PL197160B1

PL197160B1 - Pochodne tetrahydrochinoliny, proces ich wytwarzania, kompozycja farmaceutyczna zawierająca te związki i zastosowanie

Info

Publication number: PL197160B1
Application number: PL344694A
Authority: PL
Inventors: Fabio Romano Di
Original assignee: Glaxo Wellcome Spa
Priority date: 1998-06-10
Filing date: 1999-06-08
Publication date: 2008-03-31
Also published as: CA2334727C; CO5080785A1; BR9911145A; NZ508638A; EA003276B1; BG105123A; ES2249010T3; EP1086093A1; MY125037A; IS5746A; OA11564A; PL344694A1; IL140062A0; US6495566B2; DE69926632T2; TWI229079B; CA2334727A1; AP2000002008A0; KR100586762B1; NO20006227L

Abstract

1. Pochodne tetrahydrochinoliny o wzorze (I) lub ich sole lub estery etylowe, w którym: Y oznacza atom w egla; Z oznacza grup e CH, która jest zwi azana z grup a Y poprzez wi azanie podwójne; i X oznacza CH lub Z oznacza metylen lub NR 11 i X oznacza atom w egla zwi azany z grup a Y poprzez wi azanie podwójne; A oznacza la ncuch wybrany z -CH 2 -, -(CH 2 ) 2 - albo C=O; R oznacza atom chlorowca lub C 1-4 alkil; R 1 oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub C 1-4 alkil; R 2 oznacza grup e wybran a z fenylu, ewentualnie podstawionego przez grup e acetyloamino, metanosulfonyloamino albo oznacza grup e 3-pirydylow a; R 11 oznacza atom wodoru lub C 1-4 alkil. PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 197160 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 344694 ⁽¹³⁾ (22) Data zgłoszenia: 08.06.1999 ^{(51) Int.Cl.}

C07D 401/04 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: C07D 401/14 (2006.01)

08.06.1999, PCT/EP99/03936 A61K 31/47 (2006.01) (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

16.12.1999, WO99/64411 PCT Gazette nr 50/99

Pochodne tetrahydrochinoliny, proces ich wytwarzania, kompozycja farmaceutyczna zawierająca te związki i zastosowanie

(30) Pierwszeństwo: 10.06.1998,GB,9812408.4 10.06.1998,GB,9812410.0	(73) Uprawniony z patentu: GLAXO WELLCOME S.P.A.,Verona,IT
	(72) Twórca (y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	Romano Di Fabio,Verona,IT
19.11.2001 BUP 24/01
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.03.2008 WUP 03/08	(74) Pełnomocnik: Iwona Skulimowska-Makówka, POLSERVICE, Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.

⁽⁵⁷⁾ 1. Pochodne tetrahydrochinoliny o wzorze (I)

lub ich sole lub estery etylowe, w którym:

Y oznacza atom węgla;

Z oznacza grupę CH, która jest związana z grupą Y poprzez wiązanie podwójne; i X oznacza CH lub Z oznacza metylen lub NR11 i X oznacza atom węgla związany z grupą Y poprzez wiązanie podwójne;

A oznacza łańcuch wybrany z -CH2-, -(CH2)2- albo C=O;

R oznacza atom chlorowca lub C1-4alkil;

R1 oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub C1-4alkil;

R2 oznacza grupę wybraną z fenylu, ewentualnie podstawionego przez grupę acetyloamino, metanosulfonyloamino albo oznacza grupę 3-pirydylową;

R11 oznacza atom wodoru lub C1-4alkil.

PL 197 160 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku są pochodne 1,2,3,4-tetrahydrochinoliny, sposoby ich wytwarzania, kompozycje farmaceutyczne je zawierające i ich zastosowanie do wytwarzania leku do leczenia. W szczególno ś ci, wynalazek dotyczy pochodnych 1,2,3,4-tetrahydrochinoliny, które są silnymi i specyficznymi antagonistami pobudzających aminokwasów.

Caning i in., w Bioorganic i Medicinal Chemistry Letters, tom 13, str. 65-70, 1993, przedstawia 4-podstawione-2-karboksytetrahydrochinoliny o dobrym powinowactwie in vitro do strony modulującej glicynę kompleksu receptorowego NMDA, ale w najlepszym przypadku tylko słabej aktywności in vivo. Dokładniej, ujawnia on, że takie pochodne podstawione w pozycji 4 przez grupę CH2CO2H lub CH2CONHPh wykazują brak lub małą aktywność in vivo przy podawaniu ogólnoustrojowym (ip).

Opisy patentowe nr WO97/12870 i WO98/07704 ujawniają nowe pochodne 4-podstawionej-2-karboksytetrahydrochinoliny, które nie tylko wykazują dobre powinowactwo in vitro do miejsca wiążącego glicynę niewrażliwego na strychninę związanego z kompleksem receptorowym NMDA, ale także dobrą aktywność in vivo przy podawaniu dożylnie (iv).

Obecnie zgłaszający stwierdzili, że nowa grupa 4-podstawionych-2-karboksytetrahydrochinolin posiada szczególnie przydatny profil aktywności selektywnych antagonistów dla miejsca wiążącego glicynę niewrażliwego na strychninę związanego z kompleksem receptorowym NMDA.

Zatem przedmiotem niniejszego wynalazku są pochodne tetrahydrochinoliny o wzorze (I)

lub ich sole, lub nietoksyczny, labilny metabolicznie ester etylowy, w którym:

Y oznacza atom węgla;

Z oznacza grupę CH, która jest związana z grupą Y poprzez wiązanie podwójne; i

X oznacza CH lub Z oznacza metylen lub NR11 i X oznacza atom węgla związany z grupą Y poprzez wiązanie podwójne;

A oznacza łańcuch wybrany z -CH2-, -(CH2)2- albo C=O;

R oznacza atom chlorowca lub C1-4alkil;

R1 oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub C1-4alkil;

R11 oznacza atom wodoru lub C1-4alkil.

Do zastosowania w medycynie wykorzystuje się fizjologicznie dopuszczalne sole pochodnych tetrahydrochinoliny o wzorze (I). Jednakże, do otrzymywania związków o wzorze (I) lub ich fizjologicznie dopuszczalnych soli mogą być przydatne inne sole. Zatem, jeśli nie wskazano tego inaczej, odsyłacze do soli obejmują zarówno fizjologicznie dopuszczalne sole, jak i nie dopuszczalne fizjologicznie sole związków o wzorze (I).

Odpowiednie fizjologicznie dopuszczalne sole związków według wynalazku obejmują sole addycyjne z zasadami i, gdy jest to właściwe, sole addycyjne z kwasami. Odpowiednie fizjologicznie dopuszczalne sole addycyjne związków o wzorze (I) z zasadami obejmują sole metalu alkalicznego lub ziem alkalicznych takie jak sole sodu, potasu, wapnia, magnezu i amoniowe, utworzone z aminokwasami (np. lizyną i argininą) i organicznymi zasadami (np. prokainą, fenylobenzyloaminą, etanoloaminą, dietanoloaminą i N-metyloglukozaminą).

PL 197 160 B1

Związki o wzorze (I) i/lub ich sole mogą tworzyć solwaty (np. hydraty) i wynalazek obejmuje wszystkie takie solwaty.

Termin atom chlorowca odnosi się do atomu fluoru, chloru, bromu lub jodu.

Termin C1-4alkil stosowany tu jako grupa lub część grupy odnosi się do prostołańcuchowej lub rozgałęzionej grupy alkilowej zawierającej od 1 do 4 atomów węgla, przykłady takich grup obejmują metyl, etyl, propyl, izopropyl, n-butyl, izobutyl, drugorzędowy butyl lub trzeciorzędowy butyl.

Gdy R2 oznacza podstawiony fenyl, to dogodnie jest to monopodstawiony fenyl. Podstawnik dogodnie występuje w pozycji meta lub korzystniej w pozycji para.

Gdy X-Y oznacza wiązanie podwójne, związki o wzorze (I) posiadają co najmniej jeden asymetryczny atom węgla (mianowicie atom węgla zajmujący pozycję 2 układu pierścieniowego 1,2,3,4-tetrahydrochinoliny) i możliwe jest występowanie innych asymetrycznych atomów węgla w grupie R2. Jest zrozumiałe, że wszystkie enancjomery i diastereoizomery oraz ich mieszaniny są objęte zakresem niniejszego wynalazku.

Gdy X-Y oznacza wiązanie pojedyncze, związki o wzorze (I) posiadają co najmniej dwa asymetryczne atomy węgla (mianowicie atomy węgla zajmujące pozycję 2 i 4 układu pierścieniowego

Jednolicie wypełnione wiązanie w kształcie klina wskazuje, że wiązanie to znajduje się powyżej płaszczyzny kartki papieru i przedstawia konfigurację β. Wypełnienie przerywane wskazuje, że wiązanie znajduje się poniżej płaszczyzny kartki papieru i przedstawia konfigurację α.

Inne asymetryczne atomy węgla mogą występować w grupach R2. Jest zrozumiałe, że wszystkie enancjomery i diastereoizomery oraz ich mieszaniny są objęte zakresem niniejszego wynalazku.

Nietoksyczne, labilne metabolicznie estry etylowe pochodnych tetrahydrochinoliny o wzorze (I) to estry związków o wzorze (1), które hydrolizują in vivo, z wytworzeniem wymienionego związku o wzorze I i fizjologicznie dopuszczalnego alkoholu. Nietoksyczne metabolicznie estry etylowe związku o wzorze (I) można utworzyć metodą estryfikacji np. dowolnej grupy karboksylowej w macierzystym związku o wzorze ogólnym (1) z, jeśli to potrzebne, wcześniejszym zabezpieczeniem dowolnych innych grup reaktywnych występujących w cząsteczce, a następnie ich odbezpieczeniu, jeśli jest to wymagane. Przykłady takich labilnych metabolicznie estrów obejmują estry etylowe, podstawione lub niepodstawione estry aminoalkilowe, np. aminoetylowe, 2-(N,N-dietyloamino)etylowe lub 2-(4-morfolino)etylowe lub estry acylooksyalkilowe takie jak acylooksymetylowe lub 1-acylooksyetylowe, np. ester piwaloilooksymetylowy, 1-piwaloiloksyetylowy, acetoksymetylowy, 1-acetoksyetylowy, 1-(1-metoksy-1-metylo)etylokarbonylooksyetylowy, 1-benzoilooksyetylowy, izopropoksykarbonylooksymetylowy,

PL 197 160 B1

1-izopropoksykarbonylooksyetylowy, cykloheksylokarbonylooksymetylowy, 1-cykloheksylokarbonylooksyetylowy, cykloheksylooksykarbonylooksymetylowy, 1-cykloheksylooksykarbonylooksyetylowy, 1-(4-tetrahydropiranylooksy)karbonylooksyetylowy lub 1-(4-tetrahydropiranylo)karbonylooksyetylowy.

Grupa R oznacza dogodnie atom chloru.

Grupa R1 oznacza dogodnie atom wodoru lub atom chloru.

Korzystna klasa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których R oznacza atom chloru i R1 oznacza atom wodoru lub atom chloru.

Następna korzystna klasa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których R oznacza atom chloru i R1 oznacza atom wodoru.

Gdy X-Y oznacza wiązanie pojedyncze, korzystna klasa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których atom wę gla w pozycji 4 ma konfigurację β i atom wę gla w pozycji 2 ma konfigurację α (1a) i te, w których atom węgla w pozycji 4 ma konfigurację α i atom węgla w pozycji 2 ma konfigurację β (1c).

Gdy A oznacza ewentualnie podstawiony łańcuch C1-2alkilenowy, może to być np. metylen, etylen lub C=O.

Korzystna klasa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których A oznacza łańcuch wybrany spośród takich jak -CH2-, -(CH2)2-, C=O.

Korzystna klasa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których Z oznacza CH związany z grupą Y poprzez wią zanie podwójne.

Gdy R2 oznacza ewentualnie podstawiony fenyl, jest to dogodnie fenyl podstawiony przez pojedynczy podstawnik. Przykłady takich grup R2 obejmują fenyl (ewentualnie podstawiony przez acetyloamino lub metanosulfonyloamino).

Gdy R2 oznacza podstawiony fenyl, podstawniki występują dogodnie w pozycji meta lub korzystniej pozycji para.

Gdy R2 oznacza dogodnie pirydyl np. 3-pirydyl.

Korzystna klasa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których R2 oznacza fenyl (ewentualnie podstawiony przez acetyloamino, metanosulfonyloamino) lub 3-pirydyl. W tej klasie szczególnie korzystne są te, w których R2 oznacza fenyl.

Następna korzystna klasa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których X oznacza atom węgla związany z grupą Y poprzez wiązanie podwójne.

Korzystna grupa związków o wzorze (I) obejmuje te, w których A oznacza łańcuch wybrany spośród takich jak -CH2- lub -(CH2)2-, Z oznacza grupę CH, która jest związana z grupą Y poprzez wiązanie podwójne lub metylen, lub A oznacza łańcuch CO i Z oznacza grupę NH, R oznacza atom chloru, R1 oznacza atom chloru lub atom wodoru i R2 oznacza fenyl (ewentualnie podstawiony przez acetyloamino lub metanosulfonyloamino) lub 3-pirydyl.

Specyficzne korzystne związki według wynalazku obejmują:

kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(1-fenylo^^:'-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, i ich fizjologicznie dopuszczalne sole (np. sól sodową), nietoksyczne, labilne metabolicznie estry etylowe lub enancjomery.

(-)-7-chloro-4- (2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu, (-)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu, (+)-7-chloro-4-(1-fenyloA³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu.

Następne specyficzne korzystne związki według wynalazku obejmują:

kwas (±)-7-chloro-4-(1-(3-pirydyno)^³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinoHno-2-karboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(1-fenylo-A³-5,6-dihydropirydyno-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy, kwas (±)-5,7-dichloro-4-(1-fenylo-A.³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy, kwas (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-acetyloamino)-1-fenylo^³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochl· nolino-2-karboksylowy, kwas (+/-)7-chloro-4-(1-(4-metanosulfonyloamino)-1-fenylo^³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-piperydynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(2,5-diokso-1-fenylo-imidazolidyn-4-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-(pirydyn-3-ylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan,

PL 197 160 B1 kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-(4-acetyloamino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-((4-metanosulfonyloamino)fenylopirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-(fenylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy (enancjomer A);

kwas 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-fenylo^³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy (enancjomer A); i ich fizjologicznie dopuszczalne sole (np. sole sodowe), nietoksyczne estry etylowe lub enancjomery.

Związki o wzorze (I) i/lub ich fizjologicznie dopuszczalne sole są antagonistami pobudzających aminokwasów. Dokładniej są one silnymi antagonistami miejsca wiążącego glicynę niewrażliwego na strychninę związanego z kompleksem receptorowym NMDA. Jako takie, są one silnymi antagonistami kompleksu receptorowego NMDA. Te związki są więc przydatne w leczeniu lub zapobieganiu uszkodzeniom neurotoksycznym lub chorobom zwyrodnieniowym nerwów. Zatem związki są przydatne do leczenia urazu neurotoksycznego, który następuje w wyniku udaru mózgowego, udaru w wyniku zatoru powstałego ze skrzepu, udaru krwotocznego, niedokrwienia mózgu, skurczu naczyń mózgowych, hipoglikemii, amnezji, hipoksji, anoksji, zatrzymania serca w okołoporodowej zamartwicy. Związki są przydatne w leczeniu przewlekłych chorób zwyrodnieniowych nerwów takich jak: choroba Huntingdon'a, otępienie starcze Alzheimer'a, stwardnienie zanikowe boczne, acydemia typu glutarowego, otępienie po licznych zawałach, stany epileptyczne, urazy kontuzyjne (np. uraz rdzenia kręgowego i uraz głowy), zwyrodnienie nerwów spowodowane infekcją wirusową (np. AIDS, encefalopatie), zespół Downa, zwyrodnienie nerwu wzrokowego (np. jaskra), padaczka, schizofrenia, depresja, migrena, bóle głowy, w tym gromadne napady bólu głowy i/lub napięciowe bóle głowy, niepokój, ból (np. ból zapalny i ból neuropatyczny), pęcherz neurogenny, wymioty, zaburzenia pęcherza po podrażnieniu, lekozależność, w tym objawy abstynencji po odstawieniu alkoholu, kokainy, opiatów, nikotyny (np. po zaprzestaniu palenia) benzodiazepiny i zahamowanie tolerancji wywołane opioidami (np. morfiną).

Silne i selektywne działanie związku według wynalazku na miejsce wiążące glicynę niewrażliwe na strychninę występujące w kompleksie receptorowym NMDA można łatwo określić, stosując typowe procedury badawcze. Tak więc zdolność do wiązania do miejsca wiążącego glicynę niewrażliwego na strychninę określono stosując procedurę Kishimoto H i in., J Neurochem 1981, 37, 1015-1024. Selektywność działania związków według wynalazku wobec miejsca wiążącego glicynę niewrażliwego na strychninę potwierdzono w badaniach innych znanych jonotropowych receptorów pobudzanych przez aminokwasy. Zatem stwierdzono, że związki według wynalazku wykazują brak lub małe powinowactwo do receptora dla kwasu kainowego (kainianu), receptora dla kwasu a-amino-3-hydroksy-5-metylo-4-izoksazolopropionowego (AMPA) lub miejsca wiążącego NMDA.

Związki według wynalazku mogą być przydatne do hamowania konwulsji wywoływanych przez NMDA u myszy, przy zastosowaniu procedury Chiamulera C i in., Psychopharmacology (1990), 102, 551-552.

Aktywność związków według wynalazku zabezpieczającą nerwy można zademonstrować na preparacie zamkniętej, środkowej tętnicy mózgu u myszy, stosując procedurę opisaną przez Chiamulera C. i in., European Journal of Pharmacology, 216 (1992) str. 335-336.

Zdolność związków według wynalazku do łagodzenia objawów abstynencji po odstawieniu nikotyny po zaprzestaniu palenia można zademonstrować w typowych badaniach nawrotu choroby wywołanego przez nikotynę stosując procedurę opisaną przez C. Chiamulera i in., Arch. Pharmacol., 358, 1998.

Przedmiotem wynalazku zatem jest zastosowanie związku o wzorze (I) i/lub jego fizjologicznie dopuszczalnych soli lub nietoksycznych, labilnych metabolicznie estrów etylowych do wytwarzania leku do leczenia, i w szczególności do wytwarzania leków antagonizujących działania pobudzających aminokwasów na kompleks receptorowy NMDA.

Zdolność związków według wynalazku do hamowania bólu można zademonstrować w typowym teście skriningowym leku przeciwbólowego takim, jak opisany przez Dubuisson'a i Dennis'a, Pain, 1977, 4:161-174; J. J. Bennett i J. K Xue, Pain, 1988, 41, 87-107.

Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związku o wzorze (I) i/lub jego fizjologicznie dopuszczalnej soli lub nietoksycznych, labilnych metabolicznie estrów etylowych do wytwarzania leków antagonizujących działania pobudzających aminokwasów na kompleks receptorowy NMDA.

Pochodne tetrahydrochinoliny o wzorze (I) według wynalazku stosowane są także do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej, która stosowana jest do antagonizowania działania pobudzających aminokwasów na kompleks receptorowy NMDA działania pobudzających aminokwasów na kompleks

PL 197 160 B1 receptorowy NMDA, przez podawanie pacjentowi tego wymagającemu kompozycji zawierającej antagonistyczną ilość związku o wzorze (I) i/lub jego fizjologicznie dopuszczalnej soli lub estru etylowego.

Dla fachowców w dziedzinie powinno być zrozumiałe, że zastosowanie do leczenia obejmuje też profilaktykę, jak również leczenie rozpoznanych chorób lub objawów.

Należy następnie zauważyć, że ilość związku według wynalazku wymagana do zastosowania w leczeniu b ędzie zmienia ć się zależ nie od charakteru leczonego stanu, sposobu podawania i wieku i kondycji pacjenta, i winna być ostatecznie ustalana przez lekarza prowadzącego. Na ogół jednakże dawki stosowane do leczenia dorosłych ludzi typowo będą mieścić się w zakresie 2 do 800 mg dziennie, zależnie od sposobu podawania.

Zatem przy podawaniu pozajelitowo dawka dzienna typowo będzie mieścić się w zakresie 20-100 mg, korzystnie 60-80 mg dziennie. Przy podawaniu doustnie dawka dzienna będzie typowo mieścić się w zakresie 200-800 mg, np. 400-600 mg dziennie.

Pożądaną dawkę można dogodnie podawać w pojedynczej dawce lub w dawkach podzielonych, podawanych w odpowiednich przedziałach czasu, np. jako dwie, trzy, cztery lub więcej dawek częściowych dziennie.

Gdy jest możliwe, do zastosowania w leczeniu, związek według wynalazku może być podawany w postaci nieprzetworzonej chemicznie, korzystniej aktywny składnik podaje się w formie preparatu farmaceutycznego.

Przedmiotem wynalazku jest preparat farmaceutyczny zawierający związek o wzorze (I) lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól lub nietoksyczne, labilne metabolicznie estry etylowe razem z jednym lub więcej farmaceutycznie dopuszczalnymi noś nikami i, ewentualnie, innymi terapeutycznymi i/lub profilaktycznymi składnikami. Nośnik (nośniki) musi być „dopuszczalny” w sensie kompatybilności z innymi składnikami preparatu i nieszkodliwy dla jego biorcy.

Kompozycje według wynalazku obejmują szczególnie te w postaci do podawania doustnie, podpoliczkowo, pozajelitowo, inhalacyjnie lub wziewnie, jako wszczep lub doodbytniczo.

Tabletki i kapsułki do podawania doustnego mogą zawierać typowe rozczynniki takie jak środki wiążące, np. syrop, guma arabska, żelatyna, sorbitol, guma tragankowa, substancja kleista skrobi lub poliwinylopirolidon; wypełniacze, np. laktoza, cukier, mikrokrystaliczna celuloza, skrobia kukurydziana, fosforan wapnia lub sorbitol; środki poślizgowe, np. stearynian magnezu, kwas stearynowy, talk, glikol polietylenowy lub krzemionka; substancje dezintegrujące, np. skrobia ziemniaczana lub sól sodowa glikolanu skrobia, lub środki zwilżające takie jak laurylosiarczan sodu. Tabletki mogą być powlekane metodami dobrze znanymi w dziedzinie. Preparaty ciekłe do podawania doustnie mogą występować w postaci, np. wodnych lub oleistych zawiesin, roztworów emulsji, syropów lub eliksirów, lub mogą występować jako suchy produkt do roztwarzania wodą lub innym odpowiednim rozczynnikiem przed użyciem. Takie preparaty ciekłe mogą zawierać typowe dodatki takie jak środki zawieszające, np. syrop sorbitolu, metylocelulozę, glukozę/cukier w syropie, żelatynę, hydroksyetylocelulozę, karboksymetylocelulozę, stearynian glinu w żelu lub uwodornione tłuszcze jadalne; środki emulgujące, np. lecytynę, monooleinian sorbitolu lub gumę arabską; niewodne nośniki (które mogą obejmować jadalne oleje), np. olej migdałowy, frakcjonowany olej kokosowy, oleiste estry, glikol propylenowy lub alkohol etylowy; solubilizatory takie jak surfaktanty np. polisorbaty lub inne środki takie jak cyklodekstryny; i środki konserwujące, np. p-hydroksybenzoesany metylu lub propylu lub kwas askorbinowy. Kompozycje można także formować w postaci czopków, np. zawierających typowe bazy dla czopków takie jak masło kakaowe lub inne glicerydy.

Do podawania podpoliczkowo kompozycja może mieć postać tabletek lub pastylek do ssania formowanych w typowy sposób.

Kompozycję według wynalazku można formować w celu podawania pozajelitowo jako zastrzyk lub ciągły wlew. Preparaty do zastrzyku mogą występować w postaci dawki jednostkowej w ampułkach, lub w pojemnikach wielodawkowych wraz ze środkiem konserwującym. Kompozycje mogą przybierać postać zawiesin, roztworów lub emulsji w olejowych lub wodnych rozczynnikach, i mogą zawierać środki dodatkowe takie jak środki zawieszające, stabilizujące i/lub dyspergujące. Alternatywnie, aktywny składnik może występować w postaci proszku do roztwarzania przed użyciem w odpowiednim rozczynniku, np. sterylnej, nie zawierającej pirogenów wodzie.

Do podawania inhalacyjnie związki według wynalazku dogodnie dostarcza się w postaci aerozolowego spraju dozowanego z opakowań ciśnieniowych, z zastosowaniem odpowiedniego gazu pędnego takiego jak dichlorodifluorometan, trichlorofluorometan, dichlorotetrafluoroetan, ditlenek węgla

PL 197 160 B1 lub innych odpowiednich gazów, lub nebulizatora. W przypadku aerozolu pod ciśnieniem, dawkę jednostkową można ustalić stosując zawór odmierzający odpowiednią ilość.

Alternatywnie, do podawania inhalacyjnie lub wziewnie, związki według wynalazku mogą występować w postaci kompozycji suchego proszku, np. mieszanki sproszkowanego związku i odpowiedniego nośnika takiego jak laktoza lub skrobia. Kompozycja proszku może występować w jednostkowej postaci dawkowania, np. w kapsułkach lub osłonkach np. żelatynowych, lub opakowaniach listkowych, z których proszek można podawać z zastosowaniem inhalatora lub insuflatora.

Kompozycję według wynalazku można także skomponować w postaci preparatu o przedłużonym uwalnianiu. Takie długo działające preparaty można podawać metodą implantacji (np. podskórnej lub domięśniowej) lub przez zastrzyk domięśniowy. Zatem związki według wynalazku można komponować np. z odpowiednimi polimerycznymi lub hydrofobowymi substancjami (np. w postaci emulsji w dopuszczalnym oleju), lub ż ywicami jonowymiennymi, lub jako trudno rozpuszczalne pochodne np. jako trudno rozpuszczalną sól.

Kompozycje według wynalazku mogą zawierać pomiędzy 0,1-99% aktywnego składnika, dogodnie od 30-95% dla tabletek i kapsułek i 3-50% dla preparatów ciekłych.

Pochodne tetrahydrochinoliny, związki o wzorze ogólnym (I), ich enancjomery i sole można wytworzyć ogólnymi metodami przedstawionymi w dalszej części opisu. W poniższym opisie, grupy R, R1, R2, A, Z, X i Y mają znaczenia zdefiniowane dla związków o wzorze (I), jeśli nie wskazano tego inaczej.

Związki o wzorze (I) i ich enancjomery można wytworzyć metodą cyklizacji związku o wzorze (II), w którym R12 oznacza grupę zabezpieczającą grupę karboksylową, R13 oznacza atom bromu lub jodu,

R₁₄ oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą atom azotu

a następnie, jeśli to konieczne lub pożądane, przez usunięcie jednej lub więcej grup zabezpieczających.

W jednym z rozwiązań tego sposobu, reakcję można prowadzić stosując katalityczną ilość kompleksu palladu(0) takiego jak tetrakis(trifenylofosfino)pallad i odpowiedniej organicznej zasady takiej jak trialkiloamina np. trietyloamina, lub nieorganicznej zasady np. węglanu potasu.

Reakcję dogodnie prowadzi się w aprotonowym, polarnym rozpuszczalniku takim jak acetonitryl, dimetyloformamid, lub w aprotonowym, apolarnym rozpuszczalniku takim jak węglowodór (np. toluen, ksylen, heksan), w temperaturze w zakresie 60°C do 150°C, a następnie, jeśli to konieczne lub pożądane, usuwa się grupę R12 zabezpieczającą karboksyl i dowolną grupę zabezpieczającą R14.

W następnym rozwiązaniu sposobu, reakcję prowadzi się stosując katalityczną ilość soli Pd(II) takiej jak octan palladu lub dichlorek palladu, w obecności odpowiedniej organicznej zasady takiej jak trialkiloamina np. trietyloamina i triarylofosfiny takiej jak trifenylofosfina.

Reakcję prowadzi się w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak acetonitryl lub dimetyloformamid i korzystnie z ogrzewaniem, a następnie, jeśli to konieczne lub pożądane, usuwa się grupę R12 zabezpieczającą karboksyl i dowolną grupę R14 zabezpieczającą atom azotu.

Związki o wzorze (I), w którym X-Y oznacza wiązanie podwójne można regioselektywnie wytwarzać, przeprowadzając reakcję cyklizacji w aprotonowym, apolarnym rozpuszczalniku takim jak toluen, w obecności katalitycznej ilości kompleksu palladu(0) takiego jak tetrakis(trifenylofosfino)pallad i odpowiedniej organicznej zasady takiej jak trialkiloamina np. trietyloamina lub nieorganicznej zasady np. węglanu potasu.

PL 197 160 B1

Związki o wzorze (I), w którym X-Y oznacza wiązanie pojedyncze można wytworzyć, przeprowadzając reakcję cyklizacji w aprotonowym, polarnym rozpuszczalniku (takim jak acetonitryl, dimetyloformamid), w obecności katalitycznej ilości soli Pd(II) takiej jak octan palladu lub dichlorek palladu, w obecności odpowiedniej organicznej zasady takiej jak trialkiloamina np. trietyloamina i triarylofosfiny takiej jak trifenylofosfina.

Odpowiednie grupy R12 zabezpieczające karboksyl do zastosowania w tej reakcji obejmują alkil taki jak etyl, trichloroalkil, trialkilosililoalkil lub grupy arylometylowe taki jak benzyl, nitrobenzyl lub trytyl.

Następne dogodne grupy zabezpieczające karboksyl obejmują te, posiadające grupę chiralną pochodzącą od chiralnych alkoholi takich jak (+)-S-indanol, (+)-S-migdalan metylu, chiralny mleczan (C1-4)alkilu tj. (+)-R- lub (-)-S-mleczan metylu, (+)-R-mleczan t-butylu, (+)-R- lub (-)-S-mleczan etylu, (-)-S-mleczan izopropylu, (-)-S-mleczan butylu, (+)-R-mleczan izobutylu lub chiralny mleczan aryloalkilu (tj. mleczan benzylu), alkohol (-)-S-perillilowy, (-)-(R)-3-hydroksy-2-metylopropionian metylu, (-)-(R)-2-butanol, (-)-(S)-2-metylo-1-butanol.

R12 korzystnie oznacza etyl, benzyl lub grupę pochodzącą od chiralnego mleczanu alkoholu (C1-4)alkilowego (np. (+)-(R)-mleczan alkoholu t-butylowego (-)-S-mleczan alkoholu butylowego, (+)-R-mleczan alkoholu izobutylowego).

Gdy R14 oznacza grupę zabezpieczającą atom azotu, przykłady odpowiednich grup obejmują alkoksykarbonyl np. t-butoksykarbonyl, arylosulfonyl np. fenylosulfonyl, lub 2-trimetylosililoetoksymetyl.

Związki o wzorze (II) można wytworzyć ze związku o wzorze (III), w którym R12 oznacza grupę zabezpieczającą karboksyl i R14 oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą atom azotu, jak zdefiniowano we wzorze (II) i R₁₃ oznacza atom bromu lub jodu,

na drodze reakcji z odpowiednim odczynnikiem fosforowym zdolnym do przekształcenia grupy CHO w grupę

a następnie, jeśli to konieczne lub pożądane, przez usunięcie grupy R12 zabezpieczającej karboksyl i grupy R13 zabezpieczającej atom azotu.

W jednym z rozwiązań tego sposobu, reakcję można prowadzić stosując ylid fosforu o wzorze (IV)

w którym R15 oznacza alkil lub fenyl.

Reakcję prowadzi się w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak acetonitryl lub dimetyloformamid, w temperaturze w zakresie od -20°C do temperatury wrzenia rozpuszczalnika.

PL 197 160 B1

Związki o wzorach (III) i (IV) są albo znanymi związkami, lub można je wytworzyć metodami analogicznymi do stosowanych do wytwarzania znanych związków.

Dogodny sposób otrzymywania związków o wzorze (III) obejmuje poddanie związku o wzorze (V), w którym R12 oznacza grupę zabezpieczającą karboksyl i R14 oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą atom azotu, jak zdefiniowano we wzorze (II) i R13 oznacza atom bromu lub jodu, reakcji z trihalogenkiem allilocyny (VI), a następnie reakcji ozonowania

Reakcję dogodnie prowadzi się w rozpuszczalniku takim jak węglowodór, np. toluen lub chlorowcowęglowodór (np. dichlorometan, w temperaturze w zakresie od -78°C do temperatury pokojowej). Ozonowanie można prowadzić przepuszczając strumień ozonu przez roztwór, w obecności siarczku dimetylu lub trifenylofosfiny, w odpowiednim rozpuszczalniku takim jak chlorowcowęglowodór (np. dichlorometan), w niskiej temperaturze np. -78°C.

Alternatywnie, związki (III) można wytworzyć metodą akcji aldolowej związku iminowego (V) z eterem enolowym (VII), w którym R₁₆ oznacza C_1-4alkil.

Reakcję można prowadzić w rozpuszczalniku takim jak chlorek metylenu lub acetonitryl, w obecności kwasu Lewisa takiego jak trifluorometanosulfonian iterbu.

W dowolnej z powyższych reakcji, grupę zabezpieczającą karboksyl można usunąć stosując typowe procedury usuwania takich grup. Zatem ze związków, w których R12 oznacza benzyl, etyl lub (+)-R- lub (-)-S-mleczan t-butylu, grupę tę można usunąć metodą hydrolizy, stosując wodorotlenek metalu alkalicznego, np. wodorotlenek litu lub wodorotlenek sodu, w odpowiednim rozpuszczalniku takim jak etanol lub izopropanol, woda lub ich mieszaniny, a następnie, jeśli to pożądane lub konieczne, dodając odpowiedni kwas np. kwas chlorowodorowy, z wytworzeniem odpowiedniego wolnego kwasu karboksylowego.

W dowolnej z powyższych reakcji grupę zabezpieczającą atom azotu można usunąć stosując typowe procedury usuwania takich grup, np. metodą kwasowej lub zasadowej hydrolizy. Zatem gdy R14 oznacza alkoksykarbonyl np. t-butoksykarbonyl lub fenylosulfonyl można ją usunąć metodą hydrolizy alkalicznej, stosując np. wodorotlenek litu w odpowiednim rozpuszczalniku takim jak tetrahydrofuran lub alkanol np. izopropanol. Alternatywnie, alkoksykarbonyl można usunąć metodą hydrolizy kwasowej.

Fizjologicznie dopuszczalne sole związków o wzorze (I) można wytworzyć metodą traktowania odpowiedniego kwasu odpowiednią zasadą, w odpowiednim rozpuszczalniku. Np. sól sodową lub potasową można wytworzyć traktując roztwór odpowiedniego kwasu związku o wzorze (I) 2-etyloheksanonianem sodu lub potasu z zastosowaniem wodorotlenku alkalicznego lub metalu alkalicznego, lub odpowiedniego węglanu lub wodorowęglanu. Alternatywnie, sole alkaliczne lub sole metalu alkalicznego można wytworzyć metodą bezpośredniej hydrolizy zabezpieczonej grupy karboksylowej pochodnych związków o wzorze (I) z zastosowaniem odpowiedniego wodorotlenku alkalicznego lub metalu alkalicznego.

Labilne metabolicznie estry etylowe pochodnych tetrahydrochinoliny, związków o wzorze (I) można wytworzyć metodą estryfikacji grupy karboksylowej lub jej soli lub metodą transestryfikacji, stosując typowe procedury. Zatem, np. estry acylooksyalkilowe można wytworzyć przez poddanie wolnego kwasu karboksylowego lub jego soli reakcji z odpowiednim halogenkiem acylooksyalkilu, w odpowiednim rozpuszczalniku taki jak dimetyloformamid. W celu estryfikacji wolnej grupy karboksylowej, tę reakcję korzystnie prowadzi się w obecności czwartorzędowego halogenku amoniowego takiego jak chlorek tetrabutyloamoniowy lub chlorek benzylotrietyloamoniowy.

PL 197 160 B1

Specyficzne enancjomery związków o wzorze (I) można także otrzymać z odpowiednich związków racemicznych o wzorze (I), stosując chiralną HPLC.

Alternatywnie enancjomery można wytworzyć metodą estryfikacji odpowiednich związków racemicznych o wzorze (I) odpowiednim chiralnym alkoholem, rozdzielając uzyskane diastereoizomeryczne estry typowymi środkami np. chromatograficznie lub metodą krystalizacji, a następnie przeprowadzając hydrolizę diastereoizomerycznych estrów.

Odpowiednie chiralne alkohole do zastosowania w tym sposobie obejmują (+)-S-indanol, (+)-S-migdalan metylu, chiralny mleczan (C1-4)alkilu, tj. (+)-R- lub (-)-S-mleczan metylu, (+)-R-mleczan t-butylu, (+)-R- lub (-)-S-mleczan etylu, (-)-S-mleczan izopropylu, (-)-S-mleczan butylu, (+)-R-mleczan izobutylu lub chiralny mleczan aryloalkilu (tj. mleczan benzylu), alkohol (-)-S-perillilowy, (-)-(R)-3-hydroksy-2-metylopropionian metylu, (-)-(R)-2-butanol, (-)-(S)-2-metylo-1-butanol.

Diastereoizomeryczne estry związków o wzorze (I) można wytworzyć typowymi środkami takimi jak reakcja chiralnego alkoholu z aktywowaną pochodną związku o wzorze (I), w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak eter np. tetrahydrofuran.

Aktywowaną pochodną związku o wzorze (I) można wytworzyć ze związków (I) stosując typowe środki do wytwarzania aktywowanych pochodnych kwasu karboksylowego takich jak dogodnie stosowane w syntezie peptydu.

Szczególnie dogodną metodą wytwarzania diastereoizomerycznych estrów związków (I) jest otrzymywanie aktywowanej pochodnej związków (I) w obecności chiralnego alkoholu.

Zatem np. racemiczną mieszaninę związków (I) można potraktować zestawem reagentów Mitsunobu, tj. azodikarboksylanem dialkilu takim jak azodikarboksylan dietylu i triarylofosfiną np. trifenylofosfiną lub trialkilofosfiną (tj. tributylofosfiną), w obecności chiralnego alkoholu.

Reakcję dogodnie prowadzi się w obecności odpowiedniego rozpuszczalnika takiego jak eter (np. eter dietylowy lub tetrahydrofuran), chlorowcowęglowodoru (np. dichlorometanu) lub nitrylu (np. acetonitrylu) lub ich mieszaniny, w temperaturze w zakresie od 0-30°C.

Gdy wymagany jest pojedynczy diastereoizomeryczny ester związków (I) można go otrzymać z ich mieszaniny typowymi środkami, np. przez zastosowanie typowych procedur chromatograficznych takich jak preparatywna HPLC lub metodą krystalizacji frakcyjnej.

Alternatywnie, wymagany pojedynczy diastereoizomeryczny ester związku o wzorze (I) można otrzymać stosując odpowiednią chiralną grupę zabezpieczającą R12, tak jak to zdefiniowano we wzorze (II).

Specyficzne enancjomery związków o wzorze (I) można wytworzyć z odpowiedniego pojedynczego diastereoizomerycznego estru związków (I) metodą hydrolizy np. hydrolizy alkalicznej. Zatem, np. hydrolizę można przeprowadzić stosując wodorotlenek metalu alkalicznego np. wodorotlenek sodu lub wodorotlenek litu, w rozpuszczalniku takim jak eter np. tetrahydrofuran i woda.

Alternatywnie, specyficzne enancjomery związków o wzorze (I) można wytworzyć metodą stereoselektywnej, enzymatycznej hydrolizy związków o wzorze (VIII)

w którym R17 oznacza grupę zabezpieczającą karboksyl.

Odpowiednie grupy R17 zabezpieczające karboksyl do zastosowania w tej reakcji obejmują

C1-4alkil taki jak metyl, etyl, propyl, butyl lub grupy arylometylowe takie jak benzyl, nitrobenzyl lub trytyl.

Odpowiednie enzymy do zastosowania w tej reakcji obejmują lipazy takie jak ILipase-DS

Aspergillus niger (AP-12) (Aspergillus niger, Amano), lipaza Candida rugosa (Amano), lipaza Candida

PL 197 160 B1 cylindracea (Amano), lipaza Alcaligenes sp., lipaza Rhizopus arrhizus (Biotal), lipaza z kiełków pszenicznych (Sigma), lipaza Rhizopus niveus (Amano), proteaza Promod 215-P (Biocatalyst), lipaza E-7 (Thermogen), lipaza E-17 (Thermogen).

Dalsze odpowiednie enzymy, które można stosować w tej reakcji obejmują świńską lipazę trzustkową, alfa-chymotrypsynę lub trypsynę.

Szczególnie korzystnym enzymem do zastosowania w tej reakcji jest Aspergillus niger (AP-12).

W tej reakcji moż na takż e zastosować komórki przetrwalnikowe następują cych organizmów: Aspergillus ochraceus, Aspergillus niger, Aspergillus chevalieri i Aspergillus cervinus.

Reakcję dogodnie prowadzi się w aprotonowym rozpuszczalniku takim jak DMSO, tetrahydrofuran, w obecności odpowiedniego wodnego buforu (tj. buforu fosforanowego lub CaCl2). Jeśli to pożądane do mieszaniny reakcyjnej można dodać środek solubilizujący taki jak Tween-80.

Według innego sposobu enzym może być unieruchomiony i reakcję prowadzi się w zasadniczo „czystych” rozpuszczalnikach organicznych nasyconych wodą takich jak eter tert-butylometylowy lub alkohol tert-amylowy.

Aby wynalazek mógł być całkowicie zrozumiały, w celu jedynie jego ilustracji zamieszczono następujące przykłady.

W związkach pośrednich i Przykładach, je ś li nie wskazano tego inaczej:

Temperatury topnienia (m.p.) określano z zastosowaniem urządzenia Gallenkamp'a do badania temperatury topnienia i nie korygowano. Wszystkie temperatury podano w °C. Widma w podczerwieni zmierzono na aparacie FT-IR. Widma Protonowego Rezonansu Magnetycznego (¹H-NMR) rejestrowano przy 400 MHz, przesunięcia chemiczne podano w ppm w dół zakresu (d) od Me4Si, zastosowanego jako wzorzec wewnętrzny, i oznaczono jako singlety (s), dublety (d), dublety dubletów (dd), tryplety (t), kwartety (q) lub multiplety (m). Kolumnę chromatograficzną wypełniono żelem krzemionkowym (Merck AG Darmstaadt, Germany). W tekście zastosowano następujące skróty: EA = octan etylu, CH = cykloheksan, DCM = dichlorometan, THF = tetrahydrofuran, TFA = kwas trifluorooctowy, TEA = trietyloamina, DMF = dimetyloformamid, Ac2O = bezwodnik octowy, PPA = kwas polifosforowy, DBU = 1,8-diazabicyklo[5,4,0]undec-7-en, DMSO = dimetylosulfotlenek, IMS = mieszanina Etanolu z 5% metanolu, LHDMS = bis(trimetylosililo)amidek litu, DIPEA = diizopropyloetyloamina, Tlc odnosi się do chromatografii cienkowarstwowej na płytkach pokrytych krzemionką, i osuszono odnosi się do roztworu osuszonego nad bezwodnym siarczanem sodu; r.t. (RT) odnosi się do temperatury pokojowej.

Enancjomer A lub diastereoizomer A odnosi się odpowiednio do pojedynczego enancjomeru lub pojedynczego diastereoizomeru, których bezwzględnej stereochemii nie scharakteryzowano.

Związek pośredni 1 (±)-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-pentenonian etylu

Do roztworu 2-jodo-4-chloroaniliny (9,1 g) w suchym toluenie (150 ml) dodano glioksalan etylu (50% roztwór w toluenie, 14,6 ml) i MgSO4 (2 g) i uzyskaną zawiesinę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez noc. Następnie zawiesinę przesączono i zatężano do suchej masy pod silnie zmniejszonym ciśnieniem, w temperaturze 50°C, przez 1,5 godziny. Uzyskany brunatny olej rozpuszczono w dichlorometanie (150 ml) ochłodzono do temperatury -78°C i dodano strzykawka TiCl4 (czystość 99,995%, 4 ml).

Zawiesinę mieszano 15 minut w temperaturze -78°C, następnie pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej w czasie 15 minut, przed ponownym ochłodzeniem do temperatury -78°C. Następnie dodano allilotributylocynę (17 ml) i mieszaninę reakcyjną pozostawiono do przereagowania przez 1 godzinę. Czarny roztwór wylano do 200 ml octanu etylu i przemyto najpierw nasyconym roztworem NH4Cl (2 x 150 ml), następnie wodą i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt, który oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan, następnie mieszanina cykloheksan/octan etylu 98/2), uzyskując tytułowy związek (10,4 g) w postaci bezbarwnego oleju.

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,57 (d, 1H), 6,49 (dd, 1H), 6,45 (dd, 1H), 5,79 (m, 1H), 5,25 (dd, 1H), 5,24 (dd, 1H), 4,83 (d, 1H), 4,25 (q, 2H), 4,13 (m, 1H), 2,66 (m, 2H), 1,30 (t, 3H).

Związek pośredni 2 (±)-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-oksomaślan etylu

Roztwór związku pośredniego 1 (5,2 g) w dichlorometanie (150 ml) ochłodzono do temperatury -78°C i barbotowano ozon, aż klarowny roztwór zmienił barwę na ceglastoczerwoną. W tym momencie przepływ ozonu przerwano i roztwór przedmuchiwano azotem przez kilka minut. Dodano trifenylofosfinę (7,1 g) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 1,5 godziny, bez regulacji temperatury. Uzyskany roz12

PL 197 160 B1 twór wylano do 200 ml octanu etylu i przemyto najpierw nasyconym roztworem NH4Cl (2 x 150 ml), następnie wodą i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt, który oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 80/20), uzyskując tytułowy związek (2,4 g) w postaci bezbarwnego oleju.

NMR (DMSO) δ (ppm) 9,80 (t, 1H), 7,57 (d, 1H), 6,55 (d, 1H), 6,51 (dd, 1H), 4,99 (d, 1H), 4,46 (m, 1H), 4,24 (q, 2H), 3,08 (m, 2H), 1,28 (t, 3H).

Związek pośredni 2a (±)-2-(3,5-dichloro-2-jodoanilino)-4-oksomaślan etylu

Roztwór glioksalanu etylu (50% roztwór w toluenie, 1 ml) i MgSO4 (7 g) w toluenie (30 ml) ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w urządzeniu Dean-Stark'a, przez 0,5 godziny.

Następnie dodano 3,5-chloro-2-jodoanilinę i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 1 godzinę. Następnie mieszaninę ochłodzono, przesączono przez celit w celu usunięcia MgSO4 i zatężono. Uzyskany brunatny olej rozpuszczono w dichlorometanie (15 ml) ochłodzono do temperatury -78°C i dodano Yb(OTf)3xH2O (0,186 g). Zawiesinę mieszano przez 5 minut w temperaturze -78°C, następnie dodano winylooksytrimetylosilan (0,29 g) i temperaturę podwyższono do 20°C. Po 1 godzinie w tej temperaturze dodano nasycony roztwór NH4Cl (20 ml), a następnie octan etylu (30 ml). Fazę organiczną przemyto solanką (20 ml) i osuszono nad siarczanem sodu i zatężono, uzyskując surowy produkt, który oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan, następnie mieszanina cykloheksan/octan etylu 85/15), uzyskując tytułowy związek (0,562 g) w postaci bezbarwnego oleju.

NMR (CDCl3) δ (ppm) 9,65 (s, 1H), 7,00 (d, 1H), 6,70 (d, 1H), 5,60 (d, 1H), 4,60 (m, 1H) 4,10 (q, 2H), 3,10 (m, 2H), 1,15 (t, 3H).

Związek pośredni 3

Bromek tributylo(2-okso-1-fenylopirolidyn-1-ylo)fosfoniowy

N,N,N¹,N¹-tetrametyloetylenodiaminę (23,3 ml) dodano do roztworu N-fenylopirolidynonu (5 g) w dichlorometanie (50 ml). Roztwór ochłodzono do temperatury 0-5°C i dodano trifluorometanosulfonian trimetylosililu (8,4 ml) w czasie około 20 minut, utrzymując temperaturę w zakresie 0-5°C. Uzyskany roztwór mieszano przez 10 minut i dodano roztwór nadbromku bromku pirydyny (13 g) w acetonitrylu (20 ml) w czasie około 20 minut, utrzymując temperaturę w zakresie 0-10°C. Uzyskana zawiesinę mieszano w temperaturze 0-5°C przez około 60 minut. Ostrożnie dodano wodny roztwór wodorowęglanu sodu (50 ml). Mieszaninę mieszano przez około 5 minut i warstwy oddzielono. Fazę wodną rozcieńczono wodą (20 ml) i ponownie ekstrahowano dichlorometanem (20 ml). Połączone fazy organiczne przemyto następnie roztworem wodorowęglanu sodu (50 ml), 2M roztworem kwasu chlorowodorowego (2x50 ml) i wodą (50 ml), ponownie ekstrahowano każdorazowo przemywając dichlorometanem (10 ml). Roztwór organiczny osuszono (MgSO4) i zatężono na wyparce obrotowej. Czerwonobrunatne ciało stałe zmieszano octanem etylu (50 ml) i ogrzano uzyskując roztwór, który następnie ochłodzono i dodano tributylofosfinę (8,5 ml). Roztwór ogrzano do temperatury wrzenia i utrzymywano w temperaturze wrzenia przez 2,5 godziny. Roztwór pozostawiono do ochłodzenia do temperatury pokojowej i następnie ochłodzono do temperatury 0-5°C. Uzyskaną zawiesinę was pozostawiono w temperaturze 0-5°C przez około 60 minut. Produkt wydzielono metodą przesączenia próżniowego i następnie przemyto mieszaniną octan etylu:eter t-butylowometylowy (1:1, 40 ml) i osuszono w piecu próżniowym, w temperaturze 45°C, uzyskując tytułowy związek w postaci białego krystalicznego ciała stałego (10,12 g), temperatura topnienia 127-128°C.

Związek pośredni 4 (±)-E-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)maślan etylu (4a);

(±)-Z-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)maślan etylu (4b)

Do roztworu związku pośredniego 2 (2,4 g) w acetonitrylu (100 ml), w temperaturze pokojowej, dodano związek pośredni 3 (3,7 g) i DBU (13 ml) i mieszanie kontynuowano przez noc w temperaturze -20°C. Surowy roztwór wylano do 200 ml octanu etylu i przemyto nasyconym roztworem NH4Cl (2 x 150 ml), następnie wodą i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt w postaci mieszaniny zawierającej związki 4a/4b w stosunku 4/1. Oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 80/20) dało tytułowy związek 4a (2,16 g) i tytułowy związek 4b (0,5 g) w postaci bezbarwnych olejów.

Związek pośredni 4a:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,72 (d, 2H), 7,56 (d, 1H), 7,38 (t, 2H), 7,16 (t, 1H), 6,6 (m, 1H), 6,50 (dd, 1H), 6,49 (d, 1H), 4,88 (d, 1H), 4,26 (m, 3H), 3,87 (t, 2H), 2,79 (m, 4H), 1,30 (t, 3H).

PL 197 160 B1

Związek pośredni 4b:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,69 (d, 2H), 7,52 (d, 1H), 7,38 (t, 2H), 7,17 (t, 1H), 6,47 (d, 1H), 6,44 (dd, 1H), 5,98 (m, 1H), 5,00 (d, 1H), 4,22 (m, 2H), 4,13 (m, 1H), 3,84 (t, 2H), 3,2-3,6 (m, 2H), 2,85 (m, 2H), 1,26 (t, 3H).

Związek pośredni 5

2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-pentenonian (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (5a) i 2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-pantenonian (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (5b)

Roztwór związku pośredniego octanu 1-tert-butylo-(R)-2-(oksoacetoksy)-2-metylu (4,1 g) w toluenie (200 ml) ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w urządzeniu Dean-Stark'a przez 2 godziny. Po oziębieniu do temperatury pokojowej dodano 5-chloro-2-jodoanilinę (4,3 g) i roztwór ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w obecności MgSO4 przez 3 godziny. Klarowny roztwór ochłodzono, przesączono przez filtr bawełniany w celu usunięcia MgSO4, zatężono do suchej masy i rozpuszczono ponownie w dichlorometanie (150 ml). Roztwór ochłodzono do temperatury -78°C i powoli dodano ze strzykawki TiCl4, (1,9 ml). Po 15 minutach, dodano allilotributylocynę (7,9 ml) i uzyskaną czarną zawiesinę mieszano przez 1 godzinę. Następnie wylano ją do octanu etylu (300 ml) i dodano nasycony NH4Cl (150 ml). Fazę organiczną oddzielono, przemyto wodą i solanką, osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 95/5) dało tytułowy związek (4,1 g) (mieszanina diastereoizomerów 65/35) w postaci bezbarwnego oleju (7,01 g).

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,54 (1H), 6,46 (dd, 1H), 5,86 (m, 1H), 5,3-5,2 (m, 2H), 5,03 (m, 1H),

4.77 (bd, 1H), 4,16 (m, 1H), 2,8-2,68 (m, 2H), 1,50 (d, 3H), 1,45 (s, 9H).

Związek pośredni 5a

2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-pentenonian (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu

Do roztworu allilotributylocyny (3,3 g) w suchym DCM (100 ml) dodano 1M roztwór SnCl4 w DCM (10 ml), w temperaturze -78°C. Mieszaninę mieszano przez 20 minut, następnie dodano związek pośredni estru tertbutylowego kwasu 2-[2-(5-chloro-2-jodo-fenyloimino)-acetoksy]-1-(R)-metylooctowego (2,39 g) w suchym DCM (50 ml). Mieszaninę pozostawiono do przereagowania w temperaturze -78°C przez 20 minut, następnie dodano nasycony roztwór NH4Cl i uzyskaną mieszaninę ekstrahowano octanem etylu (2 x 200 ml). Warstwę organiczną przemyto 10% roztworem KF w wodzie, następnie dodano eter dietylowy i uzyskane ciało stałe przesączono.

Roztwór osuszono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Końcowe oczyszczanie metodą szybkiej chromatografii (CH/EA 95:5) dało tytułowy związek w postaci czystego diastereoizomeru w postaci bezbarwnego oleju (1,3 g).

NMR (CDCl3): δ 7,55 (d, 1H); 6,47 (d, 1H); 6,43 (d, 1H); 5,88 (m, 1H); 5,27 (m, 2H); 5,05 (q, 1H);

4.78 (d, 1H); 4,18 (m, 1H); 2,74 (m, 2H); 1,52 (d, 3H); 1,67 (s, 9H).

IR (CDCl3): 3379, 1740.

Związek pośredni 6

2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-oksomaślan (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (6a) i 2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-oksomaślan (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (6b)

Roztwór związku pośredniego 5 (7,1 g) w dichlorometanie (200 ml) ochłodzono do temperatury -78°C i barbotowano poprzez niego ozon aż do zmiany zabarwienia roztworu na czerwoną. Następnie dodano trifenylofosfinę (8 g) i mieszaninę reakcyjną pozostawiono z mieszaniem przez 2 godziny, bez regulacji temperatury. Surową mieszaninę odparowano do suchej masy i oczyszczono wielokrotnie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 85/15), uzyskując tytułowe związki 6a (2,75 g) i 6b (0,87 g) w postaci bezbarwnych olejów.

Związek 6a:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 9,85 (t, 1H), 7,57 (d, 1H), 6,58 (d, 1H), 6,51 (dd, 1H), 5,04 (q, 1H), 4,96 (d, 1H), 4, 62 (m, 1H), 3,13 (dd, 2H), 1,55-1,42 (m, 12H).

IR (CDCl3) (cm^-1) 1740.

Związek 6b:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 9,81 (t, 1H), 7,57 (d, 1H), 6,60 (d, 1H), 6,52 (dd, 1H), 5,02 (q, 1H), 4,95 (d, 1H), 4,55 (m, 1H), 3,11 (m, 2H), 1, 55-1,43 (m, 12H).

IR (CDCl3) (cm^-1) 1740.

PL 197 160 B1

Związek pośredni 6a

2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-oksomaślan (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu

Tytułowy związek otrzymano wychodząc ze związku pośredniego 5a, według sposobu opisanego dla związku pośredniego 6.

Związek pośredni 7

2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)maślan (E)-(1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (diastereoizomer A)

Do roztworu związku pośredniego 6a (2,7 g) w acetonitrylu (60 ml) dodano związek pośredni 2b (3 g) i DBU (1 ml) i mieszaninę poddano reakcji w temperaturze -20°C przez noc. Następnie rozpuszczono w octanie etylu (300 ml) i przemyto 1N roztworem HCl, wodą i solanką, osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 85/15) dało tytułowy związek (2,1 g) w postaci białego ciała stałego. Temperatura topnienia 36-39°C;

[a]D 22° (stężenie wagowe c=0,160% w DMSO);

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,72 (d, 2H), 7,55 (d, 1H), 7,38 (t, 2H), 7,15 (t, 1H), 6,66 (m, 1H), 6,49 (dd, 1H), 6,48 (d, 1H), 5,05 (m, 1H), 4,81 (d, 1H), 4,30 (m, 1H), 3,87 (t, 2H), 3,0 (m, 2H), 2,75 (m, 2H),

1,51 (d, 3H), 1,45 (3, 9H).

Związek pośredni 8 (-)7-chloro-4-(1-fenylo-A.³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan (1 R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (8a), ester [1-(R)-(1-tert-butoksykarbonylo)]-etylowy kwasu (-)7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolino-2-karboksylowego (8b)

Do roztworu związku pośredniego 7 (2,1 g) w DMF (40 ml) dodano Pd(PPh3) (0,393 g) i trietyloaminę (0,95 ml) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 150°C przez 1 godzinę. Surowy roztwór rozpuszczono w octanie etylu i przemyto 1N roztworem HCl, wodą i solanką, osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/dichlorometan/octan etylu 50/40/10) dało tytułowy związek 8a (0,7 g) w postaci białego ciała stałego. Temperatura topnienia = 69-73°C;

[a]_D -70,1° (stężenie wagowe c=0,190% w DMSO);

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,80 (m, 2H), 7,39 (m, 2H), 7,12 (m, 1H), 6,82 (d, 1H), 6,77 (d, 1H), 6,70 (m, 1H), 6,49 (dd, 1H), 6,46 (bs, 1H), 4,93 (q, 1H), 4,49 (m, 2H), 4, 02 (m, 1H), 3,87 (m, 1H), 2,44 (m, 1H), 2,00 (m, 1H), 1,39 (s, 9H), 1,38 (d, 3H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3380, 1741, 1681, 1601; i tytułowy związek 8b (0,8 g) w postaci żółtego ciała stałego.

Temperatura topnienia = 59-64°C;

[a]_D -76,2° (stężenie wagowe c=0,510% w DMSO);

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,73 (m, 2H), 7,36 (m, 2H), 7,21 (d, 1H), 7,11 (m, 1H), 6,98 (da, 1H), 6,75 (d, 1H), 6,57 (dd, 1H), 4,70 (q, 1H), 4,24 (m, 2H), 3,84 (m, 1H), 3,75 (m, 1H), 3,18 (m, 1H), 3,05 (m, 1H), 2,94 (m, 1H), 1,25 (s, 9H), 1,23 (d, 3H).

Związek pośredni 9 (±)-E-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-fenylopiperydynylideno)maślan etylu.

Do roztworu bromku tributylo-3-(1-fenylo-2-piperydynono)fosfoniowego (0,83 g) w acetonitrylu (20 ml) dodano DBU (0,27 ml), a po 15 minutach dodano roztwór związku pośredniego 2 (0,35 g) w acetonitrylu (20 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut, następnie rozcieńczono octanem etylu i przemyto 1N roztworem HCl i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt, który oczyszczono metodą szybkiej chromatografii kolumnowej, uzyskując tytułowy związek (0,29 g) w postaci jasnożółtej pianki.

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,56 (dd, 1H), 7,38 (dd, 2H), 7,27 (dd, 2H), 7,24 (t, 1H), 6,93 (t, 1H), 6,50-6,47 (m, 2H), 4,85 (d, 1H), 4,25 (q, 2H), 4,22 (m, 1H), 3,71 (m, 2H), 2,76, (m, 2H), 2,59 (m, 2H), 2,01 (m, 2H), 1,29 (t, 3H).

Związek pośredni 10 (±)-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-(pirydyn-3-ylo)-pirolidyn-3-ylideno)maślan etylu

Do roztworu bromku (1-(pirydyn-3-ylo)-2-okso-pirolidyn-3-ylo)tributylofosfoniowego (0,93 g) w acetonitrylu (10 ml) dodano DBU (0,22 ml), a po 10 minutach dodano roztwór związku pośredniego 2 (0,46 g) w acetonitrylu (10 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 godziny, następnie rozcieńczono octanem etylu i przemyto nasyconym roztworem NH4Cl i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt który oczyszczono metodą szybkiej chromatografii kolumnowej, uzyskując tytułowy związek (0,47 g) w postaci mieszaniny izomerów E/Z (80/20). MS (m/z) 526.

PL 197 160 B1

Związek pośredni 11 (±)-E-2-(3,5-dichloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)maślan etylu (11a); (±)-Z-2-(3,5-dichloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)maślan etylu (11b)

Do roztworu związku pośredniego 2a w acetonitrylu (10 ml) w temperaturze pokojowej dodano związek pośredni 2b (0,726 g) i DBU (0,33 ml) i mieszanie kontynuowano przez noc, w temperaturze -20°C. Surowy roztwór wylano do 20 ml octanu etylu i przemyto najpierw nasyconym roztworem NH4Cl (2x15 ml), następnie wodą i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt w postaci mieszaniny izomerów Z/E w stosunku 4/1. Oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 85/15) dało tytułowy związek 11a (0,498 g) i tytułowy związek 11b (0,122 g) w postaci bezbarwnych olejów.

Związek pośredni 11a:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,78 (d, 2H), 7,39 (t, 2H), 7,16 (t, 1H), 6,90 (d, 1H), 6,58 (m, 1H), 6,36 (d, 1H), 5,22 (d, 1H), 4,26 (m, 3H), 3,87 (t, 2H), 2,79 (m, 4H), 1,30 (t, 3H);

IR (CDCl3) (cm^-1) 3370, 1738, 1697, 1671;

MS (m/z) 559.

Związek pośredni 11b:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,69 (d, 2H), 7,38 (t, 2H), 7,17 (t, 1H), 6,84 (d, 1H), 6,34 (d, 1H), 5,96 (m, 1H), 5,34 (d, 1H), 4,22 (m, 2H), 4,12 (m, 1H), 3,84 (t, 2H), 3,63-3,27 (m, 2H), 2,85 (t, 2H), 1,26 (t, 3H);

IR (CDCl3) (cm^-1) 1733, 1685;

MS (m/z) 559.

Związek pośredni 12

2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)maślan (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (diastereoizomer B)

Do roztworu związku pośredniego 6b (0,87 g) w acetonitrylu (20 ml) dodano bromek tributylo-3-(N-fenylo-1-pirolidonylo)fosfoniowy (1,6 g) i DBU (0,33 ml) i mieszaninę poddano reakcji w temperaturze -20°C przez noc. Następnie rozpuszczono ją w octanie etylu (100 ml) i przemyto 1N roztworem HCl, wodą i solanką, osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 85/15) dało tytułowy związek (0,47 g) w postaci białego zestalonego oleju. Temperatura topnienia = 38-42°C;

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,72 (d, 2H), 7,55 (d, 1H), 7,38 (t, 2H), 7,16 (t, 1H), 6,60 (m, 1H), 6,56 (d, 1H), 6,49 (dd, 1H), 5,03 (q, 1H), 4,80 (d, 1H), 4,33 (m, 1H), 3,88 (t, 2H), 2,9 (m, 2H), 2,75 (m, 2H), 1,48 (d, 3H), 1,44 (s, 9H);

IR (CDCl3) (cm^-1) 3375, 1738, 1693, 1665.

Związek pośredni 13

7-chloro-4-(1-fenylo-A³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan (1R)-2-(tert-butoksy)-1-metylo-2-oksoetylu (diastereoizomer B)

Do roztworu związku pośredniego 12 (0,46 g) w DMF (8 ml) dodano Pd(PPh3) (0,043 g) i trietyloaminę (0,21 ml) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 150°C przez 1 godzinę. Surowy roztwór rozpuszczono w octanie etylu i przemyto 1N roztworem HCl, wodą i solanką, osuszono i odparowano. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/dichlorometan/octan etylu 50/40/10) dało tytułowy związek (0,114 g) w postaci białego ciała stałego. Temperatura topnienia = 62-67°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,79 (m, 2H), 7,38 (m, 2H), 7,11 (t, 1H), 6,81 (d, 1H), 6,77 (d, 1H), 6,70 (d, 1H), 6,55 (bs, 1H), 6,48 (dd, 1H), 4,90 (q, 1H), 4,5 (m, 2H), 3,99 (m, 1H), 3,84 (t, 1H), 2,35 (m, 1H), 2,02 (m, 1H), 1,39 (s,12H).

Związek pośredni 14

Amid kwasu 2,4-dibromo-N-(4-(tert-butoksykarbonyloamino)fenylo)masłowego

Do pochodnej bromku 2,4-dibromobutyrylowego (3,1 g) w suchym dichlorometanie (60 ml) dodano pirydynę (3,2 ml), mieszaninę utrzymywano w temperaturze 0°C w atmosferze azotu przez 10 minut i następnie wkroplono N-t-butoksykarbonylo-1,4-fenylenodiaminę (2,08 g). Po 1 godzinie mieszaninę wylano do nasyconego roztworu NH4Cl (200 ml), ekstrahowano EA (3 x 150 ml) i fazę organiczną przemyto solanką (200 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, surowy produkt oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (eluując mieszaniną CH/EA 80:20), uzyskując tytułowy związek w postaci żółtej pianki (3,5 g).

T.l.c. CH/EA 8:2, Rf=0,53;

¹H-NMR: 7,89 (sa); 7,44 (d); 7,35 (d); 6,46 (sa); 4,66 (dd); 3,60 (m); 2,76 (m); 2,55 (m); 1,51 (s).

PL 197 160 B1

Związek pośredni 15

3-bromo-1-(4-(tert-butoksykarbonyloamino)fenylo-2-oksopirolidyna

Do ochłodzonego (0°C) roztworu związku pośredniego 14 (3,5 g) w suchym THF (50 ml) wkroplono roztwór LHMDS (9,6 ml 1M roztworu w tetrahydrofuranie). Mieszaninę mieszano w atmosferze azotu aż do osiągnięcia temperatury pokojowej, przez 2 godziny. Następnie reakcję zatrzymano dodając nasycony roztwór NH4Cl (200 ml), ekstrahowano EA (3x150 ml) i ekstrakty organiczne przemyto solanką (200 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Mieszaninę oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (eluując CH/EA 8:2), uzyskując tytułowy związek (2,6 g).

T.l.c. CH/EA 8:2, Rf=0,31;

¹H-NMR: 7,57 (d); 7,39 (d); 6,49 (sa); 4,59 (m); 4,03 (m); 3,81 (m); 2,73 (m); 2,46 (m); 1,53 (s).

Związek pośredni 16 (+/-)-Z-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2-okso-1-(4-tert-butoksykarbonyloamino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)maślan etylu

Roztwór związku pośredniego 15 (2,6 g) w suchym DMF (100 ml) i tributylofosfinę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną (110°C) w atmosferze azotu, przez 4 godziny, aż do zakończenia reakcji (TLC). Mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując surowy bromek 1-(4-tert-butoksykarbonyloamino)fenylo-2-okso-pirolidyn-3-ylo-tributylofosfoniowy (1,75 g) który rozpuszczono w suchym CH3CN (100 ml), ochłodzono do temperatury -30°C i mieszano w atmosferze azotu, a następnie dodano DBU (0,44 ml) i związek pośredni 2 (1,0 g). Mieszaninę mieszano przez 1 godzinę, następnie wylano do nasyconego roztworu NH4Cl (200 ml), ekstrahowano EA (3x150 ml) i ekstrakty organiczne przemyto solanką (200 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując żółty olej, który oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (eluując CH/EA 80:20), uzyskując tytułowy związek (0,085 g) w postaci białego ciała stałego.

T.l.c. CH-EA (7:3), Rf=0,23;

IR: 1727 i 1695 (c=0) cm^-1;

¹H-NMR: 7,64 (d); 7,53 (d); 7,38 (d); 6,48 (d); 6,47 (sa); 6,45 (dd); 5,97 (m); 5,02 (d); 4,23 (m); 4,14 (m); 3,8 (t); 3,6 (m); 3,3 (m); 2,85 (m); 1,53 (s); 1,27 (t).

Związek pośredni 17 (±)-Z-2-(5-chloro-2-jodoanilino)-4-(2,5-diokso-1-fenylo-imidazolidin-4-ylideno)maślan benzylu

Do roztworu pochodnej estru trimetylowego N-(fenyloaminokarbonylo)a-fosfonoglicyny (0,1 g) w acetonitrylu (10 ml) dodano DBU (0,1 ml), a po 10 minutach dodano roztwór estru benzylowego kwasu (+/-)-2-(5-Chloro-2-jodo-fenylo-amino)-4-okso-masłowego (0,1 g) w acetonitrylu (2 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 1/2 godziny, następnie rozcieńczono octanem etylu i przemyto 1N roztworem HCl i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt, który oczyszczono metodą szybkiej chromatografii kolumnowej, uzyskując tytułowy związek (0,065 g).

NMR (DMSO) δ (ppm) 10,80 (s, 1H), 7,65 (d, 1H), 7,7-7,3 (m, 10H), 6,75 (d, 1H), 6,55 (dd, 1H), 5,70 (t, 1H), 5,20 (s, 2H), 5,07 (d, 1H), 4,72 (m, 1H), 2,86 (t, 2H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3339, 3160, 1768, 1721, 1691.

Związek pośredni 18 (±)-7-chloro-4-(2,5-diokso-1-fenylo-imidazolidin-4-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan benzylu

Do roztworu związku pośredniego 17 (0,065 g) w DMF (5 ml) dodano Pd(PPh3) (16 mg) i TEA (0,05 ml) i uzyskany roztwór ogrzewano w temperaturze 110°C przez 1 godzinę. Surowy roztwór wylano do octanu etylu i przemyto 1N roztworem HCl i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt, który oczyszczono metodą szybkiej chromatografii kolumnowej, uzyskując tytułowy związek (0,015 g) w postaci żółtego proszku. Temperatura topnienia >220°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 10,5 (s, 1H), 7,5-7,2 (m, 11H), 7,16 (bd, 1H), 6,75 (d, 1H), 6,58 (dd, 1H), 5,2-5,01 (dd, 2H), 4,40 (m, 1H), 4,25 (dd, 1H), 2,83 (dd, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3378, 1752, 1728, 1704.

Związek pośredni 19

Ester izobutylowy kwasu 2-[2-(5-chloro-2-jodo-fenyloimino)-acetoksy]-1-(R)-metylooctowego

Do roztworu estru 1-izobutoksykarbonylo-1-(R)-metylo-metylowego kwasu akrylowego (3,7 g) w THF/H2O dodano OsO4 4% w H2O (4 ml). Następnie czarną zawiesinę potraktowano porcjami NaIO4 (10,5 g).

Po 5 godzinach roztwór rozpuszczono w octanie etylu (2 x 50 ml) i przemyto wodą (2 x 50 ml). Fazę organiczną odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i surową mieszaninę oczyszczono metodą

PL 197 160 B1 szybkiej chromatografii (CH/EA 1:1), uzyskując ester izobutylowy kwasu 2-(2-okso-acetoksy)-1-(R)-metylooctowego w postaci bezbarwnego oleju (3 g). 24,8 g estru izobutylowego kwasu 2-(2-okso-acetoksy)-1-(R)-metylooctowego rozpuszczono w toluenie (1000 ml) i ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną, w urządzeniu Dean-Stark'a przez 2 godziny. Po oziębieniu do temperatury pokojowej dodano 5-chloro-2-jodoanilinę (22 g) i roztwór ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w obecności MgSO4 przez 3 godziny. Klarowny roztwór ochłodzono, przesączono przez filtr bawełniany w celu usunięcia MgSO4 i zatężono do suchej masy, uzyskując tytułowy związek (38 g) w postaci żółtego oleju.

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,83 (1H, d), 7,79 (s 1H), 7,02 (dd, 1H), 6,96 (d, 1H), 5,373 (q, 1H), 4,00 (m, 2H), 2,00 (m, 1H), 1,67 (d, 3H), 0,96 (2d, 6H);

IR (CDCl3): 1749, 1730.

Związek pośredni 20

Ester 1-izobutoksykarbonylo-1(R)-metylo-metylowy kwasu 2-(5-chloro-2-jodo-fenyloamino)-4-okso-masłowego (20a i 20b)

Roztwór związku pośredniego 19 (38 g) w toluenie (1 ml) ochłodzono do temperatury -20°C i dodano Yb(OTf)3 (16,5 g) i po kilku minutach wkroplono winyloksytrimetylosilan (12,5 g) rozpuszczony w toluenie (50 ml). Łaźnię usunięto i mieszaninę reakcyjną pozostawiono z mieszaniem przez 2 godziny. Surową mieszaninę rozpuszczono w octanie etylu (500 ml) i fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem chlorku amonu (300 ml) i zatężono. Następnie mieszaninę oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 85/15), uzyskując tytułowe związki 20a (14 g) i 20b (4 g) w postaci bezbarwnych olejów.

Związek pośredni 20a:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 9,85 (s, 1H), 7,57 (d, 1H), 6,58 (d, 1H), 6,51 (dd, 1H), 5,19 (m, 1H), 4,97 (d, 1H), 4,63 (m, 1H), 3,93 (m, 2H), 3,24-3,04 (m, 2H), 1,94 (m, 1H), 1,53 (d, 3H), 0,93 (dt, 3H); 0,91 (d, 3H);

IR (CDCl3) (cm^-1) 1742, 1740.

Związek pośredni 20b:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 9,81 (3, 1H), 7,57 (d, 1H), 6,60 (d, 1H), 6,52 (dd, 1H), 5,17 (m, 1H), 4,95 (d, 1H), 4,57 (m, 1H), 3,92 (m, 2H), 3,11 (m, 2H); 1,92 (m, 1H); 1,50 (d, 3H); 0,90 (d, 6H);

IR (CDCl3) (cm^-1) 3375, 1734.

Związek pośredni 21

Ester 1-izobutoksykarbonylo-1-(R)metylo-metylowy kwasu (E)-2-(5-Chloro-2-jodo-fenyloamino)-4-(2-okso-1-fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-masłowego

Do roztworu związku pośredniego 3 (14,45 g) w acetonitrylu (200 ml) dodano DBU (4,43 ml) w temperaturze pokojowej i mieszaninę mieszano przez 10 minut. Następnie mieszaninę ochłodzono do temperatury -25°C i wkroplono związek pośredni 31a (12,98 g) w 60 ml CH3CN w czasie 15 minut. Następnie mieszaninę reakcyjną mieszano w tej temperaturze przez 2 godziny. Następnie mieszaninę rozpuszczono w octanie etylu (100 ml) i fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem NH4Cl (150 ml), 2% roztworem HCl (200 ml) i solanką (2 x 200 ml). Potem roztwór osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (mieszanina cykloheksan/octan etylu/CH2Cl2 7/0,5/2,5) dało tytułowy związek (11,04) w postaci białej pianki.

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,73 (m, 2H), 7,56 (d, 1H), 7,38 (t, 2H), 7,16 (m, 1H), 6,67 (m, 1H), 6,50 (dd, 1H), 6,49 (s, 1H), 5,20 (q, 1H), 4,81 (d, 1H), 4,33 (m, 1H), 3,94 (d, 2H), 3,88 (t, 2H), 3,0-2,74 (m, 4 h), 1,94 (m, 1H), 1,57 (d, 3H); 0,91 (d, 6H);

IR (CDCl3); 1696, 1670 cm^-1.

Związek pośredni 22

Ester [1-(R)-metylo-1-izobutoksykarbonylo]-metylowy kwasu 7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-chinolino-2-karboksylowego (diastereoizomer A)

Do roztworu związku pośredniego 21 (9,55 g) w toluenie (130 ml) dodano porcjami Pd(PPh3)4 (3,52 g) i trietyloaminę (5,1 ml) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 110°C przez 3,5 godziny. Surowy roztwór rozpuszczono w octanie etylu (600 ml) i przemyto NH4Cl i solanką, osuszono i zatężono. Oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (mieszanina cykloheksan/dichlorometan/octan etylu 6,5/3/0,5) dało tytułowy związek (6,08 g) w postaci żółtej pianki.

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,71 (d, 2H), 7,35 (t, 2H), 7,20 (d, 1H), 7,11 (t, 1H), 7,00 (s, 1H), 6,74 (d, 1H),

6,57 (dd, 1H), 4,89 (q, 1H), 4,24 (m, 2H), 3,84-3,60 (m, 4 h), 3,2-2,8 (m, 3H), 1,70 (m, 1H), 1,24 (d, 3H);

0,73 (d, 6H);

IR (Nujol): 3377, 1746, 1670.

PL 197 160 B1

Związek pośredni 23

Ester [1-(R)-metylo-1-izobutoksykarbonylo]-metylowy kwasu 7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-2,5-dihydro-1H-pirol-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-chinolino-2-karboksylowego

Do roztworu związku pośredniego 22 (3,67 g) w DMF (50 ml) dodano Pd(PPh3)4 (0,340 g) i trietyloaminę (2 ml) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 110°C przez 2 godziny. Surowy roztwór rozpuszczono w octanie etylu (2 x 200 ml) i przemyto NH4Cl i solanką, osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/dichlorometan/octan etylu 6,5/3/0,5) dało tytułowy związek (1,289 g) w postaci żółtej pianki.

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,79 (d, 2H), 7,38 (t, 2H), 7,11 (t, 1H), 6,79 (d, 1H), 6,57 (d, 1H), 6,74 (d, 1H); 6,47 (dd, 1H); 6,47 (m, 1H); 5,10 (q, 1H); 4,49 (m, 2H); 4,06 (m, 1H); 3,92-3,82 (m, 3H); 2,45 (m, 1H); 2,019 (m, 1H); 1,84 (m, 1H); 1,42 (d, 3H); 0,84 (d, 6H);

IR (Nujol): 3375, 1749, 1683.

Związek pośredni 24

Ester 1-n-butoksykarbonylo-1-(S)-metylo-metylowy kwasu 2-(3,5-dichloro-2-jodo-fenyloamino)-4-okso-masłowego (24a i 24b)

Do roztworu związku pośredniego estru 1-n-butoksykarbonylo-1-(S)-metylometylowego kwasu akrylowego (4,9 g) w THF/H2O (100 ml, 2/1) dodano OsO4, 4% w H2O (2,8 g). Następnie czarną zawiesinę potraktowano porcjami NaIO4 (13 g). Po 5 godzinach roztwór rozpuszczono w octanie etylu (2x50 ml) i przemyto wodą (2x50 ml). Fazę organiczną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i surową mieszaninę oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (CH/EA 1:1), uzyskując ester n-butylowy kwasu 2-(2-okso-acetoksy)-1-(S)-metylooctowego w postaci bezbarwnego oleju (4,85 g), którego (2,5 g) rozpuszczono w toluenie (200 ml) i ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w urzą dzeniu Dean-Stark'a przez 2 godziny. Po ozię bieniu do temperatury pokojowej dodano 3,5-dichloro-2-jodoanilinę (2,46 g) i roztwór ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w obecnoś ci MgSO4 przez 3 godziny. Klarowny roztwór ochł odzono, przesą czono przez filtr baweł niany w celu usunięcia MgSO4, zatężono do suchej masy, uzyskując ester n-butylowy kwasu (2-[2-(5-chloro-2-jodo-fenyloimino)acetoksy]-1-(S)-metylo-octowego (4 g) w postaci żółtego oleju.

Roztwór tego żółtego oleju w CH3CN (70 ml) ochłodzono do temperatury -30°C i dodano Yb(OTf)3 (2,1 g), a po kilku minutach dodano kroplami winyloksytrimetylosilan (1,1 g) rozpuszczony w CH3CN (20 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w czasie 10 minut. Surową mieszaninę rozpuszczono w octanie etylu (500 ml) i fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem chlorku amonu (2 x 50 ml) i zatężono. Następnie mieszaninę oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (mieszanina cykloheksan/octan etylu 90/10), uzyskując tytułowe związki 24a (1,4 g) i 24b (0,7 g) w postaci bezbarwnych olejów.

Związek pośredni 24a:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 9,84 (t, 1H), 6,92 (d, 1H); 6,45 (d, 1H); 5,33 (da, 1H); 5,17 (q, 1H); 4,60 (m, 1H); 4,14 (m, 2H); 3,34-3,06 (m, 2H); 1,6 (m, 2H); 1,52 (d, 3H); 1,37 (m, 2H); 0,93 (t, 3H);

IR (CDCl3) (cm^-1) 3370, 1742.

Związek pośredni 24b:

NMR (CDCl3) δ (ppm) 9,80 (s, 1H), 6,92 (d, 1H); 6,47 (d, 1H); 5,3 (da, 1H); 5,15 (q, 1H); 4,55 (m, 1H); 4,14 (m, 2H); 3,13 (m, 2H); 1,57 (m, 2H); 1,49 (d, 3H); 1,34 (m, 2H); 0,91 (t, 3H);

IR (CDCl3) (cm^-1) 3370, 1744.

Związek pośredni 25

Ester 1-n-butoksykarbonylo-1-(S)-metylo-metylowy kwasu (E)-2-(3,5-dichloro-2-jodo-fenyloamino)-4-(2-okso-1-fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-masłowego (diastereoizomer A)

Do roztworu związku pośredniego 2a (0,893) w acetonitrylu (20 ml) dodano DBU (0,25 ml) w temperaturze pokojowej i mieszaninę mieszano przez 10 minut. Nastę pnie mieszaninę ochł odzono do temperatury -25°C i wkroplono związek pośredni 6b (0,8 g) w 10 ml CH3CN w czasie 15 minut. Następnie mieszaninę reakcyjną mieszano w tej temperaturze przez 30 minut. Potem mieszaninę rozpuszczono w octanie etylu (50 ml) i fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem NH4Cl (50 ml), 2% roztworem HCl (10 ml) i solanką (2x20 ml). Następnie roztwór osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/octan etylu 8/2) dało tytułowy produkt (0,734 g) w postaci białej pianki.

NMR (CDCl3) δ (ppm) 7,72 (d, 2H), 7,39 (t, 2H), 7,17 (t, 1H); 6,92 (d, 1H); 6,60 (m, 1H); 6,43 (d, 1H);

5,16 (q, 1H); 5,14 (d, 1H); 4,34 (d, 1H); 4,15 (m, 2H); 3,89 (t, 2H); 2,75-2,4 (m, 4H); 1,60 (m, 2H); 1,53 (d, 3H); 1,34 (m, 2H); 0,91 (t, 3H);

IR (CDCl3): 3377, 1744, 1697, 1672 cm^-1.

PL 197 160 B1

Związek pośredni 26

Ester [1-(S)-metylo-1-n-butoksykarbonylo]-metylowy kwasu 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-fenylo-2,5-dihydro-1H-pirol-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-chinolino-2-karboksylowego (26a), ester [1-(S)-metylo-1-n-butoksykarbonylo]-metylowy kwasu 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetra-hydro-chinolino-2-karboksylowego

Do roztworu związku pośredniego 25 (0,734 g) w DMF (20 ml) dodano porcjami Pd(OAc)2 (0,110 g) i trietyloaminę (0,37 ml) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 120°C przez 3 godziny. Surowy roztwór rozpuszczono w octanie etylu (1000 ml) i przemyto NH4Cl i solanką, osuszono i zatężono. Końcowe oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (mieszanina cykloheksan/dichlorometan/octan etylu 7/2,5/0,5) dało tytułowy związek 26a (0,35 g) i 26b (0,06 g) w postaci żółtej pianki.

Związek pośredni 26a:

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,80 (d, 2H); 7,38 (t, 2H); 7,11 (t, 1H); 6,89 (d, 1H); 6,83 (s, 1H); 6,68 (d, 1H); 6,47 (d, 1H); 5,07 (q, 1H); 4,48 (m, 2H); 4,11 (m, 1H); 4,06 (t, 2H); 3,8 (dd, 1H); 2,3-1,8 (m, 2H); 1,52 (m, 2H); 1,40 (d, 3H); 1,54 (m, 2H); 1,3 (m, 2H); 0,84 (t, 3H);

IR (Nujol): 3374, 1740, 1683 cm^-1.

Związek pośredni 26b:

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,69 (d, 2H); 7,39 (t, 2H); 7,33 (d, 1H); 7,15 (t, 1H); 6,71 (d, 1H); 6,62 (d, 1H); 4,72 (d, 1H); 4,40 (q, 1H); 4,40 (m, 1H); 3,94 (t, 2H); 3,76 (t, 1H); 3,60 (q, 1H); 3,12 (m, 1H); 2,35 (m, 1H); 2,21 (dd, 1H); 1,42 (m, 2H); 1,21 (m, 2H); 0,97 (d, 3H); 0,82 (t, 3H);

IR (Nujol): 3377, 1746, 1684, 1594 cm^-1.

P r z y k ł a d 1 (±)-7-chloro-4-(1-fenylo-A³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 31a (540 mg) w IMS (5% metanol w absolutnym etanolu, 7 ml) dodano NaOH (1N, 1,4 ml) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 2 godziny. Uzyskany roztwór osuszono na wyparce obrotowej i uzyskane ciało stałe roztarto z eterem dietylowym. Po przesączeniu i osuszeniu otrzymano tytułowy związek (440 mg) w postaci białawego ciała stałego. Temperatura topnienia >200°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,80 (m, 2H), 7,39 (m, 2H), 7,11 (m, 1H), 6,80 (d, 1H), 6,72 (d, 1H), 6,36 (d, 1H), 6,34 (dd, 1H), 5,71 (s, 1H), 4,42 (m, 2H), 3,77 (m, 1H), 3,13 (m, 1H), 2,29 (m, 1H), 1,44 (m, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 1672, 1600.

P r z y k ł a d 2 (-)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu

Do roztworu związku pośredniego 8a (690 mg) w THF/H2O (1/1) (14 ml) dodano LiOH (65 mg) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 1 godzinę. Uzyskany roztwór zatężono do suchej masy, rozpuszczono w octanie etylu i dodano 1N roztwór HCl. Po intensywnym wymieszaniu fazę organiczną oddzielono, przemyto wodą i solanką i zatężono. Uzyskane ciało stałe rozpuszczono w THF (15 ml) i traktowano etyloheksanonianem sodu (232 mg) przez 30 minut. Po osuszeniu uzyskane ciało stałe roztarto z gorącym eterem dietylowym i przesączono, uzyskując tytułowy związek (160 mg) w postaci białego ciała stałego. Nadmiar enancjomeryczny = 99%;

[a]D = -102,3° (stężenie wagowe c=0,09% w DMSO);

Temperatura topnienia >200°C;

IR (Nujol) (cm^-1) 1672, 1600.

P r z y k ł a d 3 (±)-7-chloro-4-(1-fenyloA³-5,6-dihydro-pirydyn-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu (3a) (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-piperydynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu (3b)

Do roztworu związku pośredniego 9 (0,2 g) w DMF (5 ml) dodano Pd(PPh3) (41 mg) i TEA (0,1 ml) i uzyskany roztwór ogrzewano w temperaturze 110°C przez 2 godziny. Surowy roztwór wylano do octanu etylu i przemyto 1N roztworem HCl i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, otrzymując surowy produkt, który oczyszczono metodą szybkiej chromatografii kolumnowej, uzyskując tytułowy związek 3a (0,085 g) w postaci białego proszku: Temperatura topnienia = 131-133°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,4-7,3 (m, 4 h), 7,20 (t, 1H), 6,78 (d, 1H), 6,75 (d, 1H), 6,48 (dd, 1H),

6,34 (bs, 1H), 5,99 (t, 1H), 4,13 (m, 2H), 3,97 (t, 1H), 3,93 (dd, 1H), 3,77 (m, 2H), 2, 45 (m, 2H), 2,15 (m, 1H), 1,85 (m, 1H), 1,19 (t, 3H);

PL 197 160 B1

IR (Nujol) (cm^-1) 3392, 1723, 1659.

i tytułowy związek 3b (0,055 g) w postaci jasnożółtego proszku:

Temperatura topnienia = 99-101°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,4-7,2 (m, 5H), 7,01 (d, 1H), 6,93 (d, 1H), 6,68 (d, 1H), 6,52 (dd, 1H),

4.20 (m, 1H), 4,16-3,96 (m, 2H), 3,74-3,60, 3,40 (m, 2H), 2,9-2,5 (m, 3H), 2,0-1,6 (m, 2H), 1,14 (t, 3H).

P r z y k ł a d 4 (±)-7-chloro-4-(1-pirydyn^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu (4a); (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-(pirydyn-3-ylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu (4b)

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 3 (0,47 g) w DMF (20 ml) dodano Pd(PPh3)4 (100 mg) i TEA (0,38 ml) i uzyskany roztwór ogrzewano w temperaturze 110°C przez 1 1/2 godziny. Surowy roztwór wylano do octanu etylu i przemyto nasyconym roztworem NH4Cl i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surową mieszaninę którą rozpuszczono w octanie etylu (2 ml) i potraktowano wazeliną (2 ml) ciało stałe przesączono, uzyskując tytułowy związek 4a (0,08 g) w postaci białego proszku. Temperatura topnienia = 132-134°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 8,99 (d, 1H), 8,32 (dd, 1H), 8,21 (m, 1H), 7,41 (dd, 1H), 6,80 (d, 1H), 6,77 (m, 1H), 6,75 (d, 1H), 6,47 (dd, 1H), 6,45 (m, 1H), 4,56 (m, 1H), 4,50 (m, 1H), 4,2-4,02 (m, 2H), 3,99 (m, 1H), 3,81 (t, 1H), 2,31 (m, 1H), 1,97 (m, 1H), 1,18 (t, 3H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3391, 1728, 1679.

Roztwór macierzysty oczyszczono metodą szybkiej chromatografii uzyskując produkt, który roztarto z cykloheksanem, uzyskując tytułowy związek 4b (0,067 g, żółty proszek).

NMR (DMSO) δ (ppm) 8,94 (d, 1H), 8,34 (dd, 1H), 8,14 (m, 1H), 7,41 (dd, 1H), 7,19 (d, 1H), 7,00 (d, 1H), 6,73 (d, 1H), 6,56 (dd, 1H), 4,27 (m, 1H), 4,20 (m, 1H), 4,00 (m, 1H), 3,89 (m, 1H), 3,85 (m, 1H), 3,72 (m, 1H), 3,21 (m, 1H), 2,93 (m, 1H), 2,84 (m, 1H), 0,90 (t, 3H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3366, 1734, 1676.

P r z y k ł a d 5 (±)-5,7-dichloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu

Do roztworu związku pośredniego 11a (0,430 g) w DMF (10 ml) dodano Pd(OAc)2 (11,6 mg) i TEA (0,12 ml) i uzyskany roztwór ogrzewano w temperaturze 130°C przez 2 godziny. Surowy roztwór wylano do 20 ml octanu etylu i przemyto najpierw nasyconym roztworem NH4Cl (2x15 ml), następnie wodą i solanką. Fazę organiczną osuszono Na2SO4 i zatężono, uzyskując surowy produkt. Oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (mieszanina cykloheksan/dichlorometan/octan etylu 60/30/10) dało tytułowy związek (0,087 g) w postaci białawego ciała stałego.

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,81 (m, 2H), 7,40 (m, 2H), 7,13 (m, 1H), 6,91 (d, 1H), 6,75 (Sa, 1H), 6,68 (d, 1H), 6,45 (m, 1H), 4,46 (m, 2H), 4,17-4,10 (m, 3H), 3,79 (dd, 1H), 2,31 (m, 1H), 1,84 (m, 1H),

1.20 (t, 3H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3390, 1724, 1678.

P r z y k ł a d 6 (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-tert-butoksykarbonyloamino)-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu

Roztwór związku pośredniego 16 (0,085 g) w suchym DMF (5 ml) mieszano w obecności TEA (0,018 ml) i Pd(OAc) (0,0015 g), w atmosferze azotu, w temperaturze 110°C, przez 1 godzinę. Mieszaninę rozcieńczono nasyconym wodnym roztworem chlorku amonu (100 ml) i EA (100 ml); warstwę organiczną przemyto solanką (100 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (eluując mieszaniną CH/EA w proporcji 8:2), uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,050 g).

T.l.c. CH-EA (8:2), Rf=0,30;

¹H-NMR: 9,30 (sa); 7,64 (d); 7,43 (d); 6,80 (d); 6,75 (d); 6,63 (m); 6,46 (dd); 6,42 (sa); 4,40 (m); 4,13 (m); 3,92 (m); 3,78 (m); 2,31 (m); 1,94 (m); 1,45 (s); 1,18 (t).

P r z y k ł a d 7 (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-amino)-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 6 (0,070 g) w octanie etylu (35 ml) dodano stężony HCl (2,0 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, przez 1 godzinę. Mieszaninę wylano do nasyconego roztworu wodnego NaHCO3 (100 ml) i ekstrahowano EA (200 ml); warstwę organiczną osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową

PL 197 160 B1 mieszaninę oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (eluując mieszaniną CH/EA 1:1), uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,043 g).

T.l.c. EA, Rf=0,289;

IR: 3388 (NH), 3161 (NH2), 1718 i 1670 (c=0) cm^-1;

¹H-NMR; 7,36 (d); 6,80 (d); 6,75 (d); 6,56 (m); 6,47 (dd); 6,41 (sa); 4,97 (m); 4,32 (m); 4,14 (m); 3,91 (m); 3,77 (m); 2,31 (m); 1,94 (m); 1,19 (t).

P r z y k ł a d 8 (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-acetyloamino)-fenylo-A³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 7 (0,030 g) w suchej pirydynie (1 ml) dodano AC2O (0,012 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, przez 30 minut. Mieszaninę wylano do nasyconego roztworu wodnego NH4Cl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml), warstwę organiczną osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę roztarto z EA, uzyskując tytułowy związek w postaci białego ciała stałego (0,025 g).

T.l.c. CH/EA (1:1), Rf=0,33;

IR: 3401 (NH), 1730, 1675, 1651 (c=0) cm^-1. d;

¹H-NMR: 9,9 (s); 7,69 (d); 7,56 (d); 6,80 (d); 6,75 (d); 6,65 (m); 6,47 (dd); 6,43 (sa); 4,5-4,37 (m); 4,13 (m); 3,93 (m); 3,79 (m); 2,3-1,94 (m); 2,03 (s); 1,19 (t).

P r z y k ł a d 9 (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-metanosulfonyloamino)-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochl· nolino-2-karboksylan etylu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 7 (0,040 g) w suchym CH2Cl2 (10 ml) dodano DIPEA (0,021 ml) i CH3SO2Cl (0,008 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, przez 1 godzinę. Mieszaninę wylano do nasyconego roztworu wodnego NH4Cl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml), warstwę organiczną osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (eluując mieszaniną CH/EA w proporcji (1:1)), uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,027 g).

T.l.c. CH/EA (1:1), Rf=0,63;

IR: 3394 (NH), 1726, 1680, 1635 (c=0), (C=C) cm^-1;

¹H-NMR: 7,89 (d); 7,52 (d); 6,81 (d); 6,76 (d); 6,76 (s); 6,47 (dd); 6,45 (sa); 4,52 (m); 4,13 (m); 3,94 (m); 3,81 (m); 3,51 (s); 2,3-1,97 (m); 1,19 (t).

P r z y k ł a d 10 (+)-7-chloro-4-(2-okso-1-((4-tert-butoksykarbonyloamino)-fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu

Roztwór związku pośredniego 16 (1,02 g) w suchym DMF (100 ml) mieszano w obecności TEA (0,018 ml) i Pd(PPh3)4 (0,184 g), w atmosferze azotu, w temperaturze 110°C, przez 2 godziny, aż do zakończenia reakcji (TLC). Mieszaninę rozcieńczono nasyconym wodnym roztworem chlorku amonu (100 ml) i EA (200 ml); warstwę organiczną przemyto solanką (200 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (eluując mieszaniną CH/DCM/EA w proporcji 5:4:1), uzyskując tytułowy związek (280 mg).

IR: 3350 (NH), 1718 i 1670 (c=0) cm^-1;

¹H-NMR: 9,32 (sa); 7,59 (d); 7,43 (d); 7,17 (d); 6,94 (d); 6,72 (m); 6,55 (dd); 4,26 (dd); 4,19 (m); 4,04-3,88 (m); 3,8-3,6 (m), 3,18 (m); 2,94-2,86 (m); 1,46 (s); 0,92 (t).

P r z y k ł a d 11 (+)-7-chloro-4-(2-okso-1-(4-amino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 10 (0,280 g) w octanie etylu (100 ml) dodano stężony HCl (9,5 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, przez 1 godzinę, aż do zakończenia reakcji (Tlc). Mieszaninę wylano do nasyconego roztworu wodnego NaHCO3 (100 ml) i ekstrahowano EA (200 ml); warstwę organiczną osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę roztarto z mieszaniną CH/EA o proporcji 1:1, uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,191 g).

T.l.c. EA, Rf= 0,33;

IR: 3464-3406 (NH), 3364 (NH2), 1730, 1658 i 1633 (c=0) cm^-1;

¹H-NMR: 7,31 (d); 7,16 (d); 6,91 (da); 6,71 (d); 6,55 (d); 6,54 (dd); 5,01 (s); 4,26 (dd); 4,17 (m);

4,04-3,9 (m); 3,74-3,54 (m); 3,14 (m); 2,87 (m); 0,96 (t).

PL 197 160 B1

P r z y k ł a d 12 (+)-7-chloro-4-(2-okso-1-(4-cetyloamino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu

Do roztworu związku pośredniego 19 w suchej pirydynie (1 ml) dodano AC2O (0,010 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, przez 30 minut. Mieszaninę wylano do nasyconego roztworu wodnego NH4Cl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml), warstwę organiczną osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę roztarto z EA, uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,027 g).

T.l.c. CH/EA (1:1), Rf=0,63;

IR: 3396-3325 (NH), 1724-1685 (c=0) cm^-1;

¹H-NMR: 9,92 (s); 7,62 (d); 7,55 (d); 7,16 (d); 6,95 (da); 6,71 (d); 6,55 (dd); 5,01 (s); 4,25 (dd); 4,18 (m); 4,1-3,85 (m); 3,77 (m); 3,64 (m); 3,18 (m); 2,88 (m); 2,01 (s); 0,91 (t).

P r z y k ł a d 13 (+)-7-chloro-4-(2-okso-1-((4-metanosulfonylo-amino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 12 (0,040 g) w suchym CH2Cl2 (10 ml) dodano DIPEA (0,021 ml) i CH3SO2Cl (0,008 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, przez 1 godzinę (Tlc). Mieszaninę wylano do nasyconego roztworu wodnego NH4Cl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml); warstwę organiczną osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę krystalizowano z mieszaniny CH/EA o proporcji (1:1), uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,023 g).

T.l.c. CH/EA (1:1), Rf=0,63;

IR: 3384 (NH), 1734, 1683 (c=0), 1600 (C=C) cm^-1;

¹H-NMR: 7,83 (d); 7,53 (d); 7,21 (d); 7,00 (d); 6,75 (d); 6,57 (dd); 4,2-4,3 (m); 4,01 (m); 3,93 (m); 3,87 (m); 3,73 (m); 3,52 (s); 3,22 (m); 3,0-2,9 (m); 0,95 (t).

P r z y k ł a d 14 (±)-7-chloro-4-(1-(3-pirydyn)-A.³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 4a (70 mg) w IMS (5% metanolu w etanolu) (10 ml) dodano 1N roztwór NaOH (0,18 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1,5 godziny. Rozpuszczalnik odparowano i surowy produkt najpierw roztarto z mieszaniną metanol/octan etylu o proporcji 0,5 ml/2 ml, następnie z alkoholem izopropylowym (3 ml), uzyskując tytułowy związek (40 mg) w postaci jasnożółtego ciała stałego. Temperatura topnienia >220°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 8,98 (d, 1H), 8,31 (dd, 1H), 8,21 (m, 1H), 7,41 (m, 1H), 6,79 (d, 1H), 6,72 (d, 1H), 6,42 (d, 1H), 6,33 (dd, 1H), 5,71 (s, 1H), 4,50 (m, 1H), 4,44 (m, 1H), 3,76 (m, 1H), 3,11 (m, 1H), 2,27 (m, 1H), 1,43 (m, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3300, 1684.

P r z y k ł a d 15 (±)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-5,6-dihydro-pirydyn-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 3a (80 mg) w IMS (5% metanolu w etanolu) (6 ml) dodano 0,1N roztwór NaOH (2,9 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę. Roztwór wylano do octanu etylu i przemyto 1N roztworem HCl i solanką. Fazę organiczną osuszono Na2SO4 i zatężono, uzyskując surowy związek kwasowy. Tę drugą zawieszono w octanie etylu (2 ml) i dodano 2-etyloheksanonian sodu (35 mg), uzyskując roztwór. W celu wytrącenia tytułowego związku dodano eter dietylowy (4 ml) i wazelinę (3 ml), uzyskano (42 mg) produktu w postaci białego ciała stałego. Temperatura topnienia >163-166°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,4-7,34 (m, 4 h), 7,19 (m, 1H), 6,72 (d, 1H), 6,67 (d, 1H), 6,32 (d, 1H), 6,32 (dd, 1H), 5,71 (t, 1H), 5,64 (s, 1H), 3,96 (m, 1H), 3,8-3,65 (m, 2H), 3,17 (dd, 1H), 2,4 (m, 2H), 2,08 (1H), 1,3 (m, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3373, 1658, 1653.

P r z y k ł a d 16 (±)-5,7-dichloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 5 (87 mg) w IMS (5% metanolu w absolutnym etanolu, 5 ml) dodano NaOH (1N, 0,22 ml) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 3 godziny. Uzyskany roztwór osuszono na wyparce obrotowej i uzyskane ciało stałe roztarto z eterem

PL 197 160 B1 dietylowym. Po przesączeniu i osuszeniu, uzyskano tytułowy związek (78 mg) w postaci białawego ciała stałego.

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,80 (m, 2H), 7,38 (t, 2H), 7,10 (t, 1H), 6,82 (d, 1H), 6,46 (d, 1H), 6,37 (s, 1H), 6,11 (s, 1H), 4,42 (s, 2H), 3,98 (d, 1H), 3,05 (dd, 1H), 2,24 (dd, 1H), 1,34 (m, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3385, 1663, 1591, 1555.

P r z y k ł a d 17 (+)-7-chloro-4-(1-fenylo-A.³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan sodu

Sposób A

Do roztworu związku pośredniego 13 (110 mg) w mieszaninie THF/H2O (1/1) (3 ml) dodano LiOH (11 mg) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 1 godzinę. Uzyskany roztwór zatężono do suchej masy, rozpuszczono w octanie etylu i dodano 1N roztwór HCl. Po intensywnym wymieszaniu, fazę organiczną oddzielono, przemyto wodą i solanką i zatężono. Uzyskane ciało stałe rozpuszczono w THF (15 ml) i traktowano etyloheksanonianem sodu (39 mg) przez 30 minut. Po osuszeniu, uzyskane ciało stałe roztarto z gorącym eterem dietylowym i przesączono, uzyskując tytułowy związek (69 mg) w postaci białego ciała stałego.

Nadmiar enancjomeryczny=98%;

[a]D = 92,5° (stężenie wagowe c=0,420% w DMSO);

Temperatura topnienia >200°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,80 (m, 2H), 7,39 (m, 2H), 7,11 (m, 1H), 6,80 (d, 1H), 6,72 (d, 1H), 6,36 (d, 1H), 6,34 (dd, 1H), 5,71 (s, 1H), 4,42 (m, 2H), 3,77 (m, 1H), 3,13 (m, 1H), 2,29 (m, 1H), 1,44 (m, 1H).

IR (Nujol) (cm^-1) 1672, 1600.

Sposób B

Wychodząc ze związku otrzymanego sposobem według Przykład 28 i stosując sposób opisany w Przykładzie 21 (Sposób B).

P r z y k ł a d 18

Kwas (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-acetyloamino)-fenylo-A³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 8 (0,023 g) w IMS (5 ml) dodano NaOH (0,150 ml) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Mieszaninę wylano do 6N roztworu HCl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml), warstwę organiczną przemyto solanką (30 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę roztarto z Et2O, uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,019 g).

T.l.c. EA, Rf=0,2;

IR: 3401 (NH, OH), 1734,1651 (c=0) cm^-1;

¹H-NMR: 12,84 (bs); 9,9 (s); 7,69 (d); 7,56 (d); 6,80 (d); 6,76 (d); 6,6 (d); 6,45 (dd); 6,33 (sa); 4,42 (m); 3,84-3,78 (m); 3,70 (m); 2,3 (m); 2,017 (s); 1,9 (m).

P r z y k ł a d 19

Kwas (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-metanosulfonyloamino)-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 9 (0,027 g) w IMS (5 ml) dodano NaOH (0,142 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszaninę wylano do 6N roztworu HCl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml), warstwę organiczną przemyto solanką (30 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę krystalizowano z mieszaniny CH/EA o proporcji (1:1), uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,015 g).

T.l.c. EA, Rf=0,2;

IR: 3446 (NH), 1732 (C=0), 1337-1154 (SO2) cm^-1;

¹H-NMR: 13-12 (szeroki); 9,61 (s); 7,75 (d); 7,21 (d); 6,80 (d); 6,76 (d); 6,63 (dd); 6,46 (dd); 6,34 (dd); 4,43 (m); 3,85-3,78 (m); 2,93 (s); 2,3 (m); 1,92 (m).

P r z y k ł a d 20 (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 31b (540 mg) w IMS (5% metanolu w absolutnym etanolu, 7 ml) dodano NaOH (1N, 1,4 ml) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 2 godziny. Uzyskaną zawiesinę przesączono i ciało stałe przemyto małymi porcjami eteru dietylowego.

Po osuszeniu otrzymano tytułowy związek (450 mg) w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia >200°C;

PL 197 160 B1

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,74 (d, 2H), 7,37 (t, 2H), 7,11 (t, 1H), 7,12 (d, 1H), 6,77 (d, 1H), 6,38 (dd, 1H), 6,13 (bs, 1H), 4,48 (dd, 1H), 3,78 (m, 2H), 3,2-3,4 (m, 2H), 2,90 (m, 1H), 1,98 (m, 1H).

P r z y k ł a d 21 (-)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu

Sposób A

Do roztworu związku pośredniego 8b (790 mg) w THF/H2O (1/1) (16 ml) dodano LiOH (73 mg) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 1 godzinę. Uzyskany roztwór zatężono do suchej masy, rozpuszczono w octanie etylu i dodano 1N roztwór HCl. Po intensywnym wymieszaniu, fazę organiczną oddzielono, przemyto wodą i solanką i zatężono. Uzyskane ciało stale rozpuszczono w THF (15 ml) i traktowano etyloheksanonianem sodu (265 mg) przez 30 minut. Po osuszeniu, uzyskane ciało stałe roztarto z gorącym octanem etylu i przesączono, uzyskując tytułowy związek (400 mg) w postaci żółtego ciała stałego. Nadmiar enancjomeryczny = 88,8%;

[a]_D -603,7° (stężenie wagowe c=0,316% w DMSO);

Temperatura topnienia >200°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,74 (d, 2H), 7,37 (t, 2H), 7,11 (t, 1H), 7,12 (d, 1H), 6,77 (d, 1H), 6,38 (dd, 1H), 6,13 (bs, 1H), 4,48 (dd, 1H), 3,78 (m, 2H), 3,2-3,4 (m, 2H), 2,90 (m, 1H), 1,98 (m, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3425, 1666, 1592.

Sposób B

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 27 (3,18 g) w IMS (5% metanolu w etanolu) (100 ml) dodano 1N roztwór NaOH (8,64 ml); sól sodowa wytrąciła się po 5 minutach. Do uzyskanej zawiesiny dodano eter dietylowy (50 ml) i ciało stałe przesączono. Roztwór zatężono i otrzymane ciało stałe zmieszano z pierwszym osadem i roztarto z eterem dietylowym, uzyskując tytułową sól sodową (3,2 g) w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia >220°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,74 (d, 2H), 7,37 (t, 2H), 7,11 (t, 1H); 7,11 (d, 1H); 6,76 (d, 1H); 6,38 (dd, 1H); 6,11 (s, 1H); 4,48 (dd, 1H); 3,78 (m, 2H); 3,4-3,2 (m, 2H); 2,9 (m, 1H); 1,95 (m, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3392, 1669;

[a]_D -603,7° (stężenie wagowe c=0,316% w DMSO);

Nadmiar enancjomeryczny: 96%.

Sposób C

125 g lipazy pochodzącej z Aspergillus niger (Amano AP12) zawieszono w 650 ml 100 mM roztworu chlorku wapnia w reaktorze z mieszaniem. Zawiesinę ochłodzono do temperatury 15°C. Następnie rozpuszczono 50 g związku uzyskanego sposobem według Przykładu 31b w dimetylosulfotlenku (350 ml) i ten roztwór dodano do reaktora. Następnie reaktor ogrzano do 37°C i mieszaninę mieszano przez 24 godziny. Następnie temperaturę w reaktorze obniżono do 20°C i do reaktora powoli dodano 0,2M roztworu kwasu chlorowodorowego. Następnie reaktor opróżniono i do mieszaniny reakcyjnej dodano 50 g pomocniczego materiału filtracyjnego (Dicalite). Następnie mieszaninę przesączono i placek filtracyjny przemyto wodą przed osuszeniem. Próbkę 20 g osuszonego placka filtracyjnego zawieszono w 390 ml eteru metylowo-t-butylowego i dodano 10 ml 2M roztworu kwasu chlorowodorowego. Zawiesinę mieszano przez 3 godziny i przesączono, placek filtracyjny przemyto 100 ml eteru t-butylometylowego. Produkt ponownie ekstrahowano z eteru t-butylometylowego 500 ml 0,05M roztworu wodorotlenku sodu. Następnie warstwę wodną oddzielono, zakwaszono przez dodanie 6 ml 5M roztworu kwasu chlorowodorowego i produkt ekstrahowano 500 ml octanu etylu. Octan etylu usunięto przez odparowanie i pozostałość rozpuszczono w IMS (80 ml). Obecność tytułowego związku w tym roztworze stwierdzono metodą HPLC w następujący sposób:

0,5 ml mieszaniny reakcyjnej rozcieńczono w 2 ml DMSO i mieszano w celu rozpuszczenia. Następnie 5 μl tego roztworu rozcieńczono do 1 ml fazą ruchomą (70% acetonitrylu w 20 mM octanie amonu, pH 3,0), Kolumna: Spherisorb C6 50x4,6 mm; szybkość przepływu: 1 ml/minutę, Wykrywanie: absorpcja promieniowania UV o długości fali 254 nm, Objętość nastrzyku: 10 pi, czas retencji: 0,8 minuty.

Roztwór rozcieńczono do 96 ml przez dodanie IMS i mieszano podczas wkraplania 10 ml 1M wodorotlenku sodu, w czasie 15 minut. W czasie 10 minut dodano 40 ml eteru dietylowego i mieszanie prowadzono jeszcze przez 1 godzinę. Następnie mieszaninę umieszczono w lodówce na 1 godzinę i produkt przesączono, przemyto 50 ml zimnego eteru dietylowego przed suszeniem przez noc, pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując tytułowy związek (3,3 g).

Analiza HPLC: tytułowy związek rozpuszczono w DMSO w ilości 1 mg/ml. 10 pl tego roztworu rozcieńczono do 990 pl fazą ruchomą.

PL 197 160 B1

Kolumna: Phenomenex Luna Phenyl heksyl 150x4,6 mm, Objętość nastrzyku: 50 pl, czas retencji: 3,4 minuty.

P r z y k ł a d 22 (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-(pirydyn-3-ylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1 ,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 4b (55 mg) w IMS (5% metanolu w etanolu) (10 ml) dodano 1N roztwór NaOH (0,145 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 1/2 godziny. Rozpuszczalnik odparowano i surowy produkt roztarto z octanem etylu 2 ml, uzyskując tytułowy związek (38 mg) w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia >220°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 8,96 (d, 1H), 8,32 (dd, 1H), 8,18 (m, 1H), 7,40 (m, 1H), 7,12 (d, 1H), 6,78 (d, 1H), 6,38 (dd, 1H), 6,15 (s, 1H), 4,46 (m, 1H), 3,83 (m, 2H), 3,3-3,2 (m, 2H), 2,92 (m, 1H), 1,97 (m, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3361, 1669.

P r z y k ł a d 23

Kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-piperydynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 3b (48 mg) w IMS (5% metanolu w etanolu) (2 ml) dodano 0,1N roztwór NaOH (1,2 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 1/2 godziny. Roztwór wylano do octanu etylu i przemyto 1N roztworem HCl i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt, który roztarto z mieszaniną octan etylu/wazelina o proporcji 2 ml/5 ml, uzyskując tytułowy związek (14 mg) w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia >130-133°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 12,64 (s, 1H), 7,38 (t, 2H), 7,30 (d, 2H), 7,22 (t, 1H), 6,99 (d, 1H), 6,87 (bd, 1H), 6,67 (d, 1H), 6,50 (dd, 1H), 4,08 (m, 1H), 3,54 (m, 2H), 3,43 (m, 1H), 2,83 (m, 1H), 2,72 (m, 1H), 2,58 (1H), 1,93-1,8 (m, 2H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3348, 1732, 1717;

MS (m/z) 383.

P r z y k ł a d 24

Kwas (±)-7-chloro-4-(2,5-diokso-1-fenylo-imidazolidin-4-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy

Do roztworu związku pośredniego 18 (10 mg) w CH2Cl2 (5 ml) dodano 1M roztwór BCl3 w heksanie (0,1 ml), w temperaturze -78°C i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1,5 godziny, utrzymując temperaturę pomiędzy -20 i -10°C. Roztwór wylano do octanu etylu i przemyto 3N roztworem HCl i solanką. Fazę organiczną osuszono Na2SO4 i zatężono, uzyskując surowy produkt, który roztarto z mieszaniną eter dietylowy/wazelina (1 ml/3 ml), uzyskując tytułowy związek (6 mg) w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia >190°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 12,75 (bs, 1H), 10,50 (bs, 1H), 7,50-7,39 (m, 6H), 6,99 (bs, 1H), 6,76 (d, 1H), 6,57 (dd, 1H), 4,15 (m, 1H), 3,77 (m, 1H), 3,17 (dd, 1H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3400, 2800, 1746, 1701.

P r z y k ł a d 25

Kwas (+/-)-7-chloro-4-(2-okso-1-(4-acetyloamino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 12 (0,027 g) w mieszaninie THF H2O (3:1) (10 ml) dodano LiOH (0,010 g). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Mieszaninę wylano do nasyconego roztworu wodnego NH4Cl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml), warstwę organiczną przemyto solanką (30 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę roztarto z EA, uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,020 g).

T.l.c. CH/EA (1:1), Rf=0,2;

IR: 3400-2700 (NH, OH), 1660 (c=0) cm^-1;

¹H-NMR: 12,63 (sa); 9,94 (sa); 7,65 (d); 7,58 (d); 7,20 (d); 6,83 (sa); 6,74 (d); 6,54 (dd); 4,03 (m); 3,78 (m); 3,70 (m); 3,2-2,6 (m); 2,03 (s).

P r z y k ł a d 26

Kwas (+/-)-7-chloro-4-(2-okso-1-((4-metanosulfonyloamino)-fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy

Do roztworu związku uzyskanego sposobem według Przykładu 13 (0,023 g) w IMS (5 ml) dodano NaOH (0,120 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszaninę wylano do 6N roztworu HCl (50 ml) i ekstrahowano EA (50 ml), warstwę organiczną przemyto solanką

PL 197 160 B1 (30 ml), osuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę poddano chromatografii z Et2O, uzyskując tytułowy związek w postaci żółtego ciała stałego (0,007 g).

T.l.c. CH/EA (1:1), Rf=0,2;

IR: 3411 (NH), 1692, 1651-1583 (c=0), (C=0, 1306-1154 (SO2) cm^-1;

¹H-NMR: 9,65 (s); 7,69 (d); 7,22 (d); 7,20 (d); 6,73 (d); 6,55 (dd); 4,03 (m); 3,8-3,5 (m); 3,3-2,9 (m); 2,9 (s).

P r z y k ł a d 27

Kwas 7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy (enancjomer A)

Do roztworu związku pośredniego 22 (6,2 g) w mieszaninie THF/H2O (100 ml, 3/1), w temperaturze pokojowej, dodano LiOH (1 g) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 1 godzinę. THF odparowano i dodano H2O (100 ml). Uzyskany roztwór przemyto eterem dietylowym (2x50 ml). Fazę wodną zakwaszono do uzyskania wartości pH=4 dodając 10% roztwór HCl i produkt ekstrahowano octanem etylu (2x100 ml) Fazę organiczną przemyto wodą i solanką, osuszono i zatężono, uzyskując tytułowy związek (4,2 g) w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia >200°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 12,62 (bs, 1H); 7,72 (d, 2H), 7,38 (t, 2H), 7,20 (d, 1H), 7,13 (t, 1H), 6,86 (d, 1H), 6,74 (d, 1H), 6,54 (dd, 1H), 4,06 (m, 1H), 3,86-3,68 (m, 3H), 3,3 (m, 1H), 3,18-2,88 (m, 2H);

IR (Nujol): 3356, 1724.

P r z y k ł a d 28

Kwas 7-chloro-4-(2-okso-1-fenyloA³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-chinolino-2-karboksylowy (enancjomer A)

Do roztworu związku pośredniego 10 (1,289 g) w mieszaninie THF/H2O (30 ml, 3/1), w temperaturze pokojowej, dodano LiOH (0,24 g) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 1 godzinę. THF odparowano i dodano H2O (80 ml). Uzyskany roztwór przemyto eterem dietylowym (2x50 ml). Fazę wodną zakwaszono aż do uzyskania wartości pH=4 przez dodanie 10% roztworu HCl i produkt przesączono i przemyto wodą (10 ml). Produkt osuszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 60°C, przez 12 godzin, uzyskując 0,734 g tytułowego związku w postaci białego ciała stałego. Temperatura topnienia: 190°C; Nadmiar enancjomeryczny: 100%;

NMR (DMSO) δ (ppm) 12,86 (bs, 1H); 7,79 (d, 2H), 7,38 (t, 2H), 7,11 (d, 1H), 6,81 (d, 1H), 6,77 (d, 1H), 6,64 (s, 1H), 6,46 (dd, 1H); 6,34 (s, 1H); 4,46 (m, 1H), 3,82-3,79 (m, 2H), 2,34 (m, 1H); 1,92 (m, 1H);

IR (Nujol): 3356, 1724.

P r z y k ł a d 29

Sól sodowa kwasu 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-fenylo-A³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowego; (enancjomer A)

Do roztworu związku pośredniego 26a (0,35 g) w mieszaninie THF/H2O (10 ml, 3/1), w temperaturze pokojowej, dodano LiOH (0,06 g) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 30 minut. THF odparowano i dodano H2O (5 ml). Uzyskany roztwór przemyto eterem dietylowym (2x50 ml). Fazę wodną zakwaszono do uzyskania wartości pH=4 przez dodanie 10% roztworu HCl i produkt przesączono i suszono pod zmniejszonym ciśnieniem, w temperaturze 60°C, przez 12 godzin, uzyskując tytułowy związek (0,134 g) w postaci białego ciała stałego.

Ciało stałe rozpuszczono IMS (5% metanolu w etanolu) (10 ml) i dodano 1N roztwór NaOH (0,33 ml). Do uzyskanej zawiesiny dodano eter dietylowy (10 ml) i ciało stałe przesączono, przemyto eterem dietylowym (10 ml) i suszono pod zmniejszonym ciśnieniem przez 12 godzin, uzyskując tytułowy związek (0,082 g) w postaci białego ciała stałego. Temperatura topnienia >220°C;

NMR (D2O) δ (ppm) 7,49 (d, 2H); 7,40 (t, 2H); 7,23 (t, 1H); 6,74 (d, 1H); 6,70 (d, 1H); 6,51 (m, 1H); 4,40-4,35 (m, 2H); 4,11 (m, 1H); 3,53 (dd, 1H); 2,18 (m, 1H); 1,74 (td, 1H);

HPLC Kolumna: Cyclobond I, eter R,S-hydroksypropylowy 25 cm x 4,6 mm; faza ruchoma: metanol=50%, 20mM bufor octanu amonu o pH 5 = 50% objętościowo; szybkość przepływu: 1 ml/minutę; czas retencji: 12 minut.

P r z y k ł a d 30

5,7-dichloro-4-(2-okso-1-(fenylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu (enancjomer A)

Do roztworu związku pośredniego 26b (0,052 g) w mieszaninie THF/H2O (4 ml, 3/1), w temperaturze pokojowej, dodano LiOH (0,01 g) i mieszanie prowadzono jeszcze przez 30 minut. THF odparowano i dodano H2O (2 ml). Uzyskany roztwór przemyto eterem dietylowym (2x50 ml). Fazę wodną

PL 197 160 B1 zakwaszono aż do uzyskania wartości pH=4 przez dodanie 10% roztworu HCl i produkt przesączono i przemyto wodą (10 ml) i suszono pod zmniejszonym ciśnieniem, w temperaturze 60°C, przez 12 godzin, uzyskując kwas 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-(pirydyn-3-ylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, 0,033 g, w postaci żółtego ciała stałego. Ciało stałe rozpuszczono w IMS (5% metanolu w etanolu) (5 ml) i dodano 1N roztwór NaOH (0,08 ml). Po 5 minutach rozpuszczalnik odparowano i ciało stałe roztarto z eterem dietylowym (5 ml), przesączono, suszono pod zmniejszonym ciśnieniem przez 12 godzin, uzyskując tytułowy związek (0,01 g) w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia: >200°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,74 (d, 2H); 7,39 (t, 2H); 7,15 (t, 1H); 6,76 (d, 1H); 6,51 (d, 1H); 6,20 (m, 1H); 4,63 (dd, 1H); 3,78 (m, 2H); 3,41 (dd, 1H), 3,18 (m, 1H); 2,35 (dd, 1H); 1,81 (t, 1H);

IR (Nujol): 3363, 1688, 1630, 1586 cm^-1.

P r z y k ł a d 31 (±)-7-chloro-4-(1-fenylo-A.³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu (31a) (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu (31b)

Do roztworu związku pośredniego 4 (2,2 g) w DMF (50 ml) dodano Pd(PPh3)4 (244 mg) i TEA (1,2 ml) i uzyskany roztwór ogrzewano w temperaturze 110°C przez 2 godziny. Surowy roztwór wylano do 200 ml octanu etylu i przemyto najpierw nasyconym roztworem NH4Cl (2x150 ml), następnie wodą i solanką. Fazę organiczną osuszono i zatężono, uzyskując surowy produkt. Oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej (cykloheksan/dichlorometan/octan etylu 50/40/10), Rf=0,41, dało tytułowy związek 31a (540 mg) w postaci białawego ciała stałego. Temperatura topnienia = 150-153°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,80 (m, 2H), 7,39 (m, 2H), 7,12 (m, 1H), 6,83 (d, 1H), 6,77 (d, 1H), 6,69 (m, 1H), 6,48 (dd, 1H), 6,45 (s, 1H), 4,48 (m, 2H), 4,15 (m, 2H), 3,94 (m, 1H), 3,82 (m, 1H), 2,34 (m, 1H), 1,97 (m, 1H), 1,20 (t, 3H);

IR (Nujol) (cm^-1) 3385, 1728, 1680;

i tytułowy związek 31b (475 mg), Rf=0,29, w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia = 152-156°C;

NMR (DMSO) δ (ppm) 7,72 (m, 2H), 7,39 (m, 2H), 7,20 (d, 1H), 7,16 (m, 1H), 6,98 (d, 1H), 6,74 (d, 1H), 6,57 (dd, 1H), 4,29 (dd, 1H), 4,21 (m, 1H), 4,02 (m, 1H), 3,93 (m, 1H), 3,82 (m, 1H), 3,69 (m, 1H), 3,20 (m, 1H), 2,92 (m,2H), 0,93 (t, 3H).

P r z y k ł a d 31a (±)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylan etylu

Do roztworu związku pośredniego 4a (0,1 g) w suchym DMF (5 ml) dodano Pd(OAc)2 (10 mg) i TEA (0,026 ml). Mieszaninę ogrzewano w temperaturze 110°C przez 2 godziny, następnie rozcieńczono nasyconym roztworem NH4Cl i ekstrahowano octanem etylu (2x10 ml). Rozpuszczalnik odparowano i surowy produkt oczyszczono metodą szybkiej chromatografii (mieszanina cykloheksan/EA 8:2), uzyskując tytułowy związek w postaci białego ciała stałego (40 mg).

P r z y k ł a d 31b (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan etylu

Do roztworu związku pośredniego 4b (370 g) w toluenie (5,2 l), dodano trietyloaminę (248 ml), trifenylofosfinę (7,4 g) i PdCl2 (2,52 g). Uzyskany roztwór ogrzano do temperatury 100°C i mieszano przez 2 godziny. Zawiesinę oziębiono do temperatury 20-25°C i toluen dodano (2,6 ml).

Mieszaninę reakcyjną przemyto 8% roztworem NH4Cl (3x5,2 l) i wodą (5,2 l). Warstwę organiczną przesączono przez warstwę celitu i przemyto toluenem (1 l), który następnie oddestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem (T=50°C; P=60 mbar), uzyskując 6,3 l mieszaniny. Po oziębieniu do T=20-25°C, wkroplono izooktan (5,2 l) w czasie 30 minut. Osad mieszano przez 2 godziny i 30 minut, następnie przesączono go i przemyto mieszaniną toluen/izooktan o proporcji 1/1 (1,85 l). Żółte ciało stałe suszono pod zmniejszonym ciśnieniem, w temperaturze T=40°C, przez 18 godzin, uzyskując 210 g tytułowego związku w postaci żółtego ciała stałego. Temperatura topnienia 160-162°C;

NMR (DMSO): 7,72 (m, 2H); 7,39 (m, 2H); 7,20 (d, 2H); 7,15 (m, 2H); 6,96 (dd, 1H); 6,74 (d, 1H); 6,57 (dd, 1H); 4,29 (dd, 1H); 4,21 (m, 1H); 4,02 (m, 1H); 3,93 (m, 1H); 3,82 (m, 1H); 3,69 (m, 1H); 3,20 (m, 1H); 2,92 (m, 2H); 2,92 (m, 2H); 0,93 (t, 3H).

PL 197 160 B1

P r z y k ł a d y k o m p o z y c j i f a r m a c e u t y c z n y c h

a) Kapsułki/Tabletki

Aktywny składnik 20,0 mg

Skrobia 1500 2,5 mg

Celuloza mikrokrystaliczna 200,0 mg

Sól sodowa usieciowanej karmelozy 6,0 mg

Stearynian magnezu 1,5 mg

Aktywny składnik zmieszano z innymi rozczynnikami. Mieszankę zastosowano do wypełnienia kapsułek żelatynowych lub sprasowano, uzyskując tabletki, z zastosowaniem odpowiednich stempli. Tabletki można powlekać stosując typowe techniki i powlekania.

b) Tabletki
Aktywny składnik	20,0 mg
Laktoza	200,0 mg
Celuloza mikrokrystaliczna	70,0 mg
Powidon	25,0 mg
Sól sodowa usieciowanej karmelozy	6,0 mg
Stearynian magnezu	1,5 mg
Aktywny składnik zmieszano z laktozą, mikrokrystaliczną celulozą i częścią soli sodowej usie-

ciowanej karmelozy. Mieszankę poddano granulacji z powidonem, po zdyspergowaniu w odpowiednim rozpuszczalniku (tj. wodzie). Granulki, po osuszeniu i rozdrobnieniu zmieszano z pozostałymi rozczynnikami. Mieszankę sprasowano, stosując odpowiednie stemple i tabletki powleczono stosując typowe techniki i powleczenia.

c) Roztwór do podawania pozajelitowego

Aktywny składnik 0,1-32 mg/ml

Fosforan sodu 1,0-50,0 mg/ml

Woda do iniekcji do 1 ml

Preparat można umieścić w szklanych ampułkach lub fiolkach i strzykawkach z gumowym zamknięciem i plastikowo/metalowym uszczelnieniem (tylko fiolki).

d) Wlew

Aktywny składnik 0,01-3,2 mg/ml

5% roztwór iniekcyjny dekstrozy do 100 ml

Preparat można umieścić w szklanych fiolkach lub plastikowych torebkach.

Powinowactwo związku według wynalazku do miejsca wiążącego glicynę niewrażliwego na strychninę określono stosując procedurę Kishimoto H. i in.

Wartości pki otrzymane dla reprezentatywnych związków według wynalazku podano w poniższej tabeli: _

Numer przykładu	pki
1	8,10
14	7,90
15	7,73
16	7,80
17	8,70
18	7,78
19	8,90
21	7,1
22	7,90
24	7,80
25	7,15
30	7,70
29	8,70

PL 197 160 B1

Zdolność związków według wynalazku do hamowania bólu u myszy oszacowano testem formalinowym opisanym przez Dubuisson'a i Dennis'a (Pain, 1977, 4:161-174). W tym teście 20 pl 1% formaliny wstrzykiwano pod powierzchnię podeszwową lewej, tylnej łapy myszy. Okres czasu, w sekundach, jaki zwierzęta spędziły liżąc ostrzykniętą łapę przez pierwsze 5 minut (faza wczesna) i następnie od 20 do 60 minuty (faza późna) po zastosowaniu formaliny wykorzystano jako pomiar intensywności bólu. Związki według wynalazku podawano doustnie 1 godzinę przed zastrzykiem z formaliny.

Według tych wyników, dawka wymagana do zmniejszenia czasu wylizywania o 50% wyrażona w mg/kg stanowi wartość ED50s. Reprezentatywne wyniki otrzymane dla związków według wynalazku po podaniu doustnie zamieszczono w poniższej tabeli:

Numer przykładu	ED50 (mg/kg)
21	0,14
17	0,30
2	0,03

Nie zaobserwowano żadnych niepożądanych efektów po podaniu związków według wynalazku myszom w farmakologicznie aktywnych dawkach.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Pochodne tetrahydrochinoliny o wzorze (I) lub ich sole lub estery etylowe, w którym:

Y oznacza atom węgla;

Z oznacza grupę CH, która jest związana z grupą Y poprzez wiązanie podwójne; i X oznacza CH lub Z oznacza metylen lub NR11 i X oznacza atom węgla związany z grupą Y poprzez wiązanie podwójne;

A oznacza łańcuch wybrany z -CH2-, -(CH2)2- albo C=O;

R oznacza atom chlorowca lub C1-4alkil;

R1 oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub C1-4alkil;

R2 oznacza grupę wybraną z fenylu, ewentualnie podstawionego przez grupę acetyloamino, metanosulfonyloamino albo oznacza grupę 3-pirydylową;

R11 oznacza atom wodoru lub C1-4alkil.
2. Związek według zastrz. 1, w którym R oznacza atom chloru i R1 oznacza atom wodoru lub atom chloru.
3. Związek według zastrz. 1 albo 2, w którym Z oznacza CH, który jest związany z grupą Y poprzez wiązanie podwójne, metylen lub grupę NH.
4. Związek według zastrz. 1, w którym R2 oznacza fenyl.

PL 197 160 B1
5. Związek według zastrz. 1, w którym A oznacza łańcuch wybrany spośród takich jak -CH2-, -(CH2)2- i Z oznacza grupę CH, która jest związana z grupą Y poprzez wiązanie podwójne lub metylen, lub A oznacza C=O i Z oznacza grupę NH, R oznacza atom chloru, R1 oznacza atom chloru lub atom wodoru.
6. Kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, jego fizjologicznie dopuszczalne sole lub jego ester etylowy.
7. (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu.
8. (-)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-pirolidynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu.
9. Kwas (±)7-chloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, jego fizjologicznie dopuszczalne sole lub jego ester etylowy.
10. (±)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu.
11. (-)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu.
12. (+)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan sodu.
13. Związek wybrany spośród takich jak:

kwas (±)-7-chloro-4-(1-(3-pirydyno)A³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(1-fenylo^³-5,6-dihydro-pirydyno-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy, kwas (±)-5,7-dichloro-4-(1-fenylo^³-pirolin-2-ono-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy, kwas (+/-)-7-chloro-4-(1-(4-acetyloamino)-1-fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochl· nolino-2-karboksylowy, kwas (+/-)-7-chloro-4-(1 -(4-metanosulfonyloamino)-1 -fenylo^³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-fenylo-3-piperydynylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(2,5-diokso-1-fenylo-imidazolidyn-4-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-(pirydyn-3-ylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylan, kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-(4-acetyloamino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas (±)-7-chloro-4-(2-okso-1-((4-metanosulfonyloamino)fenylo-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-(fenylo)-pirolidyn-3-ylideno)-1,2,3,4-tetrahydro-2-chinolinokarboksylowy, kwas 5,7-dichloro-4-(2-okso-1-fenyloA³-pirolin-2-on-3-ylo)-1,2,3,4-tetrahydrochinolino-2-karboksylowy; i ich fizjologicznie dopuszczalne sole, korzystnie sole sodowe, ich nietoksyczne, labilne metabolicznie estry etylowe lub enancjomery.
14. Zastosowanie pochodnych tetrahydrochinoliny o wzorze (I), w którym wszystkie podstawniki są takie jak określono w zastrz. 1 do wytwarzania środka terapeutycznego do leczenia lub zapobiegania uszkodzeniom neurotycznym, chorobom zwyrodnieniowym nerwów, uzależnienia od leków, symptomom głodu nikotynowego, depresji, lęku, migreny, bólowi lub zaburzeniu powodującego podrażnienie pęcherza neurotycznego.
15. Zastosowanie według zastrz. 14, do wytwarzania środka terapeutycznego do leczenia lub zapobiegania uzależnieniu od leków.
16. Zastosowanie według zastrz. 14 albo 15, do wytwarzania środka terapeutycznego do leczenia lub zapobiegania objawom głodu nikotynowego.
17. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera jako związek aktywny, pochodne tetrahydrochinoliny o wzorze (I), w którym wszystkie podstawniki są takie jak określono w zastrz. 1 w mieszance z jednym lub więcej fizjologicznie dopuszczalnymi nośnikami lub rozczynnikami.

PL 197 160 B1
18. Sposób wytwarzania pochodnych tetrahydrochinoliny o wzorze (I), w którym wszystkie podstawniki są takie jak określono w zastrz. 1, znamienny tym, że cyklizuje się związek o wzorze (II), w którym R, R1, R2, A, X, Y, Z mają znaczenia określone w zastrz. 1 i R12 oznacza grupę zabezpieczającą grupę karboksylową, R13 oznacza atom bromu lub jodu, oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą atom azotu, a następnie, jeśli to konieczne lub pożądane, przeprowadza się jeden lub więcej następujących etapów:

(i) usunięcie grupy zabezpieczającej;

(ii) wydzielenie związku w formie jego soli;

(iii) konwersja związku o wzorze (I) lub jego soli do jego labilnego metabolicznie estru etylowego, (iv) rozdzielenie związku o wzorze (I) lub jego pochodnej na jego enancjomery.