PL194729B1 - Nowe mikroorganizmy rodzaju Actinomadura i Amycolatopsis oraz gatunku Rhodococcus, nowy enzym o aktywności hydratazy nitrylowej oraz sposób wytwarzania amidów - Google Patents

Nowe mikroorganizmy rodzaju Actinomadura i Amycolatopsis oraz gatunku Rhodococcus, nowy enzym o aktywności hydratazy nitrylowej oraz sposób wytwarzania amidów

Info

Publication number
PL194729B1
PL194729B1 PL98338249A PL33824998A PL194729B1 PL 194729 B1 PL194729 B1 PL 194729B1 PL 98338249 A PL98338249 A PL 98338249A PL 33824998 A PL33824998 A PL 33824998A PL 194729 B1 PL194729 B1 PL 194729B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
microorganisms
nitrile
rhodococcus
amycolatopsis
cyanopyridine
Prior art date
Application number
PL98338249A
Other languages
English (en)
Other versions
PL338249A1 (en
Inventor
Karen Tracey Robins
Toru Nagasawa
Original Assignee
Lonza Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Lonza Ag filed Critical Lonza Ag
Publication of PL338249A1 publication Critical patent/PL338249A1/xx
Publication of PL194729B1 publication Critical patent/PL194729B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N9/00Enzymes; Proenzymes; Compositions thereof; Processes for preparing, activating, inhibiting, separating or purifying enzymes
    • C12N9/88Lyases (4.)
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/20Bacteria; Culture media therefor
    • C12N1/205Bacterial isolates
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N9/00Enzymes; Proenzymes; Compositions thereof; Processes for preparing, activating, inhibiting, separating or purifying enzymes
    • C12N9/14Hydrolases (3)
    • C12N9/78Hydrolases (3) acting on carbon to nitrogen bonds other than peptide bonds (3.5)
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12PFERMENTATION OR ENZYME-USING PROCESSES TO SYNTHESISE A DESIRED CHEMICAL COMPOUND OR COMPOSITION OR TO SEPARATE OPTICAL ISOMERS FROM A RACEMIC MIXTURE
    • C12P13/00Preparation of nitrogen-containing organic compounds
    • C12P13/02Amides, e.g. chloramphenicol or polyamides; Imides or polyimides; Urethanes, i.e. compounds comprising N-C=O structural element or polyurethanes
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12RINDEXING SCHEME ASSOCIATED WITH SUBCLASSES C12C - C12Q, RELATING TO MICROORGANISMS
    • C12R2001/00Microorganisms ; Processes using microorganisms
    • C12R2001/01Bacteria or Actinomycetales ; using bacteria or Actinomycetales
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12RINDEXING SCHEME ASSOCIATED WITH SUBCLASSES C12C - C12Q, RELATING TO MICROORGANISMS
    • C12R2001/00Microorganisms ; Processes using microorganisms
    • C12R2001/01Bacteria or Actinomycetales ; using bacteria or Actinomycetales
    • C12R2001/03Actinomadura
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10STECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10S435/00Chemistry: molecular biology and microbiology
    • Y10S435/8215Microorganisms
    • Y10S435/822Microorganisms using bacteria or actinomycetales
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10STECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10S435/00Chemistry: molecular biology and microbiology
    • Y10S435/8215Microorganisms
    • Y10S435/822Microorganisms using bacteria or actinomycetales
    • Y10S435/829Alcaligenes

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Preparation Of Compounds By Using Micro-Organisms (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Enzymes And Modification Thereof (AREA)
  • Steroid Compounds (AREA)

Abstract

1. Mikroorganizmy rodzaju Amycolatopsis lub Actinomadura, znamienne tym, ze maja zdol- nosc konwersji nitrylu do amidu, a takze ich enzymowe ekstrakty. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są nowe mikroorganizmy rodzaju Actinomadura, Amycolatopsis lub Rhodococcus, nowy enzym o aktywności hydratazy nitrylowej oraz nowy sposób wytwarzania amidów przy użyciu tych mikroorganizmów lub przy użyciu ekstraktów enzymów tych mikroorganizmów.
Znanych jest wiele biotechnologicznych sposobów wytwarzania amidów takich jak, przykładowo, amid kwasu nikotynowego (nikotynamid), będący witaminą z grupy witamin B kompleks, niezbędną dla zwierząt i ludzi. Ogólnie wiadomo, że mikroorganizmy zawierające hydratazę nitrylową przekształcają nitryle w odpowiednie amidy. I tak, w dokumencie EP-A-0 188 316 opisano sposób wytwarzania nikotynamidu wychodząc z 3-cyjanopirydyny przy użyciu mikroorganizmów rodzaju Rhodococcus, Arthrobacter lub Microbacterium.
Niedogodnością tego sposobu jest to, że wskazane mikroorganizmy wykazują jedynie niską aktywność w zakresie przekształcania 3-cyjanopirydyny w nikotynamid.
W dokumencie EP-A-0 307 926 opisano przekształcanie 3-cyjanopirydyny w nikotynamid za pomocą mikroorganizmów z gatunku Rhodococcus rhodochrous J1. Mikroorganizmy te wymagają indukowania aby katalizować żądaną konwersję.
Następną niedogodnością tego sposobu jest to, że Rhodococcus rhodochrous J1 ma czerwone zabarwienie i w związku z tym zachodzi odbarwianie produktu. Ponadto, mikroorganizm ten wykazuje niską termostabilność i jest inhibitowany, przykładowo, przez wyjściową 3-cyjanopirydynę.
Inny sposób wytwarzania nikotynamidu wychodząc z 3-cyjanopirydyny za pomocą mikroorganizmów z gatunku Rhodococcus rhodochrous J1 opisano w dokumencie EP-A-0 362 829. W celu podwyższenia specyficznej aktywności mikroorganizmów zawierających hydratazę nitrylową, do pożywki hodowlanej dodawano jako induktory mocznik lub jego pochodne. Jak w sposobie opisanym wcześniej, odbarwianie produktu również ma miejsce w tym procesie.
Ponadto, w dokumencie WO 95/17505 opisano sposób wytwarzania aromatycznych amidów z odpowiednich wyjściowych nitrylów za pomocą mikroorganizmów z gatunku Rhodococcus rhodochrous M33. Niedogodnością tego sposobu jest czerwone zabarwienie Rhodococcus rhodochrous M33, jak również wysoka wartość Km dla wyjściowej 3-cyjanopirydyny.
Celem obecnego wynalazku jest wyeliminowanie tych niedogodności i zapewnienie sposobu wytwarzania amidów, w którym odpowiednie amidy mogą być wyodrębnione z dobrą wydajnością i czystością.
Cel ten został osiągnięty dzięki wyodrębnieniu nowych mikroorganizmów według wynalazku, uzyskaniu nowego enzymu według wynalazku, jak również dzięki opracowaniu sposobu według wynalazku opartego na zastosowaniu tych mikroorganizmów lub enzymu.
Wynalazek obejmuje mikroorganizmy rodzaju Amycolatopsis lub Actinomadura, które cechują się tym, że mają zdolność konwersji nitrylu do amidu, a także ich enzymowe ekstrakty.
Korzystnie są to mikroorganizmy gatunku Amycolatopsis NA40 i Amycolatopsis NE31, zdeponowane pod numerami depozytowymi, odpowiednio - DSM 11617 i DSM 11616, oraz ich funkcjonalnie równoważne odmiany i mutanty.
Wynalazek obejmuje także mikroorganizmy gatunku Rhodococcus GF270 i GF376, zdeponowane pod numerami depozytowymi, odpowiednio - DSM 12211 i DSM 12175, oraz ich funkcjonalnie równoważne odmiany i mutanty, cechujące się tym, że mają zdolność konwersji nitrylu do amidu, jak również ich enzymowe ekstrakty.
Także enzym mający aktywność hydratazy nitrylowej, otrzymywalny z wyżej zdefiniowanych mikroorganizmów rodzaju Amycolatopsis lub Actinomadura, objęty jest obecnym wynalazkiem.
Korzystnie, enzym według wynalazku cechuje się tym, że
a) jego optimum pH zawiera się w granicach pH 6,5±1,0
b) jego optimum temperatury zawiera się w przedziale 35°C - 40°C przy pH=7,0
c) jego wartość Km dla wyjściowej 3-cyjanopirydyny wynosi 41,7 mM ± 7,7 mM.
Sposób wytwarzania amidów, według wynalazku polega na tym, że nitryl - jako substrat, przekształca się w odpowiedni amid stosując wyżej zdefiniowane mikroorganizmy według wynalazku, stosując enzymowe ekstrakty tych mikroorganizmów, bądź stosując zdefiniowany wyżej enzym według wynalazku.
W sposobie według wynalazku korzystnie jako nitryl stosuje się ewentualnie podstawiony alifatyczny nitryl o 1 do 10 atomach węgla.
PL 194 729 B1
Alternatywnie, zgodnie ze sposobem według wynalazku jako nitryl stosuje się ewentualnie podstawiony aromatyczny nitryl o 4 do 10 atomach węgla w układzie pierścieni aromatycznych. Korzystnie, stosuje się aromatyczny nitryl wybrany spośród związków o wzorze ogólnym 1 albo 2, gdzie każdy z podstawników R1 i R2 oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub grupę C^-alkilową.
Zgodnie z wynalazkiem, reakcję prowadzi się w temperaturze od 0°C do 50°C i przy pH od 4,5 do 10.
Zgodnie ze sposobem według wynalazku reakcję korzystnie prowadzi się stosując mikroorganizmy rodzaju Amycolatopsis, oznaczone jako NA40 (DSMZ 11617) lub NE31 (DSMZ 11616), bądź stosując ich funkcjonalnie równoważne odmiany i mutanty.
Tak więc, sposób według wynalazku prowadzi się przekształcając nitryl - jako substrat, w odpowiedni amid przy zastosowaniu mikroorganizmów z rodzaju Actinomadura, Amycolatopsis lub Rhodococcus, przy użyciu enzymowych ekstraktów tych mikroorganizmów, bądź oczyszczonej hydratazy nitrylowej mikroorganizmów z rodzaju Amycolatopsis lub Actinomadura.
Nitryle poddawane biotransformacji takie, jak przykładowo 3-cyjanopirydyna, są substancjami dostępnymi w handlu.
Mikroorganizmy według wynalazku są zdolne do przekształcania nitryli jako substratów w odpowiednie amidy. Korzystnie, powyższe mikroorganizmy posiadają zdolność wzrostu na nitrylach lub amidach jako wyłącznych źródłach węgla i/lub azotu.
Mikroorganizmy według wynalazku są możliwe do uzyskania w wyniku odpowiedniej selekcji, przykładowo, z próbek gleby, szlamu lub ścieków przy zastosowaniu zwyczajnych technik mikrobiologicznych. Dogodnie, mikroorganizmy selekcjonuje się metodą hodowli z nitrylami lub amidami jako wyłącznymi źródłami węgla i azotu, w obecności jonów kobaltu. Nitrylami i amidami odpowiednimi do prowadzenia selekcji są, w szczególności, nitryle stosowane również jako substraty w późniejszej biotransformacji i odpowiednie, otrzymywane z nich amidy. Odpowiednie pożywki wzrostu są również dobrze znane biegłym w sztuce i przykładowo można stosować pożywkę zdefiniowaną w tabeli 1.
Zwyczajowo, mikroorganizmy są hodowane (wzrastają) w taki sam sposób także przed faktyczną biotransformacją, przy użyciu wyżej wspomnianych pożywek.
Jak specjalistom wiadomo, hydrataza nitrylowa powstaje jedynie wtedy, gdy pożywka wzrostu zawiera jony kobaltu jako kofaktor. Odpowiednimi „związkami kobaltu dostarczającymi jony kobaltu są sole Co2+ lub Co3+. Przykładami soli Co2+ lub Co3+ są chlorki kobaltu, siarczany kobaltu i octany kobaltu.
Korzystnie, odpowiednim związkiem kobaltu jest sól Co2+ taka, jak przykładowo CoCh Hodowlę jednakże można również prowadzić w obecności witaminy B12 wraz z metalicznym kobaltem lub z innymi związkami kobaltu, które generują jony kobaltu „in situ. Korzystnie, związek kobaltu jest stosowany w ilości od 1 do 10 mg/l, korzystnie od 1 do 3 mg/l.
Zwyczajowo, hodowlę prowadzi się w przedziale temperatury od 20 do 50°C i przy pH między 5 a 8, korzystnie od 30 do 45°C i przy pH między 5,5 a 7,5.
Faktyczną biotransformację można prowadzić stosując mikroorganizmy z rodzaju Actinomadura, Amycolatopsis, stosując enzymowe ekstrakty tych mikroorganizmów lub oczyszczoną hydratazę nitrylową z tych mikroorganizmów. Dogodnie, biotransformację prowadzi się stosując mikroorganizmy z gatunku Actinomadura spadix, przykładowo wyodrębnione szczepy Actinomadura spadix E3733, Actinomadura spadix E3736, Actinomadura spadix 45A32, Actinomadura spadix 4501 lub Actinomadura spadix C15. Biotransformację korzystnie prowadzi się przy użyciu mikroorganizmów odpowiadających gatunkom Amycolatopsis NE31 i Amycolatopsis NA40 lub ich równoważnym funkcjonalnie odmianom i mutantom. Szczególnie korzystnie stosuje się mikroorganizmy odpowiadające gatunkowi Amycolatopsis NA40. Mikroorganizmy z wymienionych gatunków zdeponowano 03.06.1997 r. w Deutschen Sammlung von Mikroorganismen und Zellkulturen GmbH [German Collection of Microorganisms and Cell Cultures GmbH], Mascheroderweg 1 b, D-38124 Brunswick pod nazwą Amycolatopsis NE31 i Amycolatopsis NA40, zgodnie z konwencją budapeszteńską i mają, odpowiednio, numery depozytowe DSMZ 11616 i DSMZ 11617. Powyższe dwa mikroorganizmy zidentyfikowano bardziej dokładnie i mogą być zakwalifikowane jako gatunki rodzaju Amycolatopsis, które nie były jeszcze opisane w literaturze.
Wynalazek obejmuje zatem także mikroorganizmy z rodzaju Amycolatopsis lub Actinomadura, które są zdolne do przekształcenia nitrylu w amid, w szczególności mikroorganizmy oznaczone jako Amycolatopsis NA40 (DSMZ 11617) i Amycolatopsis NE31 (DSMZ 11616).
PL 194 729 B1
Ponadto stwierdzono, że specyficzne mikroorganizmy z rodzaju Rhodococcus posiadają lepsze właściwości przekształcania nitryli w amidy niż Rhodococcus rhodochrous J1 opisany w EP-A-0 362 829. Tymi mikroorganizmami są: Rhodococcus GF674, Rhodococcus GF578, Rhodococcus GF473, Rhodococcus GF270 (DSMZ 12211) i Rhodococcus GF376 (DSMZ 12175) lub ich funkcjonalnie równoważne odmiany i mutanty. Mikroorganizm DSMZ 12175 zdeponowano 15.05.1998 r., a mikroorganizm DSMZ 12211 zdeponowano 8.06.1998 r. w Deutschen Sammlung von Mikroorganismen und Zellkulturen GmbH [German Collection of Microorganisms and Cell Cultures GmbH], zgodnie z konwencją budapeszteńską.
Gatunki Rhodococcus GF270, GF376, GF473, GF578 i GF674 zaklasyfikowano na podstawie identyfikacji jako gatunki rodzaju Rhodococcus, które nie zostały jeszcze opisane w literaturze. A więc, wynalazek obejmuje również mikroorganizmy Rhodococcus GF270, Rhodococcus GF376, Rhodococcus GF473, Rhodococcus GF578 i Rhodococcus GF674.
W przeciwieństwie do mikroorganizmów rodzaju Actinomadura lub Amycolatopsis, mikroorganizmy rodzaju Rhodococcus dogodnie indukuje się przed faktyczną konwersją. Odpowiednimi induktorami są induktory opisane w EP-A-0 307 926 takie, jak przykładowo acetamid, butyramid, metakrylamid, propionamid, krotonamid i waleramid.
Przez określenie „funkcjonalnie równoważne odmiany i mutanty należy rozumieć mikroorganizmy pochodzące od wyżej wymienionych źródłowych organizmów i zasadniczo mające takie same charakterystyki i funkcje jak one. Odmiany i mutanty tego typu mogą powstawać przypadkowo, przykładowo w wyniku napromieniowania światłem UV lub pod wpływem mutagennych chemikaliów.
Identyfikacja Amycolatopsis NA40
Barwa grzybni napowietrzonej biała
Barwa grzybni wyjściowej pomarańczowa
Barwa zdyfundowanego pigmentu -
Profil cukrów
ARA +
GAL +
MAD -
XYL -
GLU ślady
RIB +
Typ A
DAP DL
Menachinony (w %)
8/4 -
9/0 (+)
9/2 +
9/4 +++
9/6 -
9/8 -
Homologia z 16S rDNA 96,9%
Fosfolipidy takie jak: nie badano
PE, OH-PE, lizo PE, met PE, PC,
NPG, PI, PIM, PG, DPG, GL
Kwasy tłuszczowe
izo 16 +++
izo 15 +
izo 17 (+)
anteizo 15 (+)
anteiso 17 (+)
10-Me 16 -
10-Me 17 +
2-OH 15 +
2-OH 16 +
PL 194 729 B1
Typ 3f
MS -
Identyfikacja Amycolatopsis NE31
Barwa grzybni napowietrzonej biała
Barwa grzybni wyjściowej pomarańczowa
Barwa zdyfundowanego pigmentu -
Profil cukrów
ARA +
GAL +
MAD -
XYL -
GLU ślady
RIB +
Typ A
DAP DL
Menachinony (w %)
8/4 -
9/0 (+)
9/2 +
9/4 +++
9/6 -
9/8 -
Homologia z 16S rDNA 96,1 %
Fosfolipidy takie jak: nie badano
PE, OH-PE, lyso PE, met PE, PC,
NPG, PI, PIM, PG, DPG, GL
Kwasy tłuszczowe
izo 16 +++
izo 15 +
izo 17 (+)
anteizo 15 (+)
anteiso 17 (+)
10-Me 16 -
10-Me 17 +
2-OH 15 +
2-OH 16 +
Typ 3f
MS -
Skróty i objaśnienia stosowane przy identyfikacji
(+) 1-5%
+ 5-15 %
++ 15-30%
+++ > 30%
DAP kwas diaminopimelowy
ARA Arabinoza
GAL Galaktoza
MAD Maduroza
XYL Ksyloza
GLU Glukoza
RIB ryboza
Rodzaje cukrów według Lechevalier i wsp., 1971.
Rodzaje kwasów tłuszczowych według: Kroppenstedt, 1985 i 1992
9/4 MK-9 (H4)
9/6 MK-9 (He)
9/8 MK-9 (H8)
PL 194 729 B1
MS
PE
OH-PE met PE PC NPG PI
PIM
PG
DPG
GL
Kwasy tłuszczowe izo-16
10-Me 18 2-OH-16
Identyfikacja GF270, GF376, GF473, kwas mykolowy
Fosfatydyloetanoloamina hydroksy-PE
Fosfatydimetyloetanoloamina
Fosfatydylcholina
Fosfatydylglukozoamina
Fosfatydylinositol
Fosfatydylinositolu mannozyd
Fosfatydylglicerol difosfatydylglicerol glikolipidy kwasy izoheksadekanowe lub kwasy 14-metylopentadekanowe kwas tuberkulostearynowy kwas 2-hydroksypalmitynowy
GF578 i GF674
Identyfikacja tych gatunków oparta jest na 5 charakterystykach, które są niezależne jedna od drugiej.
1. Morfo logia i barwa koloniii krótkie rozgałęzione niteczkii które ulegają dezinteg racji na elementy pałeczko-podobne i zarodniko-podobne. Kolonie GF270 i GF376 są barwy łososiowej (RAL 3022), zaś GF578 i GF674 są jasno czerwone (RAL 3012).
2. Kwasy diaminowe peptydoglikanu: kwas mezo-diaminopimelowy
3. Kwasy mykolowe: Kwasy mykolowe Oznaczeme kwasu mykdowego o długim łańcuchu prowadzono metodą wysokotemperaturowej chromatografii gazowej. Profile wymywania kwasów mykolowych z GR270 i GF376, a także GF473, GF578 i GF674 były takie same. Długość kwasu mykolowego z GF270 i GF376 wynosiła C38-46, a z GF473, GF578 i GF674 - C40-48. Modele kwasu mykolowego porównano z modelami kwasu mykolowego ze szczepów Rhodococcus. GF270 zidentyfikowano z bardzo niskim współczynnikiem korelacji (0,086) jako należący do Rhodococcus rhodochrous; niemożliwym okazało się zidentyfikowanie GF376 tą metodą. Inne trzy wyodrębnione gatunki GF473, GF578 i GF674 zidentyfikowano z bardzo niskim współczynnikiem korelacji jako przynależne do Rhodococcus ruber.
4. Model kwasu nierozgaaęzione, nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe obejmujące kwas tuberkulostearynowy. Taki model kwasu tłuszczowego jest rozpoznawczy dla wszystkich rodzajów Rhodococcus i ściśle spokrewnionym gatunkom Mycobacterium, Nocardia, Dietzia, Tsukamurella i niektórym gatunkom Corynebacteria. Identyfikację na poziomie gatunku osiągnięto na podstawie ilościowych i jakościowych różnic w modelu kwasu tłuszczowego z GF270, GF376, GF473, GF578 i GF674 z modelami kwasów tłuszczowych gatunków Rhodococcus.
5. Subsekwencce 16S rDNA występujące w GF270 i GF376 były idedyczne (100%), chociaż ich porównanie ze szczepami Rhodococcus wykazało podobieństwo jedynie w 99,1% do najbardziej podobnego Rhodococcus rhodochrous. GF473 i GF578 były identyczne pod względem sekwencji 16S rDNA (100%). GF674 różni się od GF578 tylko jedną parą zasad z pięciuset (99,8%). Wszystkie trzy izolaty wykazują tylko dalekie pokrewieństwo z Rhodococcus coprophilus (98,4%).
W oparciu o wyniki chemotaksyczne i biologii molekularnej można stwierdzić, że z jednej strony GF270 i GF376 oraz z drugiej strony GF473, GF578 i GF674 są szczepami 2 nowych gatunków Rhodococcus. GF270 i GF376 są ściśle związane z Rhodococcus rhodochrous pod względem ich 16S rDNA (99,1%), jednakże GF473, GF578 i GF674 są tylko dalece powiązane z Rhodococcus coprophilus (98,4%).
Enzymowy ekstrakt można wytwarzać przez zwykle w tym celu stosowane rozrywanie mikroorganizmów, jak przykładowo rozrywanie przy pomocy ultradźwięków, metodą z użyciem prasy francuskiej lub metodą lizozymową. Ten ekstrakt enzymowy i oczywiście także całe komórki mikroorganizmów mogą być immobilizowane na odpowiednim nośniku, zwyczajowo osadzone na polimerze, w celu przeprowadzeniu procesu, lub absorbowane na odpowiednim materiale nośnikowym.
PL 194 729 B1
Enzymy według wynalazku, mające aktywność hydratazy nitrylowej, mogą być otrzymywane z mikroorganizmów rodzaju Amycolatopsis i mają zdolność przekształcania nitrylu w amid. W szczególności mogą być otrzymywane z Amycolatopsis NA40 (DSMZ 11617).
Enzymy te w szczególności charakteryzują się następującymi właściwościami:
a) optimum pH w przedziale pH 6,5 ±1,0
b) optimum temperatury między 35 a 40°C przy pH = 7,0
c) wartość Km dla substratu 3-cyjanopirydyny równą 41,7 mM ± 7,7 mM (20°C, 45 mM bufor fosforanowy, pH=7,0);
a w szczególności enzymy mają
d) ciężar cząsteczkowy 106 kDa, jak - przykładowo - oznaczony metodą SDS- PAGE.
Generalnie, nitryle mogą być wykorzystywane jako substraty do biotransformacji. Dogodnie stosuje się albo alifatyczne nitryle o 1 do 10 atomach węgla, ewentualnie podstawione, przykładowo grupą hydroksylową, aminową, atomem chlorowca lub grupą karboksylową, bądź też podstawione lub niepodstawione aromatyczne nitryle o 4 do 10 atomach węgla w układzie pierścieni aromatycznych. Alifatycznymi nitrylami o 1 do 10 atomach węgla, które można stosować, są: dinitryle, hydroksynitryle, aminonitryle takie, jak przykładowo n-oktanonitryl, kwas cyjanooctowy, izokapronitryl, n-waleronitryl, adyponitryl, glutaronitryl, sukcynonitryl, sebacynitryl, propionitryl, krotononitryl, akrylonitryl, metakrylonitryl, n-butyronitryl lub azelanitryl. Aromatyczne nitryle o 4 do 10 atomach węgla nadające się do stosowania to nitryle o wzorze ogólnym 1 lub 2, w których każdy podstawnik R i R oznacza atom wodoru, atom chlorowca lub grupę C1-4-alkilową. Atomem chlorowca może być F, Cl, Br lub I. Grupą C1-4-alkilową może być grupa metylowa, etylowa, propylowa, izopropylowa, tert-propylowa, butylowa, izobutylowa lub tert-butylowa. Korzystnymi przedstawicielami aromatycznych nitryli o wzorze ogólnym 1 lub 2 są 2-, 3lub 4-cyjanopirydyna, benzonitryl, fluoro-, chloro- lub bromobenzonitryl taki, jak przykładowo o-, m-, lub p-chlorobenzonitryl lub 2-chloro-3-cyjanopirydyna. 3-cyjanopirydyna jest korzystnie stosowana jako nitryl aromatyczny o 4 do 10 atomach węgla.
Biotransformację prowadzi się dogodnie przez dodanie substratu w jednej porcji lub w sposób ciągły tak, aby stężenie substratu nie przekraczało 40% wagowych, korzystnie 30% wagowych.
Sposób dogodnie prowadzi się z komórkami nie podlegającymi wzrostowi.
Odpowiednimi pożywkami dla prowadzenia biotransformacji są pożywki zwyczajowo stosowane przez specjalistów w tej dziedzinie takie, jak bufory fosforanowe o niskiej masie cząsteczkowej, bufory HEPES, bufory cytrynianowe, bufory boranowe, pożywki wymienione w tabelach od 1 do 3 lub ich zmodyfikowane postacie takie, jak przykładowo opisane w przykładzie VIII (1) lub bufory TRIS/HCl.
Biotransformację dogodnie prowadzi się w temperaturze od 0 do 50°C i przy pH między 4,5 a 10,0, korzystnie w temperaturze między 20 a 40°C i przy pH między 4,5 a 10.
W szczególnie korzystnym przykładzie wykonania, biotransformację prowadzi się w obecności C1-4-alkoholi. Stosowanymi C1-4-alkoholami mogą być: metanol, etanol, propanol lub butanol. Korzystnie stosuje się metanol.
Po reakcji odpowiednie amidy można następnie wyizolować w znany sposób, zgodnie ze zwyczajowymi metodami obróbki takimi, jak przykładowo krystalizacja.
P r z y k ł a d y:
P r z y k ł a d 1. Wzrost mikroorganizmów rodzaju Actinomadura lub Amycolatopsis a. Różne próbki gleby zaszczepiono różnymi nitrylami lub amidami jako źródłami C i N we wzbogaconej pożywce według tabeli 1 i inkubowano w temperaturze 37°C lub 45°C przez 7-10 dni. Następnie hodowle przeniesiono do takiej samej pożywki i ponownie prowadzono hodowle w temperaturze 37°C przez 7-10 dni. Cały proces powtórzono trzykrotnie. Hodowle następnie rozcieńczono i umieszczono na płytkach w celu otrzymania osobnych kolonii. Płytki inkubowano w temperaturze 37°C przez 5 dni. Następnie odmienne kolonie badano pod kątem pożądanej aktywności.
Amycolatopsis NA40 (DSMZ 11617) i Amycolatopsis NE31 (DSMZ 11616) wyizolowano w podany sposób, a następnie prowadzono hodowle w pożywce optymalnej (tabela 3) przez 90-100 godzin, ze wstrząsaniem, w temperaturze 37°C.
Jako źródło C i N dla Amycolatopsis NE31 (DSMZ 11616), Actinomadura spadix E3733 i Actinomadura spadix E3736 służył adyponitryl, jako źródło C i N dla Amycolatopsis NA40 (DSMZ 11617) i Actinomadura spadix 45A32 wykorzystano azelanitryl, jako źródło C i N dla Actinomadura spadix 4501 stosowano n-oktanonitryl, a kwas cyjanooctowy używano jako źródło C i N dla Actinomadura spadix C15.
PL 194 729 B1
b. Hodowlę Amycolatopsis NA40 prowadzono w pożywce według tabeli 3 przez 2 lub 3 do 4 dni w temperaturze 37°C w warunkach aerobowych, w podhodowlach (4 ml/tubę) i w „głównej hodowli (500 ml/kolbę). Wzrost komórek mierzono turbidymetrycznie przy 610 nm i suchą masę komórek obliczano w następujący sposób: masa suchych komórek wyrażona w mg/ml =OD610 nm x 0.277.
T a b e l a 1
Pożywka wzbogacona
Nitryl 2,0 g
KH2PO4 7,0 g
MgSO4 x 7H2O 0,1 g
Mieszanina witamin 1,0 ml
CoCl2 x 6H2O 2,0 mg
FeSO4 x 7H2O 2,0 mg
Woda do objętości 1 litra (pH = 6,7 - 7,3)
T ab ela 2
Pożywka podstawowa
Maltoza 2,0 g
NaNO3 1,0 g
K2HPO4 0,1 g
MgSO4x 7H2O 0,05 g
Woda do objętości 100 ml (pH = 7,0)
T a b e l a 3
Pożywka zoptymalizowana
D-glukoza 4,5 g
Ekstrakt mięsny 0,5 g
K2HPO4 0,1 g
MgSO4 x 7H2O 0,05 g
CoCl2 x 6H2O 1,0 mg
Woda do objętości 100 ml (pH = 7,0)
P r z y k ł a d 2. Biotransformacja z mikroorganizmami rodzaju Actinomadura lub Amycolatopsis
1) W celu oznaczenia aktywności hydrataay nitrylowej mieszaninę reakcyjną ((2 ml) zawierającą 3-cyjanopirydynę (1,0 M, 1,0 ml), bufor fosforanowo-potasowy (pH = 7,0, 0,1 M, 0,5 ml) i 0,5 ml zawiesiny komórek inkubowano w temperaturze 20° przez 30 minut z jednoczesnym mieszaniem. Reakcję zatrzymano przez dodanie 0,2 ml 3 N HCl. Po krótkim odwirowaniu wytworzony nikotynamid oznaczono metodą chromatografii HPLC (System Shimadzu SPD 6A z użyciem kolumny C18 (Develosil ODSHG-5, 4,6 x 250 cm); eluent: 10 mM KH2PO4/H3PO4 (pH = 2,8)/acetonitryl 9:1 (obj./obj.); szybkość przepływu: 1 ml/min.; pomiar absorpcji przy 230 nm). Aktywność właściwą wyrażono jako: mmole wytworzonego nikotynamidu/ml/min./OD610 nm.
Szybkości reakcji alifatycznych nitryli we wzbogaconej pożywce (tabela 1) z wyodrębnioną bakterią przedstawiono w tabeli 5, wpływy induktorów i kofaktorów w pożywce podstawowej (tabela 2) przedstawiono w tabeli 4, zaś porównanie aktywności Amycolatopsis i Rhodococcus w pożywce podstawowej (tabela 2) podsumowano w tabeli 6. Wyniki zebrane w tabeli 4 świadczą, że hydrataza nitryPL 194 729 B1 lowa z Amycolatopsis NA40 ujawnia się konstytutywnie, lecz kofaktor kobaltowy jest niezbędny dla aktywności.
2) Wpływ temperatury na wzrost NA40
Podhodowle (2 ml) inkubowano w temperaturze 37°C przez 2 dni w pożywce według tabeli 3, a następnie przeniesiono do kolb wytrząsarki zawierających 20 ml pożywki według tabeli 3. Hodowanie prowadzono w temperaturach 37, 40, 45, 50 i 55°C przez 3 do 4 dni, z wytrząsaniem. Zmierzono wzrost komórek i określono aktywność hydratazy nitrylowej w 20°C. Tabela 7 przedstawia wpływ temperatury na aktywność hydratazy nitrylowej i na wzrost komórek.
Tabe l a 4. Wpływ induktorów i kofaktorów na aktywność właściwą w pożywce podstawowej
Induktor Wzrost (OD610 nm) Aktywność całkowita (mmol/ml/min) Aktywność właściwa (mmol/ml/min OD)
- 1,26 20,9 16,6
ε-kaprolaktam 0,66 9,52 14,5
krotonamid 3,41 22,9 6,72
meta-akryloamid 3,33 2,46 0,74
butyramid 2,19 0,19 0,88
propionamid 1,91 0,92 0,48
mocznik 1,72 2,97 1,73
Kofaktor Wzrost (OD610 nm) Aktywność całkowita (pmol/ml/min) Aktywność właściwa (pmol/ml/min/OD)
- 7,97 0,10 0,01
FeSO4X7H2O 8,32 3,36 0,40
CoCl3X 6H2O 8,41 47,8 5,68
Tabe l a 5. Szybkość konwersji alifatycznych nitryli przy użyciu wyodrębnionych bakterii
Gatunki Substraty Wzrost (OD610 nm) Aktywność całkowita [mol/ml/min] Aktywność właściwa [pmol/ml/min /OD]
Amycolatopsis NE31 (DSMZ 11616) Adyponitryl 2,68 0,377 0,141
Actinomadura spadix E3733 Adyponitryl 1,62 0,347 0,214
E3736 Adyponitryl 1,36 3,00 2,21
45A32 Azelanitryl 5,81 18,8 3,23
4501 n-oktanonitryl 7,24 32,2 4,45
C15 Kwas cyjanooctowy 2,04 7,01 3,43
Amycolatopsis Na40 (DSMZ 11617) Azelanitryl 5,92 33,0 5,57
PL 194 729 B1
T a b e l a 6. Aktywność Amycolatopsis w porównaniu z Rhodococcusrhodochorus J1
Mikroorganizm Amycolatopsis NA40 (DSMZ 11617) (mmol/ml/min) Mikroorganizm Rhodococcus rhodochrous J1
Aktywność dla 3 -cyjanopirydyny 303 314
Oczyszczony enzym z NA40 (mmol/min/mg proteiny) Oczyszczony enzym z J1 (mmol/min/mg proteiny)
Aktywność dla 3-cyjanopirydyny 1110 371
3) W celuoznaczeniaaktywności NA40 względem szeregu substratów, komórki o suchej masie równej 0,0388 mg inkubowano w buforze opisanym wyżej. Reakcję zapoczątkowano przez dodanie właściwego substratu i inkubowano w temperaturze 20°C z wstrząsaniem przez 10 minut. Reakcję zatrzymano przez dodanie 0,2 ml 2 N HCl i mieszaninę reakcyjną krótko odwirowano. Ciecz nadosadową poddano analizie metodą HPLC lub metodą chromatografii gazowej. W tabeli 8 przedstawiono warunki prób na specyficzność względem substratu, a w tabeli 9 przedstawiono specyficzność nierosnących komórek NA40 względem różnych substratów.
Odnośne warunki prób zebrano w tabeli 8, a wyniki podsumowano w tabeli 9.
T a b e l a 7. Wpływ temperatury wzrostu na aktywność hydratazy nitrylowej i na wzrost komórek
Temperatura Wzrost (mg/ml) Aktywność całkowita (mmol/ml/min) Aktywność właściwa (mmol/ml/min/mg) Aktywność względna (%)
37°C 6,16 4,69 0,761 100
40°C 5,79 9,89 1,71 225
45°C 4,83 4,83 0,736 97
50°C 1,16 1,16 0,195 26
T a b e l a 8. Warunki prób ze względu na specyficzność substratu
Substrat Substrat (mM) Metoda analizy Wytworzony amid
1 2 3 4
3-cyjanopirydyna 1,0 HPLC nikotynamid
2-cyjanopirydyna 0,25 HPLC 2-pikolinamid
4-cyjanopirydyna 0,25 HPLC pirydyno-4-karboksyamid
krotononitryl 0,4 HPLC krotonamid
benzonitryl 0,03 HPLC benzamid
akrylonitryl 0,4 HPLC akryloamid
o-chlorobenzonitryl 0,15 HPLC o-chlorobenzamid
m-chlorobenzonitryl 0,15 HPLC m-chlorobenzamid
p-chlorobenzonitryl 0,15 HPLC p-chlorobenzamid
2-chloro-3-cyjanopirydyna 0,15 HPLC 2-chloronikotynamid
acetonitryl 0,4 GC acetamid
propionitryl 0,4 GC propionamid
PL 194 729 B1 cd. tabeli 8
1 2 3 4
metakrylonitryl 0,4 GC metakrylamid
n-butyronitryl 0,4 GC n-butyramid
o-, m-, p-chlorobenzonitryl i 2-chloro-3-cyjanopirydynę dodano do mieszaniny reakcyjnej rozpuszczonej w metanolu
T ab e l a 9. Specyficzność hydratazy nitrylowej NA40 względem substratu
Substrat Aktywność względna (%) Substrat Aktywność względna (%)
3-cyjanopirydyna 100 m-chlorobenzonitryl 75
4-cyjanopirydyna 168 p-chlorobenzonitryl 16
2-cyjanopirydyna 128 2-chloro-3-cyjanopirydyna 126
benzonitryl 51 acetonitryl -
krotononitryl 52 propionitryl 105
akrylonitryl 115 metakrylonitryl 130
o-chlorobenzonitryl 96 n-butyronitryl 194
4. Optimum temperatury i termiczna stabilność w nierosnących komórkach
Reakcję prowadzono w standardowej mieszaninie reakcyjnej przez 10 minut. Optimum temperatury stwierdzono między 35 i 40°C (rys. 5). Następnie komórki inkubowano w różnych temperaturach przez 30 minut i badano aktywność w standardowych warunkach reakcji. Jak wynika z fig. 4, stabilność termiczna wynosiła 40°C.
4) Optimum pH i stabilność względem pH w nierosnących komórkach
Aby określić te parametry, reakcję prowadzono przez 10 minut w standardowej mieszaninie reakcyjnej, w której bufor fosforanowo-potasowy zastąpiono różnymi buforami w stężeniu 0,1 M. Jak wynika z rysunku Fig. 6 optimum pH zawiera się między 4,5 a 10. Po inkubowaniu zawiesiny komórek w temperaturze 20°C przez 30 minut przy różnych wartościach pH, komórki odwirowano. Następnie komórki przemyto i ponownie przeprowadzono w stan zawiesiny w 0,1 M buforze fosforanowo-potasowym o pH = 7,0. Reakcję prowadzono przez 10 minut dodając 3-cyjanopirydynę w standardowych warunkach. Enzym był stabilny pomiędzy pH = 4,5 i pH = 10,0 (Fig. 7).
5) Akumulowanie amidu nikotynowego z 3-cyjanopirydyny przez NA40
Reakcję prowadzono w mieszaninie reakcyjnej (30 ml) zawierającej 500 mM 3-cyjanopirydyny, 40 mM bufor fosforano-potasowy (pH = 7,0) i nierosnące komórki (o suchej masie 2,3 mg). Podczas reakcji dodano kolejno 7 porcji 3-cyjanopirydyny (500 mM) każdorazowo po przereagowaniu poprzedniej porcji. W ten sposób dodano 4,0 M 3-cyjanopirydyny w czasie 15 godzin i otrzymano 3,89 M (475 g/l) nikotynamidu, co odpowiada wydajności 97,3%. Nie wytworzył się kwas nikotynowy.
P r z y k ł a d 3. Identyfikacja mikroorganizmów rodzaju Amycolatopsis
Następujących pięć znaczników chemotaksonomicznych potwierdziło identyfikację:
Diagnostyczny aminokwas peptydoglikanu: kwas mezodiaminopimelowy
Diagnostyczne cukry: arabinoza i galaktoza
Kwasy mykolowe: kwasy mykolowe nieobecne
Menachinony: MK-9 (H4)
Moodl kwasu tłuszzczweeg: kwasy tłuszzczwe roozgłęęione izo/antefco oraa 2-hyyrokkslowe: dddatkowo wykryto niewielkie ilości rozgałęzionych kwasów tłuszczowych 10-metylowych. Ten model kwasu tłuszczowego stwierdzono u wszystkich przedstawicieli rodzaju Amycolatopsis (model 3f kwasu tłuszczowego).
Połączenie tych cech chemicznych jest właściwe dla wszystkich gatunków rodzaju Amycolatopsis.
PL 194 729 B1
Dane o kwasach tłuszczowych dotyczące dwóch hodowli porównano posługując się metodą analizy głównego komponenta przy użyciu danych wprowadzonych do bazy danych o kwasach tłuszczowych. Przy użyciu tej metody możliwe było zaklasyfikowanie przypisanie zarówno NE31, jak i NA40 do rodzaju Amycolatopsis, jednakże identyfikacja gatunku nie była możliwa, ponieważ współczynnik korelacji był zbyt niski. Jednakże z porównania modeli kwasu tłuszczowego obu szczepów wynika, że są one szczepami odmiennych typów.
Wynik ten został potwierdzony przez rezultaty analizy sekwencji 16S rDNA. I na tej podstawie nastąpiło zaklasyfikowanie do rodzaju Amycolatopsis, jednak nie do któregokolwiek z opisanych gatunków Amycolatopsis. W tej metodzie określono sekwencję 16S rDNA przez bezpośrednie sekwencjonowanie amplifikowanego PCR genu 16S rDNA. Porównano diagnostyczną część sekwencji 16S rDNA z sekwencjami typowych gatunków rodzaju Amycolatopsis i odpowiednimi danymi. Wyniki wykazały, że szczep przynależy do rodzaju Amycolatopsis. Najwyższą zbieżność stwierdzono z Amycolatopsis metanolica, na poziomie 96,9% (NA40) i 96,1% (NE31). Między sobą oba izolaty wykazały podobieństwo sekwencji na poziomie 99,0%. Nasze badania nad przedstawicielami rodzaju Amycolatopsis wykazały, że dla dobrej identyfikacji gatunków współczynnik korelacji musi być wyższy niż 99,5%. Ponieważ wartość 96,9% jest oczywiście poniżej 99,5%, można założyć na tej podstawie, że oba izolaty nie są przedstawicielami znanych gatunków Amycolatopsis.
Na podstawie obecnych wyników nie było możliwe zaklasyfikowanie izolatów do któregokolwiek ze znanych gatunków Amycolatopsis. Dlatego założyliśmy, że NA40 i NE31 są szczepami dwóch nowych, uprzednio nieopisanych gatunków rodzaju Amycolatopsis.
Charakterystyka identyfikacyjna mikroorganizmów rodzaju Amycolatopsis
Barwa grzybni napowietrzonej
Barwa grzybni wyjściowej
Barwa zdyfundowanego pigmentu
Profil cukrów
ARA +
GAL +
MAD XYL GLU V
RIB +
Typ A
DAP DL
Menachinony (w %)
8/4 -
9/0 (+)
9/2 +
9/4 +++
9/6 -
9/8 -
Homologia z 16S rDNA > 99,5%
Fosfolipidy
PE +
OH-PE +
lizo PE -
met PE -
PC -
NPG -
PI +
PIM V
PG +
DPG +
GL -
Typ II+OH-PE
Kwasy tłuszczowe
Izo 16 +++
PL 194 729 B1
Izo 15 +
Izo 17 (+)
Anteizo 15 +
Anteizo 17 (+)
10-Me 16 +
10-Me 17 +
2-OH 15 +
2-OH 16 +
Typ 3f
MS P r z y k ł a d 4. Oczyszczanie hydratazy nitrylowej z mikroorganizmowego szczepu NA40
Prowadzono hodowlę szczepu w temperaturze 37°C przez 3 dni w pożywce według tabeli 3. Komórki z 2 litrowej hodowli zebrano przez odwirowanie a następnie ponownie przeprowadzono w stan zawiesiny w roztworze NaCl o stężeniu 0,85%. Następnie komórki przeniesiono do 0,1 M buforu 3os3oranowo-potasowego (pH = 7,0) zawierającego 44 mM kwasu n-butyrowego i poddano działaniu ultradźwięków. Ekstrakt komórkowy odwirowano i usunięto fragmenty komórek. Ekstrakt ten podano oczyszczaniu enzymu.
Podczas całego oczyszczania stosowano bufor fosforanowo-potasowy (pH = 7,0) zawierający 44 mM kwasu n-butyrowego. Jak można stwierdzić na podstawie danych z tabeli 10 enzym oczyszczono do stanu homogeniczności w 3 etapach.
T ab e l a 10. Oczyszczanie hydratazy nitrylowej z NA40
Aktywność całkowita (jednostki, U) Cała ilość proteiny (mg) Aktywność specyficzna (U/mg) Wzbogacenie
Ekstrakt wolny od komórek 73300 1020 71,9 1
DEAE-Sephacel 68000 110 620 8,62
Fenyl-TOYOPEARL 64800 61,4 1105 15,4
U (1 jednostka): ilość enzymu, która katalizuje wytwarzanie 1 mmola nikotynamidu/min. w temperaturze 20°C.
P r z y k ł a d 5. Charakterystyka hydratazy nitrylowej (1) Oznaczenie ciężaru cząsteczkowego, budowy podjednostek i zawartości jonów kobaltu Ciężar cząsteczkowy oznaczono jako 106 kDa metodą chromatografii na kolumnie wypełnionej żelem TSK G3000 SW (0,75 x 60 cm) przy użyciu 0,1 M buforu fosforanowo-potasowego (pH = 7,0) zawierającego 0,2 M KCl i 44 mM kwasu n-butyrowego. Stwierdzono, że enzym zawiera 2 różne podjednostki a i b, których ciężar cząsteczkowy określono odpowiednio na 30.000 i 26.000.
Figura 1 przedstawia oznaczanie ciężaru cząsteczkowego metodą chromatograficzną na kolumnie wypełnionej żelem TSK G3000 SW.
Figura 2 przedstawia oznaczanie ciężaru cząsteczkowego metodą SDS-PAG.
Figura 3 przedstawia widmo absorpcyjne oczyszczonego enzymu. Zaobserwowano szerokie pasmo absorpcyjne w przedziale 300-400 nm.
(2) Specyficzność oczyszczonego enzymu względem substratów
Specyficzność względem substratów oznaczono analogicznie jak w przykładzie 2(1). Wyniki zebrano w tabeli 11.
T ab e l a 11. Specyficzność oczyszczonej hydratazy nitrylowej względem substratów
Substrat (M) Aktywność całkowita Aktywność względna, (%)
(pmol/ml/min) reakcja enzymatyczna Reakcja z komórkami nierosnącymi
1 2 3 4 5
3-cyjnopirydyna 1,0 17,7 100 100
2-cyjanopirydyna 0,25 39,1 221 128
PL 194 729 B1 cd. tabeli 11
1 2 3 4 5
4-cyjanopirydyna 0,25 31,6 179 168
krotononitryl 0,4 11,9 67 52
benzonitryl 0,03 11,3 64 51
akrylonitryl 0,4 16,6 94 115
o-chlorobenzonitryl 0,15 22,4 127 96
m-chlorobenzonitryl 0,15 15,9 90 75
p-chlorobenzonitryl 0,15 2,30 13 16
2-chloro-3-cyjano- pirydyna 0,15 16,0 90 126
acetonitryl 0,4 - - -
propionitryl 0,4 39,3 222 105
metakrylonitryl 0,4 22,1 125 130
n-butyronitryl 0,4 17,9 101 194
1,7 U (jednostek) enzymu dodano do mieszaniny reakcyjnej (2,0 ml). Mieszanina reakcyjna zawierała odpowiedni substrat w 45 mM buforze fosforanowym (pH 7,0).
(3) Oznaczenie wartości Km
Ustalono, że wartość Km wynosi 41,7 mM dla 3-cyjanopirydyny i 3,7 mM dla akrylonitrylu posługując się diagramem Lineweaver-Burk'a. W porównaniu z Rhodococcus rhocochrous J1, w przypadku którego wartość Km dla 3-cyjanopirydyny wynosiła 200 mM, wynik dla NA40 jest znacząco niższy.
(4) Stabilność cieplna i optimun temperatury
Oczyszczony enzym inkubowano przez 30 minut przy pH = 7,0 w różnych temperaturach, po czym mierzono stopień konwersji 3-cyjanopirydyny do nikotynamidu w temperaturze 20°C przez 1 minutę. Enzym uległ dezaktywacji w temperaturze wyższej niż 40°C. Stabilność cieplna wynosiła około 40°C jak w przypadku nierosnących komórek, a optimum temperatury było między 35 a 40°C (Fig. 5).
(5) Optimum pH i stabilność względem pH
W tym celu prowadzono konwersję 3-cyjanopirydyny do nikotynamidu w temperaturze 20°C w mieszaninie reakcyjnej (2,0 ml) zawierającej różne bufory (42,5 mM), 1,71 U (jednostki) oczyszczonego enzymu i 500 mM 3-cyjanopirydyny. Ustalono optimum pH około pH = 6,5 ± 1,0 (Fig. 8).
W celu oznaczenia stabilności względem pH, inkubowaniu poddawano 4,2 U (jednostki) oczyszczonego enzymu w temperaturze 20°C przez 1 godzinę w różnych buforach (45 mM). Część poddanego inkubowaniu roztworu - 1,71 U (jednostek) - dodawano do standardowej mieszaniny reakcyjnej (jak w przykładzie 2 (1)). Oznaczano pozostałą aktywność. Enzym wykazywał stabilność w obszarze pH 5 - 9. Wyniki przedstawiono na rysunku Fig. 9.
(6) Inhibitory
Oznaczono wpływ różnych inhibitorów. Wyniki zebrano w tabeli 12.
T ab e l a 12. Wpływ różnych inhibitorów na oczyszczony enzym
Inhibitor MM Aktywność względna (%)
1 2 3
- 100
N-etylmaleimid 1 97
Kwas jodooctowy 1 39
PL 194 729 B1 cd. tabeli 12
1 2 3
kwas 4-chloromerkurobenzoesowy 0,1 69
azydek sodu 1 59
Hydroksyloamina 1 37
Fenylohydrazyna 1 8
Semikarbazyd 1 82
Tiron (dwusodowa sól kwasu 4,5-dihydroksy-1,3-benzenodisulfonowego) 1 110
o-fenantrolina 1 89
a,a'-dipirydyl 1 100
8-hydroksychinolina 1 110
EDTA (kwas etylenodiaminoczterooctowy) 1 115
ditiokarbaminian dietylu 1 89
P r z y k ł a d 6. Wpływ metanolu na komórki nierosnące NA40
Reakcję prowadzono w ciągu 10 minut w obecności 0-20% (objętość/objętość) metanolu według danych z tabeli 13. Jak wynika z tabeli 14, aktywność ulegała podwyższeniu w wyniku dodania metanolu w ilości 5-15% objętościowych.
T a b e l a 13. Reakcja z komórkami nierosnącymi
Sposoby
1 2 3 4 5
1,0 M 3-cyjanopirydyna 1,0 ml 1,0 ml 1,0 ml 1,0 ml 1,0 ml
0,1 m KPB* (pH = 7,0) 0,9 ml 0,8 ml 0,7 ml 0,6 ml 0,5 ml
metanol 0,1 ml 0,2 ml 0,3 ml 0,4 ml
zawiesina komórkowa (0,388 mg/ml) 0,1 ml 0,1 ml 0,1 ml 0,1 ml 0,1 ml
Całkowita objętość 2,0 ml 2,0 ml 2,0 ml 2,0 ml 2,0 ml
*KPB = bufor potasowo-fosforanowy
T a b e l a 14. Wpływ metanolu na Amycolatopsis NA40
Sposoby Metanol [% (v/v)] Aktywność względna [%]
1 0 100
2 5 123
3 10 128
4 15 130
5 20 105
P r z y k ł a d 7. Wzbogacenie mikroorganizmów rodzaju Rhodococcus
Różne próbki gleby zaszczepiono kwasem cyjanooctowym jako źródłem C i N we wzbogaconej pożywce według tabeli 1 i wyodrębniono mikroorganizmy Rhodococcus GF270, GF578, GF473 i GF376 zgodnie z przykładem 1.
PL 194 729 B1
P r z y k ł a d 8. Biotransformacja przy użyciu mikroorganizmów rodzaju Rhodococcus (1) Stabilność termiczna mikroorganizmów Rhodococcus GF674, Rhodococcus GF578, Rhodococcus GF270 i Rhodococcus GF376 w porównaniu z Rhodococcus J1
W celu określenia stabilności termicznej opisane powyżej mikroorganizmy poddano hodowli w następujących pożywkach.
Rhodococcus rhodochrous J1 poddaano hodowli przez 72 godziny w pożywce opisanej w EP-A 0 307 926. Mikroorganizmy Rhodococcus GF674, GF578, GF270 i GF376 poddano hodowli w następującej pożywce przy pH=7,0 w czasie do 96 godzin:
Rhodococcus GF674 w pożywce zawierającej: 1,0 g/l ekstraktu drożdży, 5,0 g/l fruktozy, 10,0 g/l ekstarktu słodowego, 5,0 g/l acetamidu, 2,0 g/l KH2PO4, 0,5 g/l MgSO4 x 7H2O i 10,0 mg CoCl2 x 6H2O. Rhodococcus GF578 w pożywce zawierającej: 1,0 g/l ekstraktu drożdży, 15,0 g/l fruktozy, 10,0 g/l ekstraktu słodowego, 25,0 g/l acetamidu, 2,0 g/l KH2PO4, 0,5 g/l MgSO4 x 7H2O, i 5,0 g/l CoCl2 x 6H2O. Rhodococcus GF270 w pożywce zawierającej: 12,5 g/l ekstraktu drożdży, 5,0 g/l cytrynianu sodu, 7,5 g/l metakrylamidu, 2,0 g/l KH2PO4, 0,5 g/l MgSO4 x 7H2O, i 30,0 g/l CoCh x 6H2O. Rhodococcus GF376 w pożywce zawierającej: 1,0 g/l ekstraktu drożdży, 10,0 g/l cytrynianu sodu, 15,0 g/l ekstraktu słodowego, 7,5 g/l butyramidu, 2,0 g/l KH2PO4, 0,5 g/l MgSO4 x 7H2O, i 15,0 g/l CoCh x 6H2O.
Nierosnące komórki następnie inkubowano przez 15 minut w różnych temperaturach i następnie określano pozostałą aktywność w standardowych warunkach reakcji zgodnie z przykładem 2 (1).
W trakcie powyższych badań stwierdzono, że Rhodococcus GF674 wykazywał aktywność względną bliską 100% w temperaturze 50°C i nadal w przybliżeniu aktywność 10% w temperaturze 60°C. Rhodococcus GF578 podobnie wykazał aktywność względną 100% w temperaturze 50°C i aktywność względną 20% w temperaturze 60°C. Rhodococcus GF376 wykazał aktywność względną 100% w temperaturze do 50°C, aktywność względną 70% w temperaturze 60°C i nadal aktywność względną bliską 5% w temperaturze 70°C. Rhodococcus GF270 wykazał aktywność względną bliską 100% w temperaturze do 60°C i podobnie aktywność względną niemal 5% w temperaturze 70°C. W porównaniu do tego, Rhodococcus rhodochrous J1 wykazał aktywność względną 100% relatywną aktywność w temperaturze do 50°C, aktywność względną 80% w temperaturze 60°C i już żadnej aktywności w temperaturze 70°C.
Podsumowując, należy podkreślić, że Rhodococcus GF270 i GF376 miały lepszą stabilność termiczną aniżeli J7, a najlepszą stabilność termiczną wykazał GF270.
(2) Optimum pH szczepów Rhodococcus
Wpływ pH na aktywność hydratazy nitrylowej gatunków Rhodococcus GF674, GF578, GF270 i GF376 określono w sposób opisany w przykładzie 2(5).
Optimum pH dla Rhodococcus GF674 zawierało się w przedziale pH = 7,5 - 9,5; dla GF578 w przedziale pH = 8-8,5; dla GF270 w przedziale pH = 6-7,0; a dla GF376 w przedziale pH - 6-8.
(3) Specyficzność szczepów Rhodococcus względem substratów
Specyficzność względem substratów przedstawiono jako aktywność względną w tabeli 15.
Ta b e la 15
Rhodococcus
rhodochrous J1 GF674 GF578 GF270 GF376
1 2 3 4 5 6
3-cyjanopirydyna 100(%) 100(%) 100(%) 100(%) 100(%)
2-cyjanopirydyna 45 308 200 15,7 54,3
4-cyjanopirydyna 70 231 167 55,6 79,8
Benzonitryl 27 138 85,1 13,4 57,2
2-chlorobenzonitryl 2,8 64,8 49,0 0 0
3-chlorobenzonitryl 43 27,8 28,9 8,41 8,63
4-chlorobenzonitryl 13 0 0 0 0
PL 194 729 B1 cd. tabeli 15
1 2 3 4 5 6
acetonitryl 608 1,49 347 659 806
propionitryl 434 274 274 37,3 245
n-butyronitryl 352 491 493 181 195
akrylonitryl 478 147 110 192 257
krotononitryl 78,2 98,0 124 37,1 110
metakrylonitryl 86,9 176 122 0 0
(4) Akumulowanie nikotynamidu szczepów Rhodococcus
Analogicznie jak w Przykładzie 2 (6) prowadzono hodowle szczepów Rhodococcus GF674, GF578, GF270 i GF376 z dodatkiem 3-cyjanopirydyny (około 500 mM). W tej próbie Rhodococcus GF674 wytworzył 6 M nikotynamidu w przeciągu 25 godzin, GF578 wytworzył 5,5 M nikotynamidu w przeciągu 10 godzin, GF270 - około 8,5 M nikotynamidu w przeciągu 20 godzin, a GF376 - 7,5 M nikotynamidu w przeciągu 20 godzin.
(5) Tolerancja 3-cyjanopirydyny na aktywność szczepów Rhodococcus
W celu zbadania tolerancji 3-cyjanopirydyny, nierosnące komórki poddano inkubacji przez 15 minut w temperaturze 20°C w stężeniach 3-cyjanopirydyny między 1 i 10% (wagowo/objętościowych), po czym komórki usunięto przez odwirowanie. Po przemyciu komórek 0,85% NaCl, zmierzono pozostałą aktywność.
Tolerancję 3-cyjanopirydyny jako substratu badano przy różnych stężeniach substratu. Stwierdzono, że przy stężeniu substratu 2% (wagowo/objętościowych) aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus Rhodochrous J1 obniżyła się o współczynnik 1,4, aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus GF674 przy stężeniu substratu 4% (wagowo/objętościowych) obniżyła się o współczynnik 1,4, aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus GF578 utrzymywała się na niemal stałym poziomie aż do stężenia substratu 8%, aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus GF270 przy stężeniu substratu 4% (wagowo/objętościowych) obniżyła się o współczynnik 1,17, a aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus GF674 przy stężeniu substratu 10% (wagowo/objętościowych) obniżyła się o współczynnik 1,25.
W porównaniu z innymi gatunkami Rhodococcus, Rhodococcus rhocochrous J1 przejawiał najgorszą tolerancję na 3-cyjanopirydynę.

Claims (11)

1. Mikroorganizmy rodzaju Amycolatopsis lub 4(^tii^(^i^^t^i^i^ć^, znamienne że mają zdolność konwersji nitrylu do amidu, a także ich enzymowe ekstrakty.
2. Mikkoorggnizmy weeług zzstrz. 1, ggaunku Αη^οοΜορδίδ NA40 i Αη^οοΜορδίδ NE31, zzdponowane pod numerami depozytowymi, odpowiednio - DSM 11617 i DSM 11616, oraz ich funkcjonalnie równoważne odmiany i mutanty.
3. Mikrzorzgsizmy gaaunku Rt^c^c^c^c^c^c^c^L^s GF220 i G/^ć^ż^ć^, zZoponkwesk ppd numerami doppzytowymi, odpowiednio - DSM 12211 i DSM 12175, oraz ich funkcjonalnie równoważne odmiany i mutanty, znamienne tym, że mają zdolność konwersji nitrylu do amidu, a także ich enzymowe ekstrakty.
4. Er^^z^m mający a^kt<v^r^c5^ć; hydraaaaz nittzlowe-j o-rzymywalnk z mikroorzanizmów żak zdefiniowano w zastrz. 1 i 2.
5. Enzym według zastrz. 4, znamienny tym, że
a) jego optimum pH zawiera się w granicach pH 6,5±1,0
b) jego optimum temperatury zawiera się w przedziale 35°C - 40°C przy pH=7,0
c) jego wartość Km dla wyjściowej 3-cyjanopirydyny wynosi 41,7 mM ± 7,7 mM.
6. Sposób wytwarzania amidów, znamienny tym, że nitryl - jako substrat, przekształca się w odpowiedni amid stosując mikroorganizmy jak zdefiniowano w zastrz. 1 albo 3, stosując enzymowe ekstrakty tych mikroorganizmów, bądź stosując enzym jak zdefiniowano w zastrz. 4.
PL 194 729 B1
7. Sposóbwedług zastrz.6,znamiennytym, że jako nitrylstosujes ięewentualniepodstawiony slifstycany nitryl s 1 Ss 10 stsmsch węgls.
8. Sposóbwedług zastrz.6,znnmiiennntym, że j aSonitrylstosujesięewentualniepodstawiony aromatyczny nitryl s 4 Ss 10 stsmsch węgls w aOłsSain oinrścinni aromatycznych.
9. Spodóbwedługzaktrz.8, znnmlienaatym, że stodujesięaromatyycay nitryl\ΛwyrakysóośrbS awiązObw s wasran sgblnym 1 albs 2, gSain OaeSy a odSutawniObw R1 i R2 sanacaa atsm wsSsra, atsm chlsrswca lab grapę C1-4-al0ilswą.
10. Spodóbwedługzaktrz.6,znnmlienaatym, żeredkojęproweSsisięw temporaturzaoso0C Ss 50°C i oray oH sS 4,5 Ss 10.
11. ;podóbwedłuazaktrz.6albb 7, albb8, albb 9, albb 1 0,znnmιienaatym, że redkojęprowet Sai tię Ostając miOrssrganiamy rsSaaja Amycolatopsis sanacasnn jaks NA40 (DSMZ 11617) lab NE31 (DSMZ 11616), bąSź Ostając ich fanOcjsnalnin rbwnswaend sSmiany i matanty.
PL98338249A 1997-07-22 1998-07-22 Nowe mikroorganizmy rodzaju Actinomadura i Amycolatopsis oraz gatunku Rhodococcus, nowy enzym o aktywności hydratazy nitrylowej oraz sposób wytwarzania amidów PL194729B1 (pl)

Applications Claiming Priority (4)

Application Number Priority Date Filing Date Title
CH177697 1997-07-22
CH262997 1997-11-17
CH81598 1998-04-06
PCT/EP1998/004587 WO1999005306A1 (de) 1997-07-22 1998-07-22 Verfahren zur herstellung von amiden

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL338249A1 PL338249A1 (en) 2000-10-09
PL194729B1 true PL194729B1 (pl) 2007-06-29

Family

ID=27172439

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL98338249A PL194729B1 (pl) 1997-07-22 1998-07-22 Nowe mikroorganizmy rodzaju Actinomadura i Amycolatopsis oraz gatunku Rhodococcus, nowy enzym o aktywności hydratazy nitrylowej oraz sposób wytwarzania amidów

Country Status (23)

Country Link
US (6) US6444451B1 (pl)
EP (1) EP1002122B1 (pl)
JP (1) JP4302876B2 (pl)
KR (1) KR100517776B1 (pl)
CN (2) CN1108372C (pl)
AT (1) ATE234932T1 (pl)
AU (1) AU8978398A (pl)
CA (1) CA2294621C (pl)
CZ (1) CZ299166B6 (pl)
DE (1) DE59807569D1 (pl)
DK (1) DK1002122T3 (pl)
EA (2) EA006444B1 (pl)
ES (1) ES2190098T3 (pl)
HU (1) HU226274B1 (pl)
IL (1) IL133754A0 (pl)
MX (1) MX215285B (pl)
NO (1) NO319663B1 (pl)
PL (1) PL194729B1 (pl)
PT (1) PT1002122E (pl)
SK (1) SK283395B6 (pl)
TR (1) TR200000150T2 (pl)
UA (1) UA83654C2 (pl)
WO (1) WO1999005306A1 (pl)

Families Citing this family (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
ES2190098T3 (es) 1997-07-22 2003-07-16 Lonza Ag Procedimiento para la preparacion de amidas.
BR0109480B1 (pt) * 2000-03-21 2014-03-18 Mitsubishi Rayon Co Método de cultivo de microorganismo
AU2002228036A1 (en) * 2001-01-09 2002-07-24 Lonza Ag Microbiological method for producing amides
CN101735961B (zh) * 2008-11-21 2012-06-06 华东理工大学 一种放线菌菌株及其在制备芳香羟胺中的应用
IT1400395B1 (it) 2010-06-08 2013-05-31 Procos Spa Processo one-pot per la sintesi di dalfampridine.
CN115044501B (zh) * 2022-05-27 2023-08-25 湖南大学 促进植物生长的内生稀有放线菌及其用途

Family Cites Families (21)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPS5937951B2 (ja) 1981-11-18 1984-09-12 秀明 山田 アミドの生物学的製造法
US4629700A (en) 1983-11-30 1986-12-16 Standard Oil Company (Indiana) Selective conversion of cyano compounds to amides and carboxylic acids
US5179014A (en) * 1985-01-08 1993-01-12 Nitto Chemical Industry Co., Ltd. Process for the preparation of amides using microorganisms
JPS61162193A (ja) * 1985-01-08 1986-07-22 Nitto Chem Ind Co Ltd 微生物によるアミド類の製造法
JPH0797482B2 (ja) * 1985-03-29 1995-10-18 株式会社東芝 カラ−受像管
US5200331A (en) * 1985-06-04 1993-04-06 Asahi Kasei Kogyo Kabushiki Kaisha Method of producing an amide utilizing a microorganism
JPS62259586A (ja) 1986-05-02 1987-11-11 Nitto Chem Ind Co Ltd ニトリル水和活性の保持方法
JPS62257386A (ja) 1986-05-02 1987-11-09 Nitto Chem Ind Co Ltd ニトリル水和活性の保持方法
US5206158A (en) * 1986-07-02 1993-04-27 Gist-Brocades N.V. Process for the preparation of difluorobenzamide
US4800162A (en) 1987-04-01 1989-01-24 Sepracor, Inc. Method for resolution of steroisomers in multiphase and extractive membrane reactors
MX169933B (es) * 1987-09-18 1993-08-02 Hideaki Yamada Procedimiento para la produccion biologica de amidas
US5283193A (en) 1988-06-27 1994-02-01 Asahi Kasei Kogyo K.K. Process for producing optically active α-substituted organic acid and microorganism and enzyme used therefor
CZ280901B6 (cs) 1988-10-06 1996-05-15 Hideaki Yamada Způsob kultivace bakterií
US5648256A (en) * 1990-02-28 1997-07-15 Nitto Chemical Industry Co., Ltd. Gene encoding a polypeptide having nitrile hydratase activity, a transformant containing the gene and a process for the production of amides using the transformant
US5618710A (en) 1990-08-03 1997-04-08 Vertex Pharmaceuticals, Inc. Crosslinked enzyme crystals
US5593871A (en) * 1990-09-20 1997-01-14 E. I. Du Pont De Nemours And Company Process for the preparation of enantiometric 2-alkanoic acid amides from nitriles
JPH05284982A (ja) * 1992-04-08 1993-11-02 Japan Energy Corp 微生物によるラセミ化2−アミノニトリルの製造法
AU3692593A (en) 1992-04-28 1993-11-04 Mitsubishi Kasei Corporation Novel protein having nitrile hydratase activity and the gene encoding the same, and a method for producing amides from nitriles via a transformant containing the gene
RU2053300C1 (ru) * 1993-12-17 1996-01-27 Государственный научно-исследовательский институт генетики и селекции промышленных микроорганизмов Штамм бактерий rhodococcus rhodochrous - продуцент нитрилгидратазы
EP0773297B2 (en) 1995-11-10 2008-04-23 Mitsubishi Rayon Co., Ltd. Process for producing alpha-hydroxy acid or alpha-hydroxyamide by microorganism
ES2190098T3 (es) * 1997-07-22 2003-07-16 Lonza Ag Procedimiento para la preparacion de amidas.

Also Published As

Publication number Publication date
HU226274B1 (en) 2008-07-28
US7105322B2 (en) 2006-09-12
EA009075B1 (ru) 2007-10-26
IL133754A0 (en) 2001-04-30
TR200000150T2 (tr) 2000-07-21
JP2001511355A (ja) 2001-08-14
NO996401D0 (no) 1999-12-22
US20030148478A1 (en) 2003-08-07
HUP0003069A3 (en) 2003-07-28
US7595178B2 (en) 2009-09-29
DK1002122T3 (da) 2003-07-14
WO1999005306A1 (de) 1999-02-04
PT1002122E (pt) 2003-07-31
CZ299166B6 (cs) 2008-05-07
US7556956B2 (en) 2009-07-07
CN1108372C (zh) 2003-05-14
CA2294621C (en) 2007-05-08
JP4302876B2 (ja) 2009-07-29
ES2190098T3 (es) 2003-07-16
US20080057550A1 (en) 2008-03-06
NO996401L (no) 2000-03-17
UA83654C2 (ru) 2008-08-11
SK192000A3 (en) 2000-09-12
US7666635B2 (en) 2010-02-23
US20070031949A1 (en) 2007-02-08
SK283395B6 (sk) 2003-07-01
HUP0003069A2 (hu) 2000-12-28
US7741097B2 (en) 2010-06-22
AU8978398A (en) 1999-02-16
US20080050789A1 (en) 2008-02-28
CN1265154A (zh) 2000-08-30
EA006444B1 (ru) 2005-12-29
PL338249A1 (en) 2000-10-09
CZ2000153A3 (cs) 2000-05-17
MX215285B (en) 2003-07-16
EA200500335A1 (ru) 2005-08-25
EA200000135A1 (ru) 2000-08-28
NO319663B1 (no) 2005-09-05
EP1002122A1 (de) 2000-05-24
CN1269950C (zh) 2006-08-16
KR100517776B1 (ko) 2005-09-28
ATE234932T1 (de) 2003-04-15
EP1002122B1 (de) 2003-03-19
CN1450167A (zh) 2003-10-22
US6444451B1 (en) 2002-09-03
KR20010022073A (ko) 2001-03-15
CA2294621A1 (en) 1999-02-04
US20080050798A1 (en) 2008-02-28
DE59807569D1 (de) 2003-04-24

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US5334519A (en) Process for biological production of amides with R. rhodochrous J-1
US5089411A (en) Method of culturing a strain of rhodococcus rhodochrous having nitrile hydratase activity
US5827699A (en) Strain of Rhodococcus rhodochrous as a producer of nitrile hydratase
US7556956B2 (en) Enzymes for the preparation of amides
US7838271B2 (en) Microbiological method for producing amides
MXPA00000440A (es) Procedimiento para la preparacion de amidas