PL187808B1

PL187808B1 - Sposób wytwarzania filiżanek

Info

Publication number: PL187808B1
Application number: PL33885398A
Authority: PL
Inventors: Günther Söthje
Original assignee: Sama Maschb Gmbh
Priority date: 1997-08-23
Filing date: 1998-07-01
Publication date: 2004-10-29
Also published as: CZ295193B6; EP1047533B1; PL338853A1; DE59808308D1; EP1047533A1; CZ2000621A3; WO1999010147A1; DE19743609A1

Abstract

1 S p osób w ytw arzan ia filizan ek , z za sto so w a n ie m prefabry- kow an ych k orp usów filizan ek , do których sa d od atk ow o m o co - w ane uszka sklad a sie z n astepu jacych operacji a) p olaczen ie poszczególn ych cz e sc i form y d w u czesciow ej (1, 2), która posiada niecke (4) u k sztaltow an a w ed lu g uszka (7), przy czym n ieck a (4 ) je st otw arta na k on cach , b) u m ieszc zen ie trzeciej c z e sc i form y (3 ), która kopiuje ksztalt korpusu (8) filiza n k i, na form ie d w u cz escio w ej (1, 2) z d oprow ad zeniem (5) m asy o d lew n icz ej, zak o n czo n y m na jed n ym koncu n ieck i (4), c) zam ocow anie trzech czesci formy ( 1 , 2 , 3), d) przetlaczanie m asy odlew czej do niecki (4) az do m omentu, kiedy m asa dostanie sie na koniec niecki (4) i tloczy na trzecia czesc (3), dzieki czem u powstanie uszko (7), e) p olu zow an ie trzeciej cz e sc i form y (3 ), f) zd jecie trzeciej cz e sc i form y (3 ), g) naniesien ie m asy okladzinow ej (6 ) na oba k once uszka (7), które pow stalo w n iecce (4) form y d w u cz e sc io w e j (1 , 2), h) p rzylozen ie 1 m o co w a n ie k orpusu (8 ) filizan k i do form y d w u czesciow ej (1, 2) z u szk iem (7 ), które sie w niej znajduje, zeby d oszlo do p olaczen ia uszka (7 ) z k orp u sem (8 ) filizan k i, 1 ) w p row ad zen ie p ow ietrza pod cisn ie n ie m do form y d w u - cz esc io w ej (1 , 2), zeb y d o sz lo do o d d z ielen ia sie uszka (7 ) od pow ierzch ni form y d w u cz escio w ej (1 , 2), j) p olu zow an ie form y d w u cz escio w ej (1, 2) z korpusem (8) filizanki, k) w y jecie filizanki Fig. 1A PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania filiżanek z prefabrykowanych korpusów, do których są dodatkowo mocowane uszka.

Filiżanki, dzbanki, konewki, które z reguły składają się z kilku elementów wymagają podczas produkcji bardzo pracochłonnych operacji roboczych.

Dlatego też już przed paroma laty były przeprowadzane eksperymenty z produkcją wyrobów w przybliżeniu symetrycznych, w ramach jednej operacji roboczej z zastosowaniem metody odlewania pod ciśnieniem (z wykorzystaniem formy, składającej się z trzech części). Problemy, które przy tym powstawały były spowodowane przede wszystkim nierównomiernym odłączaniem się elementu od powierzchni formy (do odlewania pod ciśnieniem). Powyższe, nierównomierne odłączanie się prowadziło do tego, ze do wyjmowania półfabrykatu z formy należało zastosować w różnych miejscach różną siłę, co bardzo często prowadziło do pęknięć. Oprócz tego nieustannie powstawały deformacje na połączeniu obu części formy, które wymagały dodatkowego wykańczania. Dlatego też z powyzszej technologii zrezygnowano.

187 808

W dużych firmach na całym świecie korpusy filiżanek i uszka są produkowane osobno na dużych liniach automatycznych, są wykańczane osobno i później (maszynowo lub ręcznie) mocowane do poszczególnych filiżanek, konewek, dzbanów itd.

Znane są urządzenia do wytwarzania korpusów filiżanek, które nadają się do plastycznego kształtowania korpusów filiżanek. Korpusy filiżanek są na wspomnianych urządzeniach kształtowane, czyszczone i przy następnej operacji technologicznej gotowe uszka są mocowane do korpusu filiżanki.

Do wykonywania tej czynności znane są cykliczne stoły okrągłe, gdzie korpusy filiżanek i uszka są wkładane oddzielnie. Następnie są one łączone maszynowo. Istnieją również specjalne stanowiska robocze, gdzie uszka zostają zamocowane, dalej zostają przetarte masą okładzinową i następnie korpus filiżanki zostaje przyciśnięty do uszka za pomocą urządzenia, które jest opuszczane z góry.

Przy pracy z pomocą wyżej opisanych metod nie można wyeliminować operacji technologicznych z wysokim udziałem pracy. Pomimo tego wynik nie jest zupełnie zadowalający szczególnie w wypadku naczyń porcelanowych wysokiej jakości. Należy dodatkowo usuwać występy lub nierówności krawędzi, deformacje w miejscu połączenia (przez co wzrastają koszty).

Dalszy sposób jest opisany wU'S-2,217, 346, NL-299 666 i US-2,007,993. Prefabrykowany korpus filiżanki, na której ma być zamocowane uszko, w wypadku zastosowania tego sposobu zostaje położony na formę dwuczęściową z niecką, ukształtowaną zależnie od kształtu uszka w taki sposób, zeby miejsca przyszłego podłączenia uszek przylegały do otworów niecki w formie dwuczęściowej. Masa formująca zostaje (przez doprowadzenia w formie dwuczęściowej) doprowadzona do niecki aż do otworów i zostaje połączona z korpusem filiżanki.

Wspomniany sposób nie uzyskał w produkcji zbyt dużego znaczenia, ponieważ posiada zasadnicze mankamenty. W niecce musi występować względnie wysokie ciśnienie, żeby mogło dojść do idealnego połączenia ze skorupą korpusu filiżanki. Prowadzi to często do pękania, szczególnie w wypadku cienkich korpusów filiżanek. Jeśli jednak ciśnienie jest zbyt niskie wtedy nie dojdzie do kompletnego zapełnienia niecki substancją formującą. Uszko a więc i cały wyrób nie nadaje się następnie w ogóle do wykorzystania. Po drugie, prefabrykowane korpusy filiżanek nie posiadają wymaganej dokładności wymiarowej. Jest ona wymagana w tym celu, żeby można było otwory zamknąć na stałe i żeby w miejscach przyłączenia uszka do korpusu filiżanki nie powstawały deformacje.

Dlatego też zadaniem niniejszego wynalazku jest określenie prostego sposobu, przy pomocy którego będzie można tanio produkować uszka i instalować je na korpusach filiżanek.

Powyższe zadanie rozwiązuje sposób wytwarzania filiżanek z wykorzystaniem prefabrykowanych korpusów filiżanek, na których są dodatkowo instalowane uszka. Przy wspomnianym sposobie postępuje się następująco:

a) połączenie formy dwuczęściowej, która posiada nieckę ukształtowaną według uszka niecka jest na obu końcach otwarta;

b) przyłozenie trzeciej części formy do formy dwuczęściowej, przy czym wspomniana trzecia część „kopiuje” kształt zewnętrzny filiżanki i ma doprowadzenie substancji odlewczej, które jest wyprowadzone z jednej strony niecki;

c) mocowanie trzech części formy;

d) przetłaczanie masy odlewczej do niecki aż do momentu, kiedy masa dostanie się na drugi koniec niecki i będzie tłoczyła na trzecią część formy - w ten sposób powstanie uszko;

e) poluzowanie trzeciej części formy;

f) zdjęcie trzeciej części formy;

g) nałożenie masy okładzinowej na oba końce uszka, które zostało sporządzone w niecce formy dwuczęściowej;

h) przyłozenie i mocowanie korpusu filiżanki do formy dwuczęściowej z uszkiem, zeby doszło do połączenia uszka z korpusem filiżanki;

i) wprowadzenie powietrza pod ciśnieniem do formy dwuczęściowej, żeby uszko oddzieliło się od powierzchni formy dwuczęściowej;

187 808

j) poluzowanie części dwuczęściowej z korpusem filiżanki;

k) wyjęcie filiżanki.

Za pomocą powyzszego sposobu uszka nie są produkowane osobno i dalej nie są łączone z korpusem filiżanki - tak, jak to jest dzisiaj w zwyczaju - ale uszko jest instalowane na korpusie prefabrykowanym filiżanki. Dzięki temu zostają wyeliminowane urządzenia do produkcji uszek, ich wykańczania, transportu itp.

Przy wykorzystaniu tego sposobu do produkcji filiżanek można nanosić masę okładzinową podczas operacji g) również na te miejsca filiżanki, gdzie uszko ma być przyłączone.

Powyższy sposób produkcji filiżanek można ulepszyć jeszcze w dalszy, korzystny sposób: korpus filiżanki przy operacji h) zostaje przyłozony do obu końców uszka w formie dwuczęściowej w taki sposób, żeby między formą dwuczęściową i korpusem filiżanki została zachowana nieznaczna szczelina dla masy okładzinowej, która jest nanoszona na korpus filiżanki lub też na końce uszka.

Takie korzystne przystosowanie sposobu zostaje osiągnięte w taki sposób, ze korpus filiżanki po zdjęciu trzeciej części formy nie zostaje przyłożony do końców uszek, ale do określonej wysokości nad nimi. Forma trzyczęściowa jest następnie rozwiązana tak, żeby oba otwory niecki do produkcji uszka w formie dwuczęściowej tworzyły wspólnie z trzecią częścią formy wnękę do instalowania uszek. Korpus filiżanki, na który jest nakładana masa okładzinowa zostaje następnie przyłożony w tych miejscach do końców uszek w taki sposób, żeby między uszkiem i korpusem filiżanki pozostała określona szczelina; masa okładzinowa wytwarza następnie masywne połączenie uszka z korpusem filiżanki.

Takie zastosowanie wynalazku, przy którym między korpusem filiżanki i uszkiem jest nieznaczna szczelina, posiada tę zaletę, że przy wyjmowaniu gotowej filiżanki z formy dwuczęściowej nie dochodzi do spryskania korpusu filiżanki przez wodę, wytłoczoną z formy dwuczęściowej. Dzięki temu istnieje ochrona przeciw osadzaniu się cząsteczek masy odlewczej (które by mogły wraz z wodą wypłynąć z porowatej formy plastikowej) na korpusie filiżanki i w miejscu przymocowania uszka.

Przy zastosowaniu sposobu, opisanego w niniejszym wynalazku powstaje filiżanka z odlanym uszkiem. Wspomniana filiżanka różni się od do tej pory znanych filiżanek z przymocowanym, prefabrykowanym uszkiem z punktu widzenia cech podstawowych. Ponieważ uszka są odlewane nie powstają nieczyste przejścia między korpusem filiżanki i uszkiem. Uszko płynnie nawiązuje do powierzchni korpusu filiżanki. Nie powstają odsadzenia ani deformacje. Nie są więc konieczne prace dodatkowe. Uszko przylega oprócz tego do korpusu filiżanki mocniej niż to mogło być udokumentowane w przypadku dotychczas znanych wyrobów tego rodzaju.

Proponowany sposób zapewnia w znacznej mierze oszczędność urządzeń do produkcji uszek, dziobków i tym podobnych, dla filiżanek i konewek - prowadzi więc do poważnego wzrostu wydajności. W tym sposobie jest wszystko jedno, czy dochodzi do odlewania uszek na korpusy filiżanek lub dzbanków czy też dziobków na korpusy dzbanków.

Przy wykorzystaniu tego sposobu do produkcji filiżanek dochodzi szczególnie do zaoszczędzenia udziału pracowników fizycznych, potrzebnych w obecnym okresie do czyszczenia, mocowania uszek i dziobków, do napraw itd. Zostaje osiągnięta wyższa jakość niż ta, którą można uzyskać za pomocą wszystkich znanych do tej pory metod technologicznych. Produkty mają o wiele wyższą jakość z punktu widzenia granicy wytrzymałości dodatkowo przymocowanych elementów oraz z punktu widzenia ich wyglądu. Filiżanki, które zostały wyprodukowane według sposobu zgodnego z niniejszym wynalazkiem nie posiadają żadnych śladów po produkcji w miejscach przejścia między korpusem filiżanki i uszkiem.

Wynalazek opisany został w dalszym tekście przy pomocy przykładów wykonania oraz z odwołaniem się do załączonych rysunków. Te same numery oznaczają na poszczególnych rysunkach te same elementy.

Wspomniane rysunki zawierają:

fig. 1A - trzyczęściową formę do kształtowania uszek i ich mocowania do filiżanki; fig. IB do 1E - sposób kształtowania i instalowania uszek na filiżance za pomocą formy trzyczęściowej;

187 808 fig. 2A - korpus filiżanki z masą okładzinową;

fig. 2B - korpus filiżanki, który jest przyłozony do uszka w formie z zachowaniem nieznacznej szczeliny;

fig. 3A do 3B - przekroje formy trzyczęściowej z wnękami do zainstalowania uszek; fig. 3C - część formy z fig. 3 A z uszkiem, które powstało w jej środku.

Na fig. 1A jest pokazana forma trzyczęściowa z częściami 1, 2, 3. Części 1 i 2 tworzą nieckę 4 dla uszka a w części 3 jest umieszczony dopływ masy odlewczej 5.

Na fig. IB do 1E są pokazane poszczególne operacje sposobu przy wykorzystaniu formy trzyczęściowej z fig. 1A. Na fig. IB jest pokazana forma trzyczęściowa 1, 2 i 3 w stanie umocowanym w taki sposób, żeby była widzialna niecka 4 dla uszka 7 i doprowadzenie masy odlewczej 5, zakończone przy niecce 4 dla uszka.

Po umocowaniu i połączeniu formy trzyczęściowej przy operacjach a) do c) podczas operacji d) przez doprowadzenie masy odlewczej 5 jest wtłaczana do części formy 1, 2 masa odlewcza dla uszka 7 aż do momentu, kiedy niecka 4 nie jest zapełniona kompletnie. Przy operacji e) dojdzie do poluzowania trzeciej części formy i jej zdjęcia z formy dwuczęściowej 1, 2. Na końce uszka 7 powstałego w niecce 4 zostaje przy operacji g) (patrz fig. ID) naniesiona masa okładzinowa. Następnie przy operacji h) korpus 8 filiżanki zostaje przyłożony do obu części 1 i 2 zamiast trzeciej części formy tak, jak to jest pokazane na fig. 1E. Przy tej operacji korpus 8 filiżanki łączy się pod ciśnieniem z uszkiem 7, które nadal znajduje się w formie 1, 2. Następnie przy operacji i) uszko 7 zostaje oddzielone za pomocą powietrza sprężonego, doprowadzanego do części formy 1 i 2 od powierzchni formy dwuczęściowej, forma 1, 2 zostaje przy operacji j) poluzowana i przy operacji k) z formy dwuczęściowej można wyjąć gotową filiżankę. Żadne dalsze wykańczanie już nie jest konieczne.

Na fig. 2A i 2B jest pokazane w jaki sposób jest nanoszona masa okładzinowa według operacji g) na miejsca korpusu 8 filiżanki, która ma być połączona z uszkiem 7. Figura 2B pokazuje dalej korpus 8 filiżanki, umocowany w formie dwuczęściowej 1, 2 zgodnie z operacją h) tego sposobu.

Figury 3A do 3B zawierają przekroje formy trzyczęściowej z ukształtowanymi wnękami 9 do wzmocnienia 10 uszka a fig. 3C pokazuje formę dwuczęściową 1, 2 z uszkiem 7, które w niej powstało. Są tutaj pokazane wzmocnienia 10 uszek tak, jak powstaną w ukształtowanych wnękach 9, znajdujących się w trzeciej części formy.

Jeśli wnęki 9, które są tworzone przez trzy części, posiadają specjalny kształt wtedy można oprócz tego sporządzić wzmocnienie 10 uszka, które tworzy uzupełniający element dekoracyjny filiżanki. Sposób sporządzenia wzmocnienia 10 uszek eliminuje konieczność przeprowadzania na filiżankach prac wykończeniowych, które zwykle występują.

Wytwarzanie wzmocnień 10 uszek nie jest uwarunkowane naniesieniem masy okładzinowej na korpus 8 filiżanki. Masę można tak samo nanieść również na końce uszka 7 lub do ukształtowanych wnęk 9.

Niniejszy sposób zapewnia dalsze skrócenie okresu obróbki przy produkcji filiżanek, ponieważ nie jest konieczne mocowanie korpusu 8 filiżanki. Oprócz tego chronimy się przed tym, żeby miejsce połączenia korpusu 8 filiżanki z uszkiem 7 dostało się do kontaktu z wodą, wytłaczaną przy luzowaniu formy dwuczęściowej 1, 2. Miejsce podłączenia pozostaje więc czyste, tj. na korpusie 8 filiżanki i na uszku 7 nie osadzą się żadne cząsteczki masy odlewczej, opisany stan pokazuje poglądowo fig. 3B.

Przy tej operacji jest również wszystko jedno, czy masa okładzinowa jest nanoszona na końce uszka 7 lub na odpowiednie miejsca korpusu 8 filiżanki, które mają być połączone z uszkiem 7.

Wynalazek został szczegółowo opisany w kilku przykładach wykonania. Jest jasne, ze technologie, które są zaproponowane w wynalazku można również wykorzystać do odlewania dziobków lub innych elementów z korpusem podstawowym. To znaczy, ze przy pomocy proponowanego sposobu z wykorzystaniem formy dwuczęściowej lub trzyczęściowej można również mocować dziobki do konewek lub uszka do dzbanków. Wyroby tego typu, gdzie można wysnuć wniosek, ze zostały sporządzone przy pomocy operacji technologicznych, opisanych w niniejszym opisie, powinny być uważane za składnik niniejszego wynalazku.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania filiżanek, z zastosowaniem prefabrykowanych korpusów filiżanek, do których są dodatkowo mocowane uszka składa się z następujących operacji:

a) połączenie poszczególnych części formy dwuczęściowej (1, 2), która posiada nieckę (4) ukształtowaną według uszka (7), przy czym niecka (4) jest otwarta na końcach,

b) umieszczenie trzeciej części formy (3), która kopiuje kształt korpusu (8) filiżanki, na formie dwuczęściowej (1, 2) z doprowadzeniem (5) masy odlewniczej, zakończonym na jednym końcu niecki (4);

c) zamocowanie trzech części formy (1, 2, 3);

d) przetłaczanie masy odlewczej do niecki (4) aż do momentu, kiedy masa dostanie się na koniec niecki (4) i tłoczy na trzecią część (3), dzięki czemu powstanie uszko (7);

e) poluzowanie trzeciej części formy (3);

f) zdjęcie trzeciej części formy (3);

g) naniesienie masy okładzinowej (6) na oba końce uszka (7), które powstało w niecce (4) formy dwuczęściowej (1, 2);

h) przyłozenie i mocowanie korpusu (8) filiżanki do formy dwuczęściowej (1, 2) z uszkiem (7), które się w niej znajduje, żeby doszło do połączenia uszka (7) z korpusem (8) filiżanki;

i) wprowadzenie powietrza pod ciśnieniem do formy dwuczęściowej (1, 2), żeby doszło do oddzielenia się uszka (7) od powierzchni formy dwuczęściowej (1, 2);

j) poluzowanie formy dwuczęściowej (1, 2) z korpusem (8) filiżanki;

k) wyjęcie filiżanki.
2. Sposób wytwarzania filiżanek według zastrz. 1, znamienny tym, że masa okładzinowa (6) jest przy operacji g) nanoszona na miejsca korpusu (8) filiżanki, które mają być połączone z uszkiem.
3. Sposób wytwarzania filiżanek według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że korpus (8) filiżanki przy operacji h) jest przykładany do obu końców uszka (7), znajdującego się w formie dwuczęściowej w taki sposób, żeby między formą dwuczęściową (1, 2) i korpusem (8) filiżanki została pozostawiona nieznaczna szczelina (11), w której znajduje się masa okładzinowa.