PL207705B1

PL207705B1 - Środek chwastobójczy, sposób zwalczania niepożądanego wzrostu roślin i zastosowanie kompozycji herbicydów

Info

Publication number: PL207705B1
Application number: PL370995A
Authority: PL
Inventors: Hans Philipp Huff; Monika Schmitt; Lothar Willms; Almsick Andreas Van; Erwin Hacker; Hermann Bieringer
Original assignee: Bayer Cropscience Ag
Priority date: 2001-11-22
Filing date: 2002-11-13
Publication date: 2011-01-31
Also published as: HUP0401951A2; CN100475036C; CN101485326B; AR037567A1; CN101326914B; JP2005509656A; JP4348186B2; KR20050044551A; UA79442C2; HRP20040455A2; EP1453379B1; AU2002356585A1; CA2720436C; ZA200403326B; CA2720436A1; DE50202669D1; CA2720321A1; ATE291844T1; MA26290A1; WO2003043422A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku są środek chwastobójczy, sposób zwalczania niepożądanego wzrostu roślin i zastosowanie kompozycji herbicydów.

Wynalazek dotyczy technicznej dziedziny środków ochrony roślin, które mogą być stosowane przeciw niepożądanemu wzrostowi roślin i które jako substancje czynne zawierają kompozycję co najmniej dwóch herbicydów. W szczególności wynalazek dotyczy środków chwastobójczych, które jako substancję czynną zawierają herbicyd z grupy benzoilopirazoli w kompozycji z innym herbicydem.

Herbicydy z wyżej wspomnianej grupy benzoilopirazoli są znane z licznych dokumentów. W EP-A0 203428, US 4643757, WO 97/23135 i w niepublikowanym niemieckim zgł oszeniu patentowym DE 10016116.2 o wcześniejszej dacie pierwszeństwa opisano pewne benzoilopirazole o działaniu chwastobójczym.

Stosowanie benzoilopirazoli znanych z tych dokumentów w praktyce często łączy się jednak z niekorzystnymi skutkami. Tak więc działanie chwastobójcze tych znanych związków nie zawsze jest wystarczające, albo gdy działanie chwastobójcze jest wystarczające, obserwuje się niepożądane szkody w roślinach użytkowych.

Skuteczność herbicydów zależy między innymi od rodzaju użytego herbicydu, jego dawki nanoszenia, preparatu, zwalczanych szkodliwych roślin, warunków klimatycznych i glebowych, itd. Dalszym kryterium jest czas trwania działania lub szybkość rozpadu herbicydu. Konieczne może być uwzględnienie także zmian wrażliwości szkodliwych roślin na substancję czynną, które mogą wystąpić przy dłuższym stosowaniu lub na specyficznych obszarach geograficznych. Takie zmiany wyrażają się mniejszą lub większą utratą skuteczności, którą można wyrównać tylko dzięki wyższym dawkom nanoszenia herbicydów.

Ze względu na dużą liczbę możliwych czynników oddziaływujących, nie ma zasadniczo żadnej konkretnej substancji czynnej, która miałaby wszystkie pożądane właściwości przy różnych uwarunkowaniach, zwłaszcza w odniesieniu do gatunków szkodliwych roślin i stref klimatycznych. Ponadto istnieje stale zapotrzebowanie na osiągnięcie pożądanego efektu przy coraz niższych dawkach nanoszenia herbicydów. Niższa dawka nanoszenia zmniejsza nie tylko ilość substancji czynnej potrzebnej do naniesienia, ale zazwyczaj zmniejsza także ilość środków pomocniczych potrzebnych do formułowania. Obniża to nakłady ekonomiczne i poprawia ekologiczność zabiegów z użyciem herbicydów.

Jedna z możliwości poprawienia profilu stosowania herbicydu to połączenie tej substancji czynnej z jedną lub większą liczbą innych substancji czynnych, które nadają dodatkowe pożądane właściwości. Z WO 01/28341 znane są kompozycje chwastobójczo czynnych pochodnych benzoilowych z innymi herbicydami. Z WO 97/31535, WO 98/68526, WO 98/54967, WO 00/02703 i WO 00/03591 znane są kompozycje chwastobójczo czynnych benzoilopirazoli z pewnymi innymi herbicydami. Jednak przy łącznym stosowaniu większej liczby substancji czynnych występują często zjawiska niezgodności fizycznej i biologicznej, np. brak trwałości ich łącznego preparatu, rozkład substancji czynnej lub antagonizm substancji czynnych. Pożądane są zatem kompozycje substancji czynnych o korzystnym profilu działania, wysokiej trwałości i ewentualnie synergicznie wzmocnionym działaniu, które pozwala na zredukowanie dawek nanoszenia w porównaniu z dawkami, w których substancje czynne zawarte w łącznym preparacie nanosi się przy ich stosowaniu pojedynczo.

Celem niniejszego wynalazku jest wytworzenie środków chwastobójczych o właściwościach polepszonych w stosunku do środków chwastobójczych znanych ze stanu techniki.

Wynalazek dotyczy środka chwastobójczego charakteryzującego się tym, że zawiera skuteczną ilość

A) związku o wzorze (I) lub jego dopuszczalnej w rolnictwie soli (składnik A)

PL 207 705 B1 gdzie

R¹ oznacza metyl lub etyl;

R² oznacza trifluorometyl;

R³ oznacza metyl;

R⁴ oznacza metyl lub etyl;

R⁵ oznacza atom wodoru, a n oznacza 0, 1 lub 2, oraz B) bromoksynilu;

przy czym ten środek zawiera związek o wzorze (I) lub jego sól (składnik A) i bromoksynil (składnik B) w stosunku wagowym od 1 : 2000 do 2000 : 1.

Korzystnie środek chwastobójczy według wynalazku jako składnik A) zawiera związek o wzorze (I), w którym

R¹ oznacza metyl;

R² oznacza trifluorometyl;

R³ oznacza metyl;

R⁴ oznacza metyl lub etyl;

R⁵ oznacza atom wodoru, a n oznacza 2.

Korzystnie w środku chwastobójczym według wynalazku stosunek wagowy A : B w połączeniu herbicydów A) i B) wynosi od 1 : 50 do 50 : 1.

Korzystniej w środku chwastobójczym według wynalazku stosunek wagowy A : B w połączeniu herbicydów A) i B) wynosi od 1 : 20 do 20 : 1.

Ponadto korzystnie środek chwastobójczy według wynalazku zawiera 0,1 - 99% wag. herbicydów A) i B) i 99 - 0,1% wag. środków do formułowania stosowanych w ochronie roślin.

Ponadto wynalazek dotyczy sposobu zwalczania niepożądanego wzrostu roślin, który charakteryzuje się tym, że nanosi się herbicyd A) z herbicydem B) na szkodliwe rośliny, części tych roślin lub miejsce uprawy, przy czym kompozycja herbicydów A) i B) jest zdefiniowana powyżej.

Ponadto wynalazek dotyczy zastosowania kompozycji herbicydów A) i B) jako środka chwastobójczego do zwalczania niepożądanego wzrostu roślin, przy czym kompozycja herbicydów A) i B) jest zdefiniowana powyżej.

Związki o wzorze (I) są znane z WO 01/74785 i mogą być wytwarzane np. sposobem tam opisanym lub sposobami znanymi z DE 2513750 i EP-A 0 186 117. Ujawnienie z tych publikacji jest włączone do niniejszego opisu przez odwołanie się do nich.

Budowa chemiczna wyżej podanej substancji czynnej o powyższej nazwie zwyczajowej jest znana np. z „The Pesticide Manual, wyd. 12, 2000, British Crop Protection Council.

Korzystne są środki chwastobójcze, które zawierają jako składnik (A) następujące związki o wzorze (I):

(I)

Nr	R¹	R²	R³	R⁴	R⁵	n
(A1)	CH3	CF3	CH3	CH3	H	2
(A2)	CH3	CF3	CH3	CH2CH3	H	2

Szczególnie interesujące są środki chwastobójcze zawierające synergicznie skuteczną ilość jednego lub większej liczby następujących kompozycji dwóch związków (A) + (B):

(A1) + bromoksynil; (A2) + bromoksynil.

PL 207 705 B1

W przypadku kompozycji według wynalazku wymagana jest zazwyczaj dawka nanoszenia od 1 do 2000 g, korzystnie od 10 do 500 g, a szczególnie korzystnie od 10 do 250 g substancji czynnej na hektar (s.c./ha) składnika A) i od 1 do 2000 g, korzystnie od 1 do 500 g, a szczególnie korzystnie od 5 do 250 g składnika B).

Stosunek wagowy stosowanych składników A) do B) może się zmieniać w szerokich granicach. Korzystny jest stosunek wagowy od 1 : 50 do 50 : 1, a zwłaszcza od 1 : 20 do 20 : 1. Optymalny stosunek wagowy zależy od dziedziny stosowania, spektrum chwastów i połączenia substancji czynnych i moż na go określić drogą wstępnych prób.

Środki według wynalazku można stosować do selektywnego zwalczania jednorocznych i wieloletnich szkodliwych roślin jednoliściennych i dwuliściennych w zbożach (np. w jęczmieniu, owsie, życie, pszenicy), uprawach kukurydzy i ryżu, jak również w uprawach transgenicznych roślin użytkowych lub roślin użytkowych wyselekcjonowanych klasycznymi sposobami, opornych na substancje czynne A) i B). Podobnie można je stosować do zwalczania szkodliwych roślin w roślinach użytkowych uprawianych na plantacjach, takich jak palmy olejowe, palmy kokosowe, figowiec sprężysty, cytrusy, ananasy, bawełna, kawowiec i kakaowiec itp., jak również w uprawach drzew owocowych i winorośli. Są one szczególnie odpowiednie do zwalczania szkodliwych roślin w zbożu i kukurydzy, a szczególnie korzystnie w zbożu.

Środki według wynalazku działają przeciw szerokiemu spektrum chwastów. Są one odpowiednie np. do zwalczania szkodliwych roślin rocznych i wieloletnich, takich jak np. gatunki Abuthylon, Alopecurus, Avena, Chenopodium, Cynoden, Cyperus, Digitaria, Echinochloa, Elymus, Galium, Ipomoea, Lamium, Matricaria, Polygonum, Scirpus, Setaria, Sorghum, Veronica, Viola i Xanthium.

Dalszą zaletą środków według wynalazku jest także ich doskonałe działanie przeciw szkodliwym roślinom, takim jak np. Kochia, które stały się oporne na sulfonylomoczniki.

Środki chwastobójcze według wynalazku odznaczają się także tym, że skuteczne dawki składników A) i B) stosowane w tych kompozycjach są zmniejszone w stosunku do dawek przy ich stosowaniu pojedynczo, co pozwala na zmniejszenie koniecznych dawek nanoszenia substancji czynnych (efekt synergiczny).

Sposób zwalczania niepożądanej roślinności, charakteryzuje się tym, że nanosi się herbicyd A) z herbicydem B) na szkodliwe roś liny, części tych roś lin lub miejsce uprawy.

Przy łącznym stosowaniu herbicydów typu A) i B występuje działanie nadaddytywne (= synergiczne). Działanie w kompozycjach jest silniejsze niż spodziewana suma działań poszczególnych stosowanych herbicydów i niż działanie poszczególnych pojedynczych herbicydów A) i B). Działanie synergiczne umożliwia zmniejszenie dawek nanoszenia, zwalczanie szerszego spektrum chwastów trawiastych i szerokolistnych, szybsze rozpoczynanie się działania chwastobójczego, dłuższy czas działania, lepsze zwalczenie szkodliwych roślin przy jednym tylko naniesieniu lub paru naniesieniach, jak również wydłużenie okresu czasu, w którym produkt można zastosować. Takie właściwości są wymagane w praktycznym zwalczaniu chwastów dla uwolnienia rolniczych upraw od niepożądanych konkurujących roślin, a tym samym dla zapewnienia i/lub podwyższenia ilości i jakości plonów. Pod względem tych właściwości te nowe kompozycje znacząco przewyższają środki znane ze stanu techniki.

Kompozycje substancji czynnych według wynalazku mogą występować zarówno jako preparaty mieszane składników A) i B), ewentualnie z innymi znanymi środkami pomocniczymi stosowanymi przy formułowaniu, które to mieszane preparaty nanosi się następnie znanymi sposobami po rozcieńczeniu wodą, względnie jako tak zwane mieszanki zbiornikowe, wytwarzane przez łączne rozcieńczenie wodą składników sformułowanych oddzielnie lub częściowo oddzielnie.

Składniki A) i B) mogą być formułowane różnymi sposobami, w zależności od tego jakie parametry biologiczne i/lub fizykochemiczne przeważają. Odpowiednimi preparatami są np. proszki do zawiesin (WP), koncentraty do emulgowania (EC), roztwory wodne (SL), emulsje (EW), takie jak olej w wodzie i woda w oleju, roztwory lub emulsje opryskowe, dyspersje na bazie oleju lub wody, suspensjoemulsje, preparaty do opylania (DP), zaprawy, granulaty do nanoszenia na glebę lub roztrząsania albo granulaty dyspergowalne w wodzie (WG), ultramałoobjętościowe formy użytkowe (ULV), mikrokapsułki lub woski.

Poszczególne typy preparatów są w zasadzie znane i opisane np. w: Winnacker-Kiichler, „Chemische Technologie, tom 7, C. Hauser Verlag Mϋnchen, wyd. 4., 1986 r., van Valkenburg, „Pesticide Formulations, Marcel Dekker, N.Y., 1973 r.; K. Martens, „Spray Drying Handbook, wyd. 3.

1979 r., G. Goodwin Ltd. Londyn. Środki pomocnicze stosowane do formułowania, takie jak substancje obojętne, środki powierzchniowo czynne, rozpuszczalniki i inne substancje pomocnicze, są rówPL 207 705 B1 nież znane i opisane, np. w Watkins, „Handbook of Insecticide Dust Diluents and Carriers, wyd. 2., Darland Books, Caldwell N.J., H.v. Olphen, „Introduction to Clay Colloid Chemistry; wyd. 2., J. Wiley & Sons, N.Y Marsden, „Solvents Guide; wyd. 2., Interscience, N.Y. 1950 r.; McCutcheon's „Detergents and Emulsifiers Annual, MC Publ. Corp., Ridgewood N.J.; Sisley and Wood, „Encyklopedia of

Surface Active Agents, Chem. Publ. Co. Inc., N.Y. 1964 r.; Schonfeldt, „Grenzflachenaktive Athylenoxidaddukte, Wiss. Verlagsgesellschaft, Stuttgart 1976 r.; Winnacker-Kijchler, „Chemische Technologie, tom 7, C. Hauser Verlag Mϋnchen, wyd. 4., 1986 r.

Na bazie tych preparatów można wytworzyć kompozycje z innymi substancjami chroniącymi rośliny, takimi jak np. herbicydy, fungicydy lub insektycydy, jak również środki zabezpieczające, nawozy i/lub regulatory wzrostu roślin, np. w postaci gotowego preparatu lub mieszanki zbiornikowej.

Proszki do zawiesin (proszki zwilżalne) są preparatami równomiernie dyspergowalnymi w wodzie, które obok substancji czynnej, substancji rozcieńczającej lub obojętnej zawierają jeszcze jonowe i/lub niejonowe środki powierzchniowo czynne (środki zwilżające, środki dyspergujące), np. polioksyetylowane alkilofenole, polioksyetylowane alkohole tłuszczowe lub aminy tłuszczowe, alkanosulfoniany lub alkilobenzenosulfoniany, ligninosulfonian sodu, 2,2'-dinaftylometano-6,6'-disulfonian sodu, dibutylonaftalenosulfonian sodu lub także oleoilometylotaurynian sodu.

Koncentraty do emulgowania wytwarza się przez rozpuszczenie substancji czynnej w rozpuszczalniku organicznym, takim jak np. butanol, cykloheksanon, dimetyloformamid, ksylen lub wyżej wrzące związki aromatyczne lub węglowodory, z dodatkiem jednego lub większej liczby jonowych lub niejonowych środków powierzchniowo czynnych (emulgatorów). Jako emulgatory można np. stosować: sole wapniowe kwasów alkiloarylosulfonowych, takie jak dodecylobenzenosulfonian wapnia, lub emulgatory niejonowe, takie jak estry poliglikoli i kwasów tłuszczowych, etery alkiloarylowe poliglikoli, etery poliglikoli i alkoholi tłuszczowych, produkty kondensacji tlenku propylenu i tlenku etylenu, polietery alkilowe, estry sorbitanu i kwasów tłuszczowych lub estry polioksyetylenosorbitanu i kwasów tłuszczowych.

Preparaty do opylania otrzymuje się przez zmielenie substancji czynnej z dobrze rozdrobnionymi materiałami stałymi, np. talkiem, naturalnymi iłami, takimi jak kaolin, bentonit i pirofilit, lub ziemią okrzemkową.

Granulaty można wytwarzać albo przez rozpylenie substancji czynnej na chłonnym zgranulowanym materiale obojętnym, albo przez naniesienie koncentratów substancji czynnych wraz ze środkami klejącymi, np. polialkoholem winylowym, poliakrylanem sodu lub olejami mineralnymi, na powierzchnię nośników, takich jak piasek, kaolinity i granulowane materiały obojętne. Odpowiednie substancje czynne można także granulować znanymi sposobami stosowanymi przy wytwarzaniu granulowanych nawozów w razie potrzeby wraz z nawozami. Granulaty dyspergowalne w wodzie wytwarza się zazwyczaj bez użycia materiału obojętnego, takimi sposobami jak suszenie rozpyłowe, granulacja w złożu fluidalnym, granulacja talerzowa, mieszanie w mieszalnikach przy wysokich szybkościach mieszania i wytłaczanie.

Preparaty agrochemiczne zwierają na ogół od 0,1 do 99% wag., a zwłaszcza od 0,2 do 95% wag. substancji czynnej typów A) i B), przy czym w zależności od rodzaju preparatu właściwe są zazwyczaj następujące stężenia: stężenie substancji czynnej w proszkach do zawiesin wynosi np. około 10 do 95% wag., a resztę do 100% wag. stanowią zwykłe składniki preparatu. W koncentratach do emulgowania stężenie substancji czynnej może wynosić np. 5 do 80% wag. Preparaty pyłowe zawierają 5 do 20% wag. substancji czynnych, a roztwory opryskowe około 0,2 do 25% wag. substancji czynnej. W granulatach, takich jak granulaty dyspergowalne w wodzie, zawartość substancji czynnej zależy częściowo od tego, czy substancja czynna występuje w postaci ciekłej, czy stałej. Na ogół w granulatach dyspergowalnych w wodzie zawartość substancji czynnej wynosi 10 - 90% wag. Ponadto wymienione preparaty substancji czynnych ewentualnie zawierają zwykłe środki adhezyjne, zwilżające, dyspergujące, emulgujące, konserwujące i przeciw zamarzaniu oraz rozpuszczalniki, wypełniacze, barwniki i nośniki, środki przeciwpieniące, środki hamujące odparowywanie i środki wpływające na wartość pH lub lepkość.

Do zastosowania preparaty występujące w zwykłej postaci handlowej rozcieńcza się w zwykły sposób wodą w przypadku np. proszków do opylania, koncentratów do emulgowania, dyspersji i granulatów dyspergowalnych w wodzie. Preparaty pyłowe, granulaty do nanoszenia na glebę lub roztrząsania, jak również roztwory opryskowe zazwyczaj nie rozcieńcza się obojętnymi substancjami przed zastosowaniem.

PL 207 705 B1

Substancje czynne można nanosić na rośliny, części roślin, nasiona roślin lub na powierzchnię uprawną roli (gleba rolna), korzystnie na zielone rośliny i części roślin i ewentualnie dodatkowo na glebę rolną.

Możliwe jest wspólne nanoszenie substancji czynnych w postaci mieszanek zbiornikowych, dla wytworzenia których stężone preparaty poszczególnych substancji czynnych, w postaci ich optymalnych preparatów, miesza się razem z wodą w zbiorniku, po czym nanosi się tak otrzymaną ciecz opryskową.

Łączny preparat chwastobójczy według wynalazku zawierający kompozycję składników A) i B) ma tę zaletę, że można go łatwiej nanosić, gdyż składniki są już w nim obecne we właściwym stosunku ilościowym. Poza tym środki pomocnicze do formułowania można dobrać optymalnie pod kątem ich zgodności, podczas gdy mieszanka zbiornikowa różnych preparatów może dać niepożądane kompozycje środków pomocniczych.

A. Przykłady preparatów

a) Preparat do opylania (WP) otrzymuje się przez zmieszanie 10 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych i 90 części wagowych talku jako substancji obojętnej i rozdrobnienie mieszaniny w młynie udarowym odśrodkowym.

b) Łatwo dyspergowalne w wodzie zwilżalne proszki (WG) otrzymuje się przez zmieszanie 25 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, 64 części wagowych zawierającego kaolin kwarcu jako substancji obojętnej, 10 części wagowych ligninosulfonianu potasu i 1 części wagowej oleoilometylotaurynianu sodu jako ś rodka zwilżającego i dyspergującego oraz zmielenie całości w młynie palcowym.

c) Łatwo dyspergowalny w wodzie koncentrat zawiesinowy otrzymuje się przez zmieszanie 20 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, z 6 częściami wagowymi oksyetylenowanego alkilofenolu (Triton X 207), 3 częściami wagowymi oksyetylenowanego izotridekanolu (8 EO) i 71 części wagowych parafinowego oleju mineralnego (zakres wrzenia np. około 255°C do 277°C) i zmielenie całości w rozcierającym młynie kulowym do uzyskania uziarnienia poniżej 5 μm.

d) Koncentrat do emulgowania (EC) otrzymuje się z 15 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, 75 części wagowych cykloheksanonu jako rozpuszczalnika i 10 części wagowych oksyetylenowanego nonylofenolu jako emulgatora.

e) Granulat dyspergowalny w wodzie otrzymuje się przez zmieszanie części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, części wagowych ligninosulfonianu wapnia, części wagowych laurylosiarczanu sodu, części wagowych polialkoholu winylowego i części wagowych kaolinu zmielenie całości w młynie palcowym i granulację proszku w złożu fluidalnym przez natryskiwanie wody jako cieczy granulacyjnej.

f) Granulat dyspergowalny w wodzie można także otrzymać gdy części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, części wagowych 2,2'-dinaftylometano-6,6'-disulfonianu sodu, części wagowe oleoilometylotaurynianu sodu, część wagową polialkoholu winylowego, części wagowych węglanu wapnia i części wagowych wody podda się homogenizacji i rozdrobnieniu w młynie koloidalnym, a następnie zmieli w młynie perełkowym i otrzymaną zawiesinę rozpyli się przez dyszę i wysuszy w wieży rozpyłowej.

B. Przykłady biologiczne

Rośliny uprawne hodowano na świeżym powietrzu na poletkach o wielkości od 5 do 10 m², w różnej glebie i w różnych warunkach klimatycznych, przy czym do prób wykorzystano naturalną obecność szkodliwych roślin i/lub ich nasion w glebie. Zabiegi z użyciem środków według wynalazku lub pojedynczych herbicydów A) i B) prowadzono po wzejściu roślin szkodliwych i uprawnych, zazwyczaj w stadium od 2. do 4. liścia. Substancje czynne lub kompozycje substancji czynnych, sformułowane jako WG, WP lub EC, nanoszono powschodowo. Po 2 do 8 tygodniach prowadzono optyczną ocenę w porównaniu z nietraktowaną grupą kontrolną. Okazało się, że środki według wynalazku wykazują synergiczne działanie chwastobójcze wobec gospodarczo ważnych mono- i dwuliściennych

PL 207 705 B1 szkodliwych roślin, to znaczy, większość kompozycji według wynalazku wykazywała silniejsze, a czasem wyraźnie silniejsze działanie chwastobójcze niż suma aktywności poszczególnych herbicydów. Ponadto działanie chwastobójcze środków według wynalazku przewyższało oczekiwane wartości według równania Colby'ego. Mimo to zabiegi spowodowały nieznaczące tylko uszkodzenia roślin uprawnych lub nie spowodowały żadnych uszkodzeń.

Gdy obserwowane wartości działania mieszanin przewyższały już formalną sumę wartości w stosunku do prób z nanoszeniem pojedynczych związków, przewyższały one również oczekiwaną wartość według równania Colby'ego, którą oblicza się z następującego wzoru (patrz S. R. Colby, Weeds 15 (1967) str. 20 - 22):

E = A + B - (A X B/100)

Te symbole oznaczają:

A, B = aktywność składników A i B w %, przy dawce odpowiednio alb gramów s.c./ha

E = spodziewana wartość w % przy dawce a+b gramów s.c./ha

Wartości stwierdzone w poniższych przykładach doświadczalnych przewyższały wartości oczekiwane według Colby'ego. W tabeli 1 przedstawiono badane składniki (A) i (B). W tabeli 2 podano chwastobójcze działanie pojedynczych składników (A) i (B), działanie mieszanin według wynalazku i teoretyczną wartość według Colby'ego.

T a b e l a 1:

h₃c	0	so₂ch₃	CN 1
*/7			Λ
N 1	i ιί
N /	OH	'^'CF,
h₃c		OH
	Al		bromoksynił

T a b e l a 2:

Herbicyd	Dawka	Działanie chwastobójcze przeciw GALAP	Wartość według Colby'ego
A1	75	84%
bromoksynil	280	61%
A1 + bromoksynil	75 + 280	99%	94%

Zastrzeżenia patentowe

Claims

1. Środek chwastobójczy, znamienny tym, że zawiera skuteczną ilość A) związku o wzorze (I) lub jego dopuszczalnej w rolnictwie soli (składnik A) gdzie

R¹ oznacza metyl lub etyl;

₂

R² oznacza trifluorometyl;

₃

R³ oznacza metyl;

R⁴ oznacza metyl lub etyl;

₅

R⁵ oznacza atom wodoru, a

PL 207 705 B1 n oznacza 0, 1 lub 2, oraz

B) bromoksynilu;

2. Środek chwastobójczy według zastrz. 1, znamienny tym, że jako składnik A) zawiera związek o wzorze (I), w którym

R¹ oznacza metyl;

R² oznacza trifluorometyl;

R³ oznacza metyl;

R⁴ oznacza metyl lub etyl;

R⁵ oznacza atom wodoru, a n oznacza 2.

3. Środek chwastobójczy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stosunek wagowy A : B w połączeniu herbicydów A) i B) wynosi od 1 : 50 do 50 : 1.

4. Środek chwastobójczy według zastrz. 3, znamienny tym, że stosunek wagowy A : B w połączeniu herbicydów A) i B) wynosi od 1 : 20 do 20 : 1.

5. Środek chwastobójczy według zastrz. 1-4, znamienny tym, że zawiera 0,1 - 99% wag. herbicydów A) i B) i 99 - 0,1% wag. środków do formułowania stosowanych w ochronie roślin.

6. Sposób zwalczania niepożądanego wzrostu roślin, znamienny tym, że nanosi się herbicyd A) z herbicydem B) na szkodliwe rośliny, części tych roślin lub miejsce uprawy, przy czym kompozycja herbicydów A) i B) jest zdefiniowana w zastrz. 1-5.

7. Zastosowanie kompozycji herbicydów A) i B) jako środka chwastobójczego do zwalczania niepożądanego wzrostu roślin, przy czym kompozycja herbicydów A) i B) jest zdefiniowana w zastrz. 1-5.