PL188591B1 - Sposób ciągły przetwarzania odpadów lakierów proszkowych - Google Patents

Abstract

1 . Sposób ciagly przetwarzania odpadów lakierów proszkowych na lakiery proszkowe do ponownego wykorzystania, przez prasowanie odpadów lakierów proszkowych bez cal- kowitego topienia, na razem spiekany produkt, znamienny tym, ze powstajace podczas produkcji lakieru proszkowego pozostalosci lakieru proszkowego w sposób ciagly roz- dziela sie, w sposób ciagly sprasowuje i sprasowany produkt miele sie ciagle, razem ze swiezym materialem mielonym tej samej partii lakieru proszkowego, bez obróbki wytla- czajacej, na lakier proszkowy. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób ciągły przetwarzania odpadów lakierów proszkowych.

Chodzi tu o ponowne wykorzystanie zmielonych odpadów lakierów proszkowych, stanowiące zasadniczo produkty uboczne przy wytwarzaniu lakierów proszkowych, do produkcji lakierów proszkowych, bez obniżenia jakości.

Ponieważ podczas stosowania nie występują emisje rozpuszczalnika, sieciowałne lakiery proszkowe stanowią przyjazną dla środowiska alternatywę dla zawierających rozpuszczalnik systemów lakierów płynnych. Z tego powodu w ostatnich latach wykorzystanie lakierów proszkowych znacznie wzrosło.

Sieciowałne lakiery proszkowe zwykle składają się z jednego lub więcej polimerowych środków wiążących, utwardzaczy, pigmentów oraz wypełniaczy wraz z dodatkami.

Sposób produkcji lakieru proszkowego można podzielić na następujące etapy:

1. składniki lakieru proszkowego, jako materiały stałe, w wymaganych proporcjach są wstępnie intensywnie mieszane na sucho.

2. mieszanina jest stapiana w wytłaczarce, w najniższej możliwej temperaturze, w celu uniknięcia przedwczesnego usieciowania i intensywnie mieszana. Przy tym środek wiążący i utwardzacz są piastyfikowane i zwilżają pigmenty i wypełniacze.

3. otrzymany, ewentualnie kolorowy produkt wytłoczony, jest walcowany na cienką warstwę, chłodzony i kruszony na gruboziarnisty granulat.

4. granulat jest mielony w młynie na gotowy lakier proszkowy.

Z reguły, nieunikniona w sposobie rozdrabniania, frakcja drobna o wymiarze cząsteczek <10 pm, jest usuwana w następującym dalej procesie przesiewania. Otrzymany proszek ma typowo średnią wielkość cząstek 40 do 70 (im.

188 591

Lakiery proszkowe są generalnie produkowane sposobem wytwarzania partiami. Typowe składy i klasyczny sposób produkcji lakierów proszkowych opisane są na przykład w monografii „The Science of Powder Coatings” vol. 1 i 2 (wyd. D.A. Bate, Londyn 1990).

Celem procesu mielenia jest wyprodukowanie proszku mającego wąski rozkład wielkości cząstek i najmniejszą możliwą zawartość frakcji drobnej, ponieważ duży udział frakcji drobnej ma negatywny wpływ na przetwarzalność lakieru proszkowego w sposobie natryskiwania elektrostatycznego. Z reguły frakcja drobna z cząsteczkami o wielkości poniżej 10 pm jest dlatego oddzielana odpowiednimi sposobami, na przykład przy użyciu cyklonu. Ta frakcja drobna typowo stanowi w przybliżeniu 2 do 5% wagowych. Jeśli średnia wielkość cząstek proszku zostaje zmniejszona, co jest często preferowane z technicznego punktu widzenia, następuje wyraźny wzrost udziału frakcji drobnej o rozmiarach cząstek <10 pm, ponieważ w sposobie mielenia zawsze otrzymuje się stosunkowo szeroki rozkład wielkości cząstek.

Lakiery proszkowe mające małą średnią wielkość cząstek i wąski rozkład spektrum ziaren są pożądane na przykład do produkcji cienkich powłok lakierniczych (B.Fawer, Powder Coating, październik 1996, str. 56).

Frakcja drobna z procesu mielenia stanowi więc produkt uboczny w produkcji lakierów proszkowych i w wielu przypadkach musi być usuwana jako odpad przemysłowy.

W opisie zgłoszenia patentowego DE 4028567 Al opisano zawracanie do obiegu nadmiaru natryśniętego strumienia powstającego podczas stosowania lakierów proszkowych i jego mieszanie z materiałami wyjściowymi w nową partię lakieru proszkowego. Mieszanina ta jest następnie dalej przetwarzana przy użyciu zwykłych wytłaczarek. Składniki, zwłaszcza również nadmiar natryśniętego strumienia, są przy tym cieplnie stapiane, i poddawane działaniu podwyższonych temperatur. Sposób ten ma tę wadę, że jednorodne wymieszanie jest trudne ze względu na małe wielkości cząstek w nadmiarze natryśniętego strumienia, pojawiają się problemy przy dostarczaniu mieszanin do wytłaczarki i ewentualnie frakcje powstającego lakieru proszkowego są wielokrotnie poddawane działaniu podwyższonych temperatur.

Publikacja WO 96/15891 opisuje sposób, który pozwala uniknąć problemu dozowania i dostarczania frakcji drobnej za pomocą sprasowywania mikroproszku w prasie tabletkującej. Otrzymane tabletki są następnie mieszane z pozostałymi materiałami wyjściowymi w nową partię lakieru proszkowego i wprowadzane do wytłaczarki. Stwierdzono, że jedynym istotnym warunkiem dla prasowania jest ten, że pierwotne cząsteczki muszą być „zasadniczo wciąż dostrzegalne” w tabletkach.

Zgłoszenie europejskie EP 0 683 199 A2 opisuje sposób recyrkulacji frakcji drobnych w mieszaninie wyjściowej podczas produkcji lakieru proszkowego przed etapem wytłaczania, za pomocą cieplnego spiekania proszku, przez to, że frakcje drobne są rozprowadzane na powierzchni, tam zbrylane, po czym mogą być one dodane w odpowiedniej ilości do mieszaniny wyjściowej jako większe cząstki.

Wspólną cechą wszystkich tych procesów jest to, że recyrkulacja frakcji drobnej lub resztek proszku następuje w pierwszym etapie produkcji lakieru proszkowego. Materiał musi przejść jeszcze raz przez cały sposób produkcji lakieru proszkowego. Zasadniczą wadą tego podejścia jest to, że materiał jest ponownie topiony w wytłaczarce i obciążony cieplnie. Ponieważ przy lakierach proszkowych w wielu przypadkach chodzi o układy sieciujące cieplnie, powtórne wytłaczanie prowadzi do obniżenia jakości lakieru proszkowego, szczególnie jeśli zastosowano duzy udział frakcji drobnej.

Według opisu patentowego DE-C 19703376 zastrzeżony został sposób ponownego użycia drobno zmielonych resztek lakieru proszkowego, w którym resztki lakieru proszkowego są aglomerowane i zawracane do procesu produkcji lakieru proszkowego. Można ewentualnie pominąć etap wytłaczania i może nastąpić bezpośrednie mielenie na zdatne do ponownego użycia lakiery proszkowe.

W sposobie przerobu partiami opisanym w opisie patentowym DE-C 19703376 mogą wystąpić znane problemy logistyczne związane z koniecznymi warunkami przechowywania i transportu. Aglomerat lakieru proszkowego, na przykład wytworzony z resztek nadmiaru natryśnietego strumienia, jest z reguły dostarczany do dyspozycji wytwórcy lakieru proszkowego przez jego użytkownika w celu ponownego wykorzystania.

188 591

Zadaniem wynalazku jest zatem opracowanie uproszczonego sposobu przerobu zmielonych odpadów lakieru proszkowego, który umożliwia ich reutylizację i pozwala unikać wymienionych problemów logistycznych. Sposób powinien prowadzić do powstania jednorodnego lakieru proszkowego o niezmniejszonej jakości.

Sposób ciągły przetwarzania odpadów lakierów proszkowych na lakiery proszkowe do ponownego wykorzystania, przez prasowanie odpadów lakierów proszkowych bez całkowitego topienia, na razem spiekany produkt, odznacza się według wynalazku tym, że powstające podczas produkcji lakieru proszkowego, pozostałości lakieru proszkowego w sposób ciągły rozdziela się, w sposób ciągły sprasowuje i sprasowany produkt miele się ciągle, razem ze świeżym materiałem mielonym tej samej partii lakieru proszkowego, bez obróbki wytłaczającej, na lakier proszkowy.

Korzystnie miele się do uzyskania rozkładu wielkości cząstek, w którym co najmniej 50 procentów objętościowych cząstek lakieru proszkowego ma wielkość cząstek 20 pm do 45 |im z zawartością cząstek o wielkości mniejszej niż 10 pm wynoszącą < 15%.

Korzystnie stosuje się takie odpady lakieru proszkowego, które powstają w produkcji lakierów proszkowych jako zbyt drobno ziarniste.

Korzystnie sprasowywanie wykonuje się za pomocą pras dwuwalcowych lub pierścieniowo-walcowych, przy czym prasy walcowe mogą mieć powierzchnie strukturowane.

Korzystnie stosuje się urządzenia prasujące z naciskiem właściwym wynoszącym pomiędzy 4 kN/cm i 100 kN/cm.

Korzystnie stosuje się prasy dwuwalcowe lub pierścieniowo-walcowe o nacisku wynoszącym od 5 kN/cm do 50 kN/cm.

Korzystnie sprasowuje się odpady lakieru proszkowego mające średnią średnicę < 10 (im.

Zgodnie z sposobem według wynalazku, odpady lakieru proszkowego, w szczególności frakcja drobna powstająca w sposobie mielenia, jest w sposób ciągły oddzielana, na przykład przy użyciu cyklonu lub filtra, bezpośrednio prasowana, a sprasowany produkt jest ponownie wprowadzany do młyna, korzystnie wraz z oryginalnym gruboziarnistym granulatem z tej samej partii.

Zaletą tego sposobu postępowania jest to, że frakcja drobna jest bezpośrednio ponownie włączana do tej samej partii. W wyniku tego, nie ma problemów z odchyleniami koloru i uniknięto znanych problemów logistycznych nieciągłego sposobu działania.

Ciągły sposób pracy umożliwia ponadto utrzymanie odpadów lakieru proszkowego w układzie zamkniętym. Szczególnie w trakcie stosowania frakcji drobnej jest to korzystne ze względu na higienę pracy i zapewnienie jakości. Udało się uniknąć także opisanych w opisie patentowym DE-C 19703376 problemów z przenoszeniem frakcji drobnej, na przykład w układzie rurociągów

Sposób według wynalazku jest więc szczególnie korzystny do produkcji ciągłej lakierów proszkowych mających małą średnią wielkość cząstek i wąski ich rozkład, ponieważ przy tym powstają duże ilości frakcji drobnej, które mogą być bezpośrednio ponownie wykorzystane.

Na przykład, możliwe jest wytworzenie proszku mającego średnią wielkość cząstek (d50) 30 urn, który po operacji przesiewania ma zawartość frakcji drobnej <10 pm mniejszą niż 15%, zwłaszcza mniejszą niż 10*% bez znaczących ilości (< 2%) wytwarzanego mikroproszku.

Bez zastosowania sposobu według wynalazku dla osiągnięcia takiego rozkładu wielkości cząstek, niezbędne jest oddzielenie w przybliżeniu 12%o mikroproszku < 10 pm i usunięcie go lub kosztowne ponowne wprowadzenie do wytłaczarki przy produkcji nowej partii tego samego produktu. Tak więc prasowanie w sposób ciągły frakcji drobnej pozwala na poważne oszczędności surowców, ponieważ w tym przykładzie, dla danej ilości lakieru proszkowego, należy wyprodukować przez wytłaczanie w przybliżeniu 10% mniej materiału mielonego. Jest także możliwe wyprodukowanie proszków mających średnią wielkość cząsteczki < 30 pm, na przykład 20 do 25 (im. Ilość frakcji drobnej do sprasowania wyraźnie się przy tym zwiększa, co powoduje większą przepustowość i większe zużycie energii urządzenia prasującego, ale nie ma negatywnego wpływu na jakość lakieru proszkowego.

Sposób według wynalazku może być stosowany dla dowolnych pożądanych lakierów proszkowych, na przykład dla bezbarwnego lakieru proszkowego lub barwnego lakieru prósz188 591 kowego, na przykład na bazie żywic epoksydowych, poliestrowych, poliuretanowych lub akrylowych.

Warunki prasowania mogą być dobrane w zależności od typu zastosowanego lakieru proszkowego. Jeśli sprasowanie jest słabe, jak to jest na przykład zamierzone w sposobie produkcji tabletek analogicznie do WO 96/15891, sprasowany materiał rozpada się w młynie z powrotem w wyjściowy mikroproszek. Jeśli materiał jest sprasowany zbyt mocno, dochodzi do podgrzania w wyniku ciepła tarcia, które prowadzi do daleko idącego topienia się proszku. Stopiony proszek przywiera mocno do urządzenia prasującego i może być ponownie usunięty tylko znacznym wysiłkiem. Poza tym, obciążenie cieplne jest bardzo duże, tak, ze może się pogorszyć jakość otrzymywanych lakierów proszkowych. W sposobie według wynalazku, prasowanie powinno przebiegać tak, aby spiekanie frakcji drobnej następowało bez całkowitego stopienia ziaren proszku, a spieczone części były przy mieleniu kruszone na nowe ziarniste struktury.

Optymalne warunki prasowania zależą zarówno od zastosowanego lakieru proszkowego jak i od urządzenia prasującego. Podczas prasowania na powierzchni pras walcowych powstaje podwyższona temperatura, co prowadzi do spiekania lub zbrylania ziaren proszku. W przypadku lakierów proszkowych, sieciujących w niskiej temperaturze, siła przetwarzania może być na przykład ustawiona tak, że pojedyncze ziarna proszku spiekają się dobrze ze sobą, ale nie topią. W przypadku lakierów proszkowych, sieciujących w wyższych temperaturach, może być nastawiona większa siła a co za tym idzie i wyższa temperatura. Ewentualnie można przewidzieć urządzenia prasujące z zewnętrznym ogrzewaniem lub chłodzeniem, na przykład walce mogą być chłodzone wodą.

Wszystkie znane urządzenia prasujące nadają się w zasadzie do zastosowania w sposobie według wynalazku, zwłaszcza prasy tłokowe, wytłaczarki tłokowe, a szczególnie prasy dwuwalcowe lub pierścieniowo-walcowe. Przy tym, nacisk na prasach walcowych jest określony z jednej strony przez szczelinę, prędkość obrotową i ilość dostarczonego materiału. Parametry mogą być z łatwością dopasowane do siebie. Nacisk jest podany jako nacisk właściwy w N na cm szerokości walca. Generalnie nacisk właściwy powinien być większy niż 4 kN/cm, a wartość powyżej 6 kN/cm jest szczególnie pożądana. Naciski właściwe leżą na przykład w przedziale od 10 do ponad 30 kN/cm i az do 100 kN/cm. Zbyt wysoki nacisk można rozpoznać po daleko idącym topieniu się proszku, tj. z masy ciągną się włókna i przykleja się ona do walców. Zbyt niskie naciski prowadzą do znacznie podwyższonej końcowej zawartości frakcji drobnej w procesie mielenia. Prasy dwuwalcowe okazały się szczególnie przydatne, te z zagłębieniami w kształcie tabletek nadają się mniej od pras z powierzchnią, ryflowaną.

Jeśli przy sprasowywaniu otrzyma się produkt, który ze względu na swoje rozmiary nie nadaje się do procesu mielenia, można ten produkt pokruszyć, na przykład z utworzeniem wiórków lub granulatu. Kruszenie można przeprowadzić za pomocą zwykłych stosowanych do produkcji lakierów proszkowych urządzeń, na przykład tak zwanych łamaczy palcowych.

Sprasowany produkt jest w sposób ciągły razem ze świeżym materiałem mielonym zawracany do urządzeń rozdrabniających zwykłych dla lakieru proszkowego, jak na przykład młyny udarowe, lub młyny sortujące, które umożliwiają oszczędzające wytwarzanie lakieru proszkowego. Stąd powstaje dalsza zaleta sposobu według wynalazku, która polega na tym, że przeróbka następuje w ramach zwykłej produkcji lakieru proszkowego i nie wymaga w żadnym razie dodatkowych urządzeń mielących. Powstające ze sprasowanego granulatu lakiery proszkowe mają, przed procesem przesiewania, zawartość frakcji drobnej porównywalną do zwykłych lakierów proszkowych, która na przykład normalnie leży poniżej 25% frakcji drobnej, ewentualnie również mniej niż 15%.

Zgodny z wynalazkiem tryb działania stawia do dyspozycji sposób, który eliminuje wady znanego stanu techniki przy ponownym przetwarzaniu mikroproszków i innych odpadów lakieru proszkowego, zwłaszcza dodatkowe nagrzewanie lub etapy topienia. Ponadto, wyeliminowano z produkcji lakieru proszkowego przechowywanie i przenoszenie frakcji drobnych. Przypadająca zwłaszcza przy produkcji proszku w procesie mielenia, frakcja drobna, może, zgodnie ze sposobem według wynalazku być włączona, przez sprasowywanie i mielenie, do jakościowo wysokowartościowego proszku, bez wymagania etapu wytłaczania. Zarówno

188 591 spektrum ziaren otrzymanego proszku jak również jakość wytworzonych z proszku powłok nie odróżniają się od zwykłych lakierów proszkowych.

Jest nawet możliwe wytworzenie lakierów proszkowych z węższym spektrum ziaren i mniejszej, średniej wielkości cząstek, bez konieczności usuwania dużych ilości jako produktu ubocznego lub ich ponownego wytłaczania z wysokim nakładem.

Przedmiot wynalazku jest bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym przedstawia przykładowy sposób według wynalazku w oparciu o schemat blokowy. Pochodzący z procesu wytwarzania proszku granulat lakieru proszkowego wchodzi z zasobnika 1 do młyna 2 i tam jest mielony na gotowy lakier proszkowy. Następnie lakier proszkowy jest doprowadzany do cyklonu w celu oddzielenia niepożądanych wielkości ziarna, na przykład frakcji drobnej. Gotowy lakier proszkowy jest pakowany na stanowisku 4, podczas gdy frakcja drobna jest przepuszczona poprzez dalszy cyklon lub poprzez filtr 5 z oddzieleniem strumienia powietrza odlotowego, do urządzenia prasującego 6. Po procesie prasowania, materiał sprasowany jest kruszony na gruboziarnisty materiał mielony na stanowisku 7 i następuje zawracanie tego materiału mielonego na przykład poprzez przenośnik pneumatyczny 8 do zasobnika 1, gdzie jest mieszany z granulatem lakieru proszkowego i ponownie mielony na lakier proszkowy.

Następujące przykłady objaśniają wynalazek. Nacisk walców jest podany jako nacisk właściwy na cm szerokości walca (kN/cm).

Przykład 1 kg frakcji drobnej < 10 (im (średnia wielkość ziarna w przybliżeniu 4 um) z mielenia zwykłego, cieplnie sieciowalnego białego lakieru proszkowego na bazie hybrydy epoksydowo-poliestrowej (49% poliester, 21% epoksyd, 29% dwutlenek tytanu i 1% dodatki) jest sprasowywane z naciskiem 8 kN/cm przy użyciu dwuwalcowego urządzenia prasującego firmy Bepex, z walcem mającym strukturo waiąpowierzchnię o przepustowości w przybliżeniu 25 kg/h.

Otrzymane w ten sposób sprasowane jednorodne pasmo, które jest mechanicznie stabilne, zostało rozdrobnione w kruszarce na wiórki o przybliżonej średnicy 2 cm. Wiórki te mielone są w młynie (model ACM 2, producent Hosokava) w warunkach typowych dla lakierów proszkowych. Otrzymano proszek mający średnią wielkość cząstek 45 pm frakcję drobną < 10 pm wynoszącą < 15%.

Proszek został natryśnięty elektrostatycznie przy użyciu pistoletu koronowego na blachę aluminiową i wypalony przez 20 minut w temperaturze przy 180°C. Otrzymano powłokę bez defektów o własnościach nie różniących się od powłoki otrzymanej bezpośrednio za pomocą wspomnianego powyżej niesprasowanego lakieru proszkowego.

Przykład 2 kg frakcji drobnej poniżej < 10 pm (średnia wielkość ziarna w przybliżeniu 4 pm) z mielenia zabarwionego na czarno, cieplnie sieciowalnego lakieru proszkowego na bazie epoksydu, z dwucyjanem jako czynnikiem sieciującym, jest prasowane przy użyciu dwuwalcowego urządzenia prasującego firmy Bepex z walcem mającym strukturowaną powierzchnię o przepustowości w przybliżeniu 22 kg/h i z naciskiem 14 kN/cm. Otrzymane sprasowane jednorodne pasmo, które jest mechanicznie stabilne, zostało rozdrobnione w kruszarce na wiórki o przybliżonej średnicy 2 cm. Wiórki te mielone są w młynie (model ACM 2, producent Hosokava) w warunkach typowych dla lakierów proszkowych. Otrzymano proszek mający średnią wielkość cząstek 37 pm i frakcję < 10 pm wynoszącą < 14%.

Proszek został natryśnięty elektrostatycznie przy użyciu pistoletu koronowego na blachę aluminiową i wypalony przez 20 minut w temperaturze przy 180°C. Otrzymano powłokę bez defektów, o własnościach nie różniących się od powłoki otrzymanej z proszku nieprzetworzonego.

Przykład 3 kg frakcji drobnej <10 (im (średnia wielkość ziarna w przybliżeniu 4 pm) z mielenia zwykłego, cieplnie sieciowalnego lakieru proszkowego na bazie poliestru z izocyjanuranem triglicydu (TGIC) jako czynnikiem sieciującym (55,8% poliester, 4,2% TGIC, 29% dwutlenek tytanu i 1% dodatki) jest sprasowywane przy użyciu dwuwalcowego urządzenia prasującego firmy Bepex z walcem mającym strukturowaną powierzchnię o przepustowości w przybliżeniu 20 kg/h z naciskiem 20 kN/cm. Otrzymane tak, spraso188 591 wane, jednorodne pasmo, które jest mechanicznie stabilne, zostało rozdrobnione w kruszarce na wiórki o przybliżonej średnicy 2 cm. Wiórki te mielone są w młynie (model ACM 2, producent Hosokava) w warunkach typowych dla lakierów proszkowych. Otrzymano proszek mający średnią wielkość cząstek 27 jg i frakcję < 10 pg wynoszącą < 25%.

Proszek został natryśnięty elektrostatycznie przy użyciu pistoletu koronowego na blachę aluminiową i wypalony przez 20 minut w temperaturze przy 180°C. Otrzymano powłokę bez defektów o własnościach nie różniących się od powłoki otrzymanej z nie sprasowanego lakieru proszkowego.

Przykład 4 kg frakcji drobnej < 10 pg (średnia wielkość ziarna w przybliżeniu 4 pm) z mielenia zabarwionego na szaro, modyfikowanego woskiem, cieplnie sieciowalnego lakieru proszkowego na bazie epoksydu z dwucyjanem jako składnikiem utwardzającym jest sprasowywane przy użyciu dwuwalcowego urządzenia prasującego firmy Bepex z walcem mającym strakturowaną powierzchnię, o przepustowości w przybliżeniu 27 kg/h i z naciskiem 16 kN/cm. Otrzymane tak, sprasowane jednorodne pasmo, które jest mechanicznie stabilne, zostało rozdrobnione w kruszarce na wiórki o przybliżonej średnicy 2 cm. Wiórki te mielone są w młynie (model ACM 2, producent Hosokava) w warunkach typowych dla lakierów proszkowych. Otrzymano proszek mający średnią wielkość cząstek 36 firn i frakcję < 10 pm wynoszącą < 20%.

Proszek został natryśnięty elektrostatycznie przy użyciu pistoletu koronowego na blachę aluminiową i wypalony przez 20 minut w temperaturze przy 180°C. Otrzymano powłokę bez defektów o własnościach nie różniących się od powłoki otrzymanej bezpośrednio z lakieru proszkowego.

Przykład porównawczy 1 kg frakcji drobnej takiej samej jak w przykładzie 1 zostało sprasowane w walcowym urządzeniu prasującym firmy Bepex z walcami tabletkującymi w tabletki o średnicy 10 mm i grubości 3 mm, przy zastosowanej na walcach sile odpowiadającej 4 kN/cm. Dalsze mielenie tabletek w młynie (model ACM 2, producent Hosokawa) dostarcza proszku o średniej wielkości cząstek < 10 pm. Proszek ten zachowuje się jak zastosowany materiał drobno zmielony i nie może być przetwarzany w zwykłych urządzeniach do przetwarzania lakierów proszkowych.

Przykład 5 kg frakcji drobnej z przykładu 3 jest sprasowywane w dwuwalcowym urządzeniu prasującym firmy Alexanderwerk (model WP 50n 75) z naciskiem 9 kN/cm szerokości walca i przepustowości w przybliżeniu 80 kg/h, na mechanicznie stabilne, jednorodne pasmo, które jest mechanicznie rozdrabniane na grube ziarna, a następnie mielone w młynie (model ACM 2, producent Hosokawa) w warunkach typowych dla lakierów proszkowych. Otrzymano proszek mający średnią wielkość cząstek 35 pm i frakcję < 10 pm wynoszącą 19%.

Przykład 6 kg frakcji drobnej z przykładu 3 jest sprasowywane w dwuwalcowym urządzeniu prasującym firmy Alexanderwerk (model WP 50N 75) z naciskiem 12 kN/cm szerokości walca i przepustowości w przybliżeniu 50 kg/h, na mechanicznie stabilne, jednorodne pasmo, które jest mechanicznie gruboziamiście rozdrabniane, a następnie mielone w młynie (model ACM 2, producent Hosokawa) w warunkach typowych dla lakierów proszkowych. Otrzymano proszek mający średnią wielkość cząstek 32 pm frakcję < 10 pm wynoszącą 15%.

Przykład porównawczy 2 kg frakcji drobnej z przykładu 3 jest sprasowywane w dwuwalcowym urządzeniu prasującym firmy Alexanderwerk (model WP 50N 75) z naciskiem 4 kN/cm szerokości walca i przepustowości w przybllżeniu 100 kg/h, na mechanicznie stabilne, jednorodne pasmo, które jest mechanicznie gruboziamiście rozdrabniane, a następnie mielone w młynie (model ACM 2, producent Hosokawa) w warunkach typowych dla lakierów proszkowych. Otrzymano proszek, którego ponad 40% składa się z cząstek <10 pm, i który nie nadaje się do zastosowania jako lakier proszkowy.

188 591

Przykład 7

W instalacji według fig. 1, 581 kg świeżego materiału mielonego zabarwionego na biało lakieru proszkowego, na bazie epoksyd/poliester w proporcji 50:50 jest mielone w młynie sortującym firmy Hosokawa, typ ACM 20 i przepuszczone przez separator cyklonowy, aby oddzielić frakcje drobną. Frakcja drobna wchodzi do kolejnego separatora cyklonowego, a stamtąd do walcowego urządzenia prasującego Alexanderwerke WPN 50N 75. Po pokruszeniu sprasowywanego materiału za pomocą łamacza palcowego, otrzymany produkt jest zawracany do odbieralnika młyna z lakierem proszkowym z tej samej partii. Warunki pracy młyna i obu cyklonów dobrane są tak, że uzyskuje się lakier proszkowy mający średnią wielkość ziarna 28 (im i zawartość frakcji drobnej <10 (m wynoszącą< 15%.

Urządzenie prasujące pracowało z naciskiem właściwym 21,3 kN/cm. Otrzymano 555 kg proszku zgodnego ze specyfikacją (wydajność 96%).

Przykład porównawczy 3

Analogicznie do przykładu 7, ten sam materiał mielony jest mielony w identycznych warunkach, ale bez prasowania i recyrkulacji sprasowanego materiału. Przy ilości 594 kg materiału mielonego, otrzymano 520 kg proszku zgodnego ze specyfikacją (wydajność 88%).

©

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób ciągły przetwarzania odpadów lakierów proszkowych na lakiery proszkowe do ponownego wykorzystania, przez prasowanie odpadów lakierów proszkowych bez całkowitego topienia, na razem spiekany produkt, znamienny tym, że powstające podczas produkcji lakieru proszkowego pozostałości lakieru proszkowego w sposób ciągły rozdziela się, w sposób ciągły sprasowuje i sprasowany produkt miele się ciągle, razem ze świeżym materiałem mielonym tej samej partii lakieru proszkowego, bez obróbki wytłaczającej, na lakier proszkowy.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że miele się do uzyskania rozkładu wielkości cząstek, w którym co najmniej 50 procent objętościowych cząstek lakieru proszkowego ma wielkość cząstek 20 pm do 45 (im z zawartością cząstek o wielkości mniejszej niż 10 pg wynoszącą < 15%.
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze stosuje się takie odpady lakieru proszkowego, które powstają w produkcji lakierów proszkowych jako zbyt drobno ziarniste.
4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sprasowywanie wykonuje się za pomocą pras dwuwalcowych lub pierścieniowo-walcowych, przy czym prasy walcowe mogą mieć powierzchnie strukturowane.
5. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że stosuje się urządzenia prasujące z naciskiem właściwym wynoszącym pomiędzy 4 kN/cm i 100 kN/cm.
6. 6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że stosuje się prasy dwuwalcowe lub pierścieniowo-walcowe o nacisku wynoszącym od 5 kN/cm do 50 kN/cm.
7. 7. Sposób według zastrz. 1 albo 4, albo 6, znamienny tym, że sprasowuje się odpady lakieru proszkowego mające średnicę <10 pm.