PL180458B1

PL180458B1 - Sposób wytwarzania srodka aromatyzujacego PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL180458B1
Application number: PL95311844A
Authority: PL
Inventors: Bengt Bengtsson; Sunil Kochhar; Eric Raetz; Jaak Juri Sihver
Original assignee: Nestle Sa; Societe Des Produits Nestle Sa
Priority date: 1994-12-16
Filing date: 1995-12-14
Publication date: 2001-02-28
Also published as: CN1130033A; US5626894A; ZA9510714B; CA2164746A1; AU3919395A; NZ280659A; KR100242351B1; ES2157948T3; NO313733B1; TW287089B; BR9505913A; ATE201566T1; DK0716812T3; MY114407A; JPH08214832A; NO955020L; NO955020D0; SG46165A1; PL311844A1; GR3036451T3

Abstract

1. Sposób wytwarzania srodka aromatyzujacego na drodze konwersji 5'-monofosforanu adenozyny (AMP) do 5'-monofosforanu inozyny (IMP), znamienny tym, ze lizat drozdzy miesza sie z moromi lub jego frakcja, mieszanine pozostawia sie do przereagowania w tempe- raturze 30 - 70°C, w ciagu takiego okresu czasu, aby co najmniej czesc AMP w lizacie ulegla konwersji do IMP. PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem obecnego wynalazku jest sposób wytwarzania środka aromatyzującego. Wyciągi z drożdży są szeroko używane jako czynniki aromatyzujące, na przykład do zup, produktów z mięsa, sosów. Kluczowymi składnikami aromatyzującymi tych wyciągów są zwłaszcza 5'-monofosforan guanozyny (GMP) i 5'-monofosforan inozyny (IMP), przy czym ten ostatni jest głównym związkiem nielotnym zwiększającym aromat produktów z mięsa. IMP powstaje przez oksydatywną dezaminację 5'-mtonofosforanu adenozyny (AMP). Reakcję te katali180 458 zuje enzym zwany dezammazą monofosforanu adenozymy, który występuje w wielu drobnoustrojach ekariotycznych i prokariotycznych, szczególnie w niektórych pleśniach z rodzaju Aspergillus.

W opisie patentowym JP 53018773 podano konwersję AMP lizatu drożdży do IMP, przez dezaminazę monofosforanu adenozyny izolowaną w Aspergillus niger z hodowli koji.

Opis patentowy JP 55120788 opisuje również obecność dezaminazy monofosforanu adenozyny w niektórych drobnoustrojach halofilowych, zwłaszcza Torullopsis lub Candida. Niestety, ta dezaminaza wykazuje termolabilność od 40°C, oraz stosunkowo niską aktywność enzymatyczną, co szczególnie utrudnia jej stosowanie przemysłowe.

Ponadto wiadomo, że sposób przygotowania tradycyjnego sosu sojowego ma dwa etapy fermentacji, obejmujące odpowiednio Aspergillus i drobnoustrój halofilowy. Opis patentowym EP 417481 podaje sposób wytwarzania fermentowanego sodu sojowego, w którym koji przygotowuje się przez fermentację, z hodowlą koji, mieszaniny gotowanej soi i prażonej pszenicy, koji hydrolizuje się w zawiesinie wodnej przez 3-8 godz. w 45-60°C enzymami wytworzonymi podczas fermentacji z hodowlą koji, następnie przygotowuje się moromi przez dodanie chlorku sodu do hydrolizowanej zawiesiny koji, moromi poddaje się zakwaszeniu albo za pomocą Żywych drożdży albo chemicznie, albo za pomocą żywych bakterii kwasu mlekowego. Następnie zakwaszone moromi zaszczepia się żywymi drożdżami i podaje fermentacji przez dłuższy czas, po czym wyciska się otrzymując płyn lub placek; płyn pasteryzuje się i klaruje celem usunięcia osadu.

W przeciwieństwie do wyżej opisanego sposobu z opisu EP 417 481, sposób według wynalazku dotyczy wytwarzania środka aromatyzującego przez działanie moromi na lizat drożdży, a nie na żywe drożdże.

Stwierdzono, że w przypadku prowadzenia konwersji AMP do IMP w lizacie drożdżowym, można konwersję tę osiągnąć stosując moromi lub jego frakcję. Przy stosowaniu moromi do lizatu drożdży nie ma potrzeby uprzedniego zakwaszenia stosowanego moromi.

W sposobie według wynalazku wykorzystuje się aktywność dezaminazy monofosforanu adenozyny, istniejącą w niezakwaszonymi moromi. Ta aktywność moromi pochodzi głównie z aktywności hodowli koji, co jest stosunkowo zaskakujące, ponieważ hodowla koji jest fermentowana drobnoustrojem halofilowym przy wysokich stężeniach soli przez kilka tygodni lub nawet miesięcy. Zaskakujące jest to, że dezaminaza hodowli koji skutecznie wytrzymuje takie warunki fermentacji, ponieważ zawartość soli mogłaby jązdenaturować, a fermentacja w istocie powinna ją zhydrolizować.

Obecny sposób ma dodatkowo tę zaletę, że źródło dezaminazy monofosforanu adenozyny jest bardzo ekonomiczne, jako że moromi jest tradycyjnie produkowany w bardzo dużej ilości w wielu krajach.

Innązaletąjest fakt, że nie jest konieczna izolacja omawianej dezaminazy, natomiast moromi lub jedną z jego frakcji o wysokiej zawartości soli można bezpośrednio dodać do wyciągu z drożdży, a mimo tojednak otrzymać wydajność konwersji większąniż 50% a nawet większąniż 80%.

Sposobem według wynalazku można nawet otrzymać poziom konwersji co najmniej 50% w mieszaninie zawierającej więcej niż 50% sproszkowanego wyciąga z drożdży, a więc mieszaninie wyjątkowo lepkiej a nawet klejowatej, co jest szczególnie zaskakujące.

Dalszą zaletąjest to, że placek otrzymany z moromi generalnie odrzuca się. Zwiększa się zatem wartość produktu odpadowego, który powoduje problemy zanieszczyszczenia, głównie ze względu na wysoką zawartość soli.

Ponadto osady w płynie ekstrahowanym z moromi, które tradycyjnie wprowadza się ponownie na początku fermentacji moromi, według obecnego wynalazku można teraz użyć jako surowiec przy aromatyzacji wyciągu z drożdży. Jest także zaskakujące, że dezamina monofosforanu adenozyny jest bardzo dobrze zachowana w osadzie.

Sposób według wynalazku wytwarzania środka aromatyzującego na drodze konwersji 5'-monofosforanu adenozyny (AMP) do 5'-monofosforanu adenozyny (IMP) polega na tym, że lizat drożdży miesza się z moromi lub jego frakcją, mieszaninę pozostawia się do przereagowa4

180 458 nia w temperaturze 30-70°C, w ciągu takiego okresu czasu, aby co najmniej część AMP w lizacie uległa konwersji do IMP.

W niniejszym teście termin „koji” oznacza produkt fermentacji, z hodowląkoji, mieszaniny źródła białek i źródła węglowodanów, zwłaszcza mieszaniny rośliny strączkowej albo gotowanej rośliny oleistej i prażonej lub gotowanej rośliny zbożowej, na przykład mieszaniny soi lub gotowanej fasoli i gotowanej lub prażonej pszenicy lub ryżu. Hodowla pochodzi z hodowli zarodników koji, dostępnej handlowo zwłaszcza w Japonii i Chinach, która zawiera w szczególności zarodniki Aspergillus oryzae lub Aspergillus soyae.

Podobnie termin „moromi” oznacza mieszaninę co najmniej jednej hodowli koji i solanki, w ramach tradycyjnego sposobu przygotowania sosu sojowego, która jest fermentowana przez kilka tygodni lub nawet miesięcy hodowlą drobnoustrojów halofilowych produkujących substancje aromatyzujące, na przykład niektóre Candida versatilis, Torulopsis etchelsii, Saccharomyces rouxii albo Pediococcus halophilus. Zatem moromi może to także być fermentowana mieszanina koji, solanki i materiału bogatego w białko i/lub węglowodany, na przykład jak podano w opisie patentowym EP 429760.

W pozostałej części opisu termin „dezaminaza” można być użyty w znaczeniu dezaminazy monofosforanu adenozyny, zaś procenty są wyrażone wagowo, chyba że podano inaczej.

W obecnym sposobie według wynalazku chodzi zatem o usiłowanie otrzymania konwersji AMP lizatu z drożdży do IMP. W tym celujako lizat drożdży można wybrać zawiesinę hydrolizowanych drożdży albo sproszkowany wyciąg z drożdży, przygotowany tradycyjnie z drożdży z rodzaju Saccharomyces, Candida, Kluweromyces, Torula albo Zymomonas, na przykład.

Lizat w postaci zawiesiny hydrolizowanych drożdży może mieć zawartość suchej masy rzędu na przykład 5 do 50%. Można go otrzymać konwencjonalnie, mieszając handlowo dostępny sproszkowany wyciąg z drożdży z wodą, albo przez hydrolizę zawiesiny świeżych drożdży, czyli drożdży żywych, za pomocą plazmolizy i/lub autolizy ewentualnie wspomaganej dodatkiem proteaz (patrz na przykład opis patentowy EP 39415).

W celu konwersji AMP lizatu do IMP można również lizat w postaci sproszkowanego wyciągu z drożdży zmieszać bezpośrednio z moromi lub jednąz jego frakcji. Takie sproszkowane drożdże można otrzymać od dostawcy wyciągów z drożdży, albo przygotować na przykład susząc pod próżnią zawiesinę drożdży hydrolizowanych.

Lizat szczególnie korzystny dla wdrożenia obecnego sposobu powinien najlepiej zawierać przynajmniej 0,5% AMP w stosunku do wagi suchej masy. Można otrzymać taki lizat bezpośrednio od dostawcy, albo alternatywnie można go otrzymać poddając lizat, podczas jego przygotowania lub w inny sposób, trawieniu nukleazami, zwłaszcza fosfodiesterazami takimi jak na przykład 5'-rybonukleazy. Aby to wykonać, można dodać do zawiesiny drożdży słodowy wyciąg korzonków, o których wiadomo, że zawierająte enzymy, albo fosfodiesterazę drobnoustroju, na przykład z Penicillium citrium. Następnie mieszanina reaguje w 30 - 70°C przez czas wystarczający do częściowej lub całkowitej degradacji RNA do jego monomerów.

Podobnie lizat szczególnie przydatny dla wdrożenia obecnego sposobu może zawierać mniej niż 20% soli w stosunku do wagi suchej masy, korzystnie mniej niż 10 a nawet 5%, aby uniknąć częściowej inhibicji aktywności dezaminaz. Taki lizat można otrzymać bezpośrednio od dostawy, albo alternatywnie można go otrzymać przemywając sproszkowany wyciąg z drożdży dla usunięcia soli, a następnie susząc konwencjonalnie.

Dla wdrożenia obecnego sposobu, używa się zatem moromi lub jego frakcję w celu konwersji AMP lizatu drożdży do IMP

Moromi można otrzymać jednym z tradycyjnych sposobów przygotowywania sosu opartego na soi; jest jednak możliwe aby omawiany moromi zawierał więcej niż 2% wagowych koji w stosunku do suchej masy moromi. Należy zauważyć, że jest zaskakujące iż tylko 2% koji wystarcza dla otrzymania aktywności dezaminazy z moromi lubjego frakcji, którajest przydatna w obecnym sposobie.

Ponadto frakcją moromi może być jakakolwiek stała i/lub płynna część moromi, którą można oddzielić konwencjonalnymi sposobami technicznymi, jak na przykład prasowanie, filtracja

180 458 i/lub klarowanie. Tak więc frakcjąmoromi używanąw obecnym sposobie może być placek otrzymany z moromi, i/lub płyn otrzymany z moromi, i/lub tenże płyn sklarowany, i/lub osady z tego płynu, i/lub wodny wyciąg z placka. Należy podkreślić, że w obecnym sposobie nie próbuje się otrzymać frakcji moromi zawierającej oczyszczonądezaminazę, ale używa się tylko frakcje konwencjonalnie oddzielone w tradycyjnym wytwarzaniu sosu opartego na soi, jak opisano wyżej.

Placek otrzymany z moromi jest w istocie nierozpuszczalną częścią moromi, zawierającą sole i sfermentowane resztki węglowodanów i białek. Można go otrzymać po prostu prasowaniem przy pomocy prasy lub prasy filtrującej, albo na przykład przez wirowanie, aby otrzymać placek zawierający ogólnie co najmniej 50% suchej masy. Placek ten można zatem w końcu bezpośrednio dodać do lizatu drożdży celem konwersji jego AMP do IMP; jednak korzystne jest rozdrobnienie placka przed dodaniem do lizatu drożdży.

Dezaminazy monofosforanu adenozyny, zawarte w placku, można także ekstrahować z niego i możliwe jest bezpośrednie dodanie ekstraktu do lizatu drożdży. W tym celu sporządza się wodny wyciąg z placka, mieszając 1 część placka z 0,5 -10 częściami wody i potem sącząc całą mieszaninę. · Przesącz czyli wyciąg można bezpośrednio dodać do lizatu drożdży, albo można go przedtem zatężyć przez odparowanie lub ultrafiltrację, albo na przykład zliofilizować i zawiesić w wodzie przed dodaniem do lizatu. Omawiany wyciąg można także przechować w postaci stężonej lub wysuszonej, przed użyciem do wdrożenia obecnego sposobu.

Korzystne jest uprzednie dodanie do mieszaniny wodą/placek enzymu który zmniejsza lepkość, tak aby wspomóc ekstrakcję dezaminazy. Na przykład można dodać do mieszaniny preparat enzymatyczny, zwłaszcza mieszaninę karbohydraz o nazwie handlowej Viscozyme^R (Novo Nordisk, Dania), i przeprowadzić reakcję mieszaniny przez 1 do 5 godzin mieszając, przed sączeniem mieszaniny.

Podobnie płyn otrzymany z moromi może także być bezpośrednio dodany do lizatu drożdży. Ten płyn zawiera ogółem co najmniej 30% suchej masy, z czego 40 - 60% jest w postaci soli a 2 - 5% jest zdolna do sedymentacji po kilku dniach. Jest zatem korzystne odstawić ten płyn 1 - 7 dni celem sedymentacji części nierozpuszczalnych, nie odrzuconych przy prasowaniu lub wirowaniu, sklarować go przepuszczając przez bibułę filtracyjną, a następnie dodać bezpośrednio do lizatu drożdży.

Osady z płynu otrzymanego z moromi mają szczególnie wysoką aktywność dezaminazy. Te osady, które zwykle wprowadza się ponownie do moromi przed fermentacją, można więc teraz dodać bezpośrednio do lizatu drożdży.

W celu wdrożenia obecnego sposobu, na przykład 1 - 30% placka lub osadu, albo 10 - 50% moromi, albo 5 - 50% płynu otrzymanego z moromi można zmieszać z zawiesiną drożdży, zawierającą 5 - 50% suchej masy hydrolizowanych drożdży.

Podobnie 50 - 90% wodnego wyciągu z placka można bezpośrednio zmieszać ze sproszkowanym wyciągiem z drożdży.

Wreszcie można przeprowadzić reakcję mieszaniny lizat/moromi lub lizat/frakcja morami w 30 - 70°C przez 10 min do 6 godz. po czym inaktywować przez ogrzanie w' 80 - 100°C przez 10 do 30 min i w razie potrzeby przesączyć, jeśli zawiera ona stałe pozostałości osadu albo placka. Otrzymuje się drożdżową zawiesinę aromatyzującą, która dobrze nadaje się jako czynnik aromatyzujący do produktów z mięsa, zwłaszcza sosów i zup.

Jest także możliwe wysuszyć inaktywowaną zawiesinę w sposób tradycyjny, na przykład pod próżnią lub przez liofilizację i otrzymać proszek drożdży, który również może być użyty jako przyprawa do produktów z mięsa.

Stopień konwersji AMP lizatu drożdży do IMP, który otrzymuje się obecnym sposobem, może wynosić co najmniej 50%, a najczęściej co najmniej 80%.

Sposób według obecnego wynalazku jest opisany bardziej szczegółowo w przykładach. Odsetki są wyrażone wagowo, chyba że podano inaczej. Przykłady są poprzedzone charakterystyką dezaminazy monofosforanu adenozyny i jej aktywności w niektórych frakcjach moromi.

180 458

Charakterystyka aktywności dezaminazy

Tradycyjny moromi, fermentowany przez drożdże Candida versatilis przez 15 dni, przygotowuje się jak opisano w przykładzie I opisu patentowego EP 429760, z ta różnicąże moromi zawiera 15% wagowo koji w stosunku do suchej masy moromi. Następnie moromi wyciska się w prasie hydraulicznej, otrzymując placek i płyn.

Następnie przygotowuje się serię ekstraktów enzymatycznych ze wspomnianego placka. W tym celu placek zawiesza się ponownie (10% waga/objętość) w szeregu buforowym roztworów o pH między 4 a 9, miesza się przez 2 godziny, wiruje przez 30 min w 4°C przy 20 000 g i zbiera się płyn z nad osadu.

Podobnie, przygotowuje się pierwszą serię ekstraktów enzymatycznych z wyżej wspomnianego płynu, rozcieńczając 2- do 20-krotniejednym z powyższych roztworów buforowych o pH 5.

Aktywność dezaminazy monofosforanu adenozyny każdego z tych ekstraktów oznacza się, mierząc uwalnianie wodorotlenku amonu z odczynnikiem Nesslera, metodą opisaną przez E. A. Bruns i in. (The analytical chemistry of nitrogen and its compounds, 51 Wiley-Interscience, New York 1970). W sposobie konwencjonalnym mieszaninę zawierającą roztwór 100 mM AMP i jeden z enzymatycznych ekstraktów placka (400 μ1/100μ1) albo jeden z enzymatycznych ekstraktów płynu (480 μ1/20 μΐ) inkubuje się w 37°C przez 10 minut, po czym reakcję przerywa się dodając 50ΰ μ] roztworu 0,5 N H2SO4. Następnie dodaje się do mieszaniny 5 ml wody destylowanej i 1 ml odczynnika Nesslera i mierzy się gęstość optyczną przy 430 nm. Ilość wytworzonego wodorotlenku amonu oblicza się z krzywej kalibracyjnej, wykreślonej w tych samych warunkach ze znanymi stężeniami azotanu amonu.

Optimum aktywności dezaminazy występuje przy pH około 5 i 6, i w temperaturze około 60°C. Te dwie wartości są identyczne z tymi, które wykazuje dezaminaza hodowli koji, podczas gdy wartości dezaminaz z drożdży są wyraźnie różne, rzędu pH 7 i 40°C. (Yoshino i in., Biochimica et Biophysica Acta, 570,1979; opis patentowy JP 55120788). Zatem sureguje to, że aktywność dezaminazy moromi pochodzi z koji.

Wreszcie dezaminaza placka lub płynu wykazuje maksymalny poziom enzymatyczny Vmax (wyrażony w mikromolach wodorotlenku amonu wytworzonego na min. i g. preparatu enzymatycznego) i Km (wyrażony w milimolach) bardzo podobne do wartości obserwowanych dla dezaminazy z tradycyjnej hodowli koji. Tabela 1 niżej przedstawia biochemiczne własności tej dezaminazy, oznaczonej powyższą metodą, w porównaniu z własnościami dezaminazy z hodowli koji, która służyła do przygotowania moromi opisanego wyżej, a także w porównaniu z własnościami dezaminy z drożdży.

Tabela 1

Źródło dezaminazy monofosforanu adenozyny	optimum pH	optimum temperatury (°C)	Km (mM)	Vmax (pmol/min/g)
Koji	5-6	60	1,47	7,94
Płyn wyciśnięty z moromi	5-6	60	1,58	0,69
Placek z moromi	5-6	60	1,72	1,02
Drożdże (Yoshino 1979)	6,5 - 7,5	40	0,02	350-500

Wszystkie te wyniki wyraźnie wskazują, że aktywność dezaminazy moromi i jego frakcji pochodzi z koji, co jest zaskakujące, bo rzeczywiście fermentacja nie zniszczyła tej aktywności.

Przykłady I do VIII

Tradycyjny moromi, fermentowany drożdżami Candida vursatilis przez 15 dni, przygotowuje się jak opisano w przykładzie I opisu patentowego EP 429760, z tą różnicą, że moromi zawiera 15% wagowo koji w stosunku do suchej masy moromi, oraz 35% suchej masy z czego 42% jest w postaci soli.

180 458

Część tego moromi następnie wyciska się tradycyjną hydrauliczną prasą filtrującą. Otrzymuje się placek, zawierający 65% suchej masy z czego 12% jest w postaci soli, oraz płyn zawierający 30% suchej masy z czego 50% jest w postaci soli a 3% jest zdolna do sedymentacji.

Część płynu następnie odstawia się na 3 dni, po czym klaruje się przez filtr. Otrzymuje się sklarowany płyn, zawierający 29% suchej masy, oraz osady na filtrze zawierające 50% suchej masy.

Następnie przygotowuje się szereg mieszanin, zawierających pewną ilość handlowego proszku drożdżowego, zawierającego 2% AMP wagowo w stosunku do suchej masy i około 20% soli wagowo w stosunku do suchej masy (Biospringer EXL2003, Francja), pewną ilość wody, pewną ilość moromi albo placka albo wyciśniętego płynu albo płynu sklarowanego albo osadu, zależnie od testów. W tym celu sproszkowany wyciąg z drożdży najpierw miesza się z wodą, uzupełnia się moromi lub jednąz jego frakcji, po czym mieszanina reaguje, z mieszaniem, przez czas i w temperaturze wystarczających do stwierdzenia konwersji AMP ekstraktu do IMP. Po dezaminacji, dezaminazy inaktywuje się, ogrzewając każdą mieszaninę w 95°C przez 20 minut, po czym w razie potrzeby sączy się jeśli mieszaniny zawierają resztki placka albo osad.

Na koniec każdą inaktywowaną mieszaninę suszy się pod próżnią w sposób tradycyjny, albo gdy potrzeba sączy się, po czym zawartość AMP i IMP mierzy się następującą metodą chromatograficzną.

Nukleotydy analizowano przy pomocy wysoko wydajnego systemu chromatograficznego typu Waters HPLC (Millipore, Szwajcaria), wyposażonego w automatyczny injektor WISP 710B, dwie pompy Waters 510 i automatyczny monitoring gradientów Waters 680. Rozdział nukleotydów przeprowadza się w temperaturze pokojowej, na kolumnach typu Vydac RP C18 (P. Bucher, Szwajcaria). Faza ruchoma składa się z dwu eluentów: 20 mM roztwór trójetyloaminy (solwent A) i roztworu zawierającego 20 mM trójetyloaminę i 50% (v/v) acetonitrylu (solwent B).

Próbki do analizy, jak również eluenty, sączy się wstępnie przez błonę Nylaflo (Gelman, USA) o wielkości porów 0,22 pm. Chromatografię wykonuje się z prędkością 1 ml/min, w pierwszej fazie elucji przez 10 min 100% solwentem A, w drugiej fazie przez 40 min z zawartością solwentu B 15% i w trzeciej fazie przez 10 min 100% solwentem B. Zawartość nukleotydów mierzy się spektrofotometrem absorpcyjnym przy 254 nm. Kwantyfikacja szczytów absorpcji obejmuje roztwory referencyjne o znanych zawartościach nukleotydów. Identyczność szczytów potwierdza się przez koelucję nukleotydów referencyjnych z próbkami badanymi (tak zwana technika szczytów), oraz kontrolując spektra absorpcji odpowiadające poszczególnym szczytom przy pomocy spektrofotometru typu HP8452A (Hewlett-Packard).

Wyniki i warunki dezaminacji w każdym przykładzie przedstawia tabela 2 niżej. Sproszkowany wyciąg z drożdży początkowo zawiera 97% suchej masy, 2% AMP i 0% IMP.

Tabela 2

Przykład	Wyciąg drożdży (%)	Moromi lub frakcja (%)	Woda (%)	Warunki dezaminacji	Nukleotydy w końcowym sproszkowanym wyciągu drożdży (%)
1	2	3	4	5	6
1	20	moromi: 35	45	52°C, 3h	AMP 0,16 IMP 1,60
2	20	placek: 1	79	54°C, 4h	AMP 0,30 IMP 1,71
3	20	placek : 10	70	54°C, 4h	AMP 0,01 IMP 1,80
4	20	płyn wyciś : 20	60	50°C, 4h	AMP 0,19 IMP 1,23

180 458

cd. tabeli 2
1	2	3	4	5	6
5	20	płyn wyciś : 30	50	50°C, 4h	AMP 0,2 IMP 1,30
6	20	płyn klar : 30	55	50°C, 4h	AMP 0,3 IMP 1,20
7	20	osad : 1	79	54°C, 4h	AMP 0,15 IMP 1,7
8	20	osad: 10	70	54°C, 4h	AMP 0,1 IMP 1,83

Przykłady IX do XI

W tych przykładach używa się ten sam moromi i jego frakcje jak w przykładzie I - VIII. Natomiast stosuje się handlowy sproszkowany wyciąg z drożdży, zawierający mniej niż 3% soli (Biospringer, Francja, EXL2000 bez soli).

Konwersja AMP lizatu do IMP jest więc przeprowadzana według sposobu obecnego wynalazku. W tym celu mieszaninę woda/sproszkowany wyciąg z drożdży uzupełnia się pewną ilością wyciśniętego płynu, albo płynem sklarowanym, albo osadem, zależnie od przykładu. Następnie każdą mieszaninę traktuje się jak opisano w przykładach I - VIII. Tabela 3 niżej przedstawia wyniki i warunki dezaminacji dla każdego przykładu. Początkowy sproszkowany wyciąg drożdży zawiera 1 %o AMP i 0% IMP.

Tabela 3

Przykład	Wyciąg drożdży (%)	Moromi lub frakcja (%)	Woda (%)	Warunki dezamin.	Nukleotydy w końcowym sproszkowanym wyciągu drożdży (%)
9	40	Płyn wyciśrnęty: 40	20	50°C, 4h	AMP 0,14 IMP 0,58
10	20	Płyn sklarowany: 40	40	50°C, 4h	AMP 0,01 IMP 0,52
11	40	Osad : 5	55	50°C, 4h	AMP 0,33 IMP 0,37

Jak widać w tej tabeli, wolny od soli wyciąg z drożdży umożliwia zwiększenie, w obecnym sposobie, względnych proporcji sproszkowanych drożdży i frakcji moromi, jednak nie wpływając na stopień konwersji AMP do IMP

Przykłady XII do XIV

W przykładach XII i XIII ekstrahuje się dezaminazy zawarte w placku, jak opisano w przykładach II i III. W tym celu 1 część placka miesza się z 5 częściami wody w 50°C. W przykładzie XIII, 0,1 % Viscosyme^R dodaje się do mieszaniny woda/placek, miesza się przez 2 godz. w 50°C, po czym sączy się dla usunięcia nierozpuszczalnych pozostałości. W przykładach XII i XIII filtrat dodaje się do lizatu drożdży tego samego co w przykładzie I - VIII, po czym każdą mieszaninę traktuje się jak opisano w tych przykładach.

W przykładzie XIV filtrat z przykładu XIII zatęża się przez odparowanie w próżni, aż do usunięcia 80% wody. W celu wykonania konwersji AMP do IMP według wynalazku, stężony wyciąg rozcieńcza się w stosunku 26,6 części na 23,4 części wody, miesza się z wyciągiem drożdży opisanym w przykładach IX - XI, w warunkach podanych w tabeli poniżej. Mieszaninę

180 458 ogrzewa się przez 20 min w 95°C, następnie suszy się ja pod próżnią do otrzymania proszku drożdżowego, w którym oznacza się zawartość nukleotydów.

Tabela 4 podaje wyniki i warunki oznaczania dla każdego przykładu.

Claims

1. Sposób wytwarzania środka aromatyzującego na drodze konwersji 5'-monofósforanu adenozyny (AMP) do 5'-monofosforanu inozyny (IMP), znamienny tym, że lizat drożdży miesza się z moromi lub jego frakcją, mieszaninę pozostawia się do przereagowania w temperaturze 30 - 70°C, w ciągu takiego okresu czasu, aby co najmniej część AMP w lizacie uległa konwersji do IMP.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako lizat stosuje się zawiesinę hydrolizowanych drożdży albo sproszkowany wyciąg z drożdży.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się lizat drożdży zawierający co najmniej 0,5% AMP wagowo w stosunku do suchej masy.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się lizat drożdży zawierający mniej niż 10% soli wagowo w stosunku do suchej masy.

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się frakcję moromi, zawartąw co najmniej jednej z substancji wybranej spośród takich jak placek otrzymany z moromi, płyn otrzymany z moromi, sklarowany, płyn otrzymany z morami osad z tego płynu, oraz wodny ekstrakt placka łub ich mieszaniny.

6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że stosuje się ekstrakt wodny otrzymany przez zmieszanie 0,5 - 10 części wody z 1 częścią placka, przesączenie mieszaniny i zebranie filtratu.

7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że 1- 30% placka albo osadów, albo 10 - 50% moromi, albo 5 -10% płynu otrzymanego z moromi miesza się z zawiesiną, zawierającą5 - 50% wagowych w stosunku do suchej masy hydrolizowanych drożdży.

8. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że 50 - 90% wodnego ekstraktu z placka albo osadów miesza się ze sproszkowanym wyciągiem z drożdży.

9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że mieszaninę pozostawia się do przereagowania w ciągu 10 min, do 6 godzin a następnie poddaje się termicznej inaktywacji.

10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że inaktywowaną mieszaninę suszy się.

11. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że obniża się lepkość mieszaniny woda/placek przez dodanie do niej preparatu enzymatycznego.

12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że lepkość mieszaniny woda/placek obniża się przez dodanie do niej karbohydrazy.

13. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że lepkość mieszaniny woda/placek obniża się przed etapem filtrowania.

14. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że mieszaninę inaktywuje się przez ogrzewanie w temperaturze 80 - 100°C w ciągu 10 - 30 minut.

15. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że reakcję prowadzi się w ciągu takiego okresu czasu aby zasadniczo cały AMP w lizacie uległ konwersji do IMP.

16. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że reakcję prowadzi się w ciągu takiego okresu czasu aby pozostałość AMP w mieszaninie wynosiła 0,01 - 0,33% wagowych.