PL196705B1 - Kompozycja poliorganosiloksanowa oraz zastosowanie dodatków do wytwarzania takiej kompozycji - Google Patents

Kompozycja poliorganosiloksanowa oraz zastosowanie dodatków do wytwarzania takiej kompozycji

Info

Publication number
PL196705B1
PL196705B1 PL342941A PL34294199A PL196705B1 PL 196705 B1 PL196705 B1 PL 196705B1 PL 342941 A PL342941 A PL 342941A PL 34294199 A PL34294199 A PL 34294199A PL 196705 B1 PL196705 B1 PL 196705B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
composition
titanium dioxide
case
cross
particles
Prior art date
Application number
PL342941A
Other languages
English (en)
Other versions
PL342941A1 (en
Inventor
Catherine George
Alain Pouchelon
Jacques Sac
Original Assignee
Rhodia Chimie Sa
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Rhodia Chimie Sa filed Critical Rhodia Chimie Sa
Publication of PL342941A1 publication Critical patent/PL342941A1/xx
Publication of PL196705B1 publication Critical patent/PL196705B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08KUse of inorganic or non-macromolecular organic substances as compounding ingredients
    • C08K3/00Use of inorganic substances as compounding ingredients
    • C08K3/18Oxygen-containing compounds, e.g. metal carbonyls
    • C08K3/20Oxides; Hydroxides
    • C08K3/22Oxides; Hydroxides of metals
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08KUse of inorganic or non-macromolecular organic substances as compounding ingredients
    • C08K5/00Use of organic ingredients
    • C08K5/0008Organic ingredients according to more than one of the "one dot" groups of C08K5/01 - C08K5/59
    • C08K5/0041Optical brightening agents, organic pigments

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Compositions Of Macromolecular Compounds (AREA)
  • Pigments, Carbon Blacks, Or Wood Stains (AREA)
  • Adhesives Or Adhesive Processes (AREA)
  • Paints Or Removers (AREA)
  • Processes Of Treating Macromolecular Substances (AREA)

Abstract

1. Kompozycja poliorganosiloksanowa, w której organosiloksan zawiera gum e polidiorganosiloksanow a, krzemionkowy wype lniacz wzmacniaj acy i zestaw sieciuj acy, który w wypadku kompozycji sieciowalnej przez nadtlenek zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanej przez poliaddy- cj e zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadaj acy na cz asteczk e co najmniej 2 atomy wodoru zwi azane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cz asteczk e, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe zwi azane z krzemem, znamienna tym, ze przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie i zabarwionego, bez pastelowego od- cienia i dodatkowo zawiera, rozproszone w niej, - z jednej strony, od 0,1 do 5% w stosunku do masy kompozycji, cz astki ditlenku tytanu TiO 2 o rozmiarze co najwy zej 80 nm i poddane takiej obróbce powierzchni, ze zasadniczo nie wyst epuje struktura tytanowa powy- zej 80 nm, a z drugiej strony zawiera co najmniej jeden pigment organiczny lub mineralny. 10. Zastosowanie polaczenia, z jednej strony, od 0,1% do 5%, w stosunku do masy kompozycji, cz astek ditlenku tytanu TiO 2 o rozmiarach najwy zej 80 nm i tak obrobionych powierzchniowo, ze ditlenek tytanu mo ze by c rozproszony w kompozycji silikonowej zasadniczo bez struktur o rozmiarze powy zej 80 nm, a z drugiej strony, pigmentu organicznego lub mineralnego, do wytwarzania kompozycji poliorganosiloksanowej zawieraj acej gum e polidiorganosiloksanow a, krzemionkowy wype lniacz wzmacniaj acy i zestaw sieciuj acy, który, w wypadku kompo- zycji sieciowalnej przez nadtlenek, zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny i który, w wypadku kompozy- cji sieciowanej przez poliaddycj e, zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadaj acy na cz astecz- ke co najmniej 2 atomy wodoru zwi azane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cz asteczk e, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe zwi azane z krzemem, która to kompozycja przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie za- barwionego, bez pastelowego odcienia. PL PL PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: 342941 (11) 196705 (13) B1
(22) Data zgłoszenia: 10.03.1999 (51) Int.Cl. C08K 5/00 (2006.01)
(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: 10.03.1999, PCT/FR99/00529 C08K 3/22 (2006.01)
Urząd Patentowy (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
Rzeczypospolitej Polskiej 23.09.1999, WO99/47599 PCT Gazette nr 38/99
Kompozycja poliorganosiloksanowa oraz zastosowanie dodatków do wytwarzania takiej kompozycji
(30) Pierwszeństwo: 16.03.1998,FR,98/03396 (73) Uprawniony z patentu: RHODIA CHIMIE,Courbevoie Cedex,FR
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 16.07.2001 BUP 15/01 (72) Twórca(y) wynalazku: Catherine George,Ecully,FR Alain Pouchelon,Meyzieu,FR Jacques Sac,Ternay,FR
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.01.2008 WUP 01/08 (74) Pełnomocnik: Witusowska Jadwiga, PATPOL Sp. z o.o.
(57) 1. Kompozycja poliorganosiloksanowa, w której organosiloksan zawiera gumę polidiorganosiloksanową, krzemionkowy wypełniacz wzmacniający i zestaw sieciujący, który w wypadku kompozycji sieciowalnej przez nadtlenek zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanej przez poliaddycję zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadający na cząsteczkę co najmniej 2 atomy wodoru związane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cząsteczkę, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe związane z krzemem, znamienna tym, że przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie i zabarwionego, bez pastelowego odcienia i dodatkowo zawiera, rozproszone w niej,
- z jednej strony, od 0,1 do 5% w stosunku do masy kompozycji, cząstki ditlenku tytanu TiO2 o rozmiarze co najwyżej 80 nm i poddane takiej obróbce powierzchni, że zasadniczo nie występuje struktura tytanowa powyżej 80 nm, a z drugiej strony zawiera co najmniej jeden pigment organiczny lub mineralny.
10. Zastosowanie połączenia, z jednej strony, od 0,1% do 5%, w stosunku do masy kompozycji, cząstek ditlenku tytanu TiO2 o rozmiarach najwyżej 80 nm i tak obrobionych powierzchniowo, że ditlenek tytanu może być rozproszony w kompozycji silikonowej zasadniczo bez struktur o rozmiarze powyżej 80 nm, a z drugiej strony, pigmentu organicznego lub mineralnego, do wytwarzania kompozycji poliorganosiloksanowej zawierającej gumę polidiorganosiloksanową, krzemionkowy wypełniacz wzmacniający i zestaw sieciujący, który, w wypadku kompozycji sieciowalnej przez nadtlenek, zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny i który, w wypadku kompozycji sieciowanej przez poliaddycję, zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadający na cząsteczkę co najmniej 2 atomy wodoru związane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cząsteczkę, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe związane z krzemem, która to kompozycja przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie zabarwionego, bez pastelowego odcienia.
PL 196 705 B1
Opis wynalazku
Niniejszy wynalazek dotyczy udoskonalenia kompozycji poliorganosiloksanowych, zwłaszcza tych, które nadają się do wulkanizowania na gorąco w obecności nadtlenku lub przez reakcję poliaddycji, przeznaczonych do wytwarzania przez sieciowanie zabarwionego elastomeru silikonowego, o wysokiej stabilnoś ci termicznej.
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest również zastosowanie dodatków pozwalających na otrzymanie takich kompozycji i elastomerów, przy czym wynalazek ujawnia też sposób ich wytwarzania i otrzymane elementy z elastomeru silikonowego.
Znane jest stosowanie tlenku tytanu do stabilizowania elastomerów silikonowych wobec silnie agresywnych czynników termicznych.
Te tlenki tytanu wykazują jednak taką niedogodność, że doprowadzają w wypadku produktów barwionych pigmentem do elastomerów o odcieniu „pastelowym.
Literatura obfituje w prace na temat wytwarzania stabilizatorów termicznych dla silikonów i obróbki tlenków metalicznych, takich jak tlenek tytanu.
EP-A-745 644 opisuje kompozycje poliorganosiloksanowe, które w wyniku sieciowania dają przezroczyste elastomery o wysokiej termicznej stabilności. Aby to osiągnąć kompozycje poliorganosiloksanowe obejmują, rozproszone w nich, cząstki organofilowe, wytworzone z co najmniej jednego tlenku metalicznego w postaci nanocząstek polikrystalitowych korzystnie utworzonych z krystalitów o rozmiarze 4-6 nm, o rozmiarze najwyż ej 50 nm i powierzchni wła ściwej BET co najmniej 250 m2/g, korzystnie 250-300 m2/g, które są poddane obróbce powierzchni, dla uczynienia ich organofilowymi, polegającej na szczepieniu grup krzemoorganicznych. Nie przewidziano możliwości barwienia kompozycji poliorganosiloksanowej.
Wykonano też prace nad tlenkami tytanu w różnych dziedzinach, jak elektronika lub kosmetyki.
Według EP-A-335 773 ujawniono sposób wytwarzania ditlenku tytanu, obejmujący hydrolizę związku tytanu w obecności kwasu, mającego jednocześnie grupy karboksylowe i hydroksylowe i/lub aminowe. Sposób ten prowadzi do uzyskania krystalicznych cząstek TiO2. Celem jest zaproponowanie cząstek TiO2 pozbawionych siarki, które można łatwo rozproszyć w wodnych roztworach i nadających się do zastosowania w elektronice w postaci tytanianów pierwiastków ziem alkalicznych.
Według WO-A-97 30130 ujawniono cząstki ditlenku tytanu o strukturze krystalicznej głównie anatazu, pokryte powłoką tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku metalicznego. Cząstki te ze względu na ich właściwości ochronne przed promieniowaniem UV są używane w preparatach kosmetycznych, w farbach lub tworzywach sztucznych.
Jednakże nigdy nie proponowano, ani nie sugerowano, że można pogodzić stabilizację termiczną otrzymaną dzięki ditlenkowi tytanu i zdolność barwienia w celu uzyskania odcieni żywych, pełnych, głębokich, to znaczy niepastelowych.
Istnieje ciągle potrzeba kompozycji poliorganosiloksanowej, która przez usieciowanie mogłaby doprowadzić do elastomeru, będącego jednocześnie stabilnym termicznie dzięki dodaniu wypełniacza i który mógłby być zabarwiony z otrzymaniem żądanego koloru, a nie „odcienia pastelowego”, jak w wypadku uprzedniego stanu techniki.
Zgłaszający stwierdził, że można uzyskać jednocześnie stabilność termiczną i pełne zabarwienie pod warunkiem zastosowania ditlenku tytanu, mającego szczególne właściwości.
Przedmiotem wynalazku jest kompozycja poliorganosiloksanowa, w której organosiloksan zawiera gumę polidiorganosiloksanową, krzemionkowy wypełniacz wzmacniający i zestaw sieciujący, który w wypadku kompozycji sieciowalnej przez nadtlenek zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanej przez poliaddycję zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadający na cząsteczkę co najmniej 2 atomy wodoru związane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cząsteczkę, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe związane z krzemem, charakteryzująca się tym, że przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie i zabarwionego, bez pastelowego odcienia i dodatkowo zawiera, rozproszone w niej,
- z jednej strony, od 0,1 do 5% w stosunku do masy kompozycji, cząstki ditlenku tytanu TiO2 o rozmiarze co najwyż ej 80 nm i poddane takiej obróbce powierzchni, ż e zasadniczo nie wystę puje struktura tytanowa powyżej 80 nm,
- a z drugiej strony zawiera co najmniej jeden pigment organiczny lub mineralny.
PL 196 705 B1
W kompozycji korzystnie cząstki ditlenku tytanu mają strukturę polikrystaliczną utworzoną z krystalitów.
Korzystnie w kompozycji krystality tworzące cząstki polikrystaliczne mają rozmiary, wynoszące 4-6 nm.
Kompozycja korzystnie charakteryzuje się tym, że cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku metalicznego, korzystnie zwłaszcza tlenek, wodorotlenek lub oksowodorotlenek metaliczny jest wybrany z grupy obejmującej SiO2, ZrO2, tlenki, wodorotlenki i oksowodorotlenki glinu, żelaza, cynku, tytanu i cyny w postaci czystej lub mieszanej.
Kompozycja korzystnie charakteryzuje się tym, że cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę krzemoorganiczną, korzystnie zwłaszcza warstwa krzemoorganiczna jest wytworzona przez przereagowanie ditlenku tytanu z alkoksysilanem.
Kompozycja korzystnie zawiera dodatkowo środek przeciwdziałający pseudowulkanizacji zawierający olej polidimetylosiloksanowy o silanolowych skrajnych grupach łańcucha.
Kompozycja korzystnie, w wypadku kompozycji sieciowalnej nadtlenkiem, zawiera jeszcze jeden stabilizator termiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanych przez poliaddycję zawiera inhibitor sieciowania.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie połączenia, z jednej strony, od 0,1% do 5%, w stosunku do masy kompozycji, czą stek ditlenku tytanu TiO2 o rozmiarach najwyż ej 80 nm i tak obrobionych powierzchniowo, że ditlenek tytanu może być rozproszony w kompozycji silikonowej zasadniczo bez struktur o rozmiarze powyżej 80 nm, a z drugiej strony, pigmentu organicznego lub mineralnego, do wytwarzania kompozycji poliorganosiloksanowej zawierającej gumę polidiorganosiloksanową, krzemionkowy wypełniacz wzmacniający i zestaw sieciujący, który, w wypadku kompozycji sieciowalnej przez nadtlenek, zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny i który, w wypadku kompozycji sieciowanej przez poliaddycję, zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadający na cząsteczkę co najmniej 2 atomy wodoru związane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cząsteczkę, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe związane z krzemem, która to kompozycja przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie i zabarwionego, bez pastelowego odcienia.
Zastosowanie korzystnie charakteryzuje się tym, że stosowane cząstki ditlenku tytanu mają strukturę polikrystaliczną utworzoną z krystalitów.
Korzystnie w zastosowaniu krystality tworzące cząstki polikrystaliczne mają rozmiary, wynoszące 4-6 nm.
Zastosowanie korzystnie charakteryzuje się tym, że stosowane cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku metalicznego, korzystnie zwłaszcza tlenek, wodorotlenek lub oksowodorotlenek metaliczny jest wybrany z grupy obejmującej SiO2, ZrO2, tlenki, wodorotlenki i oksowodorotlenki glinu, żelaza, cynku, tytanu i cyny w postaci czystej lub mieszanej.
Zastosowanie korzystnie charakteryzuje się tym, że stosowane cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę krzemoorganiczną, korzystnie warstwa krzemoorganiczna jest wytworzona przez przereagowanie ditlenku tytanu z alkoksysilanem.
W zastosowaniu korzystnie stosuje się dodatkowo ś rodek przeciwdział ają cy pseudowulkanizacji zawierający olej polidimetylosiloksanowy o silanolowych skrajnych grupach łańcucha.
W zastosowaniu, korzystnie, w wypadku kompozycji sieciowalnej nadtlenkiem stosuje się jeszcze jeden stabilizator termiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanych przez poliaddycję stosuje się inhibitor sieciowania.
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest więc kompozycja poliorganosiloksanowa, doprowadzająca przez usieciowanie do elastomeru stabilnego termicznie i zabarwionego bez pastelowego odcienia, obejmująca, rozproszone w jej wnętrzu, cząstki ditlenku tytanu TiO2 o wymiarach co najwyżej 80 nm i poddane takiej obróbce powierzchni, że cząstki mogą być dobrze rozproszone w kompozycji, tak że nie posiada ona zasadniczo struktury, np. aglomeratów, powyżej 80 nm, oraz obejmująca co najmniej jeden pigment organiczny lub mineralny.
Wynalazek pozwala na otrzymanie usieciowanych elastomerów wykazujących pełne zabarwienie, zasadniczo lub całkowicie pozbawione zakłóceń związanych z ditlenkiem tytanu (wybielenie prowadzące do pastelowego odcienia końcowej barwy). Dobór tego ditlenku tytanu pozwala więc przy całkowitym zapewnieniu stabilności termicznej w pierwszym rzędzie, na zachowanie zabarwienia
PL 196 705 B1 i odcienia, jakiego powinno się oczekiwać od pigmentu przy braku zakłóceń . Pozwala to zwłaszcza na produkowanie elastomerów o kolorach żywych, pełnych i głębokich.
Wynalazek można szczególniej stosować do produkcji uszczelek termicznych, takich jak uszczelki piecowe, o głębokiej barwie lub nawet czarne. Innym zastosowaniem jest produkcja kolorowych powłok do kabli i drutów elektrycznych.
Otrzymanie odpowiedniego zabarwienia jest łatwe do skontrolowania gołym okiem. Można w ten sposób sprawdzać wpł yw dodatków. Moż na też posł uż y ć się porównaniem np. goł ym okiem lub poprzez pomiary luminancji i zabarwienia w stosunku do próbek kontrolnych zabarwionych tymi samymi pigmentami, ale nie zawierających ditlenku tytanu.
Przez „elastomer termicznie stabilny w sensie wynalazku rozumie się zwłaszcza elastomer, który zachowuje swe właściwości elastomeru i nie staje się ani twardy, ani łamliwy, gdy jest poddany temperaturze wyższej od 200°C, zwłaszcza wynoszącej 250-300°C, utrzymywanej w ciągu kilku dni, zwłaszcza ponad 3 dni, korzystnie ponad 10 dni.
Pigmenty organiczne lub mineralne są znane fachowcom. Jako przykłady można wymienić:
- pigment czerwony na osnowie związku o sumarycznym wzorze C40H22Cl6N6O4 (CAS nr 0 406 18-31-3),
- pigment żółty na osnowie mieszanego tlenku o wzorze (Ti, Ni, Sb)O2 (CAS nr 8007-18-9),
- pigment bia ł y na osnowie zwią zku o sumarycznym wzorze Co(AlCr)2O4 (CAS nr 68187-11-1),
- sadza (CAS nr 1333-86-4),
- pigment zielony sprzedawany pod nazwą Green 7 przez Primasil Ltd., Weobley, Herefordshire, Wielka Brytania (CAS nr 1328-53-6).
Pigmenty są obecne w różnych proporcjach, które zależą od wymaganego końcowego efektu. Generalnie są obecne w małych ilościach np. ułamka procenta lub kilku procent. Oczywiście można zmieszać kilka pigmentów.
Kompozycja może zawierać około 0,1-5%, zwłaszcza 0,2-3%, korzystnie 0,3-1% ditlenku tytanu zgodnie z wynalazkiem.
Przeciętna średnica cząstek zgodnie w wynalazkiem wynosi co najwyżej 80 nm, a korzystnie co najwyżej 60 nm; dokładniej mieści się w przedziale, wynoszącym 10-80 nm, korzystnie 10-60 nm. Tę średnicę mierzy się przy pomocy transmisyjnej mikroskopii elektronowej (MET).
Cząstki ditlenku tytanu, których rozmiary wahają się od 10 do 80 nm, korzystnie 10-60 nm, mogą korzystnie mieć postać polikrystaliczną, to znaczy każda jest utworzona z krystalitów, zwłaszcza o kilku nanometrach, w szczególnoś ci każ dy o 4-6 nm.
Cząstki szczególnie odpowiednie są na osnowie ditlenku tytanu o strukturze polikrystalicznej głównie anatazu lub głównie rutylu. „Głównie znaczy, że zawartość anatazu lub rutylu wśród cząstek ditlenku tytanu jest wyższa od 50% masowych. Korzystnie cząstki wykazują zawartość anatazu lub rutylu wyższą od 80%. Stopień krystalizacji i charakter fazy krystalicznej mierzy się przez dyfrakcję promieni X.
Cząstki ditlenku tytanu są poddane obróbce powierzchni dla zapewnienia ich zdyspergowania w kompozycji poliorganosiloksanowej, to znaczy g ł ównie w postaci oddzielnej, zasadniczo nie zawierają aglomeratów.
Generalnie obróbka powierzchni pozwala zasadniczo na uniknięcie podczas dyspersji ditlenku tytanu w kompozycji, tworzenia struktur lub aglomeratów o rozmiarach większych od 80 nm, korzystnie od 60 nm. W znanym stanie techniki przedstawiono różne odpowiednie obróbki powierzchni.
Można wymienić obróbkę przez powlekanie tlenkiem, wodorotlenkiem lub oksowodorotlenkiem metalicznym, jak opisano np. w zgłoszeniu patentowym WO-A-97/30130, do którego fachowiec może się odwołać, aby uzyskać więcej szczegółów.
Te tlenki, wodorotlenki lub oksowodorotlenki metaliczne można w szczególności wybrać spośród SiO2, ZrO2, tlenków, wodorotlenków lub oksowodorotlenków glinu, żelaza, cynku, tytanu, cyny w postaci czystej lub mieszanej. Przez „związek mieszany rozumie się związek metaliczny na osnowie co najmniej 2 uprzednio wymienionych pierwiastków (glinokrzemian itd.)
Ogólnie biorąc stosunek wagowy tlenku lub tlenków, wodorotlenków lub oksowodorotlenków metalicznych do ditlenku tytanu wynosi co najwyżej 60% wagowych.
Korzystnie cząstki są pokryte przynajmniej częściowo powłoką z krzemionki i/lub tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku glinu w postaci czystej lub mieszanej.
Zgodnie z zalecanym wariantem, cząstki są pokryte powłoką z krzemionki i tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku glinu, o zawartości SiO2 10-40% wag. i zawartości Al2O3 1-20% wag.
PL 196 705 B1 w stosunku do ditlenku tytanu. Szczególnie odpowiednie są zawartoś ci 30%/15% lub 15%/5% SiO2/Al2O3 w stosunku do ditlenku tytanu.
Można też pokrywać cząstki powłoką krzemoorganiczną, zwłaszcza przez reakcję z alkoksysilanem np. zgodnie z obróbką powierzchni proponowaną w EP-A-745 644, do której może się odwołać fachowiec. Ten dokument opisuje, jak otrzymać powłokę krzemoorganiczną na ditlenku tytanu o strukturze krystalicznej zgodnie z wynalazkiem. Powłokę tę otrzymuje się, zgodnie z wynalazkiem, przez przereagowanie zawiesiny wodno-alkoholowej tlenku tytanu z bezwodnym roztworem alkoholowym, zawierającym co najmniej jeden alkoksysilan o wzorze 1:
Si(OR)xR'4-x (1) w którym R oznacza grupę alkilową zawierającą 1-6 atomów węgla, R' oznacza grupę węglowodorową wybraną spośród grupy alkilowej, cykloalkilowej, arylowej, alkiloarylowej, aryloalkilowej, alkenylowej lub alkinylowej, zawierającej co najmniej 1 atom węgla i x oznacza liczbę całkowitą 1-3, przy czym wymienione alkohole, jednakowe lub różne, zawierają 1-5 atomów węgla.
Korzystnie przed ich obróbką przy użyciu alkoksysilanu, cząstki ditlenku tytanu o strukturze krystalicznej podlegają wstępnej obróbce: zawiesinę wodno-alkoholową (alkohol ma korzystnie 1-5 atomów węgla) poddaje się reakcji z co najmniej jednym tetraalkoksysilanem o wzorze 2:
Si(OR)4 (2) w którym R oznacza grupę alkilową zawierając ą 1-5 atomów węgla.
Korzystnie R oznacza grupę metylową lub etylową. Również korzystnie R' oznacza grupę oktylową, dodecylową lub oktadecylową. Także korzystnie x wynosi 3. Też korzystnie zawartość związków o wzorze 1 i 2 zmienia się od 5 do 40% wagowych.
Kompozycje według wynalazku zawierają poza ditlenkiem tytanu obrobionym powierzchniowo i pigmentem lub pigmentami organicznymi i/lub mineralnymi, gumę polidiorganosiloksanową, wypełniacz wzmacniający, zwłaszcza krzemowy i związek sieciujący, który w wypadku kompozycji sieciowalnej za pomocą nadtlenku obejmuje co najmniej jeden nadtlenek organiczny i który w wypadku kompozycji sieciowanej na drodze poliaddycji, obejmuje co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan mający w łańcuchu albo co najmniej 2, albo co najmniej 3 atomy wodoru związane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku (poliaddycji) guma polidiorganosiloksanowa wykazuje ponadto niezbędne, w łańcuchu, odpowiednio albo co najmniej 3 (przypadek, gdy poliorganowodorosiloksan ma co najmniej 2 atomy wodoru) albo co najmniej 2 (przypadek, gdy poliorganowodorosiloksan ma co najmniej 3 atomy wodoru) grupy alkenylowe, zwłaszcza winylowe związane z krzemem.
Kompozycje zawierają też korzystnie co najmniej jeden środek zapobiegający pseudowulkanizacji, a zwłaszcza olej poliorganosiloksanowy ze skrajnymi grupami hydroksy lub alkoksy.
Mogą one też zawierać, w wypadku kompozycji sieciowalnej nadtlenkiem, jeszcze jeden stabilizator termiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanych przez poliaddycję inhibitor sieciowania.
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest też zastosowanie połączenia cząstek ditlenku tytanu, jakie właśnie zostały opisane i pigmentów organicznych lub mineralnych, do wytwarzania takich kompozycji z elastomeru poliorganosiloksanowego, które przez usieciowanie prowadzą do elastomeru stabilnego termicznie i zabarwionego na oczekiwany kolor przez pigment organiczny lub mineralny, bez odcieni pastelowych. Takie zastosowanie może mieć różne właściwości wykazywane w danej kompozycji.
Wynalazek ujawnia też sposób wytwarzania elementów z elastomeru silikonowego stabilnego termicznie i zabarwionego zgodnie z wynalazkiem, polegającego na zastosowaniu kompozycji, takiej jak opisano tutaj i na wywołaniu usieciowania.
Jego przedmiotem są też elementy tak wytworzone, zwłaszcza takie jak elementy stabilne termicznie i o zabarwieniu żywym, pełnym lub głębokim.
Obecnie wynalazek zostanie opisany bardziej szczegółowo za pomocą postaci wykonania podanych jako nieograniczające przykłady.
Korzystne sposoby i kompozycje
1) Sposób wytwarzania cząstek ditlenku tytanu
Przed wykonaniem obróbki ich powierzchni cząstki ditlenku tytanu można korzystnie otrzymać przy użyciu sposobu wytwarzania ditlenku tytanu, jaki opisano w EP-A-335 773 i dodatkowo w WO-A-97 30130, do których może się odwołać fachowiec, aby uzyskać więcej szczegółów.
PL 196 705 B1
Te cząstki ditlenku tytanu można więc otrzymać przez hydrolizę związku tytanu (T) w obecności co najmniej jednego związku (U) wybranego z grupy składającej się z:
(i) kwasów, które mają:
- albo grupę karboksylową i co najmniej dwie grupy hydroksylowe i/lub aminowe,
- albo co najmniej dwie grupy karboksylowe i co najmniej dwie grupy hydroksylowe i/lub aminowe, (ii) organicznych kwasów fosforowych o następujących wzorach:
HO 0 R2 0 OH
\ II 1 II /
P -(C)n - P
/ 1 \
HO RI OH .
HO 0 OH 0 OH
\ II 1 II /
P -(C)n - P
/ 1 \
HO R3 OH 0 OH
|| /
HO 0 ch2 - P - OH
\ II /
P - ch2 - [N - (CH2)m]p - N
/ 1 \
HO ch2 ch2 - P - OH
1 II \
0 = P - OH I 0 OH
1 OH
w których n i m oznaczają liczby całkowite, wynoszą ce 1-6, p oznacza liczbę całkowitą, wynoszącą 0-5 i R1, R2, R3, które są jednakowe lub różne, oznaczają grupę hydroksylową, aminową, aryloalkilową, arylową, alkilową lub atom wodoru, (iii) związków zdolnych do uwalniania jonów siarczanowych w kwaśnym środowisku, (iv) soli kwasów opisanych wyżej, i korzystnie w obecności zarodków ditlenku tytanu, zwłaszcza wykazujących rozmiary poniżej 8 nm i zwłaszcza w stosunku wagowym wyrażonym w TiO2 obecnym w zarodkach do tytanu obecnego przed wprowadzeniem zarodków do środowiska hydrolizy, wyrażonego w TiO2, wynoszącym 0,01-3%.
Roztwór wyjściowy przeznaczony do shydrolizowania jest korzystnie całkowicie wodny; ewentualnie można dodać inny rozpuszczalnik np. alkohol, pod warunkiem, że użyty związek tytanu T i zwią zek U są wtedy zasadniczo rozpuszczalne w tej mieszaninie.
Co do związku tytanu T generalnie stosuje się związek wybrany spośród halogenków, tlenohalogenków, alkoholanów, azotanów, siarczanów tytanu, zwłaszcza syntetycznych siarczanów.
Przez „syntetyczne siarczany rozumie się roztwory siarczanów tytanylu sporządzone przez wymianę jonową z bardzo czystych roztworów chlorków tytanu lub przez reakcję kwasu siarkowego z alkoholanem tytanu.
Korzystnie działa się ze związkami tytanu typu halogenku lub tlenohalogenku tytanu. Halogenkami lub tlenohalogenkami tytanu szczególniej stosowanymi w niniejszym wynalazku są fluorki, chlorki, bromki i jodki (odpowiednio tlenofluorki, tlenochlorki, tlenobromki i tlenojodki) tytanu.
Według szczególnie zalecanej postaci związek tytanu jest tlenohalogenkiem, jeszcze korzystniej tlenochlorkiem tytanu, TiOCl2.
Ilość związku tytanu T znajdująca się w roztworze do hydrolizy nie jest krytyczna.
PL 196 705 B1
Roztwór początkowy zawiera poza tym co najmniej jeden związek U, jaki określono poprzednio. Jako nieograniczające przykłady związków U, zgodnie z niniejszym wynalazkiem, można zwłaszcza wymienić:
- kwasy hydroksypolikarboksylowe, a szczególniej kwasy hydroksydi- lub hydroksytrikarboksylowe, jak kwas cytrynowy, kwas maleinowy i kwas tartronowy,
- kwasy (polihydroksy)monokarboksylowe, jak np. kwas glukoheptonowy i kwas glukonowy,
- kwasy poli(hydroksykarboksylowe) np. kwas winowy,
- aminokwasy dikarboksylowe i ich odpowiednie amidy, jak np. kwas asparaginowy, asparagina i kwas glutaminowy,
- aminokwasy monokarboksylowe, hydroksylowane lub nie, jak np. lizyna, seryna lub treonina,
- aminotrifosfonian metylenu, etylenodiaminotetrafosfonian metylenu, trietylenotetraaminoheksafosfonian metylenu, tetraetylenopentaaminoheptafosfonian metylenu, pentaetylenoheksaaminooktafosfonian metylenu,
- difosfonian metylenu; difosfonian 1,1'-etylenu; difosfonian 1,2-etylenu; difosfonian 1,1'-propylenu; difosfonian 1,3-propylenu; difosfonian 1,6-heksametylenu; 2,4-dihydroksypentametyleno-2,4-difosfonian; 2,5-dihydroksyheksametyleno-2,5-difosfonian; 2,3-dihydroksybutyleno-2,3-difosfonian; 1-hydroksybenzylo-1,1'-difosfonian; 1-aminoetyleno-1,1'-difosfonian, hydroksymetylenodifosfonian, 1-hydroksyetyleno-1,1'difosfonian, 1-hydroksypropyleno-1,1'-difosfonian, 1-hydroksybutyleno-1,1'-difosfonian, 1-hydroksyheksametyleno-1,1'-difosfonian.
Jak już wskazano, jako związek U można stosować wszystkie sole wymienionych przedtem kwasów. W szczególności te sole są albo solami alkalicznymi, zwłaszcza solami sodowymi, albo solami amonowymi.
Związki te można wybrać też spośród kwasu siarkowego i siarczanów amonu, potasu itd.
Korzystnie związki U, jak określono wyżej, są związkami węglowodorowymi typu alifatycznego. W tym wypadku dł ugość gł ównego ł a ń cucha wę glowodorowego korzystnie nie przekracza 15 atomów węgla, a korzystniej 10 atomów węgla. Zalecanym związkiem B jest kwas cytrynowy.
Ilość związku U nie jest krytyczna. Zazwyczaj stężenie molowe związku U w stosunku do stężenia związku tytanu T wynosi 0,2-10%, a korzystnie 1-5%.
Zarodki ditlenku tytanu, gdy są używane, a chodzi tu o postać zalecaną, powinny wykazywać przede wszystkim wymiary mniejsze od 8 nm, mierzone na drodze dyfrakcji promieni X. Stosuje się zarodki ditlenku tytanu, wykazujące korzystnie wymiary 3-5 nm.
W tym zalecanym wypadku stosowania zarodków stosunek wagowy ditlenku tytanu obecnego w zarodkach do tytanu obecnego w środowisku hydrolizy przed wprowadzeniem zarodków, to znaczy wniesionego przez związek tytanu T i wyrażonego w TiO2, wynosi 0,01-3%. Ten stosunek może korzystnie wynosić 0,05-1,5%. Zespół tych dwóch warunków odnośnie zarodków (rozmiary i stosunek wagowy) związany ze sposobem, jaki opisano poprzednio, pozwala na precyzyjne kontrolowanie końcowych wymiarów cząstek ditlenku tytanu, łącząc wymiary cząstki z zawartością zarodków.
Następny etap polega na wykonaniu hydrolizy tego wyjściowego roztworu przy użyciu każdego środka znanego fachowcowi, a zwykle przez ogrzewanie. W tym ostatnim wypadku można korzystnie przeprowadzić hydrolizę w temperaturze równej lub wyższej od 70°C. Można też pracować w pierwszym etapie w temperaturze niższej od temperatury wrzenia środowiska, potem utrzymywać środowisko hydrolizy na poziomie temperatury wrzenia.
Po wykonaniu hydrolizy otrzymane cząstki ditlenku tytanu odzyskuje się przez oddzielenie wytrąconego ciała stałego od ługu macierzystego przed ponownym rozproszeniem w ciekłym środowisku, aby otrzymać dyspersję ditlenku tytanu. To ciekłe środowisko może być kwaśne lub zasadowe. Korzystnie jest to środowisko zasadowe np. wodny roztwór wodorotlenku sodu. To właśnie z tej dyspersji przeprowadza się etap wytrącania tlenków, wodorotlenków lub oksowodorotlenków metalicznych.
Według szczególnego wariantu po odzyskaniu cząstek otrzymanych podczas hydrolizy i przed ich ponownym przeprowadzeniu w dyspersję, zobojętnia się cząstki i poddaje się je co najmniej jednokrotnemu przemyciu. Cząstki można odzyskać np. przez odwirowanie roztworu pochodzącego z hydrolizy, następnie zobojętnia się je zasadą np. roztworem wodnym amoniaku lub wodorotlenku sodu, potem przemywa się znów rozpraszając w roztworze wodnym, na koniec cząstki oddziela się od fazy wodnej z przemycia. Po ewentualnie jednym lub kilku następnych przemywaniach tego samego typu, cząstki ponownie przeprowadza się w dyspersję w roztworze kwaśnym lub zasadowym.
PL 196 705 B1
2) Metoda obróbki powierzchni
Wychodząc z tych polikrystalitowych cząstek ditlenku tytanu przeprowadza się obróbkę powierzchni korzystnie przez:
• wprowadzenie do dyspersji cząstek ditlenku tytanu, wykazujących wyż ej określone właściwości, prekursorów tlenków, wodorotlenków lub oksowodorotlenków metalicznych zwykle w postaci wodnych roztworów soli, • nastę pnie modyfikację pH, aby uzyskać wytr ą cenie tych tlenków, wodorotlenków lub oksowodorotlenków na cząstkach ditlenku tytanu.
Zwykle to wytrącanie prowadzi się w temperaturze co najmniej 50°C.
W wypadku wytrą cania krzemionki i wodorotlenku lub oksowodorotlenku glinu, wytrą canie moż na prowadzić przy pH kwaśnym lub zasadowym. Kontroluje się pH, dodając kwas, taki jak kwas siarkowy lub wprowadzając jednocześnie i/lub alternatywnie alkaliczny związek krzemu i kwaśny związek glinu. W tym wypadku pH korzystnie wynosi 8-10.
Krzemionkę można wytrącać z soli krzemu, takiej jak krzemian alkaliczny.
Wodorotlenek lub oksowodorotlenek glinu można wytrącać z soli glinu, takiej jak siarczan tlenku glinu, glinian sodu, zasadowy chlorek glinu, dioctan wodorotlenku glinu.
Po wytrąceniu odzyskuje się i przemywa cząstki otrzymane podczas obróbki przed ponownym przeprowadzeniem ich w dyspersję. Ten etap można realizować przez odwirowanie i przemycie lub korzystnie przez przemycie na drodze ultrafiltracji. Korzystnie pH wody przemywającej jest rzędu 5,5. Potem cząstki zostają znów rozproszone w innym ciekłym środowisku, aby otrzymać dyspersję cząstek ditlenku tytanu. To ciekłe środowisko może być kwaśne lub zasadowe; korzystnie jest to roztwór zasadowy, wykazujący pH rzędu 8-9.
Aby otrzymać proszek cząstek, zgodnie z wynalazkiem suszy, się dyspersję pochodzącą ze sposobu, zwykle w temperaturze poniżej 110°C.
Sposoby wytwarzania, które właśnie opisano, stosuje się szczególnie dobrze do otrzymywania cząstek ditlenku tytanu głównie w postaci anatazu, wykazujących wymaganą obróbkę powierzchni.
Jeśli chodzi o cząstki ditlenku tytanu głównie w postaci rutylu, wykazujące wymaganą obróbkę powierzchni, można korzystnie używać produkty sprzedawane przez Sachtleben Chemie pod nazwą handlową „Hombitec RM.
3) Kompozycje silikonowe
Utwardzalne kompozycje poliorganosiloksanowe objęte zakresem niniejszego wynalazku, występujące w jednym lub kilku opakowaniach (jedno- lub wieloskładnikowe) zawierają główny składnik utworzony z jednego lub kilku składników poliorganosiloksanowych, odpowiedni katalizator i ewentualnie jeden lub kilka związków wziętych z grupy utworzonych zwłaszcza przez: wypełniacze wzmacniające, środki sieciujące, środki zapobiegające pseudowulkanizacji, środki adhezyjne, inhibitory katalizatora.
Poliorganosiloksany, główne składniki kompozycji objętych zakresem wynalazku, mogą być prostołańcuchowe, rozgałęzione lub usieciowane i mogą zawierać grupy węglowodorowe i/lub grupy reaktywne, składające się z grup alkenylowych i atomów wodoru. Trzeba zaznaczyć, że kompozycje poliorganosiloksanowe są szczegółowo opisane w literaturze, a zwłaszcza w opracowaniu Waltera Nolla: Chemistry and Technology of Silicones, Academic Press, 1968, 2-gie wydanie, str. 386-409.
Dokładniej poliorganosiloksany, główne składniki kompozycji objętych zakresem wynalazku, są utworzone z ugrupowań siloksylowych o ogólnym wzorze I:
RnSiO4-n i/lub z ugrupowań siloksylowych o wzorze II:
ZxRySiO4-x-y 2
W tych wzorach różne symbole maj ą następujące znaczenie:
- każ dy z symboli R, które są jednakowe lub róż ne, oznacza grupę o charakterze wę glowodorowym niezdolną do hydrolizy, przy czym ta grupa może oznaczać:
• grupę alkilową , chlorowcoalkilową , mają c ą 1-5 atomów wę gla i zawierają c ą 1-6 atomów chloru i/lub fluoru,
PL 196 705 B1 • grupy cykloalkilowe i chlorowcocykloalkilowe, mające 3-8 atomów węgla i zawierające 1-4 atomów chloru i/lub fluoru, • grupy arylowe, alkiloarylowe i chlorowcoarylowe, mające 6-8 atomów węgla i zawierające 1-4 atomów chloru i/lub fluoru, • grupy cyjanoalkilowe mają ce 3-4 atomów wę gla;
- każ dy z symboli Z oznacza atom wodoru lub grupę alkenylową o C2-C6;
- n = liczba cał kowita równa 0, 1, 2 lub 3;
- x = liczba cał kowita równa 0, 1, 2 lub 3;
- y = liczba cał kowita równa 0, 1 lub 2;
- suma x + y zawiera się w przedziale, wynoszącym 1-3.
Dla objaśnienia można wymienić spośród grup organicznych R, związanych bezpośrednio z atomami krzemu: grupę metylową; etylową ; propylową ; izopropylową ; butylową ; izobutylową ;
n-pentylową; tert-butylową; chlorometylową; dichlorometylową; α-chloroetylową; α,β-dichloroetylową; fluorometylową; difluorometylową; α, β-difluoroetylową; 3,3,3-trifluoropropylową, trifluorocyklopropylową, 4,4,4-trifluorobutylową; 3,3,4,4,5,5-heksafluoropentylową; β-cyjanoetylową; γ-cyjanopropylową; fenylową; p-chlorofenylową; m-chlorofenylową; 3,5-dichlorofenylową; trichlorofenylową; tetrachlorofenylową; o-, p- lub m-tolilową; α,α,α-trifluorotolilową; ksylilowe, jak 2,3-dimetylofenylową, 3,4-dimetylofenylową.
Korzystnie grupy R związane z atomami krzemu oznaczają grupę metylową lub fenylową, przy czym te grupy mogą ewentualnie być chlorowcowane albo też oznaczać grupy cyjanoalkilowe.
Symbole Z oznaczają atomy wodoru lub grupy alkenylowe, które są korzystnie grupami winylowymi.
Charakter poliorganosiloksanu, a więc stosunki między ugrupowaniami siloksylowymi o wzorze I i II i ich rozkład jest wybrany, jak wiadomo, w zależności od obróbki sieciującej, którą prowadzi się wobec kompozycji w celu jej przekształcenia w elastomer.
Kompozycje poliorganosiloksanowe, dwuskładnikowe lub jednoskładnikowe, sieciowane w temperaturze otoczenia lub na gorąco przez reakcje poliaddycji, zasadniczo przez reakcję grup wodorosililowych z grupami alkenylosililowymi, w obecności katalizatora metalicznego, generalnie na osnowie platyny, opisano np. w opisach patentowych US-A-3 220 972, 3 284 406, 3 436 366, 3 697 473 i 4 340 709. Poliorganosiloksany wchodzące w skład tych kompozycji są zwykle utworzone z połączeń z jednej strony na osnowie polisiloksanu prostołańcuchowego, rozgałęzionego lub usieciowanego, utworzonego z ugrupowań o wzorze II, w których reszta Z oznacza grupę alkenylową o C2-C6, gdzie x jest równy co najmniej 1, ewentualnie połączonych z ugrupowaniami o wzorze I, a z drugiej strony na osnowie poliwodorosiloksanu prostołańcuchowego, rozgałęzionego lub usieciowanego, utworzonego z ugrupowań o wzorze II, w których reszta Z oznacza wtedy atom wodoru i gdzie x równa się co najmniej 1, ewentualnie połączonych z ugrupowaniami o wzorze I.
W wypadku kompozycji sieciowanych przez reakcje poliaddycji, zwanych poliaddycyjnymi kompozycjami EVC (elastomer wulkanizowalny na gorąco), składnik lub składniki poliorganosiloksanowe, zawierające grupy alkenylosililowe, mają lepkość w temperaturze 25°C wyższą od 500 000 mPa.s i korzystnie wynoszącą 1-30 milionów mPa-s, a nawet więcej. Składnik lub składniki poliorganosiloksanowe, zawierające grupy wodorosililowe, mają lepkość w temperaturze 25°C co najwyżej równą 10 000 mPa-s, a korzystnie wynoszącą 5-1 000 mPa-s.
Mogą to być też kompozycje utwardzalne w wyższej temperaturze pod działaniem nadtlenków organicznych. Poliorganosiloksan lub guma wchodzące w skład tych kompozycji zwanych kompozycjami EVC nadtlenkowymi są wtedy utworzone zasadniczo z ugrupowań siloksylowych o wzorze I, ewentualnie połączonych z ugrupowaniami o wzorze II, w których reszta Z oznacza grupę alkenylową o C2-C6, gdzie x jest równy 1. Takie EVC są np. opisane w opisach patentowych US-A-3 142 655, 3 821 140, 3 836 489 i 3 839 266.
Składnik poliorganosiloksanowy tych nadtlenkowych kompozycji EVC wykazuje korzystnie lepkość w temperaturze 25°C co najmniej równą 1 milion mPa-s, korzystnie wynoszącą 2-30 milionów mPa-s, a nawet więcej.
Kompozycje utwardzalne objęte zakresem wynalazku mogą obejmować poza tym - obok składnika lub składników poliorganosiloksanowych, katalizatora i ewentualnie środka sieciującego i/lub środków adhezyjnych i/lub środka przeciwdziałającego pseudowulkanizacji - wypełniacze wzmacniające, które są korzystnie wybrane spośród wypełniaczy krzemionkowych.
PL 196 705 B1
Wypełniacze wzmacniające są wybrane spośród krzemionek pirogenicznych i krzemionek strącanych. Mają one powierzchnię właściwą, mierzoną metodami BET, co najmniej 50 m2/g, korzystnie większą od 100 m2/g i przeciętne wymiary cząstek poniżej 0,1 mikrometra ^m).
Te krzemionki można włączać korzystnie jako takie lub po obróbce związkami krzemoorganicznymi zwykle stosowanymi do tego użytku. Wśród tych związków figurują polimetylosiloksany, takie jak diheksametylosiloksan, oktametylocyklotetrasiloksan, polimetylosilazany, takie jak heksametylodisilazan, heksametylocyklotriasilazan, chlorosilany, takie jak dimetylodichlorosilan, trimetylochlorosilan, metylowinylodichlorosilan, dimetylowinylochlorosilan, alkoksysilany, takie jak dimetylodimetoksysilan, dimetylowinyloetoksysilan, trimetylometoksysilan. W czasie tej obróbki krzemionki mogą zwiększyć swój ciężar wyjściowy o 20%, korzystnie o około 10%.
Można stosować, gdy jest to potrzebne, od 0,5 do 120%, korzystnie od 1 do 100% wagowych wypełniacza(y), w stosunku do ciężaru składnika (lub składników) poliorganosiloksanowego(ych) kompozycji.
Zalecanymi kompozycjami poliorganosiloksanowymi są kompozycje jednoskładnikowe lub dwuskładnikowe, usieciowane na gorąco przez reakcje poliaddycji, zwane poliaddycyjnymi kompozycjami EVC, które zawierają:
(a') 100 części wagowych gumy polidiorganosiloksanowej, która jest homopolimerem lub kopolimerem prostołańcuchowym, posiadającym średnio na cząsteczkę co najmniej 2 grupy winylowe, związane z różnymi atomami krzemu, położonymi w łańcuchu i/lub na końcach łańcucha, w którym inne grupy organiczne, związane z atomami krzemu, są wybrane spośród grupy metylowej, etylowej, fenylowej, przy czym co najmniej 60% molowych tych innych grup (a korzystnie całość tych innych grup) stanowią grupy metylowe i wymieniona guma wykazuje lepkość wyższą od 500 000 mPa-s w temperaturze 25°C, a korzystnie co najmniej 1 milion mPa-s;
(b') co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan wybrany spośród homopolimerów i kopolimerów prostołańcuchowych, cyklicznych lub sieciowanych, posiadających średnio na cząsteczkę co najmniej 2, a korzystnie co najmniej 3 atomy wodoru związane z różnymi atomami krzemu, w których grupy organiczne związane z atomami krzemu są wybrane spośród grupy metylowej, etylowej, fenylowej, przy czym co najmniej 60% molowych tych grup (a korzystnie całość tych grup) stanowią grupy metylowe, wykazujący lepkość, wynoszącą 5 - 1 000 mPa-s w temperaturze 25°C i reagent (b') stosuje się w takiej ilości, że stosunek molowy funkcyjnych grup wodorkowych w (b') do grup winylowych w (a') wynosi 0,4-10, korzystnie 1,1-5;
(c') katalitycznie skuteczną ilość katalizatora platynowego;
(d') 0,5-150 części wagowych, korzystnie 1-100 części wagowych wypełniacza(y) krzemionkowego(ych) na 100 części wagowych całości poliorganosiloksanów (a') + (b').
Guma (a') jest utworzona wzdłuż swego łańcucha z ugrupowań o wzorze I, gdzie n = 2, ewentualnie związanych z ugrupowaniami o wzorze II, w których Z = winyl i gdzie x = y = 1 i jest ona zablokowana na każdym końcu swego łańcucha ugrupowaniem o wzorze II, gdzie Z = winyl i x = 1 oraz y = 2, lub ugrupowaniem o wzorze I, gdzie n = 3; jednakże obecność w mieszaninie z tymi ugrupowaniami zgodnymi z wynalazkiem ugrupowań o różnej strukturze np. o wzorze I przy n = 1 i/lub SiO4/2 i/lub o wzorze II, gdzie Z = winyl oraz x = 1 i y = 0, nie jest wykluczona w ilości najwyżej 2% w stosunku do całkowitej ilości ugrupowań zgodnych z wynalazkiem.
Korzystnie stosuje się jako składnik (b') co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan prostołańcuchowy, w którym łańcuch jest utworzony zasadniczo z ugrupowań o wzorze II, gdzie Z = H i gdzie x = y = 1, ewentualnie połączonych z ugrupowaniami o wzorze I, gdzie n = 2, przy czym ten łańcuch jest zablokowany na każdym końcu ugrupowaniem o wzorze II, w którym Z = H i gdzie x = 1 i y = 2 albo ugrupowaniem o wzorze I, gdzie n = 3.
Ilość wagowa katalizatora (c') wyrażona ciężarem metalicznej platyny w stosunku do ciężaru gumy (a' ) i związku wodorosililowego (b') wynosi 0,001-1%, korzystnie 0,01-0,5%.
Kompozycje silikonowe mogą zawierać ponadto, poza składnikami (a'), (b'), (c') i (d'), 0,1-10 części wagowych oleju(ów) polidimetylosiloksanowego(ych) (e') mającego na końcach grupy hydroksy lub alkoksy, wykazującego lepkość w temperaturze 25°C, wynoszącą 10-5000 mPa-s, korzystnie 30-1000 mPa-s, na 100 części gumy (a').
Oleje te, które służą jako czynnik przeciwdziałający pseudowulkanizacji, są utworzone z szeregu ugrupowań o wzorze R2SiO i zablokowanych na każdym końcu swego łańcucha grupą o wzorze OR'; w tych wzorach symbole R, które mogą być jednakowe lub różne, oznaczają grupy metylowe, fenylowe lub winylowe.
PL 196 705 B1
Znaczenie symboli R i R' zostało wyjaśnione poprzednio.
Jako konkretne przykłady ugrupowań o wzorze R2SiO i grup o wzorze OR' można wymienić te o wzorze:
(CH3)2SiO, CH3(CH2=CH) SiO, CH3(C6H5) SiO, (C5)2SiO,
C6H5(CH2=CH) SiO, -OH, -OCH3, -OC2H5, -O-n-C3H7,
-OCH2CH2OCH3;
Korzystnie stosuje się:
- oleje polidimetylosiloksanowe blokowane na każ dym koń cu swego ł a ń cucha grupami hydroksylowymi, metoksylowymi, betametoksylowymi, o lepkości 10-200 mPa-s w temperaturze 25°C;
- oleje polimetylofenylosiloksanowe, utworzone z ugrupowań CH3(C6H5)SiO, blokowanych na każdym końcu swego łańcucha grupami hydroksylowymi i/lub metoksylowymi, o lepkości 40-2000 mPa-s w temperaturze 25°C.
Oleje (e') można zastąpić częściowo lub w całości innymi środkami „przeciwdziałającymi pseudowulkanizacji np. difenylosilanodiolem i silanami o wzorach:
(CH3)2 - C - O \
Si(CH3)2 /
(CH3)2 - C - O (CH3)2 - C - O \
Si (C6H5) (CH3) /
(CH3)2 - C - O
Jeśli potrzeba opóźnić sieciowanie, można dodać do kompozycji poliorganosiloksanowej, sieciowanej przez reakcję poliaddycji, ihibitor (f) katalizatora platynowego. Te inhibitory są znane. Można w szczególności stosować aminy organiczne, silazany, oksymy organiczne, diestry kwasów dikarboksylowych, ketony acetylenowe, a zwłaszcza i są to inhibitory zalecane, alkohole acetylenowe (porównaj np. FR-A-1 528 464, 2 372 874 i 2 704 553) i polidiorganosiloksany cykliczne utworzone zasadniczo z ugrupowań o wzorze II, gdzie Z = winyl i x = y = 1, ewentualnie połączonych z ugrupowaniami o wzorze I, gdzie n = 2. Inhibitor, gdy jest używany, stosuje się w ilości 0,005-5 części wagowych, korzystnie 0,01-3 części wagowych, na 100 części gumy (a').
Innymi korzystnymi kompozycjami poliorganosiloksanowymi są też kompozycje jednoskładnikowe, zwane nadtlenkowymi kompozycjami EVC, zawierające:
(a) 100 części wagowych gumy polidiorganosiloksanowej, która jest homopolimerem lub kopolimerem prostołańcuchowym, posiadającym średnio na cząsteczkę co najmniej 2 grupy winylowe, związane z różnymi atomami krzemu, położonymi w łańcuchu i/lub na końcach łańcucha, w którym inne grupy organiczne, związane z atomami krzemu, są wybrane spośród grupy metylowej, etylowej, fenylowej, przy czym co najmniej 60% molowych tych innych grup (a korzystnie całość tych innych grup) stanowią grupy metylowe i wymieniona guma wykazuje lepkość co najmniej 1 milion mPa-s w temperaturze 25°C, a korzystnie co najmniej 2 miliony mPa-s;
(b) 0,1-7 części wagowych nadtlenku organicznego;
(c) 0,5-150 części wagowych, korzystnie 1-100 części wagowych wypełniacza(y) krzemionkowego(ych) na 100 części wagowych gumy (a).
Guma (a) jest utworzona wzdłuż swego łańcucha z ugrupowań o wzorze I, gdzie n = 2, ewentualnie związanych z ugrupowaniami o wzorze II, w których Z = winyl i gdzie x = y = 1, i jest ona zablokowana na każdym końcu ugrupowaniem o wzorze II, gdzie Z = winyl i x = 1 oraz y = 2, lub ugrupowaniem o wzorze I, gdzie n = 3; jednakże obecność w mieszaninie z tymi ugrupowaniami zgodnymi z wynalazkiem, ugrupowań o różnej strukturze np. o wzorze I przy n = 1 i/lub SiO4/2 i/lub o wzorze II, gdzie Z = winyl oraz x = 1 i y = 0, nie jest wykluczona w ilości najwyżej 2% w stosunku do całkowitej ilości ugrupowań zgodnych z wynalazkiem.
PL 196 705 B1
Nadtlenki organiczne (b) są używane w ilości 0,1-7 części, korzystnie 0,2-5 części, na 100 części gumy (a). Są one dobrze znane specjalistom i obejmują szczególniej nadtlenek benzoilu, nadtlenek 2,4-dichlorobenzoilu, nadtlenek dikumylu, 2, 5-bis(tert-butyloperoksy)-2,5-dimetyloheksan, nadbenzoesan tert-butylu, węglan peroksy-tert-butylu i izopropylu, nadtlenek di-tert-butylu, 1,1-bis(tertbutyloperoksy)-3,3,5-trimetylocykloheksan.
Kompozycje typu EVC mogą ponadto zawierać 0,1-10 części wagowych oleju(ów) polidimetylosiloksanowego(ych) (d) mającego na końcach grupy hydroksy lub alkoksy, takich jakie opisano przedtem jako związek (e'), służący jako czynnik przeciwdziałający pseudowulkanizacji.
Kompozycja może też zawierać dodatkowy stabilizator termiczny (e), poza ditlenkiem tytanu, wybrany zwłaszcza spośród soli kwasu organicznego i metalu np. żelaza lub ceru np. oktanian żelaza lub ceru, zwłaszcza w ilości 0-300 ppm żelaza w stosunku do ciężaru gumy (a).
Nie wykraczając poza zakres niniejszego wynalazku, żelazo można wprowadzić w postaci połączenia z ditlenkiem tytanu.
Kompozycje poliorganosiloksanowe typu poliaddycyjnych EVC lub nadtlenkowych EVC mogą zawierać ponadto na 100 części gumy (a') lub (a), 0,01-4 części, korzystnie 0,02-2 części metakryloksyalkilotrialkoksysilanu lub akryloksyalkilotrialkoksysilanu [składnik (g') dla poliaddycyjnych EVC lub (f) dla nadtlenkowych EVC.
Jako konkretne przykłady silanów (g') lub (f) można wymienić:
CH2=C(CH3)-COO-(CH2)3-Si(OCH3)3
CH2=C(CH3)-COO-(CH2)3-Si(OC2H5)3
CH2=CH-COO(CH2)3-Si(OCH3)3
Wytwarzanie kompozycji poliorganosiloksanowych, zwanych poliaddycyjnymi EVC i nadtlenkowymi EVC, zawierających ponadto ditlenek tytanu i pigment, prowadzi się przy użyciu znanych urządzeń mechanicznych np. urządzeń zaopatrzonych w mieszadło turbinowe, zagniatarek, mieszalników ślimakowych, walcarek. Do tych aparatów wprowadza się różne składniki w dowolnym porządku, który uwzględnia żądaną dla kompozycji postać jednoskładnikową lub dwuskładnikową.
Dla kompozycji sieciowalnych z nadtlenkiem zaleca się ładować gumę (a), potem kolejno dodatek (d), wypełniacze krzemionkowe (c), tworząc mieszankę podstawową, następnie ditlenek tytanu i pigment z lub przed nadtlenkiem (b). Te trzy ostatnie składniki dodaje się korzystnie do walcarki do mieszanki podstawowej. Jednakże ditlenek tytanu i pigment mogą niezależnie być obecne w mieszance podstawowej. Dodatek (e) można wprowadzić do mieszanki podstawowej lub do walcarki.
Dla kompozycji poliaddycyjnej zaleca się ładować gumę (a'), potem kolejno wypełniacze krzemionkowe (d), dodatek (f), tworząc mieszankę podstawową, następnie ditlenek tytanu, pigment i zwią zki b', c' i e'.
Kompozycje poliorganosiloksanowe zawierające ponadto dodatek na osnowie ditlenku tytanu i pigmentu(ów) mogą być kompozycjami jednoskładnikowymi to znaczy dostarczanymi w jednym opakowaniu; jeśli kompozycja powinna być przechowywana przed użyciem, może być pożądane w wypadku kompozycji poliaddycyjnej EVC, dodanie skutecznej ilości inhibitora (omawianego przedtem) działania katalitycznego platyny, który znika przy ogrzewaniu w czasie sieciowania kompozycji. Te kompozycje zawierające ponadto dodatek mogą być też kompozycjami dwuskładnikowymi, to znaczy dostarczanymi w dwóch odrębnych opakowaniach, z których jedno zawiera katalizator sieciowania; dla otrzymania elastomeru miesza się zawartość obu opakowań i zachodzi sieciowanie dzięki katalizatorowi. Podobne kompozycje jednoskładnikowe i dwuskładnikowe są dobrze znane fachowcom. Zalecane są kompozycje jednoskładnikowe.
Otrzymane kompozycje są stabilne przy przechowywaniu. Łatwo ulegają przekształceniu, co pozwala na wytwarzanie bardzo różnych postaci. Są one sieciowane przez ogrzewanie. Czas trwania ogrzewania zmienia się oczywiście z temperaturą, ciśnieniem i charakterem środka sieciującego. Jest on generalnie rzędu kilku minut przy temperaturze około 100-200°C i kilka sekund przy około 250-350°C.
P r z y k ł a d 1
Wytwarzanie dyspersji cząstek, zgodnie z wynalazkiem i obróbka krzemionką i wodorotlenkiem glinu
Wytwarzanie cząstek wyjściowych
PL 196 705 B1
Do 1300 g roztworu tlenochlorku tytanu o 1,73 mol/kg dodano kolejno:
- 121 g 36% kwasu chlorowodorowego,
- 15,14 g kwasu cytrynowego,
- 1562 g oczyszczonej wody,
- 10,30 g (3,6%/TiO2) zarodków anatazu, wykazujących wymiary 5-6 nm.
Mieszaninę doprowadzono do wrzenia i utrzymywano tak w ciągu 3 godzin. Potem przesączono roztwór i otrzymane cząstki przemyto wodą do całkowitego usunięcia chlorków.
Następnie powtórnie je rozproszono przy pH 9 (regulowanego przez dodanie wodorotlenku sodu) i przy zawartości substancji stałych wynoszącej 20% wagowych.
Rozmiar cząstek mierzonych przy pomocy MET wynosił 60 nm. Analiza na drodze dyfrakcji promieni X wskazywała, że cząstki na osnowie ditlenku tytanu były jedynie w postaci anatazu.
Ich gęstość względna wynosiła 2,52 (Vi=0,14 cm3/g).
Powierzchnia właściwa, mierzona metodą BET dla cząstek dyspersji suszonych w temperaturze odgazowania 150°C, wynosiła 300 m2/g.
W tym przykł adzie stosowano kwas cytrynowy w obecnoś ci kwasu chlorowodorowego. Można też używać tylko kwas cytrynowy. Trzeba również zauważyć, że zamiast kwasu cytrynowego można stosować np. kwas winowy, kwas asparaginowy lub glukoheptonian sodu, jak opisano np. w EP-A-335 773. Poza tym obecność zarodków anatazu nie jest niezbędna.
Metoda pozwala na otrzymanie dwóch gatunków ditlenku tytanu w postaci anatazu: gatunek o rozmiarze czą stek 60 nm i gatunek o rozmiarze czą stek 45 nm; wszystkie te cząstki są utworzone z krystalitów o 4-6 nm.
Obróbka cząstek krzemionką i tlenkiem, wodorotlenkiem lub oksowodorotlenkiem glinu.
Do reaktora zaopatrzonego w mieszadło wprowadzono 750 g dyspersji wyjściowej. Następnie dodano 750 g oczyszczonej wody i podniesiono temperaturę do 90°C. Doprowadzono pH dyspersji do 9, dodając wodorotlenek sodu.
Najpierw wprowadzono w sposób ciągły i jednocześnie roztwór krzemianu sodu (roztwór o 335 g/litr SiO2) zawierają cy równoważ nik 22,5 g SiO2 i roztwór kwasu siarkowego o 80 g/litr w takiej iloś ci, ż e utrzymywano pH 9. Natężenie dodawania roztworu krzemianu sodu ustalono na 2 ml/minutę . Potem mieszaninę pozostawiono do dojrzewania, przez czas wynoszą cy 1 godzinę w temperaturze 90°C.
Następnie wprowadzono przy pH 9 w temperaturze 90°C, w sposób ciągły wodny roztwór glinianu sodu (roztwór o 240 g/litr Al2O3), zawierający równoważnik 7,5 g Al2O3. Natężenie dodawania roztworu glinianu sodu wynosiło 2 ml/minutę, przy pH 9 regulowanym przez jednoczesne wprowadzanie 6N wodnego roztworu kwasu siarkowego.
Po wprowadzeniu reagentów następował czas dojrzewania, wynoszący 2 godziny w temperaturze 90°C, po czym dyspersję chłodzono.
Otrzymaną dyspersję odwirowano. Uzyskaną masę przemyto trzykrotnie wodą, po czym znów przeprowadzono w dyspersję.
Doprowadzono pH dyspersji do 7,5, dodając H2SO4, wykazywała ona 30% wagowych zawartości substancji stałych.
Właściwości otrzymanych cząstek
Rozmiary cząstek mierzone metodą MET wynosiły 60 nm i 45 nm.
Gęstość względna wynosiła 2,15.
Inne postacie i przykłady użycia cząstek ditlenku tytanu opisano w WO-A-97 30130 i EP-A-335 773 i mogą być stosowane w ramach niniejszego wynalazku.
P r z y k ł a d 2
Wytwarzanie dyspersji cząstek, zgodnie z wynalazkiem, z krzemoorganiczną obróbką powierzchni
W tym przykładzie traktowane czą stki są cząstkami tlenku tytanu w postaci anatazu soczewkowatego, otrzymanymi przy użyciu tlenochlorku tytanu w obecności kwasu cytrynowego. Te polikrystaliczne cząstki (wymiary krystalitów = około 6 nm) mają średnicę 40 nm, powierzchnię BET 290 m2/g i są dobrze wyodrębnione.
W reaktorze przy mieszaniu z prędkością 500 obrotów/minutę sporządzono podstawowy wsad, mieszając w temperaturze 25°C 240 ml wody zdejonizowanej, 500 ml czystego etanolu, 260 ml wodnego roztworu amoniaku zawierającego 25% NH3 i 10 g tlenku tytanu.
PL 196 705 B1
Wykonano wstępną obróbkę powierzchni, dodając przy przepływie 15 ml/godzinę roztwór zawierający 12 g tetraetyloortokrzemianu w 50 ml etanolu. Po zakończeniu dodawania otrzymano trwałą zawiesinę.
Następnie dodano przy przepływie 15 ml/godzinę roztwór zawierający 5 g oktylotrimetoksysilanu w 10 ml etanolu. Po zakończeniu reakcji otrzymano kłaczkowatą zawiesinę, która osadziła się w reaktorze. Produkt przemyto, oddzielono przez odwirowanie, wysuszono w niskiej temperaturze i rozdrobniono.
Inne postacie i przykłady użycia cząstek ditlenku tytanu opisano w EP-A-745 644 i mogą być stosowane w ramach niniejszego wynalazku.
P r z y k ł a d 3
Kompozycja poliorganosiloksanowa, nadająca się do wulkanizowania na gorąco w obecności nadtlenku
1) Kompozycja
W mieszalniku bardzo dokładnie zmieszano:
- 100 części gumy (a) z poli(dimetylo)(metylowinylo)-siloksanu zablokowanego na każdym z jego dwóch końców ugrupowaniem trimetylosiloksylowym i zawierającego 0,0027 funkcyjnych grup winylowych na 100 g gumy, o lepkości 10 milionów mPa-s w temperaturze 25°C;
- 45 części wypełniacza (c), który jest krzemionką pirogeniczną traktowaną D4 (oktametylocyklotetrasiloksanem) o powierzchni właściwej BET 300 m2/g;
- 2 części polidimetylosiloksanu prostołańcuchowego (d) zablokowanego na każdym z jego dwóch końców ugrupowaniami dimetylohydroksysiloksylowymi, o lepkości 50 mPa-s.
Otrzymano podstawową mieszankę, którą przesłano do walcarki, aby włączyć na 100 części gumy:
- 0,6 części 2,5-dimetylo-2,5-bis(tert-butyloperoksy)-heksanu (b),
- 0,05 części zielonego pigmentu Green 7 (z Primasyl Ltd)
- oraz zależnie od przypadku:
Przypadek I: 0,75 części ditlenku tytanu 60 nm według przykładu 1 i 0,27 części oktanianu żelaza (Fe++), równoważnik 105 ppm żelaza,
Przypadek II: 0,75 części ditlenku tytanu 45 nm według przykładu 1 i 0,27 części oktanianu żelaza (Fe++), równoważnik 105 ppm żelaza,
Przypadek III: 0,75 części handlowego ditlenku tytanu, P25 Degussa, nieobrabianego.
Następnie kompozycję przeprowadzono w postać usieciowaną w temperaturze około 170°C w ciągu 10 minut.
2) Wyniki
I II III
Właściwości początkowe po sieciowaniu
DSA 59 58 59
Odporność na rozerwanie MPa 9 9,6 9,6
Wydłużenie % 340 375 385
dzień w temperaturze 300°C
DSA 64 61 62
Odporność na rozerwanie MPa 5,9 7 6
Wydłużenie % 200 255 225
dni w temperaturze 300°C
DSA 73 71 70
Odporność na rozerwanie MPa 5,2 5,7 4,8
Wydłużenie % 145 170 140
PL 196 705 B1 dni w temperaturze 275°C
DSA 66 65 62
Odporność na rozerwanie MPa 5,9 6,3 6
Wydłużenie % 180 210 200
Luminancję i zabarwienie mierzono chromometrem CR 200. Dla porównania dwóch kolorów mierzono jaskrawość (L = luminancja) i różnicę zabarwienia (delta E = zabarwienie). Kolor określa się trzema parametrami: zabarwieniem, nasyceniem i jaskrawością. Chromatyczność obejmuje zabarwienie i nasycenie; jest ona określona dwoma współrzędnymi chromatycznymi (a*,b*). Gdy te dwie współrzędne nie mogą całkowicie określić koloru, powinno się dodać współczynnik jaskrawości dla dokładnego zidentyfikowania koloru. System koloru jest systemem CIE (L*, a*, b*). Różnicę zabarwienia wyraża się w ten sposób:
Delta E = ((delta L*)2 + (delta a*)2+ (delta a*)2)1/2
Dwa kolory są równoważne, jeśli delta E jest niższa od 2.
DSA: twardość Shore'a A = według normy DIN 53 505
Odporność na rozerwanie i % wydłużenia = na próbkach AFNOR 46 002.
P r z y k ł a d 4. Kompozycja poliorganosiloksanowa, nadająca się do wulkanizowania na gorąco przez poliaddycję
1) Kompozycja
- 100 części gumy (a') z poli(dimetylo)(metylowinylo)-siloksanu zablokowanego na każ dym ze swych dwóch końców ugrupowaniem trimetylosiloksylowym i zawierającego 0,0027 funkcyjnych grup winylowych na 100 g gumy, o lepkości 10 milionów mPa-s w temperaturze 25°C;
- 36 części wypełniacza (d'), który jest krzemionką pirogeniczną traktowaną D4 (oktametylocyklotetrasiloksanem) o powierzchni właściwej BET 300 m2/g;
- 0,8 części oleju z poli(metylowodoro)siloksanu (b') zablokowanego na każdym ze swych dwóch końców ugrupowaniami trimetylosiloksylowymi, zawierającego 1,6 funkcyjnych grup SiH, na 100 g oleju, o lepkości 25 mPa-s w temperaturze 25°C;
- 2,5 części polidimetylosiloksanu prostołańcuchowego (e') zablokowanego na każdym ze swych dwóch końców ugrupowaniami dimetylohydroksysiloksanowymi, o lepkości 50 mPa-s.
- 0,6 części środka sprzęgającego (g'), γ-metakryloksypropylotrimetoksysilanu;
- 0,05 części pigmentu Green 7 (z Primasyl Ltd)
- oraz zależnie od przypadku:
Przypadek IV: bez ditlenku tytanu,
Przypadek V: 0,75 części handlowego ditlenku tytanu, P25 Degussa, nieobrabianego,
Przypadek VI: 0,75 części ditlenku tytanu 60 nm według przykładu 1.
Do kompozycji dodano następnie katalizator platynowy (c' ) w postaci katalizatora Karstedta, wnoszącego 0,05% wagowego platyny metalicznej w stosunku do zespołu guma (a') + olej SiH (b'), wprowadzono do formy i sieciowano w temperaturze około 140°C w ciągu 10 minut.
PL 196 705 B1
2) Wyniki
I II III
Właściwości początkowe po sieciowaniu
DSA 57 53 53
Odporność na rozerwanie MPa 8,1 7,1 7,8
Wydłużenie % 365 365 390
dni w temperaturze 200°C
DSA 67 (+10) 61 (+8) 61 (+ 8)
Odporność na rozerwanie MPa 6,1 (-25%) 6,1 (-14) 6,7 (-14%)
Wydłużenie % 180 (-50%) 240 (-34%) 270 (-31%)
dni w temperaturze 225°C
DSA Łamliwy 61 (+8) 59 (+ 6)
Odporność na rozerwanie MPa 5,4 (-24) 5,8 (-26%)
Wydłużenie % 200 (-45%) 230 (-41%)
dni w temperaturze 250°C
DSA Łamliwy 60 (+7) 56 (+3)
Odporność na rozerwanie MPa 4,2 (-41%) 4,4 (-43%)
Wydłużenie % 150 (-58%) 190 (-50%)
dni w temperaturze 250°C
DSA Łamliwy 67 (+24%) 62 ( + 9)
Odporność na rozerwanie MPa 4,7 (-34%) 4,2(-46%)
Wydłużenie % 10 (-70%) 140 (-64%)
Luminancja „L mierzona chromometrem CR 200
33 88 76
16 7
P r z y k ł a d 5. Kompozycja poliorganosiloksanowa nadająca się do wulkanizowania na gorąco przez poliaddycję
1) Kompozycja
- 100 części gumy (a') z poli(dimetylo)(metylowinylo)-siloksanu zablokowanego na każ dym ze swych dwóch końców ugrupowaniem trimetylosiloksylowym i zawierającym 0,0027 funkcyjnych grup winylowych na 100 g gumy, o lepkości 10 milionów mPa-s w temperaturze 25°C;
- 36 części wypełniacza (d'), który jest krzemionką pirogeniczną traktowaną D4 (oktametylocyklotetrasiloksanem) o powierzchni właściwej BET 300 m2/g;
- 0,8 części oleju z poli(metylowodoro)siloksanu (b') zablokowanego na każdym ze swych dwóch końców ugrupowaniami trimetylosiloksylowymi, zawierającymi 1,6 funkcyjnych grup SiH, na 100 g oleju, o lepkości 25 mPa-s w temperaturze 25°C;
- 2,5 części polidimetylosiloksanu prostołańcuchowego (e') zablokowanego na każdym ze swych dwóch końców ugrupowaniami dimetylohydroksysiloksanowymi, o lepkości 50 mPa-s.
- 0,6 części środka sprzęgającego (g'), γ-metakryloksypropylotrimetoksysilanu;
- 0,05 części pigmentu Green 7 (z Primasyl Ltd)
- oraz zależnie od przypadku:
PL 196 705 B1
Przypadek VII: bez ditlenku tytanu,
Przypadek VIII: 0,75 części handlowego ditlenku tytanu o strukturze krystalicznej, głównie rutylu, pokrytego warstwą tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku metalicznego (na osnowie Al i żelaza), który jest produktem sprzedawanym przez towarzystwo Sachtleben Chemie pod nazwą handlową „Hombitec RM 400; stwierdzono, że przeciętna średnica cząstek ditlenku tytanu jest równa 10 nm.
Do kompozycji dodano następnie katalizator platynowy (c') w postaci katalizatora Karstedta, wnoszącego 0,05% wagowych platyny metalicznej w stosunku do zespołu guma (a') + olej SiH (b'), wprowadzono do formy i sieciowano w temperaturze około 140°C w ciągu 10 minut.
2) Wyniki
VII VIII
Właściwości początkowe po sieciowaniu
DSA 58 58
Odporność na rozerwanie MPa 7,5 7,4
Wydłużenie % 330 325
dni w temperaturze 250°C
DSA Łamliwy 62 (+4)
Odporność na rozerwanie MPa 4,5 (-40%)
Wydłużenie % 180 (-45%)
dni w temperaturze 250°C
DSA Łamliwy 64 (+6)
Odporność na rozerwanie MPa 4,6 (-38%)
Wydłużenie % 165 (-49%)
dzień w temperaturze 275°C
DSA Łamliwy 60 (+2)
Odporność na rozerwanie MPa 4,5 (-39%)
Wydłużenie % 175 (-46%)
dni w temperaturze 275°C
DSA Łamliwy 65 (+7)
Odporność na rozerwanie MPa 4 (-46%)
Wydłużenie % 130 (-60%)
dni w temperaturze 275°C
DSA Łamliwy 72 (+14)
Odporność na rozerwanie MPa 4,2 (-43%)
Wydłużenie % 100 (-70%)
Luminancja „L mierzona chromometrem CR 200
Zabarwienie*
33 60
5
PL 196 705 B1

Claims (18)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Kompozycja poliorganosiloksanowa, w której organosiloksan zawiera gumę polidiorganosiloksanową, krzemionkowy wypełniacz wzmacniający i zestaw sieciujący, który w wypadku kompozycji sieciowalnej przez nadtlenek zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanej przez poliaddycję zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadający na cząsteczkę co najmniej 2 atomy wodoru związane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cząsteczkę, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe związane z krzemem, znamienna tym, że przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie i zabarwionego, bez pastelowego odcienia i dodatkowo zawiera, rozproszone w niej,
    - z jednej strony, od 0,1 do 5% w stosunku do masy kompozycji, cząstki ditlenku tytanu TiO2 o rozmiarze co najwyż ej 80 nm i poddane takiej obróbce powierzchni, ż e zasadniczo nie wystę puje struktura tytanowa powyżej 80 nm, a z drugiej strony zawiera co najmniej jeden pigment organiczny lub mineralny.
  2. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że cząstki ditlenku tytanu mają strukturę polikrystaliczną utworzoną z krystalitów.
  3. 3. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że krystality tworzące cząstki polikrystaliczne mają rozmiary, wynoszące 4-6 nm.
  4. 4. Kompozycja wedł ug zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, ż e cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku metalicznego.
  5. 5. Kompozycja według zastrz. 4, znamienna tym, ż e tlenek, wodorotlenek lub oksowodorotlenek metaliczny jest wybrany z grupy obejmującej SiO2, ZrO2, tlenki, wodorotlenki i oksowodorotlenki glinu, żelaza, cynku, tytanu i cyny w postaci czystej lub mieszanej.
  6. 6. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę krzemoorganiczną.
  7. 7. Kompozycja według zastrz. 6, znamienna tym, że warstwa krzemoorganiczna jest wytworzona przez przereagowanie ditlenku tytanu z alkoksysilanem.
  8. 8. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, ż e zawiera dodatkowo środek przeciwdziałający pseudowulkanizacji zawierający olej polidimetylosiloksanowy o silanolowych skrajnych grupach łańcucha.
  9. 9. Kompozycja wed ł ug zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, ż e w wypadku kompozycji sieciowalnej nadtlenkiem zawiera jeszcze jeden stabilizator termiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanych przez poliaddycję zawiera inhibitor sieciowania.
  10. 10. Zastosowanie połączenia, z jednej strony, od 0,1% do 5%, w stosunku do masy kompozycji, cząstek ditlenku tytanu TiO2 o rozmiarach najwyżej 80 nm i tak obrobionych powierzchniowo, że ditlenek tytanu może być rozproszony w kompozycji silikonowej zasadniczo bez struktur o rozmiarze powyżej 80 nm, a z drugiej strony, pigmentu organicznego lub mineralnego, do wytwarzania kompozycji poliorganosiloksanowej zawierającej gumę polidiorganosiloksanową, krzemionkowy wypełniacz wzmacniający i zestaw sieciujący, który, w wypadku kompozycji sieciowalnej przez nadtlenek, zawiera co najmniej jeden nadtlenek organiczny i który, w wypadku kompozycji sieciowanej przez poliaddycję, zawiera co najmniej jeden poliorganowodorosiloksan, posiadający na cząsteczkę co najmniej 2 atomy wodoru związane z krzemem, oraz katalizator platynowy, w którym to wypadku guma polidiorganosiloksanowa ponadto ma koniecznie, na cząsteczkę, odpowiednio co najmniej 2 grupy alkenylowe związane z krzemem, która to kompozycja przez sieciowanie prowadzi do elastomeru stabilnego termicznie zabarwionego, bez pastelowego odcienia.
  11. 11. Zastosowanie według zastrz. 10, znamienne tym, że stosowane cząstki ditlenku tytanu mają strukturę polikrystaliczną utworzoną z krystalitów.
  12. 12. Zastosowanie według zastrz. 11, znamienne tym, że krystality tworzące cząstki polikrystaliczne mają rozmiary, wynoszące 4-6 nm.
  13. 13. Zastosowanie według zastrz. 10 albo 11, albo 12, znamienne tym, że stosowane cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę tlenku, wodorotlenku lub oksowodorotlenku metalicznego.
    PL 196 705 B1
  14. 14. Zastosowanie według zastrz. 13, znamienne tym, że tlenek, wodorotlenek lub oksowodorotlenek metaliczny jest wybrany z grupy obejmującej SiO2, ZrO2, tlenki, wodorotlenki i oksowodorotlenki glinu, żelaza, cynku, tytanu i cyny w postaci czystej lub mieszanej.
  15. 15. Zastosowanie według zastrz. 10 albo 11, albo 12, znamienne tym, że stosowane cząstki ditlenku tytanu poddano obróbce powierzchni dającej warstwę krzemoorganiczną.
  16. 16. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że warstwa krzemoorganiczna jest wytworzona przez przereagowanie ditlenku tytanu z alkoksysilanem.
  17. 17. Zastosowanie według zastrz. 10 albo 11, albo 12, znamienne tym, że stosuje się dodatkowo środek przeciwdziałający pseudowulkanizacji zawierający olej polidimetylosiloksanowy o silanolowych skrajnych grupach łańcucha.
  18. 18. Zastosowanie według zastrz. 10 albo 11, albo 12, znamienne tym, że w wypadku kompozycji sieciowalnej nadtlenkiem stosuje się jeszcze jeden stabilizator termiczny, a w wypadku kompozycji sieciowanych przez poliaddycję stosuje się inhibitor sieciowania.
PL342941A 1998-03-16 1999-03-10 Kompozycja poliorganosiloksanowa oraz zastosowanie dodatków do wytwarzania takiej kompozycji PL196705B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
FR9803396A FR2775981B1 (fr) 1998-03-16 1998-03-16 Composition silicone elastomere reticulant a chaud, thermiquement stable et coloree sans pastellisation
PCT/FR1999/000529 WO1999047599A1 (fr) 1998-03-16 1999-03-10 Composition silicone elastomere reticulant a chaud, thermiquement stable et coloree sans pastellisation

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL342941A1 PL342941A1 (en) 2001-07-16
PL196705B1 true PL196705B1 (pl) 2008-01-31

Family

ID=9524245

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL342941A PL196705B1 (pl) 1998-03-16 1999-03-10 Kompozycja poliorganosiloksanowa oraz zastosowanie dodatków do wytwarzania takiej kompozycji

Country Status (12)

Country Link
EP (1) EP1064324B1 (pl)
AT (1) ATE244276T1 (pl)
AU (1) AU2732699A (pl)
BR (1) BR9908809B1 (pl)
DE (1) DE69909264T2 (pl)
ES (1) ES2197622T3 (pl)
FR (1) FR2775981B1 (pl)
HU (1) HU224552B1 (pl)
PL (1) PL196705B1 (pl)
SK (1) SK285955B6 (pl)
TR (1) TR200003428T2 (pl)
WO (1) WO1999047599A1 (pl)

Families Citing this family (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
FR2848215B1 (fr) 2002-12-04 2006-08-04 Rhodia Chimie Sa Composition elastomere silicone, adhesive, monocomposante et reticulable par polyaddition

Family Cites Families (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE2059848C3 (de) * 1970-12-04 1975-12-04 Wacker-Chemie Gmbh, 8000 Muenchen Verfahren zum Herstellen eines in der Hitze zu gefärbtem Silikongummi vernetzbaren Granulats
DE3007451C2 (de) * 1980-02-28 1984-09-06 Wacker-Chemie GmbH, 8000 München Verfahren zur Herstellung von gefärbten Elastomeren
JPS6178865A (ja) * 1984-09-26 1986-04-22 Shin Etsu Chem Co Ltd シリコーンゴム組成物
JPH0491165A (ja) * 1990-08-07 1992-03-24 Toshiba Silicone Co Ltd 白色シリコーンゴム組成物
US5424354A (en) * 1993-12-28 1995-06-13 Three Bond Co., Ltd. Room temperature curable polyoganosiloxane composition
FR2744914B1 (fr) * 1996-02-15 1998-03-20 Rhone Poulenc Chimie Dispersion de dioxyde de titane, poudre a base de dioxyde de titane, leur utilisation dans les formulations cosmetiques

Also Published As

Publication number Publication date
DE69909264D1 (de) 2003-08-07
FR2775981B1 (fr) 2000-06-02
SK285955B6 (sk) 2007-12-06
HU224552B1 (hu) 2005-10-28
EP1064324A1 (fr) 2001-01-03
WO1999047599A1 (fr) 1999-09-23
EP1064324B1 (fr) 2003-07-02
HUP0101086A3 (en) 2002-06-28
AU2732699A (en) 1999-10-11
HUP0101086A2 (hu) 2001-07-30
ATE244276T1 (de) 2003-07-15
FR2775981A1 (fr) 1999-09-17
PL342941A1 (en) 2001-07-16
BR9908809B1 (pt) 2009-01-13
SK13792000A3 (sk) 2001-02-12
TR200003428T2 (tr) 2001-06-21
ES2197622T3 (es) 2004-01-01
BR9908809A (pt) 2000-12-05
DE69909264T2 (de) 2004-05-19

Similar Documents

Publication Publication Date Title
TW572973B (en) Titanium dioxide pigment, process for producing the same, and resin composition containing the same
US5591797A (en) Transition metal-containing hydrophobic silica
KR101437200B1 (ko) 표면 피복된 이산화티탄졸, 그 제조법 및 그것을 포함한 코팅 조성물
US10723628B2 (en) SiO2 containing dispersion with high salt stability
WO2005092965A1 (en) Reinforcing filler for silicone rubber and sealants
JP5657197B2 (ja) 酸化チタン系粒子およびその製造方法
CN107922199B (zh) 具有高盐稳定性的含SiO2的分散体
US9708458B2 (en) Silicone rubber
EP3505580A1 (en) Coating composition and coated article
US20090226726A1 (en) Surface-modified nanoparticles from aluminum oxide and oxides of the elements of the first and second main group of the periodic system, and the production thereof
EP3319905A1 (de) Metalloxid enthaltende dispersion mit hoher salzstabilität
JP3510210B2 (ja) ゴム組成物における紫外線防止剤としての二酸化チタンの使用
JP4456337B2 (ja) 難燃性コーティング剤組成物とその利用
GB1564573A (en) Lead chromate pigments
PL196705B1 (pl) Kompozycja poliorganosiloksanowa oraz zastosowanie dodatków do wytwarzania takiej kompozycji
JP4510437B2 (ja) 金属酸化物粒子及びその製造方法
KR102334504B1 (ko) 친유 및 친수의 양쪽성을 갖는 유-무기 하이브리드 피복 색소 분체의 제조방법
US20080053336A1 (en) Aqueous coating compositions with improved tint strength and gloss properties, comprising pigments surface-treated with certain organosilicon compounds
CZ20003360A3 (cs) Barevná, pastelového odstínu prostá, tepelně stabilní, za tepla zesíťovatelná elastomerní silikonová kompozice
WO2021241444A1 (ja) 分散液
PL184602B1 (pl) Elastomeryczna kompozycja organopolisiloksanowa i sposób wytwarzania przezroczystego utwardzonego elastomeru organopolisiloksanowego
US20040259997A1 (en) Use of titanium dioxide as anti-UV agent in a rubber composition
JP2013216619A (ja) 顔料分散剤および該顔料分散剤を含有する化粧料
JP3809570B2 (ja) 微粒子二酸化チタン被覆組成物の製造方法
KR101715777B1 (ko) 실리콘 입자 및 이의 제조방법

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20100310