeprowadzać sposobami prasowania tłocznego, prasowania przetłocznego lub wulkanizacji ciśnieniowej. Po zakończeniu łączenia wiązanie jest całkowicie zwulkanizowane i gotowe do użycia w końcowym zastosowaniu.
PL 201 757 B1
Wynalazek opisano bardziej szczegółowo w następujących nieograniczających przykładach.
Trwałość mechaniczną podanych w przykładach lateksów mierzono przez przesączenie 50,0 g próbki lateksu przez sito o oczkach 325 mesh do tarowanej erlenmejerki o pojemności 125 ml. Wagę przesączu zapisywano jako wagę początkową. Przesącz przeniesiono do kubka mieszarki Waringa i mieszarkę uruchomiono na 60 sekund z dużą szybkością. Zawartość kubka mieszarki przesączono przez sito o oczkach 325 mesh do drugiej tarowanej erlenmejerki o pojemności 125 ml. Wagę przesączu zapisywano jako wagę końcową. Trwałość mechaniczną obliczono jako trwałość mechaniczna,% = (waga końcowa, g x 100)/(waga początkowa, g)
Trwałość elektrolityczną podanych w przykładach lateksów mierzono przez przygotowanie jako titranta 0,025 molowego roztworu chlorku wapnia. 5,00 g próbki lateksu odważano do erlenmejerki o pojemności 50 ml i rozcieńczano za pomocą 5,00 ml wody. Do kolby wprowadzono pręt mieszadła magnetycznego. Próbkę miareczkowano kroplowo do skoagulowania próbki roztworem chlorku wapnia. Wymaganą ilość mmoli chlorku wapnia obliczono w następujący sposób:
trwałość elektrolityczna, mmoli CaCl2 = objętość titranta, ml x stężenie titranta, moli
Zwykle miareczkowano trzykrotnie i podawano średni wynik. Próbki, które wymagały więcej niż 25 ml titranta, uważano za całkowicie trwałe i określano jako próbki > 1,25 mmoli CaCl2.
P r z y k ł a d 1
Reaktor był wyposażony w mieszadło mechaniczne, termoparę, doprowadzenie azotu, rurkę do wprowadzania monomeru i chłodnicę zwrotną. Do reaktora wprowadzono 0,220 g (0,10 pphm) produktu DOWFAX 2A1, 13,42 g (4,00 pphm) poli(styrenosulfonianu) (produkt VERSA TL-130), 0,2002 g octanu sodu i 135,66 g wody. Wnętrze reaktora ogrzano do temperatury 45°C i utrzymywano w tej temperaturze w ciągu całego postępowania. Do reaktora wprowadzono 5,01 g monomeru dichlorobutadienu i czekano do ustalenia się temperatury. Do reaktora wprowadzono roztwór inicjatora zawierający 0,1007 g (0,100 pphm) peroksodisiarczanu(VI) sodu rozpuszczonego w 5,05 g wody i rozpoczęto wprowadzanie monomeru w ilości 95,03 g dichlorobutadienu. Wprowadzanie trwało około 3 h i po nim ogrzewano jeszcze w ciągu 1 h. Produktem był lateks zawierający 39,21% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 90,24% i trwałość elektrolityczną >1,25 mmoli CaCl2.
P r z y k ł a d 2
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz produkt VERSA TL-130 zastąpiono produktem VERSA TL-4 i nie użyto produktu DOWFAX 2A1. Otrzymano lateks zawierający 35,3% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 91,7% i trwałość elektrolityczna 0,504.
P r z y k ł a d 3
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz produkt VERSA TL-130 zastąpiono produktem VERSA TL-501 i nie użyto produktu DOWFAX 2A1. Produktem był lateks zawierający 35,3% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 78,1% i trwałość elektrolityczną >1,25.
P r z y k ł a d 4
Reaktor był wyposażony w mieszadło mechaniczne, termoparę, doprowadzenie azotu, rurkę do wprowadzania monomeru przez pompowanie, rurkę do wprowadzania inicjatora przez pompowanie i chłodnicę zwrotną. Do reaktora wprowadzono 26,67 g poli(styrenosulfonianu) (produktu VERSA TL-130), 3,556 g produktu DOWFAX 2A1 i 491,27 g wody. Do reaktora wprowadzono następnie 2 krople roztworu chlorku żelaza (II) i 0,08 g tioglikolanu 2-etyloheksylu. Wnętrze reaktora ogrzano do temperatury 45°C i utrzymywano w tej temperaturze w ci ą gu cał ego postę powania. Do reaktora wprowadzono 14,0 g monomeru dichlorobutadienu i czekano do ustalenia się temperatury. Do reaktora wprowadzono roztwór inicjatora zawierający 0,878 g disiarczanu (IV) sodu rozpuszczonego w 10,0 g wody i 10,0 g roztworu powstałego przez rozpuszczenie 0,958 g peroksodisiarczanu(VI) amonu w 50,0 g wody i uruchomiono zarówno pompę do wprowadzania monomeru jak i pompę do wprowadzania inicjatora. Wprowadzono monomer, tj. dichlorobutadien w ilości 386,0 g i pozostały inicjator w ilości 40,0 g roztworu peroksodisiarczanu(VI ) amonu. Zasilanie trwało 135 minut, a następnie kontynuowano ogrzewanie jeszcze przez 30 minut. Otrzymano biały lateks zawierający 34,5% stałej substancji.
P r z y k ł a d 5
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz produkt DOWFAX 2A 1 zastąpiono produktem POLYSTEP A18. Otrzymano biały lateks zawierający 40,3% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 84,6%.
PL 201 757 B1
P r z y k ł a d 6
Powtórzono sposób postępowania z przykładu 1, lecz produkt DOWFAX 2A zastąpiono produktem POLYSTEP A4. Otrzymano biały lateks zawierający 38,4% stałej substancji i mający trwałość mechaniczną 92,6%.

Claims (19)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Wodna kompozycja lateksu polimeru, znamienna tym, że zawiera następujące składniki:
    (a) wodny lateks polimeru butadienowego wytworzony przez polimeryzację emulsyjną co najmniej jednego monomeru butadienowego w obecności stabilizatora wybranego z grupy obejmującej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styrenosulfonian); i
    b) żywicę fenolową.
  2. 2. Kompozycja wedł ug zastrz. 1, znamienna tym, ż e monomer butadienowy jest wybrany z grupy obejmują cej 2,3-dichloro-1,3-butadien; 1,3-butadien; 2,3-dibromo-1,3-butadien; izopren; 2,3-dimetylo butadien; chloropren; bromopren; 2,3-dibromo-1,3-butadien; 1,1,2-trichlorobutadien; cyjanopren; i heksachlorobutadien.
  3. 3. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że monomerem butadienowym jest 2,3-dichloro-1,3-butadien.
  4. 4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stabilizatorem jest poli(styrenosulfonian).
  5. 5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera wodny lateks polimeru butadienowego wytworzony przez kopolimeryzację dichlorobutadienu z co najmniej jednym kopolimeryzowalnym monomerem.
  6. 6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że kopolimeryzowalnym monomerem jest α-halogenoakrylonitryl.
  7. 7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera wodny lateks polimeru butadienowego wytworzony przez polimeryzację emulsyjną przeprowadzoną w obecności anionowego środka powierzchniowo czynnego.
  8. 8. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że zawiera wodny lateks polimeru butadienowego wytworzony przez polimeryzację emulsyjną przeprowadzoną w obecności anionowego środka powierzchniowo czynnego z zastosowaniem poli(styrenosulfonianu) jako stabilizatora.
  9. 9. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera lateks polimeru butadienowego wytworzony przez polimeryzację emulsyjną co najmniej 60% wagowych monomeru dichlorobutadienowego.
  10. 10. Sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru, znamienny tym, że wytwarza się wodny lateks polimeru butadienowego przez polimeryzację emulsyjną co najmniej jednego monomeru butadienowego w obecności stabilizatora wybranego z grupy obejmującej kwas styrenosulfonowy, styrenosulfonian, poli(kwas styrenosulfonowy) i poli(styrenosulfonian], a następnie dodaje się żywicę fenolową.
  11. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że monomer butadienowy wybiera się z grupy obejmującej 2,3-dichloro-1,3-butadien; 1,3-butadien; 2,3-dibromo-1,3-butadien; izopren; 2,3-dimetylobutadien; chloropren; bromopren; 2,3-dibromo-1,3-butadien; 1,1,2-trichlorobutadien; cyjanopren; i heksachlorobutadien.
  12. 12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że jako monomer butadienowy stosuje się jest
    2,3-dichloro-1,3-butadien.
  13. 13. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że jako stabilizator stosuje się poli(styrenosulfonian).
  14. 14. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że wodny lateks polimeru butadienowego wytwarza się przez kopolimeryzację dichorobutadienu z co najmniej jednym kopolimeryzowalnym monomerem.
  15. 15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że jako kopolimeryzowalny monomer stosuje się α-halogenoakrylonitryl.
  16. 16. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że polimeryzację emulsyjną przeprowadza się w obecności anionowego środka powierzchniowo czynnego.
    PL 201 757 B1
  17. 17. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że anionowy środek powierzchniowo czynny wybiera się z grupy obejmującej alkilosulfonian lub alkiloarylosulfonian.
  18. 18. Sposób według zastrz.17, znamienny tym, że jako anionowy środek powierzchniowo czynny stosuje się kwas sulfonowy lub sól alkilowanego tlenku difenylu.
  19. 19. Sposób według zastrz.10, znamienny tym, że lateks polimeru butadienowego wytwarza się przez polimeryzację emulsyjną co najmniej 60% wagowych monomeru dichlorobutadienowego.
PL383005A 1998-01-27 1999-01-22 Wodna kompozycja lateksu polimeru i sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru PL201757B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US7278398P 1998-01-27 1998-01-27

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL201757B1 true PL201757B1 (pl) 2009-05-29

Family

ID=22109731

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL383005A PL201757B1 (pl) 1998-01-27 1999-01-22 Wodna kompozycja lateksu polimeru i sposób wytwarzania wodnej kompozycji lateksu polimeru
PL342401A PL197506B1 (pl) 1998-01-27 1999-01-22 Wodny lateks polimeru butadienowego i sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego

Family Applications After (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL342401A PL197506B1 (pl) 1998-01-27 1999-01-22 Wodny lateks polimeru butadienowego i sposób wytwarzania wodnego lateksu polimeru butadienowego

Country Status (14)

Country Link
US (4) US6399702B1 (pl)
EP (1) EP1049729B1 (pl)
JP (1) JP2002501095A (pl)
AT (1) ATE266684T1 (pl)
AU (1) AU746152B2 (pl)
BR (1) BR9907297A (pl)
CA (1) CA2318752C (pl)
DE (1) DE69917216T2 (pl)
ES (1) ES2221355T3 (pl)
HU (1) HUP0100262A2 (pl)
PL (2) PL201757B1 (pl)
RU (1) RU2226197C2 (pl)
SK (1) SK286097B6 (pl)
WO (1) WO1999037697A1 (pl)

Families Citing this family (16)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU651567B2 (en) * 1990-01-29 1994-07-28 Nippon Shokubai Kagaku Kogyo Co. Ltd. Oil-absorbent polymer and use therefor
ES2226789T3 (es) * 1999-01-22 2005-04-01 Lord Corporation Adhesivo autodepositable.
US20040033374A1 (en) * 2002-08-16 2004-02-19 Mowrey Douglas H. Phenolic adhesives for bonding peroxide-cured elastomers
DE10162771A1 (de) * 2001-12-20 2003-07-10 Solutia Germany Gmbh & Co Kg Verwendung von plastifizierten Novolaken als Zusatz zu Kautschukmischungen
JP2005113128A (ja) * 2003-09-16 2005-04-28 Jsr Corp 粘着剤組成物とその製造方法および粘着性物品
US20070200005A1 (en) * 2006-02-24 2007-08-30 Corbett Bradford G Jr Ozone and Chemical Resistant Coating for Railway Line Elastomeric Components
JP4929807B2 (ja) * 2006-04-13 2012-05-09 Nok株式会社 加硫接着剤組成物
US20070243372A1 (en) * 2006-04-13 2007-10-18 Mowrey Douglas H Aqueous adhesive
US20070244247A1 (en) * 2006-04-13 2007-10-18 Mowrey Douglas H Aqueous adhesive for rubber to metal bonding
CA2609169C (en) * 2006-11-15 2011-01-18 Rohm And Haas Company Adhesives for elastomers
CA2609170C (en) 2006-11-15 2011-08-23 Rohm And Haas Company Waterborne adhesive for elastomers
EP2152828B1 (en) * 2007-05-24 2011-07-06 Lord Corporation Powder adhesives for bonding elastomers
ITTO20070874A1 (it) * 2007-12-03 2009-06-04 Bridgestone Corp Mescola adesiva a base acquosa per la produzione di pneumatici
CN102203201B (zh) * 2008-11-07 2015-03-11 洛德公司 用于将橡胶与金属粘结的粉末状底胶
WO2012113068A1 (en) * 2011-02-23 2012-08-30 Queen's University At Kingston Emulsions of free-radical curable elastomers
KR102081764B1 (ko) * 2016-09-01 2020-02-26 주식회사 엘지화학 딥 성형용 라텍스 조성물 및 이로부터 제조된 성형품

Family Cites Families (24)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US2459739A (en) 1944-04-01 1949-01-18 Firestone Tire & Rubber Co Elastomeric copolymer mixed with phenol-aldehyde resin
US3890261A (en) 1972-11-09 1975-06-17 Petro Tex Chem Corp High solids chloroprene polymer latex
JPS5118785A (en) 1974-08-06 1976-02-14 Toyo Soda Mfg Co Ltd Kuroropurenno nyukajugoho
JPS5153590A (en) 1974-11-06 1976-05-12 Toyo Soda Mfg Co Ltd Kuroropurenno jugoho
US4530987A (en) 1980-01-31 1985-07-23 Exxon Research And Engineering Co. Sulfonated copolymers and process for forming the sulfonated copolymers
ZA814092B (en) 1980-06-27 1982-06-30 Lord Corp Aqueous organic compositions
US4400229A (en) 1980-12-13 1983-08-23 Ciba-Geigy Corporation Process for the preparation of phenolic resin-containing dispersions and their use as adhesives
JPS58219206A (ja) 1982-06-16 1983-12-20 Toyo Soda Mfg Co Ltd クロロプレンゴムの製造法
US4500692A (en) 1982-09-13 1985-02-19 Atlantic Richfield Company Process for bead size control in vinyl aromatic suspension polymerization using sodium polystyrenesulphonate
US4483962A (en) * 1983-07-22 1984-11-20 Lord Corporation Aqueous adhesive systems
JPH0725973B2 (ja) * 1984-04-28 1995-03-22 三菱レイヨン株式会社 耐衝撃性熱可塑性樹脂組成物
US4978409A (en) 1988-07-06 1990-12-18 Bando Chemical Industries, Ltd. Method of bonding fibers to hydrogenated nitrile rubber
DE68907142T2 (de) 1988-07-07 1993-12-23 Sumitomo Dow Ltd Klebemischung.
US5051461A (en) 1988-12-21 1991-09-24 Exxon Research And Engineering Company Novel pressure sensitive adhesives from diene-ethoxylated amine styrene sulfonate
US5066694A (en) 1988-12-21 1991-11-19 Exxon Research And Engineering Company Novel pressure sensitive adhesive compositions (C-2511)
US5268404A (en) 1989-12-04 1993-12-07 Lord Corporation One-coat rubber-to-metal bonding adhesive
JPH03203901A (ja) 1989-12-29 1991-09-05 Lion Corp 乳化重合用分散剤
US5162156A (en) 1990-09-21 1992-11-10 Lord Corporation Phenolic resin adhesion promoters and adhesive compositions, and bonding method employing same
JP3030467B2 (ja) 1990-11-28 2000-04-10 バンドー化学株式会社 水素化ニトリルゴム配合物と繊維との接着方法
US5200459A (en) 1991-05-31 1993-04-06 Lord Corporation Stable butadiene heteropolymer latices
US5300555A (en) 1991-05-31 1994-04-05 Lord Corporation Stable butadiene homopolymers latices
US5281638A (en) 1991-12-10 1994-01-25 Lord Corporation Aqueous adhesives based on chlorosulfonated polyethylene
US5200455A (en) 1992-01-30 1993-04-06 Lord Corporation Aqueous adhesive compositions containing stabilized phenolic resins
US5496884A (en) 1993-11-12 1996-03-05 Lord Corporation Aqueous adhesive for bonding elastomers

Also Published As

Publication number Publication date
DE69917216T2 (de) 2005-05-04
PL197506B1 (pl) 2008-04-30
AU746152B2 (en) 2002-04-18
WO1999037697A1 (en) 1999-07-29
US6399702B1 (en) 2002-06-04
US20020099132A1 (en) 2002-07-25
JP2002501095A (ja) 2002-01-15
US7820747B2 (en) 2010-10-26
EP1049729A1 (en) 2000-11-08
AU2332799A (en) 1999-08-09
US20080045644A1 (en) 2008-02-21
CA2318752C (en) 2009-09-15
DE69917216D1 (de) 2004-06-17
EP1049729B1 (en) 2004-05-12
SK10282000A3 (sk) 2000-12-11
SK286097B6 (sk) 2008-03-05
CA2318752A1 (en) 1999-07-29
US20040176533A1 (en) 2004-09-09
US6723778B2 (en) 2004-04-20
ES2221355T3 (es) 2004-12-16
ATE266684T1 (de) 2004-05-15
HUP0100262A2 (hu) 2001-05-28
PL342401A1 (en) 2001-06-04
RU2226197C2 (ru) 2004-03-27
BR9907297A (pt) 2000-10-24

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US7820747B2 (en) Method for preparing adhesives from stable butadiene polymer latexes
EP1049742B1 (en) Aqueous primer or coating
CA2174417C (en) Aqueous adhesive for bonding elastomers
CA2318753C (en) Aqueous metal treatment composition
US5200459A (en) Stable butadiene heteropolymer latices
US20070243372A1 (en) Aqueous adhesive
US5300555A (en) Stable butadiene homopolymers latices
EP1144535B1 (en) Autodepositable adhesive
US7037385B2 (en) Aqueous metal treatment composition
EP0516360B1 (en) Stable butadiene polymer latices
JP2002535421A5 (pl)
US20070244247A1 (en) Aqueous adhesive for rubber to metal bonding
CZ20002566A3 (cs) Butadienový poíymerní latex

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120122