PL186631B1

PL186631B1 - Synergistyczna kompozycja herbicydowa oraz sposóbzwalczania niepożądanych roślin

Info

Publication number: PL186631B1
Application number: PL97328661A
Authority: PL
Inventors: Willy Rüegg
Original assignee: Syngenta Participations Ag
Priority date: 1996-03-15
Filing date: 1997-03-03
Publication date: 2004-02-27
Also published as: EA199800831A1; CN1085042C; EP0888057B1; DE69706530D1; JP2009007374A; WO1997034485A1; UA55406C2; AR009941A1; EA001470B1; JP2000506536A; DE69706530T2; CA2243696A1; ES2163736T3; EP0888057A1; BR9708069A; CN1213272A; PL328661A1; US6063732A; ZA972224B; CA2243696C

Description

Przedmiotem wynalazku jest synergistyczna kompozycja herbicydowa oraz sposób zwalczania niepożądanych roślin rosnących w areałach roślin uprawnych.

Ta nowa kompozycja herbicydowa zawiera połączone herbicydy i jest odpowiednia do selektywnego zwalczania chwastów w areałach roślin uprawnych, zwykle w uprawach zbóż, kukurydzy, ryżu, rzepaku, buraka cukrowego, trzciny cukrowej, bawełny i soi.

Sposób zwalczania niepożądanych roślin rosnących w areałach roślin uprawnych polega na traktowaniu roślin uprawnych lub ich fragmentów tą nową kompozycją herbicydową.

Związki o wzorze	ch₃
	Rix N CH₂OCH₃	(I)	[S]
	coch₂ci
w którym R1 stanowi
	/λ ^ch?.	/
1	j ca,)iub	V	grupa (A₂),
	^~CH,

posiadają czynność herbicydową, jak ujawniono (między innymi) w dokumentach US-A-5 002 606 i US-A-5 457 085.

Następujący związek o wzorze II

(II) jest również znany jako herbicyd, między innymi z BRIGHTON CROP PROTECTION CONFERENCE - Weeds - 1995, tom 1 obrad, strony 35-42. Mieszaniny synergistyczne związków o wzorze II z racematami związków o wzorze I zostały ujawnione w dokumencie WO 96/03877.

Stwierdzono nieoczekiwanie, że mieszanina dwóch składników aktywnych, tj. składnika aktywnego o wzorze I ze składnikiem aktywnym o wzorze II, w zmiennych proporcjach, wy4

186 631 kazuje efekt synergistyczny. Mieszanina ta umożliwia zwalczanie (zarówno przedwschodowe, jak powschodowe) większości chwastów, które pojawiają się zwłaszcza w areałach roślin uprawnych, nie czyniąc jakiegokolwiek znaczącego uszczerbku roślinom uprawnym.

Synergistyczna kompozycja herbicydowa, zawierająca rozpuszczalniki lub nośniki, lub środki powierzchniowo czynne jako środki pomocnicze oraz herbicyd acetanilidowy wybrany z grupy obejmującej metolachlor i dimetenamid i zawierająca synergistycznie efektywną ilość składnika aktywnego o wzorze II

zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że zawiera metolachlor i dimetenamid w postaci S-izomeru, przy czym składniki aktywne występują w kompozycji w nadmiarze jednego składnika względem drugiego.

Korzystnie, kompozycja jako herbicyd acetanilidowy zawiera S-metolachlor.

Korzystnie, w kompozycji proporcja wagowa herbicydu acetanilidowego do składnika o wzorze II wynosi od 1:100 do 100:1.

Korzystnie, kompozycja zawiera, oprócz herbicydu acetanilidowego i związku o wzorze II, środek zabezpieczający stanowiący benoxakor.

Sposób zwalczania niepożądanych roślin rosnących w areałach roślin uprawnych, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że traktuje się rośliny uprawne lub ich fragmenty herbicydowe efektywną ilością synergistycznej kompozycji herbicydowej, zawierającej rozpuszczalniki lub nośniki, lub środki powierzchniowo czynne jako środki pomocnicze oraz herbicyd acetanilidowy wybrany z grupy obejmującej metolachlor i dimetenamid i zawierającej synergistycznie efektywną ilość składnika aktywnego o wzorze II

przy czym w kompozycji tej metolachlor i dimetenamid występują w postaci S-izomeru, a składniki aktywne występują w nadmiarze jednego składnika względem drugiego.

Korzystnie, kompozycją traktuje się rośliny uprawne stanowiące zboża, rzepak, burak cukrowy, kukurydzę lub soję.

Korzystnie, areały roślin uprawnych traktuje się kompozycją w ilościach aplikowania odpowiadających 0,05 do 4 kg całkowitej ilości składnika aktywnego na hektar.

Korzystnie, roślinę uprawną lub jej fragment traktuje się herbicydem acetanilidowym w innym momencie niż związkiem o wzorze II.

Korzystnie, roślinę uprawną lub jej fragment traktuje się herbicydem acetanilidowym łącznie ze środkiem zabezpieczającym stanowiącym benoxakor w innym momencie niż związkiem o wzorze II.

186 631

Związki o wzorze I są izomerami optycznymi aRS, 1'S(-)-N-(T-metylo-2'-metoksyetylo)-N-chloroacetylo-2-etylo-6-metyloaniliny i (1S, aRS)-2-chloro-N-(2,4-dimetylo-3-tienylo)-N-(2-metoksy-1 -metyloetylo)acetamidu.

Stwierdzono nieoczekiwanie, że mieszanina składnika aktywnego o wzorze I ze składnikiem aktywnym o wzorze II wykazuje (względem chwastów, które mają być zwalczane) aktywność wyższą niż aktywność wynikająca z addylywności, tzn. wyższą niż aktywność, której w zasadzie należałoby oczekiwać. Rozszerzony został zatem zakres aktywności obydwóch składników czynnych, w szczególności w dwóch następujących względach.

Z jednej strony, aplikowane ilości pojedynczych związków I i II są zmniejszone, a zarazem ich skuteczność zostaje zachowana. Z drugiej strony, kompozycja według wynalazku pozwala na osiągnięcie wysokiego stopnia skuteczności zwalczania chwastów nawet wówczas, gdy pojedyncze związki stały się już rolniczo nieefektywne, przy niskich poziomach aplikowania. W konsekwencji następuje znaczące rozszerzenie pasma aktywności wobec chwastów i dodatkowy wzrost selektywności względem roślin uprawnych, co jest konieczne i pożądane w przypadku niezamierzonego przedawkowania herbicydu. Ponadto, nowa kompozycja pozwala na większą elastyczność w kolejnych uprawach, zachowując doskonałą skuteczność zwalczania chwastów w roślinach uprawnych.

Nowa kompozycja herbicydowa według wynalazku może być zastosowana przeciwko znacznej liczbie znaczących rolniczo chwastów, łącznie z Stellaria, Agrostis, Digitaria, Avena, Setaria, Sinapis, Lolium, Solanum, Echinochloa, Scirpus, Monochoria, Sagittaria, Bromus, Alopecurus, Sorghum halepense, Rottboellia, Cyperus, Abutilon, Sida, Xanthium, Amaranthus, Chenopodium, Ipomoea, Chrysanthemum, Galium, Viola and Veronica.

Kompozycja według wynalazku nadaje się do aplikowania zgodnie ze wszystkimi standardowymi sposobami stosowanymi w rolnictwie takimi, jak typowa aplikacja przedwschodowa, aplikacja powschodowa i zaprawianie nasion.

Nowa mieszanina herbicydowa jest odpowiednia zwłaszcza do zwalczania chwastów w areałach roślin uprawnych, zwykle zbóż, rzepaku, buraka cukrowego, trzciny cukrowej, ryżu, kukurydzy i soi, jak również do nieselektywnego zwalczania chwastów; korzystnie jest ona stosowana w uprawach kukurydzy i soi.

Uprawy winny być rozumiane jako oznaczające te uprawy, które stały się odporne na herbicydy lub klasy herbicydów w wyniku typowej hodowli lub metod inżynierii genetycznej.

Nowa kompozycja herbicydowa według wynalazku zawiera składnik aktywny o wzorze I i składnik aktywny o wzorze II w nadmiarze jednego składnika względem drugiego. Korzystne proporcje składnika aktywnego o wzorze I i składnika o wzorze II znajdują się w zakresie 1:100 do 100:1, zwłaszcza 1:10 do 10:1.

Stwierdzono, że szczególnie skuteczna synergistyczna kompozycja herbicydowa według wynalazku stanowi mieszaninę związku o wzorze I, w którym R_t oznacza grupę A], ze związkiem o wzorze II.

Oprócz związków o wzorach I i II, nowe kompozycje według wynalazku mogą zawierać środek zabezpieczający, w szczególności benoxakor. Benoxakor jest znany, między innymi, z The Pesticide Manual, wyd. 9-t2, The British Crop Protection Council, strona 61. Benoxakor jest znany jako środek zabezpieczający rośliny uprawne przed działaniem herbicydowym związków o wzorze I, w szczególności przed związkiem o wzorze I, w którym R| stanowi grupę A1.

Jeśli nowa kompozycja zawiera środek zabezpieczający, proporcja herbicydu o wzorze I (w szczególności tego związku o wzorze I, w którym R1 stanowi grupę A1) do środka zabezpieczającego wynosi korzystnie od 5:1 do 40:1, w szczególności od 20 do 1.

Różne sposoby i techniki mogą być odpowiednie do zaaplikowania środków zabezpieczających lub kompozycji je zawierających, celem ochrony roślin uprawnych przed szkodliwymi działaniami herbicydów o wzorze 1, dogodnie następujące:

i) Zaprawianie nasion

a) Zaprawianie ziaren formulacją zwilżalnego proszku środka zabezpieczającego poprzez wytrząsanie w naczyniu do jednorodnego rozprowadzenia środka zabezpieczającego po

186 631 powierzchni nasion (zaprawianie suche), stosując zwykle 1 do 500 g składnika aktywnego o wzorze II (4 g do 2 kg zwilżalnego proszku) na 100 kg nasion.

b) Zaprawianie nasion emulgowalnym koncentratem środka zabezpieczającego według sposobu a) (zaprawianie mokre).

c) Zaprawianie poprzez zanurzanie nasion w mieszaninie zawierającej 100-1000 ppm środka zabezpieczającego na 1 do 72 godzin, pozostawienie w stanie wilgotnym i ich kolejne suszenie (moczenie nasion).

Zaprawianie nasion lub obróbka kiełkujących sadzonek są oczywiście korzystnymi sposobami aplikowania, jako że zadawanie środkiem zabezpieczającym jest w pełni skoncentrowane na właściwej roślinie. Zwykle 1 do 1000 g, korzystnie 5 do 250 g antidotum jest stosowane na 100 kg ziaren. Jednakże, zależnie od wykorzystywanego sposobu, który również dopuszcza zastosowanie innych składników aktywnych lub mikroelementów, odchylenia w górę i w dół od wskazanych ograniczających stężeń są możliwe (zaprawianie wielokrotne).

ii) Aplikowanie mieszaniny przygotowanej w zbiorniku urządzenia

Stosowana jest ciekła formulacja mieszaniny antidotum i herbicydu (proporcja wzajemna do 10:1 do 1:100) o stężeniu herbicydu od 0,05 do 4,0 kg/ha. Mieszaniny takie są aplikowane przed lub po wysiewie.

iii) Aplikowanie w bruzdę

Środek zabezpieczający formułowany jako koncentrat emulsji, zwilżalny proszek lub granulat jest aplikowany w odkrytą. bruzdę, w której wysiano nasiona. Po zakryciu bruzdy herbicyd jest aplikowany przedwschodowo tradycyjnym sposobem.

iv) Regulowane uwalnianie środka zabezpieczającego

Roztwór środka zabezpieczającego zaaplikowano na granulowany substrat mineralny lub granulat polimeru (mocznik/formaldehyd) i wysuszono. Dodatkowo można nałożyć powłokę (granulki powlekane), która umożliwia regulowane uwalnianie środka zabezpieczającego przez konkretny okres czasu.

Poziom aplikowania może zmieniać się w szerokim zakresie i będzie zależał od rodzaju gleby, typu aplikowania (przed- czy powschodowe, zaprawianie nasion, aplikowanie do wysiewanej bruzdy; zastosowanie nieuprawowe etc.), rośliny uprawnej, zwalczanych chwastów, odpowiadających dominujących warunków klimatycznych; i innych czynników uzależnionych od rodzaju aplikowania i danej uprawy. Kombinacja herbicydowa może być zazwyczaj aplikowana w stosowanej ilości 0,05 do 4 kg, korzystnie 0,5 do 4 kg/ha.

Kombinacje związku I ze związkiem o wzorze II mogą być stosowane w postaci niemodyfikowanej, tj. takiej jak uzyskana w syntezie, ale korzystnie są one przetwarzane w typowy sposób ze środkami wspomagającymi zwyczajowo stosowanymi w technologii formulacji, typowo rozpuszczalnikami, stałymi nośnikami lub środkami powierzchniowo czynnymi, np. w koncentraty emulsji, roztwory do natryskiwania lub rozcieńczania, zwilżalne proszki, rozpuszczalne proszki, pyły, granulaty lub mikrokapsułki. Do rodzaju kompozycji dobrane są sposoby aplikowania, takie jak natryskiwanie, atomizacja, rozpylanie, zwilżanie, rozpraszanie lub zalewanie, odpowiednio do zamierzonych celów i dominujących warunków.

Formulacje, tj. kompozycje zawierające związek o wzorze I i II, i fakultatywnie jeden lub więcej środek wspomagający formulacji, są otrzymywane sposobem znanym per se, zazwyczaj przez dokładne mieszanie i/lub mielenie związku aktywnego z wymienionymi środkami wspomagającymi formulacji, typowo rozpuszczalnikami i stałymi nośnikami. Ponadto mogą być zastosowane związki powierzchniowo czynne celem otrzymania formulacji.

Odpowiednimi rozpuszczalnikami zazwyczaj mogą być: węglowodory aromatyczne, korzystnie frakcje zawierające 8 do 12 atomów węgla, takie jak mieszaniny ksylenów lub podstawionych naftalenów; ftalany takie jak ftalan dibutylu lub dioktylu; węglowodory alifatyczne, takie cykloheksan lub parafiny; alkohole i glikole oraz ich etery i estry, takie jak etanol, glikol dietylenowy, 2-metoksyetanol lub 2-etoksyetanol; ketony, takie jak cykloheksanon; silnie polarne rozpuszczalniki, takie jak N-metylo-2-pirolidon, sulfotlenek dimetylowy lub dimetyloformamid; jak również oleje roślinne lub epoksydowane oleje roślinne, takie jak epoksydowany olej kokosowy lub sojowy; oraz woda.

186 631

Nośniki stałe, typowo stosowane do pyłów i dyspergowalnych proszków, są z reguły naturalnymi wypełniaczami mineralnymi, takimi jak kalcyt, talk, kaolin, montmorylonit lub atapulgit. Celem poprawienia własności fizycznych może być również dodany silnie zdyspergowany kwas krzemowy lub silnie zdyspergowane absorbenty polimerowe. Odpowiednie granulowane adsorpcyjne nośniki są porowatego typu, obejmujące pumeks, pokruszoną cegłę, sepiolit lub bentonit; i odpowiednie nośniki niesorpcyjne stanowią materiały takie jak kalcyt lub piasek. Ponadto może być wykorzystana nieokreślona liczba materiałów pregranulo-wanych, nieorganicznej i organicznej natury, w szczególności zazwyczaj dolomit lub rozdrobnione resztki roślinne.

Zależnie od rodzaju składnika aktywnego o wzorze I poddanego formulacji, odpowiednie związki powierzchniowo czynne są niejonowymi, kationowymi i/lub anionowymi surfaktantami lub mieszaninami surfaktantów, mającymi dobre własności emulgujące, dyspergujące i zwilżające.

Odpowiednie surfaktanty anionowe mogą być rozpuszczalnymi w wodzie mydłami jak również rozpuszczalnymi w wodzie syntetycznymi związkami powierzchniowo czynnymi.

Odpowiednie mydła są solami metalu alkalicznego, metalu ziemi alkalicznej solami amonowymi i podstawionymi solami amoniowymi wyższych kwasów tłuszczowych (C jo-C 22) np. sole sodowe lub potasowe kwasu olejowego lub stearynowego, lub naturalnie występujących mieszanin kwasów tłuszczowych, które mogą być otrzymane, między innymi, z oleju kokosowego lub oleju talowego. Dalszymi odpowiednimi mydłami są sole metylotaurynowe kwasów tłuszczowych.

Częściej jednakże są stosowane tak zwane syntetyczne surfaktanty, zwłaszcza sulfoniany alkoholi tłuszczowych, siarczany alkoholi tłuszczowych, sulfonowane pochodne benzimidazolu lub sulfoniany alkiloarylowe.

Sulfoniany lub siarczany alkoholi tłuszczowych mają zazwyczaj postać soli metalu alkalicznego, soli metalu ziemi alkalicznej lub soli amonowej lub podstawionych soli amoniowych i zawierają rodnik alkilowy C g-C 22, co obejmuje także fragment alkilowy rodników acylowych, jak np. sól sodowa lub wapniowa kwasu ligninosulfonowego, dodecylosiar-kowego lub mieszanina siarczanów alkoholi tłuszczowych otrzymanych z naturalnych kwasów tłuszczowych. Związki te obejmują również sole siarczanów i sulfonowanych adduktów alkohol tłuszczowy/tlenek etylenu. Sulfonowane pochodne benzimidazolu korzystnie zawierają 2 kwasowe grupy sulfonowe i jeden rodnik kwasu tłuszczowego, zawierający 8 do 22 atomów węgla. Ilustratywnymi przykładami alkiłoarylosulfonianów są sole sodowe, wapniowe lub trietanoloamoniowe kwasu dodecylobenzenosulfonowego, kwasu dibutylonaftalenosulfonowego lub kondensatu kwasu naftalenosulfonowego i formaldehydu.

Również właściwe są odpowiednie fosforany, typowo sole estru kwasu fosforowego z p-nonylofenolo-(4-14)tlenek etylenu lub fosfolipidy.

Niejonowe surfaktanty są korzystnie pochodnymi eterowymi poli-glikolu i alifatycznych lub cykloalifatycznych alkoholi, lub nasyconych lub nienasyconych kwasów tłuszczowych i alkilofenoli, przy czym wymienione pochodne zawierają 3 do 30 glikolowych grup eterowych i 8 do 20 atomów węgla w (alifatycznym) fragmencie węglowodorowym i 6 do 18 atomów węgla w fragmencie alkilowym alkilofenoli.

Dalszymi odpowiednimi surfaktantami niejonowymi są rozpuszczalne w wodzie poliaddukty tlenku polietylenu z glikolem polipropylenowym, glikolem etylenodiaminopolipropylenowym i glikolem alkilopolipropylenowym, zawierającymi 1 do 10 atomów węgla w łańcuchu alkilowym, które to poliaddukty zawierają 20 do 250 eterowych grup glikolu etylenowego i 10 do 100 eterowych grup glikolu propylenowego. Związki te zwykle zawierają 1 do 5 jednostek glikolu etylenowego na jednostkę glikolu propylenowego.

ilustratywnymi przykładami surfaktantów niejonowych są nonylofenolo-polietoksylany, polietoksylowany olej rycynowy, poliaddukty tlenku polipropylenu i tleku polietylenu, polietoksylowany tributylofenol, glikol polietylenowy i polietoksylowany oktylofenol.

Estry kwasów tłuszczowych i polioksyetylenosorbitanu są również odpowiednimi niejonowymi surfaktantami, jak trioleinian polioksyetylenosorbitanu.

186 631

Kationowymi surfaktantami są korzystnie czwartorzędowe sole amoniowe, które zawierają, jako N-podstawnik, co najmniej jeden rodnik Cs-C 22alkilowy i, jako dalsze podstawniki, niepodstawione lub halogenowane rodniki: niższy alkilowy, benzylowy lub hydroksy-niższy alkilowy. Sole korzystnie mają postać halogenków, metylosiarczanów lub etylosiarczanów, na przykład chlorek stearylotrimetyloamoniowy lub bromek benzylobis(2-chloroetylo)etyloamoniowy.

Surfaktanty zwyczajowo wykorzystywane w technologii formulacji są ujawnione, między innymi, w „McCutcheon's Detergents and Emulsifiers Annual”, MC Publishing Corp., Ridgewood New Jersey, 1981, Stache, H., „Tensid-Taschenbuch”, Carl Hanser Verlag, Munchen/Wien, 1981 i M.and J.Ash, „Encyclopedia of Surfactants”, vol. I-III, Chemical Publishing Co., New York, 1980-1981.

Formulacje herbicydowe zwykle zawierają od 0,1 do 99% wagowego, korzystnie od 0,1 do 95% wagowego mieszaniny składników aktywnych związku o wzorze I ze związkiem o wzorze II, od 1 do 99,9% wagowego stałego lub ciekłego środka wspomagającego formulacji i od 0 do 25% wagowego, korzystnie od 0,1 do 25% wagowego surfaktanta.

Podczas gdy produkty handlowe korzystnie są formułowane jako koncentraty, to finalny użytkownik zwykle stosuje rozcieńczone formulacje.

Kompozycje mogą również zawierać dalsze składniki, takie jak stabilizatory, oleje roślinne lub epoksydowane oleje roślinne (epoksydowany olej kokosowy, olej rzepakowy lub olej sojowy), środki przeciwpieniące, na przykład olej silikonowy, środki konserwujące, regulatory lepkości, środki wiążące i lepiszcza, jak również nawozy lub inne składniki aktywne.

Korzystne formulacje mają następujące składy:

(% = procent wagowy)

Koncentraty emulsji:

mieszanina związków:

surfaktant:

ciekły nośnik:

Pyły:

mieszanina związków: stały nośnik:

Koncentraty zawiesinowe:

mieszanina związków:

woda:

surfaktant:

Zwilżalne proszki: mieszanina związków: surfaktant: stały nośnik:

Granulaty:

mieszanina związków: stały nośnik:

do 00% , krrzystnie 5 do 20% do 0%^/o , 10 do 0%/o do 94% , korzystnio 70 do 8ó%

0,1 do 10%, korzystnio 0, 1 do 5% 99,9 do 90%, korzystnie 99,9 do 99% do 75%, korzystne 10 do 5%% do 24% o korzystae 88 do 30% do 0%^/o , krrzystnic 0 do KO)

0,5 do 900b, k^iry^^ystniK' 1 do 80%

0,5 do 2^^^,' korzystae 1 do 15% do 9%% , korzystnio 10 do 90%

OJ do 30% , Κ)ΐ'ζ\%ηίο 0^,1 do 15% 9^5 do 70%0 korzystnie 97 do 85%

a)	b)	c)	d)
5%	10%	25%	50%
6%	8%	6%	8%
4%	-	4%	4%
-	4%	-	2%
-	-	10%	22%
85%	78%	55%	16%

Wynalazek jest zilustrowany następującymi przykładami, nie ograniczającymi jego zakresu.

Przykłady formulacji dla mieszanin herbicydów o wzorach I i II (% = procent wagowy)

F1. Koncentraty emulsji mieszanina związków dodecylobenzenosulfonian wapniowy polietoksylowany olej rycynowy (36 mol EO) polietoksylowany oktylofenol (7-8 mol EO) cykloheksanon mieszanina węglowodorów aromatycznych C9-C12 Emulsje o jakimkolwiek żądanym stężeniu mogą być otrzymane z takich koncentratów po rozcieńczeniu wodą.

186 631

F2. Roztwory	a)	b)	c)	d)
mieszanina związków	5%	10%	50%	90%
1 -metoksy-3-(3-metoksypropoksy)-propan	-	20%	20%	-
glikol polietylenowy MG 400	220%	10%	-	-
N-metylopirolidon-2	-	-	30%	10°%
mieszanina węglowodorów aromatycznych C9-C12	70%	60%	-	-

Roztwory te są odpowiednie do stosowania w postaci mikrokropli.

F3. Zwilżalne proszki	^a)	b)	^c)	d)
mieszanina związków	5%	25%	50%	80%
ligninosulfonian sodowy	4%	-	3%	-
laurylosiarczan sodowy	2%	3%	-	4%
diizobutylonaftalenosulfonian sodowy	-)	6%	5%	6%
polietoksylowany oktylofenol (7-8 mol EO)	-	1%	2%	-
silnie zdyspergowany kwas krzemowy	1%	3%	5%	W%
kaolin	8%%	62%	3%%	-
Związek jest starannie mieszany z dodatkami	i mieszanina jest	dokładnie mielona

w odpowiednim młynie, dostarczając zwilżalne proszki, które mogą być rozcieńczane wodą

dając zawiesiny o jakimkolwiek żądanym stężeniu.
F4. Granulaty powlekane	^a)	b)	c)
mieszanina związków	0,1%	5%	15%
silnie zdyspergowany kwas krzemowy	0,%%	2%	2%
nośnik nieorganiczny (0 0,1-1 mm),	99,%/) 93%	83%
np. CaCO₃ lub SiO2
Związek rozpuszczono w chlorku metylenu	i roztwór	natryskiwano na nośnik,
a następnie rozpuszczalnik odparowano w próżni.
F5. Granulaty powlekane	a)	b)	^c)
mieszanina związków	0,1%	5%	15%
glikol polietylenowy MG 200	1,0%	2%	3%
silnie zdyspergowany kwas krzemowy	0,9%	1%	2%
nośnik nieorganiczny (0 0,1-1 mm),	9800%	92%	80%

np. CaCO₃ lub SiO2

Subtelnie zmielony związek naniesiono jednorodnie w mieszalniku na nośnik zwilżony glikolem polietylenowym. Otrzymano w ten sposób niepylące, powlekane granulki.

F6.Granulaty wytłaczane	^aa	^b)	c)	dd
mieszanina związków	0J%	33%	5%	15%
ligninosulfonian sodowy	1,5%	2%	3%	4%
karboksymetyloceluloza	1,4%	2%	2%	2%
kaolin	97,0%	93%	90%	79%

Związek mieszano z dodatkami i mieszaninę zwilżano wodą. Mieszaniną wytłaczano

a następnie suszono w strumieniu powietrza.
F7. Pyły	^a)	b)	c)
mieszanina związków	0J%	1%	5%
talk	39,9% 44%	35%
kaolin	60,0%	50%
Gotowe do użycia pyły otrzymano przez mieszanie związku nim młynie.	i z nośnikami	w odpowied-
F8. Koncentraty zawiesinowe	a)	b)	c)	d)
mieszanina związków	3%	100%	25%	50%
glikol etylenowy	5%	5%	5%	5%
polietoksylowany nonylofenol (15 mol EO)	-	100	2%	-
ligninosulfonian sodowy	3%	3%	4%	5%
karbo ksymetyloceluloza	1%	1%	1%	1%
37% roztwór wodny formaldehydu	0,2%	0,2%	0,2%	0,2%
emulsja oleju silikonowego	0,8%	0,8%	0,8%	0,8%
woda	87%	79%	622%	388/%

186 631

Subtelnie zmielony związek jest jednorodnie mieszany z dodatkami dając koncentrat zawiesinowy, z którego można otrzymać zawiesiny o jakimkolwiek żądanym stężeniu po rozcieńczeniu wodą.

Często bardziej praktyczna, względem aktywnego środka o wzorze 1 i związku o wzorze II, jest indywidualna formulacja i jedynie połączenie ich waplikatorze w żądanej proporcji, po zmieszaniu w zbiorniku z wodą, na krótko przed nanoszeniem.

Przykłady Biologiczne:

Przykład H1: Następujący test porównuje działanie kompozycji według niniejszego wynalazku zawierającej jako składniki aktywne enancjomer RS, 1'S(-)-N-(1'metylo-2'metokas^;-etsio)-\-chloroacetylo-2-etylo-6-metyloanilins o wzorze la i związek o wzorze II

(Ia) (II) z kompozycją znaną z RESEARCH DISCLOSURE, kwiecień 1995/271, nr 37242, zawierającą racemiczny związek, N^Tnletylo-2'-metoksaydylo)-N-cylυroacetylo-2-ets'lo-6-me'ty]oαniliną o wzorze A

(A) i cytowany związek o wzorze II.

Aplikowanie przedwschodowe na kukurydzy:

Chwasty jednoliścienne i dwuliścienne oraz rośliny uprawne (kukurydza P3737) wysiewano w plastikowych doniczkach w standardowej glebie. Natychmiast po wysianiu zostały zaaplikowane testowane substancje w wodnej zawiesinie (500 l wody/ha). Stopnie aplikowania związku o wzorze Ia lub jego racematu wynosiły 1000, 500 i 250 g/ha, a stopień aplikowania związku o wzorze II wynosił 120 g/ha. Testowe rośliny następnie rosły w szklarni

186 631 w optymalnych warunkach. Oceny dokonano po 4 tygodniach (% działania, 100% = roślina zwiędła, 0% = brak działania fitotoksycznego). Wyniki przedstawiono w poniższej tabeli B1.

Tabela B1

Działanie herbicydowe na uprawach kukurydzy

Roślina	Kompozycja według wynalazku	Kompozycja znana ze stanu techniki
	1000 g/ha Ia + 120 g/ha II	500 g/ha Ia +120 g/ha II	250 g/ha Ia + 120 g/ha II	1000 g/ha A + 120 g/ha II	500 g/ha A + 120 g/ha II	250 g/ha A + 120 g/ha 11
Kukurydza	10	5	0	20	10	5
abutilon theophrasti	100	100	100	100	100	100
amaranthus retroflexus	100	100	100	100	100	100
euphorbia heterophylla	100	98	98	95	95	95
panicum miliaceum	100	100	100	100	100	100
setaria faberi	100	100	100	100	100	100
sorghum bicolor	100	100	100	100	100	100
xanthium canadense	95	95	90	90	90	90

Dane zamieszczone w tabeli B1 wykazują, że kompozycja według przedmiotowego wynalazku posiada zalety odnośnie działania herbicydowego na chwasty Euphorbia heterophylla i Xanthium canadense. Przyjmuje się, że jest to wynikiem podwyższonej czynności herbicydowej enancjomeru o wzorze Ia względem racematu o wzorze A. Ponadto, stwierdzono nieoczekiwanie, że (niezależnie od tej zwiększonej aktywności) szkody, jakie kompozycja według przedmiotowego zgłoszenia wywołuje na kukurydzy zostały zmniejszone o 50% w porównaniu ze szkodami wywoływanymi przez znaną kompozycję. Przy poziomie aplikowania 250 g/ha związek o wzorze Ia nie wywołał nawet w ogóle obserwowalnych szkód na roślinie uprawnej, podczas gdy kompozycja znana, przy tym poziomie aplikowania, już uszkadzała rośliny uprawne w 5%. Zwiększona ochrona kukurydzy za pomocą nowej kompozycji według wynalazku ma ogromne znaczenie dla rolnictwa i jest całkowicie nieoczekiwana, wziąwszy pod uwagę zawartość bardziej aktywnego enancjomeru w porównaniu ze znanym racematem. Cenną, praktyczną konsekwencją tej zwiększonej ochrony jest fakt, że niezamierzone przedawkowanie kompozycji według wynalazku w uprawach kukurydzy jest znacząco mniej groźne niż w przypadku przedawkowania kompozycji zawierającej związek racemiczny.

Porównywalne wyniki otrzymano dla mieszaniny zawierającej związek o wzorze I, w którym R] oznacza grupę A2, ze związkiem o wzorze II.

186 631

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Synergistyczna kompozycjp herbicydowa, zawierające rozpuszczalniki luli nośniki, lub środki powierzchniowo czynne jako środki pomocnicze oraz herbicyd aretanilidowy wybrane z grupy obejmującej metolachlor i dimetenamid i zawierająca synergistycznie efektywną ilość składnika aktywnego o wzorze II (II) znamienna tym, że zawiera metolachlor i dimetenamid w postaci S-izomeru, przy czym składniki aktywne występują w kompozycji w nadmiarze jednego składnika względem drugiego.
2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako herbicyd rketanilidows zawiera S-metolachlor.
3. Kompozycja według zastrz.. 1, znamienna tym, że proporcja wagowa herbicydu acetanilidowego do składnika o wzorze II wynosi od 1:100 do 100:1.
4. Kompozycja według z.astrz.. 1, znamienna tym, że zawiera, oprócz herbicydu acetanilidowego i związku o wzorze II, środek zabezpieczający stanowiący benoxakor.
5. Sposób zwalczania niepożądanych roślin rosnących w areałach roślin uprawnych, znamienny tym, że traktuje się rośliny uprawne lub ich fragmenty herbicydowo efektywną ilością synergistycznej kompozycji herbicydowej, zawierającej rozpuszczalniki lub nośniki, lub środki powierzchniowo czynne jako środki pomocnicze oraz herbicyd acetanilidowy wybrany z grupy obejmującej metolachlor i dimetenamid i zawierającej aynergistychnie efektywną ilość składnika aktywnego o wzorze II przy czym w kompozycji tej metolachlor i dimetenamid występują w postaci S-izomeru, a składniki aktywne występują w nadmiarze jednego składnika względem drugiego.
6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że kompozycją traktuje się rośliny uprawne stanowiące zboża, rzepak, burak cukrowy, kukurydzę lub soję.
7. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że areały roślin uprawnych traktuje się kompozycją w ilościach aplikowania odpowiadających 0,05 do 4 kg całkowitej ilości składnika aktywnego na hektar.

186 631
8. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że roślinę uprawną lub jej fragment traktuje się herbicydem acetanilidowym w innym momencie niż związkiem o wzorze II.
9. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że roślinę uprawną lub jej fragment traktuje się herbicydem acetanilidowym łącznie ze środkiem zabezpieczającym stanowiącym benoxakor w innym momencie niż związkiem o wzorze II.