PL178853B1

PL178853B1 - Czžon fundamentowy dla konstrukcji budowlanej

Info

Publication number: PL178853B1
Application number: PL94333228A
Authority: PL
Inventors: Roger G. Abou-Rached
Original assignee: R A R Consultants Ltd
Priority date: 1993-12-20
Filing date: 1994-01-07
Publication date: 2000-06-30
Also published as: CZ288791B6; RO117197B1; DE69427592T2; IS4242A; SK79196A3; NZ259493A; TR28829A; IL111974A0; JP3435513B2; HRP20030689A2; SK282169B6; CO4440463A1; ID21620A; JP3705796B2; IL140131A; EP1028198A1; SV1994000079A; IL111974A; CA2176481C; EE9900137A

Abstract

1. Czlon fundamentowy dla konstru- kcji budowlanej, odlewany z twardniejacej masy, zawierajacy czesc podstawowa spo- czywajaca na gruncie i czesc podporowa, na której spoczywa konstrukcja budowlana, wydrazony kanal rozciagajacy sie przynaj- mniej wzdluz jednej z czesci podstawowych lub jednej z czesci podporowych, otwory w czesci podporowej, umozliwiajace dostep do kanalu, znam ienny tym, ze zaopatrzony jest w srodek laczacy (102, 104) go z podo- bnym czlonem sasiednim, przy czym ten srodek laczacy (102, 104) jest sprezyscie odksztalcalny pod wplywem sil dzialajacych na ten czlon. F i g . 2 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest odporny na trzęsienie ziemi człon fundamentowy dla konstrukcji budowlanej.

Stały monolityczny fundament stanowi problem w przypadku występowania sił sejsmicznych, ponieważ jest on jednolity i sztywny. Tego rodzaju sztywny fundament nie ma możliwości oddziaływania wystarczająco sprężystego i elastycznego, aby absorbował siły sejsmiczne bez pękania lub przełamania. Pęknięcia lub przełamania w fundamencie powodują przedostawanie się wody, która może wywoływać tendencje do nasilania pękania lub przełamywania w fundamencie, co powoduje zniszczenie fundamentu.

Ponadto, integralne części ścienne ramy konstrukcji są zwykle wykonane z drewna i zbite są ze sobą gwoździami. Częstokroć siły sejsmiczne są wystarczająco duże do oderwania przybitych gwoździami ścian, co powoduje miejscowe uszkodzenie ramy prowadzące do zawalenia się ściany i potencjalnego zawalenia budynku. Jakkolwiek tego rodzaju rama drewniana stanowi konstrukcję stosunkowo sprężystą i elastyczną, to jednak zwykle połączenia pomiędzy częściami ramy nie są wystarczająco silne dla utrzymania części ramy razem pod tego rodzaju obciążeniem, tak więc siły sejsmiczne nie mogą być właściwie rozprowadzone do pozostałej części konstrukcji. Pożądane jest opracowanie wystarczająco sprężystego i elastycznego fundamentu budowlanego i wystarczająco sprężyście elastycznej konstrukcji ramowej zdolnej wytrzymywać i rozprowadzać siły sejsmiczne.

178 853

Bloki mieszkalne lub budynki biurowe mają więc czasem fundamenty niewystarczająco sprężyste i elastyczne oraz konstrukcję ramowąi panele ścienne oraz przegrody nieprzystosowane do wytrzymywania i rozprowadzania sił występujących przy trzęsieniu ziemi. Tak więc pożądane jest opracowanie rozwiązania konstrukcyjnego bloków mieszkalnych i budynków biurowych czy też w zasadzie dowolnej konstrukcji, mającego zdolność przenoszenia sił sejsmicznych.

Dodatkowo do potrzeby wytrzymywania sił trzęsienia ziemi, istnieje potrzeba opracowania prefabrykowanych konstrukcji budowlanych przystosowanych do szybkiego i łatwego wznoszenia przy minimalnych wymaganiach odnośnie pracy ludzkiej. Obecnie, konwencjonalne łatwo wznoszone konstrukcje budowlane obejmująkonstrukcje prefabrykowane, takie jak domki na kółkach, domki przenośne itd., które są transportowane na miejsce wznoszenia.

W patencie USA nr 1891934 ujawniono fundament budynku składający się z wielu członów fundamentowych, z których każdy ma część podstawową i część podporową. Wzdłuż każdego członu rozciąga się wydrążony przewód spełniający rolę przewodu odwadniającego. W części podporowej znajduje się otwór połączony z wydrążonym kanałem. Człony fundamentowe nie są zaopatrzone w żadne środki łączące.

W patencie USA nr 5048243 ujawniono mechanizm antysejsmiczny obejmujący klamry przytwierdzone do betonowych członów, połączone ze sobą za pomocą łączników. Klamry i łączniki sąodkształcalne pod działaniem sił sejsmicznych. Klamry te jednakże nie współpracują z wydrążonym przewodem znajdującym się w części podstawowej lub w części podporowej członu fundamentowego, nie tworzą więc przestrzennej ramy leżącej w płaszczyźnie posadowienia.

Człon fundamentowy dla konstrukcji budowlanej, odlewany z twardniejącej masy, zawierający część podstawową spoczywającą na gruncie i część podporową, na której spoczywa konstrukcja budowlana, rozciągający się wzdłuż przynajmniej jednej z części podstawowych i jednej z części podporowych wydrążony kanał, otwory w części podporowej, umożliwiające dostęp do kanału, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zaopatrzony jest w środek łączący go z podobnym członem sąsiednim, przy czym ten środek łączący jest sprężyście odkształcalny pod wpływem sił działających na ten człon.

Człon fundamentowy korzystnie posiada łączące powierzchnie dopasowane do podobnych powierzchni łączących odpowiednich sąsiednich członów, zaś wydrążony kanał zaopatrzony jest w jednolity odcinek konstrukcyjnej rury, mającej pierwszy i drugi otwór końcowy, dostępne przy powierzchniach łączących.

Środek łączący korzystnie obejmuje przynajmniej jeden odkształcalny sprężyście kołnierz, połączony sztywno do konstrukcyjnej rury i wystający z wylewanej, stwardniałej masy łączący się ze współpracującym kołnierzem na sąsiednim członie fundamentowym, przy czym kołnierz ten może być przykręcony śrubami do kołnierza na sąsiednim członie fundamentowym.

W pionowych odcinkach konstrukcyjnej rury, przytwierdzonych zasadniczo pod kątem prostym i połączonych z wydrążonym kanałem, wystających z części podporowej członu i przytwierdzalnych do zamontowanego na tej części członu, korzystnie znajdują się otwory.

W innym wariancie, część podstawowa zawiera wydrążony kanał zawierający materiał izolacyjny.

Człon fundamentowy według wynalazku jest szczególnie przystosowany do wytrzymywania momentów sił, wytwarzanych przez siły sejsmiczne lub siły ognia artyleryjskiego. Fundament domu jest utworzony z licznych członów fundamentowych połączonych razem. Powoduje to, że fundament jest elastyczny, co pozwala na absorbowanie momentów sił, wywieranych w jednym miejscu na fundament, w licznych miejscach fundamentu. Połączenia pomiędzy sąsiednimi członami fundamentowymi służą do absorbowania tego rodzaju momentów. Stanowi to korzyść w stosunku do konwencjonalnego monolitycznego, sztywnego, ciągłego fundamentu, w którym moment siły przyłożony przykładowo do jednego naroża takiego fundamentu może spowodować pęknięcie fundamentu wskutek jego niezdolności do absorbowania tego rodzaju momentów sił.

178 853

Siły sejsmiczne wywierane na fundament są absorbowane przez połączenia w fundamencie. Momenty i siły szczątkowe sąprzekazywane do paneli przyłączonych do fundamentu, a więc do konstrukcji ramy przestrzennej, utworzonej przez połączone panele. Dodatkowe siły resztkowe sąprzekazywane do konstrukcji w każdym panelu.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia perspektywiczny widok domu zawierającego fundament z członów fundamentowych według wynalazku, podłogę, ścianę zewnętrzną, ścianę wewnętrzną i panele dachowe; fig. 2 - widok z góry fundamentu z członów fundamentowych według wynalazku; fig. 3 - perspektywiczny widok części fundamentu z członów fundamentowych według wynalazku; fig. 4 - widok w rozłożeniu na części ilustrujący połączenie panelu podłogowego z panelami wewnętrznymi i zewnętrznymi i z fundamentem pokazanym na fig. 3; fig. 5 - perspektywiczny widok zakrzywionego narożnego elementu fundamentu z członów fundamentowych według wynalazku; fig. 6 - perspektywiczny widok naroża konstrukcji, mającej zakrzywioną część fundamentu, panel podłogowy z zakrzywioną częścią i zakrzywioną zewnętrzną część ścienną.

Na figurze 1 przedstawiono prefabrykowany dom 10, wzniesiony na miejscu budowlanym 12, posadowiony na fundamencie z członów fundamentowych według wynalazku. Dom zawiera fundament 14, panele podłogowe 20, 26, 32, zewnętrzne, prefabrykowane panele ścienne 22, 34, wewnętrzne, prefabrykowane panele ścienne 24,28,30 i 36 i prefabrykowane panele dachowe 38.

Na figurze 2 jest pokazany fundament 14 wykonany z członów fundamentowych według wynalazku, który zawiera boczne, końcowe i środkowe człony fundamentowe oznaczone odpowiednio 40, 42 i 44. Każdy człon fundamentowy jest utworzony przez odlewanie betonu, obejmującego część podstawową dla oparcia na ziemi i część podporową dla podparcia konstrukcji budowlanej. Część podporowajest odlewana wokół wstępnie zmontowanej wydrążonej stalowej belki. Każdy człon fundamentowy jest również formowany tak, że boczne, końcowe i środkowe człony fundamentowe mają łączące się powierzchnie 41, które są dopasowane do siebie i które mogą być łączone ze sobą.

Boczne człony fundamentowe 40 mająpierwsze i drugie przeciwległe części końcowe 46 i 48 oraz umieszczoną pomiędzy nimi część środkową 50. Pierwsze i drugie części końcowe 46 i 48 mająpierwsze i drugie krótkie stalowe części rurowe 52 i odpowiednio 54, zaś część środkowa posiada stosunkowo długą stalową część rurową 56, która jest przyspawana i która wystaje pomiędzy pierwszą i drugą częścią końcową. Długa część 56 jest połączona z krótkimi częściami tak, że pomiędzy pierwszą częścią rurową 52 a drugą częścią rurową 54 powstaje kanał 58. Gdy części rurowe sąprzyspawane razem, wówczas powstaje jednostkowa długość konstrukcyjnego orurowania. Kanał jest wykorzystywany dla pomieszczenia przewodów instalacyjnych, np. wodnych, elektrycznych, itd.

Na figurze 3 pokazano boczny człon fundamentowy 40 utworzony z betonowej części podstawowej 60 i betonowej części podporowej 62, które otaczają stalowe części rurowe 52, 54 i 56 dla utworzenia strukturalnej podpory dla stalowych części rurowych. Stalowa rura przechodzi podłużnie w części podporowej 62. W części podstawowej 60 jest utworzony wydrążony kanał 64, który jest wypełniony materiałem izolacyjnym (nie pokazanym), takim jak styropian, dla nadania członowi własności izolacyjnych i dla zapobieżenia dostępowi wilgoci w przypadku pęknięcia betonu. Materiał izolacyjny powoduje także, iż człon fundamentowy jest lżejszy.

Pierwsza i druga część końcowa 46 i 48, przy czym na fig. 3 jest pokazana tylko część 48, mająpierwsze i drugie wystające pionowo części kanałowe 66 i 68, odpowiednio, które sąbezpośrednio połączone z długąstalowąrurą56 i drugą stalowąrurą54, odpowiednio. Pierwsza i druga pionowo wystająca część kanałowa mająkołnierze 70 i odpowiednio 72, łączące się z fundamentem, które służąjako środki łączące do łączenia paneli podłogowych i paneli ściennych z członami fundamentowymi. Część środkowa 50 posiada również pierwsze i drugie wystające pionowo części kanałowe 74 i 76, które są umieszczone w przybliżeniu w środku pomiędzy pierwszą i drugą częścią końcową i które sąbezpośrednio połączone z długą stalowąrurą 56 i które mająodpowiednie kołnierze 78 i 80 do łączenia z fundamentem. Każdy z kołnierzy 70, 72, 78 i 80 do łączenia z fundamentem posiada odpowiedni otwór 82 do umożliwiania dostępu i do połączę178 853 nia z odpowiadającym mu pionowym kanałem, zaś każdy kołnierz posiada odpowiedni nagwintowany otwór 84 do umożliwiania umieszczania w nim członu mocującego dla stosowania do łączenia paneli podłogowych do członów fundamentowych.

Na figurach 2 i 3 przedstawiono pierwsze i drugie części końcowe 46 i 48, które również mająpierwsze i drugie kołnierze łączące 86 i 88 i które znajdująsię najednej powierzchni z odpowiednimi końcowymi powierzchniami łączącymi bocznego członu fundamentowego. Pierwsze i drugie kołnierze łączące 86 i 88 są stosowane do przyłączania bocznego członu fundamentowego do sąsiedniego końcowego członu fundamentowego 42. Poziomy kanał utworzony przez wydrążone rury posiada otwory końcowe 89 i 91, które są dostępne przy odpowiednich powierzchniach łączących 41.

Pokazane na fig. 2 końcowe człony fundamentowe 42 są podobne do bocznych członów fundamentowych w tym, że zawierają wydrążoną stalową część rurową 90, mają części podstawy i podporowe odpowiednio 92 i 94, i mają kanał 96 wypełniony izolacją, pokazany najlepiej na fig. 3. Na fig. 2 pokazano, że końcowe człony fundamentowe mająrównież pierwsze i drugie części końcowe 98 i 100, do których są sztywno przyłączone pierwszy i drugi odkształcalny elastycznie kołnierz łączący 102 i 104, przy czym kołnierze te wystają od wydrążonej stalowej części rurowej 90 dla połączenia dopasowującego i przykręcenia do współpracujących kołnierzy łączących sąsiedniego bocznego członu fundamentowego (takiego jak 86, 88 i 142).

Jak pokazano na fig. 2, środkowy człon fundamentowy 44 posiada część środkową 106 orazpierwsząi drugą część końcową 108 i 110 w kształcie litery „T”. Środkowa część 106 zawiera stosunkowo długą wydrążoną stalową część rurową 112, którajest przyłączona do pierwszego i drugiego wydrążonego stalowego członu końcowego 114 i 116, umieszczonego pod kątem prostym do długiej stalowej części rurowej 112, którajest tak przyłączona, że umożliwia komunikowanie się pomiędzy pierwszym i drugim wydrążonym członem stalowym 114 i 116.

Każda część końcowa 108 i 110 posiada pierwszy, drugi i trzeci wystający pionowo kanał 118,120 i 122, odpowiednio. Pierwszy wystający pionowo kanał 118 jest bezpośrednio połączony z długą stalową częścią rurową 112, zaś drugi i trzeci pionowo wystający kanał sąbezpośrednio połączone z pierwszym (i drugim) stalowym członem końcowym 114. Każdy z pierwszego, drugiego i trzeciego kanału posiada odpowiedni kołnierz przyłączający 124 mający otwór 126 połączony z odpowiednim kanałem i nagwintowany 127 dla przyjmowania nagwintowanego członu mocującego do stosowania przy przyłączaniu sąsiedniego członu podłogowego do środkowego członu fundamentowego.

Środkowa część 106 również posiada pierwszy i drugi pionowo wystający kanał 128 i 130, które są umieszczone w przybliżeniu w połowie pomiędzy pierwszą i drugą częścią końcową 108 i 110 i które są wprost połączone z długą stalową częścią rurową 112. Te części kanałów również mają odpowiednie kołnierze 132 i 134 przyłączające fundament. Każdy z kołnierzy przyłączających fundament posiada odpowiedni otwór 136 do połączenia z odpowiadającym mu pionowym kanałem, jak również posiada odpowiedni nagwintowany otwór 136 dla umożliwienia umieszczenia w nim członu mocującego dla zastosowania do przyłączania paneli podłogowych do członów fundamentowych. Środkowy człon fundamentowy zawiera ponadto pierwszy i drugi kołnierz łączący 140 i 142 po przeciwnych bokach członu dla zastosowania do przyłączania środkowego członu fundamentowego do sąsiednich członów końcowych 42.

W rozwiązaniu zalecanym, wszystkie stalowe komponenty odpowiednich członów fundamentowych są przyspawane do sąsiednich członów stalowych tego samego członu fundamentowego tak, że stalowe komponenty tworzą konstrukcję sztywną wewnątrz części fundamentu. Betonowe części podstawy i części ścian są następnie wytwarzane wokół konstrukcji sztywnej dla utworzenia indywidualnych członów fundamentowych pokazanych na rysunku. W razie potrzeby, proces utwardzania betonu można przyspieszyć przez przepuszczenie tych członów przez piec lub przez zastosowanie pary wodnej. W tym czasie można również dodać pożądane wykończenia i środki chroniące przed wodą. Indywidualne człony fundamentowe są następnie łączone razem z zastosowaniem odkształcalnych elastycznie kołnierzy łączących na każdym członie dla utworzenia fundamentu dla całej konstrukcji budowlanej, jak pokazano na fig. 2. Kołnierze

178 853 łączące łączą również razem stalowe człony rurowe członów fundamentowych, tworząc w ten sposób ramę przestrzenną leżącą w płaszczyźnie płaskiej, z członami rurowymi każdego z członów fundamentowych działającymi jako dystansownikowe elementy ramy.

Na figurze 4 pokazano panel podłogowy 370 w położeniu przyłączania do członów fundamentowych. Panel jest tak umieszczony, że pierwsza poprzeczna krawędź 376 znajduje się w sąsiedztwie bocznego członu 40, a druga podłużna krawędź 374 jest w sąsiedztwie końcowego członu fundamentowego 42.

Przed przyłączeniem panelu podłogowego do członów fundamentowych, pierwszy kołnierz łączący naroże 380 jest przytwierdzony do równoległego środka łączącego 170 w sąsiedztwie pierwszej poprzecznej krawędzi 376 i drugiej podłużnej krawędzi 374, a drugi kołnierz łączący naroże 382 jest przytwierdzony do równoległego środka łączącego 170 w sąsiedztwie drugiej poprzecznej krawędzi 378 i drugiej podłużnej krawędzi 374. Te kołnierze łączące naroża są przymocowane przez przyspawanie. Tylko druga podłużna krawędź 374 panelu, która jest zwrócona na zewnątrz domu, posiada przyłączone kołnierze narożne. Pierwsza podłużna krawędź, która jest zwrócona do wewnątrz, nie ma tego rodzaju kołnierzy narożnych.

Pierwszy i drugi kołnierz łączący naroże mają odpowiednie równoległe części kołnierza 384 i 386, które biegną równolegle do drugiej poprzecznej krawędzi, a także części kołnierzowe 388 i 390 pod kątem prostym, które przechodzą prostopadle do drugiej poprzecznej krawędzi.

Równoległe części kołnierzowe 384 i 386 mają odpowiednie otwory 392 i 394 na przewody użyteczności publicznej i odpowiednie sąsiednie otwory mocujące 396 i 398. Otwory 392 i 394 pod przewody użyteczności publicznej umożliwiają przepuszczenie przez nie (nie pokazanych) przewodów użytkowych. Otwory mocujące 396 i 398 są wykorzystywane do umieszczania w nich nagwintowanego środka mocującego dla mocowania panelu do członów fundamentowych.

Instalowanie panelu podłogowego 370 na członach fundamentowych jest realizowane przez umieszczanie panelu podłogowego, z zastosowaniem dźwigu (nie pokazanego), tak że kołnierz 172 i równoległa część kołnierzowa 384 są umieszczane bezpośrednio na wierzchu kołnierzy łączących fundament 70 i odpowiednio 72. Ponadto, panel jest umieszczany tak, że pozostałe kołnierze wystające z panelu są umieszczane bezpośrednio na wierzchu odpowiednich kołnierzy łączących fundament na odpowiadających członach fundamentowych znajdujących się poniżej.

W tym położeniu, otwory w kołnierzach 172 i 384 pod przewody użyteczne są ustawione osiowo z otworami 82 w kołnierzach łączących fundament 70 i 72 i tym samym są połączone z wnętrzem stalowego orurowania w członach fundamentowych. Podobnie, otwory mocujące 176 i 396 są ustawione osiowo z odpowiednimi nagwintowanymi otworami 84 w kołnierzach łączących fundament 70 i 72. Inne otwory mocujące w innych kołnierzach na panelu sąrównież ustawione osiowo z odpowiednimi nagwintowanymi otworami w odpowiednich kołnierzach łączących fundament. Następnie do nagwintowanych otworów sąwkładane nagwintowane środki mocujące dla mocnego przytwierdzenia panelu do członów fundamentowych, w szczególności jeżeli podłoga ma stanowić część tarasową domu, bez przyłączonych do fundamentu paneli ściennych. Jednakże, jeżeli mają być przyłączone panele ścienne, wówczas nagwintowane środki mocujące w tym czasie nie powinny być instalowane. Do pozostałych kołnierzy kanałowych wystających z pozostałych członów fundamentowych są podobnie podłączone inne panele podłogowe skonstruowane jak wyjaśniono powyżej. Pierwsza podłoga 400 domujest więc utworzona przez liczne panelowe człony podłogowe, przyłączone jak opisano do członów fundamentowych.

Na figurze 5 pokazano zakrzywionączęść fundamentu 4000. Dla zastosowania zakrzywionej części fundamentu, zastosowano końcową część adaptora fundamentu 4002 i boczną część adaptora fundamentu 4004. Końcowa część adaptora fundamentu 4002 zawiera odcinek końcowego fundamentu podobny do części fundamentu oznaczonej 42 na fig. 3, jednakże posiada pierwsząi drugąpionowączęść łączącą4008 i 4010, wystające pionowo w górę, w sąsiedztwie zakrzywionej części fundamentu 4000. Pierwsza i druga wystająca pionowo część łącząca 4008 i 4010 sąpodobne do wystających pionowo części kanałowych 74 i 76 na członie bo178 853 cznym 40 z fig. 3 i tym samym posiadają odpowiednie płyty 4012 i 4014 mające odpowiedni kanał i nagwintowane otwory odpowiednie 4016, 4018, 4020, 4022.

Adaptor bocznego fundamentu 4004 jest podobny do członu bocznego fundamentu 40 z fig. 3 z tym wyjątkiem, że nie posiada części końcowej 48 wygiętej pod kątem prostym, pokazanej na fig. 3. Boczny adaptor fundamentu 4004 posiada prostą część końcową4024, która ma odpowiednio pierwszą i drugą pionową część kanałową 4026 i 4028. Pierwsza i druga pionowa część kanałowa wystają pionowo w górę względem części końcowej 4024, przy czym te części kanałowe są podobne do już opisanych części kanałowych 4008 i 4010.

Pierwsza i druga część kanałowa 4026 i 4028 są zakończone odpowiednimi płytami 4030 i 4032. Każda płyta posiada odpowiedni kanał i nagwintowany otwór 4034, 4036 i 4038, 4040.

Zakrzywiony człon fundamentowy 4000 ma zasięg 90 stopni, odpowiadający łukowi okręgu o promieniu 152,5 cm. Człon ten posiada pierwsząi drugą część końcową4042 i 4044, które są dopasowane powierzchniowo z odpowiednimi częściami końcowymi części adaptora fundamentu końcowego 4002 i części adaptora fundamentu bocznego 4004. Sąsiednie części końcowe są połączone razem z zastosowaniem odpowiednich dopasowanych łączników 4046 i 4048 podobnych do kołnierzy łączących 86 pokazanych na fig. 3.

Na figurze 5 pokazano część adaptora fundamentu końcowego 4002, człon fundamentowy zakrzywionego 4000 i adaptor fundamentu bocznego 4004, z których każdy posiada odpowiedni kanał 4001, 4003 i 4005, który jest połączony z kanałami (oznaczonymi 56 na fig. 3) sąsiednich członów fundamentowych. Tak więc, w kanałach rozmaitych członów fundamentowych mogą być przeprowadzone elektryczne przewody użytkowe, które mogą być przesunięte przez otwory 4016, 4020, 4034, 4038. W ten sposób można doprowadzić połączenie elektryczne do paneli przyłączonych do płyt 4012, 4014, 4030 i 4032.

Na figurze 6 pokazano panel podłogowy bezpośrednio przed zamontowaniem na zakrzywionym członie fundamentowym 4000, części adaptora fundamentu końcowego 4002 i adaptorze fundamentu bocznego 4004.

Panel podłogowy zostaje opuszczony na człony fundamentowe, takie jak kołnierze 5032, 5034, 5036, 5038, 5046, 5044, 5042 i 5086, dopasowane do odpowiednich kołnierzy łączących 124,4012,4014,4030,4032,80 i odpowiednio 134. Zakrzywiona część naroża 4052 jest umieszczona w sąsiedztwie zakrzywionego członu fundamentowego 4000.

Następnie, na kołnierzach łączących 5034,5036,5038,5046,5044 i odpowiednio 5042 zostająułożone pierwszy, drugi, trzeci i czwarty kołnierz łączący adaptor 5202, 5204,5206 i 5208. Następnie na fundamencie umieszcza się zakrzywiony panel ścienny 5000 tak, że części łączące 5200 i 5198 są dopasowane do kołnierzy łączących odpowiednio 5204 i 5206. Następnie na kołnierzach łączących 5202,520-4,5206 i 5208 zostają zainstalowane pierwsze i drugie sąsiednie panele ścienne 5203 i 5205, każdy mający długość 3 stopy, w sposób podobny do ukończenia narożnej części konstrukcji.

Następnie są przyłączane razem części łączące panele ścienne 5198,5200, kołnierze 5202, 520-4,5206, 5208, kołnierze łączące panel podłogowy 5034,5036, 5038,5042, 5044,5046,5086 i odpowiednie kołnierze łączące fundament 124, 4012, 4014, 4032, 4030, 80 i 134, z zastosowaniem śrub dla mocnego przytwierdzenia paneli do fundamentu. W ten sposób połączenie paneli i fundamentu powoduje otrzymanie trójwymiarowej ramy przestrzennej, w której poszczególne elementy ramy każdego panelu pełnią funkcję członów konstrukcyjnych ramy przestrzennej. Łączniki wystające z fundamentu i odpowiednio z członów panelu pełnią funkcję odkształcalnych elastycznie połączeń, które mają zdolność absorbowania i rozprowadzania sił dynamicznych.

Jakkolwiek w wynalazku opisano i zilustrowano rozwiązania szczegółowe, to jednak rozwiązania te nie mają być traktowane jako ograniczające wynalazek, mający zakres według załączonych zastrzeżeń.

178 853

ι

114

Fig . 2

178 853

Fig'· 3

178 853

Fig ·

178 853

4000

Fg· 5

178 853

4000

Fig .6

178 853

30

1192 22 38

1196

1194

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Człon fundamentowy dla konstrukcji budowlanej, odlewany z twardniejącej masy, zawierający część podstawową spoczywającą na gruncie i część podporową, na której spoczywa konstrukcja budowlana, wydrążony kanał rozciągający się przynajmniej wzdłuż jednej z części podstawowych lub jednej z części podporowych, otwory w części podporowej, umożliwiające dostęp do kanału, znamienny tym, że zaopatrzony jest w środek łączący (102,104) go z podobnym członem sąsiednim, przy czym ten środek łączący (102,104) jest sprężyście odkształcalny pod wpływem sił działających na ten człon.
2. Człon fundamentowy według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada łączące powierzchnie (41) dopasowane do podobnych powierzchni łączących odpowiednich sąsiednich członów.
3. Człon fundamentowy według zastrz. 2, znamienny tym, że wydrążony kanał zaopatrzony jest w jednolity odcinek konstrukcyjnej rury (90), mającej pierwszy i drugi otwór końcowy, dostępne przy łączących powierzchniach (41).
4. Człon fundamentowy według zastrz. 1, znamienny tym, że środek łączący (102,104) obejmuje przynajmniej jeden odkształcalny sprężyście kołnierz, połączony sztywno do konstrukcyjnej rury (90) i wystający z wylewanej, stwardniałej masy łączący się ze współpracującym kołnierzem na sąsiednim członie fundamentowym.
5. Człon fundamentowy według zastrz. 4, znamienny tym, że kołnierz (102, 104) jest przykręcony śrubami do kołnierza na sąsiednim członie fundamentowym.
6. Człon fundamentowy według zastrz. 3, znamienny tym, że w pionowych odcinkach konstrukcyjnej rury (90), przytwierdzonych zasadniczo pod kątem prostym i połączonych z wydrążonym kanałem, wystających z części podporowej (62,94) członu (40,42,44) i przytwierdzalnych do zamontowanego na tej części (62,94) członu, znajdująsię otwory (66,68,74,76).
7. Człon fundamentowy według zastrz. 1, znamienny tym, że część podstawowa (60,92) zawiera wydrążony kanał (64), zawierający materiał izolacyjny.